HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XXXVII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  432 formes différentes pour 895 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[37, 24]   οὐκ ἐποιεῖτο· ἄλλως τε γὰρ  παγχάλεπόν   σφισιν ἦν καθαρὰν ἀπὸ πάντων
[37, 46]   ὅπως μηδὲν κακὸν ὑπ´ αὐτοῦ  πάθωσι,   καὶ αἰτησάντων καὶ λαβόντων. ἐφ´
[37, 30]   ἐς ἀθεμίτων ὁρκωμοσιῶν ἀνάγκην προήγαγε·  παῖδα   γάρ τινα καταθύσας, καὶ ἐπὶ
[37, 2]   οὕτω δὲ δὴ τούς τε  παῖδας   αὐτῷ ἔπεμψε, καὶ μετὰ τοῦτο
[37, 49]   ὅτι τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καίτοι  παῖδας   ἐξ αὐτῆς ἔχων, ἀπεπέπεμπτο, καὶ
[37, 52]   ἐπὶ σφᾶς ὁρμήσῃ, τούς τε  παῖδας   καὶ τὰς γυναῖκας τά τε
[37, 2]   δώσειν ἂν μὴ τοὺς {τε}  παῖδάς   οἱ ὁμήρους προαποστείλῃ, χρόνον τινὰ
[37, 36]   ὅτι ὕπατοι ἀλλὰ καὶ ἰδιῶται,  παῖδάς   σφων ἀπέκτειναν. ~τότε μὲν δὴ
[37, 11]   τά τε στρατιωτικὰ ἐκινεῖτο, καὶ  παῖδάς   τινας αὐτοῦ συναρπάσαντές τινες πρὸς
[37, 13]   τάς τε γυναῖκας καὶ τοὺς  παῖδας   τοὺς λοιποὺς φαρμάκῳ προαπαλλάξας τὸ
[37, 25]   προσλαβόντες, μέν τις τοὺς  παῖδας   τῶν ὑπὸ τοῦ Σύλλου ἐκπεσόντων
[37, 22]   πάνυ ἐζήλου, πλὴν καθ´ ὅσον  παιδείᾳ   Ἑλληνικῇ μᾶλλον αὐτοῦ ἐκέχρητο. ἤσκει
[37, 7]   καὶ τοὺς Ῥωμαίους ἐδέξατο, καίτοι  παιδὸς   αὐτῆς παρὰ {ὑποστρέψας δὲ ἐξ
[37, 51]   χρόνῳ Φαῦστος τοῦ Σύλλου  παῖς   ἀγῶνά τε μονομαχίας ἐπὶ τῷ
[37, 25]   ἦγεν, δὲ τῷ τε  Παίτῳ   τῷ Πουπλίῳ καὶ τῷ Σύλλᾳ
[37, 18]   καὶ ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους, οὐ  πάλαι   ποτὲ ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀρξάμενον·
[37, 16]   θάλασσαν τὴν ἔσω παρήκει, ἀπὸ  παλαιοῦ   κέκληται. ἔχουσι δὲ καὶ ἕτερον
[37, 16]   ταῦτα μὲν τότε ἐν τῇ  Παλαιστίνῃ   ἐγένετο· οὕτω γὰρ τὸ σύμπαν
[37, 15]   κἀντεῦθεν ἐπὶ τὴν Συρίαν τὴν  Παλαιστίνην,   ὡς καὶ τὴν Φοινίκην κακώσαντας,
[37, 58]   καὶ ἄνθρωποι παρὰ πάντα ταῦτα  παμπληθεῖς   ἀπώλοντο. ἐκεῖνα μὲν δὴ οὖν
[37, 58]   τὴν χώραν ἅπασαν κατέσχεν ὥστε  πάμπολλα   μὲν δένδρα πρόρριζα ἀνατραπῆναι, πολλὰς
[37, 30]   γοῦν ὅσα τότε ἐκτήσατο, καίπερ  πάμπολλα   ὄντα, κακῶς καταναλώσας ἑτέρων ἔργων
[37, 22]   ἄλλους πεφυκὸς ὑποψίᾳ δυναστείας ἐμίσει,  πᾶν   δὲ τὸ δημοτικὸν ἐλέῳ τῆς
[37, 22]   δὲ δὴ κοινὸν ὑπερηγάπα, καὶ  πᾶν   μὲν τὸ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους
[37, 50]   βεβαιώσωσι, κλήρους τινὰς δοθῆναι, ἐπὶ  πᾶν   Μέτελλος ἀνθιστάμενος ἐπεξῆλθεν, ὥστε
[37, 29]   καὶ τότε αἰτήσαντος αὐτοῦ, καὶ  πᾶν   ὁτιδήποτε ἐνεδέχετο ὅπως ἀποδειχθῇ μηχανωμένου,
[37, 20]   καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων κράτος  πᾶν   περιποιήσασθαι, τῶν μὲν πλείστων ἐθελοντὶ
[37, 45]   ἄγνωστα ἐκ τῶν πατρίων ἐς  πᾶν   τὸ ἄρρεν ἐπετέλουν, αἰσχύναντος, ἐκείνῳ
[37, 30]   αὐτῷ μόνους, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ  πᾶν   τὸ κοινὸν τὴν ἐπιβουλὴν συνίστη.
[37, 21]   αὐτὸν κατὰ πάσας ἀεὶ τὰς  πανηγύρεις,   καὶ τὴν στολὴν τὴν μὲν
[37, 58]   καί τι καὶ θέατρον πρὸς  πανήγυρίν   τινα ἐκ θυρῶν ᾠκοδομημένον ἀνετράπη,
[37, 26]   ἐσπούδαζον, καὶ ἐξουσίαν ἑαυτοῖς τοῦ  πάνθ´   ὅσα βούλοιντο ποιεῖν προπαρεσκεύαζον· διὰ
[37, 49]   ἐποίησεν, ἐλπίσας δι´ αὐτῶν μάτην  πάνθ´   ὅσα ἐβούλετο καταπράξειν. ἤθελε μὲν
[37, 23]   οὖν Πομπήιος εὖ εἰδὼς ὅτι  πάνθ´   ὅσα ἐν ταῖς δυναστείαις τοῖς
[37, 38]   τέλος ἀπολογεῖσθαί τε καὶ καταλέξαι  πάνθ´   ὅσα ἐν τῇ ὑπατείᾳ ἐπεποιήκει
[37, 54]   τὰς ἑταιρείας ἔχοντας, καὶ πρὸς  πάνθ´   ὅσα ἕτερος τὸν ἕτερον
[37, 17]   τἆλλα τὰ περὶ τὴν δίαιταν  πάνθ´   ὡς εἰπεῖν, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[37, 49]   δοθῆναι καὶ τὰ πεπραγμένα αὐτῷ  πάντ´   ἐπικυρωθῆναι, διήμαρτε δέ σφων τότε.
[37, 56]   δὲ ἰδίας αὐτοῦ δυναστείας ἕνεκα  πάντ´   ἔπραττε, καὶ διὰ τοῦθ´ ὑπήρχετό
[37, 49]   ἔχων, ἀπεπέπεμπτο, καὶ πάνυ πρὸς  πάντα   ἀντέπραξεν. τε Λούκουλλος
[37, 49]   γὰρ δίκαιον εἶναι ἔλεγε μὴ  πάντα   ἁπλῶς ὅσα ἐπεποιήκει, καὶ
[37, 57]   ἀδείας ὅσα ἤθελον, ἡγεμόσι πρὸς  πάντα   αὐτοῖς χρώμενοι, ὥστε τὸ σωφρονοῦν
[37, 6]   τοῖς πλεονεκτεῖν βουλομένοις ἐπιδείξας ὅτι  πάντα   ἐκ τῶν ὅπλων ἤρτηται καὶ
[37, 14]   ἀνέμενον, αὐτῷ βουλόμενοι τῷ Πομπηίῳ  πάντα   ἐπιδεῖξαι) ~ὡς οὖν τά τε
[37, 22]   κινδύνων ἐποιεῖτο. καὶ ταῦτα μέντοι  πάντα   οὔτε πρὸς ἰσχὺν οὔτε πρὸς
[37, 14]   καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ  πάντα   πλὴν ὀλίγων κατέστραπτο (τείχη γάρ
[37, 12]   καίτοι σοφώτατος Μιθριδάτης ἐς  πάντα   τὰ βασιλικὰ γενόμενος οὐκ ἔγνω
[37, 58]   τῶν τοιούτων δυναμένοις εὐθὺς τότε  πάντα   τὰ ἔπειτα ἀπ´ αὐτῶν ἐσόμενα
[37, 12]   γὰρ καὶ φανερῶς καὶ λάθρᾳ  πάντα   τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ ἐπολυπραγμόνουν)
[37, 7]   ὡς ἀληθῶς ἐκεῖνοι διαιτητὰς ἐπιγραψάμενοι  πάντα   τὰ πρὸς ἀλλήλους ἐγκλήματα διελύσαντο,
[37, 16]   Κρόνου ἡμέρᾳ μηδ´ ἀμυνόμενοι, καὶ  πάντα   τὰ χρήματα διηρπάσθη. τε
[37, 58]   ᾠκοδομημένον ἀνετράπη, καὶ ἄνθρωποι παρὰ  πάντα   ταῦτα παμπληθεῖς ἀπώλοντο. ἐκεῖνα μὲν
[37, 6]   βασιλείας ἐστερημένος, καὶ πέμψας πρέσβεις  πάντα   τε ὅσα ἠδίκητο ἐπεκάλει οἱ,
[37, 25]   ἀπὸ τῶν δυσμῶν ἀνέδραμον, ὥστε  πάντα   τινὰ καὶ ἰδιώτην τὰ σημαινόμενα
[37, 37]   καὶ γὰρ θεραπεῦσαι καὶ κολακεῦσαι  πάντα   τινὰ καὶ τῶν τυχόντων ἑτοιμότατος
[37, 56]   αὐξανόμενον ὁρῶν, καὶ ἔδεισε μὴ  παντάπασιν   ὑπ´ αὐτῶν καταλυθῇ, καὶ ἐπήλπισε,
[37, 18]   Αἰγυπτίων, πάρεστι δὲ καὶ ἐπὶ  πάντας   ἀνθρώπους, οὐ πάλαι ποτὲ ὡς
[37, 35]   Λεντούλου καὶ τῶν ἄλλων, ἐξαρπάσαι  πάντας   αὐτοὺς ὅπως μὴ ἀποθάνωσι, προπυθόμενος
[37, 6]   ᾗπερ πρός τε τοὺς ἄλλους  πάντας   ἠγάλλετο καὶ πρὸς αὐτοὺς τοὺς
[37, 36]   αὐτῶν κατεδίκασε καὶ τοὺς λοιποὺς  πάντας   ὁμοψήφους ἐποιήσατο, οὕτω δὴ ἐκεῖνοί
[37, 46]   ἔτει ἐκείνῳ οἵ τε τιμηταὶ  πάντας   τοὺς ἐν ταῖς ἀρχαῖς γενομένους
[37, 20]   τούς τε δήμους ὧν ἦρξε  πάντας   ὡς εἰπεῖν δι´ εὐνοίας εὐεργεσίαις
[37, 35]   πλεῖον ἐκταράξαι. ὥστε τοῦτο μὲν  παντελῶς   διέπεσε· παρασκευαζομένων δὲ δὴ πολλῶν
[37, 26]   τὴν ἀξίωσιν τῆς βουλῆς καταλῦσαι  παντελῶς   ἐσπούδαζον, καὶ ἐξουσίαν ἑαυτοῖς τοῦ
[37, 28]   τὸ Ἰανίκουλον καταλαβόντες, ἐνόμισαν μὴ  πάντες   ἅμα ψηφίζεσθαι, ἀλλά τινας ἀεὶ
[37, 55]   μὲν γὰρ προθυμότερον ἐδόκουν αὐτῷ  πάντες   ἄνθρωποι τοῖς ἐχθροῖς ἀντιπράττειν
[37, 40]   αὐτῶν οὐδείς, καὶ ἐν χώρᾳ  πάντες   ἔπεσον, ὥστε καὶ αὐτοὺς τοὺς
[37, 9]   γερουσίας αὐτοὺς ἐκπεσεῖν. κἀν τούτῳ  πάντες   οἱ ἐν τῇ Ῥώμῃ διατρίβοντες,
[37, 36]   ἂν φύγῃ εἶναι· καὶ τοῦτο  πάντες   οἱ μετὰ ταῦτα ἀποφηνάμενοι μέχρι
[37, 28]   ἔξω τοῦ τείχους, καὶ ὅτι  πάντες   οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες ἀνάγκην
[37, 44]   τὸ πλῆθος σφετερίσηται· καίπερ οὕτω  πάντες   τὸν Πομπήιον ἐδέδισαν (οὐδέπω γὰρ
[37, 53]   Γαδείρων μεταπεμψάμενος ἐς τὴν νῆσον  παντὶ   τῷ στρατῷ ἐπεραιώθη, καὶ ἀκονιτὶ
[37, 48]   Πομπτῖνος ἐπεστράτευσέ τε ἐπ´ αὐτὸ  παντὶ   τῷ στρατῷ, καὶ πολιορκήσας σφᾶς
[37, 12]   γέρων (ἦν δὲ ἐν  Παντικαπαίῳ)   στρατιώτας τινὰς ἐπὶ τὸν υἱόν,
[37, 47]   τε Κατούγνατος τοῦ  παντὸς   αὐτῶν ἔθνους στρατηγὸς καί τινες
[37, 56]   ὅσον ἤμελλε τοῦ μὲν καταθυμίου  παντὸς   ἑκατέροις αἰτιαθήσεσθαι, τῶν δὲ δυσχερεστέρων
[37, 46]   πώποτε τὸ δημόσιον ἀεὶ πρὸ  παντὸς   προτιμήσας ἐτελεύτησεν οὐ πολλῷ ὕστερον·
[37, 3]   καὶ τοῦ δίψους ἰσχυρῶς μετὰ  παντὸς   τοῦ στρατοῦ, καίτοι νυκτὸς τὸ
[37, 20]   ἔργον ἐγένετο καὶ θαυμάσαι διὰ  πάντων   ἄξιόν ἐστι, τοῦτο νῦν ἤδη
[37, 56]   ἀναλήψεσθαι· Κράσσος δὲ ἠξίου τε  πάντων   ἀπό τε τοῦ γένους καὶ
[37, 24]   παγχάλεπόν σφισιν ἦν καθαρὰν ἀπὸ  πάντων   αὐτῶν ἡμέραν ἀκριβῶς τηρῆσαι, καὶ
[37, 54]   αἴσθοιτο ἀντιστασιάζοντας, προσποιήσασθαι, καὶ ὑπὸ  πάντων   αὐτῶν ὁμοθυμαδὸν ἀποδειχθῆναι. καίτοι τοῦτο
[37, 40]   καὶ τὴν ἐσθῆτα ὡς καὶ  πάντων   τῶν δεινῶν ἀπηλλαγμένοι μετέβαλον. ~οὐ
[37, 21]   καὶ αὐτὰ μὲν ἅπαξ ἀπὸ  πάντων   τῶν πολέμων ἤγαγε, τρόπαια δὲ
[37, 36]   αὐτοὺς ἀπέλυσαν. γὰρ Καῖσαρ,  πάντων   τῶν πρὸ αὐτοῦ ψηφισαμένων ἀποθανεῖν
[37, 23]   ταῦτ´ ἔδοσαν, ἐλθόντι δὲ οὐδέν,  πάντως   ἄν που καὶ ἕτερα προσθέντες,
[37, 20]   τινες, ἀλλ´ ὑπ´ ἀσθενείας γε  πάντως   ἂν ὁμολογησάντων, οὐκ ἠβουλήθη τοῦτο
[37, 23]   παρὰ τῶν κρειττόνων δῆθεν  πάντως   γε τῶν ὁμοίων ἐνεῖναι, ἐν
[37, 27]   καὶ ἐφῆκε μὲν Ῥαβίριος,  πάντως   δ´ ἂν καὶ παρὰ τῷ
[37, 50]   διανομοθετῆσαι, ἐξελθεῖν, ὑπεῖξεν, ἀλλὰ καὶ  πάνυ   ἄσμενος ἐν τῇ πόλει κατέμεινεν.
[37, 32]   ὃς τὰ μὲν πρῶτα καὶ  πάνυ   αὐτὴν ἑτοίμως, ὡς καὶ ἀπὸ
[37, 9]   τὰ δὲ δὴ τέρατα καὶ  πάνυ   αὐτοὺς ἐθορύβει. ἐν γὰρ τῷ
[37, 56]   καὶ συμφρονήσαντες κρείττους αὐτοῦ γένωνται·  πάνυ   γὰρ εὖ ἠπίστατο ὅτι τῶν
[37, 38]   τελευταίᾳ τῆς ἀρχῆς ἡμέρᾳ ἐθελήσαντα  (πάνυ   γάρ που ἡδέως οὐχ ὅπως
[37, 22]   γένους καὶ τὸν Κάτωνα τὸν  πάνυ   ἐζήλου, πλὴν καθ´ ὅσον παιδείᾳ
[37, 18]   εἰδέναι, ἠπίσταντο. ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ  πάνυ   νῦν τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι
[37, 21]   ὅσιον ὂν ἔκ γε τῶν  πάνυ   πατρίων ἄνευ τῶν συννικησάντων τινὶ
[37, 24]   τὸ τῆς ὑγιείας ὠνομασμένον διὰ  πάνυ   πολλοῦ ποιῆσαι. τοῦτο δὲ δὴ
[37, 10]   μάλιστα παρασκευάσαντος. οὕτω καὶ τοὺς  πάνυ   ποτὲ δυνηθέντας ἀσθενεστάτους αἱ μεταβολαὶ
[37, 49]   ἐξ αὐτῆς ἔχων, ἀπεπέπεμπτο, καὶ  πάνυ   πρὸς πάντα ἀντέπραξεν. τε
[37, 58]   ὑπ´ αὐτῶν ἠγνόει, ἀλλὰ καὶ  πάνυ   τοῖς τι συνεῖναι τῶν τοιούτων
[37, 9]   Ἰταλίαν οἰκούντων, ἐξέπεσον Γαΐου τινὸς  Παπίου   δημάρχου γνώμῃ, ἐπειδὴ ἐπεπόλαζον καὶ
[37, 57]   καὶ ἀντεδίδοσάν σφισι καὶ ἀντελάμβανον  παρ´   ἀλλήλων ὅσα ἔν τε ἐπιθυμίᾳ
[37, 52]   τὰ λῃστικά, ἅπερ που ἀεὶ  παρ´   αὐτοῖς ἦν, ἄνευ μεγάλου τινὸς
[37, 3]   νομίσας ἔς τε τὴν Κολχίδα  παρ´   αὐτὸν καταβήσεσθαι καὶ ἐκεῖθεν ἐπὶ
[37, 34]   Διὸς ἔς τε τὸ Καπιτώλιον  παρ´   αὐτὸν τὸν καιρὸν τῆς ἐκκλησίας
[37, 35]   ὅπως βοηθείας τινὸς διὰ τοῦτο  παρ´   αὐτοῦ, ὅτι πλεῖστον ἐδύνατο, τύχωσι,
[37, 12]   πλήθη τῶν ὑπηκόων ἄνευ τῆς  παρ´   αὐτῶν φιλίας ἰσχύει, ἀλλὰ καὶ
[37, 55]   ἠπίστατο ὅτι οὔτε χωρὶς τῆς  παρ´   ἐκείνων ἀμφοτέρων καὶ θατέρου
[37, 23]   λαβοῦσιν αὐτά, ὡς καὶ μὴ  παρ´   ἑκόντων ἀλλὰ ἀναγκασθέντων, μηδ´ ἀπ´
[37, 3]   μόνον ἐπιφερόμενοι· τὰ γὰρ ἄλλα  παρ´   ἑκόντων τῶν ἐπιχωρίων ἐλάμβανον, καὶ
[37, 31]   αὖθις κατέδραμε καὶ τὸ τεῖχος  παρ´   καὶ φρουρᾶς πολλαχόθι καταστάσης τὰ
[37, 36]   ~ἐγένοντο μὲν γὰρ ἀμφίβολοι, καὶ  παρ´   ὀλίγον αὐτοὺς ἀπέλυσαν. γὰρ
[37, 48]   αὖθις κατέδραμε καὶ τὸ τεῖχος  παρ´   ἐδυστύχησεν ἐξεῖλε· Λούκιος δὲ
[37, 1]   καὶ προτέροις γε τούτοις καὶ  παρὰ   γνώμην ἠναγκάσθη συνενεχθῆναι· Ἀρτώκης γὰρ
[37, 10]   πολλάκις ποιοῦσι. τοῦτό τε οὖν  παρὰ   δόξαν τοῖς πολλοῖς ἐχώρησε, καὶ
[37, 58]   θυρῶν ᾠκοδομημένον ἀνετράπη, καὶ ἄνθρωποι  παρὰ   πάντα ταῦτα παμπληθεῖς ἀπώλοντο. ἐκεῖνα
[37, 56]   καὶ ἐπειδὴ τοῦ τε Πομπηίου  παρὰ   πολὺ ἠλαττοῦτο καὶ τὸν Καίσαρα
[37, 27]   ἄλλως ἐπείθοντό οἱ, οὔθ´ ὅτι  παρὰ   τὰ νενομισμένα κρίσις ἐγεγόνει
[37, 5]   τῆς Μεσοποταμίας ἐς τὴν Συρίαν  παρὰ   τὰ συγκείμενα πρὸς τὸν Πάρθον
[37, 45]   τῶν ἱερῶν, ἅπερ αἱ ἀειπαρθένοι  παρά   τε τοῖς ὑπάτοις καὶ παρὰ
[37, 16]   τῆς Φοινίκης μέχρι τῆς Αἰγύπτου  παρὰ   τὴν θάλασσαν τὴν ἔσω παρήκει,
[37, 45]   ἔν τε τῇ οἰκίᾳ καὶ  παρὰ   τὴν ποίησιν τῶν ἱερῶν, ἅπερ
[37, 21]   τὰ μάλιστα τοῦ Καίσαρος, καὶ  παρὰ   τὴν τοῦ Κάτωνος τοῦ Μάρκου
[37, 46]   δέ, καίτοι τῶν δικαστῶν φρουρὰν  παρὰ   τῆς βουλῆς, ὅπως μηδὲν κακὸν
[37, 26]   πρὸς αὐτὸν οἱ ὕπατοι τότε  παρὰ   τῆς βουλῆς προσετετάχατο, ὥστε
[37, 35]   ποιηθέντων τὸ πῦρ ἐπὶ μακρότατον  παρὰ   τὸ εἰκὸς ἤρθη, τὸν μὲν
[37, 40]   ἀριθμοῦ τῶν {τε} πεφονευμένων ἐλάττονος  παρὰ   τὸ νενομισμένον ὄντος, ἐπεκλήθη. βουθυτηθῆναί
[37, 6]   Τιγράνῃ τῷ αἰχμαλώτῳ καὶ τοῦτο  παρὰ   τὸ νομιζόμενον αὐτοῖς δούς, ὅτε
[37, 17]   ὄντες, ζηλοῦσι. καὶ ἔστι καὶ  παρὰ   τοῖς Ῥωμαίοις τὸ γένος τοῦτο,
[37, 45]   παρά τε τοῖς ὑπάτοις καὶ  παρὰ   τοῖς στρατηγοῖς ἄγνωστα ἐκ τῶν
[37, 41]   ἔν τε τῇ πόλει καὶ  παρὰ   τοῖς συμμάχοις ἀγνοίᾳ τῶν ὠνομασμένων
[37, 47]   καί τινες καὶ ἄλλοι τῶν  παρὰ   τὸν Ἴσαρα οἰκούντων ἐπεκούρησάν σφισι.
[37, 5]   ἔδωκε, καὶ ἄλλοις τισὶ τῶν  παρὰ   τὸν Καύκασον μέχρι τῆς Κασπίας
[37, 37]   τὸν δῆμον αὖθις ὅμιλος  παρὰ   τὸν τοῦ Σύλλου νόμον ἐπανήγαγεν,
[37, 35]   νυκτὸς φρουρᾷ προκατέσχε, καί τινα  παρὰ   τοῦ δαιμονίου χρηστὴν ἐλπίδα ἅμα
[37, 24]   καὶ νικήσωσι, κακοῦσθαι, ἔπειτα σωτηρίαν  παρὰ   τοῦ θείου προσαιτεῖν. ~ἀμέλει καὶ
[37, 27]   Ῥαβίριος, πάντως δ´ ἂν καὶ  παρὰ   τῷ δήμῳ ἑάλω, εἰ μὴ
[37, 32]   δὲ ἐκείνου τὴν φρουρὰν αὐτοῦ,  παρὰ   τῷ Μετέλλῳ τῷ στρατηγῷ τὴν
[37, 23]   τῷ μὴ δέχεσθαι τὰ διδόμενα  παρὰ   τῶν κρειττόνων δῆθεν πάντως
[37, 52]   μητρὶ συγγίγνεσθαι ὄναρ ἔδοξε, καὶ  παρὰ   τῶν μάντεων ἔμαθεν ὅτι ἐν
[37, 23]   ταῖς δυναστείαις τοῖς ἰσχύουσί τι  παρὰ   τῶν πολλῶν γίγνεται, τήν τε
[37, 12]   ἐκεῖνόν τε ἅμα φοβηθεὶς καὶ  παρὰ   τῶν Ῥωμαίων τὴν βασιλείαν (καὶ
[37, 51]   ἐγένετο ὅτι μηδὲ τὰς εὐεργεσίας  παρὰ   τῶν φαύλων ἀνδρῶν ἡδέως ἐδέχοντο.
[37, 7]   Ῥωμαίους ἐδέξατο, καίτοι παιδὸς αὐτῆς  παρὰ   {ὑποστρέψας δὲ ἐξ Ἀρμενίας, καὶ
[37, 20]   ἡμέρα λήψεται. ~ταῦτα μὲν οὕτω  παραδέδοται·   Πομπήιος δὲ ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνα
[37, 3]   ἔς τε τοὺς ἐπὶ θάτερα  παρακολουθοῦντας   ἐμπίπτῃ καὶ μὴ περαιτέρω καταφέρηται·
[37, 20]   τὸν Πόντον αὖθις ἦλθε, καὶ  παραλαβὼν   τὰ τείχη ἔς τε τὴν
[37, 41]   δὲ ἀπὸ γλώσσης ἐκέλευσαν ὅσους  παραλελοιπέναι   ἔφασκε. καὶ οὕτως αἰδεσθεὶς καὶ
[37, 10]   πρὸς τοὺς τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων  παραλόγους   συνηνέχθη. τε γὰρ τὸν
[37, 16]   ὠνομασμένας διαλείποντες, καὶ οὐδὲν τὸ  παράπαν   ἐν αὐταῖς δρῶντες, παρέδωκαν τοῖς
[37, 53]   κἀντεῦθεν ἐς Βριγάντιον πόλιν Καλλαικίας  παραπλεύσας   τῷ τε ῥοθίῳ σφᾶς τοῦ
[37, 34]   τὰ μάλιστα τοῖς Ῥωμαίοις κατέμεινε.  παρασκευαζομένου   γὰρ τοῦ Λεντούλου καταπρῆσαί τέ
[37, 35]   ὥστε τοῦτο μὲν παντελῶς διέπεσε·  παρασκευαζομένων   δὲ δὴ πολλῶν καὶ δούλων
[37, 31]   καταναλώσας ἑτέρων ἔργων ὁμοίων ἐπεθύμει.  ~παρασκευαζομένων   οὖν ταῦτα αὐτῶν, μηνύεται τῷ
[37, 10]   τοῦ Ἰουλίου τοῦθ´ ὅτι μάλιστα  παρασκευάσαντος.   οὕτω καὶ τοὺς πάνυ ποτὲ
[37, 29]   νομίσας ἐπεχείρησε μέν, χεῖρά τινα  παρασκευάσας,   τὸν Κικέρωνα καὶ ἄλλους τινὰς
[37, 58]   μακρότατον διαλάθωσι, μέχρις ἂν ἱκανῶς  παρασκευάσωνται.   οὐ μέντοι καὶ τὸ δαιμόνιον
[37, 7]   ἔχουσα, τούς τε φρουροὺς ἐς  παρασκευὴν   δὴ τροφῆς ἐξέπεμψε καὶ τοὺς
[37, 23]   βίαν ἐκ τῆς τῶν κρατούντων  παρασκευῆς   διδόμενα ἔχει, καὶ δόξαν οὐδεμίαν
[37, 20]   ὅτι τι τῶν ὁμοίων πείσονται,  παρασχεῖν.   ~οὔκουν οὐδ´ ὄνομα οὐδέν, καίτοι
[37, 1]   στενοῖς, ἔνθεν μὲν {τοῦ Καυκάσου  παρατείνοντος,   οὗ καὶ ἐπὶ τῇ φυλακῇ
[37, 29]   ἕνεκα, ὑπὸ μὲν τὴν ἐσθῆτα,  παραφαίνων   δ´ αὐτὸν ἐξεπίτηδες, ἐνεδύσατο. ἔκ
[37, 42]   Κικέρων δὲ ὀλίγου μὲν καὶ  παραχρῆμα   ἐπὶ τῇ τοῦ Λεντούλου τῶν
[37, 5]   ἐς τὴν χώραν τὸν Ἀφράνιον  παραχρῆμα   ἔστειλε, καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἀμαχεὶ
[37, 15]   τὰ χρήματα μήτε τὸ φρούριον  παρεδίδου,   ἔδησεν αὐτόν. κἀκ τούτου τοὺς
[37, 32]   ὅπως δὴ μὴ φύγῃ που,  παρεδίδου.   μὴ προσδεξαμένου δὲ ἐκείνου τὴν
[37, 46]   τοῦτο τελεσθέντα ἔγνωσαν, δικαστηρίῳ αὐτὸν  παρέδωκαν,   καὶ κατηγορήθη μὲν τῆς τε
[37, 16]   τὸ παράπαν ἐν αὐταῖς δρῶντες,  παρέδωκαν   τοῖς Ῥωμαίοις καιρὸν ἐν τῷ
[37, 14]   καὶ ἑαυτὸν τήν τε ἀρχὴν  παρέδωκε.   καὶ ὃς τῷ μὲν Μιθριδάτῃ
[37, 15]   τε αὐτοὺς προσηγάγετο καὶ φρουρᾷ  παρέδωκε.   κἀντεῦθεν ἐπὶ τὴν Συρίαν τὴν
[37, 1]   καὶ αἰσθέσθαι τὸν Ἀρτώκην ὅτι  παρείη.   ἦν δὲ ἐπ´ αὐτοῖς τοῖς
[37, 2]   τά τε ἐπιτήδεια ἑκών οἱ  παρέξειν   ὑπισχνούμενος. καὶ ἐποίησε μὲν ἑκάτερον
[37, 5]   οἰκοῦντες, ὑπέλαβόν τε αὐτὸν καὶ  παρέπεμψαν.   ~ταῦτά τε πρὸς τὸν Φραάτην
[37, 1]   ἐπὶ φιλίᾳ πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε,  παρεσκευάζετο   δὲ ὅπως ἐν τῷ θαρσοῦντι
[37, 50]   καὶ ὡς νυκτερεύσων κατὰ χώραν  παρεσκευάζετο.   μαθὼν οὖν τοῦθ´ Πομπήιος,
[37, 31]   ἐπ´ αὐτοῖς γραφὴν τῷ Κατιλίνᾳ  παρεσκεύασε.   ~καὶ ὃς τὰ μὲν πρῶτα
[37, 29]   ἀλλὰ τούς τε ἐπιτηδείους συνεπηγάγετο  παρεσκευασμένους   ἀμῦναί οἱ εἴ τι δεινὸν
[37, 53]   αὐτούς, κακῶς ὑπὸ σιτοδείας ἔχοντας,  παρεστήσατο.   κἀντεῦθεν ἐς Βριγάντιον πόλιν Καλλαικίας
[37, 18]   ἀνακεῖσθαι κατέστη μὲν ὑπ´ Αἰγυπτίων,  πάρεστι   δὲ καὶ ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους,
[37, 51]   καὶ τὸ ἔλαιον προῖκα αὐτοῖς  παρέσχεν.   ~ἐν μὲν δὴ τῇ πόλει
[37, 26]   φόνῳ γραψάμενος πλεῖστόν σφισι τάραχον  παρέσχεν.   τε γὰρ Σατουρνῖνος πρὸ
[37, 4]   τὴν φυγὴν διὰ μέσου σφῶν  παρέσχον,   τοὺς δὲ πολεμίους ἀπερισκέπτως τῇ
[37, 24]   ταῖς στάσεσιν ἑκουσίους ἀμύθητα ἀλλήλοις  παρέχοντας,   καὶ μέλλοντας, ἄν τε ἡττηθῶσιν
[37, 52]   βοσκημάτων ἁρπαγὴν ἐπίθωνται, τὰ τετράποδα  παρῆκε   καὶ αὐτοὺς ὑπολαβὼν ἐνίκησε. ~κἀν
[37, 16]   παρὰ τὴν θάλασσαν τὴν ἔσω  παρήκει,   ἀπὸ παλαιοῦ κέκληται. ἔχουσι δὲ
[37, 22]   τε τὸ κοινὸν τότε πρῶτον  παρῆλθε   καὶ πρὸς τὰ ψηφιζόμενα, καίπερ
[37, 5]   παρὰ τὰ συγκείμενα πρὸς τὸν  Πάρθον   κομιζόμενος ἐπλανήθη, καὶ πολλὰ ὑπό
[37, 7]   ἐδύνατο. τάς τε γὰρ τοῦ  Πάρθου   δυνάμεις δείσας, καὶ τὸ ἀστάθμητον
[37, 44]   ἀπαντήσῃ ἐς αὐτάς, ἀναβαλέσθαι, καὶ  παρόντα   αὐτὸν ὁμοθυμαδὸν ἀποδεῖξαι. καὶ γὰρ
[37, 33]   πλησίον, ἣν ἀντέλαβε, διὰ τὰ  παρόντα   ἐξήλασεν, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν τὴν
[37, 57]   ἐπιθυμίᾳ εἶχον καὶ πρὸς τὰ  παρόντα   ἥρμοττεν αὐτοῖς πράττεσθαι. συμφρονησάντων δὲ
[37, 5]   γὰρ Πομπήιος πρός τε τὰ  παρόντα   καὶ πρὸς τὰς ἐξ αὐτῶν
[37, 43]   ἦν) προφάσει μὲν τοῦ τὰ  παρόντα   κατασταθῆναι, ἐλπίδι δὲ τοῦ δι´
[37, 34]   μετὰ Ἀλλοβρίγων, οὓς κατὰ πρεσβείαν  παρόντας   ἀνέπεισε συμφρονῆσαί τε αὐτῷ καὶ
[37, 4]   Ὀροίσην μὴ πρότερον μαθεῖν αὐτοὺς  παρόντας   πρὶν ἐν χερσὶ γενέσθαι. κἀκ
[37, 41]   ἐγένοντο. καὶ αὐτῶν οἱ μὲν  παρόντες,   οἱ δὲ καὶ ἐρήμην ὦφλον.
[37, 56]   καὶ ἐπήλπισε, προσκοινωνήσας σφίσι τῶν  παρόντων,   τὴν ἀρχαίαν δι´ αὐτῶν ἐξουσίαν
[37, 6]   πρὸς τὸν Φραάτην ἀπὸ τῆς  παρούσης   οἱ δυνάμεως ἔπραξε, σαφέστατα τοῖς
[37, 22]   καὶ τὴν ὑπὲρ τοῦ δικαίου  παρρησίαν   καὶ μετὰ κινδύνων ἐποιεῖτο. καὶ
[37, 17]   ἐπὶ πλεῖστον, ὥστε καὶ ἐς  παρρησίαν   τῆς νομίσεως ἐκνικῆσαι. κεχωρίδαται δὲ
[37, 32]   οὕτως αὐτοὺς καὶ ἐπέρρωσε καὶ  παρώξυνεν   ὥσθ´ ὑποσχέσθαι δύο τινὰς ἔς
[37, 26]   τῶν ψηφισμάτων ἐγίγνετο. κἀκ τούτου  πᾶς   κόσμος τῆς πολιτείας ἐταράττετο.
[37, 18]   ἀστέρας τούτους, ὑφ´ ὧν  πᾶς   τοῦ οὐρανοῦ κόσμος διείληπται, κατὰ
[37, 21]   στολὴν τὴν μὲν ἀρχικὴν ἐν  πάσαις   αὐταῖς, τὴν δὲ ἐπινίκιον ἐν
[37, 16]   ὠχύρωτο. καὶ εἴ γε ἐν  πάσαις   ταῖς ἡμέραις ὁμοίως ἠμύνοντο, οὐκ
[37, 34]   ἐσήγαγε, καὶ ἄδειαν αὐτοῖς δοὺς  πᾶσαν   οὕτω τὴν συνωμοσίαν ἤλεγξε. κἀκ
[37, 1]   αὐταῖς κατεστήσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος  πᾶσαν   τὴν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ κατεστρέψατο.
[37, 21]   ταῦτα δαφνηφορεῖν τε αὐτὸν κατὰ  πάσας   ἀεὶ τὰς πανηγύρεις, καὶ τὴν
[37, 18]   ἀνακυκλῶν ἐπιλέγοι ταῖς ἡμέραις, εὑρήσει  πάσας   αὐτὰς μουσικῶς πως τῇ τοῦ
[37, 20]   τὸ Βρεντέσιον ἐπεραιώθη, τὰς δυνάμεις  πάσας   αὐτεπάγγελτος, μήτε τῆς βουλῆς μήτε
[37, 23]   ἡγεμονίας ἔξω τῶν πατρίων ὀλίγου  πάσας   λαβών, τὰ γοῦν ἄλλα τοιαῦτα,
[37, 19]   καὶ τοῦτο καὶ αὖθις ποιήσας,  πάσας   τε οὕτω τὰς τέσσαρας καὶ
[37, 55]   τὸ μῖσος σφοδροτέρας τὰς σπουδὰς  πάσης   φιλίας ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ ὅτι
[37, 42]   οὐδέν· τῆς γὰρ γερουσίας ἄδειαν  πᾶσι   τοῖς διαχειρίσασι τὰ τότε πραχθέντα
[37, 50]   προσγράψαντος τῇ γνώμῃ τὸ καὶ  πᾶσι   τοῖς πολίταις, ὅπως τοῦτό τε
[37, 49]   ὧν ἔπραξεν ἐπεξελθεῖν καὶ μὴ  πᾶσιν   ἅμα αὐτοῖς τὴν κύρωσιν αἰτεῖν.
[37, 51]   μὲν νόμος καταλύσας αὐτὰ  πᾶσιν   ἀρεστὸς ἐγένετο, τῷ δὲ στρατηγῷ
[37, 51]   ἐπράχθη μὲν τοῦτο, καταφανὲς μέντοι  πᾶσιν   ἐγένετο ὅτι μηδὲ τὰς εὐεργεσίας
[37, 21]   τὸ βραχύτατον ἔπεμψε, καὶ ἐπὶ  πᾶσιν   ἓν μέγα, πολυτελῶς τε κεκοσμημένον
[37, 50]   τὸ γὰρ φρόνημα αὐτοῦ κατάδηλον  πᾶσιν   ἦν. ἀμέλει τῶν ἄλλων δημάρχων
[37, 47]   ἐπισπόμενος περιέπεσεν αὐτῷ Κατουγνάτῳ· κἂν  πασσυδὶ   διώλετο, εἰ μὴ χειμὼν σφοδρὸς
[37, 12]   πόλιν ἑκουσίαν ἔλαβε, τόν τε  πατέρα   ἐς τὸ βασίλειον καταφυγόντα ἀπέκτεινεν.
[37, 12]   καὶ ἐπ´ αὐτὸν ἄντικρυς τὸν  πατέρα   ἠπείχθη. πυθόμενος δὲ τοῦτο
[37, 36]   Φούλουιον ἄνδρα βουλευτὴν αὐτὸς  πατὴρ   ἀπέσφαξεν, οὔτι γε καὶ μόνος,
[37, 51]   ἀγῶνά τε μονομαχίας ἐπὶ τῷ  πατρὶ   ἐποίησε, καὶ τὸν δῆμον λαμπρῶς
[37, 8]   καὶ μονομάχων ἀγῶνας ἐπὶ τῷ  πατρὶ   μεγαλοφρονέστατα διέθηκεν. ἐγένετο μὲν γὰρ
[37, 27]   πρὸς τοῦ δήμου κατὰ τὰ  πάτρια,   ἀλλὰ πρὸς αὐτοῦ τοῦ στρατηγοῦ
[37, 51]   ἐποιήσατο ὅτι μὴ κατὰ τὰ  πάτρια   ἐκποίησις αὐτοῦ ἐγεγόνει· ἐν
[37, 18]   καὶ ἤδη καὶ τοῦτό σφισι  πάτριον   τρόπον τινά ἐστι, βραχύ τι
[37, 21]   ὂν ἔκ γε τῶν πάνυ  πατρίων   ἄνευ τῶν συννικησάντων τινὶ πεμφθῆναι,
[37, 45]   τοῖς στρατηγοῖς ἄγνωστα ἐκ τῶν  πατρίων   ἐς πᾶν τὸ ἄρρεν ἐπετέλουν,
[37, 22]   ἀλλ´ ὅτι γε ἔξω τῶν  πατρίων   ἦν, ἀντεῖπεν. ~ἀπόντι μὲν δὴ
[37, 23]   καὶ τὰς ἡγεμονίας ἔξω τῶν  πατρίων   ὀλίγου πάσας λαβών, τὰ γοῦν
[37, 12]   καὶ μετὰ τῶν ὑπὸ τοῦ  πατρὸς   πρὸς τὴν σύλληψιν αὐτοῦ πεμφθέντων
[37, 14]   ἐλυμήνατο, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς  πατρῴοις   ἠρίοις ταφῆναι αὐτὸν ἐκέλευσε· τὸ
[37, 52]   τοὺς οἰκήτορας αὐτοῦ ἐς τὰ  πεδινὰ   μεταστῆναι, πρόφασιν μὲν ὅπως μὴ
[37, 53]   ἔχων, καὶ ἅτε ὡς καὶ  πεζῇ   διαβαδίσοντας αὐτοὺς ἐκβιβάσας, ἔπειτα αὐτός
[37, 3]   πορεύσιμος ὑπὸ τοῦ θέρους ἐγεγόνει,  πεζῇ   διέβη, τήν τε ἵππον κατὰ
[37, 2]   οἱ δὲ καὶ τὸν ποταμὸν  πεζῇ   περαιούμενοι ἀπέθανον· συχνοὶ δὲ καὶ
[37, 4]   ἀνὰ κράτος ἐπεδίωξε· καὶ οἱ  πεζοὶ   ἀναστάντες ἐξαίφνης καὶ διαστάντες τοῖς
[37, 3]   τὰ σκευοφόρα ἑξῆς, εἶτα τοὺς  πεζοὺς   διιέναι κελεύσας, ἵν´ οἵ τε
[37, 9]   οὖν ἄλλα ἐξεθύοντο τοῖς μάντεσι  πειθόμενοι,   καὶ τῷ Διὶ ἄγαλμα μεῖζον,
[37, 3]   τοὺς προσχώρους σφίσι, τὰ μὲν  πείθων   τὰ δὲ καὶ ἐκφοβῶν, διῆλθε·
[37, 32]   κἀκ τούτου διεξελθὼν ὅσα τε  πείσοιντο   φωραθέντες καὶ ὅσων τεύξοιντο κατορθώσαντες,
[37, 20]   ἡμέρας, ὅτι τι τῶν ὁμοίων  πείσονται,   παρασχεῖν. ~οὔκουν οὐδ´ ὄνομα οὐδέν,
[37, 2]   τούτου Ἀρτώκης μὲν τόν τε  Πέλωρον   διαβὰς καὶ τὴν γέφυραν καὶ
[37, 2]   οὗ οἱ Ῥωμαῖοι καὶ τὸν  Πέλωρον   διαβατόν πῃ τοῦ θέρους γενόμενον
[37, 2]   εἶδεν αὐτὸν διαβεβηκότα, πρὸς τὸν  Πέλωρον,   ἐν τῇ ἀρχῇ καὶ ἐκεῖνον
[37, 2]   αὖ καὶ τὸν Κύρνον διαβήσεσθαι,  πέμπει   πρὸς αὐτὸν Ἀρτώκης εἰρήνην
[37, 19]   καὶ τρίτην Ἄρει, τετάρτην ἡλίῳ,  πέμπτην   Ἀφροδίτῃ, ἕκτην Ἑρμῇ καὶ ἑβδόμην
[37, 41]   ἐκείνους μὲν στρατηγοὶ καθ´ ἑκάστους  πεμφθέντες   προκατέλαβον τρόπον τινὰ ἐσκεδασμένους καὶ
[37, 12]   πατρὸς πρὸς τὴν σύλληψιν αὐτοῦ  πεμφθέντων   (ῥᾷστα γὰρ αὐτοὺς ᾠκειώσατο) καὶ
[37, 21]   πατρίων ἄνευ τῶν συννικησάντων τινὶ  πεμφθῆναι,   ὅμως ψηφισθέντα ἐδέξατο. καὶ αὐτὰ
[37, 54]   καὶ ἠξίου καὶ πρὸ τοῦ  πέμψαι   τὰ ἐπινίκια, ἐπειδὴ μὴ οἷά
[37, 6]   καὶ τῆς βασιλείας ἐστερημένος, καὶ  πέμψας   πρέσβεις πάντα τε ὅσα ἠδίκητο
[37, 54]   καὶ ἔργα πράξειν καὶ ἐπινίκια  πέμψειν.   πρὸς γὰρ τοῖς εἰρημένοις, ἐφ´
[37, 11]   πταισμάτων πολλῶν δὲ καὶ εὐτυχημάτων  πεπειραμένος,   οὐδὲν οὔτε ἀτόλμητον οὔτε ἀνέλπιστόν
[37, 18]   τὸ κῦρος τῆς μουσικῆς συνέχειν  πεπίστευται,   καὶ ἐπὶ τοὺς ἀστέρας τούτους,
[37, 8]   ὅτι τὸ αὐτὸ τῷ Πολυδεύκει  πεπονθὼς   εἴη· τοῦ γάρ τοι ναοῦ
[37, 20]   δὲ χρήματα ἐκ τῶν αἰχμαλώτων  πεπορισμένος,   δυνάσταις τε καὶ βασιλεῦσι συχνοῖς
[37, 49]   συνεστρατευμένοις οἱ δοθῆναι καὶ τὰ  πεπραγμένα   αὐτῷ πάντ´ ἐπικυρωθῆναι, διήμαρτε δέ
[37, 14]   τῷ Πομπηίῳ ταριχεύσας, ἔλεγχον τοῦ  πεπραγμένου,   ἔπεμψε, καὶ ἑαυτὸν τήν τε
[37, 13]   οὔτε δι´ ἑαυτοῦ ἀνηλίσκετο καὶ  πέρα   τοῦ καιροῦ χρονίζειν ἐδόκει, προσέπεσόν
[37, 2]   δὲ καὶ τὸν ποταμὸν πεζῇ  περαιούμενοι   ἀπέθανον· συχνοὶ δὲ καὶ κατὰ
[37, 3]   θάτερα παρακολουθοῦντας ἐμπίπτῃ καὶ μὴ  περαιτέρω   καταφέρηται· κἀντεῦθεν πρὸς τὸν Καμβύσην
[37, 2]   τὰς σπονδὰς ποιήσεσθαι ἐλπίσας μὴ  περαιτέρω   ποι προχωρήσῃ, λαβόντος, τὴν δ´
[37, 47]   ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν πλοίων  περαιωθῆναι   κωλῦσαι, μὴ καὶ συστραφῶσιν ἰδόντες
[37, 27]   ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ δὴ λεγόμενον  περδουελλίωνος   Ῥαβίριος ἐκρίθη) κατεψηφίσαντο αὐτοῦ,
[37, 36]   οὐσιῶν ἐστερημένους, ἐπὶ τῷ μήτε  περὶ   ἀδείας ἔτι αὐτῶν χρηματισθῆναί τί
[37, 5]   μηδέν, ἅτε μηδὲ ἐπεσταλμένοι τι  περὶ   αὐτῆς, ἀπεκρίναντο, ἔγραψε μέν τινα
[37, 17]   ὅθεν οὕτως ἐτιμήθη, ὅπως τε  περὶ   αὐτὸν ἐπτόηνται, πολλοῖς τε εἴρηται
[37, 18]   τρόπον τινά ἐστι, βραχύ τι  περὶ   αὐτοῦ διαλεχθῆναι βούλομαι, πῶς τε
[37, 20]   μήτε τοῦ δήμου ψηφισαμένου τι  περὶ   αὐτῶν, ἀφῆκεν, οὐδὲν οὐδὲ τοῦ
[37, 34]   ἐπειδή, τοῦ Κικέρωνος δημηγοροῦντός τι  περὶ   αὐτῶν, τὸ ἄγαλμα τὸ τοῦ
[37, 27]   καὶ δι´ ἄλλους τινὰς ἐνίκησε,  περί   γε τῆς κρίσεως αὖθις συνέβησαν.
[37, 7]   ἐβούλετο μὴ πλειόνων ὀρεγόμενος καὶ  περὶ   ἐκείνοις, ὥσπερ που καὶ
[37, 22]   τοῦ Μάρκου γνώμην ἐδόθη. ~καὶ  περὶ   μὲν ἐκείνου, ὅστις τε ἦν
[37, 47]   δὲ Ἀλλοβρίγων τὴν Γαλατίαν τὴν  περὶ   Νάρβωνα πορθούντων Γάιος Πομπτῖνος
[37, 46]   σιωπῶντος, καὶ τῆς μεταστάσεως τῆς  περὶ   Νίσιβιν, καὶ προσέτι καὶ ὅτι
[37, 41]   ὠνομασμένων ὄντος, καὶ τῶν μὲν  περὶ   σφίσιν αὐτοῖς μάτην θορυβουμένων, τῶν
[37, 33]   γὰρ συνάρχοντι αὐτῆς διὰ τὴν  περὶ   τὰς δίκας σπουδὴν ἐξέστη) οὔτε
[37, 27]   ταραχώδεις καὶ φιλονεικίαι ἀφ´ ἑκατέρων  περί   τε τοῦ δικαστηρίου, τῶν μὲν
[37, 17]   ἀνθρώπων ἔς τε τἆλλα τὰ  περὶ   τὴν δίαιταν πάνθ´ ὡς εἰπεῖν,
[37, 9]   ἔτει συνέβη, καὶ οἱ τιμηταὶ  περὶ   τῶν ὑπὲρ τὸν Ἠριδανὸν οἰκούντων
[37, 7]   αὐτῷ πρὸς τὸν Τιγράνην εἶναι,  περὶ   ὧν δικάσειν σφίσιν ἄνδρας τρεῖς.
[37, 39]   τοῦ Μετέλλου καὶ δύναμιν πλείω  περιβεβλημένον.   αἴτιον δὲ ὅτι ἐλπίδα αὐτοῦ
[37, 16]   τε γὰρ μετεώρου ἦν καὶ  περιβόλῳ   ἰδίῳ ὠχύρωτο. καὶ εἴ γε
[37, 56]   γένους καὶ ἀπὸ τοῦ πλούτου  περιεῖναι,   καὶ ἐπειδὴ τοῦ τε Πομπηίου
[37, 7]   ἔτυχε, βουλόμενος δὲ Φραάτης  περιεῖναι   τὸν Ἀρμένιον, ὅπως καὶ συμμάχῳ
[37, 6]   τό τε τῶν βασιλέων ὄνομα  περιέκοψε   καὶ βασιλεῖ αὐτῷ μόνον ἐπιστέλλων
[37, 4]   οἱ δὲ ἐπὶ θάτερα αὐτῶν  περιελθόντες,   κατὰ νώτου τοῖς ἔξω τῆς
[37, 19]   τὰς τέσσαρας καὶ εἴκοσιν ὥρας  περιελθών,   εὑρήσεις τὴν πρώτην τῆς ἐπιούσης
[37, 47]   ἔφθειρε. φεύγουσί τέ τισιν ἐπισπόμενος  περιέπεσεν   αὐτῷ Κατουγνάτῳ· κἂν πασσυδὶ διώλετο,
[37, 13]   τῆς ἡλικίας καὶ ἀπὸ τῶν  περιεστηκότων   ἀσθένειαν καὶ διὰ τὴν φαρμάκου
[37, 17]   αὐτῷ νεών τε μέγιστον καὶ  περικαλλέστατον,   πλὴν καθ´ ὅσον ἀχανής τε
[37, 53]   δὲ δὴ Σκαίουιος μόνος τε  περιλειφθεὶς   καὶ τῆς ἀσπίδος στερηθεὶς πολλά
[37, 41]   τῶν πραγμάτων καὶ τότε ἔτι  περιόντες   ἡσύχαζον, ἀλλὰ καὶ δέει τῆς
[37, 20]   τὸ τῶν Ῥωμαίων κράτος πᾶν  περιποιήσασθαι,   τῶν μὲν πλείστων ἐθελοντὶ ἂν
[37, 18]   τάξιν καθ´ ἣν ἕκαστος αὐτῶν  περιπορεύεται   ἐπαγάγοι, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς
[37, 17]   καὶ ἀειδῆ αὐτὸν νομίζοντες εἶναι  περισσότατα   ἀνθρώπων θρησκεύουσι. καὶ αὐτῷ νεών
[37, 3]   εἴ πού τι καὶ ὣς  περιτραπείη,   ἔς τε τοὺς ἐπὶ θάτερα
[37, 16]   ἡμέραις ἐκείναις, ὁπότε ἐκ τῆς  περιτροπῆς   ἐπέλθοιεν, ἐντονώτατά οἱ προσέβαλλον. καὶ
[37, 18]   καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς ἔξω  περιφορᾶς   τῆς τῷ Κρόνῳ δεδομένης, ἔπειτα
[37, 39]   μὲν νοσεῖν προεφασίσατο, Μάρκῳ δὲ  Πετρεΐῳ   τὴν μάχην ἐπέτρεψε. ~συμβαλὼν οὖν
[37, 40]   καίτοι τοῦ ἀριθμοῦ τῶν {τε}  πεφονευμένων   ἐλάττονος παρὰ τὸ νενομισμένον ὄντος,
[37, 22]   μὲν τὸ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους  πεφυκὸς   ὑποψίᾳ δυναστείας ἐμίσει, πᾶν δὲ
[37, 48]   τινα καὶ τοῦ πολίσματος ξυλίνου  πῃ   ὄντος ἐνέπρησαν, οὐ μέντοι καὶ
[37, 2]   Ῥωμαῖοι καὶ τὸν Πέλωρον διαβατόν  πῃ   τοῦ θέρους γενόμενον οὐ χαλεπῶς,
[37, 57]   ζηλοῦν αὐτὸν ἐφιέμενοι, προσήπτοντο μέν  πῃ   τῶν πραγμάτων καί τι τῶν
[37, 29]   τι ὧν ἠξίου (οὔτε γὰρ  πιθανὰ   ἐξηγγελκέναι καὶ διὰ τὴν ἑαυτοῦ
[37, 12]   ἂν πλείω, μὴ μέντοι καὶ  πιστὰ   αὐτὰ ἔχῃ, χαλεπώτερα αὐτῷ γίγνεται.
[37, 45]   ἀπεπέμψατο, εἰπὼν ἄλλως μὲν μὴ  πιστεύειν   τῷ λεγομένῳ, μὴ μέντοι καὶ
[37, 40]   αὐτοῦ ἐς τὸ ἄστυ, ὅπως  πιστεύσαντες   αὐτὸν τετελευτηκέναι μηδὲν ἔτι δεδίωσιν,
[37, 35]   εἰ δ´ οὖν τισι καὶ  πιστὸν   ἐδόκει εἶναι, ἀλλ´ οὔτι γε
[37, 12]   καὶ ἦν πρὸς οὐδένα ἔτι  πιστός,   ἀλλὰ καὶ τῶν λοιπῶν τέκνων
[37, 57]   φιλίαν συνέθεντο, καὶ ὅρκοις αὐτὴν  πιστωσάμενοι   τά τε κοινὰ δι´ ἑαυτῶν
[37, 44]   δῆλος ἦν) ὥστε, ἐπειδὴ Μᾶρκον  Πίσωνα   ὑποστράτηγον πρὸς αἴτησιν ὑπατείας προύπεμψε,
[37, 46]   δὲ ἑξῆς ἔτει ἐπί τε  Πίσωνος   καὶ ἐπὶ Μάρκου Μεσσάλου ὑπάτων
[37, 18]   τοὺς ἀστέρας τοὺς ἑπτὰ τοὺς  πλάνητας   ὠνομασμένους τὰς ἡμέρας ἀνακεῖσθαι κατέστη
[37, 42]   καὶ οὕτω κατελύθη, καὶ ἐπὶ  πλεῖόν   γε τῆς τῶν πραχθέντων ἀξίας
[37, 35]   ἀπολέσαι καὶ τὴν πόλιν ἐπὶ  πλεῖον   ἐκταράξαι. ὥστε τοῦτο μὲν παντελῶς
[37, 7]   ἔφασκε, καὶ οὐκ ἐβούλετο μὴ  πλειόνων   ὀρεγόμενος καὶ περὶ ἐκείνοις, ὥσπερ
[37, 47]   οὕτως αὐτοὺς κατέπληξεν ὥστε τοὺς  πλείους   ἐκδρᾶναι καὶ τοὺς λοιποὺς ὑπὲρ
[37, 15]   μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἐβασίλευε,  πλεῖστα   δὲ δὴ τὴν Συρίαν πρότερον
[37, 20]   καὶ ἐν τῇ ἠπείρῳ ἔχων,  πλεῖστα   δὲ χρήματα ἐκ τῶν αἰχμαλώτων
[37, 20]   ἐστι, τοῦτο νῦν ἤδη φράσω.  πλείστην   μὲν γὰρ ἰσχὺν καὶ ἐν
[37, 35]   διὰ τοῦτο παρ´ αὐτοῦ, ὅτι  πλεῖστον   ἐδύνατο, τύχωσι, λογοποιεῖσθαι. εἰ δ´
[37, 58]   οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι προήγαγον, ἐπὶ  πλεῖστον   ὅσον τὴν συνωμοσίαν σφῶν ἀποκρυψάμενοι.
[37, 26]   τῷ τοῦ Σατουρνίνου φόνῳ γραψάμενος  πλεῖστόν   σφισι τάραχον παρέσχεν. τε
[37, 17]   μὲν πολλάκις, αὐξηθὲν δὲ ἐπὶ  πλεῖστον,   ὥστε καὶ ἐς παρρησίαν τῆς
[37, 30]   κἀκ τῶν συμμάχων ὡς ὅτι  πλείστους,   χρεῶν τε {καὶ} ἀποκοπὰς καὶ
[37, 20]   κράτος πᾶν περιποιήσασθαι, τῶν μὲν  πλείστων   ἐθελοντὶ ἂν αὐτὸν δεξαμένων, εἰ
[37, 20]   τοῖς Ῥωμαίοις ἀπέδειξε, τά τε  πλείω   ἔθνη τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ
[37, 54]   εἴασε· καὶ γὰρ ἤλπιζε πολὺ  πλείω   καὶ μείζω ὕπατος ἀποδειχθεὶς καὶ
[37, 12]   ἀλλὰ καὶ ὅσῳ τις ἂν  πλείω,   μὴ μέντοι καὶ πιστὰ αὐτὰ
[37, 39]   προέχοντα τοῦ Μετέλλου καὶ δύναμιν  πλείω   περιβεβλημένον. αἴτιον δὲ ὅτι ἐλπίδα
[37, 11]   ταῖς συμφοραῖς, ἀλλὰ τῇ βουλήσει  πλέον   τῇ δυνάμει νέμων ἐνενόει,
[37, 55]   τοῦτο τὸν ἕτερον ἕξει καὶ  πλέον   ὑπ´ αὐτοῦ σφαλήσεται ὑπὸ
[37, 6]   οἱ δυνάμεως ἔπραξε, σαφέστατα τοῖς  πλεονεκτεῖν   βουλομένοις ἐπιδείξας ὅτι πάντα ἐκ
[37, 7]   γὰρ ἐφιλοσόφει, καὶ τό τε  πλεονεκτεῖν   δεινὸν καὶ τὸ τῶν ἀλλοτρίων
[37, 57]   γὰρ καὶ ἄνευ τινὸς ἰδίας  πλεονεξίας   οὐδεὶς τῶν τότε τὰ κοινὰ
[37, 13]   ἐκεκράτυντο· καὶ τοῦ ξίφους  πληγὴ   διά τε τὴν τῆς χειρὸς
[37, 37]   ἐστρατηγηκώς, ἐπεθύμησε. καὶ ἐν τῷ  πλήθει   τὴν ἐλπίδα αὐτῆς, διά τε
[37, 50]   τε ὑπ´ αὐτῶν καὶ τῷ  πλήθει   τοῦτο δηλώσειν, φοβηθεὶς δὲ μὴ
[37, 12]   οὔτε τὰ ὅπλα οὔτε τὰ  πλήθη   τῶν ὑπηκόων ἄνευ τῆς παρ´
[37, 4]   αὐτόν, πρὶν τὸ τῶν Ῥωμαίων  πλῆθος   γνῶναι, πρὸς μάχην ὑπαγαγέσθαι, μὴ
[37, 44]   αὐτὸς καὶ διὰ τούτων τὸ  πλῆθος   σφετερίσηται· καίπερ οὕτω πάντες τὸν
[37, 22]   ἐκέχρητο. ἤσκει δὲ τὰ τοῦ  πλήθους   ἀκριβῶς, καὶ ἕνα μὲν ἀνθρώπων
[37, 51]   ἐξωμόσατο καὶ πρὸς τὰ τοῦ  πλήθους   δικαιώματα, ἐς αὐτόν σφων τὸν
[37, 56]   μὲν γὰρ οὔτε τὰ τοῦ  πλήθους   οὔτε τὰ τῆς βουλῆς ἐπολίτευεν,
[37, 47]   ἐτόλμησε μὲν αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ  πλήθους   τῶν πλοίων περαιωθῆναι κωλῦσαι, μὴ
[37, 43]   δι´ αὐτοῦ, ἅτε τὰ τοῦ  πλήθους   φρονοῦντος, ἰσχύσειν ἐν οἷς ἐτάρασσεν,
[37, 21]   τοῖς γε ψηφισθεῖσιν ἀπόντι οἱ  πλὴν   ἅπαξ ἐχρήσατο. ἦν δὲ ταῦτα
[37, 38]   συναγωνιστῇ Μετέλλῳ Νέπωτι δημαρχοῦντι χρησάμενοι,  πλὴν   καθ´ ὅσον ἀντιφιλονεικήσας προσεπώμοσεν ὅτι
[37, 17]   νεών τε μέγιστον καὶ περικαλλέστατον,  πλὴν   καθ´ ὅσον ἀχανής τε καὶ
[37, 22]   τὸν Κάτωνα τὸν πάνυ ἐζήλου,  πλὴν   καθ´ ὅσον παιδείᾳ Ἑλληνικῇ μᾶλλον
[37, 14]   τὰ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ πάντα  πλὴν   ὀλίγων κατέστραπτο (τείχη γάρ τινα
[37, 48]   στρατῷ, καὶ πολιορκήσας σφᾶς ἐχειρώσατο  πλὴν   τοῦ Κατουγνάτου. ~καὶ μὲν
[37, 57]   οὐδεὶς τῶν τότε τὰ κοινὰ  πλὴν   τοῦ Κάτωνος ἔπραττεν· αἰσχυνόμενοι δέ
[37, 9]   οἱ ἐν τῇ Ῥώμῃ διατρίβοντες,  πλὴν   τῶν τὴν νῦν Ἰταλίαν οἰκούντων,
[37, 33]   οὔτε ἐς τὴν Γαλατίαν τὴν  πλησίον,   ἣν ἀντέλαβε, διὰ τὰ παρόντα
[37, 15]   ἐπ´ οὖν τοῦτον τούς τε  πλησιοχώρους   αὐτῷ Πομπήιος ἐλάσας ἀκονιτί
[37, 52]   ἐλθόντας ὑπηγάγετο· καὶ ἐπειδὴ τῶν  πλησιοχώρων   τινές, δείσαντες μὴ καὶ ἐπὶ
[37, 53]   ἐγένετο· ὕστερον δὲ Καῖσαρ  πλοῖα   ἀπὸ Γαδείρων μεταπεμψάμενος ἐς τὴν
[37, 58]   δὲ οἰκίας καταρραγῆναι, τά τε  πλοῖα   τὰ ἐν τῷ Τιβέριδι καὶ
[37, 53]   αὐτὸς μὲν (οὐ γάρ που  πλοίων   εὐπόρει) κατὰ χώραν ἔμεινε, σχεδίας
[37, 47]   αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν  πλοίων   περαιωθῆναι κωλῦσαι, μὴ καὶ συστραφῶσιν
[37, 56]   τοῦ γένους καὶ ἀπὸ τοῦ  πλούτου   περιεῖναι, καὶ ἐπειδὴ τοῦ τε
[37, 54]   διαφυὰς ἐν ταῖς τῶν προσθίων  ποδῶν   ὁπλαῖς ἔχων ἐγεννήθη, καὶ ἐκεῖνον
[37, 3]   ὄν, καὶ ἀθρόον ὑπ´ αὐτῶν  ποθέν,   συχνοῖς ἐλυμήνατο. ὡς δ´ οὖν
[37, 48]   μετὰ τοῦτο, τοῦ Κατουγνάτου πόρρω  ποι   ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν αὖθις
[37, 2]   σπονδὰς ποιήσεσθαι ἐλπίσας μὴ περαιτέρω  ποι   προχωρήσῃ, λαβόντος, τὴν δ´ εἰρήνην
[37, 55]   σφοδροτέρας τὰς σπουδὰς πάσης φιλίας  ποιεῖ,   ἀλλὰ καὶ ὅτι μὲν
[37, 55]   τινὰ ἐπαχθῆ αὐτὸν ἀμφοτέροις σφίσι  ποιεῖ.   ~τούτων δὴ οὖν ἕνεκα καὶ
[37, 26]   ἑαυτοῖς τοῦ πάνθ´ ὅσα βούλοιντο  ποιεῖν   προπαρεσκεύαζον· διὰ γὰρ δὴ τοῦ
[37, 28]   {τε} καὶ νῦν ὁσίας ἕνεκα  ποιεῖται.   οὕτω μὲν δὴ τότε
[37, 35]   τῶν ἀειπαρθένων ὑπὲρ τοῦ δήμου  ποιηθέντων   τὸ πῦρ ἐπὶ μακρότατον παρὰ
[37, 25]   μέν πως τὸ οἰώνισμα ἐκεῖνο  ποιηθῆναι,   οὐ μέντοι καὶ καθαρὸν ἐγένετο.
[37, 20]   ἂν ὁμολογησάντων, οὐκ ἠβουλήθη τοῦτο  ποιῆσαι,   ἀλλ´ εὐθύς, ἐπειδὴ τάχιστα ἐς
[37, 24]   ὑγιείας ὠνομασμένον διὰ πάνυ πολλοῦ  ποιῆσαι.   τοῦτο δὲ δὴ μαντείας τις
[37, 7]   πολέμιόν τι ἔτ´ ἔπραξε, πρόφασιν  ποιησάμενος   τὸ μήτε ἐκείνην οἱ τὴν
[37, 30]   τῶν σπλάγχνων αὐτοῦ τὰ ὅρκια  ποιήσας,   ἔπειτ´ ἐσπλάγχνευσεν αὐτὰ μετὰ τῶν
[37, 19]   νομίζουσι, καὶ τοῦτο καὶ αὖθις  ποιήσας,   πάσας τε οὕτω τὰς τέσσαρας
[37, 36]   τισι δοκεῖ, τοῦτ´ ἐν ἰδιωτείᾳ  ποιήσας·   συχνοὶ γὰρ δὴ καὶ ἄλλοι,
[37, 52]   ὅτι οὐκ ἄν ποτε αὐτὸ  ποιήσειαν,   κἀκ τούτου πολέμου τινὰ ἀφορμὴν
[37, 2]   ταῦτα μέν, ὅπως τὰς σπονδὰς  ποιήσεσθαι   ἐλπίσας μὴ περαιτέρω ποι προχωρήσῃ,
[37, 45]   τῇ οἰκίᾳ καὶ παρὰ τὴν  ποίησιν   τῶν ἱερῶν, ἅπερ αἱ ἀειπαρθένοι
[37, 4]   ἱππέας προέταξε, προειπών σφισιν  ποιήσουσι,   καὶ τοὺς λοιποὺς ὄπισθεν αὐτῶν
[37, 13]   τὸν ὄλεθρον. Μιθριδάτης μὲν δὴ  ποικιλωτάτῃ   ἀεὶ καὶ μεγίστῃ τῇ τύχῃ
[37, 38]   ἐπὶ τῷ τῶν πολιτῶν θανάτῳ  ποιούμενοι   τά τε ἄλλα ἤχθαιρον, καὶ
[37, 39]   τάς τε φιλίας οἱ πολλοὶ  ποιοῦνται)   καὶ προσκαταδείσας μή πως προθύμως
[37, 17]   ἐν αὐτῇ ἰδιαίτατα πολλὰ {ἃ}  ποιοῦσι,   καὶ ἔργου οὐδενὸς σπουδαίου προσάπτονται.
[37, 10]   αἱ μεταβολαὶ τῶν πραγμάτων πολλάκις  ποιοῦσι.   τοῦτό τε οὖν παρὰ δόξαν
[37, 41]   καὶ ὣς ἔν τε τῇ  πόλει   καὶ παρὰ τοῖς συμμάχοις ἀγνοίᾳ
[37, 50]   καὶ πάνυ ἄσμενος ἐν τῇ  πόλει   κατέμεινεν. οὖν Πομπήιος ἐπειδὴ
[37, 28]   πολλῶν τὸ ἀρχαῖον πολεμίων τῇ  πόλει   προσοικούντων, φοβούμενοι μή ποτε ἐκκλησιαζόντων
[37, 47]   γίγνεται. ~ἐν μὲν οὖν τῇ  πόλει   ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη, τῶν δὲ
[37, 52]   παρέσχεν. ~ἐν μὲν δὴ τῇ  πόλει   ταῦτ´ ἐγίγνετο, δὲ δὴ
[37, 28]   τοὺς λόχους ἐπίθωνταί τινες τῇ  πόλει   τὸ Ἰανίκουλον καταλαβόντες, ἐνόμισαν μὴ
[37, 36]   δῆσαί τε αὐτοὺς καὶ ἐς  πόλεις   ἄλλους ἄλλῃ καταθέσθαι, τῶν οὐσιῶν
[37, 15]   αὐτοί τε διαφερόμενοι καὶ τὰς  πόλεις   στασιάζοντες. οὖν Πομπήιος Ὑρκανὸν
[37, 52]   ὑπὲρ τὸν Δώριον ὑπεξέθεντο, τὰς  πόλεις   σφῶν ἐν τοῦτ´ ἔπραττον
[37, 20]   τοὺς δὲ καὶ ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο,  πόλεις   τε ὀκτὼ ἀπῴκισε, καὶ χώρας
[37, 3]   διὰ πολλῶν καὶ ἀγνώστων καὶ  πολεμικῶν   ἐθνῶν καὶ διὰ τῆς
[37, 30]   Γάιός τις Μάλλιος, τῶν τε  πολεμικῶν   ἐμπειρότατος (μετὰ γὰρ τῶν τοῦ
[37, 14]   ταφῆναι αὐτὸν ἐκέλευσε· τὸ γὰρ  πολέμιον   αὐτοῦ συναποσβηκέναι τῇ ψυχῇ νομίζων
[37, 7]   ἐπεκούρησεν οὔτε πρὸς τὸν Φραάτην  πολέμιόν   τι ἔτ´ ἔπραξε, πρόφασιν ποιησάμενος
[37, 42]   ἔν τε ἐχθροῦ καὶ ἐν  πολεμίου   μοίρᾳ ἔσται, ἐφοβήθη τε
[37, 4]   μέσου σφῶν παρέσχον, τοὺς δὲ  πολεμίους   ἀπερισκέπτως τῇ διώξει χρωμένους ἐσδεξάμενοι
[37, 47]   τοὺς μὲν ὑποστρατήγους ἐπὶ τοὺς  πολεμίους   ἔπεμψεν, αὐτὸς δὲ ἐν ἐπιτηδείῳ
[37, 36]   ποτε, κἂν διαδρᾷ τις, ἐν  πολεμίων   μοίρᾳ τὴν πόλιν ἐξ ἧς
[37, 3]   Καμβύσην πορευόμενος ὑπὸ μὲν τῶν  πολεμίων   οὐδὲν δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ δὲ
[37, 28]   τί ἐστι. πολλῶν τὸ ἀρχαῖον  πολεμίων   τῇ πόλει προσοικούντων, φοβούμενοι μή
[37, 33]   καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐς τὸν  πόλεμον,   ἀγνοοῦντές που τὴν συνωμοσίαν σφῶν,
[37, 33]   τὰς Φαισούλας ἐλθὼν τόν τε  πόλεμον   ἄντικρυς ἀνείλετο, καὶ τὸ ὄνομα
[37, 24]   μηδὲν στρατόπεδον μήτε ἐπὶ  πόλεμον   ἐξῄει μήτ´ ἀντιπαρετάττετό τισι μήτε
[37, 7]   τῶν πραγμάτων φοβηθείς, οὔτε τὸν  πόλεμον   καίτοι πολλῶν ἐναγόντων ἀνείλετο, καὶ
[37, 26]   ἐτεθνήκει, καὶ τὰ κατὰ τὸν  πόλεμον   τὸν πρὸς αὐτὸν οἱ ὕπατοι
[37, 10]   ἐς φόβον σφᾶς οὐ σμικροῦ  πολέμου   ἐνέβαλεν. ἐπράχθη δὲ ὧδε ἑκάτερον.
[37, 52]   ποτε αὐτὸ ποιήσειαν, κἀκ τούτου  πολέμου   τινὰ ἀφορμὴν λήψεται. καὶ
[37, 24]   ἐγένετο, τότε δὲ οἱ Ῥωμαῖοι  πολέμων   ἀνάπαυσιν τὸν λοιπὸν τοῦ ἔτους
[37, 21]   μὲν ἅπαξ ἀπὸ πάντων τῶν  πολέμων   ἤγαγε, τρόπαια δὲ ἄλλα τε
[37, 11]   πώποτε συνενεχθεὶς αὐτοῖς πολλὰς τῶν  πόλεων   ἔφθειρεν) ἠλλοιοῦντο, καὶ τά τε
[37, 43]   αὐτῷ νύκτα ἀπολιπῆναι ἐκ τῆς  πόλεως   ἐξόν. ~γενομένου δὲ τούτου οὐδ´
[37, 31]   ὑπάτοις τὴν φυλακὴν τῆς τε  πόλεως   καὶ τῶν ὅλων αὐτῆς πραγμάτων,
[37, 43]   τοῖς ὑπάτοις τὴν φυλακὴν τῆς  πόλεως,   ὥστε μηδὲν ἀπ´ αὐτῆς ἀποτριβῆναι,
[37, 33]   ἐξήλασεν, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν τὴν  πόλιν   διὰ φυλακῆς ἐποιήσατο, ἐς δὲ
[37, 38]   ἀντιφιλονεικήσας προσεπώμοσεν ὅτι σεσωκὼς τὴν  πόλιν   εἴη. ~καὶ μὲν καὶ
[37, 12]   τὸν Μιθριδάτην, ἀπετρέψατο, καὶ τὴν  πόλιν   ἑκουσίαν ἔλαβε, τόν τε πατέρα
[37, 36]   τις, ἐν πολεμίων μοίρᾳ τὴν  πόλιν   ἐξ ἧς ἂν φύγῃ εἶναι·
[37, 35]   σφῶν ὄντα ἀπολέσαι καὶ τὴν  πόλιν   ἐπὶ πλεῖον ἐκταράξαι. ὥστε τοῦτο
[37, 16]   ἔσχε. ~τὴν μὲν γὰρ ἄλλην  πόλιν,   ἐσδεξαμένων αὐτὸν τῶν τὰ τοῦ
[37, 54]   ἑκὼν ἀφῆκεν, ἐς δὲ τὴν  πόλιν   ἐσελθὼν καὶ ἐπαγγειλάμενος τὴν ἀρχὴν
[37, 48]   Ἀλλοβρίγων λυμηνάμενοι τέλος πρὸς Σολώνιον  πόλιν   ἦλθον, καὶ χωρίον μέν τι
[37, 51]   τὰ τέλη δεινῶς τήν τε  πόλιν   καὶ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν ἐλύπει,
[37, 53]   ἔχοντας, παρεστήσατο. κἀντεῦθεν ἐς Βριγάντιον  πόλιν   Καλλαικίας παραπλεύσας τῷ τε ῥοθίῳ
[37, 58]   γὰρ τοιοῦτος ἐξαίφνης τήν τε  πόλιν   ὅλην καὶ τὴν χώραν ἅπασαν
[37, 47]   Μάλλιος μὲν Λεντῖνος ἐπὶ Οὐεντίαν  πόλιν   στρατεύσας οὕτως αὐτοὺς κατέπληξεν ὥστε
[37, 1]   καὶ ἔφθη καὶ πρὸς τὴν  πόλιν   τὴν Ἀκρόπολιν ὠνομασμένην προχωρήσας, πρὶν
[37, 48]   αὐτὸ παντὶ τῷ στρατῷ, καὶ  πολιορκήσας   σφᾶς ἐχειρώσατο πλὴν τοῦ Κατουγνάτου.
[37, 15]   ῥᾷον προσεποιήσατο, τὰ δὲ Ἱεροσόλυμα  πολιορκῶν   πράγματα ἔσχε. ~τὴν μὲν γὰρ
[37, 48]   ἐνίκησαν, καί τινα καὶ τοῦ  πολίσματος   ξυλίνου πῃ ὄντος ἐνέπρησαν, οὐ
[37, 50]   γνώμῃ τὸ καὶ πᾶσι τοῖς  πολίταις,   ὅπως τοῦτό τε αὐτὸ ῥᾷον
[37, 40]   εἰ καὶ δικαίως, ἀλλὰ καὶ  πολίτας   τε καὶ συμμάχους ἀπωλωλέκεσαν.
[37, 20]   ὄντων νόμοις τε ἰδίοις καὶ  πολιτείαις   κατεστήσατο καὶ διεκόσμησεν, ὥστε καὶ
[37, 9]   (τῷ μὲν γὰρ ἐς τὴν  πολιτείαν   αὐτοὺς ἐσάγειν ἐδόκει, τῷ δὲ
[37, 10]   διέφθειρεν, ἐπεχείρησεν ἐκεῖνος τήν τε  πολιτείαν   νεωτερίζειν καὶ τοὺς συμμάχους ἐπ´
[37, 26]   ὅτι τό τε πρόσχημα τῆς  πολιτείας   διεβάλλετο καὶ τὰ πράγματα τοῖς
[37, 26]   τούτου πᾶς κόσμος τῆς  πολιτείας   ἐταράττετο. μὲν γὰρ Ῥαβίριος
[37, 7]   ὥστε τὸν τῶν Ῥωμαίων τρόπον  πολιτεύεσθαι.   ~τοῦτο μόνον ἐν τῇ ἀγορανομίᾳ
[37, 42]   σφισιν ἄνευ τοῦ δήμου θάνατον  πολίτου   τινὸς καταψηφίσασθαι, πολλὴν καταβοὴν ἐν
[37, 38]   ἐν ὀργῇ ἐπὶ τῷ τῶν  πολιτῶν   θανάτῳ ποιούμενοι τά τε ἄλλα
[37, 17]   ἄλλα τε ἐν αὐτῇ ἰδιαίτατα  πολλὰ   {ἃ} ποιοῦσι, καὶ ἔργου οὐδενὸς
[37, 21]   ~οὔκουν οὐδ´ ὄνομα οὐδέν, καίτοι  πολλὰ   ἀπὸ τῶν κατειργασμένων λαβεῖν ἂν
[37, 6]   καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνου κατηγόρησε,  πολλὰ   δὲ καὶ ἐς τοὺς Ῥωμαίους
[37, 21]   ἤγαγε, τρόπαια δὲ ἄλλα τε  πολλὰ   καὶ καλῶς κεκοσμημένα καθ´ ἕκαστον
[37, 23]   ἐν ἐλάττονι αὐτοῦ κράτει γενομένοις  πολλὰ   καὶ ὑπέρογκα πολλάκις ἔνειμαν. καὶ
[37, 6]   αὖθις πρὸς αὐτὸν ἀπέστειλε, καὶ  πολλὰ   μὲν ἐκείνου κατηγόρησε, πολλὰ δὲ
[37, 53]   περιλειφθεὶς καὶ τῆς ἀσπίδος στερηθεὶς  πολλά   τε τραυματισθεὶς ἔς τε τὸ
[37, 5]   τὸν Πάρθον κομιζόμενος ἐπλανήθη, καὶ  πολλὰ   ὑπό τε τοῦ χειμῶνος καὶ
[37, 17]   τὸ γένος τοῦτο, κολουσθὲν μὲν  πολλάκις,   αὐξηθὲν δὲ ἐπὶ πλεῖστον, ὥστε
[37, 23]   κράτει γενομένοις πολλὰ καὶ ὑπέρογκα  πολλάκις   ἔνειμαν. καὶ ὅτι γε καὶ
[37, 10]   ἀσθενεστάτους αἱ μεταβολαὶ τῶν πραγμάτων  πολλάκις   ποιοῦσι. τοῦτό τε οὖν παρὰ
[37, 58]   πάμπολλα μὲν δένδρα πρόρριζα ἀνατραπῆναι,  πολλὰς   δὲ οἰκίας καταρραγῆναι, τά τε
[37, 20]   Ἑλλάδα τήν τε Ἰταλίαν ἐκομίσθη.  πολλὰς   μὲν δὴ οὖν μάχας ἐνίκησε,
[37, 11]   δὴ τῶν πώποτε συνενεχθεὶς αὐτοῖς  πολλὰς   τῶν πόλεων ἔφθειρεν) ἠλλοιοῦντο, καὶ
[37, 25]   γῆ ἰσχυρῶς ἐσείσθη, εἴδωλά τε  πολλαχόθι   ἀνθρώπων ἐφαντάσθη, καὶ λαμπάδες ἀνεκὰς
[37, 31]   τὸ τεῖχος παρ´ καὶ φρουρᾶς  πολλαχόθι   καταστάσης τὰ μὲν ἐν τῷ
[37, 13]   ὄν, οὐ συνεῖλεν αὐτόν, ἐπειδὴ  πολλῇ   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προφυλακῇ ἀλεξιφαρμάκων
[37, 29]   ἐμήνυσεν αὐτὸ καὶ κατηγορίαν αὐτοῦ  πολλὴν   ἐποιήσατο· ἐπειδή τε οὐκ ἔπεισέ
[37, 42]   δήμου θάνατον πολίτου τινὸς καταψηφίσασθαι,  πολλὴν   καταβοὴν ἐν τῷ ὁμίλῳ πρὸς
[37, 12]   προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν αὐτῷ. φωραθεὶς δέ  (πολλοὶ   γὰρ καὶ φανερῶς καὶ λάθρᾳ
[37, 25]   κεραυνοί τε γὰρ ἐν αἰθρίᾳ  πολλοὶ   ἔπεσον, καὶ γῆ ἰσχυρῶς
[37, 35]   συλληφθέντων τις ἐμήνυσεν, οὐ μέντοι  πολλοὶ   ἐπίστευσαν· οἱ μὲν γὰρ ἀρχὴν
[37, 39]   ἔχθρας τάς τε φιλίας οἱ  πολλοὶ   ποιοῦνται) καὶ προσκαταδείσας μή πως
[37, 38]   οὖν Καίσαρι διὰ ταῦθ´ οἱ  πολλοὶ   προσφιλεῖς ἦσαν, τὸν δὲ δὴ
[37, 9]   γὰρ τῷ Καπιτωλίῳ ἀνδριάντες τε  πολλοὶ   ὑπὸ κεραυνῶν συνεχωνεύθησαν καὶ ἀγάλματα
[37, 10]   τε οὖν παρὰ δόξαν τοῖς  πολλοῖς   ἐχώρησε, καὶ ὅτι καὶ
[37, 17]   ὅπως τε περὶ αὐτὸν ἐπτόηνται,  πολλοῖς   τε εἴρηται καὶ οὐδὲν τῇδε
[37, 24]   τῆς ὑγιείας ὠνομασμένον διὰ πάνυ  πολλοῦ   ποιῆσαι. τοῦτο δὲ δὴ μαντείας
[37, 10]   ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις αἰτίαν  (πολλοὺς   γὰρ καὶ αὐτὸς τῶν ὁμοίων
[37, 20]   μὲν δὴ οὖν μάχας ἐνίκησε,  πολλοὺς   δὲ καὶ δυνάστας καὶ βασιλέας
[37, 22]   τε ἦν καὶ ὅτι τοὺς  πολλοὺς   ἐθεράπευε, τόν τε Πομπήιον ἄλλως
[37, 41]   οὕτως αἰδεσθεὶς καὶ φοβηθεὶς οὐκέτι  πολλοὺς   ἐνέδειξε. θορύβου δ´ οὖν καὶ
[37, 4]   κυκλώσεως προσέπεσον. καὶ ἐκεῖ τε  πολλοὺς   ἐφόνευσαν ἑκάτεροι, καὶ ἑτέρους ἐς
[37, 33]   μὲν οἰκειούμενος τοὺς δὲ ἐκφοβῶν,  πολλοὺς   τοὺς διαγγέλλοντάς οἱ τὰ τοιαῦτα
[37, 26]   ἐς γῆρας ἤδη προεληλυθότα ἀπολεῖσθαι,  πολλῷ   δὲ δὴ μᾶλλον ἠγανάκτει ὅτι
[37, 56]   ἐκείνων φιλίας, αὐτῶν δ´ οὐ  πολλῷ   ὕστερον δι´ ἀλλήλων κρατήσοι. καὶ
[37, 46]   πρὸ παντὸς προτιμήσας ἐτελεύτησεν οὐ  πολλῷ   ὕστερον· ἐν δὲ δὴ τῷ
[37, 23]   τοῖς ἰσχύουσί τι παρὰ τῶν  πολλῶν   γίγνεται, τήν τε ὑπόνοιαν, κἂν
[37, 11]   ὤν, καὶ πολλῶν μὲν πταισμάτων  πολλῶν   δὲ καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν
[37, 7]   φοβηθείς, οὔτε τὸν πόλεμον καίτοι  πολλῶν   ἐναγόντων ἀνείλετο, καὶ τὰ ἐγκλήματα
[37, 3]   ἐπὶ τῆς ἠπείρου κομιδὴ διὰ  πολλῶν   καὶ ἀγνώστων καὶ πολεμικῶν ἐθνῶν
[37, 35]   παντελῶς διέπεσε· παρασκευαζομένων δὲ δὴ  πολλῶν   καὶ δούλων καὶ ἐλευθέρων, τῶν
[37, 37]   καίπερ ἄλλων τε τῆς τιμῆς  πολλῶν   καὶ τοῦ Κατούλου μάλιστα ἀντιποιουμένων,
[37, 11]   τε γὰρ μεγαλοπράγμων ὤν, καὶ  πολλῶν   μὲν πταισμάτων πολλῶν δὲ καὶ
[37, 28]   τὸ σημεῖον, τοιόνδε τί ἐστι.  πολλῶν   τὸ ἀρχαῖον πολεμίων τῇ πόλει
[37, 23]   ἀρχὴν οὐδενὶ οὐδὲν ἐσηγήσασθαι. καὶ  πολύ   γε τοῦτο βέλτιον εἶναι ἔλεγεν
[37, 33]   τοῦτο προεμηνύθη (ὁ γὰρ Κικέρων  πολὺ   δυνάμενος, συχνούς τε ἐκ τῶν
[37, 10]   καὶ ἐκ τούτου χείρων τε  πολὺ   ἐγένετο, καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[37, 56]   ἐπειδὴ τοῦ τε Πομπηίου παρὰ  πολὺ   ἠλαττοῦτο καὶ τὸν Καίσαρα ἐπὶ
[37, 39]   μὲν καὶ ἐκ τούτου  πολὺ   μᾶλλον ἐμισήθη, Κατιλίνας δὲ ἐν
[37, 54]   μὲν εἴασε· καὶ γὰρ ἤλπιζε  πολὺ   πλείω καὶ μείζω ὕπατος ἀποδειχθεὶς
[37, 3]   τοῦ στρατοῦ, καίτοι νυκτὸς τὸ  πολὺ   τῆς ὁδοῦ διελθών, ἐταλαιπώρησεν· οἱ
[37, 40]   ὥστε καὶ αὐτοὺς τοὺς κρατήσαντας  πολὺ   τῶν κοινῶν ὀδύρασθαι, ὅτι καὶ
[37, 30]   τοῦ Σύλλου λοχαγῶν ἐστράτευτο) καὶ  πολυδαπανώτατος   ὤν· σύμπαντα γοῦν ὅσα τότε
[37, 8]   ἔλεγεν ὅτι τὸ αὐτὸ τῷ  Πολυδεύκει   πεπονθὼς εἴη· τοῦ γάρ τοι
[37, 49]   Πομπήιος ἐντυχὼν ὑπερφρόνως ἐκέχρητο,  πολύς   τε αὐτῷ ἐνέκειτο, καὶ ἐκέλευσεν
[37, 8]   τὰ Ῥωμαῖα καὶ τὰ Μεγαλήσια  πολυτελέστατα   ἐποίησεν, ἔτι δὲ καὶ μονομάχων
[37, 21]   καὶ ἐπὶ πᾶσιν ἓν μέγα,  πολυτελῶς   τε κεκοσμημένον καὶ γραφὴν ἔχον
[37, 22]   τοὺς πολλοὺς ἐθεράπευε, τόν τε  Πομπήιον   ἄλλως μὲν καθῄρει, δι´ ὧν
[37, 43]   τῆς βουλῆς ἐκθεὶς πρὸς τὸν  Πομπήιον   ἀφώρμησε, καίτοι μηδεμίαν αὐτῷ νύκτα
[37, 44]   σφετερίσηται· καίπερ οὕτω πάντες τὸν  Πομπήιον   ἐδέδισαν (οὐδέπω γὰρ τὰ στρατεύματα
[37, 11]   αὐτοῦ συναρπάσαντές τινες πρὸς τὸν  Πομπήιον   ἐκόμισαν. ~ἐπ´ οὖν τούτοις τοὺς
[37, 6]   ἀντεπεκράτησε. τοῦ τε Τιγράνου τὸν  Πομπήιον   ἐν Συρίᾳ ὄντα ἐπικαλεσαμένου, πρέσβεις
[37, 6]   τοὺς Ῥωμαίους ὑπεσήμηνεν, ὥστε τὸν  Πομπήιον   καὶ αἰσχυνθῆναι καὶ καταπλαγῆναι. ~οὔκουν
[37, 54]   τούς τε ἄλλους καὶ τὸν  Πομπήιον   τόν τε Κράσσον ἐξεθεράπευσεν, ὥστε
[37, 43]   καὶ ἐν ἐκείνῳ ὅτι τὸν  Πομπήιον   τοῦ Νέπωτος μεταπεμφθῆναι σὺν τῷ
[37, 52]   τε γὰρ ἐπιθυμῶν, καὶ τὸν  Πομπήιον   τούς τε ἄλλους τοὺς πρὸ
[37, 4]   Ὀροίσης προσιὼν ἠγγέλθη. οὖν  Πομπήιος   βουληθεὶς αὐτόν, πρὶν τὸ τῶν
[37, 7]   μὲν δὴ διὰ ταῦτα κατηλλάγησαν,  Πομπήιος   δὲ ἔν τε τῇ Ἀσπίδι
[37, 20]   λήψεται. ~ταῦτα μὲν οὕτω παραδέδοται·  Πομπήιος   δὲ ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνα κατέπραξεν,
[37, 49]   λοιπὰ ῥᾷον ἐκ τούτου προσκατεστρέψατο,  Πομπήιος   δὲ ἦλθε μὲν ἐς τὴν
[37, 15]   τούς τε πλησιοχώρους αὐτῷ  Πομπήιος   ἐλάσας ἀκονιτί τε αὐτοὺς προσηγάγετο
[37, 11]   ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ  Πομπήιος   ἐν τῇ Συρίᾳ διέτριβε, πρός
[37, 49]   ποτε ἐν τῇ Γαλατίᾳ  Πομπήιος   ἐντυχὼν ὑπερφρόνως ἐκέχρητο, πολύς τε
[37, 2]   ἀπεδίδρασκεν. ἰδὼν οὖν τοῦθ´  Πομπήιος   ἐπεδίωξέ τε αὐτὸν καὶ καταλαβὼν
[37, 50]   τῇ πόλει κατέμεινεν. οὖν  Πομπήιος   ἐπειδὴ μηδὲν διά τε τὸν
[37, 1]   προμαθὼν οὖν καὶ τοῦτο  Πομπήιος   ἔς τε τὴν χώραν αὐτοῦ
[37, 23]   ἔπραξαν, δῆλόν ἐστιν. οὖν  Πομπήιος   εὖ εἰδὼς ὅτι πάνθ´ ὅσα
[37, 50]   παρεσκευάζετο. μαθὼν οὖν τοῦθ´  Πομπήιος,   καὶ αἰσχυνθείς τε ἅμα καὶ
[37, 5]   ἐπιλέγοντες. ~πράξας δὲ ταῦθ´  Πομπήιος,   καὶ τὴν χώραν ἐπιδραμών, τοῖς
[37, 56]   κοινωνίαν τῶν πραγμάτων προσέλαβον. {ὁ}  Πομπήιος   μὲν γὰρ οὔτ´ αὐτὸς ὅσον
[37, 56]   καὶ προσεποιήσατο. καὶ γὰρ  Πομπήιος   τε Κράσσος ὡς ἀπ´
[37, 3]   συνηλλάγη. ~κἀκ τούτου μαθὼν  Πομπήιος   οὐ πόρρω τὸν Φᾶσιν ὄντα,
[37, 5]   καὶ διεπράξατό τι. γὰρ  Πομπήιος   πρός τε τὰ παρόντα καὶ
[37, 44]   γε ἐπλάττετο εἶναι, ὅπως  Πομπήιος   τήν τε δόξαν τῆς ἐκποιήσεως
[37, 15]   τὰς πόλεις στασιάζοντες. οὖν  Πομπήιος   Ὑρκανὸν μὲν οὐδεμίαν ἀξιόχρεων ἰσχὺν
[37, 1]   κρατήσας οὖν τῶν διόδων  Πομπήιος   φρουράν τε ἐπ´ αὐταῖς κατεστήσατο,
[37, 20]   δὴ μάλιστα αὐτοῦ τε τοῦ  Πομπηίου   ἔργον ἐγένετο καὶ θαυμάσαι διὰ
[37, 56]   περιεῖναι, καὶ ἐπειδὴ τοῦ τε  Πομπηίου   παρὰ πολὺ ἠλαττοῦτο καὶ τὸν
[37, 22]   τὰ ψηφιζόμενα, καίπερ μηδεμίαν τῷ  Πομπηίῳ   ἔχθραν ἔχων, ἀλλ´ ὅτι γε
[37, 2]   Ἀρτώκης ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὖθις τῷ  Πομπηίῳ   καὶ δῶρα ἔπεμψεν· ἐκείνου δὲ
[37, 14]   τοῦτο ἀνέμενον, αὐτῷ βουλόμενοι τῷ  Πομπηίῳ   πάντα ἐπιδεῖξαι) ~ὡς οὖν τά
[37, 50]   τοῦ τὴν γῆν τοῖς τῷ  Πομπηίῳ   συνεξητασμένοις κατανεῖμαι ἐσηγουμένου προσγράψαντος τῇ
[37, 44]   χρημάτων ἀπῄτει) τῷ δὲ δὴ  Πομπηίῳ   τὰ λοιπὰ προσεξεργάσασθαι ἐπιτραπείη. ἦν
[37, 14]   τό τε σῶμα αὐτοῦ τῷ  Πομπηίῳ   ταριχεύσας, ἔλεγχον τοῦ πεπραγμένου, ἔπεμψε,
[37, 48]   ἐκώλυσε. μαθὼν οὖν τοῦτο  Πομπτῖνος   ἐπεστράτευσέ τε ἐπ´ αὐτὸ παντὶ
[37, 47]   τὴν περὶ Νάρβωνα πορθούντων Γάιος  Πομπτῖνος   ἄρχων αὐτῆς τοὺς μὲν
[37, 52]   αὐτοῖς ἦν, ἄνευ μεγάλου τινὸς  πόνου   καθήρας ἡσυχίαν ἔχειν, οὐκ ἠθέλησε·
[37, 46]   μίασμα αὐτοῦ ἀποδιοπομπούμενοι, ἐπειδὴ οἱ  ποντίφικες   ἀνατυθῆναι τὰ ἱερὰ ὡς οὐχ
[37, 37]   τε ἔπραξε, καὶ ἀρχιέρεως τῶν  ποντιφίκων,   καίπερ ἄλλων τε τῆς τιμῆς
[37, 20]   ἐκεῖνα κατέπραξεν, πρός τε τὸν  Πόντον   αὖθις ἦλθε, καὶ παραλαβὼν τὰ
[37, 5]   θαλάσσης, ἐς ἣν ἀπὸ τοῦ  Πόντου   τὸ ὄρος ἀρξάμενον τελευτᾷ, κατοικούντων
[37, 5]   καὶ τῆς Ἀρμενίας τοῦ τε  Πόντου   τοῦ ταύτῃ οἱ ὑποστράτηγοι αὐτοῦ
[37, 19]   οὕτω καὶ διὰ τῶν λοιπῶν  πορεύῃ,   τὸν προσήκοντα ἑαυτῇ θεὸν ἑκάστη
[37, 3]   καταφέρηται· κἀντεῦθεν πρὸς τὸν Καμβύσην  πορευόμενος   ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων οὐδὲν
[37, 3]   τὸν Μιθριδάτην ἐς τὸν Βόσπορον  πορεύσεσθαι,   προῄει μὲν διενοεῖτο, καὶ
[37, 3]   καὶ τόν τε Κύρνον,  πορεύσιμος   ὑπὸ τοῦ θέρους ἐγεγόνει, πεζῇ
[37, 47]   τὴν Γαλατίαν τὴν περὶ Νάρβωνα  πορθούντων   Γάιος Πομπτῖνος ἄρχων αὐτῆς
[37, 22]   οὗτος ἦν ἐκ τοῦ τῶν  Πορκίων   γένους καὶ τὸν Κάτωνα τὸν
[37, 48]   μὲν μετὰ τοῦτο, τοῦ Κατουγνάτου  πόρρω   ποι ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν
[37, 3]   τούτου μαθὼν Πομπήιος οὐ  πόρρω   τὸν Φᾶσιν ὄντα, καὶ νομίσας
[37, 47]   δὲ τοῦ χωρίου μετὰ τὸν  ποταμὸν   εὐθὺς ὄντος ἐνέδρας ἐν αὐτῷ
[37, 4]   ~καί σφισι διαβεβηκόσιν ἤδη τὸν  ποταμὸν   Ὀροίσης προσιὼν ἠγγέλθη.
[37, 2]   χερσὶν οἱ δὲ καὶ τὸν  ποταμὸν   πεζῇ περαιούμενοι ἀπέθανον· συχνοὶ δὲ
[37, 1]   συντάξασθαι ἔσχεν, ἀλλὰ διαβὰς τὸν  ποταμὸν   τὴν γέφυραν κατέπρησε, καὶ οἱ
[37, 3]   ἤγαγον. οὐ μὴν οὐδ´  ποταμὸς   ἐν δέοντί σφισιν ἐγένετο· ψυχρότατόν
[37, 1]   ὁρμώμενος πᾶσαν τὴν ἐντὸς τοῦ  ποταμοῦ   κατεστρέψατο. ~μέλλοντος δ´ αὖ καὶ
[37, 52]   εὖ εἰδὼς ὅτι οὐκ ἄν  ποτε   αὐτὸ ποιήσειαν, κἀκ τούτου πολέμου
[37, 7]   τὸν Ἀρμένιον, ὅπως καὶ συμμάχῳ  ποτὲ   αὐτῷ, εἰ δεηθείη, κατὰ τῶν
[37, 56]   ἀεὶ καὶ οὐκ ἂν θατέρῳ  ποτὲ   αὐτῶν προσκροῦσαι ἐνόμιζεν, οὔτ´ αὖ
[37, 10]   παρασκευάσαντος. οὕτω καὶ τοὺς πάνυ  ποτὲ   δυνηθέντας ἀσθενεστάτους αἱ μεταβολαὶ τῶν
[37, 52]   ἄλλους τοὺς πρὸ αὐτοῦ μέγα  ποτὲ   δυνηθέντας ζηλῶν, οὐδὲν ὀλίγον ἐφρόνει,
[37, 50]   τὸν φθόνον ἐφ´ οἷς ἠδυνήθη  ποτὲ   εἶχεν, ἔργῳ δὲ οὐδὲν ἀπ´
[37, 6]   τε αὖ πρὸς ἐκεῖνον ἀεί  ποτε   ἐκέχρηντο. βασιλέως γὰρ αὐτοῦ βασιλέων
[37, 28]   τῇ πόλει προσοικούντων, φοβούμενοι μή  ποτε   ἐκκλησιαζόντων σφῶν κατὰ τοὺς λόχους
[37, 49]   τε Λούκουλλος Λούκιος,  ποτε   ἐν τῇ Γαλατίᾳ Πομπήιος
[37, 54]   εἰρημένοις, ἐφ´ οἷς μέγα ἀεί  ποτε   ἐφρόνει, ἵππος τις αὐτῷ διαφυὰς
[37, 36]   ἀδείας ἔτι αὐτῶν χρηματισθῆναί τί  ποτε,   κἂν διαδρᾷ τις, ἐν πολεμίων
[37, 15]   τῆς τοῦ σφετέρου θεοῦ, ὅστις  ποτὲ   οὗτός ἐστιν, ἱερωσύνης (οὕτω γὰρ
[37, 30]   τε κακίστους καὶ καινῶν ἀεί  ποτε   πραγμάτων ἐπιθυμητάς, κἀκ τῶν συμμάχων
[37, 17]   ἄγαλμα οὐδὲν οὐδ´ ἐν αὐτοῖς  ποτε   τοῖς Ἱεροσολύμοις ἔσχον, ἄρρητον δὲ
[37, 18]   ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους, οὐ πάλαι  ποτὲ   ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀρξάμενον· οἱ
[37, 52]   δυνηθεὶς ἂν τὰ λῃστικά, ἅπερ  που   ἀεὶ παρ´ αὐτοῖς ἦν, ἄνευ
[37, 38]   ἀρχῆς ἡμέρᾳ ἐθελήσαντα (πάνυ γάρ  που   ἡδέως οὐχ ὅπως ὑφ´ ἑτέρων
[37, 29]   καὶ ἐκεῖνος δι´ ἑαυτόν, ὅπερ  που   καὶ ἀληθὲς ἦν, ἐγνῶσθαι νομίσας
[37, 23]   ἐλθόντι δὲ οὐδέν, πάντως ἄν  που   καὶ ἕτερα προσθέντες, εἴπερ ἠθελήκει·
[37, 7]   ὀρεγόμενος καὶ περὶ ἐκείνοις, ὥσπερ  που   καὶ Λούκουλλος, πταίσῃ. τοιαῦτα
[37, 21]   μόνῃ τῇ τοῦ Μάγνου, ἥνπερ  που   καὶ πρὸ ἐκείνων τῶν ἔργων
[37, 18]   τὴν διὰ τεσσάρων καλουμένην, ἥπερ  που   καὶ τὸ κῦρος τῆς μουσικῆς
[37, 26]   τε γὰρ Σατουρνῖνος πρὸ ἕξ  που   καὶ τριάκοντα ἐτῶν ἐτεθνήκει, καὶ
[37, 5]   τε ἄποικοι ὄντες καὶ ἐνταῦθά  που   οἰκοῦντες, ὑπέλαβόν τε αὐτὸν καὶ
[37, 32]   ἑαυτόν, ὅπως δὴ μὴ φύγῃ  που,   παρεδίδου. μὴ προσδεξαμένου δὲ ἐκείνου
[37, 53]   ἐπεραιώθησαν, αὐτὸς μὲν (οὐ γάρ  που   πλοίων εὐπόρει) κατὰ χώραν ἔμεινε,
[37, 33]   Ἀντώνιον ἐς τὸν πόλεμον, ἀγνοοῦντές  που   τὴν συνωμοσίαν σφῶν, ἔστειλαν, αὐτοί
[37, 3]   καὶ ἐκ τῶν σκευοφόρων εἴ  πού   τι καὶ ὣς περιτραπείη, ἔς
[37, 53]   μὲν ἄλλοι γενναίως ἀμυνόμενοι ἔπεσον,  Πούπλιος   δὲ δὴ Σκαίουιος μόνος τε
[37, 30]   ὕπατος καὶ Λέντουλος  Πούπλιος   μετὰ τὴν ὑπατείαν ἐκ
[37, 45]   Καῖσαρ, τοῦ Κλωδίου τοῦ  Πουπλίου   τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔν τε
[37, 25]   δὲ τῷ τε Παίτῳ τῷ  Πουπλίῳ   καὶ τῷ Σύλλᾳ τῷ Κορνηλίῳ
[37, 15]   προσεποιήσατο, τὰ δὲ Ἱεροσόλυμα πολιορκῶν  πράγματα   ἔσχε. ~τὴν μὲν γὰρ ἄλλην
[37, 58]   δὴ τότε τὰ τῶν Ῥωμαίων  πράγματα   οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι προήγαγον, ἐπὶ
[37, 26]   τῆς πολιτείας διεβάλλετο καὶ τὰ  πράγματα   τοῖς φαυλοτάτοις ἐπετρέπετο. ~σπουδαί τε
[37, 30]   κακίστους καὶ καινῶν ἀεί ποτε  πραγμάτων   ἐπιθυμητάς, κἀκ τῶν συμμάχων ὡς
[37, 31]   πόλεως καὶ τῶν ὅλων αὐτῆς  πραγμάτων,   καθάπερ εἰώθεσαν· καὶ γὰρ τούτῳ
[37, 57]   ἐφιέμενοι, προσήπτοντο μέν πῃ τῶν  πραγμάτων   καί τι τῶν ὁμοίων οἱ
[37, 41]   οἱ μετασχόντες τῷ Κατιλίνᾳ τῶν  πραγμάτων   καὶ τότε ἔτι περιόντες ἡσύχαζον,
[37, 10]   ἄξια πρὸς τοὺς τῶν ἀνθρωπείων  πραγμάτων   παραλόγους συνηνέχθη. τε γὰρ
[37, 10]   δυνηθέντας ἀσθενεστάτους αἱ μεταβολαὶ τῶν  πραγμάτων   πολλάκις ποιοῦσι. τοῦτό τε οὖν
[37, 56]   ἐκεῖνον ἐς τὴν κοινωνίαν τῶν  πραγμάτων   προσέλαβον. {ὁ} Πομπήιος μὲν γὰρ
[37, 7]   τοῦ ἑτέρου κρατήσῃ, τῶν τε  πραγμάτων   τοῖς Ῥωμαίοις προκόψει καὶ αὐτὸς
[37, 7]   δείσας, καὶ τὸ ἀστάθμητον τῶν  πραγμάτων   φοβηθείς, οὔτε τὸν πόλεμον καίτοι
[37, 5]   σφων τὴν τότε γενομένην ἐπιλέγοντες.  ~πράξας   δὲ ταῦθ´ Πομπήιος, καὶ
[37, 54]   ναυτικὸν ἑορακότας, ἐξεφόβησε καὶ κατεστρέψατο.  ~πράξας   δὲ ταῦτα καὶ νομίσας ἱκανὴν
[37, 19]   τὸν αὐτὸν τοῖς πρόσθε λόγον  πράξας,   τῇ σελήνῃ τὴν πρώτην τῆς
[37, 54]   μείζω ὕπατος ἀποδειχθεὶς καὶ ἔργα  πράξειν   καὶ ἐπινίκια πέμψειν. πρὸς γὰρ
[37, 41]   αὐτὸν οἱ βουλευταὶ μηδὲν ὑγιὲς  πράττειν,   τὸ μὲν γραμματεῖον οὐκέτ´ αὐτῷ
[37, 57]   πρὸς τὰ παρόντα ἥρμοττεν αὐτοῖς  πράττεσθαι.   συμφρονησάντων δὲ ἐκείνων καὶ τὰ
[37, 12]   φανερῶς καὶ λάθρᾳ πάντα τὰ  πραττόμενα   ὑπ´ αὐτοῦ ἐπολυπραγμόνουν) εὐθὺς ἄν,
[37, 58]   μέντοι καὶ τὸ δαιμόνιον τὰ  πραττόμενα   ὑπ´ αὐτῶν ἠγνόει, ἀλλὰ καὶ
[37, 51]   γὰρ αὐτῷ ἦν, καὶ τοῖς  πραττομένοις   ὑπ´ αὐτοῦ οὐκ ἠρέσκετο. πρόφασιν
[37, 55]   ἑαυτοῦ δὲ ὑπὲρ ἑτέρου  πράττων   τήν τε ἡδονὴν κατορθώσας καὶ
[37, 50]   αὐτὸ ῥᾷον ψηφίσωνται καὶ τὰ  πραχθέντα   αὐτῷ βεβαιώσωσι, κλήρους τινὰς δοθῆναι,
[37, 42]   πᾶσι τοῖς διαχειρίσασι τὰ τότε  πραχθέντα   δούσης, καὶ προσέτι καὶ προειπούσης
[37, 26]   καὶ τὰ πρὸ τοσούτων ἐτῶν  πραχθέντα   εὐθύνεσθαι τοῖς τέ τι τῶν
[37, 20]   καὶ μηδενὶ τῶν πρόσθε Ῥωμαίων  πραχθέντα,   καὶ τῇ τύχῃ καὶ τοῖς
[37, 42]   ἐπὶ πλεῖόν γε τῆς τῶν  πραχθέντων   ἀξίας ὄνομα πρὸς τὴν τοῦ
[37, 34]   καὶ μετὰ Ἀλλοβρίγων, οὓς κατὰ  πρεσβείαν   παρόντας ἀνέπεισε συμφρονῆσαί τε αὐτῷ
[37, 1]   μὴ καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν τράπηται,  πρέσβεις   μὲν ὡς καὶ ἐπὶ φιλίᾳ
[37, 6]   τῆς βασιλείας ἐστερημένος, καὶ πέμψας  πρέσβεις   πάντα τε ὅσα ἠδίκητο ἐπεκάλει
[37, 6]   Πομπήιον ἐν Συρίᾳ ὄντα ἐπικαλεσαμένου,  πρέσβεις   τε αὖθις πρὸς αὐτὸν ἀπέστειλε,
[37, 5]   τά τε ἄλλα ὑπερφρόνως τοῖς  πρέσβεσιν   ἐλάλησε, καὶ τὴν χώραν τὴν
[37, 47]   καὶ τοὺς λοιποὺς ὑπὲρ εἰρήνης  πρεσβεύσασθαι.   κἀν τούτῳ συμβοηθησάντων τῶν ἐν
[37, 49]   γὰρ δυνατοί, μηδὲ ἐκ τοῦ  πρὶν   αὐτῷ ἀρεσκόμενοι, διεκώλυσαν αὐτὰ ψηφισθῆναι·
[37, 4]   μὴ πρότερον μαθεῖν αὐτοὺς παρόντας  πρὶν   ἐν χερσὶ γενέσθαι. κἀκ τούτου
[37, 25]   ἄλλων τῶν ὁμογνωμονούντων οἱ προκαταληφθέντα,  πρὶν   ἔργον τι ἀπ´ αὐτῶν συμβῆναι,
[37, 1]   τε τὴν χώραν αὐτοῦ προενέβαλε,  πρὶν   ἱκανῶς τε αὐτὸν ἑτοιμάσασθαι καὶ
[37, 1]   πόλιν τὴν Ἀκρόπολιν ὠνομασμένην προχωρήσας,  πρὶν   καὶ αἰσθέσθαι τὸν Ἀρτώκην ὅτι
[37, 27]   ἐνεθυμοῦντο, ἀνέδραμεν ἐς τὸ Ἰανίκουλον  πρὶν   καὶ ὁτιοῦν σφας ψηφίσασθαι, καὶ
[37, 24]   ὅσιον ὂν οὐδὲ αἴτησιν αὐτῆς,  πρὶν   συγχωρηθῆναι, γενέσθαι. καὶ ἐτελεῖτο κατ´
[37, 4]   οὖν Πομπήιος βουληθεὶς αὐτόν,  πρὶν   τὸ τῶν Ῥωμαίων πλῆθος γνῶναι,
[37, 54]   σπουδῇ πρὸς τὰς ἀρχαιρεσίας, καὶ  πρὶν   τὸν διάδοχον ἐλθεῖν, ὥρμησε, καὶ
[37, 2]   καταλαβὼν ἐνίκησε· δρόμῳ γάρ, καὶ  πρὶν   τοὺς τοξότας αὐτοῦ τῇ σφετέρᾳ
[37, 52]   Πομπήιον τούς τε ἄλλους τοὺς  πρὸ   αὐτοῦ μέγα ποτὲ δυνηθέντας ζηλῶν,
[37, 36]   γὰρ Καῖσαρ, πάντων τῶν  πρὸ   αὐτοῦ ψηφισαμένων ἀποθανεῖν σφας, γνώμην
[37, 21]   τοῦ Μάγνου, ἥνπερ που καὶ  πρὸ   ἐκείνων τῶν ἔργων ἐκέκτητο, ἠρκέσθη.
[37, 26]   παρέσχεν. τε γὰρ Σατουρνῖνος  πρὸ   ἕξ που καὶ τριάκοντα ἐτῶν
[37, 46]   τῶν πώποτε τὸ δημόσιον ἀεὶ  πρὸ   παντὸς προτιμήσας ἐτελεύτησεν οὐ πολλῷ
[37, 26]   τῷ συνεδρίῳ δόξαντα καὶ τὰ  πρὸ   τοσούτων ἐτῶν πραχθέντα εὐθύνεσθαι τοῖς
[37, 54]   ἐλθεῖν, ὥρμησε, καὶ ἠξίου καὶ  πρὸ   τοῦ πέμψαι τὰ ἐπινίκια, ἐπειδὴ
[37, 55]   αὔξησιν λαβεῖν ἐπὶ μέγα  προάγειν   ἐθέλειν, διά τε τἆλλα καὶ
[37, 13]   τοὺς παῖδας τοὺς λοιποὺς φαρμάκῳ  προαπαλλάξας   τὸ λοιπὸν ἐξέπιεν, οὐ μέντοι
[37, 2]   τοὺς {τε} παῖδάς οἱ ὁμήρους  προαποστείλῃ,   χρόνον τινὰ ἐπέσχε, μέχρις οὗ
[37, 50]   μετεμέλετο ὅτι τά τε στρατόπεδα  προαφῆκε   καὶ ἑαυτὸν τοῖς ἐχθροῖς ἐξέδωκε·
[37, 52]   μετὰ ταῦτα καὶ ἐκείνοις προσέμιξε.  προβαλλομένων   τε τὰς ἀγέλας αὐτῶν, ὅπως
[37, 25]   ἰδιώτην τὰ σημαινόμενα ἀπ´ αὐτῶν  προγνῶναι.   οἱ γὰρ δήμαρχοι τὸν Ἀντώνιον
[37, 14]   μὴ τὰ χρήματα, ἐφύλασσον,  προδιαρπάσαντές   τινες ἐκείνοις τὴν αἰτίαν προσθῶσι,
[37, 54]   ἐπινίκια, ἐπειδὴ μὴ οἷά τε  προδιεορτασθῆναι   ἦν, αἰτῆσαι αὐτήν. μὴ τυχὼν
[37, 7]   καὶ Συμφόριον τεῖχος Στρατονίκης οἱ  προδούσης   ἔλαβεν. αὕτη δὲ γυνή τε
[37, 58]   ἐδέδοκτό σφισιν, ἐσχηματίζοντο δὲ καὶ  προεβάλλοντο   τὰ ἐναντιώτατα, ὅπως ἔτ´ ἐπὶ
[37, 58]   καὶ ἐν τῷ ὕδατι συμβήσεσθαι  προεδείχθη.  
[37, 32]   Λέντουλος ἥκιστα δραστήριος ἦν)  προεῖπεν   αὐτοῖς νυκτὸς ἐς οἰκίαν τινὰ
[37, 42]   πραχθέντα δούσης, καὶ προσέτι καὶ  προειπούσης   ὅτι, κἂν αὖθίς τις εὐθῦναί
[37, 4]   ἀναχωρήσῃ, τούς τε ἱππέας προέταξε,  προειπών   σφισιν ποιήσουσι, καὶ τοὺς
[37, 22]   καὶ αὐτὸς ἰσχύσειν ἔμελλε προσεποιεῖτο,  προείρηται·   δὲ δὴ Κάτων οὗτος
[37, 26]   τι καὶ ἐς γῆρας ἤδη  προεληλυθότα   ἀπολεῖσθαι, πολλῷ δὲ δὴ μᾶλλον
[37, 39]   πρὸς ταῖς Φαισούλαις προσεδρεύοντες οὐδαμῇ  προελθεῖν   αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι ἠναγκάσθη, καὶ
[37, 33]   φονεύσειν. ~ὡς δὲ καὶ τοῦτο  προεμηνύθη   (ὁ γὰρ Κικέρων πολὺ δυνάμενος,
[37, 1]   ἔς τε τὴν χώραν αὐτοῦ  προενέβαλε,   πρὶν ἱκανῶς τε αὐτὸν ἑτοιμάσασθαι
[37, 39]   ἀγωνιζομένους ἰδὼν ἐξονειδίσῃ τι καὶ  προενέγκῃ   οἱ τῶν ἀπορρήτων, αὐτὸς μὲν
[37, 12]   ὡς καὶ αὐτὸς ἐφεψόμενός σφισι,  προέπεμψε.   καὶ τούτους τε ἐκεῖνος διὰ
[37, 4]   αὐτοῦ ἀναχωρήσῃ, τούς τε ἱππέας  προέταξε,   προειπών σφισιν ποιήσουσι, καὶ
[37, 39]   τῶν ἀπορρήτων, αὐτὸς μὲν νοσεῖν  προεφασίσατο,   Μάρκῳ δὲ Πετρεΐῳ τὴν μάχην
[37, 39]   Ἀντώνιον ἐτράπετο, καίπερ τῷ ἀξιώματι  προέχοντα   τοῦ Μετέλλου καὶ δύναμιν πλείω
[37, 32]   προσλάβῃ. ὡς δ´ οὐδέν οἱ  προεχώρει   (ὅ τε γὰρ Ἀντώνιος φοβηθεὶς
[37, 5]   τὸν Εὐφράτην μέχρι τοῦ Τίγριδος  προεχώρησεν,   ἐφοβήθη τε αὐτοὺς καὶ τὴν
[37, 30]   καὶ ἐς ἀθεμίτων ὁρκωμοσιῶν ἀνάγκην  προήγαγε·   παῖδα γάρ τινα καταθύσας, καὶ
[37, 58]   Ῥωμαίων πράγματα οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι  προήγαγον,   ἐπὶ πλεῖστον ὅσον τὴν συνωμοσίαν
[37, 3]   Μιθριδάτην ἐς τὸν Βόσπορον πορεύσεσθαι,  προῄει   μὲν διενοεῖτο, καὶ τούς
[37, 40]   τὸν Κατιλίναν καὶ ἄλλους τρισχιλίους  προθυμότατα   ἀγωνιζομένους οὐκ ἀναιμωτὶ κατέκοψεν· οὔτε
[37, 55]   οἱ κατεργάσεται. τοῦτο μὲν γὰρ  προθυμότερον   ἐδόκουν αὐτῷ πάντες ἄνθρωποι τοῖς
[37, 39]   ποιοῦνται) καὶ προσκαταδείσας μή πως  προθύμως   σφᾶς ἀγωνιζομένους ἰδὼν ἐξονειδίσῃ τι
[37, 51]   τε λουτρὰ καὶ τὸ ἔλαιον  προῖκα   αὐτοῖς παρέσχεν. ~ἐν μὲν δὴ
[37, 51]   δημαρχῆσαι, καί τινας τῶν δημαρχούντων  προκαθῆκεν   ἐσηγήσασθαι τὸ καὶ τοῖς εὐπατρίδαις
[37, 25]   τῶν ἄλλων τῶν ὁμογνωμονούντων οἱ  προκαταληφθέντα,   πρὶν ἔργον τι ἀπ´ αὐτῶν
[37, 1]   καὶ τὴν ἐσβολὴν δυσχερεστάτην οὖσαν  προκατασχεῖν,   καὶ ἔφθη καὶ πρὸς τὴν
[37, 16]   ἔλαβεν, αὐτὸ δὲ τὸ ἱερὸν  προκατασχόντων   τῶν ἑτέρων οὐκ ἀπόνως εἷλεν·
[37, 41]   μὲν στρατηγοὶ καθ´ ἑκάστους πεμφθέντες  προκατέλαβον   τρόπον τινὰ ἐσκεδασμένους καὶ ἐτιμωρήσαντο·
[37, 12]   δὲ καὶ ἐξ ὑποψίας ὀργῇ  προκατελάμβανε,   καὶ ἦν πρὸς οὐδένα ἔτι
[37, 52]   σφῶν ἐν τοῦτ´ ἔπραττον  προκατέσχε,   καὶ μετὰ ταῦτα καὶ ἐκείνοις
[37, 35]   τὴν ἀγορὰν τῆς νυκτὸς φρουρᾷ  προκατέσχε,   καί τινα παρὰ τοῦ δαιμονίου
[37, 7]   τῶν τε πραγμάτων τοῖς Ῥωμαίοις  προκόψει   καὶ αὐτὸς εὐχειρωτότερός σφισι γενήσεται.
[37, 1]   διὰ τοῦτο ἀνελπίστῳ οἱ ἐπίθηται.  προμαθὼν   οὖν καὶ τοῦτο Πομπήιος
[37, 29]   ἠδυνήθη δέ. γὰρ Κικέρων  προμαθὼν   τὸ ἐπιβούλευμα τῇ τε γερουσίᾳ
[37, 26]   τοῦ πάνθ´ ὅσα βούλοιντο ποιεῖν  προπαρεσκεύαζον·   διὰ γὰρ δὴ τοῦ τά
[37, 12]   γοῦν Φαρνάκης μετά τε τῶν  προπαρεσκευασμένων   καὶ μετὰ τῶν ὑπὸ τοῦ
[37, 35]   πάντας αὐτοὺς ὅπως μὴ ἀποθάνωσι,  προπυθόμενος   τοῦθ´ Κικέρων τό τε
[37, 58]   κατέσχεν ὥστε πάμπολλα μὲν δένδρα  πρόρριζα   ἀνατραπῆναι, πολλὰς δὲ οἰκίας καταρραγῆναι,
[37, 44]   ὥστε, ἐπειδὴ Μᾶρκον Πίσωνα ὑποστράτηγον  πρὸς   αἴτησιν ὑπατείας προύπεμψε, τάς τε
[37, 7]   ἐκεῖνοι διαιτητὰς ἐπιγραψάμενοι πάντα τὰ  πρὸς   ἀλλήλους ἐγκλήματα διελύσαντο, ὀργιζόμενος μὲν
[37, 15]   καὶ Φοινίκη καθειστήκει, τρέπεται  πρὸς   Ἀρέταν. οὗτος δὲ Ἀραβίων μὲν
[37, 5]   ἐσπείσατο. Φραάτης δὲ ἔπεμψε μὲν  πρὸς   αὐτὸν ἀνανεώσασθαι τὰς συνθήκας ἐθέλων·
[37, 6]   ὄντα ἐπικαλεσαμένου, πρέσβεις τε αὖθις  πρὸς   αὐτὸν ἀπέστειλε, καὶ πολλὰ μὲν
[37, 1]   μὲν ὡς καὶ ἐπὶ φιλίᾳ  πρὸς   αὐτὸν ἔπεμψε, παρεσκευάζετο δὲ ὅπως
[37, 2]   καὶ τὸν Κύρνον διαβήσεσθαι, πέμπει  πρὸς   αὐτὸν Ἀρτώκης εἰρήνην τε
[37, 26]   τὰ κατὰ τὸν πόλεμον τὸν  πρὸς   αὐτὸν οἱ ὕπατοι τότε παρὰ
[37, 27]   δήμου κατὰ τὰ πάτρια, ἀλλὰ  πρὸς   αὐτοῦ τοῦ στρατηγοῦ οὐκ ἐξὸν
[37, 32]   λαθὼν τὸν Μέτελλον ἦλθέ τε  πρὸς   αὐτοὺς καὶ ἐπετίμησέ σφισιν ἐπί
[37, 6]   τοὺς ἄλλους πάντας ἠγάλλετο καὶ  πρὸς   αὐτοὺς τοὺς Ῥωμαίους, οὗτοί τε
[37, 23]   φθόνον ἄλλως καὶ μῖσος καὶ  πρὸς   αὐτῶν τῶν διδόντων αὐτὰ σχήσειν
[37, 54]   ἔργα πράξειν καὶ ἐπινίκια πέμψειν.  πρὸς   γὰρ τοῖς εἰρημένοις, ἐφ´ οἷς
[37, 22]   πάντα οὔτε πρὸς ἰσχὺν οὔτε  πρὸς   δόξαν τιμήν τινα, ἀλλ´
[37, 56]   ἀμφοτέρους σφᾶς ὁμοίως καὶ τὴν  πρὸς   ἑκατέρους ἔχθραν ἐξέκλινεν, ἐπὶ τοσοῦτον
[37, 6]   τοὺς Ῥωμαίους, οὗτοί τε αὖ  πρὸς   ἐκεῖνον ἀεί ποτε ἐκέχρηντο. βασιλέως
[37, 22]   καὶ ταῦτα μέντοι πάντα οὔτε  πρὸς   ἰσχὺν οὔτε πρὸς δόξαν
[37, 4]   τὸ τῶν Ῥωμαίων πλῆθος γνῶναι,  πρὸς   μάχην ὑπαγαγέσθαι, μὴ καὶ αἰσθόμενος
[37, 49]   βέλτιον τι διαπράσσειν ἠπίστατο)  πρὸς   οὐδὲν αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος δὲ
[37, 12]   ὑποψίας ὀργῇ προκατελάμβανε, καὶ ἦν  πρὸς   οὐδένα ἔτι πιστός, ἀλλὰ καὶ
[37, 58]   διαφθαρῆναι, καί τι καὶ θέατρον  πρὸς   πανήγυρίν τινα ἐκ θυρῶν ᾠκοδομημένον
[37, 54]   καὶ τὰς ἑταιρείας ἔχοντας, καὶ  πρὸς   πάνθ´ ὅσα ἕτερος τὸν
[37, 49]   αὐτῆς ἔχων, ἀπεπέπεμπτο, καὶ πάνυ  πρὸς   πάντα ἀντέπραξεν. τε Λούκουλλος
[37, 57]   μετὰ ἀδείας ὅσα ἤθελον, ἡγεμόσι  πρὸς   πάντα αὐτοῖς χρώμενοι, ὥστε τὸ
[37, 48]   τὰ τῶν Ἀλλοβρίγων λυμηνάμενοι τέλος  πρὸς   Σολώνιον πόλιν ἦλθον, καὶ χωρίον
[37, 39]   γὰρ τὰς δυνάμεις τινῶν καὶ  πρὸς   τὰ ἑαυτῶν συμφέροντα καὶ τὰς
[37, 57]   ἔν τε ἐπιθυμίᾳ εἶχον καὶ  πρὸς   τὰ παρόντα ἥρμοττεν αὐτοῖς πράττεσθαι.
[37, 51]   τήν τε εὐγένειαν ἐξωμόσατο καὶ  πρὸς   τὰ τοῦ πλήθους δικαιώματα, ἐς
[37, 22]   κοινὸν τότε πρῶτον παρῆλθε καὶ  πρὸς   τὰ ψηφιζόμενα, καίπερ μηδεμίαν τῷ
[37, 3]   ὅπως σφᾶς καὶ ὑπὸ τούτου  πρὸς   ταῖς σπονδαῖς ἀνελπίστους καταλάβῃ, ἀλλ´
[37, 39]   καὶ Μέτελλος Κέλερ  πρὸς   ταῖς Φαισούλαις προσεδρεύοντες οὐδαμῇ προελθεῖν
[37, 54]   πρὸς τὴν ὑπατείαν εἰληφέναι σπουδῇ  πρὸς   τὰς ἀρχαιρεσίας, καὶ πρὶν τὸν
[37, 25]   τῶν ὑπὸ τοῦ Σύλλου ἐκπεσόντων  πρὸς   τὰς ἀρχὰς ἦγεν, δὲ
[37, 58]   καὶ πρὸς τὸ ἄστυ καὶ  πρὸς   τὰς ἐκβολὰς αὐτοῦ ναυλοχοῦντα βαπτισθῆναι,
[37, 5]   πρός τε τὰ παρόντα καὶ  πρὸς   τὰς ἐξ αὐτῶν ἐλπίδας κατεφρόνησεν
[37, 33]   τῇ προφάσει ταύτῃ ἐξεχώρησε, καὶ  πρὸς   τὰς Φαισούλας ἐλθὼν τόν τε
[37, 56]   ἀπ´ οἰκείας καὶ αὐτοὶ αἰτίας  πρός   τε ἀλλήλους, ἐπειδὴ τάχιστα ὥρμησαν,
[37, 39]   αὐτῷ ἅτε ἀσθενεῖ ὄντι ὤν  (πρός   τε γὰρ τὰς δυνάμεις τινῶν
[37, 5]   διεπράξατό τι. γὰρ Πομπήιος  πρός   τε τὰ παρόντα καὶ πρὸς
[37, 9]   καὶ τῷ Διὶ ἄγαλμα μεῖζον,  πρός   τε τὰς ἀνατολὰς καὶ πρὸς
[37, 34]   κατὰ τὴν ὑφήγησιν τῶν μάντεων  πρός   τε τὰς ἀνατολὰς καὶ πρὸς
[37, 32]   χρηστοῦ τοῦ συνειδότος, ἐδέξατο, καὶ  πρός   τε τὴν δίκην δῆθεν ἡτοιμάζετο,
[37, 1]   καὶ οἱ ἐν τῷ τείχει  πρός   τε τὴν φυγὴν αὐτοῦ {αὐτοῦ}
[37, 11]   Πομπήιος ἐν τῇ Συρίᾳ διέτριβε,  πρός   τε τὸν Ἴστρον διὰ τῶν
[37, 20]   δὲ ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνα κατέπραξεν,  πρός   τε τὸν Πόντον αὖθις ἦλθε,
[37, 25]   γενέσθαι ἐσηγεῖτο. καὶ ταῦτα μὲν  πρός   τε τοῦ Κικέρωνος καὶ πρὸς
[37, 6]   τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ ὕβρισεν, ᾗπερ  πρός   τε τοὺς ἄλλους πάντας ἠγάλλετο
[37, 53]   συχνοὺς ἀπέβαλε· χηλῇ γάρ τινι  πρὸς   τῇ νήσῳ οὔσῃ προσσχὼν
[37, 34]   πρός τε τὰς ἀνατολὰς καὶ  πρὸς   τὴν ἀγορὰν βλέπον ἀνετέθη. ἐπειδὴ
[37, 9]   πρός τε τὰς ἀνατολὰς καὶ  πρὸς   τὴν ἀγορὰν βλέπον, ὅπως αἱ
[37, 37]   ἔμελέν οἱ τῆς αὐτίκα ταπεινότητος  πρὸς   τὴν ἐκ τοῦ ἔπειτα ἰσχύν,
[37, 4]   καταφυγόντας κατέπρησαν, ἰὼ Κρόνια Κρόνια"  πρὸς   τὴν ἐπίθεσίν σφων τὴν τότε
[37, 6]   ἀναγκαῖος γίγνεται, καὶ προσέτι καὶ  πρὸς   τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ ὕβρισεν, ᾗπερ
[37, 1]   οὖσαν προκατασχεῖν, καὶ ἔφθη καὶ  πρὸς   τὴν πόλιν τὴν Ἀκρόπολιν ὠνομασμένην
[37, 12]   μετὰ τῶν ὑπὸ τοῦ πατρὸς  πρὸς   τὴν σύλληψιν αὐτοῦ πεμφθέντων (ῥᾷστα
[37, 42]   τῆς τῶν πραχθέντων ἀξίας ὄνομα  πρὸς   τὴν τοῦ Κικέρωνος δόξαν καὶ
[37, 52]   αὐτῶν, ὅπως σκεδασθεῖσι τοῖς Ῥωμαίοις  πρὸς   τὴν τῶν βοσκημάτων ἁρπαγὴν ἐπίθωνται,
[37, 54]   νομίσας ἱκανὴν ἀπ´ αὐτῶν ἐπιβασίαν  πρὸς   τὴν ὑπατείαν εἰληφέναι σπουδῇ πρὸς
[37, 47]   τὰ γιγνόμενα, ὅπως κατὰ καιρὸν  πρὸς   τὸ ἀεὶ χρήσιμον καὶ γνώμην
[37, 58]   τὰ ἐν τῷ Τιβέριδι καὶ  πρὸς   τὸ ἄστυ καὶ πρὸς τὰς
[37, 52]   ἐξὸν αὐτῷ εἰρηνεῖν, ὥσπερ εἶπον,  πρὸς   τὸ ὄρος τὸ Ἑρμίνιον ἐτράπετο
[37, 3]   ἐνταῦθα ἀντίπαλόν τι αὐτοῖς ὤφθη,  πρὸς   τὸν Ἄβαντα προσεχώρησαν, ὕδωρ μόνον
[37, 8]   γάρ τοι ναοῦ κοινοῦ οἱ  πρὸς   τὸν ἀδελφὸν τὸν Κάστορα ὄντος,
[37, 39]   καὶ (ἦσαν γὰρ δίχα ἐστρατοπεδευμένοι)  πρὸς   τὸν Ἀντώνιον ἐτράπετο, καίπερ τῷ
[37, 3]   καὶ μὴ περαιτέρω καταφέρηται· κἀντεῦθεν  πρὸς   τὸν Καμβύσην πορευόμενος ὑπὸ μὲν
[37, 5]   τὴν Συρίαν παρὰ τὰ συγκείμενα  πρὸς   τὸν Πάρθον κομιζόμενος ἐπλανήθη, καὶ
[37, 2]   δέ, ἐπειδὴ εἶδεν αὐτὸν διαβεβηκότα,  πρὸς   τὸν Πέλωρον, ἐν τῇ ἀρχῇ
[37, 43]   τινα κατὰ τῆς βουλῆς ἐκθεὶς  πρὸς   τὸν Πομπήιον ἀφώρμησε, καίτοι μηδεμίαν
[37, 11]   παῖδάς τινας αὐτοῦ συναρπάσαντές τινες  πρὸς   τὸν Πομπήιον ἐκόμισαν. ~ἐπ´ οὖν
[37, 8]   αὐτὰ τὰ μὲν κοινῇ αὐτῷ  πρὸς   τὸν συνάρχοντα Μᾶρκον Βίβουλον τὰ
[37, 9]   ἐποίησαν, ἐμποδισάντων σφᾶς τῶν δημάρχων  πρὸς   τὸν τῆς βουλῆς κατάλογον δέει
[37, 5]   χώραν τὴν Κορδουηνήν, ὑπὲρ ἧς  πρὸς   τὸν Τιγράνην διεφέρετο, ἀπῄτησεν. ἐπειδή
[37, 7]   ὁρίων τινῶν τὴν διαφορὰν αὐτῷ  πρὸς   τὸν Τιγράνην εἶναι, περὶ ὧν
[37, 6]   αὐτὸν καὶ παρέπεμψαν. ~ταῦτά τε  πρὸς   τὸν Φραάτην ἀπὸ τῆς παρούσης
[37, 7]   οὔτε τῷ Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν οὔτε  πρὸς   τὸν Φραάτην πολέμιόν τι ἔτ´
[37, 53]   δὲ ἐπεστράτευσέ σφισιν, καὶ κρατήσας  πρὸς   τὸν ὠκεανὸν φεύγοντας αὐτοὺς κατεδίωξεν.
[37, 27]   ἐκρίθη) κατεψηφίσαντο αὐτοῦ, καίτοι μὴ  πρὸς   τοῦ δήμου κατὰ τὰ πάτρια,
[37, 42]   πολλὴν καταβοὴν ἐν τῷ ὁμίλῳ  πρὸς   τοῦ Μετέλλου τοῦ Νέπωτος ὅτι
[37, 42]   τὴν τοῦ Κικέρωνος δόξαν καὶ  πρὸς   τοὺς λόγους τοὺς κατ´ αὐτοῦ
[37, 10]   μὲν μνήμης δ´ οὖν ἄξια  πρὸς   τοὺς τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων παραλόγους
[37, 25]   πρός τε τοῦ Κικέρωνος καὶ  πρὸς   τῶν ἄλλων τῶν ὁμογνωμονούντων οἱ
[37, 15]   λυπήσας, καὶ διὰ τοῦτο μάχῃ  πρὸς   τῶν Ῥωμαίων ἀμυνόντων αὐτῇ νικηθείς,
[37, 24]   ἔπειτα σωτηρίαν παρὰ τοῦ θείου  προσαιτεῖν.   ~ἀμέλει καὶ τότε ἠδυνήθη μέν
[37, 17]   ποιοῦσι, καὶ ἔργου οὐδενὸς σπουδαίου  προσάπτονται.   καὶ τὰ μὲν κατ´ ἐκεῖνον,
[37, 50]   τῷ Πομπηίῳ συνεξητασμένοις κατανεῖμαι ἐσηγουμένου  προσγράψαντος   τῇ γνώμῃ τὸ καὶ πᾶσι
[37, 32]   μὴ φύγῃ που, παρεδίδου. μὴ  προσδεξαμένου   δὲ ἐκείνου τὴν φρουρὰν αὐτοῦ,
[37, 56]   ἠθέλησεν, ὅπως μηδέτερός σφων ὑπέρσχῃ,  προσδοκήσας   ἐκείνους τε ἀνταγωνιστὰς ἰσοκρατεῖς ἔσεσθαι,
[37, 12]   γὰρ ἀνὴρ ἤδη ἦν) λήψεσθαι  προσδοκήσας,   ἐπεβούλευσεν αὐτῷ. φωραθεὶς δέ (πολλοὶ
[37, 54]   καὶ ἐκ τούτου μικρὸν οὐδὲν  προσδοκῶν   τὰ μὲν νικητήρια ἑκὼν ἀφῆκεν,
[37, 16]   τῆς περιτροπῆς ἐπέλθοιεν, ἐντονώτατά οἱ  προσέβαλλον.   καὶ οὕτως ἑάλωσάν τε ἐν
[37, 41]   συγγράψας ὕστερον καὶ ἄλλους συχνοὺς  προσεγγράψαι   ἠθέλησεν. ὑποπτεύσαντες γὰρ αὐτὸν οἱ
[37, 31]   καὶ γὰρ τούτῳ τῷ δόγματι  προσεγράφη   τὸ διὰ φροντίδος αὐτοὺς σχεῖν
[37, 39]   Κέλερ πρὸς ταῖς Φαισούλαις  προσεδρεύοντες   οὐδαμῇ προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι
[37, 15]   ἀξιόχρεων ἰσχὺν ἔχοντα ἀμαχεὶ εὐθὺς  προσέθετο,   Ἀριστόβουλον δὲ ἐς χωρίον τι
[37, 21]   τῶν κατειργασμένων λαβεῖν ἂν δυνηθείς,  προσεκτήσατο.   τὰ μὲν γὰρ ἐπινίκια, λέγω
[37, 56]   ἐς τὴν κοινωνίαν τῶν πραγμάτων  προσέλαβον.   {ὁ} Πομπήιος μὲν γὰρ οὔτ´
[37, 52]   καὶ μετὰ ταῦτα καὶ ἐκείνοις  προσέμιξε.   προβαλλομένων τε τὰς ἀγέλας αὐτῶν,
[37, 44]   δὲ δὴ Πομπηίῳ τὰ λοιπὰ  προσεξεργάσασθαι   ἐπιτραπείη. ἦν γάρ τινα, ὡς
[37, 21]   οὐ μέντοι καὶ ἐπωνυμίαν τινὰ  προσεπέθετο,   ἀλλὰ καὶ μόνῃ τῇ τοῦ
[37, 4]   νώτου τοῖς ἔξω τῆς κυκλώσεως  προσέπεσον.   καὶ ἐκεῖ τε πολλοὺς ἐφόνευσαν
[37, 13]   πέρα τοῦ καιροῦ χρονίζειν ἐδόκει,  προσέπεσόν   τε αὐτῷ ἐκεῖνοι οὓς ἐπὶ
[37, 33]   δὲ καὶ ἐκ τῶν δούλων,  προσεποιεῖτο.   ὅθενπερ καὶ οἱ Ῥωμαῖοι τήν
[37, 22]   χαριεῖσθαι καὶ αὐτὸς ἰσχύσειν ἔμελλε  προσεποιεῖτο,   προείρηται· δὲ δὴ Κάτων
[37, 56]   ἕνεκα καὶ συνεβίβασεν αὐτοὺς καὶ  προσεποιήσατο.   καὶ γὰρ Πομπήιος
[37, 20]   προσεπολεμώσατο τοὺς δὲ καὶ ὁμολογίᾳ  προσεποιήσατο,   πόλεις τε ὀκτὼ ἀπῴκισε, καὶ
[37, 15]   τούτου τοὺς μὲν ἄλλους ῥᾷον  προσεποιήσατο,   τὰ δὲ Ἱεροσόλυμα πολιορκῶν πράγματα
[37, 20]   δυνάστας καὶ βασιλέας τοὺς μὲν  προσεπολεμώσατο   τοὺς δὲ καὶ ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο,
[37, 38]   χρησάμενοι, πλὴν καθ´ ὅσον ἀντιφιλονεικήσας  προσεπώμοσεν   ὅτι σεσωκὼς τὴν πόλιν εἴη.
[37, 55]   κἂν τὸν ἕτερον ὁποτερονοῦν αὐτῶν  προσεταιρίσηται,   ἀνταγωνιστήν τε διὰ τοῦτο τὸν
[37, 50]   μὴ καὶ δῆμος ἀγανακτήσῃ,  προσέταξε   τῷ Φλαουίῳ ἀπαναστῆναι. ἔλεγε μὲν
[37, 26]   ὕπατοι τότε παρὰ τῆς βουλῆς  προσετετάχατο,   ὥστε γερουσία ἄκυρος ἐκ
[37, 24]   αὐτῶν ἡμέραν ἀκριβῶς τηρῆσαι, καὶ  προσέτι   καὶ ἀτοπώτατον, κακὰ αὐτοὺς ἐν
[37, 46]   μεταστάσεως τῆς περὶ Νίσιβιν, καὶ  προσέτι   καὶ ὅτι τῇ ἀδελφῇ συγγίγνοιτο,
[37, 42]   τὰ τότε πραχθέντα δούσης, καὶ  προσέτι   καὶ προειπούσης ὅτι, κἂν αὖθίς
[37, 6]   ὧν βούλεται ἀναγκαῖος γίγνεται, καὶ  προσέτι   καὶ πρὸς τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ
[37, 3]   αὐτοῖς ὤφθη, πρὸς τὸν Ἄβαντα  προσεχώρησαν,   ὕδωρ μόνον ἐπιφερόμενοι· τὰ γὰρ
[37, 31]   τὰ ἀπὸ τῆς Τυρσηνίδος, καὶ  προσεψηφίσαντο   τοῖς ὑπάτοις τὴν φυλακὴν τῆς
[37, 7]   τε ἄλλα τὰ ἔτ´ ἀνθιστάμενα  προσηγάγετο,   καὶ Συμφόριον τεῖχος Στρατονίκης οἱ
[37, 15]   Πομπήιος ἐλάσας ἀκονιτί τε αὐτοὺς  προσηγάγετο   καὶ φρουρᾷ παρέδωκε. κἀντεῦθεν ἐπὶ
[37, 17]   καὶ οὐδὲν τῇδε τῇ ἱστορίᾳ  προσήκει·   ~τὸ δὲ δὴ ἐς τοὺς
[37, 19]   διὰ τῶν λοιπῶν πορεύῃ, τὸν  προσήκοντα   ἑαυτῇ θεὸν ἑκάστη ἡμέρα λήψεται.
[37, 18]   πως τῇ τοῦ οὐρανοῦ διακοσμήσει  προσηκούσας.   ~εἷς μὲν δὴ οὗτος λέγεται
[37, 57]   ἕτεροι καὶ ζηλοῦν αὐτὸν ἐφιέμενοι,  προσήπτοντο   μέν πῃ τῶν πραγμάτων καί
[37, 19]   ὡρῶν κατὰ τὸν αὐτὸν τοῖς  πρόσθε   λόγον πράξας, τῇ σελήνῃ τὴν
[37, 20]   τε ὄντα καὶ μηδενὶ τῶν  πρόσθε   Ῥωμαίων πραχθέντα, καὶ τῇ τύχῃ
[37, 23]   πάντως ἄν που καὶ ἕτερα  προσθέντες,   εἴπερ ἠθελήκει· ἄλλοις γοῦν τισιν
[37, 54]   ἀμφοτέρους ἅμα καίπερ ἀντιπράττοντάς σφισι  προσθέσθαι.   ~καὶ οὐδὲ τοῦτ´ αὐτῷ ἀπέχρησεν,
[37, 54]   αὐτῷ διαφυὰς ἐν ταῖς τῶν  προσθίων   ποδῶν ὁπλαῖς ἔχων ἐγεννήθη, καὶ
[37, 14]   προδιαρπάσαντές τινες ἐκείνοις τὴν αἰτίαν  προσθῶσι,   καὶ διὰ τοῦτο ἀνέμενον, αὐτῷ
[37, 23]   εἶναι ἔλεγεν ψηφισθέντα μὴ  προσίεσθαι·   ἐν μὲν γὰρ τῷ μῖσός
[37, 7]   βασιλεῦσι καὶ τοῖς δυνάσταις τοῖς  προσιοῦσιν   αὐτῷ διαιτήσας καὶ χρηματίσας, καὶ
[37, 4]   ἤδη τὸν ποταμὸν Ὀροίσης  προσιὼν   ἠγγέλθη. οὖν Πομπήιος βουληθεὶς
[37, 39]   φιλίας οἱ πολλοὶ ποιοῦνται) καὶ  προσκαταδείσας   μή πως προθύμως σφᾶς ἀγωνιζομένους
[37, 39]   αὐτῷ σφαγέντες, ῥᾳδίως τὰ λοιπὰ  προσκατεργάσεσθαι·   ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνόν τε ἀπολωλότα
[37, 5]   οἱ ὑποστράτηγοι αὐτοῦ τὰ λοιπὰ  προσκατεστρέφοντο,   τε Γαβίνιος καὶ ὑπὲρ
[37, 49]   τὰ λοιπὰ ῥᾷον ἐκ τούτου  προσκατεστρέψατο,   Πομπήιος δὲ ἦλθε μὲν ἐς
[37, 56]   ὑπ´ αὐτῶν καταλυθῇ, καὶ ἐπήλπισε,  προσκοινωνήσας   σφίσι τῶν παρόντων, τὴν ἀρχαίαν
[37, 56]   οὐκ ἂν θατέρῳ ποτὲ αὐτῶν  προσκροῦσαι   ἐνόμιζεν, οὔτ´ αὖ ἐφοβήθη μὴ
[37, 32]   τῶν αὐτόθε συνωμοτῶν ἰσχυρόν τι  προσλάβῃ.   ὡς δ´ οὐδέν οἱ προεχώρει
[37, 25]   τὸν ὕπατον ὁμοιοτροπώτατόν σφισιν ὄντα  προσλαβόντες,   μέν τις τοὺς παῖδας
[37, 29]   τοῖς ἐπὶ τῷ δεκασμῷ τεταγμένοις  προσνομοθετῆσαι.   τοῦτ´ οὖν καὶ ἐκεῖνος δι´
[37, 20]   τε ὀκτὼ ἀπῴκισε, καὶ χώρας  προσόδους   τε συχνὰς τοῖς Ῥωμαίοις ἀπέδειξε,
[37, 28]   τὸ ἀρχαῖον πολεμίων τῇ πόλει  προσοικούντων,   φοβούμενοι μή ποτε ἐκκλησιαζόντων σφῶν
[37, 1]   Ἀλβανοῖς τῇ δὲ τοῖς Ἀρμενίοις  πρόσοροι)   φοβηθεὶς μὴ καὶ ἐφ´ ἑαυτὸν
[37, 29]   ἀνδρῶν ὑπωπτεύθη) ἐφοβήθη ἅτε καὶ  προσπαρωξυγκὼς   τὸν Κατιλίναν, καὶ οὐκ ἐτόλμησεν
[37, 47]   ἐν τοῖς ἀγροῖς ὄντων καὶ  προσπεσόντων   αἰφνιδίως τοῦ μὲν τείχους ἀπεώσθη,
[37, 53]   τῷ τε ῥοθίῳ σφᾶς τοῦ  πρόσπλου,   οὐπώποτε ναυτικὸν ἑορακότας, ἐξεφόβησε καὶ
[37, 54]   τὸν ἕτερον ἐθέλοντα αἴσθοιτο ἀντιστασιάζοντας,  προσποιήσασθαι,   καὶ ὑπὸ πάντων αὐτῶν ὁμοθυμαδὸν
[37, 53]   τινι πρὸς τῇ νήσῳ οὔσῃ  προσσχὼν   τὴν ἡγεμονίαν σφῶν ἔχων,
[37, 10]   Λουκρήτιον ἐκ τῆς τοῦ Σύλλου  προστάξεως   ἀποκτείνας, καὶ ἕτερός τις συχνοὺς
[37, 7]   μήτε ἐκείνην οἱ τὴν στρατείαν  προστετάχθαι   καὶ τὸν Μιθριδάτην ἐν ὅπλοις
[37, 33]   τῶν ὑπάτων λαβὼν καὶ τοὺς  προσυνειλεγμένους   ὑπὸ τοῦ Μαλλίου συνεκρότει, κἀν
[37, 38]   Καίσαρι διὰ ταῦθ´ οἱ πολλοὶ  προσφιλεῖς   ἦσαν, τὸν δὲ δὴ Κικέρωνα
[37, 26]   μᾶλλον ἠγανάκτει ὅτι τό τε  πρόσχημα   τῆς πολιτείας διεβάλλετο καὶ τὰ
[37, 3]   τούς τε Κόλχους καὶ τοὺς  προσχώρους   σφίσι, τὰ μὲν πείθων τὰ
[37, 31]   ταῦτα αὐτῶν, μηνύεται τῷ Κικέρωνι  πρότερα   μὲν τὰ ἐν τῷ ἄστει
[37, 1]   δὲ καὶ τοῖς Ἴβηρσι. καὶ  προτέροις   γε τούτοις καὶ παρὰ γνώμην
[37, 15]   πλεῖστα δὲ δὴ τὴν Συρίαν  πρότερον   λυπήσας, καὶ διὰ τοῦτο μάχῃ
[37, 4]   ἐποίησεν, ὥστε τὸν Ὀροίσην μὴ  πρότερον   μαθεῖν αὐτοὺς παρόντας πρὶν ἐν
[37, 36]   Κάτωνος ἐψηφίσαντο, ὥστε καὶ τῶν  προτέρων   τινὰς μεταγνῶναι. ἐπεὶ δὲ οὗτος
[37, 46]   τὸ δημόσιον ἀεὶ πρὸ παντὸς  προτιμήσας   ἐτελεύτησεν οὐ πολλῷ ὕστερον· ἐν
[37, 44]   Πίσωνα ὑποστράτηγον πρὸς αἴτησιν ὑπατείας  προύπεμψε,   τάς τε ἀρχαιρεσίας, ὅπως ἀπαντήσῃ
[37, 43]   γὰρ τῇ Ἀσίᾳ ἔτ´ ἦν)  προφάσει   μὲν τοῦ τὰ παρόντα κατασταθῆναι,
[37, 33]   ὃς ἀσμένως τε ἐπὶ τῇ  προφάσει   ταύτῃ ἐξεχώρησε, καὶ πρὸς τὰς
[37, 51]   πραττομένοις ὑπ´ αὐτοῦ οὐκ ἠρέσκετο.  πρόφασιν   δὲ ἐποιήσατο ὅτι μὴ κατὰ
[37, 52]   αὐτοῦ ἐς τὰ πεδινὰ μεταστῆναι,  πρόφασιν   μὲν ὅπως μὴ ἀπὸ τῶν
[37, 7]   Φραάτην πολέμιόν τι ἔτ´ ἔπραξε,  πρόφασιν   ποιησάμενος τὸ μήτε ἐκείνην οἱ
[37, 13]   ἐπειδὴ πολλῇ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν  προφυλακῇ   ἀλεξιφαρμάκων ἐκεκράτυντο· καὶ τοῦ
[37, 55]   οὐχ ὁμοίας ἔχουσιν· τοῦτο δὲ  προχειρότερον   ἐμποδίζειν τέ τινας καὶ κωλύειν
[37, 1]   τὴν πόλιν τὴν Ἀκρόπολιν ὠνομασμένην  προχωρήσας,   πρὶν καὶ αἰσθέσθαι τὸν Ἀρτώκην
[37, 2]   ποιήσεσθαι ἐλπίσας μὴ περαιτέρω ποι  προχωρήσῃ,   λαβόντος, τὴν δ´ εἰρήνην οὐχ
[37, 32]   παρεσκεύασε. ~καὶ ὃς τὰ μὲν  πρῶτα   καὶ πάνυ αὐτὴν ἑτοίμως, ὡς
[37, 43]   αὐτὸ κυρωθῆναι. τὰ μὲν γὰρ  πρῶτα   τε Κάτων καὶ Κύιντος
[37, 37]   ἔπειτα ἰσχύν, ἀλλ´ ὧν ἐπεχείρει  πρωτεῦσαι,   τούτους ὡς καὶ κρείττονας ὑπήρχετο.
[37, 19]   εἴκοσιν ὥρας περιελθών, εὑρήσεις τὴν  πρώτην   τῆς ἐπιούσης ἡμέρας ὥραν ἐς
[37, 19]   λόγον πράξας, τῇ σελήνῃ τὴν  πρώτην   τῆς τρίτης ἡμέρας ὥραν ἀναθήσεις,
[37, 19]   καὶ τῆς νυκτὸς ἀπὸ τῆς  πρώτης   ἀρξάμενος ἀριθμεῖν, καὶ ἐκείνην μὲν
[37, 35]   ἐδικαίουν ἄνδρα τε ἐν τοῖς  πρώτοις   σφῶν ὄντα ἀπολέσαι καὶ τὴν
[37, 33]   κἀν τούτῳ καὶ ἄλλους τινάς,  πρῶτον   μὲν ἐκ τῶν ἐλευθέρων ἔπειτα
[37, 22]   ἔς τε τὸ κοινὸν τότε  πρῶτον   παρῆλθε καὶ πρὸς τὰ ψηφιζόμενα,
[37, 30]   σφισι συνῆγε. καὶ τούς γε  πρώτους   αὐτῶν καὶ δυνατωτάτους (ἦσαν δὲ
[37, 29]   Κικέρωνα καὶ ἄλλους τινὰς τῶν  πρώτων   ἐν αὐταῖς ταῖς ἀρχαιρεσίαις, ἵν´
[37, 7]   ὥσπερ που καὶ Λούκουλλος,  πταίσῃ.   τοιαῦτα γὰρ ἐφιλοσόφει, καὶ τό
[37, 11]   μεγαλοπράγμων ὤν, καὶ πολλῶν μὲν  πταισμάτων   πολλῶν δὲ καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος,
[37, 16]   τεῖχος διασεῖσαι. μαθόντες γὰρ τὴν  πτόησιν   αὐτῶν ταύτην τὸν μὲν ἄλλον
[37, 12]   αὐτὸν ἄντικρυς τὸν πατέρα ἠπείχθη.  πυθόμενος   δὲ τοῦτο γέρων (ἦν
[37, 35]   ὑπὲρ τοῦ δήμου ποιηθέντων τὸ  πῦρ   ἐπὶ μακρότατον παρὰ τὸ εἰκὸς
[37, 24]   δὴ μαντείας τις τρόπος ἐστί,  πύστιν   τινὰ ἔχων εἰ ἐπιτρέπει σφίσιν
[37, 52]   ἀνεστέναξε, καὶ κατωδύρατο ὅτι μηδέν  πω   μέγα ἔργον ἐπεποιήκει. ἀπ´ οὖν
[37, 11]   σεισμὸς μέγιστος δὴ τῶν  πώποτε   συνενεχθεὶς αὐτοῖς πολλὰς τῶν πόλεων
[37, 46]   καὶ μὲν διαφανέστατα τῶν  πώποτε   τὸ δημόσιον ἀεὶ πρὸ παντὸς
[37, 39]   πολλοὶ ποιοῦνται) καὶ προσκαταδείσας μή  πως   προθύμως σφᾶς ἀγωνιζομένους ἰδὼν ἐξονειδίσῃ
[37, 18]   τι περὶ αὐτοῦ διαλεχθῆναι βούλομαι,  πῶς   τε καὶ τίνα τρόπον οὕτω
[37, 18]   ἡμέραις, εὑρήσει πάσας αὐτὰς μουσικῶς  πως   τῇ τοῦ οὐρανοῦ διακοσμήσει προσηκούσας.
[37, 25]   ~ἀμέλει καὶ τότε ἠδυνήθη μέν  πως   τὸ οἰώνισμα ἐκεῖνο ποιηθῆναι, οὐ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/05/2006