HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LVIII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  698 formes différentes pour 1656 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[58, 13]   ὥς τινές φασιν, ἐνετείλατο ὅπως,  ἄν   τι παρακινήσῃ, τὸν Δροῦσον ἔς
[58, 13]   ἐπιπλεύσῃ, καὶ πλοῖα παρεσκευάσατο ἵνα,  ἄν   τι τοιοῦτο συμβῇ, διαφύγῃ· τῷ
[58, 20]   ἐς ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ἀποδείξας  ἄν   τινα ἐκεῖνον μὲν κατέλυεν, ἕτερον
[58, 23]   διαδεξομένων αὐτούς, σχεῖν. τί γὰρ  ἄν   τις ἔχοι τοὺς αἱρετοὺς ὀνομάζειν,
[58, 18]   σφᾶς (πᾶν γὰρ τι  ἄν   τις παρὰ τὴν ἀλήθειαν ἐπὶ
[58, 2]   πρῶτοι ἔστησαν αὐτοῦ, οὐδὲ ἐξηρίθμησεν  ἄν   τις· πρέσβεις τε ἰδίᾳ μὲν
[58, 11]   κατήγαγεν. ~ἔνθα δὴ καὶ μάλιστα  ἄν   τις τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν κατεῖδεν,
[58, 6]   δι´ ὀλίγου μεταβολὴ γενήσοιτο, ἐπίστευσεν  ἄν   τις. τήν τε οὖν τύχην
[58, 3]   ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ ᾖ, μέχρις  ἂν   αὐτὸς ἐς τὴν πόλιν ἀφίκηται,
[58, 17]   μὴ οὐ καὶ τῶν σαρκῶν  ἂν   αὐτοῦ ἡδέως ἐμφαγεῖν, γελοιότατον πρᾶγμα
[58, 17]   προχειρίσασθαί τε γὰρ αὐτὸν ὅσους  ἂν   ἐθελήσῃ σφῶν, καὶ ἐξ αὐτῶν
[58, 6]   τὴν τῶν παρόντων ὄψιν οὐδ´  ἂν   εἰ σαφῶς θεός τις προέλεγεν
[58, 10]   συνταράξῃ τι ἐκπηδήσας· ὅπερ πάντως  ἂν   ἐπεποιήκει, εἰ κατ´ ἀρχὰς ἀθρόῳ
[58, 17]   κλῆρος ἀποφήνῃ, φρουροῖς, ὁσάκις  ἂν   ἐς τὸ βουλευτήριον ἐσίῃ, ξιφίδια
[58, 20]   μακρότερον τοὺς δὲ ἐπὶ βραχύτερον  ἂν   ᾑρεῖτο, καὶ τοὺς μὲν ἔτι
[58, 1]   πιστεύονται) οἱ δ´ τι  ἂν   καὶ τὸ βραχύτατον ἔξω τοῦ
[58, 17]   καὶ ἐξ αὐτῶν εἴκοσιν, οὓς  ἂν   κλῆρος ἀποφήνῃ, φρουροῖς, ὁσάκις
[58, 21]   γε αὐτοῦ παρακαλοῦντος ὅπως τι  ἂν   φαίη οὐδ´ ἀποκρίνασθαί τι ἠθέλησε,
[58, 3]   αὐτῷ παρασχεῖν μήτ´ ἀποθανεῖν αὐτὸν  ἐᾶν·   τοῦτο γὰρ ἦν τὸ δεινότατον.
[58, 18]   ὥστε καὶ Ἰούνιον {Γαλλῆνον} Γαλλίωνα,  θέαν   τοῖς διαστρατευσαμένοις αὐτῶν ἐν τῇ
[58, 24]   ποτὲ ὀκτὼ ἔτεσι μετὰ τὴν  στρατηγίαν   ἄρξας, καὶ δώρων μετὰ τῆς
[58, 24]   μήτε δωροδοκήσας ἑάλω τε διὰ  τραγῳδίαν   καὶ παθήματι δεινοτέρῳ οὗ συνέγραψε
[58, 13]   ἦν, οὐ μέντοι καὶ τὴν  πρεσβείαν   τὴν πεμφθεῖσαν ἐπὶ τούτῳ προσεδέξατο,
[58, 8]   ἄλλο τι δημόσιον πράξειν μέλλουσιν  ἄδειαν   ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τῶν
[58, 18]   τι ἄν τις παρὰ τὴν  ἀλήθειαν   ἐπὶ κολακείᾳ ποιῇ ὑποπτεύεται) τοῖς
[58, 13]   ἀεὶ φρονήσαντα καὶ πρὸς τὴν  ἀσφάλειαν   τῆς ἐς τὴν πόλιν αὐτοῦ
[58, 26]   ὅπως γε ὡς ῥᾷστα τὴν  βασιλείαν   παραλάβῃ, ἔγραψε Μιθριδάτῃ τῷ Ἴβηρι
[58, 11]   μάλιστα ἄν τις τὴν ἀνθρωπίνην  ἀσθένειαν   κατεῖδεν, ὥστε μηδαμῇ μηδαμῶς φυσᾶσθαι.
[58, 5]   τοῖς δὲ τοῦτο μὲν τὴν  ἀσθένειάν   σφων ἐλέγχειν δοκεῖ, τὸ δὲ
[58, 6]   τοῦ Τιβερίου, οὐκ ἐς τὴν  ὑπατείαν   ἀλλ´ ἐς τὸ κράτος ὑποσημαίνοντες,
[58, 10]   τι, εἶτα μέμψιν κατ´ αὐτοῦ  βραχεῖαν,   καὶ μετ´ αὐτὴν ἕτερόν τι,
[58, 27]   ἐφθάρη· τὴν γὰρ τοῦ Γαΐου  κακίαν   συνιδὼν ἐπεθύμησε, πρὶν πειραθῆναι αὐτοῦ,
[58, 15]   μήτε τὴν ὕβριν μήτε τὴν  αἰκίαν   φέρειν (πάντες γὰρ οἵ τινα
[58, 23]   ἐκεῖνον μὲν διά τε τὴν  ἡλικίαν   (ἔτι γὰρ παιδίον ἦν) καὶ
[58, 5]   νουμηνίᾳ πάντων συνιόντων ἐς τὴν  οἰκίαν   τοῦ Σεϊανοῦ τε κλίνη
[58, 10]   οἱ δὲ πεφοβημένοι, ἄλλοι τὴν  φιλίαν   τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπηλυγαζόμενοι, ἄλλοι
[58, 24]   Εὐριπίδην, ἵνα τὴν τοῦ κρατοῦντος  ἀβουλίαν   φέρῃ. μαθὼν οὖν τοῦτο
[58, 21]   καὶ τὴν τοῦ Δρούσου τὴν  Ἰουλίαν   ἐκδούς. καὶ διὰ τοῦτο οὐδ´
[58, 19]   ἐχαρίζετο· καὶ Λούκιον ἀντ´ αὐτοῦ  Λαμίαν   ἀνθείλετο, ὃν πρόπαλαι τῇ Συρίᾳ
[58, 4]   ψηφισθῆναί τι, καὶ μαθὼν τὸν  ταμίαν   ἐπὶ δικαιώσει αὐτοῦ παρόντα αὐτός
[58, 23]   ἅμα ἔπραττε, καὶ τὸν Γάιον  ταμίαν   μὲν οὐκ ἐν τοῖς πρῶτον
[58, 7]   αἰτησαμένῳ οἱ ὅπως ἐς τὴν  Καμπανίαν   ἐπὶ προφάσει τῆς μελλονύμφου νοσησάσης
[58, 26]   Πάρθος τελευτήσαντος τοῦ Ἀρτάξου τὴν  Ἀρμενίαν   Ἀρσάκῃ τῷ ἑαυτοῦ υἱεῖ ἔδωκε,
[58, 26]   Μιθριδάτῃ τῷ Ἴβηρι ἐς τὴν  Ἀρμενίαν   ἐσβαλεῖν, ἵνα Ἀρτάβανος τῷ
[58, 26]   Πάρθων οὕτως ἔσχε, τὴν δ´  Ἀρμενίαν   Μιθριδάτης Μιθριδάτου μὲν
[58, 24]   εἰκοσετηρίδα ὠνόμαζον, ὡς καὶ τὴν  ἡγεμονίαν   αὖθις αὐτῷ κατὰ τὸν Αὔγουστον
[58, 9]   τὸ στρατόπεδον ἀπέπεμψε, τήν τε  ἡγεμονίαν   σφίσι τὴν ἑαυτοῦ ἐκφήνας καὶ
[58, 14]   μετ´ αὐτόν, πλὴν Πλαυτιανοῦ, τὴν  ἡγεμονίαν   ταύτην λαβόντων ἰσχύσας οὕτως ἀπήλλαξεν,
[58, 24]   ἔφη, Ἀτρεὺς εἶναι διὰ τὴν  μιαιφονίαν   {εἶναι} προσποιησάμενος, καὶ ὑπειπὼν ὅτι
[58, 25]   τὴν Ἑλλάδα καὶ περὶ τὴν  Ἰωνίαν   ὤφθη, καὶ ἐδέξαντο αὐτὸν ἀσμένως
[58, 11]   αὐτῆς διὰ τὴν μητέρα τὴν  Ἀντωνίαν   ἐφείσατο, αὐτὴ δὲ Ἀντωνία
[58, 7]   δὲ δὴ τὴν τοῦ Τιβερίου  διάνοιαν,   καὶ προσεκλογιζόμενοι τό τε ἐκείνου
[58, 18]   μῖσος καὶ τὴν τῶν στρατιωτῶν  εὔνοιαν   ἐνδείξασθαί σφισιν ἠθέλησε. καὶ τοῦτο
[58, 12]   τε ἐς τὴν τοῦ Σεϊανοῦ  εὔνοιαν   ὑπωπτεύθησαν καὶ οἱ νυκτοφύλακές σφων
[58, 25]   καὶ συνῄροντο. κἂν ἐς τὴν  Συρίαν   προχωρήσας τὰ στρατόπεδα κατέσχεν, εἰ
[58, 3]   τε αὐτὸν καὶ πρὸς τὴν  τιμωρίαν   ἀπάξοντα πεμφθῆναι. καὶ μέντοι τοῦθ´
[58, 14]   τότε ἐξήρκει οἱ πρὸς τὴν  τιμωρίαν   ὅτι φίλος τοῦ Σεϊανοῦ ἐγεγόνει,
[58, 23]   τὸ νομιζόμενον, καὶ τὴν ζωὴν  τιμωρίαν   τισὶ καὶ τὸν θάνατον εὐεργεσίαν
[58, 23]   τιμωρίαν τισὶ καὶ τὸν θάνατον  εὐεργεσίαν   ἐποίει. ~μετὰ δὲ ταῦτα εἰκοστοῦ
[58, 21]   καὶ Νέρουας μηκέτι τὴν  συνουσίαν   αὐτοῦ φέρων ἀπεκαρτέρησε διά τε
[58, 7]   ἐποίησε, καὶ τήν τε ἀνθυπατικὴν  ἐξουσίαν   αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ προσεψηφίσαντο πᾶσιν
[58, 9]   καὶ ἐν ἀπορρήτῳ ὅτι τὴν  ἐξουσίαν   αὐτῷ τὴν δημαρχικὴν φέροι. καὶ
[58, 10]   αὐτοῦ ὡς καὶ τὴν δημαρχικὴν  ἐξουσίαν   ληψομένου ἐποιοῦντο καὶ ἐπιβοήμασιν ἐχρῶντο,
[58, 9]   τὸν λόγον ὅτι τήν τε  ἐξουσίαν   οἱ τὴν δημαρχικὴν δώσοι, ὅπως
[58, 16]   τὰς ἐσαγγελίας πάσας ἐς τὴν  γερουσίαν   ἐσῆγεν, ὅπως αὐτός τε ἔξω
[58, 25]   ἡγεμονεύσας, ἥδιστα προαπηλλάγη πρίν τινα  αἰτίαν   λαβεῖν. καὶ αὐτὸν Ῥήγουλος
[58, 15]   (πάντες γὰρ οἵ τινα τοιαύτην  αἰτίαν   λαβόντες, οὐχ ὅπως ἱππῆς ἀλλὰ
[58, 22]   μὴ Τιβέριος αὐτὴν αἰσχύνῃ,  αἰτίαν   τε ἔσχεν ὡς συνών οἱ,
[58, 16]   ἐγίγνετο. ἔδοξε μὲν γάρ τινα  ἀμνηστίαν   αὐτῶν ὀψέ ποτε ἐσηγήσασθαι· καὶ
[58, 23]   παιδίον ἦν) καὶ διὰ τὴν  ὑποψίαν   (οὐ γὰρ ἐπιστεύετο τοῦ Δρούσου
[58, 4]   ἁπανταχοῦ ἐκ τοῦ ἴσου ἵστασαν,  κἀν   ταῖς γραφαῖς συνέγραφον, δίφρους τε
[58, 10]   μὴ καὶ νεωτερισθείη τι, ὥρμησε.  ~κἀν   τούτῳ ἐπιστολὴ ἀνεγνώσθη. ἦν
[58, 19]   δὲ δὴ τιμᾶν αὐτοὺς προσποιούμενος.  κἀν   τούτῳ Οὐιτρασίου Πωλίωνος τοῦ τῆς
[58, 10]   διετρίβη καὶ κατὰ χώραν ἔμεινε.  κἀν   τούτῳ προσκαλεσαμένου αὐτὸν τοῦ Ῥηγούλου
[58, 5]   δεξιώματα παρά τινων πάνυ ἀπαιτοῦσι,  κἂν   ἄρα καὶ ἐκλειφθῇ τι αὐτῶν,
[58, 8]   αὐτὸν τῆς μοναρχίας ἕξων ἐνεδείκνυτο.  κἂν   ἐνεόχμωσέ τι, ἄλλως τε καὶ
[58, 25]   ἀσμένως αἱ πόλεις καὶ συνῄροντο.  κἂν   ἐς τὴν Συρίαν προχωρήσας τὰ
[58, 5]   ἀξιώματός σφων πλήρωσιν ἀναγκαῖα, ἐπιζητοῦσι,  κἂν   μὴ τύχωσιν αὐτῶν, ἄχθονταί τε
[58, 5]   αὐτοκράτορας σπουδάζουσιν, ὅτι τοῖς μέν,  κἂν   πλημμεληθῇ τι, ἀρετὴν τὸ συγγνῶναί
[58, 12]   Μάκρωνι δὲ τὰς τῶν ἐστρατηγηκότων,  ἔδωκαν,   καὶ αὐτῷ καὶ συνθεᾶσθαί σφισι
[58, 7]   τήν τε ἀνθυπατικὴν ἐξουσίαν αὐτῷ  ἔδωκαν,   καὶ προσεψηφίσαντο πᾶσιν ἀεὶ τοῖς
[58, 2]   ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ταῖς γυναιξὶν  ἐπήγγειλαν,   καίπερ τὸν Τιβέριον ἐπαινέσαντες ὅτι
[58, 11]   τε ἄλλους πάντας καὶ τὴν  Λιουίλλαν   ἀπέκτεινεν. ἤδη δὲ ἤκουσα ὅτι
[58, 24]   τούτῳ κατηγορήθη, ἀλλ´ ὡς τὴν  Λιουίλλαν   μεμοιχευκώς· πολλοὶ γὰρ δὴ καὶ
[58, 19]   αὐτῶν δεόμενος, λόγῳ δὲ δὴ  τιμᾶν   αὐτοὺς προσποιούμενος. κἀν τούτῳ Οὐιτρασίου
[58, 18]   τῷ γοῦν δόγματι προσενέγραψαν ὥστε  ἔρευνάν   σφων συνιόντων, μὴ καὶ ξιφίδιόν
[58, 18]   ἐξ αὐτῶν τούτων προσυποτοπήσας σφᾶς  (πᾶν   γὰρ τι ἄν τις
[58, 12]   ταῖς ἀρχαῖς ὄντων τὸ ἄστυ  πᾶν   ἐκ τῆς τοῦ Τιβερίου ἐντολῆς
[58, 4]   ἔδρασε· τό τε γὰρ δορυφορικὸν  πᾶν   ἰσχυρῶς ᾠκείωτο, καὶ τῶν βουλευτῶν
[58, 10]   οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκετο, ἀλλὰ καὶ  πᾶν   τοὐναντίον προσεδόκων ἤκουον, ἔν
[58, 19]   πάντας τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ τιμωμένους  ἀγαπᾶν,   μὴ πολυπραγμονοῦντας ὁποῖοί τινές εἰσιν,
[58, 1]   τῆς Ῥώμης, καὶ οὐκέτι τὸ  παράπαν   ἐς τὴν πόλιν ἀνεκομίσθη, καίτοι
[58, 12]   μηπώποτε ἐγεγόνει, ἀχθῆναι, καὶ τὴν  ἡμέραν   ἐν ἐτελεύτησε καὶ ἵππων
[58, 27]   καὶ πάνυ ἀκριβῶς καὶ τὴν  ἡμέραν   καὶ τὴν ὥραν ἐν
[58, 24]   Φάβιος Περσικὸς τὴν δεκετηρίδα τὴν  δευτέραν   ἑώρτασαν. οὕτω γὰρ αὐτήν, ἀλλ´
[58, 15]   πλείους αὐτοὶ ἑαυτοὺς πρὶν ἁλῶναι  διέφθειραν.   ἐποίουν δὲ τοῦτο μάλιστα μὲν
[58, 12]   καὶ Ἐλευθερίας ἄγαλμα ἐς τὴν  ἀγορὰν   ἀνατεθῆναι, ἑορτήν τε διά τε
[58, 5]   τῷ Καπιτωλίῳ θύσας ἐς τὴν  ἀγορὰν   κατῄει, οἱ οἰκέται αὐτοῦ οἱ
[58, 15]   κατεκρημνίζοντο, καὶ ἔς τε τὴν  ἀγορὰν   τὰ σώματα ἁπάντων αὐτῶν ἐρρίπτετο
[58, 17]   καὶ πολεμίους οἱ ὄντας τὴν  φρουρὰν   αὐτῷ δοθῆναι ἔγνωσαν. ~ὁ δ´
[58, 27]   καὶ τὴν ἡμέραν καὶ τὴν  ὥραν   ἐν τεθνήξοι εἶπεν, ἐκεῖνον
[58, 10]   αὑτοῦ ἐλπίζων, διετρίβη καὶ κατὰ  χώραν   ἔμεινε. κἀν τούτῳ προσκαλεσαμένου αὐτὸν
[58, 7]   τῆς μελλονύμφου νοσησάσης ἔλθῃ, κατὰ  χώραν   μεῖναι προσέταξεν ὡς καὶ αὐτὸς
[58, 22]   μὲν προτεραίᾳ τὴν ἔπαυλιν αὐτοῦ  πᾶσαν   κατασκάψαι, τῇ δ´ ὑστεραίᾳ ἐπί
[58, 25]   ἐς ἐκεῖνο τοῦ χρόνου παρὰ  πᾶσαν   ὡς εἰπεῖν τὴν τοῦ Τιβερίου
[58, 24]   Περσικὸς τὴν δεκετηρίδα τὴν δευτέραν  ἑώρτασαν.   οὕτω γὰρ αὐτήν, ἀλλ´ οὐκ
[58, 4]   αὐτοὺς ἁπανταχοῦ ἐκ τοῦ ἴσου  ἵστασαν,   κἀν ταῖς γραφαῖς συνέγραφον, δίφρους
[58, 14]   αὐτοῖς ἐγκλήμασιν οἷς τοὺς ἄλλους  μετῄεσαν   ἐνεχόμενοι, τὸ μέν τι δι´
[58, 11]   πολλῶν ἠξίουν, τούτῳ τότε δεσμὰ  περιέθεσαν·   ὃν δὲ ἐδορυφόρουν ὡς δεσπότην,
[58, 11]   καὶ ὃν τῷ περιπορφύρῳ ἱματίῳ  ἐκεκοσμήκεσαν,   ἐπὶ κόρρης ἔπαιον, ὅν τε〉
[58, 22]   ὡς καὶ ἐκείνους πεφονεῦσθαι ἔμαθον,  ὑπερήλγησαν   διά τε τοῦτο καὶ ὅτι
[58, 18]   τοῦτο καὶ αὐτοὶ οἱ βουλευταὶ  ὡμολόγησαν·   τῷ γοῦν δόγματι προσενέγραψαν ὥστε
[58, 12]   ἐς τὴν τοῦ αὐτοκράτορος πίστιν  προετιμήθησαν,   ἐμπρήσεις τε καὶ ἁρπαγὰς ἐποιοῦντο,
[58, 14]   ἐπί τισι καὶ ἀφειμένων καὶ  κατηγορήθησαν   αὖθις καὶ ἑάλωσαν ὡς καὶ
[58, 15]   οὖν αἰτιαθέντων συχνοὶ μὲν καὶ  κατηγορήθησαν   παρόντες καὶ ἀπελογήσαντο, καὶ παρρησίᾳ
[58, 24]   ἀληθείας οἱ δὲ ἐκ συκοφαντίας,  ἐκολάσθησαν.   ~τούτων δ´ οὕτως ἐν τῇ
[58, 12]   ἐς τὴν τοῦ Σεϊανοῦ εὔνοιαν  ὑπωπτεύθησαν   καὶ οἱ νυκτοφύλακές σφων ἐς
[58, 27]   Τιβέριον κακῶς ἀρρωστοῦντα ᾔσθοντο, ἀναβληθείσης  ἐσώθησαν.   ~ἔφθασε γὰρ ἐν Μισηνῷ μεταλλάξας
[58, 17]   ἰδίᾳ καὶ καθ´ ἑαυτὸν ἕκαστος  ἐπιστώθησαν   ὥσπερ τι παρὰ τοῦτο μᾶλλον
[58, 17]   καὶ τοὺς λοιποὺς συνεπαινεῖν, οὐκ  ἐποίησαν   αὐτό, ἀλλὰ αὐτεπάγγελτοι, μηδενός σφας
[58, 25]   οἱ μὲν παῖδες αὐτοῦ οὐκ  ἐτόλμησαν   αὐτὰς δημοσιεῦσαι, δὲ δὴ
[58, 9]   τούτοις ἔτι καὶ μᾶλλον αὐτοῦ  κατεφρόνησαν,   ὥστε καὶ φανερώτερον λανθάνειν
[58, 4]   δὲ ἄλλων πολλοὶ καὶ ὀνομαστοὶ  ἐφθάρησαν,   ὧν ἦν καὶ Γάιος Φούφιος
[58, 2]   καὶ οἱ ἄνδρες οἱ πρῶτοι  ἔστησαν   αὐτοῦ, οὐδὲ ἐξηρίθμησεν ἄν τις·
[58, 10]   πολλῇ ἐγίγνοντο. καί τινες καὶ  ἐξανέστησαν   τῶν συγκαθημένων αὐτῷ· ὃν γὰρ
[58, 13]   μέντοι καὶ τὴν πρεσβείαν τὴν  πεμφθεῖσαν   ἐπὶ τούτῳ προσεδέξατο, καίπερ πολλῶν
[58, 17]   Γναῖος Δομίτιος καὶ Κάμιλλος Σκριβωνιανὸς  ὑπάτευσαν,   ἐγένετο. νομιζομένου γὰρ συχνὸν ἤδη
[58, 25]   μὲν Γάλλος καὶ Μᾶρκος Σερουίλιος  ὑπάτευσαν,   Τιβέριος δὲ ἐν Ἀντίῳ τοὺς
[58, 6]   τε οὖν τύχην αὐτοῦ κατακορῶς  ὤμνυσαν,   καὶ συνάρχοντα τοῦ Τιβερίου, οὐκ
[58, 2]   ἔθυον, τήν τε τύχην αὐτῶν  ὤμνυσαν.   ~τῷ δὲ δὴ Γάλλῳ
[58, 22]   καὶ δύναμαι" τὴν θυγατέρα ἐκπρεπῆ  οὖσαν   ὑπεκπέμψας ποι ἵνα μὴ
[58, 2]   Τιβέριος οὔτε νοσοῦσαν ἐπεσκέψατο οὔτ´  ἀποθανοῦσαν   αὐτὸς προέθετο· οὐ μὴν οὐδὲ
[58, 2]   καὶ αὐτὴν Τιβέριος οὔτε  νοσοῦσαν   ἐπεσκέψατο οὔτ´ ἀποθανοῦσαν αὐτὸς προέθετο·
[58, 14]   ἀφειμένων καὶ κατηγορήθησαν αὖθις καὶ  ἑάλωσαν   ὡς καὶ τὴν ἐκείνου χάριν
[58, 17]   ὄντας τὴν φρουρὰν αὐτῷ δοθῆναι  ἔγνωσαν.   ~ὁ δ´ οὖν Τιβέριος ἐπῄνεσε
[58, 21]   καθήκοι συνιέναι καὶ μήτ´ ὀψιαίτερον  ἀπαντᾶν   τοῦ τεταγμένου μήτε πρωιαίτερον ἀπαλλάττεσθαι.
[58, 18]   βουλευταὶ ὡμολόγησαν· τῷ γοῦν δόγματι  προσενέγραψαν   ὥστε ἔρευνάν σφων συνιόντων, μὴ
[58, 12]   ἐν ταῖς εὐκταίαις πανηγύρεσι χρῆσθαι  ἐπέτρεψαν.   οὐ μέντοι καὶ ἐκεῖνοι ἐδέξαντο
[58, 11]   σφῶν ὄντα ἐς τὸ βουλευτήριον  παρέπεμψαν,   τοῦτον τότε ἐς τὸ οἴκημα
[58, 6]   τεθνήξοντα καὶ ἥξοντα ὑποπτεύοντες,  ἐν   ἀμφιβόλῳ ἐγίγνοντο. ~Σεϊανὸν μὲν οὖν
[58, 25]   Μᾶρκος Σερουίλιος ὑπάτευσαν, Τιβέριος δὲ  ἐν   Ἀντίῳ τοὺς τοῦ Γαΐου γάμους
[58, 9]   ἐπεστάλκει, παρεμυθήσατο εἰπὼν ἰδίᾳ καὶ  ἐν   ἀπορρήτῳ ὅτι τὴν ἐξουσίαν αὐτῷ
[58, 21]   Οὐιβούλιός τε Ἀγρίππας ἱππεὺς φάρμακον  ἐν   αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ ἐκ δακτυλίου
[58, 3]   καὶ μηδενὶ ἄλλῳ συνηνέχθη·  ἐν   γὰρ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ παρά
[58, 28]   τι μετέβαλεν, ἀλλὰ πολλάκις, οἷα  ἐν   γήρᾳ καὶ νόσῳ μὴ ὀξείᾳ,
[58, 23]   πρώτης ἐπὶ πλεῖστον ἄρχειν ἐδίδου;  ἐν   δ´ οὖν τοῖς τότε ἀποθανοῦσι
[58, 5]   τοῦ μέγα δύνασθαι ἔχειν νομίζεται.  ἐν   δέ τινι νουμηνίᾳ πάντων συνιόντων
[58, 2]   συνεσπεσών. τοῦτο μὲν τοιοῦτον ἐγένετο.  ~ἐν   δὲ τῷ αὐτῷ τούτῳ χρόνῳ
[58, 2]   αὐτὴν τῆς πατρίδος τινὲς ἐπωνόμαζον.  ἐν   δὲ τῷ μνημείῳ ἐτάφη τῷ
[58, 13]   δὲ δὴ Τιβέριος τέως μὲν  ἐν   δέει μεγάλῳ καθειστήκει μὴ
[58, 20]   ἕνεκα, καθάπερ καὶ νῦν, ὥστε  ἐν   εἰκόνι δοκεῖν γίγνεσθαι, ἐσιόντες ἀπεδείκνυντο.
[58, 4]   οὖν ταῦτα Τιβέριος οὔτε  ἐν   ἐλαφρῷ τὸ πρᾶγμα ἐποιήσατο, φοβηθεὶς
[58, 12]   ἐγεγόνει, ἀχθῆναι, καὶ τὴν ἡμέραν  ἐν   ἐτελεύτησε καὶ ἵππων ἀγῶσι
[58, 27]   τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν  ἐν   τεθνήξοι εἶπεν, ἐκεῖνον δὲ
[58, 10]   ἀπορίᾳ καὶ μετὰ τοῦτο καὶ  ἐν   κατηφείᾳ πολλῇ ἐγίγνοντο. καί τινες
[58, 22]   αὐτὸ πράττειν. ~οὐ μὴν ἀλλ´  ἐν   μὲν τούτῳ ἐπῃνεῖτο, καὶ μάλισθ´
[58, 21]   τῶν τὰς κατηγορίας ποιουμένων ἀποθανεῖν  ἐν   μιᾷ ἡμέρᾳ ἐκέλευσε. καὶ ἐνδεῖξαί
[58, 28]   ᾔσθοντο, ἀναβληθείσης ἐσώθησαν. ~ἔφθασε γὰρ  ἐν   Μισηνῷ μεταλλάξας πρίν τι αὐτῶν
[58, 4]   αὐτοκράτορι προσέχειν, τὸν δὲ Τιβέριον  ἐν   ὀλιγωρίᾳ ποιεῖσθαι. μαθὼν οὖν ταῦτα
[58, 1]   ἑταῖρος Σαβίνου ἀνδρὸς τῶν πρώτων  ἐν   Ῥώμῃ, τῷ Σεϊανῷ χαριζόμενος, ἐς
[58, 12]   ἁρπαγὰς ἐποιοῦντο, καίτοι πάντων τῶν  ἐν   ταῖς ἀρχαῖς ὄντων τὸ ἄστυ
[58, 25]   πολλὰ δὲ καὶ τὸν Μάκρωνα  ἐν   ταῖς διαθήκαις λοιδορήσας. καὶ οἱ
[58, 12]   συνθεᾶσθαί σφισι καὶ ἱματίῳ περιπορφύρῳ  ἐν   ταῖς εὐκταίαις πανηγύρεσι χρῆσθαι ἐπέτρεψαν.
[58, 5]   τινα εἶναι δοκεῖν διὰ τὸ  ἐν   τῇ νήσῳ τῇ λεγομένῃ Καπρίᾳ
[58, 17]   μηκέτι κατὰ ἄνδρα τὴν βουλὴν  ἐν   τῇ νουμηνίᾳ ὀμνύναι, ἀλλ´ ἑνός,
[58, 12]   μηδὲν τοιοῦτον ἐσηγεῖσθαι. ταῦτα μὲν  ἐν   τῇ πόλει ἐγίγνετο. ~ὁ δὲ
[58, 12]   ἐγένετο. ~τότε δὲ θόρυβος πολὺς  ἐν   τῇ πόλει συνηνέχθη. τε
[58, 25]   συκοφαντίας, ἐκολάσθησαν. ~τούτων δ´ οὕτως  ἐν   τῇ Ῥώμῃ γιγνομένων οὐδὲ τὸ
[58, 7]   φασι, Τουλλίου τοῦ βασιλεύσαντός ποτε  ἐν   τῇ Ῥώμῃ, τότε δὲ
[58, 19]   πρόπαλαι τῇ Συρίᾳ προστάξας κατεῖχεν  ἐν   τῇ Ῥώμῃ. τοῦτο δὲ καὶ
[58, 18]   Γαλλίωνα, θέαν τοῖς διαστρατευσαμένοις αὐτῶν  ἐν   τῇ τῶν ἱππέων ἕδρᾳ δίδοσθαι
[58, 8]   μὲν μετεγίγνωσκεν ὅτι μηδὲν  ἐν   τῇ ὑπατείᾳ ἐνεόχμωσεν, οἱ δὲ
[58, 11]   τέθνηκε, καί σφων τὰ σώματα  ἐν   τοῖς ἀναβασμοῖς ἰδοῦσα, ἀνεχώρησε, καὶ
[58, 21]   ἐκέλευσε. καὶ ἐνδεῖξαί τινα ἀνδρὸς  ἐν   τοῖς ἑκατοντάρχοις ἐξητασμένου βουληθέντος ἀπεῖπε
[58, 21]   πρὸς τὸ ἄστυ, καὶ διέτριψεν  ἐν   τοῖς πέριξ αὐτοῦ τόποις, οὐ
[58, 3]   καὶ τὰ μείζω ἐσηγήσατο καὶ  ἐν   τοῖς πρεσβευταῖς γενέσθαι ἐσπούδασεν, ἐπέστειλε
[58, 23]   τὸν Γάιον ταμίαν μὲν οὐκ  ἐν   τοῖς πρῶτον ἀπέδειξεν, ἐς δὲ
[58, 5]   τις αὐτῷ, ἀλλὰ μὴ καὶ  ἐν   τοῖς ὑστάτοις φανῇ· πάντα γὰρ
[58, 19]   τε ἄλλα πάντα διὰ φαλακρῶν  ἐν   τοῖς Φλωραλίοις μέχρι νυκτὸς ἐπὶ
[58, 9]   παλάτιον (τῆς γὰρ βουλῆς ἕδρα  ἐν   τῷ Ἀπολλωνίῳ γενήσεσθαι ἔμελλε) τῷ
[58, 3]   εἱστιάθη καὶ φιλοτησίας ἔπιε, καὶ  ἐν   τῷ βουλευτηρίῳ κατεψηφίσθη, ὥστε καὶ
[58, 11]   οὐχ ὅσιον ὂν παρθενευομένην τινὰ  ἐν   τῷ δεσμωτηρίῳ διολέσθαι. καὶ
[58, 5]   Σεϊανοῦ τε κλίνη  ἐν   τῷ δωματίῳ, ἐν ἠσπάζετο,
[58, 16]   ἄλλον βέβαιον φίλον οὐδένα ἀλλ´  ἐν   τῷ ἴσῳ καὶ τὸ ἀδικοῦν
[58, 8]   τι δημόσιον πράξειν μέλλουσιν ἄδειαν  ἐν   τῷ καιρῷ τούτῳ τῶν τοιούτων
[58, 5]   σφων διῇξεν. ἐπειδή τε καὶ  ἐν   τῷ Καπιτωλίῳ θύσας ἐς τὴν
[58, 6]   δ´ ἠτίμαζεν. ὥστε Σεϊανὸς  ἐν   τῷ μέρει καὶ τοῦ ὑπερόγκου
[58, 11]   γερουσία πλησίον τοῦ οἰκήματος  ἐν   τῷ Ὁμονοείῳ, ἐπειδὴ τά τε
[58, 10]   ᾠκειωμένων οἱ κολασθῆναι καὶ αὐτὸν  ἐν   φρουρᾷ γενέσθαι δεῖν ἔλεγεν. ἄντικρυς
[58, 3]   πλεῖστον κακωθείη, θαρσεῖν ἐνετείλατο ὅπως  ἐν   φυλακῇ ἀδέσμῳ ᾖ, μέχρις ἂν
[58, 1]   χαριζόμενος, ἐς τὴν τοῦ οἰκήματος  ἐν   διῃτᾶτο ὀροφὴν βουλευτὰς κατακρύψας
[58, 5]   κλίνη ἐν τῷ δωματίῳ,  ἐν   ἠσπάζετο, κειμένη πᾶσα ὑπὸ
[58, 20]   προεχειρίζοντο. τῷ γοῦν ἐπιόντι ἔτει,  ἐν   τε Γάλβας
[58, 10]   πᾶν τοὐναντίον προσεδόκων ἤκουον,  ἔν   τε ἀπορίᾳ καὶ μετὰ τοῦτο
[58, 25]   καὶ ὅσα Δροῦσος, οἷα  ἔν   τε ταλαιπωρίᾳ ὢν καὶ κακοπαθῶν,
[58, 25]   τε καὶ πρὸς τὸν Τιβέριον  ἀνήγαγεν.   ἐκ δὲ τούτου Γάιος μὲν
[58, 24]   Αἴαντ´ αὐτὸν ποιήσω" ἀνάγκην οἱ  προσήγαγεν   αὐτοεντεὶ ἀπολέσθαι. οὐ μὴν {ἀλλὰ}
[58, 10]   ἀρχόντων καὶ μετὰ τοῦ Λάκωνος  κατήγαγεν.   ~ἔνθα δὴ καὶ μάλιστα ἄν
[58, 10]   αὐτὸν ἐν φρουρᾷ γενέσθαι δεῖν  ἔλεγεν.   ἄντικρυς γὰρ ἀποθανεῖν αὐτὸν
[58, 6]   ἂν εἰ σαφῶς θεός τις  προέλεγεν   ὅτι τοσαύτη δι´ ὀλίγου μεταβολὴ
[58, 16]   ἐσαγγελίας πάσας ἐς τὴν γερουσίαν  ἐσῆγεν,   ὅπως αὐτός τε ἔξω αἰτίας,
[58, 14]   τότε σωθέντες. οὕτως, εἰ καὶ  μηδὲν   ἄλλο ἔγκλημά τῳ ἐπεφέρετο, ἀλλ´
[58, 10]   ὂν παρορῶν, καὶ μάλιστα μὲν  μηδὲν   ἄλλο, εἰ δὲ μή, μήτι
[58, 8]   ἀνενεώσατο· οὐ γάρ που  μηδὲν   ἑαυτῷ τοιοῦτο γίγνεσθαι ἐπιτρέπων ἄλλῳ
[58, 8]   καὶ μὲν μετεγίγνωσκεν ὅτι  μηδὲν   ἐν τῇ ὑπατείᾳ ἐνεόχμωσεν, οἱ
[58, 21]   ἃς Μάκρων ἐποιεῖτο, ὥστε  μηδὲν   ἐπ´ αὐτοῖς πλὴν τῆς καταψηφίσεως
[58, 9]   καὶ ἰδὼν αὐτὸν ταραττόμενον ὅτι  μηδέν   οἱ Τιβέριος ἐπεστάλκει, παρεμυθήσατο
[58, 12]   ἀλλὰ καὶ προηγόρευσεν αὖθις μηδένα  μηδὲν   τοιοῦτον ἐσηγεῖσθαι. ταῦτα μὲν ἐν
[58, 8]   γράφων Σεϊανὸν ἁπλῶς αὐτὸν ὠνόμασε,  μηδὲν   ὧνπερ εἴθιστο προσθείς· καὶ προσέτι
[58, 7]   μεγάλως ἤγαλλεν, αὐτός τε θύων  εἶδεν   ἀποστρεφόμενον καὶ μετὰ τοῦθ´ ἕτεροι
[58, 12]   καὶ δι´ αὐτὸν ὑβρισάντων τι  εἶδεν,   ἐφόνευε· καὶ οἱ στρατιῶται ἀγανακτοῦντες
[58, 11]   ἄν τις τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν  κατεῖδεν,   ὥστε μηδαμῇ μηδαμῶς φυσᾶσθαι. ὃν
[58, 10]   ἀνεγνώσθη. ἦν δὲ μακρά, καὶ  οὐδὲν   ἀθρόον κατὰ τοῦ Σεϊανοῦ εἶχεν,
[58, 2]   τοῦτο θανατωθήσεσθαι ἔσωσεν, εἰποῦσα ὅτι  οὐδὲν   ἀνδριάντων ταῖς σωφρονούσαις οἱ τοιοῦτοι
[58, 4]   μὲν δὴ οὖν τοῦ προφανοῦς  οὐδὲν   ἔδρασε· τό τε γὰρ δορυφορικὸν
[58, 6]   ἐπεκάλουν. Τιβέριος δὲ ἠγνόει μὲν  οὐδὲν   ἔτι τῶν κατ´ αὐτόν, βουλευόμενος
[58, 23]   σαφῶς ἠπίστατο. ἠγνόει μὲν γὰρ  οὐδὲν   οὐδὲ τῶν κατὰ τὸν Γάιον,
[58, 14]   ἀκριβῶς τοὺς ὁμοίους σφίσιν εἰδότες,  οὐδὲν   πρᾶγμα εἶχον οὔτ´ ἀναζητοῦντες αὐτοὺς
[58, 10]   αὐτοὶ αὐτὰ δώσοντες· ἐπεὶ δ´  οὐδὲν   τοιοῦτον εὑρίσκετο, ἀλλὰ καὶ πᾶν
[58, 6]   ἐτίμα δι´ ἐκεῖνον τοὺς δ´  ἠτίμαζεν.   ὥστε Σεϊανὸς ἐν τῷ
[58, 25]   Ἀντίῳ τοὺς τοῦ Γαΐου γάμους  ἑώρταζεν.   ἐς γὰρ τὴν Ῥώμην οὐδὲ
[58, 25]   Ῥώμῃ γιγνομένων οὐδὲ τὸ ὑπήκοον  ἡσύχαζεν,   ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα νεανίσκος τις
[58, 12]   οὐ μὴν οὐδ´ βουλὴ  ἡσύχαζεν,   ἀλλ´ οἵ τε τὸν Σεϊανὸν
[58, 13]   καὶ αὐτοκράτορα ἀποδείξῃ. ἐπεὶ δὲ  ἔμαθεν   αὐτὸν ἀπολωλότα, ἔχαιρεν ὥσπερ εἰκὸς
[58, 18]   ἐπῄνεσε μὲν αὐτούς, καὶ χάριν  δῆθεν   τῆς εὐνοίας σφίσιν ἔγνω, τὸ
[58, 27]   τε ἐς τὸ συνέδριον, καὶ  ἐκεῖθεν   ἐς τὸ δεσμωτήριον ἀπαχθεῖσα ἀπέθανε,
[58, 4]   καταλελοιπὼς ἦν· καὶ μαλακίας αἰτιαθεὶς  ἀπῆλθεν   οἴκαδε πρὶν ψηφισθῆναί τι, καὶ
[58, 24]   περὶ τὸ Τούσκουλον διατρίβων, οὐκ  ἐσῆλθεν   ἐς τὴν πόλιν, οἱ δ´
[58, 16]   ὡς καὶ ἀδικούσης τι καταψηφίζηται.  ὅθεν   καὶ πάνυ ἀκριβῶς ἔμαθον, αὐτοὶ
[58, 10]   τῶν συγκαθημένων αὐτῷ· ὃν γὰρ  πρόσθεν   περὶ πολλοῦ φίλον ἔχειν ἐποιοῦντο,
[58, 4]   ἀπάντησιν, ὁπότε ἐς τὴν Ῥώμην  ἐσίοιεν,   ἀμφοτέροις ὁμοίως γίγνεσθαι. καὶ τέλος
[58, 8]   σπουδάζοντας, ἠθύμησε. καὶ μὲν  μετεγίγνωσκεν   ὅτι μηδὲν ἐν τῇ ὑπατείᾳ
[58, 23]   ὥς φασι, τὴν ἀρχὴν αὐτῷ  ἔδωκεν,   ὅπως τά τε ἑαυτοῦ τῇ
[58, 21]   καὶ πεντακοσίας μυριάδας τῷ δημοσίῳ  ἔδωκεν   ὥστ´ αὐτὰς ὑπ´ ἀνδρῶν βουλευτῶν
[58, 28]   τι οὔτε τῆς διαίτης τι  μετέβαλεν,   ἀλλὰ πολλάκις, οἷα ἐν γήρᾳ
[58, 2]   οἱ βουλή, ὅσα ἐκεῖνος  ἐπέστειλεν,   ἐψηφίσατο, ἀλλὰ πένθος ἐπ´ αὐτῇ
[58, 7]   οἴκοι τε εἶχε καὶ μεγάλως  ἤγαλλεν,   αὐτός τε θύων εἶδεν ἀποστρεφόμενον
[58, 21]   ἀπιστία καὶ ταραχὴ πολλὴ γενήσεσθαι  ἔμελλεν,   ἀνενεώσατο, καὶ πολλά γε αὐτοῦ
[58, 11]   καὶ οὕτω θεατὴς ὧν πείσεσθαι  ἔμελλεν   ἐγίγνετο. τότε μὲν γὰρ ἐς
[58, 5]   τε μετὰ τοῦτο αὐτοῦ τῶν  μὲν   αἰσίων ὀρνίθων ἐπεφάνη οὐδείς, κόρακες
[58, 23]   αὐτὸν φθαρῇ. λέγεται γοῦν πολλάκις  μὲν   ἀναφθέγξασθαι τοῦτο δὴ τὸ ἀρχαῖον
[58, 28]   ἐπείγῃ. Τιβέριος μὲν δὴ πλείστας  μὲν   ἀρετὰς πλείστας δὲ καὶ κακίας
[58, 11]   ἤδη δὲ ἤκουσα ὅτι ἐκεῖνος  μὲν   αὐτῆς διὰ τὴν μητέρα τὴν
[58, 5]   ἐξουσίας ὥστε συνελόντι εἰπεῖν αὐτὸν  μὲν   αὐτοκράτορα τὸν δὲ Τιβέριον νησίαρχόν
[58, 18]   ~ὁ δ´ οὖν Τιβέριος ἐπῄνεσε  μὲν   αὐτούς, καὶ χάριν δῆθεν τῆς
[58, 25]   ἀνήγαγεν. ἐκ δὲ τούτου Γάιος  μὲν   Γάλλος καὶ Μᾶρκος Σερουίλιος ὑπάτευσαν,
[58, 1]   ὅμοιόν τι εἰπὼν αἰτιαθῇ· τοῖς  μὲν   γάρ, ἅτε ἐκ παρασκευῆς τοῦτο
[58, 27]   σοφώτατα τὸν Τιβέριον μεταχειρισάμενον. περὶ  μὲν   γὰρ αὑτοῦ καὶ πάνυ ἀκριβῶς
[58, 28]   πρίν τι αὐτῶν μαθεῖν. ἐνόσει  μὲν   γὰρ ἐκ πλείονος χρόνου, προσδοκῶν
[58, 20]   που τῷ Τιβερίῳ ἔδοξε. τοὺς  μὲν   γὰρ ἐπὶ μακρότερον τοὺς δὲ
[58, 11]   ὧν πείσεσθαι ἔμελλεν ἐγίγνετο. τότε  μὲν   γὰρ ἐς τὸ δεσμωτήριον ἐνεβλήθη·
[58, 17]   παρὰ τοῦτο μᾶλλον εὐορκήσοντες. πρότερον  μὲν   γὰρ καὶ ἐπὶ πολλὰ ἔτη
[58, 23]   καὶ ἐξοκείλῃ ποι, ἐπαίρῃ. εἶχε  μὲν   γὰρ καὶ τὸν Τιβέριον τὸν
[58, 27]   θάνατον τῷ Τιβερίῳ προσημῆναι. τότε  μὲν   γὰρ Θράσυλλος, τῷ δ´
[58, 5]   ῥήματα καὶ τὰ νεύματα. οἱ  μὲν   γὰρ οἰκείᾳ ἀξιώσει προύχοντες οὔτε
[58, 18]   κατ´ αὐτῶν χρῆσθαι ἔχῃ. ἔστι  μὲν   γὰρ ὅτε καὶ τοὺς βουλευτὰς
[58, 23]   ἐκείνου φονευθήσεσθαι σαφῶς ἠπίστατο. ἠγνόει  μὲν   γὰρ οὐδὲν οὐδὲ τῶν κατὰ
[58, 10]   ἰδεῖν πολλὰ καὶ ποικίλα. πρότερον  μὲν   γάρ, πρὶν ἀναγιγνώσκεσθαι αὐτήν, ἐπαίνους
[58, 16]   Σεϊανῶν ἐγκλημάτων ἀνάκρισιν ἐγίγνετο. ἔδοξε  μὲν   γάρ τινα ἀμνηστίαν αὐτῶν ὀψέ
[58, 27]   καταδίκην σφῶν οὐκ ὠργίσθη. γυνὴ  μὲν   γάρ τις ἑαυτὴν τρώσασα ἐσεκομίσθη
[58, 24]   ἅμα ἐποίουν καὶ ἐκολάζοντο· ἀφείθη  μὲν   γὰρ τῶν αἰτιαθέντων τότε οὐδείς,
[58, 14]   ὥσπερ ἐπεστάλκει, ἐλθόντα, ἀπεώσατο. ~Σεϊανὸς  μὲν   δὴ μέγιστον τῶν τε πρὸ
[58, 4]   αὐτὸν ἀποδείξωσιν, οὔτε ἠμέλησεν. ἐκ  μὲν   δὴ οὖν τοῦ προφανοῦς οὐδὲν
[58, 28]   πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα ἐπείγῃ. Τιβέριος  μὲν   δὴ πλείστας μὲν ἀρετὰς πλείστας
[58, 18]   ὑπὸ μάλης ἔχῃ, γίγνεσθαι. τοῦτο  μὲν   δὴ τῷ ἐχομένῳ ἔτει ἐγνώσθη.
[58, 12]   ἄκοντα κατηναγκάσθαι πρᾶξαι ἔλεγον. ἰδίᾳ  μὲν   δὴ ὡς ἕκαστοι οὕτω διετίθεντο,
[58, 23]   Τιβέριον τὸν ἔκγονον· ἀλλ´ ἐκεῖνον  μὲν   διά τε τὴν ἡλικίαν (ἔτι
[58, 20]   ~τῶν δ´ οὖν ὑπάτων  μὲν   Δομίτιος δι´ ἔτους ἦρξε (τῆς
[58, 9]   βουλευτήριον ἐσεπήδησε· Μάκρων δὲ τοὺς  μὲν   δορυφόρους τοὺς περί τε ἐκεῖνον
[58, 28]   ἡμέρας ἐννέα, ἀφ´ ὧν ἔτη  μὲν   δύο καὶ εἴκοσι μῆνας δὲ
[58, 15]   δεσμωτήριον συνεωθοῦντο, καὶ καταψηφισθέντες οἱ  μὲν   ἐκεῖ ἐκολάζοντο, οἱ δὲ καὶ
[58, 25]   καὶ δείσας ἑαυτὸν προαπέκτεινε, πολλὰ  μὲν   ἐκεῖνον πολλὰ δὲ καὶ τὸν
[58, 19]   Τιβερίου οὕτως ἐτιμᾶτο, ὥστ´ εἰ  μὲν   ἐκεῖνος ὀρθῶς" εἶπεν ἐποίει τοιούτῳ
[58, 4]   οὕτω πάντας προσηταίριστο ὥστε τὰ  μὲν   ἐκείνου πάντα ἁπλῶς, καὶ ὅσα
[58, 18]   ἐπὶ κολακείᾳ ποιῇ ὑποπτεύεται) τοῖς  μὲν   ἐκείνων ψηφίσμασι μακρὰ χαίρειν ἔφρασε,
[58, 13]   ~ὁ δὲ δὴ Τιβέριος τέως  μὲν   ἐν δέει μεγάλῳ καθειστήκει μὴ
[58, 12]   μηδένα μηδὲν τοιοῦτον ἐσηγεῖσθαι. ταῦτα  μὲν   ἐν τῇ πόλει ἐγίγνετο. ~ὁ
[58, 24]   καὶ ἄλλοι δι´ αὐτήν, οἱ  μὲν   ἐπ´ ἀληθείας οἱ δὲ ἐκ
[58, 11]   καὶ δῆμος προσπίπτων πολλὰ  μὲν   ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ὑπ´ αὐτοῦ
[58, 23]   τοὺς ἄρχοντας τοὺς κληρωτοὺς τοὺς  μὲν   ἐστρατηγηκότας ἐπὶ τρία τοὺς δ´
[58, 20]   βραχύτερον ἂν ᾑρεῖτο, καὶ τοὺς  μὲν   ἔτι καὶ θᾶσσον τοῦ τεταγμένου
[58, 6]   τῶν τε ἑταίρων αὐτοῦ τοὺς  μὲν   ἐτίμα δι´ ἐκεῖνον τοὺς δ´
[58, 4]   ᾠκείωτο, καὶ τῶν βουλευτῶν τὸ  μὲν   εὐεργεσίαις τὸ δὲ ἐλπίσι τὸ
[58, 2]   ἄν τις· πρέσβεις τε ἰδίᾳ  μὲν   γερουσία ἰδίᾳ δὲ οἱ
[58, 10]   ἕτερον τῶν ὑπάτων μετεπέμψατο. τοσαῦτα  μὲν   γραφὴ ἐδήλου, παρῆν δὲ
[58, 2]   ἀκούειν μήτε αἰσθάνεσθαι προσποιουμένη. τοιαύτη  μὲν   Λιουία ἐγένετο, μέντοι
[58, 12]   ᾐτιῶντο· τὰ γὰρ πλείονα τὰ  μὲν   ἠγνοηκέναι, τὰ δὲ καὶ ἄκοντα
[58, 10]   αὐτοῦ καὶ δεινὰ ἐπέλεγον, οἱ  μὲν   ἠδικημένοι οἱ δὲ πεφοβημένοι, ἄλλοι
[58, 28]   δὲ ἀνερρώννυτο, κἀκ τούτων πολλὴν  μὲν   ἡδονὴν τοῖς τε ἄλλοις καὶ
[58, 7]   δ´ οὖν Τιβέριος ταῖς  μὲν   ἱερωσύναις ἐτίμησεν αὐτόν, οὐ μὴν
[58, 19]   ἔτει ἐγνώσθη. ~τότε δὲ ἐφείσατο  μὲν   καὶ ἄλλων τινῶν καίτοι τῷ
[58, 27]   οἱ δὲ δὴ ἄλλοι οἱ  μὲν   καὶ καταψηφισθέντες, ἀλλ´ ὅτι γε
[58, 15]   προσαπώλλυντο. ~τῶν οὖν αἰτιαθέντων συχνοὶ  μὲν   καὶ κατηγορήθησαν παρόντες καὶ ἀπελογήσαντο,
[58, 8]   ἐκείνῳ ἐψηφίζετο. τοῦτο γὰρ ἀπηγορεύκει  μὲν   καὶ πρότερον, τότε δὲ διὰ
[58, 24]   ἔτους τῆς ἀρχῆς ἐπιστάντος αὐτὸς  μέν,   καίτοι περί τε τὸ Ἀλβανὸν
[58, 5]   τοὺς αὐτοκράτορας σπουδάζουσιν, ὅτι τοῖς  μέν,   κἂν πλημμεληθῇ τι, ἀρετὴν τὸ
[58, 20]   ἐνιαυτὸν ἀποδείξας ἄν τινα ἐκεῖνον  μὲν   κατέλυεν, ἕτερον δὲ καὶ αὖθις
[58, 14]   τιμὰς καὶ χρήματα προσληψόμενοι, οἱ  μὲν   κατηγόρουν τινῶν οἱ δὲ κατεμαρτύρουν,
[58, 6]   τῇ βουλῇ συνεχῶς ἐπέστελλε, νῦν  μὲν   λέγων {ὅτι} φλαύρως ἔχειν καὶ
[58, 11]   γυνὴ Ἀπικᾶτα οὐ κατεψηφίσθη  μέν,   μαθοῦσα δὲ ὅτι τὰ τέκνα
[58, 8]   Γαΐου σπουδάζοντας, ἠθύμησε. καὶ  μὲν   μετεγίγνωσκεν ὅτι μηδὲν ἐν τῇ
[58, 10]   μόνον ὂν παρορῶν, καὶ μάλιστα  μὲν   μηδὲν ἄλλο, εἰ δὲ μή,
[58, 19]   ἐφ´ ἑτέρων πολλῶν ἐποίει, ἔργῳ  μὲν   μηδενὸς αὐτῶν δεόμενος, λόγῳ δὲ
[58, 28]   ὀξείᾳ, κατὰ βραχὺ μαραινόμενος τοτὲ  μὲν   ὅσον οὐκ ἀπέψυχε τοτὲ δὲ
[58, 20]   πολλὰ ἔτη συνέβη, ὥστε ἔστι  μὲν   ὅτε ἑκκαίδεκα ἔστι δ´ ὅτε
[58, 6]   ὑποσημαίνοντες, ἐπεκάλουν. Τιβέριος δὲ ἠγνόει  μὲν   οὐδὲν ἔτι τῶν κατ´ αὐτόν,
[58, 23]   ἔπραττε, καὶ τὸν Γάιον ταμίαν  μὲν   οὐκ ἐν τοῖς πρῶτον ἀπέδειξεν,
[58, 25]   ἐς τὴν βουλὴν ἐσέπεμψε. Τρίων  μὲν   οὖν οὕτως ἀπέθανε, Ποππαῖος δὲ
[58, 7]   ὑποπτεύοντες, ἐν ἀμφιβόλῳ ἐγίγνοντο. ~Σεϊανὸν  μὲν   οὖν ταῦτά τε ἐτάραττε, καὶ
[58, 26]   οὐ χαλεπῶς αὐτὸν ἐξήλασε. τὰ  μὲν   οὖν τῶν Πάρθων οὕτως ἔσχε,
[58, 11]   λιμῷ τὴν θυγατέρα ἐξώλεσε. τοῦτο  μὲν   οὖν ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ
[58, 25]   ταῖς διαθήκαις λοιδορήσας. καὶ οἱ  μὲν   παῖδες αὐτοῦ οὐκ ἐτόλμησαν αὐτὰς
[58, 6]   ἀφίξεσθαι· καὶ τὸν Σεϊανὸν τοτὲ  μὲν   πάνυ ἐπῄνει τοτὲ δὲ πάνυ
[58, 13]   ἐπὶ τούτῳ προσεδέξατο, καίπερ πολλῶν  μὲν   παρὰ τῆς βουλῆς πολλῶν δὲ
[58, 4]   τοῦ Τιβερίου ἔθυον. καὶ τὰ  μὲν   περὶ τὸν Σεϊανὸν τοιαῦτα ἦν,
[58, 9]   τὴν δημαρχικὴν φέροι. καὶ  μὲν   περιχαρὴς ἐπὶ τούτῳ γενόμενος ἐς
[58, 24]   οὐδείς, πάντες δ´ ἡλίσκοντο, οἱ  μὲν   πλείους ἔκ τε τῶν τοῦ
[58, 7]   οἱ δὲ δὴ ἄλλοι ὑπώπτευον  μέν   που ταῦτα, ἀγνοοῦντες δὲ δὴ
[58, 8]   Τιβέριος ἐχθρόν τινα αὐτοῦ ᾑρημένον  μὲν   πρὸ δέκα ἐτῶν Ἰβηρίας ἄρξαι,
[58, 21]   χειροτονεῖσθαι. ~Τιβέριος δὲ δὴ ἦλθε  μὲν   πρὸς τὸ ἄστυ, καὶ διέτριψεν
[58, 22]   ἐπὶ δύο ἡμέρας, καὶ τῇ  μὲν   προτεραίᾳ τὴν ἔπαυλιν αὐτοῦ πᾶσαν
[58, 10]   τοῦ Σεϊανοῦ εἶχεν, ἀλλὰ τὰ  μὲν   πρῶτα ἄλλο τι, εἶτα μέμψιν
[58, 7]   ἐξ ἀνδριάντος τινὸς αὐτοῦ τὰ  μὲν   πρῶτα καπνὸς πολὺς ἀνέθορεν, ἔπειτα
[58, 20]   ἐς τὸ συνέδριον ἐσέπεμπε, τοὺς  μὲν   συνιστὰς αὐτῷ, οἵπερ ὑπὸ πάντων
[58, 12]   αὐτοῖς πολλὰ καὶ τιμάς, Λάκωνι  μὲν   τὰς τῶν τεταμιευκότων Μάκρωνι δὲ
[58, 5]   τῳ φέρει, τοῖς δὲ τοῦτο  μὲν   τὴν ἀσθένειάν σφων ἐλέγχειν δοκεῖ,
[58, 7]   πραγμάτων ἀστάθμητον, ἐπημφοτέριζον, καὶ ἰδίᾳ  μὲν   τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας διεσκόπουν, κοινῇ
[58, 24]   καὶ Πομπώνιος Λαβεών. καὶ οὗτος  μὲν   τῆς τε Μυσίας ποτὲ ὀκτὼ
[58, 14]   τοὺς ἄλλους μετῄεσαν ἐνεχόμενοι, τὸ  μέν   τι δι´ ἐκεῖνα τὸ δὲ
[58, 24]   δεινοτέρῳ οὗ συνέγραψε περιέπεσεν. Ἀτρεὺς  μὲν   τὸ ποίημα ἦν, παρῄνει δὲ
[58, 1]   ἐς τὸν ποταμὸν συνεσπεσών. τοῦτο  μὲν   τοιοῦτον ἐγένετο. ~ἐν δὲ τῷ
[58, 26]   Ἀρμενίαν Μιθριδάτης Μιθριδάτου  μὲν   τοῦ Ἴβηρος, ὡς ἔοικε, παῖς,
[58, 15]   διέφθειραν. ἐποίουν δὲ τοῦτο μάλιστα  μὲν   τοῦ μήτε τὴν ὕβριν μήτε
[58, 25]   ἐπειδὴ Φουλκίνιός τις Τρίων, φίλος  μὲν   τοῦ Σεϊανοῦ γεγονώς, σφόδρα δ´
[58, 20]   ἀνθ´ ἑτέρων ἐποίει. καὶ περὶ  μὲν   τοὺς ὑπάτους ταῦτα διὰ πάσης
[58, 1]   τὸν ποταμὸν ἐνεβλήθη. καὶ δεινὸν  μὲν   τοῦτο τὸ πάθος καὶ καθ´
[58, 22]   διὰ τοῦτο καὶ συναπώλετο. ἐπὶ  μὲν   τούτοις αἰσχύνην ὠφλίσκανεν, ἐπὶ δὲ
[58, 22]   πράττειν. ~οὐ μὴν ἀλλ´ ἐν  μὲν   τούτῳ ἐπῃνεῖτο, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[58, 18]   οὕτω δὲ δὴ ἀκριβῶς τοὺς  μὲν   τῷ λόγῳ ἀντεξηπάτα τοὺς δὲ
[58, 11]   προσεκεκρούκει ὥστε μηκέτι συνοικεῖν, τὸ  μὲν   τῷ Τιβερίῳ ἔπεμψεν, αὐτὴ δ´
[58, 19]   Μάρκου τε Τερεντίου ἱππέως, ἐκείνου  μὲν   ὑπερφρονήσας τά τε ἄλλα πάντα
[58, 24]   αἰσχύνοιτο. ἄλλοι τε οὖν, οἱ  μὲν   ὑπὸ τῶν δημίων οἱ δὲ
[58, 26]   ὁμηρευόντων αἰτοῦντες· καὶ αὐτοῖς τότε  μὲν   Φραάτην τὸν τοῦ Φραάτου, τελευτήσαντος
[58, 4]   βουλευτὰς καὶ τοὺς ἄλλους ἐκείνῳ  μὲν   ὡς καὶ αὐτοκράτορι προσέχειν, τὸν
[58, 14]   αὐτοὺς οὔτε ἐξελέγχοντες. καὶ οἱ  μέν,   ὡς σωθησόμενοί τε διὰ τοῦτο
[58, 7]   τέ τι ἄγαλμα, ἐγεγόνει  μέν,   ὥς φασι, Τουλλίου τοῦ βασιλεύσαντός
[58, 2]   ἑτέρων τέ τινων οὐδενὸς ἀξίων  ἔνειμεν.   ἀθανατισθῆναι δὲ αὐτὴν ἄντικρυς ἀπηγόρευσεν.
[58, 22]   συναπώλετο. ἐπὶ μὲν τούτοις αἰσχύνην  ὠφλίσκανεν,   ἐπὶ δὲ δὴ τῷ τε
[58, 25]   πολλοὺς ἑκών, ὥσπερ τινὰς ἐπαίνους,  ἐξέφαινεν.   ἀμέλει καὶ ὅσα Δροῦσος,
[58, 3]   ἀδίκως κατηγορήθη, καὶ πάνυ σπουδῇ  ἀπέκτεινεν,   εἰπὼν ὅτι χαλεπωτέρως ὕβρισται
[58, 11]   ἄλλους πάντας καὶ τὴν Λιουίλλαν  ἀπέκτεινεν.   ἤδη δὲ ἤκουσα ὅτι ἐκεῖνος
[58, 14]   ἡγεμονίαν ταύτην λαβόντων ἰσχύσας οὕτως  ἀπήλλαξεν,   οἱ δὲ δὴ συγγενεῖς οἵ
[58, 2]   τούτῳ χρόνῳ καὶ Λιουία  μετήλλαξεν,   ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη ζήσασα.
[58, 10]   ἀποθανεῖν αὐτὸν Τιβέριος οὐ  προσέταξεν,   οὐχ ὅτι οὐκ ἐβούλετο, ἀλλ´
[58, 7]   νοσησάσης ἔλθῃ, κατὰ χώραν μεῖναι  προσέταξεν   ὡς καὶ αὐτὸς ὅσον οὔπω
[58, 4]   ἐγχειριδίῳ τινί, λάθρᾳ ἐσεκεκομίκει,  ἔσφαξεν.   ~ὁ δὲ Σεϊανὸς τοσοῦτος ἦν
[58, 5]   οἰκίας γαλῆ διὰ μέσων σφων  διῇξεν.   ἐπειδή τε καὶ ἐν τῷ
[58, 23]   μὲν οὐκ ἐν τοῖς πρῶτον  ἀπέδειξεν,   ἐς δὲ δὴ τὰς ἄλλας
[58, 28]   τινὸς δεομένῳ προσεπέβαλε, καὶ οὕτως  ἀπέπνιξεν   αὐτόν, συναραμένου πῃ αὐτῷ καὶ
[58, 3]   αὐτὸν τοῦ Γάλλου Τιβέριος  εἶπεν   εἶναι. {ὅτι Σεϊανὸς καὶ
[58, 27]   τὴν ὥραν ἐν τεθνήξοι  εἶπεν,   ἐκεῖνον δὲ δὴ δέκα ἄλλα
[58, 19]   ὥστ´ εἰ μὲν ἐκεῖνος ὀρθῶς"  εἶπεν   ἐποίει τοιούτῳ φίλῳ χρώμενος, οὐδὲ
[58, 13]   ἐπεὶ δὲ ἔμαθεν αὐτὸν ἀπολωλότα,  ἔχαιρεν   ὥσπερ εἰκὸς ἦν, οὐ μέντοι
[58, 7]   τὰ μὲν πρῶτα καπνὸς πολὺς  ἀνέθορεν,   ἔπειτα δὲ ἀφαιρεθείσης τῆς κεφαλῆς
[58, 3]   καὶ ἐν τοῖς πρεσβευταῖς γενέσθαι  ἐσπούδασεν,   ἐπέστειλε περὶ αὐτοῦ τῇ βουλῇ
[58, 16]   ἐφ´ ἑτέροις ἀθεμίτοις ἐγκλήμασι συχνοὺς  ἐκόλασεν,   ᾐσχυγκέναι τε καὶ ἀπεκτονέναι καὶ
[58, 21]   πόλις τοὺς γάμους αὐτῶν  ἑώρτασεν,   ἀλλὰ τά τε ἄλλα καὶ
[58, 18]   ὅτε καὶ τοὺς βουλευτὰς αὖθις  ἐπῄνεσεν,   ἐπεί σφισιν ἐκ τοῦ δημοσίου
[58, 24]   καὶ παθήματι δεινοτέρῳ οὗ συνέγραψε  περιέπεσεν.   Ἀτρεὺς μὲν τὸ ποίημα ἦν,
[58, 7]   τὸ γιγνόμενον ἴδωσιν, ὄφις μέγας  ἀνεπήδησεν,   ἑτέρας τε εὐθὺς ἀντεπιτεθείσης αὐτῷ,
[58, 25]   Ῥώμην οὐδὲ δι´ ἐκείνους ἐσελθεῖν  ἠθέλησεν,   ἐπειδὴ Φουλκίνιός τις Τρίων, φίλος
[58, 4]   αὐτοκράτορα ἄντικρυς αὐτὸν ἀποδείξωσιν, οὔτε  ἠμέλησεν.   ἐκ μὲν δὴ οὖν τοῦ
[58, 2]   οἱ πρῶτοι ἔστησαν αὐτοῦ, οὐδὲ  ἐξηρίθμησεν   ἄν τις· πρέσβεις τε ἰδίᾳ
[58, 7]   οὖν Τιβέριος ταῖς μὲν ἱερωσύναις  ἐτίμησεν   αὐτόν, οὐ μὴν καὶ μετεπέμψατο,
[58, 18]   τὰ τοῦ Σεϊανοῦ φρονήσαντας εἰδώς,  ἐτίμησεν,   ἵνα αὐτοῖς προθυμοτέροις κατ´ αὐτῶν
[58, 19]   τὸν πολίαρχον τελευτήσαντα δημοσίᾳ ταφῇ  ἐτίμησεν,   ὅπερ που καὶ ἄλλοις ἐχαρίζετο·
[58, 12]   ἠπίσταντο ὅτι ὑπ´ ἐκείνων μάλιστα  ἐξεφρόνησεν,   ὥστ´ ἀπαγορεῦσαι παραχρῆμα διαρρήδην μήτε
[58, 10]   Ῥηγούλου οὐχ ὑπήκουσεν, οὐχ ὅτι  ὑπερεφρόνησεν   (ἤδη γὰρ ἐτεταπείνωτο) ἀλλ´ ὅτι
[58, 9]   καὶ τὴν βουλὴν συμμάχους ἕξων,  ἐπεχείρησεν   αὐτῷ· καὶ προκαθεὶς τὸν λόγον
[58, 2]   τί δρῶσα οὕτω τοῦ Αὐγούστου  κατεκράτησεν,   ἀπεκρίνατο ὅτι αὐτή τε ἀκριβῶς
[58, 21]   αὐτοῦ τόποις, οὐ μέντοι καὶ  ἐσεφοίτησεν   εἴσω, καίτοι καὶ τριάκοντα σταδίους
[58, 27]   καὶ ἐπὶ Ποντίου Νιγρίνου ὑπάτων  ἐτελεύτησεν.   ἐτύγχανε δὲ Μάκρων ἄλλοις
[58, 10]   ἐκτείνας εἶπε Σεϊανὲ δεῦρο ἐλθέ,  ἐπηρώτησεν   αὐτὸν αὐτὸ τοῦτο, ἐμὲ καλεῖς;
[58, 25]   ἐς τὸ βουλευτήριόν σφας ἐσκομισθῆναι  ἐκέλευσεν.   ἥκιστά τε γὰρ αὐτῷ τῶν
[58, 21]   τινα ὑπ´ αὐτῶν καὶ ἀναγνωσθῆναι  ἐκέλευσεν.   καὶ ἐπ´ ἄλλων πραγμάτων
[58, 22]   κρυφθῆναί που κατὰ τῆς γῆς  ἐκέλευσεν   ὥστε μηδέποτε εὑρεθῆναι. τῇ δ´
[58, 26]   καὶ ἐπὶ πολὺ Τιριδάτης  ἐβασίλευσεν·   γὰρ Ἀρτάβανος Σκύθας προσλαβὼν
[58, 12]   τῆς γερουσίας τιμῷτο· ἀλλὰ καὶ  προηγόρευσεν   αὖθις μηδένα μηδὲν τοιοῦτον ἐσηγεῖσθαι.
[58, 2]   ἔνειμεν. ἀθανατισθῆναι δὲ αὐτὴν ἄντικρυς  ἀπηγόρευσεν.   οὐ μέντοι καὶ μόνα οἱ
[58, 6]   τοσαύτη δι´ ὀλίγου μεταβολὴ γενήσοιτο,  ἐπίστευσεν   ἄν τις. τήν τε οὖν
[58, 26]   τε Τίβερις πολλὰ τῆς πόλεως  ἐπέκλυσεν   ὥστε πλευσθῆναι, καὶ πυρὶ πολὺ
[58, 10]   προσκαλεσαμένου αὐτὸν τοῦ Ῥηγούλου οὐχ  ὑπήκουσεν,   οὐχ ὅτι ὑπερεφρόνησεν (ἤδη γὰρ
[58, 16]   οὐ μὴν καὶ τῷ ἔργῳ  ἐβεβαίωσεν   αὐτήν, ἀλλ´ ὀλίγον διαλιπὼν ἔπειτα
[58, 8]   ὅτι μηδὲν ἐν τῇ ὑπατείᾳ  ἐνεόχμωσεν,   οἱ δὲ δὴ ἄλλοι διά
[58, 2]   καὶ μέλλοντας διὰ τοῦτο θανατωθήσεσθαι  ἔσωσεν,   εἰποῦσα ὅτι οὐδὲν ἀνδριάντων ταῖς
[58, 20]   ἀποδείξας ἄν τινα ἐκεῖνον μὲν  κατέλυεν,   ἕτερον δὲ καὶ αὖθις ἕτερον
[58, 10]   δὴ καὶ συγγενεῖς καὶ φίλους  εἶχεν)   ἀλλ´ ἕνα τινὰ ἀνακρίνας καὶ
[58, 10]   οὐδὲν ἀθρόον κατὰ τοῦ Σεϊανοῦ  εἶχεν,   ἀλλὰ τὰ μὲν πρῶτα ἄλλο
[58, 19]   ὃν πρόπαλαι τῇ Συρίᾳ προστάξας  κατεῖχεν   ἐν τῇ Ῥώμῃ. τοῦτο δὲ
[58, 26]   ἀπὸ τῆς οἰκείας ἀπάρῃ. καὶ  ἔσχεν   οὕτως, οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ
[58, 3]   καὶ τῷ φόβῳ ταλαιπωρήσειε. καὶ  ἔσχεν   οὕτως· πρός τε γὰρ τῶν
[58, 22]   Τιβέριος αὐτὴν αἰσχύνῃ, αἰτίαν τε  ἔσχεν   ὡς συνών οἱ, καὶ διὰ
[58, 25]   τὴν Συρίαν προχωρήσας τὰ στρατόπεδα  κατέσχεν,   εἰ μὴ γνωρίσας τις αὐτὸν
[58, 2]   δόγμα λῦσαι, τοῦτον τὸν τρόπον  ἀνέτρεψεν   αὐτό, μήτ´ ἐκ τῶν δημοσίων
[58, 3]   ἐπειδὴ τάχιστα τῶν δεδογμένων ᾔσθετο,  ἐπέτρεψεν,   ἀλλ´ ἐκείνῳ τε, ἵνα ἐπὶ
[58, 21]   μὲν πρὸς τὸ ἄστυ, καὶ  διέτριψεν   ἐν τοῖς πέριξ αὐτοῦ τόποις,
[58, 11]   συνοικεῖν, τὸ μὲν τῷ Τιβερίῳ  ἔπεμψεν,   αὐτὴ δ´ ἑαυτὴν διεχρήσατο. καὶ
[58, 3]   τὸν Δροῦσον ἐς τὴν Ῥώμην  ἔπεμψεν,   Σεϊανὸς δείσας μὴ μεταβάληται,
[58, 3]   ὁπότε τροφὴν λαβεῖν ἠναγκάζετο. καὶ  ἦν   αὕτη τοιαύτη καὶ τοσαύτη ὥστε
[58, 10]   ~κἀν τούτῳ ἐπιστολὴ ἀνεγνώσθη.  ἦν   δὲ μακρά, καὶ οὐδὲν ἀθρόον
[58, 1]   πάθος καὶ καθ´ ἑαυτὸ ἅπασιν  ἦν,   ἐδείνωσε δ´ αὐτὸ ἐπὶ πλέον
[58, 23]   τὴν ἡλικίαν (ἔτι γὰρ παιδίον  ἦν)   καὶ διὰ τὴν ὑποψίαν (οὐ
[58, 4]   τοῖς τέκνοις καὶ ἐκείνῳ καταλελοιπὼς  ἦν·   καὶ μαλακίας αἰτιαθεὶς ἀπῆλθεν οἴκαδε
[58, 20]   τῆς τοῦ Γερμανικοῦ θυγατρὸς ἀνὴρ  ἦν)   οἱ δ´ ἄλλοι ὥς που
[58, 12]   ὀλίγον τε πάνυ τὸ θαρσοῦν  ἦν,   ὅσον ἔξω τε τούτων καθειστήκει
[58, 16]   μᾶλλον τοῦ Τιβερίου ἔργα  ἦν.   οὐ γὰρ μόνον οἱ κατηγορήσαντές
[58, 13]   αὐτὸν ἀπολωλότα, ἔχαιρεν ὥσπερ εἰκὸς  ἦν,   οὐ μέντοι καὶ τὴν πρεσβείαν
[58, 6]   τοῦ ὑπερφόβου πληρούμενος ἀεὶ μετέωρος  ἦν·   οὔτε γὰρ δεδιέναι αὐτῷ καὶ
[58, 24]   περιέπεσεν. Ἀτρεὺς μὲν τὸ ποίημα  ἦν,   παρῄνει δὲ τῶν ἀρχομένων τινὶ
[58, 19]   τοῦ Τιβερίου χλευασίᾳ, ὅτι τοιοῦτος  ἦν,   ποιήσαντος, καὶ φῶς τοῖς ἀπιοῦσιν
[58, 5]   ἔσφαξεν. ~ὁ δὲ Σεϊανὸς τοσοῦτος  ἦν   τῇ τε ὑπεροχῇ τοῦ φρονήματος
[58, 3]   ἀποθανεῖν αὐτὸν ἐᾶν· τοῦτο γὰρ  ἦν   τὸ δεινότατον. καὶ ἐπ´
[58, 4]   μὲν περὶ τὸν Σεϊανὸν τοιαῦτα  ἦν,   τῶν δὲ ἄλλων πολλοὶ καὶ
[58, 10]   ὅτι ἀήθης τοῦ προστάττεσθαί τι  ἦν.   ὡς δὲ καὶ δεύτερον καὶ
[58, 18]   διεκρούσατο· οὐ γὰρ οὕτως εὐήθης  ἦν   ὥστ´ αὐτοῖς γε ἐκείνοις, οὕς
[58, 11]   κατὰ δόγμα ἀπέθανε, τῆς κόρης,  ἣν   τῷ τοῦ Κλαυδίου υἱεῖ ἠγγυήκει,
[58, 22]   δὲ δὴ τῶν ἐρώτων, οἷς  ἀνέδην   καὶ τῶν εὐγενεστάτων καὶ ἀρρένων
[58, 12]   μάλιστα ἐξεφρόνησεν, ὥστ´ ἀπαγορεῦσαι παραχρῆμα  διαρρήδην   μήτε τιμὰς μηδενὶ ὑπερόγκους δίδοσθαι
[58, 24]   τινὶ ὑπ´ αὐτοῦ, κατὰ τὸν  Εὐριπίδην,   ἵνα τὴν τοῦ κρατοῦντος ἀβουλίαν
[58, 23]   καὶ τὸν Πρίαμον μακαρίσαι ὅτι  ἄρδην   καὶ μετὰ τῆς πατρίδος καὶ
[58, 22]   ἐκείνη τῷ θανάτῳ αὐτῆς ἐφησθῇ,  ζῆν   εἴα. ~ταῦτά τε ἅμα ἔπραττε,
[58, 3]   ὕβρισται ὥστε καλῶς δύνασθαι  ζῆν.   Συριακὸς δ´ οὔτ´ ἀδικήσας τι
[58, 19]   θαυμαστὸν εἰ καὶ ἐγώ οἱ  συνεξηπατήθην;   καὶ γάρ τοι προσήκει ἡμῖν
[58, 18]   ἀσφαλοῦς εὐδαιμονίας ἀφελέσθαι καὶ ἐς  φυλακὴν   τοῖς ἄρχουσιν, ὥσπερ ποτὲ τὸν
[58, 24]   ἐγὼ οὖν Αἴαντ´ αὐτὸν ποιήσω"  ἀνάγκην   οἱ προσήγαγεν αὐτοεντεὶ ἀπολέσθαι. οὐ
[58, 27]   βασάνους τῶν ὑπευθύνων, ἀναβαλομένης τὴν  καταδίκην   σφῶν οὐκ ὠργίσθη. γυνὴ μὲν
[58, 7]   αὐτοῦ ἐποίησε, καὶ τήν τε  ἀνθυπατικὴν   ἐξουσίαν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ προσεψηφίσαντο
[58, 9]   τήν τε ἐξουσίαν οἱ τὴν  δημαρχικὴν   δώσοι, ὅπως ἀπροσδόκητον αὐτὸν ὅτι
[58, 10]   τε αὐτοῦ ὡς καὶ τὴν  δημαρχικὴν   ἐξουσίαν ληψομένου ἐποιοῦντο καὶ ἐπιβοήμασιν
[58, 9]   ὅτι τὴν ἐξουσίαν αὐτῷ τὴν  δημαρχικὴν   φέροι. καὶ μὲν περιχαρὴς
[58, 28]   τοτὲ δὲ ἀνερρώννυτο, κἀκ τούτων  πολλὴν   μὲν ἡδονὴν τοῖς τε ἄλλοις
[58, 9]   τε ἐς αὐτόν, καὶ τὴν  ἐπιστολὴν   τοῖς ὑπάτοις δοὺς ἐξῆλθε πρὶν
[58, 27]   οἱ πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο κατὰ  σχολὴν   πρᾶξαι, οὔτ´ ἄλλως ἔσπευσε, καὶ
[58, 3]   ἐλάλει τινὶ οὔθ´ ἑώρα τινὰ  πλὴν   ὁπότε τροφὴν λαβεῖν ἠναγκάζετο. καὶ
[58, 14]   αὐτοῦ καὶ τῶν μετ´ αὐτόν,  πλὴν   Πλαυτιανοῦ, τὴν ἡγεμονίαν ταύτην λαβόντων
[58, 2]   ἐς τιμὴν ἄλλο τι αὐτῇ  πλὴν   τῆς δημοσίας ἐκφορᾶς καὶ εἰκόνων
[58, 21]   ἐποιεῖτο, ὥστε μηδὲν ἐπ´ αὐτοῖς  πλὴν   τῆς καταψηφίσεως γίγνεσθαι. ἐπεὶ μέντοι
[58, 12]   τοὺς ὅρκους ἐπ´ ἄλλου τινὸς  πλὴν   τοῦ αὐτοκράτορος ποιεῖσθαι. καὶ μέντοι
[58, 17]   χρόνον μηκέτι κατὰ ἄνδρα τὴν  βουλὴν   ἐν τῇ νουμηνίᾳ ὀμνύναι, ἀλλ´
[58, 25]   ἐξελάλησε, καὶ ταῦτα ἐς τὴν  βουλὴν   ἐσέπεμψε. Τρίων μὲν οὖν οὕτως
[58, 13]   τὸν Δροῦσον ἔς τε τὴν  βουλὴν   καὶ ἐς τὸν δῆμον ἐσαγάγῃ
[58, 4]   καὶ γράφων πρός τε τὴν  βουλὴν   καὶ πρὸς τὸν δῆμον ἐδήλου.
[58, 9]   καὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν  βουλὴν   συμμάχους ἕξων, ἐπεχείρησεν αὐτῷ· καὶ
[58, 22]   βουλευταῖς ἐπιτρέπων αὐτὸ πράττειν. ~οὐ  μὴν   ἀλλ´ ἐν μὲν τούτῳ ἐπῃνεῖτο,
[58, 24]   οἱ προσήγαγεν αὐτοεντεὶ ἀπολέσθαι. οὐ  μὴν   {ἀλλὰ} καὶ ἐπὶ τούτῳ κατηγορήθη,
[58, 7]   μὲν ἱερωσύναις ἐτίμησεν αὐτόν, οὐ  μὴν   καὶ μετεπέμψατο, ἀλλὰ καὶ αἰτησαμένῳ
[58, 27]   βασάνους κατ´ αὐτῶν ἐσκευωρημένος· οὐ  μὴν   καὶ πάντες οἱ αἰτιαθέντες ἀπέθανον
[58, 16]   ποιεῖν, πολλάκις ἐψηφίζετο· οὐ  μὴν   καὶ τῷ ἔργῳ ἐβεβαίωσεν αὐτήν,
[58, 12]   τοῦ Τιβερίου ἐντολῆς φυλαττόντων. οὐ  μὴν   οὐδ´ βουλὴ ἡσύχαζεν, ἀλλ´
[58, 12]   σφας ὑπόγυον ὂν ἐθορύβει. οὐ  μὴν   οὐδ´ Τιβέριος προσήκατό τι
[58, 2]   οὔτ´ ἀποθανοῦσαν αὐτὸς προέθετο· οὐ  μὴν   οὐδὲ ἐς τιμὴν ἄλλο τι
[58, 10]   τῇ μεταβολῇ αὐτοῦ ἐπιχαίροντες. οὐ  μὴν   οὔτε πάντας αὐτοὺς οὔτε περὶ
[58, 8]   τοῦ Γερμανικοῦ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ  μνήμην   ἡσθέντα εἶδε· πρότερον γὰρ νομίζων
[58, 2]   προέθετο· οὐ μὴν οὐδὲ ἐς  τιμὴν   ἄλλο τι αὐτῇ πλὴν τῆς
[58, 6]   καὶ τοῖς ἄλλοις, ὥστε τὴν  γνώμην   αὐτῶν ἀκριβῶς μαθεῖν, ἐχρήσατο. περί
[58, 3]   μήτε τινὰ ἡδονὴν καὶ  ῥώμην   αὐτῷ παρασχεῖν μήτ´ ἀποθανεῖν αὐτὸν
[58, 6]   αὐτίκα δὴ μάλα ἐς τὴν  Ῥώμην   ἀφίξεσθαι· καὶ τὸν Σεϊανὸν τοτὲ
[58, 7]   αὐτὸς ὅσον οὔπω ἐς τὴν  Ῥώμην   ἀφιξόμενος. ~ἔκ τε οὖν τούτων
[58, 3]   ἁπλῶς τὸν Δροῦσον ἐς τὴν  Ῥώμην   ἔπεμψεν, Σεϊανὸς δείσας μὴ
[58, 4]   καὶ ἀπάντησιν, ὁπότε ἐς τὴν  Ῥώμην   ἐσίοιεν, ἀμφοτέροις ὁμοίως γίγνεσθαι. καὶ
[58, 24]   τοῦτο οὐδ´ ἀφικνοῖτο ἐς τὴν  Ῥώμην,   ἵνα μὴ παρὼν ταῖς καταδίκαις
[58, 25]   γάμους ἑώρταζεν. ἐς γὰρ τὴν  Ῥώμην   οὐδὲ δι´ ἐκείνους ἐσελθεῖν ἠθέλησεν,
[58, 9]   καὶ ὃς νύκτωρ ἐς τὴν  Ῥώμην   ὡς καὶ κατ´ ἄλλο τι
[58, 11]   δημίου, ὡς οὐχ ὅσιον ὂν  παρθενευομένην   τινὰ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ διολέσθαι.
[58, 11]   καὶ μάλιστα ἄν τις τὴν  ἀνθρωπίνην   ἀσθένειαν κατεῖδεν, ὥστε μηδαμῇ μηδαμῶς
[58, 3]   καὶ τοσαύτη ὥστε μήτε τινὰ  ἡδονὴν   καὶ ῥώμην αὐτῷ παρασχεῖν
[58, 28]   ἀνερρώννυτο, κἀκ τούτων πολλὴν μὲν  ἡδονὴν   τοῖς τε ἄλλοις καὶ τῷ
[58, 22]   καὶ συναπώλετο. ἐπὶ μὲν τούτοις  αἰσχύνην   ὠφλίσκανεν, ἐπὶ δὲ δὴ τῷ
[58, 27]   καταψηφισθέντες, ἀλλ´ ὅτι γε οὐκ  ἐξῆν   αὐτοὺς πρὸ τῶν δέκα ἡμερῶν
[58, 10]   τοσαῦτα μὲν γραφὴ ἐδήλου,  παρῆν   δὲ καὶ ἀκοῦσαι ἐπ´ αὐτῇ
[58, 9]   κρύφα προκαταστήσας, καὶ πάνθ´ ὅσα  ἐχρῆν   πραχθῆναι προδιδάξας. καὶ ὃς νύκτωρ
[58, 12]   ποιήσασθαι, καὶ Ἐλευθερίας ἄγαλμα ἐς  τὴν   ἀγορὰν ἀνατεθῆναι, ἑορτήν τε διά
[58, 5]   ἐν τῷ Καπιτωλίῳ θύσας ἐς  τὴν   ἀγορὰν κατῄει, οἱ οἰκέται αὐτοῦ
[58, 15]   ὑπάτων κατεκρημνίζοντο, καὶ ἔς τε  τὴν   ἀγορὰν τὰ σώματα ἁπάντων αὐτῶν
[58, 15]   τοῦ μήτε τὴν ὕβριν μήτε  τὴν   αἰκίαν φέρειν (πάντες γὰρ οἵ
[58, 18]   τι ἄν τις παρὰ  τὴν   ἀλήθειαν ἐπὶ κολακείᾳ ποιῇ ὑποπτεύεται)
[58, 11]   δὴ καὶ μάλιστα ἄν τις  τὴν   ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν κατεῖδεν, ὥστε μηδαμῇ
[58, 11]   μὲν αὐτῆς διὰ τὴν μητέρα  τὴν   Ἀντωνίαν ἐφείσατο, αὐτὴ δὲ
[58, 26]   Πάρθος τελευτήσαντος τοῦ Ἀρτάξου  τὴν   Ἀρμενίαν Ἀρσάκῃ τῷ ἑαυτοῦ υἱεῖ
[58, 26]   ἔγραψε Μιθριδάτῃ τῷ Ἴβηρι ἐς  τὴν   Ἀρμενίαν ἐσβαλεῖν, ἵνα Ἀρτάβανος
[58, 17]   οὐδ´ ὀμνύντα τινὰ τὰ πρὸς  τὴν   ἀρχὴν αὐτοῦ φέροντα, ὥσπερ εἶπον,
[58, 23]   εἰδὼς ἐσόμενον, ἀσμένως, ὥς φασι,  τὴν   ἀρχὴν αὐτῷ ἔδωκεν, ὅπως τά
[58, 5]   φέρει, τοῖς δὲ τοῦτο μὲν  τὴν   ἀσθένειάν σφων ἐλέγχειν δοκεῖ, τὸ
[58, 13]   αὐτοῦ ἀεὶ φρονήσαντα καὶ πρὸς  τὴν   ἀσφάλειαν τῆς ἐς τὴν πόλιν
[58, 26]   καὶ ὅπως γε ὡς ῥᾷστα  τὴν   βασιλείαν παραλάβῃ, ἔγραψε Μιθριδάτῃ τῷ
[58, 17]   ἤδη χρόνον μηκέτι κατὰ ἄνδρα  τὴν   βουλὴν ἐν τῇ νουμηνίᾳ ὀμνύναι,
[58, 25]   κακοπαθῶν, ἐξελάλησε, καὶ ταῦτα ἐς  τὴν   βουλὴν ἐσέπεμψε. Τρίων μὲν οὖν
[58, 13]   παρακινήσῃ, τὸν Δροῦσον ἔς τε  τὴν   βουλὴν καὶ ἐς τὸν δῆμον
[58, 4]   τοῦτο καὶ γράφων πρός τε  τὴν   βουλὴν καὶ πρὸς τὸν δῆμον
[58, 9]   ὡς καὶ τὸν δῆμον καὶ  τὴν   βουλὴν συμμάχους ἕξων, ἐπεχείρησεν αὐτῷ·
[58, 27]   καὶ νομιζομένου μὴ ῥαΐσειν, ἐφθάρη·  τὴν   γὰρ τοῦ Γαΐου κακίαν συνιδὼν
[58, 16]   καὶ τὰς ἐσαγγελίας πάσας ἐς  τὴν   γερουσίαν ἐσῆγεν, ὅπως αὐτός τε
[58, 6]   ἐκείνῳ καὶ τοῖς ἄλλοις, ὥστε  τὴν   γνώμην αὐτῶν ἀκριβῶς μαθεῖν, ἐχρήσατο.
[58, 26]   οὖν τῶν Πάρθων οὕτως ἔσχε,  τὴν   δ´ Ἀρμενίαν Μιθριδάτης
[58, 24]   τε Οὐιτέλλιος καὶ Φάβιος Περσικὸς  τὴν   δεκετηρίδα τὴν δευτέραν ἑώρτασαν. οὕτω
[58, 24]   καὶ Φάβιος Περσικὸς τὴν δεκετηρίδα  τὴν   δευτέραν ἑώρτασαν. οὕτω γὰρ αὐτήν,
[58, 9]   ὅτι τήν τε ἐξουσίαν οἱ  τὴν   δημαρχικὴν δώσοι, ὅπως ἀπροσδόκητον αὐτὸν
[58, 10]   ἐπαίνους τε αὐτοῦ ὡς καὶ  τὴν   δημαρχικὴν ἐξουσίαν ληψομένου ἐποιοῦντο καὶ
[58, 9]   ἀπορρήτῳ ὅτι τὴν ἐξουσίαν αὐτῷ  τὴν   δημαρχικὴν φέροι. καὶ μὲν
[58, 9]   ἀπέπεμψε, τήν τε ἡγεμονίαν σφίσι  τὴν   ἑαυτοῦ ἐκφήνας καὶ γράμματα παρὰ
[58, 14]   αὖθις καὶ ἑάλωσαν ὡς καὶ  τὴν   ἐκείνου χάριν τότε σωθέντες. οὕτως,
[58, 25]   Δροῦσος λέγων εἶναι περί τε  τὴν   Ἑλλάδα καὶ περὶ τὴν Ἰωνίαν
[58, 9]   ἰδίᾳ καὶ ἐν ἀπορρήτῳ ὅτι  τὴν   ἐξουσίαν αὐτῷ τὴν δημαρχικὴν φέροι.
[58, 22]   ἡμέρας, καὶ τῇ μὲν προτεραίᾳ  τὴν   ἔπαυλιν αὐτοῦ πᾶσαν κατασκάψαι, τῇ
[58, 9]   ἐσῆλθέ τε ἐς αὐτόν, καὶ  τὴν   ἐπιστολὴν τοῖς ὑπάτοις δοὺς ἐξῆλθε
[58, 23]   που, παρὰ τὸ νομιζόμενον, καὶ  τὴν   ζωὴν τιμωρίαν τισὶ καὶ τὸν
[58, 24]   οὐκ εἰκοσετηρίδα ὠνόμαζον, ὡς καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν αὖθις αὐτῷ κατὰ τὸν
[58, 14]   τῶν μετ´ αὐτόν, πλὴν Πλαυτιανοῦ,  τὴν   ἡγεμονίαν ταύτην λαβόντων ἰσχύσας οὕτως
[58, 23]   ἀλλ´ ἐκεῖνον μὲν διά τε  τὴν   ἡλικίαν (ἔτι γὰρ παιδίον ἦν)
[58, 12]   μηπώποτε ἐγεγόνει, ἀχθῆναι, καὶ  τὴν   ἡμέραν ἐν ἐτελεύτησε καὶ
[58, 27]   αὑτοῦ καὶ πάνυ ἀκριβῶς καὶ  τὴν   ἡμέραν καὶ τὴν ὥραν ἐν
[58, 22]   ἀμείβεσθαι καὶ οἶδα καὶ δύναμαι"  τὴν   θυγατέρα ἐκπρεπῆ οὖσαν ὑπεκπέμψας ποι
[58, 11]   δὲ Ἀντωνία ἑκοῦσα λιμῷ  τὴν   θυγατέρα ἐξώλεσε. τοῦτο μὲν οὖν
[58, 21]   λοιπὰς καὶ τὴν τοῦ Δρούσου  τὴν   Ἰουλίαν ἐκδούς. καὶ διὰ τοῦτο
[58, 25]   τε τὴν Ἑλλάδα καὶ περὶ  τὴν   Ἰωνίαν ὤφθη, καὶ ἐδέξαντο αὐτὸν
[58, 7]   καὶ αἰτησαμένῳ οἱ ὅπως ἐς  τὴν   Καμπανίαν ἐπὶ προφάσει τῆς μελλονύμφου
[58, 27]   τὰς βασάνους τῶν ὑπευθύνων, ἀναβαλομένης  τὴν   καταδίκην σφῶν οὐκ ὠργίσθη. γυνὴ
[58, 11]   τούς τε ἄλλους πάντας καὶ  τὴν   Λιουίλλαν ἀπέκτεινεν. ἤδη δὲ ἤκουσα
[58, 24]   ἐπὶ τούτῳ κατηγορήθη, ἀλλ´ ὡς  τὴν   Λιουίλλαν μεμοιχευκώς· πολλοὶ γὰρ δὴ
[58, 11]   ὅτι ἐκεῖνος μὲν αὐτῆς διὰ  τὴν   μητέρα τὴν Ἀντωνίαν ἐφείσατο, αὐτὴ
[58, 24]   εἰρῆσθαι ἔφη, Ἀτρεὺς εἶναι διὰ  τὴν   μιαιφονίαν {εἶναι} προσποιησάμενος, καὶ ὑπειπὼν
[58, 10]   τούτου γένηται· ὡς γοῦν οὐδὲ  τὴν   ὁδὸν ἀσφαλῶς ποιήσασθαι δυνάμενος, τὸν
[58, 26]   Φραάτου, τελευτήσαντος δὲ ἐκείνου κατὰ  τὴν   ὁδὸν Τιριδάτην, ἐκ τοῦ βασιλικοῦ
[58, 5]   τινι νουμηνίᾳ πάντων συνιόντων ἐς  τὴν   οἰκίαν τοῦ Σεϊανοῦ τε
[58, 6]   ἐνθύμιον ἐποιήσατο· πρὸς γὰρ τὴν  τῶν   παρόντων ὄψιν οὐδ´ ἂν εἰ
[58, 13]   οὐ μέντοι καὶ τὴν πρεσβείαν  τὴν   πεμφθεῖσαν ἐπὶ τούτῳ προσεδέξατο, καίπερ
[58, 1]   καὶ οὐκέτι τὸ παράπαν ἐς  τὴν   πόλιν ἀνεκομίσθη, καίτοι μέλλων τε
[58, 13]   πρὸς τὴν ἀσφάλειαν τῆς ἐς  τὴν   πόλιν αὐτοῦ κομιδῆς, ὥσπερ ἐπεστάλκει,
[58, 3]   ᾖ, μέχρις ἂν αὐτὸς ἐς  τὴν   πόλιν ἀφίκηται, ἵν´, ὅπερ εἶπον,
[58, 18]   αὐτῶν, ὅς γε οὐδὲ ἐς  τὴν   πόλιν ἔτι ἐσελθεῖν ἐνενόει, ἀλλὰ
[58, 24]   Τούσκουλον διατρίβων, οὐκ ἐσῆλθεν ἐς  τὴν   πόλιν, οἱ δ´ ὕπατοι Λούκιός
[58, 13]   εἰκὸς ἦν, οὐ μέντοι καὶ  τὴν   πρεσβείαν τὴν πεμφθεῖσαν ἐπὶ τούτῳ
[58, 10]   δὲ πεφοβημένοι, ἄλλοι τὴν φιλίαν  τὴν   πρὸς αὐτὸν ἐπηλυγαζόμενοι, ἄλλοι τῇ
[58, 6]   καὶ αὐτίκα δὴ μάλα ἐς  τὴν   Ῥώμην ἀφίξεσθαι· καὶ τὸν Σεϊανὸν
[58, 7]   καὶ αὐτὸς ὅσον οὔπω ἐς  τὴν   Ῥώμην ἀφιξόμενος. ~ἔκ τε οὖν
[58, 3]   Τιβέριος ἁπλῶς τὸν Δροῦσον ἐς  τὴν   Ῥώμην ἔπεμψεν, Σεϊανὸς δείσας
[58, 4]   ἀποδείκνυσθαι, καὶ ἀπάντησιν, ὁπότε ἐς  τὴν   Ῥώμην ἐσίοιεν, ἀμφοτέροις ὁμοίως γίγνεσθαι.
[58, 24]   αὐτὸ τοῦτο οὐδ´ ἀφικνοῖτο ἐς  τὴν   Ῥώμην, ἵνα μὴ παρὼν ταῖς
[58, 25]   Γαΐου γάμους ἑώρταζεν. ἐς γὰρ  τὴν   Ῥώμην οὐδὲ δι´ ἐκείνους ἐσελθεῖν
[58, 9]   προδιδάξας. καὶ ὃς νύκτωρ ἐς  τὴν   Ῥώμην ὡς καὶ κατ´ ἄλλο
[58, 16]   καὶ τὸ ἀδεὲς πρὸς τὴν  τῶν   Σεϊανῶν ἐγκλημάτων ἀνάκρισιν ἐγίγνετο. ἔδοξε
[58, 24]   Μυσίας ποτὲ ὀκτὼ ἔτεσι μετὰ  τὴν   στρατηγίαν ἄρξας, καὶ δώρων μετὰ
[58, 18]   τε ἐκείνων μῖσος καὶ τὴν  τῶν   στρατιωτῶν εὔνοιαν ἐνδείξασθαί σφισιν ἠθέλησε.
[58, 21]   ἀπέθανε, καὶ Νέρουας μηκέτι  τὴν   συνουσίαν αὐτοῦ φέρων ἀπεκαρτέρησε διά
[58, 25]   πόλεις καὶ συνῄροντο. κἂν ἐς  τὴν   Συρίαν προχωρήσας τὰ στρατόπεδα κατέσχεν,
[58, 7]   τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐποίησε, καὶ  τήν   τε ἀνθυπατικὴν ἐξουσίαν αὐτῷ ἔδωκαν,
[58, 3]   δὴ Γάλλῳ Τιβέριος, τῷ  τήν   τε γυναῖκα αὐτοῦ ἀγαγομένῳ καὶ
[58, 9]   καὶ προκαθεὶς τὸν λόγον ὅτι  τήν   τε ἐξουσίαν οἱ τὴν δημαρχικὴν
[58, 9]   ὄντας ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπέπεμψε,  τήν   τε ἡγεμονίαν σφίσι τὴν ἑαυτοῦ
[58, 24]   αὐτῷ κατὰ τὸν Αὔγουστον διδόντες.  τήν   τε οὖν ἑορτὴν ἅμα ἐποίουν
[58, 6]   μεταβολὴ γενήσοιτο, ἐπίστευσεν ἄν τις.  τήν   τε οὖν τύχην αὐτοῦ κατακορῶς
[58, 2]   ὑπὲρ ἀμφοῖν ὁμοίως καὶ ἔθυον,  τήν   τε τύχην αὐτῶν ὤμνυσαν. ~τῷ
[58, 3]   δήσοντά τε αὐτὸν καὶ πρὸς  τὴν   τιμωρίαν ἀπάξοντα πεμφθῆναι. καὶ μέντοι
[58, 14]   γε τότε ἐξήρκει οἱ πρὸς  τὴν   τιμωρίαν ὅτι φίλος τοῦ Σεϊανοῦ
[58, 5]   τὰ τοιαῦτα, ὡς καὶ ἐς  τὴν   τοῦ ἀξιώματός σφων πλήρωσιν ἀναγκαῖα,
[58, 12]   καὶ οἱ νυκτοφύλακές σφων ἐς  τὴν   τοῦ αὐτοκράτορος πίστιν προετιμήθησαν, ἐμπρήσεις
[58, 8]   περὶ τοῦ Γαΐου λεχθεῖσι πρὸς  τὴν   τοῦ Γερμανικοῦ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[58, 21]   τοῦ Γερμανικοῦ τὰς λοιπὰς καὶ  τὴν   τοῦ Δρούσου τὴν Ἰουλίαν ἐκδούς.
[58, 28]   χρόνου, προσδοκῶν δὲ δὴ διὰ  τὴν   τοῦ Θρασύλλου πρόρρησιν βιώσεσθαι οὔτε
[58, 24]   αὐτοῦ, κατὰ τὸν Εὐριπίδην, ἵνα  τὴν   τοῦ κρατοῦντος ἀβουλίαν φέρῃ. μαθὼν
[58, 1]   Ῥώμῃ, τῷ Σεϊανῷ χαριζόμενος, ἐς  τὴν   τοῦ οἰκήματος ἐν διῃτᾶτο
[58, 12]   ἀγανακτοῦντες ὅτι αὐτοί τε ἐς  τὴν   τοῦ Σεϊανοῦ εὔνοιαν ὑπωπτεύθησαν καὶ
[58, 25]   χρόνου παρὰ πᾶσαν ὡς εἰπεῖν  τὴν   τοῦ Τιβερίου ἀρχὴν ἡγεμονεύσας, ἥδιστα
[58, 7]   που ταῦτα, ἀγνοοῦντες δὲ δὴ  τὴν   τοῦ Τιβερίου διάνοιαν, καὶ προσεκλογιζόμενοι
[58, 6]   τις ἐνθύμιον ἐποιήσατο· πρὸς γὰρ  τὴν   τῶν παρόντων ὄψιν οὐδ´ ἂν
[58, 16]   τι καὶ τὸ ἀδεὲς πρὸς  τὴν   τῶν Σεϊανῶν ἐγκλημάτων ἀνάκρισιν ἐγίγνετο.
[58, 18]   τό τε ἐκείνων μῖσος καὶ  τὴν   τῶν στρατιωτῶν εὔνοιαν ἐνδείξασθαί σφισιν
[58, 15]   τοῦτο μάλιστα μὲν τοῦ μήτε  τὴν   ὕβριν μήτε τὴν αἰκίαν φέρειν
[58, 6]   συνάρχοντα τοῦ Τιβερίου, οὐκ ἐς  τὴν   ὑπατείαν ἀλλ´ ἐς τὸ κράτος
[58, 23]   γὰρ παιδίον ἦν) καὶ διὰ  τὴν   ὑποψίαν (οὐ γὰρ ἐπιστεύετο τοῦ
[58, 10]   ἠδικημένοι οἱ δὲ πεφοβημένοι, ἄλλοι  τὴν   φιλίαν τὴν πρὸς αὐτὸν ἐπηλυγαζόμενοι,
[58, 17]   ὡς καὶ πολεμίους οἱ ὄντας  τὴν   φρουρὰν αὐτῷ δοθῆναι ἔγνωσαν. ~ὁ
[58, 10]   γε ἐκεῖνος ἐμβοήσας οἱ καὶ  τὴν   χεῖρα ἅμα ἐκτείνας εἶπε Σεϊανὲ
[58, 27]   ἀκριβῶς καὶ τὴν ἡμέραν καὶ  τὴν   ὥραν ἐν τεθνήξοι εἶπεν,
[58, 26]   αἰτοῦντες· καὶ αὐτοῖς τότε μὲν  Φραάτην   τὸν τοῦ Φραάτου, τελευτήσαντος δὲ
[58, 26]   δὲ ἐκείνου κατὰ τὴν ὁδὸν  Τιριδάτην,   ἐκ τοῦ βασιλικοῦ καὶ αὐτὸν
[58, 11]   ὡς δεσπότην, τοῦτον ἐφρούρουν ὡς  δραπέτην   καὶ ἀπεκάλυπτον ἐπικαλυπτόμενον, καὶ ὃν
[58, 5]   τοῖς μέν, κἂν πλημμεληθῇ τι,  ἀρετὴν   τὸ συγγνῶναί τῳ φέρει, τοῖς
[58, 11]   περιέθεσαν· ὃν δὲ ἐδορυφόρουν ὡς  δεσπότην,   τοῦτον ἐφρούρουν ὡς δραπέτην καὶ
[58, 24]   Αὔγουστον διδόντες. τήν τε οὖν  ἑορτὴν   ἅμα ἐποίουν καὶ ἐκολάζοντο· ἀφείθη
[58, 12]   ἄγαλμα ἐς τὴν ἀγορὰν ἀνατεθῆναι,  ἑορτήν   τε διά τε τῶν ἀρχόντων
[58, 16]   διὰ τοῦτο καὶ τέλος τι  διακοσιοστὴν   ἔχον ἑκατοστὴν ἤγαγε, καὶ ἐκληρονόμει
[58, 16]   καὶ τέλος τι διακοσιοστὴν ἔχον  ἑκατοστὴν   ἤγαγε, καὶ ἐκληρονόμει παντὸς τοῦ
[58, 22]   ποι ἵνα μὴ Τιβέριος  αὐτὴν   αἰσχύνῃ, αἰτίαν τε ἔσχεν ὡς
[58, 16]   μὴν καὶ τῷ ἔργῳ ἐβεβαίωσεν  αὐτήν,   ἀλλ´ ὀλίγον διαλιπὼν ἔπειτα καὶ
[58, 24]   τὴν δευτέραν ἑώρτασαν. οὕτω γὰρ  αὐτήν,   ἀλλ´ οὐκ εἰκοσετηρίδα ὠνόμαζον, ὡς
[58, 22]   μεῖζον καὶ ἐπὶ τὸ λαμπρότερον  αὐτὴν   ἀνοικοδομῆσαι, ἀγνοοῦντί τε αὐτῷ τοὺς
[58, 2]   οὐδενὸς ἀξίων ἔνειμεν. ἀθανατισθῆναι δὲ  αὐτὴν   ἄντικρυς ἀπηγόρευσεν. οὐ μέντοι καὶ
[58, 13]   καθειστήκει μὴ Σεϊανὸς κατασχὼν  αὐτὴν   ἐπ´ αὐτὸν ἐπιπλεύσῃ, καὶ πλοῖα
[58, 10]   πρότερον μὲν γάρ, πρὶν ἀναγιγνώσκεσθαι  αὐτήν,   ἐπαίνους τε αὐτοῦ ὡς καὶ
[58, 10]   κατ´ αὐτοῦ βραχεῖαν, καὶ μετ´  αὐτὴν   ἕτερόν τι, καὶ κατ´ ἐκείνου
[58, 2]   καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη ζήσασα. καὶ  αὐτὴν   Τιβέριος οὔτε νοσοῦσαν ἐπεσκέψατο
[58, 24]   γὰρ δὴ καὶ ἄλλοι δι´  αὐτήν,   οἱ μὲν ἐπ´ ἀληθείας οἱ
[58, 22]   ἐπεσφάγη· πρότερον γὰρ καίπερ μισῶν  αὐτήν,   οὐ διὰ τὸν Γερμανικὸν ἀλλὰ
[58, 21]   βουλῇ γράψαι. ἐσέπεμπε δὲ ἐς  αὐτὴν   οὐ μόνον τὰ βιβλία τὰ
[58, 2]   ἀφ´ οὗ γε καὶ μητέρα  αὐτὴν   τῆς πατρίδος τινὲς ἐπωνόμαζον. ἐν
[58, 2]   Τιβέριον τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι κατασκευάσειν  αὐτὴν   ὑποσχέσθαι· κατοκνήσας γὰρ τῷ λόγῳ
[58, 11]   τῷ Τιβερίῳ ἔπεμψεν, αὐτὴ δ´  ἑαυτὴν   διεχρήσατο. καὶ οὕτως Τιβέριος
[58, 4]   τε ἐς τὸ βουλευτήριον, κἀνταῦθα  ἑαυτὴν   ἐγχειριδίῳ τινί, λάθρᾳ ἐσεκεκομίκει,
[58, 27]   ὠργίσθη. γυνὴ μὲν γάρ τις  ἑαυτὴν   τρώσασα ἐσεκομίσθη τε ἐς τὸ
[58, 15]   φέρειν (πάντες γὰρ οἵ τινα  τοιαύτην   αἰτίαν λαβόντες, οὐχ ὅπως ἱππῆς
[58, 14]   αὐτόν, πλὴν Πλαυτιανοῦ, τὴν ἡγεμονίαν  ταύτην   λαβόντων ἰσχύσας οὕτως ἀπήλλαξεν, οἱ
[58, 1]   τοῦ οἰκήματος ἐν διῃτᾶτο  ὀροφὴν   βουλευτὰς κατακρύψας ὑπηγάγετο τὸν Σαβῖνον
[58, 3]   οὔθ´ ἑώρα τινὰ πλὴν ὁπότε  τροφὴν   λαβεῖν ἠναγκάζετο. καὶ ἦν αὕτη
[58, 17]   ὀμνύντα τινὰ τὰ πρὸς τὴν  ἀρχὴν   αὐτοῦ φέροντα, ὥσπερ εἶπον, ἠνέσχετο·
[58, 23]   ἐσόμενον, ἀσμένως, ὥς φασι, τὴν  ἀρχὴν   αὐτῷ ἔδωκεν, ὅπως τά τε
[58, 25]   ὡς εἰπεῖν τὴν τοῦ Τιβερίου  ἀρχὴν   ἡγεμονεύσας, ἥδιστα προαπηλλάγη πρίν τινα
[58, 19]   αὐτῷ γενέσθαι ὥστ´ οὐδὲ προσεποιήσατο  ἀρχὴν   ὅτι περὶ αὐτῶν ἠκηκόει, καίπερ
[58, 6]   ἄν τις. τήν τε οὖν  τύχην   αὐτοῦ κατακορῶς ὤμνυσαν, καὶ συνάρχοντα
[58, 2]   ὁμοίως καὶ ἔθυον, τήν τε  τύχην   αὐτῶν ὤμνυσαν. ~τῷ δὲ δὴ
[58, 23]   παρὰ τὸ νομιζόμενον, καὶ τὴν  ζωὴν   τιμωρίαν τισὶ καὶ τὸν θάνατον
[58, 3]   ἑώρα τινὰ πλὴν ὁπότε τροφὴν  λαβεῖν   ἠναγκάζετο. καὶ ἦν αὕτη τοιαύτη
[58, 25]   ἥδιστα προαπηλλάγη πρίν τινα αἰτίαν  λαβεῖν.   καὶ αὐτὸν Ῥήγουλος ἐπὶ
[58, 17]   τῶν σαρκῶν ἂν αὐτοῦ ἡδέως  ἐμφαγεῖν,   γελοιότατον πρᾶγμα τῷ ἑξῆς ἔτει,
[58, 28]   μὴ καὶ ἀληθῶς ἀνασωθῇ, οὔτε  ἐμφαγεῖν   τι αἰτήσαντι αὐτῷ ὡς καὶ
[58, 1]   ἀλλ´ ὡς ἑτέρους ἐλέγξαι βουλόμενοι  λέγειν   αὐτὰ πιστεύονται) οἱ δ´
[58, 10]   καὶ αὐτὸν ἐν φρουρᾷ γενέσθαι  δεῖν   ἔλεγεν. ἄντικρυς γὰρ ἀποθανεῖν αὐτὸν
[58, 10]   καὶ ἀκοῦσαι ἐπ´ αὐτῇ καὶ  ἰδεῖν   πολλὰ καὶ ποικίλα. πρότερον μὲν
[58, 23]   ἄν τις ἔχοι τοὺς αἱρετοὺς  ὀνομάζειν,   οἷς καὶ ἀπὸ πρώτης ἐπὶ
[58, 6]   ἀκούοντες, καὶ μήτε τὸν Σεϊανὸν  θαυμάζειν   ἔτι καὶ καταφρονεῖν ἔχοντες,
[58, 28]   Μισηνῷ μεταλλάξας πρίν τι αὐτῶν  μαθεῖν.   ἐνόσει μὲν γὰρ ἐκ πλείονος
[58, 6]   ὥστε τὴν γνώμην αὐτῶν ἀκριβῶς  μαθεῖν,   ἐχρήσατο. περί τε γὰρ ἑαυτοῦ
[58, 18]   αὐτὸ τοῦτο ἐπικληθέντα ὅτι σφᾶς  ἀναπείθειν   ἐδόκει τῷ κοινῷ μᾶλλον
[58, 5]   σφων ἐλέγχειν δοκεῖ, τὸ δὲ  ἐπεξελθεῖν   καὶ τιμωρήσασθαι βεβαίωσιν τοῦ μέγα
[58, 18]   οὐδὲ ἐς τὴν πόλιν ἔτι  ἐσελθεῖν   ἐνενόει, ἀλλὰ τό τε ἐκείνων
[58, 25]   τὴν Ῥώμην οὐδὲ δι´ ἐκείνους  ἐσελθεῖν   ἠθέλησεν, ἐπειδὴ Φουλκίνιός τις Τρίων,
[58, 16]   ὀψέ ποτε ἐσηγήσασθαι· καὶ γὰρ  πενθεῖν   τοῖς βουλομένοις αὐτὸν ἐπέτρεψε, προσαπειπὼν
[58, 21]   βουληθέντος ἀπεῖπε μηδένα ἐστρατευμένον τοῦτο  ποιεῖν,   καίπερ καὶ ἱππεῦσι καὶ βουλευταῖς
[58, 16]   ἑτέρου τινὸς κωλύεσθαί τινα τοῦτο  ποιεῖν,   πολλάκις ἐψηφίζετο· οὐ μὴν
[58, 11]   τῷ ἀνδρὶ προσεκεκρούκει ὥστε μηκέτι  συνοικεῖν,   τὸ μὲν τῷ Τιβερίῳ ἔπεμψεν,
[58, 20]   καὶ νῦν, ὥστε ἐν εἰκόνι  δοκεῖν   γίγνεσθαι, ἐσιόντες ἀπεδείκνυντο. εἰ δ´
[58, 5]   δὲ Τιβέριον νησίαρχόν τινα εἶναι  δοκεῖν   διὰ τὸ ἐν τῇ νήσῳ
[58, 18]   τῆς βουλῆς οὐ πολλῷ ὕστερον  ἀρκεῖν   οἱ τόν τε Μάκρωνα καὶ
[58, 19]   ποιουμένους τὸ τῷ αὐτοκράτορι αὐτοὺς  ἀρέσκειν.   τε γὰρ βουλὴ διὰ
[58, 26]   τῷ Ἴβηρι ἐς τὴν Ἀρμενίαν  ἐσβαλεῖν,   ἵνα Ἀρτάβανος τῷ υἱεῖ
[58, 9]   κατεφρόνησαν, ὥστε καὶ φανερώτερον  λανθάνειν   καὶ ἐξίστασθαι αὐτὸν καὶ ἐγκαταλείπειν.
[58, 15]   πολλῷ δεινότερον ὂν αὐτοχειρίᾳ τινὰ  ἀποθανεῖν   ἀναγκάσαι τοῦ τῷ δημίῳ αὐτὸν
[58, 3]   καὶ ῥώμην αὐτῷ παρασχεῖν μήτ´  ἀποθανεῖν   αὐτὸν ἐᾶν· τοῦτο γὰρ ἦν
[58, 10]   γενέσθαι δεῖν ἔλεγεν. ἄντικρυς γὰρ  ἀποθανεῖν   αὐτὸν Τιβέριος οὐ προσέταξεν,
[58, 3]   οὕτως Τιβέριος πράξας οὐδ´  ἀποθανεῖν   αὐτῷ ἐθελήσαντι, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν
[58, 21]   ἐπιβοητοτάτους τῶν τὰς κατηγορίας ποιουμένων  ἀποθανεῖν   ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἐκέλευσε. καὶ
[58, 27]   αὐτοὺς πρὸ τῶν δέκα ἡμερῶν  ἀποθανεῖν,   οἱ δὲ καὶ τῆς δίκης
[58, 6]   τελευτήσειν, νῦν δὲ καὶ σφόδρα  ὑγιαίνειν   καὶ αὐτίκα δὴ μάλα ἐς
[58, 17]   μοι, προομνύντος καὶ τοὺς λοιποὺς  συνεπαινεῖν,   οὐκ ἐποίησαν αὐτό, ἀλλὰ αὐτεπάγγελτοι,
[58, 1]   τινος προκατάρχεσθαι καὶ ἀπόρρητόν τι  ἐκφαίνειν,   ἵνα ἀκούσας τι αὐτὸς
[58, 15]   γίγνεσθαι, ἵνα μὴ αὐτός σφας  ἀποκτείνειν   δοκῇ, ὥσπερ οὐ πολλῷ δεινότερον
[58, 6]   Σεϊανὸν θαυμάζειν ἔτι καὶ  καταφρονεῖν   ἔχοντες, ἔς τε τὸν Τιβέριον
[58, 10]   τότε οὐδὲ τῆς αὐτῆς συνεδρείας  κοινωνεῖν   ἤθελον. κἀκ τούτου καὶ στρατηγοὶ
[58, 8]   καὶ ἄλλο τι δημόσιον  πράξειν   μέλλουσιν ἄδειαν ἐν τῷ καιρῷ
[58, 18]   τῷ κοινῷ μᾶλλον ἑαυτῷ  εὐνοεῖν,   ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ ἔγνω αὐτὸν
[58, 5]   μεγέθει τῆς ἐξουσίας ὥστε συνελόντι  εἰπεῖν   αὐτὸν μὲν αὐτοκράτορα τὸν δὲ
[58, 22]   πεποιηκότας ἑκάτερον ὁμολογῆσαι, καὶ παραδείξαντα  εἰπεῖν   ὅτι οὕτω καὶ ἀμύνεσθαί τινα
[58, 3]   γυναικὸς αὐτοῦ. πάσας γὰρ ὡς  εἰπεῖν   τὰς τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν γαμετὰς
[58, 25]   τοῦ χρόνου παρὰ πᾶσαν ὡς  εἰπεῖν   τὴν τοῦ Τιβερίου ἀρχὴν ἡγεμονεύσας,
[58, 20]   ὑπάτους ταῦτα διὰ πάσης ὡς  εἰπεῖν   τῆς ἡγεμονίας αὐτοῦ ἐγίγνετο· τῶν
[58, 5]   τοιούτους περὶ αὐτοὺς ὡς  εἰπεῖν   τοὺς αὐτοκράτορας σπουδάζουσιν, ὅτι τοῖς
[58, 9]   λανθάνειν καὶ ἐξίστασθαι αὐτὸν καὶ  ἐγκαταλείπειν.   μαθὼν οὖν ταῦτα Τιβέριος,
[58, 15]   τὴν ὕβριν μήτε τὴν αἰκίαν  φέρειν   (πάντες γὰρ οἵ τινα τοιαύτην
[58, 9]   Τιβερίου γέρα τινὰ αὐτοῖς διδόντα  φέρειν   φήσας, τοὺς δὲ δὴ νυκτοφύλακας
[58, 18]   ἐπειδὴ ἔγνω αὐτὸν ἐς Λέσβον  ἀπαίρειν,   τῆς τε ἐκεῖ ἀσφαλοῦς εὐδαιμονίας
[58, 18]   τοῖς μὲν ἐκείνων ψηφίσμασι μακρὰ  χαίρειν   ἔφρασε, τοὺς δὲ δορυφόρους καὶ
[58, 23]   πέντε ἔτεσι θᾶσσον τοῦ καθήκοντος  προβιβάσειν   ὑπέσχετο, καίτοι καὶ τῆς γερουσίας
[58, 2]   τὸν Τιβέριον τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι  κατασκευάσειν   αὐτὴν ὑποσχέσθαι· κατοκνήσας γὰρ τῷ
[58, 6]   ἔχειν καὶ ὅσον οὐκ ἤδη  τελευτήσειν,   νῦν δὲ καὶ σφόδρα ὑγιαίνειν
[58, 27]   τοῦ Τιβερίου καὶ νομιζομένου μὴ  ῥαΐσειν,   ἐφθάρη· τὴν γὰρ τοῦ Γαΐου
[58, 3]   τε, ἵνα ἐπὶ πλεῖστον κακωθείη,  θαρσεῖν   ἐνετείλατο ὅπως ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ
[58, 6]   καὶ γὰρ ἐτιμᾶτο, οὔτ´ αὖ  θαρσεῖν   καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καὶ ἐπιτολμῆσαί
[58, 8]   αὐτὸν καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς  ἡγεμονεύσειν   τινῶν καὶ ἄλλο τι
[58, 7]   καὶ διὰ τοῦτ´ ἐκείνου {τε}  θύσειν   ἑαυτῷ μέλλοντος (τά τε γὰρ
[58, 1]   ἐφρόνει ἐκλαλῆσαι. τῶν γάρ τοι  συκοφαντεῖν   ἐθελόντων ἔργον ἐστὶ λοιδορίας τέ
[58, 9]   αὐτῷ τε τῷ Λάκωνι τἀνταῦθα  φυλάττειν   προστάξας αὐτὸς ἐς τὸ στρατόπεδον,
[58, 21]   ἱππεῦσι καὶ βουλευταῖς ἐπιτρέπων αὐτὸ  πράττειν.   ~οὐ μὴν ἀλλ´ ἐν μὲν
[58, 12]   τὸν Μάκρωνα καὶ τὸν Λάκωνα  κολακεύειν   οὐ πολλῷ ὕστερον ἤρξαντο· χρήματά
[58, 20]   τρίτον ἑτέρους προχειριζόμενος, εἶτα ἄλλους  ὑπατεύειν   πρὸ αὐτῶν ἀνθ´ ἑτέρων ἐποίει.
[58, 2]   τὰ ἀφροδίσια αὐτοῦ ἀθύρματα μήτε  ἀκούειν   μήτε αἰσθάνεσθαι προσποιουμένη. τοιαύτη μὲν
[58, 5]   τοῦτο μὲν τὴν ἀσθένειάν σφων  ἐλέγχειν   δοκεῖ, τὸ δὲ ἐπεξελθεῖν καὶ
[58, 10]   γὰρ πρόσθεν περὶ πολλοῦ φίλον  ἔχειν   ἐποιοῦντο, τούτῳ τότε οὐδὲ τῆς
[58, 6]   νῦν μὲν λέγων {ὅτι} φλαύρως  ἔχειν   καὶ ὅσον οὐκ ἤδη τελευτήσειν,
[58, 5]   τιμωρήσασθαι βεβαίωσιν τοῦ μέγα δύνασθαι  ἔχειν   νομίζεται. ἐν δέ τινι νουμηνίᾳ
[58, 4]   ἐκείνῳ μὲν ὡς καὶ αὐτοκράτορι  προσέχειν,   τὸν δὲ Τιβέριον ἐν ὀλιγωρίᾳ
[58, 23]   καὶ ἀπὸ πρώτης ἐπὶ πλεῖστον  ἄρχειν   ἐδίδου; ἐν δ´ οὖν τοῖς
[58, 20]   τοῖς δὲ καὶ ἐπὶ πλεῖον  ἄρχειν   ἐδίδου. ἤδη δὲ καὶ ἐς
[58, 9]   συνεδρίῳ διὰ Ναιουίου Σερτωρίου Μάκρωνος,  ἄρχειν   τε αὐτὸν τῶν σωματοφυλάκων κρύφα
[58, 23]   ἐθνῶν, ἀπορίᾳ τῶν διαδεξομένων αὐτούς,  σχεῖν.   τί γὰρ ἄν τις ἔχοι
[58, 3]   ἡδονὴν καὶ ῥώμην αὐτῷ  παρασχεῖν   μήτ´ ἀποθανεῖν αὐτὸν ἐᾶν· τοῦτο
[58, 14]   δὲ αὐτοῖς μηδενὸς ὧν ἤλπιζον  τυχεῖν·   τοῖς γὰρ αὐτοῖς ἐγκλήμασιν οἷς
[58, 1]   οὐκέτι τὸ παράπαν ἐς τὴν  πόλιν   ἀνεκομίσθη, καίτοι μέλλων τε ἀεὶ
[58, 13]   τὴν ἀσφάλειαν τῆς ἐς τὴν  πόλιν   αὐτοῦ κομιδῆς, ὥσπερ ἐπεστάλκει, ἐλθόντα,
[58, 3]   μέχρις ἂν αὐτὸς ἐς τὴν  πόλιν   ἀφίκηται, ἵν´, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ
[58, 18]   ὅς γε οὐδὲ ἐς τὴν  πόλιν   ἔτι ἐσελθεῖν ἐνενόει, ἀλλὰ τό
[58, 24]   διατρίβων, οὐκ ἐσῆλθεν ἐς τὴν  πόλιν,   οἱ δ´ ὕπατοι Λούκιός τε
[58, 22]   καὶ τῇ μὲν προτεραίᾳ τὴν  ἔπαυλιν   αὐτοῦ πᾶσαν κατασκάψαι, τῇ δ´
[58, 19]   συνεξηπατήθην; καὶ γάρ τοι προσήκει  ἡμῖν   πάντας τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ τιμωμένους
[58, 2]   παρ´ ὅλον τὸν ἐνιαυτὸν ταῖς  γυναιξὶν   ἐπήγγειλαν, καίπερ τὸν Τιβέριον ἐπαινέσαντες
[58, 4]   τε ἐπιχρύσους ἐς τὰ θέατρα  ἀμφοῖν   ἐσέφερον· καὶ τέλος ἐψηφίσθη ὑπάτους
[58, 2]   αὐτοὺς ἔπεμπον, καὶ εὔχοντο ὑπὲρ  ἀμφοῖν   ὁμοίως καὶ ἔθυον, τήν τε
[58, 18]   Τιβέριος ἐπῄνεσε μὲν αὐτούς, καὶ  χάριν   δῆθεν τῆς εὐνοίας σφίσιν ἔγνω,
[58, 14]   ἑάλωσαν ὡς καὶ τὴν ἐκείνου  χάριν   τότε σωθέντες. οὕτως, εἰ καὶ
[58, 15]   μάλιστα μὲν τοῦ μήτε τὴν  ὕβριν   μήτε τὴν αἰκίαν φέρειν (πάντες
[58, 15]   δὲ δὴ πλείους αὐτοὶ ἑαυτοὺς  πρὶν   ἁλῶναι διέφθειραν. ἐποίουν δὲ τοῦτο
[58, 10]   καὶ ποικίλα. πρότερον μὲν γάρ,  πρὶν   ἀναγιγνώσκεσθαι αὐτήν, ἐπαίνους τε αὐτοῦ
[58, 9]   ἐπιστολὴν τοῖς ὑπάτοις δοὺς ἐξῆλθε  πρὶν   καὶ ὁτιοῦν ἀναγνωσθῆναι, αὐτῷ τε
[58, 27]   τοῦ Γαΐου κακίαν συνιδὼν ἐπεθύμησε,  πρὶν   πειραθῆναι αὐτοῦ, προαπαλλαγῆναι, εἰπὼν ὅτι
[58, 13]   τοῦ τε πλήθους, ὥσπερ καὶ  πρίν,   σταλέντων· ἀλλὰ καὶ τὸν ὕπατον
[58, 28]   ~ἔφθασε γὰρ ἐν Μισηνῷ μεταλλάξας  πρίν   τι αὐτῶν μαθεῖν. ἐνόσει μὲν
[58, 25]   Τιβερίου ἀρχὴν ἡγεμονεύσας, ἥδιστα προαπηλλάγη  πρίν   τινα αἰτίαν λαβεῖν. καὶ αὐτὸν
[58, 4]   καὶ μαλακίας αἰτιαθεὶς ἀπῆλθεν οἴκαδε  πρὶν   ψηφισθῆναί τι, καὶ μαθὼν τὸν
[58, 14]   ἤλπιζον τυχεῖν· τοῖς γὰρ αὐτοῖς  ἐγκλήμασιν   οἷς τοὺς ἄλλους μετῄεσαν ἐνεχόμενοι,
[58, 10]   δημαρχικὴν ἐξουσίαν ληψομένου ἐποιοῦντο καὶ  ἐπιβοήμασιν   ἐχρῶντο, προλαμβάνοντες ὅσα ἤλπιζον, καὶ
[58, 7]   ἐξουσίαν αὐτῷ ἔδωκαν, καὶ προσεψηφίσαντο  πᾶσιν   ἀεὶ τοῖς ὑπατεύουσι παραγγέλλεσθαι κατὰ
[58, 16]   Τιβέριός τινων ἐφείδετο, ἀλλὰ καὶ  πᾶσιν   αὐτοῖς κατ´ ἀλλήλων ἀπεχρῆτο, οὔτ´
[58, 1]   τὸ πάθος καὶ καθ´ ἑαυτὸ  ἅπασιν   ἦν, ἐδείνωσε δ´ αὐτὸ ἐπὶ
[58, 19]   ἀφῆκε, καὶ προσέτι καὶ τοῖς  κατηγορήσασιν   αὐτοῦ προσεπετίμησε, καὶ Τιβέριος
[58, 16]   τινὸς καὶ μηδενὸς τοῖς  κατηγορήσασιν   αὐτῶν διδομένου. καὶ γὰρ τὰ
[58, 13]   τῷ τε Μάκρωνι, ὥς τινές  φασιν,   ἐνετείλατο ὅπως, ἄν τι παρακινήσῃ,
[58, 28]   δὴ διὰ τὴν τοῦ Θρασύλλου  πρόρρησιν   βιώσεσθαι οὔτε τοῖς ἰατροῖς ἐκοινοῦτό
[58, 4]   πέντε ἐτῶν ἅμα ἀποδείκνυσθαι, καὶ  ἀπάντησιν,   ὁπότε ἐς τὴν Ῥώμην ἐσίοιεν,
[58, 19]   ἀγαπᾶν, μὴ πολυπραγμονοῦντας ὁποῖοί τινές  εἰσιν,   ἀλλ´ ἕνα ὅρον τῆς φιλίας
[58, 15]   καὶ ἀπελογήσαντο, καὶ παρρησίᾳ γε  εἰσὶν   οἳ μεγάλῃ ἐχρήσαντο· οἱ δὲ
[58, 11]   πολλὰ δὲ καὶ ἐπὶ τοῖς  ἐλπισθεῖσιν   ἐπέσκωπτε. τάς τε εἰκόνας αὐτοῦ
[58, 16]   πρὸς τὴν τῶν Σεϊανῶν ἐγκλημάτων  ἀνάκρισιν   ἐγίγνετο. ἔδοξε μὲν γάρ τινα
[58, 11]   ἐρρίφη, καὶ αὐτὸν ὅμιλος  τρισὶν   ὅλαις ἡμέραις ἐλυμήνατο, καὶ μετὰ
[58, 8]   Ἰβηρίας ἄρξαι, κρινόμενον δὲ ἐπί  τισιν   ἐξ ἐκείνου ἀφῆκε, καὶ δι´
[58, 16]   καὶ ἀπεκτονέναι καὶ τὰς συγγενεστάτας  σφίσιν   αἰτιαθέντας. ~τοιαύτης δ´ οὖν τότε
[58, 5]   ἐκλειφθῇ τι αὐτῶν, οὐκ ἐγκαλοῦσί  σφισιν,   ἅτε καὶ ἑαυτοῖς συνειδότες ὅτι
[58, 18]   καὶ χάριν δῆθεν τῆς εὐνοίας  σφίσιν   ἔγνω, τὸ δὲ δὴ πρᾶγμα
[58, 14]   οἷα γὰρ ἀκριβῶς τοὺς ὁμοίους  σφίσιν   εἰδότες, οὐδὲν πρᾶγμα εἶχον οὔτ´
[58, 18]   τοὺς βουλευτὰς αὖθις ἐπῄνεσεν, ἐπεί  σφισιν   ἐκ τοῦ δημοσίου τὸ ἀργύριον
[58, 26]   ἐπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν Τιβέριον, βασιλέα  σφίσιν   ἐκ τῶν ὁμηρευόντων αἰτοῦντες· καὶ
[58, 12]   προσεδόκα. τά τε γὰρ συμβεβηκότα  σφίσιν   ἐς τὸν ἀπολωλότα, ὥσπερ που
[58, 18]   τὴν τῶν στρατιωτῶν εὔνοιαν ἐνδείξασθαί  σφισιν   ἠθέλησε. καὶ τοῦτο καὶ αὐτοὶ
[58, 7]   καὶ μετὰ τοῦθ´ ἕτεροι συνεξιόντες  σφίσιν.   οἱ δὲ δὴ ἄλλοι ὑπώπτευον
[58, 4]   γίγνεσθαι. καὶ τέλος καὶ ταῖς  εἰκόσιν   αὐτοῦ ὥσπερ καὶ ταῖς τοῦ
[58, 17]   ἐθελήσῃ σφῶν, καὶ ἐξ αὐτῶν  εἴκοσιν,   οὓς ἂν κλῆρος ἀποφήνῃ,
[58, 11]   προσπίπτων πολλὰ μὲν ἐπὶ τοῖς  ἀπολωλόσιν   ὑπ´ αὐτοῦ ἐπεβόα, πολλὰ δὲ
[58, 5]   αὐτοὺς ὡς εἰπεῖν τοὺς αὐτοκράτορας  σπουδάζουσιν,   ὅτι τοῖς μέν, κἂν πλημμεληθῇ
[58, 19]   ἦν, ποιήσαντος, καὶ φῶς τοῖς  ἀπιοῦσιν   ἐκ τοῦ θεάτρου διὰ πεντακισχιλίων
[58, 8]   καὶ ἄλλο τι δημόσιον πράξειν  μέλλουσιν   ἄδειαν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ
[58, 18]   ἀφελέσθαι καὶ ἐς φυλακὴν τοῖς  ἄρχουσιν,   ὥσπερ ποτὲ τὸν Γάλλον, παραδοῦναι.
[58, 7]   τῆς κεφαλῆς ὅπως τὸ γιγνόμενον  ἴδωσιν,   ὄφις μέγας ἀνεπήδησεν, ἑτέρας τε
[58, 5]   τὸ δὲ ἐπεξελθεῖν καὶ τιμωρήσασθαι  βεβαίωσιν   τοῦ μέγα δύνασθαι ἔχειν νομίζεται.
[58, 15]   οἱ παῖδες τῶν οὐσιῶν αὐτοὺς  κληρονομῶσιν·   ὀλίγαι γὰρ πάνυ τῶν ἐθελοντηδὸν
[58, 4]   μὴ καὶ αὐτοκράτορα ἄντικρυς αὐτὸν  ἀποδείξωσιν,   οὔτε ἠμέλησεν. ἐκ μὲν δὴ
[58, 1]   γάρ, ἅτε ἐκ παρασκευῆς τοῦτο  δρῶσιν,   ἀκίνδυνός ἐστιν παρρησία (οὐ
[58, 5]   ἐς τὴν τοῦ ἀξιώματός σφων  πλήρωσιν   ἀναγκαῖα, ἐπιζητοῦσι, κἂν μὴ τύχωσιν
[58, 5]   πλήρωσιν ἀναγκαῖα, ἐπιζητοῦσι, κἂν μὴ  τύχωσιν   αὐτῶν, ἄχθονταί τε ὡς διαβαλλόμενοι
[58, 1]   ἐκ παρασκευῆς τοῦτο δρῶσιν, ἀκίνδυνός  ἐστιν   παρρησία (οὐ γὰρ ὡς
[58, 12]   σφων ἐς τὴν τοῦ αὐτοκράτορος  πίστιν   προετιμήθησαν, ἐμπρήσεις τε καὶ ἁρπαγὰς
[58, 10]   μὲν πρῶτα ἄλλο τι, εἶτα  μέμψιν   κατ´ αὐτοῦ βραχεῖαν, καὶ μετ´
[58, 6]   πρὸς γὰρ τὴν τῶν παρόντων  ὄψιν   οὐδ´ ἂν εἰ σαφῶς θεός
[58, 15]   δοκῇ, ὥσπερ οὐ πολλῷ δεινότερον  ὂν   αὐτοχειρίᾳ τινὰ ἀποθανεῖν ἀναγκάσαι τοῦ
[58, 12]   τὸ γὰρ παράδειγμά σφας ὑπόγυον  ὂν   ἐθορύβει. οὐ μὴν οὐδ´
[58, 11]   τοῦ δημίου, ὡς οὐχ ὅσιον  ὂν   παρθενευομένην τινὰ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ
[58, 10]   ὡς καὶ κοῦφον καὶ μόνον  ὂν   παρορῶν, καὶ μάλιστα μὲν μηδὲν
[58, 11]   ἱματίῳ ἐκεκοσμήκεσαν, ἐπὶ κόρρης ἔπαιον,  ὅν   τε〉 προσεκύνουν τε ὡς
[58, 12]   θιασωτῶν ἀγάλλεσθαι, οὐδέποτε ἐπεποίητο.  ὃν   γὰρ αὐτοὶ ταῖς τε ὑπερβολαῖς
[58, 10]   καὶ ἐξανέστησαν τῶν συγκαθημένων αὐτῷ·  ὃν   γὰρ πρόσθεν περὶ πολλοῦ φίλον
[58, 11]   κατεῖδεν, ὥστε μηδαμῇ μηδαμῶς φυσᾶσθαι.  ὃν   γὰρ τῇ ἕῳ πάντες ὡς
[58, 11]   ἠξίουν, τούτῳ τότε δεσμὰ περιέθεσαν·  ὃν   δὲ ἐδορυφόρουν ὡς δεσπότην, τοῦτον
[58, 19]   Λούκιον ἀντ´ αὐτοῦ Λαμίαν ἀνθείλετο,  ὃν   πρόπαλαι τῇ Συρίᾳ προστάξας κατεῖχεν
[58, 11]   ὡς μηδενὸς βελτίω κατέσυρον, καὶ  ὃν   στεφάνων πρότερον πολλῶν ἠξίουν, τούτῳ
[58, 11]   δραπέτην καὶ ἀπεκάλυπτον ἐπικαλυπτόμενον, καὶ  ὃν   τῷ περιπορφύρῳ ἱματίῳ ἐκεκοσμήκεσαν, ἐπὶ
[58, 9]   νυκτοφύλακας ἀντ´ αὐτῶν περὶ τὸν  ναὸν   περιστήσας ἐσῆλθέ τε ἐς αὐτόν,
[58, 28]   καὶ τελευτήσων, πολὺν δὲ καὶ  φόβον   ὡς καὶ ζήσων, ἐνεποίει. δείσας
[58, 18]   καὶ ἐπειδὴ ἔγνω αὐτὸν ἐς  Λέσβον   ἀπαίρειν, τῆς τε ἐκεῖ ἀσφαλοῦς
[58, 12]   τῶν τιμῶν πρὸς τὸν ὄλεθρον  προήγαγον,   κατὰ τούτου καὶ τοῖς θεοῖς
[58, 12]   δὲ καὶ ἄκοντα κατηναγκάσθαι πρᾶξαι  ἔλεγον.   ἰδίᾳ μὲν δὴ ὡς ἕκαστοι
[58, 10]   καὶ κατεβόων αὐτοῦ καὶ δεινὰ  ἐπέλεγον,   οἱ μὲν ἠδικημένοι οἱ δὲ
[58, 11]   ὡς θεῷ ἔθυον, τοῦτον θανατώσοντες  ἦγον.   καὶ αὐτῷ καὶ δῆμος
[58, 3]   τῷ βουλευτηρίῳ κατεψηφίσθη, ὥστε καὶ  στρατηγὸν   τὸν δήσοντά τε αὐτὸν καὶ
[58, 16]   τῷ ἔργῳ ἐβεβαίωσεν αὐτήν, ἀλλ´  ὀλίγον   διαλιπὼν ἔπειτα καὶ ἐπὶ τῷ
[58, 12]   τὸν Τιβέριον αὐτοὺς διεφθάρθαι, ἐγίγνοντο.  ὀλίγον   τε πάνυ τὸ θαρσοῦν ἦν,
[58, 23]   μάλισθ´ ὅτι τὸν Τιβέριον καὶ  ὀλίγον   χρόνον βιώσεσθαι καὶ ὑπ´ αὐτοῦ
[58, 9]   ἐπεχείρησεν αὐτῷ· καὶ προκαθεὶς τὸν  λόγον   ὅτι τήν τε ἐξουσίαν οἱ
[58, 2]   τῶν δημοσίων χρημάτων ἐπιτρέψας τὸ  ἔργον   γενέσθαι μήτ´ αὐτὸς ποιήσας.
[58, 1]   τῶν γάρ τοι συκοφαντεῖν ἐθελόντων  ἔργον   ἐστὶ λοιδορίας τέ τινος προκατάρχεσθαι
[58, 9]   τὸ συνέδριον ὄντας ἐς τὸ  στρατόπεδον   ἀπέπεμψε, τήν τε ἡγεμονίαν σφίσι
[58, 9]   φυλάττειν προστάξας αὐτὸς ἐς τὸ  στρατόπεδον,   μὴ καὶ νεωτερισθείη τι, ὥρμησε.
[58, 15]   κληρονομῶσιν· ὀλίγαι γὰρ πάνυ τῶν  ἐθελοντηδὸν   πρὸ τῆς δίκης τελευτώντων ἐδημεύοντο,
[58, 10]   γένηται· ὡς γοῦν οὐδὲ τὴν  ὁδὸν   ἀσφαλῶς ποιήσασθαι δυνάμενος, τὸν ἕτερον
[58, 26]   τελευτήσαντος δὲ ἐκείνου κατὰ τὴν  ὁδὸν   Τιριδάτην, ἐκ τοῦ βασιλικοῦ καὶ
[58, 1]   ἦν, ἐδείνωσε δ´ αὐτὸ ἐπὶ  πλέον   κύων τις τοῦ Σαβίνου, συνεσελθών
[58, 14]   πρότερον ἐφθονοῦντο, καὶ οἱ ἄλλοι  κατεδίκαζόν   σφων ἐφ´ οἷς πρότερον ἐψηφίσαντο.
[58, 24]   γὰρ αὐτήν, ἀλλ´ οὐκ εἰκοσετηρίδα  ὠνόμαζον,   ὡς καὶ τὴν ἡγεμονίαν αὖθις
[58, 2]   μητέρα αὐτὴν τῆς πατρίδος τινὲς  ἐπωνόμαζον.   ἐν δὲ τῷ μνημείῳ ἐτάφη
[58, 22]   δ´ ὑστεραίᾳ ἐπί τε τὸ  μεῖζον   καὶ ἐπὶ τὸ λαμπρότερον αὐτὴν
[58, 10]   καὶ ἐπιβοήμασιν ἐχρῶντο, προλαμβάνοντες ὅσα  ἤλπιζον,   καὶ προσενδεικνύμενοί οἱ ὡς καὶ
[58, 14]   συνέβη δὲ αὐτοῖς μηδενὸς ὧν  ἤλπιζον   τυχεῖν· τοῖς γὰρ αὐτοῖς ἐγκλήμασιν
[58, 7]   καὶ τὸ τῶν πραγμάτων ἀστάθμητον,  ἐπημφοτέριζον,   καὶ ἰδίᾳ μὲν τῆς ἑαυτῶν
[58, 16]   καταψηφίζηται. ὅθεν καὶ πάνυ ἀκριβῶς  ἔμαθον,   αὐτοὶ δι´ ἑαυτῶν ἀπολλύμενοι, ὅτι
[58, 22]   τότε, ὡς καὶ ἐκείνους πεφονεῦσθαι  ἔμαθον,   ὑπερήλγησαν διά τε τοῦτο καὶ
[58, 5]   ὧν οἱ δικαιούμενοι ἐρριπτοῦντο κατιόντες  ὤλισθον   καὶ κατέπεσον. οἰωνιζομένου τε μετὰ
[58, 16]   κατ´ ἀλλήλων ἀπεχρῆτο, οὔτ´ ἄλλον  βέβαιον   φίλον οὐδένα ἀλλ´ ἐν τῷ
[58, 23]   οὐδὲν οὐδὲ τῶν κατὰ τὸν  Γάιον,   ἀλλὰ καὶ εἶπέ ποτε αὐτῷ
[58, 8]   ἠλλοιοῦτο, καὶ διότι καὶ τὸν  Γάιον   Τιβέριος ἱερέα ἀποδείξας ἐπῄνεσε,
[58, 23]   τε ἅμα ἔπραττε, καὶ τὸν  Γάιον   ταμίαν μὲν οὐκ ἐν τοῖς
[58, 11]   περιπορφύρῳ ἱματίῳ ἐκεκοσμήκεσαν, ἐπὶ κόρρης  ἔπαιον,   ὅν τε〉 προσεκύνουν τε
[58, 23]   μὲν ἀναφθέγξασθαι τοῦτο δὴ τὸ  ἀρχαῖον   ἐμοῦ θανόντος γαῖα μιχθήτω πυρί"
[58, 23]   τε τὴν ἡλικίαν (ἔτι γὰρ  παιδίον   ἦν) καὶ διὰ τὴν ὑποψίαν
[58, 18]   ἔρευνάν σφων συνιόντων, μὴ καὶ  ξιφίδιόν   τις ὑπὸ μάλης ἔχῃ, γίγνεσθαι.
[58, 20]   ἀπήλλασσε, τοῖς δὲ καὶ ἐπὶ  πλεῖον   ἄρχειν ἐδίδου. ἤδη δὲ καὶ
[58, 23]   Γαΐου ὑπερβολῇ συγκρυφθῇ, καὶ τὸ  πλεῖον   τό τε εὐγενέστατον τῆς λοιπῆς
[58, 22]   μόνον οὐκ ἐς τὸ βασιλικὸν  μνημεῖον   κατέθετο, ἀλλὰ καὶ κρυφθῆναί που
[58, 19]   που καὶ ἄλλοις ἐχαρίζετο· καὶ  Λούκιον   ἀντ´ αὐτοῦ Λαμίαν ἀνθείλετο, ὃν
[58, 11]   ἀναβασμοῖς ἰδοῦσα, ἀνεχώρησε, καὶ ἐς  βιβλίον   γράψασα περὶ τοῦ θανάτου τοῦ
[58, 6]   Σεϊανὸς οὔτ´ ἄλλος τις  ἐνθύμιον   ἐποιήσατο· πρὸς γὰρ τὴν τῶν
[58, 7]   γὰρ ἄλλα καὶ ἑαυτῷ ἔθυε)  σχοινίον   περὶ τὸν αὐχένα αὐτοῦ περικείμενον
[58, 18]   τῷ ἔργῳ προσηταιρίζετο, ὥστε καὶ  Ἰούνιον   {Γαλλῆνον} Γαλλίωνα, θέαν τοῖς διαστρατευσαμένοις
[58, 1]   ἀκούσας τι αὐτὸς καὶ  ὅμοιόν   τι εἰπὼν αἰτιαθῇ· τοῖς μὲν
[58, 18]   Μάκρωνα καὶ χιλιάρχους ἐς τὸ  συνέδριον   ἐσάγεσθαι. οὐ γάρ που καὶ
[58, 4]   τὰς διαθήκας ἔς τε τὸ  συνέδριον   ἐσεκόμισε καὶ ἀνέγνω, δηλῶν ὅτι
[58, 20]   ἤθελε, καί σφας ἐς τὸ  συνέδριον   ἐσέπεμπε, τοὺς μὲν συνιστὰς αὐτῷ,
[58, 27]   τρώσασα ἐσεκομίσθη τε ἐς τὸ  συνέδριον,   καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὸ δεσμωτήριον
[58, 9]   περί τε ἐκεῖνον καὶ τὸ  συνέδριον   ὄντας ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπέπεμψε,
[58, 25]   συνέλαβέ τε καὶ πρὸς τὸν  Τιβέριον   ἀνήγαγεν. ἐκ δὲ τούτου Γάιος
[58, 12]   ἐκεῖνον ἀλλ´ οὐ διὰ τὸν  Τιβέριον   αὐτοὺς διεφθάρθαι, ἐγίγνοντο. ὀλίγον τε
[58, 26]   τινες αὐτοῦ ἐπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν  Τιβέριον,   βασιλέα σφίσιν ἐκ τῶν ὁμηρευόντων
[58, 26]   τὸν Ἀουεντῖνον ἐφθάρη, ὥστε τὸν  Τιβέριον   δισχιλίας καὶ πεντακοσίας μυριάδας τοῖς
[58, 4]   Γέμινος. ἀσεβείας γὰρ ἐς τὸν  Τιβέριον   ἐγκληθεὶς τὰς διαθήκας ἔς τε
[58, 4]   καὶ αὐτοκράτορι προσέχειν, τὸν δὲ  Τιβέριον   ἐν ὀλιγωρίᾳ ποιεῖσθαι. μαθὼν οὖν
[58, 2]   ταῖς γυναιξὶν ἐπήγγειλαν, καίπερ τὸν  Τιβέριον   ἐπαινέσαντες ὅτι τῆς τῶν κοινῶν
[58, 12]   τε τούτων καθειστήκει καὶ τὸν  Τιβέριον   ἠπιώτερον γενήσεσθαι προσεδόκα. τά τε
[58, 23]   προσεῖχε, καὶ μάλισθ´ ὅτι τὸν  Τιβέριον   καὶ ὀλίγον χρόνον βιώσεσθαι καὶ
[58, 27]   τῆς δίκης αὖθις, ἐπειδὴ τὸν  Τιβέριον   κακῶς ἀρρωστοῦντα ᾔσθοντο, ἀναβληθείσης ἐσώθησαν.
[58, 27]   διὰ τὸν Θράσυλλον σοφώτατα τὸν  Τιβέριον   μεταχειρισάμενον. περὶ μὲν γὰρ αὑτοῦ
[58, 5]   αὐτὸν μὲν αὐτοκράτορα τὸν δὲ  Τιβέριον   νησίαρχόν τινα εἶναι δοκεῖν διὰ
[58, 4]   προσεπεποίητο, τούς τε περὶ τὸν  Τιβέριον   ὄντας οὕτω πάντας προσηταίριστο ὥστε
[58, 23]   ποτε αὐτῷ διαφερομένῳ πρὸς τὸν  Τιβέριον   ὅτι σύ τε τοῦτον ἀποκτενεῖς
[58, 2]   οὐκ ᾠκοδομήθη διὰ τὸ τὸν  Τιβέριον   τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι κατασκευάσειν αὐτὴν
[58, 23]   εἶχε μὲν γὰρ καὶ τὸν  Τιβέριον   τὸν ἔκγονον· ἀλλ´ ἐκεῖνον μὲν
[58, 6]   καταφρονεῖν ἔχοντες, ἔς τε τὸν  Τιβέριον   ὡς καὶ τεθνήξοντα καὶ
[58, 9]   ἐπὶ τούτῳ γενόμενος ἐς τὸ  βουλευτήριον   ἐσεπήδησε· Μάκρων δὲ τοὺς μὲν
[58, 17]   φρουροῖς, ὁσάκις ἂν ἐς τὸ  βουλευτήριον   ἐσίῃ, ξιφίδια ἔχουσι χρῆσθαι ἐψηφίσαντο.
[58, 4]   λαβοῦσα ἐσῆλθέ τε ἐς τὸ  βουλευτήριον,   κἀνταῦθα ἑαυτὴν ἐγχειριδίῳ τινί,
[58, 11]   κρείττω σφῶν ὄντα ἐς τὸ  βουλευτήριον   παρέπεμψαν, τοῦτον τότε ἐς τὸ
[58, 25]   μαθὼν τὰ γεγραμμένα ἐς τὸ  βουλευτήριόν   σφας ἐσκομισθῆναι ἐκέλευσεν. ἥκιστά τε
[58, 5]   τῆς ὁδοῦ τῆς ἐς τὸ  δεσμωτήριον   ἀγούσης ἐξετράποντο, μὴ δυνηθέντες αὐτῷ
[58, 27]   συνέδριον, καὶ ἐκεῖθεν ἐς τὸ  δεσμωτήριον   ἀπαχθεῖσα ἀπέθανε, καὶ Λούκιος Ἀρρούντιος
[58, 1]   ἐγένετο· ἔς τε γὰρ τὸ  δεσμωτήριον   αὐθημερὸν Σαβῖνος κατετέθη, καὶ
[58, 11]   τότε μὲν γὰρ ἐς τὸ  δεσμωτήριον   ἐνεβλήθη· ὕστερον δ´ οὐ πολλῷ,
[58, 10]   τοῦ συνεδρίου καὶ ἐς τὸ  δεσμωτήριον   μετά τε τῶν ἄλλων ἀρχόντων
[58, 15]   ἀλλὰ καὶ γυναῖκες, ἐς τὸ  δεσμωτήριον   συνεωθοῦντο, καὶ καταψηφισθέντες οἱ μὲν
[58, 18]   σφισιν ἐκ τοῦ δημοσίου τὸ  ἀργύριον   δοθῆναι ἐψηφίσαντο· οὕτω δὲ δὴ
[58, 11]   πολλῷ, ἀλλ´ αὐθημερὸν γερουσία  πλησίον   τοῦ οἰκήματος ἐν τῷ Ὁμονοείῳ,
[58, 11]   ὑπὸ τοῦ δημίου, ὡς οὐχ  ὅσιον   ὂν παρθενευομένην τινὰ ἐν τῷ
[58, 8]   τινῶν καὶ ἄλλο τι  δημόσιον   πράξειν μέλλουσιν ἄδειαν ἐν τῷ
[58, 3]   δείσας μὴ μεταβάληται, ἔπεισε τὸν  Κάσσιον   χρηματίσαι τι κατ´ αὐτοῦ. ~ὁ
[58, 9]   ἅμα τῇ ἕῳ ἐς τὸ  παλάτιον   (τῆς γὰρ βουλῆς ἕδρα ἐν
[58, 10]   τοιοῦτον εὑρίσκετο, ἀλλὰ καὶ πᾶν  τοὐναντίον   προσεδόκων ἤκουον, ἔν τε
[58, 7]   τε καὶ ἐκεῖνον καὶ τὸν  υἱὸν   αὐτοῦ ἐποίησε, καὶ τήν τε
[58, 21]   μέντοι Οὐιβούλιός τε Ἀγρίππας ἱππεὺς  φάρμακον   ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ ἐκ
[58, 22]   οὐ〉 μόνον οὐκ ἐς τὸ  βασιλικὸν   μνημεῖον κατέθετο, ἀλλὰ καὶ κρυφθῆναί
[58, 22]   μισῶν αὐτήν, οὐ διὰ τὸν  Γερμανικὸν   ἀλλὰ διὰ ἄλλο τι, ὅμως
[58, 4]   οὐδὲν ἔδρασε· τό τε γὰρ  δορυφορικὸν   πᾶν ἰσχυρῶς ᾠκείωτο, καὶ τῶν
[58, 28]   ἤδη τοῦ Τιβερίου νοσοῦντος τὸν  νεανίσκον   ἐθεράπευε, καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐς
[58, 10]   οὐδὲ τῆς αὐτῆς συνεδρείας κοινωνεῖν  ἤθελον.   κἀκ τούτου καὶ στρατηγοὶ καὶ
[58, 17]   μηδενὸς ἰδιώτου ἐσιόντος, δι´ οὐδένα  δῆλον   ὅτι ἄλλον, ἀλλὰ δι´ ἑαυτοὺς
[58, 4]   καὶ ἐκείνῳ τὸ τραῦμα δείξας  ἀπάγγειλον"   ἔφη τῇ γερουσίᾳ ὅτι ἀνὴρ
[58, 3]   ἐσφάγη διὰ τοῦτο μόνον ὅτι  φίλον   αὐτὸν τοῦ Γάλλου Τιβέριος
[58, 10]   ὃν γὰρ πρόσθεν περὶ πολλοῦ  φίλον   ἔχειν ἐποιοῦντο, τούτῳ τότε οὐδὲ
[58, 16]   ἀλλήλων ἀπεχρῆτο, οὔτ´ ἄλλον βέβαιον  φίλον   οὐδένα ἀλλ´ ἐν τῷ ἴσῳ
[58, 17]   ἐσιόντος, δι´ οὐδένα δῆλον ὅτι  ἄλλον,   ἀλλὰ δι´ ἑαυτοὺς μόνους ὡς
[58, 16]   αὐτοῖς κατ´ ἀλλήλων ἀπεχρῆτο, οὔτ´  ἄλλον   βέβαιον φίλον οὐδένα ἀλλ´ ἐν
[58, 11]   τάς τε εἰκόνας αὐτοῦ πάσας  κατέβαλλον   καὶ κατέκοπτον καὶ κατέσυρον ὡς
[58, 18]   τοῖς ἄρχουσιν, ὥσπερ ποτὲ τὸν  Γάλλον,   παραδοῦναι. καὶ ἵνα γε ἐπὶ
[58, 9]   ~ἐπ´ οὖν τούτοις ἔτι καὶ  μᾶλλον   αὐτοῦ κατεφρόνησαν, ὥστε καὶ φανερώτερον
[58, 18]   παραδοῦναι. καὶ ἵνα γε ἐπὶ  μᾶλλον   ἑκατέρους πείσῃ ὅπως περὶ ἀμφοτέρων
[58, 16]   χρήματα δι´ ἀκριβείας ἤδη πολὺ  μᾶλλον   ἐποιεῖτο. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[58, 17]   ἐπιστώθησαν ὥσπερ τι παρὰ τοῦτο  μᾶλλον   εὐορκήσοντες. πρότερον μὲν γὰρ καὶ
[58, 18]   σφᾶς ἀναπείθειν ἐδόκει τῷ κοινῷ  μᾶλλον   ἑαυτῷ εὐνοεῖν, ἀλλὰ καὶ
[58, 16]   πρότερον ἐκεῖνα οὐ τοῦ Σεϊανοῦ  μᾶλλον   τοῦ Τιβερίου ἔργα ἦν.
[58, 2]   δὲ δὴ Σεϊανὸς ἔτι καὶ  μᾶλλον   ᾔρετο, καὶ ἐψηφίσθη ὅπως τὰ
[58, 7]   ταῦτά τε ἐτάραττε, καὶ πολλῷ  μᾶλλον   ὅτι ἐξ ἀνδριάντος τινὸς αὐτοῦ
[58, 5]   ὡς ὑβριζόμενοι. καὶ διὰ τοῦτο  μᾶλλον   περὶ τοὺς τοιούτους περὶ
[58, 27]   οἱ αἰτιαθέντες ἀπέθανον διὰ τὸν  Θράσυλλον   σοφώτατα τὸν Τιβέριον μεταχειρισάμενον. περὶ
[58, 20]   ἐδίδου. ἤδη δὲ καὶ ἐς  ὅλον   τὸν ἐνιαυτὸν ἀποδείξας ἄν τινα
[58, 2]   ἀλλὰ πένθος ἐπ´ αὐτῇ παρ´  ὅλον   τὸν ἐνιαυτὸν ταῖς γυναιξὶν ἐπήγγειλαν,
[58, 13]   ἀλλὰ καὶ τὸν ὕπατον τὸν  Ῥήγουλον,   τά τε αὐτοῦ ἀεὶ φρονήσαντα
[58, 24]   τὸ Ἀλβανὸν καὶ περὶ τὸ  Τούσκουλον   διατρίβων, οὐκ ἐσῆλθεν ἐς τὴν
[58, 23]   πυρί" πολλάκις δὲ καὶ τὸν  Πρίαμον   μακαρίσαι ὅτι ἄρδην καὶ μετὰ
[58, 11]   καὶ μετὰ τοῦτο ἐς τὸν  ποταμὸν   ἐνέβαλε. τά τε παιδία αὐτοῦ
[58, 15]   καὶ μετὰ τοῦτο ἐς τὸν  ποταμὸν   ἐνεβάλλετο) ἤδη δὲ καὶ ὅπως
[58, 1]   ἀναβασμῶν ἐρρίφη καὶ ἐς τὸν  ποταμὸν   ἐνεβλήθη. καὶ δεινὸν μὲν τοῦτο
[58, 1]   καὶ τέλος καὶ ἐς τὸν  ποταμὸν   συνεσπεσών. τοῦτο μὲν τοιοῦτον ἐγένετο.
[58, 4]   τὴν βουλὴν καὶ πρὸς τὸν  δῆμον   ἐδήλου. τούτοις οὖν οἱ ἄνθρωποι
[58, 13]   τὴν βουλὴν καὶ ἐς τὸν  δῆμον   ἐσαγάγῃ καὶ αὐτοκράτορα ἀποδείξῃ. ἐπεὶ
[58, 8]   αὐτῷ ἐχόντων, εἰ μὴ τὸν  δῆμον   ἰσχυρῶς τοῖς περὶ τοῦ Γαΐου
[58, 20]   μετὰ τοῦτο ἔς τε τὸν  δῆμον   καὶ ἐς τὸ πλῆθος οἱ
[58, 9]   καὶ θαρσήσας ὡς καὶ τὸν  δῆμον   καὶ τὴν βουλὴν συμμάχους ἕξων,
[58, 26]   πολὺ πλείω περί τε τὸν  ἱππόδρομον   καὶ περὶ τὸν Ἀουεντῖνον ἐφθάρη,
[58, 24]   μέν, καίτοι περί τε τὸ  Ἀλβανὸν   καὶ περὶ τὸ Τούσκουλον διατρίβων,
[58, 27]   μὴν καὶ πάντες οἱ αἰτιαθέντες  ἀπέθανον   διὰ τὸν Θράσυλλον σοφώτατα τὸν
[58, 24]   οἱ δὲ καὶ ὑφ´ ἑαυτῶν,  ἀπέθανον   καὶ Πομπώνιος Λαβεών. καὶ οὗτος
[58, 8]   πρότερον, τότε δὲ διὰ τὸν  Σεϊανὸν   ἀνενεώσατο· οὐ γάρ που
[58, 8]   περὶ τοῦ Νέρωνος ἀποθανόντος γράφων  Σεϊανὸν   ἁπλῶς αὐτὸν ὠνόμασε, μηδὲν ὧνπερ
[58, 3]   λαβὼν ἐπέθετο. ἐπειδὴ γὰρ τὸν  Σεϊανὸν   ἤτοι καὶ ἀληθῶς ὡς αὐταρχήσοντα
[58, 6]   ἐναντιώτατα ἀκούοντες, καὶ μήτε τὸν  Σεϊανὸν   θαυμάζειν ἔτι καὶ καταφρονεῖν
[58, 14]   καὶ αὐτοὶ οἱ μάλιστα τὸν  Σεϊανὸν   θεραπεύοντες· οἷα γὰρ ἀκριβῶς τοὺς
[58, 7]   ἥξοντα ὑποπτεύοντες, ἐν ἀμφιβόλῳ ἐγίγνοντο.  ~Σεϊανὸν   μὲν οὖν ταῦτά τε ἐτάραττε,
[58, 12]   ἡσύχαζεν, ἀλλ´ οἵ τε τὸν  Σεϊανὸν   τεθεραπευκότες δεινῶς δέει τῆς τιμωρίας
[58, 4]   καὶ τὰ μὲν περὶ τὸν  Σεϊανὸν   τοιαῦτα ἦν, τῶν δὲ ἄλλων
[58, 6]   τὴν Ῥώμην ἀφίξεσθαι· καὶ τὸν  Σεϊανὸν   τοτὲ μὲν πάνυ ἐπῄνει τοτὲ
[58, 18]   τῇ τῶν ἱππέων ἕδρᾳ δίδοσθαι  ἐσηγησάμενον,   μὴ μόνον φυγαδεῦσαι, αὐτὸ τοῦτο
[58, 27]   τὸν Θράσυλλον σοφώτατα τὸν Τιβέριον  μεταχειρισάμενον.   περὶ μὲν γὰρ αὑτοῦ καὶ
[58, 8]   Τιβέριος ἐχθρόν τινα αὐτοῦ  ᾑρημένον   μὲν πρὸ δέκα ἐτῶν Ἰβηρίας
[58, 7]   σχοινίον περὶ τὸν αὐχένα αὐτοῦ  περικείμενον   εὑρέθη. Τύχης τέ τι ἄγαλμα,
[58, 23]   κατηλλάγη. οὕτω που, παρὰ τὸ  νομιζόμενον,   καὶ τὴν ζωὴν τιμωρίαν τισὶ
[58, 10]   νῦν δὲ τό τε ἀεὶ  ἀναγιγνωσκόμενον   ὡς καὶ κοῦφον καὶ μόνον
[58, 7]   ἀφαιρεθείσης τῆς κεφαλῆς ὅπως τὸ  γιγνόμενον   ἴδωσιν, ὄφις μέγας ἀνεπήδησεν, ἑτέρας
[58, 8]   πρὸ δέκα ἐτῶν Ἰβηρίας ἄρξαι,  κρινόμενον   δὲ ἐπί τισιν ἐξ ἐκείνου
[58, 23]   ἔχων, καὶ ἐκεῖνον κάκιστον εἰδὼς  ἐσόμενον,   ἀσμένως, ὥς φασι, τὴν ἀρχὴν
[58, 11]   ἐφρούρουν ὡς δραπέτην καὶ ἀπεκάλυπτον  ἐπικαλυπτόμενον,   καὶ ὃν τῷ περιπορφύρῳ ἱματίῳ
[58, 9]   ἐσεληλυθότι περιέπεσε, καὶ ἰδὼν αὐτὸν  ταραττόμενον   ὅτι μηδέν οἱ Τιβέριος
[58, 28]   ποτὲ εὖ γε" ἔφη τὸν  δυόμενον   ἐγκαταλιπὼν πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα ἐπείγῃ.
[58, 7]   ἤγαλλεν, αὐτός τε θύων εἶδεν  ἀποστρεφόμενον   καὶ μετὰ τοῦθ´ ἕτεροι συνεξιόντες
[58, 21]   ἑκατοντάρχοις ἐξητασμένου βουληθέντος ἀπεῖπε μηδένα  ἐστρατευμένον   τοῦτο ποιεῖν, καίπερ καὶ ἱππεῦσι
[58, 18]   ἔργῳ προσηταιρίζετο, ὥστε καὶ Ἰούνιον  {Γαλλῆνον}   Γαλλίωνα, θέαν τοῖς διαστρατευσαμένοις αὐτῶν
[58, 1]   ὀροφὴν βουλευτὰς κατακρύψας ὑπηγάγετο τὸν  Σαβῖνον   ἐς λόγους, καί τι εἰπὼν
[58, 1]   ἐς τὸν ποταμὸν ἐνεβλήθη. καὶ  δεινὸν   μὲν τοῦτο τὸ πάθος καὶ
[58, 11]   καὶ κατέσυρον ὡς καὶ αὐτὸν  ἐκεῖνον   αἰκιζόμενοι· καὶ οὕτω θεατὴς ὧν
[58, 12]   φόβου, ὑποψίᾳ τοῦ καὶ δι´  ἐκεῖνον   ἀλλ´ οὐ διὰ τὸν Τιβέριον
[58, 27]   ὥραν ἐν τεθνήξοι εἶπεν,  ἐκεῖνον   δὲ δὴ δέκα ἄλλα ἔτη
[58, 12]   που φιλεῖ γίγνεσθαι, ἔτρεπον, καὶ  ἐκεῖνον   οὐδενὸς ὀλίγων ᾐτιῶντο·
[58, 9]   μὲν δορυφόρους τοὺς περί τε  ἐκεῖνον   καὶ τὸ συνέδριον ὄντας ἐς
[58, 7]   ἱερέας μετ´ αὐτοῦ τε καὶ  ἐκεῖνον   καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐποίησε,
[58, 14]   Τιβερίου φιλήσαντος αὐτὸν καὶ δι´  ἐκεῖνον   καὶ τῶν ἄλλων οὕτω σπουδασάντων.
[58, 23]   πάνυ προσήκοντα ἑαυτῷ ἔχων, καὶ  ἐκεῖνον   κάκιστον εἰδὼς ἐσόμενον, ἀσμένως, ὥς
[58, 23]   τὸν Τιβέριον τὸν ἔκγονον· ἀλλ´  ἐκεῖνον   μὲν διά τε τὴν ἡλικίαν
[58, 20]   τὸν ἐνιαυτὸν ἀποδείξας ἄν τινα  ἐκεῖνον   μὲν κατέλυεν, ἕτερον δὲ καὶ
[58, 1]   εἰπὼν ὧν εἰώθει, ἐπεσπάσατο καὶ  ἐκεῖνον   πάνθ´ ὅσα ἐφρόνει ἐκλαλῆσαι. τῶν
[58, 25]   δείσας ἑαυτὸν προαπέκτεινε, πολλὰ μὲν  ἐκεῖνον   πολλὰ δὲ καὶ τὸν Μάκρωνα
[58, 6]   αὐτοῦ τοὺς μὲν ἐτίμα δι´  ἐκεῖνον   τοὺς δ´ ἠτίμαζεν. ὥστε
[58, 26]   τὸν ἱππόδρομον καὶ περὶ τὸν  Ἀουεντῖνον   ἐφθάρη, ὥστε τὸν Τιβέριον δισχιλίας
[58, 23]   γὰρ καὶ τὸν Τιβέριον τὸν  ἔκγονον·   ἀλλ´ ἐκεῖνον μὲν διά τε
[58, 5]   ἐγίγνοντο ἐκ τοῦ δεδιέναι μὴ  μόνον   μὴ οὐκ ὀφθῇ τις αὐτῷ,
[58, 16]   Τιβερίου ἔργα ἦν. οὐ γὰρ  μόνον   οἱ κατηγορήσαντές τινων ἐκρίνοντο
[58, 10]   ἀναγιγνωσκόμενον ὡς καὶ κοῦφον καὶ  μόνον   ὂν παρορῶν, καὶ μάλιστα μὲν
[58, 3]   ἐλλόγιμος ὤν, ἐσφάγη διὰ τοῦτο  μόνον   ὅτι φίλον αὐτὸν τοῦ Γάλλου
[58, 22]   ὅτι τὰ ὀστᾶ αὐτῶν οὐ〉  μόνον   οὐκ ἐς τὸ βασιλικὸν μνημεῖον
[58, 21]   ἐσέπεμπε δὲ ἐς αὐτὴν οὐ  μόνον   τὰ βιβλία τὰ διδόμενά οἱ
[58, 18]   ἱππέων ἕδρᾳ δίδοσθαι ἐσηγησάμενον, μὴ  μόνον   φυγαδεῦσαι, αὐτὸ τοῦτο ἐπικληθέντα ὅτι
[58, 23]   ὅτι τὸν Τιβέριον καὶ ὀλίγον  χρόνον   βιώσεσθαι καὶ ὑπ´ αὐτοῦ ἐκείνου
[58, 17]   ἐγένετο. νομιζομένου γὰρ συχνὸν ἤδη  χρόνον   μηκέτι κατὰ ἄνδρα τὴν βουλὴν
[58, 19]   ἄρχοντος τελευτήσαντος Ἰβήρῳ τινὶ Καισαρείῳ  χρόνον   τινὰ τὸ ἔθνος ἐπέτρεψε. ~τῶν
[58, 17]   Σκριβωνιανὸς ὑπάτευσαν, ἐγένετο. νομιζομένου γὰρ  συχνὸν   ἤδη χρόνον μηκέτι κατὰ ἄνδρα
[58, 4]   ὕπατόν τε αὐτὸν ἀπέδειξε καὶ  κοινωνὸν   τῶν φροντίδων ὠνόμαζε, Σεϊανός" τε
[58, 25]   τῇ Ῥώμῃ γιγνομένων οὐδὲ τὸ  ὑπήκοον   ἡσύχαζεν, ἀλλ´ ἐπειδὴ τάχιστα νεανίσκος
[58, 10]   ἦν δὲ μακρά, καὶ οὐδὲν  ἀθρόον   κατὰ τοῦ Σεϊανοῦ εἶχεν, ἀλλὰ
[58, 12]   ἀπολωλότα, ὥσπερ που φιλεῖ γίγνεσθαι,  ἔτρεπον,   καὶ ἐκεῖνον οὐδενὸς
[58, 3]   τὴν πόλιν ἀφίκηται, ἵν´, ὅπερ  εἶπον,   ἐπὶ μακρότατον καὶ τῇ ἀτιμίᾳ
[58, 17]   τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ φέροντα, ὥσπερ  εἶπον,   ἠνέσχετο· τότε δὲ καὶ ἕτερόν
[58, 16]   ἐκληρονόμει παντὸς τοῦ καταλειφθέντος αὐτῷ·  κατέλειπον   δὲ δὴ πάντες ὀλίγου καὶ
[58, 20]   ἀπεδείκνυντο. εἰ δ´ οὖν ποτε  ἐνέλιπόν   τινες καὶ φιλονεικίᾳ ἀκράτῳ
[58, 2]   τῶν σφετέρων πρὸς ἀμφοτέρους αὐτοὺς  ἔπεμπον,   καὶ εὔχοντο ὑπὲρ ἀμφοῖν ὁμοίως
[58, 2]   τὸ δόγμα λῦσαι, τοῦτον τὸν  τρόπον   ἀνέτρεψεν αὐτό, μήτ´ ἐκ τῶν
[58, 6]   κατ´ αὐτόν, βουλευόμενος δὲ ὅντινα  τρόπον   αὐτὸν ἀποκτείνῃ, καὶ οὐχ εὑρίσκων
[58, 6]   τοῦτο ποιήσει, θαυμαστὸν δή τινα  τρόπον   καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ καὶ τοῖς
[58, 11]   ὕστερον δ´ οὐ πολλῷ, ἀλλ´  αὐθημερὸν   γερουσία πλησίον τοῦ οἰκήματος
[58, 1]   ἔς τε γὰρ τὸ δεσμωτήριον  αὐθημερὸν   Σαβῖνος κατετέθη, καὶ μετὰ
[58, 22]   τε αὐτῷ τοὺς ταῦτα πεποιηκότας  ἑκάτερον   ὁμολογῆσαι, καὶ παραδείξαντα εἰπεῖν ὅτι
[58, 20]   κατέλυεν, ἕτερον δὲ καὶ αὖθις  ἕτερον   ἀντικαθίστη· καί τινας καὶ ἐς
[58, 20]   ἄν τινα ἐκεῖνον μὲν κατέλυεν,  ἕτερον   δὲ καὶ αὖθις ἕτερον ἀντικαθίστη·
[58, 3]   ἔφη ὅτι οὐδέπω αὐτῷ διήλλαγμαι"  ἕτερον   μέντοι τινὰ καὶ πάνυ ἰσχυρῶς
[58, 17]   εἶπον, ἠνέσχετο· τότε δὲ καὶ  ἕτερόν   τι γελοιότερον ἐγένετο. προχειρίσασθαί τε
[58, 10]   αὐτοῦ βραχεῖαν, καὶ μετ´ αὐτὴν  ἕτερόν   τι, καὶ κατ´ ἐκείνου ἄλλο·
[58, 23]   καὶ σὲ ἄλλοι" οὔτε δὲ  ἕτερόν   τινα ὁμοίως πάνυ προσήκοντα ἑαυτῷ
[58, 10]   ὁδὸν ἀσφαλῶς ποιήσασθαι δυνάμενος, τὸν  ἕτερον   τῶν ὑπάτων μετεπέμψατο. τοσαῦτα μὲν
[58, 21]   καὶ καθήκοι συνιέναι καὶ μήτ´  ὀψιαίτερον   ἀπαντᾶν τοῦ τεταγμένου μήτε πρωιαίτερον
[58, 21]   ὀψιαίτερον ἀπαντᾶν τοῦ τεταγμένου μήτε  πρωιαίτερον   ἀπαλλάττεσθαι. καὶ πολλὰ περὶ τούτου
[58, 17]   τότε δὲ καὶ ἕτερόν τι  γελοιότερον   ἐγένετο. προχειρίσασθαί τε γὰρ αὐτὸν
[58, 15]   ἀποκτείνειν δοκῇ, ὥσπερ οὐ πολλῷ  δεινότερον   ὂν αὐτοχειρίᾳ τινὰ ἀποθανεῖν ἀναγκάσαι
[58, 27]   ἔφη, ὅπως ὡς καὶ ἐπὶ  μακρότερον   ζήσων μὴ ἐπειχθῇ σφας ἀποκτεῖναι.
[58, 20]   ἔδοξε. τοὺς μὲν γὰρ ἐπὶ  μακρότερον   τοὺς δὲ ἐπὶ βραχύτερον ἂν
[58, 22]   Πλαγκῖνα Μουνατία ἐπεσφάγη·  πρότερον   γὰρ καίπερ μισῶν αὐτήν, οὐ
[58, 8]   πατρὸς αὐτοῦ μνήμην ἡσθέντα εἶδε·  πρότερον   γὰρ νομίζων καὶ ἐκείνους πρὸς
[58, 22]   Σεϊανοῦ πάντα τὰ κατ´ αὐτοὺς  πρότερον   γενόμενα, καὶ ἐλπίσαντές σφας σωθήσεσθαι
[58, 16]   ἑαυτῶν ἀπολλύμενοι, ὅτι καὶ τὰ  πρότερον   ἐκεῖνα οὐ τοῦ Σεϊανοῦ μᾶλλον
[58, 14]   οἱ πλείους ἡλίσκοντο ἐφ´ οἷς  πρότερον   ἐφθονοῦντο, καὶ οἱ ἄλλοι κατεδίκαζόν
[58, 14]   ἄλλοι κατεδίκαζόν σφων ἐφ´ οἷς  πρότερον   ἐψηφίσαντο. καὶ συχνοὶ καὶ τῶν
[58, 17]   τι παρὰ τοῦτο μᾶλλον εὐορκήσοντες.  πρότερον   μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ πολλὰ
[58, 10]   καὶ ἰδεῖν πολλὰ καὶ ποικίλα.  πρότερον   μὲν γάρ, πρὶν ἀναγιγνώσκεσθαι αὐτήν,
[58, 11]   βελτίω κατέσυρον, καὶ ὃν στεφάνων  πρότερον   πολλῶν ἠξίουν, τούτῳ τότε δεσμὰ
[58, 8]   τοῦτο γὰρ ἀπηγορεύκει μὲν καὶ  πρότερον,   τότε δὲ διὰ τὸν Σεϊανὸν
[58, 22]   τὸ μεῖζον καὶ ἐπὶ τὸ  λαμπρότερον   αὐτὴν ἀνοικοδομῆσαι, ἀγνοοῦντί τε αὐτῷ
[58, 18]   παρὰ τῆς βουλῆς οὐ πολλῷ  ὕστερον   ἀρκεῖν οἱ τόν τε Μάκρωνα
[58, 11]   γὰρ ἐς τὸ δεσμωτήριον ἐνεβλήθη·  ὕστερον   δ´ οὐ πολλῷ, ἀλλ´ αὐθημερὸν
[58, 11]   θυγατέρα ἐξώλεσε. τοῦτο μὲν οὖν  ὕστερον   ἐγένετο. ~τότε δὲ θόρυβος πολὺς
[58, 12]   τὸν Λάκωνα κολακεύειν οὐ πολλῷ  ὕστερον   ἤρξαντο· χρήματά τε γὰρ αὐτοῖς
[58, 10]   τι ἦν. ὡς δὲ καὶ  δεύτερον   καὶ τρίτον γε ἐκεῖνος ἐμβοήσας
[58, 20]   ἐπὶ μακρότερον τοὺς δὲ ἐπὶ  βραχύτερον   ἂν ᾑρεῖτο, καὶ τοὺς μὲν
[58, 12]   τούτων καθειστήκει καὶ τὸν Τιβέριον  ἠπιώτερον   γενήσεσθαι προσεδόκα. τά τε γὰρ
[58, 26]   τῆς τε Καππαδοκίας ἐπείρα καὶ  ὑπερηφανώτερον   καὶ τοῖς Πάρθοις ἐχρῆτο. ἀποστάντες
[58, 9]   μᾶλλον αὐτοῦ κατεφρόνησαν, ὥστε καὶ  φανερώτερον   λανθάνειν καὶ ἐξίστασθαι αὐτὸν
[58, 4]   ἐπιχρύσους ἐς τὰ θέατρα ἀμφοῖν  ἐσέφερον·   καὶ τέλος ἐψηφίσθη ὑπάτους τέ
[58, 4]   καὶ ἀνέγνω, δηλῶν ὅτι τὸν  κλῆρον   ἐξ ἴσου τοῖς τέκνοις καὶ
[58, 12]   καινότησι τῶν τιμῶν πρὸς τὸν  ὄλεθρον   προήγαγον, κατὰ τούτου καὶ τοῖς
[58, 8]   ταῦτα, καὶ ὅτι Τιβέριος  ἐχθρόν   τινα αὐτοῦ ᾑρημένον μὲν πρὸ
[58, 3]   περὶ τῆς ἀρχῆς παρρησίᾳ χρησαμένῳ,  καιρὸν   λαβὼν ἐπέθετο. ἐπειδὴ γὰρ τὸν
[58, 1]   ~Ἀπεδήμησε δὲ κατὰ τὸν  καιρὸν   τοῦτον ἐκ τῆς Ῥώμης, καὶ
[58, 19]   ὁποῖοί τινές εἰσιν, ἀλλ´ ἕνα  ὅρον   τῆς φιλίας σφῶν ποιουμένους τὸ
[58, 11]   τὸ οἴκημα ὡς μηδενὸς βελτίω  κατέσυρον,   καὶ ὃν στεφάνων πρότερον πολλῶν
[58, 11]   πάσας κατέβαλλον καὶ κατέκοπτον καὶ  κατέσυρον   ὡς καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον αἰκιζόμενοι·
[58, 5]   δικαιούμενοι ἐρριπτοῦντο κατιόντες ὤλισθον καὶ  κατέπεσον.   οἰωνιζομένου τε μετὰ τοῦτο αὐτοῦ
[58, 12]   τε πάνυ τὸ θαρσοῦν ἦν,  ὅσον   ἔξω τε τούτων καθειστήκει καὶ
[58, 28]   κατὰ βραχὺ μαραινόμενος τοτὲ μὲν  ὅσον   οὐκ ἀπέψυχε τοτὲ δὲ ἀνερρώννυτο,
[58, 6]   λέγων {ὅτι} φλαύρως ἔχειν καὶ  ὅσον   οὐκ ἤδη τελευτήσειν, νῦν δὲ
[58, 19]   τοῦ Σεϊανοῦ φιλίᾳ κρινόμενος οὐχ  ὅσον   οὐκ ἠρνήσατο, ἀλλὰ καὶ ἔφη
[58, 7]   μεῖναι προσέταξεν ὡς καὶ αὐτὸς  ὅσον   οὔπω ἐς τὴν Ῥώμην ἀφιξόμενος.
[58, 23]   τὰς ἄλλας ἀρχὰς πέντε ἔτεσι  θᾶσσον   τοῦ καθήκοντος προβιβάσειν ὑπέσχετο, καίτοι
[58, 20]   καὶ τοὺς μὲν ἔτι καὶ  θᾶσσον   τοῦ τεταγμένου ἀπήλλασσε, τοῖς δὲ
[58, 3]   {ὅτι Σεϊανὸς καὶ τὸν  Δροῦσον   διέβαλε διὰ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ.
[58, 3]   δὲ Τιβέριος ἁπλῶς τὸν  Δροῦσον   ἐς τὴν Ῥώμην ἔπεμψεν,
[58, 13]   ὅπως, ἄν τι παρακινήσῃ, τὸν  Δροῦσον   ἔς τε τὴν βουλὴν καὶ
[58, 28]   ἔφη τὸν δυόμενον ἐγκαταλιπὼν πρὸς  τὸν   ἀνατέλλοντα ἐπείγῃ. Τιβέριος μὲν δὴ
[58, 26]   τε τὸν ἱππόδρομον καὶ περὶ  τὸν   Ἀουεντῖνον ἐφθάρη, ὥστε τὸν Τιβέριον
[58, 12]   τε γὰρ συμβεβηκότα σφίσιν ἐς  τὸν   ἀπολωλότα, ὥσπερ που φιλεῖ γίγνεσθαι,
[58, 24]   τὴν ἡγεμονίαν αὖθις αὐτῷ κατὰ  τὸν   Αὔγουστον διδόντες. τήν τε οὖν
[58, 7]   καὶ ἑαυτῷ ἔθυε) σχοινίον περὶ  τὸν   αὐχένα αὐτοῦ περικείμενον εὑρέθη. Τύχης
[58, 23]   γὰρ οὐδὲν οὐδὲ τῶν κατὰ  τὸν   Γάιον, ἀλλὰ καὶ εἶπέ ποτε
[58, 8]   αὖθις ἠλλοιοῦτο, καὶ διότι καὶ  τὸν   Γάιον Τιβέριος ἱερέα ἀποδείξας
[58, 23]   ~ταῦτά τε ἅμα ἔπραττε, καὶ  τὸν   Γάιον ταμίαν μὲν οὐκ ἐν
[58, 18]   φυλακὴν τοῖς ἄρχουσιν, ὥσπερ ποτὲ  τὸν   Γάλλον, παραδοῦναι. καὶ ἵνα γε
[58, 22]   καίπερ μισῶν αὐτήν, οὐ διὰ  τὸν   Γερμανικὸν ἀλλὰ διὰ ἄλλο τι,
[58, 4]   μὲν ὡς καὶ αὐτοκράτορι προσέχειν,  τὸν   δὲ Τιβέριον ἐν ὀλιγωρίᾳ ποιεῖσθαι.
[58, 5]   συνελόντι εἰπεῖν αὐτὸν μὲν αὐτοκράτορα  τὸν   δὲ Τιβέριον νησίαρχόν τινα εἶναι
[58, 4]   τε τὴν βουλὴν καὶ πρὸς  τὸν   δῆμον ἐδήλου. τούτοις οὖν οἱ
[58, 13]   τε τὴν βουλὴν καὶ ἐς  τὸν   δῆμον ἐσαγάγῃ καὶ αὐτοκράτορα ἀποδείξῃ.
[58, 8]   ὑπακοῦσαι αὐτῷ ἐχόντων, εἰ μὴ  τὸν   δῆμον ἰσχυρῶς τοῖς περὶ τοῦ
[58, 20]   καὶ μετὰ τοῦτο ἔς τε  τὸν   δῆμον καὶ ἐς τὸ πλῆθος
[58, 9]   Τιβέριος, καὶ θαρσήσας ὡς καὶ  τὸν   δῆμον καὶ τὴν βουλὴν συμμάχους
[58, 3]   βουλευτηρίῳ κατεψηφίσθη, ὥστε καὶ στρατηγὸν  τὸν   δήσοντά τε αὐτὸν καὶ πρὸς
[58, 3]   εἶναι. {ὅτι Σεϊανὸς καὶ  τὸν   Δροῦσον διέβαλε διὰ τῆς γυναικὸς
[58, 3]   ἐπεὶ δὲ Τιβέριος ἁπλῶς  τὸν   Δροῦσον ἐς τὴν Ῥώμην ἔπεμψεν,
[58, 13]   ἐνετείλατο ὅπως, ἄν τι παρακινήσῃ,  τὸν   Δροῦσον ἔς τε τὴν βουλὴν
[58, 28]   ὑποπτεύσας ποτὲ εὖ γε" ἔφη  τὸν   δυόμενον ἐγκαταλιπὼν πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα
[58, 23]   μὲν γὰρ καὶ τὸν Τιβέριον  τὸν   ἔκγονον· ἀλλ´ ἐκεῖνον μὲν διά
[58, 20]   ἤδη δὲ καὶ ἐς ὅλον  τὸν   ἐνιαυτὸν ἀποδείξας ἄν τινα ἐκεῖνον
[58, 2]   πένθος ἐπ´ αὐτῇ παρ´ ὅλον  τὸν   ἐνιαυτὸν ταῖς γυναιξὶν ἐπήγγειλαν, καίπερ
[58, 10]   τὴν ὁδὸν ἀσφαλῶς ποιήσασθαι δυνάμενος,  τὸν   ἕτερον τῶν ὑπάτων μετεπέμψατο. τοσαῦτα
[58, 24]   ἀρχομένων τινὶ ὑπ´ αὐτοῦ, κατὰ  τὸν   Εὐριπίδην, ἵνα τὴν τοῦ κρατοῦντος
[58, 23]   τὴν ζωὴν τιμωρίαν τισὶ καὶ  τὸν   θάνατον εὐεργεσίαν ἐποίει. ~μετὰ δὲ
[58, 27]   ὤφθη· καὶ ἔδοξε πάντα ταῦτα  τὸν   θάνατον τῷ Τιβερίῳ προσημῆναι. τότε
[58, 27]   πάντες οἱ αἰτιαθέντες ἀπέθανον διὰ  τὸν   Θράσυλλον σοφώτατα τὸν Τιβέριον μεταχειρισάμενον.
[58, 26]   πυρὶ πολὺ πλείω περί τε  τὸν   ἱππόδρομον καὶ περὶ τὸν Ἀουεντῖνον
[58, 1]   ~Ἀπεδήμησε δὲ κατὰ  τὸν   καιρὸν τοῦτον ἐκ τῆς Ῥώμης,
[58, 3]   Σεϊανὸς δείσας μὴ μεταβάληται, ἔπεισε  τὸν   Κάσσιον χρηματίσαι τι κατ´ αὐτοῦ.
[58, 4]   ἐσεκόμισε καὶ ἀνέγνω, δηλῶν ὅτι  τὸν   κλῆρον ἐξ ἴσου τοῖς τέκνοις
[58, 12]   ψηφισάμενοι καὶ τὸν Μάκρωνα καὶ  τὸν   Λάκωνα κολακεύειν οὐ πολλῷ ὕστερον
[58, 9]   ἕξων, ἐπεχείρησεν αὐτῷ· καὶ προκαθεὶς  τὸν   λόγον ὅτι τήν τε ἐξουσίαν
[58, 25]   μὲν ἐκεῖνον πολλὰ δὲ καὶ  τὸν   Μάκρωνα ἐν ταῖς διαθήκαις λοιδορήσας.
[58, 12]   θείας τινὸς ἐπιπνοίας, ψηφισάμενοι καὶ  τὸν   Μάκρωνα καὶ τὸν Λάκωνα κολακεύειν
[58, 9]   δὴ νυκτοφύλακας ἀντ´ αὐτῶν περὶ  τὸν   ναὸν περιστήσας ἐσῆλθέ τε ἐς
[58, 28]   κακῶς ἤδη τοῦ Τιβερίου νοσοῦντος  τὸν   νεανίσκον ἐθεράπευε, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[58, 12]   ταῖς καινότησι τῶν τιμῶν πρὸς  τὸν   ὄλεθρον προήγαγον, κατὰ τούτου καὶ
[58, 19]   συγκατέθετό σφισι. τόν τε Πίσωνα  τὸν   πολίαρχον τελευτήσαντα δημοσίᾳ ταφῇ ἐτίμησεν,
[58, 11]   ἐλυμήνατο, καὶ μετὰ τοῦτο ἐς  τὸν   ποταμὸν ἐνέβαλε. τά τε παιδία
[58, 15]   ἐρρίπτετο καὶ μετὰ τοῦτο ἐς  τὸν   ποταμὸν ἐνεβάλλετο) ἤδη δὲ καὶ
[58, 1]   τῶν ἀναβασμῶν ἐρρίφη καὶ ἐς  τὸν   ποταμὸν ἐνεβλήθη. καὶ δεινὸν μὲν
[58, 1]   παραμείνας καὶ τέλος καὶ ἐς  τὸν   ποταμὸν συνεσπεσών. τοῦτο μὲν τοιοῦτον
[58, 23]   μιχθήτω πυρί" πολλάκις δὲ καὶ  τὸν   Πρίαμον μακαρίσαι ὅτι ἄρδην καὶ
[58, 13]   σταλέντων· ἀλλὰ καὶ τὸν ὕπατον  τὸν   Ῥήγουλον, τά τε αὐτοῦ ἀεὶ
[58, 1]   διῃτᾶτο ὀροφὴν βουλευτὰς κατακρύψας ὑπηγάγετο  τὸν   Σαβῖνον ἐς λόγους, καί τι
[58, 8]   καὶ πρότερον, τότε δὲ διὰ  τὸν   Σεϊανὸν ἀνενεώσατο· οὐ γάρ που
[58, 3]   καιρὸν λαβὼν ἐπέθετο. ἐπειδὴ γὰρ  τὸν   Σεϊανὸν ἤτοι καὶ ἀληθῶς ὡς
[58, 6]   τὰ ἐναντιώτατα ἀκούοντες, καὶ μήτε  τὸν   Σεϊανὸν θαυμάζειν ἔτι καὶ
[58, 14]   τε καὶ αὐτοὶ οἱ μάλιστα  τὸν   Σεϊανὸν θεραπεύοντες· οἷα γὰρ ἀκριβῶς
[58, 12]   βουλὴ ἡσύχαζεν, ἀλλ´ οἵ τε  τὸν   Σεϊανὸν τεθεραπευκότες δεινῶς δέει τῆς
[58, 4]   ἔθυον. καὶ τὰ μὲν περὶ  τὸν   Σεϊανὸν τοιαῦτα ἦν, τῶν δὲ
[58, 6]   ἐς τὴν Ῥώμην ἀφίξεσθαι· καὶ  τὸν   Σεϊανὸν τοτὲ μὲν πάνυ ἐπῄνει
[58, 4]   πρὶν ψηφισθῆναί τι, καὶ μαθὼν  τὸν   ταμίαν ἐπὶ δικαιώσει αὐτοῦ παρόντα
[58, 18]   οὐ πολλῷ ὕστερον ἀρκεῖν οἱ  τόν   τε Μάκρωνα καὶ χιλιάρχους ἐς
[58, 19]   καὶ Τιβέριος συγκατέθετό σφισι.  τόν   τε Πίσωνα τὸν πολίαρχον τελευτήσαντα
[58, 25]   αὐτὸν συνέλαβέ τε καὶ πρὸς  τὸν   Τιβέριον ἀνήγαγεν. ἐκ δὲ τούτου
[58, 12]   δι´ ἐκεῖνον ἀλλ´ οὐ διὰ  τὸν   Τιβέριον αὐτοὺς διεφθάρθαι, ἐγίγνοντο. ὀλίγον
[58, 26]   οὖν τινες αὐτοῦ ἐπρεσβεύσαντο πρὸς  τὸν   Τιβέριον, βασιλέα σφίσιν ἐκ τῶν
[58, 26]   περὶ τὸν Ἀουεντῖνον ἐφθάρη, ὥστε  τὸν   Τιβέριον δισχιλίας καὶ πεντακοσίας μυριάδας
[58, 4]   Φούφιος Γέμινος. ἀσεβείας γὰρ ἐς  τὸν   Τιβέριον ἐγκληθεὶς τὰς διαθήκας ἔς
[58, 2]   ἐνιαυτὸν ταῖς γυναιξὶν ἐπήγγειλαν, καίπερ  τὸν   Τιβέριον ἐπαινέσαντες ὅτι τῆς τῶν
[58, 12]   ἔξω τε τούτων καθειστήκει καὶ  τὸν   Τιβέριον ἠπιώτερον γενήσεσθαι προσεδόκα. τά
[58, 23]   μοναρχήσοντι προσεῖχε, καὶ μάλισθ´ ὅτι  τὸν   Τιβέριον καὶ ὀλίγον χρόνον βιώσεσθαι
[58, 27]   καὶ τῆς δίκης αὖθις, ἐπειδὴ  τὸν   Τιβέριον κακῶς ἀρρωστοῦντα ᾔσθοντο, ἀναβληθείσης
[58, 27]   ἀπέθανον διὰ τὸν Θράσυλλον σοφώτατα  τὸν   Τιβέριον μεταχειρισάμενον. περὶ μὲν γὰρ
[58, 4]   φόβῳ προσεπεποίητο, τούς τε περὶ  τὸν   Τιβέριον ὄντας οὕτω πάντας προσηταίριστο
[58, 23]   εἶπέ ποτε αὐτῷ διαφερομένῳ πρὸς  τὸν   Τιβέριον ὅτι σύ τε τοῦτον
[58, 2]   ἁψὶς οὐκ ᾠκοδομήθη διὰ τὸ  τὸν   Τιβέριον τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι κατασκευάσειν
[58, 23]   ἐπαίρῃ. εἶχε μὲν γὰρ καὶ  τὸν   Τιβέριον τὸν ἔκγονον· ἀλλ´ ἐκεῖνον
[58, 6]   καὶ καταφρονεῖν ἔχοντες, ἔς τε  τὸν   Τιβέριον ὡς καὶ τεθνήξοντα
[58, 26]   καὶ αὐτοῖς τότε μὲν Φραάτην  τὸν   τοῦ Φραάτου, τελευτήσαντος δὲ ἐκείνου
[58, 2]   λόγῳ τὸ δόγμα λῦσαι, τοῦτον  τὸν   τρόπον ἀνέτρεψεν αὐτό, μήτ´ ἐκ
[58, 7]   αὐτοῦ τε καὶ ἐκεῖνον καὶ  τὸν   υἱὸν αὐτοῦ ἐποίησε, καὶ τήν
[58, 13]   καὶ πρίν, σταλέντων· ἀλλὰ καὶ  τὸν   ὕπατον τὸν Ῥήγουλον, τά τε
[58, 11]   τῶν δορυφόρων οὐδένα ἑώρα, ἀθροισθεῖσα  θάνατον   αὐτοῦ κατεψηφίσατο. καὶ οὕτω δικαιωθεὶς
[58, 23]   ζωὴν τιμωρίαν τισὶ καὶ τὸν  θάνατον   εὐεργεσίαν ἐποίει. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[58, 27]   καὶ ἔδοξε πάντα ταῦτα τὸν  θάνατον   τῷ Τιβερίῳ προσημῆναι. τότε μὲν
[58, 4]   ἄλλως οὖν αὐτὸν μετεπορεύετο, καὶ  ὕπατόν   τε αὐτὸν ἀπέδειξε καὶ κοινωνὸν
[58, 13]   πρίν, σταλέντων· ἀλλὰ καὶ τὸν  ὕπατον   τὸν Ῥήγουλον, τά τε αὐτοῦ
[58, 17]   σαρκῶν ἂν αὐτοῦ ἡδέως ἐμφαγεῖν,  γελοιότατον   πρᾶγμα τῷ ἑξῆς ἔτει,
[58, 3]   ἐᾶν· τοῦτο γὰρ ἦν τὸ  δεινότατον.   καὶ ἐπ´ ἄλλων συχνῶν
[58, 3]   ἐδεξιώσατο, ὥστε συμβῆναί οἱ πρᾶγμα  παραδοξότατον,   καὶ μηδενὶ ἄλλῳ συνηνέχθη·
[58, 3]   ἀφίκηται, ἵν´, ὅπερ εἶπον, ἐπὶ  μακρότατον   καὶ τῇ ἀτιμίᾳ ἅμα καὶ
[58, 23]   καὶ τὸ πλεῖον τό τε  εὐγενέστατον   τῆς λοιπῆς βουλῆς καὶ μετ´
[58, 1]   τι ἂν καὶ τὸ  βραχύτατον   ἔξω τοῦ καθεστηκότος εἴπωσι, κολάζονται.
[58, 9]   οἱ τὴν δημαρχικὴν δώσοι, ὅπως  ἀπροσδόκητον   αὐτὸν ὅτι μάλιστα λάβῃ, ἐπέστειλε
[58, 7]   ἔμπληκτον καὶ τὸ τῶν πραγμάτων  ἀστάθμητον,   ἐπημφοτέριζον, καὶ ἰδίᾳ μὲν τῆς
[58, 1]   λοιδορίας τέ τινος προκατάρχεσθαι καὶ  ἀπόρρητόν   τι ἐκφαίνειν, ἵνα ἀκούσας τι
[58, 16]   καὶ τὸ ἀδικοῦν καὶ τὸ  ἀναμάρτητον   τό τε ὑποπτεῦόν τι καὶ
[58, 10]   ὡς δὲ καὶ δεύτερον καὶ  τρίτον   γε ἐκεῖνος ἐμβοήσας οἱ καὶ
[58, 20]   ἀντικαθίστη· καί τινας καὶ ἐς  τρίτον   ἑτέρους προχειριζόμενος, εἶτα ἄλλους ὑπατεύειν
[58, 7]   καὶ προσεκλογιζόμενοι τό τε ἐκείνου  ἔμπληκτον   καὶ τὸ τῶν πραγμάτων ἀστάθμητον,
[58, 11]   εἰκόνας αὐτοῦ πάσας κατέβαλλον καὶ  κατέκοπτον   καὶ κατέσυρον ὡς καὶ αὐτὸν
[58, 11]   τοῦτον ἐφρούρουν ὡς δραπέτην καὶ  ἀπεκάλυπτον   ἐπικαλυπτόμενον, καὶ ὃν τῷ περιπορφύρῳ
[58, 6]   ἐκ τοῦ φανεροῦ τοῦτο ποιήσει,  θαυμαστὸν   δή τινα τρόπον καὶ αὐτῷ
[58, 19]   πάντα ἀκριβῶς εἰδὼς ἐπλανήθη, τί  θαυμαστὸν   εἰ καὶ ἐγώ οἱ συνεξηπατήθην;
[58, 10]   δὲ μή, μήτι γε καὶ  ἀνήκεστόν   τι ἐπεστάλθαι περὶ αὑτοῦ ἐλπίζων,
[58, 14]   ἐλθόντα, ἀπεώσατο. ~Σεϊανὸς μὲν δὴ  μέγιστον   τῶν τε πρὸ αὐτοῦ καὶ
[58, 23]   οἷς καὶ ἀπὸ πρώτης ἐπὶ  πλεῖστον   ἄρχειν ἐδίδου; ἐν δ´ οὖν
[58, 3]   ἀλλ´ ἐκείνῳ τε, ἵνα ἐπὶ  πλεῖστον   κακωθείη, θαρσεῖν ἐνετείλατο ὅπως ἐν
[58, 23]   προσήκοντα ἑαυτῷ ἔχων, καὶ ἐκεῖνον  κάκιστον   εἰδὼς ἐσόμενον, ἀσμένως, ὥς φασι,
[58, 24]   ἡγεμονίαν αὖθις αὐτῷ κατὰ τὸν  Αὔγουστον   διδόντες. τήν τε οὖν ἑορτὴν
[58, 4]   αὐτὸν μετεπορεύετο, καὶ ὕπατόν τε  αὐτὸν   ἀπέδειξε καὶ κοινωνὸν τῶν φροντίδων
[58, 5]   δὴ πολλοὶ περιιπτάμενοι καὶ περικρώξαντες  αὐτὸν   ἀπέπταντο ἀθρόοι πρὸς τὸ οἴκημα
[58, 4]   φοβηθεὶς μὴ καὶ αὐτοκράτορα ἄντικρυς  αὐτὸν   ἀποδείξωσιν, οὔτε ἠμέλησεν. ἐκ μὲν
[58, 6]   αὐτόν, βουλευόμενος δὲ ὅντινα τρόπον  αὐτὸν   ἀποκτείνῃ, καὶ οὐχ εὑρίσκων ὅπως
[58, 13]   αὐτοκράτορα ἀποδείξῃ. ἐπεὶ δὲ ἔμαθεν  αὐτὸν   ἀπολωλότα, ἔχαιρεν ὥσπερ εἰκὸς ἦν,
[58, 25]   τὴν Ἰωνίαν ὤφθη, καὶ ἐδέξαντο  αὐτὸν   ἀσμένως αἱ πόλεις καὶ συνῄροντο.
[58, 10]   εἶπε Σεϊανὲ δεῦρο ἐλθέ, ἐπηρώτησεν  αὐτὸν   αὐτὸ τοῦτο, ἐμὲ καλεῖς; ὀψὲ
[58, 19]   τε γὰρ βουλὴ διὰ ταῦτα  αὐτὸν   ἀφῆκε, καὶ προσέτι καὶ τοῖς
[58, 6]   μὲν οὐδὲν ἔτι τῶν κατ´  αὐτόν,   βουλευόμενος δὲ ὅντινα τρόπον αὐτὸν
[58, 26]   Τιριδάτην, ἐκ τοῦ βασιλικοῦ καὶ  αὐτὸν   γένους ὄντα, ἔπεμψε. καὶ ὅπως
[58, 7]   διεσκόπουν, κοινῇ δὲ δὴ ἐθεράπευον  αὐτὸν   διά τε τἆλλα καὶ ὅτι
[58, 3]   ῥώμην αὐτῷ παρασχεῖν μήτ´ ἀποθανεῖν  αὐτὸν   ἐᾶν· τοῦτο γὰρ ἦν τὸ
[58, 3]   τῷ Γάλλῳ, ἀλλὰ καὶ πάνυ  αὐτὸν   ἐδεξιώσατο, ὥστε συμβῆναί οἱ πρᾶγμα
[58, 10]   ὅπως δεθῇ λαβών, ἐξήγαγέ τε  αὐτὸν   ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ ἐς
[58, 11]   κατέκοπτον καὶ κατέσυρον ὡς καὶ  αὐτὸν   ἐκεῖνον αἰκιζόμενοι· καὶ οὕτω θεατὴς
[58, 10]   τῶν ᾠκειωμένων οἱ κολασθῆναι καὶ  αὐτὸν   ἐν φρουρᾷ γενέσθαι δεῖν ἔλεγεν.
[58, 26]   Ἀρτάβανος Σκύθας προσλαβὼν οὐ χαλεπῶς  αὐτὸν   ἐξήλασε. τὰ μὲν οὖν τῶν
[58, 16]   καὶ γὰρ πενθεῖν τοῖς βουλομένοις  αὐτὸν   ἐπέτρεψε, προσαπειπὼν μηδὲ ἐφ´ ἑτέρου
[58, 10]   ἄλλοι τὴν φιλίαν τὴν πρὸς  αὐτὸν   ἐπηλυγαζόμενοι, ἄλλοι τῇ μεταβολῇ αὐτοῦ
[58, 22]   γείτονί τινι ὠργίσθη, δειπνίσαι τε  αὐτὸν   ἐπὶ δύο ἡμέρας, καὶ τῇ
[58, 13]   Σεϊανὸς κατασχὼν αὐτὴν ἐπ´  αὐτὸν   ἐπιπλεύσῃ, καὶ πλοῖα παρεσκευάσατο ἵνα,
[58, 18]   εὐνοεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ ἔγνω  αὐτὸν   ἐς Λέσβον ἀπαίρειν, τῆς τε
[58, 14]   καὶ αὐτοῦ τοῦ Τιβερίου φιλήσαντος  αὐτὸν   καὶ δι´ ἐκεῖνον καὶ τῶν
[58, 9]   φανερώτερον λανθάνειν καὶ ἐξίστασθαι  αὐτὸν   καὶ ἐγκαταλείπειν. μαθὼν οὖν ταῦτα
[58, 19]   καὶ ἔφη καὶ σπουδάσαι μάλιστα  αὐτὸν   καὶ θεραπεῦσαι, ἐπειδὴ καὶ ὑπ´
[58, 3]   καὶ στρατηγὸν τὸν δήσοντά τε  αὐτὸν   καὶ πρὸς τὴν τιμωρίαν ἀπάξοντα
[58, 9]   ναὸν περιστήσας ἐσῆλθέ τε ἐς  αὐτόν,   καὶ τὴν ἐπιστολὴν τοῖς ὑπάτοις
[58, 8]   ἐξ ἐκείνου ἀφῆκε, καὶ δι´  αὐτὸν   καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς ἡγεμονεύσειν
[58, 14]   οἱ λοιποὶ πάντες οἵ τι  αὐτὸν   κολακεύσαντες καὶ οἱ τὰς τιμὰς
[58, 5]   τῆς ἐξουσίας ὥστε συνελόντι εἰπεῖν  αὐτὸν   μὲν αὐτοκράτορα τὸν δὲ Τιβέριον
[58, 4]   τῷ Τιβερίῳ δηλοῦν. ἄλλως οὖν  αὐτὸν   μετεπορεύετο, καὶ ὕπατόν τε αὐτὸν
[58, 23]   μήτε πολλαῖς μήτ´ ἀκαίροις τιμαῖς  αὐτόν,   μὴ καὶ ἐξοκείλῃ ποι, ἐπαίρῃ.
[58, 11]   τε τῶν ἀναβασμῶν ἐρρίφη, καὶ  αὐτὸν   ὅμιλος τρισὶν ὅλαις ἡμέραις
[58, 25]   πρίν τινα αἰτίαν λαβεῖν. καὶ  αὐτὸν   Ῥήγουλος ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς
[58, 10]   δεῖν ἔλεγεν. ἄντικρυς γὰρ ἀποθανεῖν  αὐτὸν   Τιβέριος οὐ προσέταξεν, οὐχ
[58, 10]   καὶ στρατηγοὶ καὶ δήμαρχοι περιέσχον  αὐτόν,   ὅπως μὴ συνταράξῃ τι ἐκπηδήσας·
[58, 17]   γελοιότερον ἐγένετο. προχειρίσασθαί τε γὰρ  αὐτὸν   ὅσους ἂν ἐθελήσῃ σφῶν, καὶ
[58, 9]   τὴν δημαρχικὴν δώσοι, ὅπως ἀπροσδόκητον  αὐτὸν   ὅτι μάλιστα λάβῃ, ἐπέστειλε κατ´
[58, 7]   Τιβέριος ταῖς μὲν ἱερωσύναις ἐτίμησεν  αὐτόν,   οὐ μὴν καὶ μετεπέμψατο, ἀλλὰ
[58, 15]   ἀποθανεῖν ἀναγκάσαι τοῦ τῷ δημίῳ  αὐτὸν   παραδοῦναι. ~αἱ δ´ οὖν πλεῖσται
[58, 14]   πρὸ αὐτοῦ καὶ τῶν μετ´  αὐτόν,   πλὴν Πλαυτιανοῦ, τὴν ἡγεμονίαν ταύτην
[58, 24]   ὅτι καὶ ἐγὼ οὖν Αἴαντ´  αὐτὸν   ποιήσω" ἀνάγκην οἱ προσήγαγεν αὐτοεντεὶ
[58, 28]   δεομένῳ προσεπέβαλε, καὶ οὕτως ἀπέπνιξεν  αὐτόν,   συναραμένου πῃ αὐτῷ καὶ τοῦ
[58, 25]   κατέσχεν, εἰ μὴ γνωρίσας τις  αὐτὸν   συνέλαβέ τε καὶ πρὸς τὸν
[58, 9]   αὐτὸ ἐσεληλυθότι περιέπεσε, καὶ ἰδὼν  αὐτὸν   ταραττόμενον ὅτι μηδέν οἱ
[58, 28]   καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐς ἔρωτα  αὐτὸν   τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς Ἐννίας Θρασύλλης
[58, 8]   καί τι καὶ ὡς διάδοχον  αὐτὸν   τῆς μοναρχίας ἕξων ἐνεδείκνυτο. κἂν
[58, 3]   διὰ τοῦτο μόνον ὅτι φίλον  αὐτὸν   τοῦ Γάλλου Τιβέριος εἶπεν
[58, 10]   χώραν ἔμεινε. κἀν τούτῳ προσκαλεσαμένου  αὐτὸν   τοῦ Ῥηγούλου οὐχ ὑπήκουσεν, οὐχ
[58, 26]   παῖς, Φαρασμάνου δὲ τοῦ μετ´  αὐτὸν   τῶν Ἰβήρων βασιλεύσαντος ἀδελφός, ἔλαβε.
[58, 9]   Ναιουίου Σερτωρίου Μάκρωνος, ἄρχειν τε  αὐτὸν   τῶν σωματοφυλάκων κρύφα προκαταστήσας, καὶ
[58, 12]   τῷ Σεϊανῷ δυνηθέντων καὶ δι´  αὐτὸν   ὑβρισάντων τι εἶδεν, ἐφόνευε· καὶ
[58, 23]   τῆς λοιπῆς βουλῆς καὶ μετ´  αὐτὸν   φθαρῇ. λέγεται γοῦν πολλάκις μὲν
[58, 8]   Νέρωνος ἀποθανόντος γράφων Σεϊανὸν ἁπλῶς  αὐτὸν   ὠνόμασε, μηδὲν ὧνπερ εἴθιστο προσθείς·
[58, 17]   σφας ἀναγκάσαντος, ἰδίᾳ καὶ καθ´  ἑαυτὸν   ἕκαστος ἐπιστώθησαν ὥσπερ τι παρὰ
[58, 4]   δικαιώσει αὐτοῦ παρόντα αὐτός τε  ἑαυτὸν   ἔτρωσε, καὶ ἐκείνῳ τὸ τραῦμα
[58, 25]   κατηγορηθείς τε παρεδόθη καὶ δείσας  ἑαυτὸν   προαπέκτεινε, πολλὰ μὲν ἐκεῖνον πολλὰ
[58, 3]   ὅτι τῷ Σεϊανῷ τῆς πρὸς  ἑαυτὸν   φιλίας φθονοίη, καίπερ αὐτὸς Συριακῷ
[58, 20]   δὲ καὶ ἐς ὅλον τὸν  ἐνιαυτὸν   ἀποδείξας ἄν τινα ἐκεῖνον μὲν
[58, 2]   ἐπ´ αὐτῇ παρ´ ὅλον τὸν  ἐνιαυτὸν   ταῖς γυναιξὶν ἐπήγγειλαν, καίπερ τὸν
[58, 1]   τὸν ποταμὸν συνεσπεσών. τοῦτο μὲν  τοιοῦτον   ἐγένετο. ~ἐν δὲ τῷ αὐτῷ
[58, 12]   καὶ προηγόρευσεν αὖθις μηδένα μηδὲν  τοιοῦτον   ἐσηγεῖσθαι. ταῦτα μὲν ἐν τῇ
[58, 10]   αὐτὰ δώσοντες· ἐπεὶ δ´ οὐδὲν  τοιοῦτον   εὑρίσκετο, ἀλλὰ καὶ πᾶν τοὐναντίον
[58, 19]   διὰ πεντακισχιλίων παίδων ἀπεξυρημένων παρασχόντος  (τοσοῦτον   γὰρ ἐδέησε δι´ ὀργῆς αὐτῷ
[58, 22]   τοῦτο καὶ πλουτήσας καὶ δυνηθεὶς  τοσοῦτον   ὥστ´, ἐπειδὴ γείτονί τινι ὠργίσθη,
[58, 23]   τὸν Τιβέριον ὅτι σύ τε  τοῦτον   ἀποκτενεῖς καὶ σὲ ἄλλοι" οὔτε
[58, 1]   ~Ἀπεδήμησε δὲ κατὰ τὸν καιρὸν  τοῦτον   ἐκ τῆς Ῥώμης, καὶ οὐκέτι
[58, 11]   ὃν δὲ ἐδορυφόρουν ὡς δεσπότην,  τοῦτον   ἐφρούρουν ὡς δραπέτην καὶ ἀπεκάλυπτον
[58, 11]   τε ὡς θεῷ ἔθυον,  τοῦτον   θανατώσοντες ἦγον. καὶ αὐτῷ καὶ
[58, 2]   τῷ λόγῳ τὸ δόγμα λῦσαι,  τοῦτον   τὸν τρόπον ἀνέτρεψεν αὐτό, μήτ´
[58, 11]   ὄντα ἐς τὸ βουλευτήριον παρέπεμψαν,  τοῦτον   τότε ἐς τὸ οἴκημα ὡς
[58, 23]   ταμίαν μὲν οὐκ ἐν τοῖς  πρῶτον   ἀπέδειξεν, ἐς δὲ δὴ τὰς
[58, 12]   αὐτά· τὸ γὰρ παράδειγμά σφας  ὑπόγυον   ὂν ἐθορύβει. οὐ μὴν οὐδ´
[58, 7]   ἀσφαλείας διεσκόπουν, κοινῇ δὲ δὴ  ἐθεράπευον   αὐτὸν διά τε τἆλλα καὶ
[58, 16]   καὶ τὸ ἀναμάρτητον τό τε  ὑποπτεῦόν   τι καὶ τὸ ἀδεὲς πρὸς
[58, 24]   λοιποὶ ἐξ ὧν βουλεύεσθαί σφας  ὑπώπτευον.   καὶ ἐθρυλεῖτό γε ὅτι δι´
[58, 7]   σφίσιν. οἱ δὲ δὴ ἄλλοι  ὑπώπτευον   μέν που ταῦτα, ἀγνοοῦντες δὲ
[58, 4]   ὥσπερ καὶ ταῖς τοῦ Τιβερίου  ἔθυον.   καὶ τὰ μὲν περὶ τὸν
[58, 2]   εὔχοντο ὑπὲρ ἀμφοῖν ὁμοίως καὶ  ἔθυον,   τήν τε τύχην αὐτῶν ὤμνυσαν.
[58, 11]   προσεκύνουν τε ὡς θεῷ  ἔθυον,   τοῦτον θανατώσοντες ἦγον. καὶ αὐτῷ
[58, 14]   καὶ τῶν ἄλλων οὕτω σπουδασάντων.  ἐμήνυον   δὲ δὴ ταῦτα ἄλλοι τε
[58, 10]   καὶ πᾶν τοὐναντίον προσεδόκων  ἤκουον,   ἔν τε ἀπορίᾳ καὶ μετὰ
[58, 4]   ἴσου ἵστασαν, κἀν ταῖς γραφαῖς  συνέγραφον,   δίφρους τε ἐπιχρύσους ἐς τὰ
[58, 10]   ἀλλ´ ἕνα τινὰ ἀνακρίνας καὶ  σύμψηφον   ὅπως δεθῇ λαβών, ἐξήγαγέ τε
[58, 10]   τε ἀεὶ ἀναγιγνωσκόμενον ὡς καὶ  κοῦφον   καὶ μόνον ὂν παρορῶν, καὶ
[58, 16]   τοῦτο καὶ τέλος τι διακοσιοστὴν  ἔχον   ἑκατοστὴν ἤγαγε, καὶ ἐκληρονόμει παντὸς
[58, 14]   ὁμοίους σφίσιν εἰδότες, οὐδὲν πρᾶγμα  εἶχον   οὔτ´ ἀναζητοῦντες αὐτοὺς οὔτε ἐξελέγχοντες.
[58, 8]   ἐπῄνεσε, καί τι καὶ ὡς  διάδοχον   αὐτὸν τῆς μοναρχίας ἕξων ἐνεδείκνυτο.
[58, 19]   σφισι. τόν τε Πίσωνα τὸν  πολίαρχον   τελευτήσαντα δημοσίᾳ ταφῇ ἐτίμησεν, ὅπερ
[58, 5]   μὲν αὐτοκράτορα τὸν δὲ Τιβέριον  νησίαρχόν   τινα εἶναι δοκεῖν διὰ τὸ
[58, 20]   Κορνήλιος τὸ τῶν ὑπάτων ὄνομα  ἔσχον,   πεντεκαίδεκα στρατηγοὶ ἐγένοντο· καὶ τοῦτο
[58, 10]   τούτου καὶ στρατηγοὶ καὶ δήμαρχοι  περιέσχον   αὐτόν, ὅπως μὴ συνταράξῃ τι
[58, 28]   τῷ Γαΐῳ ὡς καὶ τελευτήσων,  πολὺν   δὲ καὶ φόβον ὡς καὶ
[58, 6]   καὶ ὅσον οὐκ ἤδη τελευτήσειν,  νῦν   δὲ καὶ σφόδρα ὑγιαίνειν καὶ
[58, 10]   ἀρχὰς ἀθρόῳ τινὶ ἀκούσματι ἐπέπληκτο.  νῦν   δὲ τό τε ἀεὶ ἀναγιγνωσκόμενον
[58, 6]   καὶ τῇ βουλῇ συνεχῶς ἐπέστελλε,  νῦν   μὲν λέγων {ὅτι} φλαύρως ἔχειν
[58, 20]   ἀρχαίας ὁσίας ἕνεκα, καθάπερ καὶ  νῦν,   ὥστε ἐν εἰκόνι δοκεῖν γίγνεσθαι,
[58, 22]   ὥστε μηδέποτε εὑρεθῆναι. τῇ δ´  οὖν   Ἀγριππίνῃ καὶ Πλαγκῖνα
[58, 24]   καὶ ὑπειπὼν ὅτι καὶ ἐγὼ  οὖν   Αἴαντ´ αὐτὸν ποιήσω" ἀνάγκην οἱ
[58, 15]   καὶ ὡς προδωσέταιροι, προσαπώλλυντο. ~τῶν  οὖν   αἰτιαθέντων συχνοὶ μὲν καὶ κατηγορήθησαν
[58, 4]   μηδένα τῷ Τιβερίῳ δηλοῦν. ἄλλως  οὖν   αὐτὸν μετεπορεύετο, καὶ ὕπατόν τε
[58, 28]   ὡς καὶ ζήσων, ἐνεποίει. δείσας  οὖν   ἐκεῖνος μὴ καὶ ἀληθῶς ἀνασωθῇ,
[58, 24]   τὸν Αὔγουστον διδόντες. τήν τε  οὖν   ἑορτὴν ἅμα ἐποίουν καὶ ἐκολάζοντο·
[58, 4]   πρὸς τὸν δῆμον ἐδήλου. τούτοις  οὖν   οἱ ἄνθρωποι ἀπατώμενοι καὶ πιστεύοντες
[58, 24]   ταῖς καταδίκαις αἰσχύνοιτο. ἄλλοι τε  οὖν,   οἱ μὲν ὑπὸ τῶν δημίων
[58, 25]   τὴν βουλὴν ἐσέπεμψε. Τρίων μὲν  οὖν   οὕτως ἀπέθανε, Ποππαῖος δὲ Σαβῖνος
[58, 16]   δημίῳ αὐτὸν παραδοῦναι. ~αἱ δ´  οὖν   πλεῖσται τῶν οὐχ οὕτως ἀποθανόντων
[58, 10]   τοῦτο, ἐμὲ καλεῖς; ὀψὲ δ´  οὖν   ποτε ἀναστάντι αὐτῷ καὶ
[58, 20]   γίγνεσθαι, ἐσιόντες ἀπεδείκνυντο. εἰ δ´  οὖν   ποτε ἐνέλιπόν τινες καὶ
[58, 9]   ἐξίστασθαι αὐτὸν καὶ ἐγκαταλείπειν. μαθὼν  οὖν   ταῦτα Τιβέριος, καὶ θαρσήσας
[58, 4]   Τιβέριον ἐν ὀλιγωρίᾳ ποιεῖσθαι. μαθὼν  οὖν   ταῦτα Τιβέριος οὔτε ἐν
[58, 7]   ἐν ἀμφιβόλῳ ἐγίγνοντο. ~Σεϊανὸν μὲν  οὖν   ταῦτά τε ἐτάραττε, καὶ πολλῷ
[58, 18]   αὐτῷ δοθῆναι ἔγνωσαν. ~ὁ δ´  οὖν   Τιβέριος ἐπῄνεσε μὲν αὐτούς, καὶ
[58, 7]   ἐκείνου ζήλωμα ἄρξαι. δ´  οὖν   Τιβέριος ταῖς μὲν ἱερωσύναις ἐτίμησεν
[58, 26]   καὶ τοῖς Πάρθοις ἐχρῆτο. ἀποστάντες  οὖν   τινες αὐτοῦ ἐπρεσβεύσαντο πρὸς τὸν
[58, 23]   πλεῖστον ἄρχειν ἐδίδου; ἐν δ´  οὖν   τοῖς τότε ἀποθανοῦσι καὶ Γάλλος
[58, 17]   συγγενεστάτας σφίσιν αἰτιαθέντας. ~τοιαύτης δ´  οὖν   τότε τῆς καταστάσεως οὔσης, καὶ
[58, 4]   οὔτε ἠμέλησεν. ἐκ μὲν δὴ  οὖν   τοῦ προφανοῦς οὐδὲν ἔδρασε· τό
[58, 24]   τοῦ κρατοῦντος ἀβουλίαν φέρῃ. μαθὼν  οὖν   τοῦτο Τιβέριος ἐφ´ ἑαυτῷ
[58, 9]   ἐπιτρέπων ἄλλῳ γε ἐφίει. ~ἐπ´  οὖν   τούτοις ἔτι καὶ μᾶλλον αὐτοῦ
[58, 8]   τὴν Ῥώμην ἀφιξόμενος. ~ἔκ τε  οὖν   τούτων Σεϊανὸς αὖθις ἠλλοιοῦτο,
[58, 6]   ἐπίστευσεν ἄν τις. τήν τε  οὖν   τύχην αὐτοῦ κατακορῶς ὤμνυσαν, καὶ
[58, 26]   χαλεπῶς αὐτὸν ἐξήλασε. τὰ μὲν  οὖν   τῶν Πάρθων οὕτως ἔσχε, τὴν
[58, 6]   καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ ἐκαθέζοντο. ~τούτων  οὖν   τῶν τεράτων οὔθ´ Σεϊανὸς
[58, 20]   τὸ ἔθνος ἐπέτρεψε. ~τῶν δ´  οὖν   ὑπάτων μὲν Δομίτιος δι´
[58, 11]   τὴν θυγατέρα ἐξώλεσε. τοῦτο μὲν  οὖν   ὕστερον ἐγένετο. ~τότε δὲ θόρυβος
[58, 18]   αὐτοὶ οἱ βουλευταὶ ὡμολόγησαν· τῷ  γοῦν   δόγματι προσενέγραψαν ὥστε ἔρευνάν σφων
[58, 20]   ἐχρήσαντο, καὶ ἐλάττους προεχειρίζοντο. τῷ  γοῦν   ἐπιόντι ἔτει, ἐν
[58, 22]   θηλειῶν ὁμοίως ἐχρῆτο, διεβάλλετο.  γοῦν   Μάριος Σέξτος ἐκεῖνος
[58, 10]   τις ἐκ τούτου γένηται· ὡς  γοῦν   οὐδὲ τὴν ὁδὸν ἀσφαλῶς ποιήσασθαι
[58, 23]   καὶ μετ´ αὐτὸν φθαρῇ. λέγεται  γοῦν   πολλάκις μὲν ἀναφθέγξασθαι τοῦτο δὴ
[58, 3]   συχνῶν Τιβέριος ἐποίει· δήσας  γοῦν   τινα τῶν ἑταίρων, ἔπειτα λόγου
[58, 11]   καὶ ὃν στεφάνων πρότερον πολλῶν  ἠξίουν,   τούτῳ τότε δεσμὰ περιέθεσαν· ὃν
[58, 15]   αὐτοὶ ἑαυτοὺς πρὶν ἁλῶναι διέφθειραν.  ἐποίουν   δὲ τοῦτο μάλιστα μὲν τοῦ
[58, 24]   τήν τε οὖν ἑορτὴν ἅμα  ἐποίουν   καὶ ἐκολάζοντο· ἀφείθη μὲν γὰρ
[58, 9]   ὑπάτοις δοὺς ἐξῆλθε πρὶν καὶ  ὁτιοῦν   ἀναγνωσθῆναι, αὐτῷ τε τῷ Λάκωνι
[58, 16]   ἐν τῷ ἴσῳ καὶ τὸ  ἀδικοῦν   καὶ τὸ ἀναμάρτητον τό τε
[58, 6]   ἀλλ´ ἐς τὸ κράτος ὑποσημαίνοντες,  ἐπεκάλουν.   Τιβέριος δὲ ἠγνόει μὲν οὐδὲν
[58, 4]   αὐτοῦ δρώμενα μηδένα τῷ Τιβερίῳ  δηλοῦν.   ἄλλως οὖν αὐτὸν μετεπορεύετο, καὶ
[58, 11]   ἐπὶ κόρρης ἔπαιον, ὅν τε〉  προσεκύνουν   τε ὡς θεῷ ἔθυον,
[58, 7]   ἰδίᾳ μὲν τῆς ἑαυτῶν ἀσφαλείας  διεσκόπουν,   κοινῇ δὲ δὴ ἐθεράπευον αὐτὸν
[58, 14]   καὶ χρήματα προσληψόμενοι, οἱ μὲν  κατηγόρουν   τινῶν οἱ δὲ κατεμαρτύρουν, συνέβη
[58, 11]   τότε δεσμὰ περιέθεσαν· ὃν δὲ  ἐδορυφόρουν   ὡς δεσπότην, τοῦτον ἐφρούρουν ὡς
[58, 11]   δὲ ἐδορυφόρουν ὡς δεσπότην, τοῦτον  ἐφρούρουν   ὡς δραπέτην καὶ ἀπεκάλυπτον ἐπικαλυπτόμενον,
[58, 14]   μὲν κατηγόρουν τινῶν οἱ δὲ  κατεμαρτύρουν,   συνέβη δὲ αὐτοῖς μηδενὸς ὧν
[58, 12]   ἐγίγνοντο. ὀλίγον τε πάνυ τὸ  θαρσοῦν   ἦν, ὅσον ἔξω τε τούτων
[58, 24]   μετὰ τῆς γυναικὸς γραφείς, ἐθελοντὶ  σὺν   αὐτῇ διεφθάρη· Μάμερκος δὲ δὴ
[58, 3]   ἀλλὰ καὶ ἐπὶ παιδείᾳ ἐλλόγιμος  ὤν,   ἐσφάγη διὰ τοῦτο μόνον ὅτι
[58, 25]   Δροῦσος, οἷα ἔν τε ταλαιπωρίᾳ  ὢν   καὶ κακοπαθῶν, ἐξελάλησε, καὶ ταῦτα
[58, 24]   οἱ δὲ δὴ λοιποὶ ἐξ  ὧν   βουλεύεσθαί σφας ὑπώπτευον. καὶ ἐθρυλεῖτό
[58, 1]   ἐς λόγους, καί τι εἰπὼν  ὧν   εἰώθει, ἐπεσπάσατο καὶ ἐκεῖνον πάνθ´
[58, 18]   οὕς τε ἐμίσει καὶ ὑφ´  ὧν   ἐμισεῖτο, ξίφη δοῦναι. ἀμέλει καὶ
[58, 28]   τέσσαρας καὶ ἡμέρας ἐννέα, ἀφ´  ὧν   ἔτη μὲν δύο καὶ εἴκοσι
[58, 2]   γάρ τοι πλῆθος τῶν ἀνδριάντων  ὧν   τε βουλὴ καὶ
[58, 14]   κατεμαρτύρουν, συνέβη δὲ αὐτοῖς μηδενὸς  ὧν   ἤλπιζον τυχεῖν· τοῖς γὰρ αὐτοῖς
[58, 4]   ἄλλων πολλοὶ καὶ ὀνομαστοὶ ἐφθάρησαν,  ὧν   ἦν καὶ Γάιος Φούφιος Γέμινος.
[58, 21]   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τεθέντας, ἐξ  ὧν   καὶ ἀπιστία καὶ ταραχὴ πολλὴ
[58, 4]   πολλοὶ καὶ ὀνομαστοὶ ἐφθάρησαν, ὧν  ἦν   καὶ Γάιος Φούφιος Γέμινος. ἀσεβείας
[58, 5]   καὶ κατὰ τῶν ἀναβασμῶν καθ´  ὧν   οἱ δικαιούμενοι ἐρριπτοῦντο κατιόντες ὤλισθον
[58, 11]   ἐκεῖνον αἰκιζόμενοι· καὶ οὕτω θεατὴς  ὧν   πείσεσθαι ἔμελλεν ἐγίγνετο. τότε μὲν
[58, 10]   ἀνακρίνας καὶ σύμψηφον ὅπως δεθῇ  λαβών,   ἐξήγαγέ τε αὐτὸν ἐκ τοῦ
[58, 3]   τῆς ἀρχῆς παρρησίᾳ χρησαμένῳ, καιρὸν  λαβὼν   ἐπέθετο. ἐπειδὴ γὰρ τὸν Σεϊανὸν
[58, 26]   ἐβασίλευσεν· γὰρ Ἀρτάβανος Σκύθας  προσλαβὼν   οὐ χαλεπῶς αὐτὸν ἐξήλασε. τὰ
[58, 24]   Ἀλβανὸν καὶ περὶ τὸ Τούσκουλον  διατρίβων,   οὐκ ἐσῆλθεν ἐς τὴν πόλιν,
[58, 25]   ἐπειδὴ τάχιστα νεανίσκος τις Δροῦσος  λέγων   εἶναι περί τε τὴν Ἑλλάδα
[58, 6]   βουλῇ συνεχῶς ἐπέστελλε, νῦν μὲν  λέγων   {ὅτι} φλαύρως ἔχειν καὶ ὅσον
[58, 3]   ἀρχῆς· τότε γὰρ πρὸς τῶν  στρατηγῶν   ἐφυλάχθη) οὐχ ἵνα μὴ φύγῃ,
[58, 12]   καὶ ἐκεῖνον οὐδενὸς  ὀλίγων   ᾐτιῶντο· τὰ γὰρ πλείονα τὰ
[58, 9]   ἐς αὐτὸ ἐσεληλυθότι περιέπεσε, καὶ  ἰδὼν   αὐτὸν ταραττόμενον ὅτι μηδέν οἱ
[58, 19]   ἐκ τοῦ θεάτρου διὰ πεντακισχιλίων  παίδων   ἀπεξυρημένων παρασχόντος (τοσοῦτον γὰρ ἐδέησε
[58, 27]   τὴν γὰρ τοῦ Γαΐου κακίαν  συνιδὼν   ἐπεθύμησε, πρὶν πειραθῆναι αὐτοῦ, προαπαλλαγῆναι,
[58, 4]   αὐτὸν ἀπέδειξε καὶ κοινωνὸν τῶν  φροντίδων   ὠνόμαζε, Σεϊανός" τε ἐμός"
[58, 24]   ὑφ´ ἑαυτῶν, ἀπέθανον καὶ Πομπώνιος  Λαβεών.   καὶ οὗτος μὲν τῆς τε
[58, 18]   διαστρατευσαμένοις αὐτῶν ἐν τῇ τῶν  ἱππέων   ἕδρᾳ δίδοσθαι ἐσηγησάμενον, μὴ μόνον
[58, 13]   πολλῶν δὲ καὶ παρὰ τῶν  ἱππέων   τοῦ τε πλήθους, ὥσπερ καὶ
[58, 12]   τῶν ἀρχόντων καὶ διὰ τῶν  ἱερέων   ἁπάντων, μηπώποτε ἐγεγόνει, ἀχθῆναι,
[58, 4]   ~ὁ δὲ δὴ Σεϊανὸς καὶ  μείζων   καὶ φοβερώτερος ἀεὶ ἐγίγνετο, ὥστε
[58, 8]   μνήμην ἡσθέντα εἶδε· πρότερον γὰρ  νομίζων   καὶ ἐκείνους πρὸς ἑαυτοῦ εἶναι,
[58, 10]   ἀνήκεστόν τι ἐπεστάλθαι περὶ αὑτοῦ  ἐλπίζων,   διετρίβη καὶ κατὰ χώραν ἔμεινε.
[58, 9]   καὶ ἐξίστασθαι αὐτὸν καὶ ἐγκαταλείπειν.  μαθὼν   οὖν ταῦτα Τιβέριος, καὶ
[58, 4]   δὲ Τιβέριον ἐν ὀλιγωρίᾳ ποιεῖσθαι.  μαθὼν   οὖν ταῦτα Τιβέριος οὔτε
[58, 24]   τὴν τοῦ κρατοῦντος ἀβουλίαν φέρῃ.  μαθὼν   οὖν τοῦτο Τιβέριος ἐφ´
[58, 25]   δημοσιεῦσαι, δὲ δὴ Τιβέριος  μαθὼν   τὰ γεγραμμένα ἐς τὸ βουλευτήριόν
[58, 4]   οἴκαδε πρὶν ψηφισθῆναί τι, καὶ  μαθὼν   τὸν ταμίαν ἐπὶ δικαιώσει αὐτοῦ
[58, 25]   ἔν τε ταλαιπωρίᾳ ὢν καὶ  κακοπαθῶν,   ἐξελάλησε, καὶ ταῦτα ἐς τὴν
[58, 26]   ἵνα Ἀρτάβανος τῷ υἱεῖ  βοηθῶν   ἀπὸ τῆς οἰκείας ἀπάρῃ. καὶ
[58, 5]   τοῦτο αὐτοῦ τῶν μὲν αἰσίων  ὀρνίθων   ἐπεφάνη οὐδείς, κόρακες δὲ δὴ
[58, 9]   ὡς καὶ κατ´ ἄλλο τι  ἐλθών,   τά τε ἐπεσταλμένα οἱ Μεμμίῳ
[58, 1]   πλέον κύων τις τοῦ Σαβίνου,  συνεσελθών   τε αὐτῷ ἐς τὸ οἴκημα
[58, 10]   ἀναστάντι αὐτῷ καὶ Λάκων  ἐπεσελθὼν   προσέστη. καὶ τέλος διαναγνωσθείσης τῆς
[58, 26]   ἐξήλασε. τὰ μὲν οὖν τῶν  Πάρθων   οὕτως ἔσχε, τὴν δ´ Ἀρμενίαν
[58, 21]   τοὺς νόμους τοὺς περὶ τῶν  συμβολαίων   ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τεθέντας, ἐξ
[58, 22]   τῶν εὐγενεστάτων καὶ ἀρρένων καὶ  θηλειῶν   ὁμοίως ἐχρῆτο, διεβάλλετο. γοῦν
[58, 19]   ἀπιοῦσιν ἐκ τοῦ θεάτρου διὰ  πεντακισχιλίων   παίδων ἀπεξυρημένων παρασχόντος (τοσοῦτον γὰρ
[58, 24]   οὖν, οἱ μὲν ὑπὸ τῶν  δημίων   οἱ δὲ καὶ ὑφ´ ἑαυτῶν,
[58, 2]   εἰκόνων ἑτέρων τέ τινων οὐδενὸς  ἀξίων   ἔνειμεν. ἀθανατισθῆναι δὲ αὐτὴν ἄντικρυς
[58, 12]   ἐτελεύτησε καὶ ἵππων ἀγῶσι καὶ  θηρίων   σφαγαῖς ἐτησίοις διά τε τῶν
[58, 25]   ταῦτα ἐς τὴν βουλὴν ἐσέπεμψε.  Τρίων   μὲν οὖν οὕτως ἀπέθανε, Ποππαῖος
[58, 25]   ἐσελθεῖν ἠθέλησεν, ἐπειδὴ Φουλκίνιός τις  Τρίων,   φίλος μὲν τοῦ Σεϊανοῦ γεγονώς,
[58, 5]   μετὰ τοῦτο αὐτοῦ τῶν μὲν  αἰσίων   ὀρνίθων ἐπεφάνη οὐδείς, κόρακες δὲ
[58, 2]   ἀνέτρεψεν αὐτό, μήτ´ ἐκ τῶν  δημοσίων   χρημάτων ἐπιτρέψας τὸ ἔργον γενέσθαι
[58, 15]   καὶ ὅπως οἱ παῖδες τῶν  οὐσιῶν   αὐτοὺς κληρονομῶσιν· ὀλίγαι γὰρ πάνυ
[58, 10]   ποτε ἀναστάντι αὐτῷ καὶ  Λάκων   ἐπεσελθὼν προσέστη. καὶ τέλος διαναγνωσθείσης
[58, 9]   Μάκρωνος, ἄρχειν τε αὐτὸν τῶν  σωματοφυλάκων   κρύφα προκαταστήσας, καὶ πάνθ´ ὅσα
[58, 9]   καὶ Γραικινίῳ Λάκωνι τῷ τῶν  νυκτοφυλάκων   ἄρχοντι ἐπεκοίνωσε, καὶ ἀναβὰς ἅμα
[58, 25]   ἔσθ´ ὅτε ἐς τοὺς πολλοὺς  ἑκών,   ὥσπερ τινὰς ἐπαίνους, ἐξέφαινεν. ἀμέλει
[58, 27]   Ἀρρούντιος καὶ ἡλικίᾳ καὶ παιδείᾳ  προήκων,   ἑκούσιος, καίπερ νοσοῦντος ἤδη τοῦ
[58, 8]   τῷ καιρῷ τούτῳ τῶν τοιούτων  δικῶν   ἔδωκε. τῇ τε γερουσίᾳ περὶ
[58, 10]   ἀλλὰ καὶ πᾶν τοὐναντίον  προσεδόκων   ἤκουον, ἔν τε ἀπορίᾳ καὶ
[58, 28]   μὲν γὰρ ἐκ πλείονος χρόνου,  προσδοκῶν   δὲ δὴ διὰ τὴν τοῦ
[58, 17]   τὸ μὴ οὐ καὶ τῶν  σαρκῶν   ἂν αὐτοῦ ἡδέως ἐμφαγεῖν, γελοιότατον
[58, 6]   τρόπον αὐτὸν ἀποκτείνῃ, καὶ οὐχ  εὑρίσκων   ὅπως ἀσφαλῶς ἐκ τοῦ φανεροῦ
[58, 4]   τὸ συνέδριον ἐσεκόμισε καὶ ἀνέγνω,  δηλῶν   ὅτι τὸν κλῆρον ἐξ ἴσου
[58, 16]   ἀλλὰ καὶ πᾶσιν αὐτοῖς κατ´  ἀλλήλων   ἀπεχρῆτο, οὔτ´ ἄλλον βέβαιον φίλον
[58, 10]   τὸ δεσμωτήριον μετά τε τῶν  ἄλλων   ἀρχόντων καὶ μετὰ τοῦ Λάκωνος
[58, 23]   τοσοῦτο γὰρ πλῆθος τῶν τε  ἄλλων   καὶ τῶν βουλευτῶν ἐξώλετο ὥστε
[58, 14]   καὶ δι´ ἐκεῖνον καὶ τῶν  ἄλλων   οὕτω σπουδασάντων. ἐμήνυον δὲ δὴ
[58, 4]   Σεϊανὸν τοιαῦτα ἦν, τῶν δὲ  ἄλλων   πολλοὶ καὶ ὀνομαστοὶ ἐφθάρησαν, ὧν
[58, 21]   ἀναγνωσθῆναι ἐκέλευσεν. καὶ ἐπ´  ἄλλων   πραγμάτων ἐποίει, καθάπερ μὴ δυνάμενος
[58, 3]   τὸ δεινότατον. καὶ ἐπ´  ἄλλων   συχνῶν Τιβέριος ἐποίει· δήσας
[58, 12]   οὐδ´ Τιβέριος προσήκατό τι  ἄλλων   τ´ αὐτῷ πολλῶν ψηφισθέντων, καὶ
[58, 19]   ~τότε δὲ ἐφείσατο μὲν καὶ  ἄλλων   τινῶν καίτοι τῷ Σεϊανῷ ᾠκειωμένων,
[58, 1]   ἐς τὴν πόλιν ἀνεκομίσθη, καίτοι  μέλλων   τε ἀεὶ καὶ ἐπαγ γελλόμενος.
[58, 13]   πολλῶν μὲν παρὰ τῆς βουλῆς  πολλῶν   δὲ καὶ παρὰ τῶν ἱππέων
[58, 19]   τοῦτο δὲ καὶ ἐφ´ ἑτέρων  πολλῶν   ἐποίει, ἔργῳ μὲν μηδενὸς αὐτῶν
[58, 2]   σφῶν ἐσεσώκει, καὶ ὅτι παῖδας  πολλῶν   ἐτετρόφει κόρας τε πολλοῖς συνεξεδεδώκει,
[58, 11]   κατέσυρον, καὶ ὃν στεφάνων πρότερον  πολλῶν   ἠξίουν, τούτῳ τότε δεσμὰ περιέθεσαν·
[58, 13]   πεμφθεῖσαν ἐπὶ τούτῳ προσεδέξατο, καίπερ  πολλῶν   μὲν παρὰ τῆς βουλῆς πολλῶν
[58, 12]   προσήκατό τι ἄλλων τ´ αὐτῷ  πολλῶν   ψηφισθέντων, καὶ ὅπως αὐτός τε
[58, 12]   ὑπερβολαῖς καὶ ταῖς καινότησι τῶν  τιμῶν   πρὸς τὸν ὄλεθρον προήγαγον, κατὰ
[58, 2]   τῶν δημάρχων καὶ ἐκ τῶν  ἀγορανόμων   τῶν σφετέρων πρὸς ἀμφοτέρους αὐτοὺς
[58, 11]   οὕτω δικαιωθεὶς κατά τε τῶν  ἀναβασμῶν   ἐρρίφη, καὶ αὐτὸν ὅμιλος
[58, 1]   τε σῶμα αὐτοῦ κατὰ τῶν  ἀναβασμῶν   ἐρρίφη καὶ ἐς τὸν ποταμὸν
[58, 5]   ὄχλου ἐπακολουθῆσαι, καὶ κατὰ τῶν  ἀναβασμῶν   καθ´ ὧν οἱ δικαιούμενοι ἐρριπτοῦντο
[58, 4]   Σεϊανός" τε ἐμός" πολλάκις  ἐπαναλαμβάνων   ἔλεγε, καὶ τοῦτο καὶ γράφων
[58, 16]   τὸ ἀδεὲς πρὸς τὴν τῶν  Σεϊανῶν   ἐγκλημάτων ἀνάκρισιν ἐγίγνετο. ἔδοξε μὲν
[58, 19]   ὅτι περὶ αὐτῶν ἠκηκόει, καίπερ  Καισιανῶν   ἐξ ἐκείνου πάντων τῶν φαλακρῶν
[58, 24]   καὶ ἐκ τῶν τοῦ Μάκρωνος  βασάνων,   οἱ δὲ δὴ λοιποὶ ἐξ
[58, 11]   μηδενὸς βελτίω κατέσυρον, καὶ ὃν  στεφάνων   πρότερον πολλῶν ἠξίουν, τούτῳ τότε
[58, 3]   γὰρ ὡς εἰπεῖν τὰς τῶν  ἐπιφανῶν   ἀνδρῶν γαμετὰς μοιχεύων τά τε
[58, 3]   αὐτῷ ἐθελήσαντι, ἐπειδὴ τάχιστα τῶν  δεδογμένων   ᾔσθετο, ἐπέτρεψεν, ἀλλ´ ἐκείνῳ τε,
[58, 10]   καί τινες καὶ ἐξανέστησαν τῶν  συγκαθημένων   αὐτῷ· ὃν γὰρ πρόσθεν περὶ
[58, 19]   τοῦ θεάτρου διὰ πεντακισχιλίων παίδων  ἀπεξυρημένων   παρασχόντος (τοσοῦτον γὰρ ἐδέησε δι´
[58, 14]   κεκριμένων τε ἐπί τισι καὶ  ἀφειμένων   καὶ κατηγορήθησαν αὖθις καὶ ἑάλωσαν
[58, 14]   ἐψηφίσαντο. καὶ συχνοὶ καὶ τῶν  κεκριμένων   τε ἐπί τισι καὶ ἀφειμένων
[58, 25]   δ´ οὕτως ἐν τῇ Ῥώμῃ  γιγνομένων   οὐδὲ τὸ ὑπήκοον ἡσύχαζεν, ἀλλ´
[58, 23]   ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν, ἀπορίᾳ τῶν  διαδεξομένων   αὐτούς, σχεῖν. τί γὰρ ἄν
[58, 24]   ποίημα ἦν, παρῄνει δὲ τῶν  ἀρχομένων   τινὶ ὑπ´ αὐτοῦ, κατὰ τὸν
[58, 21]   τε ἐπιβοητοτάτους τῶν τὰς κατηγορίας  ποιουμένων   ἀποθανεῖν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἐκέλευσε.
[58, 17]   γὰρ ἔξω πρὸς τῶν στρατιωτῶν  τηρουμένων   καὶ εἴσω μηδενὸς ἰδιώτου ἐσιόντος,
[58, 19]   ἄλλων τινῶν καίτοι τῷ Σεϊανῷ  ᾠκειωμένων,   ἐφείσατο δὲ καὶ Λουκίου Καισιανοῦ
[58, 10]   τελευτῆς δύο τε βουλευτὰς τῶν  ᾠκειωμένων   οἱ κολασθῆναι καὶ αὐτὸν ἐν
[58, 22]   ἀνέδην καὶ τῶν εὐγενεστάτων καὶ  ἀρρένων   καὶ θηλειῶν ὁμοίως ἐχρῆτο, διεβάλλετο.
[58, 23]   ἓξ ἔτη τὰς ἡγεμονίας τῶν  ἐθνῶν,   ἀπορίᾳ τῶν διαδεξομένων αὐτούς, σχεῖν.
[58, 3]   λεγόμενα καὶ πραττόμενα ὑπ´  ἐκείνων   ἐμάνθανε, καὶ προσέτι καὶ συνεργούς
[58, 12]   τοι σαφῶς ἠπίσταντο ὅτι ὑπ´  ἐκείνων   μάλιστα ἐξεφρόνησεν, ὥστ´ ἀπαγορεῦσαι παραχρῆμα
[58, 18]   ἐσελθεῖν ἐνενόει, ἀλλὰ τό τε  ἐκείνων   μῖσος καὶ τὴν τῶν στρατιωτῶν
[58, 14]   τιμὰς αὐτῷ ἐσηγησάμενοι ἐκρίνοντο· καὶ  ἐκείνων   τε οἱ πλείους ἡλίσκοντο ἐφ´
[58, 18]   κολακείᾳ ποιῇ ὑποπτεύεται) τοῖς μὲν  ἐκείνων   ψηφίσμασι μακρὰ χαίρειν ἔφρασε, τοὺς
[58, 2]   Τιβέριον ἐπαινέσαντες ὅτι τῆς τῶν  κοινῶν   διοικήσεως οὐδὲ τότε ἀπέσχετο· καὶ
[58, 16]   κατεμαρτυροῦντο, ἀλλὰ καὶ οἱ κατεψηφισμένοι  τινῶν   ἀνθηλίσκοντο. οὕτως οὔθ´ Τιβέριός
[58, 12]   οἱ κατηγορηκότες καὶ καταμεμαρτυρηκότες  τινῶν   διὰ φόβου, ὑποψίᾳ τοῦ καὶ
[58, 16]   οὐ γὰρ μόνον οἱ κατηγορήσαντές  τινων   ἐκρίνοντο καὶ οἱ καταμαρτυρήσαντες
[58, 16]   ἀνθηλίσκοντο. οὕτως οὔθ´ Τιβέριός  τινων   ἐφείδετο, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν αὐτοῖς
[58, 8]   καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς ἡγεμονεύσειν  τινῶν   καὶ ἄλλο τι δημόσιον
[58, 19]   δὲ ἐφείσατο μὲν καὶ ἄλλων  τινῶν   καίτοι τῷ Σεϊανῷ ᾠκειωμένων, ἐφείσατο
[58, 24]   δὴ Αἰμίλιος Σκαῦρος μήτ´ ἄρξας  τινῶν   μήτε δωροδοκήσας ἑάλω τε διὰ
[58, 14]   χρήματα προσληψόμενοι, οἱ μὲν κατηγόρουν  τινῶν   οἱ δὲ κατεμαρτύρουν, συνέβη δὲ
[58, 2]   ἐκφορᾶς καὶ εἰκόνων ἑτέρων τέ  τινων   οὐδενὸς ἀξίων ἔνειμεν. ἀθανατισθῆναι δὲ
[58, 5]   προύχοντες οὔτε τὰ δεξιώματα παρά  τινων   πάνυ ἀπαιτοῦσι, κἂν ἄρα καὶ
[58, 2]   πλὴν τῆς δημοσίας ἐκφορᾶς καὶ  εἰκόνων   ἑτέρων τέ τινων οὐδενὸς ἀξίων
[58, 27]   τι πρὸς τὰς βασάνους τῶν  ὑπευθύνων,   ἀναβαλομένης τὴν καταδίκην σφῶν οὐκ
[58, 22]   αἰσχύνῃ, αἰτίαν τε ἔσχεν ὡς  συνών   οἱ, καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[58, 3]   δεινότατον. καὶ ἐπ´ ἄλλων  συχνῶν   Τιβέριος ἐποίει· δήσας γοῦν
[58, 8]   ὡς διάδοχον αὐτὸν τῆς μοναρχίας  ἕξων   ἐνεδείκνυτο. κἂν ἐνεόχμωσέ τι, ἄλλως
[58, 9]   δῆμον καὶ τὴν βουλὴν συμμάχους  ἕξων,   ἐπεχείρησεν αὐτῷ· καὶ προκαθεὶς τὸν
[58, 10]   πάντες ἀπὸ μιᾶς γλώσσης καὶ  κατεβόων   αὐτοῦ καὶ δεινὰ ἐπέλεγον, οἱ
[58, 8]   μηδὲν ἑαυτῷ τοιοῦτο γίγνεσθαι  ἐπιτρέπων   ἄλλῳ γε ἐφίει. ~ἐπ´ οὖν
[58, 21]   καίπερ καὶ ἱππεῦσι καὶ βουλευταῖς  ἐπιτρέπων   αὐτὸ πράττειν. ~οὐ μὴν ἀλλ´
[58, 1]   αὐτὸς καὶ ὅμοιόν τι  εἰπὼν   αἰτιαθῇ· τοῖς μὲν γάρ, ἅτε
[58, 9]   οἱ Τιβέριος ἐπεστάλκει, παρεμυθήσατο  εἰπὼν   ἰδίᾳ καὶ ἐν ἀπορρήτῳ ὅτι
[58, 27]   ἐπεθύμησε, πρὶν πειραθῆναι αὐτοῦ, προαπαλλαγῆναι,  εἰπὼν   ὅτι οὐ δύναμαι ἐπὶ γήρως
[58, 3]   κατηγορήθη, καὶ πάνυ σπουδῇ ἀπέκτεινεν,  εἰπὼν   ὅτι χαλεπωτέρως ὕβρισται ὥστε
[58, 1]   Σαβῖνον ἐς λόγους, καί τι  εἰπὼν   ὧν εἰώθει, ἐπεσπάσατο καὶ ἐκεῖνον
[58, 16]   πενθεῖν τοῖς βουλομένοις αὐτὸν ἐπέτρεψε,  προσαπειπὼν   μηδὲ ἐφ´ ἑτέρου τινὸς κωλύεσθαί
[58, 24]   τὴν μιαιφονίαν {εἶναι} προσποιησάμενος, καὶ  ὑπειπὼν   ὅτι καὶ ἐγὼ οὖν Αἴαντ´
[58, 16]   ἔργῳ ἐβεβαίωσεν αὐτήν, ἀλλ´ ὀλίγον  διαλιπὼν   ἔπειτα καὶ ἐπὶ τῷ Σεϊανῷ
[58, 28]   εὖ γε" ἔφη τὸν δυόμενον  ἐγκαταλιπὼν   πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα ἐπείγῃ. Τιβέριος
[58, 12]   ἡμέραν ἐν ἐτελεύτησε καὶ  ἵππων   ἀγῶσι καὶ θηρίων σφαγαῖς ἐτησίοις
[58, 12]   γενέθλια αὐτῷ δέκα τε τῶν  ἵππων   ἁμίλλαις καὶ ἑστιάσει τῆς γερουσίας
[58, 8]   καὶ προσέτι καὶ ἀπεῖπε μήτ´  ἀνθρώπων   τινὶ θύεσθαι, διότι καὶ ἐκείνῳ
[58, 24]   ἐς τὴν Ῥώμην, ἵνα μὴ  παρὼν   ταῖς καταδίκαις αἰσχύνοιτο. ἄλλοι τε
[58, 21]   δημοσίῳ ἔδωκεν ὥστ´ αὐτὰς ὑπ´  ἀνδρῶν   βουλευτῶν ἀτοκεὶ τοῖς δεομένοις ἐς
[58, 3]   ὡς εἰπεῖν τὰς τῶν ἐπιφανῶν  ἀνδρῶν   γαμετὰς μοιχεύων τά τε λεγόμενα
[58, 27]   ἐξῆν αὐτοὺς πρὸ τῶν δέκα  ἡμερῶν   ἀποθανεῖν, οἱ δὲ καὶ τῆς
[58, 20]   ἄλλους ὑπατεύειν πρὸ αὐτῶν ἀνθ´  ἑτέρων   ἐποίει. καὶ περὶ μὲν τοὺς
[58, 19]   Ῥώμῃ. τοῦτο δὲ καὶ ἐφ´  ἑτέρων   πολλῶν ἐποίει, ἔργῳ μὲν μηδενὸς
[58, 2]   τῆς δημοσίας ἐκφορᾶς καὶ εἰκόνων  ἑτέρων   τέ τινων οὐδενὸς ἀξίων ἔνειμεν.
[58, 2]   καὶ ἐκ τῶν ἀγορανόμων τῶν  σφετέρων   πρὸς ἀμφοτέρους αὐτοὺς ἔπεμπον, καὶ
[58, 18]   μᾶλλον ἑκατέρους πείσῃ ὅπως περὶ  ἀμφοτέρων   αὐτῶν φρονοίη, ᾐτήσατο παρὰ τῆς
[58, 21]   Νέρουας μηκέτι τὴν συνουσίαν αὐτοῦ  φέρων   ἀπεκαρτέρησε διά τε τἆλλα, καὶ
[58, 26]   δὲ τοῦ μετ´ αὐτὸν τῶν  Ἰβήρων   βασιλεύσαντος ἀδελφός, ἔλαβε. Σέξτου δὲ
[58, 6]   δὲ πάνυ καθῄρει, τῶν τε  ἑταίρων   αὐτοῦ τοὺς μὲν ἐτίμα δι´
[58, 3]   ἐποίει· δήσας γοῦν τινα τῶν  ἑταίρων,   ἔπειτα λόγου περὶ τῆς θανατώσεως
[58, 19]   τά τε ἄλλα πάντα διὰ  φαλακρῶν   ἐν τοῖς Φλωραλίοις μέχρι νυκτὸς
[58, 19]   Καισιανῶν ἐξ ἐκείνου πάντων τῶν  φαλακρῶν   ὀνομασθέντων) τοῦ δὲ δὴ Τερεντίου,
[58, 27]   ὑπάτων ἐτελεύτησεν. ἐτύγχανε δὲ  Μάκρων   ἄλλοις τε συχνοῖς καὶ τῷ
[58, 9]   γενόμενος ἐς τὸ βουλευτήριον ἐσεπήδησε·  Μάκρων   δὲ τοὺς μὲν δορυφόρους τοὺς
[58, 21]   καὶ τὰς βασάνους ἃς  Μάκρων   ἐποιεῖτο, ὥστε μηδὲν ἐπ´ αὐτοῖς
[58, 10]   καὶ κοῦφον καὶ μόνον ὂν  παρορῶν,   καὶ μάλιστα μὲν μηδὲν ἄλλο,
[58, 11]   τοιαῦτα ὄντα ᾔσθετο καὶ τῶν  δορυφόρων   οὐδένα ἑώρα, ἀθροισθεῖσα θάνατον αὐτοῦ
[58, 24]   μετὰ τὴν στρατηγίαν ἄρξας, καὶ  δώρων   μετὰ τῆς γυναικὸς γραφείς, ἐθελοντὶ
[58, 5]   ἐκ τῆς οἰκίας γαλῆ διὰ  μέσων   σφων διῇξεν. ἐπειδή τε καὶ
[58, 1]   τέλος καὶ ἐς τὸν ποταμὸν  συνεσπεσών.   τοῦτο μὲν τοιοῦτον ἐγένετο. ~ἐν
[58, 28]   δὲ καὶ φόβον ὡς καὶ  ζήσων,   ἐνεποίει. δείσας οὖν ἐκεῖνος μὴ
[58, 27]   ὅπως ὡς καὶ ἐπὶ μακρότερον  ζήσων   μὴ ἐπειχθῇ σφας ἀποκτεῖναι.
[58, 28]   καὶ τῷ Γαΐῳ ὡς καὶ  τελευτήσων,   πολὺν δὲ καὶ φόβον ὡς
[58, 22]   Μουνατία ἐπεσφάγη· πρότερον γὰρ καίπερ  μισῶν   αὐτήν, οὐ διὰ τὸν Γερμανικὸν
[58, 2]   τε τῶν δημάρχων καὶ ἐκ  τῶν   ἀγορανόμων τῶν σφετέρων πρὸς ἀμφοτέρους
[58, 3]   ἔσχεν οὕτως· πρός τε γὰρ  τῶν   ἀεὶ ὑπάτων ἐτηρεῖτο (ἔξω τῆς
[58, 24]   καὶ ἐκολάζοντο· ἀφείθη μὲν γὰρ  τῶν   αἰτιαθέντων τότε οὐδείς, πάντες δ´
[58, 10]   ἐς τὸ δεσμωτήριον μετά τε  τῶν   ἄλλων ἀρχόντων καὶ μετὰ τοῦ
[58, 14]   αὐτὸν καὶ δι´ ἐκεῖνον καὶ  τῶν   ἄλλων οὕτω σπουδασάντων. ἐμήνυον δὲ
[58, 11]   καὶ οὕτω δικαιωθεὶς κατά τε  τῶν   ἀναβασμῶν ἐρρίφη, καὶ αὐτὸν
[58, 1]   τό τε σῶμα αὐτοῦ κατὰ  τῶν   ἀναβασμῶν ἐρρίφη καὶ ἐς τὸν
[58, 5]   τοῦ ὄχλου ἐπακολουθῆσαι, καὶ κατὰ  τῶν   ἀναβασμῶν καθ´ ὧν οἱ δικαιούμενοι
[58, 2]   ἑορτάζηται. τὸ γάρ τοι πλῆθος  τῶν   ἀνδριάντων ὧν τε βουλὴ
[58, 24]   τὸ ποίημα ἦν, παρῄνει δὲ  τῶν   ἀρχομένων τινὶ ὑπ´ αὐτοῦ, κατὰ
[58, 12]   ἀνατεθῆναι, ἑορτήν τε διά τε  τῶν   ἀρχόντων καὶ διὰ τῶν ἱερέων
[58, 23]   πλῆθος τῶν τε ἄλλων καὶ  τῶν   βουλευτῶν ἐξώλετο ὥστε τοὺς ἄρχοντας
[58, 4]   δορυφορικὸν πᾶν ἰσχυρῶς ᾠκείωτο, καὶ  τῶν   βουλευτῶν τὸ μὲν εὐεργεσίαις τὸ
[58, 1]   ἐκεῖνον πάνθ´ ὅσα ἐφρόνει ἐκλαλῆσαι.  τῶν   γάρ τοι συκοφαντεῖν ἐθελόντων ἔργον
[58, 20]   χρόνον τινὰ τὸ ἔθνος ἐπέτρεψε.  ~τῶν   δ´ οὖν ὑπάτων μὲν
[58, 4]   περὶ τὸν Σεϊανὸν τοιαῦτα ἦν,  τῶν   δὲ ἄλλων πολλοὶ καὶ ὀνομαστοὶ
[58, 20]   εἰπεῖν τῆς ἡγεμονίας αὐτοῦ ἐγίγνετο·  τῶν   δὲ δὴ τὰς ἄλλας ἀρχὰς
[58, 3]   ἀποθανεῖν αὐτῷ ἐθελήσαντι, ἐπειδὴ τάχιστα  τῶν   δεδογμένων ᾔσθετο, ἐπέτρεψεν, ἀλλ´ ἐκείνῳ
[58, 27]   γε οὐκ ἐξῆν αὐτοὺς πρὸ  τῶν   δέκα ἡμερῶν ἀποθανεῖν, οἱ δὲ
[58, 15]   καὶ ἀπὸ τοῦ Καπιτωλίου ὑπὸ  τῶν   δημάρχων καὶ τῶν ὑπάτων
[58, 2]   τό τε πλῆθος ἔκ τε  τῶν   δημάρχων καὶ ἐκ τῶν ἀγορανόμων
[58, 24]   τε οὖν, οἱ μὲν ὑπὸ  τῶν   δημίων οἱ δὲ καὶ ὑφ´
[58, 2]   τρόπον ἀνέτρεψεν αὐτό, μήτ´ ἐκ  τῶν   δημοσίων χρημάτων ἐπιτρέψας τὸ ἔργον
[58, 23]   τὰς ἡγεμονίας τῶν ἐθνῶν, ἀπορίᾳ  τῶν   διαδεξομένων αὐτούς, σχεῖν. τί γὰρ
[58, 11]   δήμου τοιαῦτα ὄντα ᾔσθετο καὶ  τῶν   δορυφόρων οὐδένα ἑώρα, ἀθροισθεῖσα θάνατον
[58, 15]   αὐτοὺς κληρονομῶσιν· ὀλίγαι γὰρ πάνυ  τῶν   ἐθελοντηδὸν πρὸ τῆς δίκης τελευτώντων
[58, 23]   ἐπὶ ἓξ ἔτη τὰς ἡγεμονίας  τῶν   ἐθνῶν, ἀπορίᾳ τῶν διαδεξομένων αὐτούς,
[58, 2]   ποιοῦσα, καὶ μήτε ἄλλο τι  τῶν   ἐκείνου πολυπραγμονοῦσα, καὶ τὰ ἀφροδίσια
[58, 16]   αὐτῇ ἐκείνῃ διανοίᾳ τὰ  τῶν   ἑκόντως ἀποθνησκόντων χρήματα οὐκ ἀφῃρεῖτο,
[58, 12]   καὶ ἁρπαγὰς ἐποιοῦντο, καίτοι πάντων  τῶν   ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων τὸ
[58, 3]   πάσας γὰρ ὡς εἰπεῖν τὰς  τῶν   ἐπιφανῶν ἀνδρῶν γαμετὰς μοιχεύων τά
[58, 22]   οὐκ ἐδέξατο, ἐκ δὲ δὴ  τῶν   ἐρώτων, οἷς ἀνέδην καὶ τῶν
[58, 12]   θηρίων σφαγαῖς ἐτησίοις διά τε  τῶν   ἐς τὰς τέσσαρας ἱερωσύνας τελούντων
[58, 12]   τῶν τεταμιευκότων Μάκρωνι δὲ τὰς  τῶν   ἐστρατηγηκότων, ἔδωκαν, καὶ αὐτῷ καὶ
[58, 3]   Τιβέριος ἐποίει· δήσας γοῦν τινα  τῶν   ἑταίρων, ἔπειτα λόγου περὶ τῆς
[58, 22]   τῶν ἐρώτων, οἷς ἀνέδην καὶ  τῶν   εὐγενεστάτων καὶ ἀρρένων καὶ θηλειῶν
[58, 26]   Φαρασμάνου δὲ τοῦ μετ´ αὐτὸν  τῶν   Ἰβήρων βασιλεύσαντος ἀδελφός, ἔλαβε. Σέξτου
[58, 12]   τε τῶν ἀρχόντων καὶ διὰ  τῶν   ἱερέων ἁπάντων, μηπώποτε ἐγεγόνει,
[58, 5]   κειμένη πᾶσα ὑπὸ τοῦ ὄχλου  τῶν   ἱζησάντων συνετρίβη, καὶ προϊόντος αὐτοῦ
[58, 18]   τοῖς διαστρατευσαμένοις αὐτῶν ἐν τῇ  τῶν   ἱππέων ἕδρᾳ δίδοσθαι ἐσηγησάμενον, μὴ
[58, 13]   βουλῆς πολλῶν δὲ καὶ παρὰ  τῶν   ἱππέων τοῦ τε πλήθους, ὥσπερ
[58, 12]   τὰ γενέθλια αὐτῷ δέκα τε  τῶν   ἵππων ἁμίλλαις καὶ ἑστιάσει τῆς
[58, 6]   δὲ ἠγνόει μὲν οὐδὲν ἔτι  τῶν   κατ´ αὐτόν, βουλευόμενος δὲ ὅντινα
[58, 23]   ἠγνόει μὲν γὰρ οὐδὲν οὐδὲ  τῶν   κατὰ τὸν Γάιον, ἀλλὰ καὶ
[58, 14]   πρότερον ἐψηφίσαντο. καὶ συχνοὶ καὶ  τῶν   κεκριμένων τε ἐπί τισι καὶ
[58, 2]   τὸν Τιβέριον ἐπαινέσαντες ὅτι τῆς  τῶν   κοινῶν διοικήσεως οὐδὲ τότε ἀπέσχετο·
[58, 12]   γὰρ δῆμος εἴ πού τινα  τῶν   μέγα παρὰ τῷ Σεϊανῷ δυνηθέντων
[58, 5]   οἰωνιζομένου τε μετὰ τοῦτο αὐτοῦ  τῶν   μὲν αἰσίων ὀρνίθων ἐπεφάνη οὐδείς,
[58, 14]   τῶν τε πρὸ αὐτοῦ καὶ  τῶν   μετ´ αὐτόν, πλὴν Πλαυτιανοῦ, τὴν
[58, 21]   βιβλία τὰ διδόμενά οἱ παρὰ  τῶν   μηνυόντων τι, ἀλλὰ καὶ τὰς
[58, 9]   ἐφρόνει) καὶ Γραικινίῳ Λάκωνι τῷ  τῶν   νυκτοφυλάκων ἄρχοντι ἐπεκοίνωσε, καὶ ἀναβὰς
[58, 26]   τὸν Τιβέριον, βασιλέα σφίσιν ἐκ  τῶν   ὁμηρευόντων αἰτοῦντες· καὶ αὐτοῖς τότε
[58, 15]   δὲ καὶ ὡς προδωσέταιροι, προσαπώλλυντο.  ~τῶν   οὖν αἰτιαθέντων συχνοὶ μὲν καὶ
[58, 15]   δὲ καὶ ὅπως οἱ παῖδες  τῶν   οὐσιῶν αὐτοὺς κληρονομῶσιν· ὀλίγαι γὰρ
[58, 16]   παραδοῦναι. ~αἱ δ´ οὖν πλεῖσται  τῶν   οὐχ οὕτως ἀποθανόντων οὐσίαι ἐδημοσιοῦντο,
[58, 26]   αὐτὸν ἐξήλασε. τὰ μὲν οὖν  τῶν   Πάρθων οὕτως ἔσχε, τὴν δ´
[58, 7]   τε ἐκείνου ἔμπληκτον καὶ τὸ  τῶν   πραγμάτων ἀστάθμητον, ἐπημφοτέριζον, καὶ ἰδίᾳ
[58, 1]   δέ τις ἑταῖρος Σαβίνου ἀνδρὸς  τῶν   πρώτων ἐν Ῥώμῃ, τῷ Σεϊανῷ
[58, 5]   γὰρ ἀκριβῶς, καὶ μάλιστα τὰ  τῶν   πρώτων, ἐτηρεῖτο καὶ τὰ ῥήματα
[58, 17]   δυναμένου τὸ μὴ οὐ καὶ  τῶν   σαρκῶν ἂν αὐτοῦ ἡδέως ἐμφαγεῖν,
[58, 3]   Τιβερίου ἀρχῆς· τότε γὰρ πρὸς  τῶν   στρατηγῶν ἐφυλάχθη) οὐχ ἵνα μὴ
[58, 8]   ἐνεόχμωσέ τι, ἄλλως τε καὶ  τῶν   στρατιωτῶν πρὸς πάντα ἑτοίμως ὑπακοῦσαι
[58, 17]   τῶν τε γὰρ ἔξω πρὸς  τῶν   στρατιωτῶν τηρουμένων καὶ εἴσω μηδενὸς
[58, 10]   ἐγίγνοντο. καί τινες καὶ ἐξανέστησαν  τῶν   συγκαθημένων αὐτῷ· ὃν γὰρ πρόσθεν
[58, 21]   ὅτι τοὺς νόμους τοὺς περὶ  τῶν   συμβολαίων ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τεθέντας,
[58, 2]   δημάρχων καὶ ἐκ τῶν ἀγορανόμων  τῶν   σφετέρων πρὸς ἀμφοτέρους αὐτοὺς ἔπεμπον,
[58, 9]   Σερτωρίου Μάκρωνος, ἄρχειν τε αὐτὸν  τῶν   σωματοφυλάκων κρύφα προκαταστήσας, καὶ πάνθ´
[58, 21]   ἔτη ἐκδανεισθῆναι, τούς τε ἐπιβοητοτάτους  τῶν   τὰς κατηγορίας ποιουμένων ἀποθανεῖν ἐν
[58, 23]   τότε γενομένοις· τοσοῦτο γὰρ πλῆθος  τῶν   τε ἄλλων καὶ τῶν βουλευτῶν
[58, 17]   ἐσίῃ, ξιφίδια ἔχουσι χρῆσθαι ἐψηφίσαντο.  τῶν   τε γὰρ ἔξω πρὸς τῶν
[58, 6]   ἐπῄνει τοτὲ δὲ πάνυ καθῄρει,  τῶν   τε ἑταίρων αὐτοῦ τοὺς μὲν
[58, 14]   ἀπεώσατο. ~Σεϊανὸς μὲν δὴ μέγιστον  τῶν   τε πρὸ αὐτοῦ καὶ τῶν
[58, 6]   ὑπὲρ αὐτοῦ ἐκαθέζοντο. ~τούτων οὖν  τῶν   τεράτων οὔθ´ Σεϊανὸς οὔτ´
[58, 12]   καὶ τιμάς, Λάκωνι μὲν τὰς  τῶν   τεταμιευκότων Μάκρωνι δὲ τὰς τῶν
[58, 12]   τε ὑπερβολαῖς καὶ ταῖς καινότησι  τῶν   τιμῶν πρὸς τὸν ὄλεθρον προήγαγον,
[58, 8]   ἄδειαν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ  τῶν   τοιούτων δικῶν ἔδωκε. τῇ τε
[58, 25]   ἐκέλευσεν. ἥκιστά τε γὰρ αὐτῷ  τῶν   τοιούτων ἔμελε, καὶ τὰς κακηγορίας
[58, 12]   τέσσαρας ἱερωσύνας τελούντων καὶ διὰ  τῶν   τοῦ Αὐγούστου θιασωτῶν ἀγάλλεσθαι,
[58, 24]   τοῦ Τιβερίου γραμμάτων καὶ ἐκ  τῶν   τοῦ Μάκρωνος βασάνων, οἱ δὲ
[58, 24]   οἱ μὲν πλείους ἔκ τε  τῶν   τοῦ Τιβερίου γραμμάτων καὶ ἐκ
[58, 15]   ὑπὸ τῶν δημάρχων καὶ  τῶν   ὑπάτων κατεκρημνίζοντο, καὶ ἔς τε
[58, 10]   ἀσφαλῶς ποιήσασθαι δυνάμενος, τὸν ἕτερον  τῶν   ὑπάτων μετεπέμψατο. τοσαῦτα μὲν
[58, 20]   αὐταρχήσας καὶ Λούκιος Κορνήλιος τὸ  τῶν   ὑπάτων ὄνομα ἔσχον, πεντεκαίδεκα στρατηγοὶ
[58, 27]   ἀντειπόντων τι πρὸς τὰς βασάνους  τῶν   ὑπευθύνων, ἀναβαλομένης τὴν καταδίκην σφῶν
[58, 19]   καίπερ Καισιανῶν ἐξ ἐκείνου πάντων  τῶν   φαλακρῶν ὀνομασθέντων) τοῦ δὲ δὴ
[58, 4]   τε αὐτὸν ἀπέδειξε καὶ κοινωνὸν  τῶν   φροντίδων ὠνόμαζε, Σεϊανός" τε
[58, 10]   ἐπὶ τελευτῆς δύο τε βουλευτὰς  τῶν   ᾠκειωμένων οἱ κολασθῆναι καὶ αὐτὸν
[58, 7]   ἐκείνου ἔμπληκτον καὶ τὸ τῶν  πραγμάτων   ἀστάθμητον, ἐπημφοτέριζον, καὶ ἰδίᾳ μὲν
[58, 21]   ἐκέλευσεν. καὶ ἐπ´ ἄλλων  πραγμάτων   ἐποίει, καθάπερ μὴ δυνάμενος αὐτὰ
[58, 16]   ἀδεὲς πρὸς τὴν τῶν Σεϊανῶν  ἐγκλημάτων   ἀνάκρισιν ἐγίγνετο. ἔδοξε μὲν γάρ
[58, 2]   αὐτό, μήτ´ ἐκ τῶν δημοσίων  χρημάτων   ἐπιτρέψας τὸ ἔργον γενέσθαι μήτ´
[58, 24]   ἔκ τε τῶν τοῦ Τιβερίου  γραμμάτων   καὶ ἐκ τῶν τοῦ Μάκρωνος
[58, 27]   Πρόκλου καὶ ἐπὶ Ποντίου Νιγρίνου  ὑπάτων   ἐτελεύτησεν. ἐτύγχανε δὲ Μάκρων
[58, 3]   πρός τε γὰρ τῶν ἀεὶ  ὑπάτων   ἐτηρεῖτο (ἔξω τῆς τοῦ Τιβερίου
[58, 15]   τῶν δημάρχων καὶ τῶν  ὑπάτων   κατεκρημνίζοντο, καὶ ἔς τε τὴν
[58, 10]   ποιήσασθαι δυνάμενος, τὸν ἕτερον τῶν  ὑπάτων   μετεπέμψατο. τοσαῦτα μὲν γραφὴ
[58, 20]   ἔθνος ἐπέτρεψε. ~τῶν δ´ οὖν  ὑπάτων   μὲν Δομίτιος δι´ ἔτους
[58, 20]   καὶ Λούκιος Κορνήλιος τὸ τῶν  ὑπάτων   ὄνομα ἔσχον, πεντεκαίδεκα στρατηγοὶ ἐγένοντο·
[58, 6]   αὐτοῦ ἐκαθέζοντο. ~τούτων οὖν τῶν  τεράτων   οὔθ´ Σεϊανὸς οὔτ´ ἄλλος
[58, 22]   ἐρώτων, οἷς ἀνέδην καὶ τῶν  εὐγενεστάτων   καὶ ἀρρένων καὶ θηλειῶν ὁμοίως
[58, 4]   ὑπάτους τέ σφας διὰ πέντε  ἐτῶν   ἅμα ἀποδείκνυσθαι, καὶ ἀπάντησιν, ὁπότε
[58, 8]   αὐτοῦ ᾑρημένον μὲν πρὸ δέκα  ἐτῶν   Ἰβηρίας ἄρξαι, κρινόμενον δὲ ἐπί
[58, 2]   θανατωθήσεσθαι ἔσωσεν, εἰποῦσα ὅτι οὐδὲν  ἀνδριάντων   ταῖς σωφρονούσαις οἱ τοιοῦτοι διαφέρουσι.
[58, 2]   τὸ γάρ τοι πλῆθος τῶν  ἀνδριάντων   ὧν τε βουλὴ καὶ
[58, 20]   μὲν συνιστὰς αὐτῷ, οἵπερ ὑπὸ  πάντων   ᾑροῦντο, τοὺς δὲ ἐπί τε
[58, 5]   νομίζεται. ἐν δέ τινι νουμηνίᾳ  πάντων   συνιόντων ἐς τὴν οἰκίαν τοῦ
[58, 12]   τε καὶ ἁρπαγὰς ἐποιοῦντο, καίτοι  πάντων   τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων
[58, 19]   ἠκηκόει, καίπερ Καισιανῶν ἐξ ἐκείνου  πάντων   τῶν φαλακρῶν ὀνομασθέντων) τοῦ δὲ
[58, 15]   τε τὴν ἀγορὰν τὰ σώματα  ἁπάντων   αὐτῶν ἐρρίπτετο καὶ μετὰ τοῦτο
[58, 12]   ἀρχόντων καὶ διὰ τῶν ἱερέων  ἁπάντων,   μηπώποτε ἐγεγόνει, ἀχθῆναι, καὶ
[58, 14]   ἐκεῖνον καὶ τῶν ἄλλων οὕτω  σπουδασάντων.   ἐμήνυον δὲ δὴ ταῦτα ἄλλοι
[58, 5]   πᾶσα ὑπὸ τοῦ ὄχλου τῶν  ἱζησάντων   συνετρίβη, καὶ προϊόντος αὐτοῦ ἐκ
[58, 12]   Σεϊανῷ δυνηθέντων καὶ δι´ αὐτὸν  ὑβρισάντων   τι εἶδεν, ἐφόνευε· καὶ οἱ
[58, 15]   ὡς προδωσέταιροι, προσαπώλλυντο. ~τῶν οὖν  αἰτιαθέντων   συχνοὶ μὲν καὶ κατηγορήθησαν παρόντες
[58, 24]   ἐκολάζοντο· ἀφείθη μὲν γὰρ τῶν  αἰτιαθέντων   τότε οὐδείς, πάντες δ´ ἡλίσκοντο,
[58, 12]   τῶν μέγα παρὰ τῷ Σεϊανῷ  δυνηθέντων   καὶ δι´ αὐτὸν ὑβρισάντων τι
[58, 19]   ἐξ ἐκείνου πάντων τῶν φαλακρῶν  ὀνομασθέντων)   τοῦ δὲ δὴ Τερεντίου, ὅτι
[58, 12]   τι ἄλλων τ´ αὐτῷ πολλῶν  ψηφισθέντων,   καὶ ὅπως αὐτός τε πατὴρ
[58, 13]   τε πλήθους, ὥσπερ καὶ πρίν,  σταλέντων·   ἀλλὰ καὶ τὸν ὕπατον τὸν
[58, 12]   πάντων τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς  ὄντων   τὸ ἄστυ πᾶν ἐκ τῆς
[58, 14]   πλὴν Πλαυτιανοῦ, τὴν ἡγεμονίαν ταύτην  λαβόντων   ἰσχύσας οὕτως ἀπήλλαξεν, οἱ δὲ
[58, 5]   ἐν δέ τινι νουμηνίᾳ πάντων  συνιόντων   ἐς τὴν οἰκίαν τοῦ Σεϊανοῦ
[58, 18]   δόγματι προσενέγραψαν ὥστε ἔρευνάν σφων  συνιόντων,   μὴ καὶ ξιφίδιόν τις ὑπὸ
[58, 16]   διανοίᾳ τὰ τῶν ἑκόντως  ἀποθνησκόντων   χρήματα οὐκ ἀφῃρεῖτο, καὶ τὰς
[58, 1]   ἐκλαλῆσαι. τῶν γάρ τοι συκοφαντεῖν  ἐθελόντων   ἔργον ἐστὶ λοιδορίας τέ τινος
[58, 16]   οὖν πλεῖσται τῶν οὐχ οὕτως  ἀποθανόντων   οὐσίαι ἐδημοσιοῦντο, βραχέος τινὸς
[58, 27]   ἄλλως ἔσπευσε, καὶ τῆς βουλῆς,  ἀντειπόντων   τι πρὸς τὰς βασάνους τῶν
[58, 6]   ἐποιήσατο· πρὸς γὰρ τὴν τῶν  παρόντων   ὄψιν οὐδ´ ἂν εἰ σαφῶς
[58, 12]   ἐκ τῆς τοῦ Τιβερίου ἐντολῆς  φυλαττόντων.   οὐ μὴν οὐδ´ βουλὴ
[58, 26]   Τιβέριον, βασιλέα σφίσιν ἐκ τῶν  ὁμηρευόντων   αἰτοῦντες· καὶ αὐτοῖς τότε μὲν
[58, 21]   τὰ διδόμενά οἱ παρὰ τῶν  μηνυόντων   τι, ἀλλὰ καὶ τὰς βασάνους
[58, 8]   πρὸς πάντα ἑτοίμως ὑπακοῦσαι αὐτῷ  ἐχόντων,   εἰ μὴ τὸν δῆμον ἰσχυρῶς
[58, 12]   ἑορτήν τε διά τε τῶν  ἀρχόντων   καὶ διὰ τῶν ἱερέων ἁπάντων,
[58, 10]   δεσμωτήριον μετά τε τῶν ἄλλων  ἀρχόντων   καὶ μετὰ τοῦ Λάκωνος κατήγαγεν.
[58, 12]   τῶν ἐς τὰς τέσσαρας ἱερωσύνας  τελούντων   καὶ διὰ τῶν τοῦ Αὐγούστου
[58, 20]   δὲ δὴ τὰς ἄλλας ἀρχὰς  αἰτούντων   ἐξελέγετο ὅσους ἤθελε, καί σφας
[58, 15]   τῶν ἐθελοντηδὸν πρὸ τῆς δίκης  τελευτώντων   ἐδημεύοντο, προκαλουμένου διὰ τούτου τοὺς
[58, 12]   τεταμιευκότων Μάκρωνι δὲ τὰς τῶν  ἐστρατηγηκότων,   ἔδωκαν, καὶ αὐτῷ καὶ συνθεᾶσθαί
[58, 12]   τιμάς, Λάκωνι μὲν τὰς τῶν  τεταμιευκότων   Μάκρωνι δὲ τὰς τῶν ἐστρατηγηκότων,
[58, 11]   καὶ αὐτῷ καὶ δῆμος  προσπίπτων   πολλὰ μὲν ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν
[58, 6]   τοῖς ἄλλοις, ὥστε τὴν γνώμην  αὐτῶν   ἀκριβῶς μαθεῖν, ἐχρήσατο. περί τε
[58, 20]   προχειριζόμενος, εἶτα ἄλλους ὑπατεύειν πρὸ  αὐτῶν   ἀνθ´ ἑτέρων ἐποίει. καὶ περὶ
[58, 5]   ἀναγκαῖα, ἐπιζητοῦσι, κἂν μὴ τύχωσιν  αὐτῶν,   ἄχθονταί τε ὡς διαβαλλόμενοι καὶ
[58, 19]   πολλῶν ἐποίει, ἔργῳ μὲν μηδενὸς  αὐτῶν   δεόμενος, λόγῳ δὲ δὴ τιμᾶν
[58, 16]   καὶ μηδενὸς τοῖς κατηγορήσασιν  αὐτῶν   διδομένου. καὶ γὰρ τὰ χρήματα
[58, 17]   ἂν ἐθελήσῃ σφῶν, καὶ ἐξ  αὐτῶν   εἴκοσιν, οὓς ἂν κλῆρος
[58, 18]   {Γαλλῆνον} Γαλλίωνα, θέαν τοῖς διαστρατευσαμένοις  αὐτῶν   ἐν τῇ τῶν ἱππέων ἕδρᾳ
[58, 15]   τὴν ἀγορὰν τὰ σώματα ἁπάντων  αὐτῶν   ἐρρίπτετο καὶ μετὰ τοῦτο ἐς
[58, 27]   καὶ ἐγκλήματα καὶ βασάνους κατ´  αὐτῶν   ἐσκευωρημένος· οὐ μὴν καὶ πάντες
[58, 21]   οὐδ´ πόλις τοὺς γάμους  αὐτῶν   ἑώρτασεν, ἀλλὰ τά τε ἄλλα
[58, 19]   οὐδὲ προσεποιήσατο ἀρχὴν ὅτι περὶ  αὐτῶν   ἠκηκόει, καίπερ Καισιανῶν ἐξ ἐκείνου
[58, 21]   ἐπέστελλε, καί ποτέ τινα ὑπ´  αὐτῶν   καὶ ἀναγνωσθῆναι ἐκέλευσεν. καὶ
[58, 28]   ἐν Μισηνῷ μεταλλάξας πρίν τι  αὐτῶν   μαθεῖν. ἐνόσει μὲν γὰρ ἐκ
[58, 18]   γάρ που καὶ ἐδεῖτό τι  αὐτῶν,   ὅς γε οὐδὲ ἐς τὴν
[58, 22]   τοῦτο καὶ ὅτι τὰ ὀστᾶ  αὐτῶν   οὐ〉 μόνον οὐκ ἐς τὸ
[58, 5]   κἂν ἄρα καὶ ἐκλειφθῇ τι  αὐτῶν,   οὐκ ἐγκαλοῦσί σφισιν, ἅτε καὶ
[58, 16]   ἔδοξε μὲν γάρ τινα ἀμνηστίαν  αὐτῶν   ὀψέ ποτε ἐσηγήσασθαι· καὶ γὰρ
[58, 9]   τοὺς δὲ δὴ νυκτοφύλακας ἀντ´  αὐτῶν   περὶ τὸν ναὸν περιστήσας ἐσῆλθέ
[58, 18]   ξίφη δοῦναι. ἀμέλει καὶ ἐξ  αὐτῶν   τούτων προσυποτοπήσας σφᾶς (πᾶν γὰρ
[58, 18]   ἑκατέρους πείσῃ ὅπως περὶ ἀμφοτέρων  αὐτῶν   φρονοίη, ᾐτήσατο παρὰ τῆς βουλῆς
[58, 18]   ἐτίμησεν, ἵνα αὐτοῖς προθυμοτέροις κατ´  αὐτῶν   χρῆσθαι ἔχῃ. ἔστι μὲν γὰρ
[58, 2]   καὶ ἔθυον, τήν τε τύχην  αὐτῶν   ὤμνυσαν. ~τῷ δὲ δὴ Γάλλῳ
[58, 24]   δημίων οἱ δὲ καὶ ὑφ´  ἑαυτῶν,   ἀπέθανον καὶ Πομπώνιος Λαβεών. καὶ
[58, 16]   πάνυ ἀκριβῶς ἔμαθον, αὐτοὶ δι´  ἑαυτῶν   ἀπολλύμενοι, ὅτι καὶ τὰ πρότερον
[58, 7]   ἐπημφοτέριζον, καὶ ἰδίᾳ μὲν τῆς  ἑαυτῶν   ἀσφαλείας διεσκόπουν, κοινῇ δὲ δὴ
[58, 21]   ἔδωκεν ὥστ´ αὐτὰς ὑπ´ ἀνδρῶν  βουλευτῶν   ἀτοκεὶ τοῖς δεομένοις ἐς τρία
[58, 23]   τῶν τε ἄλλων καὶ τῶν  βουλευτῶν   ἐξώλετο ὥστε τοὺς ἄρχοντας τοὺς
[58, 4]   πᾶν ἰσχυρῶς ᾠκείωτο, καὶ τῶν  βουλευτῶν   τὸ μὲν εὐεργεσίαις τὸ δὲ
[58, 8]   ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ τῶν  τοιούτων   δικῶν ἔδωκε. τῇ τε γερουσίᾳ
[58, 25]   ἥκιστά τε γὰρ αὐτῷ τῶν  τοιούτων   ἔμελε, καὶ τὰς κακηγορίας καὶ
[58, 25]   οἱ δὲ ἐκ συκοφαντίας, ἐκολάσθησαν.  ~τούτων   δ´ οὕτως ἐν τῇ Ῥώμῃ
[58, 12]   θαρσοῦν ἦν, ὅσον ἔξω τε  τούτων   καθειστήκει καὶ τὸν Τιβέριον ἠπιώτερον
[58, 8]   Ῥώμην ἀφιξόμενος. ~ἔκ τε οὖν  τούτων   Σεϊανὸς αὖθις ἠλλοιοῦτο, καὶ
[58, 6]   οἴκημα καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ ἐκαθέζοντο.  ~τούτων   οὖν τῶν τεράτων οὔθ´
[58, 28]   ἀπέψυχε τοτὲ δὲ ἀνερρώννυτο, κἀκ  τούτων   πολλὴν μὲν ἡδονὴν τοῖς τε
[58, 18]   δοῦναι. ἀμέλει καὶ ἐξ αὐτῶν  τούτων   προσυποτοπήσας σφᾶς (πᾶν γὰρ
[58, 18]   ἐκείνων μῖσος καὶ τὴν τῶν  στρατιωτῶν   εὔνοιαν ἐνδείξασθαί σφισιν ἠθέλησε. καὶ
[58, 8]   τι, ἄλλως τε καὶ τῶν  στρατιωτῶν   πρὸς πάντα ἑτοίμως ὑπακοῦσαι αὐτῷ
[58, 17]   τε γὰρ ἔξω πρὸς τῶν  στρατιωτῶν   τηρουμένων καὶ εἴσω μηδενὸς ἰδιώτου
[58, 22]   ἐδέξατο, ἐκ δὲ δὴ τῶν  ἐρώτων,   οἷς ἀνέδην καὶ τῶν εὐγενεστάτων
[58, 1]   τις ἑταῖρος Σαβίνου ἀνδρὸς τῶν  πρώτων   ἐν Ῥώμῃ, τῷ Σεϊανῷ χαριζόμενος,
[58, 5]   ἀκριβῶς, καὶ μάλιστα τὰ τῶν  πρώτων,   ἐτηρεῖτο καὶ τὰ ῥήματα καὶ
[58, 12]   καὶ διὰ τῶν τοῦ Αὐγούστου  θιασωτῶν   ἀγάλλεσθαι, οὐδέποτε ἐπεποίητο. ὃν
[58, 3]   καὶ τῷ τοῦ Τιβερίου δέει  θεραπεύων,   καὶ ἐξ ἐπιβουλῆς, ἵνα
[58, 3]   τὰς τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν γαμετὰς  μοιχεύων   τά τε λεγόμενα καὶ
[58, 7]   καὶ μεγάλως ἤγαλλεν, αὐτός τε  θύων   εἶδεν ἀποστρεφόμενον καὶ μετὰ τοῦθ´
[58, 1]   ἐδείνωσε δ´ αὐτὸ ἐπὶ πλέον  κύων   τις τοῦ Σαβίνου, συνεσελθών τε
[58, 4]   ἐπαναλαμβάνων ἔλεγε, καὶ τοῦτο καὶ  γράφων   πρός τε τὴν βουλὴν καὶ
[58, 8]   γερουσίᾳ περὶ τοῦ Νέρωνος ἀποθανόντος  γράφων   Σεϊανὸν ἁπλῶς αὐτὸν ὠνόμασε, μηδὲν
[58, 5]   τῆς οἰκίας γαλῆ διὰ μέσων  σφων   διῇξεν. ἐπειδή τε καὶ ἐν
[58, 5]   δὲ τοῦτο μὲν τὴν ἀσθένειάν  σφων   ἐλέγχειν δοκεῖ, τὸ δὲ ἐπεξελθεῖν
[58, 12]   εὔνοιαν ὑπωπτεύθησαν καὶ οἱ νυκτοφύλακές  σφων   ἐς τὴν τοῦ αὐτοκράτορος πίστιν
[58, 2]   ἐψηφίσαντο, ὅτι τε οὐκ ὀλίγους  σφῶν   ἐσεσώκει, καὶ ὅτι παῖδας πολλῶν
[58, 14]   ἐφθονοῦντο, καὶ οἱ ἄλλοι κατεδίκαζόν  σφων   ἐφ´ οἷς πρότερον ἐψηφίσαντο. καὶ
[58, 17]   γὰρ αὐτὸν ὅσους ἂν ἐθελήσῃ  σφῶν,   καὶ ἐξ αὐτῶν εἴκοσιν, οὓς
[58, 11]   ἕῳ πάντες ὡς καὶ κρείττω  σφῶν   ὄντα ἐς τὸ βουλευτήριον παρέπεμψαν,
[58, 27]   τῶν ὑπευθύνων, ἀναβαλομένης τὴν καταδίκην  σφῶν   οὐκ ὠργίσθη. γυνὴ μὲν γάρ
[58, 5]   καὶ ἐς τὴν τοῦ ἀξιώματός  σφων   πλήρωσιν ἀναγκαῖα, ἐπιζητοῦσι, κἂν μὴ
[58, 19]   ἀλλ´ ἕνα ὅρον τῆς φιλίας  σφῶν   ποιουμένους τὸ τῷ αὐτοκράτορι αὐτοὺς
[58, 18]   γοῦν δόγματι προσενέγραψαν ὥστε ἔρευνάν  σφων   συνιόντων, μὴ καὶ ξιφίδιόν τις
[58, 11]   τὰ τέκνα αὐτῆς τέθνηκε, καί  σφων   τὰ σώματα ἐν τοῖς ἀναβασμοῖς
[58, 28]   ἀρετὰς πλείστας δὲ καὶ κακίας  ἔχων,   καὶ ἑκατέραις αὐταῖς ὡς καὶ
[58, 23]   τινα ὁμοίως πάνυ προσήκοντα ἑαυτῷ  ἔχων,   καὶ ἐκεῖνον κάκιστον εἰδὼς ἐσόμενον,
[58, 15]   ἀπὸ τοῦ Καπιτωλίου ὑπὸ τῶν  δημάρχων   καὶ τῶν ὑπάτων κατεκρημνίζοντο,
[58, 2]   τε πλῆθος ἔκ τε τῶν  δημάρχων   καὶ ἐκ τῶν ἀγορανόμων τῶν
[58, 9]   Ῥηγούλῳ τότε ὑπατεύοντι (ὁ γὰρ  συνάρχων   αὐτοῦ τὰ τοῦ Σεϊανοῦ ἐφρόνει)
[58, 13]   μεγάλῳ καθειστήκει μὴ Σεϊανὸς  κατασχὼν   αὐτὴν ἐπ´ αὐτὸν ἐπιπλεύσῃ, καὶ
[58, 21]   εἴσω, καίτοι καὶ τριάκοντα σταδίους  ἀποσχών,   καὶ τὰς θυγατέρας τάς τε
[58, 11]   διεχρήσατο. καὶ οὕτως Τιβέριος  ἐντυχὼν   τῷ βιβλίῳ, καὶ διελέγξας τὰ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/06/2006