Livre, Chap.
[71, 14]	ἵνα, ἂν μέν τις ζῶντα	αὐτὸν	ἀγάγῃ, χιλίους, ἂν δὲ ἀποκτείνας
[71, 10]	ἀνέκυπτον καὶ ἐς τὰ στόματα	αὐτὸν	ἐδέχοντο, ἔπειτα οἱ μὲν τὰς
[71, 5]	καὶ πρὸς ὑπερηφανοῦντα καὶ τεταπεινωμένον	αὐτὸν	εἶπεν· ὅπερ ἡ τύχη μετὰ
[71, 12]	οὐκ ἐποίησαν τοῦτο, ἀλλὰ καὶ	αὐτὸν	ἐκεῖνον δεινῶς ἐκάκωσαν, καὶ μετὰ
[71, 30]	καὶ εὐσεβὴς ἐγένετο, καὶ οὐδὲν	αὐτὸν	ἐξεβιάσατο ἔξω τι τῶν ἑαυτοῦ
[71, 1]	ἔργοις καταλληλότερος. ὅθεν καὶ γαμβρὸν	αὐτὸν	ἐπὶ τῇ θυγατρὶ Λουκίλλᾳ ὁ
[71, 33]	Πατέρνῳ δοὺς χεῖρα μεγάλην ἔπεμψεν	αὐτὸν	ἐς τὸν τῆς μάχης ἀγῶνα.
[71, 11]	πολλοὶ γὰρ καὶ τότε πρὸς	αὐτὸν	ἦλθον, οἱ μὲν συμμαχίας ὑπισχνούμενοι,
[71, 5]	πενίᾳ τραφείς· ἀναδενδράδα δέ ποτε	αὐτὸν	κλῶντα ἀνέλαβέ τις, καὶ ἐπειδή
[71, 26]	τε ἥξω καὶ ὅτι ἐπ´	αὐτὸν	ὁρμῶμαι τοῦτο ποιήσῃ. μέγα γάρ
[71, 24]	τὸν Κάσσιον καὶ δικαιολογήσασθαι πρὸς	αὐτὸν	παρ´ ὑμῖν ἢ παρὰ τῇ
[71, 14]	οὕτω μὲν οὖν τότε ἐπ´	αὐτὸν	παρωξύνθη, οὐ μέντοι καὶ κακόν
[71, 7]	εἴτε καὶ ἐπὶ στόμα, κατελάμβανεν	αὐτὸν	προκαταπίπτοντα αὐτῷ τῷ στόματι. οἱ
[71, 27]	Κάσσιον κακηγορήσας, πλὴν ὅτι ἀχάριστον	αὐτὸν	συνεχῶς ἀπεκάλει. οὐ μὴν οὐδὲ
[71, 36]	ἔγωγε ἐξ αὐτῶν τούτων μᾶλλον	αὐτὸν	τεθαύμακα, ὅτι ἔν τε ἀλλοκότοις
[71, 1]	ὁ φιλόσοφος ἐπειδὴ τοῦ ποιησαμένου	αὐτὸν	τελευτήσαντος Ἀντωνίνου τὴν ἀρχὴν ἔσχε,
[71, 22]	οἳ νεμεσῶντες ἐπὶ τῷ εἶναι	αὐτὸν	τὸ γένος ἐξ ἀφανῶν τὸ
[71, 29]	αὐτῷ ἀφῆκεν. ~κατὰ δὲ τὸν	αὐτὸν	τοῦτον χρόνον μετήλλαξε καὶ ἡ
[71, 32]	καὶ νῦν θαυμάζω τῶν αἰτιωμένων	αὐτὸν	ὡς οὐ μεγαλόφρονα γενόμενον· τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007