Texte grec :
| [59,25] Γάιος δὲ ἐν τούτῳ τόν τε Πτολεμαῖον τὸν τοῦ Ἰούβα παῖδα
μεταπέμψας, καὶ μαθὼν ὅτι πλουτεῖ, ἀπέκτεινε, καὶ - - -
ἐς δὲ τὸν ὠκεανὸν ἐλθὼν ὡς καὶ ἐν τῇ Βρεττανίᾳ στρατεύσων, καὶ
πάντας τοὺς στρατιώτας ἐν τῇ ᾐόνι παρατάξας, τριήρους τε ἐπέβη καὶ
ὀλίγον ἀπὸ τῆς γῆς ἀπάρας ἀνέπλευσε, καὶ μετὰ τοῦτο ἐπὶ βήματος
ὑψηλοῦ ἱζήσας καὶ σύνθημα τοῖς στρατιώταις ὡς ἐς μάχην δούς, τοῖς
τε σαλπικταῖς ἐξοτρύνας αὐτούς, εἶτ´ ἐξαίφνης ἐκέλευσέ σφισι τὰ κογχύλια
συλλέξασθαι. λαβών τε τὰ σκῦλα ταῦτα (καὶ γὰρ λαφύρων δῆλον
ὅτι πρὸς τὴν τῶν ἐπινικίων πομπὴν ἐδεῖτο) μέγα τε ἐφρόνησεν ὡς καὶ
τὸν ὠκεανὸν αὐτὸν δεδουλωμένος, καὶ τοῖς στρατιώταις πολλὰ ἐδωρήσατο.
καὶ ὁ μὲν ἐς τὴν Ῥώμην τὰ κογχύλια ἀνεκόμισεν, ἵνα καὶ ἐκείνοις
τὰ λάφυρα δείξῃ· ἡ δὲ βουλὴ οὔθ´ ὅπως ἐπὶ τούτοις ἡσυχάζοι
εἶχεν, ὅτι μεγαλοφρονούμενον αὐτὸν ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν
ἐπαινέσειεν· ἂν γάρ τις ἐπὶ μηδεμιᾷ ἢ μικρᾷ τινι ἀνδραγαθίᾳ ἤτοι
ἐπαίνους μεγάλους ἢ καὶ τιμὰς ἐξαισίους ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε καὶ
διασιλλοῦν αὐτὴν ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς τὴν πόλιν τὴν μὲν
βουλὴν ὀλίγου ἐδέησεν ἀπολέσαι πᾶσαν, ὅτι μὴ τὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον αὐτῷ
ἐψηφίσατο, τὸν δὲ δῆμον ἀθροίσας πολὺ μὲν ἀργύριον ἐκ μετεώρου τινὸς
πολὺ δὲ χρυσίον ἔρριψε, καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο διαρπάζοντες· σιδήρια γὰρ
μικρὰ ἄττα αὐτοῖς, ὥς φασί τινες, ἀνεμέμικτο. - - -.
πυθόμενόν τε εἰ μύσαι αὐτῷ ἐπιτρέπει, καὶ ἐκεῖνον
σφαγῆναι προσέταξεν. - - -.
|
|
Traduction française :
| [56,25] Sur ces entrefaites, Caius, ayant mandé Ptolémée,
fils de Juba, et appris qu'il était riche, le fit mourir,
puis, assemblant le peuple, il lui jeta d'un lieu élevé
quantité d'argent et d'or, dont le pillage causa la mort
de plusieurs personnes; car, au rapport de quelques
historiens, on y avait mêlé de petits morceaux de fer.
Ensuite, ayant livré au supplice Bétellinus Cassius, il
força Capiton, son père, qui n'était ni coupable ni accusé,
d'assister à l'exécution. Celui-ci ayant demandé
s'il lui était au moins permis de fermer les yeux, Caius
ordonna de le mettre également à mort.
|
|
