Livre, Chap.
[37, 45]	τῷ Τιβέριδι ὂν φέρουσα κατεσκευάσθη,	Φαβρικία	κληθεῖσα· ~τῷ δὲ ἑξῆς ἔτει
[37, 30]	ἀναλάβῃ) τὰ δὲ ἐν ταῖς	Φαισούλαις,	ἐς ἃς οἱ στασιῶται αὐτοῦ
[37, 39]	Μέτελλος ὁ Κέλερ πρὸς ταῖς	Φαισούλαις	προσεδρεύοντες οὐδαμῇ προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον,
[37, 33]	ταύτῃ ἐξεχώρησε, καὶ πρὸς τὰς	Φαισούλας	ἐλθὼν τόν τε πόλεμον ἄντικρυς
[37, 12]	φωραθεὶς δέ (πολλοὶ γὰρ καὶ	φανερῶς	καὶ λάθρᾳ πάντα τὰ πραττόμενα
[37, 13]	ἀποφθαρῆναι ἠδυνήθη. τό τε γὰρ	φάρμακον,	καίτοι θανάσιμον ὄν, οὐ συνεῖλεν
[37, 13]	περιεστηκότων ἀσθένειαν καὶ διὰ τὴν	φαρμάκου	ὁποιουδηποτοῦν λῆψιν ἀπημβλύνθη. ὡς οὖν
[37, 13]	καὶ τοὺς παῖδας τοὺς λοιποὺς	φαρμάκῳ	προαπαλλάξας τὸ λοιπὸν ἐξέπιεν, οὐ
[37, 13]	οὐκ ἠδυνήθη, ἀλλὰ τοῦτο μὲν	φαρμάκῳ	τοῦτο δὲ καὶ ξίφει αὐθέντης
[37, 14]	βασιλείαν τοῦ Βοσπόρου μισθὸν τῷ	Φαρνάκῃ	τῆς μιαιφονίας ἐχαρίσατο, καὶ ἔς
[37, 14]	καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀπεσφάγη·	~Φαρνάκης	δὲ τό τε σῶμα αὐτοῦ
[37, 12]	οὖν ταῦτα υἱός τις αὐτοῦ	Φαρνάκης,	καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα φοβηθεὶς
[37, 12]	χαλεπώτερα αὐτῷ γίγνεται. ὁ γοῦν	Φαρνάκης	μετά τε τῶν προπαρεσκευασμένων καὶ
[37, 3]	ὁ Πομπήιος οὐ πόρρω τὸν	Φᾶσιν	ὄντα, καὶ νομίσας ἔς τε
[37, 26]	διεβάλλετο καὶ τὰ πράγματα τοῖς	φαυλοτάτοις	ἐπετρέπετο. ~σπουδαί τε οὖν ταραχώδεις
[37, 51]	μηδὲ τὰς εὐεργεσίας παρὰ τῶν	φαύλων	ἀνδρῶν ἡδέως ἐδέχοντο. κἀν τῷ
[37, 51]	κἀν τῷ αὐτῷ τούτῳ χρόνῳ	Φαῦστος	ὁ τοῦ Σύλλου παῖς ἀγῶνά
[37, 17]	οὐκ οἶδ´ ὅθεν ἤρξατο γενέσθαι,	φέρει	δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους
[37, 23]	ἀλλ´ ἐκ κολακείας ὑπάρξαντά σφισι	φέρει,	οὐκ ἐπέτρεψεν ἀρχὴν οὐδενὶ οὐδὲν
[37, 5]	ὡς γὰρ ἐκεῖνόν τε οὕτω	φερόμενον	ἑώρα, καὶ τῆς Ἀρμενίας τοῦ
[37, 45]	τὸ ἐν τῷ Τιβέριδι ὂν	φέρουσα	κατεσκευάσθη, Φαβρικία κληθεῖσα· ~τῷ δὲ
[37, 53]	καὶ κρατήσας πρὸς τὸν ὠκεανὸν	φεύγοντας	αὐτοὺς κατεδίωξεν. ἐπειδή τε τὴν
[37, 47]	τοὺς ἀεὶ διαβαίνοντας ὑπολαμβάνων ἔφθειρε.	φεύγουσί	τέ τισιν ἐπισπόμενος περιέπεσεν αὐτῷ
[37, 29]	τούτου, καὶ ὅτι καὶ ἄλλως	φήμη	τις ἐγένετο ὅτι ἐπιβουλεύεται, ὅ
[37, 7]	βαρβάρου ἐφαύλισεν, ἀντειπὼν μὲν οὐδέν,	φήσας	δὲ ὑπὲρ ὁρίων τινῶν τὴν
[37, 39]	Λεντούλου καὶ διέμελλεν ἐλπίζων, ἂν	φθάσωσιν	ὅ τε Κικέρων καὶ οἱ
[37, 38]	αὐτῷ ἔξω τι τοῦ ὅρκου	φθέγξασθαι,	συναγωνιστῇ Μετέλλῳ Νέπωτι δημαρχοῦντι χρησάμενοι,
[37, 50]	τοὺς ἄλλους διεπράξατο, ἔφη μὲν	φθονεῖσθαί	τε ὑπ´ αὐτῶν καὶ τῷ
[37, 23]	μήτε ὠφελῶν τινα μήτε ὠφελούμενος	φθόνον	ἄλλως καὶ μῖσος καὶ πρὸς
[37, 50]	τὸ μὲν ὄνομα καὶ τὸν	φθόνον	ἐφ´ οἷς ἠδυνήθη ποτὲ εἶχεν,
[37, 6]	Λούκιός τε Καῖσαρ καὶ Γάιος	Φίγουλος	ὑπάτευον· καὶ νικηθεὶς μάχῃ ἔπειθ´
[37, 10]	δὲ ἐχομένῳ ἔτει, τοῦ τε	Φιγούλου	καὶ τοῦ Καίσαρος τοῦ Λουκίου
[37, 1]	πρέσβεις μὲν ὡς καὶ ἐπὶ	φιλίᾳ	πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε, παρεσκευάζετο δὲ
[37, 56]	ἐν τούτῳ τήν τε ἑκατέρου	φιλίαν	ἐκκαρπώσεσθαι καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρους τιμηθήσεσθαι.
[37, 57]	ταῦτα οἱ τρεῖς τήν τε	φιλίαν	συνέθεντο, καὶ ὅρκοις αὐτὴν πιστωσάμενοι
[37, 56]	ἄλλων εὐθὺς διὰ τῆς ἐκείνων	φιλίας,	αὐτῶν δ´ οὐ πολλῷ ὕστερον
[37, 12]	ὑπηκόων ἄνευ τῆς παρ´ αὐτῶν	φιλίας	ἰσχύει, ἀλλὰ καὶ ὅσῳ τις
[37, 39]	καὶ τὰς ἔχθρας τάς τε	φιλίας	οἱ πολλοὶ ποιοῦνται) καὶ προσκαταδείσας
[37, 55]	μῖσος σφοδροτέρας τὰς σπουδὰς πάσης	φιλίας	ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ ὅτι ὁ
[37, 44]	γὰρ ἐκεῖνος οὐχ ὅτι τοῖς	φίλοις	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐχθροῖς συνέστησεν
[37, 27]	~σπουδαί τε οὖν ταραχώδεις καὶ	φιλονεικίαι	ἀφ´ ἑκατέρων περί τε τοῦ
[37, 12]	διὰ βραχέος, ἅτε μηδ´ αὐτοὺς	φιλοῦντας	τὸν Μιθριδάτην, ἀπετρέψατο, καὶ τὴν
[37, 14]	ἐχαρίσατο, καὶ ἔς γε τοὺς	φίλους	τούς τε συμμάχους αὐτὸν ἀνέγραψεν.
[37, 50]	τε ἐκεῖνος (Λούκιος δὲ δὴ	Φλάουιος	ὠνομάζετο) τό τε βάθρον τὸ
[37, 50]	ὁ δῆμος ἀγανακτήσῃ, προσέταξε τῷ	Φλαουίῳ	ἀπαναστῆναι. ἔλεγε μὲν γὰρ ὡς
[37, 50]	οὔκουν οὐδ´ αὖθις ἀπειλήσαντι τῷ	Φλαουίῳ	μηδὲ ἐς τὸ ἔθνος ὃ
[37, 50]	καὶ τῷ πλήθει τοῦτο δηλώσειν,	φοβηθεὶς	δὲ μὴ καὶ ἐκείνου διαμαρτὼν
[37, 12]	Φαρνάκης, καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα	φοβηθεὶς	καὶ παρὰ τῶν Ῥωμαίων τὴν
[37, 1]	τῇ δὲ τοῖς Ἀρμενίοις πρόσοροι)	φοβηθεὶς	μὴ καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν τράπηται,
[37, 41]	ἔφασκε. καὶ οὕτως αἰδεσθεὶς καὶ	φοβηθεὶς	οὐκέτι πολλοὺς ἐνέδειξε. θορύβου δ´
[37, 43]	μηδὲν ἀπ´ αὐτῆς ἀποτριβῆναι, ἐπέτρεψαν.	φοβηθεὶς	οὖν καὶ τότε ὁ Νέπως
[37, 7]	καὶ τὸ ἀστάθμητον τῶν πραγμάτων	φοβηθείς,	οὔτε τὸν πόλεμον καίτοι πολλῶν
[37, 32]	προεχώρει (ὅ τε γὰρ Ἀντώνιος	φοβηθεὶς	ὑπεστέλλετο καὶ ὁ Λέντουλος ἥκιστα
[37, 29]	καὶ οἱ συνομωμοκότες τῷ Κατιλίνᾳ	φοβηθέντες	αὐτὸν ἡσύχασαν. ~καὶ οὕτως ὕπατοί
[37, 10]	συμμάχους ἐπ´ αὐτῇ συνιστὰς ἐς	φόβον	σφᾶς οὐ σμικροῦ πολέμου ἐνέβαλεν.
[37, 20]	ἀνθρώποις ἠπίστατο ὄντα, οὐκ ἠθέλησε	φόβον	τινὰ αὐτοῖς οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγας
[37, 28]	ἀρχαῖον πολεμίων τῇ πόλει προσοικούντων,	φοβούμενοι	μή ποτε ἐκκλησιαζόντων σφῶν κατὰ
[37, 15]	ἥ τε Συρία καὶ ἡ	Φοινίκη	καθειστήκει, τρέπεται πρὸς Ἀρέταν. οὗτος
[37, 7]	τε κοίλην Συρίαν καὶ τὴν	Φοινίκην	ἄρτι τε βασιλέων ἀπηλλαγμένας καὶ
[37, 15]	τὴν Παλαιστίνην, ὡς καὶ τὴν	Φοινίκην	κακώσαντας, ὥρμησεν. ἦρχον δὲ αὐτῶν
[37, 16]	σύμπαν ἔθνος, ὅσον ἀπὸ τῆς	Φοινίκης	μέχρι τῆς Αἰγύπτου παρὰ τὴν
[37, 29]	ἀρχαιρεσίαις, ἵν´ ὕπατος εὐθὺς χειροτονηθῇ,	φονεῦσαι,	οὐκ ἠδυνήθη δέ. ὁ γὰρ
[37, 10]	συχνοὺς τῶν ἐπικηρυχθέντων ὑπ´ αὐτοῦ	φονεύσας,	καὶ κατηγορήθησαν ἐπὶ ταῖς σφαγαῖς
[37, 32]	τῇ ἡμέρᾳ ἐσᾴξειν κἀνταῦθα αὐτὸν	φονεύσειν.	~ὡς δὲ καὶ τοῦτο προεμηνύθη
[37, 26]	γὰρ Ῥαβίριος οὐδ´ ὡμολόγει τὸν	φόνον,	ἀλλ´ ἄπαρνος ἦν· οἱ δὲ
[37, 26]	Ῥαβίριον ἐπὶ τῷ τοῦ Σατουρνίνου	φόνῳ	γραψάμενος πλεῖστόν σφισι τάραχον παρέσχεν.
[37, 36]	οἱ ὕπατοι διῴκουν, Αὖλον δὲ	Φούλουιον	ἄνδρα βουλευτὴν αὐτὸς ὁ πατὴρ
[37, 5]	ἀπεκρίναντο, ἔγραψε μέν τινα τῷ	Φραάτῃ,	οὐκ ἀνέμεινε δὲ ἀντιπεμφθῆναί τι,
[37, 6]	παρέπεμψαν. ~ταῦτά τε πρὸς τὸν	Φραάτην	ἀπὸ τῆς παρούσης οἱ δυνάμεως
[37, 7]	Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν οὔτε πρὸς τὸν	Φραάτην	πολέμιόν τι ἔτ´ ἔπραξε, πρόφασιν
[37, 5]	ἀρξάμενον τελευτᾷ, κατοικούντων ἐπικηρυκευσαμένοις ἐσπείσατο.	Φραάτης	δὲ ἔπεμψε μὲν πρὸς αὐτὸν
[37, 15]	τε ἐνταῦθα κατείργαστο καὶ ὁ	Φραάτης	ἡσυχίαν ἦγεν, ἥ τε Συρία
[37, 6]	τῇ Ῥώμῃ ἔπεμψεν. ὁ οὖν	Φραάτης	καίπερ δεδιώς τε αὐτὸν καὶ
[37, 7]	οὐκ ἔτυχε, βουλόμενος δὲ ὁ	Φραάτης	περιεῖναι τὸν Ἀρμένιον, ὅπως καὶ
[37, 20]	ἄξιόν ἐστι, τοῦτο νῦν ἤδη	φράσω.	πλείστην μὲν γὰρ ἰσχὺν καὶ
[37, 51]	ἐν γὰρ τῇ ἐσφορᾷ τοῦ	φρατριατικοῦ	νόμου μόνως ἐξῆν τοῦτο γίγνεσθαι.
[37, 57]	τις ἄλλος τὰ αὐτὰ αὐτῷ	φρονεῖν	δοκεῖν ἐβούλετο, καταλειφθῆναι. καθαρῶς μὲν
[37, 50]	οὐ μὴν ἐπιστεύετο· τὸ γὰρ	φρόνημα	αὐτοῦ κατάδηλον πᾶσιν ἦν. ἀμέλει
[37, 11]	τῇ βασιλείᾳ μετὰ ἀκεραίου τοῦ	φρονήματος	μᾶλλον ἢ στερηθεὶς αὐτῆς ἔν
[37, 43]	αὐτοῦ, ἅτε τὰ τοῦ πλήθους	φρονοῦντος,	ἰσχύσειν ἐν οἷς ἐτάρασσεν, ἐσηγησαμένου
[37, 16]	αὐτὸν τῶν τὰ τοῦ Ὑρκανοῦ	φρονούντων,	ἀπραγμόνως ἔλαβεν, αὐτὸ δὲ τὸ
[37, 31]	τῷ δόγματι προσεγράφη τὸ διὰ	φροντίδος	αὐτοὺς σχεῖν ἀφορμήσαντος, τήν τε
[37, 20]	ἐς τὰ νικητήρια αὐταῖς χρήσασθαι	φροντίσας.	ἐπειδὴ γὰρ τά τε τοῦ
[37, 34]	ὑπὸ τῆς γερουσίας ἀναγκασθεὶς ἐν	φρουρᾷ	μετὰ τῶν ἄλλων τῶν συλληφθέντων
[37, 15]	ἀκονιτί τε αὐτοὺς προσηγάγετο καὶ	φρουρᾷ	παρέδωκε. κἀντεῦθεν ἐπὶ τὴν Συρίαν
[37, 35]	καὶ τὴν ἀγορὰν τῆς νυκτὸς	φρουρᾷ	προκατέσχε, καί τινα παρὰ τοῦ
[37, 32]	μὴ προσδεξαμένου δὲ ἐκείνου τὴν	φρουρὰν	αὐτοῦ, παρὰ τῷ Μετέλλῳ τῷ
[37, 46]	ἀφείθη δέ, καίτοι τῶν δικαστῶν	φρουρὰν	παρὰ τῆς βουλῆς, ὅπως μηδὲν
[37, 1]	οὖν τῶν διόδων ὁ Πομπήιος	φρουράν	τε ἐπ´ αὐταῖς κατεστήσατο, καὶ
[37, 31]	καὶ τὸ τεῖχος παρ´ καὶ	φρουρᾶς	πολλαχόθι καταστάσης τὰ μὲν ἐν
[37, 15]	μήτε τὰ χρήματα μήτε τὸ	φρούριον	παρεδίδου, ἔδησεν αὐτόν. κἀκ τούτου
[37, 14]	ὀλίγων κατέστραπτο (τείχη γάρ τινα	φρουροὶ	ἔξω τοῦ Βοσπόρου ἔτι καὶ
[37, 28]	ἀπηλλάσσοντο· οὐ γὰρ ἐξῆν μὴ	φρουρουμένου	τοῦ χωρίου ἐκείνου οὐδὲν ἔτι
[37, 7]	ὅτι ἐγκατελείφθη ἔχουσα, τούς τε	φρουροὺς	ἐς παρασκευὴν δὴ τροφῆς ἐξέπεμψε
[37, 36]	τὴν πόλιν ἐξ ἧς ἂν	φύγῃ	εἶναι· καὶ τοῦτο πάντες οἱ
[37, 32]	τηρεῖν ἑαυτόν, ὅπως δὴ μὴ	φύγῃ	που, παρεδίδου. μὴ προσδεξαμένου δὲ
[37, 1]	τῷ τείχει πρός τε τὴν	φυγὴν	αὐτοῦ {αὐτοῦ} καὶ ἅμα καὶ
[37, 4]	τοῖς μὲν σφετέροις ἀσφαλῆ τὴν	φυγὴν	διὰ μέσου σφῶν παρέσχον, τοὺς
[37, 29]	ὅπως ἀποδειχθῇ μηχανωμένου, δέκα ἐτῶν	φυγήν,	τοῦ Κικέρωνος ἐς τὰ μάλιστα
[37, 28]	τε σημεῖον καθῃρεῖτο καὶ οἱ	φύλακες	ἀπηλλάσσοντο· οὐ γὰρ ἐξῆν μὴ
[37, 1]	παρατείνοντος, οὗ καὶ ἐπὶ τῇ	φυλακῇ	τῶν ἐσβολῶν ὠχύρωτο. ὅ τε
[37, 46]	Κάτουλος ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὅτι τὴν	φυλακὴν	ᾔτησαν οὐχ ἵνα ἀσφαλῶς τοῦ
[37, 43]	ἠλλάξαντο καὶ τοῖς ὑπάτοις τὴν	φυλακὴν	τῆς πόλεως, ὥστε μηδὲν ἀπ´
[37, 31]	καὶ προσεψηφίσαντο τοῖς ὑπάτοις τὴν	φυλακὴν	τῆς τε πόλεως καὶ τῶν
[37, 33]	αὐτὸς μὲν τὴν πόλιν διὰ	φυλακῆς	ἐποιήσατο, ἐς δὲ τὴν Γαλατίαν
[37, 28]	τὸ χωρίον ἐκεῖνο ἐκ διαδοχῆς	φυλάττειν.	καὶ αὐτό, ἕως μὲν ἡ
[37, 11]	κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐσβαλεῖν·	φύσει	τε γὰρ μεγαλοπράγμων ὤν, καὶ
[37, 12]	ἦν) λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν αὐτῷ.	φωραθεὶς	δέ (πολλοὶ γὰρ καὶ φανερῶς
[37, 34]	καὶ ἡ ἀνάθεσις αὐτοῦ τοῖς	φωραθεῖσι	συνέβαινε, τό τε θεῖον ἐμεγάλυνον
[37, 32]	τούτου διεξελθὼν ὅσα τε πείσοιντο	φωραθέντες	καὶ ὅσων τεύξοιντο κατορθώσαντες, οὕτως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2006