Livre, Chap. |
[58, 5] |
ὡς
διαβαλλόμενοι
καὶ
ὀργίζονται
ὡς
|
ὑβριζόμενοι. |
καὶ
διὰ
τοῦτο
μᾶλλον
περὶ |
[58, 15] |
μάλιστα
μὲν
τοῦ
μήτε
τὴν
|
ὕβριν |
μήτε
τὴν
αἰκίαν
φέρειν
(πάντες |
[58, 12] |
Σεϊανῷ
δυνηθέντων
καὶ
δι´
αὐτὸν
|
ὑβρισάντων |
τι
εἶδεν,
ἐφόνευε·
καὶ
οἱ |
[58, 3] |
σπουδῇ
ἀπέκτεινεν,
εἰπὼν
ὅτι
χαλεπωτέρως
|
ὕβρισται |
ἢ
ὥστε
καλῶς
δύνασθαι
ζῆν. |
[58, 6] |
τελευτήσειν,
νῦν
δὲ
καὶ
σφόδρα
|
ὑγιαίνειν |
καὶ
αὐτίκα
δὴ
μάλα
ἐς |
[58, 26] |
ἐσβαλεῖν,
ἵνα
ὁ
Ἀρτάβανος
τῷ
|
υἱεῖ |
βοηθῶν
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
ἀπάρῃ. |
[58, 26] |
τὴν
Ἀρμενίαν
Ἀρσάκῃ
τῷ
ἑαυτοῦ
|
υἱεῖ
|
ἔδωκε,
καὶ
ἐπειδὴ
μηδεμία
ἐπὶ |
[58, 11] |
κόρης,
ἣν
τῷ
τοῦ
Κλαυδίου
|
υἱεῖ |
ἠγγυήκει,
προδιαφθαρείσης
ὑπὸ
τοῦ
δημίου, |
[58, 7] |
τε
καὶ
ἐκεῖνον
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
αὐτοῦ
ἐποίησε,
καὶ
τήν
τε |
[58, 21] |
τῷ
δημοσίῳ
ἔδωκεν
ὥστ´
αὐτὰς
|
ὑπ´ |
ἀνδρῶν
βουλευτῶν
ἀτοκεὶ
τοῖς
δεομένοις |
[58, 4] |
παραυτίκα
οἱ
ἀγγέλλεσθαι,
τὰ
δ´
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ
δρώμενα
μηδένα
τῷ
Τιβερίῳ |
[58, 23] |
καὶ
ὀλίγον
χρόνον
βιώσεσθαι
καὶ
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ
ἐκείνου
φονευθήσεσθαι
σαφῶς
ἠπίστατο. |
[58, 11] |
πολλὰ
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
ἀπολωλόσιν
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ
ἐπεβόα,
πολλὰ
δὲ
καὶ |
[58, 24] |
παρῄνει
δὲ
τῶν
ἀρχομένων
τινὶ
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ,
κατὰ
τὸν
Εὐριπίδην,
ἵνα |
[58, 19] |
τοι
προσήκει
ἡμῖν
πάντας
τοὺς
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ
τιμωμένους
ἀγαπᾶν,
μὴ
πολυπραγμονοῦντας
|
[58, 19] |
αὐτὸν
καὶ
θεραπεῦσαι,
ἐπειδὴ
καὶ
|
ὑπ´
|
αὐτοῦ
τοῦ
Τιβερίου
οὕτως
ἐτιμᾶτο, |
[58, 21] |
ὑπάτοις
ἐπέστελλε,
καί
ποτέ
τινα
|
ὑπ´ |
αὐτῶν
καὶ
ἀναγνωσθῆναι
ἐκέλευσεν.
ὃ |
[58, 3] |
τε
λεγόμενα
ἢ
καὶ
πραττόμενα
|
ὑπ´ |
ἐκείνων
ἐμάνθανε,
καὶ
προσέτι
καὶ
|
[58, 12] |
γάρ
τοι
σαφῶς
ἠπίσταντο
ὅτι
|
ὑπ´ |
ἐκείνων
μάλιστα
ἐξεφρόνησεν,
ὥστ´
ἀπαγορεῦσαι
|
[58, 8] |
τῶν
στρατιωτῶν
πρὸς
πάντα
ἑτοίμως
|
ὑπακοῦσαι |
αὐτῷ
ἐχόντων,
εἰ
μὴ
τὸν |
[58, 8] |
μετεγίγνωσκεν
ὅτι
μηδὲν
ἐν
τῇ
|
ὑπατείᾳ |
ἐνεόχμωσεν,
οἱ
δὲ
δὴ
ἄλλοι |
[58, 6] |
τοῦ
Τιβερίου,
οὐκ
ἐς
τὴν
|
ὑπατείαν |
ἀλλ´
ἐς
τὸ
κράτος
ὑποσημαίνοντες, |
[58, 20] |
τρίτον
ἑτέρους
προχειριζόμενος,
εἶτα
ἄλλους
|
ὑπατεύειν |
πρὸ
αὐτῶν
ἀνθ´
ἑτέρων
ἐποίει. |
[58, 23] |
ἐστρατηγηκότας
ἐπὶ
τρία
τοὺς
δ´
|
ὑπατευκότας |
ἐπὶ
ἓξ
ἔτη
τὰς
ἡγεμονίας |
[58, 9] |
οἱ
Μεμμίῳ
τε
Ῥηγούλῳ
τότε
|
ὑπατεύοντι |
(ὁ
γὰρ
συνάρχων
αὐτοῦ
τὰ |
[58, 7] |
καὶ
προσεψηφίσαντο
πᾶσιν
ἀεὶ
τοῖς
|
ὑπατεύουσι |
παραγγέλλεσθαι
κατὰ
τὸ
ἐκείνου
ζήλωμα |
[58, 17] |
Γναῖος
Δομίτιος
καὶ
Κάμιλλος
Σκριβωνιανὸς
|
ὑπάτευσαν, |
ἐγένετο.
νομιζομένου
γὰρ
συχνὸν
ἤδη |
[58, 25] |
μὲν
Γάλλος
καὶ
Μᾶρκος
Σερουίλιος
|
ὑπάτευσαν, |
Τιβέριος
δὲ
ἐν
Ἀντίῳ
τοὺς |
[58, 26] |
δὴ
Παπινίου
μετὰ
Κυίντου
Πλαυτίου
|
ὑπατεύσαντος
|
ὅ
τε
Τίβερις
πολλὰ
τῆς |
[58, 24] |
ἐς
τὴν
πόλιν,
οἱ
δ´
|
ὕπατοι |
Λούκιός
τε
Οὐιτέλλιος
καὶ
Φάβιος |
[58, 9] |
αὐτόν,
καὶ
τὴν
ἐπιστολὴν
τοῖς
|
ὑπάτοις |
δοὺς
ἐξῆλθε
πρὶν
καὶ
ὁτιοῦν
|
[58, 21] |
πολλὰ
περὶ
τούτου
καὶ
τοῖς
|
ὑπάτοις |
ἐπέστελλε,
καί
ποτέ
τινα
ὑπ´ |
[58, 4] |
ἄλλως
οὖν
αὐτὸν
μετεπορεύετο,
καὶ
|
ὕπατόν |
τε
αὐτὸν
ἀπέδειξε
καὶ
κοινωνὸν |
[58, 13] |
πρίν,
σταλέντων·
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
|
ὕπατον |
τὸν
Ῥήγουλον,
τά
τε
αὐτοῦ |
[58, 20] |
ἐποίει.
καὶ
περὶ
μὲν
τοὺς
|
ὑπάτους |
ταῦτα
διὰ
πάσης
ὡς
εἰπεῖν |
[58, 4] |
ἀμφοῖν
ἐσέφερον·
καὶ
τέλος
ἐψηφίσθη
|
ὑπάτους |
τέ
σφας
διὰ
πέντε
ἐτῶν
|
[58, 27] |
Πρόκλου
καὶ
ἐπὶ
Ποντίου
Νιγρίνου
|
ὑπάτων |
ἐτελεύτησεν.
ἐτύγχανε
δὲ
ὁ
Μάκρων |
[58, 3] |
πρός
τε
γὰρ
τῶν
ἀεὶ
|
ὑπάτων |
ἐτηρεῖτο
(ἔξω
τῆς
τοῦ
Τιβερίου |
[58, 15] |
τῶν
δημάρχων
ἢ
καὶ
τῶν
|
ὑπάτων |
κατεκρημνίζοντο,
καὶ
ἔς
τε
τὴν |
[58, 10] |
ποιήσασθαι
δυνάμενος,
τὸν
ἕτερον
τῶν
|
ὑπάτων |
μετεπέμψατο.
τοσαῦτα
μὲν
ἡ
γραφὴ |
[58, 20] |
ἔθνος
ἐπέτρεψε.
~τῶν
δ´
οὖν
|
ὑπάτων |
ὁ
μὲν
Δομίτιος
δι´
ἔτους |
[58, 20] |
καὶ
Λούκιος
Κορνήλιος
τὸ
τῶν
|
ὑπάτων |
ὄνομα
ἔσχον,
πεντεκαίδεκα
στρατηγοὶ
ἐγένοντο· |
[58, 24] |
τὴν
μιαιφονίαν
{εἶναι}
προσποιησάμενος,
καὶ
|
ὑπειπὼν |
ὅτι
καὶ
ἐγὼ
οὖν
Αἴαντ´ |
[58, 22] |
δύναμαι"
τὴν
θυγατέρα
ἐκπρεπῆ
οὖσαν
|
ὑπεκπέμψας |
ποι
ἵνα
μὴ
ὁ
Τιβέριος |
[58, 2] |
ἀμφοτέρους
αὐτοὺς
ἔπεμπον,
καὶ
εὔχοντο
|
ὑπὲρ |
ἀμφοῖν
ὁμοίως
καὶ
ἔθυον,
τήν |
[58, 5] |
ἀθρόοι
πρὸς
τὸ
οἴκημα
καὶ
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
ἐκαθέζοντο.
~τούτων
οὖν
τῶν |
[58, 12] |
ὃν
γὰρ
αὐτοὶ
ταῖς
τε
|
ὑπερβολαῖς |
καὶ
ταῖς
καινότησι
τῶν
τιμῶν |
[58, 23] |
τε
ἑαυτοῦ
τῇ
τοῦ
Γαΐου
|
ὑπερβολῇ |
συγκρυφθῇ,
καὶ
τὸ
πλεῖον
τό |
[58, 10] |
Ῥηγούλου
οὐχ
ὑπήκουσεν,
οὐχ
ὅτι
|
ὑπερεφρόνησεν |
(ἤδη
γὰρ
ἐτεταπείνωτο)
ἀλλ´
ὅτι |
[58, 22] |
ὡς
καὶ
ἐκείνους
πεφονεῦσθαι
ἔμαθον,
|
ὑπερήλγησαν |
διά
τε
τοῦτο
καὶ
ὅτι |
[58, 26] |
τῆς
τε
Καππαδοκίας
ἐπείρα
καὶ
|
ὑπερηφανώτερον |
καὶ
τοῖς
Πάρθοις
ἐχρῆτο.
ἀποστάντες |
[58, 6] |
ἐν
τῷ
μέρει
καὶ
τοῦ
|
ὑπερόγκου |
καὶ
τοῦ
ὑπερφόβου
πληρούμενος
ἀεὶ |
[58, 12] |
παραχρῆμα
διαρρήδην
μήτε
τιμὰς
μηδενὶ
|
ὑπερόγκους |
δίδοσθαι
μήτε
τοὺς
ὅρκους
ἐπ´ |
[58, 5] |
Σεϊανὸς
τοσοῦτος
ἦν
τῇ
τε
|
ὑπεροχῇ |
τοῦ
φρονήματος
καὶ
τῷ
μεγέθει |
[58, 6] |
καὶ
τοῦ
ὑπερόγκου
καὶ
τοῦ
|
ὑπερφόβου |
πληρούμενος
ἀεὶ
μετέωρος
ἦν·
οὔτε |
[58, 19] |
τε
Τερεντίου
ἱππέως,
ἐκείνου
μὲν
|
ὑπερφρονήσας |
τά
τε
ἄλλα
πάντα
διὰ |
[58, 23] |
ἔτεσι
θᾶσσον
τοῦ
καθήκοντος
προβιβάσειν
|
ὑπέσχετο, |
καίτοι
καὶ
τῆς
γερουσίας
δεηθεὶς |
[58, 27] |
τι
πρὸς
τὰς
βασάνους
τῶν
|
ὑπευθύνων, |
ἀναβαλομένης
τὴν
καταδίκην
σφῶν
οὐκ |
[58, 1] |
ᾧ
διῃτᾶτο
ὀροφὴν
βουλευτὰς
κατακρύψας
|
ὑπηγάγετο |
τὸν
Σαβῖνον
ἐς
λόγους,
καί |
[58, 25] |
τῇ
Ῥώμῃ
γιγνομένων
οὐδὲ
τὸ
|
ὑπήκοον
|
ἡσύχαζεν,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
τάχιστα
νεανίσκος |
[58, 10] |
προσκαλεσαμένου
αὐτὸν
τοῦ
Ῥηγούλου
οὐχ
|
ὑπήκουσεν, |
οὐχ
ὅτι
ὑπερεφρόνησεν
(ἤδη
γὰρ |
[58, 26] |
καὶ
ἡ
Ἀχαΐα,
ἀκληρωτὶ
προσετάσσοντο.
|
~ὑπὸ |
δὲ
δὴ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους |
[58, 18] |
συνιόντων,
μὴ
καὶ
ξιφίδιόν
τις
|
ὑπὸ |
μάλης
ἔχῃ,
γίγνεσθαι.
τοῦτο
μὲν |
[58, 20] |
τοὺς
μὲν
συνιστὰς
αὐτῷ,
οἵπερ
|
ὑπὸ |
πάντων
ᾑροῦντο,
τοὺς
δὲ
ἐπί |
[58, 28] |
τε
ταφῆς
ἔτυχε
καὶ
ἐπῃνέθη
|
ὑπὸ |
τοῦ
Γαΐου.
|
[58, 11] |
τοῦ
Κλαυδίου
υἱεῖ
ἠγγυήκει,
προδιαφθαρείσης
|
ὑπὸ |
τοῦ
δημίου,
ὡς
οὐχ
ὅσιον |
[58, 21] |
νόμους
τοὺς
περὶ
τῶν
συμβολαίων
|
ὑπὸ |
τοῦ
Καίσαρος
τεθέντας,
ἐξ
ὧν |
[58, 5] |
ἀγούσης
ἐξετράποντο,
μὴ
δυνηθέντες
αὐτῷ
|
ὑπὸ
|
τοῦ
ὄχλου
ἐπακολουθῆσαι,
καὶ
κατὰ |
[58, 5] |
ἐν
ᾧ
ἠσπάζετο,
κειμένη
πᾶσα
|
ὑπὸ
|
τοῦ
ὄχλου
τῶν
ἱζησάντων
συνετρίβη, |
[58, 22] |
ὠμότητα·
δοκοῦντες
γὰρ
οἱ
ἄνθρωποι
|
ὑπὸ |
τοῦ
Σεϊανοῦ
πάντα
τὰ
κατ´ |
[58, 15] |
δὲ
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
Καπιτωλίου
|
ὑπὸ |
τῶν
δημάρχων
ἢ
καὶ
τῶν |
[58, 24] |
ἄλλοι
τε
οὖν,
οἱ
μὲν
|
ὑπὸ |
τῶν
δημίων
οἱ
δὲ
καὶ |
[58, 12] |
αὐτά·
τὸ
γὰρ
παράδειγμά
σφας
|
ὑπόγυον |
ὂν
ἐθορύβει.
οὐ
μὴν
οὐδ´ |
[58, 18] |
τὴν
ἀλήθειαν
ἐπὶ
κολακείᾳ
ποιῇ
|
ὑποπτεύεται) |
τοῖς
μὲν
ἐκείνων
ψηφίσμασι
μακρὰ |
[58, 16] |
καὶ
τὸ
ἀναμάρτητον
τό
τε
|
ὑποπτεῦόν |
τι
καὶ
τὸ
ἀδεὲς
πρὸς
|
[58, 6] |
καὶ
τεθνήξοντα
ἢ
καὶ
ἥξοντα
|
ὑποπτεύοντες, |
ἐν
ἀμφιβόλῳ
ἐγίγνοντο.
~Σεϊανὸν
μὲν |
[58, 28] |
προϋπῆκτο.
ὅπερ
καὶ
ὁ
Τιβέριος
|
ὑποπτεύσας
|
ποτὲ
εὖ
γε"
ἔφη
τὸν |
[58, 6] |
ὑπατείαν
ἀλλ´
ἐς
τὸ
κράτος
|
ὑποσημαίνοντες, |
ἐπεκάλουν.
Τιβέριος
δὲ
ἠγνόει
μὲν |
[58, 2] |
τοῖς
ἑαυτοῦ
τέλεσι
κατασκευάσειν
αὐτὴν
|
ὑποσχέσθαι· |
κατοκνήσας
γὰρ
τῷ
λόγῳ
τὸ |
[58, 12] |
καὶ
καταμεμαρτυρηκότες
τινῶν
διὰ
φόβου,
|
ὑποψίᾳ |
τοῦ
καὶ
δι´
ἐκεῖνον
ἀλλ´ |
[58, 23] |
παιδίον
ἦν)
καὶ
διὰ
τὴν
|
ὑποψίαν |
(οὐ
γὰρ
ἐπιστεύετο
τοῦ
Δρούσου |
[58, 12] |
ἐς
τὴν
τοῦ
Σεϊανοῦ
εὔνοιαν
|
ὑπωπτεύθησαν |
καὶ
οἱ
νυκτοφύλακές
σφων
ἐς |
[58, 24] |
λοιποὶ
ἐξ
ὧν
βουλεύεσθαί
σφας
|
ὑπώπτευον. |
καὶ
ἐθρυλεῖτό
γε
ὅτι
δι´ |
[58, 7] |
σφίσιν.
οἱ
δὲ
δὴ
ἄλλοι
|
ὑπώπτευον |
μέν
που
ταῦτα,
ἀγνοοῦντες
δὲ |
[58, 5] |
ἀλλὰ
μὴ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
ὑστάτοις |
φανῇ·
πάντα
γὰρ
ἀκριβῶς,
καὶ |
[58, 22] |
αὐτοῦ
πᾶσαν
κατασκάψαι,
τῇ
δ´
|
ὑστεραίᾳ |
ἐπί
τε
τὸ
μεῖζον
καὶ |
[58, 18] |
παρὰ
τῆς
βουλῆς
οὐ
πολλῷ
|
ὕστερον |
ἀρκεῖν
οἱ
τόν
τε
Μάκρωνα |
[58, 11] |
γὰρ
ἐς
τὸ
δεσμωτήριον
ἐνεβλήθη·
|
ὕστερον |
δ´
οὐ
πολλῷ,
ἀλλ´
αὐθημερὸν |
[58, 11] |
θυγατέρα
ἐξώλεσε.
τοῦτο
μὲν
οὖν
|
ὕστερον |
ἐγένετο.
~τότε
δὲ
θόρυβος
πολὺς |
[58, 12] |
τὸν
Λάκωνα
κολακεύειν
οὐ
πολλῷ
|
ὕστερον |
ἤρξαντο·
χρήματά
τε
γὰρ
αὐτοῖς |
[58, 24] |
τῶν
δημίων
οἱ
δὲ
καὶ
|
ὑφ´
|
ἑαυτῶν,
ἀπέθανον
καὶ
Πομπώνιος
Λαβεών. |
[58, 18] |
ἐκείνοις,
οὕς
τε
ἐμίσει
καὶ
|
ὑφ´ |
ὧν
ἐμισεῖτο,
ξίφη
δοῦναι.
ἀμέλει |