Livre, Chap. |
[8, 7] |
τούτοις
οἱ
θάλαμοι.
ἦν
δὲ
|
ὁ
|
ἀνδρὼν
ὁ
ὑποδεχόμενος
καὶ
ἑστιῶν |
[8, 12] |
ἐκπεσόντος
Δημοσθένους
ἐν
Μακεδονίᾳ
Αἰσχίνης
|
ὁ |
Ἀτρομήτου
ὁ
Κοθωκίδης
καὶ
ἐνευδοκίμει |
[8, 3] |
Ἀττικὸν
τοῦτο
τὸ
ἔθος,
ὅταν
|
ὁ |
βοῦς
ἀποσφαγῇ,
τῶν
μὲν
ἄλλων |
[8, 16] |
οὐδέν
γε
ἔδρασε
κακὸν
Σόλωνα.
|
ὁ |
δ´
οὖν
Σόλων
ὀλίγῳ
ὕστερον |
[8, 12] |
πρὸς
τοῦτον
αὐτοῦ
τὸν
λόγον
|
ὁ |
Δημοχάρης
εἰπὼν
ὦ
Θεόφραστε,
Ἀθηναῖοι |
[8, 18] |
τι
κερδαινόντων
ὅτι
αὐτοῖς
ἀφίξεται
|
ὁ |
ἐν
Τεμέσῃ
ἥρως.
λέγουσι
δὲ |
[8, 16] |
τὸν
παῖδα
ἐκβοῆσαι
τρίς.
~Σόλων
|
ὁ |
Ἐξηκεστίδου
γέρων
ἤδη
ὢν
ὑπώπτευε
|
[8, 12] |
ὢν
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
Θεόφραστος
|
ὁ |
Ἐρέσιος.
ἐξέπεσε
γὰρ
καὶ
οὗτος |
[8, 17] |
αὐτῷ
ὁ
τάφος.
~Ὅτι
Σκύθης
|
ὁ |
Ἰνυκῖνος
ὁ
τῶν
Ζαγκλαίων
μόναρχος |
[8, 2] |
δὲ
Πλάτων
ταῦτα,
εἰ
δὴ
|
ὁ |
Ἵππαρχος
Πλάτωνός
ἐστι
τῷ
ὄντι. |
[8, 8] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἀλλαχόθεν.
~Κίμων
|
ὁ |
Κλεωναῖος
ἐξειργάσατό
φασι
τὴν
τέχνην
|
[8, 5] |
κατ´
αὐτῶν
ἐνεκόλαπτεν.
~Ὅτι
Νηλεὺς
|
ὁ |
Κόδρου
τῆς
βασιλείας
ἀμοιρήσας
ἀπέλιπε |
[8, 12] |
ἐν
Μακεδονίᾳ
Αἰσχίνης
ὁ
Ἀτρομήτου
|
ὁ |
Κοθωκίδης
καὶ
ἐνευδοκίμει
τοῖς
Μακεδόσι |
[8, 17] |
βασιλέα
ὀπίσω.
τοῦτο
δὲ
Δημοκήδης
|
ὁ
|
Κροτωνιάτης
οὐκ
ἐποίησε,
καὶ
διὰ |
[8, 18] |
γήρᾳ
κατέστρεψε
τὸν
βίον.
~Εὔθυμος
|
ὁ |
Λοκρὸς
τῶν
ἐν
Ἰταλίᾳ
πύκτης |
[8, 17] |
ἀπατεῶνα
λέγων
καὶ
ἄνθρωπον
κάκιστον.
|
ὁ |
οὖν
Σκύθης
ἐν
Πέρσαις
μέγα |
[8, 16] |
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
ᾔτει
φρουρὰν
|
ὁ |
Πεισίστρατος.
ὁρῶν
δὲ
τοὺς
Ἀθηναίους |
[8, 2] |
ἀπήντησεν
αὐτῷ
ἡ
σπουδή.
~Ἵππαρχος
|
ὁ |
Πεισιστράτου
παῖς
πρεσβύτατος
ὢν
τῶν |
[8, 19] |
~Ὅτι
τοῦτο
ἐπιγέγραπται
Ἀναξαγόρᾳ
ἐνθάδ´
|
ὁ |
πλεῖστον
ἀληθείας
ἐπὶ
τέρμα
περήσας
|
[8, 2] |
καὶ
γὰρ
ὡς
ἦν
φιλοχρήματος
|
ὁ |
Σιμωνίδης,
οὐδεὶς
ἀντιφήσει.
ἔργον
δὲ |
[8, 14] |
ἐν
τῷ
βίῳ
ἔκλαεν.
~Διογένης
|
ὁ |
Σινωπεὺς
ὅτε
λοιπὸν
ἐνόσει
ἐπὶ |
[8, 1] |
λέγειν
ἡ
φωνὴ
ἐπεγένετο.
καὶ
|
ὁ |
Σωκράτης
τὸν
Χαρμίδην
διεκώλυεν
ἔχεσθαι |
[8, 16] |
δεξιᾷ
ἐσιόντων,
καὶ
περιῳκοδόμητο
αὐτῷ
|
ὁ |
τάφος.
~Ὅτι
Σκύθης
ὁ
Ἰνυκῖνος |
[8, 17] |
τάφος.
~Ὅτι
Σκύθης
ὁ
Ἰνυκῖνος
|
ὁ |
τῶν
Ζαγκλαίων
μόναρχος
ἀνέβη
ἐς |
[8, 7] |
θάλαμοι.
ἦν
δὲ
ὁ
ἀνδρὼν
|
ὁ |
ὑποδεχόμενος
καὶ
ἑστιῶν
αὐτοὺς
ἑκατοντάκλινος· |
[8, 15] |
Χαιρωνείᾳ
τοὺς
Ἀθηναίους
ἡνίκα
ἐνίκησεν
|
ὁ
|
Φίλιππος,
ἐπαρθεὶς
τῇ
εὐπραγίᾳ,
ὅμως |
[8, 12] |
πράως
καὶ
ἡδέως
ἤκουεν
αὐτοῦ
|
ὁ |
Φίλιππος,
μειλιχίῳ
τῷ
βλέμματι
προσβλέπων |
[8, 1] |
Χαρμίδην
διεκώλυεν
ἔχεσθαι
ὧν
εἴχετο,
|
ὃ |
δ´
οὐκ
ἐπείσθη·
οὐ
μὴν |
[8, 16] |
γινώσκοντες
ὑποσιωπῶσι,
τούτων
ἀνδρειότερός
ἐστιν.
|
ὃ |
δὲ
λαβὼν
τὴν
δύναμιν
τύραννος |
[8, 1] |
γένηται,
ἀεί
μοι‘
φησὶ
σημαίνει
|
ὃ |
μέλλω
πράττειν
τούτου
ἀποτροπήν,
προτρέπει |
[8, 7] |
τῶν
φίλων.
ἐνενήκοντα
δὲ
ἦσαν
|
οἱ |
γαμοῦντες
καὶ
ἰσάριθμοι
τούτοις
οἱ |
[8, 6] |
Εὐρώπην
οἰκοῦντες
βάρβαροι
χρῆσθαι
γράμμασιν.
|
οἱ |
δὲ
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
ὡς |
[8, 11] |
καὶ
τὸν
Ὄλυμπον
τὸν
Πιερικόν.
|
οἱ |
δὲ
ἔτι
μᾶλλον
δοκοῦντες
τὴν |
[8, 12] |
ἀλλ´
οὐχ
οἱ
δώδεκα
θεοὶ
|
οἱ |
δικάζοντες.
~Ἀναξαγόραν
τὸν
Κλαζομένιόν
φασι |
[8, 12] |
Θεόφραστε,
Ἀθηναῖοι
ἦσαν
ἀλλ´
οὐχ
|
οἱ |
δώδεκα
θεοὶ
οἱ
δικάζοντες.
~Ἀναξαγόραν |
[8, 7] |
οἱ
γαμοῦντες
καὶ
ἰσάριθμοι
τούτοις
|
οἱ |
θάλαμοι.
ἦν
δὲ
ὁ
ἀνδρὼν |
[8, 7] |
πεζαὶ
καὶ
αἱ
ναυτικαὶ
καὶ
|
οἱ |
ἱππεῖς
καὶ
αἱ
πρεσβεῖαι
δὲ |
[8, 5] |
δὲ
αὐτῷ
ὑπὲρ
τῶν
ἐνεστώτων,
|
οἱ |
μάντεις
ἔφασαν
δεῖν
καθαρθῆναι
τὸ |
[8, 7] |
καὶ
αἱ
πρεσβεῖαι
δὲ
καὶ
|
οἱ |
παρεπιδημοῦντες
Ἕλληνες.
καὶ
ἐγένετο
τὰ |
[8, 11] |
ἐκεῖνα.
τὴν
γοῦν
Αἴτνην
φασὶν
|
οἱ |
πλέοντες
ἐξ
ἐλάττονος
ὁρᾶν
ἢ |
[8, 6] |
καὶ
ἐνόμιζον
αἴσχιστον
εἶναι
πάντες
|
οἱ |
τὴν
Εὐρώπην
οἰκοῦντες
βάρβαροι
χρῆσθαι |
[8, 19] |
καὶ
ἐπιγέγραπται
οἳ
μὲν
Νοῦ
|
οἳ |
δὲ
Ἀληθείας.
|
[8, 7] |
καὶ
ὑποκριταί,
οἳ
μὲν
κωμῳδίας
|
οἳ |
δὲ
τραγῳδίας,
πάμπολλοι.
ἦσαν
δὲ |
[8, 5] |
γνωσθέντων
ἐκείνων
αὐτοὺς
μὲν
ἀπέλιπεν,
|
οἳ |
δὲ
ᾤκισαν
τὴν
Νάξον.
Νηλεὺς |
[8, 7] |
δὲ
καὶ
μουσουργοὶ
καὶ
ὑποκριταί,
|
οἳ |
μὲν
κωμῳδίας
οἳ
δὲ
τραγῳδίας, |
[8, 19] |
βωμὸς
αὐτῷ
ἵσταται
καὶ
ἐπιγέγραπται
|
οἳ |
μὲν
Νοῦ
οἳ
δὲ
Ἀληθείας. |
[8, 16] |
καθεζόμενος
δὲ
Σόλων
πρὸ
τῆς
|
οἰκίας, |
τὴν
ἀσπίδα
καὶ
τὸ
δόρυ |
[8, 6] |
εἶναι
πάντες
οἱ
τὴν
Εὐρώπην
|
οἰκοῦντες |
βάρβαροι
χρῆσθαι
γράμμασιν.
οἱ
δὲ |
[8, 4] |
καὶ
κύνας
καὶ
ἀλεκτρυόνας
ἐκείνους
|
οἷς |
ἔχαιρεν
ἐκκομίζειν
ἀποθανόντας
δημοσίᾳ.
καὶ |
[8, 17] |
οὖν
Σκύθης
ἐν
Πέρσαις
μέγα
|
ὄλβιος
|
ὢν
γήρᾳ
κατέστρεψε
τὸν
βίον. |
[8, 14] |
ἐς
τὸν
Ἰλισσόν.
οὕτως
ἄρα
|
ὀλίγον |
ἔμελε
Διογένει
καὶ
θανάτου
καὶ |
[8, 16] |
Σόλωνα.
ὁ
δ´
οὖν
Σόλων
|
ὀλίγῳ |
ὕστερον
ὑπέργηρως
ὢν
τὸν
βίον |
[8, 11] |
τὸν
Παρνασσὸν
παθεῖν
καὶ
τὸν
|
Ὄλυμπον |
τὸν
Πιερικόν.
οἱ
δὲ
ἔτι |
[8, 11] |
ἔτι
μᾶλλον
δοκοῦντες
τὴν
τῶν
|
ὅλων
|
φύσιν
κατεσκέφθαι
λέγουσι
καὶ
κόσμον |
[8, 2] |
ἦν
Ἀθηναίων.
οὗτος
καὶ
τὰ
|
Ὁμήρου |
ἔπη
πρῶτος
ἐκόμισεν
ἐς
τὰς
|
[8, 15] |
ὁ
Φίλιππος,
ἐπαρθεὶς
τῇ
εὐπραγίᾳ,
|
ὅμως |
λογισμοῦ
ἐκράτησε
καὶ
οὐχ
ὕβρισε· |
[8, 16] |
εὔνους
δὲ
διὰ
τὴν
γνώμην.
|
ὅμως |
οὖν
Πεισίστρατος,
εἴτε
αἰδοῖ
τῇ |
[8, 18] |
γὰρ
μεγέθει
μέγιστον
δεικνύουσι
Λοκροί,
|
ὃν |
ἐκόμισε
καὶ
ἔθηκε
πρὸ
τῶν |
[8, 9] |
(οὕτω
γὰρ
καὶ
Πλάτων
αὐτὸν
|
ὀνομάζει, |
καὶ
οὐ
βασιλέα)
τὰ
παιδικὰ |
[8, 6] |
τὸν
Ὀρφέα
σοφὸν
γεγονέναι,
Θρᾷκα
|
ὄντα, |
ἀλλ´
ἄλλως
τοὺς
μύθους
αὐτοῦ |
[8, 2] |
ὁ
Ἵππαρχος
Πλάτωνός
ἐστι
τῷ
|
ὄντι. |
~Ὅτι
Ἀττικὸν
τοῦτο
τὸ
ἔθος, |
[8, 14] |
κατά
τινος
γεφυρίου
πρὸς
γυμνασίῳ
|
ὄντος, |
καὶ
προσέταξε
τῷ
παλαιστροφύλακι,
ἐπειδὰν |
[8, 2] |
Ἀθηναίους
παιδεύεσθαι,
καὶ
βελτιόνων
αὐτῶν
|
ὄντων |
ἄρχειν
ἔσπευδεν·
οὐκ
ᾤετο
γὰρ |
[8, 18] |
γὰρ
ἐς
τὸ
ἱερὸν
αὐτοῦ,
|
ὅπερ |
ἄβατον
ἦν
τοῖς
πολλοῖς,
διηγωνίσατο |
[8, 17] |
πάλιν
ἐκ
Σικελίας
παρὰ
βασιλέα
|
ὀπίσω. |
τοῦτο
δὲ
Δημοκήδης
ὁ
Κροτωνιάτης |
[8, 16] |
ἀλλὰ
τούτων
μέν
ἐστι
σοφώτερος·
|
ὁπόσοι |
δὲ
γινώσκοντες
ὑποσιωπῶσι,
τούτων
ἀνδρειότερός |
[8, 16] |
ἐστι
σοφώτερος,
τῶν
δὲ
ἀνδρειότερος.
|
ὁπόσοι |
μὲν
μὴ
γινώσκουσιν
ὅτι
φυλακὴν |
[8, 11] |
καὶ
ἐφήμερος
φθείρεσθαι
αὐτοὺς
ἀναγκάζει,
|
ὅπου |
καὶ
τοὺς
ποταμοὺς
ὁρῶμεν
ἐπιλείποντας, |
[8, 11] |
φασὶν
οἱ
πλέοντες
ἐξ
ἐλάττονος
|
ὁρᾶν |
ἢ
προτοῦ
ἐβλέπετο·
τὸ
δὲ |
[8, 6] |
καὶ
τολμῶσι
λέγειν
μηδὲ
τὸν
|
Ὀρφέα |
σοφὸν
γεγονέναι,
Θρᾷκα
ὄντα,
ἀλλ´ |
[8, 11] |
ἀναγκάζει,
ὅπου
καὶ
τοὺς
ποταμοὺς
|
ὁρῶμεν |
ἐπιλείποντας,
καὶ
τῶν
ὀρῶν
δὲ |
[8, 11] |
ποταμοὺς
ὁρῶμεν
ἐπιλείποντας,
καὶ
τῶν
|
ὀρῶν |
δὲ
τὰ
ὑψηλότατα
ἀκούομεν
μειούμενα
|
[8, 16] |
καὶ
ᾔτει
φρουρὰν
ὁ
Πεισίστρατος.
|
ὁρῶν |
δὲ
τοὺς
Ἀθηναίους
τῶν
μὲν
|
[8, 18] |
καταβάντα
ἐπὶ
τὸν
Καικῖνον
ποταμὸν
|
ὅς |
ἐστι
πρὸ
τῆς
τῶν
Λοκρῶν |
[8, 17] |
ἐνόμισε
πάντων
ἀνδρῶν
δικαιότατον
εἶναι,
|
ὅσοι
|
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
παρ´
αὐτὸν |
[8, 1] |
θείᾳ
πομπῇ
συγκεκληρωμένην
αὐτῷ,
ἥπερ
|
ὅταν |
γένηται,
ἀεί
μοι‘
φησὶ
σημαίνει |
[8, 3] |
~Ὅτι
Ἀττικὸν
τοῦτο
τὸ
ἔθος,
|
ὅταν |
ὁ
βοῦς
ἀποσφαγῇ,
τῶν
μὲν |
[8, 7] |
τὸ
μὲν
συγκλητικὸν
μέλος
ᾀδούσης,
|
ὅτε
|
αὐτοὺς
ἐχρῆν
παριέναι
ἐπὶ
τὴν |
[8, 7] |
καὶ
ἀπαιδευσίας
Θρᾳκῶν
τεκμηριῶσαι.
~Ἀλέξανδρος
|
ὅτε |
Δαρεῖον
εἷλε,
γάμους
εἱστία
καὶ
|
[8, 9] |
Ἀρχέλαος
τῶν
θυγατέρων
μίαν
δώσειν·
|
ὅτε |
δὲ
ἄλλῳ
συνῴκισε
τὴν
παῖδα, |
[8, 7] |
τὴν
δαῖτα,
τὸ
δὲ
ἀνακλητικόν,
|
ὅτε |
ἐσήμαινεν
ἀπαλλάττεσθαι.
πέντε
δὲ
ἡμέρας
|
[8, 14] |
βίῳ
ἔκλαεν.
~Διογένης
ὁ
Σινωπεὺς
|
ὅτε |
λοιπὸν
ἐνόσει
ἐπὶ
θανάτῳ,
ἑαυτὸν |
[8, 15] |
ὑπό
τινος
τῶν
παίδων
ἕωθεν
|
ὅτι |
ἄνθρωπός
ἐστι,
καὶ
προσέταξε
τῷ |
[8, 3] |
Ἵππαρχος
Πλάτωνός
ἐστι
τῷ
ὄντι.
|
~Ὅτι |
Ἀττικὸν
τοῦτο
τὸ
ἔθος,
ὅταν |
[8, 18] |
ἐπὶ
τῶν
ἀλυσιτελῶς
τι
κερδαινόντων
|
ὅτι |
αὐτοῖς
ἀφίξεται
ὁ
ἐν
Τεμέσῃ |
[8, 9] |
τις
ἑῷ
κακὸν
ἥπατι
τεύχει.
|
Ὅτι |
διεψεύσατο
αὐτῷ
φασιν
Ἀρχέλαος
τῶν |
[8, 16] |
καὶ
τὸ
δόρυ
παραθέμενος
ἔλεγεν
|
ὅτι |
ἐξώπλισται
καὶ
βοηθεῖ
τῇ
πατρίδι |
[8, 19] |
περήσας
οὐρανίου
κόσμου
κεῖται
Ἀναξαγόρας.
|
Ὅτι |
καὶ
βωμὸς
αὐτῷ
ἵσταται
καὶ |
[8, 12] |
λέγων,
καὶ
ταύτην
ἀπολογίαν
προεφέρετο,
|
ὅτι
|
κατεπλάγη
τὸ
ἀξίωμα
τοῦ
συνεδρίου. |
[8, 1] |
τὸν
Γλαύκωνος·
ἀνεκοινώσατο
γὰρ
αὐτῷ
|
ὅτι |
μέλλοι
ἀσκήσειν
στάδιον
ἐς
Νεμέαν, |
[8, 5] |
ἀναστήσας
ἐπιγράμματα
κατ´
αὐτῶν
ἐνεκόλαπτεν.
|
~Ὅτι |
Νηλεὺς
ὁ
Κόδρου
τῆς
βασιλείας |
[8, 13] |
κράτος
πολέμιον
γενέσθαι
Ἡράκλειτόν
τε,
|
ὅτι |
πάντα
τὰ
ἐν
τῷ
βίῳ |
[8, 17] |
τῆς
Ἑλλάδος
παρ´
αὐτὸν
ἀνέβησαν,
|
ὅτι |
παραιτησάμενος
βασιλέα
ἀφίκετο
ἐς
Σικελίαν |
[8, 12] |
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ
δῶρα
καὶ
|
ὅτι |
πράως
καὶ
ἡδέως
ἤκουεν
αὐτοῦ |
[8, 17] |
καὶ
περιῳκοδόμητο
αὐτῷ
ὁ
τάφος.
|
~Ὅτι |
Σκύθης
ὁ
Ἰνυκῖνος
ὁ
τῶν |
[8, 19] |
τῆς
τῶν
Λοκρῶν
πόλεως
ἀφανισθῆναι.
|
~Ὅτι |
τοῦτο
ἐπιγέγραπται
Ἀναξαγόρᾳ
ἐνθάδ´
ὁ |
[8, 16] |
προσέχοντας
δὲ
τῷ
Πεισιστράτῳ,
ἔφη
|
ὅτι |
τῶν
μέν
ἐστι
σοφώτερος,
τῶν
|
[8, 16] |
ἀνδρειότερος.
ὁπόσοι
μὲν
μὴ
γινώσκουσιν
|
ὅτι
|
φυλακὴν
λαβὼν
περὶ
τὸ
σῶμα |
[8, 9] |
καὶ
Πλάτων
αὐτὸν
ὀνομάζει,
καὶ
|
οὐ |
βασιλέα)
τὰ
παιδικὰ
αὐτοῦ
Κρατεύας |
[8, 12] |
κόσμον
διαφθείρεσθαι
αὐτόν.
~Παράδοξόν
γε,
|
οὐ |
γάρ;
ἀλλ´
ἀληθές.
ἐκπεσόντος
Δημοσθένους |
[8, 10] |
αἱρετὸν
Ἀθηναῖοι
προείλοντο
ἄρχειν
αὐτοῖς,
|
οὐ |
γὰρ
κληρωτὸν
τοῦτον.
ἐπεὶ
δὲ |
[8, 5] |
τὸ
στρατόπεδον,
ὡς
συμπλεόντων
πολλῶν
|
οὐ |
καθαρῶν
τὰς
χεῖρας.
προσεποιήσατο
δὴ |
[8, 1] |
εἴχετο,
ὃ
δ´
οὐκ
ἐπείσθη·
|
οὐ |
μὴν
ἐς
δέον
ἀπήντησεν
αὐτῷ |
[8, 12] |
καὶ
τὴν
τῶν
λόγων
εὔροιαν.
|
οὐ |
μόνος
δὲ
τοῦτο
ἔπαθε
Δημοσθένης |
[8, 15] |
παιδὶ
τοῦτο
ἔχειν
ἔργον.
καὶ
|
οὐ |
πρότερόν
φασιν
οὔτε
αὐτὸς
προῄει, |
[8, 5] |
ἄλλους
ἔπεισε
τοὺς
συνειδότας
ἑαυτοῖς.
|
οὗ |
γενομένου
καὶ
γνωσθέντων
ἐκείνων
αὐτοὺς |
[8, 2] |
ὡς
ἦν
φιλοχρήματος
ὁ
Σιμωνίδης,
|
οὐδεὶς |
ἀντιφήσει.
ἔργον
δὲ
ἦν
ἄρα |
[8, 16] |
(λέγεται
γὰρ
αὐτοῦ
παιδικὰ
γενέσθαι)
|
οὐδέν |
γε
ἔδρασε
κακὸν
Σόλωνα.
ὁ |
[8, 11] |
δὲ
ἐφύλαξαν
τοὺς
φονικοὺς
αὐτοῦ.
|
~Οὐδὲν |
ἔτι
θαυμάσομεν
εἰ
ἡ
τῶν |
[8, 9] |
αὐτοῦ
Κρατεύας
ἐρασθεὶς
τῆς
τυραννίδος
|
οὐδὲν
|
ἧττον
ἤπερ
ἐκεῖνος
τῶν
παιδικῶν |
[8, 2] |
ἔσπευδεν·
οὐκ
ᾤετο
γὰρ
δεῖν
|
οὐδενὶ |
φθονεῖν
σοφίας,
ἅτε
ὢν
καλὸς |
[8, 1] |
πράττειν
τούτου
ἀποτροπήν,
προτρέπει
δὲ
|
οὐδέποτε. |
καὶ
αὖ
πάλιν
ἐάν
τίς |
[8, 1] |
ἔχεσθαι
ὧν
εἴχετο,
ὃ
δ´
|
οὐκ |
ἐπείσθη·
οὐ
μὴν
ἐς
δέον
|
[8, 17] |
τοῦτο
δὲ
Δημοκήδης
ὁ
Κροτωνιάτης
|
οὐκ |
ἐποίησε,
καὶ
διὰ
τοῦτο
Δαρεῖος |
[8, 1] |
δὲ
τῷ
συμβουλευομένῳ
μοι·
καὶ
|
οὐκ |
ἐῶ
πράττειν,
ἑπόμενος
τῇ
θείᾳ |
[8, 2] |
βελτιόνων
αὐτῶν
ὄντων
ἄρχειν
ἔσπευδεν·
|
οὐκ |
ᾤετο
γὰρ
δεῖν
οὐδενὶ
φθονεῖν |
[8, 16] |
στρατηγὸς
μὲν
διὰ
τὴν
ἡλικίαν
|
οὐκέτι |
ὤν,
εὔνους
δὲ
διὰ
τὴν |
[8, 12] |
τὸ
ἀξίωμα
τοῦ
συνεδρίου.
πικρότατα
|
οὖν
|
ἀπήντησε
καὶ
ἑτοιμότατα
πρὸς
τοῦτον |
[8, 12] |
τὴν
ἐξ
αὑτοῦ
εὔνοιαν.
ἅπερ
|
οὖν |
πάντα
ἐφολκὰ
ἦν
ἐς
τὴν |
[8, 16] |
δὲ
διὰ
τὴν
γνώμην.
ὅμως
|
οὖν |
Πεισίστρατος,
εἴτε
αἰδοῖ
τῇ
πρὸς |
[8, 17] |
λέγων
καὶ
ἄνθρωπον
κάκιστον.
ὁ
|
οὖν |
Σκύθης
ἐν
Πέρσαις
μέγα
ὄλβιος
|
[8, 16] |
ἔδρασε
κακὸν
Σόλωνα.
ὁ
δ´
|
οὖν |
Σόλων
ὀλίγῳ
ὕστερον
ὑπέργηρως
ὢν |
[8, 19] |
πλεῖστον
ἀληθείας
ἐπὶ
τέρμα
περήσας
|
οὐρανίου |
κόσμου
κεῖται
Ἀναξαγόρας.
Ὅτι
καὶ |
[8, 11] |
ἡ
τῶν
ἀνθρώπων
φύσις
θνητὴ
|
οὖσα |
καὶ
ἐφήμερος
φθείρεσθαι
αὐτοὺς
ἀναγκάζει, |
[8, 8] |
τινὰ
ἐν
σπαργάνοις
καὶ
γάλαξιν
|
οὖσαν. |
διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ
μισθοὺς |
[8, 15] |
ἔργον.
καὶ
οὐ
πρότερόν
φασιν
|
οὔτε |
αὐτὸς
προῄει,
οὔτε
τις
τῶν |
[8, 15] |
πρότερόν
φασιν
οὔτε
αὐτὸς
προῄει,
|
οὔτε |
τις
τῶν
δεομένων
αὐτοῦ
παρ´ |
[8, 12] |
ὁ
Ἐρέσιος.
ἐξέπεσε
γὰρ
καὶ
|
οὗτος |
ἐπὶ
τῆς
ἐξ
Ἀρείου
πάγου |
[8, 2] |
Πεισιστράτου
καὶ
σοφώτατος
ἦν
Ἀθηναίων.
|
οὗτος |
καὶ
τὰ
Ὁμήρου
ἔπη
πρῶτος |
[8, 9] |
ἁδροτέρους.
~Ἀρχέλαον
τὸν
Μακεδόνων
τύραννον
|
(οὕτω |
γὰρ
καὶ
Πλάτων
αὐτὸν
ὀνομάζει, |
[8, 14] |
αὐτόν,
ῥῖψαι
ἐς
τὸν
Ἰλισσόν.
|
οὕτως |
ἄρα
ὀλίγον
ἔμελε
Διογένει
καὶ |
[8, 5] |
στελλόμενος.
τῇ
Νάξῳ
δὲ
προσωρμίσθη
|
οὐχ |
ἑκών,
ἀλλ´
ὑπὸ
χειμῶνος
βιασθείς· |
[8, 12] |
ὦ
Θεόφραστε,
Ἀθηναῖοι
ἦσαν
ἀλλ´
|
οὐχ |
οἱ
δώδεκα
θεοὶ
οἱ
δικάζοντες. |
[8, 15] |
εὐπραγίᾳ,
ὅμως
λογισμοῦ
ἐκράτησε
καὶ
|
οὐχ |
ὕβρισε·
καὶ
διὰ
ταῦτα
ᾤετο |
[8, 13] |
Κλαζομένιόν
φασι
μήτε
γελῶντά
ποτε
|
ὀφθῆναι |
μήτε
μειδιῶντα
τὴν
ἀρχήν.
λέγουσι
|