Livre, Chap. |
[57, 3] |
προσεποιεῖτο
καὶ
οἴκοι
κατέμενεν,
ἵνα
|
μὴ |
ἀναγκασθῇ
ἀποκεκριμένον
τι
εἰπεῖν
ἢ |
[57, 1] |
ἐκ
τοῦ
ἴσου
τό
τε
|
μὴ |
βούλεσθαι
δή
τι
αὐτὸν
τῷ |
[57, 15] |
παρὰ
γνώμην
αὐτοῦ
ἀφείθησαν,
εἰ
|
μὴ |
δήμαρχός
τις
ἐκώλυσεν.
ἔνθα
δὴ |
[57, 14] |
ἐξίστασθαι,
καὶ
τοὺς
λοιποὺς
ἐθίζων
|
μὴ |
διὰ
τοὺς
οἰχομένους
καὶ
τὰ |
[57, 22] |
τοῖς
πυρὸς
καὶ
ὕδατος
εἰρχθεῖσι
|
μὴ |
διατίθεσθαι·
καὶ
τοῦτο
καὶ
νῦν |
[57, 4] |
καὶ
αὐτὸν
τῆς
νυκτὸς
περιεφρούρησαν,
|
μὴ |
διαφύγῃ,
τῆς
δὲ
δὴ
σελήνης |
[57, 7] |
δὲ
δὴ
πλείω,
ἵνα
δὴ
|
μὴ |
δοκῇ
τὴν
παρρησίαν
αὐτῶν
ἀφαιρεῖσθαι, |
[57, 5] |
τε
ἐκεῖνος
πολλὰ
εἰπὼν
καὶ
|
μὴ |
δυνηθεὶς
αὐτοὺς
καταστῆσαι,
τέλος
τὸ |
[57, 9] |
γὰρ
τῇ
ἀπορρήσει
ὅτι
ἂν
|
μὴ |
ἐγὼ
ἐπιτρέψω,
προσεπεῖπε
δὲ
ὅτι |
[57, 3] |
τινὰ
ἀπέκτεινε·
καὶ
ἔλεγε
μὲν
|
μὴ |
ἐκ
τῆς
ἑαυτοῦ
προστάξεως
τοῦτο
|
[57, 1] |
καὶ
τὸ
ὀρέγεσθαί
τινος
τῷ
|
μὴ |
ἐφίεσθαι
ἐνόμιζον·
νῦν
δὲ
ὠργίζετο |
[57, 15] |
ὡς
καὶ
Ἑλληνικὸν
ἐμβληθῆναι,
καίτοι
|
μὴ |
ἔχων
ὅπως
ἐπιχωρίως
αὐτὸ
ὀνομάσῃ. |
[57, 6] |
οὖν
καὶ
ὣς
ὁ
Γερμανικὸς
|
μὴ |
καὶ
αὖθις
στασιάσωσιν,
ἐς
τὴν |
[57, 24] |
γνώμην
πρῶτον
ἀνήρετο·
αἰδεσθεὶς
γὰρ
|
μὴ |
καὶ
ἑαυτῷ
τι
χαρίζεσθαι
δόξῃ, |
[57, 10] |
δοτῆρες
αὐτῶν
ἀπετέμνοντο,
δεινῶς
ἐφυλάττετο
|
μὴ |
καὶ
ἐφ´
ἑαυτοῦ
τοῦτο
γίγνεσθαι. |
[57, 7] |
διῴκει
λόγου
τι
ἄξιον
ὃ
|
μὴ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπεκοίνου.
καὶ |
[57, 17] |
τούτου
σωθείη.
κἂν
ἐθανατώθη,
εἰ
|
μὴ |
καταμαρτυρῶν
τις
αὐτοῦ
ἔφη
ποτὲ |
[57, 17] |
αὐτοῦ
τούτου
ἐξέθηκε,
ῥήματί
τινι
|
μὴ
|
Λατίνῳ
χρησάμενος.
ἐνθυμηθεὶς
οὖν
νυκτὸς |
[57, 2] |
εὐθὺς
ἀπὸ
τῆς
Νώλης
ἐπέστειλε,
|
μὴ |
λέγων
αὐτοκράτωρ
εἶναι·
ψηφισθὲν
γὰρ |
[57, 23] |
ὀφλισκάνειν·
ἃ
γὰρ
ἀπηρνοῦντό
τινες
|
μὴ |
λελαληκέναι,
ταῦτα
αὐτὸς
διισχυριζόμενος
εἰρῆσθαι
|
[57, 24] |
ἐπὶ
τούτῳ
κριθέντα
ἀπεκτόνει,
εἰ
|
μὴ |
ὁ
ὕπατος
αὐτὸν
ἐκεῖνον
τὴν |
[57, 17] |
τούτῳ,
διὰ
τὸ
τὸν
ἄνθρωπον
|
μὴ |
ὅτι
στῆναι
ἀλλὰ
μηδὲ
καθίζεσθαι |
[57, 3] |
αὐτῷ
περιπεποιηκέναι
ἐλέγετο,
ἔπραττεν,
ὅπως
|
μὴ |
παρ´
ἐκείνης
(καὶ
γὰρ
πάνυ |
[57, 1] |
ἅτε
πρὸς
τὸ
λεγόμενον
ἀλλὰ
|
μὴ
|
πρὸς
τὸ
βουλόμενον
συναινοῦντές
οἱ |
[57, 11] |
τοῦ
δήμου
ἐλευθερωθῆναί
ποτε
βουληθέντος
|
μὴ |
πρότερον
συνεπαινέσαι
πρὶν
τὸν
δεσπότην |
[57, 21] |
θεμελίους
αὐτῆς
πέριξ
κρατύνας
ὥστε
|
μὴ |
συγκινηθῆναι,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
πᾶν |
[57, 4] |
στρατοπέδῳ
λαμβάνειν
ἠξίουν,
ἀπειλοῦντες,
ἂν
|
μὴ |
τύχωσιν
αὐτῶν,
τό
τε
ἔθνος |
[57, 12] |
ζηλώσεως
ἕνεκα,
τὸ
δὲ
ἵνα
|
μὴ |
ὑπεραυχῇ,
πράττειν
ἐκέλευε.
πάνυ
γὰρ |
[57, 3] |
ἔχοντας
διέμελλε
καὶ
διῆγεν,
ὅπως
|
μὴ |
φθάσαντές
τι
νεοχμώσωσιν
ἐλπίδι
τοῦ |
[57, 11] |
ἀθρόους
ἀσπάζεσθαι
αὑτὸν
ἐκέλευσεν,
ἵνα
|
μὴ |
ὠστίζωνται.
τό
τε
σύμπαν
τοσαύτην |