HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LXVI (fragments)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  464 formes différentes pour 799 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[66, 6]   κατὰ μὲν τοῦτο οὐδ´ ὣς  ἑάλωσαν,   ἀλλὰ καὶ πάνυ πολλοὺς ἐσβιαζομένους
[66, 7]   εἶναι, ὅτι τῷ ναῷ συναπώλλυντο.  ~Ἑάλωσαν   δ´ οὖν καὶ ὣς ἄλλοι
[66, 2]   ἔχω σοι, τέκνον, ὅτι με  ἐᾷς   ἄρχειν καὶ οὐδέπω με καταλέλυκας"
[66, 1]   ἀνατραπεῖσα, ἔπειτα τῇ ὑστεραίᾳ ὑφ´  ἑαυτῆς   ἀνέστη καὶ ἀκμάζουσα διετέλεσε. Καὶ
[66, 19]   δὲ μετηλλαχότες τῶν αὐτοκρατόρων αὐτοὶ  ἑαυτοῖς,   ἄνπερ ὡς ἀληθῶς ἥρωές τε
[66, 2]   τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπηγορίαν ἐς  ἑαυτὸν   ἀντὶ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ ἀναδεχόμενος. Νεῦρα
[66, 12]   Ἑλουίδιον οὐ μᾶλλόν τι δι´  ἑαυτὸν   διὰ τοὺς φίλους αὐτοῦ
[66, 16]   Γαλάτης Καίσαρά ποτε  ἑαυτὸν   ὀνομάσας καὶ ἐς ὅπλα χωρήσας
[66, 10]   καὶ συντελουμένοις αὐτοῖς οὐ τὸ  ἑαυτοῦ   ἐπέγραφεν ὄνομα, ἀλλὰ τὸ τῶν
[66, 10]   τῶν χρημάτων οὐκ ἐς τὰς  ἑαυτοῦ   ἡδονὰς ἀλλ´ ἐς τὰς τοῦ
[66, 6]   οἱ δὲ ἀλλήλους ἐφόνευον, ἄλλοι  ἑαυτοὺς   κατεχρῶντο, οἱ δὲ ἐς τὸ
[66, 13]   φησιν εἶναι, καὶ πνεῖ ἐφ´  ἑαυτῷ   μέγα, κἂν τὸ λεγόμενον δὴ
[66, 16]   καταδικασθεὶς ἀπέτεμε τὸν λαιμὸν αὐτὸς  ἑαυτῷ   ξυρῷ. Οὕτω που τοὺς φύσει
[66, 18]   ἂν ἐλεγχθείς, εἴγε ἐπὶ μακρὸν  ἐβεβιώκει,   ὅτι εὐτυχίᾳ πλείονι ἀρετῇ
[66, 15]   παρ´ αὐτοῦ συμμαχίας δεηθεῖσιν οὐκ  ἐβοήθησεν,   εἰπὼν ὅτι οὐ προσήκει αὐτῷ
[66, 2]   ὅτι ἐξουσίαν εἶχε πάνθ´ ὅσα  ἐβούλετο   καὶ ἄνευ τῆς αὐτοῦ προστάξεως
[66, 18]   ὥστε μηδ´ ἁμαρτίαν τινὰ αὐτῷ  ἐγγενέσθαι.   Δύο τε γὰρ ἔτη μετὰ
[66, 3]   ἤθροισε καὶ Καῖσαρ ἐπωνομάσθη, λέγων  ἔγγονος   τοῦ Καίσαρος τοῦ Ἰουλίου εἶναι.
[66, 6]   ἀπέκτειναν· ἐμπρήσαντες δέ τινα τῶν  ἐγγὺς   οἰκοδομημάτων ὡς καὶ ἐκ τούτου
[66, 2]   ἀρχήν, ὡς καὶ ἄλλοι τινές,  ἐγεγέννητο,   ἀπόντος δὲ αὐτοῦ ἔτι ἐν
[66, 17]   φάρμακον ἐν συμποσίῳ τινὶ λαβών.  Ἐγεγόνει   δὲ σημεῖα αὐτῷ φέροντα ἐς
[66, 1]   δὲ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ὤν.  Ἐγεγόνει   μὲν οὖν καὶ σημεῖα καὶ
[66, 1]   ὑπ´ αὐτοῦ πρότερον καὶ δεθεὶς  ἐγέλασε   καὶ ἔφη νῦν μέν με
[66, 20]   Ἐν μὲν τῇ Βρεττανίᾳ ταῦτ´  ἐγένετο,   καὶ ἀπ´ αὐτῶν μὲν
[66, 23]   ἡμέρας καὶ σκότος ἐκ φωτὸς  ἐγένετο·   καὶ ἐδόκουν οἱ μὲν τοὺς
[66, 25]   καὶ μετὰ τοῦτο καὶ πεζομαχία  ἐγένετο·   νικήσαντες γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς
[66, 16]   ὃν δὴ καιρὸν καὶ ταῦτα  ἐγένετο·   οἶνός τε γὰρ ἐν καπηλείῳ
[66, 12]   ἄλλος" Ὅτι οὐχ ἥκιστα ἔνδηλον  ἐγένετο   ὅτι Πρίσκον τὸν Ἑλουίδιον οὐ
[66, 24]   κακὸν οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλὰ δαιμόνιον  ἐγένετο·   πάρεστι γὰρ ἐκ τούτων ὧν
[66, 25]   ἥκοντα καὶ ἐφ´ ἑκατὸν ἡμέρας  ἐγένετο,   παρέσχε δέ τινα καὶ ἐς
[66, 18]   Βερενίκης ἐς Ῥώμην αὖθις ἐλθούσης  ἐγένετο.   Τάχα μὲν γὰρ ὅτι〉 καὶ
[66, 23]   Τοσαύτη γὰρ πᾶσα κόνις  ἐγένετο   ὥστ´ ἀπ´ αὐτῆς ἦλθε μὲν
[66, 16]   εἰποῦσα, ὅτι ταῦτα, Καῖσαρ, καὶ  ἐγέννησα   ἐν τῷ μνημείῳ καὶ ἔθρεψα,
[66, 3]   ἄλλαι τε κατὰ Ῥωμαίων ἐπαναστάσεις  ἐγένοντο,   οὐδὲν ἐς μνήμην ἐμοὶ γοῦν
[66, 3]   ἐρωμέναις ἐποιήσατο, ὕστερον δὲ καὶ  ἔγημεν.   ~Ὁ δὲ Τίτος τῷ πρὸς
[66, 5]   καὶ ὁμοία πρόσμιξίς σφισιν  ἐγίγνετο·   ἀναχωρήσαντες γὰρ ἐς ἐκεῖνο πάντες
[66, 23]   παρόντος ἡγούμενοι. Ταῦτά τε ἅμα  ἐγίγνετο,   καὶ τέφρα ἀμύθητος ἀνεφυσήθη καὶ
[66, 22]   δεινοὶ καὶ σεισμοὶ ἐξαίφνης σφοδροὶ  ἐγίγνοντο,   ὥστε καὶ τὸ πεδίον ἐκεῖνο
[66, 10]   καὶ φρουρὸς οὐδεὶς ἐν αὐταῖς  ἐγκαθειστήκει.   Ἔς τε τὸ συνέδριον διὰ
[66, 9]   τὰς γραφὰς τὰς ἐπὶ τοιούτοις  ἐγκλήμασι   καταλύων. Τούς τε ἀστρολόγους ἐκ
[66, 20]   γε Ῥωμαίων ὧν ἡμεῖς ἴσμεν  ἔγνω   τοῦθ´ ὅτι Βρεττανία περίρρυτός
[66, 17]   τῆς τοῦ Οὐεσπασιανοῦ ἀρχῆς διελθεῖν.  Ἔγραψα   δὲ τοῦτο τοῦ μή τινας
[66, 9]   τὸν τρόπον αὐτοῦ ἐνδείκνυται, ἀναγκαίως  ἔγραψα,   καὶ μάλισθ´ ὅτι καὶ μοναρχήσας
[66, 13]   πάντα ποιεῖς ἵνα σε ἀποκτείνω,  ἐγὼ   δὲ κύνα ὑλακτοῦντα οὐ φονεύω"
[66, 17]   προσημαίνει· ἐκεῖνος μὲν γὰρ κομᾷ,  ἐγὼ   δὲ φαλακρός εἰμι" Ἐπειδή τε
[66, 19]   οὔτ´ ἄλλοις ἐπέτρεψεν, λέγων ὅτι  ἐγὼ   μὲν οὐδὲν οὔθ´ ὑβρισθῆναι οὔτε
[66, 26]   ἔσχεν, ὡς δ´ ἕτεροι, οἷς  ἐγὼ   πείθομαι, ὅτι τὸν Δομιτιανὸν σαφῶς
[66, 10]   οὐδὲν ἔξω τῶν πάνυ ἀναγκαίων  ἐδαπάνα,   καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ ἐν
[66, 26]   ὅσονπερ καὶ ἀδελφὸς αὐτοῦ  ἐδεδώκει.   δ´ οὖν Τίτος ἀποψύχων
[66, 25]   βοσκημάτων ἀνδραπόδων, ἁρπάσαντάς τινας  ἔδει   πρὸς τοὺς δοτῆρας αὐτῶν ἀπενεγκεῖν
[66, 10]   αὐτὸς παρὰ τοῖς πάνυ φίλοις  ἐδείπνει.   ~Τό τε σύμπαν τῇ μὲν
[66, 19]   τῆς ἀσεβείας οὔτ´ αὐτός ποτε  ἐδέξατο   οὔτ´ ἄλλοις ἐπέτρεψεν, λέγων ὅτι
[66, 19]   ὀργῆς τὸν Τίτον ποιούμενος καὶ  ἐδέξατο   τοῦτον καὶ καταγαγεῖν εἰς Ῥώμην
[66, 10]   μνήμῃ τῆς προτέρας αὐτοῦ τύχης,  ἐδεξιοῦτο.   Ἐλθὼν δ´ ἐς τὴν Ῥώμην
[66, 5]   δὲ Τίτος οὐκέτ´ οὐδένα αὐτῶν  ἐδέχετο.   Κἀν τούτῳ καὶ τῶν Ῥωμαίων
[66, 10]   ἐπεκοίνου, κἀν τῇ ἀγορᾷ πολλάκις  ἐδίκαζεν.   Ὅσα τε μὴ ἐδύνατο αὐτὸς
[66, 6]   ἐς τὸ πῦρ ἐσεπήδων. Καὶ  ἐδόκει   πᾶσι μέν, μάλιστα δὲ ἐκείνοις,
[66, 23]   σκότος ἐκ φωτὸς ἐγένετο· καὶ  ἐδόκουν   οἱ μὲν τοὺς γίγαντας ἐπανίστασθαι
[66, 1]   συνηνέχθη, καὶ αὐτὸς Νέρων  ἔδοξέ   ποτε ἐν τοῖς ὕπνοις τὸν
[66, 22]   τοῖς ἀεὶ ὁρῶσιν αὐτὰ εἶναι  ἔδοξε,   σμικρὰ ἂν πρὸς τὰ τότε
[66, 2]   ἐπιτροπείας αὐτὸς καὶ Δομιτιανὸς  ἔδοσαν,   καὶ ἐπάρχους ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις
[66, 12]   τι πρὸς τιμὴν τοῦ αὐτοκράτορος  ἔδρα   καὶ προσέτι καὶ βλασφημῶν αὐτὸν
[66, 3]   δὲ Δομιτιανός, ἐξ ὧν  ἔδρασε   καὶ πολλῷ μᾶλλον ἐξ ὧν
[66, 10]   πολλάκις ἐδίκαζεν. Ὅσα τε μὴ  ἐδύνατο   αὐτὸς ὑπὸ τοῦ γήρως ἀναλέγεσθαι,
[66, 25]   ἐρρίπτει, σύμβολον ἔχοντα τὸ μὲν  ἐδωδίμου   τινὸς τὸ δὲ ἐσθῆτος τὸ
[66, 24]   {χρήματα} τῶν ἄνευ κληρονόμων τεθνηκότων  ἐδωρήσατο·   αὐτὸς δὲ οὐδὲν οὔτε παρ´
[66, 18]   ἐφιλήθη ποτὲ εἰ ἐλάττω χρόνον  ἐζήκει,   οὔτ´ ἂν οὗτος εἰ πλείονα,
[66, 17]   τελευτήσει, ἔφη θεὸς ἤδη γίνομαι"  Ἔζησε   δὲ ἔτη ἐννέα καὶ ἑξήκοντα
[66, 20]   μείζονα κατὰ στρατηγὸν καταπράξας,  ἔζησε,   καὶ τέλος ἐσφάγη δι´ αὐτὰ
[66, 18]   μῆνας δύο ἡμέρας τε εἴκοσιν  ἔζησεν   {καὶ} ἐπ´ ἐννέα καὶ τριάκοντα
[66, 12]   ἀπείχετο, ἀλλ´ ἐξ ὧν ἐποίει  ἐθανάτα,   καὶ πολλὰ πράττων ἔμελλέ ποτε
[66, 9]   ἐφρόνει καὶ ὧν ἐπεποιήκει οὔτε  ἐθάρσει,   καὶ προσέτι καὶ μωρίαν ἔστιν
[66, 14]   δύναται" Τοῦτό τε οὖν αὐτῆς  ἐθαύμασα,   καὶ προσέτι ὅτι καὶ
[66, 6]   τι τοῦ νεώ· τότε γὰρ  ἐθελούσιοι   οἱ μὲν ξίφεσί σφας τοῖς
[66, 7]   ἐτάχθη τοὺς τὰ πάτρια αὐτῶν  ἔθη   περιστέλλοντας τῷ Καπιτωλίῳ Διὶ κατ´
[66, 5]   τούτοις πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο ἑκατέρων καὶ  ἔθνησκον,   καὶ Τίτος αὐτὸς λίθῳ
[66, 16]   ἐγέννησα ἐν τῷ μνημείῳ καὶ  ἔθρεψα,   ἵνα σε πλείονες ἱκετεύσωμεν" Δακρῦσαι
[66, 5]   χρονίῳ πολιορκίᾳ, καὶ προσυποτοπήσαντες ὅπερ  ἐθρυλεῖτο,   ἀπόρθητον ὄντως τὴν πόλιν εἶναι,
[66, 15]   αὐτήν. Ἄλλως τε γὰρ πολλὰ  ἐθρυλεῖτο,   καί τινες καὶ τότε σοφισταὶ
[66, 18]   οὔτ´ ἂν ἐκεῖνος ἐφιλήθη ποτὲ  εἰ   ἐλάττω χρόνον ἐζήκει, οὔτ´ ἂν
[66, 8]   πόρον, μηδὲ τὸν τυχόντα μηδ´  εἰ   ἐπαίτιός τις ἦν, παραλείπων, ἀλλὰ
[66, 9]   μυίας γραφείοις κατεκέντει. Τοῦτο γὰρ  εἰ   καὶ ἀνάξιον τοῦ τῆς ἱστορίας
[66, 22]   ἐκείνῳ ἐν〉 τῷ χρόνῳ συνηνέχθη,  εἰ   καὶ μεγάλα παρὰ τὸ καθεστηκὸς
[66, 2]   ὑπὲρ πάντας ἤθελεν, καὶ ἤχθετο  εἰ   καὶ ὁστισοῦν οὐχ ὅτι ὑβρίσειεν
[66, 13]   κατέκλεισε. Καὶ μὲν Ὁστιλιανὸς  εἰ   καὶ τὰ μάλιστα μὴ ἐπαύσατο
[66, 18]   χρόνον ἐζήκει, οὔτ´ ἂν οὗτος  εἰ   πλείονα, μὲν ὅτι τραχύτερος
[66, 11]   ἔσκωπτε δημοτικῶς καὶ ἀντεσκώπτετο ἡδέως·  εἴ   τέ τινα γράμματα, οἷα εἴωθεν
[66, 14]   καὶ δείξας αὐτῷ, ἰδού, τέκνον,  εἴ   τι ὄζουσιν" ~Ἐπὶ δὲ τοῦ
[66, 9]   ἀποχρώμενοι· ~ὁ δὲ ἐκείνους μὲν  εἴα,   ἐς δὲ τὴν Ῥώμην ἐπέστειλε,
[66, 18]   δόξης ἀπέθανε, τάχα ἂν ἐλεγχθείς,  εἴγε   ἐπὶ μακρὸν ἐβεβιώκει, ὅτι εὐτυχίᾳ
[66, 19]   δὲ τῷ Νέρωνι καὶ τὸ  εἶδος   καὶ τὴν φωνήν (καὶ γὰρ
[66, 15]   ὕψος ἑκατὸν ποδῶν καὶ τὸ  εἶδος   οἱ μὲν τὸ τοῦ Νέρωνος
[66, 23]   μικρὸν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας οὔτ´  εἰδόσι   τοῖς ἀνθρώποις τὸ γεγονὸς οὔτ´
[66, 18]   δὲ ἐς αὑτοὺς πάντα ἀνακείμενα  εἰδότες   προνοοῦνταί τι καὶ τῆς εὐδοξίας·
[66, 23]   ἐπανίστασθαι (πολλὰ γὰρ καὶ τότε  εἴδωλα   αὐτῶν ἐν τῷ καπνῷ διεφαίνετο,
[66, 26]   ἐπλημμέλησα" τί δὲ δὴ τοῦτο  εἴη   οὐ διεσάφησεν, ἀλλ´ οὐδ´ ἄλλος
[66, 23]   τοῖς ἀνθρώποις τὸ γεγονὸς οὔτ´  εἰκάσαι   δυναμένοις, ἀλλ´ ἐνόμιζον καὶ ἐκεῖνοι
[66, 21]   ὄρος σύμπαν, ὡς μικρὰ μεγάλοις  εἰκάσαι,   ἐοικέναι. Καὶ αὐτοῦ τὰ μὲν
[66, 25]   σανίσι τῆς κατὰ πρόσωπον τῶν  εἰκόνων   λίμνης καὶ ἰκρία πέριξ λαβούσης,
[66, 7]   αὐτοῖς, ὅσα ἐπὶ τηλικαύτῃ νίκῃ  εἰκὸς   ἦν, καὶ ἁψῖδες τροπαιοφόροι ἐψηφίσθησαν.
[66, 18]   πέντε καὶ ἡμέραις πέντε καὶ  εἴκοσι.   Καὶ αὐτὸν ἐξ ἴσου κατὰ
[66, 14]   διηγήσομαι. Ἀνδριάντα γὰρ πέντε καὶ  εἴκοσι   μυριάδων στῆσαί οἱ ψηφισαμένων τινῶν
[66, 18]   καὶ μῆνας δύο ἡμέρας τε  εἴκοσιν   ἔζησεν {καὶ} ἐπ´ ἐννέα καὶ
[66, 17]   ἐνιαυτόν τε καὶ δύο καὶ  εἴκοσιν   ἡμέρας ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ
[66, 26]   καὶ μῆνας δύο ἡμέρας τε  εἴκοσιν,   ὡς προείρηται.
[66, 26]   ὑπ´ ἐκείνου παθεῖν τοῦτο μᾶλλον  εἵλετο,   καὶ τὴν τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴν
[66, 25]   τινὶ περὶ τὸ μνημεῖον πεποιημένῳ  εἷλον   αὐτό. Ταῦτα μὲν ἐς ὄψιν
[66, 17]   γὰρ κομᾷ, ἐγὼ δὲ φαλακρός  εἰμι"   Ἐπειδή τε ἐπίστευσεν ὅτι τελευτήσει,
[66, 17]   γε καὶ ἐς τοῦτο παρέκυψεν,  εἶναι·   δεῖ δ´ οὐ πάσας σφῶν
[66, 22]   καθεστηκὸς τοῖς ἀεὶ ὁρῶσιν αὐτὰ  εἶναι   ἔδοξε, σμικρὰ ἂν πρὸς τὰ
[66, 2]   ἡγεμονίας τὰ χρήματα ἀεί ποτε  εἶναι   ἔλεγε, καὶ κατὰ τοῦτο καὶ
[66, 3]   ἔγγονος τοῦ Καίσαρος τοῦ Ἰουλίου  εἶναι.   Ἡττηθεὶς δὲ μάχαις τισὶν ἔφυγεν
[66, 13]   σοφὸς εὐθὺς ἀνδρεῖος δίκαιός φησιν  εἶναι,   καὶ πνεῖ ἐφ´ ἑαυτῷ μέγα,
[66, 5]   ἐθρυλεῖτο, ἀπόρθητον ὄντως τὴν πόλιν  εἶναι,   μετέστησαν· καὶ αὐτοὺς ἐκεῖνοι, καίπερ
[66, 6]   νίκη καὶ σωτηρία εὐδαιμονία τε  εἶναι,   ὅτι τῷ ναῷ συναπώλλυντο. ~Ἑάλωσαν
[66, 13]   κατὰ τῶν στωικῶν πλεῖστά τε  εἶπε   καὶ θαυμάσια, ὡς ὅτι αὐχήματος
[66, 14]   αὐτὸ μετὰ τῶν ἄλλων κατεδείχθη,  εἶπε,   λαβὼν ἐξ αὐτοῦ χρυσοῦς πεπορισμένους
[66, 26]   δ´ οὖν Τίτος ἀποψύχων  εἶπε   μὲν ὅτι ἓν μόνον ἐπλημμέλησα"
[66, 9]   ἐποίει. Ὅθεν οὐκ ἀχαρίτως τις  εἶπε   πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα τί πράττει
[66, 18]   βραχύτατον, ὥς γε ἐς ἡγεμονίαν  εἰπεῖν,   ἐπεβίω, ὥστε μηδ´ ἁμαρτίαν τινὰ
[66, 17]   κομήτου τι διαλαλοῦντας οὐκ ἔμοιγε"  εἶπεν   ἀλλὰ τῷ τῶν Πάρθων βασιλεῖ
[66, 18]   πρός τινα, ὃν πρότερον ἐσπουδάκει,  εἶπεν   ὅτι οὐχ ὅμοιόν ἐστιν ἑτέρου
[66, 11]   δὲ ἐρομένου ὅποι ἐς κόρακας"  εἶπεν,   ὑπὲρ τούτου οὖν ἀπολογουμένου τοῦ
[66, 8]   κοινῇ πρὸς τὸν Τίτον ἐξεβόησαν,  εἰπόντες   αὐτὸ τοῦτο συγγινώσκομεν αὐτῷ· οὐ
[66, 16]   καὶ ἐλεεινότατον ἐπ´ αὐτοῖς λόγον  εἰποῦσα,   ὅτι ταῦτα, Καῖσαρ, καὶ ἐγέννησα
[66, 13]   τοιούτους ἐκ τῆς πόλεως ἐκβαλεῖν,  εἰπὼν   ὀργῇ μᾶλλον φιλολογίᾳ τινὶ
[66, 15]   αὐτοῦ συμμαχίας δεηθεῖσιν οὐκ ἐβοήθησεν,  εἰπὼν   ὅτι οὐ προσήκει αὐτῷ τὰ
[66, 11]   Φοίβου οὔτε τι κακὸν αὐτὸν  εἰργάσατο,   οὔτε ἀπεκρίνατο αὐτῷ ἄλλο οὐδὲν
[66, 24]   οὐδὲν μέγα τότε κακὸν αὐτοὺς  εἰργάσατο   (ὕστερον γὰρ νόσον σφίσι λοιμώδη
[66, 15]   Τίτου τέταρτον ἀρχόντων τὸ τῆς  Εἰρήνης   τέμενος καθιερώθη, τε κολοσσὸς
[66, 26]   Πωλίωνος τῶν ὑπάτων, καθιερώσας ὅσα  εἴρηται,   μετήλλαξεν ἐν τοῖς ὕδασιν ἐν
[66, 17]   τὴν ἀκρίβειαν τοῦ χρόνου, καθάπερ  εἴρηταί   μοι, λογίζεσθαι. Τούτου δὲ τελευτήσαντος
[66, 9]   τὸν δὲ υἱὸν αὐτοῦ Τίτον  εἰς   Ἱεροσόλυμα καταλελοιπὼς πορθῆσαι αὐτά, τὴν
[66, 19]   καὶ ἐδέξατο τοῦτον καὶ καταγαγεῖν  εἰς   Ῥώμην παρεσκευάζετο. ~Κἀν τούτῳ πολέμου
[66, 12]   δ´ Ἱεροσολύμων ἁλόντων Τίτος  εἰς   τὴν Ἰταλίαν ἐπανελθὼν τὰ ἐπινίκια
[66, 9]   ὀλίγου κατεστήσατο, καὶ σῖτον πολὺν  εἰς   τὴν Ῥώμην ἔπεμψεν ἀπ´ αὐτῆς·
[66, 13]   θαυμάσια, ὡς ὅτι αὐχήματος κενοῦ  εἰσι   πεπληρωμένοι, κἂν τὸν πώγωνά τις
[66, 23]   τὰς ὁδοὺς οἱ δὲ ἔξωθεν  εἴσω,   ἔκ τε τῆς θαλάσσης ἐς
[66, 6]   ποτε, τοῦ Τίτου σφᾶς καταναγκάσαντος,  εἴσω   προεχώρησαν. Καὶ αὐτοὺς οἱ Ἰουδαῖοι
[66, 4]   ταῖς μὲν πρώταις ἀγχώμαλα ἀγωνισάμενος,  εἶτα   κρατήσας ἐπολιόρκει τὰ Ἱεροσόλυμα. Ἦν
[66, 8]   τε γὰρ τὰ λεγόμενα προπηλακισμὸν  εἶχε,   καὶ ἐκ τοῦ κατακεκλασμένου τοῦ
[66, 2]   αὐτοῦ ὠνομάζετο, καὶ ὅτι ἐξουσίαν  εἶχε   πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο καὶ ἄνευ
[66, 5]   ἀπ´ αὐτοῦ τὴν χεῖρα ἀσθενεστέραν  εἶχεν.   Χρόνῳ δ´ οὖν ποτε τοῦ
[66, 4]   τείχη μέχρι πόρρω τῆς χώρας  εἶχον,   καὶ δι´ αὐτῶν διεξιόντες τοῖς
[66, 4]   παρὰ βαρβάρων τινῶν βασιλέων πεμφθέντας  εἶχον·   καὶ οἱ Ἰουδαῖοι πολλοὶ μὲν
[66, 11]   εἴ τέ τινα γράμματα, οἷα  εἴωθεν   ἀνώνυμα ἐς τοὺς αὐτοκράτορας, προπηλακισμὸν
[66, 5]   ἐκεῖνο πάντες ῥᾷον, ἅτε καὶ  ἐκ   βραχυτέρας τῆς τοῦ κύκλου περιβολῆς,
[66, 21]   ἄπυρα καὶ νῦν ἔτι διαμένει.  Ἐκ   δὲ τούτου, ἐκείνων μὲν ἀκαύστων
[66, 17]   ἡμέρας ὡς καὶ ἐφεξῆς ἀλλήλαις  ἐκ   διαδοχῆς γενομένας ἀριθμεῖν, ἀλλ´ ἐφάπαξ
[66, 1]   ὀνείρατα τῷ Οὐεσπασιανῷ τὴν μοναρχίαν  ἐκ   πολλοῦ προδηλοῦντα. Βοῦς τε γὰρ
[66, 13]   τὸν Οὐεσπασιανὸν πάντας τοὺς τοιούτους  ἐκ   τῆς πόλεως ἐκβαλεῖν, εἰπὼν ὀργῇ
[66, 19]   ἔχειν, τούς τε μηνυτὰς ἐξήλασεν  ἐκ   τῆς πόλεως. Ἦν δὲ περὶ
[66, 13]   Οὐεσπασιανός, πλὴν τοῦ Μουσωνίου,  ἐκ   τῆς Ῥώμης ἐξέβαλε, τὸν δὲ
[66, 9]   ἐγκλήμασι καταλύων. Τούς τε ἀστρολόγους  ἐκ   τῆς Ῥώμης ἐξώρισε, καίτοι πᾶσι
[66, 4]   παρὰ τῶν ὁμοήθων, οὐχ ὅτι  ἐκ   τῆς τῶν Ῥωμαίων ἀρχῆς ἀλλὰ
[66, 12]   τε Οὐεσπασιανὸς καὶ δακρύσας  ἐκ   τοῦ βουλευτηρίου ἐξῆλθε, τοσοῦτον μόνον
[66, 12]   τῆς Ἑλληνικῆς παιδείας κατέστησε, μισθὸν  ἐκ   τοῦ δημοσίου φέροντας. ~Ὡς δ´
[66, 20]   ἄνεμος αὐτοὺς ἔφερε, καὶ ἔλαθον  ἐκ   τοῦ ἐπὶ θάτερα πρὸς τὰ
[66, 8]   τὰ λεγόμενα προπηλακισμὸν εἶχε, καὶ  ἐκ   τοῦ κατακεκλασμένου τοῦ τε ἀναπαίστου
[66, 21]   δαπανηθὲν ἐν τῷ χρόνῳ κοῖλον  ἐκ   τοῦ συνίζειν γέγονεν, ὥστε κυνηγετικῷ
[66, 16]   αὐτοῦ ἐν τῷ βασιλείῳ, ἐξαναστὰς  ἐκ   τοῦ συσσιτίου, εὐθὺς ἀπεσφάγη τοῦ
[66, 6]   τῶν ἐγγὺς οἰκοδομημάτων ὡς καὶ  ἐκ   τούτου τοὺς Ῥωμαίους περαιτέρω, κἂν
[66, 24]   ἀλλὰ δαιμόνιον ἐγένετο· πάρεστι γὰρ  ἐκ   τούτων ὧν κατέλεξα παντί τῳ
[66, 10]   ἔκ τε αὐτῶν ἐκείνων καὶ  ἐκ   τῶν ἄλλων καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[66, 14]   ἑκὼν αὐτῇ ἐπιτρέπειν τοῦτο ποιεῖν  ἐκ   τῶν ἄλλων ὧν ἔπραττεν, ὧν
[66, 10]   ὠφλίσκανεν ὁσάκις ἀναλίσκων ἔλεγεν ὅτι  ἐκ   τῶν ἐμαυτοῦ αὐτὰ δαπανῶ" Ἦν
[66, 8]   ἐκ τῶν ὁσίων πάντων καὶ  ἐκ   τῶν ἱερῶν ὁμοίως χρηματιζόμενος· πολλὰ
[66, 23]   διὰ ταῦτ´ ἔφυγον οἱ μὲν  ἐκ   τῶν οἰκιῶν ἐς τὰς ὁδοὺς
[66, 8]   τις ἦν, παραλείπων, ἀλλὰ καὶ  ἐκ   τῶν ὁσίων πάντων καὶ ἐκ
[66, 4]   τῶν Ῥωμαίων ἀρχῆς ἀλλὰ καὶ  ἐκ   τῶν πέραν Εὐφράτου, προσβεβοηθηκότες βέλη
[66, 13]   δ´ οὖν καὶ ἄλλοι πολλοὶ  ἐκ   τῶν στωικῶν καλουμένων λόγων προαχθέντες,
[66, 24]   ὑπισχνουμένων, ἔλαβεν, ἀνέστησε μέντοι καὶ  ἐκ   τῶν ὑπαρχόντων πάντα. ~Καὶ ἐπὶ
[66, 24]   τοῖς μὲν Καμπανοῖς δύο ἄνδρας  ἐκ   τῶν ὑπατευκότων οἰκιστὰς ἔπεμψε, καὶ
[66, 23]   οὖν ἐξ ἡμέρας καὶ σκότος  ἐκ   φωτὸς ἐγένετο· καὶ ἐδόκουν οἱ
[66, 4]   αὐτοὶ καὶ λίθους, τοὺς μὲν  ἐκ   χειρὸς τοὺς δὲ καὶ μηχαναῖς,
[66, 10]   κἀν τούτῳ αὐτήν. Συσσίτους τε  ἔκ   τε αὐτῶν ἐκείνων καὶ ἐκ
[66, 19]   φωνήν (καὶ γὰρ καὶ ἐκιθαρῴδει)  Ἔκ   τε τῆς Ἀσίας τινὰς προσεποιήσατο
[66, 23]   ὁδοὺς οἱ δὲ ἔξωθεν εἴσω,  ἔκ   τε τῆς θαλάσσης ἐς τὴν
[66, 4]   πλεῖστον οἱ Ῥωμαῖοι τῇ ἀνυδρίᾳ  ἐκακοπάθουν,   καὶ φαῦλον καὶ πόρρωθεν ὕδωρ
[66, 19]   Ψευδονέρων ἐφάνη, ὃς Ἀσιανὸς ἦν,  ἐκαλεῖτο   δὲ Τερέντιος Μάξιμος, προσεοικὼς δὲ
[66, 5]   Ἐκεῖνοί τε οὖν καὶ ὣς  ἐκαρτέρουν,   καὶ οἱ ἁλισκόμενοι οἵ τε
[66, 10]   καὶ ἐκ τῶν ἄλλων καθ´  ἑκάστην   ἡμέραν συχνοὺς ἐποιεῖτο, καὶ πολλάκις
[66, 17]   τε καὶ ἔτι ἄρχοντος ἑτέρου  ἕκαστος   αὐτῶν ἐπίστευσεν αὐτοκράτωρ, ἀφ´ οὗ
[66, 19]   δοθέντα τισίν, ὥστε μὴ καθ´  ἑκάστους   σφῶν αἰτοῦντας αὐτὸν πράγματα ἔχειν,
[66, 5]   τοῖς ἔργοις τούτοις πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο  ἑκατέρων   καὶ ἔθνησκον, καὶ Τίτος
[66, 25]   ἐς ὄψιν ἥκοντα καὶ ἐφ´  ἑκατὸν   ἡμέρας ἐγένετο, παρέσχε δέ τινα
[66, 15]   δὲ αὐτὸν τό τε ὕψος  ἑκατὸν   ποδῶν καὶ τὸ εἶδος οἱ
[66, 20]   Στρατιῶται γάρ τινες στασιάσαντες, καὶ  ἑκατοντάρχους   χιλίαρχόν τε φονεύσαντες, ἐς πλοῖα
[66, 13]   τοὺς τοιούτους ἐκ τῆς πόλεως  ἐκβαλεῖν,   εἰπὼν ὀργῇ μᾶλλον φιλολογίᾳ
[66, 21]   λίθους ἀναπέμπει, ὅταν ὑπὸ πνεύματος  ἐκβιασθῇ.   Ἠχεῖ τε καὶ βοᾷ, ἅτε
[66, 24]   τὸ ἐν τῇ Καμπανίᾳ γενόμενον  ἐκδημήσαντος,   ἐπενείματο· καὶ γὰρ τὸ Σεραπεῖον
[66, 20]   Βρεττανίᾳ γενομένου τά τε τῶν  ἐκεῖ   πολεμίων Γναῖος Ἰούλιος Ἀγρικόλας πάντα
[66, 25]   ἐπὶ πλοίων. Καὶ οὗτοι μὲν  ἐκεῖ,   ὡς οἱ μὲν Κερκυραῖοι οἱ
[66, 8]   δ´ οὖν Ἀλεξανδρεῖς διά τε  ἐκεῖνα,   καὶ ὅτι καὶ τῶν βασιλείων
[66, 14]   διδόντων· καὶ μὲν λαμβάνουσα  ἐκείνη   ἦν, ὑπωπτεύετο δὲ Οὐεσπασιανὸς
[66, 23]   ἐς τὴν γῆν καὶ ἐξ  ἐκείνης   ἐς τὴν θάλασσαν, οἷα τεταραγμένοι
[66, 14]   καὶ νομισθῆναι ὅτι δι´ αὐτῆς  ἐκείνης   ἐχρηματίζετο· πάμπολλα γὰρ παρὰ πολλῶν
[66, 22]   ἐγίγνοντο, ὥστε καὶ τὸ πεδίον  ἐκεῖνο   πᾶν ἀναβράττεσθαι καὶ τὰ ἄκρα
[66, 5]   σφισιν ἐγίγνετο· ἀναχωρήσαντες γὰρ ἐς  ἐκεῖνο   πάντες ῥᾷον, ἅτε καὶ ἐκ
[66, 25]   ἠγωνίσαντο. Τὸ γὰρ θέατρον αὐτὸ  ἐκεῖνο   ὕδατος ἐξαίφνης πληρώσας ἐσήγαγε μὲν
[66, 8]   αὐτοὺς τούτων Οὐεσπασιανὸς ἐφείσατο.  Ἐκεῖνοι   δ´ αὐτοῦ οὐκ ἀπέσχοντο ἀλλὰ
[66, 5]   πόλιν εἶναι, μετέστησαν· καὶ αὐτοὺς  ἐκεῖνοι,   καίπερ σπανίζοντες τῆς τροφῆς, περιεῖπον
[66, 18]   παραδυναστεύουσι καὶ αὐτοὶ αὐταρχοῦσιν, ἀλλ´  ἐκεῖνοι   μὲν ἀφροντιστοῦντες τῆς τοῦ κράτους
[66, 17]   τοὺς τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντας ποιουμένους.  Ἐκεῖνοι   μὲν γὰρ οὐ διεδέξαντο ἀλλήλους,
[66, 23]   εἰκάσαι δυναμένοις, ἀλλ´ ἐνόμιζον καὶ  ἐκεῖνοι   πάντα ἄνω τε καὶ κάτω
[66, 5]   αὖθις, ἄδειαν αὐτοῖς διδούς, ἐποιήσατο.  Ἐκεῖνοί   τε οὖν καὶ ὣς ἐκαρτέρουν,
[66, 6]   ἐδόκει πᾶσι μέν, μάλιστα δὲ  ἐκείνοις,   οὐχ ὅτι ὄλεθρος ἀλλὰ καὶ
[66, 15]   γυνὴ αὐτοῦ οὖσα ἐποίει, ὥστ´  ἐκεῖνον   δυσχεραίνοντας τοὺς Ῥωμαίους ἐπὶ τούτοις
[66, 18]   ἄγουσι, λέγοντες ὅτι οὔτ´ ἂν  ἐκεῖνος   ἐφιλήθη ποτὲ εἰ ἐλάττω χρόνον
[66, 17]   τῷ τῶν Πάρθων βασιλεῖ προσημαίνει·  ἐκεῖνος   μὲν γὰρ κομᾷ, ἐγὼ δὲ
[66, 16]   ὁδὸν προχωρῆσαι, καὶ Σαβῖνος  ἐκεῖνος   Γαλάτης Καίσαρά ποτε
[66, 7]   Ἰουδαῖοι σέβουσιν, ἐξώλετο. Καὶ ἀπ´  ἐκείνου   δίδραχμον ἐτάχθη τοὺς τὰ πάτρια
[66, 10]   αὐτῷ παρακάθηται" ~Ὁ δὲ Οὐεσπασιανὸς  ἐκείνου   μὲν ἐταπείνου τὸ φρόνημα, τοὺς
[66, 26]   ἀπέκτεινεν, ἀλλ´ αὐτός τε ὑπ´  ἐκείνου   παθεῖν τοῦτο μᾶλλον εἵλετο, καὶ
[66, 9]   αὐτοκράτορος ἐπιεικείᾳ ἀποχρώμενοι· ~ὁ δὲ  ἐκείνους   μὲν εἴα, ἐς δὲ τὴν
[66, 22]   Ἀλλὰ τὰ μὲν ἄλλα ὅσα  ἐκείνῳ   ἐν〉 τῷ χρόνῳ συνηνέχθη, εἰ
[66, 2]   ἔλεγε, καὶ κατὰ τοῦτο καὶ  ἐκείνῳ   πανταχόθεν πορίζειν παρῄνει καὶ αὐτὸς
[66, 9]   Ἱεροσόλυμα καταλελοιπὼς πορθῆσαι αὐτά, τὴν  ἐκείνων   ἀνέμεινεν ἅλωσιν, ἵνα μετὰ τοῦ
[66, 16]   χρώμενος, οὐ μὴν καὶ ὑπ´  ἐκείνων   ἀπέθανε· φωραθέντες γὰρ Ἀλιηνὸς μὲν
[66, 10]   ταῖς μάχαις πεσόντων τοῖς παισὶν  ἐκείνων   τοῖς ἄλλως οἰκείοις ἀφῆκε,
[66, 10]   Συσσίτους τε ἔκ τε αὐτῶν  ἐκείνων   καὶ ἐκ τῶν ἄλλων καθ´
[66, 21]   ἔτι διαμένει. Ἐκ δὲ τούτου,  ἐκείνων   μὲν ἀκαύστων ἀεὶ ὄντων, τῶν
[66, 20]   περίπλουν πέμψας ἔμαθε καὶ παρ´  ἐκείνων   ὅτι νῆσός ἐστιν. Ἐν μὲν
[66, 10]   υἱέων αὐτοῦ ὡς τὸ πολὺ  ἐκέλευεν   ἀναγινώσκεσθαι, τιμῶν κἀν τούτῳ αὐτήν.
[66, 11]   οἷς ἀσχημονοῦντα ἑώρα τὸν αὐτοκράτορα,  ἐκέλευσε   πρὸς ὀργὴν ἀπελθεῖν, τοῦ δὲ
[66, 13]   δὲ Δημητρίῳ μηδ´ ὣς ὑπείκοντι  ἐκέλευσεν   Οὐεσπασιανὸς λεχθῆναι ὅτι σὺ
[66, 19]   τὴν φωνήν (καὶ γὰρ καὶ  ἐκιθαρῴδει)   Ἔκ τε τῆς Ἀσίας τινὰς
[66, 8]   καὶ τέλη τὰ μέν τινα  ἐκλελειμμένα   ἀνενεώσατο, τὰ δὲ καὶ νομιζόμενα
[66, 22]   δὲ τὸν ἥλιον συγκρυφθῆναι καθάπερ  ἐκλελοιπότα.   ~Νύξ τε οὖν ἐξ ἡμέρας
[66, 19]   οὐδένα μέντοι ποτὲ διὰ ταῦτα  ἐκόλασεν.   Ἐπὶ τούτου καὶ Ψευδονέρων
[66, 7]   γε οὗτος ἐν τοῖς ἐπινικίοις  ἐκολάσθη.   Οὕτω μὲν τὰ Ἱεροσόλυμα ἐν
[66, 9]   δὲ ναυτιλλόμενος ἐς τὸ Βρεντέσιον  ἐκομίσθη.   δὲ Οὐεσπασιανὸς μετὰ ταῦτα
[66, 3]   ᾤοντο κἀκεῖνον ἀπολωλέναι, δὲ  ἐκρύφθη   τε ἐν αὐτῷ ἐννέα ἔτη
[66, 2]   παρεσκεύασε, μεγάλα δὲ καὶ αὐτὸς  ἐκτήσατο.   ~Ἐν δὲ τῇ Γερμανίᾳ ἄλλαι
[66, 15]   ὄζουσιν" ~Ἐπὶ δὲ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ  ἕκτον   καὶ ἐπὶ τοῦ Τίτου τέταρτον
[66, 3]   παῖδας ἐξ αὐτῆς δύο ἄρρενας  ἐκύησε.   Καὶ τὰ μὲν ἐν Γερμανίᾳ
[66, 10]   αὐτός τε τοῦ χοῦ πρῶτος  ἐκφορήσας   καὶ δῆλον ὅτι καὶ τοῖς
[66, 14]   ἦν, ὑπωπτεύετο δὲ Οὐεσπασιανὸς  ἑκὼν   αὐτῇ ἐπιτρέπειν τοῦτο ποιεῖν ἐκ
[66, 26]   καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ αὐτοκράτορος  ἔλαβε,   δοὺς αὐτοῖς ὅσονπερ καὶ
[66, 24]   πολλὰ διδόντων αὐτῷ καὶ ὑπισχνουμένων,  ἔλαβεν,   ἀνέστησε μέντοι καὶ ἐκ τῶν
[66, 1]   Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος  ἔλαβον,   μὲν ἐν τῇ Αἰγύπτῳ
[66, 7]   μὲν τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα ἀμφότεροι  ἔλαβον,   τὸ δὲ δὴ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ
[66, 20]   ἄνεμος αὐτοὺς ἔφερε, καὶ  ἔλαθον   ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα πρὸς
[66, 14]   ἐχρηματίζετο· πάμπολλα γὰρ παρὰ πολλῶν  ἐλάμβανε,   τοῖς μὲν ἀρχὰς τοῖς δὲ
[66, 18]   ἂν ἐκεῖνος ἐφιλήθη ποτὲ εἰ  ἐλάττω   χρόνον ἐζήκει, οὔτ´ ἂν οὗτος
[66, 2]   τὰ χρήματα ἀεί ποτε εἶναι  ἔλεγε,   καὶ κατὰ τοῦτο καὶ ἐκείνῳ
[66, 12]   οὐδὲν μέντοι οὐδ´ ὣς ὑβριστικὸν  ἔλεγεν   ἐς αὐτὸν οὐδὲ ἔπραττεν, πλὴν
[66, 10]   Βεσπασιανὸς γέλωτα ὠφλίσκανεν ὁσάκις ἀναλίσκων  ἔλεγεν   ὅτι ἐκ τῶν ἐμαυτοῦ αὐτὰ
[66, 8]   ὅπερ οὐπώποτε πλὴν ἅπαξ γεγονέναι  ἐλέγετο.   Καὶ Οὐεσπασιανὸς δὲ αὐτὸς τυφλόν
[66, 18]   τῆς δόξης ἀπέθανε, τάχα ἂν  ἐλεγχθείς,   εἴγε ἐπὶ μακρὸν ἐβεβιώκει, ὅτι
[66, 14]   ἀπαλειφθῆναι εὐθύς, ὅπως μηδεὶς αὐτοῦ  ἔλεγχος   ὑπολειφθῇ, κελεύσασαν, μάτην, δέσποινα"
[66, 16]   παιδία τῷ Οὐεσπασιανῷ προβαλοῦσα καὶ  ἐλεεινότατον   ἐπ´ αὐτοῖς λόγον εἰποῦσα, ὅτι
[66, 25]   τε γὰρ ἀλλήλοις ἐμαχέσαντο καὶ  ἐλέφαντες   τέσσαρες, ἄλλα τε ἐς ἐνακισχίλια
[66, 18]   τῆς Βερενίκης ἐς Ῥώμην αὖθις  ἐλθούσης   ἐγένετο. Τάχα μὲν γὰρ ὅτι〉
[66, 10]   τῆς προτέρας αὐτοῦ τύχης, ἐδεξιοῦτο.  Ἐλθὼν   δ´ ἐς τὴν Ῥώμην καὶ
[66, 11]   ἐπὶ τοῦ θεάτρου ἐν τῇ  Ἑλλάδι,   ἐφ´ οἷς ἀσχημονοῦντα ἑώρα τὸν
[66, 12]   καὶ τῆς Λατίνων καὶ τῆς  Ἑλληνικῆς   παιδείας κατέστησε, μισθὸν ἐκ τοῦ
[66, 12]   ἔνδηλον ἐγένετο ὅτι Πρίσκον τὸν  Ἑλουίδιον   οὐ μᾶλλόν τι δι´ ἑαυτὸν
[66, 12]   ὀνομάτων προσθείς. ~Ἐπεὶ δὲ Πρίσκος  Ἑλουίδιος   τοῦ Θρασέου γαμβρός, τοῖς
[66, 4]   ὑδρευομένοις ἐπετίθεντο καὶ τοὺς ἀποσκεδαννυμένους  ἐλυμαίνοντο·   οὓς Τίτος πάντας ἀπέφραξε.
[66, 6]   προελθεῖν κωλύσοντες, τό τε τεῖχος  ἐλυμήναντο   καὶ τὸν περίβολον τὸν περὶ
[66, 23]   ἀνθρώποις καὶ χώραις καὶ βοσκήμασιν  ἐλυμήνατο,   τοὺς δὲ δὴ ἰχθύας τά
[66, 20]   Ἀγρικόλας πειράσοντας τὸν περίπλουν πέμψας  ἔμαθε   καὶ παρ´ ἐκείνων ὅτι νῆσός
[66, 1]   ἀκμάζουσα διετέλεσε. Καὶ παρ´ ὀνείρατος  ἔμαθεν   ὅτι, ὅταν Καῖσαρ Νέρων
[66, 15]   ἐσῆλθε καὶ πολλὰ αὐτοὺς λοιδορήσας  ἐμαστιγώθη,   Ἡρᾶς δὲ μετ´ αὐτόν, ὡς
[66, 10]   ἀναλίσκων ἔλεγεν ὅτι ἐκ τῶν  ἐμαυτοῦ   αὐτὰ δαπανῶ" Ἦν δὲ οὔτε
[66, 25]   ἐποίησε. Γέρανοί τε γὰρ ἀλλήλοις  ἐμαχέσαντο   καὶ ἐλέφαντες τέσσαρες, ἄλλα τε
[66, 12]   ἐξῆλθε, τοσοῦτον μόνον ὑπειπὼν ὅτι  ἐμὲ   μὲν υἱὸς διαδέξεται, οὐδεὶς
[66, 12]   ἐποίει ἐθανάτα, καὶ πολλὰ πράττων  ἔμελλέ   ποτε δίκην αὐτῶν δώσειν· Τῶν
[66, 12]   τοὺς φίλους αὐτοῦ οὓς ὕβρισεν,  ἐμίσησεν   Οὐεσπασιανός, ἀλλ´ ὅτι ταραχώδης
[66, 14]   τοῦ Οὐεσπασιανοῦ παλλακὴ μετήλλαξεν.  Ἐμνημόνευσα   δὲ αὐτῆς ὅτι τε πιστοτάτη
[66, 3]   ἐπαναστάσεις ἐγένοντο, οὐδὲν ἐς μνήμην  ἐμοὶ   γοῦν ὄφελος φέρουσαι, καί τι
[66, 17]   τοῦ κομήτου τι διαλαλοῦντας οὐκ  ἔμοιγε"   εἶπεν ἀλλὰ τῷ τῶν Πάρθων
[66, 17]   καὶ ἑξήκοντα καὶ μῆνας ὀκτώ,  ἐμονάρχησε   δὲ ἔτη δέκα ἡμερῶν ἓξ
[66, 25]   συγκατειργάσαντο. Ἄνδρες τε πολλοὶ μὲν  ἐμονομάχησαν,   πολλοὶ δὲ καὶ ἀθρόοι ἔν
[66, 26]   ὡς δέ τινες γράφουσι, νοσήσας·  ἔμπνουν   γάρ τοι αὐτὸν ὄντα καὶ
[66, 6]   καὶ πάνυ πολλοὺς ἐσβιαζομένους ἀπέκτειναν·  ἐμπρήσαντες   δέ τινα τῶν ἐγγὺς οἰκοδομημάτων
[66, 21]   ἐς δεῦρο ἔχουσι, τὸ δὲ  ἔμπυρον   πᾶν δαπανηθὲν ἐν τῷ χρόνῳ
[66, 18]   δ´ ὅτι ἐπιεικῶς ἄρξας  ἐν   ἀκμῇ τῆς δόξης ἀπέθανε, τάχα
[66, 10]   ἡμέρας ἦσαν, καὶ φρουρὸς οὐδεὶς  ἐν   αὐταῖς ἐγκαθειστήκει. Ἔς τε τὸ
[66, 7]   ἐκολάσθη. Οὕτω μὲν τὰ Ἱεροσόλυμα  ἐν   αὐτῇ τῇ τοῦ Κρόνου ἡμέρᾳ,
[66, 3]   ἀπολωλέναι, δὲ ἐκρύφθη τε  ἐν   αὐτῷ ἐννέα ἔτη μετὰ τῆς
[66, 21]   νυκτὸς φλόγα, ὥστε δόξαι πολλὰ  ἐν   αὐτῷ καὶ παντοδαπὰ θυμιᾶσθαι θυμιάματα.
[66, 22]   τὸ Βέσβιόν ἐστι, καὶ ταῦτα  ἐν   αὐτῷ κατ´ ἔτος ὡς πλήθει
[66, 6]   τοῖς ἀναβασμοῖς, οἵ θ´ ἱερῆς  ἐν   αὐτῷ τῷ μεγάρῳ τεταγμένοι. Καὶ
[66, 9]   τῷ Βρεντεσίῳ ἐνέτυχε, Δομιτιανῷ δὲ  ἐν   Βενεουεντῷ. Ὑπὸ γὰρ τοῦ συνειδότος
[66, 3]   ἄρρενας ἐκύησε. Καὶ τὰ μὲν  ἐν   Γερμανίᾳ Κερεάλιος μάχαις πολλαῖς κατεστήσατο,
[66, 9]   καὶ μωρίαν ἔστιν ὅτε προσεποιεῖτο.  Ἐν   γοῦν τῷ Ἀλβανῷ χωρίῳ τὰ
[66, 3]   μεγάλα δὲ καὶ αὐτὸς ἐκτήσατο.  ~Ἐν   δὲ τῇ Γερμανίᾳ ἄλλαι τε
[66, 21]   τιμὰς παρὰ τοῦ Τίτου λαβών.  ~Ἐν   δὲ τῇ Καμπανίᾳ φοβερά τινα
[66, 20]   τὸ λοιπὸν τοῦ βίου καὶ  ἐν   ἐνδείᾳ, ἅτε καὶ μείζονα
[66, 23]   τε Ἑρκουλάνεον καὶ τοὺς Πομπηίους,  ἐν   θεάτρῳ τοῦ ὁμίλου αὐτῆς καθημένου,
[66, 16]   ταῦτα ἐγένετο· οἶνός τε γὰρ  ἐν   καπηλείῳ τινὶ τοσοῦτος ὑπὲρ τὸ
[66, 20]   παρ´ ἐκείνων ὅτι νῆσός ἐστιν.  Ἐν   μὲν τῇ Βρεττανίᾳ ταῦτ´ ἐγένετο,
[66, 5]   ἔξω περιβόλου οἱ Ῥωμαῖοι ἐπέβησαν,  ἐν   μέσῳ δὲ τῶν δύο περιβόλων
[66, 8]   παλαιστῇ πλέον παρὰ τὸ καθεστηκὸς  ἐν   μιᾷ ἡμέρᾳ ἐπελάγισεν· ὅπερ οὐπώποτε
[66, 3]   Κερεάλιος μάχαις πολλαῖς κατεστήσατο, ὧν  ἐν   μιᾷ τοσοῦτον πλῆθος τῶν τε
[66, 25]   ἀθρόοι ἔν τε πεζομαχίαις καὶ  ἐν   ναυμαχίαις ἠγωνίσαντο. Τὸ γὰρ θέατρον
[66, 26]   εἴρηται, μετήλλαξεν ἐν τοῖς ὕδασιν  ἐν   οἷς καὶ πατὴρ αὐτοῦ,
[66, 17]   Ἁδριανὸς αὐτοκράτωρ, ἐφήμισαν, φάρμακον  ἐν   συμποσίῳ τινὶ λαβών. Ἐγεγόνει δὲ
[66, 8]   ἀπέσχοντο ἀλλὰ μέγα πάνυ ἀθρόοι  ἐν   συνόδῳ τινὶ κοινῇ πρὸς τὸν
[66, 3]   ταύτης ἀνδρὸς ἀποσπάσας τότε μὲν  ἐν   ταῖς ἐρωμέναις ἐποιήσατο, ὕστερον δὲ
[66, 10]   οὐσίας τῶν ἐναντιωθέντων αὐτῷ καὶ  ἐν   ταῖς μάχαις πεσόντων τοῖς παισὶν
[66, 10]   εὐνῇ κείμενος συνεγίνετο, καὶ ἕτεροι  ἐν   ταῖς ὁδοῖς αὐτὸν ἠσπάζοντο. Αἵ
[66, 2]   Καὶ διὰ τοῦτο, ὥσπερ ἄπληστος  ἐν   ταῖς τιμαῖς πρὸς τοὺς ὑπουργοῦντάς
[66, 15]   τι ἔχαιρε, καίτοι τοῦ Τίτου  ἐν   ταῖς τῶν νεανίσκων παιδιαῖς ταῖς
[66, 1]   Τίτος ἔλαβον, μὲν  ἐν   τῇ Αἰγύπτῳ δὲ ἐν
[66, 2]   ἐγεγέννητο, ἀπόντος δὲ αὐτοῦ ἔτι  ἐν   τῇ Αἰγύπτῳ Μουκιανὸς τὰ
[66, 8]   Τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ  ἐν   τῇ ἄλλῃ ὑπηκόῳ τῇ τε
[66, 19]   Τίτος οὐδένα τῶν βουλευτῶν  ἐν   τῇ αὑτοῦ ἡγεμονίᾳ ἀπέκτεινεν, ἀλλ´
[66, 20]   παρεσκευάζετο. ~Κἀν τούτῳ πολέμου αὖθις  ἐν   τῇ Βρεττανίᾳ γενομένου τά τε
[66, 22]   πόλεσι μεθ´ ἡμέραν καὶ νύκτωρ  ἐν   τῇ γῇ περινοστοῦντες καὶ ἐν
[66, 11]   ποτὲ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θεάτρου  ἐν   τῇ Ἑλλάδι, ἐφ´ οἷς ἀσχημονοῦντα
[66, 15]   καθιερώθη, τε κολοσσὸς ὠνομασμένος  ἐν   τῇ ἱερᾷ ὁδῷ ἱδρύθη· φασὶ
[66, 24]   Τίτου πρὸς τὸ πάθημα τὸ  ἐν   τῇ Καμπανίᾳ γενόμενον ἐκδημήσαντος, ἐπενείματο·
[66, 9]   τῇ πολιορκίᾳ τὸν μὲν Τίτον  ἐν   τῇ Παλαιστίνῃ κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ
[66, 1]   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ δὲ  ἐν   τῇ Παλαιστίνῃ ὤν. Ἐγεγόνει μὲν
[66, 15]   ταῖς τῶν νεανίσκων παιδιαῖς ταῖς  ἐν   τῇ πατρίδι αὐτοῦ τελουμέναις σκιαμαχήσαντός
[66, 22]   ἐν τῷ ὄρει τοῦτο δ´  ἐν   τῇ περὶ αὐτὸ χώρᾳ ταῖς
[66, 9]   τὴν Ῥώμην. Τριβομένου δὲ χρόνου  ἐν   τῇ πολιορκίᾳ τὸν μὲν Τίτον
[66, 12]   ἐπὶ κέλητος. Μετὰ τοῦτο διδασκάλους  ἐν   τῇ Ῥώμῃ καὶ τῆς Λατίνων
[66, 6]   τῷ προνάῳ, οἱ δὲ βουλευταὶ  ἐν   τοῖς ἀναβασμοῖς, οἵ θ´ ἱερῆς
[66, 7]   αὐτῶν· καὶ μόνος γε οὗτος  ἐν   τοῖς ἐπινικίοις ἐκολάσθη. Οὕτω μὲν
[66, 15]   Οὐεσπασιανὸς θηρίων μὲν ἐποιεῖτο  ἐν   τοῖς θεάτροις, μονομαχίαις δὲ ἀνδρῶν
[66, 10]   ἐδαπάνα, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ  ἐν   τοῖς καπηλείοις ἑφθόν τι πλὴν
[66, 10]   ᾤκει, τὸ δὲ δὴ πλεῖστον  ἐν   τοῖς κήποις τοῖς καλουμένοις Σαλουστιείοις
[66, 16]   Μαρκέλλου, καίπερ φίλους τε αὐτοὺς  ἐν   τοῖς μάλιστα νομίζων καὶ πάσῃ
[66, 17]   τῇ συνήθει ἀλλὰ πυρετοῖς μετήλλαξεν  ἐν   τοῖς ὕδασι τῶν Σαβίνων τοῖς
[66, 26]   ὑπάτων, καθιερώσας ὅσα εἴρηται, μετήλλαξεν  ἐν   τοῖς ὕδασιν ἐν οἷς καὶ
[66, 1]   αὐτὸς Νέρων ἔδοξέ ποτε  ἐν   τοῖς ὕπνοις τὸν τοῦ Διὸς
[66, 1]   πολλοῦ προδηλοῦντα. Βοῦς τε γὰρ  ἐν   τῷ ἀγρῷ ἐν τὴν
[66, 22]   ἐν τῇ γῇ περινοστοῦντες καὶ  ἐν   τῷ ἀέρι διαφοιτῶντες ἐφαντάζοντο. Καὶ
[66, 25]   ὄντες, ἐναυμάχησαν, ἄλλοι δὲ ἔξω  ἐν   τῷ ἄλσει τῷ τοῦ Γαΐου
[66, 16]   φωραθέντες γὰρ Ἀλιηνὸς μὲν αὐτοῦ  ἐν   τῷ βασιλείῳ, ἐξαναστὰς ἐκ τοῦ
[66, 9]   μὲν ἄλλοις τε τῶν πρώτων  ἐν   τῷ Βρεντεσίῳ ἐνέτυχε, Δομιτιανῷ δὲ
[66, 10]   δομησαμένων. Τόν τε νεὼν τὸν  ἐν   τῷ Καπιτωλίῳ εὐθὺς οἰκοδομεῖν ἤρξατο,
[66, 23]   γὰρ καὶ τότε εἴδωλα αὐτῶν  ἐν   τῷ καπνῷ διεφαίνετο, καὶ προσέτι
[66, 12]   ἤχθετο, καὶ οὔτ´ ἰδίᾳ οὔτε  ἐν   τῷ κοινῷ αὐτοῦ ἀπείχετο, ἀλλ´
[66, 21]   ἀκαύστων ἀεὶ ὄντων, τῶν δὲ  ἐν   τῷ μέσῳ κραυρουμένων καὶ τεφρουμένων,
[66, 16]   ὅτι ταῦτα, Καῖσαρ, καὶ ἐγέννησα  ἐν   τῷ μνημείῳ καὶ ἔθρεψα, ἵνα
[66, 22]   οἱ γίγαντες γράφονται, τοῦτο μὲν  ἐν   τῷ ὄρει τοῦτο δ´ ἐν
[66, 10]   βίου τοιᾷδε ἐχρῆτο. Ὀλίγα μὲν  ἐν   τῷ παλατίῳ ᾤκει, τὸ δὲ
[66, 15]   στρατηγικῶν τιμῶν ἠξιώθη, δὲ  ἐν   τῷ παλατίῳ ᾤκησε καὶ τῷ
[66, 6]   ἠμύνοντο, μὲν δῆμος κάτω  ἐν   τῷ προνάῳ, οἱ δὲ βουλευταὶ
[66, 16]   συχνοὺς προπαρεσκεύαστο) Μάρκελλος δὲ κριθεὶς  ἐν   τῷ συνεδρίῳ καὶ καταδικασθεὶς ἀπέτεμε
[66, 25]   ἐπὶ τῆς γῆς πράττειν καὶ  ἐν   τῷ ὑγρῷ, ἐσήγαγε δὲ καὶ
[66, 21]   τὸ δὲ ἔμπυρον πᾶν δαπανηθὲν  ἐν   τῷ χρόνῳ κοῖλον ἐκ τοῦ
[66, 18]   γενόμενος ἠδυνήθη μετὰ ταῦτα εὐεργεσίαις  ἐν   τῷ χρόνῳ λαμπρύνεσθαι, δ´
[66, 22]   τὰ μὲν ἄλλα ὅσα ἐκείνῳ  ἐν〉   τῷ χρόνῳ συνηνέχθη, εἰ καὶ
[66, 5]   τῶν Ῥωμαίων τινὲς ἀδημονήσαντες οἷα  ἐν   χρονίῳ πολιορκίᾳ, καὶ προσυποτοπήσαντες ὅπερ
[66, 1]   τε γὰρ ἐν τῷ ἀγρῷ  ἐν   τὴν δίαιταν ὡς πλήθει
[66, 20]   πεντεκαιδέκατον ἐπεκλήθη, δὲ Ἀγρικόλας  ἔν   τε ἀτιμίᾳ τὸ λοιπὸν τοῦ
[66, 25]   ἐμονομάχησαν, πολλοὶ δὲ καὶ ἀθρόοι  ἔν   τε πεζομαχίαις καὶ ἐν ναυμαχίαις
[66, 10]   φίλοις καὶ πρὸ τῆς ἕω  ἔν   τε τῇ εὐνῇ κείμενος συνεγίνετο,
[66, 14]   ἄλλα ὅσα ἂν ὑπαγορεύσῃς μοι,  ἔν   τε τῇ ψυχῇ ἀεὶ φέρω
[66, 26]   Τίτος ἀποψύχων εἶπε μὲν ὅτι  ἓν   μόνον ἐπλημμέλησα" τί δὲ δὴ
[66, 22]   συμβάντα, καὶ τὰ πάντα ἐς  ἓν   συναχθέντα, νομισθείη. Ἔσχε γὰρ οὕτως.
[66, 25]   ἐλέφαντες τέσσαρες, ἄλλα τε ἐς  ἐνακισχίλια   καὶ βοτὰ καὶ θηρία ἀπεσφάγη,
[66, 10]   γένηται. Τάς τε οὐσίας τῶν  ἐναντιωθέντων   αὐτῷ καὶ ἐν ταῖς μάχαις
[66, 25]   Κερκυραῖοι οἱ δὲ Κορίνθιοι ὄντες,  ἐναυμάχησαν,   ἄλλοι δὲ ἔξω ἐν τῷ
[66, 25]   (τούτοις γὰρ τοῖς ὀνόμασι χρησάμενοι  ἐναυμάχησαν)   ἐπεξῆλθον ἐς τὸ νησίδιον, καὶ
[66, 20]   λοιπὸν τοῦ βίου καὶ ἐν  ἐνδείᾳ,   ἅτε καὶ μείζονα κατὰ
[66, 9]   γε ἱκανῶς τὸν τρόπον αὐτοῦ  ἐνδείκνυται,   ἀναγκαίως ἔγραψα, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[66, 12]   οὐδεὶς ἄλλος" Ὅτι οὐχ ἥκιστα  ἔνδηλον   ἐγένετο ὅτι Πρίσκον τὸν Ἑλουίδιον
[66, 4]   ἴσχυον· ὀρωρυγμένους τε γὰρ αὐτοὺς  ἔνδοθεν   ὑπὸ τὰ τείχη μέχρι πόρρω
[66, 24]   γὰρ νόσον σφίσι λοιμώδη δεινὴν  ἐνέβαλε)   πῦρ δὲ δὴ ἕτερον ἐπίγειον
[66, 26]   χιόνος πολλῆς γέμουσαν Δομιτιανὸς  ἐνέβαλεν,   ὡς δεομένης τῆς νόσου τάχα
[66, 2]   καὶ χρήματα ἀμύθητα πανταχόθεν, ὅθεν  ἐνεδέχετο,   ἐς τὸ δημόσιον ἤθροιζεν ἑτοιμότατα,
[66, 9]   συγχωρῆσαι· ὅπερ οὐδεμιᾷ ἄλλῃ πόλει  ἔνειμεν.   Τὴν μὲν οὖν Αἴγυπτον δι´
[66, 14]   ὧν ἔπραττεν, ὧν ὀλίγα δείγματος  ἕνεκα   διηγήσομαι. Ἀνδριάντα γὰρ πέντε καὶ
[66, 14]   Ἀπέκτεινε μὲν γὰρ Οὐεσπασιανὸς χρημάτων  ἕνεκα   οὐδένα, ἔσωσε δὲ πολλοὺς τῶν
[66, 4]   τε καὶ ἡμέρας τὰς μηχανὰς  ἐνεπίμπρασαν,   συχνοὺς ἀπεκτίννυσαν, τόν τε χοῦν
[66, 8]   τι οὐκ ὀργήν οἱ  ἐνεποίει.   Τοῦ δ´ οὖν Τίτου ἐξαιτησαμένου
[66, 9]   τῶν πρώτων ἐν τῷ Βρεντεσίῳ  ἐνέτυχε,   Δομιτιανῷ δὲ ἐν Βενεουεντῷ. Ὑπὸ
[66, 8]   ἀεί ποτε κακῶς ἀπαλλάσσουσιν, ἄδην  ἐνεφοροῦντο,   τῇ τοῦ αὐτοκράτορος ἐπιεικείᾳ ἀποχρώμενοι·
[66, 1]   νῦν μέν με δήσεις, μετ´  ἐνιαυτὸν   δὲ λύσεις αὐτοκράτωρ γενόμενος" ~Οὕτω
[66, 17]   ἓξ δέοντα. Κἀκ τούτου συμβαίνει  ἐνιαυτόν   τε καὶ δύο καὶ εἴκοσιν
[66, 6]   τεταγμένοι. Καὶ οὐ πρότερόν γε  ἐνικήθησαν,   καίπερ ὀλίγοι πρὸς πολλῷ πλείους
[66, 3]   δὲ ἐκρύφθη τε ἐν αὐτῷ  ἐννέα   ἔτη μετὰ τῆς γυναικός, καὶ
[66, 17]   ἤδη γίνομαι" Ἔζησε δὲ ἔτη  ἐννέα   καὶ ἑξήκοντα καὶ μῆνας ὀκτώ,
[66, 18]   τε εἴκοσιν ἔζησεν {καὶ} ἐπ´  ἐννέα   καὶ τριάκοντα ἔτεσι καὶ μησὶ
[66, 11]   μὲν προνοίᾳ τῶν κοινῶν αὐτοκράτωρ  ἐνομίζετο,   ἐς δὲ δὴ τἆλλα πάντα
[66, 23]   γεγονὸς οὔτ´ εἰκάσαι δυναμένοις, ἀλλ´  ἐνόμιζον   καὶ ἐκεῖνοι πάντα ἄνω τε
[66, 25]   αὐτὸ τοῦτ´ ὠρύξατο. Καὶ γὰρ  ἐνταῦθα   τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ μονομαχία
[66, 12]   γαμβρός, τοῖς τε στωικοῖς δόγμασιν  ἐντραφεὶς   καὶ τὴν τοῦ Θρασέου παρρησίαν
[66, 3]   μετὰ τῆς γυναικός, καὶ παῖδας  ἐξ   αὐτῆς δύο ἄρρενας ἐκύησε. Καὶ
[66, 14]   τῶν ἄλλων κατεδείχθη, εἶπε, λαβὼν  ἐξ   αὐτοῦ χρυσοῦς πεπορισμένους καὶ δείξας
[66, 23]   θαλάσσης ἐς τὴν γῆν καὶ  ἐξ   ἐκείνης ἐς τὴν θάλασσαν, οἷα
[66, 10]   αὐτὰ δαπανῶ" Ἦν δὲ οὔτε  ἐξ   εὐγενῶν οὔτε πλούσιος. Καταστάσει δὲ
[66, 23]   καθάπερ ἐκλελοιπότα. ~Νύξ τε οὖν  ἐξ   ἡμέρας καὶ σκότος ἐκ φωτὸς
[66, 18]   πέντε καὶ εἴκοσι. Καὶ αὐτὸν  ἐξ   ἴσου κατὰ τοῦτο τῇ τοῦ
[66, 8]   ἕτερον οὐκ ἀρτίχειρα, προσελθόντας οἱ  ἐξ   ὄψεως ὀνειράτων, τοῦ μὲν τὴν
[66, 3]   πεπτωκότων ἐπισχεθῆναι. δὲ Δομιτιανός,  ἐξ   ὧν ἔδρασε καὶ πολλῷ μᾶλλον
[66, 3]   ὧν ἔδρασε καὶ πολλῷ μᾶλλον  ἐξ   ὧν ἐπεχείρησεν (οὐδὲν γὰρ μικρὸν
[66, 12]   τῷ κοινῷ αὐτοῦ ἀπείχετο, ἀλλ´  ἐξ   ὧν ἐποίει ἐθανάτα, καὶ πολλὰ
[66, 17]   ἐμονάρχησε δὲ ἔτη δέκα ἡμερῶν  ἓξ   δέοντα. Κἀκ τούτου συμβαίνει ἐνιαυτόν
[66, 8]   καὶ κελεῦσαι μὲν καὶ τοὺς  ἓξ   ὀβολοὺς κατ´ ἄνδρα ἐσπραχθῆναι, βουλεύσασθαι
[66, 8]   ἐς αὐτὸν ἀπερρίπτουν καὶ ὅτι  ἓξ   ὀβολοὺς προσαιτεῖς" ὥστε καὶ τὸν
[66, 25]   ἐπὶ μὲν τοῖς ἄλλοις οὐδὲν  ἐξαίρετον   ἔπραξε, τὸ δὲ δὴ θέατρον
[66, 22]   συνεπήχει. Κἀκ τούτου κτύπος τε  ἐξαίσιος   ἐξαπιναίως ὡς καὶ τῶν ὀρῶν
[66, 8]   ἐνεποίει. Τοῦ δ´ οὖν Τίτου  ἐξαιτησαμένου   αὐτοὺς τούτων Οὐεσπασιανὸς ἐφείσατο.
[66, 25]   γὰρ θέατρον αὐτὸ ἐκεῖνο ὕδατος  ἐξαίφνης   πληρώσας ἐσήγαγε μὲν καὶ ἵππους
[66, 22]   αὐχμοί τε δεινοὶ καὶ σεισμοὶ  ἐξαίφνης   σφοδροὶ ἐγίγνοντο, ὥστε καὶ τὸ
[66, 14]   ψυχῇ ἀεὶ φέρω καὶ οὐδέποτε  ἐξαλειφθῆναι   δύναται" Τοῦτό τε οὖν αὐτῆς
[66, 16]   μὲν αὐτοῦ ἐν τῷ βασιλείῳ,  ἐξαναστὰς   ἐκ τοῦ συσσιτίου, εὐθὺς ἀπεσφάγη
[66, 20]   φονεύσαντες, ἐς πλοῖα κατέφυγον καὶ  ἐξαναχθέντες   περιέπλευσαν τὰ πρὸς ἑσπέραν αὐτῆς,
[66, 21]   μέγα κατ´ αὐτὸ τὸ φθινόπωρον  ἐξαπιναίως   ἐξήφθη. Τὸ γὰρ ὄρος τὸ
[66, 22]   Κἀκ τούτου κτύπος τε ἐξαίσιος  ἐξαπιναίως   ὡς καὶ τῶν ὀρῶν συμπιπτόντων
[66, 17]   τοῦ μή τινας ἀπατηθῆναι, τὴν  ἐξαρίθμησιν   τοῦ χρόνου πρὸς τοὺς τὴν
[66, 13]   τοῦ Μουσωνίου, ἐκ τῆς Ῥώμης  ἐξέβαλε,   τὸν δὲ δὴ Δημήτριον καὶ
[66, 8]   τινὶ κοινῇ πρὸς τὸν Τίτον  ἐξεβόησαν,   εἰπόντες αὐτὸ τοῦτο συγγινώσκομεν αὐτῷ·
[66, 26]   τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἀνδρὶ τοιούτῳ  ἐξέδωκεν   οἷον διέξοδος τοῦ λόγου
[66, 19]   ἀνθρώπων κατεστήσατο· καὶ γὰρ γράμματα  ἐξέθηκε   βεβαιῶν πάντα τὰ ὑπὸ τῶν
[66, 15]   πεισόμενος, πολλὰ καὶ ἄτοπα κυνηδὸν  ἐξέκραγε,   καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὴν
[66, 8]   γὰρ καὶ ἄλλως παρ´ αὐτῶν  ἐξέλεξε,   μηδένα πόρον, μηδὲ τὸν τυχόντα
[66, 11]   τοὺς αὐτοκράτορας, προπηλακισμὸν αὐτῷ φέροντα  ἐξετέθη   ποτέ, ἀντεξετίθει τὰ πρόσφορα μηδὲν
[66, 17]   Ἔζησε δὲ ἔτη ἐννέα καὶ  ἑξήκοντα   καὶ μῆνας ὀκτώ, ἐμονάρχησε δὲ
[66, 22]   ὡς καὶ τῶν ὀρῶν συμπιπτόντων  ἐξηκούσθη,   καὶ ἀνέθορον πρῶτον μὲν λίθοι
[66, 19]   πράγματα ἔχειν, τούς τε μηνυτὰς  ἐξήλασεν   ἐκ τῆς πόλεως. Ἦν δὲ
[66, 12]   καὶ δακρύσας ἐκ τοῦ βουλευτηρίου  ἐξῆλθε,   τοσοῦτον μόνον ὑπειπὼν ὅτι ἐμὲ
[66, 24]   δὲ δὴ ἕτερον ἐπίγειον τῷ  ἑξῆς   ἔτει πολλὰ πάνυ τῆς Ῥώμης,
[66, 21]   κατ´ αὐτὸ τὸ φθινόπωρον ἐξαπιναίως  ἐξήφθη.   Τὸ γὰρ ὄρος τὸ Βέσβιον
[66, 22]   καὶ ἐς αὐτὰ τὰ ἄκρα  ἐξικέσθαι,   ἔπειτα πῦρ πολὺ καὶ καπνὸς
[66, 18]   τοῦ κράτους δόξης τῇ τε  ἐξουσίᾳ   αὐτοῦ ἀπλήστως ἀποχρῶνται καὶ πολλὰ
[66, 2]   ὑπ´ αὐτοῦ ὠνομάζετο, καὶ ὅτι  ἐξουσίαν   εἶχε πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο καὶ
[66, 26]   τήν τε ἐπίκλησιν καὶ τὴν  ἐξουσίαν   τοῦ αὐτοκράτορος ἔλαβε, δοὺς αὐτοῖς
[66, 25]   Κορίνθιοι ὄντες, ἐναυμάχησαν, ἄλλοι δὲ  ἔξω   ἐν τῷ ἄλσει τῷ τοῦ
[66, 5]   Χρόνῳ δ´ οὖν ποτε τοῦ  ἔξω   περιβόλου οἱ Ῥωμαῖοι ἐπέβησαν, ἐν
[66, 10]   διαθείς, εὐτελέστατα διῃτᾶτο καὶ οὐδὲν  ἔξω   τῶν πάνυ ἀναγκαίων ἐδαπάνα, καὶ
[66, 21]   γὰρ πεπύρωται μόνον, τὰ δὲ  ἔξωθεν   αὐτοῦ πάντα ἄπυρα καὶ νῦν
[66, 23]   ἐς τὰς ὁδοὺς οἱ δὲ  ἔξωθεν   εἴσω, ἔκ τε τῆς θαλάσσης
[66, 7]   ἔτι καὶ νῦν Ἰουδαῖοι σέβουσιν,  ἐξώλετο.   Καὶ ἀπ´ ἐκείνου δίδραχμον ἐτάχθη
[66, 9]   τε ἀστρολόγους ἐκ τῆς Ῥώμης  ἐξώρισε,   καίτοι πᾶσι τοῖς ἀρίστοις αὐτῶν
[66, 21]   σύμπαν, ὡς μικρὰ μεγάλοις εἰκάσαι,  ἐοικέναι.   Καὶ αὐτοῦ τὰ μὲν ἄκρα
[66, 22]   τε αἱ μὲν ὑπόγειοι βρονταῖς  ἐοικυῖαι   αἱ δὲ καὶ ἐπίγειοι μυκηθμοῖς
[66, 2]   Δομιτιανὸς ἔδοσαν, καὶ ἐπάρχους ἄλλους  ἐπ´   ἄλλοις καὶ ὑπάτους ἀπέδειξαν. Τό
[66, 25]   Λουκίου, ποτε Αὔγουστος  ἐπ´   αὐτὸ τοῦτ´ ὠρύξατο. Καὶ γὰρ
[66, 16]   τῷ Οὐεσπασιανῷ προβαλοῦσα καὶ ἐλεεινότατον  ἐπ´   αὐτοῖς λόγον εἰποῦσα, ὅτι ταῦτα,
[66, 1]   μὲν οὕτως ἔσχεν, αὐτοκράτωρ δὲ  ἐπ´   αὐτοῖς Οὐεσπασιανὸς καὶ πρὸς
[66, 7]   Διὶ κατ´ ἔτος ἀποφέρειν. Καὶ  ἐπ´   αὐτοῖς τὸ μὲν τοῦ αὐτοκράτορος
[66, 2]   τὸ δημόσιον ἤθροιζεν ἑτοιμότατα, τὴν  ἐπ´   αὐτῷ ἐπηγορίαν ἐς ἑαυτὸν ἀντὶ
[66, 18]   ἡμέρας τε εἴκοσιν ἔζησεν {καὶ}  ἐπ´   ἐννέα καὶ τριάκοντα ἔτεσι καὶ
[66, 4]   μὲν αὐτοὺς λόγοις τισὶ καὶ  ἐπαγγελίαις   προσποιήσασθαι, μὴ πεισθεῖσι δὲ ἐπολέμει.
[66, 4]   καὶ φαῦλον καὶ πόρρωθεν ὕδωρ  ἐπαγόμενοι.   Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι διὰ τῶν
[66, 8]   μηδὲ τὸν τυχόντα μηδ´ εἰ  ἐπαίτιός   τις ἦν, παραλείπων, ἀλλὰ καὶ
[66, 3]   Γερμανίᾳ ἄλλαι τε κατὰ Ῥωμαίων  ἐπαναστάσεις   ἐγένοντο, οὐδὲν ἐς μνήμην ἐμοὶ
[66, 9]   ἅλωσιν, ἵνα μετὰ τοῦ υἱέος  ἐπανέλθῃ   πρὸς τὴν Ῥώμην. Τριβομένου δὲ
[66, 12]   Τίτος εἰς τὴν Ἰταλίαν  ἐπανελθὼν   τὰ ἐπινίκια αὐτός τε καὶ
[66, 10]   ἀνελάμβανε, καὶ τὰ ἤδη ἐφθαρμένα  ἐπανεσκεύαζε,   καὶ συντελουμένοις αὐτοῖς οὐ τὸ
[66, 23]   ἐδόκουν οἱ μὲν τοὺς γίγαντας  ἐπανίστασθαι   (πολλὰ γὰρ καὶ τότε εἴδωλα
[66, 2]   καὶ Δομιτιανὸς ἔδοσαν, καὶ  ἐπάρχους   ἄλλους ἐπ´ ἄλλοις καὶ ὑπάτους
[66, 12]   προσέτι καὶ βλασφημῶν αὐτὸν οὐκ  ἐπαύετο,   καί ποτε διὰ τοῦτο οἱ
[66, 13]   εἰ καὶ τὰ μάλιστα μὴ  ἐπαύσατο   περὶ τῆς φυγῆς ἀκούσας (ἔτυχε
[66, 26]   ἀδελφοῦ ἀναλωθείς, ὅτι καὶ πρότερον  ἐπεβεβούλευτο   ὑπ´ αὐτοῦ, ὡς δέ τινες
[66, 5]   τοῦ ἔξω περιβόλου οἱ Ῥωμαῖοι  ἐπέβησαν,   ἐν μέσῳ δὲ τῶν δύο
[66, 18]   ὥς γε ἐς ἡγεμονίαν εἰπεῖν,  ἐπεβίω,   ὥστε μηδ´ ἁμαρτίαν τινὰ αὐτῷ
[66, 16]   μέντοι καὶ ἠλεήθησαν. Κἀν τούτῳ  ἐπεβουλεύθη   μὲν ὑπό τε τοῦ Ἀλιηνοῦ
[66, 16]   κἀκεῖνοι τῷ τοσαῦτα εὐηργετηκότι σφᾶς  ἐπεβούλευσαν.   ~Ταῦτα μὲν οὕτως ἔσχεν, Οὐεσπασιανὸς
[66, 10]   συντελουμένοις αὐτοῖς οὐ τὸ ἑαυτοῦ  ἐπέγραφεν   ὄνομα, ἀλλὰ τὸ τῶν πρώτως
[66, 12]   τῶν τῆς ἀρχῆς ὀνομάτων προσθείς.  ~Ἐπεὶ   δὲ Πρίσκος Ἑλουίδιος τοῦ
[66, 17]   κομᾷ, ἐγὼ δὲ φαλακρός εἰμι"  Ἐπειδή   τε ἐπίστευσεν ὅτι τελευτήσει, ἔφη
[66, 13]   κἀκ τούτου καὶ ὑποδιέφθειρόν τινας,  ἔπεισεν   Μουκιανὸς τὸν Οὐεσπασιανὸν πάντας
[66, 22]   ἐς αὐτὰ τὰ ἄκρα ἐξικέσθαι,  ἔπειτα   πῦρ πολὺ καὶ καπνὸς ἄπλετος,
[66, 1]   πρόρριζος ὑπὸ σφοδροῦ πνεύματος ἀνατραπεῖσα,  ἔπειτα   τῇ ὑστεραίᾳ ὑφ´ ἑαυτῆς ἀνέστη
[66, 4]   καὶ μηχανήματα προσῆγον, τούς τε  ἐπεκθέοντας   ὁμόσε ἰόντες ἀνέστελλον, καὶ τοὺς
[66, 20]   μὲν Τίτος αὐτοκράτωρ τὸ πεντεκαιδέκατον  ἐπεκλήθη,   δὲ Ἀγρικόλας ἔν τε
[66, 1]   τε Τίτος καὶ Δομιτιανὸς  ἐπεκλήθησαν,   τήν τε ὕπατον ἀρχὴν
[66, 10]   ἐφοίτα, καὶ περὶ πάντων αὐτοῖς  ἐπεκοίνου,   κἀν τῇ ἀγορᾷ πολλάκις ἐδίκαζεν.
[66, 8]   τὸ καθεστηκὸς ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ  ἐπελάγισεν·   ὅπερ οὐπώποτε πλὴν ἅπαξ γεγονέναι
[66, 4]   σφοδρότερον ἅτε καὶ ἀφ´ ὑψηλοῦ,  ἔπεμπον,   καὶ ἐπεξιόντες, καιρὸς ἦν,
[66, 12]   καὶ πατὴρ ἐφ´ ἅρματος  ἔπεμψαν·   συνέπεμπε δέ σφισιν αὐτὰ καὶ
[66, 24]   ἄνδρας ἐκ τῶν ὑπατευκότων οἰκιστὰς  ἔπεμψε,   καὶ χρήματα ἄλλα τε καὶ
[66, 9]   σῖτον πολὺν εἰς τὴν Ῥώμην  ἔπεμψεν   ἀπ´ αὐτῆς· τὸν δὲ υἱὸν
[66, 24]   ἐν τῇ Καμπανίᾳ γενόμενον ἐκδημήσαντος,  ἐπενείματο·   καὶ γὰρ τὸ Σεραπεῖον καὶ
[66, 3]   ὧν ἐπεχείρησεν (οὐδὲν γὰρ μικρὸν  ἐπενόει)   φοβηθεὶς τὸν πατέρα, πρός τε
[66, 25]   γὰρ τοῖς ὀνόμασι χρησάμενοι ἐναυμάχησαν)  ἐπεξῆλθον   ἐς τὸ νησίδιον, καὶ προσβαλόντες
[66, 4]   καὶ ἀφ´ ὑψηλοῦ, ἔπεμπον, καὶ  ἐπεξιόντες,   καιρὸς ἦν, νυκτός τε
[66, 9]   ὧν τε ἐφρόνει καὶ ὧν  ἐπεποιήκει   οὔτε ἐθάρσει, καὶ προσέτι καὶ
[66, 8]   λήψεσθαι, ὅτι πρῶτοι αὐτὸν αὐτοκράτορα  ἐπεποιήκεσαν,   οὐ μόνον οὐδὲν εὕροντο ἀλλὰ
[66, 12]   καὶ τὸ νεώτερα αὐτοῖς πράγματα  ἐπεσάγειν.   Ἦν γὰρ τοῦ Θρασέου γαμβρὸς
[66, 23]   αὐτῆς ἐπλήρωσε καὶ τὸν ἥλιον  ἐπεσκίασε.   Καὶ συνέβη κἀνταῦθα δέος οὐ
[66, 9]   εἴα, ἐς δὲ τὴν Ῥώμην  ἐπέστειλε,   τήν τε ἀτιμίαν τῶν καταψηφισθέντων
[66, 10]   ἀναλέγεσθαι, καὶ ὅσα ἀπὼν  ἐπέστελλε   τῇ βουλῇ, διὰ τῶν υἱέων
[66, 4]   αὐτῶν διεξιόντες τοῖς τε ὑδρευομένοις  ἐπετίθεντο   καὶ τοὺς ἀποσκεδαννυμένους ἐλυμαίνοντο· οὓς
[66, 10]   ἑφθόν τι πλὴν ὀσπρίων πιπράσκεσθαι  ἐπέτρεπε.   Κἀκ τούτου καὶ τὰ μάλιστα
[66, 19]   αὐτός ποτε ἐδέξατο οὔτ´ ἄλλοις  ἐπέτρεψεν,   λέγων ὅτι ἐγὼ μὲν οὐδὲν
[66, 14]   ἦν καὶ ὅτι μνήμης ἄριστα  ἐπεφύκει.   Πρὸς γοῦν τὴν δέσποιναν τὴν
[66, 4]   τῷ πρὸς Ἰουδαίους πολέμῳ ἐπιταχθεὶς  ἐπεχείρησε   μὲν αὐτοὺς λόγοις τισὶ καὶ
[66, 3]   καὶ πολλῷ μᾶλλον ἐξ ὧν  ἐπεχείρησεν   (οὐδὲν γὰρ μικρὸν ἐπενόει) φοβηθεὶς
[66, 2]   ἤθροιζεν ἑτοιμότατα, τὴν ἐπ´ αὐτῷ  ἐπηγορίαν   ἐς ἑαυτὸν ἀντὶ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ
[66, 19]   δύναμαι· οὔτε γὰρ ἄξιόν τι  ἐπηγορίας   ποιῶ, οὔτε μοι μέλει τῶν
[66, 12]   τε ἀεὶ κατηγόρει καὶ δημοκρατίαν  ἐπῄνει,   καὶ ἔπραττεν ἀκόλουθα τούτοις καὶ
[66, 18]   τινί) ἤδη δὲ καὶ ὅτι  ἐπὶ   βραχύτατον, ὥς γε ἐς ἡγεμονίαν
[66, 15]   ἰδού, τέκνον, εἴ τι ὄζουσιν"  ~Ἐπὶ   δὲ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ ἕκτον καὶ
[66, 21]   μὲν ἐπὶ μᾶλλον ποτὲ δὲ  ἐπὶ   ἧττον, γίνεται· πολλάκις δὲ καὶ
[66, 20]   ἔφερε, καὶ ἔλαθον ἐκ τοῦ  ἐπὶ   θάτερα πρὸς τὰ στρατόπεδα τὰ
[66, 12]   αὐτὰ καὶ Δομετιανὸς ὑπατεύων  ἐπὶ   κέλητος. Μετὰ τοῦτο διδασκάλους ἐν
[66, 18]   ἀπέθανε, τάχα ἂν ἐλεγχθείς, εἴγε  ἐπὶ   μακρὸν ἐβεβιώκει, ὅτι εὐτυχίᾳ πλείονι
[66, 21]   μὲν οὕτως ἀεί, ποτὲ μὲν  ἐπὶ   μᾶλλον ποτὲ δὲ ἐπὶ ἧττον,
[66, 25]   ἐκ τῶν ὑπαρχόντων πάντα. ~Καὶ  ἐπὶ   μὲν τοῖς ἄλλοις οὐδὲν ἐξαίρετον
[66, 12]   αὐτοῦ ἡμάρτανε. Θρασέας μὲν γὰρ  ἐπὶ   Νέρωνος ὢν οὐκ ἠρέσκετο αὐτῷ,
[66, 25]   ὑγρῷ, ἐσήγαγε δὲ καὶ ἀνθρώπους  ἐπὶ   πλοίων. Καὶ οὗτοι μὲν ἐκεῖ,
[66, 23]   συνέβη κἀνταῦθα δέος οὐ μικρὸν  ἐπὶ   πολλὰς ἡμέρας οὔτ´ εἰδόσι τοῖς
[66, 17]   τε ἀστὴρ κομήτης  ἐπὶ   πολὺ φαντασθεὶς καὶ τὸ μνημεῖον
[66, 9]   τήν τε ἀτιμίαν τῶν καταψηφισθέντων  ἐπὶ   ταῖς λεγομέναις ἀσεβείαις ὑπὸ Νέρωνος
[66, 26]   ἔπραξεν, ἀλλὰ τῷ ἐπιγιγνομένῳ ἔτει,  ἐπί   τε τοῦ Φλαουίου καὶ ἐπὶ
[66, 18]   αὐτοῦ ἀπλήστως ἀποχρῶνται καὶ πολλὰ  ἐπί   τε φθόνῳ καὶ διαβολῇ αὐτοῦ
[66, 7]   τά τε ἄλλα αὐτοῖς, ὅσα  ἐπὶ   τηλικαύτῃ νίκῃ εἰκὸς ἦν, καὶ
[66, 19]   ἀλλ´ οὐδὲ ἄλλος τις αὐτῷ  ἐπὶ   τῆς αὐτοῦ ἀρχῆς ἐτελεύτησε. Τάς
[66, 25]   τινὰ χειροήθη, δεδιδαγμένα πάνθ´ ὅσα  ἐπὶ   τῆς γῆς πράττειν καὶ ἐν
[66, 9]   ἀπαλείφων, καὶ τὰς γραφὰς τὰς  ἐπὶ   τοιούτοις ἐγκλήμασι καταλύων. Τούς τε
[66, 19]   τῆς Ἀσίας τινὰς προσεποιήσατο καὶ  ἐπὶ   τὸν Εὐφράτην προχωρῶν πολλῷ πλείους
[66, 6]   καὶ ἀνεῴχθη ἔσοδος  ἐπὶ   τὸν νεὼν τοῖς Ῥωμαίοις. Οὐ
[66, 11]   τοῦ Νέρωνος ἐσκυθρωπακότα ποτὲ αὐτὸν  ἐπὶ   τοῦ θεάτρου ἐν τῇ Ἑλλάδι,
[66, 11]   προσελθόντος αὐτῷ καὶ ἀπολογουμένου ὅτι  ἐπὶ   τοῦ Νέρωνος ἐσκυθρωπακότα ποτὲ αὐτὸν
[66, 26]   ἐπί τε τοῦ Φλαουίου καὶ  ἐπὶ   τοῦ Πωλίωνος τῶν ὑπάτων, καθιερώσας
[66, 4]   ὁμόσε ἰόντες ἀνέστελλον, καὶ τοὺς  ἐπὶ   τοῦ τείχους ἐπόντας σφενδόναις καὶ
[66, 15]   δὲ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ ἕκτον καὶ  ἐπὶ   τοῦ Τίτου τέταρτον ἀρχόντων τὸ
[66, 15]   ὥστ´ ἐκεῖνον δυσχεραίνοντας τοὺς Ῥωμαίους  ἐπὶ   τούτοις αἰσθόμενον ἀποπέμψασθαι αὐτήν. Ἄλλως
[66, 19]   μέντοι ποτὲ διὰ ταῦτα ἐκόλασεν.  Ἐπὶ   τούτου καὶ Ψευδονέρων ἐφάνη,
[66, 9]   Παλαιστίνῃ κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ ὁλκάδος  ἐπιβὰς   ἐς Λυκίαν ἔπλευσε, κἀκεῖθεν τὰ
[66, 18]   μοναρχήσας ἔπραξεν, ἀλλὰ χρηστὸς καίπερ  ἐπιβουλευθεὶς   καὶ σώφρων καίτοι καὶ τῆς
[66, 26]   πείθομαι, ὅτι τὸν Δομιτιανὸν σαφῶς  ἐπιβουλεύσαντά   οἱ λαβὼν οὐκ ἀπέκτεινεν, ἀλλ´
[66, 25]   αὐτῶν ἀπενεγκεῖν καὶ λαβεῖν τὸ  ἐπιγεγραμμένον.   ~Διατελέσας δὲ ταῦτα, καὶ τῇ
[66, 22]   βρονταῖς ἐοικυῖαι αἱ δὲ καὶ  ἐπίγειοι   μυκηθμοῖς ὅμοιαι συνέβαινον, καὶ
[66, 24]   ἐνέβαλε) πῦρ δὲ δὴ ἕτερον  ἐπίγειον   τῷ ἑξῆς ἔτει πολλὰ πάνυ
[66, 26]   ἔτι μέγα ἔπραξεν, ἀλλὰ τῷ  ἐπιγιγνομένῳ   ἔτει, ἐπί τε τοῦ Φλαουίου
[66, 2]   γράφειν, τὸ ὄνομα αὐτοῦ μόνον  ἐπιγραφόμενος.   Καὶ διὰ τοῦτό γε καὶ
[66, 5]   σπανίζοντες τῆς τροφῆς, περιεῖπον ἐς  ἐπίδειξιν   τοῦ καὶ αὐτοὶ αὐτομόλους ἔχειν.
[66, 8]   ἄδην ἐνεφοροῦντο, τῇ τοῦ αὐτοκράτορος  ἐπιεικείᾳ   ἀποχρώμενοι· ~ὁ δὲ ἐκείνους μὲν
[66, 8]   ὥστε καὶ τὸν Οὐεσπασιανὸν καίπερ  ἐπιεικέστατον   ὄντα χαλεπῆναι, καὶ κελεῦσαι μὲν
[66, 18]   χρόνῳ λαμπρύνεσθαι, δ´ ὅτι  ἐπιεικῶς   ἄρξας ἐν ἀκμῇ τῆς δόξης
[66, 26]   τὸ στρατόπεδον ἐσῆλθε, τήν τε  ἐπίκλησιν   καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ αὐτοκράτορος
[66, 12]   εἰς τὴν Ἰταλίαν ἐπανελθὼν τὰ  ἐπινίκια   αὐτός τε καὶ πατὴρ
[66, 7]   μόνος γε οὗτος ἐν τοῖς  ἐπινικίοις   ἐκολάσθη. Οὕτω μὲν τὰ Ἱεροσόλυμα
[66, 20]   ταῦτα ὑπὸ Δομιτιανοῦ, καίπερ τὰς  ἐπινικίους   τιμὰς παρὰ τοῦ Τίτου λαβών.
[66, 1]   τὸ κατὰ τὸν ὀδόντα τῇ  ἐπιούσῃ   ἡμέρᾳ συνηνέχθη, καὶ αὐτὸς
[66, 2]   αὐταρχοῦντες ἐποίουν ὥστε τὸν Οὐεσπασιανὸν  ἐπιστεῖλαί   ποτε τῷ Δομιτιανῷ ὅτι χάριν
[66, 11]   κόρακας ἄπελθε" Τοῦ δὲ Οὐολογαίσου  ἐπιστείλαντος   αὐτῷ οὕτως βασιλεὺς βασιλέων Ἀρσάκης
[66, 17]   ἔτι ἄρχοντος ἑτέρου ἕκαστος αὐτῶν  ἐπίστευσεν   αὐτοκράτωρ, ἀφ´ οὗ γε καὶ
[66, 17]   δὲ φαλακρός εἰμι" Ἐπειδή τε  ἐπίστευσεν   ὅτι τελευτήσει, ἔφη θεὸς ἤδη
[66, 13]   τοῦτο μήτε γράμματα μήτε νεῖν  ἐπίστηται.   Καὶ πάντας ὑπερορῶσι, καὶ τὸν
[66, 3]   παραρρέοντα ποταμὸν ὑπὸ τῶν πεπτωκότων  ἐπισχεθῆναι.   δὲ Δομιτιανός, ἐξ ὧν
[66, 4]   Τίτος τῷ πρὸς Ἰουδαίους πολέμῳ  ἐπιταχθεὶς   ἐπεχείρησε μὲν αὐτοὺς λόγοις τισὶ
[66, 13]   κυνικός, συχνὰ καὶ οὐκ  ἐπιτήδεια   τοῖς παροῦσι δημοσίᾳ, τῷ τῆς
[66, 17]   αὐτόματον ἀνοιχθέν. Τῶν δὲ ἰατρῶν  ἐπιτιμώντων   αὐτῷ ὅτι τῇ τε ἄλλῃ
[66, 14]   δὲ Οὐεσπασιανὸς ἑκὼν αὐτῇ  ἐπιτρέπειν   τοῦτο ποιεῖν ἐκ τῶν ἄλλων
[66, 2]   Πολλοῖς γοῦν ἀρχάς τε καὶ  ἐπιτροπείας   αὐτὸς καὶ Δομιτιανὸς ἔδοσαν,
[66, 14]   τοῖς μὲν ἀρχὰς τοῖς δὲ  ἐπιτροπείας   στρατείας ἱερωσύνας, ἤδη δέ τισι
[66, 25]   αὐτὰ καὶ γυναῖκες, οὐ μέντοι  ἐπιφανεῖς,   συγκατειργάσαντο. Ἄνδρες τε πολλοὶ μὲν
[66, 10]   ὅτι καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς  ἐπιφανεστάτοις   τὸ αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι κελεύσας,
[66, 12]   Θρασέου γαμβρὸς καὶ ζηλοῦν αὐτὸν  ἐπλάττετο,   πολὺ δ´ αὐτοῦ ἡμάρτανε. Θρασέας
[66, 9]   δὲ ὁλκάδος ἐπιβὰς ἐς Λυκίαν  ἔπλευσε,   κἀκεῖθεν τὰ μὲν πεζῇ τὰ
[66, 5]   αὐτὸς λίθῳ τὸν ἀριστερὸν ὦμον  ἐπλήγη,   καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τὴν χεῖρα
[66, 26]   εἶπε μὲν ὅτι ἓν μόνον  ἐπλημμέλησα"   τί δὲ δὴ τοῦτο εἴη
[66, 23]   τε ἀέρα τὸν ὑπὲρ αὐτῆς  ἐπλήρωσε   καὶ τὸν ἥλιον ἐπεσκίασε. Καὶ
[66, 12]   αὐτοῦ ἀπείχετο, ἀλλ´ ἐξ ὧν  ἐποίει   ἐθανάτα, καὶ πολλὰ πράττων ἔμελλέ
[66, 9]   ὅτι καὶ μοναρχήσας ὁμοίως αὐτὸ  ἐποίει.   Ὅθεν οὐκ ἀχαρίτως τις εἶπε
[66, 15]   ὡς καὶ γυνὴ αὐτοῦ οὖσα  ἐποίει,   ὥστ´ ἐκεῖνον δυσχεραίνοντας τοὺς Ῥωμαίους
[66, 1]   τὴν δίαιταν ὡς πλήθει  ἐποιεῖτο,   δειπνοῦντι προσελθὼν ὤκλασε καὶ τὴν
[66, 15]   δὲ Οὐεσπασιανὸς θηρίων μὲν  ἐποιεῖτο   ἐν τοῖς θεάτροις, μονομαχίαις δὲ
[66, 10]   ἄλλων καθ´ ἑκάστην ἡμέραν συχνοὺς  ἐποιεῖτο,   καὶ πολλάκις καὶ αὐτὸς παρὰ
[66, 10]   ἐς τὰς τοῦ δήμου χρείας  ἐποιεῖτο.   Ὅτι Βεσπασιανὸς γέλωτα ὠφλίσκανεν ὁσάκις
[66, 5]   κήρυγμα αὖθις, ἄδειαν αὐτοῖς διδούς,  ἐποιήσατο.   Ἐκεῖνοί τε οὖν καὶ ὣς
[66, 3]   τότε μὲν ἐν ταῖς ἐρωμέναις  ἐποιήσατο,   ὕστερον δὲ καὶ ἔγημεν. ~Ὁ
[66, 25]   αὐτοῦ ἱερώσας πολλὰ καὶ θαυμαστὰ  ἐποίησε.   Γέρανοί τε γὰρ ἀλλήλοις ἐμαχέσαντο
[66, 8]   αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα  ἐποίησεν.   Οἱ δ´ οὖν Ἀλεξανδρεῖς διά
[66, 16]   καὶ αὐτὸν καὶ τοὺς ἄλλους  ἐποίησεν,   οὐ μέντοι καὶ ἠλεήθησαν. Κἀν
[66, 2]   οὕτω πάντα αὐτοὶ ὡς αὐταρχοῦντες  ἐποίουν   ὥστε τὸν Οὐεσπασιανὸν ἐπιστεῖλαί ποτε
[66, 4]   ἐπαγγελίαις προσποιήσασθαι, μὴ πεισθεῖσι δὲ  ἐπολέμει.   Καὶ μάχαις ταῖς μὲν πρώταις
[66, 4]   πρώταις ἀγχώμαλα ἀγωνισάμενος, εἶτα κρατήσας  ἐπολιόρκει   τὰ Ἱεροσόλυμα. Ἦν δὲ τρία
[66, 4]   καὶ τοὺς ἐπὶ τοῦ τείχους  ἐπόντας   σφενδόναις καὶ τοξεύμασιν ἀνεῖργον· συχνοὺς
[66, 25]   μὲν τοῖς ἄλλοις οὐδὲν ἐξαίρετον  ἔπραξε,   τὸ δὲ δὴ θέατρον τὸ
[66, 26]   δῆμον ἰδεῖν, οὐδὲν ἔτι μέγα  ἔπραξεν,   ἀλλὰ τῷ ἐπιγιγνομένῳ ἔτει, ἐπί
[66, 18]   οὔτε φονικὸν οὔτε ἐρωτικὸν μοναρχήσας  ἔπραξεν,   ἀλλὰ χρηστὸς καίπερ ἐπιβουλευθεὶς καὶ
[66, 9]   ἄλλα τε πολλὰ καὶ γελοῖα  ἔπραττε,   καὶ τὰς μυίας γραφείοις κατεκέντει.
[66, 17]   πάντα τὰ προσήκοντα τῇ ἀρχῇ  ἔπραττε,   τὸν αὐτοκράτορα" ἔφη ἑστῶτα δεῖ
[66, 12]   κατηγόρει καὶ δημοκρατίαν ἐπῄνει, καὶ  ἔπραττεν   ἀκόλουθα τούτοις καὶ συνίστη τινάς,
[66, 12]   ὑβριστικὸν ἔλεγεν ἐς αὐτὸν οὐδὲ  ἔπραττεν,   πλὴν καθ´ ὅσον προσκοινωνεῖν οἱ
[66, 14]   ποιεῖν ἐκ τῶν ἄλλων ὧν  ἔπραττεν,   ὧν ὀλίγα δείγματος ἕνεκα διηγήσομαι.
[66, 3]   αὐτὸς ἰδίαν ἤθροισε καὶ Καῖσαρ  ἐπωνομάσθη,   λέγων ἔγγονος τοῦ Καίσαρος τοῦ
[66, 25]   κυνηγετικὸν τό τε βαλανεῖον τὸ  ἐπώνυμον   αὐτοῦ ἱερώσας πολλὰ καὶ θαυμαστὰ
[66, 10]   τὰ τεμένη καὶ τὰ δημόσια  ἔργα   τὰ πεπονηκότα ἀνελάμβανε, καὶ τὰ
[66, 5]   Τίτος πάντας ἀπέφραξε. ~Κἀν τοῖς  ἔργοις   τούτοις πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο ἑκατέρων καὶ
[66, 12]   συνίστη τινάς, ὥσπερ που φιλοσοφίας  ἔργον   ὂν τό τε τοὺς κρατοῦντας
[66, 23]   πόλεις δύο ὅλας, τό τε  Ἑρκουλάνεον   καὶ τοὺς Πομπηίους, ἐν θεάτρῳ
[66, 6]   Ἰουδαῖοι πολὺ προθυμότερον, ὥσπερ τι  ἕρμαιον   τὸ πρός τε τῷ ναῷ
[66, 1]   οἰκίαν ἐσαγαγεῖν. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν  ἑρμηνεύσεως   ἔχρῃζεν, Ἰώσηπος δὲ ἀνὴρ Ἰουδαῖος
[66, 11]   πρὸς ὀργὴν ἀπελθεῖν, τοῦ δὲ  ἐρομένου   ὅποι ἐς κόρακας" εἶπεν, ὑπὲρ
[66, 25]   μικρὰ ἄνωθεν ἐς τὸ θέατρον  ἐρρίπτει,   σύμβολον ἔχοντα τὸ μὲν ἐδωδίμου
[66, 8]   Καὶ οἱ μὲν οὕτω τότ´  ἐρριψοκινδύνουν,   καὶ τῆς ἀσελγείας, ὑφ´ ἧς
[66, 3]   ἀποσπάσας τότε μὲν ἐν ταῖς  ἐρωμέναις   ἐποιήσατο, ὕστερον δὲ καὶ ἔγημεν.
[66, 9]   ἀχαρίτως τις εἶπε πρὸς τὸν  ἐρωτήσαντα   τί πράττει Δομιτιανός" ὅτι ἰδιάζει
[66, 3]   τὰ πολλὰ διατρίβων καὶ τῷ  ἔρωτι   τῆς Δομιτίας τῆς Κορβούλωνος θυγατρὸς
[66, 18]   Τίτος οὐδὲν οὔτε φονικὸν οὔτε  ἐρωτικὸν   μοναρχήσας ἔπραξεν, ἀλλὰ χρηστὸς καίπερ
[66, 3]   Ἡττηθεὶς δὲ μάχαις τισὶν ἔφυγεν  ἐς   ἀγρόν τινα, κἀνταῦθα ἐς μνημεῖον
[66, 23]   Ἀφρικὴν καὶ ἐς〉 Συρίαν καὶ  ἐς   Αἴγυπτον, ἦλθε δὲ καὶ ἐς
[66, 22]   μὲν λίθοι ὑπερμεγέθεις, ὥστε καὶ  ἐς   αὐτὰ τὰ ἄκρα ἐξικέσθαι, ἔπειτα
[66, 8]   ἀπέδοτο, χαλεπῶς φέροντες ἄλλα τε  ἐς   αὐτὸν ἀπερρίπτουν καὶ ὅτι ἓξ
[66, 12]   μέντοι οὐδ´ ὣς ὑβριστικὸν ἔλεγεν  ἐς   αὐτὸν οὐδὲ ἔπραττεν, πλὴν καθ´
[66, 16]   τοῖς μάλιστα νομίζων καὶ πάσῃ  ἐς   αὐτοὺς ἀφθονωτάτῃ τιμῇ χρώμενος, οὐ
[66, 18]   διαβολῇ αὐτοῦ ποιοῦσιν, οἱ δὲ  ἐς   αὑτοὺς πάντα ἀνακείμενα εἰδότες προνοοῦνταί
[66, 23]   ἀπ´ αὐτῆς ἦλθε μὲν καὶ  ἐς   Ἀφρικὴν καὶ ἐς〉 Συρίαν καὶ
[66, 11]   προνοίᾳ τῶν κοινῶν αὐτοκράτωρ ἐνομίζετο,  ἐς   δὲ δὴ τἆλλα πάντα κοινὸς
[66, 9]   ~ὁ δὲ ἐκείνους μὲν εἴα,  ἐς   δὲ τὴν Ῥώμην ἐπέστειλε, τήν
[66, 21]   πέριξ κορυφαὶ τὸ ἀρχαῖον ὕψος  ἐς   δεῦρο ἔχουσι, τὸ δὲ ἔμπυρον
[66, 2]   ἑτοιμότατα, τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπηγορίαν  ἐς   ἑαυτὸν ἀντὶ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ ἀναδεχόμενος.
[66, 5]   πρόσμιξίς σφισιν ἐγίγνετο· ἀναχωρήσαντες γὰρ  ἐς   ἐκεῖνο πάντες ῥᾷον, ἅτε καὶ
[66, 22]   τότε συμβάντα, καὶ τὰ πάντα  ἐς   ἓν συναχθέντα, νομισθείη. Ἔσχε γὰρ
[66, 25]   καὶ ἐλέφαντες τέσσαρες, ἄλλα τε  ἐς   ἐνακισχίλια καὶ βοτὰ καὶ θηρία
[66, 5]   καίπερ σπανίζοντες τῆς τροφῆς, περιεῖπον  ἐς   ἐπίδειξιν τοῦ καὶ αὐτοὶ αὐτομόλους
[66, 18]   ὅτι ἐπὶ βραχύτατον, ὥς γε  ἐς   ἡγεμονίαν εἰπεῖν, ἐπεβίω, ὥστε μηδ´
[66, 11]   οὐδὲν πλὴν αὐτὸ τοῦτο ὅτι  ἐς   κόρακας ἄπελθε" Τοῦ δὲ Οὐολογαίσου
[66, 11]   ἀπελθεῖν, τοῦ δὲ ἐρομένου ὅποι  ἐς   κόρακας" εἶπεν, ὑπὲρ τούτου οὖν
[66, 26]   ὄντα καὶ τάχα περιγενέσθαι δυνάμενον  ἐς   λάρνακα χιόνος πολλῆς γέμουσαν
[66, 9]   κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ ὁλκάδος ἐπιβὰς  ἐς   Λυκίαν ἔπλευσε, κἀκεῖθεν τὰ μὲν
[66, 3]   ἔφυγεν ἐς ἀγρόν τινα, κἀνταῦθα  ἐς   μνημεῖον ὑπόγειον, προκαταπρήσας αὐτό, κατέδυ·
[66, 3]   κατὰ Ῥωμαίων ἐπαναστάσεις ἐγένοντο, οὐδὲν  ἐς   μνήμην ἐμοὶ γοῦν ὄφελος φέρουσαι,
[66, 13]   Δημήτριον καὶ τὸν Ὁστιλιανὸν καὶ  ἐς   νήσους κατέκλεισε. Καὶ μὲν
[66, 16]   Καίσαρά ποτε ἑαυτὸν ὀνομάσας καὶ  ἐς   ὅπλα χωρήσας ἡττηθείς τε καὶ
[66, 25]   πεποιημένῳ εἷλον αὐτό. Ταῦτα μὲν  ἐς   ὄψιν ἥκοντα καὶ ἐφ´ ἑκατὸν
[66, 20]   καὶ ἑκατοντάρχους χιλίαρχόν τε φονεύσαντες,  ἐς   πλοῖα κατέφυγον καὶ ἐξαναχθέντες περιέπλευσαν
[66, 18]   σώφρων καίτοι καὶ τῆς Βερενίκης  ἐς   Ῥώμην αὖθις ἐλθούσης ἐγένετο. Τάχα
[66, 23]   μὲν καὶ ἐς Ἀφρικὴν καὶ  ἐς〉   Συρίαν καὶ ἐς Αἴγυπτον, ἦλθε
[66, 10]   τὰς συλλογὰς τῶν χρημάτων οὐκ  ἐς   τὰς ἑαυτοῦ ἡδονὰς ἀλλ´ ἐς
[66, 23]   οἱ μὲν ἐκ τῶν οἰκιῶν  ἐς   τὰς ὁδοὺς οἱ δὲ ἔξωθεν
[66, 10]   ἐς τὰς ἑαυτοῦ ἡδονὰς ἀλλ´  ἐς   τὰς τοῦ δήμου χρείας ἐποιεῖτο.
[66, 8]   τροπαιοφόροι ἐψηφίσθησαν. ~Τοῦ Οὐεσπασιανοῦ δὲ  ἐς   τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐσελθόντος Νεῖλος
[66, 2]   μὲν οὖν καὶ Οὐεσπασιανὸς  ἐς   τὴν ἀρχήν, ὡς καὶ ἄλλοι
[66, 23]   μεταστρέφεσθαι, καὶ τὸν μὲν ἥλιον  ἐς   τὴν γῆν ἀφανίζεσθαι, τὴν δὲ
[66, 23]   εἴσω, ἔκ τε τῆς θαλάσσης  ἐς   τὴν γῆν καὶ ἐξ ἐκείνης
[66, 23]   τὴν γῆν καὶ ἐξ ἐκείνης  ἐς   τὴν θάλασσαν, οἷα τεταραγμένοι καὶ
[66, 16]   τὸ ἀγγεῖον ὑπερεχύθη ὥστε καὶ  ἐς   τὴν ὁδὸν προχωρῆσαι, καὶ
[66, 16]   μνημεῖον κατακρυφθεὶς ἐφωράθη τε καὶ  ἐς   τὴν Ῥώμην ἀνήχθη. Συναπέθανε δὲ
[66, 9]   δὲ Οὐεσπασιανὸς μετὰ ταῦτα  ἐς   τὴν Ῥώμην ἐσεληλύθει, καὶ Μουκιανῷ
[66, 10]   αὐτοῦ τύχης, ἐδεξιοῦτο. Ἐλθὼν δ´  ἐς   τὴν Ῥώμην καὶ τοῖς στρατιώταις
[66, 23]   ἐς Αἴγυπτον, ἦλθε δὲ καὶ  ἐς   τὴν Ῥώμην, καὶ τόν τε
[66, 15]   ἤνθει καὶ διὰ τοῦτο καὶ  ἐς   τὴν Ῥώμην μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ
[66, 1]   ὕπνοις τὸν τοῦ Διὸς ὄχον  ἐς   τὴν τοῦ Οὐεσπασιανοῦ οἰκίαν ἐσαγαγεῖν.
[66, 15]   τινες καὶ τότε σοφισταὶ κύνειοι  ἐς   τὸ ἄστυ πως παραδύντες, Διογένης
[66, 9]   μὲν πεζῇ τὰ δὲ ναυτιλλόμενος  ἐς   τὸ Βρεντέσιον ἐκομίσθη. δὲ
[66, 2]   χρήματα ἀμύθητα πανταχόθεν, ὅθεν ἐνεδέχετο,  ἐς   τὸ δημόσιον ἤθροιζεν ἑτοιμότατα, τὴν
[66, 25]   σφαιρία γὰρ ξύλινα μικρὰ ἄνωθεν  ἐς   τὸ θέατρον ἐρρίπτει, σύμβολον ἔχοντα
[66, 15]   πως παραδύντες, Διογένης μὲν πρότερος  ἐς   τὸ θέατρον πλῆρες ἀνδρῶν ἐσῆλθε
[66, 10]   προσδιέφθειρε. Μεγαλοφρονέστατα δὲ ἀεί ποτε  ἐς   τὸ κοινὸν ὅσα ἐχρῆν ἀναλώσας,
[66, 16]   ὅπλα χωρήσας ἡττηθείς τε καὶ  ἐς   τὸ μνημεῖον κατακρυφθεὶς ἐφωράθη τε
[66, 25]   τοῖς ὀνόμασι χρησάμενοι ἐναυμάχησαν) ἐπεξῆλθον  ἐς   τὸ νησίδιον, καὶ προσβαλόντες τείχει
[66, 6]   ἄλλοι ἑαυτοὺς κατεχρῶντο, οἱ δὲ  ἐς   τὸ πῦρ ἐσεπήδων. Καὶ ἐδόκει
[66, 26]   τε τὴν Ῥώμην ἀφίππευσε καὶ  ἐς   τὸ στρατόπεδον ἐσῆλθε, τήν τε
[66, 23]   γῆν ἀφανίζεσθαι, τὴν δὲ γῆν  ἐς   τὸν οὐρανὸν ἀνιέναι. ~Ἡ μὲν
[66, 11]   τινα γράμματα, οἷα εἴωθεν ἀνώνυμα  ἐς   τοὺς αὐτοκράτορας, προπηλακισμὸν αὐτῷ φέροντα
[66, 17]   Ἐγεγόνει δὲ σημεῖα αὐτῷ φέροντα  ἐς   τοῦτο τε ἀστὴρ
[66, 17]   αὐτοκράτωρ, ἀφ´ οὗ γε καὶ  ἐς   τοῦτο παρέκυψεν, εἶναι· δεῖ δ´
[66, 23]   βοὴ ἠκούετο) οἱ δὲ καὶ  ἐς   χάος καὶ πῦρ τὸν
[66, 25]   ἐγένετο, παρέσχε δέ τινα καὶ  ἐς   ὠφέλειαν φέροντα αὐτοῖς· σφαιρία γὰρ
[66, 26]   ἀποθάνῃ. Ἔτι γοῦν ζῶντος αὐτοῦ  ἔς   τε τὴν Ῥώμην ἀφίππευσε καὶ
[66, 10]   φρουρὸς οὐδεὶς ἐν αὐταῖς ἐγκαθειστήκει.  Ἔς   τε τὸ συνέδριον διὰ παντὸς
[66, 1]   ἐς τὴν τοῦ Οὐεσπασιανοῦ οἰκίαν  ἐσαγαγεῖν.   Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἑρμηνεύσεως ἔχρῃζεν,
[66, 6]   ἑάλωσαν, ἀλλὰ καὶ πάνυ πολλοὺς  ἐσβιαζομένους   ἀπέκτειναν· ἐμπρήσαντες δέ τινα τῶν
[66, 10]   βουλευτῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων  ἐσεδέχετο,   καὶ τοῖς πάνυ φίλοις καὶ
[66, 6]   καὶ παραχρῆμα διὰ τὸ δεισιδαιμονῆσαι  ἐσέδραμον,   ἀλλ´ ὀψέ ποτε, τοῦ Τίτου
[66, 9]   μετὰ ταῦτα ἐς τὴν Ῥώμην  ἐσεληλύθει,   καὶ Μουκιανῷ μὲν ἄλλοις τε
[66, 8]   Οὐεσπασιανοῦ δὲ ἐς τὴν Ἀλεξάνδρειαν  ἐσελθόντος   Νεῖλος παλαιστῇ πλέον παρὰ
[66, 8]   Τὸ μὲν θεῖον τούτοις αὐτὸν  ἐσέμνυνεν,   οὐ μέντοι καὶ οἱ Ἀλεξανδρεῖς
[66, 6]   οἱ δὲ ἐς τὸ πῦρ  ἐσεπήδων.   Καὶ ἐδόκει πᾶσι μέν, μάλιστα
[66, 25]   πράττειν καὶ ἐν τῷ ὑγρῷ,  ἐσήγαγε   δὲ καὶ ἀνθρώπους ἐπὶ πλοίων.
[66, 25]   αὐτὸ ἐκεῖνο ὕδατος ἐξαίφνης πληρώσας  ἐσήγαγε   μὲν καὶ ἵππους καὶ ταύρους
[66, 15]   ἐς τὸ θέατρον πλῆρες ἀνδρῶν  ἐσῆλθε   καὶ πολλὰ αὐτοὺς λοιδορήσας ἐμαστιγώθη,
[66, 26]   ἀφίππευσε καὶ ἐς τὸ στρατόπεδον  ἐσῆλθε,   τήν τε ἐπίκλησιν καὶ τὴν
[66, 25]   μὲν ἐδωδίμου τινὸς τὸ δὲ  ἐσθῆτος   τὸ δὲ ἀργυροῦ σκεύους, ἄλλο
[66, 11]   ἀπολογουμένου ὅτι ἐπὶ τοῦ Νέρωνος  ἐσκυθρωπακότα   ποτὲ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θεάτρου
[66, 11]   ἰσοδίαιτός σφισιν ἦν. Καὶ γὰρ  ἔσκωπτε   δημοτικῶς καὶ ἀντεσκώπτετο ἡδέως· εἴ
[66, 6]   ἄκοντες συγκατέφλεξαν, καὶ ἀνεῴχθη  ἔσοδος   ἐπὶ τὸν νεὼν τοῖς
[66, 20]   καὶ ἐξαναχθέντες περιέπλευσαν τὰ πρὸς  ἑσπέραν   αὐτῆς, ὥς που τό τε
[66, 18]   Τίτος πρός τινα, ὃν πρότερον  ἐσπουδάκει,   εἶπεν ὅτι οὐχ ὅμοιόν ἐστιν
[66, 8]   τοὺς ἓξ ὀβολοὺς κατ´ ἄνδρα  ἐσπραχθῆναι,   βουλεύσασθαι δὲ καὶ τιμωρίαν αὐτῶν
[66, 14]   γὰρ βάσις αὐτοῦ αὕτη  ἐστί"   Καὶ πρὸς τὸν Τίτον ἀγανακτοῦντα
[66, 22]   ἔχων. ~Τοιοῦτον μὲν τὸ Βέσβιόν  ἐστι,   καὶ ταῦτα ἐν αὐτῷ κατ´
[66, 21]   Τὸ γὰρ ὄρος τὸ Βέσβιον  ἔστι   μὲν πρὸς τῇ θαλάσσῃ κατὰ
[66, 9]   ἀνάξιον τοῦ τῆς ἱστορίας ὄγκου  ἐστίν,   ἀλλ´ ὅτι γε ἱκανῶς τὸν
[66, 20]   καὶ παρ´ ἐκείνων ὅτι νῆσός  ἐστιν.   Ἐν μὲν τῇ Βρεττανίᾳ ταῦτ´
[66, 18]   ἐσπουδάκει, εἶπεν ὅτι οὐχ ὅμοιόν  ἐστιν   ἑτέρου τι δεῖσθαι καὶ αὐτὸν
[66, 20]   τοῦθ´ ὅτι Βρεττανία περίρρυτός  ἐστιν.   Στρατιῶται γάρ τινες στασιάσαντες, καὶ
[66, 8]   τοῦ τε ἀναπαίστου σφῶν οὐκ  ἔστιν   τι οὐκ ὀργήν οἱ
[66, 9]   ἐθάρσει, καὶ προσέτι καὶ μωρίαν  ἔστιν   ὅτε προσεποιεῖτο. Ἐν γοῦν τῷ
[66, 17]   ἀρχῇ ἔπραττε, τὸν αὐτοκράτορα" ἔφη  ἑστῶτα   δεῖ ἀποθνήσκειν" Καὶ πρὸς τοὺς
[66, 20]   στρατηγὸν καταπράξας, ἔζησε, καὶ τέλος  ἐσφάγη   δι´ αὐτὰ ταῦτα ὑπὸ Δομιτιανοῦ,
[66, 5]   ἀνθρώπων οὕς που μόνους ἀπολάβοιεν  ἔσφαζον.   δὲ Τίτος οὐκέτ´ οὐδένα
[66, 22]   πάντα ἐς ἓν συναχθέντα, νομισθείη.  Ἔσχε   γὰρ οὕτως. Ἄνδρες πολλοὶ καὶ
[66, 7]   δὲ δὴ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ οὐδέτερος  ἔσχε·   καίτοι τά τε ἄλλα αὐτοῖς,
[66, 1]   ~(Ταῦτα μὲν οὕτως  ἔσχεν,   αὐτοκράτωρ δὲ ἐπ´ αὐτοῖς
[66, 17]   σφᾶς ἐπεβούλευσαν. ~Ταῦτα μὲν οὕτως  ἔσχεν,   Οὐεσπασιανὸς δέ, ὡς μὲν
[66, 26]   Δομιτίαν τὴν τοῦ ἀδελφοῦ γυναῖκα  ἔσχεν,   ὡς δ´ ἕτεροι, οἷς ἐγὼ
[66, 14]   γὰρ Οὐεσπασιανὸς χρημάτων ἕνεκα οὐδένα,  ἔσωσε   δὲ πολλοὺς τῶν διδόντων· καὶ
[66, 10]   ~Ὁ δὲ Οὐεσπασιανὸς ἐκείνου μὲν  ἐταπείνου   τὸ φρόνημα, τοὺς δὲ ἄλλους
[66, 7]   ἐξώλετο. Καὶ ἀπ´ ἐκείνου δίδραχμον  ἐτάχθη   τοὺς τὰ πάτρια αὐτῶν ἔθη
[66, 26]   μέγα ἔπραξεν, ἀλλὰ τῷ ἐπιγιγνομένῳ  ἔτει,   ἐπί τε τοῦ Φλαουίου καὶ
[66, 24]   δὴ ἕτερον ἐπίγειον τῷ ἑξῆς  ἔτει   πολλὰ πάνυ τῆς Ῥώμης, τοῦ
[66, 19]   αὐτῷ ἐπὶ τῆς αὐτοῦ ἀρχῆς  ἐτελεύτησε.   Τάς τε δίκας τὰς τῆς
[66, 8]   καὶ νομιζόμενα προσεπηύξησε, καινά τε  ἕτερα   προσκατεστήσατο. Τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο
[66, 10]   τῇ εὐνῇ κείμενος συνεγίνετο, καὶ  ἕτεροι   ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτὸν ἠσπάζοντο.
[66, 26]   ἀδελφοῦ γυναῖκα ἔσχεν, ὡς δ´  ἕτεροι,   οἷς ἐγὼ πείθομαι, ὅτι τὸν
[66, 24]   δεινὴν ἐνέβαλε) πῦρ δὲ δὴ  ἕτερον   ἐπίγειον τῷ ἑξῆς ἔτει πολλὰ
[66, 8]   αὐτὸς τυφλόν τέ τινα καὶ  ἕτερον   οὐκ ἀρτίχειρα, προσελθόντας οἱ ἐξ
[66, 5]   δύο περιβόλων στρατοπεδευσάμενοι πρὸς τὸ  ἕτερον   τεῖχος προσέβαλλον. Οὐ μέντοι καὶ
[66, 17]   ζῶντός τε καὶ ἔτι ἄρχοντος  ἑτέρου   ἕκαστος αὐτῶν ἐπίστευσεν αὐτοκράτωρ, ἀφ´
[66, 18]   εἶπεν ὅτι οὐχ ὅμοιόν ἐστιν  ἑτέρου   τι δεῖσθαι καὶ αὐτὸν δικάζειν,
[66, 4]   ἀνέκλων τοὺς δὲ ἁρπάγαις ἀνέσπων·  ἑτέρων   τὰς προσβολὰς σανίσι παχείαις συμπεπηγμέναις
[66, 18]   {καὶ} ἐπ´ ἐννέα καὶ τριάκοντα  ἔτεσι   καὶ μησὶ πέντε καὶ ἡμέραις
[66, 17]   καὶ μῆνας ὀκτώ, ἐμονάρχησε δὲ  ἔτη   δέκα ἡμερῶν ἓξ δέοντα. Κἀκ
[66, 17]   θεὸς ἤδη γίνομαι" Ἔζησε δὲ  ἔτη   ἐννέα καὶ ἑξήκοντα καὶ μῆνας
[66, 26]   λόγου δηλώσει. Ἦρξε δὲ δύο  ἔτη   καὶ μῆνας δύο ἡμέρας τε
[66, 3]   ἐκρύφθη τε ἐν αὐτῷ ἐννέα  ἔτη   μετὰ τῆς γυναικός, καὶ παῖδας
[66, 18]   αὐτῷ ἐγγενέσθαι. Δύο τε γὰρ  ἔτη   μετὰ τοῦτο καὶ μῆνας δύο
[66, 17]   ἀλλήλους, ἀλλὰ ζῶντός τε καὶ  ἔτι   ἄρχοντος ἑτέρου ἕκαστος αὐτῶν ἐπίστευσεν
[66, 26]   τινὸς περιψύξεως ἵνα θᾶσσον ἀποθάνῃ.  Ἔτι   γοῦν ζῶντος αὐτοῦ ἔς τε
[66, 21]   αὐτοῦ πάντα ἄπυρα καὶ νῦν  ἔτι   διαμένει. Ἐκ δὲ τούτου, ἐκείνων
[66, 2]   τινές, ἐγεγέννητο, ἀπόντος δὲ αὐτοῦ  ἔτι   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ Μουκιανὸς
[66, 7]   τοῦ Κρόνου ἡμέρᾳ, ἣν μάλιστα  ἔτι   καὶ νῦν Ἰουδαῖοι σέβουσιν, ἐξώλετο.
[66, 26]   πάντα τὸν δῆμον ἰδεῖν, οὐδὲν  ἔτι   μέγα ἔπραξεν, ἀλλὰ τῷ ἐπιγιγνομένῳ
[66, 5]   ~Κἀν τοῖς ἔργοις τούτοις πολλοὶ  ἐτιτρώσκοντο   ἑκατέρων καὶ ἔθνησκον, καὶ
[66, 2]   ἐνεδέχετο, ἐς τὸ δημόσιον ἤθροιζεν  ἑτοιμότατα,   τὴν ἐπ´ αὐτῷ ἐπηγορίαν ἐς
[66, 7]   περιστέλλοντας τῷ Καπιτωλίῳ Διὶ κατ´  ἔτος   ἀποφέρειν. Καὶ ἐπ´ αὐτοῖς τὸ
[66, 22]   καὶ ταῦτα ἐν αὐτῷ κατ´  ἔτος   ὡς πλήθει γίγνεται. Ἀλλὰ τὰ
[66, 3]   Δομιτίας τῆς Κορβούλωνος θυγατρὸς προσέχων  ἐτύγχανε·   ταύτην γὰρ Λουκίου Λαμίου Αἰλιανοῦ
[66, 13]   ἐπαύσατο περὶ τῆς φυγῆς ἀκούσας  (ἔτυχε   γὰρ διαλεγόμενός τινι) ἀλλὰ καὶ
[66, 23]   καὶ ἄλλα, ὥς που καὶ  ἔτυχε,   καὶ ἀνθρώποις καὶ χώραις καὶ
[66, 13]   πάντας ὑπερορῶσι, καὶ τὸν μὲν  εὐγενῆ   τηθαλλαδοῦν τὸν δὲ ἀγενῆ σμικρόφρονα,
[66, 10]   δαπανῶ" Ἦν δὲ οὔτε ἐξ  εὐγενῶν   οὔτε πλούσιος. Καταστάσει δὲ τοῦ
[66, 6]   ἀλλὰ καὶ νίκη καὶ σωτηρία  εὐδαιμονία   τε εἶναι, ὅτι τῷ ναῷ
[66, 18]   εἰδότες προνοοῦνταί τι καὶ τῆς  εὐδοξίας·   ὥσπερ που καὶ Τίτος
[66, 16]   τοὺς φύσει κακοὺς οὐδ´ αἱ  εὐεργεσίαι   νικῶσιν, ὁπότε κἀκεῖνοι τῷ τοσαῦτα
[66, 18]   στάσεις γενόμενος ἠδυνήθη μετὰ ταῦτα  εὐεργεσίαις   ἐν τῷ χρόνῳ λαμπρύνεσθαι,
[66, 16]   νικῶσιν, ὁπότε κἀκεῖνοι τῷ τοσαῦτα  εὐηργετηκότι   σφᾶς ἐπεβούλευσαν. ~Ταῦτα μὲν οὕτως
[66, 13]   ἀναβάληται καὶ ἀνυπόδητος βαδίσῃ, σοφὸς  εὐθὺς   ἀνδρεῖος δίκαιός φησιν εἶναι, καὶ
[66, 16]   βασιλείῳ, ἐξαναστὰς ἐκ τοῦ συσσιτίου,  εὐθὺς   ἀπεσφάγη τοῦ Τίτου κελεύσαντος, μὴ
[66, 10]   νεὼν τὸν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ  εὐθὺς   οἰκοδομεῖν ἤρξατο, αὐτός τε τοῦ
[66, 14]   Σεϊανοῦ γράψασαν, καὶ αὐτὸ ἀπαλειφθῆναι  εὐθύς,   ὅπως μηδεὶς αὐτοῦ ἔλεγχος ὑπολειφθῇ,
[66, 10]   τῆς ἕω ἔν τε τῇ  εὐνῇ   κείμενος συνεγίνετο, καὶ ἕτεροι ἐν
[66, 6]   καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ μαχόμενοι πεσεῖν  εὑρηκότες,   ἠμύνοντο, μὲν δῆμος κάτω
[66, 8]   αὐτοκράτορα ἐπεποιήκεσαν, οὐ μόνον οὐδὲν  εὕροντο   ἀλλὰ καὶ προσεπράσσοντο χρήματα. Πολλὰ
[66, 10]   καὶ τὰς πανηγύρεις πολυτελέστατα διαθείς,  εὐτελέστατα   διῃτᾶτο καὶ οὐδὲν ἔξω τῶν
[66, 18]   εἴγε ἐπὶ μακρὸν ἐβεβιώκει, ὅτι  εὐτυχίᾳ   πλείονι ἀρετῇ ἐχρήσατο. ~Οὐ
[66, 19]   τινὰς προσεποιήσατο καὶ ἐπὶ τὸν  Εὐφράτην   προχωρῶν πολλῷ πλείους ἀνηρτήσατο, καὶ
[66, 4]   ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν πέραν  Εὐφράτου,   προσβεβοηθηκότες βέλη τε καὶ αὐτοὶ
[66, 13]   καλὸν ἀσελγῆ τὸν δὲ αἰσχρὸν  εὐφυᾶ,   τὸν δὲ πλούσιον πλεονέκτην τὸν
[66, 12]   αὐτός τε καὶ πατὴρ  ἐφ´   ἅρματος ἔπεμψαν· συνέπεμπε δέ σφισιν
[66, 13]   δίκαιός φησιν εἶναι, καὶ πνεῖ  ἐφ´   ἑαυτῷ μέγα, κἂν τὸ λεγόμενον
[66, 25]   μὲν ἐς ὄψιν ἥκοντα καὶ  ἐφ´   ἑκατὸν ἡμέρας ἐγένετο, παρέσχε δέ
[66, 11]   τοῦ θεάτρου ἐν τῇ Ἑλλάδι,  ἐφ´   οἷς ἀσχημονοῦντα ἑώρα τὸν αὐτοκράτορα,
[66, 19]   Ἐπὶ τούτου καὶ Ψευδονέρων  ἐφάνη,   ὃς Ἀσιανὸς ἦν, ἐκαλεῖτο δὲ
[66, 22]   καὶ ἐν τῷ ἀέρι διαφοιτῶντες  ἐφαντάζοντο.   Καὶ μετὰ τοῦτ´ αὐχμοί τε
[66, 17]   ἐκ διαδοχῆς γενομένας ἀριθμεῖν, ἀλλ´  ἐφάπαξ   πρὸς τὴν ἀκρίβειαν τοῦ χρόνου,
[66, 8]   ἐξαιτησαμένου αὐτοὺς τούτων Οὐεσπασιανὸς  ἐφείσατο.   Ἐκεῖνοι δ´ αὐτοῦ οὐκ ἀπέσχοντο
[66, 17]   σφῶν τὰς ἡμέρας ὡς καὶ  ἐφεξῆς   ἀλλήλαις ἐκ διαδοχῆς γενομένας ἀριθμεῖν,
[66, 20]   κῦμα καὶ ἄνεμος αὐτοὺς  ἔφερε,   καὶ ἔλαθον ἐκ τοῦ ἐπὶ
[66, 9]   τινα ἄνδρα τοιουτότροπον ἀγῶνα τοῖς  Ἐφεσίοις   ἱερὸν ἄγειν συγχωρῆσαι· ὅπερ οὐδεμιᾷ
[66, 14]   τινῶν προέτεινε τὴν χεῖρα καὶ  ἔφη   δότε μοι τὸ ἀργύριον·
[66, 17]   τῇ ἀρχῇ ἔπραττε, τὸν αὐτοκράτορα"  ἔφη   ἑστῶτα δεῖ ἀποθνήσκειν" Καὶ πρὸς
[66, 17]   Ἐπειδή τε ἐπίστευσεν ὅτι τελευτήσει,  ἔφη   θεὸς ἤδη γίνομαι" Ἔζησε δὲ
[66, 1]   πρότερον καὶ δεθεὶς ἐγέλασε καὶ  ἔφη   νῦν μέν με δήσεις, μετ´
[66, 14]   ὑπολειφθῇ, κελεύσασαν, μάτην, δέσποινα"  ἔφη   τοῦτο προσέταξας· πάντα γὰρ καὶ
[66, 17]   τε καὶ Ἁδριανὸς αὐτοκράτωρ,  ἐφήμισαν,   φάρμακον ἐν συμποσίῳ τινὶ λαβών.
[66, 10]   πεπονηκότα ἀνελάμβανε, καὶ τὰ ἤδη  ἐφθαρμένα   ἐπανεσκεύαζε, καὶ συντελουμένοις αὐτοῖς οὐ
[66, 5]   τὸ ὕδωρ τῶν Ῥωμαίων λανθανόντως  ἔφθειρον,   καὶ τῶν ἀνθρώπων οὕς που
[66, 10]   τοῦτο οὐδὲ ἐν τοῖς καπηλείοις  ἑφθόν   τι πλὴν ὀσπρίων πιπράσκεσθαι ἐπέτρεπε.
[66, 18]   λέγοντες ὅτι οὔτ´ ἂν ἐκεῖνος  ἐφιλήθη   ποτὲ εἰ ἐλάττω χρόνον ἐζήκει,
[66, 10]   τε τὸ συνέδριον διὰ παντὸς  ἐφοίτα,   καὶ περὶ πάντων αὐτοῖς ἐπεκοίνου,
[66, 6]   Ῥωμαίων περιέπειρον, οἱ δὲ ἀλλήλους  ἐφόνευον,   ἄλλοι ἑαυτοὺς κατεχρῶντο, οἱ δὲ
[66, 2]   γε καὶ δακτύλιον πεμφθέντα οἱ  ἐφόρει,   ἵνα τὸ αὐτοκρατορικὸν σφράγισμα τὰ
[66, 9]   γὰρ τοῦ συνειδότος ὧν τε  ἐφρόνει   καὶ ὧν ἐπεποιήκει οὔτε ἐθάρσει,
[66, 3]   εἶναι. Ἡττηθεὶς δὲ μάχαις τισὶν  ἔφυγεν   ἐς ἀγρόν τινα, κἀνταῦθα ἐς
[66, 23]   πάντα ἀναλίσκεσθαι. Καὶ διὰ ταῦτ´  ἔφυγον   οἱ μὲν ἐκ τῶν οἰκιῶν
[66, 16]   καὶ ἐς τὸ μνημεῖον κατακρυφθεὶς  ἐφωράθη   τε καὶ ἐς τὴν Ῥώμην
[66, 15]   δὲ ἀνδρῶν οὐ πάνυ τι  ἔχαιρε,   καίτοι τοῦ Τίτου ἐν ταῖς
[66, 8]   οὐ μέντοι καὶ οἱ Ἀλεξανδρεῖς  ἔχαιρον   αὐτῷ, ἀλλὰ καὶ πάνυ ἤχθοντο,
[66, 21]   τῇ θαλάσσῃ κατὰ Νέαν πόλιν,  ἔχει   δὲ πυρὸς πηγὰς ἀφθόνους. Καὶ
[66, 17]   δέ, ὡς μὲν ἀλήθεια  ἔχει,   νοσήσας οὐ τῇ ποδάγρᾳ τῇ
[66, 21]   καὶ δένδρα καὶ ἀμπέλους πολλὰς  ἔχει,   δὲ δὴ κύκλος ἀνεῖται
[66, 5]   ἐπίδειξιν τοῦ καὶ αὐτοὶ αὐτομόλους  ἔχειν.   ~Διακοπέντος δὲ τοῦ τείχους μηχαναῖς
[66, 15]   οἱ δὲ τὸ τοῦ Τίτου  ἔχειν.   Σφαγὰς δὲ Οὐεσπασιανὸς θηρίων
[66, 19]   ἑκάστους σφῶν αἰτοῦντας αὐτὸν πράγματα  ἔχειν,   τούς τε μηνυτὰς ἐξήλασεν ἐκ
[66, 25]   ἐς τὸ θέατρον ἐρρίπτει, σύμβολον  ἔχοντα   τὸ μὲν ἐδωδίμου τινὸς τὸ
[66, 17]   χρόνου πρὸς τοὺς τὴν ἡγεμονίαν  ἔχοντας   ποιουμένους. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ οὐ
[66, 21]   τὸ ἀρχαῖον ὕψος ἐς δεῦρο  ἔχουσι,   τὸ δὲ ἔμπυρον πᾶν δαπανηθὲν
[66, 1]   ἐσαγαγεῖν. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἑρμηνεύσεως  ἔχρῃζεν,   Ἰώσηπος δὲ ἀνὴρ Ἰουδαῖος ἀχθείς
[66, 14]   νομισθῆναι ὅτι δι´ αὐτῆς ἐκείνης  ἐχρηματίζετο·   πάμπολλα γὰρ παρὰ πολλῶν ἐλάμβανε,
[66, 10]   ποτε ἐς τὸ κοινὸν ὅσα  ἐχρῆν   ἀναλώσας, καὶ τὰς πανηγύρεις πολυτελέστατα
[66, 18]   ὅτι εὐτυχίᾳ πλείονι ἀρετῇ  ἐχρήσατο.   ~Οὐ μὴν ἀλλ´ Τίτος
[66, 17]   τε ἄλλῃ διαίτῃ ὁμοίᾳ νοσῶν  ἐχρῆτο   καὶ πάντα τὰ προσήκοντα τῇ
[66, 2]   ἀγριωτάτῳ πρὸς τοὺς μὴ τοιούτους  ἐχρῆτο.   δὲ Μουκιανὸς καὶ χρήματα
[66, 10]   Καταστάσει δὲ τοῦ βίου τοιᾷδε  ἐχρῆτο.   Ὀλίγα μὲν ἐν τῷ παλατίῳ
[66, 2]   ποτε τῷ Δομιτιανῷ ὅτι χάριν  ἔχω   σοι, τέκνον, ὅτι με ἐᾷς
[66, 21]   ἀραιὰς καὶ λαθραίας τὰς ἀναπνοὰς  ἔχων.   ~Τοιοῦτον μὲν τὸ Βέσβιόν ἐστι,
[66, 4]   χώματά τε πρὸς τὸ τεῖχος  ἐχώννυσαν   καὶ μηχανήματα προσῆγον, τούς τε
[66, 19]   τε ὦσι καὶ δύναμίν τινα  ἔχωσι,   τιμωρήσουσιν ἄν τί τις αὐτοὺς
[66, 7]   εἰκὸς ἦν, καὶ ἁψῖδες τροπαιοφόροι  ἐψηφίσθησαν.   ~Τοῦ Οὐεσπασιανοῦ δὲ ἐς τὴν
[66, 10]   πάνυ φίλοις καὶ πρὸ τῆς  ἕω   ἔν τε τῇ εὐνῇ κείμενος
[66, 11]   τῇ Ἑλλάδι, ἐφ´ οἷς ἀσχημονοῦντα  ἑώρα   τὸν αὐτοκράτορα, ἐκέλευσε πρὸς ὀργὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/02/2009