HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ω = 118 formes différentes pour 299 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[52, 28]   ποιῆσαι, ὥστε αὐτοὺς πᾶν τὸ τῷ τῆς ἐπιτροπείας αὐτῶν χρόνῳ προσῆκον

[52, 2]   πρότερος εἶπε τοιάδε· ~μὴ θαυμάσῃς, ὦ Καῖσαρ, εἰ μέλλω σε ἀποτρέπειν

[52, 30]   ἄλλον τινὰ τοιοῦτον σύλλογον ἐν ᾧ τι καὶ χρηματισθῆναι δεῖ, συνιέναι

[52, 41]   ἐν τῷ ἔτει ἐκείνῳ ἐν ᾧ τὸ πέμπτον ὑπάτευσε, καὶ τὴν

[52, 28]   ἐσπράττειν. τοῦτο γὰρ καὶ ἐκείνοις ῥᾴω τὴν ἔσπραξιν ποιήσει καὶ τοῖς

[52, 31]   ἄλλοι ταῦθ´ ὁρῶντες βελτίους γίγνωνται φόβῳ τοῦ μὴ καὶ αὐτοὶ ἐκδημοσιευθῆναι.

[52, 13]   στασιάσουσί τινες, ἵνα μὴ καὶ ἐγὼ αὖθις εἴπω ὅτι πολλῷ μᾶλλον

[52, 28]   ἄλλα τὰ ἀναγκαίως ἀναλωθησόμενα ἔσται; ἐγὼ καὶ τοῦτο διδάξω, σμικρὸν ἐκεῖνο

[52, 26]   τέ τις καὶ παιδευθεὶς ὡς ἐγὼ λέγω νεώτερόν τι τολμήσει. πᾶν

[52, 11]   ταῦτα μοναρχῆσαι ἕλοιο. προῄρημαί τε ἐγὼ νῦν οὐ πάνθ´ ὅσα ἄν

[52, 15]   τοῦτο μὲν γὰρ οὔτ´ ἂν ἐγώ ποτε εἰπεῖν οὔτ´ ἂν σὺ

[52, 31]   λόγῳ τι προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ φρονῶ· κρείττω τε γὰρ καὶ

[52, 41]   τὴν τοῦ αὐτοκράτορος ἐπίκλησιν ἐπέθετο. λέγω δὲ οὐ τὴν ἐπὶ ταῖς

[52, 31]   ἐνδέχεται, τὴν τιμωρίαν αὐτοῦ ποιοῖο. λέγω δὲ ταῦτα χωρὶς ἢ εἴ

[52, 28]   τι ὠφελίαν οὐκ ἐλαχίστην παρέξει· λέγω δὲ τὸ κατ´ ὀλίγον σφας

[52, 38]   κεκωλυμένων. ~ταῦτα μὲν περὶ ἐκείνων λέγω, καθ´ ἁπάντων δέ σοι συμβουλεύω

[52, 12]   δίδοσθαι (τιμάς τε καὶ ἀρχὰς λέγω, καὶ ἔστιν ὅτε καὶ χρήματα)

[52, 25]   δήμου καὶ τῶν τῆς ἀρχῆς λέγω, καὶ τὰς ἐν τῇ Ῥώμῃ

[52, 16]   διοικηθῆναι. ~καὶ ὅτι ταῦτα ἀληθῆ λέγω, μαρτυρεῖ τὰ γεγονότα. τέως μὲν

[52, 26]   τις καὶ παιδευθεὶς ὡς ἐγὼ λέγω νεώτερόν τι τολμήσει. πᾶν γὰρ

[52, 31]   κρίσεις αἱ κατ´ αὐτοὺς γίγνονται, λέγω. τὸ γὰρ ὅτι τις ἐλοιδόρησέ

[52, 35]   βουλῆς ἢ ἔργῳ ἢ καὶ λόγῳ δοθὲν περιίδῃς. τοῖς μὲν γὰρ

[52, 34]   ἢ φυλάττεται τὰ χείρω, ἀκούων λόγῳ κεκωλυμένα. καὶ αὐτὸς μὲν ἀκριβῶς

[52, 33]   τῶν ἀμεινόνων ἀπολαύσων, μηδέποτ´ ἐθελήσῃς λόγῳ μὲν ἄλλοις ἔργῳ δὲ σαυτῷ

[52, 31]   ἐποίησαν. περὶ μὲν οὖν τῶν λόγῳ τι προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ

[52, 34]   τις μιμεῖται τὰ κρείττω, ὁρῶν ἔργῳ γιγνόμενα, ἢ φυλάττεται τὰ χείρω,

[52, 33]   μηδέποτ´ ἐθελήσῃς λόγῳ μὲν ἄλλοις ἔργῳ δὲ σαυτῷ φθονῆσαι. ~πάνθ´ ὅσα

[52, 35]   μήτε παρὰ τῆς βουλῆς ἢ ἔργῳ ἢ καὶ λόγῳ δοθὲν περιίδῃς.

[52, 29]   ἂν μήτε προσεπηρεάζωνται καὶ τῷ ἔργῳ πεισθῶσιν ὅτι πάντα ταῦτα καὶ

[52, 27]   ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ μόνῳ τῷ ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ οἱ λοιποὶ ῥᾷον

[52, 30]   τοιαῦτα πρός τε τοὺς συμμάχους αἰδῶ καὶ πρὸς τοὺς πολεμίους κατάπληξιν.

[52, 18]   συνελέξω, οὔτ´ ἂν Ἀντωνίῳ καὶ Λεπίδῳ συνέθου, οὔτ´ ἂν αὐτοὺς ἐκείνους

[52, 19]   αὐτὴν σπουδάζωσι. καὶ τοσοῦτόν γε δέω τοῦθ´ ὡς οὐκ ὀρθῶς εἰρημένον

[52, 36]   ἥκιστα μοναρχίᾳ συμφέρει. μήτ´ οὖν ἀθέῳ τινὶ μήτε γόητι συγχωρήσῃς εἶναι.

[52, 13]   ἀλλὰ τά γε πλείω καὶ μείζω διαμένει. καὶ μὴ εἴπῃς ὅτι

[52, 21]   αἴτια γίγνεται, τὰ δὲ δὴ μείζω σοὶ ἐπικοινοῦσθαι. βουλευτῇ γάρ τινι,

[52, 35]   θεὸς ἐγένετο, ὥστε σοὶ μὲν ἀγαθῷ τε ὄντι καὶ καλῶς ἄρχοντι

[52, 20]   τῆς ἐνδήμου ἀρχῆς χρόνῳ δικαζέτωσαν· συναγέσθω μὲν γὰρ δικαστήρια καὶ ἐκ

[52, 26]   βουλευτὰς τούς τε ἱππέας ταῦτα γιγνέσθω· ~τοὺς δὲ δὴ στρατιώτας ἀθανάτους,

[52, 20]   τὸ δ´ ὅλον ἐς ἐκείνους ἀνακείσθω. ~πολίαρχος δὲ δή τις ἔκ

[52, 33]   γὰρ δὴ τὰ τοιαῦτα μόνῳ προσκείσθω, καὶ μηδεὶς ἄλλος περὶ αὐτῶν

[52, 22]   καὶ ἡ τῶν ἐπιτηδείων παρασκευὴ προσκείσθω, τὸν δὲ ἐκ τῶν τοῦτο

[52, 21]   ἐκ τῶν ὁμοίων καὶ αὐτὸς αἱρείσθω ὥστε τά τε γένη καὶ

[52, 21]   τῶν πάντα τὰ καθήκοντα προπεπολιτευμένων ἀποδεικνύσθω, οὐχ ἵνα ἀποδημησάντων που τῶν

[52, 18]   ἐπὶ πλεῖόν σοι περὶ αὐτῆς διαλεχθῶ· οὐ γάρ που καὶ ὑπ´

[52, 39]   εἰπεῖν. ἓν δ´ οὖν ἐν κεφαλαίῳ καὶ κατὰ τῶν εἰρημένων καὶ

[52, 34]   ἵνα μὴ καὶ σφαλῇς ποτε ἀνεπιτηδείῳ τινὶ ὑπηρέτῃ πρός τι χρησάμενος,

[52, 8]   δέον ὁ τοιοῦτος πράττῃ, πολὺ πλείω ἄν σε τῶν πολεμίων βλάψειεν,

[52, 29]   καρποῦσθαι συνεσοίσουσι, καὶ προσέτι τὰ πλείω αὐτῶν οὐχ ἕτεροί τινες ἀλλ´

[52, 22]   στρατεύματα ἐν ταὐτῷ ἔθνει χειμάζῃ (πλείω γὰρ τούτων οὐκ ἂν συμβουλεύσαιμί

[52, 13]   ταῦτα ἀνετράπη, ἀλλὰ τά γε πλείω καὶ μείζω διαμένει. καὶ μὴ

[52, 42]   διεφθάρκει τινά· τὰ γὰρ δὴ πλείω καὶ πάνυ ἐτήρει, ὥστε μηδ´

[52, 18]   τε γὰρ πλείων ὑπάρχει, τόσῳ πλείω καὶ τὰ σώζοντα ἔχει, καὶ

[52, 31]   γε ἤδη διὰ τούτου πολὺ πλείω καὶ χαλεπώτερα λογοποιεῖσθαι καθ´ ἑαυτῶν

[52, 23]   ἔξω τῆς πόλεως ἀρχὰς ἐπιτρεπόμενοι, πλείω μὲν οἱ μείζους, ἐλάττω δὲ

[52, 24]   διάγειν ἔσται, ἵνα μὴ καὶ πλείω πράγματα ὧν καλῶς φέρειν δυνήσονται

[52, 9]   προστατείαις ἐπετησίοις ἢ καὶ ἐπὶ πλείω τινὰ χρόνον χρώμενοι καὶ ἐλεύθεροι

[52, 36]   τινα ἀληθῆ τὰ δὲ δὴ πλείω ψευδῆ λέγοντες, νεοχμοῦν ἐπαίρουσι. τὸ

[52, 8]   πλουτῆσαι δικαίως, μήτ´ ἰσχυρῷ μήτ´ ἀνδρείῳ μήτε συνετῷ γενέσθαι ἐξείη; ἂν

[52, 18]   τὰ στρατεύματα συνελέξω, οὔτ´ ἂν Ἀντωνίῳ καὶ Λεπίδῳ συνέθου, οὔτ´ ἂν

[52, 14]   βουλομένους σώζει. διόπερ καὶ σὲ ἀξιῶ μὴ πρὸς τὰς εὐπρεπείας τῶν

[52, 20]   στασιάσουσι γάρ, μήτε ἐπὶ τῷ συνεδρίῳ, διασπουδάσονται γάρ. μὴ μέντοι καὶ

[52, 28]   τὰ κτήματα τὰ ἐν τῷ δημοσίῳ ὄντα (πολλὰ δὲ ταῦτα ὁρῶ

[52, 13]   ἀλλὰ πάντα τὰ συμφέροντα τῷ δημοσίῳ προπρᾶξαι καὶ δόγμασι καὶ νόμοις

[52, 32]   πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν τῷ δημοσίῳ προσηκόντων, τῇ γερουσίᾳ ἀνατίθει· τά

[52, 33]   φύλαττε, καὶ μήτε ἐπὶ δυστυχίᾳ ἀκουσίῳ χαλεπήνῃς τινὶ μήτε ἐπ´ εὐτυχίᾳ

[52, 22]   τείχεσιν ἢ καὶ ἐν ἑνὶ πολιτικῷ στρατεύωνται, καλῶς ἔχει τοῦτο γίγνεσθαι·

[52, 25]   καὶ ἐπονείδιστόν ἐστιν ἐν τῷ βουλευτικῷ τινας ἐξετάζεσθαι· ἐκ δὲ δὴ

[52, 30]   περὶ μὲν οὖν τούτων ταῦτα γιγνώσκω, τὰς δ´ ἱπποδρομίας τὰς ἄνευ

[52, 16]   γὰρ οὔτε πολλοὶ ἦμεν οὔτε μεγάλῳ τινὶ τῶν πλησιοχώρων διεφέρομεν, καλῶς

[52, 33]   μόνος ἐντυχών, ὑπὲρ τοῦ μηδενὶ ἄλλῳ ἐκδήλους αὐτὰς γίγνεσθαι, εὐθέως αὐτὰς

[52, 22]   τούτους γὰρ δὴ ἑκατέρους μηδενὶ ἄλλῳ κολάζειν ἐπιτρέψῃς, ἵνα μὴ οὕτω

[52, 2]   ~μὴ θαυμάσῃς, ὦ Καῖσαρ, εἰ μέλλω σε ἀποτρέπειν ἀπὸ τῆς μοναρχίας,

[52, 9]   ὅτι ταῦθ´ οὕτως ἔχει καὶ πολλῷ κρείττους αἱ δημοκρατίαι τῶν μοναρχιῶν

[52, 13]   καὶ ἐγὼ αὖθις εἴπω ὅτι πολλῷ μᾶλλον οὐκ ἂν ἀνάσχοιντο μοναρχούμενοι.

[52, 16]   πολλὰς ἤδη γενεὰς ἐν κλύδωνι πολλῷ φερομένη σαλεύει τε καὶ ᾄττει

[52, 1]   τῇ τε γερουσίᾳ καὶ τῷ δήμῳ ἐπιτρέψαι. ἐποιήσατο δὲ τὴν διάγνωσιν

[52, 20]   τῷ πλήθει ἢ καὶ τῷ δήμῳ ἔτι τινὰ αὐτῶν ποιήσῃ, στασιάσουσι

[52, 13]   ἔξεστί σοι, καὶ ἀπόδος τῷ δήμῳ καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰ

[52, 7]   πρὸ τῆς ἀληθείας προπεταννύντας, ὀνόματι ἐννόμῳ δικαστηρίου τὴν ἑαυτῶν ἐπιθυμίαν ἀποπιμπλάναι.

[52, 4]   γεγονὸς καὶ ἐς θεοὺς ἀφῆξον, ἄνω βλέπει, καὶ οὔτε ἐθέλει ὑπὸ

[52, 15]   καὶ τοὺς ἀσθενεστέρους μισθούμενοι, πάντα ἄνω καὶ κάτω φύρουσι· πλεῖστα δὲ

[52, 41]   {καὶ} ὁ Καῖσαρ, καὶ ὅσα ἄνω μοι τοῦ λόγου εἴρηται, ἔπραξεν

[52, 15]   ᾖ πᾶν ὅ τι ἂν βουλευσαμένῳ σοι μετὰ τῶν ὁμοτίμων ἀρέσῃ,

[52, 15]   τε δῆμον καὶ τὴν βουλὴν δουλωσαμένῳ, παραινῶ. τοῦτο μὲν γὰρ οὔτ´

[52, 25]   ὦσι, πλὴν τῶν ἐν τῷ τεταγμένῳ ἐστρατευμένων. τούτων μὲν γὰρ τῶν

[52, 28]   ἁπλῶς τοῖς ἐπικαρπίαν τινὰ τῷ κεκτημένῳ αὐτὰ παρέχουσι, καὶ τέλη καταστῆσαι

[52, 33]   τήν τε παρρησίαν παντὶ τῷ βουλομένῳ καὶ ὁτιοῦν συμβουλεῦσαί σοι μετὰ

[52, 14]   διδοὺς παιδὶ δή τινι καὶ μαινομένῳ ξίφος ὀρέγει, ὁ δ´ ἐκείνοις

[52, 26]   καὶ ζημία ἅμα ἀγαθῶν ἀνδρῶν στερομένῳ καὶ κακοδοξία τῆς αἰτιάσεως συμβαίνει.

[52, 31]   τις ἄοπλος ὢν ἐπιβουλεύει τῷ ὡπλισμένῳ· καὶ μόνως ἂν οὕτως αὐτῶν

[52, 34]   δ´ ἀνθρωπίνως τὸ ἐπιεικὲς τῷ νενομισμένῳ παραμιγνύῃ, τάχ´ ἂν καὶ σωφρονίσειεν

[52, 36]   διὸ καὶ ἐκείνους φυλάσσεσθαί σοι παραινῶ. μὴ γὰρ ὅτι καὶ Ἀρείου

[52, 17]   ~ὅτι μὲν οὖν ὀρθῶς σοι παραινῶ, μοναρχεῖσθαι τὸν δῆμον ἀξιῶν, πάλαι

[52, 22]   Ἰταλίαν τοιαῦτα μέρη νεῖμαί σοι παραινῶ· πολλή τε γὰρ καὶ πολυάνθρωπος

[52, 34]   πλὴν τῶν πάνυ ἀνηκέστων, μεταχειρίζεσθαι παραινῶ, τὰ δ´ ὀρθῶς ὑπ´ αὐτῶν

[52, 30]   τόνδε τὸν τρόπον διοικεῖν σοι παραινῶ. τὸ μὲν ἄστυ τοῦτο καὶ

[52, 15]   δῆμον καὶ τὴν βουλὴν δουλωσαμένῳ, παραινῶ. τοῦτο μὲν γὰρ οὔτ´ ἂν

[52, 7]   φεύγει, ἄν τε δημοσίᾳ, καὶ ἐκείνῳ δικασταὶ καθίζουσιν ἐκ τῶν ὁμοίων

[52, 41]   εἴρηται, ἔπραξεν ἐν τῷ ἔτει ἐκείνῳ ἐν ᾧ τὸ πέμπτον ὑπάτευσε,

[52, 31]   βουλευτήριον ὑπάγῃς μηδὲν προκαταγνούς, καὶ ἐκείνῳ πᾶσαν τὴν περὶ αὐτῶν διαψήφισιν

[52, 30]   χρησιμώτερον καὶ ἑαυτῷ καὶ τῷ κοινῷ μετιέναι. περὶ μὲν οὖν τούτων

[52, 33]   σοὶ γὰρ δὴ τὰ τοιαῦτα μόνῳ προσκείσθω, καὶ μηδεὶς ἄλλος περὶ

[52, 27]   τε γὰρ ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ μόνῳ τῷ ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ οἱ

[52, 31]   τι προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ φρονῶ· κρείττω τε γὰρ καὶ ὑψηλότερον

[52, 41]   κατὰ καιρὸν μᾶλλον ἐν τῷ χρόνῳ γενησόμενα. καὶ αὐτῷ καὶ ὁ

[52, 20]   ἐν τῷ τῆς ἐνδήμου ἀρχῆς χρόνῳ δικαζέτωσαν· συναγέσθω μὲν γὰρ δικαστήρια

[52, 28]   τὸ τῷ τῆς ἐπιτροπείας αὐτῶν χρόνῳ προσῆκον ἐξ ἁπασῶν τῶν προσόδων

[52, 18]   συνέθου, οὔτ´ ἂν αὐτοὺς ἐκείνους ἠμύνω. καὶ ὅτι μὲν ὀρθῶς καὶ

[52, 28]   ἀναλωθησόμενα ἔσται; ἐγὼ καὶ τοῦτο διδάξω, σμικρὸν ἐκεῖνο ὑπειπών, ὅτι κἂν

[52, 16]   Ἰταλίαν κατεστρεψάμεθα· ἀφ´ οὗ δὲ ἔξω αὐτῆς ἐξήχθημεν, καὶ ἐπὶ πολλὰ

[52, 21]   ὧν ἂν εἴπω, καὶ τοῖς ἔξω αὐτῆς μέχρι πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίων

[52, 25]   πόλει καθ´ ἕκαστον χρηματίσεως εἶδος, ἔξω δὲ καθ´ ἕκαστον ἔθνος, εἷς

[52, 25]   τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ καὶ τὰς ἔξω πάσας οἱ ἱππῆς διαχειριζέτωσαν, καὶ

[52, 42]   πᾶσι τοῖς βουλεύουσι μὴ ἐκδημεῖν ἔξω τῆς Ἰταλίας, ἂν μὴ αὐτός

[52, 23]   μισθὸν πάντες οὗτοι οἱ τὰς ἔξω τῆς πόλεως ἀρχὰς ἐπιτρεπόμενοι, πλείω

[52, 30]   τε γὰρ εὐπόρους ἄλογόν ἐστιν ἔξω τι τῶν πατρίδων ἀναγκαστοὺς δαπανᾶν,

[52, 30]   αἱ πόλεις μάτην ἐπιτρίβωνται μήτε ἔξω τις τῶν ἀξιονίκων ἀσκῇ, δυνάμενος

[52, 34]   μηδενὸς αἰτιάζηται, μηδὲ προσποιοῦ εἰδέναι, ἔξω τῶν ἐς τὸ δημόσιον πλημμελουμένων.

[52, 3]   αἱρησόμενοι, τὴν διάγνωσιν αὐτοῦ ποιησώμεθα. λέξω δὲ μετὰ παρρησίας· οὔτε γὰρ

[52, 18]   ἀντήρω, οὔτ´ ἂν τὰ στρατεύματα συνελέξω, οὔτ´ ἂν Ἀντωνίῳ καὶ Λεπίδῳ

[52, 29]   πάντα ἐσάπαξ ἀπαιτεῖσθαι. ~καὶ οὐκ ἀγνοῶ μὲν ὅτι τινὲς τῶν τε

[52, 32]   πάντας, πλὴν ἄν τις ἢ μηδέπω βουλεύῃ ἢ καὶ ἐν τοῖς

[52, 32]   ὢν κρίνηται. ἄτοπον γὰρ τὸν μηδέπω δεδημαρχηκότα ἢ ἠγορανομηκότα ψῆφον κατά

[52, 21]   ἐκεῖνοι δ´ ὑποστρατηγείτωσαν οἷς ἂν εἴπω, καὶ ἅπαξ καὶ δεύτερον) εἶθ´

[52, 21]   τῇ πόλει, πλὴν ὧν ἂν εἴπω, καὶ τοῖς ἔξω αὐτῆς μέχρι

[52, 13]   ἵνα μὴ καὶ ἐγὼ αὖθις εἴπω ὅτι πολλῷ μᾶλλον οὐκ ἂν

[52, 39]   βούλομαι πράττειν· πολλὰ γὰρ καὶ παραλείπω διὰ τὸ μὴ οἷόν τε

[52, 8]   ἐκεῖνο δὲ δὴ μόνον ἀναγκαίως ἐρῶ, ὅτι ἂν μὲν μηδὲν δέον

[52, 15]   κοινὸν ἀναφερόμενα μήτε ἐν τῷ φανερῷ βουλευόμενα μήτε {ἐν} τοῖς παρακελευστοῖς

[52, 38]   ἐπαινεῖν πολλοὶ ἔν γε τῷ φανερῷ τοὺς ἀδικοῦντάς σφας ἀναγκάζονται, ἀνταγωνιζόμενοι

[52, 4]   ἀσμενέστατα, ἄν τε καὶ ἐν ἑτέρῳ ἴδῃ, καὶ προάγει ἑτοίμως καὶ

[52, 8]   οἱ δὲ πλούτῳ οἱ δὲ ἑτέρῳ τινὶ ἐπαιρόμενοι, ἄλλως μὲν οὐ

[52, 17]   πράγματ´ ἀνώσῃς, ἄν τε καὶ ἑτέρῳ τινὶ ἐπιτρέψῃς, παμπόλλων μὲν ὄντων

[52, 37]   προέχον πᾶν ὑποπτεύων μήτε τῷ καταδεεστέρῳ παντὶ πιστεύων. καὶ τοὺς μὲν

[52, 0]   Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ δευτέρῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς

[52, 15]   ἐγχειριζόμενοι ἀπ´ ἀρετῆς ἀλλὰ μὴ κλήρῳ καὶ σπουδαρχίᾳ ἀποδεικνύωνται, καὶ οἱ

[52, 18]   ἀπεκτόνεσαν, οὔτ´ ἂν τὰ ὅπλα ἀντήρω, οὔτ´ ἂν τὰ στρατεύματα συνελέξω,

[52, 20]   μήτε ἐν τῷ τῆς ἀρχῆς καιρῷ ὅπλα τινὶ αὐτῶν ἐγχειρίσῃς μήτε

[52, 34]   ἔργῳ γιγνόμενα, ἢ φυλάττεται τὰ χείρω, ἀκούων λόγῳ κεκωλυμένα. καὶ αὐτὸς

[52, 18]   καὶ τὰ σώζοντα ἔχει, καὶ μακρῷ τὸ φυλάξαι τι τοῦ κτήσασθαι

[52, 13]   τε οὖν καὶ τἆλλα ἃ μικρῷ πρόσθεν εἶπον ἐνθυμηθεὶς φρόνησον ἕως

[52, 28]   δημοσίῳ ὄντα (πολλὰ δὲ ταῦτα ὁρῶ διὰ τοὺς πολέμους γεγονότα) πωλῆσαι,

[52, 5]   δὲ δὴ τούτων ὄντων οὐχ ὁρῶ τί ποτ´ ἂν εἰκότως ἐπάρειέ

[52, 43]   χώρας ἠλλάξατο. κεῖται δὲ οὐ πόρρω τῆς κατὰ Συρρεντὸν ἠπείρου, χρηστὸν

[52, 34]   ἑνί τινι τῆς ὅλης οἰκουμένης θεάτρῳ ζήσῃ, καὶ οὐχ οἷόν τέ

[52, 8]   καλῶς μήτε πλουτῆσαι δικαίως, μήτ´ ἰσχυρῷ μήτ´ ἀνδρείῳ μήτε συνετῷ γενέσθαι

[52, 39]   εἰρημένων καὶ κατὰ τῶν λοιπῶν φράσω. ἂν γὰρ ὅσα ἂν ἕτερόν

[52, 18]   ἄν γε ἐθελήσῃς αὐτὴν ὡς παραινέσω σοι διοικῆσαι. καί με μὴ

[52, 18]   ὑπ´ ἀδολεσχίας τινὸς ἄλλως τοῦτο ποιήσω, ἀλλ´ ἵνα ἀκριβῶς καταμάθῃς ὅτι

[52, 9]   δημοκρατίαις τοιοῦτό τι πρόσεστιν, ἀλλ´ ὅσῳ ἂν πλείους καὶ πλουτῶσι καὶ

[52, 35]   καὶ μνημεῖα τῆς ἀδικίας γιγνόμενα· ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπὶ πλεῖον ἀνταρκέσῃ,

[52, 19]   περὶ τοῦ πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογούμενος· ὅσῳ γὰρ ἂν πλείους εὐδόκιμοι ἄνδρες

[52, 38]   ὅσα δύνασαι καὶ ποιήσῃς· ἀλλ´ ὅσῳ μᾶλλον πάνθ´ ὅσα ἂν βουληθῇς

[52, 18]   τὸ μέγεθος τῆς ἀρχῆς φοβηθῇς. ὅσῳ τε γὰρ πλείων ὑπάρχει, τόσῳ

[52, 9]   πλείους καὶ πλουτῶσι καὶ ἀνδρίζωνται, τόσῳ μᾶλλον αὐτοί τε φιλοτιμοῦνται καὶ

[52, 38]   ἂν βουληθῇς καὶ δυνήσῃ πρᾶξαι, τόσῳ μᾶλλον προθυμοῦ πάνθ´ ὅσα προσήκει

[52, 18]   ὅσῳ τε γὰρ πλείων ὑπάρχει, τόσῳ πλείω καὶ τὰ σώζοντα ἔχει,

[52, 42]   καὶ μετὰ ταῦτα τιμητεύσας σὺν τῷ Ἀγρίππᾳ ἄλλα τέ τινα διώρθωσε

[52, 22]   ἀδύνατός ἐστιν ὑπὸ τῶν ἐν τῷ ἄστει ἀρχόντων καλῶς διοικεῖσθαι. δεῖ

[52, 22]   τούτων οὐκ ἂν συμβουλεύσαιμί σοι τῷ αὐτῷ ἄρχοντι ἐπιτρέψαι) δεήσει που

[52, 23]   διαφέρει τι ἄν τε ἐν τῷ αὐτῷ ἔθνει ἄν τε καὶ

[52, 25]   αἰσχρὸν καὶ ἐπονείδιστόν ἐστιν ἐν τῷ βουλευτικῷ τινας ἐξετάζεσθαι· ἐκ δὲ

[52, 33]   ἐκκαμῇ. τήν τε παρρησίαν παντὶ τῷ βουλομένῳ καὶ ὁτιοῦν συμβουλεῦσαί σοι

[52, 21]   ἐπικοινοῦσθαι. βουλευτῇ γάρ τινι, καὶ τῷ γε ἀρίστῳ μετὰ τὸν πολίαρχον,

[52, 18]   ὅτι καὶ δυνατὸν καὶ ῥᾴδιον τῷ γε ἔμφρονι τὸ καὶ καλῶς

[52, 26]   δοκεῖν ἐξεῖναί σφισιν ὀρθῶς ζῆν, τῷ δ´ ἄρχοντι αὐτῶν καὶ ζημία

[52, 28]   ἁπάντων τὰ κτήματα τὰ ἐν τῷ δημοσίῳ ὄντα (πολλὰ δὲ ταῦτα

[52, 13]   ἀφεῖναι, ἀλλὰ πάντα τὰ συμφέροντα τῷ δημοσίῳ προπρᾶξαι καὶ δόγμασι καὶ

[52, 32]   τὰ πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν τῷ δημοσίῳ προσηκόντων, τῇ γερουσίᾳ ἀνατίθει·

[52, 1]   πράγματα τῇ τε γερουσίᾳ καὶ τῷ δήμῳ ἐπιτρέψαι. ἐποιήσατο δὲ τὴν

[52, 20]   ἐπὶ τῷ πλήθει ἢ καὶ τῷ δήμῳ ἔτι τινὰ αὐτῶν ποιήσῃ,

[52, 13]   ἕως ἔξεστί σοι, καὶ ἀπόδος τῷ δήμῳ καὶ τὰ ὅπλα καὶ

[52, 12]   οὔτ´ ἄλλως μεγάλην οἴονται δεῖν τῷ διδόντι αὐτὸ χάριν ἔχειν ἅτε

[52, 29]   ὅτι, ἂν μήτε προσεπηρεάζωνται καὶ τῷ ἔργῳ πεισθῶσιν ὅτι πάντα ταῦτα

[52, 27]   γὰρ ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ μόνῳ τῷ ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ οἱ λοιποὶ

[52, 41]   τοῦ λόγου εἴρηται, ἔπραξεν ἐν τῷ ἔτει ἐκείνῳ ἐν ᾧ τὸ

[52, 12]   πρὸς ἐκείνους ἰσομοιρίας λυποῖντο ἢ τῷ καὶ αὐτοί τινος ἀξιοῦσθαι χαίροιεν,

[52, 42]   ὥσπερ τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ ~τῷ Καίσαρι καὶ τοῖς παισὶ τοῖς

[52, 8]   πῶς γάρ, εἰ μήτε γεννηθῆναί τῳ καλῶς μήτε πλουτῆσαι δικαίως, μήτ´

[52, 37]   τὸ προέχον πᾶν ὑποπτεύων μήτε τῷ καταδεεστέρῳ παντὶ πιστεύων. καὶ τοὺς

[52, 28]   πᾶσιν ἁπλῶς τοῖς ἐπικαρπίαν τινὰ τῷ κεκτημένῳ αὐτὰ παρέχουσι, καὶ τέλη

[52, 30]   τι χρησιμώτερον καὶ ἑαυτῷ καὶ τῷ κοινῷ μετιέναι. περὶ μὲν οὖν

[52, 6]   ἂν ῥᾳδίως πλουτεῖν) οὔτε συμφέρει τῷ κρατοῦντι γίγνεσθαι· αὐτίκα γὰρ ἂν

[52, 7]   ὅταν τι παρὰ τὸ δοκοῦν τῷ κρατοῦντι ποιήσωσι· κἂν ἄρα τινὲς

[52, 35]   ἄλλων οὐδεὶς ἑκὼν τοιοῦτό τι τῷ κρατοῦντι ψηφίζεσθαι δοκεῖ, πάντα δὲ

[52, 4]   διὰ τοῦτο καὶ ἄρχεσθαι ἐν τῷ μέρει ὑπομένουσι· καὶ πλεονεκτεῖσθαι οὐκ

[52, 12]   τινὰ καταγιγνώσκοντες, ἂν ῥᾳδίως ἐπὶ τῷ μὴ τυχεῖν ὧν ἂν προσδοκήσωσι

[52, 39]   παρὰ σαυτῷ μέγα φυλακτήριον ἐν τῷ μηδένα ποτὲ ἀδικῆσαι ἔχων θάρσει,

[52, 37]   ~τῇ μὲν οὖν γνώμῃ καὶ τῷ μηδενὸς πλείονος τῶν ὑπαρχόντων ἐπιθυμεῖν

[52, 34]   ἂν δ´ ἀνθρωπίνως τὸ ἐπιεικὲς τῷ νενομισμένῳ παραμιγνύῃ, τάχ´ ἂν καὶ

[52, 40]   τὴν τοῦ αὐτοκράτορος, ὥσπερ καὶ τῷ πατρί σου ἔδωκαν, σεβιοῦσι δέ

[52, 13]   αὐτοῦ κατέγνωσαν, μέμνησαι δὲ ὅπως τῷ πατρί σου προσηνέχθησαν, ὅτι τινὰ

[52, 0]   ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ. Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ δευτέρῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.

[52, 37]   διελέγχειν· βραδύνας μὲν γὰρ ἐν τῷ πιστεῦσαί τινα οὐδὲν μέγα ἀδικηθήσῃ,

[52, 20]   αὐτοὺς αἱροῦ, καὶ μήτε ἐπὶ τῷ πλήθει ἢ καὶ τῷ δήμῳ

[52, 20]   ποιήσῃ, στασιάσουσι γάρ, μήτε ἐπὶ τῷ συνεδρίῳ, διασπουδάσονται γάρ. μὴ μέντοι

[52, 24]   ὁ ἕτερος αὐτῶν ἐπαίσθηταί τι τῷ σώματι, μήτι γε καὶ ἐνδεὴς

[52, 30]   διαγνώσεως ἐχόμενον εἴη, πεμπέτωσαν, ἀλλὰ τῷ τε ἄρχοντί σφων δηλούτωσαν ὅσα

[52, 41]   τὴν τὸ κράτος διασημαίνουσαν, ὥσπερ τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ ~τῷ Καίσαρι

[52, 25]   στρατοπέδοις ὦσι, πλὴν τῶν ἐν τῷ τεταγμένῳ ἐστρατευμένων. τούτων μὲν γὰρ

[52, 20]   αὐτοὺς ἀποφήνῃς, καὶ μήτε ἐν τῷ τῆς ἀρχῆς καιρῷ ὅπλα τινὶ

[52, 20]   ἕκαστοι, πλὴν τῶν φονικῶν, ἐν τῷ τῆς ἐνδήμου ἀρχῆς χρόνῳ δικαζέτωσαν·

[52, 5]   σε μοναρχῆσαι ἐπιθυμῆσαι. πρὸς γὰρ τῷ τοῖς δήμοις χαλεπὸν εἶναι τὸ

[52, 20]   τινὲς νεοχμώσουσι, στρατοπέδων κύριοι ἐν τῷ τῶν ὀνομάτων φρονήματι γενόμενοι, καὶ

[52, 15]   τὸ κοινὸν ἀναφερόμενα μήτε ἐν τῷ φανερῷ βουλευόμενα μήτε {ἐν} τοῖς

[52, 38]   καὶ ἐπαινεῖν πολλοὶ ἔν γε τῷ φανερῷ τοὺς ἀδικοῦντάς σφας ἀναγκάζονται,

[52, 41]   καὶ κατὰ καιρὸν μᾶλλον ἐν τῷ χρόνῳ γενησόμενα. καὶ αὐτῷ καὶ

[52, 31]   ὅτι τις ἄοπλος ὢν ἐπιβουλεύει τῷ ὡπλισμένῳ· καὶ μόνως ἂν οὕτως

[52, 15]   ἀσθενεστέρους μισθούμενοι, πάντα ἄνω καὶ κάτω φύρουσι· πλεῖστα δὲ δὴ παρ´

[52, 7]   καὶ ἀτιμίᾳ καὶ φυγῇ καὶ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, οἷα ἔν τε ἀρχῇ

[52, 33]   καθ´ ἑαυτόν, δι´ ἅπερ εἶπον, δικαζέτω. μετὰ γὰρ δὴ σοῦ ἀεὶ

[52, 25]   γένηται, μηδὲν αὐτὸν ἡ ἡλικία ἐμποδιζέτω πρὸς τὸ μὴ οὐ καὶ

[52, 22]   ἐς μόνον τὸν ὑπατευκότα ἄρχοντα ἀνηκέτω, πλὴν περί τε τῶν ἑκατοντάρχων

[52, 22]   ἀπὸ τῶν στρατηγῶν αὐτῷ φοιτώσας κρινέτω. καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ καὶ

[52, 8]   μήτ´ ἰσχυρῷ μήτ´ ἀνδρείῳ μήτε συνετῷ γενέσθαι ἐξείη; ἂν δὲ ἐάσῃς

[52, 30]   ἢ μέτρα ἰδίᾳ τις αὐτῶν ἐχέτω, ἀλλὰ τοῖς ἡμετέροις καὶ ἐκεῖνοι

[52, 26]   νεοχμώσῃ τι, καὶ ἐλεγχθήτω καὶ κολασθήτω. μὴ γὰρ δὴ φοβηθῇς ὅτι

[52, 26]   καὶ ὣς νεοχμώσῃ τι, καὶ ἐλεγχθήτω καὶ κολασθήτω. μὴ γὰρ δὴ

[52, 23]   ἀλλοτρίᾳ ἀποζῆν, οὔτ´ ἀορίστῳ καὶ ἀσταθμήτῳ ἀναλώματι ὥσπερ νῦν χρῆσθαι. καὶ

[52, 20]   χρόνου διελθόντος, ὅσον ἂν αὐτάρκη ἑκάστῳ σφῶν νομίσῃς εἶναι. οὕτω γὰρ

[52, 37]   μηδὲ αὖ συκοφαντεῖσθαι ἔα· μηδὲ ἔστω τινὶ αὐτῶν αὐτὸ τοῦτο ἔγκλημα,

[52, 33]   αὐτοτελὴς οὕτω τις τὸ παράπαν ἔστω ὥστε μὴ οὐκ ἐφέσιμον ἀπ´

[52, 21]   γάρ τινι, καὶ τῷ γε ἀρίστῳ μετὰ τὸν πολίαρχον, μᾶλλον ἤ

[52, 23]   ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ ἀποζῆν, οὔτ´ ἀορίστῳ καὶ ἀσταθμήτῳ ἀναλώματι ὥσπερ νῦν

[52, 0]   ΒΙΒΛΙΟΝ. Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ δευτέρῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α.

[52, 23]   ἐπιτρεπόμενοι, πλείω μὲν οἱ μείζους, ἐλάττω δὲ οἱ καταδεέστεροι, μέσον δὲ

[52, 34]   καὶ ῥᾷόν τις μιμεῖται τὰ κρείττω, ὁρῶν ἔργῳ γιγνόμενα, ἢ φυλάττεται

[52, 4]   γίγνεσθαι βούλονται, καὶ πάντα τὰ κρείττω πᾶσιν αὐτοῖς συνεύχονται. καὶ ἄν

[52, 31]   προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ φρονῶ· κρείττω τε γὰρ καὶ ὑψηλότερον πάσης

[52, 22]   οὐκ ἂν συμβουλεύσαιμί σοι τῷ αὐτῷ ἄρχοντι ἐπιτρέψαι) δεήσει που τοὺς

[52, 23]   τι ἄν τε ἐν τῷ αὐτῷ ἔθνει ἄν τε καὶ ἐν

[52, 41]   ἐν τῷ χρόνῳ γενησόμενα. καὶ αὐτῷ καὶ ὁ Ἀγρίππας πρὸς πάντα,

[52, 35]   σοῦ τιμὴ φέρει, σοὶ δ´ αὐτῷ μεῖζον μὲν τῶν ὑπαρχόντων οὐδὲν

[52, 1]   πάντα τὰ ἀπόρρητα ἀνεκοίνου) καὶ αὐτῷ ὁ Ἀγρίππας πρότερος εἶπε τοιάδε·

[52, 32]   τοῦ κρείττονος ὡς καὶ ἰσότιμοι αὐτῷ ὄντες ἀξιωθῶσι, καὶ τὸ πάντα

[52, 5]   ἔχειν δοκεῖν βούλεται (πολέμιον γὰρ αὐτῷ πᾶν ἐπὶ τούτῳ τὸ κρατοῦν

[52, 12]   τε οὕτως ἔχοντος ἔχθος ἂν αὐτῷ παρὰ τῶν διαμαρτανόντων ὧν χρῄζουσι

[52, 5]   εἶναι τὸ πολίτευμα, πολὺ δυσχερέστερον αὐτῷ σοι γένοιτο ἄν. ἢ οὐχ

[52, 10]   καὶ περὶ τῶν ἰδίᾳ σοὶ αὐτῷ συμφερόντων εἰπεῖν, πῶς μὲν ἂν

[52, 19]   ὄντα ἀπαλλάξῃς, ἀλλὰ καὶ χρήματα αὐτῷ τὰ ἀναγκαῖα δός. ἀντὶ δὲ

[52, 22]   ἐκ τῆς πόλεως ἐξιόντα, καὶ αὐτῷ τά τε ἰδιωτικὰ πράγματα καὶ

[52, 26]   κακὸς καὶ ἀχάριστος γένηται, μηδὲν αὐτῷ τοιοῦτον ἐπιτρέψῃς ἐξ οὗ δεινόν

[52, 22]   ἀναπομπίμους τὰς ἀπὸ τῶν στρατηγῶν αὐτῷ φοιτώσας κρινέτω. καὶ μὴ θαυμάσῃς

[52, 11]   ὅσα καὶ οἱ πάνυ ἄριστα αὐτῷ χρώμενοι καὶ ποιεῖν καὶ πάσχειν

[52, 12]   γάρ τις φύσει καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ ἀρέσκει, κἀγαθόν τι ἐπαυρέσθαι παρὰ

[52, 30]   δυνάμενος ἄλλο τι χρησιμώτερον καὶ ἑαυτῷ καὶ τῷ κοινῷ μετιέναι. περὶ

[52, 14]   καὶ τὴν διοίκησιν τῶν κοινῶν ἑαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς

[52, 34]   ἀκριβῶς πάντα πρᾶττε, μηδεμίαν συγγνώμην σεαυτῷ νέμων, ὥστε καὶ εὖ εἰδὼς

[52, 35]   μέντοι μηδὲ ναόν ποτε περιίδῃς σαυτῷ γενόμενον. μάτην γὰρ παμπληθῆ χρήματα

[52, 35]   οὕτω σοι προσφέρεσθαι γνώμην δίδωμι· σαυτῷ δὲ δὴ μήτε ἔξαλλόν τι

[52, 35]   τήν τε οὖν ἄλλην λαμπρότητα σαυτῷ διὰ τῶν ἀγαθῶν ἔργων παρασκεύαζε,

[52, 38]   καὶ ἀεί γε αὐτὸς παρὰ σαυτῷ ἐξέταζε, εἴτε ὀρθῶς τι ποιεῖς

[52, 39]   αὐτοῖς ζῇς; ὥστ´ αὐτὸς παρὰ σαυτῷ μέγα φυλακτήριον ἐν τῷ μηδένα

[52, 33]   λόγῳ μὲν ἄλλοις ἔργῳ δὲ σαυτῷ φθονῆσαι. ~πάνθ´ ὅσα τοὺς ἀρχομένους

[52, 22]   δὲ δύο πολιτικὰ στρατεύματα ἐν ταὐτῷ ἔθνει χειμάζῃ (πλείω γὰρ τούτων

[52, 28]   ἂν πολιτευώμεθα, καὶ ἀργυρίζεσθαί τινα, οὕτω βουλευώμεθα. φημὶ τοίνυν χρῆναί σε

[52, 34]   τὴν ἀξίαν τῶν ἔργων τιμᾶν· οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα ποιήσειας αὐτοὺς

[52, 15]   δὲ κακοὶ ἄνευ συστάσεως κολάζωνται. οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα τά τε

[52, 33]   γίγνεσθαι, εὐθέως αὐτὰς ἀπαλείφεσθαι κέλευε· οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα τὴν ἑκάστου

[52, 34]   βούλει, καὶ λέγε καὶ ποίει. οὕτω γὰρ ἂν μᾶλλον παιδεύσειας αὐτοὺς

[52, 26]   διδασκάλους ἑκατέρων δημοσιεύοντας ἐμμίσθους ἔχοντες. οὕτω γὰρ εὐθὺς ἐκ παίδων πάνθ´

[52, 28]   ἐπὶ μετρίοις τισὶ τόκοις ἐκδανεῖσαι. οὕτω γὰρ ἥ τε γῆ ἐνεργὸς

[52, 25]   καὶ ἔμπειροι τῶν πραγμάτων γίγνωνται· οὕτω γὰρ οἵ τε ἀρχόμενοι μᾶλλον

[52, 30]   ἀξιώσεις, ὅσας ἂν δοκιμάσῃ, προσφερέτωσαν. οὕτω γὰρ οὔτ´ ἀναλώσουσί τι οὔτ´

[52, 20]   αὐτάρκη ἑκάστῳ σφῶν νομίσῃς εἶναι. οὕτω γὰρ οὔτε τινὲς νεοχμώσουσι, στρατοπέδων

[52, 19]   συμμάχων τῶν τε ὑπηκόων ἐπιλεξάμενος· οὕτω γὰρ σύ τε πολλοῖς συνεργοῖς

[52, 14]   τε ἰσχυρότατοι καὶ οἱ πενέστατοι. οὕτω γὰρ τά τε ἐπιβάλλοντά σφισιν

[52, 31]   φέρῃ πλὴν τῶν ἐκείνης δογμάτων· οὕτω γὰρ τό τε ἀξίωμα τὸ

[52, 7]   μὲν οὖν ταῖς μοναρχίαις ταῦθ´ οὕτω γίγνεται· ἐν δὲ δὴ ταῖς

[52, 24]   οὖν βουλευτὰς ταῦτά τε καὶ οὕτω διέπειν φημὶ χρῆναι, τῶν δὲ

[52, 34]   ἀχαρίστως τι πράξουσιν· οὐδὲν γὰρ οὕτω καὶ δουλοῖ καὶ οἰκειοῦταί τινα,

[52, 31]   ἵν´ ὡς περὶ τῶν θεῶν, οὕτω καὶ περὶ σοῦ φρονῶσιν ὅτι

[52, 32]   μοίρᾳ κολάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν οὕτω, καὶ τἆλλα τὰ πλεῖστα καὶ

[52, 16]   νῦν διὰ σὲ μικρὸν ἀναπέπνευκεν, οὕτω καὶ τὸν λοιπὸν αἰῶνα μετ´

[52, 12]   ζήλωσιν τῶν χειρόνων μετέρχοιντο, καὶ οὕτω κἂν ἐξ αὐτῶν τῶν τιμῶν

[52, 4]   ἐκ τῶν νόμων ἐπαινοῦσι. κἂν οὕτω πολιτεύωνται, {καὶ} κοινὰ μὲν τὰ

[52, 13]   δὴ καὶ καταδραμεῖν ἄλλως εὐκατηγόρητον οὕτω πρᾶγμα ἠθέλησα, ἀλλὰ δεῖξαί σοι

[52, 36]   ὄντως ἐπιθυμεῖς γενέσθαι, ταῦτά τε οὕτῳ πρᾶττε, καὶ προσέτι τὸ μὲν

[52, 35]   ~πρὸς μὲν οὖν τοὺς ἄλλους οὕτω σοι προσφέρεσθαι γνώμην δίδωμι· σαυτῷ

[52, 13]   γεγόνασιν. οὐ μέντοι καὶ ἁπλῶς οὕτω συμβουλεύω σοι τὴν ἀρχὴν ἀφεῖναι,

[52, 22]   ἄλλῳ κολάζειν ἐπιτρέψῃς, ἵνα μὴ οὕτω τινὰ αὐτῶν φοβῶνται ὥστε ποτὲ

[52, 38]   αἰτιωμένου σε ἀκούσῃς· μηδ´ ἀναμείνῃς οὕτω τινὰ ἐκφρονῆσαί ποτε ὥστε σοι

[52, 33]   μήτε γὰρ αὐτόδικος μήτ´ αὐτοτελὴς οὕτω τις τὸ παράπαν ἔστω ὥστε

[52, 8]   οἱ μὲν γένει οἱ δὲ πλούτῳ οἱ δὲ ἑτέρῳ τινὶ ἐπαιρόμενοι,

[52, 19]   καὶ γένει καὶ ἀρετῇ καὶ πλούτῳ φερομένους ἐς τὴν ἱππάδα κατάλεξον,

[52, 7]   τηλικαύτῃ καὶ ἐν πλήθει ἀνθρώπων τοσούτῳ, ἄλλως τε καὶ ἐν μεταβολῇ

[52, 35]   γὰρ ἂν ἐπὶ πλεῖον ἀνταρκέσῃ, τοσούτῳ μᾶλλον καὶ ἡ κακοδοξία αὐτῶν

[52, 19]   πλείους εὐδόκιμοι ἄνδρες συνῶσί σοι, τοσούτῳ ῥᾷον αὐτός τε ἐν δέοντι

[52, 26]   ὅτι σὲ αἰτιάσεταί τις ἐπὶ τούτῳ, ἄν γε πάνθ´ ὅσα εἴρηκα

[52, 27]   αὐτοί τε γὰρ ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ μόνῳ τῷ ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ

[52, 33]   τοὺς τρόπους αὐτῶν ἀκριβέστερον ἐν τούτῳ προκαταμανθάνων ὀρθῶς σφισιν ἔχῃς χρῆσθαι,

[52, 12]   ἵνα μὴ καὶ ἀναξίους ἐν τούτῳ σφᾶς τοῦ καλῶς πάσχειν ἀποφήνωσιν·

[52, 5]   (πολέμιον γὰρ αὐτῷ πᾶν ἐπὶ τούτῳ τὸ κρατοῦν ὡς πλήθει γίγνεται)

[52, 38]   λέγω, καθ´ ἁπάντων δέ σοι συμβουλεύω μήτ´ ἀποχρήσασθαί ποτε τῇ ἐξουσίᾳ,

[52, 22]   μείζους ἡγεμονίας λαμβανέτωσαν. ~ὧδε γὰρ συμβουλεύω σοι διατάξαι. τήν τε Ἰταλίαν

[52, 13]   οὐ μέντοι καὶ ἁπλῶς οὕτω συμβουλεύω σοι τὴν ἀρχὴν ἀφεῖναι, ἀλλὰ

[52, 30]   τοῦτο μὲν δὴ διὰ ταῦτ´ ἀπαγορεύω παντάπασι μηδαμόθι ἄλλοθι πλὴν ἐνταῦθα

[52, 26]   τε ἱππέων ταῦτά σοι συμβουλεύειν ἔχω, καὶ νὴ Δία καὶ ἐκεῖνα,

Livre, Chap.
[52, 28]	ποιῆσαι, ὥστε αὐτοὺς πᾶν τὸ	τῷ	τῆς ἐπιτροπείας αὐτῶν χρόνῳ προσῆκον
[52, 2]	πρότερος εἶπε τοιάδε· ~μὴ θαυμάσῃς,	ὦ	Καῖσαρ, εἰ μέλλω σε ἀποτρέπειν
[52, 30]	ἄλλον τινὰ τοιοῦτον σύλλογον ἐν	ᾧ	τι καὶ χρηματισθῆναι δεῖ, συνιέναι
[52, 41]	ἐν τῷ ἔτει ἐκείνῳ ἐν	ᾧ	τὸ πέμπτον ὑπάτευσε, καὶ τὴν
[52, 28]	ἐσπράττειν. τοῦτο γὰρ καὶ ἐκείνοις	ῥᾴω	τὴν ἔσπραξιν ποιήσει καὶ τοῖς
[52, 31]	ἄλλοι ταῦθ´ ὁρῶντες βελτίους γίγνωνται	φόβῳ	τοῦ μὴ καὶ αὐτοὶ ἐκδημοσιευθῆναι.
[52, 13]	στασιάσουσί τινες, ἵνα μὴ καὶ	ἐγὼ	αὖθις εἴπω ὅτι πολλῷ μᾶλλον
[52, 28]	ἄλλα τὰ ἀναγκαίως ἀναλωθησόμενα ἔσται;	ἐγὼ	καὶ τοῦτο διδάξω, σμικρὸν ἐκεῖνο
[52, 26]	τέ τις καὶ παιδευθεὶς ὡς	ἐγὼ	λέγω νεώτερόν τι τολμήσει. πᾶν
[52, 11]	ταῦτα μοναρχῆσαι ἕλοιο. προῄρημαί τε	ἐγὼ	νῦν οὐ πάνθ´ ὅσα ἄν
[52, 15]	τοῦτο μὲν γὰρ οὔτ´ ἂν	ἐγώ	ποτε εἰπεῖν οὔτ´ ἂν σὺ
[52, 31]	λόγῳ τι προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´	ἐγὼ	φρονῶ· κρείττω τε γὰρ καὶ
[52, 41]	τὴν τοῦ αὐτοκράτορος ἐπίκλησιν ἐπέθετο.	λέγω	δὲ οὐ τὴν ἐπὶ ταῖς
[52, 31]	ἐνδέχεται, τὴν τιμωρίαν αὐτοῦ ποιοῖο.	λέγω	δὲ ταῦτα χωρὶς ἢ εἴ
[52, 28]	τι ὠφελίαν οὐκ ἐλαχίστην παρέξει·	λέγω	δὲ τὸ κατ´ ὀλίγον σφας
[52, 38]	κεκωλυμένων. ~ταῦτα μὲν περὶ ἐκείνων	λέγω,	καθ´ ἁπάντων δέ σοι συμβουλεύω
[52, 12]	δίδοσθαι (τιμάς τε καὶ ἀρχὰς	λέγω,	καὶ ἔστιν ὅτε καὶ χρήματα)
[52, 25]	δήμου καὶ τῶν τῆς ἀρχῆς	λέγω,	καὶ τὰς ἐν τῇ Ῥώμῃ
[52, 16]	διοικηθῆναι. ~καὶ ὅτι ταῦτα ἀληθῆ	λέγω,	μαρτυρεῖ τὰ γεγονότα. τέως μὲν
[52, 26]	τις καὶ παιδευθεὶς ὡς ἐγὼ	λέγω	νεώτερόν τι τολμήσει. πᾶν γὰρ
[52, 31]	κρίσεις αἱ κατ´ αὐτοὺς γίγνονται,	λέγω.	τὸ γὰρ ὅτι τις ἐλοιδόρησέ
[52, 35]	βουλῆς ἢ ἔργῳ ἢ καὶ	λόγῳ	δοθὲν περιίδῃς. τοῖς μὲν γὰρ
[52, 34]	ἢ φυλάττεται τὰ χείρω, ἀκούων	λόγῳ	κεκωλυμένα. καὶ αὐτὸς μὲν ἀκριβῶς
[52, 33]	τῶν ἀμεινόνων ἀπολαύσων, μηδέποτ´ ἐθελήσῃς	λόγῳ	μὲν ἄλλοις ἔργῳ δὲ σαυτῷ
[52, 31]	ἐποίησαν. περὶ μὲν οὖν τῶν	λόγῳ	τι προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ
[52, 34]	τις μιμεῖται τὰ κρείττω, ὁρῶν	ἔργῳ	γιγνόμενα, ἢ φυλάττεται τὰ χείρω,
[52, 33]	μηδέποτ´ ἐθελήσῃς λόγῳ μὲν ἄλλοις	ἔργῳ	δὲ σαυτῷ φθονῆσαι. ~πάνθ´ ὅσα
[52, 35]	μήτε παρὰ τῆς βουλῆς ἢ	ἔργῳ	ἢ καὶ λόγῳ δοθὲν περιίδῃς.
[52, 29]	ἂν μήτε προσεπηρεάζωνται καὶ τῷ	ἔργῳ	πεισθῶσιν ὅτι πάντα ταῦτα καὶ
[52, 27]	ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ μόνῳ τῷ	ἔργῳ	σχολάζοντες, καὶ οἱ λοιποὶ ῥᾷον
[52, 30]	τοιαῦτα πρός τε τοὺς συμμάχους	αἰδῶ	καὶ πρὸς τοὺς πολεμίους κατάπληξιν.
[52, 18]	συνελέξω, οὔτ´ ἂν Ἀντωνίῳ καὶ	Λεπίδῳ	συνέθου, οὔτ´ ἂν αὐτοὺς ἐκείνους
[52, 19]	αὐτὴν σπουδάζωσι. καὶ τοσοῦτόν γε	δέω	τοῦθ´ ὡς οὐκ ὀρθῶς εἰρημένον
[52, 36]	ἥκιστα μοναρχίᾳ συμφέρει. μήτ´ οὖν	ἀθέῳ	τινὶ μήτε γόητι συγχωρήσῃς εἶναι.
[52, 13]	ἀλλὰ τά γε πλείω καὶ	μείζω	διαμένει. καὶ μὴ εἴπῃς ὅτι
[52, 21]	αἴτια γίγνεται, τὰ δὲ δὴ	μείζω	σοὶ ἐπικοινοῦσθαι. βουλευτῇ γάρ τινι,
[52, 35]	θεὸς ἐγένετο, ὥστε σοὶ μὲν	ἀγαθῷ	τε ὄντι καὶ καλῶς ἄρχοντι
[52, 20]	τῆς ἐνδήμου ἀρχῆς χρόνῳ δικαζέτωσαν·	συναγέσθω	μὲν γὰρ δικαστήρια καὶ ἐκ
[52, 26]	βουλευτὰς τούς τε ἱππέας ταῦτα	γιγνέσθω·	~τοὺς δὲ δὴ στρατιώτας ἀθανάτους,
[52, 20]	τὸ δ´ ὅλον ἐς ἐκείνους	ἀνακείσθω.	~πολίαρχος δὲ δή τις ἔκ
[52, 33]	γὰρ δὴ τὰ τοιαῦτα μόνῳ	προσκείσθω,	καὶ μηδεὶς ἄλλος περὶ αὐτῶν
[52, 22]	καὶ ἡ τῶν ἐπιτηδείων παρασκευὴ	προσκείσθω,	τὸν δὲ ἐκ τῶν τοῦτο
[52, 21]	ἐκ τῶν ὁμοίων καὶ αὐτὸς	αἱρείσθω	ὥστε τά τε γένη καὶ
[52, 21]	τῶν πάντα τὰ καθήκοντα προπεπολιτευμένων	ἀποδεικνύσθω,	οὐχ ἵνα ἀποδημησάντων που τῶν
[52, 18]	ἐπὶ πλεῖόν σοι περὶ αὐτῆς	διαλεχθῶ·	οὐ γάρ που καὶ ὑπ´
[52, 39]	εἰπεῖν. ἓν δ´ οὖν ἐν	κεφαλαίῳ	καὶ κατὰ τῶν εἰρημένων καὶ
[52, 34]	ἵνα μὴ καὶ σφαλῇς ποτε	ἀνεπιτηδείῳ	τινὶ ὑπηρέτῃ πρός τι χρησάμενος,
[52, 8]	δέον ὁ τοιοῦτος πράττῃ, πολὺ	πλείω	ἄν σε τῶν πολεμίων βλάψειεν,
[52, 29]	καρποῦσθαι συνεσοίσουσι, καὶ προσέτι τὰ	πλείω	αὐτῶν οὐχ ἕτεροί τινες ἀλλ´
[52, 22]	στρατεύματα ἐν ταὐτῷ ἔθνει χειμάζῃ	(πλείω	γὰρ τούτων οὐκ ἂν συμβουλεύσαιμί
[52, 13]	ταῦτα ἀνετράπη, ἀλλὰ τά γε	πλείω	καὶ μείζω διαμένει. καὶ μὴ
[52, 42]	διεφθάρκει τινά· τὰ γὰρ δὴ	πλείω	καὶ πάνυ ἐτήρει, ὥστε μηδ´
[52, 18]	τε γὰρ πλείων ὑπάρχει, τόσῳ	πλείω	καὶ τὰ σώζοντα ἔχει, καὶ
[52, 31]	γε ἤδη διὰ τούτου πολὺ	πλείω	καὶ χαλεπώτερα λογοποιεῖσθαι καθ´ ἑαυτῶν
[52, 23]	ἔξω τῆς πόλεως ἀρχὰς ἐπιτρεπόμενοι,	πλείω	μὲν οἱ μείζους, ἐλάττω δὲ
[52, 24]	διάγειν ἔσται, ἵνα μὴ καὶ	πλείω	πράγματα ὧν καλῶς φέρειν δυνήσονται
[52, 9]	προστατείαις ἐπετησίοις ἢ καὶ ἐπὶ	πλείω	τινὰ χρόνον χρώμενοι καὶ ἐλεύθεροι
[52, 36]	τινα ἀληθῆ τὰ δὲ δὴ	πλείω	ψευδῆ λέγοντες, νεοχμοῦν ἐπαίρουσι. τὸ
[52, 8]	πλουτῆσαι δικαίως, μήτ´ ἰσχυρῷ μήτ´	ἀνδρείῳ	μήτε συνετῷ γενέσθαι ἐξείη; ἂν
[52, 18]	τὰ στρατεύματα συνελέξω, οὔτ´ ἂν	Ἀντωνίῳ	καὶ Λεπίδῳ συνέθου, οὔτ´ ἂν
[52, 14]	βουλομένους σώζει. διόπερ καὶ σὲ	ἀξιῶ	μὴ πρὸς τὰς εὐπρεπείας τῶν
[52, 20]	στασιάσουσι γάρ, μήτε ἐπὶ τῷ	συνεδρίῳ,	διασπουδάσονται γάρ. μὴ μέντοι καὶ
[52, 28]	τὰ κτήματα τὰ ἐν τῷ	δημοσίῳ	ὄντα (πολλὰ δὲ ταῦτα ὁρῶ
[52, 13]	ἀλλὰ πάντα τὰ συμφέροντα τῷ	δημοσίῳ	προπρᾶξαι καὶ δόγμασι καὶ νόμοις
[52, 32]	πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν τῷ	δημοσίῳ	προσηκόντων, τῇ γερουσίᾳ ἀνατίθει· τά
[52, 33]	φύλαττε, καὶ μήτε ἐπὶ δυστυχίᾳ	ἀκουσίῳ	χαλεπήνῃς τινὶ μήτε ἐπ´ εὐτυχίᾳ
[52, 22]	τείχεσιν ἢ καὶ ἐν ἑνὶ	πολιτικῷ	στρατεύωνται, καλῶς ἔχει τοῦτο γίγνεσθαι·
[52, 25]	καὶ ἐπονείδιστόν ἐστιν ἐν τῷ	βουλευτικῷ	τινας ἐξετάζεσθαι· ἐκ δὲ δὴ
[52, 30]	περὶ μὲν οὖν τούτων ταῦτα	γιγνώσκω,	τὰς δ´ ἱπποδρομίας τὰς ἄνευ
[52, 16]	γὰρ οὔτε πολλοὶ ἦμεν οὔτε	μεγάλῳ	τινὶ τῶν πλησιοχώρων διεφέρομεν, καλῶς
[52, 33]	μόνος ἐντυχών, ὑπὲρ τοῦ μηδενὶ	ἄλλῳ	ἐκδήλους αὐτὰς γίγνεσθαι, εὐθέως αὐτὰς
[52, 22]	τούτους γὰρ δὴ ἑκατέρους μηδενὶ	ἄλλῳ	κολάζειν ἐπιτρέψῃς, ἵνα μὴ οὕτω
[52, 2]	~μὴ θαυμάσῃς, ὦ Καῖσαρ, εἰ	μέλλω	σε ἀποτρέπειν ἀπὸ τῆς μοναρχίας,
[52, 9]	ὅτι ταῦθ´ οὕτως ἔχει καὶ	πολλῷ	κρείττους αἱ δημοκρατίαι τῶν μοναρχιῶν
[52, 13]	καὶ ἐγὼ αὖθις εἴπω ὅτι	πολλῷ	μᾶλλον οὐκ ἂν ἀνάσχοιντο μοναρχούμενοι.
[52, 16]	πολλὰς ἤδη γενεὰς ἐν κλύδωνι	πολλῷ	φερομένη σαλεύει τε καὶ ᾄττει
[52, 1]	τῇ τε γερουσίᾳ καὶ τῷ	δήμῳ	ἐπιτρέψαι. ἐποιήσατο δὲ τὴν διάγνωσιν
[52, 20]	τῷ πλήθει ἢ καὶ τῷ	δήμῳ	ἔτι τινὰ αὐτῶν ποιήσῃ, στασιάσουσι
[52, 13]	ἔξεστί σοι, καὶ ἀπόδος τῷ	δήμῳ	καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰ
[52, 7]	πρὸ τῆς ἀληθείας προπεταννύντας, ὀνόματι	ἐννόμῳ	δικαστηρίου τὴν ἑαυτῶν ἐπιθυμίαν ἀποπιμπλάναι.
[52, 4]	γεγονὸς καὶ ἐς θεοὺς ἀφῆξον,	ἄνω	βλέπει, καὶ οὔτε ἐθέλει ὑπὸ
[52, 15]	καὶ τοὺς ἀσθενεστέρους μισθούμενοι, πάντα	ἄνω	καὶ κάτω φύρουσι· πλεῖστα δὲ
[52, 41]	{καὶ} ὁ Καῖσαρ, καὶ ὅσα	ἄνω	μοι τοῦ λόγου εἴρηται, ἔπραξεν
[52, 15]	ᾖ πᾶν ὅ τι ἂν	βουλευσαμένῳ	σοι μετὰ τῶν ὁμοτίμων ἀρέσῃ,
[52, 15]	τε δῆμον καὶ τὴν βουλὴν	δουλωσαμένῳ,	παραινῶ. τοῦτο μὲν γὰρ οὔτ´
[52, 25]	ὦσι, πλὴν τῶν ἐν τῷ	τεταγμένῳ	ἐστρατευμένων. τούτων μὲν γὰρ τῶν
[52, 28]	ἁπλῶς τοῖς ἐπικαρπίαν τινὰ τῷ	κεκτημένῳ	αὐτὰ παρέχουσι, καὶ τέλη καταστῆσαι
[52, 33]	τήν τε παρρησίαν παντὶ τῷ	βουλομένῳ	καὶ ὁτιοῦν συμβουλεῦσαί σοι μετὰ
[52, 14]	διδοὺς παιδὶ δή τινι καὶ	μαινομένῳ	ξίφος ὀρέγει, ὁ δ´ ἐκείνοις
[52, 26]	καὶ ζημία ἅμα ἀγαθῶν ἀνδρῶν	στερομένῳ	καὶ κακοδοξία τῆς αἰτιάσεως συμβαίνει.
[52, 31]	τις ἄοπλος ὢν ἐπιβουλεύει τῷ	ὡπλισμένῳ·	καὶ μόνως ἂν οὕτως αὐτῶν
[52, 34]	δ´ ἀνθρωπίνως τὸ ἐπιεικὲς τῷ	νενομισμένῳ	παραμιγνύῃ, τάχ´ ἂν καὶ σωφρονίσειεν
[52, 36]	διὸ καὶ ἐκείνους φυλάσσεσθαί σοι	παραινῶ.	μὴ γὰρ ὅτι καὶ Ἀρείου
[52, 17]	~ὅτι μὲν οὖν ὀρθῶς σοι	παραινῶ,	μοναρχεῖσθαι τὸν δῆμον ἀξιῶν, πάλαι
[52, 22]	Ἰταλίαν τοιαῦτα μέρη νεῖμαί σοι	παραινῶ·	πολλή τε γὰρ καὶ πολυάνθρωπος
[52, 34]	πλὴν τῶν πάνυ ἀνηκέστων, μεταχειρίζεσθαι	παραινῶ,	τὰ δ´ ὀρθῶς ὑπ´ αὐτῶν
[52, 30]	τόνδε τὸν τρόπον διοικεῖν σοι	παραινῶ.	τὸ μὲν ἄστυ τοῦτο καὶ
[52, 15]	δῆμον καὶ τὴν βουλὴν δουλωσαμένῳ,	παραινῶ.	τοῦτο μὲν γὰρ οὔτ´ ἂν
[52, 7]	φεύγει, ἄν τε δημοσίᾳ, καὶ	ἐκείνῳ	δικασταὶ καθίζουσιν ἐκ τῶν ὁμοίων
[52, 41]	εἴρηται, ἔπραξεν ἐν τῷ ἔτει	ἐκείνῳ	ἐν ᾧ τὸ πέμπτον ὑπάτευσε,
[52, 31]	βουλευτήριον ὑπάγῃς μηδὲν προκαταγνούς, καὶ	ἐκείνῳ	πᾶσαν τὴν περὶ αὐτῶν διαψήφισιν
[52, 30]	χρησιμώτερον καὶ ἑαυτῷ καὶ τῷ	κοινῷ	μετιέναι. περὶ μὲν οὖν τούτων
[52, 33]	σοὶ γὰρ δὴ τὰ τοιαῦτα	μόνῳ	προσκείσθω, καὶ μηδεὶς ἄλλος περὶ
[52, 27]	τε γὰρ ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ	μόνῳ	τῷ ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ οἱ
[52, 31]	τι προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ	φρονῶ·	κρείττω τε γὰρ καὶ ὑψηλότερον
[52, 41]	κατὰ καιρὸν μᾶλλον ἐν τῷ	χρόνῳ	γενησόμενα. καὶ αὐτῷ καὶ ὁ
[52, 20]	ἐν τῷ τῆς ἐνδήμου ἀρχῆς	χρόνῳ	δικαζέτωσαν· συναγέσθω μὲν γὰρ δικαστήρια
[52, 28]	τὸ τῷ τῆς ἐπιτροπείας αὐτῶν	χρόνῳ	προσῆκον ἐξ ἁπασῶν τῶν προσόδων
[52, 18]	συνέθου, οὔτ´ ἂν αὐτοὺς ἐκείνους	ἠμύνω.	καὶ ὅτι μὲν ὀρθῶς καὶ
[52, 28]	ἀναλωθησόμενα ἔσται; ἐγὼ καὶ τοῦτο	διδάξω,	σμικρὸν ἐκεῖνο ὑπειπών, ὅτι κἂν
[52, 16]	Ἰταλίαν κατεστρεψάμεθα· ἀφ´ οὗ δὲ	ἔξω	αὐτῆς ἐξήχθημεν, καὶ ἐπὶ πολλὰ
[52, 21]	ὧν ἂν εἴπω, καὶ τοῖς	ἔξω	αὐτῆς μέχρι πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίων
[52, 25]	πόλει καθ´ ἕκαστον χρηματίσεως εἶδος,	ἔξω	δὲ καθ´ ἕκαστον ἔθνος, εἷς
[52, 25]	τε ἄλλῃ Ἰταλίᾳ καὶ τὰς	ἔξω	πάσας οἱ ἱππῆς διαχειριζέτωσαν, καὶ
[52, 42]	πᾶσι τοῖς βουλεύουσι μὴ ἐκδημεῖν	ἔξω	τῆς Ἰταλίας, ἂν μὴ αὐτός
[52, 23]	μισθὸν πάντες οὗτοι οἱ τὰς	ἔξω	τῆς πόλεως ἀρχὰς ἐπιτρεπόμενοι, πλείω
[52, 30]	τε γὰρ εὐπόρους ἄλογόν ἐστιν	ἔξω	τι τῶν πατρίδων ἀναγκαστοὺς δαπανᾶν,
[52, 30]	αἱ πόλεις μάτην ἐπιτρίβωνται μήτε	ἔξω	τις τῶν ἀξιονίκων ἀσκῇ, δυνάμενος
[52, 34]	μηδενὸς αἰτιάζηται, μηδὲ προσποιοῦ εἰδέναι,	ἔξω	τῶν ἐς τὸ δημόσιον πλημμελουμένων.
[52, 3]	αἱρησόμενοι, τὴν διάγνωσιν αὐτοῦ ποιησώμεθα.	λέξω	δὲ μετὰ παρρησίας· οὔτε γὰρ
[52, 18]	ἀντήρω, οὔτ´ ἂν τὰ στρατεύματα	συνελέξω,	οὔτ´ ἂν Ἀντωνίῳ καὶ Λεπίδῳ
[52, 29]	πάντα ἐσάπαξ ἀπαιτεῖσθαι. ~καὶ οὐκ	ἀγνοῶ	μὲν ὅτι τινὲς τῶν τε
[52, 32]	πάντας, πλὴν ἄν τις ἢ	μηδέπω	βουλεύῃ ἢ καὶ ἐν τοῖς
[52, 32]	ὢν κρίνηται. ἄτοπον γὰρ τὸν	μηδέπω	δεδημαρχηκότα ἢ ἠγορανομηκότα ψῆφον κατά
[52, 21]	ἐκεῖνοι δ´ ὑποστρατηγείτωσαν οἷς ἂν	εἴπω,	καὶ ἅπαξ καὶ δεύτερον) εἶθ´
[52, 21]	τῇ πόλει, πλὴν ὧν ἂν	εἴπω,	καὶ τοῖς ἔξω αὐτῆς μέχρι
[52, 13]	ἵνα μὴ καὶ ἐγὼ αὖθις	εἴπω	ὅτι πολλῷ μᾶλλον οὐκ ἂν
[52, 39]	βούλομαι πράττειν· πολλὰ γὰρ καὶ	παραλείπω	διὰ τὸ μὴ οἷόν τε
[52, 8]	ἐκεῖνο δὲ δὴ μόνον ἀναγκαίως	ἐρῶ,	ὅτι ἂν μὲν μηδὲν δέον
[52, 15]	κοινὸν ἀναφερόμενα μήτε ἐν τῷ	φανερῷ	βουλευόμενα μήτε {ἐν} τοῖς παρακελευστοῖς
[52, 38]	ἐπαινεῖν πολλοὶ ἔν γε τῷ	φανερῷ	τοὺς ἀδικοῦντάς σφας ἀναγκάζονται, ἀνταγωνιζόμενοι
[52, 4]	ἀσμενέστατα, ἄν τε καὶ ἐν	ἑτέρῳ	ἴδῃ, καὶ προάγει ἑτοίμως καὶ
[52, 8]	οἱ δὲ πλούτῳ οἱ δὲ	ἑτέρῳ	τινὶ ἐπαιρόμενοι, ἄλλως μὲν οὐ
[52, 17]	πράγματ´ ἀνώσῃς, ἄν τε καὶ	ἑτέρῳ	τινὶ ἐπιτρέψῃς, παμπόλλων μὲν ὄντων
[52, 37]	προέχον πᾶν ὑποπτεύων μήτε τῷ	καταδεεστέρῳ	παντὶ πιστεύων. καὶ τοὺς μὲν
[52, 0]	Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ πεντηκοστῷ	δευτέρῳ	τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α. Ὡς
[52, 15]	ἐγχειριζόμενοι ἀπ´ ἀρετῆς ἀλλὰ μὴ	κλήρῳ	καὶ σπουδαρχίᾳ ἀποδεικνύωνται, καὶ οἱ
[52, 18]	ἀπεκτόνεσαν, οὔτ´ ἂν τὰ ὅπλα	ἀντήρω,	οὔτ´ ἂν τὰ στρατεύματα συνελέξω,
[52, 20]	μήτε ἐν τῷ τῆς ἀρχῆς	καιρῷ	ὅπλα τινὶ αὐτῶν ἐγχειρίσῃς μήτε
[52, 34]	ἔργῳ γιγνόμενα, ἢ φυλάττεται τὰ	χείρω,	ἀκούων λόγῳ κεκωλυμένα. καὶ αὐτὸς
[52, 18]	καὶ τὰ σώζοντα ἔχει, καὶ	μακρῷ	τὸ φυλάξαι τι τοῦ κτήσασθαι
[52, 13]	τε οὖν καὶ τἆλλα ἃ	μικρῷ	πρόσθεν εἶπον ἐνθυμηθεὶς φρόνησον ἕως
[52, 28]	δημοσίῳ ὄντα (πολλὰ δὲ ταῦτα	ὁρῶ	διὰ τοὺς πολέμους γεγονότα) πωλῆσαι,
[52, 5]	δὲ δὴ τούτων ὄντων οὐχ	ὁρῶ	τί ποτ´ ἂν εἰκότως ἐπάρειέ
[52, 43]	χώρας ἠλλάξατο. κεῖται δὲ οὐ	πόρρω	τῆς κατὰ Συρρεντὸν ἠπείρου, χρηστὸν
[52, 34]	ἑνί τινι τῆς ὅλης οἰκουμένης	θεάτρῳ	ζήσῃ, καὶ οὐχ οἷόν τέ
[52, 8]	καλῶς μήτε πλουτῆσαι δικαίως, μήτ´	ἰσχυρῷ	μήτ´ ἀνδρείῳ μήτε συνετῷ γενέσθαι
[52, 39]	εἰρημένων καὶ κατὰ τῶν λοιπῶν	φράσω.	ἂν γὰρ ὅσα ἂν ἕτερόν
[52, 18]	ἄν γε ἐθελήσῃς αὐτὴν ὡς	παραινέσω	σοι διοικῆσαι. καί με μὴ
[52, 18]	ὑπ´ ἀδολεσχίας τινὸς ἄλλως τοῦτο	ποιήσω,	ἀλλ´ ἵνα ἀκριβῶς καταμάθῃς ὅτι
[52, 9]	δημοκρατίαις τοιοῦτό τι πρόσεστιν, ἀλλ´	ὅσῳ	ἂν πλείους καὶ πλουτῶσι καὶ
[52, 35]	καὶ μνημεῖα τῆς ἀδικίας γιγνόμενα·	ὅσῳ	γὰρ ἂν ἐπὶ πλεῖον ἀνταρκέσῃ,
[52, 19]	περὶ τοῦ πλήθους αὐτῶν ἀκριβολογούμενος·	ὅσῳ	γὰρ ἂν πλείους εὐδόκιμοι ἄνδρες
[52, 38]	ὅσα δύνασαι καὶ ποιήσῃς· ἀλλ´	ὅσῳ	μᾶλλον πάνθ´ ὅσα ἂν βουληθῇς
[52, 18]	τὸ μέγεθος τῆς ἀρχῆς φοβηθῇς.	ὅσῳ	τε γὰρ πλείων ὑπάρχει, τόσῳ
[52, 9]	πλείους καὶ πλουτῶσι καὶ ἀνδρίζωνται,	τόσῳ	μᾶλλον αὐτοί τε φιλοτιμοῦνται καὶ
[52, 38]	ἂν βουληθῇς καὶ δυνήσῃ πρᾶξαι,	τόσῳ	μᾶλλον προθυμοῦ πάνθ´ ὅσα προσήκει
[52, 18]	ὅσῳ τε γὰρ πλείων ὑπάρχει,	τόσῳ	πλείω καὶ τὰ σώζοντα ἔχει,
[52, 42]	καὶ μετὰ ταῦτα τιμητεύσας σὺν	τῷ	Ἀγρίππᾳ ἄλλα τέ τινα διώρθωσε
[52, 22]	ἀδύνατός ἐστιν ὑπὸ τῶν ἐν	τῷ	ἄστει ἀρχόντων καλῶς διοικεῖσθαι. δεῖ
[52, 22]	τούτων οὐκ ἂν συμβουλεύσαιμί σοι	τῷ	αὐτῷ ἄρχοντι ἐπιτρέψαι) δεήσει που
[52, 23]	διαφέρει τι ἄν τε ἐν	τῷ	αὐτῷ ἔθνει ἄν τε καὶ
[52, 25]	αἰσχρὸν καὶ ἐπονείδιστόν ἐστιν ἐν	τῷ	βουλευτικῷ τινας ἐξετάζεσθαι· ἐκ δὲ
[52, 33]	ἐκκαμῇ. τήν τε παρρησίαν παντὶ	τῷ	βουλομένῳ καὶ ὁτιοῦν συμβουλεῦσαί σοι
[52, 21]	ἐπικοινοῦσθαι. βουλευτῇ γάρ τινι, καὶ	τῷ	γε ἀρίστῳ μετὰ τὸν πολίαρχον,
[52, 18]	ὅτι καὶ δυνατὸν καὶ ῥᾴδιον	τῷ	γε ἔμφρονι τὸ καὶ καλῶς
[52, 26]	δοκεῖν ἐξεῖναί σφισιν ὀρθῶς ζῆν,	τῷ	δ´ ἄρχοντι αὐτῶν καὶ ζημία
[52, 28]	ἁπάντων τὰ κτήματα τὰ ἐν	τῷ	δημοσίῳ ὄντα (πολλὰ δὲ ταῦτα
[52, 13]	ἀφεῖναι, ἀλλὰ πάντα τὰ συμφέροντα	τῷ	δημοσίῳ προπρᾶξαι καὶ δόγμασι καὶ
[52, 32]	τὰ πλεῖστα καὶ μέγιστα τῶν	τῷ	δημοσίῳ προσηκόντων, τῇ γερουσίᾳ ἀνατίθει·
[52, 1]	πράγματα τῇ τε γερουσίᾳ καὶ	τῷ	δήμῳ ἐπιτρέψαι. ἐποιήσατο δὲ τὴν
[52, 20]	ἐπὶ τῷ πλήθει ἢ καὶ	τῷ	δήμῳ ἔτι τινὰ αὐτῶν ποιήσῃ,
[52, 13]	ἕως ἔξεστί σοι, καὶ ἀπόδος	τῷ	δήμῳ καὶ τὰ ὅπλα καὶ
[52, 12]	οὔτ´ ἄλλως μεγάλην οἴονται δεῖν	τῷ	διδόντι αὐτὸ χάριν ἔχειν ἅτε
[52, 29]	ὅτι, ἂν μήτε προσεπηρεάζωνται καὶ	τῷ	ἔργῳ πεισθῶσιν ὅτι πάντα ταῦτα
[52, 27]	γὰρ ἄμεινον πολεμήσουσι τούτῳ μόνῳ	τῷ	ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ οἱ λοιποὶ
[52, 41]	τοῦ λόγου εἴρηται, ἔπραξεν ἐν	τῷ	ἔτει ἐκείνῳ ἐν ᾧ τὸ
[52, 12]	πρὸς ἐκείνους ἰσομοιρίας λυποῖντο ἢ	τῷ	καὶ αὐτοί τινος ἀξιοῦσθαι χαίροιεν,
[52, 42]	ὥσπερ τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ	~τῷ	Καίσαρι καὶ τοῖς παισὶ τοῖς
[52, 8]	πῶς γάρ, εἰ μήτε γεννηθῆναί	τῳ	καλῶς μήτε πλουτῆσαι δικαίως, μήτ´
[52, 37]	τὸ προέχον πᾶν ὑποπτεύων μήτε	τῷ	καταδεεστέρῳ παντὶ πιστεύων. καὶ τοὺς
[52, 28]	πᾶσιν ἁπλῶς τοῖς ἐπικαρπίαν τινὰ	τῷ	κεκτημένῳ αὐτὰ παρέχουσι, καὶ τέλη
[52, 30]	τι χρησιμώτερον καὶ ἑαυτῷ καὶ	τῷ	κοινῷ μετιέναι. περὶ μὲν οὖν
[52, 6]	ἂν ῥᾳδίως πλουτεῖν) οὔτε συμφέρει	τῷ	κρατοῦντι γίγνεσθαι· αὐτίκα γὰρ ἂν
[52, 7]	ὅταν τι παρὰ τὸ δοκοῦν	τῷ	κρατοῦντι ποιήσωσι· κἂν ἄρα τινὲς
[52, 35]	ἄλλων οὐδεὶς ἑκὼν τοιοῦτό τι	τῷ	κρατοῦντι ψηφίζεσθαι δοκεῖ, πάντα δὲ
[52, 4]	διὰ τοῦτο καὶ ἄρχεσθαι ἐν	τῷ	μέρει ὑπομένουσι· καὶ πλεονεκτεῖσθαι οὐκ
[52, 12]	τινὰ καταγιγνώσκοντες, ἂν ῥᾳδίως ἐπὶ	τῷ	μὴ τυχεῖν ὧν ἂν προσδοκήσωσι
[52, 39]	παρὰ σαυτῷ μέγα φυλακτήριον ἐν	τῷ	μηδένα ποτὲ ἀδικῆσαι ἔχων θάρσει,
[52, 37]	~τῇ μὲν οὖν γνώμῃ καὶ	τῷ	μηδενὸς πλείονος τῶν ὑπαρχόντων ἐπιθυμεῖν
[52, 34]	ἂν δ´ ἀνθρωπίνως τὸ ἐπιεικὲς	τῷ	νενομισμένῳ παραμιγνύῃ, τάχ´ ἂν καὶ
[52, 40]	τὴν τοῦ αὐτοκράτορος, ὥσπερ καὶ	τῷ	πατρί σου ἔδωκαν, σεβιοῦσι δέ
[52, 13]	αὐτοῦ κατέγνωσαν, μέμνησαι δὲ ὅπως	τῷ	πατρί σου προσηνέχθησαν, ὅτι τινὰ
[52, 0]	ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ. Τάδε ἔνεστιν ἐν	τῷ	πεντηκοστῷ δευτέρῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.
[52, 37]	διελέγχειν· βραδύνας μὲν γὰρ ἐν	τῷ	πιστεῦσαί τινα οὐδὲν μέγα ἀδικηθήσῃ,
[52, 20]	αὐτοὺς αἱροῦ, καὶ μήτε ἐπὶ	τῷ	πλήθει ἢ καὶ τῷ δήμῳ
[52, 20]	ποιήσῃ, στασιάσουσι γάρ, μήτε ἐπὶ	τῷ	συνεδρίῳ, διασπουδάσονται γάρ. μὴ μέντοι
[52, 24]	ὁ ἕτερος αὐτῶν ἐπαίσθηταί τι	τῷ	σώματι, μήτι γε καὶ ἐνδεὴς
[52, 30]	διαγνώσεως ἐχόμενον εἴη, πεμπέτωσαν, ἀλλὰ	τῷ	τε ἄρχοντί σφων δηλούτωσαν ὅσα
[52, 41]	τὴν τὸ κράτος διασημαίνουσαν, ὥσπερ	τῷ	τε πατρὶ αὐτοῦ ~τῷ Καίσαρι
[52, 25]	στρατοπέδοις ὦσι, πλὴν τῶν ἐν	τῷ	τεταγμένῳ ἐστρατευμένων. τούτων μὲν γὰρ
[52, 20]	αὐτοὺς ἀποφήνῃς, καὶ μήτε ἐν	τῷ	τῆς ἀρχῆς καιρῷ ὅπλα τινὶ
[52, 20]	ἕκαστοι, πλὴν τῶν φονικῶν, ἐν	τῷ	τῆς ἐνδήμου ἀρχῆς χρόνῳ δικαζέτωσαν·
[52, 5]	σε μοναρχῆσαι ἐπιθυμῆσαι. πρὸς γὰρ	τῷ	τοῖς δήμοις χαλεπὸν εἶναι τὸ
[52, 20]	τινὲς νεοχμώσουσι, στρατοπέδων κύριοι ἐν	τῷ	τῶν ὀνομάτων φρονήματι γενόμενοι, καὶ
[52, 15]	τὸ κοινὸν ἀναφερόμενα μήτε ἐν	τῷ	φανερῷ βουλευόμενα μήτε {ἐν} τοῖς
[52, 38]	καὶ ἐπαινεῖν πολλοὶ ἔν γε	τῷ	φανερῷ τοὺς ἀδικοῦντάς σφας ἀναγκάζονται,
[52, 41]	καὶ κατὰ καιρὸν μᾶλλον ἐν	τῷ	χρόνῳ γενησόμενα. καὶ αὐτῷ καὶ
[52, 31]	ὅτι τις ἄοπλος ὢν ἐπιβουλεύει	τῷ	ὡπλισμένῳ· καὶ μόνως ἂν οὕτως
[52, 15]	ἀσθενεστέρους μισθούμενοι, πάντα ἄνω καὶ	κάτω	φύρουσι· πλεῖστα δὲ δὴ παρ´
[52, 7]	καὶ ἀτιμίᾳ καὶ φυγῇ καὶ	θανάτῳ	ζημιοῦσθαι, οἷα ἔν τε ἀρχῇ
[52, 33]	καθ´ ἑαυτόν, δι´ ἅπερ εἶπον,	δικαζέτω.	μετὰ γὰρ δὴ σοῦ ἀεὶ
[52, 25]	γένηται, μηδὲν αὐτὸν ἡ ἡλικία	ἐμποδιζέτω	πρὸς τὸ μὴ οὐ καὶ
[52, 22]	ἐς μόνον τὸν ὑπατευκότα ἄρχοντα	ἀνηκέτω,	πλὴν περί τε τῶν ἑκατοντάρχων
[52, 22]	ἀπὸ τῶν στρατηγῶν αὐτῷ φοιτώσας	κρινέτω.	καὶ μὴ θαυμάσῃς εἰ καὶ
[52, 8]	μήτ´ ἰσχυρῷ μήτ´ ἀνδρείῳ μήτε	συνετῷ	γενέσθαι ἐξείη; ἂν δὲ ἐάσῃς
[52, 30]	ἢ μέτρα ἰδίᾳ τις αὐτῶν	ἐχέτω,	ἀλλὰ τοῖς ἡμετέροις καὶ ἐκεῖνοι
[52, 26]	νεοχμώσῃ τι, καὶ ἐλεγχθήτω καὶ	κολασθήτω.	μὴ γὰρ δὴ φοβηθῇς ὅτι
[52, 26]	καὶ ὣς νεοχμώσῃ τι, καὶ	ἐλεγχθήτω	καὶ κολασθήτω. μὴ γὰρ δὴ
[52, 23]	ἀλλοτρίᾳ ἀποζῆν, οὔτ´ ἀορίστῳ καὶ	ἀσταθμήτῳ	ἀναλώματι ὥσπερ νῦν χρῆσθαι. καὶ
[52, 20]	χρόνου διελθόντος, ὅσον ἂν αὐτάρκη	ἑκάστῳ	σφῶν νομίσῃς εἶναι. οὕτω γὰρ
[52, 37]	μηδὲ αὖ συκοφαντεῖσθαι ἔα· μηδὲ	ἔστω	τινὶ αὐτῶν αὐτὸ τοῦτο ἔγκλημα,
[52, 33]	αὐτοτελὴς οὕτω τις τὸ παράπαν	ἔστω	ὥστε μὴ οὐκ ἐφέσιμον ἀπ´
[52, 21]	γάρ τινι, καὶ τῷ γε	ἀρίστῳ	μετὰ τὸν πολίαρχον, μᾶλλον ἤ
[52, 23]	ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ ἀποζῆν, οὔτ´	ἀορίστῳ	καὶ ἀσταθμήτῳ ἀναλώματι ὥσπερ νῦν
[52, 0]	ΒΙΒΛΙΟΝ. Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ	πεντηκοστῷ	δευτέρῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν. α.
[52, 23]	ἐπιτρεπόμενοι, πλείω μὲν οἱ μείζους,	ἐλάττω	δὲ οἱ καταδεέστεροι, μέσον δὲ
[52, 34]	καὶ ῥᾷόν τις μιμεῖται τὰ	κρείττω,	ὁρῶν ἔργῳ γιγνόμενα, ἢ φυλάττεται
[52, 4]	γίγνεσθαι βούλονται, καὶ πάντα τὰ	κρείττω	πᾶσιν αὐτοῖς συνεύχονται. καὶ ἄν
[52, 31]	προπηλακίζειν αἰτιαζομένων ταῦτ´ ἐγὼ φρονῶ·	κρείττω	τε γὰρ καὶ ὑψηλότερον πάσης
[52, 22]	οὐκ ἂν συμβουλεύσαιμί σοι τῷ	αὐτῷ	ἄρχοντι ἐπιτρέψαι) δεήσει που τοὺς
[52, 23]	τι ἄν τε ἐν τῷ	αὐτῷ	ἔθνει ἄν τε καὶ ἐν
[52, 41]	ἐν τῷ χρόνῳ γενησόμενα. καὶ	αὐτῷ	καὶ ὁ Ἀγρίππας πρὸς πάντα,
[52, 35]	σοῦ τιμὴ φέρει, σοὶ δ´	αὐτῷ	μεῖζον μὲν τῶν ὑπαρχόντων οὐδὲν
[52, 1]	πάντα τὰ ἀπόρρητα ἀνεκοίνου) καὶ	αὐτῷ	ὁ Ἀγρίππας πρότερος εἶπε τοιάδε·
[52, 32]	τοῦ κρείττονος ὡς καὶ ἰσότιμοι	αὐτῷ	ὄντες ἀξιωθῶσι, καὶ τὸ πάντα
[52, 5]	ἔχειν δοκεῖν βούλεται (πολέμιον γὰρ	αὐτῷ	πᾶν ἐπὶ τούτῳ τὸ κρατοῦν
[52, 12]	τε οὕτως ἔχοντος ἔχθος ἂν	αὐτῷ	παρὰ τῶν διαμαρτανόντων ὧν χρῄζουσι
[52, 5]	εἶναι τὸ πολίτευμα, πολὺ δυσχερέστερον	αὐτῷ	σοι γένοιτο ἄν. ἢ οὐχ
[52, 10]	καὶ περὶ τῶν ἰδίᾳ σοὶ	αὐτῷ	συμφερόντων εἰπεῖν, πῶς μὲν ἂν
[52, 19]	ὄντα ἀπαλλάξῃς, ἀλλὰ καὶ χρήματα	αὐτῷ	τὰ ἀναγκαῖα δός. ἀντὶ δὲ
[52, 22]	ἐκ τῆς πόλεως ἐξιόντα, καὶ	αὐτῷ	τά τε ἰδιωτικὰ πράγματα καὶ
[52, 26]	κακὸς καὶ ἀχάριστος γένηται, μηδὲν	αὐτῷ	τοιοῦτον ἐπιτρέψῃς ἐξ οὗ δεινόν
[52, 22]	ἀναπομπίμους τὰς ἀπὸ τῶν στρατηγῶν	αὐτῷ	φοιτώσας κρινέτω. καὶ μὴ θαυμάσῃς
[52, 11]	ὅσα καὶ οἱ πάνυ ἄριστα	αὐτῷ	χρώμενοι καὶ ποιεῖν καὶ πάσχειν
[52, 12]	γάρ τις φύσει καὶ αὐτὸς	ἑαυτῷ	ἀρέσκει, κἀγαθόν τι ἐπαυρέσθαι παρὰ
[52, 30]	δυνάμενος ἄλλο τι χρησιμώτερον καὶ	ἑαυτῷ	καὶ τῷ κοινῷ μετιέναι. περὶ
[52, 14]	καὶ τὴν διοίκησιν τῶν κοινῶν	ἑαυτῷ	τε καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς
[52, 34]	ἀκριβῶς πάντα πρᾶττε, μηδεμίαν συγγνώμην	σεαυτῷ	νέμων, ὥστε καὶ εὖ εἰδὼς
[52, 35]	μέντοι μηδὲ ναόν ποτε περιίδῃς	σαυτῷ	γενόμενον. μάτην γὰρ παμπληθῆ χρήματα
[52, 35]	οὕτω σοι προσφέρεσθαι γνώμην δίδωμι·	σαυτῷ	δὲ δὴ μήτε ἔξαλλόν τι
[52, 35]	τήν τε οὖν ἄλλην λαμπρότητα	σαυτῷ	διὰ τῶν ἀγαθῶν ἔργων παρασκεύαζε,
[52, 38]	καὶ ἀεί γε αὐτὸς παρὰ	σαυτῷ	ἐξέταζε, εἴτε ὀρθῶς τι ποιεῖς
[52, 39]	αὐτοῖς ζῇς; ὥστ´ αὐτὸς παρὰ	σαυτῷ	μέγα φυλακτήριον ἐν τῷ μηδένα
[52, 33]	λόγῳ μὲν ἄλλοις ἔργῳ δὲ	σαυτῷ	φθονῆσαι. ~πάνθ´ ὅσα τοὺς ἀρχομένους
[52, 22]	δὲ δύο πολιτικὰ στρατεύματα ἐν	ταὐτῷ	ἔθνει χειμάζῃ (πλείω γὰρ τούτων
[52, 28]	ἂν πολιτευώμεθα, καὶ ἀργυρίζεσθαί τινα,	οὕτω	βουλευώμεθα. φημὶ τοίνυν χρῆναί σε
[52, 34]	τὴν ἀξίαν τῶν ἔργων τιμᾶν·	οὕτω	γὰρ ἂν μάλιστα ποιήσειας αὐτοὺς
[52, 15]	δὲ κακοὶ ἄνευ συστάσεως κολάζωνται.	οὕτω	γὰρ ἂν μάλιστα τά τε
[52, 33]	γίγνεσθαι, εὐθέως αὐτὰς ἀπαλείφεσθαι κέλευε·	οὕτω	γὰρ ἂν μάλιστα τὴν ἑκάστου
[52, 34]	βούλει, καὶ λέγε καὶ ποίει.	οὕτω	γὰρ ἂν μᾶλλον παιδεύσειας αὐτοὺς
[52, 26]	διδασκάλους ἑκατέρων δημοσιεύοντας ἐμμίσθους ἔχοντες.	οὕτω	γὰρ εὐθὺς ἐκ παίδων πάνθ´
[52, 28]	ἐπὶ μετρίοις τισὶ τόκοις ἐκδανεῖσαι.	οὕτω	γὰρ ἥ τε γῆ ἐνεργὸς
[52, 25]	καὶ ἔμπειροι τῶν πραγμάτων γίγνωνται·	οὕτω	γὰρ οἵ τε ἀρχόμενοι μᾶλλον
[52, 30]	ἀξιώσεις, ὅσας ἂν δοκιμάσῃ, προσφερέτωσαν.	οὕτω	γὰρ οὔτ´ ἀναλώσουσί τι οὔτ´
[52, 20]	αὐτάρκη ἑκάστῳ σφῶν νομίσῃς εἶναι.	οὕτω	γὰρ οὔτε τινὲς νεοχμώσουσι, στρατοπέδων
[52, 19]	συμμάχων τῶν τε ὑπηκόων ἐπιλεξάμενος·	οὕτω	γὰρ σύ τε πολλοῖς συνεργοῖς
[52, 14]	τε ἰσχυρότατοι καὶ οἱ πενέστατοι.	οὕτω	γὰρ τά τε ἐπιβάλλοντά σφισιν
[52, 31]	φέρῃ πλὴν τῶν ἐκείνης δογμάτων·	οὕτω	γὰρ τό τε ἀξίωμα τὸ
[52, 7]	μὲν οὖν ταῖς μοναρχίαις ταῦθ´	οὕτω	γίγνεται· ἐν δὲ δὴ ταῖς
[52, 24]	οὖν βουλευτὰς ταῦτά τε καὶ	οὕτω	διέπειν φημὶ χρῆναι, τῶν δὲ
[52, 34]	ἀχαρίστως τι πράξουσιν· οὐδὲν γὰρ	οὕτω	καὶ δουλοῖ καὶ οἰκειοῦταί τινα,
[52, 31]	ἵν´ ὡς περὶ τῶν θεῶν,	οὕτω	καὶ περὶ σοῦ φρονῶσιν ὅτι
[52, 32]	μοίρᾳ κολάζεσθαι. ~ταῦτά τε οὖν	οὕτω,	καὶ τἆλλα τὰ πλεῖστα καὶ
[52, 16]	νῦν διὰ σὲ μικρὸν ἀναπέπνευκεν,	οὕτω	καὶ τὸν λοιπὸν αἰῶνα μετ´
[52, 12]	ζήλωσιν τῶν χειρόνων μετέρχοιντο, καὶ	οὕτω	κἂν ἐξ αὐτῶν τῶν τιμῶν
[52, 4]	ἐκ τῶν νόμων ἐπαινοῦσι. κἂν	οὕτω	πολιτεύωνται, {καὶ} κοινὰ μὲν τὰ
[52, 13]	δὴ καὶ καταδραμεῖν ἄλλως εὐκατηγόρητον	οὕτω	πρᾶγμα ἠθέλησα, ἀλλὰ δεῖξαί σοι
[52, 36]	ὄντως ἐπιθυμεῖς γενέσθαι, ταῦτά τε	οὕτῳ	πρᾶττε, καὶ προσέτι τὸ μὲν
[52, 35]	~πρὸς μὲν οὖν τοὺς ἄλλους	οὕτω	σοι προσφέρεσθαι γνώμην δίδωμι· σαυτῷ
[52, 13]	γεγόνασιν. οὐ μέντοι καὶ ἁπλῶς	οὕτω	συμβουλεύω σοι τὴν ἀρχὴν ἀφεῖναι,
[52, 22]	ἄλλῳ κολάζειν ἐπιτρέψῃς, ἵνα μὴ	οὕτω	τινὰ αὐτῶν φοβῶνται ὥστε ποτὲ
[52, 38]	αἰτιωμένου σε ἀκούσῃς· μηδ´ ἀναμείνῃς	οὕτω	τινὰ ἐκφρονῆσαί ποτε ὥστε σοι
[52, 33]	μήτε γὰρ αὐτόδικος μήτ´ αὐτοτελὴς	οὕτω	τις τὸ παράπαν ἔστω ὥστε
[52, 8]	οἱ μὲν γένει οἱ δὲ	πλούτῳ	οἱ δὲ ἑτέρῳ τινὶ ἐπαιρόμενοι,
[52, 19]	καὶ γένει καὶ ἀρετῇ καὶ	πλούτῳ	φερομένους ἐς τὴν ἱππάδα κατάλεξον,
[52, 7]	τηλικαύτῃ καὶ ἐν πλήθει ἀνθρώπων	τοσούτῳ,	ἄλλως τε καὶ ἐν μεταβολῇ
[52, 35]	γὰρ ἂν ἐπὶ πλεῖον ἀνταρκέσῃ,	τοσούτῳ	μᾶλλον καὶ ἡ κακοδοξία αὐτῶν
[52, 19]	πλείους εὐδόκιμοι ἄνδρες συνῶσί σοι,	τοσούτῳ	ῥᾷον αὐτός τε ἐν δέοντι
[52, 26]	ὅτι σὲ αἰτιάσεταί τις ἐπὶ	τούτῳ,	ἄν γε πάνθ´ ὅσα εἴρηκα
[52, 27]	αὐτοί τε γὰρ ἄμεινον πολεμήσουσι	τούτῳ	μόνῳ τῷ ἔργῳ σχολάζοντες, καὶ
[52, 33]	τοὺς τρόπους αὐτῶν ἀκριβέστερον ἐν	τούτῳ	προκαταμανθάνων ὀρθῶς σφισιν ἔχῃς χρῆσθαι,
[52, 12]	ἵνα μὴ καὶ ἀναξίους ἐν	τούτῳ	σφᾶς τοῦ καλῶς πάσχειν ἀποφήνωσιν·
[52, 5]	(πολέμιον γὰρ αὐτῷ πᾶν ἐπὶ	τούτῳ	τὸ κρατοῦν ὡς πλήθει γίγνεται)
[52, 38]	λέγω, καθ´ ἁπάντων δέ σοι	συμβουλεύω	μήτ´ ἀποχρήσασθαί ποτε τῇ ἐξουσίᾳ,
[52, 22]	μείζους ἡγεμονίας λαμβανέτωσαν. ~ὧδε γὰρ	συμβουλεύω	σοι διατάξαι. τήν τε Ἰταλίαν
[52, 13]	οὐ μέντοι καὶ ἁπλῶς οὕτω	συμβουλεύω	σοι τὴν ἀρχὴν ἀφεῖναι, ἀλλὰ
[52, 30]	τοῦτο μὲν δὴ διὰ ταῦτ´	ἀπαγορεύω	παντάπασι μηδαμόθι ἄλλοθι πλὴν ἐνταῦθα
[52, 26]	τε ἱππέων ταῦτά σοι συμβουλεύειν	ἔχω,	καὶ νὴ Δία καὶ ἐκεῖνα,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/09/2006