Livre, Chap.
[60, 5]	ἔλεγε· πάντες μὲν γὰρ οἱ	ναοὶ	πάντα δὲ καὶ τὰ ἄλλα
[60, 5]	ἀλλ´ ὅτι ὁ τοῦ Ἄρεως	ναὸς	ἐν ταύτῃ καθιέρωτο καὶ διὰ
[60, 35]	ἐμπεσών, καὶ ἡ αὐτόματος τοῦ	ναοῦ	τοῦ Διὸς τοῦ Νικαίου ἄνοιξις,
[60, 34]	Ἀγριππῖνα ποιῆσαι ἠδυνήθη ὅτι τὸν	Νάρκισσον	ἐς Καμπανίαν, προφάσει ὡς καὶ
[60, 16]	καὶ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν	Νάρκισσον	Καισαρείων περιεγένοντο. καὶ οἵ γε
[60, 19]	γε αὐτῷ ἐπείσθησαν πρὶν τὸν	Νάρκισσον	ὑπὸ τοῦ Κλαυδίου πεμφθέντα ἀναβῆναί
[60, 31]	κῶμον ἀσελγέστατον ἐκώμασεν, ἐνταῦθα ὁ	Νάρκισσος	μονωθέντι τῷ Κλαυδίῳ μηνύει διὰ
[60, 15]	ἥ τε Μεσσαλῖνα καὶ ὁ	Νάρκισσος,	ὅσοι τε συνεξελεύθεροι αὐτοῦ, λαβόμενοι
[60, 33]	ἀνάγκῃ κατεκόπησαν. ὁ δὲ δὴ	Νάρκισσος	οὕτως ἐνετρύφα τῷ Κλαυδίῳ ὥστε
[60, 33]	διετὲς ἔτι ἐπιτροπεύσει. ὅτι ὁ	Νάρκισσος	τῆς λίμνης τῆς Φουκίνης συμπεσούσης
[60, 33]	θόρυβον αὐτῶν) εἶπέ τε ὁ	Νάρκισσος	ψευσάμενος ὅτι χάριν τῷ Ἰουνίῳ
[60, 14]	αὐτοῦ εἰπεῖν, συνέπλασεν ὄναρ ὁ	Νάρκισσος	ὡς σφαττόμενον τὸν Κλαύδιον ὑπὸ
[60, 16]	τόδε μνήμης ἄξιον. τοῦ γὰρ	Ναρκίσσου	παρελθόντος ἐς τὸ μέσον καὶ
[60, 14]	καὶ ἀσελγεστάτῃ οὔσῃ, καὶ τῷ	Ναρκίσσῳ	τῷ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ δι´ ἐκείνην.
[60, 33]	δὲ οὐδὲν σωτήριον εὕροντο, ἀλλὰ	ναυμαχεῖν	καὶ ὣς ἐκελεύσθησαν, διέκπλοις τε
[60, 33]	διαχρύσῳ ἐκοσμήθη. οἱ δὲ δὴ	ναυμαχήσοντες	θανάτῳ τε {δὴ} καταδεδικασμένοι ἦσαν
[60, 33]	ἐσεγράφετο. ἔν τινι δὲ λίμνῃ	ναυμαχίαν	ὁ Κλαύδιος ἐπεθύμησε ποιῆσαι, τεῖχός
[60, 33]	{δὴ} καταδεδικασμένοι ἦσαν καὶ πεντήκοντα	ναῦς	ἑκάτεροι εἶχον, οἱ μὲν Ῥόδιοι
[60, 11]	αὐτὴν γεωργῆται καὶ ὁ ποταμὸς	ναυσίπορος	μᾶλλον γένηται, μάτην δὲ δὴ
[60, 6]	σφισιν, ἐπεὶ ἔν γε τῇ	Νέᾳ	πόλει καὶ παντάπασιν ἰδιωτικῶς ἔζη·
[60, 19]	ταῦτ´ ἐποιήσαντο, τριχῇ δὲ δὴ	νεμηθέντες	ὅπως μὴ καθ´ ἓν περαιούμενοι
[60, 6]	περὶ τὰς πανηγύρεις ἔξω τοῦ	νενομισμένου	πραχθείη, αὖθις αὐτάς, καθάπερ εἴρηταί
[60, 34]	φαρμακίδα περιβόητον ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ	νέον	ἑαλωκυῖαν μετεπέμψατο, καὶ φάρμακόν τι
[60, 2]	ἐψηφίσαντο. ~οὕτω μὲν Τιβέριος Κλαύδιος	Νέρων	Γερμανικός, ὁ τοῦ Δρούσου τοῦ
[60, 35]	τὸν οὐρανὸν ἀνενεχθῆναι. καὶ ὁ	Νέρων	δὲ οὐκ ἀπάξιον μνήμης ἔπος
[60, 32]	πως ἔχοντας. ὅτι ὁ μὲν	Νέρων	ηὔξετο, Βρεττανικὸς δὲ οὔτε τινὰ
[60, 35]	Αὔγουστος. Ἀγριππῖνα δὲ καὶ ὁ	Νέρων	πενθεῖν προσεποιοῦντο ὃν ἀπεκτόνεσαν, ἔς
[60, 33]	δὲ δὴ Κλαύδιος ὅ τε	Νέρων	στρατιωτικῶς ἐστάλησαν, ἥ τε Ἀγριππῖνα
[60, 32]	προσετέτακτο, κατέσφαξεν ὡς καὶ τῷ	Νέρωνι	ἐπιβουλεύοντα. κἀκ τούτου παραδοῦσα αὐτὸν
[60, 34]	ὑπ´ ἐκείνης τὰ πολλὰ γιγνόμενον,	Νέρωνι,	οἷα τῷ ἑαυτῆς παιδὶ ἐκ
[60, 31]	ἔγημε, τὴν τοῦ Δομιτίου τοῦ	Νέρωνος	ἐπονομασθέντος μητέρα· καὶ γὰρ καλὴ
[60, 18]	παιδὸς θυγατέρα, τοῦ δὲ δὴ	Νέρωνος	τοῦ Γερμανικοῦ γυναῖκα γενομένην, ζηλοτυπήσασα
[60, 6]	δὲ καὶ τοῖς Διοσκόροις τὸν	νεὼν	τῷ τε Πομπηίῳ τὴν τοῦ
[60, 28]	πάνυ τοῦ Κλαυδίου ἐπῄνουν, καὶ	νὴ	Δία καὶ ἐκεῖνο ὅτι ἐντυχόντος
[60, 29]	καὶ κατεχρήσατο. ἀνεφάνη δὲ καὶ	νησίδιόν	τι ἐν τῷ ἔτει τούτῳ
[60, 15]	καὶ ἐς τὴν Ἴσσαν τὴν	νῆσον	ἐλθὼν ἐνταῦθα ἑκούσιος ἀπέθανε· Κλαύδιος
[60, 11]	θάλασσαν ἐνταῦθα πολλὴν περιέβαλε, καὶ	νῆσον	ἐν αὐτῇ πύργον τε ἐπ´
[60, 4]	οὗ ὁ Τιβέριος ἐς τὴν	νῆσον	ἐξεχώρησεν, ἀνενεώσατο. πολλάκις δὲ καὶ
[60, 19]	ἔπλεον διέδραμε, κατῆραν ἐς τὴν	νῆσον	μηδενός σφισιν ἐναντιωθέντος· οἱ γὰρ
[60, 19]	γάρ τις ἐκπεσὼν ἐκ τῆς	νήσου	κατὰ στάσιν ἔπεισε τὸν Κλαύδιον
[60, 29]	τούτῳ παρὰ τῇ Θήρᾳ τῇ	νήσῳ,	οὐκ ὂν πρότερον. ἐπειδή τε
[60, 33]	σοι εἶπεν ὅτι κρεῖττον ἐκείνου	νήχομαι;	~ὁ δὲ Κλαύδιος τοῖς ὑπὸ
[60, 35]	τοῦ ναοῦ τοῦ Διὸς τοῦ	Νικαίου	ἄνοιξις, τό τε σμῆνος τὸ
[60, 23]	δέ τινα πανήγυριν, ἐπὶ τῇ	νίκῃ	καὶ αὐτήν, οἱ περὶ τὴν
[60, 21]	Ῥώμην ἠπείχθη, τὴν ἀγγελίαν τῆς	νίκης	διὰ τῶν γαμβρῶν, τοῦ τε
[60, 8]	ἐκράτησε, καὶ Πούπλιος Γαβίνιος Μαυρουσίους	νικήσας	τά τε ἄλλα εὐδοκίμησε, καὶ
[60, 23]	Βρεττανίᾳ ἡμέρας ἐποίησε, καὶ τὰ	νικητήρια	ἔπεμψε, τά τε ἄλλα κατὰ
[60, 23]	ταῦτα τὴν πανήγυριν τὴν τῶν	νικητηρίων	ἐποίησεν, ὑπάτου τινὰ ἐξουσίαν ἐς
[60, 16]	μηδὲν ἢ τὸ γενναίως ἀποθανεῖν	νομίζεσθαι·	Κλαύδιος δὲ οὕτω που πρὸς
[60, 13]	μήτε ἐφορᾶν αὐτὸν τοὺς φόνους	νομίζεσθαι	μήτε ἀεὶ κατακαλύπτεσθαι. καὶ ἐπὶ
[60, 23]	τά τε ἄλλα κατὰ τὸ	νομιζόμενον	πράξας καὶ τοὺς ἀναβασμοὺς τοὺς
[60, 1]	βασιλικοῦ γένους ὄντι καὶ ἐπιεικεῖ	νομιζομένῳ,	πᾶν τὸ κράτος αὐτῷ ἔδωκαν.
[60, 2]	αἱ γυναῖκες ἔτι καὶ νῦν	νομίζουσιν,	ἔστιν ὅτε ἐφέροντο. οὐ μέντοι
[60, 9]	ἐξακέσασθαι καὶ τοὺς πολεμίους προσκαταπλῆξαι,	νομίσαντας	τὸ θεῖόν οἱ ἐπικουρεῖν. καὶ
[60, 22]	τοῦ Γαΐου μνήμῃ ἀχθόμενοι τὸ	νόμισμα	τὸ χαλκοῦν πᾶν, ὅσον τὴν
[60, 1]	καὶ τῇ βουλῇ καὶ τοῖς	νόμοις	γενέσθαι· ἐπεὶ δὲ αὐτοὺς οἱ
[60, 17]	καὶ ἐς τὸν τῆς Παμφυλίας	νομὸν	ἐσέγραψεν. ἐν δὲ δὴ τῇ
[60, 6]	τῶν ὠφελουμένων ἀπ´ αὐτοῦ, συμβαίνοντος,	νόμῳ	μὲν ἔταξε μίαν ἡμέραν τοὺς
[60, 25]	βουλῆς, τοῦ γε μὴν καὶ	νόμῳ	τινὶ αὐτὸ δοκεῖν ποιεῖν δόγμα
[60, 24]	οὐκ ἐδύναντο ἔκ γε τῶν	νόμων	ἔχειν, τὰ τῶν γεγαμηκότων δικαιώματα
[60, 2]	γὰρ ἐκ παίδων ἔν τε	νοσηλείᾳ	καὶ ἐν φόβῳ πολλῷ τραφείς,
[60, 31]	τῇ Ῥώμῃ, πρόφασιν ὡς καὶ	νοσοῦσα,	ὑπελείφθη, συμπόσιόν τέ τι περιβόητον
[60, 2]	τινά, τὸ δὲ δὴ σῶμα	νοσώδης,	ὥστε καὶ τῇ κεφαλῇ καὶ
[60, 5]	γὰρ δὴ τῇ τοῦ Αὐγούστου	νουμηνίᾳ,	ἐν ᾗ ἐγεγέννητο, ἠγωνίζοντο μὲν
[60, 10]	δὲ λόγους τινὰς ἐν τῇ	νουμηνίᾳ	τοῦ τε Αὐγούστου καὶ τοῦ
[60, 26]	ὥσπερ καὶ ἐκείνῳ ἐν ταῖς	νουμηνίαις,	συμβαίνει) ἐς τὸ τῆς γῆς
[60, 11]	ἄρχοντας πρὸ τῆς τοῦ Ἀπριλίου	νουμηνίας,	ἐπειδήπερ ἐπὶ πολὺ ἐν τῷ
[60, 9]	αὐτῷ τούτῳ χρόνῳ καὶ τῆς	Νουμιδίας	τινὰ ἐπολεμήθη τε ὑπὸ τῶν
[60, 1]	ἡμέραν τὴν λοιπὴν καὶ τὴν	νύκτα	πᾶσαν κατέτριψαν μηδὲν τελειώσαντες. κἀν
[60, 4]	ἰδίᾳ δὲ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ	νυκτὸς	ἁπάσας ἠφάνισε. καὶ διὰ ταῦτα
[60, 34]	τῷ φαρμάκῳ διά τε τῆς	νυκτὸς	οὐδὲν οὔτ´ εἰπεῖν οὔτ´ ἀκοῦσαι
[60, 23]	Λάκωνα τὸν πρότερον μὲν τῶν	νυκτοφυλάκων	ἄρξαντα, τότε δὲ τῶν Γαλατῶν
[60, 2]	ὁποίοις αἱ γυναῖκες ἔτι καὶ	νῦν	νομίζουσιν, ἔστιν ὅτε ἐφέροντο. οὐ
[60, 7]	Κλαύδιος τήν τε ἕδραν τὴν	νῦν	οὖσαν τοῖς βουλευταῖς ἀπέκρινε, καὶ
[60, 11]	μὲν οὖν λιμὴν ὁ καὶ	νῦν	οὕτω κατά γε τὸ ἐπιχώριον
[60, 2]	ἐχρήσατο, καὶ ἐξ ἐκείνου καὶ	νῦν	οὐχ ὅτι οἱ αὐτοκράτορες ἀλλὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/07/2006