Livre, Chap.
[8, 7]	τούτοις οἱ θάλαμοι. ἦν δὲ	ὁ	ἀνδρὼν ὁ ὑποδεχόμενος καὶ ἑστιῶν
[8, 12]	ἐκπεσόντος Δημοσθένους ἐν Μακεδονίᾳ Αἰσχίνης	ὁ	Ἀτρομήτου ὁ Κοθωκίδης καὶ ἐνευδοκίμει
[8, 3]	Ἀττικὸν τοῦτο τὸ ἔθος, ὅταν	ὁ	βοῦς ἀποσφαγῇ, τῶν μὲν ἄλλων
[8, 16]	οὐδέν γε ἔδρασε κακὸν Σόλωνα.	ὁ	δ´ οὖν Σόλων ὀλίγῳ ὕστερον
[8, 12]	πρὸς τοῦτον αὐτοῦ τὸν λόγον	ὁ	Δημοχάρης εἰπὼν ὦ Θεόφραστε, Ἀθηναῖοι
[8, 18]	τι κερδαινόντων ὅτι αὐτοῖς ἀφίξεται	ὁ	ἐν Τεμέσῃ ἥρως. λέγουσι δὲ
[8, 16]	τὸν παῖδα ἐκβοῆσαι τρίς. ~Σόλων	ὁ	Ἐξηκεστίδου γέρων ἤδη ὢν ὑπώπτευε
[8, 12]	ὢν εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ Θεόφραστος	ὁ	Ἐρέσιος. ἐξέπεσε γὰρ καὶ οὗτος
[8, 17]	αὐτῷ ὁ τάφος. ~Ὅτι Σκύθης	ὁ	Ἰνυκῖνος ὁ τῶν Ζαγκλαίων μόναρχος
[8, 2]	δὲ Πλάτων ταῦτα, εἰ δὴ	ὁ	Ἵππαρχος Πλάτωνός ἐστι τῷ ὄντι.
[8, 8]	τῶν ἄλλων τῶν ἀλλαχόθεν. ~Κίμων	ὁ	Κλεωναῖος ἐξειργάσατό φασι τὴν τέχνην
[8, 5]	κατ´ αὐτῶν ἐνεκόλαπτεν. ~Ὅτι Νηλεὺς	ὁ	Κόδρου τῆς βασιλείας ἀμοιρήσας ἀπέλιπε
[8, 12]	ἐν Μακεδονίᾳ Αἰσχίνης ὁ Ἀτρομήτου	ὁ	Κοθωκίδης καὶ ἐνευδοκίμει τοῖς Μακεδόσι
[8, 17]	βασιλέα ὀπίσω. τοῦτο δὲ Δημοκήδης	ὁ	Κροτωνιάτης οὐκ ἐποίησε, καὶ διὰ
[8, 18]	γήρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον. ~Εὔθυμος	ὁ	Λοκρὸς τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πύκτης
[8, 17]	ἀπατεῶνα λέγων καὶ ἄνθρωπον κάκιστον.	ὁ	οὖν Σκύθης ἐν Πέρσαις μέγα
[8, 16]	τῶν Ἀθηναίων καὶ ᾔτει φρουρὰν	ὁ	Πεισίστρατος. ὁρῶν δὲ τοὺς Ἀθηναίους
[8, 2]	ἀπήντησεν αὐτῷ ἡ σπουδή. ~Ἵππαρχος	ὁ	Πεισιστράτου παῖς πρεσβύτατος ὢν τῶν
[8, 19]	~Ὅτι τοῦτο ἐπιγέγραπται Ἀναξαγόρᾳ ἐνθάδ´	ὁ	πλεῖστον ἀληθείας ἐπὶ τέρμα περήσας
[8, 2]	καὶ γὰρ ὡς ἦν φιλοχρήματος	ὁ	Σιμωνίδης, οὐδεὶς ἀντιφήσει. ἔργον δὲ
[8, 14]	ἐν τῷ βίῳ ἔκλαεν. ~Διογένης	ὁ	Σινωπεὺς ὅτε λοιπὸν ἐνόσει ἐπὶ
[8, 1]	λέγειν ἡ φωνὴ ἐπεγένετο. καὶ	ὁ	Σωκράτης τὸν Χαρμίδην διεκώλυεν ἔχεσθαι
[8, 16]	δεξιᾷ ἐσιόντων, καὶ περιῳκοδόμητο αὐτῷ	ὁ	τάφος. ~Ὅτι Σκύθης ὁ Ἰνυκῖνος
[8, 17]	τάφος. ~Ὅτι Σκύθης ὁ Ἰνυκῖνος	ὁ	τῶν Ζαγκλαίων μόναρχος ἀνέβη ἐς
[8, 7]	θάλαμοι. ἦν δὲ ὁ ἀνδρὼν	ὁ	ὑποδεχόμενος καὶ ἑστιῶν αὐτοὺς ἑκατοντάκλινος·
[8, 15]	Χαιρωνείᾳ τοὺς Ἀθηναίους ἡνίκα ἐνίκησεν	ὁ	Φίλιππος, ἐπαρθεὶς τῇ εὐπραγίᾳ, ὅμως
[8, 12]	πράως καὶ ἡδέως ἤκουεν αὐτοῦ	ὁ	Φίλιππος, μειλιχίῳ τῷ βλέμματι προσβλέπων
[8, 1]	Χαρμίδην διεκώλυεν ἔχεσθαι ὧν εἴχετο,	ὃ	δ´ οὐκ ἐπείσθη· οὐ μὴν
[8, 16]	γινώσκοντες ὑποσιωπῶσι, τούτων ἀνδρειότερός ἐστιν.	ὃ	δὲ λαβὼν τὴν δύναμιν τύραννος
[8, 1]	γένηται, ἀεί μοι‘ φησὶ σημαίνει	ὃ	μέλλω πράττειν τούτου ἀποτροπήν, προτρέπει
[8, 7]	τῶν φίλων. ἐνενήκοντα δὲ ἦσαν	οἱ	γαμοῦντες καὶ ἰσάριθμοι τούτοις οἱ
[8, 6]	Εὐρώπην οἰκοῦντες βάρβαροι χρῆσθαι γράμμασιν.	οἱ	δὲ ἐν τῇ Ἀσίᾳ ὡς
[8, 11]	καὶ τὸν Ὄλυμπον τὸν Πιερικόν.	οἱ	δὲ ἔτι μᾶλλον δοκοῦντες τὴν
[8, 12]	ἀλλ´ οὐχ οἱ δώδεκα θεοὶ	οἱ	δικάζοντες. ~Ἀναξαγόραν τὸν Κλαζομένιόν φασι
[8, 12]	Θεόφραστε, Ἀθηναῖοι ἦσαν ἀλλ´ οὐχ	οἱ	δώδεκα θεοὶ οἱ δικάζοντες. ~Ἀναξαγόραν
[8, 7]	οἱ γαμοῦντες καὶ ἰσάριθμοι τούτοις	οἱ	θάλαμοι. ἦν δὲ ὁ ἀνδρὼν
[8, 7]	πεζαὶ καὶ αἱ ναυτικαὶ καὶ	οἱ	ἱππεῖς καὶ αἱ πρεσβεῖαι δὲ
[8, 5]	δὲ αὐτῷ ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων,	οἱ	μάντεις ἔφασαν δεῖν καθαρθῆναι τὸ
[8, 7]	καὶ αἱ πρεσβεῖαι δὲ καὶ	οἱ	παρεπιδημοῦντες Ἕλληνες. καὶ ἐγένετο τὰ
[8, 11]	ἐκεῖνα. τὴν γοῦν Αἴτνην φασὶν	οἱ	πλέοντες ἐξ ἐλάττονος ὁρᾶν ἢ
[8, 6]	καὶ ἐνόμιζον αἴσχιστον εἶναι πάντες	οἱ	τὴν Εὐρώπην οἰκοῦντες βάρβαροι χρῆσθαι
[8, 19]	καὶ ἐπιγέγραπται οἳ μὲν Νοῦ	οἳ	δὲ Ἀληθείας.
[8, 7]	καὶ ὑποκριταί, οἳ μὲν κωμῳδίας	οἳ	δὲ τραγῳδίας, πάμπολλοι. ἦσαν δὲ
[8, 5]	γνωσθέντων ἐκείνων αὐτοὺς μὲν ἀπέλιπεν,	οἳ	δὲ ᾤκισαν τὴν Νάξον. Νηλεὺς
[8, 7]	δὲ καὶ μουσουργοὶ καὶ ὑποκριταί,	οἳ	μὲν κωμῳδίας οἳ δὲ τραγῳδίας,
[8, 19]	βωμὸς αὐτῷ ἵσταται καὶ ἐπιγέγραπται	οἳ	μὲν Νοῦ οἳ δὲ Ἀληθείας.
[8, 16]	καθεζόμενος δὲ Σόλων πρὸ τῆς	οἰκίας,	τὴν ἀσπίδα καὶ τὸ δόρυ
[8, 6]	εἶναι πάντες οἱ τὴν Εὐρώπην	οἰκοῦντες	βάρβαροι χρῆσθαι γράμμασιν. οἱ δὲ
[8, 4]	καὶ κύνας καὶ ἀλεκτρυόνας ἐκείνους	οἷς	ἔχαιρεν ἐκκομίζειν ἀποθανόντας δημοσίᾳ. καὶ
[8, 17]	οὖν Σκύθης ἐν Πέρσαις μέγα	ὄλβιος	ὢν γήρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον.
[8, 14]	ἐς τὸν Ἰλισσόν. οὕτως ἄρα	ὀλίγον	ἔμελε Διογένει καὶ θανάτου καὶ
[8, 16]	Σόλωνα. ὁ δ´ οὖν Σόλων	ὀλίγῳ	ὕστερον ὑπέργηρως ὢν τὸν βίον
[8, 11]	τὸν Παρνασσὸν παθεῖν καὶ τὸν	Ὄλυμπον	τὸν Πιερικόν. οἱ δὲ ἔτι
[8, 11]	ἔτι μᾶλλον δοκοῦντες τὴν τῶν	ὅλων	φύσιν κατεσκέφθαι λέγουσι καὶ κόσμον
[8, 2]	ἦν Ἀθηναίων. οὗτος καὶ τὰ	Ὁμήρου	ἔπη πρῶτος ἐκόμισεν ἐς τὰς
[8, 15]	ὁ Φίλιππος, ἐπαρθεὶς τῇ εὐπραγίᾳ,	ὅμως	λογισμοῦ ἐκράτησε καὶ οὐχ ὕβρισε·
[8, 16]	εὔνους δὲ διὰ τὴν γνώμην.	ὅμως	οὖν Πεισίστρατος, εἴτε αἰδοῖ τῇ
[8, 18]	γὰρ μεγέθει μέγιστον δεικνύουσι Λοκροί,	ὃν	ἐκόμισε καὶ ἔθηκε πρὸ τῶν
[8, 9]	(οὕτω γὰρ καὶ Πλάτων αὐτὸν	ὀνομάζει,	καὶ οὐ βασιλέα) τὰ παιδικὰ
[8, 6]	τὸν Ὀρφέα σοφὸν γεγονέναι, Θρᾷκα	ὄντα,	ἀλλ´ ἄλλως τοὺς μύθους αὐτοῦ
[8, 2]	ὁ Ἵππαρχος Πλάτωνός ἐστι τῷ	ὄντι.	~Ὅτι Ἀττικὸν τοῦτο τὸ ἔθος,
[8, 14]	κατά τινος γεφυρίου πρὸς γυμνασίῳ	ὄντος,	καὶ προσέταξε τῷ παλαιστροφύλακι, ἐπειδὰν
[8, 2]	Ἀθηναίους παιδεύεσθαι, καὶ βελτιόνων αὐτῶν	ὄντων	ἄρχειν ἔσπευδεν· οὐκ ᾤετο γὰρ
[8, 18]	γὰρ ἐς τὸ ἱερὸν αὐτοῦ,	ὅπερ	ἄβατον ἦν τοῖς πολλοῖς, διηγωνίσατο
[8, 17]	πάλιν ἐκ Σικελίας παρὰ βασιλέα	ὀπίσω.	τοῦτο δὲ Δημοκήδης ὁ Κροτωνιάτης
[8, 16]	ἀλλὰ τούτων μέν ἐστι σοφώτερος·	ὁπόσοι	δὲ γινώσκοντες ὑποσιωπῶσι, τούτων ἀνδρειότερός
[8, 16]	ἐστι σοφώτερος, τῶν δὲ ἀνδρειότερος.	ὁπόσοι	μὲν μὴ γινώσκουσιν ὅτι φυλακὴν
[8, 11]	καὶ ἐφήμερος φθείρεσθαι αὐτοὺς ἀναγκάζει,	ὅπου	καὶ τοὺς ποταμοὺς ὁρῶμεν ἐπιλείποντας,
[8, 11]	φασὶν οἱ πλέοντες ἐξ ἐλάττονος	ὁρᾶν	ἢ προτοῦ ἐβλέπετο· τὸ δὲ
[8, 6]	καὶ τολμῶσι λέγειν μηδὲ τὸν	Ὀρφέα	σοφὸν γεγονέναι, Θρᾷκα ὄντα, ἀλλ´
[8, 11]	ἀναγκάζει, ὅπου καὶ τοὺς ποταμοὺς	ὁρῶμεν	ἐπιλείποντας, καὶ τῶν ὀρῶν δὲ
[8, 11]	ποταμοὺς ὁρῶμεν ἐπιλείποντας, καὶ τῶν	ὀρῶν	δὲ τὰ ὑψηλότατα ἀκούομεν μειούμενα
[8, 16]	καὶ ᾔτει φρουρὰν ὁ Πεισίστρατος.	ὁρῶν	δὲ τοὺς Ἀθηναίους τῶν μὲν
[8, 18]	καταβάντα ἐπὶ τὸν Καικῖνον ποταμὸν	ὅς	ἐστι πρὸ τῆς τῶν Λοκρῶν
[8, 17]	ἐνόμισε πάντων ἀνδρῶν δικαιότατον εἶναι,	ὅσοι	ἐκ τῆς Ἑλλάδος παρ´ αὐτὸν
[8, 1]	θείᾳ πομπῇ συγκεκληρωμένην αὐτῷ, ἥπερ	ὅταν	γένηται, ἀεί μοι‘ φησὶ σημαίνει
[8, 3]	~Ὅτι Ἀττικὸν τοῦτο τὸ ἔθος,	ὅταν	ὁ βοῦς ἀποσφαγῇ, τῶν μὲν
[8, 7]	τὸ μὲν συγκλητικὸν μέλος ᾀδούσης,	ὅτε	αὐτοὺς ἐχρῆν παριέναι ἐπὶ τὴν
[8, 7]	καὶ ἀπαιδευσίας Θρᾳκῶν τεκμηριῶσαι. ~Ἀλέξανδρος	ὅτε	Δαρεῖον εἷλε, γάμους εἱστία καὶ
[8, 9]	Ἀρχέλαος τῶν θυγατέρων μίαν δώσειν·	ὅτε	δὲ ἄλλῳ συνῴκισε τὴν παῖδα,
[8, 7]	τὴν δαῖτα, τὸ δὲ ἀνακλητικόν,	ὅτε	ἐσήμαινεν ἀπαλλάττεσθαι. πέντε δὲ ἡμέρας
[8, 14]	βίῳ ἔκλαεν. ~Διογένης ὁ Σινωπεὺς	ὅτε	λοιπὸν ἐνόσει ἐπὶ θανάτῳ, ἑαυτὸν
[8, 15]	ὑπό τινος τῶν παίδων ἕωθεν	ὅτι	ἄνθρωπός ἐστι, καὶ προσέταξε τῷ
[8, 3]	Ἵππαρχος Πλάτωνός ἐστι τῷ ὄντι.	~Ὅτι	Ἀττικὸν τοῦτο τὸ ἔθος, ὅταν
[8, 18]	ἐπὶ τῶν ἀλυσιτελῶς τι κερδαινόντων	ὅτι	αὐτοῖς ἀφίξεται ὁ ἐν Τεμέσῃ
[8, 9]	τις ἑῷ κακὸν ἥπατι τεύχει.	Ὅτι	διεψεύσατο αὐτῷ φασιν Ἀρχέλαος τῶν
[8, 16]	καὶ τὸ δόρυ παραθέμενος ἔλεγεν	ὅτι	ἐξώπλισται καὶ βοηθεῖ τῇ πατρίδι
[8, 19]	περήσας οὐρανίου κόσμου κεῖται Ἀναξαγόρας.	Ὅτι	καὶ βωμὸς αὐτῷ ἵσταται καὶ
[8, 12]	λέγων, καὶ ταύτην ἀπολογίαν προεφέρετο,	ὅτι	κατεπλάγη τὸ ἀξίωμα τοῦ συνεδρίου.
[8, 1]	τὸν Γλαύκωνος· ἀνεκοινώσατο γὰρ αὐτῷ	ὅτι	μέλλοι ἀσκήσειν στάδιον ἐς Νεμέαν,
[8, 5]	ἀναστήσας ἐπιγράμματα κατ´ αὐτῶν ἐνεκόλαπτεν.	~Ὅτι	Νηλεὺς ὁ Κόδρου τῆς βασιλείας
[8, 13]	κράτος πολέμιον γενέσθαι Ἡράκλειτόν τε,	ὅτι	πάντα τὰ ἐν τῷ βίῳ
[8, 17]	τῆς Ἑλλάδος παρ´ αὐτὸν ἀνέβησαν,	ὅτι	παραιτησάμενος βασιλέα ἀφίκετο ἐς Σικελίαν
[8, 12]	τὰ ἐξ αὐτοῦ δῶρα καὶ	ὅτι	πράως καὶ ἡδέως ἤκουεν αὐτοῦ
[8, 17]	καὶ περιῳκοδόμητο αὐτῷ ὁ τάφος.	~Ὅτι	Σκύθης ὁ Ἰνυκῖνος ὁ τῶν
[8, 19]	τῆς τῶν Λοκρῶν πόλεως ἀφανισθῆναι.	~Ὅτι	τοῦτο ἐπιγέγραπται Ἀναξαγόρᾳ ἐνθάδ´ ὁ
[8, 16]	προσέχοντας δὲ τῷ Πεισιστράτῳ, ἔφη	ὅτι	τῶν μέν ἐστι σοφώτερος, τῶν
[8, 16]	ἀνδρειότερος. ὁπόσοι μὲν μὴ γινώσκουσιν	ὅτι	φυλακὴν λαβὼν περὶ τὸ σῶμα
[8, 9]	καὶ Πλάτων αὐτὸν ὀνομάζει, καὶ	οὐ	βασιλέα) τὰ παιδικὰ αὐτοῦ Κρατεύας
[8, 12]	κόσμον διαφθείρεσθαι αὐτόν. ~Παράδοξόν γε,	οὐ	γάρ; ἀλλ´ ἀληθές. ἐκπεσόντος Δημοσθένους
[8, 10]	αἱρετὸν Ἀθηναῖοι προείλοντο ἄρχειν αὐτοῖς,	οὐ	γὰρ κληρωτὸν τοῦτον. ἐπεὶ δὲ
[8, 5]	τὸ στρατόπεδον, ὡς συμπλεόντων πολλῶν	οὐ	καθαρῶν τὰς χεῖρας. προσεποιήσατο δὴ
[8, 1]	εἴχετο, ὃ δ´ οὐκ ἐπείσθη·	οὐ	μὴν ἐς δέον ἀπήντησεν αὐτῷ
[8, 12]	καὶ τὴν τῶν λόγων εὔροιαν.	οὐ	μόνος δὲ τοῦτο ἔπαθε Δημοσθένης
[8, 15]	παιδὶ τοῦτο ἔχειν ἔργον. καὶ	οὐ	πρότερόν φασιν οὔτε αὐτὸς προῄει,
[8, 5]	ἄλλους ἔπεισε τοὺς συνειδότας ἑαυτοῖς.	οὗ	γενομένου καὶ γνωσθέντων ἐκείνων αὐτοὺς
[8, 2]	ὡς ἦν φιλοχρήματος ὁ Σιμωνίδης,	οὐδεὶς	ἀντιφήσει. ἔργον δὲ ἦν ἄρα
[8, 16]	(λέγεται γὰρ αὐτοῦ παιδικὰ γενέσθαι)	οὐδέν	γε ἔδρασε κακὸν Σόλωνα. ὁ
[8, 11]	δὲ ἐφύλαξαν τοὺς φονικοὺς αὐτοῦ.	~Οὐδὲν	ἔτι θαυμάσομεν εἰ ἡ τῶν
[8, 9]	αὐτοῦ Κρατεύας ἐρασθεὶς τῆς τυραννίδος	οὐδὲν	ἧττον ἤπερ ἐκεῖνος τῶν παιδικῶν
[8, 2]	ἔσπευδεν· οὐκ ᾤετο γὰρ δεῖν	οὐδενὶ	φθονεῖν σοφίας, ἅτε ὢν καλὸς
[8, 1]	πράττειν τούτου ἀποτροπήν, προτρέπει δὲ	οὐδέποτε.	καὶ αὖ πάλιν ἐάν τίς
[8, 1]	ἔχεσθαι ὧν εἴχετο, ὃ δ´	οὐκ	ἐπείσθη· οὐ μὴν ἐς δέον
[8, 17]	τοῦτο δὲ Δημοκήδης ὁ Κροτωνιάτης	οὐκ	ἐποίησε, καὶ διὰ τοῦτο Δαρεῖος
[8, 1]	δὲ τῷ συμβουλευομένῳ μοι· καὶ	οὐκ	ἐῶ πράττειν, ἑπόμενος τῇ θείᾳ
[8, 2]	βελτιόνων αὐτῶν ὄντων ἄρχειν ἔσπευδεν·	οὐκ	ᾤετο γὰρ δεῖν οὐδενὶ φθονεῖν
[8, 16]	στρατηγὸς μὲν διὰ τὴν ἡλικίαν	οὐκέτι	ὤν, εὔνους δὲ διὰ τὴν
[8, 12]	τὸ ἀξίωμα τοῦ συνεδρίου. πικρότατα	οὖν	ἀπήντησε καὶ ἑτοιμότατα πρὸς τοῦτον
[8, 12]	τὴν ἐξ αὑτοῦ εὔνοιαν. ἅπερ	οὖν	πάντα ἐφολκὰ ἦν ἐς τὴν
[8, 16]	δὲ διὰ τὴν γνώμην. ὅμως	οὖν	Πεισίστρατος, εἴτε αἰδοῖ τῇ πρὸς
[8, 17]	λέγων καὶ ἄνθρωπον κάκιστον. ὁ	οὖν	Σκύθης ἐν Πέρσαις μέγα ὄλβιος
[8, 16]	ἔδρασε κακὸν Σόλωνα. ὁ δ´	οὖν	Σόλων ὀλίγῳ ὕστερον ὑπέργηρως ὢν
[8, 19]	πλεῖστον ἀληθείας ἐπὶ τέρμα περήσας	οὐρανίου	κόσμου κεῖται Ἀναξαγόρας. Ὅτι καὶ
[8, 11]	ἡ τῶν ἀνθρώπων φύσις θνητὴ	οὖσα	καὶ ἐφήμερος φθείρεσθαι αὐτοὺς ἀναγκάζει,
[8, 8]	τινὰ ἐν σπαργάνοις καὶ γάλαξιν	οὖσαν.	διὰ ταῦτά τοι καὶ μισθοὺς
[8, 15]	ἔργον. καὶ οὐ πρότερόν φασιν	οὔτε	αὐτὸς προῄει, οὔτε τις τῶν
[8, 15]	πρότερόν φασιν οὔτε αὐτὸς προῄει,	οὔτε	τις τῶν δεομένων αὐτοῦ παρ´
[8, 12]	ὁ Ἐρέσιος. ἐξέπεσε γὰρ καὶ	οὗτος	ἐπὶ τῆς ἐξ Ἀρείου πάγου
[8, 2]	Πεισιστράτου καὶ σοφώτατος ἦν Ἀθηναίων.	οὗτος	καὶ τὰ Ὁμήρου ἔπη πρῶτος
[8, 9]	ἁδροτέρους. ~Ἀρχέλαον τὸν Μακεδόνων τύραννον	(οὕτω	γὰρ καὶ Πλάτων αὐτὸν ὀνομάζει,
[8, 14]	αὐτόν, ῥῖψαι ἐς τὸν Ἰλισσόν.	οὕτως	ἄρα ὀλίγον ἔμελε Διογένει καὶ
[8, 5]	στελλόμενος. τῇ Νάξῳ δὲ προσωρμίσθη	οὐχ	ἑκών, ἀλλ´ ὑπὸ χειμῶνος βιασθείς·
[8, 12]	ὦ Θεόφραστε, Ἀθηναῖοι ἦσαν ἀλλ´	οὐχ	οἱ δώδεκα θεοὶ οἱ δικάζοντες.
[8, 15]	εὐπραγίᾳ, ὅμως λογισμοῦ ἐκράτησε καὶ	οὐχ	ὕβρισε· καὶ διὰ ταῦτα ᾤετο
[8, 13]	Κλαζομένιόν φασι μήτε γελῶντά ποτε	ὀφθῆναι	μήτε μειδιῶντα τὴν ἀρχήν. λέγουσι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008