Livre, Chap. |
[58, 18] |
τοῖς
μὲν
ἐκείνων
ψηφίσμασι
μακρὰ
|
χαίρειν |
ἔφρασε,
τοὺς
δὲ
δορυφόρους
καὶ |
[58, 26] |
γὰρ
Ἀρτάβανος
Σκύθας
προσλαβὼν
οὐ
|
χαλεπῶς |
αὐτὸν
ἐξήλασε.
τὰ
μὲν
οὖν |
[58, 3] |
πάνυ
σπουδῇ
ἀπέκτεινεν,
εἰπὼν
ὅτι
|
χαλεπωτέρως |
ὕβρισται
ἢ
ὥστε
καλῶς
δύνασθαι |
[58, 4] |
οἱ
ἄνθρωποι
ἀπατώμενοι
καὶ
πιστεύοντες
|
χαλκοῦς |
τε
αὐτοὺς
ἁπανταχοῦ
ἐκ
τοῦ |
[58, 1] |
πρώτων
ἐν
Ῥώμῃ,
τῷ
Σεϊανῷ
|
χαριζόμενος, |
ἐς
τὴν
τοῦ
οἰκήματος
ἐν |
[58, 18] |
Τιβέριος
ἐπῄνεσε
μὲν
αὐτούς,
καὶ
|
χάριν |
δῆθεν
τῆς
εὐνοίας
σφίσιν
ἔγνω, |
[58, 14] |
ἑάλωσαν
ὡς
καὶ
τὴν
ἐκείνου
|
χάριν |
τότε
σωθέντες.
οὕτως,
εἰ
καὶ |
[58, 10] |
ἐκεῖνος
ἐμβοήσας
οἱ
καὶ
τὴν
|
χεῖρα |
ἅμα
ἐκτείνας
εἶπε
Σεϊανὲ
δεῦρο |
[58, 20] |
παρ´
ἕνα
ἢ
καὶ
δύο
|
χειροτονεῖσθαι. |
~Τιβέριος
δὲ
δὴ
ἦλθε
μὲν |
[58, 18] |
οἱ
τόν
τε
Μάκρωνα
καὶ
|
χιλιάρχους |
ἐς
τὸ
συνέδριον
ἐσάγεσθαι.
οὐ |
[58, 19] |
νυκτὸς
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
Τιβερίου
|
χλευασίᾳ, |
ὅτι
τοιοῦτος
ἦν,
ποιήσαντος,
καὶ |
[58, 18] |
δὲ
δορυφόρους
καὶ
λόγοις
καὶ
|
χρήμασι, |
καίπερ
τὰ
τοῦ
Σεϊανοῦ
φρονήσαντας |
[58, 16] |
αὐτῶν
διδομένου.
καὶ
γὰρ
τὰ
|
χρήματα |
δι´
ἀκριβείας
ἤδη
πολὺ
μᾶλλον |
[58, 16] |
ᾗ
τὰ
τῶν
ἑκόντως
ἀποθνησκόντων
|
χρήματα |
οὐκ
ἀφῃρεῖτο,
καὶ
τὰς
ἐσαγγελίας |
[58, 14] |
διὰ
τοῦτο
καὶ
τιμὰς
καὶ
|
χρήματα
|
προσληψόμενοι,
οἱ
μὲν
κατηγόρουν
τινῶν |
[58, 12] |
κολακεύειν
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
ἤρξαντο·
|
χρήματά |
τε
γὰρ
αὐτοῖς
πολλὰ
καὶ |
[58, 8] |
ἐπὶ
τῇ
ἑαυτοῦ
τιμῇ
τι
|
χρηματίζεσθαι, |
διότι
πολλὰ
ἐκείνῳ
ἐψηφίζετο.
τοῦτο |
[58, 3] |
μὴ
μεταβάληται,
ἔπεισε
τὸν
Κάσσιον
|
χρηματίσαι |
τι
κατ´
αὐτοῦ.
~ὁ
δὲ |
[58, 2] |
αὐτό,
μήτ´
ἐκ
τῶν
δημοσίων
|
χρημάτων |
ἐπιτρέψας
τὸ
ἔργον
γενέσθαι
μήτ´ |
[58, 3] |
τῇ
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
παρρησίᾳ
|
χρησαμένῳ, |
καιρὸν
λαβὼν
ἐπέθετο.
ἐπειδὴ
γὰρ |
[58, 12] |
περιπορφύρῳ
ἐν
ταῖς
εὐκταίαις
πανηγύρεσι
|
χρῆσθαι |
ἐπέτρεψαν.
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐκεῖνοι |
[58, 18] |
ἵνα
αὐτοῖς
προθυμοτέροις
κατ´
αὐτῶν
|
χρῆσθαι |
ἔχῃ.
ἔστι
μὲν
γὰρ
ὅτε
|
[58, 17] |
τὸ
βουλευτήριον
ἐσίῃ,
ξιφίδια
ἔχουσι
|
χρῆσθαι |
ἐψηφίσαντο.
τῶν
τε
γὰρ
ἔξω |
[58, 23] |
ὅτι
τὸν
Τιβέριον
καὶ
ὀλίγον
|
χρόνον |
βιώσεσθαι
καὶ
ὑπ´
αὐτοῦ
ἐκείνου
|
[58, 17] |
ἐγένετο.
νομιζομένου
γὰρ
συχνὸν
ἤδη
|
χρόνον |
μηκέτι
κατὰ
ἄνδρα
τὴν
βουλὴν |
[58, 19] |
ἄρχοντος
τελευτήσαντος
Ἰβήρῳ
τινὶ
Καισαρείῳ
|
χρόνον |
τινὰ
τὸ
ἔθνος
ἐπέτρεψε.
~τῶν |
[58, 25] |
τῆς
Μακεδονίας
ἐς
ἐκεῖνο
τοῦ
|
χρόνου
|
παρὰ
πᾶσαν
ὡς
εἰπεῖν
τὴν |
[58, 28] |
ἐνόσει
μὲν
γὰρ
ἐκ
πλείονος
|
χρόνου, |
προσδοκῶν
δὲ
δὴ
διὰ
τὴν |
[58, 26] |
~ὑπὸ
δὲ
δὴ
τοὺς
αὐτοὺς
|
χρόνους |
ὁ
Ἀρτάβανος
ὁ
Πάρθος
τελευτήσαντος |
[58, 2] |
~ἐν
δὲ
τῷ
αὐτῷ
τούτῳ
|
χρόνῳ |
καὶ
ἡ
Λιουία
μετήλλαξεν,
ἓξ |
[58, 5] |
καταφρονοῦνται·
οἱ
δὲ
ἐπακτῷ
καλλωπίσματι
|
χρώμενοι |
πάντα
ἰσχυρῶς
τὰ
τοιαῦτα,
ὡς |
[58, 3] |
φθονοίη,
καίπερ
αὐτὸς
Συριακῷ
φίλῳ
|
χρώμενος. |
καὶ
ταῦτα
οὐκ
ἐξέφηνε
τῷ |
[58, 19] |
ὀρθῶς"
εἶπεν
ἐποίει
τοιούτῳ
φίλῳ
|
χρώμενος, |
οὐδὲ
ἐγώ
τι
ἠδίκηκα·
εἰ
|
[58, 10] |
αὑτοῦ
ἐλπίζων,
διετρίβη
καὶ
κατὰ
|
χώραν |
ἔμεινε.
κἀν
τούτῳ
προσκαλεσαμένου
αὐτὸν |
[58, 7] |
τῆς
μελλονύμφου
νοσησάσης
ἔλθῃ,
κατὰ
|
χώραν |
μεῖναι
προσέταξεν
ὡς
καὶ
αὐτὸς |