HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Un mythe libyen (discours V) ; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  158 formes différentes pour 234 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, Par.
[5, 10]   γὰρ δὴ καὶ χεῖρας θηριώδεις,  ἃς   ὑποκρύπτειν τέως. μὲν οὖν
[5, 10]   ὀφθαλμῶν ἔχοντας, ὥσπερ ἐκεῖνα τοὺς  παῖδας   ὁπόταν παρὰ καιρὸν τροφῆς
[5, 10]   ὁπόταν παρὰ καιρὸν τροφῆς  παιδιᾶς   ἄλλου τινὸς ὀρέγωνται, καὶ
[5, 10]   καὶ ἔρωτα ἐμβάλλειν δεινὸν τῆς  ὁμιλίας·   καὶ τοὺς μὲν προσιέναι καθάπερ
[5, 0]   ὁποίῳ μάλιστα ἀφομοιοῦμεν εἰκάσματι τὰς  ἐπιθυμίας.   (λέγεται γὰρ πάλαι ποτὲ θηρίων
[5, 0]   ὀλιγωρίᾳ τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα  ἀδολεσχίας.   τάχα γὰρ ἄν ποτε καὶ
[5, 10]   τοῦ λαοῦ. τυγχάνειν δὲ αὐτῶν  πολλὰς   αὐτοῦ κατῳκισμένας, ὑπὲρ τὴν Σύρτιν
[5, 10]   ἄλλου τινὸς ὀρέγωνται, καὶ  ἡμᾶς,   ὁπόταν τρυφῆς χρημάτων
[5, 10]   τυγχάνειν δὲ αὐτῶν πολλὰς αὐτοῦ  κατῳκισμένας,   ὑπὲρ τὴν Σύρτιν δρυμὸν καταλαβούσας
[5, 20]   πρὸς τὸν ὄχλον. (δύο δέ  τινας   νεανίσκους ἐκπλαγέντας τὸ εἶδος ἰέναι
[5, 10]   τῆς θαλάττης ἐπανιόντας καὶ εἴ  τινας   τῶν Λιβύων κατ´ ἀνάγκην διεξιόντας
[5, 20]   μυδῶντα· καὶ τοὺς Λίβυας τοὺς  ἡγεμόνας   τῆς ὁδοῦ οὐκ ἐᾶν ἅπτεσθαι
[5, 0]   χώρα καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ  παντοδαπὰς   φέρειν ζῴων φύσεις, ἑρπετῶν τε
[5, 10]   συναρπάζειν· ἔχειν γὰρ δὴ καὶ  χεῖρας   θηριώδεις, ἃς ὑποκρύπτειν τέως.
[5, 20]   αὐτῷ γενέσθαι τὸ ἔργον τῆς  διαφθορᾶς   τοῦ γένους. ὕστερον δὲ Ἡρακλέα
[5, 0]   θαλάττης εἰσέχων ἐπὶ πολὺ τῆς  χώρας   καὶ τριῶν ἡμερῶν, φασί, πλοῦς
[5, 20]   χαλεπῶν τόπον, ἐξελὼν δὴ καὶ  ἀπολέσας   τι τῶν ἐπιθυμιῶν εἶδος, ἐλπίσαντας
[5, 10]   πῦρ ἐμβαλεῖν, καὶ τὰς μὲν  ἀποληφθείσας   ἀπολέσθαι μετὰ τῶν σκύμνων, τοὺς
[5, 10]   κατῳκισμένας, ὑπὲρ τὴν Σύρτιν δρυμὸν  καταλαβούσας   πυκνόν τε καὶ ἄγριον. (συναγαγόντα
[5, 0]   ᾄδειν, ὁποίῳ μάλιστα ἀφομοιοῦμεν εἰκάσματι  τὰς   ἐπιθυμίας. (λέγεται γὰρ πάλαι ποτὲ
[5, 10]   περισχόντα πανταχόθεν πῦρ ἐμβαλεῖν, καὶ  τὰς   μὲν ἀποληφθείσας ἀπολέσθαι μετὰ τῶν
[5, 0]   λέοντας καὶ παρδάλεις {ὡς ἐκεῖνα}  τάς   τε ἐλάφους καὶ τοὺς ἀγρίους
[5, 20]   ἐᾶν ἅπτεσθαι τοῦ σώματος, ὡς  ἅπαντας   ἀπολουμένους.
[5, 20]   καὶ διαπεφευγέναι, οὐκ ἰσχυρῶς αὐτὸ  δράσαντας,   ὀλίγον ὕστερον ὑπὸ τῶν λειπομένων
[5, 20]   ἀπολέσας τι τῶν ἐπιθυμιῶν εἶδος,  ἐλπίσαντας   ἀπηλλάχθαι καὶ διαπεφευγέναι, οὐκ ἰσχυρῶς
[5, 20]   ὄχλον. (δύο δέ τινας νεανίσκους  ἐκπλαγέντας   τὸ εἶδος ἰέναι πρὸς αὐτήν,
[5, 0]   καὶ τἄλλα θηρία, τούς τε  λέοντας   καὶ παρδάλεις {ὡς ἐκεῖνα} τάς
[5, 10]   τε ναυαγοὺς ἀπὸ τῆς θαλάττης  ἐπανιόντας   καὶ εἴ τινας τῶν Λιβύων
[5, 10]   τινας τῶν Λιβύων κατ´ ἀνάγκην  διεξιόντας   πλανωμένους ἐπιφαινόμενα ἥρπαζε τὰ
[5, 10]   (ἃ χρὴ δεδιέναι πρὸ ὀφθαλμῶν  ἔχοντας,   ὥσπερ ἐκεῖνα τοὺς παῖδας ὁπόταν
[5, 20]   ὕπνῳ καταλαβόντα, τοὺς δὲ ἄλλους  ἀπειρηκότας   ὑπὸ τοῦ κόπου, διαφθεῖραι πανσυδί.
[5, 20]   κατὰ θήραν, ἐπειδὴ τάχιστα ᾔσθοντο  ἀπολωλότας   τοὺς φωλεούς, καταδιώξαντα τὴν στρατιὰν
[5, 20]   τε καὶ μυδῶντα· καὶ τοὺς  Λίβυας   τοὺς ἡγεμόνας τῆς ὁδοῦ οὐκ
[5, 10]   μετὰ τῶν σκύμνων, τοὺς δὲ  Λίβυας   φεύγειν κατὰ τάχος ἀπὸ τοῦ
[5, 10]   οὐ λέγεται γενέσθαι, καθάπερ αἱ  σφίγγες,   {οὐδὲ διαλέγεσθαι, ὡς ἐκεῖναι, οὐδὲ
[5, 20]   πάνυ πείθονται αὐτῷ καὶ νομίζουσιν  ἀληθὲς   ὥστε ὕστερόν ποτέ φασιν ἐπιφανῆναι
[5, 20]   διαφθεῖραι πανσυδί. (τότε μὲν οὖν  ἀτελὲς   αὐτῷ γενέσθαι τὸ ἔργον τῆς
[5, 10]   κύκλῳ τοιαῦτα σχεδόν, ἐρημία καὶ  θῖνες.   (ἀλλὰ γὰρ δὴ τούς τε
[5, 10]   οὐδὲν ἔχων στερεόν. ~ὅθεν οἶμαι  θῖνές   τε μεγάλαι καὶ χώματα ἐν
[5, 0]   ἀκάρποις καὶ ἀγρίοις ἐνθέντες καὶ  ἐμφυτεύσαντες   τὰ ἥμερα καὶ καρποφόρα χρήσιμον
[5, 0]   τυχὸν δὲ καὶ οἱ πρῶτοι  συντιθέντες   αὐτὰ πρός τι τοιοῦτον συνέθεσαν,
[5, 0]   ἐνίοτε τοῖς ἀκάρποις καὶ ἀγρίοις  ἐνθέντες   καὶ ἐμφυτεύσαντες τὰ ἥμερα καὶ
[5, 10]   νύκτα μήτε ἡμέραν ἀναπαυομένους, μέχρι  νομίζοντες   πολὺ προειληφέναι κατέζευξαν παρὰ ποταμόν
[5, 10]   ἄλλης τινὸς ἡδονῆς ἐρῶμεν, μήποτε  προσιόντες   ταῖς πανούργοις ταύταις συναρπασθῶμεν ὑπ´
[5, 10]   (ἀλλὰ συρίττειν μόνον, ὥσπερ οἱ  δράκοντες,   ὀξύτατα· τῶν δὲ πεζῶν ἁπάντων
[5, 0]   τι τοιοῦτον συνέθεσαν, αἰνιττόμενοι καὶ  μεταφέροντες   τοῖς δυναμένοις ὀρθῶς ὑπολαμβάνειν. (τόδε
[5, 0]   τὴν περὶ λόγους φιλοπονίαν οὐκ  εὐτυχὲς   μέν, οὐ γὰρ οὖν τῶν
[5, 20]   τοῦτο αὐτῷ {βούλεσθαι} δηλοῦν τῆς  γῆς   τὴν ἡμέρωσιν. (βούλεσθε οὖν βραχύ
[5, 10]   δὲ κεφαλὴ τοῦ ὄφεως μάλα  ἀναιδής.   τὰ δὲ θηρία ταῦτα πτερωτὰ
[5, 0]   ἀγγεῖον καθαρόν, κοῖλος δὲ καὶ  ψαμμώδης   τόπος ὢν ἐκδέχεται τὸ
[5, 10]   ἀφροδισίων δόξης  ἄλλης   τινὸς ἡδονῆς ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντες
[5, 20]   εἰς Ἄμμωνος Ἕλλησι θεωροῖς μετὰ  πολλῆς   δυνάμεως παραπεμπούσης ἱππέων καὶ τοξοτῶν.
[5, 10]   τε σύρμασι τῶν ὄφεων καὶ  ὀσμῆς   αὐτόθεν δεινῆς φερομένης· οὕτω περισχόντα
[5, 20]   καὶ τοὺς ὑπολαβεῖν ἔκ τινος  κώμης   τῶν ἑταιρουσῶν τινα γυναικῶν ἐνταῦθα
[5, 10]   ὄφεων καὶ ὀσμῆς αὐτόθεν δεινῆς  φερομένης·   οὕτω περισχόντα πανταχόθεν πῦρ ἐμβαλεῖν,
[5, 20]   (Ἡρακλέα δὲ τὸν Διὸς καὶ  Ἀλκμήνης   ἐπεξελθεῖν καὶ ἀποφῆναι καθαρὰν καὶ
[5, 10]   τῶν ὄφεων καὶ ὀσμῆς αὐτόθεν  δεινῆς   φερομένης· οὕτω περισχόντα πανταχόθεν πῦρ
[5, 10]   δόξης ἄλλης τινὸς  ἡδονῆς   ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντες ταῖς πανούργοις
[5, 10]   χρημάτων ἀφροδισίων  δόξης   ἄλλης τινὸς ἡδονῆς ἐρῶμεν,
[5, 10]   {θνητῆς} γένοιτ´ ἂν οὔτε νύμφης  ἀκμαζούσης   οὔτε πλάττων γράφων οὐδεὶς
[5, 20]   Ἕλλησι θεωροῖς μετὰ πολλῆς δυνάμεως  παραπεμπούσης   ἱππέων καὶ τοξοτῶν. (δόξαι γὰρ
[5, 20]   καὶ τοῦτο αὐτῷ {βούλεσθαι} δηλοῦν  τῆς   γῆς τὴν ἡμέρωσιν. (βούλεσθε οὖν
[5, 20]   ἀτελὲς αὐτῷ γενέσθαι τὸ ἔργον  τῆς   διαφθορᾶς τοῦ γένους. ὕστερον δὲ
[5, 0]   γάρ ἐστι κατ´ ἐκεῖνα τὸ  τῆς   θαλάττης ἀγγεῖον καθαρόν, κοῖλος δὲ
[5, 10]   δὴ τούς τε ναυαγοὺς ἀπὸ  τῆς   θαλάττης ἐπανιόντας καὶ εἴ τινας
[5, 0]   πλανᾶσθαι δὲ αὐτὸ μέχρι τῆσδε  τῆς   θαλάττης ἐπὶ τὴν Σύρτιν τροφῆς
[5, 0]   μάλιστα γιγνόμενον ἐν τοῖς ἀοικήτοις  τῆς   Λιβύης. ἥδε γὰρ χώρα
[5, 20]   καὶ τοὺς Λίβυας τοὺς ἡγεμόνας  τῆς   ὁδοῦ οὐκ ἐᾶν ἅπτεσθαι τοῦ
[5, 10]   τε καὶ ἔρωτα ἐμβάλλειν δεινὸν  τῆς   ὁμιλίας· καὶ τοὺς μὲν προσιέναι
[5, 0]   ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἀφεκτέον ὀλιγωρίᾳ  τῆς   περὶ τὰ τοιαῦτα ἀδολεσχίας. τάχα
[5, 0]   ἐγγὺς ἀφικνεῖσθαι τῶν οἰκουμένων μέχρι  τῆς   Σύρτεως. (ἔστι δὲ Σύρτις
[5, 0]   κόλπος θαλάττης εἰσέχων ἐπὶ πολὺ  τῆς   χώρας καὶ τριῶν ἡμερῶν, φασί,
[5, 10]   καὶ χώματα ἐν αὐτῷ γίγνονται  τῆς   ψάμμου, καθάπερ ἐν τῇ χώρᾳ
[5, 20]   αὐτόν, κατασῦραν εἰς κοῖλόν τι  τῆς   ψάμμου κατεσθίειν. (καὶ τὸν ἕτερον
[5, 10]   καὶ τράχηλος, ὁποῖα οὔτε παρθένου  {θνητῆς}   γένοιτ´ ἂν οὔτε νύμφης ἀκμαζούσης
[5, 0]   ἐστι κατ´ ἐκεῖνα τὸ τῆς  θαλάττης   ἀγγεῖον καθαρόν, κοῖλος δὲ καὶ
[5, 0]   (ἔστι δὲ Σύρτις κόλπος  θαλάττης   εἰσέχων ἐπὶ πολὺ τῆς χώρας
[5, 10]   τούς τε ναυαγοὺς ἀπὸ τῆς  θαλάττης   ἐπανιόντας καὶ εἴ τινας τῶν
[5, 0]   δὲ αὐτὸ μέχρι τῆσδε τῆς  θαλάττης   ἐπὶ τὴν Σύρτιν τροφῆς ἕνεκα.
[5, 0]   γιγνόμενον ἐν τοῖς ἀοικήτοις τῆς  Λιβύης.   ἥδε γὰρ χώρα καὶ
[5, 10]   παρθένου {θνητῆς} γένοιτ´ ἂν οὔτε  νύμφης   ἀκμαζούσης οὔτε πλάττων γράφων
[5, 0]   τῆς θαλάττης ἐπὶ τὴν Σύρτιν  τροφῆς   ἕνεκα. (θηρᾶν μὲν γὰρ καὶ
[5, 10]   τοὺς παῖδας ὁπόταν παρὰ καιρὸν  τροφῆς   παιδιᾶς ἄλλου τινὸς
[5, 10]   ὀρέγωνται, καὶ ἡμᾶς, ὁπόταν  τρυφῆς   χρημάτων ἀφροδισίων
[5, 10]   τινὸς ἡδονῆς ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντες  ταῖς   πανούργοις ταύταις συναρπασθῶμεν ὑπ´ αὐτῶν
[5, 10]   τῶν ὀμμάτων φιλοφροσύνη καὶ ἵμερος  ταῖς   ψυχαῖς ἐνέπιπτεν, ὁπότε προσίδοι τις·
[5, 10]   ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντες ταῖς πανούργοις  ταύταις   συναρπασθῶμεν ὑπ´ αὐτῶν ἐπ´ ὀλέθρῳ
[5, 10]   ὀμμάτων φιλοφροσύνη καὶ ἵμερος ταῖς  ψυχαῖς   ἐνέπιπτεν, ὁπότε προσίδοι τις· (τὸ
[5, 20]   ἐπιφανῆναι τοῦ γένους τούτου βαδίζουσιν  εἰς   Ἄμμωνος Ἕλλησι θεωροῖς μετὰ πολλῆς
[5, 20]   θηρίον, ὡς ἔλαβεν αὐτόν, κατασῦραν  εἰς   κοῖλόν τι τῆς ψάμμου κατεσθίειν.
[5, 10]   ἀκμαζούσης οὔτε πλάττων γράφων  οὐδεὶς   δυνήσεται ἀπεικάσαι· τὸ δὲ χρῶμα
[5, 10]   ἔχειν γὰρ δὴ καὶ χεῖρας  θηριώδεις,   ἃς ὑποκρύπτειν τέως. μὲν
[5, 10]   γένος, ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ  θηριώδεις,   ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι
[5, 0]   καὶ τοῖς ἀνωφελέσι μυθεύμασι λόγος  ἐμβληθεὶς   χρήσιμος καὶ συμφέρων οὐδὲ ἐκεῖνα
[5, 10]   δὴ μῦθος, οὐ παιδίῳ  πλασθείς,   ὡς ἂν ἧττον θρασὺ
[5, 10]   ἀφροσύνην ἔχουσιν, ὑφ´ ἡμῶν δεῦρο  μετενεχθεὶς   τάχ´ ἂν ἱκανῶς ἐπιδεῖξαι δύναιτο
[5, 0]   θηρία, τούς τε λέοντας καὶ  παρδάλεις   {ὡς ἐκεῖνα} τάς τε ἐλάφους
[5, 10]   στρατοῦ πολύ εἶναι γὰρ οὐκ  ἀφανεῖς   τοῖς τε σύρμασι τῶν ὄφεων
[5, 0]   ἔτι δοκεῖ παντοδαπὰς φέρειν ζῴων  φύσεις,   ἑρπετῶν τε καὶ ἄλλων θηρίων.
[5, 10]   δὲ μένειν ἀτρεμοῦντα καὶ κάτω  πολλάκις   βλέποντα, (μιμούμενα γυναῖκα κοσμίαν, γενόμενον
[5, 0]   καὶ ἀληθέσιν. (ἡ δὲ τοιαύτη  δύναμις   καὶ ἐπιχείρησις ὁμοία μοι δοκεῖ
[5, 0]   τε καὶ ἄλλων θηρίων. (ἐν  οἷς   εἶναι καὶ τοῦτο τὸ γένος,
[5, 10]   ἡδονῆς ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντες ταῖς  πανούργοις   ταύταις συναρπασθῶμεν ὑπ´ αὐτῶν ἐπ´
[5, 0]   γὰρ ἐνίοτε τοῖς ἀκάρποις καὶ  ἀγρίοις   ἐνθέντες καὶ ἐμφυτεύσαντες τὰ ἥμερα
[5, 0]   συνέθεσαν, αἰνιττόμενοι καὶ μεταφέροντες τοῖς  δυναμένοις   ὀρθῶς ὑπολαμβάνειν. (τόδε μὲν δὴ
[5, 0]   γίγνηται· ἐκεῖνοι γὰρ ἐνίοτε τοῖς  ἀκάρποις   καὶ ἀγρίοις ἐνθέντες καὶ ἐμφυτεύσαντες
[5, 20]   οὖν βραχύ τι καὶ τοῖς  νεωτέροις   {λόγων} ἐπιχαρισώμεθα τοῦ μυθολογήματος; οὕτω
[5, 20]   τούτου βαδίζουσιν εἰς Ἄμμωνος Ἕλλησι  θεωροῖς   μετὰ πολλῆς δυνάμεως παραπεμπούσης ἱππέων
[5, 0]   ἱκανῶς γίγνηται· ἐκεῖνοι γὰρ ἐνίοτε  τοῖς   ἀκάρποις καὶ ἀγρίοις ἐνθέντες καὶ
[5, 0]   τὸ φυτόν. (οὕτω δὴ καὶ  τοῖς   ἀνωφελέσι μυθεύμασι λόγος ἐμβληθεὶς χρήσιμος
[5, 0]   πλεῖστον καὶ μάλιστα γιγνόμενον ἐν  τοῖς   ἀοικήτοις τῆς Λιβύης. ἥδε γὰρ
[5, 20]   ὁμόσε ᾔει, τὰ δὲ ἀποδιδράσκοντα  τοῖς   βέλεσι. (τυχὸν οὖν μῦθος
[5, 0]   ἡμερῶν, φασί, πλοῦς ἀκωλύτως πλέουσι.  (τοῖς   δὲ κατενεχθεῖσιν οὐκ εἶναι τὸν
[5, 0]   τοιοῦτον συνέθεσαν, αἰνιττόμενοι καὶ μεταφέροντες  τοῖς   δυναμένοις ὀρθῶς ὑπολαμβάνειν. (τόδε μὲν
[5, 0]   γὰρ οὖν τῶν πρὸς ζῆλον  τοῖς   ἐπιεικεστάτοις ἀνθρώπων ἀπονευόντων, ἀλλ´ ὅμως
[5, 10]   θρασὺ καὶ ἀκόλαστον, ἀλλὰ  τοῖς   μείζω καὶ τελειοτέραν ἀφροσύνην ἔχουσιν,
[5, 20]   (βούλεσθε οὖν βραχύ τι καὶ  τοῖς   νεωτέροις {λόγων} ἐπιχαρισώμεθα τοῦ μυθολογήματος;
[5, 0]   πρὸς τὸ δέον καὶ παραβαλλόμενα  τοῖς   οὖσι καὶ ἀληθέσιν. (ἡ δὲ
[5, 10]   πολύ εἶναι γὰρ οὐκ ἀφανεῖς  τοῖς   τε σύρμασι τῶν ὄφεων καὶ
[5, 0]   οὖν τῶν πρὸς ζῆλον τοῖς  ἐπιεικεστάτοις   ἀνθρώπων ἀπονευόντων, ἀλλ´ ὅμως οὐκ
[5, 0]   καὶ μάλιστα γιγνόμενον ἐν τοῖς  ἀοικήτοις   τῆς Λιβύης. ἥδε γὰρ
[5, 20]   ἱππέων καὶ τοξοτῶν. (δόξαι γὰρ  αὐτοῖς   ἐπὶ θινός τινος κατακεῖσθαι γυναῖκα,
[5, 0]   (ἡ δὲ τοιαύτη δύναμις καὶ  ἐπιχείρησις   ὁμοία μοι δοκεῖ τῇ τῶν
[5, 10]   ἥρπαζε τὰ θηρία. (ἡ δὲ  φύσις   αὐτῶν τοῦ σώματος καὶ
[5, 20]   τοὺς πολλοὺς μὲν εἴ πού  τις   ἐπεχείρησε καθῆραι τὴν αὑτοῦ ψυχὴν
[5, 10]   ταῖς ψυχαῖς ἐνέπιπτεν, ὁπότε προσίδοι  τις·   (τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα σκληρόν
[5, 0]   μὲν δὴ προοίμιον, ὡς ἔφη  τις,   τοῦ νόμου. {τὸ} λοιπὸν δ´
[5, 10]   προστιθέασι γὰρ ὡς δὴ βασιλεύς  τις   τῶν Λιβύων ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν τόδε
[5, 0]   τῆς Σύρτεως. (ἔστι δὲ  Σύρτις   κόλπος θαλάττης εἰσέχων ἐπὶ πολὺ
[5, 10]   ὑποκρύπτειν τέως. μὲν οὖν  ὄφις   εὐθὺς δακὼν ἀπέκτεινεν ἀπὸ τοῦ
[5, 10]   νεκρὸν κατεσθίουσιν ἅμα τε  ὄφις   καὶ τὸ ἄλλο θηρίον. (ὅδε
[5, 10]   φολίσι, καὶ τὸ κάτω πᾶν  ὄφις·   ὑστάτη δὲ κεφαλὴ τοῦ ὄφεως
[5, 0]   ἄπορον καὶ δύσκολον παρέχουσι τὸ  πέλαγος.   οὐ γάρ ἐστι κατ´ ἐκεῖνα
[5, 0]   τόπος ὢν ἐκδέχεται τὸ  πέλαγος,   οὐδὲν ἔχων στερεόν. ~ὅθεν οἶμαι
[5, 0]   δὴ καὶ τοῖς ἀνωφελέσι μυθεύμασι  λόγος   ἐμβληθεὶς χρήσιμος καὶ συμφέρων οὐδὲ
[5, 0]   γένος, ὑπὲρ οὗ νῦν  λόγος,   σύνθετον τὴν τοῦ σώματος ἰδέαν
[5, 20]   καὶ ἀπολέσας τι τῶν ἐπιθυμιῶν  εἶδος,   ἐλπίσαντας ἀπηλλάχθαι καὶ διαπεφευγέναι, οὐκ
[5, 20]   δέ τινας νεανίσκους ἐκπλαγέντας τὸ  εἶδος   ἰέναι πρὸς αὐτήν, {θάτερον} τὸν
[5, 10]   τε καὶ ἄγριον. (συναγαγόντα δὴ  πλῆθος   στρατοῦ πολύ εἶναι γὰρ οὐκ
[5, 20]   καὶ οὕτως ἐπιβοηθῆσαι τὸ λοιπὸν  πλῆθος.   τὸ δὲ θηρίον ἐφορμῆσαι τῷ
[5, 20]   τοῖς βέλεσι. (τυχὸν οὖν  μῦθος   αἰνίττεται λέγων τοὺς πολλοὺς μὲν
[5, 0]   ~ΛΙΒΥΚΟΣ  ΜΥΘΟΣ.   {Μῦθον Λιβυκὸν ἐκπονεῖν καὶ περὶ
[5, 10]   θηρίον. (ὅδε μὲν δὴ  μῦθος,   οὐ παιδίῳ πλασθείς, ὡς ἂν
[5, 20]   καὶ διαφθαρῆναι. (Ἡρακλέα δὲ τὸν  Διὸς   καὶ Ἀλκμήνης ἐπεξελθεῖν καὶ ἀποφῆναι
[5, 10]   τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον εὐειδοῦς  γυναικός,   μαστοὶ δὲ καὶ στήθη πολύ
[5, 0]    ~ΛΙΒΥΚΟΣ   ΜΥΘΟΣ. {Μῦθον Λιβυκὸν ἐκπονεῖν καὶ
[5, 10]   στήθη πολύ τι κάλλιστα καὶ  τράχηλος,   ὁποῖα οὔτε παρθένου {θνητῆς} γένοιτ´
[5, 0]   τὸ τῆς θαλάττης ἀγγεῖον καθαρόν,  κοῖλος   δὲ καὶ ψαμμώδης τόπος
[5, 0]   τοῖς ἀνωφελέσι μυθεύμασι λόγος ἐμβληθεὶς  χρήσιμος   καὶ συμφέρων οὐδὲ ἐκεῖνα εἴασεν
[5, 10]   ὁποῖόν ἐστι τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν  γένος,   ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ θηριώδεις,
[5, 0]   οἷς εἶναι καὶ τοῦτο τὸ  γένος,   ὑπὲρ οὗ νῦν λόγος,
[5, 0]   πάλαι ποτὲ θηρίων εἶναί τι  γένος   χαλεπὸν καὶ ἄγριον, πλεῖστον καὶ
[5, 20]   τοξοτῶν. (δόξαι γὰρ αὐτοῖς ἐπὶ  θινός   τινος κατακεῖσθαι γυναῖκα, διφθέραν ἐπιβεβλημένην
[5, 10]   ἀφροδισίων δόξης ἄλλης  τινὸς   ἡδονῆς ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντες ταῖς
[5, 20]   (δόξαι γὰρ αὐτοῖς ἐπὶ θινός  τινος   κατακεῖσθαι γυναῖκα, διφθέραν ἐπιβεβλημένην ἄνωθεν,
[5, 20]   ἀνακλῶσαν. καὶ τοὺς ὑπολαβεῖν ἔκ  τινος   κώμης τῶν ἑταιρουσῶν τινα γυναικῶν
[5, 10]   τροφῆς παιδιᾶς ἄλλου  τινὸς   ὀρέγωνται, καὶ ἡμᾶς, ὁπόταν
[5, 10]   πνευμάτων, ἐκεῖ μᾶλλον ὑπὸ τοῦ  κλύδωνος.   ἔστι δὲ καὶ τὰ κύκλῳ
[5, 20]   τοῦ γένους τούτου βαδίζουσιν εἰς  Ἄμμωνος   Ἕλλησι θεωροῖς μετὰ πολλῆς δυνάμεως
[5, 0]   Σύρτεως. (ἔστι δὲ Σύρτις  κόλπος   θαλάττης εἰσέχων ἐπὶ πολὺ τῆς
[5, 0]   κοῖλος δὲ καὶ ψαμμώδης  τόπος   ὢν ἐκδέχεται τὸ πέλαγος, οὐδὲν
[5, 10]   ἀπὸ τῶν ὀμμάτων φιλοφροσύνη καὶ  ἵμερος   ταῖς ψυχαῖς ἐνέπιπτεν, ὁπότε προσίδοι
[5, 20]   νεανίσκους ἐκπλαγέντας τὸ εἶδος ἰέναι  πρὸς   αὐτήν, {θάτερον} τὸν ἕτερον φθάνοντα.
[5, 0]   μέν, οὐ γὰρ οὖν τῶν  πρὸς   ζῆλον τοῖς ἐπιεικεστάτοις ἀνθρώπων ἀπονευόντων,
[5, 0]   καὶ οἱ πρῶτοι συντιθέντες αὐτὰ  πρός   τι τοιοῦτον συνέθεσαν, αἰνιττόμενοι καὶ
[5, 0]   οὐ φαύλην παράσχοι ἑλκόμενά πῃ  πρὸς   τὸ δέον καὶ παραβαλλόμενα τοῖς
[5, 20]   ἑταιρουσῶν τινα γυναικῶν ἐνταῦθα ἰέναι  πρὸς   τὸν ὄχλον. (δύο δέ τινας
[5, 20]   τοὺς φωλεούς, καταδιώξαντα τὴν στρατιὰν  πρὸς   τὸν ποταμὸν τοὺς μὲν ἐν
[5, 20]   καὶ τὰ φεύγοντα ἐκ τοῦ  πυρὸς   τὰ μὲν τῷ ῥοπάλῳ παίοντα
[5, 20]   τοῖς νεωτέροις {λόγων} ἐπιχαρισώμεθα τοῦ  μυθολογήματος;   οὕτω γὰρ πάνυ πείθονται αὐτῷ
[5, 0]   λόγος, σύνθετον τὴν τοῦ  σώματος   ἰδέαν σχεδὸν ἐκ τῶν πλεῖστον
[5, 10]   (ἡ δὲ φύσις αὐτῶν τοῦ  σώματος   καὶ ἰδέα τοιάδε· τὸ
[5, 20]   ὁδοῦ οὐκ ἐᾶν ἅπτεσθαι τοῦ  σώματος,   ὡς ἅπαντας ἀπολουμένους.
[5, 10]   τοὺς δὲ Λίβυας φεύγειν κατὰ  τάχος   ἀπὸ τοῦ χωρίου, μήτε νύκτα
[5, 0]   ἄγρᾳ. ὧν δὴ καὶ ἕνεκεν  ἐγγὺς   ἀφικνεῖσθαι τῶν οἰκουμένων μέχρι τῆς
[5, 10]   (μιμούμενα γυναῖκα κοσμίαν, γενόμενον δ´  ἐγγὺς   συναρπάζειν· ἔχειν γὰρ δὴ καὶ
[5, 10]   ἄγοντι. προστιθέασι γὰρ ὡς δὴ  βασιλεύς   τις τῶν Λιβύων ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν
[5, 10]   τέως. μὲν οὖν ὄφις  εὐθὺς   δακὼν ἀπέκτεινεν ἀπὸ τοῦ ἰοῦ·
[5, 10]   (ἀλλὰ γὰρ δὴ τούς τε  ναυαγοὺς   ἀπὸ τῆς θαλάττης ἐπανιόντας καὶ
[5, 0]   τὰ τοιαῦτα κατατρίβειν τὴν περὶ  λόγους   φιλοπονίαν οὐκ εὐτυχὲς μέν, οὐ
[5, 10]   τοιάδε· τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον  εὐειδοῦς   γυναικός, μαστοὶ δὲ καὶ στήθη
[5, 20]   ἐπειδὴ τάχιστα ᾔσθοντο ἀπολωλότας τοὺς  φωλεούς,   καταδιώξαντα τὴν στρατιὰν πρὸς τὸν
[5, 0]   τάς τε ἐλάφους καὶ τοὺς  ἀγρίους   ὄνους καὶ τὰ πρόβατα, μάλιστα
[5, 20]   τὸν ὄχλον. (δύο δέ τινας  νεανίσκους   ἐκπλαγέντας τὸ εἶδος ἰέναι πρὸς
[5, 0]   ἀντ´ ἀχρήστου καὶ ὠφέλιμον ἀντὶ  ἀνωφελοῦς   ἀπέδειξαν τὸ φυτόν. (οὕτω δὴ
[5, 20]   ἐν ὕπνῳ καταλαβόντα, τοὺς δὲ  ἄλλους   ἀπειρηκότας ὑπὸ τοῦ κόπου, διαφθεῖραι
[5, 20]   μῦθος αἰνίττεται λέγων τοὺς  πολλοὺς   μὲν εἴ πού τις ἐπεχείρησε
[5, 0]   χώρας καὶ τριῶν ἡμερῶν, φασί,  πλοῦς   ἀκωλύτως πλέουσι. (τοῖς δὲ κατενεχθεῖσιν
[5, 20]   ὕστερόν ποτέ φασιν ἐπιφανῆναι τοῦ  γένους   τούτου βαδίζουσιν εἰς Ἄμμωνος Ἕλλησι
[5, 20]   τὸ ἔργον τῆς διαφθορᾶς τοῦ  γένους.   ὕστερον δὲ Ἡρακλέα τὴν σύμπασαν
[5, 10]   χωρίου, μήτε νύκτα μήτε ἡμέραν  ἀναπαυομένους,   μέχρι νομίζοντες πολὺ προειληφέναι κατέζευξαν
[5, 20]   ἅπτεσθαι τοῦ σώματος, ὡς ἅπαντας  ἀπολουμένους.  
[5, 10]   Λιβύων κατ´ ἀνάγκην διεξιόντας  πλανωμένους   ἐπιφαινόμενα ἥρπαζε τὰ θηρία. (ἡ
[5, 0]   τε ἐλάφους καὶ τοὺς ἀγρίους  ὄνους   καὶ τὰ πρόβατα, μάλιστα δὲ
[5, 0]   ἐκεῖνα} τάς τε ἐλάφους καὶ  τοὺς   ἀγρίους ὄνους καὶ τὰ πρόβατα,
[5, 10]   ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι  τοὺς   ἀνοήτους ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν
[5, 20]   τοὺς μὲν ἐν ὕπνῳ καταλαβόντα,  τοὺς   δὲ ἄλλους ἀπειρηκότας ὑπὸ τοῦ
[5, 10]   ἀποληφθείσας ἀπολέσθαι μετὰ τῶν σκύμνων,  τοὺς   δὲ Λίβυας φεύγειν κατὰ τάχος
[5, 20]   καὶ μυδῶντα· καὶ τοὺς Λίβυας  τοὺς   ἡγεμόνας τῆς ὁδοῦ οὐκ ἐᾶν
[5, 20]   σαπρόν τε καὶ μυδῶντα· καὶ  τοὺς   Λίβυας τοὺς ἡγεμόνας τῆς ὁδοῦ
[5, 10]   ἀπάτῃ, παραφαίνοντα τὰ στήθη καὶ  τοὺς   μαστούς, καὶ ἅμα προσβλέποντα καταγοητεύειν
[5, 20]   ἐπιδεικνύειν δὲ τὰ στήθη καὶ  τοὺς   μαστοὺς {καὶ} τὸν τράχηλον ἀνακλῶσαν.
[5, 20]   τὴν στρατιὰν πρὸς τὸν ποταμὸν  τοὺς   μὲν ἐν ὕπνῳ καταλαβόντα, τοὺς
[5, 10]   ἐμβάλλειν δεινὸν τῆς ὁμιλίας· καὶ  τοὺς   μὲν προσιέναι καθάπερ γυναιξί, τὰ
[5, 10]   πρὸ ὀφθαλμῶν ἔχοντας, ὥσπερ ἐκεῖνα  τοὺς   παῖδας ὁπόταν παρὰ καιρὸν τροφῆς
[5, 20]   οὖν μῦθος αἰνίττεται λέγων  τοὺς   πολλοὺς μὲν εἴ πού τις
[5, 0]   μὲν γὰρ καὶ τἄλλα θηρία,  τούς   τε λέοντας καὶ παρδάλεις {ὡς
[5, 10]   καὶ θῖνες. (ἀλλὰ γὰρ δὴ  τούς   τε ναυαγοὺς ἀπὸ τῆς θαλάττης
[5, 20]   {καὶ} τὸν τράχηλον ἀνακλῶσαν. καὶ  τοὺς   ὑπολαβεῖν ἔκ τινος κώμης τῶν
[5, 20]   θήραν, ἐπειδὴ τάχιστα ᾔσθοντο ἀπολωλότας  τοὺς   φωλεούς, καταδιώξαντα τὴν στρατιὰν πρὸς
[5, 10]   ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι τοὺς  ἀνοήτους   ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν οἴκτιστα
[5, 10]   παραφαίνοντα τὰ στήθη καὶ τοὺς  μαστούς,   καὶ ἅμα προσβλέποντα καταγοητεύειν τε
[5, 20]   δὲ τὰ στήθη καὶ τοὺς  μαστοὺς   {καὶ} τὸν τράχηλον ἀνακλῶσαν. καὶ
[5, 0]   παρδάλεις {ὡς ἐκεῖνα} τάς τε  ἐλάφους   καὶ τοὺς ἀγρίους ὄνους καὶ
[5, 10]   μῦθος, οὐ παιδίῳ πλασθείς,  ὡς   ἂν ἧττον θρασὺ καὶ
[5, 20]   οὐκ ἐᾶν ἅπτεσθαι τοῦ σώματος,  ὡς   ἅπαντας ἀπολουμένους.
[5, 10]   ἔδει σχολὴν ἄγοντι. προστιθέασι γὰρ  ὡς   δὴ βασιλεύς τις τῶν Λιβύων
[5, 0]   τούς τε λέοντας καὶ παρδάλεις  {ὡς   ἐκεῖνα} τάς τε ἐλάφους καὶ
[5, 10]   καθάπερ αἱ σφίγγες, {οὐδὲ διαλέγεσθαι,  ὡς   ἐκεῖναι, οὐδὲ ἄλλην ἱέναι φωνήν,
[5, 20]   ἕτερον φθάνοντα. τὸ δὲ θηρίον,  ὡς   ἔλαβεν αὐτόν, κατασῦραν εἰς κοῖλόν
[5, 0]   ὑπολαμβάνειν. (τόδε μὲν δὴ προοίμιον,  ὡς   ἔφη τις, τοῦ νόμου. {τὸ}
[5, 10]   τῶν δὲ πεζῶν ἁπάντων τάχιστα,  ὡς   μηδένα ἄν ποτε ἐκφυγεῖν αὐτά·
[5, 20]   Ἄμμωνος Ἕλλησι θεωροῖς μετὰ πολλῆς  δυνάμεως   παραπεμπούσης ἱππέων καὶ τοξοτῶν. (δόξαι
[5, 10]   καὶ χεῖρας θηριώδεις, ἃς ὑποκρύπτειν  τέως.   μὲν οὖν ὄφις εὐθὺς
[5, 0]   ἀφικνεῖσθαι τῶν οἰκουμένων μέχρι τῆς  Σύρτεως.   (ἔστι δὲ Σύρτις κόλπος
[5, 10]   ὄφις· ὑστάτη δὲ κεφαλὴ τοῦ  ὄφεως   μάλα ἀναιδής. τὰ δὲ θηρία
[5, 0]   αἰνιττόμενοι καὶ μεταφέροντες τοῖς δυναμένοις  ὀρθῶς   ὑπολαμβάνειν. (τόδε μὲν δὴ προοίμιον,
[5, 0]   σχεδὸν ἐκ τῶν πλεῖστον διαφερόντων,  παντελῶς   ἄτοπον. πλανᾶσθαι δὲ αὐτὸ μέχρι
[5, 0]   τοῖς ἐπιεικεστάτοις ἀνθρώπων ἀπονευόντων, ἀλλ´  ὅμως   οὐκ ἀφεκτέον ὀλιγωρίᾳ τῆς περὶ
[5, 0]   ἐμπειρίᾳ περὶ τὰ φυτά, ἐάνπερ  ἱκανῶς   γίγνηται· ἐκεῖνοι γὰρ ἐνίοτε τοῖς
[5, 10]   ἡμῶν δεῦρο μετενεχθεὶς τάχ´ ἂν  ἱκανῶς   ἐπιδεῖξαι δύναιτο ὁποῖόν ἐστι τὸ
[5, 20]   ἐλπίσαντας ἀπηλλάχθαι καὶ διαπεφευγέναι, οὐκ  ἰσχυρῶς   αὐτὸ δράσαντας, ὀλίγον ὕστερον ὑπὸ
[5, 0]   καὶ τριῶν ἡμερῶν, φασί, πλοῦς  ἀκωλύτως   πλέουσι. (τοῖς δὲ κατενεχθεῖσιν οὐκ
[5, 20]   ὑπερβαλόντα θεάσασθαι καὶ ἀνακραγεῖν, καὶ  οὕτως   ἐπιβοηθῆσαι τὸ λοιπὸν πλῆθος. τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/12/2008