Livre, Chap.
[10, 5]	δὲ λόγος φησὶ τὴν ὗν	ἐὰν	αὐτῆς τις ἅψηται, βοᾶν καὶ
[10, 18]	ἐστὶν αὐτὸν στερηθῆναι τῆς ὄψεως,	ἐὰν	παραβῇ· καὶ εἶχον ὑπὲρ τούτων
[10, 13]	~Αἰτιᾶται Κριτίας Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα	ἑαυτὸν	εἶπεν. εἰ γὰρ μὴ‘ φησὶν
[10, 9]	καπηλείῳ τέως μὲν εὐφραίνετο καὶ	ἑαυτὸν	εἱστία τῇ ὀσμῇ· ἐπεὶ δὲ
[10, 13]	φησὶν ἐκεῖνος τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ	ἑαυτοῦ	ἐς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ
[10, 13]	ἄρα ἦν ὁ Ἀρχίλοχος μάρτυς	ἑαυτῷ,	τοιοῦτον κλέος ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην
[10, 13]	τοιοῦτον κλέος ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην	ἑαυτῷ	φήμην. ταῦτα οὐκ ἐγὼ Ἀρχίλοχον
[10, 15]	οἱ τῶν Ἑλλήνων δοκοῦντες διαφέρειν.	ἔβλεπον	δὲ ἄρα οὐκ ἐς τὸν
[10, 7]	ἐν Ὀλυμπίοις τὸ χαλκοῦν γραμματεῖον,	ἐγγράψας	ἐν αὐτῷ τὴν ἀστρολογίαν τῶν
[10, 13]	ὅτι ἐλθὼν τοῖς ἐνταῦθα ἐχθρὸς	ἐγένετο,	οὔτε μὴν ὅτι ὁμοίως τοὺς
[10, 15]	πρὸς τὰς κόρας· ἀποθανὼν γὰρ	ἐγνώσθη	ὁ παῖς Λυσιμάχου ὅτι πένης
[10, 13]	τοιαύτην ἑαυτῷ φήμην. ταῦτα οὐκ	ἐγὼ	Ἀρχίλοχον αἰτιῶμαι, ἀλλὰ Κριτίας. ~Σωκράτης
[10, 16]	σὺ μὲν παῖε, εἰ βούλει,	ἐγὼ	δὲ ὑποθήσω τὴν κεφαλήν· καὶ
[10, 17]	κοινῶν προέστη εἶτα ἔφυγε, καὶ	ἐδημεύθη	αὐτοῦ ἡ οὐσία, κατεφωράθη ἑκατὸν
[10, 1]	Ἑλλανοδικῶν τὸν ἀγῶνα θεάσασθαι, παρελθοῦσα	ἐδικαιολογήσατο	πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην ἔχειν καὶ
[10, 11]	ἄλλης τινὸς αἰτίας. ἐπεὶ δὲ	ἐδόκει	σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν τις ἀχθομένων
[10, 15]	ἐς τὸν βίον Ἀριστείδου, οὐδὲ	ἐθαύμαζον	αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην, ἐπεὶ τούτων
[10, 1]	τῆς θέας τὰς γυναῖκας, καὶ	ἐθεάσατο	Ὀλύμπια. ~Εὐβώταν τὸν Κυρηναῖον ἰδοῦσα
[10, 16]	καὶ ἔλεγε σὺ μὲν παῖε,	εἰ	βούλει, ἐγὼ δὲ ὑποθήσω τὴν
[10, 13]	Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα ἑαυτὸν εἶπεν.	εἰ	γὰρ μὴ‘ φησὶν ἐκεῖνος τοιαύτην
[10, 20]	φίλον αὐτὸν Ἀγησιλάου ἰδίᾳ εἶναι·	εἰ	δὲ εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ φίλος,
[10, 15]	τὴν δικαιοσύνην, ἐπεὶ τούτων γε	εἰ	ἦσαν ζηλωταί, κἂν μετὰ ταῦτα
[10, 13]	ὅτι μοιχὸς ἦν ᾔδειμεν ἂν	εἰ	μὴ παρ´ αὐτοῦ μαθόντες, οὔτε
[10, 9]	ταύτῃ μᾶλλον ἡδίων ἔσται‘ φησίν,	εἰ	πλείονος αὐτὴν ὠνήσομαι. χρὴ δὲ
[10, 11]	κακῶν; ὃ δὲ εἶπε τοὺς	εἰδότας	ἃ δεῖ πράττειν ἐν τῷ
[10, 11]	σοὶ μὲν οὖν‘ ἔφη οὐκ	εἰδότι	τά τε λεκτέα καὶ τὰ
[10, 5]	παραχρῆμα οὖν ὀνειροπολεῖν τὸν θάνατον,	εἰδυῖαν	ἐς ὅ τι τοῖς χρησομένοις
[10, 20]	Ἀγησιλάου ἰδίᾳ εἶναι· εἰ δὲ	εἴη	Λακεδαιμονίοις κοινῇ φίλος, δῆλον ὅτι
[10, 10]	καὶ σπαργάνοις, οὕτως ἄρα ἀτέχνως	εἴκαζον	τὰ ζῷα, ὥστε ἐπιγράφειν αὐτοῖς
[10, 2]	ὁμολογίας τὰς πρὸς τὴν ἄνθρωπον,	εἰκόνα	γραψάμενος τῆς Λαΐδος ἐς τὴν
[10, 7]	καὶ ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς δέοντα	εἴκοσιν	ἐτῶν. ~Ἀριστοτέλης ὁ Κυρηναῖος ἔλεγε
[10, 5]	ἅψηται, βοᾶν καὶ μάλα γε	εἰκότως·	οὔτε γὰρ ἔρια ἔχει ὗς
[10, 20]	δυνατὸν φίλον αὐτὸν Ἀγησιλάου ἰδίᾳ	εἶναι·	εἰ δὲ εἴη Λακεδαιμονίοις κοινῇ
[10, 5]	τοῖς χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς	εἶναι.	ἐοίκασι δὲ τῇ ὑὶ τῇ
[10, 17]	κοινὰ μηδὲν τῶν οἰκείων ἐλεύθερον	εἶναι·	μετὰ δὲ πεντήκοντα ταλάντων τὸν
[10, 15]	ἐπὶ Λυσάνδρου· μαθόντες γὰρ αὐτὸν	εἶναι	πένητα, τὸν γάμον ἀπέδρασαν. ~Ἐπεὶ
[10, 15]	ἀπέθανεν, οἳ δὲ οὐδὲν ἡγήσαντο	εἶναι	πρᾶγμα κοινὸν πρὸς τὰς κόρας·
[10, 11]	προσήκει, ὧν καὶ αὐτὸς ὡμολόγει	εἶναι.	σοὶ μὲν οὖν‘ ἔφη οὐκ
[10, 7]	ἐτῶν, φήσας τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν	εἶναι	τοῦτον. Ὅτι Μέτων ὁ Λευκονοιεὺς
[10, 14]	ἀμφοτέρους δὲ πρὸς χρηματισμὸν ἀργοτάτους	εἶναι·	Φρύγας δὲ καὶ Λυδοὺς ἐργαστικωτάτους,
[10, 11]	σαυτὸν ἀπαλλάττεις κακῶν; ὃ δὲ	εἶπε	τοὺς εἰδότας ἃ δεῖ πράττειν
[10, 13]	Κριτίας Ἀρχίλοχον ὅτι κάκιστα ἑαυτὸν	εἶπεν.	εἰ γὰρ μὴ‘ φησὶν ἐκεῖνος
[10, 1]	ἐξενίκησε τὸν δῆμον καὶ τὸν	εἴργοντα	νόμον τῆς θέας τὰς γυναῖκας,
[10, 9]	τέως μὲν εὐφραίνετο καὶ ἑαυτὸν	εἱστία	τῇ ὀσμῇ· ἐπεὶ δὲ αὐτῷ
[10, 17]	ἐπεὶ δὲ τῶν κοινῶν προέστη	εἶτα	ἔφυγε, καὶ ἐδημεύθη αὐτοῦ ἡ
[10, 18]	βουκολικὰ μέλη πρῶτον ᾔσθη, καὶ	εἶχεν	ὑπόθεσιν τὸ πάθος τὸ κατὰ
[10, 18]	τῆς ὄψεως, ἐὰν παραβῇ· καὶ	εἶχον	ὑπὲρ τούτων ῥήτραν πρὸς ἀλλήλους.
[10, 18]	ὁμολογίαν, καὶ ἐπλησίασε τῇ κόρῃ.	ἐκ	δὲ τούτου τὰ βουκολικὰ μέλη
[10, 18]	συμβάντος σχεῖν. γενέσθαι μὲν αὐτὸν	ἐκ	Νύμφης, τεχθέντα δὲ ἐκτεθῆναι ἐν
[10, 18]	δὲ υἱόν· τὸ δὲ ὄνομα	ἐκ	τοῦ συμβάντος σχεῖν. γενέσθαι μὲν
[10, 17]	ἐδημεύθη αὐτοῦ ἡ οὐσία, κατεφωράθη	ἑκατὸν	ταλάντων πλείω οὐσίαν ἔχων. ὁμοίως
[10, 10]	αὐτοῖς τοὺς γραφέας τοῦτο βοῦς,	ἐκεῖνο	ἵππος, τοῦτο δένδρον. ~Ἤλγει τὸν
[10, 5]	οὖν αἱ ὗς ὀφείλουσι καὶ	ἐκεῖνοι	τὴν ψυχὴν πᾶσιν. ~Ἐκωμῳδοῦντο ἐς
[10, 20]	ἔσται· ἐφ´ ἅπασι γὰρ καὶ	ἐκεῖνον	ἀριθμεῖσθαι. ~Ὅτι τὸν Πλάτωνα ἡ
[10, 13]	εἶπεν. εἰ γὰρ μὴ‘ φησὶν	ἐκεῖνος	τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς
[10, 15]	πένης ἦν. ὅπερ καὶ ἀνέστειλεν	ἐκείνους	τοὺς κακοδαίμονας ἐνδόξου τε ἅμα
[10, 11]	ἐστιν· ἐμὲ δὲ τὸν ἐπιστήμονα	ἐκείνων	πρέπει ζῆν. ~Ἀρχύτας ἔλεγεν ὥσπερ
[10, 22]	τὸν Μακεδόνα ὁπλίτην καταμονομαχήσας καὶ	ἐκκρούσας	αὐτοῦ τὸ ξυστὸν καὶ ἁρπάσας
[10, 19]	~Εὐρυδάμας ὁ Κυρηναῖος πυγμὴν ἐνίκησεν,	ἐκκρουσθεὶς	μὲν ὑπὸ τοῦ ἀνταγωνιστοῦ τοὺς
[10, 2]	τῆς Λαΐδος ἐς τὴν Κυρήνην	ἐκόμισε,	λέγων ἄγειν Λαΐδα καὶ μὴ
[10, 4]	πολεμίοις, πρὶν ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον,	ἐκράτησε	τῶν ἐχθρῶν. ~Φρύγιος οὗτος ὁ
[10, 18]	αὐτὸν ἐκ Νύμφης, τεχθέντα δὲ	ἐκτεθῆναι	ἐν δάφνῃ. τὰς δ´ ὑπ´
[10, 6]	καὶ ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν πᾶσιν.	~Ἐκωμῳδοῦντο	ἐς λεπτότητα Σαννυρίων ὁ κωμῳδίας
[10, 8]	εἴκοσιν ἐτῶν. ~Ἀριστοτέλης ὁ Κυρηναῖος	ἔλεγε	μὴ δεῖν εὐεργεσίαν παρά τινος
[10, 13]	φίλους καὶ τοὺς ἐχθροὺς κακῶς	ἔλεγε.	πρὸς δὲ τούτοις‘ ἦ δ´
[10, 16]	φιλοπόνως, ἀκούειν αὐτοῦ διψῶν, καὶ	ἔλεγε	σὺ μὲν παῖε, εἰ βούλει,
[10, 14]	τῆς ἐλευθερίας ἐστί. καὶ μαρτύριον	ἔλεγεν	ἀνδρειοτάτους καὶ ἐλευθεριωτάτους Ἰνδοὺς καὶ
[10, 7]	καὶ τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς	ἔλεγεν	εὗρε, καὶ ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς
[10, 14]	Ἀρχίλοχον αἰτιῶμαι, ἀλλὰ Κριτίας. ~Σωκράτης	ἔλεγεν	ὅτι ἡ ἀργία ἀδελφὴ τῆς
[10, 12]	ἐπιστήμονα ἐκείνων πρέπει ζῆν. ~Ἀρχύτας	ἔλεγεν	ὥσπερ ἔργον ἐστὶν εὑρεῖν ἰχθὺν
[10, 6]	κατισχνῶσθαι τὸ σῶμα πεφιλιππιδῶσθαί φασιν	ἔλεγον.	μάρτυς Ἄλεξις. ~Οἰνοπίδης ὁ Χῖος
[10, 14]	ὅτι ἡ ἀργία ἀδελφὴ τῆς	ἐλευθερίας	ἐστί. καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους
[10, 14]	καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ	ἐλευθεριωτάτους	Ἰνδοὺς καὶ Πέρσας, ἀμφοτέρους δὲ
[10, 17]	τὰ κοινὰ μηδὲν τῶν οἰκείων	ἐλεύθερον	εἶναι· μετὰ δὲ πεντήκοντα ταλάντων
[10, 13]	ἦλθεν ἐς Θάσον, οὔθ´ ὅτι	ἐλθὼν	τοῖς ἐνταῦθα ἐχθρὸς ἐγένετο, οὔτε
[10, 1]	ἀθλεῖν. κωλυόντων δὲ αὐτὴν τῶν	Ἑλλανοδικῶν	τὸν ἀγῶνα θεάσασθαι, παρελθοῦσα ἐδικαιολογήσατο
[10, 13]	δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς τοὺς	Ἕλληνας	ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς
[10, 15]	αὐτοῦ περιόντος ἐμνηστεύοντο οἱ τῶν	Ἑλλήνων	δοκοῦντες διαφέρειν. ἔβλεπον δὲ ἄρα
[10, 18]	βασιλέως θυγατρὸς ἐρασθείσης αὐτοῦ οἰνωθεὶς	ἔλυσε	τὴν ὁμολογίαν, καὶ ἐπλησίασε τῇ
[10, 11]	πρακτέα ἀποθανεῖν ἐν καλῷ ἐστιν·	ἐμὲ	δὲ τὸν ἐπιστήμονα ἐκείνων πρέπει
[10, 22]	ὑπέζωστο ὑφαρπάσας ἀπέκτεινε τὸν ὁπλίτην.	ἐμισήθη	δὲ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου. ὃ δὲ
[10, 15]	Ἀριστείδου θυγατέρας ἔτι αὐτοῦ περιόντος	ἐμνηστεύοντο	οἱ τῶν Ἑλλήνων δοκοῦντες διαφέρειν.
[10, 15]	ἅμα καὶ σεμνοτάτου γάμου, παρ´	ἐμοὶ	κριτῇ. παραπλήσιον δὲ καὶ ἐπὶ
[10, 7]	Ὀλυμπίοις τὸ χαλκοῦν γραμματεῖον, ἐγγράψας	ἐν	αὐτῷ τὴν ἀστρολογίαν τῶν ἑνὸς
[10, 10]	τέχνη καὶ ἦν τρόπον τινὰ	ἐν	γάλαξι καὶ σπαργάνοις, οὕτως ἄρα
[10, 18]	ἐκ Νύμφης, τεχθέντα δὲ ἐκτεθῆναι	ἐν	δάφνῃ. τὰς δ´ ὑπ´ αὐτοῦ
[10, 11]	λεκτέα καὶ τὰ πρακτέα ἀποθανεῖν	ἐν	καλῷ ἐστιν· ἐμὲ δὲ τὸν
[10, 9]	ἥττων. λοπάδος οὖν ποτε ἑψομένης	ἐν	καπηλείῳ τέως μὲν εὐφραίνετο καὶ
[10, 2]	νόμῳ γημαμένη αὐτῷ παμμέγιστον ἀνδριάντα	ἐν	Κυρήνῃ ἀνέστησεν, αὐτὸν ἀμειβομένη τῆς
[10, 18]	γεγονέναι τῶν Ἡλίου, ὧν Ὅμηρος	ἐν	Ὀδυσσείᾳ μέμνηται. βουκολῶν δὲ κατὰ
[10, 7]	~Οἰνοπίδης ὁ Χῖος ἀστρολόγος ἀνέθηκεν	ἐν	Ὀλυμπίοις τὸ χαλκοῦν γραμματεῖον, ἐγγράψας
[10, 21]	τὸν Πλάτωνα ἡ Περικτιόνη ἔφερεν	ἐν	ταῖς ἀγκάλαις· θύοντος δὲ τοῦ
[10, 21]	ἦσαν, ἣ δὲ κατέκλινε Πλάτωνα	ἐν	ταῖς πλησίον μυρρίναις δασείαις οὔσαις
[10, 21]	πυκναῖς. καθεύδοντι δὲ ἐσμὸς μελιττῶν	ἐν	τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ καθίσασαι ὑπῇδον,
[10, 11]	τοὺς εἰδότας ἃ δεῖ πράττειν	ἐν	τῷ βίῳ καὶ ἃ δεῖ
[10, 21]	ἀγκάλαις· θύοντος δὲ τοῦ Ἀρίστωνος	ἐν	Ὑμηττῷ ταῖς Μούσαις ἢ ταῖς
[10, 15]	καὶ ἀνέστειλεν ἐκείνους τοὺς κακοδαίμονας	ἐνδόξου	τε ἅμα καὶ σεμνοτάτου γάμου,
[10, 9]	οὔσης, ὦ θεοί) τηνικαῦτα οὐκ	ἐνεγκὼν	προσέταξε τὸν παῖδα πρίασθαι τὴν
[10, 16]	ἦν λιπαρέστερος ὁ Διογένης καὶ	ἐνέκειτο,	ἐνταῦθα ἤδη καὶ τῇ βακτηρίᾳ
[10, 16]	οὐκ ἀπηλλάττετο, ἀλλ´ ἔτι μᾶλλον	ἐνέκειτο	φιλοπόνως, ἀκούειν αὐτοῦ διψῶν, καὶ
[10, 18]	καὶ νέῳ καὶ πρῶτον ὑπηνήτῃ,	ἔνθα	τοῦ χρόνου ἡ χαριεστάτη ἐστὶν
[10, 7]	ἑξήκοντα ἐτῶν, φήσας τὸν μέγαν	ἐνιαυτὸν	εἶναι τοῦτον. Ὅτι Μέτων ὁ
[10, 7]	τροπὰς κατεγράψατο, καὶ τὸν μέγαν	ἐνιαυτὸν	ὡς ἔλεγεν εὗρε, καὶ ἔφατο
[10, 19]	ὑπάρξασθαι. ~Εὐρυδάμας ὁ Κυρηναῖος πυγμὴν	ἐνίκησεν,	ἐκκρουσθεὶς μὲν ὑπὸ τοῦ ἀνταγωνιστοῦ
[10, 13]	ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς οὔτε ὅτι	Ἐνιποῦς	υἱὸς ἦν τῆς δούλης, οὔθ´
[10, 7]	ἔλεγεν εὗρε, καὶ ἔφατο αὐτὸν	ἑνὸς	δέοντα εἴκοσιν ἐτῶν. ~Ἀριστοτέλης ὁ
[10, 7]	ἐν αὐτῷ τὴν ἀστρολογίαν τῶν	ἑνὸς	δεόντων ἑξήκοντα ἐτῶν, φήσας τὸν
[10, 13]	Θάσον, οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν τοῖς	ἐνταῦθα	ἐχθρὸς ἐγένετο, οὔτε μὴν ὅτι
[10, 16]	λιπαρέστερος ὁ Διογένης καὶ ἐνέκειτο,	ἐνταῦθα	ἤδη καὶ τῇ βακτηρίᾳ καθίξεσθαι
[10, 3]	πόδας ἔξω ποιήσῃ τοῦ λέμματος,	ἐντεῦθεν	ἤδη δρομικώτατά ἐστι. τὰ δὲ
[10, 21]	τὴν τοῦ Πλάτωνος εὐγλωττίαν μαντευόμεναι	ἐντεῦθεν.	~Ὅτι Διώξιππος παρόντος Ἀλεξάνδρου καὶ
[10, 11]	Διογένης ἢ τρωθεὶς οἶμαι ἢ	ἐξ	ἄλλης τινὸς αἰτίας. ἐπεὶ δὲ
[10, 2]	προσήνεγκεν. ὃ δὲ φοβηθεὶς τὴν	ἐξ	αὐτῆς ἐπιβουλὴν ὑπέσχετο ταῦτα δράσειν·
[10, 3]	δὲ τῶν νηττῶν νεόττια παραχρῆμα	ἐξ	ὠδίνων νήχεται. καὶ οἱ τῶν
[10, 6]	κυκλίων χορῶν καὶ Φιλητᾶς ποιητὴς	ἑξαμέτρων.	Ἀρχέστρατος δὲ ὁ μάντις ὑπὸ
[10, 1]	αὐτὴ παῖδα Ὀλυμπίων ἀγωνιστήν· καὶ	ἐξενίκησε	τὸν δῆμον καὶ τὸν εἴργοντα
[10, 16]	κεφαλήν· καὶ οὐκ ἂν οὕτως	ἐξεύροις	βακτηρίαν σκληράν, ὥστε με ἀπελάσαι
[10, 7]	τὴν ἀστρολογίαν τῶν ἑνὸς δεόντων	ἑξήκοντα	ἐτῶν, φήσας τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν
[10, 13]	ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἐς τοὺς Ἕλληνας	ἐξήνεγκεν,	οὐκ ἂν ἐπυθόμεθα ἡμεῖς οὔτε
[10, 3]	νεόττια ἐπειδὰν τάχιστα τοὺς πόδας	ἔξω	ποιήσῃ τοῦ λέμματος, ἐντεῦθεν ἤδη
[10, 5]	χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι.	ἐοίκασι	δὲ τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου
[10, 16]	αὐτοῦ ἠπείλει· καί ποτε καὶ	ἔπαισε	κατὰ τῆς κεφαλῆς. ὃ δὲ
[10, 9]	καὶ ἑαυτὸν εἱστία τῇ ὀσμῇ·	ἐπεὶ	δὲ αὐτῷ ἐπετείνετο ἡ ὄρεξις
[10, 11]	ἢ ἐξ ἄλλης τινὸς αἰτίας.	ἐπεὶ	δὲ ἐδόκει σφόδρα ἀλγεῖν, τῶν
[10, 9]	τὸν παῖδα πρίασθαι τὴν λοπάδα.	ἐπεὶ	δὲ ἔφατο πωλεῖν αὐτὴν τὸν
[10, 16]	ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ.	ἐπεὶ	δὲ ἦν λιπαρέστερος ὁ Διογένης
[10, 17]	ἔχειν τὴν οὐσίαν τὴν πατρῴαν·	ἐπεὶ	δὲ τῶν κοινῶν προέστη εἶτα
[10, 16]	εἶναι πένητα, τὸν γάμον ἀπέδρασαν.	~Ἐπεὶ	ὁ Ἀντισθένης πολλοὺς προύτρεπεν ἐπὶ
[10, 15]	οὐδὲ ἐθαύμαζον αὐτοῦ τὴν δικαιοσύνην,	ἐπεὶ	τούτων γε εἰ ἦσαν ζηλωταί,
[10, 3]	μήτρας τῶν μητέρων πρὸς φῶς	ἐπειγόμενοι.	~Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου τρὶς τετρακόσια
[10, 3]	σωφροσύνης. ~Τὰ τῶν περδίκων νεόττια	ἐπειδὰν	τάχιστα τοὺς πόδας ἔξω ποιήσῃ
[10, 15]	ἦσαν ζηλωταί, κἂν μετὰ ταῦτα	ἐπέμειναν	τῇ μνηστείᾳ. νῦν δὲ ὃ
[10, 20]	ὁ ἀντίπαλος. ~Ὅτι ὁ Πέρσης	ἐπέστειλε	πρὸς Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν ἔχειν.
[10, 9]	τῇ ὀσμῇ· ἐπεὶ δὲ αὐτῷ	ἐπετείνετο	ἡ ὄρεξις καὶ ἡττᾶτο τῆς
[10, 18]	μηδεμιᾷ ἄλλῃ πλησιάσαι αὐτόν, καὶ	ἐπηπείλησεν	ὅτι πεπρωμένον ἐστὶν αὐτὸν στερηθῆναι
[10, 6]	μάντις ὑπὸ πολεμίων ἁλοὺς καὶ	ἐπὶ	ζυγὸν ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρέθη
[10, 15]	ἐμοὶ κριτῇ. παραπλήσιον δὲ καὶ	ἐπὶ	Λυσάνδρου· μαθόντες γὰρ αὐτὸν εἶναι
[10, 17]	καὶ Κλέωνα πρὸ τοῦ παρελθεῖν	ἐπὶ	τὰ κοινὰ μηδὲν τῶν οἰκείων
[10, 22]	ἄνδρα σὺν τῇ πανοπλίᾳ, ἐπιβὰς	ἐπὶ	τὸν αὐχένα αὐτοῦ κειμένου τὴν
[10, 16]	~Ἐπεὶ ὁ Ἀντισθένης πολλοὺς προύτρεπεν	ἐπὶ	φιλοσοφίαν, οἳ δὲ οὐδὲν αὐτῷ
[10, 22]	τὸν ἄνδρα σὺν τῇ πανοπλίᾳ,	ἐπιβὰς	ἐπὶ τὸν αὐχένα αὐτοῦ κειμένου
[10, 2]	δὲ φοβηθεὶς τὴν ἐξ αὐτῆς	ἐπιβουλὴν	ὑπέσχετο ταῦτα δράσειν· οὐ μὴν
[10, 10]	ἀτέχνως εἴκαζον τὰ ζῷα, ὥστε	ἐπιγράφειν	αὐτοῖς τοὺς γραφέας τοῦτο βοῦς,
[10, 11]	καλῷ ἐστιν· ἐμὲ δὲ τὸν	ἐπιστήμονα	ἐκείνων πρέπει ζῆν. ~Ἀρχύτας ἔλεγεν
[10, 18]	οἰνωθεὶς ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν, καὶ	ἐπλησίασε	τῇ κόρῃ. ἐκ δὲ τούτου
[10, 18]	φησι καὶ Ὅμηρος. συνθήκας δὲ	ἐποίησε	μηδεμιᾷ ἄλλῃ πλησιάσαι αὐτόν, καὶ
[10, 13]	τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν	ἐπυθόμεθα	ἡμεῖς οὔτε ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς
[10, 18]	χρόνῳ δὲ ὕστερον βασιλέως θυγατρὸς	ἐρασθείσης	αὐτοῦ οἰνωθεὶς ἔλυσε τὴν ὁμολογίαν,
[10, 14]	εἶναι· Φρύγας δὲ καὶ Λυδοὺς	ἐργαστικωτάτους,	δουλεύειν δέ. ~Τὰς Ἀριστείδου θυγατέρας
[10, 12]	πρέπει ζῆν. ~Ἀρχύτας ἔλεγεν ὥσπερ	ἔργον	ἐστὶν εὑρεῖν ἰχθὺν ἄκανθαν μὴ
[10, 5]	μάλα γε εἰκότως· οὔτε γὰρ	ἔρια	ἔχει ὗς οὔτε γάλα οὔτε
[10, 18]	βουκόλον λέγουσιν οἳ μὲν ἐρώμενον	Ἑρμοῦ,	ἄλλοι δὲ υἱόν· τὸ δὲ
[10, 18]	τὸν βουκόλον λέγουσιν οἳ μὲν	ἐρώμενον	Ἑρμοῦ, ἄλλοι δὲ υἱόν· τὸ
[10, 9]	καὶ τῶν τοιούτων μνημονεύειν, οὐκ	ἐς	ζῆλον αὐτῶν, ἀλλ´ ὥστε φεύγειν
[10, 13]	διὰ πενίαν καὶ ἀπορίαν ἦλθεν	ἐς	Θάσον, οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν τοῖς
[10, 6]	ἐκεῖνοι τὴν ψυχὴν πᾶσιν. ~Ἐκωμῳδοῦντο	ἐς	λεπτότητα Σαννυρίων ὁ κωμῳδίας ποιητὴς
[10, 5]	οὖν ὀνειροπολεῖν τὸν θάνατον, εἰδυῖαν	ἐς	ὅ τι τοῖς χρησομένοις αὐτῇ
[10, 1]	~Φερενίκη τὸν υἱὸν ἦγεν	ἐς	Ὀλύμπια ἀθλεῖν. κωλυόντων δὲ αὐτὴν
[10, 2]	ἄνθρωπον, εἰκόνα γραψάμενος τῆς Λαΐδος	ἐς	τὴν Κυρήνην ἐκόμισε, λέγων ἄγειν
[10, 15]	διαφέρειν. ἔβλεπον δὲ ἄρα οὐκ	ἐς	τὸν βίον Ἀριστείδου, οὐδὲ ἐθαύμαζον
[10, 13]	ἐκεῖνος τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ ἑαυτοῦ	ἐς	τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐκ ἂν
[10, 21]	οὔσαις καὶ πυκναῖς. καθεύδοντι δὲ	ἐσμὸς	μελιττῶν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ
[10, 20]	φίλος, δῆλον ὅτι καὶ αὐτοῦ	ἔσται·	ἐφ´ ἅπασι γὰρ καὶ ἐκεῖνον
[10, 9]	κάπηλον πολλοῦ, ταύτῃ μᾶλλον ἡδίων	ἔσται‘	φησίν, εἰ πλείονος αὐτὴν ὠνήσομαι.
[10, 14]	ἡ ἀργία ἀδελφὴ τῆς ἐλευθερίας	ἐστί.	καὶ μαρτύριον ἔλεγεν ἀνδρειοτάτους καὶ
[10, 3]	τοῦ λέμματος, ἐντεῦθεν ἤδη δρομικώτατά	ἐστι.	τὰ δὲ τῶν νηττῶν νεόττια
[10, 5]	ἐχθρῶν. ~Φρύγιος οὗτος ὁ λόγος·	ἔστι	γὰρ Αἰσώπου τοῦ Φρυγός. ὁ
[10, 18]	αὐτόν, καὶ ἐπηπείλησεν ὅτι πεπρωμένον	ἐστὶν	αὐτὸν στερηθῆναι τῆς ὄψεως, ἐὰν
[10, 11]	τὰ πρακτέα ἀποθανεῖν ἐν καλῷ	ἐστιν·	ἐμὲ δὲ τὸν ἐπιστήμονα ἐκείνων
[10, 12]	ζῆν. ~Ἀρχύτας ἔλεγεν ὥσπερ ἔργον	ἐστὶν	εὑρεῖν ἰχθὺν ἄκανθαν μὴ ἔχοντα,
[10, 18]	ἔνθα τοῦ χρόνου ἡ χαριεστάτη	ἐστὶν	ἥβη τῶν καλῶν μειρακίων, ὥς
[10, 6]	καὶ Φιλιππίδης, καθ´ οὗ λόγος	ἐστὶν	Ὑπερίδῃ, λεπτότατος ἦν. ὅθεν καὶ
[10, 15]	δουλεύειν δέ. ~Τὰς Ἀριστείδου θυγατέρας	ἔτι	αὐτοῦ περιόντος ἐμνηστεύοντο οἱ τῶν
[10, 16]	ὃ δὲ οὐκ ἀπηλλάττετο, ἀλλ´	ἔτι	μᾶλλον ἐνέκειτο φιλοπόνως, ἀκούειν αὐτοῦ
[10, 13]	λάγνος καὶ ὑβριστής, καὶ τὸ	ἔτι	τούτων αἴσχιον, ὅτι τὴν ἀσπίδα
[10, 7]	ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς δέοντα εἴκοσιν	ἐτῶν.	~Ἀριστοτέλης ὁ Κυρηναῖος ἔλεγε μὴ
[10, 7]	ἀστρολογίαν τῶν ἑνὸς δεόντων ἑξήκοντα	ἐτῶν,	φήσας τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν εἶναι
[10, 2]	τὰς γυναῖκας, καὶ ἐθεάσατο Ὀλύμπια.	~Εὐβώταν	τὸν Κυρηναῖον ἰδοῦσα Λαῒς ἠράσθη
[10, 2]	οὐ μὴν ὡμίλησεν αὐτῇ ὁ	Εὐβώτας,	σωφρόνως διαβιώσας. ἡ δὲ ὑπόσχεσις
[10, 21]	καθίσασαι ὑπῇδον, τὴν τοῦ Πλάτωνος	εὐγλωττίαν	μαντευόμεναι ἐντεῦθεν. ~Ὅτι Διώξιππος παρόντος
[10, 8]	ὁ Κυρηναῖος ἔλεγε μὴ δεῖν	εὐεργεσίαν	παρά τινος προσίεσθαι· ἢ γὰρ
[10, 7]	τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν	εὗρε,	καὶ ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς δέοντα
[10, 6]	ἐπὶ ζυγὸν ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ ὁλκὴν	εὑρέθη	ἔχων, ὥς φασι. καὶ Πανάρετος
[10, 12]	~Ἀρχύτας ἔλεγεν ὥσπερ ἔργον ἐστὶν	εὑρεῖν	ἰχθὺν ἄκανθαν μὴ ἔχοντα, οὕτω
[10, 19]	Ἱμεραῖον τῆς τοιαύτης μελοποιίας ὑπάρξασθαι.	~Εὐρυδάμας	ὁ Κυρηναῖος πυγμὴν ἐνίκησεν, ἐκκρουσθεὶς
[10, 9]	ἑψομένης ἐν καπηλείῳ τέως μὲν	εὐφραίνετο	καὶ ἑαυτὸν εἱστία τῇ ὀσμῇ·
[10, 20]	δῆλον ὅτι καὶ αὐτοῦ ἔσται·	ἐφ´	ἅπασι γὰρ καὶ ἐκεῖνον ἀριθμεῖσθαι.
[10, 7]	ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν εὗρε, καὶ	ἔφατο	αὐτὸν ἑνὸς δέοντα εἴκοσιν ἐτῶν.
[10, 9]	πρίασθαι τὴν λοπάδα. ἐπεὶ δὲ	ἔφατο	πωλεῖν αὐτὴν τὸν κάπηλον πολλοῦ,
[10, 4]	ὁ Φιλίππου τρὶς τετρακόσια στάδια	ἐφεξῆς	μεθ´ ὅπλων ὁδοιπορήσας, συμβαλὼν τοῖς
[10, 21]	~Ὅτι τὸν Πλάτωνα ἡ Περικτιόνη	ἔφερεν	ἐν ταῖς ἀγκάλαις· θύοντος δὲ
[10, 11]	ὡμολόγει εἶναι. σοὶ μὲν οὖν‘	ἔφη	οὐκ εἰδότι τά τε λεκτέα
[10, 17]	δὲ τῶν κοινῶν προέστη εἶτα	ἔφυγε,	καὶ ἐδημεύθη αὐτοῦ ἡ οὐσία,
[10, 5]	γε εἰκότως· οὔτε γὰρ ἔρια	ἔχει	ὗς οὔτε γάλα οὔτε ἄλλο
[10, 20]	ἐπέστειλε πρὸς Ἀγησίλαον, φίλον αὐτὸν	ἔχειν.	ἀντεπέστειλε δὲ Ἀγησίλαος ὅτι οὐ
[10, 8]	γὰρ ἀποδιδόναι πειρώμενον πράγματα ἂν	ἔχειν	ἢ μὴ ἀποδιδόντα ἀχάριστον φαίνεσθαι.
[10, 1]	παρελθοῦσα ἐδικαιολογήσατο πατέρα μὲν Ὀλυμπιονίκην	ἔχειν	καὶ τρεῖς ἀδελφοὺς καὶ αὐτὴ
[10, 17]	ἢ ἄρξασθαι πολιτεύεσθαι, τρία τάλαντα	ἔχειν	τὴν οὐσίαν τὴν πατρῴαν· ἐπεὶ
[10, 13]	οὔθ´ ὅτι ἐλθὼν τοῖς ἐνταῦθα	ἐχθρὸς	ἐγένετο, οὔτε μὴν ὅτι ὁμοίως
[10, 13]	ὁμοίως τοὺς φίλους καὶ τοὺς	ἐχθροὺς	κακῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ τούτοις‘
[10, 4]	ἀναπαῦσαι τὸ στρατόπεδον, ἐκράτησε τῶν	ἐχθρῶν.	~Φρύγιος οὗτος ὁ λόγος· ἔστι
[10, 12]	ἐστὶν εὑρεῖν ἰχθὺν ἄκανθαν μὴ	ἔχοντα,	οὕτω καὶ ἄνθρωπον μὴ κεκτημένον
[10, 17]	κατεφωράθη ἑκατὸν ταλάντων πλείω οὐσίαν	ἔχων.	ὁμοίως δὲ καὶ Κλέωνα πρὸ
[10, 6]	ζυγὸν ἀναβληθεὶς ὀβολοῦ ὁλκὴν εὑρέθη	ἔχων,	ὥς φασι. καὶ Πανάρετος δὲ
[10, 9]	γαστρὸς ἥττων. λοπάδος οὖν ποτε	ἑψομένης	ἐν καπηλείῳ τέως μὲν εὐφραίνετο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008