HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XXXVIII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ο  =  168 formes différentes pour 506 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[38, 22]   τῆς ψυχῆς, οὐχ ὁρῶ τί  τὸ   λυποῦν ἐστί σε. ~ταῦτα αὐτοῦ
[38, 24]   τοῦ ἐθελοντὶ αὐτὸ δρῶντος, οὐδ´     ἄκων ναυτιλλόμενος ἥττω τινὰ ὠφελίαν
[38, 24]   τοῦτο ποιεῖν· οὐδὲ γὰρ οὐδ´     ἄκων σωμασκῶν ἧττόν τι ἔρρωται
[38, 43]   αὐτὸν μετεπεμψάμην, ἀλλ´ Ῥωμαῖος,     ἀνθύπατος, αἱ ῥάβδοι, τὸ ἀξίωμα,
[38, 43]   προπηλακισμοῦ μεστόν ἐστιν; μεταπέμπεταί τινα     ἀνθύπατος Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος
[38, 35]   στρατιῶται, ἀγγελίας ἐλθούσης ὅτι τε     Ἀριόουιστος ἰσχυρῶς παρασκευάζεται, καὶ ὅτι
[38, 50]   παισὶν αὐτῶν ἐφθάρησαν· δὲ  {ὁ}   Ἀριόουιστος μεθ´ ἱππέων τήν τε
[38, 48]   μάχην συνάψαι. καὶ διὰ τοῦτο     Ἀριόουιστος (πάνυ γὰρ αὐταῖς προσεῖχε
[38, 42]   ἐκεῖνο ὑπολαμβάνει, τί δὴ τηλικοῦτον     Ἀριόουιστος πεπλημμέληκεν ὥστ´ ἀντὶ φίλου
[38, 9]   ἀπουσίᾳ αὐτοῦ, ἐπειδὴ Γαβίνιος     Αὖλος ὑπατεύσειν ἔμελλε, νεωτερίσῃ, ἐκεῖνόν
[38, 34]   ἤλπισεν. ὅπερ ἐγένετο· ἀχθεσθεὶς γὰρ     βάρβαρος τοῖς ἐπιτάγμασι πολλὰ καὶ
[38, 6]   κύρωσιν ἐγένοντο. ~οὐ μέντοι καὶ     Βίβουλος ἐνεδίδου, ἀλλὰ τρεῖς δημάρχους
[38, 28]   τὰ δὲ φύγῃς. σμικρὸς γὰρ     βίος ἡμῶν, καὶ δεῖ σε
[38, 16]   οὔτε σκυθρωπὸν ἔργον ἀρέσκει· καὶ     Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς τὸ αὐτὸ τοῦτο
[38, 9]   ἐν τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ, ἐπειδὴ     Γαβίνιος Αὖλος ὑπατεύσειν ἔμελλε,
[38, 42]   ἔργου τινὸς ἐπιλάβηται, προσδοκῆσαι πράξειν;     γὰρ ἐν οἷς μηδὲν κερδανεῖν
[38, 33]   αὐτούς, πλεῖον δὲ οὐδὲν ἔσχον·     γὰρ Καῖσαρ τοῖς ἱππεῦσι τοὺς
[38, 32]   δ´ οὖν ὅμως ὧν ἠξίουν·     γὰρ Καῖσαρ φοβηθεὶς μὴ καὶ
[38, 40]   δεδιὼς τῶν τοῦ πέλας ἐφίεται·     γὰρ περὶ τῶν ὑπαρχόντων οἱ
[38, 11]   καί τινα αὐτὸν καὶ προσελοιδόρησεν.  ~ὁ   δ´ ἤχθετο μὲν ἐπ´ αὐτοῖς
[38, 44]   σύμμαχον ἔτ´ αὐτὸν ὄντα ἐπρεσβευσάμεθα,     δ´ ὁρᾶτε ὅπως ἡμῖν κέχρηται.
[38, 7]   αὐτῷ οὐκέτ´ οὐδὲν δημόσιον ἔπραξαν.  ~ὁ   δ´ οὖν Μέτελλος Κέλερ
[38, 4]   μὲν ταῦτ´ εἰπὼν ἀπηλλάγη·     δὲ δὴ Καῖσαρ τῶν μὲν
[38, 3]   καὶ ἀναβολαὶ τὴν ἄλλως ἐγίγνοντο·  ~ὁ   δὲ δὴ Κάτων Μᾶρκος
[38, 10]   καὶ μὲν οὕτως ἀπήλλαξεν,     δὲ δὴ Κικέρων ὑπὲρ αὐτοῦ
[38, 14]   αὐτῶν συνεστηκότας δεῖ λέγειν, ἠπατήθη·     δὲ δὴ νόμος ὃν μετὰ
[38, 15]   ἐκποδὼν δὴ τῷ Κλωδίῳ γένηται.     δὲ δὴ Πομπήιος τούτου μὲν
[38, 50]   σὺν τοῖς παισὶν αὐτῶν ἐφθάρησαν·     δὲ {ὁ} Ἀριόουιστος μεθ´ ἱππέων
[38, 25]   ἀλλ´ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ γενομένοις·     δεῖνα δὲ καὶ δεῖνα
[38, 25]   γενομένοις· δεῖνα δὲ καὶ     δεῖνα ἐκ δυναστείας καὶ ἐπηρείας
[38, 6]   ἐν αἷς οὐδ´ ἐς ἐκκλησίαν     δῆμος ἐκ τῶν νόμων συνελθεῖν
[38, 41]   τίνος μὲν ἕνεκα ὑμᾶς ἐνταῦθ´     δῆμος ἐξέπεμψεν, τίνος δ´ ἕνεκα
[38, 28]   ἕλοιο οὔτε Κορουῖνος οὔτε Μάριος     ἑπτάκις ὑπατεύσας μᾶλλον Κικέρων
[38, 7]   μὲν οὖν πλῆθος ἐκ τούτων     Καῖσαρ ἀνηρτήσατο, τοὺς δ´ ἱππέας
[38, 34]   μὲν δὴ τὸν πρῶτον πόλεμον     Καῖσαρ ἐπολέμησεν, ἀρξάμενος δὲ ἐκεῖθεν
[38, 3]   καὶ ἐμέλλησε μὲν ἐπὶ τούτοις     Καῖσαρ ἐς τὸ δεσμωτήριον τὸν
[38, 8]   τὰ μὲν οὖν ἄλλα αὐτὸς     Καῖσαρ καὶ ἐσηγεῖτο καὶ συνεβούλευε
[38, 33]   ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν οὖν τοῦτο     Καῖσαρ, καὶ φοβηθεὶς τήν τε
[38, 47]   ἐπικλήσεις ἔχει. ὡρμημένων οὖν αὐτῶν     Καῖσαρ οὐκέτι κατὰ χώραν ἔμεινε,
[38, 31]   Ἄλπεσί που κατοικισθῆναι. καὶ ἐπειδὴ     Καῖσαρ τήν τε γέφυραν διέκοψε
[38, 1]   υἱ. ~Τῷ δὲ ἑξῆς ἔτει     Καῖσαρ τὸ σύμπαν θεραπεῦσαι πλῆθος
[38, 26]   καὶ πανταχοῦ ποιεῖ. καὶ ταῦθ´     Κάμιλλος ἐννοήσας ἡδέως ἐν Ἀρδέᾳ
[38, 27]   τινὰς εἴπω, μέμνησθε μὲν ὅπως     Κάμιλλος φυγὰς ἄμεινον τοῦ
[38, 7]   μηδενὸς ἐναντιουμένου. οὐδὲ γὰρ οὐδ´     Κάτων ἀντεῖπέ τι, καίπερ ἐν
[38, 7]   ἔπραξαν. ~ὁ δ´ οὖν Μέτελλος     Κέλερ τε Κάτων, καὶ
[38, 14]   θανατωθέντων κατεψήφιστο· οὐ μέντοι ἀλλ´     Κικέρων, ἐπειδὴ καὶ ἐσηγγέλκει περὶ
[38, 23]   ἐστί σε. ~ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος     Κικέρων ἔφη οὐ δοκεῖ οὖν
[38, 17]   οὐκ ἐπήμυνε. ἰδὼν οὖν ταῦθ´     Κικέρων καὶ φοβηθεὶς αὖθις ἐπεχείρησε
[38, 12]   βουλῆς, παρ´ οἷσπερ που καὶ     Κικέρων πλεῖστος ἐφέρετο, ἐλπίσας, ἂν
[38, 19]   ~ἀλλ´ εἴ γέ τινα" ἔφη     Κικέρων τοιοῦτον ἔχεις λόγον ὥστε
[38, 10]   ~ὕποπτός τε οὖν ἐκ τούτων     Κικέρων τῷ τε Καίσαρι καὶ
[38, 15]   αὐτῶν τῶν κατηγόρων ῥύεσθαι· καὶ     Κλώδιος, ἅτε καὶ ἐν γένει
[38, 17]   Καῖσαρ (ἔξω γὰρ τοῦ τείχους     Κλώδιος δι´ αὐτόν, ἐπειδήπερ ἐξεστράτευτο,
[38, 30]   τοῖς δημάρχοις ἀπεδεδώκει, κατ´ αὐτοῦ     Κλώδιος ἐκέχρητο, ἀνακαλέσασθαι τὸν Κικέρωνα
[38, 12]   εὐθὺς ἀποδειχθῆναι διεπράξατο. οὗτος οὖν     Κλώδιος ἐπεστόμισε μὲν καὶ τὸν
[38, 16]   πρεσβείαν ὑπέστησαν, ἐπεκάλει. καὶ αὐτοὺς     Κλώδιος ἐς τὸ πλῆθος ἐσαγαγὼν
[38, 14]   δὴ νόμος ὃν μετὰ ταῦτα     Κλώδιος ἐσήνεγκεν, ἄλλως μὲν οὐκ
[38, 13]   κύρωσιν τὸν δῆμον σχεῖν, φοβηθεὶς     Κλώδιος μὴ γραψαμένου αὐτοῦ τὸν
[38, 30]   ἐς τοῦτο ἀφικέσθαι, βουληθεὶς     Κλώδιος τόν τε Κάτωνα ἐκποδών,
[38, 30]   ἐκβαλόντος κατήχθη. αἴτιον δὲ ὅτι     Κλώδιος τόν τε Τιγράνην τὸν
[38, 16]   τῶν ἀντιστασιωτῶν αὐτοῦ δυνατώτερα, οὔτε     Κλώδιος χρηματίσασθαί τι ὑπὲρ αὐτοῦ
[38, 21]   προσυπάρχῃ τινί, ἔστι μὲν ἀληθὴς     λόγος (ἀδύνατον γάρ, κακῶς αὐτῆς
[38, 3]   ἐγίγνοντο· ~ὁ δὲ δὴ Κάτων     Μᾶρκος {ὁ ὕπατος} (ἦν δὲ
[38, 15]   ἐκείνῳ δὲ δὴ ἀφανῆ, προσεξεῦρον.     μὲν γὰρ Καῖσαρ ὑπείκειν αὐτῷ
[38, 50]   μέν, οὐ κατελήφθη δέ. ἀλλ´     μὲν ἐπὶ πλοίου προεξέφυγε, τῶν
[38, 18]   ὑποδεξάμενοι αὐτὸν ἀνατὶ διόλωνται. ~καὶ     μὲν ἐς τὴν Μακεδονίαν διὰ
[38, 6]   καὶ οἱ δήμαρχοι ἔλαβον. καὶ     μὲν νόμος οὕτως ἐκυρώθη, Βίβουλος
[38, 14]   καὶ τῷ Κικέρωνι ἐπεχείρησεν. καὶ     μὲν οὕτω, καίτοι φρονιμώτατος ἀξιῶν
[38, 9]   τὴν τοῦ Πίσωνος ἔγημε. καὶ     μὲν οὕτω πανταχόθεν ἐκρατύνθη, Κικέρων
[38, 16]   δὲ δὴ Πομπηίῳ ἐπείσθη. καὶ     μὲν οὕτως ἀπατηθεὶς παρεσκευάζετο ὡς
[38, 10]   δ´ οὐκ ᾐτιάζετο, κολασθῆναι. καὶ     μὲν οὕτως ἀπήλλαξεν, δὲ
[38, 4]   οὐδ´ ἂν πάντες ἐθελήσητε. καὶ     μὲν ταῦτ´ εἰπὼν ἀπηλλάγη·
[38, 17]   ἱππέων τῆς τε βουλῆς προσκατηγόρησεν.  ~ὁ   μέντοι Καῖσαρ (ἔξω γὰρ τοῦ
[38, 44]   καὶ ἀμύνεσθαι. ἐκεῖνος δέ ἐστιν     μεταβαλλόμενος, μήτε καλῶς μήτε
[38, 7]   καὶ ἀπισχυρίζοντο, ἄλλως τε καὶ     Μέτελλος ἐς τὸν Νουμιδικὸν ἀναφέρων,
[38, 44]   ἐκεῖνος δέ ἐστιν μεταβαλλόμενος,     μήτε καλῶς μήτε δεόντως τοῖς
[38, 16]   καὶ Γάιον Κουρίωνα, ἔπεμψαν· καὶ     Νίννιος τά τε ἄλλα αὐτῷ
[38, 17]   εἶχε τιμηθήσεσθαι. φυγόντος δ´ αὐτοῦ     νόμος τὸ κῦρος, οὐχ ὅπως
[38, 5]   ἔχοντος, καὶ ὕπατος καὶ     ὅμιλος ἔχρῃζεν, ἄλλα τε πολλὰ
[38, 9]   τι, ἀλλὰ ἐς τὸ πλῆθος     Οὐέττιος ἐσαχθείς, καὶ μόνους οὓς
[38, 4]   τὸν νόμον ἂν οὗτος ἐθελήσῃ.     οὖν Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας οὐχ
[38, 5]   ὥστε τὸν ὅμιλον ἰσχυρῶς ἡσθῆναι.     οὖν Καῖσαρ ἰδὼν τοῦτο ἐκεῖνόν
[38, 20]   τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν ἐπιβάλλοντα καρποῦται.  ~ὁ   οὖν Κικέρων ὑπολαβὼν ἔφη ἀλλ´
[38, 13]   ἤρεσκε, καὶ ἐφθονεῖτο καὶ ἐμισεῖτο.  ~ὁ   οὖν Κλώδιος ἐλπίσας αὐτὸν διὰ
[38, 41]   οὐκοῦν ἐν τούτῳ καὶ οὗτος     πόλεμος καὶ πᾶς ὁστισοῦν ἄλλος
[38, 30]   καθιέρωσεν. ὀργισθεὶς γὰρ διὰ ταῦθ´     Πομπήιος, ἄλλως τε καὶ ὅτι
[38, 1]   ἀπό τε τῆς λείας ἣν     Πομπήιος εἰλήφει καὶ ἀπὸ τῶν
[38, 9]   οὖν καὶ ὣς μή τι     Πομπήιος ἐν τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ,
[38, 5]   αὐτοῦ. γενομένου δὲ τούτου ἐπαρθεὶς     Πομπήιος, ὅτι τῆς παρ´ ἑαυτοῦ
[38, 17]   τὰ τοῦ πλήθους ἔπρασσε. καὶ     Πομπήιος ὑπισχνεῖτο μὲν αὐτῷ τὴν
[38, 43]   γὰρ ἐγὼ αὐτὸν μετεπεμψάμην, ἀλλ´     Ῥωμαῖος, ἀνθύπατος, αἱ ῥάβδοι,
[38, 43]   ἐστιν; μεταπέμπεταί τινα ἀνθύπατος     Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος οὐκ ἔρχεται·
[38, 26]   ἡδέως ἐν Ἀρδέᾳ κατῴκησε, ταῦθ´     Σκιπίων λογισάμενος ἀλύπως ἐν Λιτέρνῳ
[38, 3]   δὲ δὴ Κάτων Μᾶρκος  {ὁ   ὕπατος} (ἦν δὲ ἄλλως μὲν
[38, 5]   καίπερ μηδεμίαν ἡγεμονίαν ἔχοντος, καὶ     ὕπατος καὶ ὅμιλος ἔχρῃζεν,
[38, 18]   καρτερῆσαι. λέγεις μέν τι" ἔφη     Φιλίσκος ἀνθρώπινον· οὐ μέντοι καὶ
[38, 23]   οἰκείοις παρέχοντα. οὐδαμῇ ἔμοιγε" εἶπεν     Φιλίσκος. δύο γὰρ τούτων ὄντων
[38, 19]   τινὶ καταιονήσειας. φέρε οὖν" εἶπεν     Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν ἕτοιμος εἶ,
[38, 27]   μέμνησθε μὲν ὅπως Κάμιλλος     φυγὰς ἄμεινον τοῦ Καπιτωλίνου μετὰ
[38, 8]   καὶ ἐν αὐτῇ τῇ γερουσίᾳ.     τε γὰρ ὅμιλος τοῦ τε
[38, 6]   συνελθεῖν ἐδύνατο, προηγόρευσε. καὶ ἐπειδὴ     τε Καῖσαρ βραχὺ αὐτοῦ φροντίσας
[38, 7]   δ´ οὖν Μέτελλος Κέλερ     τε Κάτων, καὶ Μᾶρκός τις
[38, 7]   ἰσχυρογνωμοσύνης σφῶν τὸ κοινὸν ὠφελήσαντες.     τε οὖν νόμος οὕτως ἐκυρώθη,
[38, 47]   καὶ ἐκεῖνος οὐδὲν ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν.     τε οὖν πόλεμος συνερρώγει, καὶ
[38, 5]   καὶ δοκιμασταὶ καὶ ἐπαινέται γίγνοιντο.  ~ὅ   τε οὖν Πομπήιος μάλα ἀσμένως
[38, 16]   προπαρεσκευασμένων συνέκοψε. καὶ μετὰ ταῦτα     τε Πίσων, καίπερ εὐνοϊκῶς τῷ
[38, 15]   συστρατεύσας ἐπὶ πολὺν χρόνον, οὐδὲν     τι οὐ κατὰ γνώμην αὐτοῦ
[38, 19]   τι ἄτοπον ὑπ´ ἀπορίας ὑπομένειν,     δὴ καὶ δεύτερον εἰκότως ἄν
[38, 23]   καὶ μᾶλλον ἂν ὠφέλιμον εἴη.     καὶ σοὶ νῦν ὑπάρχει. τὰ
[38, 1]   πολλάκις ὅτι οὔτε γράψοι τι     μὴ καὶ ἐκείνοις συνοίσει· καὶ
[38, 41]   μὲν ἐπὶ πέντε ἔτη καθάπαξ,     μήπω πρότερον ἐγεγόνει, ἄρχειν ἑλόμενος,
[38, 28]   ἀποθανόντα τινὰ ὠφελεῖ. οὔκουν ἂν  ἕλοιο   οὔτε Κορουῖνος οὔτε Μάριος
[38, 29]   καὶ εἰ μὲν ἐν φυγῇ  γένοιο,   μεταγνώσῃ μόνον, εἰ δέ τι
[38, 19]   διψῆν ῥιγοῦν καὶ  ἄλλο   τι ἄτοπον ὑπ´ ἀπορίας ὑπομένειν,
[38, 37]   δέοντα πράττειν νομίζοντες, μήτε δυστυχίαν  ἄλλο   τι τὸ μετ´ ἀπραξίας
[38, 37]   ἑτοίμως κτώμενοι, καὶ μήτε εὐδαιμονίαν  ἄλλο   τι τὸ τὰ δέοντα
[38, 10]   ὑπομεῖναι, ἀλλ´ ὡς καὶ ἐπ´  ἄλλο   τι μετὰ τῶν ἱππέων ὑποχωρήσας
[38, 43]   καὶ ἐκεῖνο αὐτὸν οὐ κατ´  ἄλλο   τι πεποιηκότα ὅτι οὔθ´
[38, 22]   νῦν πέπονθας, οὐ δι´  ἄλλο   τι συμβέβηκέ σοι ὅτι
[38, 4]   αὐτὸς αἱρήσεται. ~κἀκ τούτου οὐδ´  ἄλλο   τι τῇ γερουσίᾳ ἐν τῇ
[38, 40]   οὐ χρὴ πολεμεῖν ἡμᾶς, οὐδὲν  ἄλλο   φησὶν ὅτι οὐ χρὴ
[38, 43]   οὐδεμίαν ἐνδέχεται, καὶ προσεξελέγχει καὶ  ἐκεῖνο   αὐτὸν οὐ κατ´ ἄλλο τι
[38, 45]   ἡλικίαν, τὴν ἐμπειρίαν, τὰ ἔργα,  ἐκεῖνό   γε τίς οὐκ οἶδεν, ὅτι
[38, 13]   πολλὰ καὶ καθ´ ἑκάστην πρᾶξιν,  ἐκεῖνο   δὲ ἐσάπαξ ἐπὶ πάσῃ τῇ
[38, 42]   ~καί μοι εἴ τις ὑμῶν  ἐκεῖνο   ὑπολαμβάνει, τί δὴ τηλικοῦτον
[38, 18]   γὰρ ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων λεγόμενα,  ἀπὸ   ὀρθῆς καὶ ἀδιαφθόρου τῆς γνώμης
[38, 39]   τινι αὐτῶν ὑπερέχοντας. οὖν  ἀπὸ   πρώτης ἐχρῆν μηδὲν διαφερόντως ἡμᾶς
[38, 15]   αὐτῷ ὄντα, καὶ τὸν Πίσωνα  ἀπό   τε τῆς ἐπιεικείας καὶ διὰ
[38, 1]   ἐκέλευσε. χρήματά τε γὰρ πολλὰ  ἀπό   τε τῆς λείας ἣν
[38, 33]   τήν τε ἵππον τοῦ Καίσαρος,  ἀπό   τε τοῦ πεζοῦ πολὺ προδραμοῦσαν
[38, 19]   ὥστε τὴν ἀχλύν μου ταύτην  ἀπὸ   τῆς ψυχῆς ἀφελεῖν καὶ ἐς
[38, 4]   καὶ τὸ πλῆθος φοβηθήσεσθαι) ἤρξατο  ἀπὸ   τοῦ συνάρχοντος, καὶ ἐπύθετο αὐτοῦ
[38, 12]   τε καὶ ἐπαχθὴς ἦν, καὶ  ἀπὸ   τούτων καὶ ὑπ´ αὐτῶν ἐκείνων
[38, 36]   καὶ διὰ τὰς ὠφελίας τὰς  ἀπὸ   τῶν πολέμων περιγιγνομένας πάρεσμεν, πῶς
[38, 1]   ἣν Πομπήιος εἰλήφει καὶ  ἀπὸ   τῶν φόρων τῶν τε τελῶν
[38, 50]   δὲ καὶ πρὶν πεσεῖν ἀπέθνησκον·  ὑπὸ   γὰρ τῆς πυκνότητος τῆς συστάσεως
[38, 40]   ἀνάγκη τε τοὺς κεκτημένους τινὰ  ὑπὸ   πολλῶν ἐπιβουλεύεσθαι, καὶ προσήκει τὰς
[38, 33]   ἄλλοι τινὲς τῶν μὴ μαχομένων  (ὑπό   τε γὰρ τοῦ πλήθους καὶ
[38, 20]   ἰδιωτέραν περὶ αὐτὰ ποιεῖσθαι, ἀλλὰ  ὑπό   τε τῆς γλώττης καὶ ὑπὸ
[38, 17]   Πομπήιον φανερῶς προεπηλάκιζε) κωλυθεὶς δὲ  ὑπό   τε τοῦ Κάτωνος καὶ τοῦ
[38, 46]   ποτὲ τὴν τάξιν ἣν ἐτάχθην  ὑπὸ   τῆς πατρίδος. καί μοι τὸ
[38, 36]   τῶν νόμων ἀναγκαζόμενοι τὸ προσταττόμενον  ὑπὸ   τῆς πατρίδος πράττειν, οἱ δὲ
[38, 49]   ὑπὸ τῆς συγκλείσεως δυσκίνητοι δὲ  ὑπὸ   τῆς πυκνότητος ἐγίγνοντο, καὶ οὔτε
[38, 33]   τε γὰρ τοῦ πλήθους καὶ  ὑπὸ   τῆς σπουδῆς οὐ πάντες ἅμα
[38, 49]   καὶ ὀρθοὶ ἱστάμενοι ἀπρόσμικτοι μὲν  ὑπὸ   τῆς συγκλείσεως δυσκίνητοι δὲ ὑπὸ
[38, 14]   καίτοι φρονιμώτατος ἀξιῶν εἶναι, τότε  ὑπὸ   τοῦ Κλωδίου, εἴ γε ἐκεῖνον
[38, 5]   τὴν ἀσπίδα ἀναλήψομαι. ταῦθ´ οὕτως  ὑπὸ   τοῦ Πομπηίου λεχθέντα καὶ Κράσσος
[38, 7]   ᾠκειώσατο, πρῶτον μὲν τὰ πραχθέντα  ὑπὸ   τοῦ Πομπηίου πάντα, μήτε τοῦ
[38, 36]   καὶ ἀρχὴν ἔχουσα, τάχιστ´ ἂν  ὑπὸ   τοῦ τοιούτου καταλυθείη. ταῦτα γὰρ
[38, 20]   ὑπό τε τῆς γλώττης καὶ  ὑπὸ   τῶν λόγων σου πεπόρισται, δι´
[38, 36]   προδοῦναι. εἰ δ´ οἱ μὲν  ὑπὸ   τῶν νόμων ἀναγκαζόμενοι τὸ προσταττόμενον
[38, 30]   παρὰ Λουκίῳ Φλαουίῳ ὄντα, πεισθεὶς  ὑπὸ   χρημάτων ἐξήρπασε καὶ ἀφῆκε, καὶ
[38, 38]   Εὐρώπης καταμεῖναι. ἀλλ´ οὔτε ἐκεῖνοι  πρό   τε τῆς δόξης καὶ πρὸ
[38, 48]   βαρβάρων ἀπηγόρευσάν σφισι θειάσασαι μηδεμίαν  πρὸ   τῆς νέας σελήνης μάχην συνάψαι.
[38, 38]   πρό τε τῆς δόξης καὶ  πρὸ   τοῦ μεγέθους τῆς ἀρχῆς ἀργεῖν
[38, 12]   εἰπεῖν μηδεὶς ἄλλος, καὶ  πρὸ   τοῦ χρηστὸς εἶναι δοκεῖν, θηρώμενος.
[38, 36]   εἰκός ἐστι, καὶ μάλισθ´ ὅτι  δεῦρο   ἤλθομεν αὐτοί τε τοσοῦτοι καὶ
[38, 27]   τε καὶ κάτω, τοτὲ μὲν  δεῦρο   τοτὲ δὲ ἐκεῖσε κἂν ἄρα
[38, 24]   κτᾶται. καὶ αὐτό γε τοῦτο  τὸ   ἀκούσιον οὐχ ὁρῶ δυνάμενον ἀνδρὶ
[38, 7]   ἐπιτίμια ὀφλήσειν, ὤμοσαν, ἤτοι κατὰ  τὸ   ἀνθρώπειον, ὑφ´ οὗ πολλοὶ ὑπισχνοῦνταί
[38, 43]   Ῥωμαῖος, ἀνθύπατος, αἱ ῥάβδοι,  τὸ   ἀξίωμα, τὰ στρατόπεδα, οὔτε ἐγὼ
[38, 19]   τῆς ψυχῆς ἀφελεῖν καὶ ἐς  τὸ   ἀρχαῖόν με φῶς ἐπαναγαγεῖν, ἑτοιμότατός
[38, 40]   ἐπόρθουν καὶ παρ´ ὀλίγον καὶ  τὸ   ἄστυ αὐτὸ εἷλον, ἐπειδὴ δ´
[38, 16]   ἀρέσκει· καὶ Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς  τὸ   αὐτὸ τοῦτο οὐχ ὅπως ἐκεῖνον
[38, 30]   καὶ ὃς ἐσήνεγκε μὲν ἐς  τὸ   βουλευτήριον τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ γνώμην,
[38, 18]   τοσούτῳ ῥᾷον ἐκείνων ὅσῳ μηδὲ  τὸ   βραχύτατον αὐτοῦ μεταλήψομαι. οὐ γάρ
[38, 27]   ἐκεῖσε κἂν ἄρα τι καὶ  τὸ   βραχύτατον σφαλῶσι, παντελῶς βαπτίζονται. καὶ
[38, 36]   ἐν τοῖς ἰδίοις δραστηρίους εἶναι·  τὸ   γὰρ ἐπιεικὲς οὐκ ἐθέλει μὴ
[38, 13]   τε σῖτον προῖκα αὖθις διένειμε  (τὸ   γὰρ μετρεῖσθαι τοῖς ἀπόροις, τοῦ
[38, 14]   συνέγραψε. καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνος, συνεὶς  τὸ   γιγνόμενον, Λούκιον Νίννιον Κουαδρᾶτον δημαρχοῦντα
[38, 10]   ἐξήλασαν καὶ τὴν λείαν προσαφείλοντο.  τὸ   δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ περὶ
[38, 24]   καὶ περὶ τῆς ἀτιμίας ἔχει.  ~τὸ   δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ περὶ
[38, 3]   γεγραμμένοις οὐδὲν οὐδ´ αὐτὸς ἐπεκάλει,  τὸ   δ´ ὅλον ἠξίου τῇ τε
[38, 23]   ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ.  τὸ   δὲ αἴτιον ὅτι οὐδέν σφων
[38, 43]   φόβῳ, ἀπολογούμενος ὑπὲρ αὐτοῦ, ἀνέθηκε·  τὸ   δὲ δὴ καὶ ἐμὲ μεταπέμψασθαι
[38, 2]   τῳ μὴ ἀρέσειέ τι, ὑποσχόμενος.  τὸ   δὲ δὴ σύμπαν καὶ πάνυ
[38, 36]   οὐ τῷ κοινῷ πταίσαντι συναπολέσθαι·  τὸ   δὲ δημόσιον εὐτυχοῦν πάσας καὶ
[38, 47]   ἐκείνους φιλοτιμουμένους. ἐξαίρετον δὲ δὴ  τὸ   δέκατον στράτευμα ἐποιήσατο, ὅτι εὔνοιάν
[38, 46]   ὑπὸ τῆς πατρίδος. καί μοι  τὸ   δέκατον στρατόπεδον ἀρκέσει· καὶ γὰρ
[38, 3]   ἐπὶ τούτοις Καῖσαρ ἐς  τὸ   δεσμωτήριον τὸν Κάτωνα ἐξ αὐτοῦ
[38, 5]   μὲν οὖν (οὐ γὰρ ηὐπόρει  τὸ   δημόσιον) εἰκότως δόσις αὐτῆς
[38, 49]   ὅμοιον ταῖς ὀξύτησι τῶν ἐφόδων  τὸ   διαρκές σφων ἐχόντων. διὰ μὲν
[38, 24]   συμβῆναι. ὥστ´ εἴπερ ἐν τούτῳ  τὸ   διάφορον τοῦ τε εὖ καὶ
[38, 28]   ἐξήτασαι, ἵνα καὶ ἐξ ἐκείνων  τὸ   διάφορον τῶν βίων μαθὼν τὰ
[38, 6]   τῶν παρεσκευασμένων, καὶ πρὸς μὲν  τὸ   Διοσκόρειον, ἀφ´ οὗπερ ἐκεῖνος ἐδημηγόρει,
[38, 34]   οὐχ ἡσύχασεν, ἀλλ´ αὐτός τε  τὸ   ἑαυτοῦ βούλημα ἅμα ἀπεπλήρωσε καὶ
[38, 7]   ὡς δ´ οὖν καὶ τοῦτο  τὸ   ἔθνος μηδ´ ἀντειπόντος τινὸς ᾠκειώσατο,
[38, 10]   καὶ δεινὰ καὶ τὸ ὑπήκοον  τὸ   ἐν τῇ Μακεδονίᾳ, ἄρξας αὐτῆς,
[38, 10]   τῇ Μακεδονίᾳ, ἄρξας αὐτῆς, καὶ  τὸ   ἔνσπονδον εἰργάσατο, πολλὰ δὲ καὶ
[38, 22]   ἐς τὰ πρῶτα ἀνήκεις, αὐτὸ  τὸ   ἐπιτήδευμά σου δηλοῖ· οὐ γὰρ
[38, 23]   ἀρχὴν οὔτε τὸ ὄνομα οὔτε  τὸ   ἔργον αὐτῆς ἴσασι. καὶ πάνυ
[38, 36]   καὶ ἔσται μέχριπερ ἂν καὶ  τὸ   θνητὸν γένος συνεστήκῃ. τούτων οὖν
[38, 36]   ἐχόντων, οὐδ´ ὑμῶν οὐδένα χρὴ  τὸ   ἴδιον ἡδὺ καὶ ἀσφαλὲς ἐν
[38, 17]   δὲ δὴ ἀφορμῆσαι, ἔς τε  τὸ   Καπιτώλιον ἀνέβη καὶ ἀγαλμάτιόν τι
[38, 16]   οἵ τε ἱππῆς συνελθόντες ἐς  τὸ   Καπιτώλιον πρέσβεις ὑπὲρ αὐτοῦ πρός
[38, 37]   τῶν πολιτευμάτων αὐτοί τε, ὀλίγιστοι  τὸ   κατ´ ἀρχὰς γενόμενοι καὶ πόλιν
[38, 45]   τε ὁρμὴ ἄμετρος καὶ προπετὴς  τὸ   κατ´ ἀρχὰς οὖσα καὶ ἐκκενοῦται
[38, 6]   καὶ οὐκέτι τὸ παράπαν ἐς  τὸ   κοινὸν μέχρι τῆς τελευταίας τοῦ
[38, 7]   μηδὲν ἐκ τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης σφῶν  τὸ   κοινὸν ὠφελήσαντες. τε οὖν
[38, 17]   φυγόντος δ´ αὐτοῦ νόμος  τὸ   κῦρος, οὐχ ὅπως οὐκ ἐναντιωθέντος
[38, 26]   τὸ μέγιστον τῶν κακῶν προσεπικτησόμεθα,  τὸ   μάτην ἀνιᾶσθαι. τεκμήριον δὲ ὅτι
[38, 45]   μήτε τὴν ὁρμὴν αὐτῶν μήτε  τὸ   μέγεθος τῶν σωμάτων
[38, 13]   ἄλλων τινῶν, ὥσπερ εἶπον, ποιουμένης,  τὸ   μέγιστον κῦρος ἐκ τοῦ
[38, 26]   ἐκφευξόμεθά τι τῶν πεπρωμένων, καὶ  τὸ   μέγιστον τῶν κακῶν προσεπικτησόμεθα, τὸ
[38, 13]   ἐναίσιον εἴτε ἐξαίσιον ἐγένετο. καὶ  τὸ   μὲν αἴτιον τῆς νομίσεως ταύτης
[38, 43]   ἐστιν ἐπίδειξις τῆς διανοίας αὐτοῦ.  τὸ   μὲν γὰρ αὐτὸν μὴ ἐθελῆσαι
[38, 11]   ἐς ἀσφάλειαν ἐτιμωρεῖτο, λέγων ὅτι  τὸ   μὲν οὐκ ἄν ποτε ἀγένητον
[38, 7]   Καπύη τότε πρῶτον ἐνομίσθη.  τὸ   μὲν οὖν πλῆθος ἐκ τούτων
[38, 32]   ἤκουσαν κατὰ τὸ συγκείμενον, ἄραντες  τὸ   μὲν πρῶτον διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων
[38, 8]   αὐτῆς ἄρχων· ὅθενπερ χαριεντιζόμενοί τινες  τὸ   μὲν τοῦ Βιβούλου ὄνομα παντάπασιν
[38, 37]   μήτε δυστυχίαν ἄλλο τι  τὸ   μετ´ ἀπραξίας ἡσυχάζειν ἡγούμενοι. τοιγαροῦν
[38, 25]   κάλλιστον δήπου καὶ ἄριστον συμβέβηκε  τὸ   μηδὲν ἀδικήσαντά σε ἐπηρεάσθαι. {καὶ}
[38, 23]   εἶναι ἀτιμία καὶ φυγή, καὶ  τὸ   μήτ´ οἴκοι διατρίβειν μήτε μετὰ
[38, 6]   τρεῖς δημάρχους συναγωνιστὰς προσθέμενος ἐκώλυσε  τὸ   νομοθέτημα, καὶ τέλος, ἐπειδὴ μηκέτ´
[38, 9]   οὓς εἶπον ὀνομάσας, ἔς τε  τὸ   οἴκημα ἐσέπεσε, κἀνταῦθα οὐ πολλῷ
[38, 6]   Πούπλιός τις Οὐατίνιος δήμαρχος ἐς  τὸ   οἴκημα καταθέσθαι, τῶν δὲ συναρχόντων
[38, 14]   ἐπ´ αὐτῷ τίθεσθαι (οὐδὲ γὰρ  τὸ   ὄνομα αὐτοῦ εἶχεν ἀλλὰ κατὰ
[38, 7]   γὰρ δικαστήρια κατ´ αὐτοὺς ἀποκληρῶν  τὸ   ὄνομα αὐτῶν γελοιότατα ἀπεκρύπτετο. τούτους
[38, 23]   οἳ καὶ τὴν ἀρχὴν οὔτε  τὸ   ὄνομα οὔτε τὸ ἔργον αὐτῆς
[38, 33]   αὐτοὺς ἐκείνων, καὶ πρὸς αὐτὸ  τὸ   ὄρθιον θυμῷ φερομένων, ἐπικατέδραμέ σφισιν
[38, 18]   ἐπικουφίζουσιν αὐτούς, καὶ ἐγώ σοι  τὸ   πάθος τοῦτο ἐπελαφρύναιμι, τοσούτῳ ῥᾷον
[38, 6]   τε οὖν οἴκαδε, καὶ οὐκέτι  τὸ   παράπαν ἐς τὸ κοινὸν μέχρι
[38, 21]   χρῄζει προσδεῖσθαι νομίζω, καὶ πᾶν  τὸ   περιττὸν καὶ φροντίδας καὶ πράγματα
[38, 49]   τε οὖν, καὶ τοῖς σώμασι  τὸ   πλεῖον τοῖς ὅπλοις ἐμάχοντο,
[38, 45]   ὡπλίσμεθα, ἐκεῖνοι δὲ δὴ γυμνοὶ  τὸ   πλεῖστόν εἰσι, καὶ ἡμεῖς μὲν
[38, 50]   ἀνείχοντο. τοῦ μὲν οὖν πεζοῦ  τὸ   πλεῖστον οὕτω καὶ ἐκεῖ καὶ
[38, 16]   καὶ αὐτοὺς Κλώδιος ἐς  τὸ   πλῆθος ἐσαγαγὼν πληγαῖς ἐπὶ τῇ
[38, 45]   γένοιντο. ἵνα γὰρ τἆλλα ἐάσω,  τὸ   πλῆθος ἡμῶν, τὴν ἡλικίαν, τὴν
[38, 6]   ἵν´ ἐν αὐτῇ νομοθετήσῃ, καὶ  τὸ   πλῆθος νυκτὸς τὴν ἀγορὰν προκατέλαβεν,
[38, 9]   καὶ διηλέγχθη τι, ἀλλὰ ἐς  τὸ   πλῆθος Οὐέττιος ἐσαχθείς, καὶ
[38, 35]   τε γὰρ μεγέθη αὐτῶν καὶ  τὸ   πλῆθος τό τε θράσος καὶ
[38, 33]   τήν τε ὁρμὴν αὐτῶν καὶ  τὸ   πλῆθος, τῷ μὲν πεζῷ πρὸς
[38, 29]   ἐννοῶν, τήν τε δύναμιν καὶ  τὸ   πλῆθος τῶν ἀντιστασιωτῶν σου θεωρῶν,
[38, 4]   τε αὐτοὺς καί πῃ καὶ  τὸ   πλῆθος φοβηθήσεσθαι) ἤρξατο ἀπὸ τοῦ
[38, 9]   δέ, ὅτι τοῦτον τῷ Πομπηίῳ  τὸ   πραττόμενον δηλώσαντα ἀμυνόμενος ᾐτιᾶτο, ὑπωπτεύθη
[38, 36]   μὲν ὑπὸ τῶν νόμων ἀναγκαζόμενοι  τὸ   προσταττόμενον ὑπὸ τῆς πατρίδος πράττειν,
[38, 37]   πόλιν οὐδεμίαν ἧς οὐκ ἐλάττω  τὸ   πρῶτον νεμόμενοι, Λατίνους ἐκράτησαν, Σαβίνους
[38, 31]   ἐν εἰρήνῃ διεγένετο, ἀλλὰ αὐτομάτου  τὸ   πρῶτον πολέμου τινὸς αὐτῷ συμβάντος
[38, 2]   ἀναίτιος ἦν, ὥστε μηδὲ διᾶραι  τὸ   στόμα ὑπεναντίον οἱ μηδένα τολμῆσαι·
[38, 32]   ἔπειτ´ ἐπειδὴ μηδὲν ἤκουσαν κατὰ  τὸ   συγκείμενον, ἄραντες τὸ μὲν πρῶτον
[38, 1]   δὲ ἑξῆς ἔτει Καῖσαρ  τὸ   σύμπαν θεραπεῦσαι πλῆθος ἠθέλησεν, ὅπως
[38, 11]   ἀλλ´ ὅπως ὅτι ἀνεπιφθονώτατα πρὸς  τὸ   συμφέρον ἑαυτῷ πάντα διοικήσειε. καὶ
[38, 21]   ἀρκοῦντα κεκτῆσθαι καὶ μηδενὸς ὧν  τὸ   σῶμα χρῄζει προσδεῖσθαι νομίζω, καὶ
[38, 45]   ἡμεῖς μὲν κατὰ πᾶν ὁμοίως  τὸ   σῶμα ὡπλίσμεθα, ἐκεῖνοι δὲ δὴ
[38, 21]   τε γὰρ ἀνθρώπῳ πρὸς εὐδαιμονίαν  τὸ   τὰ ἀρκοῦντα κεκτῆσθαι καὶ μηδενὸς
[38, 37]   μήτε εὐδαιμονίαν ἄλλο τι  τὸ   τὰ δέοντα πράττειν νομίζοντες, μήτε
[38, 28]   τι, ὡς Ξενοφῶν, ὡς Θουκυδίδης.  τό   τε γὰρ εἶδος τοῦτο τῆς
[38, 1]   οὐδεὶς αὐτῷ οὐδὲν ἐπικαλέσαι ἐδύνατο·  τό   τε γὰρ πλῆθος τῶν πολιτῶν
[38, 17]   οἰκία ὥσπερ τινὸς πολεμίου κατεσκάφη,  τό   τε ἔδαφος αὐτῆς ἐς νεὼν
[38, 35]   μεγέθη αὐτῶν καὶ τὸ πλῆθος  τό   τε θράσος καὶ τὰς ἀπ´
[38, 2]   ἐφ´ ᾧπέρ που καὶ ἐγίγνετο,  τό   τε πλῆθος ἀπ´ αὐτῶν ἀναρτήσεσθαι
[38, 15]   δὴ Πομπήιος τούτου μὲν αὐτόν,  τό   τε πρᾶγμα ἀπόδρασιν ἄντικρυς ὀνομάζων
[38, 41]   γε φρονίμως ἐποίησαν ἐφ´ ἡμῖν  τὸ   τίσι πολεμητέον εἶναι διαγνῶναι καταλιπόντες
[38, 36]   ἐν τῷ παρόντι μᾶλλον  τὸ   τοῖς πᾶσι Ῥωμαίοις καὶ εὐπρεπὲς
[38, 47]   καὶ προπετῆ αὐτῶν ὁρμήν, ἀντίρροπον  τὸ   τοῦ Καίσαρος φρόνημα εὑρίσκετο, ὥστε
[38, 7]   Καῖσαρ ἀνηρτήσατο, τοὺς δ´ ἱππέας  τὸ   τριτημόριόν σφισι τῶν τελῶν
[38, 29]   παρ´ οὐδὲν πάντα τἆλλα, πρὸς  τὸ   τυχεῖν ὧν βούλονται, τίθενται, ἀλλὰ
[38, 20]   καὶ πλείω κέκτησαι; πᾶν γὰρ  τὸ   ὑπὲρ τὴν χρείαν τινὶ ὂν
[38, 39]   γὰρ ἐπιβουλεύουσιν αὐτῇ· πᾶν γὰρ  τὸ   ὑπεραῖρόν τινας καὶ ζηλοῦται καὶ
[38, 10]   πολλὰ μὲν καὶ δεινὰ καὶ  τὸ   ὑπήκοον τὸ ἐν τῇ Μακεδονίᾳ,
[38, 48]   ἐξαπιναίως σφίσι καὶ ὀλίγου καὶ  τὸ   χαράκωμα αὐτῶν εἷλε. προχωρούντων οὖν
[38, 9]   Πομπηίῳ τὸ πραττόμενον δηλώσαντα ἀμυνόμενος  ᾐτιᾶτο,   ὑπωπτεύθη μηδὲ ἐπὶ τῶν λοιπῶν
[38, 31]   καὶ ἐπιτρέψων σφίσι τὴν δίοδον,  ὑπετείνατο.   κἀν τούτῳ τὰ ἐπικαιρότατα διετάφρευσε
[38, 4]   μέμφοιτο. ἐπεί τ´ ἐκεῖνος οὐδὲν  ἀπεκρίνατο   πλὴν ὅτι οὐκ ἂν ἀνάσχοιτο
[38, 34]   τοῖς ἐπιτάγμασι πολλὰ καὶ δεινὰ  ἀπεκρίνατο,   ὥστε τὸν Καίσαρα λόγους μὲν
[38, 6]   δῆμος ἐκ τῶν νόμων συνελθεῖν  ἐδύνατο,   προηγόρευσε. καὶ ἐπειδὴ τε
[38, 1]   ἕνεκα οὐδεὶς αὐτῷ οὐδὲν ἐπικαλέσαι  ἐδύνατο·   τό τε γὰρ πλῆθος τῶν
[38, 8]   γὰρ δὴ καὶ πάνυ ἰσχυρῶς  ἐφυλάξατο,   μηδὲν αὐτὸς ἑαυτῷ δοῦναι· καὶ
[38, 12]   ἔπειτα δὲ δήμαρχον εὐθὺς ἀποδειχθῆναι  διεπράξατο.   οὗτος οὖν Κλώδιος ἐπεστόμισε
[38, 5]   ἀνατιμῶν τε καὶ ἀποσεμνύνων ἑαυτὸν  διελέξατο,   καὶ τέλος εἶπεν ὅτι, ἄν
[38, 35]   μὲν πλήθει τῶν στρατιωτῶν οὐδὲν  διελέξατο   (οὔτε γὰρ καλὸν ἐνόμιζεν εἶναι
[38, 4]   πῃ καὶ τὸ πλῆθος φοβηθήσεσθαι)  ἤρξατο   ἀπὸ τοῦ συνάρχοντος, καὶ ἐπύθετο
[38, 30]   εὐθὺς διὰ τοῦ Νιννίου πράττειν  ἤρξατο.   καὶ ὃς ἐσήνεγκε μὲν ἐς
[38, 6]   ἄνω τε ἐγένετο καὶ ἀντιλέγειν  ἐπειρᾶτο,   αὐτός τε κατὰ τῶν ἀναβασμῶν
[38, 10]   ἄρξας αὐτῆς, καὶ τὸ ἔνσπονδον  εἰργάσατο,   πολλὰ δὲ καὶ ἀντέπαθε. τά
[38, 8]   καὶ ῥᾷον πάνθ´ ὅσων ἐπεθύμει  κατειργάσατο.   αὐτὸς μὲν γὰρ οὐδενὸς προσδεῖσθαι
[38, 13]   ἤδη καὶ τοῦ Πίσωνος ὑπατευόντων,  ἐσηγήσατο)   καὶ τὰ ἑταιρικά, κολλήγια ἐπιχωρίως
[38, 1]   ἑαυτοῦ. πάνυ γάρ τι τοῦτο  προδιωμολογήσατο,   ὅπως μὴ δι´ ἑαυτόν τι
[38, 0]   Κικέρωνα ἐπὶ τῇ φυγῇ Φιλίσκος  παρεμυθήσατο.   δ. Ὡς Καῖσαρ Ἑλουητίους καὶ
[38, 34]   Ῥωμαίους προπεπηλακικότος αὐτοῦ ἐν τούτῳ  ἐποιήσατο,   καὶ παραχρῆμα τούς τε ὁμήρους
[38, 10]   τῆς δίκης αὐτῷ γεγενημένου καταδρομὴν  ἐποιήσατο,   καί τινα αὐτὸν καὶ προσελοιδόρησεν.
[38, 47]   δὲ δὴ τὸ δέκατον στράτευμα  ἐποιήσατο,   ὅτι εὔνοιάν πως ἀεὶ αὐτοῦ
[38, 17]   καὶ ἐκεῖνον ἐπιγνώμονα τῶν γεγραμμένων  ἐποιήσατο)   τὴν μὲν {γὰρ} παρανομίαν τῶν
[38, 11]   ἐφρόντισε καὶ οὐδὲν ὧν ἔλεγε  προσεποιήσατο,   ἀλλ´ εἴα αὐτὸν ἀφθόνως, καθάπερ
[38, 7]   πλῆθος ἐκ τούτων Καῖσαρ  ἀνηρτήσατο,   τοὺς δ´ ἱππέας τὸ τριτημόριόν
[38, 34]   ἅμα ἀπεπλήρωσε καὶ τοῖς συμμάχοις  ἐχαρίσατο.   οἵ τε γὰρ Σηκουανοὶ καὶ
[38, 9]   ὕπατον Λούκιον Πίσωνα συγγενείας ἀνάγκῃ  προσηταιρίσατο·   τῷ μὲν γὰρ Πομπηίῳ τὴν
[38, 5]   Μετέλλου συστρατευσαμένοις ποτὲ γῆν δοθῆναι  ἐψηφίσατο.   τότε μὲν οὖν (οὐ γὰρ
[38, 17]   τῶν περὶ τὸν Λέντουλον πραχθέντων  κατεψηφίσατο,   τὴν μέντοι τιμωρίαν τὴν ἐπ´
[38, 30]   αὐτὸν παρὰ τῶν καταποντιστῶν οὐκ  ἐλύσατο,   τήν τε νῆσον ἐδημοσίωσε καὶ
[38, 13]   ἀρχαίου καταλυθέντα δὲ χρόνον τινά,  ἀνενεώσατο·   τοῖς τε τιμηταῖς ἀπηγόρευσε μήτ´
[38, 33]   σποράδας ἐξ ὑπερδεξίων οὐ χαλεπῶς  ἀπεώσατο.   τραπομένων δὲ τούτων, ἄλλοι τινὲς
[38, 10]   Καίσαρι καὶ τῷ Πομπηίῳ γενόμενος  ἐβεβαιώσατο   τὴν ὑπόνοιαν ἐν τῇ ὑπὲρ
[38, 7]   τὸ ἔθνος μηδ´ ἀντειπόντος τινὸς  ᾠκειώσατο,   πρῶτον μὲν τὰ πραχθέντα ὑπὸ
[38, 4]   γεγραμμένων ἀποφήνασθαι, οὐχ ὅτι οὐκ  ἠπίστατο   τὴν διάνοιαν αὐτῶν (σύμπαντα γὰρ
[38, 34]   λαβεῖν ἠθέλησε. καὶ διὰ τοῦτο  μετεπέμψατο   αὐτὸν ὡς καὶ διαλεχθῆναί τι
[38, 34]   καὶ ἐτύγχανον γὰρ δεόμενοι ὧν  ὠρέγετο,   ῥᾳδίως αὐτὸν ἀνέπεισαν ἐπικουρῆσαί σφισιν.
[38, 14]   καταγνώσεως ἀποκτενούντων καὶ ἀπεκτονότων  ἐσήγετο)   ἔργῳ δὲ ἐπ´ αὐτὸν ὅτι
[38, 10]   μὴ ἐλεγχθῆναι, ὧν δ´ οὐκ  ᾐτιάζετο,   κολασθῆναι. καὶ μὲν οὕτως
[38, 31]   τἆλλα ὡς κωλύσων αὐτοὺς διαβῆναι  ἡτοιμάζετο,   ἔπεμψαν πρὸς αὐτὸν δίοδόν τε
[38, 47]   πρὸς τὴν τῶν καταλόγων τάξιν  ὠνομάζετο·   ὅθενπερ καὶ νῦν ὁμοίως τὰ
[38, 16]   καὶ μὲν οὕτως ἀπατηθεὶς  παρεσκευάζετο   ὡς καὶ πολὺ τῶν ἐχθρῶν
[38, 1]   πλεῖστα τῆς Ἰταλίας ἠρημωμένα αὖθις  συνῳκίζετο,   ὥστε μὴ μόνον τοὺς ἐν
[38, 1]   Κράσσῳ τοῖς τε ἄλλοις φανερῶς  ἐχαρίζετο.   ~ἕνεκα μὲν οὖν τῶν γραφέντων
[38, 11]   ποιεῖν. θυμῷ μὲν δὴ οὐδὲν  ἐχαρίζετο,   τοῦ δὲ δὴ καιροῦ διεσκόπει,
[38, 13]   οἰωνίσματος ἐπαγομένου, ἐκώλυε, καὶ  ἀνεχειρίζετό   τι, τὰς δὲ δὴ τοῦ
[38, 12]   καὶ περὶ τῶν παρόντων δημηγορῆσαι,  ἐπέθετο   δὲ καὶ τῷ Κικέρωνι. καὶ
[38, 15]   ἐκεῖνον ἀνυπόπτως ἀπατήσωσι, τῷ Πομπηίῳ  προσέθετο.   οὔτε γὰρ προϋπώπτευέ τι ἐς
[38, 4]   ἤρξατο ἀπὸ τοῦ συνάρχοντος, καὶ  ἐπύθετο   αὐτοῦ εἰ τὰ τοῦ νόμου
[38, 11]   αὐτὸν καὶ προσελοιδόρησεν. ~ὁ δ´  ἤχθετο   μὲν ἐπ´ αὐτοῖς ὥσπερ εἰκὸς
[38, 47]   ἀντίρροπον τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα  εὑρίσκετο,   ὥστε ἰσοπαλεῖς ἐκ τούτων ὄντες
[38, 33]   τι ὥρμησε, τοὺς δὲ ἱππέας  προεβάλετο   προκινδυνεῦσαί σφισιν, ἕως ἐν ἐπιτηδείῳ
[38, 32]   τὴν Τόλοσαν οἱ Ἐλουήτιοι τράπωνται,  εἵλετο   μετ´ ἐκείνων αὐτοὺς ἀμύνασθαι μᾶλλον
[38, 6]   Καίσαρι, ὁσάκις γε ἐνεωτέριζέ τι,  ἐνετέλλετο   διὰ τῶν ὑπηρετῶν ὅτι ἱερομηνία
[38, 4]   τὸν δῆμον ἄντικρυς πάνθ´ ὅσα  ἐβούλετο   ἐσέφερεν. ἐθελήσας δ´ οὖν καὶ
[38, 44]   οὖν ἡνίκα εὐεργετεῖν τε ἡμᾶς  ἐβούλετο   κἀντ´ εὖ πάσχειν ἠξίου, δικαίως
[38, 7]   ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀτόπων  ἐγίγνετο)   καὶ ἀπισχυρίζοντο, ἄλλως τε καὶ
[38, 31]   ~ταῦτα μὲν ἐν τῇ πόλει  ἐγίγνετο·   Καῖσαρ δὲ εὗρε μὲν οὐδὲν
[38, 13]   ἐπέτρεπε πραχθῆναί τινα, καὶ  ἐγίγνετο   μηδενὸς ἔτι καθ´ ἕκαστον οἰωνίσματος
[38, 30]   τραύματα ἀπ´ αὐτῶν πολλὰ ἑκατέροις  ἐγίγνετο.   πρὶν δὲ ἐς τοῦτο
[38, 14]   τὰ τοιαῦτά σφισι ποιεῖν ἐξὸν  ἐγίγνετο,   προσετετάχει, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[38, 2]   αὐτόν, ἐφ´ ᾧπέρ που καὶ  ἐγίγνετο,   τό τε πλῆθος ἀπ´ αὐτῶν
[38, 34]   καὶ εὐπρεπῆ λήψεσθαι ἤλπισεν. ὅπερ  ἐγένετο·   ἀχθεσθεὶς γὰρ βάρβαρος τοῖς
[38, 6]   σφισιν, ὡς δὲ ἄνω τε  ἐγένετο   καὶ ἀντιλέγειν ἐπειρᾶτο, αὐτός τε
[38, 49]   προσβολὰς χαλυβδικὰς ἔχοντα χρησιμώτατά σφισιν  ἐγένετο,   καὶ αὐτοὶ τῷ αὐτῷ πόνῳ
[38, 13]   διοσημία, εἴτε ἐναίσιον εἴτε ἐξαίσιον  ἐγένετο.   καὶ τὸ μὲν αἴτιον τῆς
[38, 40]   τις τῶν θεῶν ἐγγυητὴς ἡμῖν  ἐγένετο   ὅτι, κἂν ταῦτα μὴ ποιῶμεν,
[38, 30]   μὲν ταῦτα ἀκούσας ῥᾴων πως  ἐγένετο,   οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ
[38, 23]   τις καὶ ψήφισμά τι  ἐγένετο   τὸν δεῖνα νοσεῖν τὸν
[38, 31]   οὐ μέντοι καὶ ἐν εἰρήνῃ  διεγένετο,   ἀλλὰ αὐτομάτου τὸ πρῶτον πολέμου
[38, 10]   καὶ συνέβη αὐτῷ, ὧν μὲν  ἐκρίνετο,   μὴ ἐλεγχθῆναι, ὧν δ´ οὐκ
[38, 33]   αὐτὸς τῷ ὁπλιτικῷ πρὸς ἐκείνους  ἐτράπετο,   καὶ κρατήσας πρός τε τὰς
[38, 4]   αὐτός τε πρὸς ἱκετείαν αὐτοῦ  ἐτράπετο   καὶ τὸν ὅμιλον συνδεηθῆναί οἱ
[38, 33]   τινὰ ἔξω τῆς ὁδοῦ οὖσαν  ἐξετράπετο,   νομίσαντες τοῦ τε πρόσω ἀφεῖντο
[38, 1]   τὰ ἔργα καὶ πρὸς γεωργίας  ἐτρέπετο,   καὶ τὰ πλεῖστα τῆς Ἰταλίας
[38, 6]   αὐτῷ μηδεμία ἄλλη σκῆψις ἀναβολῆς  ὑπελείπετο,   ἱερομηνίαν ἐς πάσας ὁμοίως τὰς
[38, 33]   τὰς ἁμάξας ἀμφοτέροις σφίσι συγκαταφυγοῦσιν  ἐφέσπετο,   κἀνταῦθα αὖθις ἰσχυρῶς ἐπ´ αὐτῶν
[38, 12]   που καὶ Κικέρων πλεῖστος  ἐφέρετο,   ἐλπίσας, ἂν τούτους σφετερίσηται, ῥᾳδίως
[38, 11]   τοῖς τι προπηλακίζουσιν αὐτὸν οὕτω  προσεφέρετο,   καὶ τότε τὸν Κικέρωνα ὁρῶν
[38, 4]   ταῖς ἀρχαῖς ὄντων οὐδένα ἔτι  διήρετο,   δείσας μὴ καὶ ἐκείνων τις
[38, 16]   Νίννιος τά τε ἄλλα αὐτῷ  συνῄρετο,   καὶ τὴν ἐσθῆτα τῷ πλήθει
[38, 5]   Καῖσαρ ἰδὼν τοῦτο ἐκεῖνόν τε  ἐπήρετο   εἰ βοηθήσοι οἱ προθύμως ἐπὶ
[38, 8]   καὶ σφόδρα τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι  ἐσκήπτετο·   ἕτεροι δέ, ὡς καὶ ἀναγκαίου
[38, 7]   ἀποκληρῶν τὸ ὄνομα αὐτῶν γελοιότατα  ἀπεκρύπτετο.   τούτους μὲν οὖν, ὅτι πάμπολλοί
[38, 1]   εἰ μὴ βουλομένοις σφίσιν εἴη,  ἐπλάττετο.   τοῦ μὲν δὴ οὖν νόμου
[38, 14]   δὲ ἐπ´ αὐτὸν ὅτι μάλιστα  συνεγράφετο.   ἔφερε μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ
[38, 40]   τῇ Ἰταλίᾳ γενῶν οὐδὲν πρότερον  ἀπέσχετο   τοῦ τῇ πατρίδι ἡμῶν ἐπιβουλεύειν
[38, 42]   παρόντων, οὔτ´ ἦλθεν οὔθ´ ἥξειν  ὑπέσχετο.   καίτοι τί μὲν ἐγὼ ἄδικον
[38, 14]   καὶ ἐσηγγέλκει περὶ αὐτῶν καὶ  ἐσήγητο   ἀεὶ καὶ ἐπεψηφίκει καὶ τέλος
[38, 14]   γε τῶν τὰ τοιαῦτα ὑπηρετούντων  ἐπεποίητο,   καὶ τὴν αἰτίαν μόνος
[38, 1]   τοσούτου ὅσου ἐν ταῖς ἀπογραφαῖς  ἐτετίμητο,   ἀγορασθῆναι ἐκέλευσε. χρήματά τε γὰρ
[38, 30]   ἀπεδεδώκει, κατ´ αὐτοῦ Κλώδιος  ἐκέχρητο,   ἀνακαλέσασθαι τὸν Κικέρωνα ἠθέλησε, καὶ
[38, 6]   ἐκ τῶν νόμων ἐν αὐτῇ  δύναιτο   δρᾶσθαι. ἐπεχείρησε μὲν γὰρ αὐτὸν
[38, 4]   πλήθει καὶ κατ´ αὐτὸ τοῦτο  χαρίσαιτο,   τεκμηριῶν ὅτι μήτ´ ἀτόπου μήτ´
[38, 8]   ἄλλα αὐτὸς Καῖσαρ καὶ  ἐσηγεῖτο   καὶ συνεβούλευε καὶ διέταττε πάντα
[38, 16]   ἕνα τινὰ αὐτῶν, ὡς πολὺς  ἐνέκειτο,   καὶ ἐκ τῆς πόλεως ἐξήλασε,
[38, 1]   καὶ τῇ ἐσηγήσει τοῦ πράγματος  ἠρκεῖτο,   ὥς γε ἔλεγε, τῷ δὲ
[38, 12]   αὐτῶν ἐκείνων οἷς ἤρεσκε, καὶ  ἐφθονεῖτο   καὶ ἐμισεῖτο. ~ὁ οὖν Κλώδιος
[38, 17]   πλήθους ἔπρασσε. καὶ Πομπήιος  ὑπισχνεῖτο   μὲν αὐτῷ τὴν ἐπικουρίαν, σκήψεις
[38, 15]   ποιεῖν πιστευθῇ, ὑποστρατήγῳ οἱ χρήσεσθαι  ὑπισχνεῖτο,   ὅπως μὴ μετ´ ὀνείδους ὡς
[38, 11]   πλεῖον τοῦ καθήκοντος ἐς ἀσφάλειαν  ἐτιμωρεῖτο,   λέγων ὅτι τὸ μὲν οὐκ
[38, 12]   οἷς ἤρεσκε, καὶ ἐφθονεῖτο καὶ  ἐμισεῖτο.   ~ὁ οὖν Κλώδιος ἐλπίσας αὐτὸν
[38, 23]   βλαβερὸν ἂν εἰκότως καὶ αἰσχρὸν  νομίζοιτο,   εἰ δ´ ὀρθῶς ἔχοι, καὶ
[38, 45]   βοηθήσειε· τίς μὲν γὰρ ἂν  ἕλοιτο   ἐκείνῳ συμμαχήσας πολεμῆσαι ἡμῖν, μηδὲν
[38, 23]   εἰ μέν τι περὶ ταῦθ´  ἁμαρτάνοιτο,   καὶ βλαβερὸν ἂν εἰκότως καὶ
[38, 8]   ἔθνη αὐτῶν ἔκδηλα ὅπως φρονοίη  γίγνοιτο.   τὰ μὲν οὖν ἄλλα αὐτὸς
[38, 3]   ὅτι μηδέπω διαφειμένης τῆς βουλῆς  ἀπαλλάττοιτο,   ἔφη ὅτι μετὰ Κάτωνος ἐν
[38, 4]   αὐτοῦ εἰ τὰ τοῦ νόμου  μέμφοιτο.   ἐπεί τ´ ἐκεῖνος οὐδὲν ἀπεκρίνατο
[38, 4]   ἀπεκρίνατο πλὴν ὅτι οὐκ ἂν  ἀνάσχοιτο   ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἀρχῇ νεωτερισθῆναί
[38, 50]   ἀπετέθειντο, καὶ τοῖς ξίφεσιν οὐκ  ἐδύναντο   οὔτε συστάδην μάχεσθαι οὔτε τῶν
[38, 40]   αὐτὸ εἷλον, ἐπειδὴ δ´ ἀντιπολεμεῖσθαι  ἤρξαντο,   παντάπασιν ἐκ τῆς γῆς ἡμῶν
[38, 38]   ἐπικτήσαιντο, πολλῷ πλείω καὶ μείζω  προσκατειργάσαντο.   τί γὰρ ἄν τις καθ´
[38, 25]   καὶ ἐπηρείας πάντα κατὰ σοῦ  συνεσκευάσαντο,   ὥστ´ ἐκείνοις μὲν καὶ ἄχθεσθαι
[38, 8]   τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ ὄντος, καὶ  ἐσηγήσαντο   ὅσα ἠθέλησε καὶ κυρωθῆναι ἐποίησαν,
[38, 38]   τῶν προϋπαρχόντων, πολλὰ δὲ καὶ  προσεκτήσαντο.   τί γὰρ δεῖ κἀνταῦθα καθ´
[38, 37]   τοὺς ἀλλοφύλους τοὺς ἐπελθόντας σφίσιν  ἀπεώσαντο,   ~καὶ αὐτοὺς καὶ οἱ μετὰ
[38, 38]   ἀγαθὰ καὶ σώζεται, πολλὰ μὲν  ἐβεβαιώσαντο   τῶν προϋπαρχόντων, πολλὰ δὲ καὶ
[38, 37]   Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς Λευκανοὺς Σαυνίτας  ἐχειρώσαντο,   πᾶσαν ἑνὶ λόγῳ τὴν ἐντὸς
[38, 37]   τὴν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων γῆν  κατεστρέψαντο,   πάντας τοὺς ἀλλοφύλους τοὺς ἐπελθόντας
[38, 34]   τινα παρετέτμηντο καὶ αὐτοὺς ὑποτελεῖς  ἐπεποίηντο,   ὁμήρους σφῶν ἔχοντες. καὶ ἐτύγχανον
[38, 32]   διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων ἐπορεύοντο ᾗπερ  ὥρμηντο,   ἔπειτ´ ἐντυχόντες τοῖς κωλύμασιν ἐς
[38, 34]   τῆς τε χώρας αὐτῶν τινα  παρετέτμηντο   καὶ αὐτοὺς ὑποτελεῖς ἐπεποίηντο, ὁμήρους
[38, 38]   δὲ εἰ τοσαῦτα παραδεξάμενοι μηδὲν  ἐπικτήσαιντο,   πολλῷ πλείω καὶ μείζω προσκατειργάσαντο.
[38, 50]   εὐθὺς ἅτε μηδεμίαν χρῆσιν ἔχοντα  ἀπετέθειντο,   καὶ τοῖς ξίφεσιν οὐκ ἐδύναντο
[38, 33]   ἐξετράπετο, νομίσαντες τοῦ τε πρόσω  ἀφεῖντο   καὶ ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν οὖν
[38, 4]   μήτ´ ἀτόπου μήτ´ ἀδίκου τινὸς  ὀρέγοιντο,   ἀλλ´ ὧν καὶ ἐκεῖνοι καὶ
[38, 4]   ἐκεῖνοι καὶ δοκιμασταὶ καὶ ἐπαινέται  γίγνοιντο.   ~ὅ τε οὖν Πομπήιος μάλα
[38, 45]   γε καὶ κρείττους ἂν ἡμῶν  γένοιντο.   ἵνα γὰρ τἆλλα ἐάσω, τὸ
[38, 35]   τὴν ἰδίαν τοῦ Καίσαρος φιλοτιμίαν  ἀναιροῖντο,   καὶ προσεπηπείλουν ἐγκαταλείψειν αὐτὸν, ἂν
[38, 32]   τε παρ´ αὐτοῦ ᾔτουν, καὶ  ἐδέοντο   μή σφας περιιδεῖν ἀπολομένους. καὶ
[38, 49]   τοῖς ξίφεσι τοῖς μακροτέροις χρήσασθαι.  ὠθίζοντό   τε οὖν, καὶ τοῖς σώμασι
[38, 49]   καὶ τοῖς στόμασιν ἀντ´ ἐκείνων  ἠγωνίζοντο,   κατασπῶντες τοὺς ἀντιπάλους, δάκνοντες, σπαράττοντες,
[38, 7]   ἄλλων τῶν ἀτόπων ἐγίγνετο) καὶ  ἀπισχυρίζοντο,   ἄλλως τε καὶ Μέτελλος
[38, 16]   βουλευτῶν καὶ οὐ πρότερόν γε  μετεβάλοντο   πρὶν τοὺς ὑπάτους σφίσι διὰ
[38, 38]   τε ἀκλεῶς καὶ πλουτεῖν ἀδεῶς  εἵλοντο,   οὔτ´ αὐτῶν ἡμῶν οἱ πρεσβύτεροι
[38, 10]   βιαίως ἐξήλασαν καὶ τὴν λείαν  προσαφείλοντο.   τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[38, 49]   τάς τε ἀσπίδας ἁπανταχόθεν σφῶν  προεβάλλοντο,   καὶ ὀρθοὶ ἱστάμενοι ἀπρόσμικτοι μὲν
[38, 2]   οὖν ἄλλοις ἐξήρκει τοῦτο, καὶ  ἐπηγγέλλοντο   μὲν ἀεὶ αὐτῷ προβουλεύσειν, ἐποίουν
[38, 50]   ἐπιδρομῆς οἱ δὲ καὶ ἐγγύθεν,  ἐνήλλοντο   τρόπον τινὰ καὶ ἔκοπτον αὐτούς.
[38, 15]   νυκτὸς ὁμοίως περιιὼν ἐθεράπευε. ~καὶ  ἐβούλοντο   γὰρ καὶ ἐκεῖνοι μήτε τὸν
[38, 9]   δέ, ἀλλ´ ὀλίγου καὶ αὐτοὶ  προσαπώλοντο.   προμηνυθεὶς γὰρ ἐκεῖνος καὶ συλληφθεὶς
[38, 49]   ἐθάρσουν, δρόμῳ μετὰ βοῆς προσπεσόντες  ὑπετέμοντο,   καὶ οὕτω γε ὁμόσε αὐτοῖς
[38, 49]   δυσκίνητοι δὲ ὑπὸ τῆς πυκνότητος  ἐγίγνοντο,   καὶ οὔτε ἔδρων οὐδὲν οὔτε
[38, 7]   γὰρ αἱ τελωνίαι δι´ αὐτῶν  ἐγίγνοντο,   καὶ πολλάκις τῆς βουλῆς δεηθέντες
[38, 49]   τε ὁπλίσει καὶ τῇ τέχνῃ  ἐγίγνοντο.   καὶ τέλος ἐπὶ μακρότατον τοιουτοτρόπῳ
[38, 2]   διατριβαὶ καὶ ἀναβολαὶ τὴν ἄλλως  ἐγίγνοντο·   ~ὁ δὲ δὴ Κάτων
[38, 0]   οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε  ἐγένοντο.   Γ. Ἰούλιος Γ. υἱ. Καῖσαρ
[38, 5]   πρὸς τὴν τοῦ νόμου κύρωσιν  ἐγένοντο.   ~οὐ μέντοι καὶ Βίβουλος
[38, 16]   Κουρίωνι, ὅτι καὶ ἀθροισθεῖσί σφισι  συνεγένοντο   καὶ τὴν πρεσβείαν ὑπέστησαν, ἐπεκάλει.
[38, 33]   τῆς σπουδῆς οὐ πάντες ἅμα  παρεγένοντο)   προσέμιξαν ἐξαίφνης κατὰ νώτου τοῖς
[38, 49]   ἡττήθησαν ἐκεῖνοι, οὐ μέντοι καὶ  ἐτράποντο,   οὐχ ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἀλλ´
[38, 32]   ἐντυχόντες τοῖς κωλύμασιν ἐς Σηκουανοὺς  ἀπετράποντο,   καὶ διά τε τούτων καὶ
[38, 3]   τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγοι οἱ  ἐφέσποντο,   καί τις αὐτῶν Μᾶρκος Πετρέιος
[38, 7]   ὅπως ἐκδικίας τινὸς τύχωσιν οὐχ  εὕροντο   ἄλλων τε καὶ τοῦ Κάτωνος
[38, 32]   μὲν πρῶτον διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων  ἐπορεύοντο   ᾗπερ ὥρμηντο, ἔπειτ´ ἐντυχόντες τοῖς
[38, 49]   τὸ πλεῖον τοῖς ὅπλοις  ἐμάχοντο,   ἀνατρέψαι τε τὸν προσκείμενον καὶ
[38, 50]   τῆς συστάσεως καὶ τεθνηκότες ὀρθοὶ  ἀνείχοντο.   τοῦ μὲν οὖν πεζοῦ τὸ
[38, 15]   τε γὰρ ἄλλων πολλοὶ καὶ  ᾐδοῦντο   αὐτὸν καὶ ἐτίμων, ὥστε καὶ
[38, 12]   οἵ τι ὠφελούμενοι ὑπ´ αὐτοῦ  ᾠκειοῦντο   ἐς ὅσον οἱ βλαπτόμενοι ἠλλοτριοῦντο.
[38, 48]   Ῥωμαίων, ὅπερ που καθ´ ἡμέραν  ἐποιοῦντο,   ἀντεπεξήγαγε. ~καὶ αὐτοὺς ἐκεῖνοι προϊόντας
[38, 47]   τε ἐπ´ αὐταῖς προθυμίαν ἰσοστασίας  ἐποιοῦντο.   ~ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις, αἱ
[38, 12]   ᾠκειοῦντο ἐς ὅσον οἱ βλαπτόμενοι  ἠλλοτριοῦντο.   πρὸς γάρ τοι τῷ τοὺς
[38, 33]   ὁμήρους ᾐτήθησαν, ἠγανάκτησαν οὐχ ὅτι  ἠπιστοῦντο,   ἀλλ´ ὅτι ἀπηξίουν ὁμήρους τισὶ
[38, 7]   τριτημόριόν σφισι τῶν τελῶν  ἐμεμίσθωντο   ἀφείς· πᾶσαί τε γὰρ αἱ
[38, 34]   ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος ὑπατεύοντος  ἐσεγέγραπτο·   πρὸς δὲ δὴ τὴν ἐκ
[38, 31]   ἀλλ´ ὅτι γε οὐδέπω καλῶς  παρεσκεύαστο,   βουλεύσεσθαί τε ὑπὲρ ὧν ἠξίουν
[38, 14]   τῶν ἄλλων τῶν τότε θανατωθέντων  κατεψήφιστο·   οὐ μέντοι ἀλλ´ Κικέρων,
[38, 48]   καταλαβεῖν ἐπεχείρησε. καὶ κατέσχε μὲν  αὐτό,   ἀντικαταλαβόντων δὲ καὶ ἐκείνων ἕτερον
[38, 2]   τῆς συνωμοσίας ὄντες ἐδυσχέραινον. καὶ  αὐτό   γε τοῦτο αὐτοὺς ἐς τὰ
[38, 24]   ὠφελίαν τοῦ ἑτέρου κτᾶται. καὶ  αὐτό   γε τοῦτο τὸ ἀκούσιον οὐχ
[38, 24]   ἧττόν τι ἔρρωται τοῦ ἐθελοντὶ  αὐτὸ   δρῶντος, οὐδ´ ἄκων ναυτιλλόμενος
[38, 40]   παρ´ ὀλίγον καὶ τὸ ἄστυ  αὐτὸ   εἷλον, ἐπειδὴ δ´ ἀντιπολεμεῖσθαι ἤρξαντο,
[38, 11]   ὀργῆς καὶ παραχρῆμα πάντως  αὐτὸ   ποιεῖν. θυμῷ μὲν δὴ οὐδὲν
[38, 22]   σωφροσύνης ἐς τὰ πρῶτα ἀνήκεις,  αὐτὸ   τὸ ἐπιτήδευμά σου δηλοῖ· οὐ
[38, 33]   αὖθις αὐτοὺς ἐκείνων, καὶ πρὸς  αὐτὸ   τὸ ὄρθιον θυμῷ φερομένων, ἐπικατέδραμέ
[38, 24]   τῆς ἀτιμίας ἔχει. ~τὸ δ´  αὐτὸ   τοῦτο καὶ περὶ τὴν φυγὴν
[38, 10]   τὴν λείαν προσαφείλοντο. τὸ δ´  αὐτὸ   τοῦτο καὶ περὶ τοὺς συμμάχους
[38, 16]   καὶ Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς τὸ  αὐτὸ   τοῦτο οὐχ ὅπως ἐκεῖνον ἐπῄνεσεν,
[38, 44]   συμμαχίας ὀνόμασιν ἐξείργασται, καθάπερ ἐπ´  αὐτὸ   τοῦτο πεποιημένος αὐτάς, ἵν´ ἡμᾶς
[38, 43]   προσαντεπιτάττειν πάντα παρεσκεύασται. καίτοι καὶ  αὐτὸ   τοῦτο πόσης ὕβρεως καὶ πόσου
[38, 4]   τῷ τε πλήθει καὶ κατ´  αὐτὸ   τοῦτο χαρίσαιτο, τεκμηριῶν ὅτι μήτ´
[38, 17]   Κλώδιος δι´ αὐτόν, ἐπειδήπερ  ἐξεστράτευτο,   τὸν ὅμιλον συναγαγὼν καὶ ἐκεῖνον
[38, 17]   υἱέος βοήθειάν τινα τῷ Κικέρωνι  ἐνεδείκνυτο,   αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ πλήθους
[38, 25]   ὅτι ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐπέπρωτό σοι  τοιοῦτό   τι παθεῖν, κάλλιστον δήπου καὶ
[38, 48]   (πάνυ γὰρ αὐταῖς προσεῖχε ὁπότε  τοιοῦτό   τι ποιήσειαν) οὐχ ἁπάσῃ εὐθὺς
[38, 30]   τῷ Κλωδίῳ πρὸς πάντα καθάπαξ  ἠναντιοῦτο.   κἀκ τούτου καὶ φιλονεικίαι καὶ
[38, 11]   εἰλήχει, καὶ οὐ πάνυ ῥᾳδίως  ἐθυμοῦτο·   συχνοὺς δ´ οὖν, ἅτε καὶ
[38, 28]   σου μέγα ὄνομα {εἶ} καὶ  τοῦτο   ἀεὶ καὶ ζῶντος ἐπὶ τούτῳ
[38, 42]   πράσσων; οὐ τοίνυν ἀπέχρησεν αὐτῷ  τοῦτο,   ἀλλὰ καὶ ἐμὲ ἐλθεῖν πρὸς
[38, 5]   τῷ πλήθει παρῄνεσε προσδεηθῆναι πρὸς  τοῦτο   αὐτοῦ. γενομένου δὲ τούτου ἐπαρθεὶς
[38, 2]   ὄντες ἐδυσχέραινον. καὶ αὐτό γε  τοῦτο   αὐτοὺς ἐς τὰ μάλιστα ἐλύπει,
[38, 30]   ἐγίγνετο. πρὶν δὲ ἐς  τοῦτο   ἀφικέσθαι, βουληθεὶς Κλώδιος τόν
[38, 24]   ἐξελαυνόμενοι, καὶ οὐδὲν μέντοι παρὰ  τοῦτο   βλάπτεσθαι νομίζουσιν. οὐ μὴν οὐδὲ
[38, 7]   ὤμοσαν {τι} περὶ τοῦ νόμου  (τοῦτο   γὰρ ἀρξάμενόν ποτε, ὥσπερ εἶπον,
[38, 8]   καθ´ ἑαυτὸν δι´ ἑτέρων διῆγε.  τοῦτο   γὰρ δὴ καὶ πάνυ ἰσχυρῶς
[38, 26]   ἡμᾶς τὰ δοκοῦντα τῷ δαιμονίῳ.  τοῦτο   δὲ ἂν μὲν ἐθελονταὶ ποιῶμεν,
[38, 41]   μήπω πρότερον ἐγεγόνει, ἄρχειν ἑλόμενος,  τοῦτο   δὲ τέσσαρσι στρατοπέδοις ὁπλίσας, εἰ
[38, 2]   πάντας ἀνθρώπους ἕξειν. καὶ διὰ  τοῦτο,   εἰ καὶ μηδείς οἱ ἀντέλεγεν,
[38, 5]   ἡσθῆναι. οὖν Καῖσαρ ἰδὼν  τοῦτο   ἐκεῖνόν τε ἐπήρετο εἰ βοηθήσοι
[38, 16]   σωθῆναι, προϋπεξέχειν, ὅμως ἐπειδὴ διὰ  τοῦτο   ἐκεῖνος ὠργίσθη, παρῆλθεν ἐς τὴν
[38, 18]   καὶ ἐγώ σοι τὸ πάθος  τοῦτο   ἐπελαφρύναιμι, τοσούτῳ ῥᾷον ἐκείνων ὅσῳ
[38, 11]   ἑαυτῷ πάντα διοικήσειε. καὶ διὰ  τοῦτο   καὶ ἀδήλως, καὶ ἐν οἷς
[38, 7]   τέκνα ἔχουσιν ἐδόθη. καὶ διὰ  τοῦτο   καὶ ἄποικος τῶν Ῥωμαίων
[38, 2]   μὲν δὴ οὖν ἄλλοις ἐξήρκει  τοῦτο,   καὶ ἐπηγγέλλοντο μὲν ἀεὶ αὐτῷ
[38, 46]   φοβερὸν τὰ ἔθνη ταῦτα εἶχε,  τοῦτο   καὶ ἡμῖν καὶ ἐκείνοις ὑπάρξει.
[38, 24]   ἀτιμίας ἔχει. ~τὸ δ´ αὐτὸ  τοῦτο   καὶ περὶ τὴν φυγὴν ἔγωγε
[38, 10]   λείαν προσαφείλοντο. τὸ δ´ αὐτὸ  τοῦτο   καὶ περὶ τοὺς συμμάχους τοὺς
[38, 8]   αὐτὸς ἑαυτῷ δοῦναι· καὶ διὰ  τοῦτο   καὶ ῥᾷον πάνθ´ ὅσων ἐπεθύμει
[38, 14]   ἐξὸν ἐγίγνετο, προσετετάχει, καὶ μετὰ  τοῦτο   καὶ τοῦ Λεντούλου καὶ τῶν
[38, 14]   ἄγοντος διενομοθέτησεν αὐτά, καὶ μετὰ  τοῦτο   καὶ τῷ Κικέρωνι ἐπεχείρησεν. καὶ
[38, 16]   συμφορᾷ μεταβαλεῖν παρῄνεσε. καὶ πολλοὶ  τοῦτο   καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ οὐ
[38, 43]   τὸν Καίσαρα ἐκάλεσε, σμικρόν τι  τοῦτο   καὶ φαῦλον εἶναι νομίσητε. οὔτε
[38, 40]   μὴ προσήκοντα αὐτὸν ἀποτρέπει) τί  τοῦτο   λέγει τις, ὡς οὐ χρὴ
[38, 21]   τινι τῆς τοῦ σώματος.  τοῦτο   μὲν γάρ, ἅτε καὶ σάρκινον
[38, 41]   μετὰ τὴν ὑπατείαν εὐθὺς ἔστειλε,  τοῦτο   μὲν ἐπὶ πέντε ἔτη καθάπαξ,
[38, 22]   τι τοῦ σφόδρα ἀνδρείου. ἀλλὰ  τοῦτο   μὲν εὐθὺς ἀπολήψῃ· τοιούτων δὲ
[38, 34]   νομισθῇ, λαβεῖν ἠθέλησε. καὶ διὰ  τοῦτο   μετεπέμψατο αὐτὸν ὡς καὶ διαλεχθῆναί
[38, 18]   μὲν ἐς τὴν Μακεδονίαν διὰ  τοῦτο   μετέστη καὶ ἐκεῖ διέτριβεν ὀδυρόμενος·
[38, 27]   μήτι γε καὶ ἀνιαθῇς παρὰ  τοῦτο   μηδέν. ~ἂν μὲν γάρ μοι
[38, 48]   σελήνης μάχην συνάψαι. καὶ διὰ  τοῦτο   Ἀριόουιστος (πάνυ γὰρ αὐταῖς
[38, 33]   καὶ ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν οὖν  τοῦτο   Καῖσαρ, καὶ φοβηθεὶς τήν
[38, 41]   ἐπὶ καιροῦ συμβεβήκασι. καὶ διὰ  τοῦτο   ὅσα μὲν ἂν οἴκοι τε
[38, 39]   ἡμῖν παραμένουσαν ἀπωσώμεθα. ἔσται δὲ  τοῦτο   οὐκ ἂν τὰ ὅπλα ῥίψωμεν,
[38, 16]   Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς τὸ αὐτὸ  τοῦτο   οὐχ ὅπως ἐκεῖνον ἐπῄνεσεν, ἀλλὰ
[38, 42]   κακὸν πείσεσθαι ὑπερπεφρονηκότα ἡμᾶς  τοῦτο   πεποιηκέναι; οὐκοῦν εἴτε τι ὑποτετόπηκεν,
[38, 44]   ὀνόμασιν ἐξείργασται, καθάπερ ἐπ´ αὐτὸ  τοῦτο   πεποιημένος αὐτάς, ἵν´ ἡμᾶς ἀδικεῖν
[38, 8]   κατ´ ἄνδρα, τῷ κρύφα σφᾶς  τοῦτο   ποιεῖν, ἀλλὰ τά γε ἔθνη
[38, 24]   τι ἑκούσιόν τινα μὴ  τοῦτο   ποιεῖν· οὐδὲ γὰρ οὐδ´
[38, 15]   γε καὶ μᾶλλον ὑπ´ εὐνοίας  τοῦτο   ποιεῖν πιστευθῇ, ὑποστρατήγῳ οἱ χρήσεσθαι
[38, 43]   πάντα παρεσκεύασται. καίτοι καὶ αὐτὸ  τοῦτο   πόσης ὕβρεως καὶ πόσου προπηλακισμοῦ
[38, 1]   πλὴν ἑαυτοῦ. πάνυ γάρ τι  τοῦτο   προδιωμολογήσατο, ὅπως μὴ δι´ ἑαυτόν
[38, 20]   γὰρ ἀπεστέρημαι. καὶ ὅς καὶ  τοῦτό   σε" ἔφη λυπεῖ; εἰ μὲν
[38, 15]   δώσειν καὶ ἑαυτοῦ τι πρὸς  τοῦτο   συμπράξαντος. τοιούτους αὐτῶν λόγους λεγόντων
[38, 14]   καὶ μάλιστα ἔσχε. καὶ διὰ  τοῦτο   τά τε ἄλλα ἰσχυρῶς αὐτῷ
[38, 13]   ἐπὶ πάσῃ τῇ ἡμέρᾳ γίγνεσθαι.  τοῦτό   τε οὖν ἰδιώτατον ἐν αὐτῷ
[38, 28]   Θουκυδίδης. τό τε γὰρ εἶδος  τοῦτο   τῆς σοφίας διαρκέστατόν ἐστι καὶ
[38, 41]   τῷ δήμῳ μὴ ἐψήφισται, διὰ  τοῦτό   τις ἧττον οἴεται δεῖν ἡμᾶς
[38, 24]   ἑτέρου κτᾶται. καὶ αὐτό γε  τοῦτο   τὸ ἀκούσιον οὐχ ὁρῶ δυνάμενον
[38, 7]   ἀντιπραξάντων. ὡς δ´ οὖν καὶ  τοῦτο   τὸ ἔθνος μηδ´ ἀντειπόντος τινὸς
[38, 11]   οὐδένα ἑαυτῷ ποιεῖν. καὶ διὰ  τοῦτο   τοῖς τε ἄλλοις τοῖς τι
[38, 41]   καὶ ψῆφον ἐπάγεσθαι, καὶ μετὰ  τοῦτο   τούς τε ὑπάτους καὶ
[38, 4]   τε πλήθει καὶ κατ´ αὐτὸ  τοῦτο   χαρίσαιτο, τεκμηριῶν ὅτι μήτ´ ἀτόπου
[38, 25]   λόγισαι τοῦθ´, ὅτι ἐπειδήπερ ἅπαξ  ἐπέπρωτό   σοι τοιοῦτό τι παθεῖν, κάλλιστον
[38, 4]   ἔχουσιν συμβούλοις περὶ τοῦ νόμου  χρῷτο,   προσθείη, καὶ τοὺς ἄλλους προσκαταπλήξῃ,
[38, 23]   οὐδαμῇ ἔμοιγε" εἶπεν Φιλίσκος.  δύο   γὰρ τούτων ὄντων ἐξ ὧν
[38, 0]   Ἀριοουίστῳ ἐπολέμησεν. Χρόνου πλῆθος ἔτη  δύο,   ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/05/2006