Livre, Chap.
[52, 26]	καὶ ἀσφαλέστερον ἀπ´ αὐτῶν βιωσόμενοι·	κἀκ	τούτου ἐκεῖνοι μὲν ἐλεοῦνται ὡς
[52, 39]	τι ἁμαρτήσῃ καὶ πάντα κατορθώσεις,	κἀκ	τούτου καὶ ἥδιστα καὶ ἀκινδυνότατα
[52, 36]	τοιοῦτοι ἀντεσφέροντες πολλοὺς ἀναπείθουσιν ἀλλοτριονομεῖν,	κἀκ	τούτου καὶ συνωμοσίαι καὶ συστάσεις
[52, 17]	δυναστείας καὶ κατεφρονήθη καὶ ἐπεβουλεύθη,	κἀκ	τούτου μηκέτ´ αὐτὴν ἀναλαβεῖν δυνηθεὶς
[52, 34]	ταῖς τῆς φύσεως ὁρμαῖς δουλεύουσι.	κἀκ	τούτου οὔτε τὸ πάντας αὐτοὺς
[52, 28]	καιροῦ συμβαίνειν, ἀναγκαῖον ἔσται δαπανᾶσθαι·	κἀκ	τούτου πρὸς πᾶν τὸ λεῖπον
[52, 12]	καὶ αὐτοί τινος ἀξιοῦσθαι χαίροιεν,	κἀκ	τούτου τήν τε ἐπιτήδευσιν τῶν
[52, 33]	τι μᾶλλον ἢ καταπρᾶξαι προείλοντο,	κἀκ	τούτου τὸ μὲν ἀσφαλὲς αὐτοὶ
[52, 27]	ἀθανάτους, ἔκ τε τῶν πολιτῶν	κἀκ	τῶν ὑπηκόων τῶν τε συμμάχων,
[52, 31]	ἂν βεβαιοῖτο, καὶ τὰ δικαιώματα	τἀκ	τῶν νόμων καὶ ἀναμφίλογα καὶ
[52, 31]	τοῦτο ποιοῦσιν οἱ κακῶς ἄρχοντες·	ἐκ	γὰρ τοῦ συνειδότος καὶ τὸ
[52, 21]	ὀφθαλμοῖς τὸ πλεῖστον ἄρχων, ἐργάσαιντο·	ἐκ	δὲ δὴ τοῦ ἑτέρου καὶ
[52, 25]	ἐν τῷ βουλευτικῷ τινας ἐξετάζεσθαι·	ἐκ	δὲ δὴ τῶν ἀπ´ ἀρχῆς
[52, 1]	ἔπραξαν οἱ Ῥωμαῖοι καὶ ἔπαθον·	ἐκ	δὲ τούτου μοναρχεῖσθαι αὖθις ἀκριβῶς
[52, 8]	οὔτ´ αὖ φρόνημα μέγα λαβεῖν	ἐκ	δουλοπρεποῦς ἐπιτηδεύσεως, οὐ μὴν οὐδὲ
[52, 3]	χρῆσθαι πολὺ χεῖρόν ἐστι τοῦ	ἐκ	κακοπραγίας ἀδικεῖν τινα· οἱ μὲν
[52, 7]	τινὲς ἁλίσκωνται, διὰ σὲ δόξουσιν	ἐκ	κατασκευάσματος κατεψηφίσθαι. ἂν δ´ αὐτὸς
[52, 27]	τε ἀκμαιότατον καὶ ἰσχυρότατον καὶ	ἐκ	λῃστείας μάλιστα ζῆν ἀναγκαζόμενον ἀλύπως
[52, 21]	νοσώδης ἢ καὶ ὑπεργήρως γένηται.	ἐκ	μὲν γὰρ τῆς χρονίου ἀρχῆς
[52, 7]	ἀεὶ κακουργοῦντα διδόναι· οὔτε γὰρ	ἐκ	νουθεσίας οὔτε ἐκ παραδειγμάτων οἱ
[52, 26]	ἐμμίσθους ἔχοντες. οὕτω γὰρ εὐθὺς	ἐκ	παίδων πάνθ´ ὅσα χρὴ ἄνδρας
[52, 40]	πρόῃ τὴν τύχην, ἥτις σε	ἐκ	πάντων ἐπελέξατο καὶ προεστήσατο. ὡς
[52, 7]	οὔτε γὰρ ἐκ νουθεσίας οὔτε	ἐκ	παραδειγμάτων οἱ πολλοὶ σωφρονίζονται, ἀλλὰ
[52, 31]	ἂν τούς τε βουλευτὰς τοὺς	ἐκ	τῆς γερουσίας καὶ τοὺς παῖδας
[52, 9]	οὐκ ἄλλοις τισὶν ἢ τοῖς	ἐκ	τῆς δημοκρατίας ἀγαθοῖς ἰσχύσαντες, ἐξ
[52, 13]	ἀλογώτατα ἂν τὰς διχοστασίας τὰς	ἐκ	τῆς δημοκρατίας συμβαινούσας φοβηθείημεν ἂν
[52, 12]	τοὺς δὲ παρορᾷ, ὥστε καὶ	ἐκ	τῆς ἐκείνου γνώμης τοῖς μὲν
[52, 19]	τε πλουσιωτάτους ἀντεσάγαγε, μὴ μόνον	ἐκ	τῆς Ἰταλίας ἀλλὰ καὶ παρὰ
[52, 13]	μᾶλλον ἢ τὰς τυραννίδας τὰς	ἐκ	τῆς μοναρχίας ἐκφυομένας. περὶ ὧν
[52, 22]	τῶν ἐστρατηγηκότων, τὸν μὲν ἄρτι	ἐκ	τῆς πόλεως ἐξιόντα, καὶ αὐτῷ
[52, 12]	ἴσου σφίσιν ἀγόμενοι, μᾶλλον ἂν	ἐκ	τῆς πρὸς ἐκείνους ἰσομοιρίας λυποῖντο
[52, 25]	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες οἱ	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ τέλους διοικοῦντές τι,
[52, 24]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοῖς	ἐκ	τοῦ βουλευτικοῦ ἄρχουσι προστεταγμένων. τούτους
[52, 24]	τακτὸν χρόνον ἀποδεικνύσθωσαν, καθάπερ οἱ	ἐκ	τοῦ βουλευτικοῦ προχειριζόμενοι. ~τάς τε
[52, 33]	ἱππέων τῶν τε ἑκατοντάρχων τῶν	ἐκ	τοῦ καταλόγου καὶ τῶν ἰδιωτῶν
[52, 35]	ἐκ τοῦ πολλὰ λαμβάνειν ὡς	ἐκ	τοῦ μὴ πολλὰ ἀναλίσκειν ἀθροίζεται)
[52, 39]	ὑβρίζῃς τι μήτε πλεονεκτῇς, ὅταν	ἐκ	τοῦ ὁμοίου σφίσι προσφέρῃ, καὶ
[52, 35]	(πλοῦτος γὰρ ἀκριβὴς οὐχ οὕτως	ἐκ	τοῦ πολλὰ λαμβάνειν ὡς ἐκ
[52, 42]	αὐτῶν ἀπήλειψε, προτρεψάμενος δέ σφας	ἐκ	τοῦ συνειδότος τοῦ τε γένους
[52, 11]	τε καὶ μέλλοντα τὴν μὲν	ἐκ	τούτου ἀπόλαυσιν ἑτέροις δώσειν τὴν
[52, 8]	τινὸς ἄρχεσθαι; καὶ μὴν ὅσα	ἐκ	τούτου κακὰ γίγνεσθαι πέφυκε, τὰ
[52, 2]	ἢ φρονῆσαι, οὐδ´ εἰ πάσης	ἐκ	τούτου τῆς οἰκουμένης ἄρξειας· ἔπειτα
[52, 30]	μὲν δὴ καὶ πάνυ πολλὰ	ἐκ	τούτων ὑπάρξειεν ἄν· τὰ δὲ
[52, 20]	συναγέσθω μὲν γὰρ δικαστήρια καὶ	ἐκ	τῶν ἄλλων βουλευτῶν τῶν τε
[52, 42]	γε τοὺς ὑπατευκότας δύο ἄνδρας	ἐκ	τῶν βουλευόντων, Κλούουιόν τέ τινα
[52, 42]	καὶ πεζοὶ παρὰ τὴν ἀξίαν	ἐκ	τῶν ἐμφυλίων πολέμων ἐβούλευον, ὥστε
[52, 25]	ἔκ τε τῶν ἱππέων καὶ	ἐκ	τῶν ἐξελευθέρων σου ἔχων· δεῖ
[52, 33]	ἔκ τε τῶν ὑπατευκότων καὶ	ἐκ	τῶν ἐστρατηγηκότων ἄλλοι ἄλλοτε διαγιγνωσκέτωσαν,
[52, 22]	ἐπὶ πᾶσι πέμπε, δύο δὲ	ἐκ	τῶν ἐστρατηγηκότων, τὸν μὲν ἄρτι
[52, 33]	συνεργούς τέ τινας καὶ ὑπηρέτας	ἐκ	τῶν ἱππέων ἔχε· ῥᾷόν τε
[52, 25]	καθ´ ἕκαστον ἔθνος, εἷς τις	ἐκ	τῶν ἱππέων, ὑπομείονας ὅσους ἂν
[52, 4]	χαίρουσι, καὶ τὰς τιμωρίας τὰς	ἐκ	τῶν νόμων ἐπαινοῦσι. κἂν οὕτω
[52, 34]	μᾶλλον παιδεύσειας αὐτοὺς ἢ ταῖς	ἐκ	τῶν νόμων τιμωρίαις δειματώσειας· τὸ
[52, 21]	οἰκοῦσι κρίνῃ. ἕτερός τέ τις	ἐκ	τῶν ὁμοίων καὶ αὐτὸς αἱρείσθω
[52, 7]	δημοσίᾳ, καὶ ἐκείνῳ δικασταὶ καθίζουσιν	ἐκ	τῶν ὁμοίων οὓς ἂν ὁ
[52, 21]	ἔκ τε τῶν προηκόντων καὶ	ἐκ	τῶν πάντα τὰ καθήκοντα προπεπολιτευμένων
[52, 24]	φυλάξοντός σε εἴης· καὶ καθιστάσθωσαν	ἐκ	τῶν πολλάκις τε ἐστρατευμένων καὶ
[52, 22]	ἐπιτηδείων παρασκευὴ προσκείσθω, τὸν δὲ	ἐκ	τῶν τοῦτο πεποιηκότων, ὃς τά
[52, 22]	ἄρχοντας καθ´ ἑκάστους ἕνα μὲν	ἐκ	τῶν ὑπατευκότων ἐπὶ πᾶσι πέμπε,
[52, 15]	{ἐν} τοῖς παρακελευστοῖς ἐπιτρεπόμενα μήτε	ἐκ	φιλοτιμίας κινδυνευόμενα, καὶ τῶν ὑπαρχόντων
[52, 4]	καὶ τὸ ἀνθρώπειον πᾶν, ἅτε	ἔκ	τε θεῶν γεγονὸς καὶ ἐς
[52, 28]	ταῦτά τε καὶ τἆλλα ὅσα	ἔκ	τε μεταλλείας καὶ εἰ δή
[52, 25]	ὅσους ἂν ἡ χρεία ἀπαιτῇ	ἔκ	τε τῶν ἱππέων καὶ ἐκ
[52, 24]	τε ἀγορᾶς τῆς λοιπῆς ἕτερος	ἔκ	τε τῶν ἱππέων τῶν πρώτων
[52, 27]	~τοὺς δὲ δὴ στρατιώτας ἀθανάτους,	ἔκ	τε τῶν πολιτῶν κἀκ τῶν
[52, 21]	ἀνακείσθω. ~πολίαρχος δὲ δή τις	ἔκ	τε τῶν προηκόντων καὶ ἐκ
[52, 33]	ἤδη δὲ καὶ ἕτεροί τινες	ἔκ	τε τῶν ὑπατευκότων καὶ ἐκ
[52, 29]	ἐπικεφαλαιωθέντα πάντα ἐσάπαξ ἀπαιτεῖσθαι. ~καὶ	οὐκ	ἀγνοῶ μὲν ὅτι τινὲς τῶν
[52, 20]	τὸ συνέδριον πεντεκαιεικοσιέτεις· πῶς γὰρ	οὐκ	αἰσχρὸν καὶ σφαλερόν ἐστι τὰ
[52, 9]	αὐτὴν πρὸς τοσοῦτον ὄγκον προήλθομεν,	οὐκ	ἄλλοις τισὶν ἢ τοῖς ἐκ
[52, 2]	δὲ ὑπαίτιον. τίς μὲν γὰρ	οὐκ	ἂν ἀγανακτήσειεν ἄλλα μὲν ὁρῶν
[52, 13]	αὖθις εἴπω ὅτι πολλῷ μᾶλλον	οὐκ	ἂν ἀνάσχοιντο μοναρχούμενοι. ὡς εἴγε
[52, 26]	τοῦτο δ´ ὑπάρξειεν ἄν σοι	οὐκ	ἂν ἐάσας αὐτοὺς ὅσα βούλονται
[52, 29]	μηδὲν μάτην παραναλίσκοντα. τίς γὰρ	οὐκ	ἂν ἰδών σε πρὸς μὲν
[52, 10]	ἂν ἀκριβῶς ἡσθείης, πότε δ´	οὐκ	ἂν ἰσχυρῶς λυπηθείης; πᾶσα γὰρ
[52, 8]	οἱ τῶν συμμάχων; τίς δ´	οὐκ	ἂν καὶ αὐτῶν τῶν στρατιωτῶν
[52, 8]	ἀγεννὴς ἄνθρωπος ἐργάσαιτο; τίς δ´	οὐκ	ἂν καταφρονήσειεν αὐτοῦ τῶν πολεμίων;
[52, 2]	δὲ αἰσθανόμενος πεφρονηκότας; πῶς δ´	οὐκ	ἂν μᾶλλον νῦν μισήσειεν ἡμᾶς
[52, 8]	ἐάσῃς ταῦθ´ ὡς ἕκαστα αὔξειν,	οὐκ	ἂν ῥᾳδίως αὐτὰ διάθοιο. καὶ
[52, 22]	ἔθνει χειμάζῃ (πλείω γὰρ τούτων	οὐκ	ἂν συμβουλεύσαιμί σοι τῷ αὐτῷ
[52, 11]	δὴ ταῖς μοναρχίαις πρῶτον μὲν	οὐκ	ἀντάξιον τῶν ἄλλων τῶν ἀτοπωτέρων,
[52, 4]	τἆλλα πάντα κοινοῦσθαι, πῶς δ´	οὐκ	ἄριστον ἐν μηδενὶ πλὴν ἀπ´
[52, 4]	τῷ μέρει ὑπομένουσι· καὶ πλεονεκτεῖσθαι	οὐκ	ἐθέλουσι, καὶ διὰ τοῦτο οὐδ´
[52, 36]	τοὺς δὲ δὴ μαγευτὰς πάνυ	οὐκ	εἶναι προσήκει. πολλοὺς γὰρ πολλάκις
[52, 28]	καὶ τοῖς διδοῦσί τι ὠφελίαν	οὐκ	ἐλαχίστην παρέξει· λέγω δὲ τὸ
[52, 8]	μὴν οὐδὲ φρονηματίαν γενόμενον μὴ	οὐκ	ἐλευθερίας ἐπιθυμῆσαι καὶ πᾶν τὸ
[52, 35]	παρ´ ἑαυτοῦ λαμβάνων οὐχ ὅσον	οὐκ	ἔπαινον ἴσχει, ἀλλὰ καὶ γέλωτα
[52, 19]	φυλοκρινῆσαι καὶ διαλέξαι, ἐπειδή τινες	οὐκ	ἐπιτήδειοι διὰ τὰς στάσεις βεβουλεύκασι,
[52, 33]	δεῖ σκοπεῖν, ἀλλ´ οὐ τὴν	οὐκ	ἐπιτυχίαν μέμφεσθαι. τὸ δ´ αὐτὸ
[52, 15]	δὴ παρ´ ἡμῖν γέγονε, καὶ	οὐκ	ἔστιν ὅπως ἄλλως παύσεται. τεκμήριον
[52, 7]	τῶν ὁμοτίμων κολάζειν (τοῦτο δὲ	οὐκ	εὐτυχές) καὶ πάντως τινὰς αὐτῶν
[52, 33]	τὸ παράπαν ἔστω ὥστε μὴ	οὐκ	ἐφέσιμον ἀπ´ αὐτοῦ δίκην γίγνεσθαι.
[52, 42]	Φούρνιον Γαΐους, ἐγκατέλεξεν, ὅτι προαποδεδειγμένοι	οὐκ	ἠδυνήθησαν, ἄλλων τινῶν τὰς ἀρχὰς
[52, 18]	κίνδυνος αὐτοῦ· ἔπειτα δὲ τίς	οὐκ	οἶδε τὴν ἀνάγκην ὑφ´ ἧς
[52, 36]	τοῦτο καὶ τῶν φιλοσοφεῖν προσποιουμένων	οὐκ	ὀλίγοι δρῶσι· διὸ καὶ ἐκείνους
[52, 19]	τοσοῦτόν γε δέω τοῦθ´ ὡς	οὐκ	ὀρθῶς εἰρημένον ἀναθέσθαι, ὥστε καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/09/2006