HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LIVRE LXXV (fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  521 formes différentes pour 935 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[75, 14]   ἐς αὐτοὺς τοὺς αὐτοκράτορας, ἰσχῦσαι  ἄν   τις εἴποι. τά τε γὰρ
[75, 14]   τε παρανομίαν αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν  ἄν   τις καταμάθοι. ἐξέτεμε δὲ οὐ
[75, 4]   θείας ἐπιπνοίας ἐνεθουσίασαν· οὐ γὰρ  ἂν   ἄλλως τοσαῦται μυριάδες ἀνθρώπων οὔτε
[75, 5]   καὶ τιμαῖς μεγάλαις πλούτῳ τε  ἂν   αὐξηθῆναι δυνηθεὶς οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´
[75, 16]   ὑπὸ Σεουήρου παθεῖν, καὶ μᾶλλον  ἂν   εἰκότως ἐκείνῳ τῷ λόγῳ, εἴπερ
[75, 12]   πόλιν τοὺς μὲν στρατιώτας δυνηθέντας  ἂν   ἐς αὐτὴν ἐσελθεῖν διὰ τοῦ
[75, 15]   ὅτι οὐ δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι,  ἂν   μὴ Πλαυτιανός μοι κελεύσῃ" καὶ
[75, 16]   πρὸς τοῖς ἄλλοις εἰπόντος, θᾶσσον  ἂν   τὸν οὐρανὸν συμπεσεῖν Πλαυτιανόν
[75, 12]   τῶν ἀμφ´ αὐτὸν ὑποσχομένου αὐτῷ  ἐάν   γε αὐτῷ δώσῃ πεντακοσίους καὶ
[75, 2]   γάρ τις λῃστὴς καὶ τὴν  Ἰουδαίαν   καὶ τὴν Συρίαν κατατρέχων καὶ
[75, 13]   ἐκ τούτου τὸν Νεῖλον τὴν  ὡραίαν   ἐπαύξει· πηγὴ γάρ ἐστιν αὐτοῦ,
[75, 9]   διδούσης αὐτῷ τὴν τῶν ξύλων  χορηγίαν)   τὰ κατασκευασθέντα, ταχέως τήν τε
[75, 8]   ὀλεθρίαν αὐτοῖς ἐκείνοις γεγενημένην κακίζων,  ἀπολογίαν   τινὰ ὑπὲρ τοῦ Κομμόδου ἐπήγαγε,
[75, 14]   εἰπὼν πᾶσαν αὐτοῦ καὶ τὴν  περιεργίαν   καὶ τὴν ἀπληστίαν δεδηλωκέναι νομίζω.
[75, 6]   ὥστε καὶ ἐς φάραγγα αὐτοὺς  βαθεῖαν   συνῶσαι. ἐγένετο δὴ τούτων τε
[75, 12]   τοσούτους στρατιώτας ἔχω; πρὸς τὴν  ἀπείθειαν   τῶν στρατιωτῶν τοῦτο εἰπών. ~εἴκοσι
[75, 8]   τὴν δὲ Πομπηίου καὶ Καίσαρος  ἐπιείκειαν   ὡς ὀλεθρίαν αὐτοῖς ἐκείνοις γεγενημένην
[75, 9]   τὰ κατασκευασθέντα, ταχέως τήν τε  Σελεύκειαν   καὶ τὴν Βαβυλῶνα ἐκλειφθείσας ἔλαβε.
[75, 14]   δι´ εὐνούχων τήν τε ἄλλην  θεραπείαν   καὶ τὰ περὶ τὴν μουσικὴν
[75, 5]   τοῦ Σεουήρου πεμφθῆναι, συνήγαγέ τινα  βραχεῖαν   πρῶτον ἰσχύν, καί τινας τῶν
[75, 7]   δ´ Ἀλβῖνος καταφυγὼν ἐς  οἰκίαν   τινὰ πρὸς τῷ Ῥοδανῷ κειμένην,
[75, 9]   παρ´ αὐτόν, διὰ τὸ εἶναι  λίαν   ὀξύτατα καὶ ταχινὰ καὶ εὖ
[75, 15]   αὐτοῦ κατεκράτει ὥστε καὶ τὴν  Ἰουλίαν   τὴν Αὔγουσταν πολλὰ καὶ δεινὰ
[75, 12]   μὴ βίᾳ ἁλόντες ἀνδραποδισθῶσιν, ὁμολογήσειν.  μίαν   γοῦν διαλιπὼν ἡμέραν, ὡς οὐδεὶς
[75, 10]   μετὰ τοῦτο Σεουῆρος τὴν  Μεσοποταμίαν   διαβὰς ἐπειράθη μὲν καὶ τῶν
[75, 9]   ἐκεῖνοι ἀδείας λαβόμενοι τήν τε  Μεσοποταμίαν   εἷλον, στρατεύσαντες παμπληθεί, καὶ μικροῦ
[75, 16]   καὶ διὰ τοῦτ´ ἐκωλύθη μηκέτι  μηδεμίαν   γυναῖκα μηδαμόθεν μονομαχεῖν. εἰκόνων δέ
[75, 8]   Ἀλβίνου φρονῆσαι αἰτιαθέντων, καὶ ὡς  μηδεμίαν   τὸ παράπαν αἰτίαν ἐσχηκόσιν αὐτοῖς
[75, 14]   οὔτε ἔθνος οὐδὲν οὔτε πόλιν  οὐδεμίαν   ἀσύλητον εἴασεν, ἀλλὰ πάντα δὴ
[75, 2]   τὸν Εὐφράτην διαβὰς ἐς τὴν  πολεμίαν   ἐσέβαλεν, ἀνύδρου τῆς χώρας οὔσης
[75, 14]   γὰρ ἐκ τούτου τήν τε  παρανομίαν   αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν ἄν τις
[75, 10]   λέγων ὅτι ἵνα δὴ τὴν  Λαουινίαν   Τοῦρνος ἀγάγηται, ἡμεῖς ἐν
[75, 8]   Σύλλου καὶ Μαρίου καὶ Αὐγούστου  αὐστηρίαν   τε καὶ ὠμότητα ὡς ἀσφαλεστέραν
[75, 8]   Πομπηίου καὶ Καίσαρος ἐπιείκειαν ὡς  ὀλεθρίαν   αὐτοῖς ἐκείνοις γεγενημένην κακίζων, ἀπολογίαν
[75, 2]   καὶ τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν  Συρίαν   κατατρέχων καὶ πολλῇ διὰ τοῦτο
[75, 14]   τὴν μουσικὴν τήν τε λοιπὴν  θεωρίαν   ἔχῃ. καὶ εἴδομεν τοὺς αὐτοὺς
[75, 1]   ἠδικηκότες τι παραιτούμενοι, ἀλλὰ καὶ  εὐεργεσίαν   ἀπαιτοῦντες ὡς καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ
[75, 14]   τήν τε παρανομίαν αὐτοῦ καὶ  ἐξουσίαν   ἄν τις καταμάθοι. ἐξέτεμε δὲ
[75, 14]   Σεουήρῳ καὶ τὴν ἐπαρχικὴν ἔχων  ἐξουσίαν,   πλεῖστά τε ἀνθρώπων καὶ μέγιστα
[75, 5]   ἐκ τῆς Ῥώμης ἐς τὴν  Γαλατίαν,   οὐκ οἶδ´ τι δόξαν
[75, 10]   φόνον, διότι οὐκ εἶχε φανερὰν  αἰτίαν   εἰ μὴ τὸν φθόνον, τοῖς
[75, 8]   καὶ ὡς μηδεμίαν τὸ παράπαν  αἰτίαν   ἐσχηκόσιν αὐτοῖς προσεφέρετο (ἦσαν δὲ
[75, 14]   καὶ τὴν περιεργίαν καὶ τὴν  ἀπληστίαν   δεδηλωκέναι νομίζω. καίτοι καὶ ἐκεῖνο
[75, 4]   οἰκουμένης ἡμεῖς μὲν οἱ βουλευταὶ  ἡσυχίαν   ἤγομεν, ὅσοι μὴ πρὸς τοῦτον
[75, 4]   πάντες ἅμα συνεκρότησαν καὶ προσεπεβόησαν,  εὐτυχίαν   τῇ τοῦ δήμου σωτηρίᾳ αἰτούμενοι.
[75, 6]   τοιοῦτον αὐτὸν ἰδόντες καὶ ὑπέστρεψαν,  κἀν   τούτῳ τοῖς ἐφεπομένοις σφίσιν ἐναντίοι
[75, 4]   ὀνομάσαντες μέχρι πότε τοιαῦτα πάσχομεν"  ἔκραξαν   καὶ μέχρι ποῦ πολεμούμεθα; εἰπόντες
[75, 11]   καὶ πολὺ πλεῖον ἐπεὶ καὶ  διέρρηξάν   τι αὐτοῦ· τά τε γὰρ
[75, 11]   ἐκάκωσαν αὐτοὺς ἐπειδὴ τῷ τείχει  προσέμιξαν,   καὶ πολὺ πλεῖον ἐπεὶ καὶ
[75, 5]   Γαλατίαν, οὐκ οἶδ´ τι  δόξαν   αὐτῷ, ἀφορμηθείς, βουλευτής τε εἶναι
[75, 4]   οὔτε ἤρξαντο τὰ αὐτὰ ἅμα  ἀναβοᾶν   ὥσπερ τις ἀκριβῶς χορὸς δεδιδαγμένος,
[75, 15]   καὶ λαμπροτέρων ὄντων, καὶ ἐκεῖνο  πᾶν   ἀπημβλύνετο. ποτὲ γοῦν τοῦ Σεουήρου
[75, 7]   πάθος· τό τε γὰρ πεδίον  πᾶν   μεστὸν νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν καὶ
[75, 7]   κεκρατηκὼς ἐξέχεεν ἐς τοὺς ἀνόπλους  πᾶν   ὅσον ὀργῆς ἐς αὐτοὺς ἐκ
[75, 4]   ὄψιν εἶχε· τῇ γὰρ τετάρτῃ  πᾶν   τὸ ἐπαλειφθὲν αὐτοῖς ἠφανίσθη. ~Νουμεριανὸς
[75, 8]   αἰτιαθέντων, καὶ ὡς μηδεμίαν τὸ  παράπαν   αἰτίαν ἐσχηκόσιν αὐτοῖς προσεφέρετο (ἦσαν
[75, 4]   τοῦ Κλεάνδρου ἐγεγόνει, μηδὲν μηδένα  παράπαν   ἐπαινέσαντες, ὅπερ εἴθισται· ἐπειδὴ δὲ
[75, 15]   ὁρᾶν τινα οὔθ´ ὁρᾶσθαι τὸ  παράπαν,   οὐδ´ ὑπὸ τοῦ Σεουήρου
[75, 5]   ἀγρῷ τινι, σμικρόν τι ἐφ´  ἡμέραν   λαμβάνων παρ´ αὐτοῦ, διεβίω. ὅτι
[75, 12]   ἀνδραποδισθῶσιν, ὁμολογήσειν. μίαν γοῦν διαλιπὼν  ἡμέραν,   ὡς οὐδεὶς αὐτῷ ἐπεκηρυκεύσατο, προσέταξεν
[75, 10]   τὸν φόνον, διότι οὐκ εἶχε  φανερὰν   αἰτίαν εἰ μὴ τὸν φθόνον,
[75, 13]   παρ´ αὐτῷ τῷ ὠκεανῷ πρὸς  ἑσπέραν,   καὶ ὑπεραίρει πολὺ πλεῖστον ἁπάντων
[75, 9]   τῶν ἐπιτηδείων. ὑπέστρεψε δὲ καθ´  ἑτέραν   ὁδόν· τά τε γὰρ ξύλα
[75, 8]   αὐστηρίαν τε καὶ ὠμότητα ὡς  ἀσφαλεστέραν   ἐπαινῶν, τὴν δὲ Πομπηίου καὶ
[75, 15]   τῇ γυναικὶ τῇ ἑαυτοῦ οὔθ´  ὁρᾶν   τινα οὔθ´ ὁρᾶσθαι τὸ παράπαν,
[75, 4]   ἀργυροειδὴς ἐς τὴν τοῦ Αὐγούστου  ἀγορὰν   κατερρύη. φερομένην μὲν γὰρ αὐτὴν
[75, 4]   ἐν τῷ ἀέρι τῷ πρὸς  βορρᾶν   τοσοῦτον ὤφθη ὥστε τοὺς μὲν
[75, 3]   ἔλεγέ τε μεγάλην τέ τινα  χώραν   προσκεκτῆσθαι καὶ πρόβολον αὐτὴν τῆς
[75, 2]   καὶ ἐπερχόμενοι οὗτοι τήν τε  χώραν   τῶν βαρβάρων ἐδῄουν καὶ τὰς
[75, 15]   περὶ τὸν Πλαυτιανὸν ὄντες οὐκ  εἴασαν   τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτῷ συνεσελθεῖν·
[75, 4]   μὲν ἔκ τινος θείας ἐπιπνοίας  ἐνεθουσίασαν·   οὐ γὰρ ἂν ἄλλως τοσαῦται
[75, 13]   τοῦ Νείλου ἀνέπλευσε καὶ εἶδε  πᾶσαν   αὐτὴν πλὴν βραχέων· οὐ γὰρ
[75, 14]   ἐξέκλεψεν· ἓν γὰρ τοῦτο εἰπὼν  πᾶσαν   αὐτοῦ καὶ τὴν περιεργίαν καὶ
[75, 14]   πρὸ τοῦ τελευτῆσαι αὐτὸν ᾔσθετο·  πᾶσαν   γὰρ ἐκ τούτου τήν τε
[75, 9]   τὴν Κτησιφῶντα ἑλὼν ἐκείνην τε  πᾶσαν   διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις ἐφῆκε, φόνον
[75, 6]   ἐπιπολαίως κεκαλυμμένα, μέχρι μὲν ἐκείνων  προῄεσαν   καὶ ἠκόντιζον πόρρωθεν, περαιτέρω δὲ
[75, 1]   μέντοι οὔτε τὰ τείχη  ᾑρήκεσαν   ἐκλιπεῖν οὔτε φρουροὺς λαβεῖν ἤθελον,
[75, 8]   παράπαν αἰτίαν ἐσχηκόσιν αὐτοῖς προσεφέρετο  (ἦσαν   δὲ ἐν τοῖς πρώτοις τῆς
[75, 16]   εἰκόνας αὐτοῦ, ἐφ´ ὕστερον  ἐκολάσθησαν·   ἐν οἷς ἦν καὶ
[75, 2]   οὕτω καὶ ἄλλοι τινὲς προσπιόντες  ἀνερρώσθησαν·   μετὰ δὲ ταῦτα ἐς τὴν
[75, 9]   οἱ δὲ καὶ ἐπὶ πλοίων  ἀνεπορεύθησαν.   ~καὶ μετὰ τοῦτο Σεουῆρος
[75, 6]   κατὰ τὰς τάφρους παθήματι δεινῷ  συνηνέχθησαν·   οἵ τε γὰρ πρωτοστάται καταρραγέντων
[75, 10]   μὲν ἀπώλοντο πάμπολλοι δὲ καὶ  ἐτρώθησαν.   ἀπανέστη οὖν ἀπ´ αὐτῶν καὶ
[75, 6]   πρὸς τὴν ἐκ βραχέος ἀνάφευξιν,  ὥρμησαν   ἐπ´ αὐτοὺς ὡς καὶ παντὸς
[75, 4]   καὶ ἄλλα τινὰ τοιουτότροπα τέλος  ἐξεβόησαν   ὅτι ταῦτα ἐστίν" καὶ πρὸς
[75, 4]   χεῖρας πάντες ἅμα συνεκρότησαν καὶ  προσεπεβόησαν,   εὐτυχίαν τῇ τοῦ δήμου σωτηρίᾳ
[75, 12]   ἀναγκασθέντες ἀντ´ αὐτῶν προσβαλεῖν κακῶς  ἐφθάρησαν.   καὶ οὕτω θεὸς ῥυσάμενος
[75, 16]   καὶ αἱ εἰκόνες αὐτοῦ σύμπασαι  διεφθάρησαν.   πρὸ δὲ τούτου κῆτος ὑπερμέγεθες
[75, 6]   μὲν μυριάδες στρατιωτῶν συναμφοτέροις ὑπῆρχον,  παρῆσαν   δὲ καὶ ἀμφότεροι τῷ πολέμῳ
[75, 11]   τοὺς στρατιώτας πάντας, οἷς ἐπεβλήθη,  κατέπρησαν.   καὶ αὐτὰ Σεουῆρος ἀπὸ
[75, 4]   τάς τε χεῖρας πάντες ἅμα  συνεκρότησαν   καὶ προσεπεβόησαν, εὐτυχίαν τῇ τοῦ
[75, 6]   καὶ αὐτὸς αὐτοῖς συναπόληται.  ἔστησαν   γοῦν τινες τοιοῦτον αὐτὸν ἰδόντες
[75, 13]   κίονα αὐτὸν τοῦ οὐρανοῦ εἶναι  ἔφησαν·   οὔτε γὰρ ἀνέβη ποτέ τις
[75, 14]   οἱ στρατιῶται καὶ οἱ βουλευταὶ  ὤμνυσαν,   καὶ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας αὐτοῦ
[75, 11]   τοξεύμασι βαλλόντων) πλεῖστον δὲ ὅμως  ἐκάκωσαν   αὐτοὺς ἐπειδὴ τῷ τείχει προσέμιξαν,
[75, 15]   ὥστε καὶ τὴν Ἰουλίαν τὴν  Αὔγουσταν   πολλὰ καὶ δεινὰ ἐργάσασθαι· πάνυ
[75, 6]   πάντας δὲ τοὺς ἐπιδιώκοντάς σφας  ἔτρεψαν.   καὶ αὐτοῖς ἐνταῦθα ἱππεῖς ἐκ
[75, 6]   τινες τοιοῦτον αὐτὸν ἰδόντες καὶ  ὑπέστρεψαν,   κἀν τούτῳ τοῖς ἐφεπομένοις σφίσιν
[75, 16]   καθῄρηται καὶ διέφθαρται, καί τινες  συνέτριψαν   εἰκόνας αὐτοῦ, ἐφ´ ὕστερον
[75, 1]   καί τινα καὶ δῶρα αὐτῷ  ἔπεμψαν,   τούς τε αἰχμαλώτους καὶ τὰ
[75, 6]   μὲν ἐκείνων ὡς καὶ Ἀλβινείους  κατέκοψαν,   πάντας δὲ τοὺς ἐπιδιώκοντάς σφας
[75, 5]   αὐξηθῆναι δυνηθεὶς οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλ´  ἐν   ἀγρῷ τινι, σμικρόν τι ἐφ´
[75, 4]   δὴ μάλιστα θαυμάσας ἔχω, ψεκὰς  ἐν   αἰθρίᾳ ἀργυροειδὴς ἐς τὴν τοῦ
[75, 9]   εἰ μὴ Λαῖτος αὐτήν, πολιορκούμενος  ἐν   αὐτῇ, διεσώσατο. καὶ ἀπ´ αὐτῆς
[75, 14]   ἄλλαις πόλεσι μόνον ἀλλὰ καὶ  ἐν   αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ, οὐδ´ ὑπ´
[75, 15]   ἐς πάντα ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν  ἐν   αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ ἐν ἐπάρχου
[75, 6]   ἐφόνευον καὶ τὰς σκηνὰς διήρπαζον.  ἐν   δὲ τούτῳ οἱ περὶ τὸ
[75, 6]   ἀναμὶξ ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν.  ἐν   δὲ τῷ θορύβῳ τούτῳ καὶ
[75, 3]   ἐπειδὴ μὴ καὶ αὐτοὶ ἦλθον.  ~ἐν   δὲ τῷ καιρῷ τούτῳ τοὺς
[75, 13]   τούτου σῶμα ἴδῃ μήτε τὰ  ἐν   ἐκείνοις γεγραμμένα ἀναλέξηται. καὶ
[75, 15]   μὲν ἐν αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ  ἐν   ἐπάρχου μοίρᾳ εἶναι· τά τε
[75, 11]   τῶν ἄλλων κεχειρωμένων, μόνην ταύτην  ἐν   μέσῳ κειμένην ἀντέχειν. καὶ ἀπώλεσε
[75, 8]   καὶ εἴκοσιν ἀνδρῶν θάνατον κατεψηφίσατο,  ἐν   οἷς ἄρα καὶ Σουλπικιανὸς
[75, 16]   αὐτοῦ, ἐφ´ ὕστερον ἐκολάσθησαν·  ἐν   οἷς ἦν καὶ τῆς
[75, 10]   Λαουινίαν Τοῦρνος ἀγάγηται, ἡμεῖς  ἐν   οὐδενὶ λόγῳ παραπολλύμεθα" καὶ τὸν
[75, 8]   τὰ Σευήρου φρονεῖν, ἠλέγχοντο δὲ  ἐν   ταῖς αἰφνιδίοις ἐπαγγελίαις, μὴ δυνάμενοι
[75, 14]   καὶ μείζους τῶν ἐκείνων, οὐδ´  ἐν   ταῖς ἄλλαις πόλεσι μόνον ἀλλὰ
[75, 15]   ἠνείχετό γέ τοι ὁρῶν καὶ  ἐν   ταῖς καταλύσεσιν αὐτὸν ταῖς κρείττοσιν
[75, 11]   πολλούς. συχνοὶ μὲν γὰρ καὶ  ἐν   ταῖς προνομαῖς ἐφθείροντο, τῆς βαρβαρικῆς
[75, 16]   ἑτέρων τινῶν, ἐπέτρεπεν. ~ἐγένετο δ´  ἐν   ταύταις ταῖς ἡμέραις καὶ ἀγὼν
[75, 9]   καὶ ἐν τοῖς πολέμοις καὶ  ἐν   τῇ εἰρήνῃ ἄριστος. ἀφικόμενος δὲ
[75, 14]   ἵππους Ἡλίῳ τιγροειδεῖς ἐκ τῶν  ἐν   τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ νήσων, πέμψας
[75, 13]   σαφῶς ἀναδίδοται. τοῦτο δέ ἐστιν  ἐν   τῇ Μακεννίτιδι παρ´ αὐτῷ τῷ
[75, 15]   αὑτοῦ ἔχοντα, ὥστε δεηθείς ποτε  ἐν   τῇ Νικαίᾳ τῇ πατρίδι μου
[75, 9]   ξύλα καὶ χόρτος  ἐν   τῇ προτέρᾳ εὑρεθεὶς κατανάλωτο· καὶ
[75, 16]   πολλὰς ἡμέρας καὶ κομήτης ἀστὴρ  ἐν   τῇ Ῥώμῃ, καὶ οὐκ αἴσιόν
[75, 8]   ἐπαγγελίαις, μὴ δυνάμενοι ἐπικαλύπτειν τὸ  ἐν   τῇ ψυχῇ κεκρυμμένον· τῆς γὰρ
[75, 9]   ἴδια καὶ τὰ δημόσια καὶ  ἐν   τοῖς πολέμοις καὶ ἐν τῇ
[75, 8]   ἐσχηκόσιν αὐτοῖς προσεφέρετο (ἦσαν δὲ  ἐν   τοῖς πρώτοις τῆς γερουσίας) ἐννέα
[75, 15]   ἀπημβλύνετο. ποτὲ γοῦν τοῦ Σεουήρου  ἐν   Τυάνοις νοσήσαντα αὐτὸν ἐπισκεπτομένου, οἱ
[75, 16]   στάδιον ἐχώρησε. καὶ γυναῖκες δὲ  ἐν   τῷ ἀγῶνι τούτῳ ἀγριώτατα ἀλάμεναι
[75, 4]   ἐτάραττε, καὶ πῦρ αἰφνίδιον νυκτὸς  ἐν   τῷ ἀέρι τῷ πρὸς βορρᾶν
[75, 9]   Σεουήρῳ) πλοῖα κατασκευάσας Σεουῆρος  ἐν   τῷ Εὐφράτῃ, καὶ πλέων τε
[75, 10]   αὐτῶν καὶ ἀνέζευξεν Σεουῆρος.  ἐν   δὲ ἐπολέμει, δύο ἄνδρας
[75, 10]   τοῦ Μάρωνος τοῦ ποιητοῦ παρεφθέγξατο,  ἐν   ἐνῆν στρατιώτης τις τῶν
[75, 1]   Βυζαντίων τείχη ἦν, Σεουῆρος δέ,  ἐν   ταῦτα ἐπολιορκεῖτο, κατὰ τῶν
[75, 16]   ταῖς ἡμέραις καὶ ἀγὼν γυμνικός,  ἐν   τοσοῦτον πλῆθος ἀθλητῶν ἀναγκασθὲν
[75, 8]   ὑμῶν τις χθὲς καὶ πρῴην  ἐν   Ὠστίοις, ὑπατευκὼς γέρων, δημοσίᾳ μετὰ
[75, 14]   θαλάσσῃ νήσων, πέμψας ἑκατοντάρχους, ἐξέκλεψεν·  ἓν   γὰρ τοῦτο εἰπὼν πᾶσαν αὐτοῦ
[75, 6]   τοῦ Ἀλβίνου ἡττήθη τε καὶ  κατέφυγεν   ἐς τὸ ἔρυμα. καὶ οἱ
[75, 4]   καὶ ἐπὶ τοῦ Κλεάνδρου ἐγεγόνει,  μηδὲν   μηδένα παράπαν ἐπαινέσαντες, ὅπερ εἴθισται·
[75, 13]   πάνυ κεκρυμμένα· ἦν γὰρ οἷος  μηδὲν   μήτε ἀνθρώπινον μήτε θεῖον ἀδιερεύνητον
[75, 15]   εὐωχεῖσθαι ἅμα καὶ ἐμεῖν, ἐπεὶ  μηδὲν   ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν τε
[75, 6]   στρατιώτας ἑκατέρωθεν δώσειν, ἐπεὶ δὲ  εἶδεν   ἐπικρατέστερα τὰ τοῦ Σεουήρου γενόμενα,
[75, 10]   οὐ πόρρω ὄντων, ἐπέρανε δ´  οὐδέν,   ἀλλὰ καὶ τὰ μηχανήματα κατεκαύθη
[75, 13]   τὰ μὲν ἄλλα τῆς Αἰγύπτου  οὐδὲν   δέομαι γράφειν, δὲ δὴ
[75, 7]   ἐφ´ οἷς δῆλος γενόμενος ὡς  οὐδὲν   εἴη αὐτοκράτορος ἀγαθοῦ, ἔτι μᾶλλον
[75, 15]   δὴ τοῦ Πλαυτιανοῦ ἀπορρήτων οὐδεὶς  οὐδὲν   ἠπίστατο. τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ
[75, 14]   πάντα ἐλάμβανε, καὶ οὔτε ἔθνος  οὐδὲν   οὔτε πόλιν οὐδεμίαν ἀσύλητον εἴασεν,
[75, 7]   παντὸς ἤδη τοῦ ὡπλισμένου κεκρατηκὼς  ἐξέχεεν   ἐς τοὺς ἀνόπλους πᾶν ὅσον
[75, 8]   δημοσίᾳ μετὰ πόρνης πάρδαλιν μιμουμένης  ἔπαιζεν.   ἀλλ´ ἐμονομάχει νὴ Δία. ὑμῶν
[75, 7]   τῷ τε Κομμόδῳ, ὃν πρῴην  ὕβριζεν,   ἡρωικὰς ἐδίδου τιμάς. ~πρός τε
[75, 16]   τὰς πόλεις ἐκ τούτου θροῦς  διῆλθεν   ὡς καὶ καθῄρηται καὶ διέφθαρται,
[75, 16]   τοσοῦτον πλῆθος ἀθλητῶν ἀναγκασθὲν  συνῆλθεν   ὥσθ´ ἡμᾶς θαυμάσαι πῶς αὐτοὺς
[75, 15]   μεγάλους ἐκτρέφει, παρ´ ἐκείνου μετεπέμψατο.  ὅθεν   εἰ καί τι ἐπὶ μειώσει
[75, 4]   πάντα τὰ λεχθέντα ἀκριβῶς ἤκουσα,  ὅθεν   καὶ γράψαι τι περὶ αὐτῶν
[75, 13]   ὑπεραίρει πολὺ πλεῖστον ἁπάντων ὀρῶν,  ὅθεν   οἱ ποιηταὶ κίονα αὐτὸν τοῦ
[75, 16]   τοῦτ´ ἐκωλύθη μηκέτι μηδεμίαν γυναῖκα  μηδαμόθεν   μονομαχεῖν. εἰκόνων δέ ποτε πολλῶν
[75, 12]   ἐξαιρήσειν, ἔφη πάντων ἀκουόντων καὶ  πόθεν   τοσούτους στρατιώτας ἔχω; πρὸς τὴν
[75, 13]   δὲ δὴ περὶ τοῦ Νείλου  πολλαχόθεν   ἀκριβώσας ἔχω, δικαιότατός εἰμι εἰπεῖν.
[75, 14]   ἀσύλητον εἴασεν, ἀλλὰ πάντα δὴ  πανταχόθεν   ἥρπαζε καὶ συνεφόρει· καὶ πολὺ
[75, 12]   Σεουῆρος τοῦτο πρᾶξαι, τορῶς  πανταχόθεν   τὸ ἀνακλητικὸν σημανθῆναι κελεύσας· δόξα
[75, 16]   ἐν τοσοῦτον πλῆθος ἀθλητῶν  ἀναγκασθὲν   συνῆλθεν ὥσθ´ ἡμᾶς θαυμάσαι πῶς
[75, 4]   τῇ γὰρ τετάρτῃ πᾶν τὸ  ἐπαλειφθὲν   αὐτοῖς ἠφανίσθη. ~Νουμεριανὸς δέ τις
[75, 16]   γενομένων (ἄξιον γὰρ ἀφηγήσασθαι τὸ  πραχθέν)   δυσχεράνας πρὸς τὸ πλῆθος
[75, 16]   μίμημα αὐτοῦ ἐς τὸ κυνηγέσιον  ἐσαχθὲν   πεντήκοντα ἄρκτους εἴσω ἐδέξατο. ὤφθη
[75, 12]   ἐθεώρει. ~πεσόντος δέ πῃ τοῦ  ἔξωθεν   περιβόλου, καὶ τῶν στρατιωτῶν πάντων
[75, 6]   τὸ κράτος τοὺς λοιποὺς στρατιώτας  ἑκατέρωθεν   δώσειν, ἐπεὶ δὲ εἶδεν ἐπικρατέστερα
[75, 7]   τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρῶς ἔπταισεν ἅτε  ἀμφοτέρωθεν   ἀναριθμήτων πεσόντων. καὶ πολλοὶ καὶ
[75, 6]   μὲν ἐκείνων προῄεσαν καὶ ἠκόντιζον  πόρρωθεν,   περαιτέρω δὲ οὐ προεχώρουν, ἀλλὰ
[75, 15]   μάλιστ´ ἐγένετο, ὃς οὕτως αὐτῷ  ὑπεῖκεν   ἐς πάντα ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν
[75, 2]   Εὐφράτην διαβὰς ἐς τὴν πολεμίαν  ἐσέβαλεν,   ἀνύδρου τῆς χώρας οὔσης ἄλλως
[75, 14]   ἀλλὰ καὶ ἀθάνατος ἔπαρχος εἶναι  ἤθελεν.   ἐπεθύμει τε πάντων καὶ πάντα
[75, 9]   καὶ ζῶντας ἐς δέκα μυριάδας  εἷλεν.   οὐ μέντοι οὔτε τὸν Οὐολόγαισον
[75, 7]   τε καὶ τὸν δῆμον, οἷς  ἐπέστειλεν,   ἐξεφόβησεν· ἅτε γὰρ παντὸς ἤδη
[75, 5]   ὄντως τινὰ τῶν βουλευτῶν εἶναι,  ἐπέστειλεν   ἐπαινῶν τε αὐτὸν καὶ δύναμιν
[75, 15]   αὐτὴν πρὸς τὸν Σεουῆρον ἀεὶ  διέβαλλεν,   ἐξετάσεις τε κατ´ αὐτῆς καὶ
[75, 9]   ἵν´ αὐτὴν διαρπάσῃ ᾤχετο, τὸ  μὲν   ἀγνωσίᾳ τῶν χωρίων τὸ δ´
[75, 6]   ἐξειργάσαντο. γὰρ Λαῖτος, ἕως  μὲν   ἀγχωμάλως ἠγωνίζοντο, περιεωρᾶτο ἐλπίζων ἐκείνους
[75, 6]   ἑτέρᾳ παραγεγονότος. ἦν δὲ  μὲν   Ἀλβῖνος καὶ τῷ γένει καὶ
[75, 13]   ταῦτ´ ἐποίει· ἐγὼ δὲ τὰ  μὲν   ἄλλα τῆς Αἰγύπτου οὐδὲν δέομαι
[75, 7]   δὲ τῇ γλώττῃ χαρισάμενος, τὸ  μὲν   ἄλλο ῥιφῆναι ἐκέλευσε, τὴν δὲ
[75, 10]   μηχανήματα κατεκαύθη καὶ στρατιῶται συχνοὶ  μὲν   ἀπώλοντο πάμπολλοι δὲ καὶ ἐτρώθησαν.
[75, 15]   εὐγενῶν γυναικῶν ποιούμενος. καὶ  μὲν   αὐτή τε φιλοσοφεῖν διὰ ταῦτ´
[75, 6]   δὲ ταῦτα Σεουῆρος ἐπεκούρησε  μὲν   αὐτοῖς μετὰ τῶν δορυφόρων, τοσούτου
[75, 9]   προτέρᾳ εὑρεθεὶς κατανάλωτο· καὶ οἱ  μὲν   αὐτῷ τῶν στρατιωτῶν πεζῇ ἄνω
[75, 4]   τοῦ Αὐγούστου ἀγορὰν κατερρύη. φερομένην  μὲν   γὰρ αὐτὴν οὐκ εἶδον, πεσούσης
[75, 3]   δαπανημάτων πολλῶν, αἰτία οὖσα· δίδωσι  μὲν   γὰρ ἐλάχιστα, ἀναλίσκει δὲ παμπληθῆ,
[75, 4]   ἐκαρτέρησεν ἀλλ´ ἐκφανέστατα κατωδύρατο. ἦν  μὲν   γὰρ τελευταία πρὸ τῶν
[75, 13]   ὑπὸ τὸ θέρος ἀφίησιν. ἔστι  μὲν   γὰρ καὶ ἄλλως ἑλώδη πάντα
[75, 11]   τούτοις καὶ στρατιώτας πολλούς. συχνοὶ  μὲν   γὰρ καὶ ἐν ταῖς προνομαῖς
[75, 6]   ἰδέας τε καὶ τροπάς. τὸ  μὲν   γὰρ λαιὸν κέρας τοῦ Ἀλβίνου
[75, 4]   Ἀλβῖνον τὸν Καίσαρα συνηνέχθη.  μὲν   γὰρ οὐδὲ τὴν τοῦ Καίσαρος
[75, 6]   γενόμενα, προσεπελάβετο τοῦ ἔργου.  μὲν   δὴ Σεουῆρος οὕτως ἐνίκησεν ~ἡ
[75, 4]   ἀγῶνα τῶν ἵππων ἐτράποντο. οὕτω  μὲν   ἔκ τινος θείας ἐπιπνοίας ἐνεθουσίασαν·
[75, 6]   ὀρύγματα γῇ ἐπιπολαίως κεκαλυμμένα, μέχρι  μὲν   ἐκείνων προῄεσαν καὶ ἠκόντιζον πόρρωθεν,
[75, 6]   σφίσιν ἐναντίοι ἐξαίφνης φανέντες συχνοὺς  μὲν   ἐκείνων ὡς καὶ Ἀλβινείους κατέκοψαν,
[75, 15]   ὑπεῖκεν ἐς πάντα ὥστ´ ἐκεῖνον  μὲν   ἐν αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ ἐν
[75, 2]   Νίσιβιν Σεουῆρος ἐλθὼν αὐτὸς  μὲν   ἐνταῦθα ὑπέμεινε, Λατερανὸν δὲ καὶ
[75, 8]   Περτίνακος πενθερὸς ἠριθμεῖτο. {ὅτι πάντες  μὲν   ἐπλάττοντο τὰ Σευήρου φρονεῖν, ἠλέγχοντο
[75, 12]   νυκτός, προσβαλεῖν· καὶ αὐτῷ τῶν  μὲν   Εὐρωπαίων τῶν δυναμένων τι κατεργάσασθαι
[75, 2]   ὕδωρ ὕδωρ" ἐπεὶ δὲ ἀνεφάνη  μὲν   {ἰκμάς} ἐξ ἴσου δὲ τῷ
[75, 8]   τινες; ἀναγνοὺς δὲ ταῦτα τριάκοντα  μὲν   καὶ πέντε ἀπέλυσε τῶν τὰ
[75, 11]   αὐτοῖς· καὶ οἱ Ἀτρηνοὶ ἐξικνοῦντο  μὲν   καὶ ταῖς τοξείαις ἐπὶ μακρότατον
[75, 10]   Σεουῆρος τὴν Μεσοποταμίαν διαβὰς ἐπειράθη  μὲν   καὶ τῶν Ἄτρων οὐ πόρρω
[75, 6]   τῷ Λουγδούνῳ τοιόσδε ἐγένετο. πεντεκαίδεκα  μὲν   μυριάδες στρατιωτῶν συναμφοτέροις ὑπῆρχον, παρῆσαν
[75, 4]   διὰ ταῦτα τῆς οἰκουμένης ἡμεῖς  μὲν   οἱ βουλευταὶ ἡσυχίαν ἤγομεν, ὅσοι
[75, 2]   ἁπάντων ὁρώντων ἐξέπιε. καὶ τότε  μὲν   οὕτω καὶ ἄλλοι τινὲς προσπιόντες
[75, 14]   πρὸς τὸν Ἄτλαντα ἀφικνοῦνται. ~τοῦτο  μὲν   οὕτως ἔχει, Πλαυτιανὸς δὲ παραδυναστεύων
[75, 15]   τε γὰρ ἄλλα καὶ  μὲν   πάνθ´ ἁπλῶς ὅσα Σεουῆρος
[75, 11]   ἐπὶ τὰ Ἄτρα ἐστράτευσε, πολλὰ  μὲν   σιτία παρασκευάσας πολλὰ δὲ καὶ
[75, 12]   ῥυσάμενος τὴν πόλιν τοὺς  μὲν   στρατιώτας δυνηθέντας ἂν ἐς αὐτὴν
[75, 8]   βουλὴν λόγον ἀναγινώσκων, καὶ τὴν  μὲν   Σύλλου καὶ Μαρίου καὶ Αὐγούστου
[75, 1]   ~(τοιαῦτα  μὲν   τὰ τῶν Βυζαντίων τείχη ἦν,
[75, 13]   ἐκείνοις γεγραμμένα ἀναλέξηται. καὶ  μὲν   ταῦτ´ ἐποίει· ἐγὼ δὲ τὰ
[75, 3]   τὴν Ἀρχὴν ἐξέπεμψε. καὶ οἱ  μὲν   ταύτην, τριχῇ ἐσβαλόντες, οὐκ ἀμογητὶ
[75, 4]   βορρᾶν τοσοῦτον ὤφθη ὥστε τοὺς  μὲν   τὴν πόλιν ὅλην τοὺς δὲ
[75, 7]   τὸ σῶμα αὐτοῦ, καὶ πολλὰ  μὲν   τοῖς ὀφθαλμοῖς πολλὰ δὲ τῇ
[75, 7]   ἵππων ἑωρᾶτο, καὶ αὐτῶν οἱ  μὲν   τραύμασι πολλοῖς κατακεκομμένοι καὶ οἷα
[75, 3]   τοῦ στρατοῦ ποιήσας, καὶ τὸ  μὲν   τῷ Λαίτῳ τὸ δὲ τῷ
[75, 14]   ἀνθρώπων καὶ μέγιστα δυνηθείς, πολλοὺς  μὲν   τῶν ἐλλογίμων ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων
[75, 4]   ἠδυνήθην. ἐγένετο δὲ ὧδε. συνῆλθον  μὲν   ὥσπερ εἶπον ἀμύθητοι, καὶ τὰ
[75, 13]   τὰ τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν ἄγνωστα  ἐξηυρήκαμεν·   πλησίον γὰρ οἱ Μακεννῖται τῇ
[75, 4]   πρὸ τῶν Κρονίων ἱπποδρομία, καὶ  συνέδραμεν   ἐς αὐτὸ ἄπλετόν τι χρῆμα
[75, 14]   ὅτι ἀνθρώπους ἑκατὸν εὐγενεῖς Ῥωμαίους  ἐξέτεμεν   οἴκοι, καὶ τοῦτο οὐδεὶς ἡμῶν
[75, 4]   ἡμεῖς μὲν οἱ βουλευταὶ ἡσυχίαν  ἤγομεν,   ὅσοι μὴ πρὸς τοῦτον
[75, 14]   τε λοιπὴν θεωρίαν ἔχῃ. καὶ  εἴδομεν   τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους εὐνούχους τε
[75, 4]   ἀθάνατον ὀνομάσαντες μέχρι πότε τοιαῦτα  πάσχομεν"   ἔκραξαν καὶ μέχρι ποῦ πολεμούμεθα;
[75, 9]   συῒ μεγίστῳ· ἱππέα τε γὰρ  ἔκτεινεν   ὁρμήσας καταβαλεῖν αὐτὸν πειρώμενον καὶ
[75, 10]   ἐπολέμει, δύο ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν  ἀπέκτεινεν,   Ἰούλιον Κρίσπον χιλιαρχοῦντα τῶν δορυφόρων,
[75, 12]   ἡμέραν, ὡς οὐδεὶς αὐτῷ ἐπεκηρυκεύσατο,  προσέταξεν   αὖθις τοῖς στρατιώταις τῷ τείχει,
[75, 7]   χρόνου ἠθροίκει. μάλιστα δ´ ἡμᾶς  ἐξέπληξεν   ὅτι τοῦ τε Μάρκου υἱὸν
[75, 10]   χιλίαρχον ἀντ´ αὐτοῦ Σεουῆρος  ἀπέδειξεν.   ἀπέκτεινε δὲ καὶ τὸν Λαῖτον,
[75, 10]   ἀπανέστη οὖν ἀπ´ αὐτῶν καὶ  ἀνέζευξεν   Σεουῆρος. ἐν δὲ
[75, 9]   οὐ μέντοι οὔτε τὸν Οὐολόγαισον  ἐπεδίωξεν   οὔτε τὴν Κτησιφῶντα κατέσχεν, ἀλλ´
[75, 15]   Ἰουλίας, μήτι γε ἑτέρων τινῶν,  ἐπέτρεπεν.   ~ἐγένετο δ´ ἐν ταύταις ταῖς
[75, 14]   οὐδὲν οὔτε πόλιν οὐδεμίαν ἀσύλητον  εἴασεν,   ἀλλὰ πάντα δὴ πανταχόθεν ἥρπαζε
[75, 7]   καὶ τὸν δῆμον, οἷς ἐπέστειλεν,  ἐξεφόβησεν·   ἅτε γὰρ παντὸς ἤδη τοῦ
[75, 6]   ξίφος σπασάμενος ἐς τοὺς φεύγοντας  ἐσεπήδησεν,   ὅπως αἰσχυνθέντες ὑποστρέψωσιν
[75, 6]   μετὰ τῶν δορυφόρων, τοσούτου δὲ  ἐδέησεν   αὐτοὺς ὠφελῆσαι ὥστε καὶ τοὺς
[75, 6]   μὲν δὴ Σεουῆρος οὕτως  ἐνίκησεν   ~ἡ δὲ δύναμις τῶν
[75, 12]   ἀναθήματα ἔχοντος μεγάλη ἦν, καὶ  προσεδόκησεν   ἐθελοντὶ τοὺς Ἀραβίους, ἵνα μὴ
[75, 5]   τε ἂν αὐξηθῆναι δυνηθεὶς οὐκ  ἠθέλησεν,   ἀλλ´ ἐν ἀγρῷ τινι, σμικρόν
[75, 15]   ἀργοῦντος δίκην τινὰ ἐσαγαγεῖν οὐκ  ἠθέλησεν,   εἰπὼν ὅτι οὐ δύναμαι τοῦτο
[75, 2]   ἡλίου καὶ κονιορτὸς ἐμπίπτων ἰσχυρῶς  ἐλύπησεν,   ὥστε μήτε βαδίζειν μήτε λαλεῖν
[75, 4]   ἐλπίδων, δὲ δῆμος οὐκ  ἐκαρτέρησεν   ἀλλ´ ἐκφανέστατα κατωδύρατο. ἦν μὲν
[75, 5]   ἐλθὼν οὔτ´ ἀπεκρύψατό τι οὔτ´  ᾔτησεν   ὡς ἀληθῶς βουλευτὴς γενέσθαι, καὶ
[75, 7]   δύναμις τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρῶς  ἔπταισεν   ἅτε ἀμφοτέρωθεν ἀναριθμήτων πεσόντων. καὶ
[75, 13]   καὶ τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου μνημεῖον  συνέκλεισεν,   ἵνα μηδεὶς ἔτι μήτε τὸ
[75, 16]   ὑπ´ ἐμοῦ Πλαυτιανῷ γενέσθαι" οὐδ´  ἀπηνιαύτισεν   αὐτὸς οὗτος Πλαυτιανός, ἀλλ´
[75, 6]   καὶ αὐτὸς τὸν ἵππον ἀποβαλὼν  ἐκινδύνευσεν.   ὡς δὲ εἶδε φεύγοντας πάντας
[75, 12]   προθυμουμένων ἐς τὸν λοιπὸν ἐσβιάσασθαι,  ἐκώλυσεν   αὐτοὺς Σεουῆρος τοῦτο πρᾶξαι,
[75, 12]   τοῦτο λαβεῖν διὰ τῶν στρατιωτῶν  ἐκώλυσεν.   οὕτως γοῦν Σεουῆρος ἐπὶ
[75, 12]   τι κατεργάσασθαι οὐδεὶς ἔτ´ ὀργῇ  ὑπήκουσεν,   ἕτεροι δὲ δὴ Σύροι ἀναγκασθέντες
[75, 7]   κεφαλὴν ἐς τὴν Ῥώμην πέμψας  ἀνεσταύρωσεν.   ἐφ´ οἷς δῆλος γενόμενος ὡς
[75, 10]   μὴ τὸν φθόνον, τοῖς στρατιώταις  προσῆπτεν   ὡς παρὰ γνώμην αὐτοῦ τοῦτο
[75, 15]   Σεουῆρος καὶ ἔλεγε καὶ  ἔπραττεν   ᾔδει, τῶν δὲ δὴ τοῦ
[75, 8]   ἦν" ἔφη δεινόν, ὅτι αὐτοχειρίᾳ  ἐφόνευεν   ἐκεῖνος θηρία, ἀλλὰ καὶ ὑμῶν
[75, 15]   διὰ ταῦτ´ ἤρξατο καὶ σοφισταῖς  συνημέρευεν·   δὲ δὴ Πλαυτιανὸς ἀσωτότατός
[75, 6]   δὲ τότε ἀγὼν πολλὰς  ἔσχεν   ἰδέας τε καὶ τροπάς. τὸ
[75, 9]   Οὐολόγαισον ἐπεδίωξεν οὔτε τὴν Κτησιφῶντα  κατέσχεν,   ἀλλ´ ὥσπερ ἐπὶ τοῦτο μόνον
[75, 7]   γὰρ οὐχ ὅσα Σεουῆρος  ἔγραψεν,   ἀλλ´ ὅσα ἀληθῶς ἐγένετο. ἰδὼν
[75, 14]   Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ νήσων, πέμψας ἑκατοντάρχους,  ἐξέκλεψεν·   ἓν γὰρ τοῦτο εἰπὼν πᾶσαν
[75, 3]   τῇ Νισίβει δοὺς ἱππεῖ ταύτην  ἐπέτρεψεν,   ἔλεγέ τε μεγάλην τέ τινα
[75, 14]   τοῦ δορυφορικοῦ πάντα τὰ ἰσχυρότατα  περιέκοψεν,   ὅπως μηδεὶς φρόνημα ἀπὸ τῆς
[75, 13]   πάντα καὶ τὰ πάνυ κεκρυμμένα·  ἦν   γὰρ οἷος μηδὲν μήτε ἀνθρώπινον
[75, 6]   μηδεμιᾷ πω μάχῃ ἑτέρᾳ παραγεγονότος.  ἦν   δὲ μὲν Ἀλβῖνος καὶ
[75, 8]   αἴσχιον βιοτεύουσιν. εἰ γὰρ τοῦτο  ἦν"   ἔφη δεινόν, ὅτι αὐτοχειρίᾳ ἐφόνευεν
[75, 16]   ὕστερον ἐκολάσθησαν· ἐν οἷς  ἦν   καὶ τῆς Σαρδοῦς ἄρχων
[75, 12]   τοῦ Ἡλίου ἀναθήματα ἔχοντος μεγάλη  ἦν,   καὶ προσεδόκησεν ἐθελοντὶ τοὺς Ἀραβίους,
[75, 4]   οὐκ ἐκαρτέρησεν ἀλλ´ ἐκφανέστατα κατωδύρατο.  ἦν   μὲν γὰρ τελευταία πρὸ
[75, 2]   μὴ εὑρεθέντι ἀρχὴν ὑπὸ ἀτοπίας  ἦν,   Σεουῆρος κύλικά τε ᾔτησε
[75, 1]   μὲν τὰ τῶν Βυζαντίων τείχη  ἦν,   Σεουῆρος δέ, ἐν ταῦτα
[75, 14]   Πλαυτίλλα θυγάτηρ αὐτοῦ,  ἣν   Ἀντωνῖνος μετὰ ταῦτ´ ἔγημε,
[75, 4]   καὶ γράψαι τι περὶ αὐτῶν  ἠδυνήθην.   ἐγένετο δὲ ὧδε. συνῆλθον μὲν
[75, 16]   ἐλλογιμώτατος. ἀλλ´ οὗ χάριν τούτων  ἐμνήσθην,   ὅτι τοῦ ῥήτορος, ὃς τοῦ
[75, 15]   ποτε ὑπὸ τοῦ Σεουήρου ἀργοῦντος  δίκην   τινὰ ἐσαγαγεῖν οὐκ ἠθέλησεν, εἰπὼν
[75, 14]   θεραπείαν καὶ τὰ περὶ τὴν  μουσικὴν   τήν τε λοιπὴν θεωρίαν ἔχῃ.
[75, 14]   παραδυναστεύων τῷ Σεουήρῳ καὶ τὴν  ἐπαρχικὴν   ἔχων ἐξουσίαν, πλεῖστά τε ἀνθρώπων
[75, 3]   ἱππεῖ ταύτην ἐπέτρεψεν, ἔλεγέ τε  μεγάλην   τέ τινα χώραν προσκεκτῆσθαι καὶ
[75, 7]   ἄλλο ῥιφῆναι ἐκέλευσε, τὴν δὲ  κεφαλὴν   ἐς τὴν Ῥώμην πέμψας ἀνεσταύρωσεν.
[75, 16]   ὑπερμέγεθες ἐς τὸν τοῦ Αὐγούστου  ἐπίκλην   λιμένα ἐξώκειλε καὶ ἑάλω, καὶ
[75, 14]   ἔγημε, δι´ εὐνούχων τήν τε  ἄλλην   θεραπείαν καὶ τὰ περὶ τὴν
[75, 4]   ὥστε τοὺς μὲν τὴν πόλιν  ὅλην   τοὺς δὲ καὶ τὸν οὐρανὸν
[75, 13]   ἀνέπλευσε καὶ εἶδε πᾶσαν αὐτὴν  πλὴν   βραχέων· οὐ γὰρ ἠδυνήθη πρὸς
[75, 11]   πλεῖστα καὶ τὰ μηχανήματα πάντα,  πλὴν   τῶν Πρισκείων, ὡς ἀνωτέρω ἔφην,
[75, 8]   ἐδίδου τιμάς. ~πρός τε τὴν  βουλὴν   λόγον ἀναγινώσκων, καὶ τὴν μὲν
[75, 15]   Καίσαρα. Ὅτι καὶ πολλῶν εἰς  τιμὴν   αὐτοῦ ψηφισθέντων παρὰ τῆς συγκλήτου
[75, 4]   τοῦ Καίσαρος αὐτῷ ἔτι ἐδίδου  τιμήν,   ἐπειδὴ τὸν Νίγρον ἐκποδὼν ἐποιήσατο,
[75, 4]   οὐκ εἶδον, πεσούσης δὲ αὐτῆς  ᾐσθόμην,   καὶ κέρματά τινα ἀπ´ αὐτῆς
[75, 11]   αὐτῶν βέλη ὑπὸ τὴν αὐτὴν  ῥύμην   ἱέντων, πολλαῖς τε ἅμα χερσὶ
[75, 10]   τοῖς στρατιώταις προσῆπτεν ὡς παρὰ  γνώμην   αὐτοῦ τοῦτο τετολμηκόσιν. ~αὐτὸς δὲ
[75, 4]   τοῦτο, καὶ μετὰ τοῦτο τὴν  Ῥώμην   καὶ βασιλίδα καὶ ἀθάνατον ὀνομάσαντες
[75, 7]   τὴν δὲ κεφαλὴν ἐς τὴν  Ῥώμην   πέμψας ἀνεσταύρωσεν. ἐφ´ οἷς δῆλος
[75, 10]   τοῦ ποιητοῦ παρεφθέγξατο, ἐν  ἐνῆν   στρατιώτης τις τῶν μετὰ Τούρνου
[75, 8]   ἐπιείκειαν ὡς ὀλεθρίαν αὐτοῖς ἐκείνοις  γεγενημένην   κακίζων, ἀπολογίαν τινὰ ὑπὲρ τοῦ
[75, 9]   ἄριστος. ἀφικόμενος δὲ ἐς τὴν  προειρημένην   Νίσιβιν Σεουῆρος ἐνέτυχε συῒ
[75, 11]   κεχειρωμένων, μόνην ταύτην ἐν μέσῳ  κειμένην   ἀντέχειν. καὶ ἀπώλεσε καὶ χρήματα
[75, 7]   οἰκίαν τινὰ πρὸς τῷ Ῥοδανῷ  κειμένην,   ἐπειδὴ πάντα τὰ πέριξ φρουρούμενα
[75, 4]   τὴν τοῦ Αὐγούστου ἀγορὰν κατερρύη.  φερομένην   μὲν γὰρ αὐτὴν οὐκ εἶδον,
[75, 5]   Λοῦπος μεγάλων χρημάτων τὴν  εἰρήνην   παρὰ τῶν Μαιατῶν ἐκπρίασθαι, αἰχμαλώτους
[75, 9]   τοῦτο καὶ τὴν Κτησιφῶντα ἑλὼν  ἐκείνην   τε πᾶσαν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις
[75, 13]   τῇ πολιορκίᾳ προσεδρεύσας ἐς τὴν  Παλαιστίνην   μετὰ τοῦτο ἦλθε καὶ τῷ
[75, 11]   δεινὸν ἐποιεῖτο, τῶν ἄλλων κεχειρωμένων,  μόνην   ταύτην ἐν μέσῳ κειμένην ἀντέχειν.
[75, 9]   δὲ αὐτῶν Οὐολόγαισος, οὗ ἀδελφὸς  συνῆν   τῷ Σεουήρῳ) πλοῖα κατασκευάσας
[75, 14]   περὶ τὴν μουσικὴν τήν τε  λοιπὴν   θεωρίαν ἔχῃ. καὶ εἴδομεν τοὺς
[75, 4]   αὐτὸ ἄπλετόν τι χρῆμα ἀνθρώπων.  παρῆν   δὲ καὶ ἐγὼ τῇ θέᾳ
[75, 13]   τῷ Πομπηίῳ ἐνήγισε, καὶ ἐς  τὴν   Αἴγυπτον τὴν ἄνω διὰ τοῦ
[75, 13]   ἐνήγισε, καὶ ἐς τὴν Αἴγυπτον  τὴν   ἄνω διὰ τοῦ Νείλου ἀνέπλευσε
[75, 12]   πόθεν τοσούτους στρατιώτας ἔχω; πρὸς  τὴν   ἀπείθειαν τῶν στρατιωτῶν τοῦτο εἰπών.
[75, 14]   αὐτοῦ καὶ τὴν περιεργίαν καὶ  τὴν   ἀπληστίαν δεδηλωκέναι νομίζω. καίτοι καὶ
[75, 3]   καὶ τῷ Πρόβῳ δούς, ἐπὶ  τὴν   Ἀρχὴν ἐξέπεμψε. καὶ οἱ μὲν
[75, 15]   κατεκράτει ὥστε καὶ τὴν Ἰουλίαν  τὴν   Αὔγουσταν πολλὰ καὶ δεινὰ ἐργάσασθαι·
[75, 4]   καὶ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας  τὴν   αὐτὴν ὄψιν εἶχε· τῇ γὰρ
[75, 11]   σύνδυό τε αὐτῶν βέλη ὑπὸ  τὴν   αὐτὴν ῥύμην ἱέντων, πολλαῖς τε
[75, 9]   ταχέως τήν τε Σελεύκειαν καὶ  τὴν   Βαβυλῶνα ἐκλειφθείσας ἔλαβε. καὶ μετὰ
[75, 8]   ἡρωικὰς ἐδίδου τιμάς. ~πρός τε  τὴν   βουλὴν λόγον ἀναγινώσκων, καὶ τὴν
[75, 5]   διδασκόντων, ἐκ τῆς Ῥώμης ἐς  τὴν   Γαλατίαν, οὐκ οἶδ´ τι
[75, 7]   τὸ μὲν ἄλλο ῥιφῆναι ἐκέλευσε,  τὴν   δὲ κεφαλὴν ἐς τὴν Ῥώμην
[75, 8]   καὶ ὠμότητα ὡς ἀσφαλεστέραν ἐπαινῶν,  τὴν   δὲ Πομπηίου καὶ Καίσαρος ἐπιείκειαν
[75, 6]   ἀγανακτήσαντες γὰρ οἱ Σεουήρειοι πρὸς  τὴν   δι´ ὀλίγου αὐτῶν ἐξόρμησιν, καὶ
[75, 5]   κατηναγκάσθη Λοῦπος μεγάλων χρημάτων  τὴν   εἰρήνην παρὰ τῶν Μαιατῶν ἐκπρίασθαι,
[75, 6]   ἐξόρμησιν, καὶ καταφρονήσαντες αὖ πρὸς  τὴν   ἐκ βραχέος ἀνάφευξιν, ὥρμησαν ἐπ´
[75, 14]   δὲ παραδυναστεύων τῷ Σεουήρῳ καὶ  τὴν   ἐπαρχικὴν ἔχων ἐξουσίαν, πλεῖστά τε
[75, 2]   Κλαύδιος γάρ τις λῃστὴς καὶ  τὴν   Ἰουδαίαν καὶ τὴν Συρίαν κατατρέχων
[75, 15]   Πλαυτιανὸς αὐτοῦ κατεκράτει ὥστε καὶ  τὴν   Ἰουλίαν τὴν Αὔγουσταν πολλὰ καὶ
[75, 9]   ἔλαβε. καὶ μετὰ τοῦτο καὶ  τὴν   Κτησιφῶντα ἑλὼν ἐκείνην τε πᾶσαν
[75, 9]   οὔτε τὸν Οὐολόγαισον ἐπεδίωξεν οὔτε  τὴν   Κτησιφῶντα κατέσχεν, ἀλλ´ ὥσπερ ἐπὶ
[75, 10]   καὶ λέγων ὅτι ἵνα δὴ  τὴν   Λαουινίαν Τοῦρνος ἀγάγηται, ἡμεῖς
[75, 8]   τὴν βουλὴν λόγον ἀναγινώσκων, καὶ  τὴν   μὲν Σύλλου καὶ Μαρίου καὶ
[75, 10]   ~καὶ μετὰ τοῦτο Σεουῆρος  τὴν   Μεσοποταμίαν διαβὰς ἐπειράθη μὲν καὶ
[75, 14]   ἄλλην θεραπείαν καὶ τὰ περὶ  τὴν   μουσικὴν τήν τε λοιπὴν θεωρίαν
[75, 9]   στρατεύσαντες παμπληθεί, καὶ μικροῦ καὶ  τὴν   Νίσιβιν ἐχειρώσαντο, εἰ μὴ Λαῖτος
[75, 2]   ἀνερρώσθησαν· μετὰ δὲ ταῦτα ἐς  τὴν   Νίσιβιν Σεουῆρος ἐλθὼν αὐτὸς
[75, 9]   χωρίων ἄφθονον διδούσης αὐτῷ τὴν  τῶν   ξύλων χορηγίαν) τὰ κατασκευασθέντα, ταχέως
[75, 13]   ἡμέρας τῇ πολιορκίᾳ προσεδρεύσας ἐς  τὴν   Παλαιστίνην μετὰ τοῦτο ἦλθε καὶ
[75, 14]   τοῦτο εἰπὼν πᾶσαν αὐτοῦ καὶ  τὴν   περιεργίαν καὶ τὴν ἀπληστίαν δεδηλωκέναι
[75, 2]   δὲ τὸν Εὐφράτην διαβὰς ἐς  τὴν   πολεμίαν ἐσέβαλεν, ἀνύδρου τῆς χώρας
[75, 12]   ἄνευ τοῦ τῶν ἄλλων κινδύνου  τὴν   πόλιν ἐξαιρήσειν, ἔφη πάντων ἀκουόντων
[75, 4]   τοσοῦτον ὤφθη ὥστε τοὺς μὲν  τὴν   πόλιν ὅλην τοὺς δὲ καὶ
[75, 12]   καὶ οὕτω θεὸς ῥυσάμενος  τὴν   πόλιν τοὺς μὲν στρατιώτας δυνηθέντας
[75, 9]   εἰρήνῃ ἄριστος. ἀφικόμενος δὲ ἐς  τὴν   προειρημένην Νίσιβιν Σεουῆρος ἐνέτυχε
[75, 4]   τε τοῦτο, καὶ μετὰ τοῦτο  τὴν   Ῥώμην καὶ βασιλίδα καὶ ἀθάνατον
[75, 7]   ἐκέλευσε, τὴν δὲ κεφαλὴν ἐς  τὴν   Ῥώμην πέμψας ἀνεσταύρωσεν. ἐφ´ οἷς
[75, 2]   λῃστὴς καὶ τὴν Ἰουδαίαν καὶ  τὴν   Συρίαν κατατρέχων καὶ πολλῇ διὰ
[75, 14]   μετὰ ταῦτ´ ἔγημε, δι´ εὐνούχων  τήν   τε ἄλλην θεραπείαν καὶ τὰ
[75, 15]   Πλαυτιανοῦ ἀπορρήτων οὐδεὶς οὐδὲν ἠπίστατο.  τήν   τε θυγατέρα αὐτοῦ τῷ υἱεῖ
[75, 14]   καὶ τὰ περὶ τὴν μουσικὴν  τήν   τε λοιπὴν θεωρίαν ἔχῃ. καὶ
[75, 9]   ἐμφυλίους πολέμους ἐκεῖνοι ἀδείας λαβόμενοι  τήν   τε Μεσοποταμίαν εἷλον, στρατεύσαντες παμπληθεί,
[75, 14]   ᾔσθετο· πᾶσαν γὰρ ἐκ τούτου  τήν   τε παρανομίαν αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν
[75, 9]   ξύλων χορηγίαν) τὰ κατασκευασθέντα, ταχέως  τήν   τε Σελεύκειαν καὶ τὴν Βαβυλῶνα
[75, 14]   ὑπ´ αὐτῆς τῆς γερουσίας ἀνετίθεντο·  τήν   τε τύχην αὐτοῦ πάντες οἱ
[75, 2]   ἄλλῃ ἀπέστειλε, καὶ ἐπερχόμενοι οὗτοι  τήν   τε χώραν τῶν βαρβάρων ἐδῄουν
[75, 4]   ψεκὰς ἐν αἰθρίᾳ ἀργυροειδὴς ἐς  τὴν   τοῦ Αὐγούστου ἀγορὰν κατερρύη. φερομένην
[75, 4]   ἐβούλετο κατεστήσατο· δὲ καὶ  τὴν   τοῦ αὐτοκράτορος ἐζήτει ὑπεροχήν. συγκινουμένης
[75, 4]   συνηνέχθη. μὲν γὰρ οὐδὲ  τὴν   τοῦ Καίσαρος αὐτῷ ἔτι ἐδίδου
[75, 9]   ἐκεῖσε χωρίων ἄφθονον διδούσης αὐτῷ  τὴν   τῶν ξύλων χορηγίαν) τὰ κατασκευασθέντα,
[75, 6]   εἶδε φεύγοντας πάντας τοὺς ἑαυτοῦ,  τὴν   χλαμύδα περιρρηξάμενος καὶ τὸ ξίφος
[75, 13]   καὶ ἐκ τούτου τὸν Νεῖλον  τὴν   ὡραίαν ἐπαύξει· πηγὴ γάρ ἐστιν
[75, 2]   οὗτος συνέστη. ~ἐπεὶ δὲ τὸν  Εὐφράτην   διαβὰς ἐς τὴν πολεμίαν ἐσέβαλεν,
[75, 9]   εὖ ἐσταλμένα (τῆς παρὰ τὸν  Εὐφράτην   ὕλης καὶ τῶν ἐκεῖσε χωρίων
[75, 9]   ἐπὶ τοῦτο μόνον ἐστρατευκὼς ἵν´  αὐτὴν   διαρπάσῃ ᾤχετο, τὸ μὲν ἀγνωσίᾳ
[75, 12]   μὲν στρατιώτας δυνηθέντας ἂν ἐς  αὐτὴν   ἐσελθεῖν διὰ τοῦ Σεουήρου ἀνεκάλεσε,
[75, 12]   καὶ τὸν Σεουῆρον αὖ βουληθέντα  αὐτὴν   μετὰ τοῦτο λαβεῖν διὰ τῶν
[75, 4]   ἀγορὰν κατερρύη. φερομένην μὲν γὰρ  αὐτὴν   οὐκ εἶδον, πεσούσης δὲ αὐτῆς
[75, 4]   καὶ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας τὴν  αὐτὴν   ὄψιν εἶχε· τῇ γὰρ τετάρτῃ
[75, 13]   Νείλου ἀνέπλευσε καὶ εἶδε πᾶσαν  αὐτὴν   πλὴν βραχέων· οὐ γὰρ ἠδυνήθη
[75, 9]   Νίσιβιν ἐχειρώσαντο, εἰ μὴ Λαῖτος  αὐτήν,   πολιορκούμενος ἐν αὐτῇ, διεσώσατο. καὶ
[75, 15]   γὰρ αὐτῇ ἤχθετο, καὶ σφόδρα  αὐτὴν   πρὸς τὸν Σεουῆρον ἀεὶ διέβαλλεν,
[75, 11]   τε αὐτῶν βέλη ὑπὸ τὴν  αὐτὴν   ῥύμην ἱέντων, πολλαῖς τε ἅμα
[75, 3]   τινα χώραν προσκεκτῆσθαι καὶ πρόβολον  αὐτὴν   τῆς Συρίας πεποιῆσθαι. ἐλέγχεται δὲ
[75, 11]   ἐποιεῖτο, τῶν ἄλλων κεχειρωμένων, μόνην  ταύτην   ἐν μέσῳ κειμένην ἀντέχειν. καὶ
[75, 3]   ἀξίωμα τῇ Νισίβει δοὺς ἱππεῖ  ταύτην   ἐπέτρεψεν, ἔλεγέ τε μεγάλην τέ
[75, 3]   Ἀρχὴν ἐξέπεμψε. καὶ οἱ μὲν  ταύτην,   τριχῇ ἐσβαλόντες, οὐκ ἀμογητὶ ἐχειροῦντο·
[75, 10]   παραπολλύμεθα" καὶ τὸν κατηγορήσαντα αὐτοῦ  στρατιώτην   Οὐαλέριον χιλίαρχον ἀντ´ αὐτοῦ
[75, 11]   πλὴν τῶν Πρισκείων, ὡς ἀνωτέρω  ἔφην,   καὶ σὺν τούτοις καὶ στρατιώτας
[75, 4]   καὶ τὴν τοῦ αὐτοκράτορος ἐζήτει  ὑπεροχήν.   συγκινουμένης οὖν διὰ ταῦτα τῆς
[75, 3]   τῷ Πρόβῳ δούς, ἐπὶ τὴν  Ἀρχὴν   ἐξέπεμψε. καὶ οἱ μὲν ταύτην,
[75, 2]   ἴσου δὲ τῷ μὴ εὑρεθέντι  ἀρχὴν   ὑπὸ ἀτοπίας ἦν, Σεουῆρος
[75, 14]   τῆς γερουσίας ἀνετίθεντο· τήν τε  τύχην   αὐτοῦ πάντες οἱ στρατιῶται καὶ
[75, 8]   καὶ ὑμῶν τις χθὲς καὶ  πρῴην   ἐν Ὠστίοις, ὑπατευκὼς γέρων, δημοσίᾳ
[75, 7]   ἔλεγε, τῷ τε Κομμόδῳ, ὃν  πρῴην   ὕβριζεν, ἡρωικὰς ἐδίδου τιμάς. ~πρός
[75, 9]   παμπληθεί, καὶ μικροῦ καὶ τὴν  Νίσιβιν   ἐχειρώσαντο, εἰ μὴ Λαῖτος αὐτήν,
[75, 2]   μετὰ δὲ ταῦτα ἐς τὴν  Νίσιβιν   Σεουῆρος ἐλθὼν αὐτὸς μὲν
[75, 9]   ἀφικόμενος δὲ ἐς τὴν προειρημένην  Νίσιβιν   Σεουῆρος ἐνέτυχε συῒ μεγίστῳ·
[75, 1]   καὶ οἱ Ἀδιαβηνοὶ ἀποστάντες καὶ  Νίσιβιν   πολιορκοῦντες, καὶ ἡττηθέντες ὑπὸ Σεουήρου,
[75, 12]   αὖ βουληθέντα αὐτὴν μετὰ τοῦτο  λαβεῖν   διὰ τῶν στρατιωτῶν ἐκώλυσεν. οὕτως
[75, 1]   ᾑρήκεσαν ἐκλιπεῖν οὔτε φρουροὺς  λαβεῖν   ἤθελον, ἀλλὰ καὶ τοὺς λοιποὺς
[75, 5]   αὐτὸν καὶ δύναμιν κελεύων πλείονα  προσλαβεῖν·   καὶ ὃς λαβὼν πλείονα δύναμιν
[75, 15]   τοῦ Σεουήρου ἀργοῦντος δίκην τινὰ  ἐσαγαγεῖν   οὐκ ἠθέλησεν, εἰπὼν ὅτι οὐ
[75, 6]   ὥστε καὶ τοὺς δορυφόρους ὀλίγου  δεῖν   προσαπώλεσε καὶ αὐτὸς τὸν ἵππον
[75, 2]   ἐμπίπτων ἰσχυρῶς ἐλύπησεν, ὥστε μήτε  βαδίζειν   μήτε λαλεῖν ἔτι δύνασθαι, τοῦτο
[75, 16]   Πλαυτιανόν τι ὑπὸ Σεουήρου  παθεῖν,   καὶ μᾶλλον ἂν εἰκότως ἐκείνῳ
[75, 12]   στρατιώτας δυνηθέντας ἂν ἐς αὐτὴν  ἐσελθεῖν   διὰ τοῦ Σεουήρου ἀνεκάλεσε, καὶ
[75, 15]   οὐκ εἴασαν τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτῷ  συνεσελθεῖν·   τε τὰς δίκας τὰς
[75, 15]   ἐπὶ μειώσει τῆς δυναστείας αὐτοῦ  ποιεῖν   ἐδόκει, ἀλλ´ ἔκ γε τῶν
[75, 4]   καὶ τὸν οὐρανὸν αὐτὸν καίεσθαι  δοκεῖν.   δὲ δὴ μάλιστα θαυμάσας
[75, 11]   καὶ τῶν τοῦ Σεουήρου ὑπασπιστῶν  βαλεῖν,   σύνδυό τε αὐτῶν βέλη ὑπὸ
[75, 9]   ἱππέα τε γὰρ ἔκτεινεν ὁρμήσας  καταβαλεῖν   αὐτὸν πειρώμενον καὶ τῇ ἑαυτοῦ
[75, 2]   θέρους ἐξικμασμένης ἐκινδύνευσε παμπληθεῖς στρατιώτας  ἀποβαλεῖν·   κεκμηκόσι γὰρ αὐτοῖς ἐκ τῆς
[75, 13]   Αἰθιοπίας μεθόρια διὰ λοιμώδη νόσον  ἐσβαλεῖν.   καὶ ἐπολυπραγμόνησε πάντα καὶ τὰ
[75, 12]   τῷ τείχει, καίπερ ἀνοικοδομηθέντι νυκτός,  προσβαλεῖν·   καὶ αὐτῷ τῶν μὲν Εὐρωπαίων
[75, 12]   δὴ Σύροι ἀναγκασθέντες ἀντ´ αὐτῶν  προσβαλεῖν   κακῶς ἐφθάρησαν. καὶ οὕτω θεὸς
[75, 2]   ἐλύπησεν, ὥστε μήτε βαδίζειν μήτε  λαλεῖν   ἔτι δύνασθαι, τοῦτο δὲ μόνον
[75, 15]   ὥστε καὶ εὐωχεῖσθαι ἅμα καὶ  ἐμεῖν,   ἐπεὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ πλήθους
[75, 15]   τὸν ἄνδρα ὥστε καὶ εὔχεσθαι  προαποθανεῖν   αὐτοῦ" ὥστε καί τινα τολμῆσαι
[75, 16]   Ῥώμῃ, καὶ οὐκ αἴσιόν τι  σημαίνειν   ἐλέγετο.
[75, 8]   πάντες μὲν ἐπλάττοντο τὰ Σευήρου  φρονεῖν,   ἠλέγχοντο δὲ ἐν ταῖς αἰφνιδίοις
[75, 13]   πολλαχόθεν ἀκριβώσας ἔχω, δικαιότατός εἰμι  εἰπεῖν.   ἐκ γὰρ τοῦ Ἄτλαντος τοῦ
[75, 15]   καὶ διάδοχον τῆς αὐταρχίας ὡς  εἰπεῖν   ἔχειν ηὔξατο, καί ποτε καὶ
[75, 13]   εὑρεῖν ἠδυνήθη, ἐκ πάντων ὡς  εἰπεῖν   τῶν ἀδύτων ἀνεῖλε καὶ τὸ
[75, 13]   μήτε ἀνθρώπινον μήτε θεῖον ἀδιερεύνητον  καταλιπεῖν·   κἀκ τούτου τά τε βιβλία
[75, 1]   οὔτε τὰ τείχη ᾑρήκεσαν  ἐκλιπεῖν   οὔτε φρουροὺς λαβεῖν ἤθελον, ἀλλὰ
[75, 13]   τι ἔχοντα, ὅσα γε καὶ  εὑρεῖν   ἠδυνήθη, ἐκ πάντων ὡς εἰπεῖν
[75, 16]   εἰπόντος, θᾶσσον ἂν τὸν οὐρανὸν  συμπεσεῖν   Πλαυτιανόν τι ὑπὸ Σεουήρου
[75, 7]   ὥστε καὶ ἐς τοὺς ποταμοὺς  ἐσπεσεῖν.   δ´ Ἀλβῖνος καταφυγὼν ἐς
[75, 12]   ἵνα μὴ βίᾳ ἁλόντες ἀνδραποδισθῶσιν,  ὁμολογήσειν.   μίαν γοῦν διαλιπὼν ἡμέραν, ὡς
[75, 12]   τῶν ἄλλων κινδύνου τὴν πόλιν  ἐξαιρήσειν,   ἔφη πάντων ἀκουόντων καὶ πόθεν
[75, 10]   στρατιωτῶν ἠγαπᾶτο καὶ οὐκ ἄλλως  στρατεύσειν   ἔλεγον, εἰ μὴ Λαῖτος αὐτῶν
[75, 6]   κράτος τοὺς λοιποὺς στρατιώτας ἑκατέρωθεν  δώσειν,   ἐπεὶ δὲ εἶδεν ἐπικρατέστερα τὰ
[75, 1]   καὶ τὰ λάφυρα τὰ περιόντα  ἀποδώσειν   ὑπέσχοντο. οὐ μέντοι οὔτε τὰ
[75, 8]   ταῖς αἰφνιδίοις ἐπαγγελίαις, μὴ δυνάμενοι  ἐπικαλύπτειν   τὸ ἐν τῇ ψυχῇ κεκρυμμένον·
[75, 13]   ἄλλα τῆς Αἰγύπτου οὐδὲν δέομαι  γράφειν,   δὲ δὴ περὶ τοῦ
[75, 15]   αὐτοῦ" ὥστε καί τινα τολμῆσαι  γράφειν   πρὸς αὐτόν, πρὸς τέταρτον Καίσαρα.
[75, 15]   καὶ μὲν αὐτή τε  φιλοσοφεῖν   διὰ ταῦτ´ ἤρξατο καὶ σοφισταῖς
[75, 16]   ἐκωλύθη μηκέτι μηδεμίαν γυναῖκα μηδαμόθεν  μονομαχεῖν.   εἰκόνων δέ ποτε πολλῶν τῷ
[75, 15]   διάδοχον τῆς αὐταρχίας ὡς εἰπεῖν  ἔχειν   ηὔξατο, καί ποτε καὶ ἐπέστειλε
[75, 11]   μόνην ταύτην ἐν μέσῳ κειμένην  ἀντέχειν.   καὶ ἀπώλεσε καὶ χρήματα πλεῖστα
[75, 8]   ὑπατευκὼς γέρων, δημοσίᾳ μετὰ πόρνης  πάρδαλιν   μιμουμένης ἔπαιζεν. ἀλλ´ ἐμονομάχει νὴ
[75, 11]   αὐτοῦ τοῦτο τετολμηκόσιν. ~αὐτὸς δὲ  πάλιν   ἐπὶ τὰ Ἄτρα ἐστράτευσε, πολλὰ
[75, 12]   τοῦ τῶν ἄλλων κινδύνου τὴν  πόλιν   ἐξαιρήσειν, ἔφη πάντων ἀκουόντων καὶ
[75, 4]   ὤφθη ὥστε τοὺς μὲν τὴν  πόλιν   ὅλην τοὺς δὲ καὶ τὸν
[75, 14]   καὶ οὔτε ἔθνος οὐδὲν οὔτε  πόλιν   οὐδεμίαν ἀσύλητον εἴασεν, ἀλλὰ πάντα
[75, 12]   οὕτω θεὸς ῥυσάμενος τὴν  πόλιν   τοὺς μὲν στρατιώτας δυνηθέντας ἂν
[75, 5]   προσλαβεῖν· καὶ ὃς λαβὼν πλείονα  δύναμιν   ἄλλα τε θαυμαστὰ ἐπεδείξατο, καὶ
[75, 5]   ἐπέστειλεν ἐπαινῶν τε αὐτὸν καὶ  δύναμιν   κελεύων πλείονα προσλαβεῖν· καὶ ὃς
[75, 3]   αὐτοῦ τοῦ ἔργου καὶ πολέμων  ἡμῖν   συνεχῶν, ὡς καὶ δαπανημάτων πολλῶν,
[75, 6]   αὖ πρὸς τὴν ἐκ βραχέος  ἀνάφευξιν,   ὥρμησαν ἐπ´ αὐτοὺς ὡς καὶ
[75, 6]   ὅπως ἐπισπάσωνται τοὺς ἐναντίους ἐς  δίωξιν·   δή ποτε καὶ ἐγένετο.
[75, 16]   Κώνστας, ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος. ἀλλ´ οὗ  χάριν   τούτων ἐμνήσθην, ὅτι τοῦ ῥήτορος,
[75, 9]   στρατιωτῶν πεζῇ ἄνω παρὰ τὸν  Τίγριν,   οἱ δὲ καὶ ἐπὶ πλοίων
[75, 7]   ὀργῆς ἐς αὐτοὺς ἐκ τοῦ  πρὶν   χρόνου ἠθροίκει. μάλιστα δ´ ἡμᾶς
[75, 15]   με φιλεῖτε καὶ μὴ τοῖς  ψηφίσμασιν"   ἠνείχετό γέ τοι ὁρῶν καὶ
[75, 15]   τοι ὁρῶν καὶ ἐν ταῖς  καταλύσεσιν   αὐτὸν ταῖς κρείττοσιν αὐλιζόμενον καὶ
[75, 13]   αὐτῆς παμπληθὲς ὑπὸ τὸ θέρος  ἀφίησιν.   ἔστι μὲν γὰρ καὶ ἄλλως
[75, 13]   μηδεὶς εἰ τὰ τοῖς ἀρχαίοις  Ἕλλησιν   ἄγνωστα ἐξηυρήκαμεν· πλησίον γὰρ οἱ
[75, 6]   πρὸς τὴν δι´ ὀλίγου αὐτῶν  ἐξόρμησιν,   καὶ καταφρονήσαντες αὖ πρὸς τὴν
[75, 5]   Ῥωμαίων πλασάμενος καὶ ἐπὶ στρατιᾶς  ἄθροισιν   ὑπὸ τοῦ Σεουήρου πεμφθῆναι, συνήγαγέ
[75, 6]   ὀρύγματα ἐνέπεσον, καὶ οἱ ἐπιτεταγμένοι  σφίσιν   ἐμπίπτοντες αὐτοῖς ἐσφάλλοντο καὶ κατέπιπτον,
[75, 6]   ὑπέστρεψαν, κἀν τούτῳ τοῖς ἐφεπομένοις  σφίσιν   ἐναντίοι ἐξαίφνης φανέντες συχνοὺς μὲν
[75, 3]   μετ´ ὄμβρου καὶ κεραυνοὶ βουλευομένοις  σφίσιν   ἐξαίφνης ἐμπεσόντες, καὶ τοὺς πρώτους
[75, 10]   ὡς παρὰ γνώμην αὐτοῦ τοῦτο  τετολμηκόσιν.   ~αὐτὸς δὲ πάλιν ἐπὶ τὰ
[75, 8]   ὡς μηδεμίαν τὸ παράπαν αἰτίαν  ἐσχηκόσιν   αὐτοῖς προσεφέρετο (ἦσαν δὲ ἐν
[75, 8]   τῆς γερουσίας) ἐννέα δὲ καὶ  εἴκοσιν   ἀνδρῶν θάνατον κατεψηφίσατο, ἐν οἷς
[75, 15]   ἐν ταῖς καταλύσεσιν αὐτὸν ταῖς  κρείττοσιν   αὐλιζόμενον καὶ τὰ ἐπιτήδεια καὶ
[75, 8]   καὶ αὐτῆς οἱ πλείους αἴσχιον  βιοτεύουσιν.   εἰ γὰρ τοῦτο ἦν" ἔφη
[75, 12]   Ἀραβίους, ἵνα μὴ βίᾳ ἁλόντες  ἀνδραποδισθῶσιν,   ὁμολογήσειν. μίαν γοῦν διαλιπὼν ἡμέραν,
[75, 6]   φεύγοντας ἐσεπήδησεν, ὅπως αἰσχυνθέντες  ὑποστρέψωσιν   καὶ αὐτὸς αὐτοῖς συναπόληται.
[75, 13]   τὴν ὡραίαν ἐπαύξει· πηγὴ γάρ  ἐστιν   αὐτοῦ, ὥσπερ που καὶ τοῖς
[75, 13]   ὄρους σαφῶς ἀναδίδοται. τοῦτο δέ  ἐστιν   ἐν τῇ Μακεννίτιδι παρ´ αὐτῷ
[75, 4]   τοιουτότροπα τέλος ἐξεβόησαν ὅτι ταῦτα  ἐστίν"   καὶ πρὸς τὸν ἀγῶνα τῶν
[75, 14]   μειράκια, ἀλλὰ καὶ ἄνδρας, καὶ  ἔστιν   οὓς αὐτῶν καὶ γυναῖκας ἔχοντας,
[75, 4]   ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας τὴν αὐτὴν  ὄψιν   εἶχε· τῇ γὰρ τετάρτῃ πᾶν
[75, 7]   ἑαυτὸν ἔλεγε, τῷ τε Κομμόδῳ,  ὃν   πρῴην ὕβριζεν, ἡρωικὰς ἐδίδου τιμάς.
[75, 10]   ἠγαπᾶτο καὶ οὐκ ἄλλως στρατεύσειν  ἔλεγον,   εἰ μὴ Λαῖτος αὐτῶν ἡγοῖτο.
[75, 1]   στρατιώτας τὰ τοῦ Νίγρου φρονήσαντας  ἔλεγον   ἐκείνου ἕνεκα ἐφθαρκέναι. καί τινα
[75, 8]   τιμάς. ~πρός τε τὴν βουλὴν  λόγον   ἀναγινώσκων, καὶ τὴν μὲν Σύλλου
[75, 2]   ἐνταῦθα ὑπέμεινε, Λατερανὸν δὲ καὶ  Κάνδιδον   καὶ Λαῖτον ἐς τοὺς προειρημένους
[75, 4]   φερομένην μὲν γὰρ αὐτὴν οὐκ  εἶδον,   πεσούσης δὲ αὐτῆς ᾐσθόμην, καὶ
[75, 9]   ἐπιτηδείων. ὑπέστρεψε δὲ καθ´ ἑτέραν  ὁδόν·   τά τε γὰρ ξύλα καὶ
[75, 8]   καὶ ἐκ τοῦ σφόδρα προσποιεῖσθαι  πλέον   ἐγινώσκοντο} ~μετὰ δὲ ταῦτα
[75, 2]   ἄλλως τε δὴ καὶ τότε  πλέον   ὑπὸ τοῦ θέρους ἐξικμασμένης ἐκινδύνευσε
[75, 6]   τε ἐφόνευον καὶ τὰς σκηνὰς  διήρπαζον.   ἐν δὲ τούτῳ οἱ περὶ
[75, 6]   μέχρι μὲν ἐκείνων προῄεσαν καὶ  ἠκόντιζον   πόρρωθεν, περαιτέρω δὲ οὐ προεχώρουν,
[75, 2]   ἐβούλοντο, ἐπειδὴ μὴ καὶ αὐτοὶ  ἦλθον.   ~ἐν δὲ τῷ καιρῷ τούτῳ
[75, 4]   αὐτῶν ἠδυνήθην. ἐγένετο δὲ ὧδε.  συνῆλθον   μὲν ὥσπερ εἶπον ἀμύθητοι, καὶ
[75, 6]   καὶ τροπάς. τὸ μὲν γὰρ  λαιὸν   κέρας τοῦ Ἀλβίνου ἡττήθη τε
[75, 6]   ἅτε ἐξαίφνης ἀναστρεφόμενοι αὐτοί τε  ἔπταιον   καὶ τοὺς οὐραγοῦντας ἀνέτρεπον, ὥστε
[75, 16]   ἡμᾶς θαυμάσαι πῶς αὐτοὺς τὸ  στάδιον   ἐχώρησε. καὶ γυναῖκες δὲ ἐν
[75, 7]   τὸ πάθος· τό τε γὰρ  πεδίον   πᾶν μεστὸν νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν
[75, 4]   μᾶλλον ἡμᾶς ἐτάραττε, καὶ πῦρ  αἰφνίδιον   νυκτὸς ἐν τῷ ἀέρι τῷ
[75, 13]   οἷος μηδὲν μήτε ἀνθρώπινον μήτε  θεῖον   ἀδιερεύνητον καταλιπεῖν· κἀκ τούτου τά
[75, 9]   διεσώσατο. καὶ ἀπ´ αὐτῆς ἐπὶ  πλεῖον   ἐδοξάσθη, ὢν καὶ ἐς τὰ
[75, 11]   τῷ τείχει προσέμιξαν, καὶ πολὺ  πλεῖον   ἐπεὶ καὶ διέρρηξάν τι αὐτοῦ·
[75, 13]   ἀνεῖλε καὶ τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου  μνημεῖον   συνέκλεισεν, ἵνα μηδεὶς ἔτι μήτε
[75, 14]   ἐθανάτωσε- ὅτι Πλαυτιανὸς τὸν  Αἰμίλιον   Σατορνῖνον ἀποκτείνας τῶν ἄλλων τῶν
[75, 10]   δύο ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν ἀπέκτεινεν,  Ἰούλιον   Κρίσπον χιλιαρχοῦντα τῶν δορυφόρων, ὅτι
[75, 16]   ποτε πολλῶν τῷ Πλαυτιανῷ γενομένων  (ἄξιον   γὰρ ἀφηγήσασθαι τὸ πραχθέν) δυσχεράνας
[75, 6]   δὲ τούτῳ οἱ περὶ τὸ  δεξιὸν   κέρας τεταγμένοι τοῦ Ἀλβίνου στρατιῶται,
[75, 10]   καὶ τὸν κατηγορήσαντα αὐτοῦ στρατιώτην  Οὐαλέριον   χιλίαρχον ἀντ´ αὐτοῦ Σεουῆρος
[75, 16]   τὸ μίμημα αὐτοῦ ἐς τὸ  κυνηγέσιον   ἐσαχθὲν πεντήκοντα ἄρκτους εἴσω ἐδέξατο.
[75, 13]   τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν ἄγνωστα ἐξηυρήκαμεν·  πλησίον   γὰρ οἱ Μακεννῖται τῇ Μαυριτανίᾳ
[75, 16]   ἐν τῇ Ῥώμῃ, καὶ οὐκ  αἴσιόν   τι σημαίνειν ἐλέγετο.
[75, 7]   ἐξέπληξεν ὅτι τοῦ τε Μάρκου  υἱὸν   καὶ τοῦ Κομμόδου ἀδελφὸν ἑαυτὸν
[75, 8]   εἴγε καὶ αὐτῆς οἱ πλείους  αἴσχιον   βιοτεύουσιν. εἰ γὰρ τοῦτο ἦν"
[75, 16]   καὶ φήσαντος ὅτι ἀδύνατόν ἐστι  κακόν   τι ὑπ´ ἐμοῦ Πλαυτιανῷ γενέσθαι"
[75, 12]   τοῦτο πρᾶξαι, τορῶς πανταχόθεν τὸ  ἀνακλητικὸν   σημανθῆναι κελεύσας· δόξα τε γὰρ
[75, 1]   ᾑρήκεσαν ἐκλιπεῖν οὔτε φρουροὺς λαβεῖν  ἤθελον,   ἀλλὰ καὶ τοὺς λοιποὺς ἐξαχθῆναι
[75, 9]   ἀδείας λαβόμενοι τήν τε Μεσοποταμίαν  εἷλον,   στρατεύσαντες παμπληθεί, καὶ μικροῦ καὶ
[75, 13]   πληθύνεται, καὶ ἐκ τούτου τὸν  Νεῖλον   τὴν ὡραίαν ἐπαύξει· πηγὴ γάρ
[75, 4]   τῇ θέᾳ διὰ τὸν ὕπατον  φίλον   μου ὄντα, καὶ πάντα τὰ
[75, 2]   Λαῖτον ἐς τοὺς προειρημένους βαρβάρους  ἄλλον   ἄλλῃ ἀπέστειλε, καὶ ἐπερχόμενοι οὗτοι
[75, 16]   τι ὑπὸ Σεουήρου παθεῖν, καὶ  μᾶλλον   ἂν εἰκότως ἐκείνῳ τῷ λόγῳ,
[75, 4]   ταῦτά τε οὖν ἔτι καὶ  μᾶλλον   ἡμᾶς ἐτάραττε, καὶ πῦρ αἰφνίδιον
[75, 7]   οὐδὲν εἴη αὐτοκράτορος ἀγαθοῦ, ἔτι  μᾶλλον   ἡμᾶς τε καὶ τὸν δῆμον,
[75, 13]   πρόποδας αὐτοῦ, τότε δὲ ἐπὶ  μᾶλλον   πληθύνεται, καὶ ἐκ τούτου τὸν
[75, 4]   τε οἱ δρόμοι ἐπαύσαντο καὶ  ἔμελλον   οἱ ἡνίοχοι ἑτέρου ἄρξασθαι, ἐνταῦθα
[75, 3]   τέ τινα χώραν προσκεκτῆσθαι καὶ  πρόβολον   αὐτὴν τῆς Συρίας πεποιῆσθαι. ἐλέγχεται
[75, 7]   μᾶλλον ἡμᾶς τε καὶ τὸν  δῆμον,   οἷς ἐπέστειλεν, ἐξεφόβησεν· ἅτε γὰρ
[75, 9]   τε καὶ σφαγείς, τριάκοντα τὸν  ἀριθμὸν   ὄντων τῶν συλλαβόντων αὐτόν, τῷ
[75, 2]   βαρβάρων ἐδῄουν καὶ τὰς πόλεις  ἐλάμβανον.   μέγα δὲ καὶ ἐπὶ τούτῳ
[75, 14]   οὐκ ἀπεικότως ὑπὲρ πάντας τὸν  Πλαυτιανόν,   καὶ ἐς αὐτοὺς τοὺς αὐτοκράτορας,
[75, 15]   οἱ στρατιῶται οἱ περὶ τὸν  Πλαυτιανὸν   ὄντες οὐκ εἴασαν τοὺς ἀκολουθοῦντας
[75, 16]   ἂν τὸν οὐρανὸν συμπεσεῖν  Πλαυτιανόν   τι ὑπὸ Σεουήρου παθεῖν, καὶ
[75, 2]   ἐλθὼν αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα ὑπέμεινε,  Λατερανὸν   δὲ καὶ Κάνδιδον καὶ Λαῖτον
[75, 4]   ὅλην τοὺς δὲ καὶ τὸν  οὐρανὸν   αὐτὸν καίεσθαι δοκεῖν. δὲ
[75, 16]   ἄλλοις εἰπόντος, θᾶσσον ἂν τὸν  οὐρανὸν   συμπεσεῖν Πλαυτιανόν τι ὑπὸ
[75, 8]   ἐπικαλύπτειν τὸ ἐν τῇ ψυχῇ  κεκρυμμένον·   τῆς γὰρ ἀκοῆς ἐξαπίνης αὐτοῖς
[75, 15]   ταῖς καταλύσεσιν αὐτὸν ταῖς κρείττοσιν  αὐλιζόμενον   καὶ τὰ ἐπιτήδεια καὶ ἀμείνω
[75, 9]   γὰρ ἔκτεινεν ὁρμήσας καταβαλεῖν αὐτὸν  πειρώμενον   καὶ τῇ ἑαυτοῦ ἰσχύι θαρρήσαντα,
[75, 6]   δεινὸς στρατηγῆσαι. συνέβη δὲ τὸν  Ἀλβῖνον   προτέρᾳ μάχῃ νικῆσαι τὸν Λοῦπον
[75, 4]   βαρβαρικῶν ἀναπνεύσαντι, ἐμφύλιος πρὸς τὸν  Ἀλβῖνον   τὸν Καίσαρα συνηνέχθη. μὲν
[75, 11]   καὶ μηχανήματα ἑτοιμασάμενος· καὶ γὰρ  δεινὸν   ἐποιεῖτο, τῶν ἄλλων κεχειρωμένων, μόνην
[75, 8]   εἰ γὰρ τοῦτο ἦν" ἔφη  δεινόν,   ὅτι αὐτοχειρίᾳ ἐφόνευεν ἐκεῖνος θηρία,
[75, 8]   τῆς βουλῆς ὡς οὐ〉 δικαίως  ἐκεῖνον   ἀτιμαζούσης, εἴγε καὶ αὐτῆς οἱ
[75, 15]   αὐτῷ ὑπεῖκεν ἐς πάντα ὥστ´  ἐκεῖνον   μὲν ἐν αὐτοκράτορος αὐτὸν δὲ
[75, 4]   ὅσοι μὴ πρὸς τοῦτον  ἐκεῖνον   φανερῶς ἀποκλίναντες ἐκοινώνουν σφίσι καὶ
[75, 14]   ὅτι Πλαυτιανὸς τὸν Αἰμίλιον  Σατορνῖνον   ἀποκτείνας τῶν ἄλλων τῶν μετ´
[75, 13]   ἦν γὰρ οἷος μηδὲν μήτε  ἀνθρώπινον   μήτε θεῖον ἀδιερεύνητον καταλιπεῖν· κἀκ
[75, 10]   φανερὰν αἰτίαν εἰ μὴ τὸν  φθόνον,   τοῖς στρατιώταις προσῆπτεν ὡς παρὰ
[75, 9]   ὕλης καὶ τῶν ἐκεῖσε χωρίων  ἄφθονον   διδούσης αὐτῷ τὴν τῶν ξύλων
[75, 14]   οὐδ´ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι  μόνον   ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῇ τῇ
[75, 14]   οὐδ´ ὑπ´ ἰδιωτῶν δήμων  μόνον   ἀλλὰ καὶ ὑπ´ αὐτῆς τῆς
[75, 9]   κατέσχεν, ἀλλ´ ὥσπερ ἐπὶ τοῦτο  μόνον   ἐστρατευκὼς ἵν´ αὐτὴν διαρπάσῃ ᾤχετο,
[75, 14]   καταμάθοι. ἐξέτεμε δὲ οὐ παῖδας  μόνον   οὐδὲ μειράκια, ἀλλὰ καὶ ἄνδρας,
[75, 14]   ἀνδριάντες αὐτοῦ καὶ〉 εἰκόνες οὐ  μόνον   πολλῷ πλείους ἀλλὰ καὶ μείζους
[75, 2]   λαλεῖν ἔτι δύνασθαι, τοῦτο δὲ  μόνον   φθέγγεσθαι, ὕδωρ ὕδωρ" ἐπεὶ δὲ
[75, 10]   αὐτῶν ἡγοῖτο. καὶ τούτου τὸν  φόνον,   διότι οὐκ εἶχε φανερὰν αἰτίαν
[75, 9]   πᾶσαν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις ἐφῆκε,  φόνον   τε ἀνθρώπων πλεῖστον εἰργάσατο, καὶ
[75, 6]   τε ἔπταιον καὶ τοὺς οὐραγοῦντας  ἀνέτρεπον,   ὥστε καὶ ἐς φάραγγα αὐτοὺς
[75, 4]   δὲ ὧδε. συνῆλθον μὲν ὥσπερ  εἶπον   ἀμύθητοι, καὶ τὰ ἅρματα ἑξαχῶς
[75, 4]   τις ἀκριβῶς χορὸς δεδιδαγμένος, οὔτ´  εἶπον   αὐτὰ ἀπταίστως ὡς καὶ μεμελετημένα.
[75, 4]   τῇ τοῦ δήμου σωτηρίᾳ αἰτούμενοι.  εἶπόν   τε τοῦτο, καὶ μετὰ τοῦτο
[75, 6]   μετὰ τοῦ Λαίτου ἐπιγενόμενοι τὸ  λοιπὸν   ἐξειργάσαντο. γὰρ Λαῖτος, ἕως
[75, 12]   στρατιωτῶν πάντων προθυμουμένων ἐς τὸν  λοιπὸν   ἐσβιάσασθαι, ἐκώλυσεν αὐτοὺς Σεουῆρος
[75, 14]   αὐτῷ τῷ Σεουήρῳ ἅπαντες  ἔπεμπον.   καὶ τέλος ἵππους Ἡλίῳ τιγροειδεῖς
[75, 3]   καὶ τῶν Πάρθων προσεληλυθότες ἀεὶ  τρόπον   τινὰ ὑπὲρ αὐτῶν μαχόμεθα. ~τῷ
[75, 6]   δεῖν προσαπώλεσε καὶ αὐτὸς τὸν  ἵππον   ἀποβαλὼν ἐκινδύνευσεν. ὡς δὲ εἶδε
[75, 10]   ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν ἀπέκτεινεν, Ἰούλιον  Κρίσπον   χιλιαρχοῦντα τῶν δορυφόρων, ὅτι ἀχθεσθεὶς
[75, 6]   Ἀλβῖνον προτέρᾳ μάχῃ νικῆσαι τὸν  Λοῦπον   τῶν τοῦ Σεουήρου στρατηγῶν ὄντα,
[75, 4]   ἔτι ἐδίδου τιμήν, ἐπειδὴ τὸν  Νίγρον   ἐκποδὼν ἐποιήσατο, τά τε ἄλλα
[75, 16]   συνέτριψαν εἰκόνας αὐτοῦ, ἐφ´  ὕστερον   ἐκολάσθησαν· ἐν οἷς ἦν καὶ
[75, 2]   καὶ οὔτε εὐθὺς ἐφωράθη οὔθ´  ὕστερον   συνελήφθη. ὅτι οἱ Ἀράβιοι, ἐπειδὴ
[75, 15]   καὶ σφόδρα αὐτὴν πρὸς τὸν  Σεουῆρον   ἀεὶ διέβαλλεν, ἐξετάσεις τε κατ´
[75, 12]   τοῦ Σεουήρου ἀνεκάλεσε, καὶ τὸν  Σεουῆρον   αὖ βουληθέντα αὐτὴν μετὰ τοῦτο
[75, 2]   τῶν πλησιοχώρων βοηθῆσαι ἠθέλησε πρὸς  Σεουῆρον   αὖθις ἐπρεσβεύσαντο, ἐπιεικέστερά τινα προτεινόμενοι.
[75, 5]   ἀμῦναι, διὰ τὸ τότε τὸν  Σεουῆρον   τῷ παροίκῳ πολέμῳ προσκεῖσθαι, κατηναγκάσθη
[75, 13]   γὰρ ἀνέβη ποτέ τις ἐπ´  ἄκρον   αὐτοῦ οὔτε τὰς κορυφὰς αὐτοῦ
[75, 5]   ἠθέλησεν, ἀλλ´ ἐν ἀγρῷ τινι,  σμικρόν   τι ἐφ´ ἡμέραν λαμβάνων παρ´
[75, 6]   ἐπιπολῆς ἐπικειμένων ἐς τὰ ὀρύγματα  ἐνέπεσον,   καὶ οἱ ἐπιτεταγμένοι σφίσιν ἐμπίπτοντες
[75, 6]   καὶ οἱ Σεουήρειοι στρατιῶται διώκοντες  συνεσέπεσον,   καὶ ἐκείνους τε ἐφόνευον καὶ
[75, 9]   εἷλεν. οὐ μέντοι οὔτε τὸν  Οὐολόγαισον   ἐπεδίωξεν οὔτε τὴν Κτησιφῶντα κατέσχεν,
[75, 7]   ἐξέχεεν ἐς τοὺς ἀνόπλους πᾶν  ὅσον   ὀργῆς ἐς αὐτοὺς ἐκ τοῦ
[75, 13]   τῆς Αἰθιοπίας μεθόρια διὰ λοιμώδη  νόσον   ἐσβαλεῖν. καὶ ἐπολυπραγμόνησε πάντα καὶ
[75, 16]   τοῦτο πρὸς τοῖς ἄλλοις εἰπόντος,  θᾶσσον   ἂν τὸν οὐρανὸν συμπεσεῖν
[75, 4]   ὅτι ταῦτα ἐστίν" καὶ πρὸς  τὸν   ἀγῶνα τῶν ἵππων ἐτράποντο. οὕτω
[75, 14]   αὐτῷ ἐθανάτωσε- ὅτι Πλαυτιανὸς  τὸν   Αἰμίλιον Σατορνῖνον ἀποκτείνας τῶν ἄλλων
[75, 6]   καὶ δεινὸς στρατηγῆσαι. συνέβη δὲ  τὸν   Ἀλβῖνον προτέρᾳ μάχῃ νικῆσαι τὸν
[75, 4]   τῶν βαρβαρικῶν ἀναπνεύσαντι, ἐμφύλιος πρὸς  τὸν   Ἀλβῖνον τὸν Καίσαρα συνηνέχθη.
[75, 15]   καί ποτε καὶ ἐπέστειλε φιλῶ  τὸν   ἄνδρα ὥστε καὶ εὔχεσθαι προαποθανεῖν
[75, 9]   συλληφθείς τε καὶ σφαγείς, τριάκοντα  τὸν   ἀριθμὸν ὄντων τῶν συλλαβόντων αὐτόν,
[75, 13]   τῶν ἐκεῖ στρατευομένων καὶ πρὸς  τὸν   Ἄτλαντα ἀφικνοῦνται. ~τοῦτο μὲν οὕτως
[75, 7]   ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς τε καὶ  τὸν   δῆμον, οἷς ἐπέστειλεν, ἐξεφόβησεν· ἅτε
[75, 2]   πόλεμος οὗτος συνέστη. ~ἐπεὶ δὲ  τὸν   Εὐφράτην διαβὰς ἐς τὴν πολεμίαν
[75, 9]   καὶ εὖ ἐσταλμένα (τῆς παρὰ  τὸν   Εὐφράτην ὕλης καὶ τῶν ἐκεῖσε
[75, 6]   ὀλίγου δεῖν προσαπώλεσε καὶ αὐτὸς  τὸν   ἵππον ἀποβαλὼν ἐκινδύνευσεν. ὡς δὲ
[75, 4]   ἀναπνεύσαντι, ἐμφύλιος πρὸς τὸν Ἀλβῖνον  τὸν   Καίσαρα συνηνέχθη. μὲν γὰρ
[75, 10]   ἐν οὐδενὶ λόγῳ παραπολλύμεθα" καὶ  τὸν   κατηγορήσαντα αὐτοῦ στρατιώτην Οὐαλέριον χιλίαρχον
[75, 10]   Σεουῆρος ἀπέδειξεν. ἀπέκτεινε δὲ καὶ  τὸν   Λαῖτον, ὅτι τε φρόνημα εἶχε
[75, 12]   τῶν στρατιωτῶν πάντων προθυμουμένων ἐς  τὸν   λοιπὸν ἐσβιάσασθαι, ἐκώλυσεν αὐτοὺς
[75, 6]   τὸν Ἀλβῖνον προτέρᾳ μάχῃ νικῆσαι  τὸν   Λοῦπον τῶν τοῦ Σεουήρου στρατηγῶν
[75, 13]   μᾶλλον πληθύνεται, καὶ ἐκ τούτου  τὸν   Νεῖλον τὴν ὡραίαν ἐπαύξει· πηγὴ
[75, 4]   αὐτῷ ἔτι ἐδίδου τιμήν, ἐπειδὴ  τὸν   Νίγρον ἐκποδὼν ἐποιήσατο, τά τε
[75, 9]   μυριάδας εἷλεν. οὐ μέντοι οὔτε  τὸν   Οὐολόγαισον ἐπεδίωξεν οὔτε τὴν Κτησιφῶντα
[75, 4]   πόλιν ὅλην τοὺς δὲ καὶ  τὸν   οὐρανὸν αὐτὸν καίεσθαι δοκεῖν.
[75, 16]   τοῖς ἄλλοις εἰπόντος, θᾶσσον ἂν  τὸν   οὐρανὸν συμπεσεῖν Πλαυτιανόν τι
[75, 14]   δὴ οὐκ ἀπεικότως ὑπὲρ πάντας  τὸν   Πλαυτιανόν, καὶ ἐς αὐτοὺς τοὺς
[75, 15]   ἐπισκεπτομένου, οἱ στρατιῶται οἱ περὶ  τὸν   Πλαυτιανὸν ὄντες οὐκ εἴασαν τοὺς
[75, 15]   ἤχθετο, καὶ σφόδρα αὐτὴν πρὸς  τὸν   Σεουῆρον ἀεὶ διέβαλλεν, ἐξετάσεις τε
[75, 12]   διὰ τοῦ Σεουήρου ἀνεκάλεσε, καὶ  τὸν   Σεουῆρον αὖ βουληθέντα αὐτὴν μετὰ
[75, 5]   παρεσκευασμένους ἀμῦναι, διὰ τὸ τότε  τὸν   Σεουῆρον τῷ παροίκῳ πολέμῳ προσκεῖσθαι,
[75, 9]   τῶν στρατιωτῶν πεζῇ ἄνω παρὰ  τὸν   Τίγριν, οἱ δὲ καὶ ἐπὶ
[75, 16]   δὲ τούτου κῆτος ὑπερμέγεθες ἐς  τὸν   τοῦ Αὐγούστου ἐπίκλην λιμένα ἐξώκειλε
[75, 1]   Σεουήρου, ἐπρεσβεύσαντο πρὸς αὐτὸν μετὰ  τὸν   τοῦ Νίγρου θάνατον, οὐχ ὅπως
[75, 4]   καὶ ἐγὼ τῇ θέᾳ διὰ  τὸν   ὕπατον φίλον μου ὄντα, καὶ
[75, 10]   εἶχε φανερὰν αἰτίαν εἰ μὴ  τὸν   φθόνον, τοῖς στρατιώταις προσῆπτεν ὡς
[75, 10]   Λαῖτος αὐτῶν ἡγοῖτο. καὶ τούτου  τὸν   φόνον, διότι οὐκ εἶχε φανερὰν
[75, 14]   καὶ ἐκεῖνο προσθήσω, ὅτι ἀνθρώπους  ἑκατὸν   εὐγενεῖς Ῥωμαίους ἐξέτεμεν οἴκοι, καὶ
[75, 8]   ἐννέα δὲ καὶ εἴκοσιν ἀνδρῶν  θάνατον   κατεψηφίσατο, ἐν οἷς ἄρα καὶ
[75, 1]   αὐτὸν μετὰ τὸν τοῦ Νίγρου  θάνατον,   οὐχ ὅπως ὡς καὶ ἠδικηκότες
[75, 4]   τὴν Ῥώμην καὶ βασιλίδα καὶ  ἀθάνατον   ὀνομάσαντες μέχρι πότε τοιαῦτα πάσχομεν"
[75, 16]   συνδικάζοντας αὐτῷ καὶ φήσαντος ὅτι  ἀδύνατόν   ἐστι κακόν τι ὑπ´ ἐμοῦ
[75, 15]   πολλὰς καὶ σεμνὰς κόρας παραλιπών,  ὕπατόν   τε ἀπέδειξε, καὶ διάδοχον τῆς
[75, 4]   ἐγὼ τῇ θέᾳ διὰ τὸν  ὕπατον   φίλον μου ὄντα, καὶ πάντα
[75, 2]   συνέσει καὶ ἀνδρίᾳ ὑπερβεβηκότι, πρᾶγμα  παραδοξότατον   συνηνέχθη· Κλαύδιος γάρ τις λῃστὴς
[75, 11]   μὲν καὶ ταῖς τοξείαις ἐπὶ  μακρότατον   (καὶ γὰρ ἐκ μηχανῶν βέλη
[75, 4]   ἱπποδρομία, καὶ συνέδραμεν ἐς αὐτὸ  ἄπλετόν   τι χρῆμα ἀνθρώπων. παρῆν δὲ
[75, 14]   ἔθνος οὐδὲν οὔτε πόλιν οὐδεμίαν  ἀσύλητον   εἴασεν, ἀλλὰ πάντα δὴ πανταχόθεν
[75, 13]   μηδὲν μήτε ἀνθρώπινον μήτε θεῖον  ἀδιερεύνητον   καταλιπεῖν· κἀκ τούτου τά τε
[75, 13]   τά τε βιβλία πάντα τὰ  ἀπόρρητόν   τι ἔχοντα, ὅσα γε καὶ
[75, 2]   Λατερανὸν δὲ καὶ Κάνδιδον καὶ  Λαῖτον   ἐς τοὺς προειρημένους βαρβάρους ἄλλον
[75, 10]   ἀπέδειξεν. ἀπέκτεινε δὲ καὶ τὸν  Λαῖτον,   ὅτι τε φρόνημα εἶχε καὶ
[75, 6]   σφίσιν ἐμπίπτοντες αὐτοῖς ἐσφάλλοντο καὶ  κατέπιπτον,   καὶ οἱ λοιποὶ δείσαντες ἀνεχώρουν
[75, 13]   Πομπηίῳ ἐνήγισε, καὶ ἐς τὴν  Αἴγυπτον   τὴν ἄνω διὰ τοῦ Νείλου
[75, 15]   τολμῆσαι γράφειν πρὸς αὐτόν, πρὸς  τέταρτον   Καίσαρα. Ὅτι καὶ πολλῶν εἰς
[75, 7]   τό τε γὰρ πεδίον πᾶν  μεστὸν   νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν καὶ ἵππων
[75, 13]   πρὸς ἑσπέραν, καὶ ὑπεραίρει πολὺ  πλεῖστον   ἁπάντων ὀρῶν, ὅθεν οἱ ποιηταὶ
[75, 11]   χερσὶ καὶ πολλοῖς τοξεύμασι βαλλόντων)  πλεῖστον   δὲ ὅμως ἐκάκωσαν αὐτοὺς ἐπειδὴ
[75, 9]   στρατιώταις ἐφῆκε, φόνον τε ἀνθρώπων  πλεῖστον   εἰργάσατο, καὶ ζῶντας ἐς δέκα
[75, 9]   τῶν δὲ Πάρθων οὐ μεινάντων  αὐτὸν   ἀλλ´ οἴκαδε ἀναχωρησάντων (ἦρχε δὲ
[75, 15]   ὥστ´ ἐκεῖνον μὲν ἐν αὐτοκράτορος  αὐτὸν   δὲ ἐν ἐπάρχου μοίρᾳ εἶναι·
[75, 9]   πλέων τε καὶ βαδίζων παρ´  αὐτόν,   διὰ τὸ εἶναι λίαν ὀξύτατα
[75, 5]   νικήσαντος δὲ τοῦ Σεουήρου πρὸς  αὐτὸν   ἐλθὼν οὔτ´ ἀπεκρύψατό τι οὔτ´
[75, 15]   τοῦ Σεουήρου ἐν Τυάνοις νοσήσαντα  αὐτὸν   ἐπισκεπτομένου, οἱ στρατιῶται οἱ περὶ
[75, 14]   οὐδεὶς ἡμῶν πρὸ τοῦ τελευτῆσαι  αὐτὸν   ᾔσθετο· πᾶσαν γὰρ ἐκ τούτου
[75, 6]   συναπόληται. ἔστησαν γοῦν τινες τοιοῦτον  αὐτὸν   ἰδόντες καὶ ὑπέστρεψαν, κἀν τούτῳ
[75, 5]   βουλευτῶν εἶναι, ἐπέστειλεν ἐπαινῶν τε  αὐτὸν   καὶ δύναμιν κελεύων πλείονα προσλαβεῖν·
[75, 2]   χιλίαρχός τις ὤν, καὶ ἠσπάσατο  αὐτὸν   καὶ ἐφίλησε, καὶ οὔτε εὐθὺς
[75, 4]   τοὺς δὲ καὶ τὸν οὐρανὸν  αὐτὸν   καίεσθαι δοκεῖν. δὲ δὴ
[75, 1]   ἡττηθέντες ὑπὸ Σεουήρου, ἐπρεσβεύσαντο πρὸς  αὐτὸν   μετὰ τὸν τοῦ Νίγρου θάνατον,
[75, 9]   τε γὰρ ἔκτεινεν ὁρμήσας καταβαλεῖν  αὐτὸν   πειρώμενον καὶ τῇ ἑαυτοῦ ἰσχύι
[75, 15]   καί τινα τολμῆσαι γράφειν πρὸς  αὐτόν,   πρὸς τέταρτον Καίσαρα. Ὅτι καὶ
[75, 15]   ὁρῶν καὶ ἐν ταῖς καταλύσεσιν  αὐτὸν   ταῖς κρείττοσιν αὐλιζόμενον καὶ τὰ
[75, 13]   ὀρῶν, ὅθεν οἱ ποιηταὶ κίονα  αὐτὸν   τοῦ οὐρανοῦ εἶναι ἔφησαν· οὔτε
[75, 9]   τὸν ἀριθμὸν ὄντων τῶν συλλαβόντων  αὐτόν,   τῷ Σεουήρῳ προσεκομίσθη. τῶν δὲ
[75, 12]   διηπορήθη ὥστε τινὸς τῶν ἀμφ´  αὐτὸν   ὑποσχομένου αὐτῷ ἐάν γε αὐτῷ
[75, 7]   πάντα τὰ πέριξ φρουρούμενα ᾔσθετο,  ἑαυτὸν   ἀπέκτεινε· λέγω γὰρ οὐχ ὅσα
[75, 7]   υἱὸν καὶ τοῦ Κομμόδου ἀδελφὸν  ἑαυτὸν   ἔλεγε, τῷ τε Κομμόδῳ, ὃν
[75, 6]   αὐτοῖς συναπόληται. ἔστησαν γοῦν τινες  τοιοῦτον   αὐτὸν ἰδόντες καὶ ὑπέστρεψαν, κἀν
[75, 16]   ἐκείνῳ τῷ λόγῳ, εἴπερ τι  τοιοῦτον   ἐλέχθη, πιστεῦσαί τινα, ταῦτα τοῦ
[75, 16]   καὶ ἀγὼν γυμνικός, ἐν  τοσοῦτον   πλῆθος ἀθλητῶν ἀναγκασθὲν συνῆλθεν ὥσθ´
[75, 4]   τῷ ἀέρι τῷ πρὸς βορρᾶν  τοσοῦτον   ὤφθη ὥστε τοὺς μὲν τὴν
[75, 4]   ἡσυχίαν ἤγομεν, ὅσοι μὴ πρὸς  τοῦτον   ἐκεῖνον φανερῶς ἀποκλίναντες ἐκοινώνουν
[75, 5]   Σεουήρου πεμφθῆναι, συνήγαγέ τινα βραχεῖαν  πρῶτον   ἰσχύν, καί τινας τῶν τοῦ
[75, 6]   διώκοντες συνεσέπεσον, καὶ ἐκείνους τε  ἐφόνευον   καὶ τὰς σκηνὰς διήρπαζον. ἐν
[75, 11]   γὰρ ἐκ μηχανῶν βέλη τινὰ  ἐξέκρουον,   ὥστε πολλοὺς καὶ τῶν τοῦ
[75, 6]   προεχώρουν, ἀλλὰ καὶ ὡς δεδιότες  ἀνέστρεφον,   ὅπως ἐπισπάσωνται τοὺς ἐναντίους ἐς
[75, 7]   Μάρκου υἱὸν καὶ τοῦ Κομμόδου  ἀδελφὸν   ἑαυτὸν ἔλεγε, τῷ τε Κομμόδῳ,
[75, 15]   παραλιπών, ὕπατόν τε ἀπέδειξε, καὶ  διάδοχον   τῆς αὐταρχίας ὡς εἰπεῖν ἔχειν
[75, 10]   τὸν κατηγορήσαντα αὐτοῦ στρατιώτην Οὐαλέριον  χιλίαρχον   ἀντ´ αὐτοῦ Σεουῆρος ἀπέδειξεν.
[75, 6]   πεντεκαίδεκα μὲν μυριάδες στρατιωτῶν συναμφοτέροις  ὑπῆρχον,   παρῆσαν δὲ καὶ ἀμφότεροι τῷ
[75, 3]   πρώτους αὐτῶν τρεῖς ἄνδρας ἀποκτείναντες,  ἐπέσχον.   δὲ Σεουῆρος αὖθις τρία
[75, 2]   τινα προτεινόμενοι. οὐ μέντοι καὶ  ἔτυχον   ὧν ἐβούλοντο, ἐπειδὴ μὴ καὶ
[75, 13]   κορυφὰς αὐτοῦ εἶδε. χιόνος τε  οὖν   ἀεὶ διὰ ταῦτα πεπλήρωται, καὶ
[75, 10]   πάμπολλοι δὲ καὶ ἐτρώθησαν. ἀπανέστη  οὖν   ἀπ´ αὐτῶν καὶ ἀνέζευξεν
[75, 4]   τοῦ αὐτοκράτορος ἐζήτει ὑπεροχήν. συγκινουμένης  οὖν   διὰ ταῦτα τῆς οἰκουμένης ἡμεῖς
[75, 4]   ὡς καὶ μεμελετημένα. ταῦτά τε  οὖν   ἔτι καὶ μᾶλλον ἡμᾶς ἐτάραττε,
[75, 13]   στρατιωτῶν τοῦτο εἰπών. ~εἴκοσι δ´  οὖν   ἡμέρας τῇ πολιορκίᾳ προσεδρεύσας ἐς
[75, 8]   ὑμῶν δ´ οὐδεὶς μονομαχεῖ; πῶς  οὖν   καὶ ἐπὶ τί τάς τε
[75, 7]   ὅσα ἀληθῶς ἐγένετο. ἰδὼν δ´  οὖν   τὸ σῶμα αὐτοῦ, καὶ πολλὰ
[75, 12]   βίᾳ ἁλόντες ἀνδραποδισθῶσιν, ὁμολογήσειν. μίαν  γοῦν   διαλιπὼν ἡμέραν, ὡς οὐδεὶς αὐτῷ
[75, 12]   διὰ τῶν στρατιωτῶν ἐκώλυσεν. οὕτως  γοῦν   Σεουῆρος ἐπὶ τούτοις διηπορήθη
[75, 6]   καὶ αὐτὸς αὐτοῖς συναπόληται. ἔστησαν  γοῦν   τινες τοιοῦτον αὐτὸν ἰδόντες καὶ
[75, 15]   καὶ ἐκεῖνο πᾶν ἀπημβλύνετο. ποτὲ  γοῦν   τοῦ Σεουήρου ἐν Τυάνοις νοσήσαντα
[75, 2]   τήν τε χώραν τῶν βαρβάρων  ἐδῄουν   καὶ τὰς πόλεις ἐλάμβανον. μέγα
[75, 1]   λοιποὺς ἐξαχθῆναι ἐκ τῆς χώρας  ἠξίουν.   διὰ ταῦτα πόλεμος οὗτος
[75, 4]   τοῦτον ἐκεῖνον φανερῶς ἀποκλίναντες  ἐκοινώνουν   σφίσι καὶ τῶν κινδύνων καὶ
[75, 6]   κατέπιπτον, καὶ οἱ λοιποὶ δείσαντες  ἀνεχώρουν   ὀπίσω καὶ ἅτε ἐξαίφνης ἀναστρεφόμενοι
[75, 6]   ἠκόντιζον πόρρωθεν, περαιτέρω δὲ οὐ  προεχώρουν,   ἀλλὰ καὶ ὡς δεδιότες ἀνέστρεφον,
[75, 6]   στρατηγῶν ὄντα, καὶ πολλοὺς τῶν  σὺν   αὐτῷ διαφθεῖραι στρατιωτῶν. δὲ
[75, 11]   Πρισκείων, ὡς ἀνωτέρω ἔφην, καὶ  σὺν   τούτοις καὶ στρατιώτας πολλούς. συχνοὶ
[75, 5]   πεμφθῆναι, συνήγαγέ τινα βραχεῖαν πρῶτον  ἰσχύν,   καί τινας τῶν τοῦ Ἀλβίνου
[75, 2]   ἱππέων ὡς καὶ χιλίαρχός τις  ὤν,   καὶ ἠσπάσατο αὐτὸν καὶ ἐφίλησε,
[75, 9]   ἀπ´ αὐτῆς ἐπὶ πλεῖον ἐδοξάσθη,  ὢν   καὶ ἐς τὰ ἄλλα καὶ
[75, 2]   προτεινόμενοι. οὐ μέντοι καὶ ἔτυχον  ὧν   ἐβούλοντο, ἐπειδὴ μὴ καὶ αὐτοὶ
[75, 5]   κελεύων πλείονα προσλαβεῖν· καὶ ὃς  λαβὼν   πλείονα δύναμιν ἄλλα τε θαυμαστὰ
[75, 5]   Μαιατῶν ἐκπρίασθαι, αἰχμαλώτους τινὰς ὀλίγους  ἀπολαβών.   ~ὁ δὲ δὴ ἀγὼν τῷ
[75, 16]   ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις καὶ  ἀγὼν   γυμνικός, ἐν τοσοῦτον πλῆθος
[75, 6]   διαφθεῖραι στρατιωτῶν. δὲ τότε  ἀγὼν   πολλὰς ἔσχεν ἰδέας τε καὶ
[75, 6]   ὀλίγους ἀπολαβών. ~ὁ δὲ δὴ  ἀγὼν   τῷ τε Σεουήρῳ καὶ τῷ
[75, 10]   τῷ Αἰνείᾳ ἀντιπολεμούντων ὀδυρόμενος καὶ  λέγων   ὅτι ἵνα δὴ τὴν Λαουινίαν
[75, 6]   τὸν Λοῦπον τῶν τοῦ Σεουήρου  στρατηγῶν   ὄντα, καὶ πολλοὺς τῶν σὺν
[75, 7]   ποταμοὺς ἐσπεσεῖν. δ´ Ἀλβῖνος  καταφυγὼν   ἐς οἰκίαν τινὰ πρὸς τῷ
[75, 3]   καὶ πρὸς ἐγγυτέρους καὶ τῶν  Μήδων   καὶ τῶν Πάρθων προσεληλυθότες ἀεὶ
[75, 7]   ἔγραψεν, ἀλλ´ ὅσα ἀληθῶς ἐγένετο.  ἰδὼν   δ´ οὖν τὸ σῶμα αὐτοῦ,
[75, 6]   βαλλόμενοί τε καὶ τοξευόμενοι διεφθείροντο.  ἰδὼν   δὲ ταῦτα Σεουῆρος ἐπεκούρησε
[75, 4]   καὶ τῶν κινδύνων καὶ τῶν  ἐλπίδων,   δὲ δῆμος οὐκ ἐκαρτέρησεν
[75, 4]   ἐδίδου τιμήν, ἐπειδὴ τὸν Νίγρον  ἐκποδὼν   ἐποιήσατο, τά τε ἄλλα τὰ
[75, 9]   Σεουῆρος ἐν τῷ Εὐφράτῃ, καὶ  πλέων   τε καὶ βαδίζων παρ´ αὐτόν,
[75, 5]   καί τινας τῶν τοῦ Ἀλβίνου  ἱππέων   διέφθειρε, καὶ ἄλλα τινὰ ὑπὲρ
[75, 2]   προσῆλθέ τε αὐτῷ ποτε μεθ´  ἱππέων   ὡς καὶ χιλίαρχός τις ὤν,
[75, 13]   καὶ εἶδε πᾶσαν αὐτὴν πλὴν  βραχέων·   οὐ γὰρ ἠδυνήθη πρὸς τὰ
[75, 9]   Εὐφράτῃ, καὶ πλέων τε καὶ  βαδίζων   παρ´ αὐτόν, διὰ τὸ εἶναι
[75, 8]   ὡς ὀλεθρίαν αὐτοῖς ἐκείνοις γεγενημένην  κακίζων,   ἀπολογίαν τινὰ ὑπὲρ τοῦ Κομμόδου
[75, 6]   ἕως μὲν ἀγχωμάλως ἠγωνίζοντο, περιεωρᾶτο  ἐλπίζων   ἐκείνους τε ἀμφοτέρους ἀπολεῖσθαι καὶ
[75, 8]   ὑπὸ τῆς ὄψεως καὶ τῶν  ἠθῶν   ὡς ἕκαστοι κατάδηλοι ἐγίνοντο. τινὲς
[75, 2]   ἐς τὴν Νίσιβιν Σεουῆρος  ἐλθὼν   αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα ὑπέμεινε, Λατερανὸν
[75, 5]   δὲ τοῦ Σεουήρου πρὸς αὐτὸν  ἐλθὼν   οὔτ´ ἀπεκρύψατό τι οὔτ´ ᾔτησεν
[75, 9]   Σεουῆρος ἐκστρατεύει κατὰ τῶν  Πάρθων·   ἀσχολουμένου γὰρ αὐτοῦ ἐς τοὺς
[75, 9]   τῷ Σεουήρῳ προσεκομίσθη. τῶν δὲ  Πάρθων   οὐ μεινάντων αὐτὸν ἀλλ´ οἴκαδε
[75, 3]   καὶ τῶν Μήδων καὶ τῶν  Πάρθων   προσεληλυθότες ἀεὶ τρόπον τινὰ ὑπὲρ
[75, 7]   ~ἡ δὲ δύναμις τῶν  Ῥωμαίων   ἰσχυρῶς ἔπταισεν ἅτε ἀμφοτέρωθεν ἀναριθμήτων
[75, 5]   ἀφορμηθείς, βουλευτής τε εἶναι τῶν  Ῥωμαίων   πλασάμενος καὶ ἐπὶ στρατιᾶς ἄθροισιν
[75, 12]   πεντακοσίους καὶ πεντήκοντα μόνους τῶν  Εὐρωπαίων   στρατιωτῶν, ἄνευ τοῦ τῶν ἄλλων
[75, 12]   προσβαλεῖν· καὶ αὐτῷ τῶν μὲν  Εὐρωπαίων   τῶν δυναμένων τι κατεργάσασθαι οὐδεὶς
[75, 1]   καὶ τῶν Ἀδιαβηνῶν καὶ τῶν  Ἀραβίων.   ὅτι οἱ Ὀρροηνοὶ καὶ οἱ
[75, 11]   ἵππου (φημὶ δὴ τῆς τῶν  Ἀραβίων)   πανταχοῦ ὀξέως τε καὶ σφοδρῶς
[75, 9]   χωρίων τὸ δ´ ἀπορίᾳ τῶν  ἐπιτηδείων.   ὑπέστρεψε δὲ καθ´ ἑτέραν ὁδόν·
[75, 11]   τὰ μηχανήματα πάντα, πλὴν τῶν  Πρισκείων,   ὡς ἀνωτέρω ἔφην, καὶ σὺν
[75, 4]   γὰρ τελευταία πρὸ τῶν  Κρονίων   ἱπποδρομία, καὶ συνέδραμεν ἐς αὐτὸ
[75, 9]   Τίγριν, οἱ δὲ καὶ ἐπὶ  πλοίων   ἀνεπορεύθησαν. ~καὶ μετὰ τοῦτο
[75, 9]   Εὐφράτην ὕλης καὶ τῶν ἐκεῖσε  χωρίων   ἄφθονον διδούσης αὐτῷ τὴν τῶν
[75, 9]   ᾤχετο, τὸ μὲν ἀγνωσίᾳ τῶν  χωρίων   τὸ δ´ ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων.
[75, 15]   ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν τε  σιτίων   καὶ τοῦ οἴνου πέψαι ἐδύνατο,
[75, 1]   ~(τοιαῦτα μὲν τὰ τῶν  Βυζαντίων   τείχη ἦν, Σεουῆρος δέ, ἐν
[75, 15]   ἐδόκει, ἀλλ´ ἔκ γε τῶν  ἐναντίων,   πολὺ καὶ μειζόνων καὶ λαμπροτέρων
[75, 14]   προστασίας αὐτῶν σχὼν τῇ τῶν  σωματοφυλάκων   ἡγεμονίᾳ ἐφεδρεύσῃ· ἤδη γὰρ οὐχ
[75, 6]   τῷ γένει καὶ τῇ παιδείᾳ  προήκων,   ἅτερος δὲ τὰ〉 πολέμια κρείττων
[75, 15]   αὐτῆς καὶ βασάνους κατ´ εὐγενῶν  γυναικῶν   ποιούμενος. καὶ μὲν αὐτή
[75, 4]   πόλεμος αὖθις, μήπω ἐκ τῶν  βαρβαρικῶν   ἀναπνεύσαντι, ἐμφύλιος πρὸς τὸν Ἀλβῖνον
[75, 8]   ~πρός τε τὴν βουλὴν λόγον  ἀναγινώσκων,   καὶ τὴν μὲν Σύλλου καὶ
[75, 6]   προσαπώλεσε καὶ αὐτὸς τὸν ἵππον  ἀποβαλὼν   ἐκινδύνευσεν. ὡς δὲ εἶδε φεύγοντας
[75, 5]   πολέμῳ προσκεῖσθαι, κατηναγκάσθη Λοῦπος  μεγάλων   χρημάτων τὴν εἰρήνην παρὰ τῶν
[75, 9]   μετὰ τοῦτο καὶ τὴν Κτησιφῶντα  ἑλὼν   ἐκείνην τε πᾶσαν διαρπάσαι τοῖς
[75, 5]   ἑπτακοσίας καὶ πεντήκοντα μυριάδας δραχμῶν  ἑλὼν   τῷ Σεουήρῳ ἔπεμψε. νικήσαντος δὲ
[75, 11]   καὶ γὰρ δεινὸν ἐποιεῖτο, τῶν  ἄλλων   κεχειρωμένων, μόνην ταύτην ἐν μέσῳ
[75, 12]   Εὐρωπαίων στρατιωτῶν, ἄνευ τοῦ τῶν  ἄλλων   κινδύνου τὴν πόλιν ἐξαιρήσειν, ἔφη
[75, 14]   τὸν Αἰμίλιον Σατορνῖνον ἀποκτείνας τῶν  ἄλλων   τῶν μετ´ αὐτῶν ἀρξάντων τοῦ
[75, 3]   ἡμῖν συνεχῶν, ὡς καὶ δαπανημάτων  πολλῶν,   αἰτία οὖσα· δίδωσι μὲν γὰρ
[75, 15]   πρὸς τέταρτον Καίσαρα. Ὅτι καὶ  πολλῶν   εἰς τιμὴν αὐτοῦ ψηφισθέντων παρὰ
[75, 9]   ἰσχύι θαρρήσαντα, μόλις δὲ ὑπὸ  πολλῶν   στρατιωτῶν συλληφθείς τε καὶ σφαγείς,
[75, 16]   μηδαμόθεν μονομαχεῖν. εἰκόνων δέ ποτε  πολλῶν   τῷ Πλαυτιανῷ γενομένων (ἄξιον γὰρ
[75, 9]   ἄφθονον διδούσης αὐτῷ τὴν τῶν  ξύλων   χορηγίαν) τὰ κατασκευασθέντα, ταχέως τήν
[75, 3]   ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἔργου καὶ  πολέμων   ἡμῖν συνεχῶν, ὡς καὶ δαπανημάτων
[75, 14]   ἐξέτεμεν οἴκοι, καὶ τοῦτο οὐδεὶς  ἡμῶν   πρὸ τοῦ τελευτῆσαι αὐτὸν ᾔσθετο·
[75, 14]   Ῥώμῃ, οὐδ´ ὑπ´ ἰδιωτῶν  δήμων   μόνον ἀλλὰ καὶ ὑπ´ αὐτῆς
[75, 14]   μέγιστα δυνηθείς, πολλοὺς μὲν τῶν  ἐλλογίμων   ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων αὐτῷ ἐθανάτωσε-
[75, 14]   μὲν τῶν ἐλλογίμων ἀνδρῶν καὶ  ὁμοτίμων   αὐτῷ ἐθανάτωσε- ὅτι Πλαυτιανὸς
[75, 8]   ἔπαιζεν. ἀλλ´ ἐμονομάχει νὴ Δία.  ὑμῶν   δ´ οὐδεὶς μονομαχεῖ; πῶς οὖν
[75, 8]   ἐφόνευεν ἐκεῖνος θηρία, ἀλλὰ καὶ  ὑμῶν   τις χθὲς καὶ πρῴην ἐν
[75, 5]   καὶ ἑπτακοσίας καὶ πεντήκοντα μυριάδας  δραχμῶν   ἑλὼν τῷ Σεουήρῳ ἔπεμψε. νικήσαντος
[75, 5]   τινι, σμικρόν τι ἐφ´ ἡμέραν  λαμβάνων   παρ´ αὐτοῦ, διεβίω. ὅτι διὰ
[75, 10]   δὲ ἐπολέμει, δύο ἄνδρας τῶν  ἐπιφανῶν   ἀπέκτεινεν, Ἰούλιον Κρίσπον χιλιαρχοῦντα τῶν
[75, 11]   ἐπὶ μακρότατον (καὶ γὰρ ἐκ  μηχανῶν   βέλη τινὰ ἐξέκρουον, ὥστε πολλοὺς
[75, 15]   κατ´ αὐτῆς καὶ βασάνους κατ´  εὐγενῶν   γυναικῶν ποιούμενος. καὶ μὲν
[75, 12]   αὐτῷ τῶν μὲν Εὐρωπαίων τῶν  δυναμένων   τι κατεργάσασθαι οὐδεὶς ἔτ´ ὀργῇ
[75, 6]   καταρραγέντων εὐθὺς τῶν ἐξ ἐπιπολῆς  ἐπικειμένων   ἐς τὰ ὀρύγματα ἐνέπεσον, καὶ
[75, 16]   δέ ποτε πολλῶν τῷ Πλαυτιανῷ  γενομένων   (ἄξιον γὰρ ἀφηγήσασθαι τὸ πραχθέν)
[75, 13]   οἰκοῦσι, καὶ πολλοὶ τῶν ἐκεῖ  στρατευομένων   καὶ πρὸς τὸν Ἄτλαντα ἀφικνοῦνται.
[75, 12]   περιβόλου, καὶ τῶν στρατιωτῶν πάντων  προθυμουμένων   ἐς τὸν λοιπὸν ἐσβιάσασθαι, ἐκώλυσεν
[75, 11]   γὰρ δεινὸν ἐποιεῖτο, τῶν ἄλλων  κεχειρωμένων,   μόνην ταύτην ἐν μέσῳ κειμένην
[75, 1]   τῶν τε Ὀρροηνῶν καὶ τῶν  Ἀδιαβηνῶν   καὶ τῶν Ἀραβίων. ὅτι οἱ
[75, 1]   ἐπιθυμίᾳ δόξης ἐστράτευσε, τῶν τε  Ὀρροηνῶν   καὶ τῶν Ἀδιαβηνῶν καὶ τῶν
[75, 5]   τινὰ τῶν βουλευτῶν εἶναι, ἐπέστειλεν  ἐπαινῶν   τε αὐτὸν καὶ δύναμιν κελεύων
[75, 8]   τε καὶ ὠμότητα ὡς ἀσφαλεστέραν  ἐπαινῶν,   τὴν δὲ Πομπηίου καὶ Καίσαρος
[75, 14]   πλείους ἀλλὰ καὶ μείζους τῶν  ἐκείνων,   οὐδ´ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι
[75, 6]   γῇ ἐπιπολαίως κεκαλυμμένα, μέχρι μὲν  ἐκείνων   προῄεσαν καὶ ἠκόντιζον πόρρωθεν, περαιτέρω
[75, 6]   ἐναντίοι ἐξαίφνης φανέντες συχνοὺς μὲν  ἐκείνων   ὡς καὶ Ἀλβινείους κατέκοψαν, πάντας
[75, 15]   τῆς Ἰουλίας, μήτι γε ἑτέρων  τινῶν,   ἐπέτρεπεν. ~ἐγένετο δ´ ἐν ταύταις
[75, 15]   γε τῶν ἐναντίων, πολὺ καὶ  μειζόνων   καὶ λαμπροτέρων ὄντων, καὶ ἐκεῖνο
[75, 16]   μηκέτι μηδεμίαν γυναῖκα μηδαμόθεν μονομαχεῖν.  εἰκόνων   δέ ποτε πολλῶν τῷ Πλαυτιανῷ
[75, 4]   ἀποκλίναντες ἐκοινώνουν σφίσι καὶ τῶν  κινδύνων   καὶ τῶν ἐλπίδων, δὲ
[75, 15]   παρὰ τῆς συγκλήτου ὀλίγα ἐδέξατο  εἰπὼν   αὐτοῖς ὅτι ταῖς ψυχαῖς με
[75, 12]   τὴν ἀπείθειαν τῶν στρατιωτῶν τοῦτο  εἰπών.   ~εἴκοσι δ´ οὖν ἡμέρας τῇ
[75, 15]   δίκην τινὰ ἐσαγαγεῖν οὐκ ἠθέλησεν,  εἰπὼν   ὅτι οὐ δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι,
[75, 14]   ἑκατοντάρχους, ἐξέκλεψεν· ἓν γὰρ τοῦτο  εἰπὼν   πᾶσαν αὐτοῦ καὶ τὴν περιεργίαν
[75, 12]   ἁλόντες ἀνδραποδισθῶσιν, ὁμολογήσειν. μίαν γοῦν  διαλιπὼν   ἡμέραν, ὡς οὐδεὶς αὐτῷ ἐπεκηρυκεύσατο,
[75, 15]   ἐμνήστευσε, πολλὰς καὶ σεμνὰς κόρας  παραλιπών,   ὕπατόν τε ἀπέδειξε, καὶ διάδοχον
[75, 4]   καὶ πρὸς τὸν ἀγῶνα τῶν  ἵππων   ἐτράποντο. οὕτω μὲν ἔκ τινος
[75, 7]   μεστὸν νεκρῶν καὶ ἀνδρῶν καὶ  ἵππων   ἑωρᾶτο, καὶ αὐτῶν οἱ μὲν
[75, 6]   τάφρους πεσόντων φόνος πολὺς ἀναμὶξ  ἵππων   τε καὶ ἀνδρῶν. ἐν δὲ
[75, 15]   δὲ δὴ Πλαυτιανὸς ἀσωτότατός τε  ἀνθρώπων   γενόμενος, ὥστε καὶ εὐωχεῖσθαι ἅμα
[75, 14]   ἐπαρχικὴν ἔχων ἐξουσίαν, πλεῖστά τε  ἀνθρώπων   καὶ μέγιστα δυνηθείς, πολλοὺς μὲν
[75, 4]   γὰρ ἂν ἄλλως τοσαῦται μυριάδες  ἀνθρώπων   οὔτε ἤρξαντο τὰ αὐτὰ ἅμα
[75, 4]   ἐς αὐτὸ ἄπλετόν τι χρῆμα  ἀνθρώπων.   παρῆν δὲ καὶ ἐγὼ τῇ
[75, 9]   τοῖς στρατιώταις ἐφῆκε, φόνον τε  ἀνθρώπων   πλεῖστον εἰργάσατο, καὶ ζῶντας ἐς
[75, 2]   οὗτοι τήν τε χώραν τῶν  βαρβάρων   ἐδῄουν καὶ τὰς πόλεις ἐλάμβανον.
[75, 1]   ταῦτα ἐπολιορκεῖτο, κατὰ τῶν  βαρβάρων   ἐπιθυμίᾳ δόξης ἐστράτευσε, τῶν τε
[75, 6]   πολὺς ἀναμὶξ ἵππων τε καὶ  ἀνδρῶν.   ἐν δὲ τῷ θορύβῳ τούτῳ
[75, 8]   γερουσίας) ἐννέα δὲ καὶ εἴκοσιν  ἀνδρῶν   θάνατον κατεψηφίσατο, ἐν οἷς ἄρα
[75, 7]   πεδίον πᾶν μεστὸν νεκρῶν καὶ  ἀνδρῶν   καὶ ἵππων ἑωρᾶτο, καὶ αὐτῶν
[75, 14]   δυνηθείς, πολλοὺς μὲν τῶν ἐλλογίμων  ἀνδρῶν   καὶ ὁμοτίμων αὐτῷ ἐθανάτωσε- ὅτι
[75, 8]   καὶ πρῴην ἐν Ὠστίοις, ὑπατευκὼς  γέρων,   δημοσίᾳ μετὰ πόρνης πάρδαλιν μιμουμένης
[75, 15]   τῆς Ἰουλίας, μήτι γε  ἑτέρων   τινῶν, ἐπέτρεπεν. ~ἐγένετο δ´ ἐν
[75, 15]   ἐναντίων, πολὺ καὶ μειζόνων καὶ  λαμπροτέρων   ὄντων, καὶ ἐκεῖνο πᾶν ἀπημβλύνετο.
[75, 7]   τε γὰρ πεδίον πᾶν μεστὸν  νεκρῶν   καὶ ἀνδρῶν καὶ ἵππων ἑωρᾶτο,
[75, 13]   καὶ ὑπεραίρει πολὺ πλεῖστον ἁπάντων  ὀρῶν,   ὅθεν οἱ ποιηταὶ κίονα αὐτὸν
[75, 15]   τοῖς ψηφίσμασιν" ἠνείχετό γέ τοι  ὁρῶν   καὶ ἐν ταῖς καταλύσεσιν αὐτὸν
[75, 10]   ἀπέκτεινεν, Ἰούλιον Κρίσπον χιλιαρχοῦντα τῶν  δορυφόρων,   ὅτι ἀχθεσθεὶς τῇ τοῦ πολέμου
[75, 6]   ἐπεκούρησε μὲν αὐτοῖς μετὰ τῶν  δορυφόρων,   τοσούτου δὲ ἐδέησεν αὐτοὺς ὠφελῆσαι
[75, 10]   διαβὰς ἐπειράθη μὲν καὶ τῶν  Ἄτρων   οὐ πόρρω ὄντων, ἐπέρανε δ´
[75, 6]   τῆς τε φάραγγος καὶ τῶν  τάφρων   βαλλόμενοί τε καὶ τοξευόμενοι διεφθείροντο.
[75, 2]   Ἀράβιοι, ἐπειδὴ μηδείς σφισι τῶν  πλησιοχώρων   βοηθῆσαι ἠθέλησε πρὸς Σεουῆρον αὖθις
[75, 14]   τῶν ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ  νήσων,   πέμψας ἑκατοντάρχους, ἐξέκλεψεν· ἓν γὰρ
[75, 1]   ἐστράτευσε, τῶν τε Ὀρροηνῶν καὶ  τῶν   Ἀδιαβηνῶν καὶ τῶν Ἀραβίων. ὅτι
[75, 13]   ἠδυνήθη, ἐκ πάντων ὡς εἰπεῖν  τῶν   ἀδύτων ἀνεῖλε καὶ τὸ τοῦ
[75, 11]   ἑτοιμασάμενος· καὶ γὰρ δεινὸν ἐποιεῖτο,  τῶν   ἄλλων κεχειρωμένων, μόνην ταύτην ἐν
[75, 12]   τῶν Εὐρωπαίων στρατιωτῶν, ἄνευ τοῦ  τῶν   ἄλλων κινδύνου τὴν πόλιν ἐξαιρήσειν,
[75, 14]   Πλαυτιανὸς τὸν Αἰμίλιον Σατορνῖνον ἀποκτείνας  τῶν   ἄλλων τῶν μετ´ αὐτῶν ἀρξάντων
[75, 12]   ἐπὶ τούτοις διηπορήθη ὥστε τινὸς  τῶν   ἀμφ´ αὐτὸν ὑποσχομένου αὐτῷ ἐάν
[75, 1]   Ὀρροηνῶν καὶ τῶν Ἀδιαβηνῶν καὶ  τῶν   Ἀραβίων. ὅτι οἱ Ὀρροηνοὶ καὶ
[75, 11]   βαρβαρικῆς ἵππου (φημὶ δὴ τῆς  τῶν   Ἀραβίων) πανταχοῦ ὀξέως τε καὶ
[75, 10]   Μεσοποταμίαν διαβὰς ἐπειράθη μὲν καὶ  τῶν   Ἄτρων οὐ πόρρω ὄντων, ἐπέρανε
[75, 4]   Σεουήρῳ πόλεμος αὖθις, μήπω ἐκ  τῶν   βαρβαρικῶν ἀναπνεύσαντι, ἐμφύλιος πρὸς τὸν
[75, 2]   ἐπερχόμενοι οὗτοι τήν τε χώραν  τῶν   βαρβάρων ἐδῄουν καὶ τὰς πόλεις
[75, 1]   ἐν ταῦτα ἐπολιορκεῖτο, κατὰ  τῶν   βαρβάρων ἐπιθυμίᾳ δόξης ἐστράτευσε, τῶν
[75, 5]   Σεουῆρος, καὶ νομίσας ὄντως τινὰ  τῶν   βουλευτῶν εἶναι, ἐπέστειλεν ἐπαινῶν τε
[75, 1]   ~(τοιαῦτα μὲν τὰ  τῶν   Βυζαντίων τείχη ἦν, Σεουῆρος δέ,
[75, 15]   καὶ ἔλεγε καὶ ἔπραττεν ᾔδει,  τῶν   δὲ δὴ τοῦ Πλαυτιανοῦ ἀπορρήτων
[75, 9]   συλλαβόντων αὐτόν, τῷ Σεουήρῳ προσεκομίσθη.  τῶν   δὲ Πάρθων οὐ μεινάντων αὐτὸν
[75, 10]   ἐπιφανῶν ἀπέκτεινεν, Ἰούλιον Κρίσπον χιλιαρχοῦντα  τῶν   δορυφόρων, ὅτι ἀχθεσθεὶς τῇ τοῦ
[75, 6]   Σεουῆρος ἐπεκούρησε μὲν αὐτοῖς μετὰ  τῶν   δορυφόρων, τοσούτου δὲ ἐδέησεν αὐτοὺς
[75, 12]   καὶ αὐτῷ τῶν μὲν Εὐρωπαίων  τῶν   δυναμένων τι κατεργάσασθαι οὐδεὶς ἔτ´
[75, 13]   τῇ κάτω οἰκοῦσι, καὶ πολλοὶ  τῶν   ἐκεῖ στρατευομένων καὶ πρὸς τὸν
[75, 14]   πολλῷ πλείους ἀλλὰ καὶ μείζους  τῶν   ἐκείνων, οὐδ´ ἐν ταῖς ἄλλαις
[75, 9]   παρὰ τὸν Εὐφράτην ὕλης καὶ  τῶν   ἐκεῖσε χωρίων ἄφθονον διδούσης αὐτῷ
[75, 14]   καὶ μέγιστα δυνηθείς, πολλοὺς μὲν  τῶν   ἐλλογίμων ἀνδρῶν καὶ ὁμοτίμων αὐτῷ
[75, 4]   σφίσι καὶ τῶν κινδύνων καὶ  τῶν   ἐλπίδων, δὲ δῆμος οὐκ
[75, 14]   τέλος ἵππους Ἡλίῳ τιγροειδεῖς ἐκ  τῶν   ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ νήσων,
[75, 15]   ποιεῖν ἐδόκει, ἀλλ´ ἔκ γε  τῶν   ἐναντίων, πολὺ καὶ μειζόνων καὶ
[75, 6]   τε γὰρ πρωτοστάται καταρραγέντων εὐθὺς  τῶν   ἐξ ἐπιπολῆς ἐπικειμένων ἐς τὰ
[75, 9]   τῶν χωρίων τὸ δ´ ἀπορίᾳ  τῶν   ἐπιτηδείων. ὑπέστρεψε δὲ καθ´ ἑτέραν
[75, 10]   δὲ ἐπολέμει, δύο ἄνδρας  τῶν   ἐπιφανῶν ἀπέκτεινεν, Ἰούλιον Κρίσπον χιλιαρχοῦντα
[75, 6]   ἐγένετο δὴ τούτων τε καὶ  τῶν   ἐς τὰς τάφρους πεσόντων φόνος
[75, 12]   δώσῃ πεντακοσίους καὶ πεντήκοντα μόνους  τῶν   Εὐρωπαίων στρατιωτῶν, ἄνευ τοῦ τῶν
[75, 8]   καὶ ὑπὸ τῆς ὄψεως καὶ  τῶν   ἠθῶν ὡς ἕκαστοι κατάδηλοι ἐγίνοντο.
[75, 4]   ἐστίν" καὶ πρὸς τὸν ἀγῶνα  τῶν   ἵππων ἐτράποντο. οὕτω μὲν ἔκ
[75, 4]   φανερῶς ἀποκλίναντες ἐκοινώνουν σφίσι καὶ  τῶν   κινδύνων καὶ τῶν ἐλπίδων,
[75, 7]   ἀναριθμήτων πεσόντων. καὶ πολλοὶ καὶ  τῶν   κρατησάντων ὠλοφύραντο τὸ πάθος· τό
[75, 4]   μὲν γὰρ τελευταία πρὸ  τῶν   Κρονίων ἱπποδρομία, καὶ συνέδραμεν ἐς
[75, 5]   μεγάλων χρημάτων τὴν εἰρήνην παρὰ  τῶν   Μαιατῶν ἐκπρίασθαι, αἰχμαλώτους τινὰς ὀλίγους
[75, 12]   ἀνοικοδομηθέντι νυκτός, προσβαλεῖν· καὶ αὐτῷ  τῶν   μὲν Εὐρωπαίων τῶν δυναμένων τι
[75, 14]   Αἰμίλιον Σατορνῖνον ἀποκτείνας τῶν ἄλλων  τῶν   μετ´ αὐτῶν ἀρξάντων τοῦ δορυφορικοῦ
[75, 10]   ἐν ἐνῆν στρατιώτης τις  τῶν   μετὰ Τούρνου τῷ Αἰνείᾳ ἀντιπολεμούντων
[75, 3]   παμπληθῆ, καὶ πρὸς ἐγγυτέρους καὶ  τῶν   Μήδων καὶ τῶν Πάρθων προσεληλυθότες
[75, 9]   ταῦτα Σεουῆρος ἐκστρατεύει κατὰ  τῶν   Πάρθων· ἀσχολουμένου γὰρ αὐτοῦ ἐς
[75, 3]   ἐγγυτέρους καὶ τῶν Μήδων καὶ  τῶν   Πάρθων προσεληλυθότες ἀεὶ τρόπον τινὰ
[75, 2]   οἱ Ἀράβιοι, ἐπειδὴ μηδείς σφισι  τῶν   πλησιοχώρων βοηθῆσαι ἠθέλησε πρὸς Σεουῆρον
[75, 11]   καὶ τὰ μηχανήματα πάντα, πλὴν  τῶν   Πρισκείων, ὡς ἀνωτέρω ἔφην, καὶ
[75, 7]   ἐνίκησεν ~ἡ δὲ δύναμις  τῶν   Ῥωμαίων ἰσχυρῶς ἔπταισεν ἅτε ἀμφοτέρωθεν
[75, 5]   αὐτῷ, ἀφορμηθείς, βουλευτής τε εἶναι  τῶν   Ῥωμαίων πλασάμενος καὶ ἐπὶ στρατιᾶς
[75, 12]   αὐτὴν μετὰ τοῦτο λαβεῖν διὰ  τῶν   στρατιωτῶν ἐκώλυσεν. οὕτως γοῦν
[75, 10]   φρόνημα εἶχε καὶ ὅτι ὑπὸ  τῶν   στρατιωτῶν ἠγαπᾶτο καὶ οὐκ ἄλλως
[75, 12]   πῃ τοῦ ἔξωθεν περιβόλου, καὶ  τῶν   στρατιωτῶν πάντων προθυμουμένων ἐς τὸν
[75, 9]   κατανάλωτο· καὶ οἱ μὲν αὐτῷ  τῶν   στρατιωτῶν πεζῇ ἄνω παρὰ τὸν
[75, 12]   στρατιώτας ἔχω; πρὸς τὴν ἀπείθειαν  τῶν   στρατιωτῶν τοῦτο εἰπών. ~εἴκοσι δ´
[75, 9]   σφαγείς, τριάκοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντων  τῶν   συλλαβόντων αὐτόν, τῷ Σεουήρῳ προσεκομίσθη.
[75, 6]   Σεουήρου στρατηγῶν ὄντα, καὶ πολλοὺς  τῶν   σὺν αὐτῷ διαφθεῖραι στρατιωτῶν.
[75, 14]   τῆς προστασίας αὐτῶν σχὼν τῇ  τῶν   σωματοφυλάκων ἡγεμονίᾳ ἐφεδρεύσῃ· ἤδη γὰρ
[75, 8]   τριάκοντα μὲν καὶ πέντε ἀπέλυσε  τῶν   τὰ Ἀλβίνου φρονῆσαι αἰτιαθέντων, καὶ
[75, 5]   ἠφανίσθη. ~Νουμεριανὸς δέ τις γραμματιστὴς  τῶν   τὰ παιδία γράμματα διδασκόντων, ἐκ
[75, 6]   μεταξὺ τῆς τε φάραγγος καὶ  τῶν   τάφρων βαλλόμενοί τε καὶ τοξευόμενοι
[75, 1]   τῶν βαρβάρων ἐπιθυμίᾳ δόξης ἐστράτευσε,  τῶν   τε Ὀρροηνῶν καὶ τῶν Ἀδιαβηνῶν
[75, 15]   ἐπεὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ πλήθους  τῶν   τε σιτίων καὶ τοῦ οἴνου
[75, 5]   βραχεῖαν πρῶτον ἰσχύν, καί τινας  τῶν   τοῦ Ἀλβίνου ἱππέων διέφθειρε, καὶ
[75, 6]   προτέρᾳ μάχῃ νικῆσαι τὸν Λοῦπον  τῶν   τοῦ Σεουήρου στρατηγῶν ὄντα, καὶ
[75, 11]   τινὰ ἐξέκρουον, ὥστε πολλοὺς καὶ  τῶν   τοῦ Σεουήρου ὑπασπιστῶν βαλεῖν, σύνδυό
[75, 9]   διαρπάσῃ ᾤχετο, τὸ μὲν ἀγνωσίᾳ  τῶν   χωρίων τὸ δ´ ἀπορίᾳ τῶν
[75, 5]   χρημάτων τὴν εἰρήνην παρὰ τῶν  Μαιατῶν   ἐκπρίασθαι, αἰχμαλώτους τινὰς ὀλίγους ἀπολαβών.
[75, 3]   πολέμων ἡμῖν συνεχῶν, ὡς καὶ  δαπανημάτων   πολλῶν, αἰτία οὖσα· δίδωσι μὲν
[75, 5]   προσκεῖσθαι, κατηναγκάσθη Λοῦπος μεγάλων  χρημάτων   τὴν εἰρήνην παρὰ τῶν Μαιατῶν
[75, 16]   γυμνικός, ἐν τοσοῦτον πλῆθος  ἀθλητῶν   ἀναγκασθὲν συνῆλθεν ὥσθ´ ἡμᾶς θαυμάσαι
[75, 7]   Ῥωμαίων ἰσχυρῶς ἔπταισεν ἅτε ἀμφοτέρωθεν  ἀναριθμήτων   πεσόντων. καὶ πολλοὶ καὶ τῶν
[75, 15]   τῶν δὲ δὴ τοῦ Πλαυτιανοῦ  ἀπορρήτων   οὐδεὶς οὐδὲν ἠπίστατο. τήν τε
[75, 9]   προσεκομίσθη. τῶν δὲ Πάρθων οὐ  μεινάντων   αὐτὸν ἀλλ´ οἴκαδε ἀναχωρησάντων (ἦρχε
[75, 14]   τῶν ἄλλων τῶν μετ´ αὐτῶν  ἀρξάντων   τοῦ δορυφορικοῦ πάντα τὰ ἰσχυρότατα
[75, 12]   κινδύνου τὴν πόλιν ἐξαιρήσειν, ἔφη  πάντων   ἀκουόντων καὶ πόθεν τοσούτους στρατιώτας
[75, 14]   τε πάντων καὶ πάντα παρὰ  πάντων   ᾔτει καὶ πάντα ἐλάμβανε, καὶ
[75, 14]   ἔπαρχος εἶναι ἤθελεν. ἐπεθύμει τε  πάντων   καὶ πάντα παρὰ πάντων ᾔτει
[75, 12]   ἔξωθεν περιβόλου, καὶ τῶν στρατιωτῶν  πάντων   προθυμουμένων ἐς τὸν λοιπὸν ἐσβιάσασθαι,
[75, 13]   γε καὶ εὑρεῖν ἠδυνήθη, ἐκ  πάντων   ὡς εἰπεῖν τῶν ἀδύτων ἀνεῖλε
[75, 13]   ἑσπέραν, καὶ ὑπεραίρει πολὺ πλεῖστον  ἁπάντων   ὀρῶν, ὅθεν οἱ ποιηταὶ κίονα
[75, 2]   ᾔτησε καὶ τοῦ ὕδατος πληρώσας  ἁπάντων   ὁρώντων ἐξέπιε. καὶ τότε μὲν
[75, 9]   οὐ μεινάντων αὐτὸν ἀλλ´ οἴκαδε  ἀναχωρησάντων   (ἦρχε δὲ αὐτῶν Οὐολόγαισος, οὗ
[75, 7]   πεσόντων. καὶ πολλοὶ καὶ τῶν  κρατησάντων   ὠλοφύραντο τὸ πάθος· τό τε
[75, 6]   συνηνέχθησαν· οἵ τε γὰρ πρωτοστάται  καταρραγέντων   εὐθὺς τῶν ἐξ ἐπιπολῆς ἐπικειμένων
[75, 8]   ἀπέλυσε τῶν τὰ Ἀλβίνου φρονῆσαι  αἰτιαθέντων,   καὶ ὡς μηδεμίαν τὸ παράπαν
[75, 15]   καὶ πολλῶν εἰς τιμὴν αὐτοῦ  ψηφισθέντων   παρὰ τῆς συγκλήτου ὀλίγα ἐδέξατο
[75, 11]   βέλη ὑπὸ τὴν αὐτὴν ῥύμην  ἱέντων,   πολλαῖς τε ἅμα χερσὶ καὶ
[75, 10]   καὶ τῶν Ἄτρων οὐ πόρρω  ὄντων,   ἐπέρανε δ´ οὐδέν, ἀλλὰ καὶ
[75, 15]   πολὺ καὶ μειζόνων καὶ λαμπροτέρων  ὄντων,   καὶ ἐκεῖνο πᾶν ἀπημβλύνετο. ποτὲ
[75, 9]   καὶ σφαγείς, τριάκοντα τὸν ἀριθμὸν  ὄντων   τῶν συλλαβόντων αὐτόν, τῷ Σεουήρῳ
[75, 9]   τριάκοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντων τῶν  συλλαβόντων   αὐτόν, τῷ Σεουήρῳ προσεκομίσθη. τῶν
[75, 5]   γραμματιστὴς τῶν τὰ παιδία γράμματα  διδασκόντων,   ἐκ τῆς Ῥώμης ἐς τὴν
[75, 11]   ἅμα χερσὶ καὶ πολλοῖς τοξεύμασι  βαλλόντων)   πλεῖστον δὲ ὅμως ἐκάκωσαν αὐτοὺς
[75, 7]   ἰσχυρῶς ἔπταισεν ἅτε ἀμφοτέρωθεν ἀναριθμήτων  πεσόντων.   καὶ πολλοὶ καὶ τῶν κρατησάντων
[75, 6]   καὶ τῶν ἐς τὰς τάφρους  πεσόντων   φόνος πολὺς ἀναμὶξ ἵππων τε
[75, 12]   τὴν πόλιν ἐξαιρήσειν, ἔφη πάντων  ἀκουόντων   καὶ πόθεν τοσούτους στρατιώτας ἔχω;
[75, 10]   τῶν μετὰ Τούρνου τῷ Αἰνείᾳ  ἀντιπολεμούντων   ὀδυρόμενος καὶ λέγων ὅτι ἵνα
[75, 2]   καὶ τοῦ ὕδατος πληρώσας ἁπάντων  ὁρώντων   ἐξέπιε. καὶ τότε μὲν οὕτω
[75, 2]   καὶ τοῦ ἡλίου καὶ κονιορτὸς  ἐμπίπτων   ἰσχυρῶς ἐλύπησεν, ὥστε μήτε βαδίζειν
[75, 11]   πολλοὺς καὶ τῶν τοῦ Σεουήρου  ὑπασπιστῶν   βαλεῖν, σύνδυό τε αὐτῶν βέλη
[75, 15]   δίκας τὰς ἐπ´ αὐτοῦ λεγομένας  διατάττων   κελευσθείς ποτε ὑπὸ τοῦ Σεουήρου
[75, 6]   προήκων, ἅτερος δὲ τὰ〉 πολέμια  κρείττων   καὶ δεινὸς στρατηγῆσαι. συνέβη δὲ
[75, 16]   τὰς ἄλλας πάνυ ἐπιφανεῖς ἀπ´  αὐτῶν   ἀποσκώπτεσθαι· καὶ διὰ τοῦτ´ ἐκωλύθη
[75, 14]   ἀποκτείνας τῶν ἄλλων τῶν μετ´  αὐτῶν   ἀρξάντων τοῦ δορυφορικοῦ πάντα τὰ
[75, 11]   Σεουήρου ὑπασπιστῶν βαλεῖν, σύνδυό τε  αὐτῶν   βέλη ὑπὸ τὴν αὐτὴν ῥύμην
[75, 6]   Σεουήρειοι πρὸς τὴν δι´ ὀλίγου  αὐτῶν   ἐξόρμησιν, καὶ καταφρονήσαντες αὖ πρὸς
[75, 10]   στρατεύσειν ἔλεγον, εἰ μὴ Λαῖτος  αὐτῶν   ἡγοῖτο. καὶ τούτου τὸν φόνον,
[75, 4]   ὅθεν καὶ γράψαι τι περὶ  αὐτῶν   ἠδυνήθην. ἐγένετο δὲ ὧδε. συνῆλθον
[75, 10]   καὶ ἐτρώθησαν. ἀπανέστη οὖν ἀπ´  αὐτῶν   καὶ ἀνέζευξεν Σεουῆρος. ἐν
[75, 14]   καὶ ἄνδρας, καὶ ἔστιν οὓς  αὐτῶν   καὶ γυναῖκας ἔχοντας, ὅπως
[75, 3]   προσεληλυθότες ἀεὶ τρόπον τινὰ ὑπὲρ  αὐτῶν   μαχόμεθα. ~τῷ δὲ Σεουήρῳ πόλεμος
[75, 7]   ἀνδρῶν καὶ ἵππων ἑωρᾶτο, καὶ  αὐτῶν   οἱ μὲν τραύμασι πολλοῖς κατακεκομμένοι
[75, 9]   ἀλλ´ οἴκαδε ἀναχωρησάντων (ἦρχε δὲ  αὐτῶν   Οὐολόγαισος, οὗ ἀδελφὸς συνῆν τῷ
[75, 12]   δὲ δὴ Σύροι ἀναγκασθέντες ἀντ´  αὐτῶν   προσβαλεῖν κακῶς ἐφθάρησαν. καὶ οὕτω
[75, 16]   τὸ πλῆθος Σεουῆρός τινας  αὐτῶν   συνεχώνευσε, καὶ ἐς τὰς πόλεις
[75, 14]   μηδεὶς φρόνημα ἀπὸ τῆς προστασίας  αὐτῶν   σχὼν τῇ τῶν σωματοφυλάκων ἡγεμονίᾳ
[75, 3]   ἐξαίφνης ἐμπεσόντες, καὶ τοὺς πρώτους  αὐτῶν   τρεῖς ἄνδρας ἀποκτείναντες, ἐπέσχον.
[75, 6]   στρατιῶται, κρυπτὰς τάφρους ἔχοντες πρὸ  αὑτῶν   καὶ ὀρύγματα γῇ ἐπιπολαίως κεκαλυμμένα,
[75, 13]   ἐκ πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν  ἀδύτων   ἀνεῖλε καὶ τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[75, 5]   καὶ νομίσας ὄντως τινὰ τῶν  βουλευτῶν   εἶναι, ἐπέστειλεν ἐπαινῶν τε αὐτὸν
[75, 15]   δημοσίᾳ ἅπαντες ηὔχοντο. ~αἴτιος δὲ  τούτων   αὐτὸς Σεουῆρος μάλιστ´ ἐγένετο,
[75, 16]   ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος. ἀλλ´ οὗ χάριν  τούτων   ἐμνήσθην, ὅτι τοῦ ῥήτορος, ὃς
[75, 8]   προσπιπτούσης ἀφυλάκτως ἐκινοῦντο, καὶ ὑπὸ  τούτων   καὶ ὑπὸ τῆς ὄψεως καὶ
[75, 6]   αὐτοὺς βαθεῖαν συνῶσαι. ἐγένετο δὴ  τούτων   τε καὶ τῶν ἐς τὰς
[75, 14]   αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ, οὐδ´ ὑπ´  ἰδιωτῶν   δήμων μόνον ἀλλὰ καὶ
[75, 12]   καὶ πεντήκοντα μόνους τῶν Εὐρωπαίων  στρατιωτῶν,   ἄνευ τοῦ τῶν ἄλλων κινδύνου
[75, 12]   μετὰ τοῦτο λαβεῖν διὰ τῶν  στρατιωτῶν   ἐκώλυσεν. οὕτως γοῦν Σεουῆρος
[75, 10]   εἶχε καὶ ὅτι ὑπὸ τῶν  στρατιωτῶν   ἠγαπᾶτο καὶ οὐκ ἄλλως στρατεύσειν
[75, 6]   πολλοὺς τῶν σὺν αὐτῷ διαφθεῖραι  στρατιωτῶν.   δὲ τότε ἀγὼν πολλὰς
[75, 12]   τοῦ ἔξωθεν περιβόλου, καὶ τῶν  στρατιωτῶν   πάντων προθυμουμένων ἐς τὸν λοιπὸν
[75, 9]   καὶ οἱ μὲν αὐτῷ τῶν  στρατιωτῶν   πεζῇ ἄνω παρὰ τὸν Τίγριν,
[75, 9]   θαρρήσαντα, μόλις δὲ ὑπὸ πολλῶν  στρατιωτῶν   συλληφθείς τε καὶ σφαγείς, τριάκοντα
[75, 6]   τοιόσδε ἐγένετο. πεντεκαίδεκα μὲν μυριάδες  στρατιωτῶν   συναμφοτέροις ὑπῆρχον, παρῆσαν δὲ καὶ
[75, 12]   ἔχω; πρὸς τὴν ἀπείθειαν τῶν  στρατιωτῶν   τοῦτο εἰπών. ~εἴκοσι δ´ οὖν
[75, 5]   ἐπαινῶν τε αὐτὸν καὶ δύναμιν  κελεύων   πλείονα προσλαβεῖν· καὶ ὃς λαβὼν
[75, 14]   μὲν οὕτως ἔχει, Πλαυτιανὸς δὲ  παραδυναστεύων   τῷ Σεουήρῳ καὶ τὴν ἐπαρχικὴν
[75, 6]   ὡς καὶ παντὸς τοῦ μεταιχμίου  σφῶν   ἐμβατοῦ ὄντος, καὶ γενόμενοι κατὰ
[75, 14]   τῷ Σεουήρῳ καὶ τὴν ἐπαρχικὴν  ἔχων   ἐξουσίαν, πλεῖστά τε ἀνθρώπων καὶ
[75, 3]   τοῦ ἔργου καὶ πολέμων ἡμῖν  συνεχῶν,   ὡς καὶ δαπανημάτων πολλῶν, αἰτία
[75, 2]   τὴν Ἰουδαίαν καὶ τὴν Συρίαν  κατατρέχων   καὶ πολλῇ διὰ τοῦτο σπουδῇ
[75, 16]   ἦν καὶ τῆς Σαρδοῦς  ἄρχων   Ῥάκιος Κώνστας, ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος. ἀλλ´
[75, 14]   φρόνημα ἀπὸ τῆς προστασίας αὐτῶν  σχὼν   τῇ τῶν σωματοφυλάκων ἡγεμονίᾳ ἐφεδρεύσῃ·
[75, 14]   Ἀντωνῖνος μετὰ ταῦτ´ ἔγημε, δι´  εὐνούχων   τήν τε ἄλλην θεραπείαν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/11/2008