Livre, Chap.
[37, 7]	κεκακωμένας συνεστήσατο. ἐτόλμησε μὲν γὰρ	ὁ	Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι αὐτάς, οὐκ ἀπέλαβε
[37, 16]	βασιλεία τῷ Ὑρκανῷ ἐδόθη, καὶ	ὁ	Ἀριστόβουλος ἀνηνέχθη. ταῦτα μὲν τότε
[37, 2]	Κύρνον διαβήσεσθαι, πέμπει πρὸς αὐτὸν	ὁ	Ἀρτώκης εἰρήνην τε αἰτῶν, καὶ
[37, 2]	δένδρων ἐφθάρησαν. καὶ οὕτω καὶ	ὁ	Ἀρτώκης ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὖθις τῷ
[37, 47]	περὶ Νάρβωνα πορθούντων Γάιος Πομπτῖνος	ὁ	ἄρχων αὐτῆς τοὺς μὲν ὑποστρατήγους
[37, 1]	γνώμην ἠναγκάσθη συνενεχθῆναι· Ἀρτώκης γὰρ	ὁ	βασιλεὺς αὐτῶν (νέμονται δὲ ἐπ´
[37, 36]	καὶ παρ´ ὀλίγον αὐτοὺς ἀπέλυσαν.	ὁ	γὰρ Καῖσαρ, πάντων τῶν πρὸ
[37, 37]	ἐπανήγαγεν, ἀνανεωσάμενος τὸν τοῦ Δομιτίου.	ὁ	γὰρ Καῖσαρ τοῦ Μετέλλου τοῦ
[37, 48]	οὐ μέντοι καὶ εἷλον αὐτό·	ὁ	γὰρ Κατούγνατος ἐπελθὼν ἐκώλυσε. μαθὼν
[37, 33]	~ὡς δὲ καὶ τοῦτο προεμηνύθη	(ὁ	γὰρ Κικέρων πολὺ δυνάμενος, συχνούς
[37, 29]	χειροτονηθῇ, φονεῦσαι, οὐκ ἠδυνήθη δέ.	ὁ	γὰρ Κικέρων προμαθὼν τὸ ἐπιβούλευμα
[37, 51]	ἐσενεγκόντι αὐτὸν ἀχθόμενοι οἱ βουλευταί	(ὁ	γὰρ Μέτελλος ὁ Νέπως ἦν)
[37, 5]	οὐ μέντοι καὶ διεπράξατό τι.	ὁ	γὰρ Πομπήιος πρός τε τὰ
[37, 12]	πατέρα ἠπείχθη. πυθόμενος δὲ τοῦτο	ὁ	γέρων (ἦν δὲ ἐν Παντικαπαίῳ)
[37, 12]	αὐτὰ ἔχῃ, χαλεπώτερα αὐτῷ γίγνεται.	ὁ	γοῦν Φαρνάκης μετά τε τῶν
[37, 40]	πολίτας τε καὶ συμμάχους ἀπωλωλέκεσαν.	ὁ	δ´ οὖν Ἀντώνιος τήν τε
[37, 52]	δὴ τῇ πόλει ταῦτ´ ἐγίγνετο,	ὁ	δὲ δὴ Καῖσαρ τῆς τε
[37, 29]	οὐ μέντοι καὶ ἐποίησεν αὐτό·	~ὁ	δὲ δὴ Κατιλίνας ὧδέ τε
[37, 22]	αὐτὸς ἰσχύσειν ἔμελλε προσεποιεῖτο, προείρηται·	ὁ	δὲ δὴ Κάτων οὗτος ἦν
[37, 55]	ἄλλοις ἅμα καὶ ἑαυτῷ χαρίζεται,	ὁ	δὲ ἐξαίρων τινὰ ἐπαχθῆ αὐτὸν
[37, 25]	ἐκπεσόντων πρὸς τὰς ἀρχὰς ἦγεν,	ὁ	δὲ τῷ τε Παίτῳ τῷ
[37, 55]	ὅτι ὁ μὲν ὑπὲρ ἑαυτοῦ	ὁ	δὲ ὑπὲρ ἑτέρου πράττων τήν
[37, 50]	ἅμα καὶ δείσας μὴ καὶ	ὁ	δῆμος ἀγανακτήσῃ, προσέταξε τῷ Φλαουίῳ
[37, 46]	ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν ἐσέγραψαν, καὶ	ὁ	δῆμος ἀπαυστὶ μέχρι τότε τὰς
[37, 6]	ἐκ τῶν ὅπλων ἤρτηται καὶ	ὁ	ἐν αὐτοῖς κρατῶν νομοθέτης ὧν
[37, 54]	ἔχοντας, καὶ πρὸς πάνθ´ ὅσα	ὁ	ἕτερος τὸν ἕτερον ἐθέλοντα αἴσθοιτο
[37, 24]	τινὰ ἔχων εἰ ἐπιτρέπει σφίσιν	ὁ	θεὸς ὑγίειαν τῷ δήμῳ αἰτῆσαι,
[37, 44]	ἐξόν. ~γενομένου δὲ τούτου οὐδ´	ὁ	Καῖσαρ (ἐστρατήγει δέ) οὐδὲν ἔτ´
[37, 53]	δὴ ταῦτ´ ἐγένετο· ὕστερον δὲ	ὁ	Καῖσαρ πλοῖα ἀπὸ Γαδείρων μεταπεμψάμενος
[37, 56]	~τούτων δὴ οὖν ἕνεκα καὶ	ὁ	Καῖσαρ τότε τε αὐτοὺς ὑπῆλθε
[37, 45]	ἐχθροῖς συνέστησεν αὐτόν. ~κἀν τούτῳ	ὁ	Καῖσαρ, τοῦ Κλωδίου τοῦ Πουπλίου
[37, 51]	Ἰταλίαν ἐλύπει, ὁ μὲν νόμος	ὁ	καταλύσας αὐτὰ πᾶσιν ἀρεστὸς ἐγένετο,
[37, 33]	τὸν Μέτελλον, ὅπως μὴ καὶ	ὁ	Κατιλίνας αὐτὴν σφετερίσηται, ἔπεμψε. ~καὶ
[37, 10]	πολλοῖς ἐχώρησε, καὶ ὅτι καὶ	ὁ	Κατιλίνας ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις
[37, 46]	καὶ λαβόντων. ἐφ´ ᾧπερ καὶ	ὁ	Κάτουλος ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὅτι τὴν
[37, 50]	ἀρέσῃ κυρώσωσι. ~καὶ αὐτῷ καὶ	ὁ	Κάτων ὅ τε Μέτελλος οἵ
[37, 27]	ἑάλω, εἰ μὴ ὁ Μέτελλος	ὁ	Κέλερ οἰωνιστής τε ὢν καὶ
[37, 39]	τε Ἀντώνιος καὶ ὁ Μέτελλος	ὁ	Κέλερ πρὸς ταῖς Φαισούλαις προσεδρεύοντες
[37, 33]	μετέβαλον. καὶ διὰ ταῦτα καὶ	ὁ	Κικέρων κατὰ χώραν ἔμεινεν· εἰλήχει
[37, 35]	ὅπως μὴ ἀποθάνωσι, προπυθόμενος τοῦθ´	ὁ	Κικέρων τό τε Καπιτώλιον καὶ
[37, 26]	ψηφισμάτων ἐγίγνετο. κἀκ τούτου πᾶς	ὁ	κόσμος τῆς πολιτείας ἐταράττετο. ὁ
[37, 35]	μὲν οὖν λόγος ὅτι καὶ	ὁ	Κράσσος ἐν αὐτοῖς εἴη, καὶ
[37, 34]	τὴν συνωμοσίαν ἤλεγξε. κἀκ τούτου	ὁ	Λέντουλος ἀπειπεῖν τὴν στρατηγίαν ὑπὸ
[37, 32]	γὰρ Ἀντώνιος φοβηθεὶς ὑπεστέλλετο καὶ	ὁ	Λέντουλος ἥκιστα δραστήριος ἦν) προεῖπεν
[37, 30]	Ῥώμῃ ὅ τε ὕπατος καὶ	ὁ	Λέντουλος ὁ Πούπλιος ὁ μετὰ
[37, 49]	πάντα ἀντέπραξεν. ὅ τε Λούκουλλος	ὁ	Λούκιος, ᾧ ποτε ἐν τῇ
[37, 7]	περὶ ἐκείνοις, ὥσπερ που καὶ	ὁ	Λούκουλλος, πταίσῃ. τοιαῦτα γὰρ ἐφιλοσόφει,
[37, 5]	ἀμαχεὶ τῷ Τιγράνῃ ἔδωκε. καὶ	ὁ	μὲν Ἀφράνιος διὰ τῆς Μεσοποταμίας
[37, 26]	ὁ κόσμος τῆς πολιτείας ἐταράττετο.	ὁ	μὲν γὰρ Ῥαβίριος οὐδ´ ὡμολόγει
[37, 46]	χρήματα ἃ ἐδεδωροδοκήκεσαν διασώσωνται. καὶ	ὁ	μὲν διαφανέστατα τῶν πώποτε τὸ
[37, 39]	σεσωκὼς τὴν πόλιν εἴη. ~καὶ	ὁ	μὲν καὶ ἐκ τούτου πολὺ
[37, 49]	ἐχειρώσατο πλὴν τοῦ Κατουγνάτου. ~καὶ	ὁ	μὲν καὶ τὰ λοιπὰ ῥᾷον
[37, 48]	τοὺς βαρβάρους τῆς διώξεως. ~καὶ	ὁ	μὲν μετὰ τοῦτο, τοῦ Κατουγνάτου
[37, 51]	καὶ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν ἐλύπει,	ὁ	μὲν νόμος ὁ καταλύσας αὐτὰ
[37, 55]	τε τἆλλα καὶ μάλισθ´ ὅτι	ὁ	μὲν οὐκ ἐῶν τινα αὐξηθῆναι
[37, 50]	ὄφλῃ, κατέβαλε τὴν ἀξίωσιν. καὶ	ὁ	μὲν οὕτω γνοὺς ὅτι μηδὲν
[37, 25]	ὕπατον ὁμοιοτροπώτατόν σφισιν ὄντα προσλαβόντες,	ὁ	μέν τις τοὺς παῖδας τῶν
[37, 55]	φιλίας ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ ὅτι	ὁ	μὲν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ὁ δὲ
[37, 30]	καὶ ὁ Λέντουλος ὁ Πούπλιος	ὁ	μετὰ τὴν ὑπατείαν ἐκ τῆς
[37, 50]	κλήρους τινὰς δοθῆναι, ἐπὶ πᾶν	ὁ	Μέτελλος ἀνθιστάμενος ἐπεξῆλθεν, ὥστε καὶ
[37, 27]	τῷ δήμῳ ἑάλω, εἰ μὴ	ὁ	Μέτελλος ὁ Κέλερ οἰωνιστής τε
[37, 39]	ᾔσθετο, ὅ τε Ἀντώνιος καὶ	ὁ	Μέτελλος ὁ Κέλερ πρὸς ταῖς
[37, 11]	ἐνέβαλεν. ἐπράχθη δὲ ὧδε ἑκάτερον.	~ὁ	Μιθριδάτης αὐτὸς μὲν οὐχ ὑπεῖκε
[37, 12]	ἐδικαιώθη· νῦν δὲ καίτοι σοφώτατος	ὁ	Μιθριδάτης ἐς πάντα τὰ βασιλικὰ
[37, 43]	ἐπέτρεψαν. φοβηθεὶς οὖν καὶ τότε	ὁ	Νέπως ἔκ τε τοῦ μέσου
[37, 51]	οἱ βουλευταί (ὁ γὰρ Μέτελλος	ὁ	Νέπως ἦν) ἠθέλησαν τό τε
[37, 42]	πολεμίου μοίρᾳ ἔσται, ἐφοβήθη τε	ὁ	Νέπως καὶ οὐδὲν ἔτ´ ἐκίνησεν.
[37, 37]	Καίσαρος, ἐς τὸν δῆμον αὖθις	ὁ	ὅμιλος παρὰ τὸν τοῦ Σύλλου
[37, 4]	σφισι διαβεβηκόσιν ἤδη τὸν ποταμὸν	ὁ	Ὀροίσης προσιὼν ἠγγέλθη. ὁ οὖν
[37, 8]	καὶ δοκεῖν ἅπαντα αὐτὸς ἀνηλωκέναι.	ὁ	οὖν Βίβουλος αὐτὸς ἐπισκώπτων ἔλεγεν
[37, 4]	ποταμὸν ὁ Ὀροίσης προσιὼν ἠγγέλθη.	ὁ	οὖν Πομπήιος βουληθεὶς αὐτόν, πρὶν
[37, 50]	ἄσμενος ἐν τῇ πόλει κατέμεινεν.	ὁ	οὖν Πομπήιος ἐπειδὴ μηδὲν διά
[37, 23]	ἐκεῖνα ἄκοντες ἔπραξαν, δῆλόν ἐστιν.	ὁ	οὖν Πομπήιος εὖ εἰδὼς ὅτι
[37, 15]	διαφερόμενοι καὶ τὰς πόλεις στασιάζοντες.	ὁ	οὖν Πομπήιος Ὑρκανὸν μὲν οὐδεμίαν
[37, 6]	αὐτοῦ ἐν τῇ Ῥώμῃ ἔπεμψεν.	ὁ	οὖν Φραάτης καίπερ δεδιώς τε
[37, 18]	τοὺς ἀστέρας τούτους, ὑφ´ ὧν	ὁ	πᾶς τοῦ οὐρανοῦ κόσμος διείληπται,
[37, 36]	δὲ Φούλουιον ἄνδρα βουλευτὴν αὐτὸς	ὁ	πατὴρ ἀπέσφαξεν, οὔτι γε καὶ
[37, 15]	τοῦτον τούς τε πλησιοχώρους αὐτῷ	ὁ	Πομπήιος ἐλάσας ἀκονιτί τε αὐτοὺς
[37, 11]	ἐνενόει, ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ	ὁ	Πομπήιος ἐν τῇ Συρίᾳ διέτριβε,
[37, 49]	ᾧ ποτε ἐν τῇ Γαλατίᾳ	ὁ	Πομπήιος ἐντυχὼν ὑπερφρόνως ἐκέχρητο, πολύς
[37, 2]	ἐπισπασάμενος ἀπεδίδρασκεν. ἰδὼν οὖν τοῦθ´	ὁ	Πομπήιος ἐπεδίωξέ τε αὐτὸν καὶ
[37, 1]	ἐπίθηται. προμαθὼν οὖν καὶ τοῦτο	ὁ	Πομπήιος ἔς τε τὴν χώραν
[37, 50]	χώραν παρεσκευάζετο. μαθὼν οὖν τοῦθ´	ὁ	Πομπήιος, καὶ αἰσχυνθείς τε ἅμα
[37, 5]	γενομένην ἐπιλέγοντες. ~πράξας δὲ ταῦθ´	ὁ	Πομπήιος, καὶ τὴν χώραν ἐπιδραμών,
[37, 56]	τὴν κοινωνίαν τῶν πραγμάτων προσέλαβον.	{ὁ}	Πομπήιος μὲν γὰρ οὔτ´ αὐτὸς
[37, 56]	αὐτοὺς καὶ προσεποιήσατο. καὶ γὰρ	ὁ	Πομπήιος ὅ τε Κράσσος ὡς
[37, 3]	καὶ συνηλλάγη. ~κἀκ τούτου μαθὼν	ὁ	Πομπήιος οὐ πόρρω τὸν Φᾶσιν
[37, 44]	ἐκεῖνός γε ἐπλάττετο εἶναι, ὅπως	ὁ	Πομπήιος τήν τε δόξαν τῆς
[37, 1]	ἐνέδοσαν. κρατήσας οὖν τῶν διόδων	ὁ	Πομπήιος φρουράν τε ἐπ´ αὐταῖς
[37, 48]	ἐπελθὼν ἐκώλυσε. μαθὼν οὖν τοῦτο	ὁ	Πομπτῖνος ἐπεστράτευσέ τε ἐπ´ αὐτὸ
[37, 3]	αὐτοὺς ἤγαγον. οὐ μὴν οὐδ´	ὁ	ποταμὸς ἐν δέοντί σφισιν ἐγένετο·
[37, 30]	τε ὕπατος καὶ ὁ Λέντουλος	ὁ	Πούπλιος ὁ μετὰ τὴν ὑπατείαν
[37, 27]	ἀλλὰ τὸ δὴ λεγόμενον περδουελλίωνος	ὁ	Ῥαβίριος ἐκρίθη) κατεψηφίσαντο αὐτοῦ, καίτοι
[37, 28]	καθαιρεθέντος τοῦ σημείου διελύθη καὶ	ὁ	Ῥαβίριος ἐσώθη· ἐξῆν μὲν γὰρ
[37, 27]	ἐξὸν αἱρεθέντες. καὶ ἐφῆκε μὲν	ὁ	Ῥαβίριος, πάντως δ´ ἂν καὶ
[37, 11]	(τά τε γὰρ ἄλλα καὶ	ὁ	σεισμὸς μέγιστος δὴ τῶν πώποτε
[37, 53]	πρὸς τῇ νήσῳ οὔσῃ προσσχὼν	ὁ	τὴν ἡγεμονίαν σφῶν ἔχων, καὶ
[37, 7]	ἀλλήλους ἐγκλήματα διελύσαντο, ὀργιζόμενος μὲν	ὁ	Τιγράνης ὅτι τῆς ἐπικουρίας οὐκ
[37, 46]	ἀρξάμενον καὶ νῦν, ὁσάκις ἂν	ὁ	τὸ κράτος ἔχων ἀγωνοθετῇ, γίγνεται.
[37, 47]	μέχρις οὗ ὅ τε Κατούγνατος	ὁ	τοῦ παντὸς αὐτῶν ἔθνους στρατηγὸς
[37, 51]	τῷ αὐτῷ τούτῳ χρόνῳ Φαῦστος	ὁ	τοῦ Σύλλου παῖς ἀγῶνά τε
[37, 30]	δὲ ἄλλοι τε καὶ Ἀντώνιος	ὁ	ὕπατος) καὶ ἐς ἀθεμίτων ὁρκωμοσιῶν
[37, 15]	τά τε ἐνταῦθα κατείργαστο καὶ	ὁ	Φραάτης ἡσυχίαν ἦγεν, ἥ τε
[37, 7]	ἐπικουρίας οὐκ ἔτυχε, βουλόμενος δὲ	ὁ	Φραάτης περιεῖναι τὸν Ἀρμένιον, ὅπως
[37, 39]	συχνοὺς μεθισταμένους διὰ τοῦτ´ ᾔσθετο,	ὅ	τε Ἀντώνιος καὶ ὁ Μέτελλος
[37, 5]	ὑποστράτηγοι αὐτοῦ τὰ λοιπὰ προσκατεστρέφοντο,	ὅ	τε Γαβίνιος καὶ ὑπὲρ τὸν
[37, 32]	ὡς δ´ οὐδέν οἱ προεχώρει	(ὅ	τε γὰρ Ἀντώνιος φοβηθεὶς ὑπεστέλλετο
[37, 26]	γραψάμενος πλεῖστόν σφισι τάραχον παρέσχεν.	ὅ	τε γὰρ Σατουρνῖνος πρὸ ἕξ
[37, 10]	τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων παραλόγους συνηνέχθη.	ὅ	τε γὰρ τὸν Λουκρήτιον ἐκ
[37, 29]	φήμη τις ἐγένετο ὅτι ἐπιβουλεύεται,	ὅ	τε δῆμος δεινῶς ἠγανάκτησε καὶ
[37, 47]	χώραν ἀδεῶς ἐλεηλάτει, μέχρις οὗ	ὅ	τε Κατούγνατος ὁ τοῦ παντὸς
[37, 43]	κυρωθῆναι. τὰ μὲν γὰρ πρῶτα	ὅ	τε Κάτων καὶ Κύιντος Μινούκιος
[37, 39]	καὶ διέμελλεν ἐλπίζων, ἂν φθάσωσιν	ὅ	τε Κικέρων καὶ οἱ σὺν
[37, 56]	προσεποιήσατο. καὶ γὰρ ὁ Πομπήιος	ὅ	τε Κράσσος ὡς ἀπ´ οἰκείας
[37, 49]	καὶ πάνυ πρὸς πάντα ἀντέπραξεν.	ὅ	τε Λούκουλλος ὁ Λούκιος, ᾧ
[37, 50]	~καὶ αὐτῷ καὶ ὁ Κάτων	ὅ	τε Μέτελλος οἵ τε ἄλλοι
[37, 1]	τῇ φυλακῇ τῶν ἐσβολῶν ὠχύρωτο.	ὅ	τε οὖν Ἀρτώκης ἐκπλαγεὶς οὐδένα
[37, 30]	τὰ μὲν ἐν τῇ Ῥώμῃ	ὅ	τε ὕπατος καὶ ὁ Λέντουλος
[37, 20]	συστρατευσαμένοις οἱ ἀναθείη ἄν τις·	ὃ	δὲ δὴ μάλιστα αὐτοῦ τε
[37, 50]	Φλαουίῳ μηδὲ ἐς τὸ ἔθνος	ὃ	ἐπεκεκλήρωτο ἐπιτρέψειν αὐτῷ, εἰ μὴ
[37, 52]	τούτου πολέμου τινὰ ἀφορμὴν λήψεται.	ὃ	καὶ ἐγένετο. τούτους τε οὖν
[37, 36]	καὶ θυσία καὶ ἱερομηνία ἐψηφίσθη,	ὃ	μηπώποτε ἐπὶ τοιούτῳ τινὶ ἐγεγόνει·
[37, 19]	οὗτος λέγεται λόγος, ἕτερος δὲ	ὅδε.	τὰς ὥρας τῆς ἡμέρας καὶ
[37, 3]	καίτοι νυκτὸς τὸ πολὺ τῆς	ὁδοῦ	διελθών, ἐταλαιπώρησεν· οἱ γὰρ ἀγωγοί
[37, 40]	τοὺς κρατήσαντας πολὺ τῶν κοινῶν	ὀδύρασθαι,	ὅτι καὶ τοιούτους καὶ τοσούτους,
[37, 17]	αὕτη ἐκείνοις μὲν οὐκ οἶδ´	ὅθεν	ἤρξατο γενέσθαι, φέρει δὲ καὶ
[37, 17]	ἐκεῖνον, τίς τε ἔστι καὶ	ὅθεν	οὕτως ἐτιμήθη, ὅπως τε περὶ
[37, 52]	ὅτι ἐν μεγάλῃ δυνάμει ἔσται.	ὅθενπερ	καὶ εἰκόνα Ἀλεξάνδρου ἐνταῦθα ἐν
[37, 33]	καὶ ἐκ τῶν δούλων, προσεποιεῖτο.	ὅθενπερ	καὶ οἱ Ῥωμαῖοι τήν τε
[37, 19]	τάξιν τῶν κύκλων καθ´ ἣν	οἱ	Αἰγύπτιοι αὐτὴν νομίζουσι, καὶ τοῦτο
[37, 36]	ἐπὶ τοιούτῳ τινὶ ἐγεγόνει· καὶ	οἱ	ἄλλοι οἱ μηνυθέντες ἐζητοῦντο, καί
[37, 20]	τῇ τύχῃ καὶ τοῖς συστρατευσαμένοις	οἱ	ἀναθείη ἄν τις· ὃ δὲ
[37, 58]	τότε τὰ τῶν Ῥωμαίων πράγματα	οἱ	ἄνδρες ἐκεῖνοι προήγαγον, ἐπὶ πλεῖστον
[37, 41]	προσεγγράψαι ἠθέλησεν. ὑποπτεύσαντες γὰρ αὐτὸν	οἱ	βουλευταὶ μηδὲν ὑγιὲς πράττειν, τὸ
[37, 51]	στρατηγῷ τῷ ἐσενεγκόντι αὐτὸν ἀχθόμενοι	οἱ	βουλευταί (ὁ γὰρ Μέτελλος ὁ
[37, 43]	ἔτι δὲ καὶ ξίφεσι γενομένης,	οἱ	βουλευταὶ συνῆλθον αὐθημερὸν ἐς τὸ
[37, 3]	πολὺ τῆς ὁδοῦ διελθών, ἐταλαιπώρησεν·	οἱ	γὰρ ἀγωγοί σφων, ἐκ τῶν
[37, 25]	τὰ σημαινόμενα ἀπ´ αὐτῶν προγνῶναι.	οἱ	γὰρ δήμαρχοι τὸν Ἀντώνιον τὸν
[37, 18]	ποτὲ ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἀρξάμενον·	οἱ	γοῦν ἀρχαῖοι Ἕλληνες οὐδαμῇ αὐτό,
[37, 11]	ἀρρωστίαν τοῖς ταύτης λογισμοῖς ἀναλαμβάνειν·	οἱ	δ´ ἄλλοι οἱ συνόντες αὐτῷ,
[37, 26]	τὸν φόνον, ἀλλ´ ἄπαρνος ἦν·	οἱ	δὲ δήμαρχοι τήν τε ἰσχὺν
[37, 4]	ἱππῆς, οἱ μὲν ἐπὶ δεξιὰ	οἱ	δὲ ἐπὶ θάτερα αὐτῶν περιελθόντες,
[37, 35]	τοιοῦτό τι ἐς αὐτὸν ὑποπτεύειν,	οἱ	δὲ καὶ ἐκ τῶν ὑπαιτίων
[37, 41]	καὶ αὐτῶν οἱ μὲν παρόντες,	οἱ	δὲ καὶ ἐρήμην ὦφλον. ~Κατιλίνας
[37, 2]	ἄλλων οἱ μὲν ἐν χερσὶν	οἱ	δὲ καὶ τὸν ποταμὸν πεζῇ
[37, 9]	ἀπεῖπον. καὶ διὰ τοῦτο καὶ	οἱ	διάδοχοι αὐτῶν ἐν τῷ ὑστέρῳ
[37, 50]	ἐπιτρέψειν αὐτῷ, εἰ μὴ συγχωρήσειέν	οἱ	διανομοθετῆσαι, ἐξελθεῖν, ὑπεῖξεν, ἀλλὰ καὶ
[37, 57]	πραγμάτων καί τι τῶν ὁμοίων	οἱ	διεδείκνυντο, οὐ μὴν καὶ διαρκεῖς,
[37, 14]	ὡμολόγησαν, οὐχ ὅτι καὶ ἀνθίστασθαί	οἱ	διενοοῦντο, ἀλλ´ ὅτι ἐφοβοῦντο μὴ
[37, 49]	χώραν τέ τινα τοῖς συνεστρατευμένοις	οἱ	δοθῆναι καὶ τὰ πεπραγμένα αὐτῷ
[37, 12]	τι καὶ τὸ βραχύτατον εὐνοίας	οἱ	δορυφόροι τῷ γέροντι εἶχον, ἐδικαιώθη·
[37, 6]	τὸν Φραάτην ἀπὸ τῆς παρούσης	οἱ	δυνάμεως ἔπραξε, σαφέστατα τοῖς πλεονεκτεῖν
[37, 46]	Μεσσάλου ὑπάτων μισοῦντές τε ἄλλως	οἱ	δυνατοὶ τὸν Κλώδιον, καὶ ἅμα
[37, 29]	τε ἐπιτηδείους συνεπηγάγετο παρεσκευασμένους ἀμῦναί	οἱ	εἴ τι δεινὸν γένοιτο, καὶ
[37, 11]	οὐδὲν οὔτε ἀτόλμητον οὔτε ἀνέλπιστόν	οἱ	εἶναι ἐνόμιζεν. εἰ δὲ δὴ
[37, 9]	αὐτοὺς ἐκπεσεῖν. κἀν τούτῳ πάντες	οἱ	ἐν τῇ Ῥώμῃ διατρίβοντες, πλὴν
[37, 1]	ποταμὸν τὴν γέφυραν κατέπρησε, καὶ	οἱ	ἐν τῷ τείχει πρός τε
[37, 1]	θαρσοῦντι καὶ διὰ τοῦτο ἀνελπίστῳ	οἱ	ἐπίθηται. προμαθὼν οὖν καὶ τοῦτο
[37, 15]	ἐς χωρίον τι κατακλείσας ὁμολογῆσαί	οἱ	ἠνάγκασε, καὶ ἐπειδὴ μήτε τὰ
[37, 4]	τε τοὺς ἔνδον ἔκοπτον, καὶ	οἱ	ἱππῆς, οἱ μὲν ἐπὶ δεξιὰ
[37, 6]	πάντα τε ὅσα ἠδίκητο ἐπεκάλει	οἱ,	καὶ τὸν Εὐφράτην ἀπηγόρευε μὴ
[37, 55]	σφαλήσεται ἢ ὑπὸ τοῦ συναιρομένου	οἱ	κατεργάσεται. τοῦτο μὲν γὰρ προθυμότερον
[37, 34]	ἄλλων τῶν συλληφθέντων ἐγένετο, καὶ	οἱ	λοιποὶ ἀνεζητοῦντο. καὶ ταῦτα καὶ
[37, 53]	καὶ ἐκείνους ἐγκατέλιπε, καὶ αὐτῶν	οἱ	μὲν ἄλλοι γενναίως ἀμυνόμενοι ἔπεσον,
[37, 35]	ἐμήνυσεν, οὐ μέντοι πολλοὶ ἐπίστευσαν·	οἱ	μὲν γὰρ ἀρχὴν οὐδ´ ἠξίουν
[37, 2]	καύσας ἔφυγε, τῶν δ´ ἄλλων	οἱ	μὲν ἐν χερσὶν οἱ δὲ
[37, 4]	ἔνδον ἔκοπτον, καὶ οἱ ἱππῆς,	οἱ	μὲν ἐπὶ δεξιὰ οἱ δὲ
[37, 41]	ὑπευθύνοις δίκαι ἐγένοντο. καὶ αὐτῶν	οἱ	μὲν παρόντες, οἱ δὲ καὶ
[37, 36]	φύγῃ εἶναι· καὶ τοῦτο πάντες	οἱ	μετὰ ταῦτα ἀποφηνάμενοι μέχρι τοῦ
[37, 41]	~οὐ μὴν οἵ γε σύμμαχοι	οἱ	μετασχόντες τῷ Κατιλίνᾳ τῶν πραγμάτων
[37, 36]	τινὶ ἐγεγόνει· καὶ οἱ ἄλλοι	οἱ	μηνυθέντες ἐζητοῦντο, καί τινες καὶ
[37, 9]	γράμματα τῶν στηλῶν ἐς ἃς	οἱ	νόμοι ἐσεγράφοντο συνεχύθη καὶ ἀμυδρὰ
[37, 2]	ἂν μὴ τοὺς {τε} παῖδάς	οἱ	ὁμήρους προαποστείλῃ, χρόνον τινὰ ἐπέσχε,
[37, 27]	ἐπειδὴ γὰρ οὔτε ἄλλως ἐπείθοντό	οἱ,	οὔθ´ ὅτι παρὰ τὰ νενομισμένα
[37, 2]	γέφυραν τά τε ἐπιτήδεια ἑκών	οἱ	παρέξειν ὑπισχνούμενος. καὶ ἐποίησε μὲν
[37, 4]	ἐξεπίτηδες ἀνὰ κράτος ἐπεδίωξε· καὶ	οἱ	πεζοὶ ἀναστάντες ἐξαίφνης καὶ διαστάντες
[37, 21]	ἢ τοῖς γε ψηφισθεῖσιν ἀπόντι	οἱ	πλὴν ἅπαξ ἐχρήσατο. ἦν δὲ
[37, 39]	τὰς ἔχθρας τάς τε φιλίας	οἱ	πολλοὶ ποιοῦνται) καὶ προσκαταδείσας μή
[37, 38]	μὲν οὖν Καίσαρι διὰ ταῦθ´	οἱ	πολλοὶ προσφιλεῖς ἦσαν, τὸν δὲ
[37, 46]	τὸ μίασμα αὐτοῦ ἀποδιοπομπούμενοι, ἐπειδὴ	οἱ	ποντίφικες ἀνατυθῆναι τὰ ἱερὰ ὡς
[37, 7]	προσηγάγετο, καὶ Συμφόριον τεῖχος Στρατονίκης	οἱ	προδούσης ἔλαβεν. αὕτη δὲ γυνή
[37, 32]	τι προσλάβῃ. ὡς δ´ οὐδέν	οἱ	προεχώρει (ὅ τε γὰρ Ἀντώνιος
[37, 25]	πρὸς τῶν ἄλλων τῶν ὁμογνωμονούντων	οἱ	προκαταληφθέντα, πρὶν ἔργον τι ἀπ´
[37, 8]	τοῦ γάρ τοι ναοῦ κοινοῦ	οἱ	πρὸς τὸν ἀδελφὸν τὸν Κάστορα
[37, 16]	ἐκ τῆς περιτροπῆς ἐπέλθοιεν, ἐντονώτατά	οἱ	προσέβαλλον. καὶ οὕτως ἑάλωσάν τε
[37, 2]	χρόνον τινὰ ἐπέσχε, μέχρις οὗ	οἱ	Ῥωμαῖοι καὶ τὸν Πέλωρον διαβατόν
[37, 24]	ἀνὰ χρόνον ἐγένετο, τότε δὲ	οἱ	Ῥωμαῖοι πολέμων ἀνάπαυσιν τὸν λοιπὸν
[37, 9]	~ἐπὶ μὲν οὖν τούτοις ἔχαιρον	οἱ	Ῥωμαῖοι, τὰ δὲ δὴ τέρατα
[37, 33]	τῶν δούλων, προσεποιεῖτο. ὅθενπερ καὶ	οἱ	Ῥωμαῖοι τήν τε βίαν αὐτοῦ
[37, 30]	ἐν ταῖς Φαισούλαις, ἐς ἃς	οἱ	στασιῶται αὐτοῦ συνελέγοντο, Γάιός τις
[37, 39]	φθάσωσιν ὅ τε Κικέρων καὶ	οἱ	σὺν αὐτῷ σφαγέντες, ῥᾳδίως τὰ
[37, 29]	τε δῆμος δεινῶς ἠγανάκτησε καὶ	οἱ	συνομωμοκότες τῷ Κατιλίνᾳ φοβηθέντες αὐτὸν
[37, 11]	λογισμοῖς ἀναλαμβάνειν· οἱ δ´ ἄλλοι	οἱ	συνόντες αὐτῷ, ὡς τά τε
[37, 39]	ἀπολωλότα ἐπύθετο καὶ τῶν συνόντων	οἱ	συχνοὺς μεθισταμένους διὰ τοῦτ´ ᾔσθετο,
[37, 50]	τε Μέτελλος οἵ τε ἄλλοι	οἱ	τὰ αὐτά σφισι βουλόμενοι ἰσχυρῶς
[37, 28]	τοῦ τείχους, καὶ ὅτι πάντες	οἱ	τὰ ὅπλα ἔχοντες ἀνάγκην εἶχον
[37, 33]	δὲ ἐκφοβῶν, πολλοὺς τοὺς διαγγέλλοντάς	οἱ	τὰ τοιαῦτα ἔσχε) μεταστῆναι ἡ
[37, 7]	πρόφασιν ποιησάμενος τὸ μήτε ἐκείνην	οἱ	τὴν στρατείαν προστετάχθαι καὶ τὸν
[37, 37]	ὧν ἐσπούδαζεν ἐξίστατο· οὐδὲ ἔμελέν	οἱ	τῆς αὐτίκα ταπεινότητος πρὸς τὴν
[37, 9]	ἐκείνῳ τῷ ἔτει συνέβη, καὶ	οἱ	τιμηταὶ περὶ τῶν ὑπὲρ τὸν
[37, 51]	δημαρχίαν, οὐκ ἀπεδείχθη δὲ ἐναντιωθέντος	οἱ	τοῦ Μετέλλου· ἐν γένει τε
[37, 57]	μὲν δὴ καὶ διὰ ταῦτα	οἱ	τρεῖς τήν τε φιλίαν συνέθεντο,
[37, 39]	ἰδὼν ἐξονειδίσῃ τι καὶ προενέγκῃ	οἱ	τῶν ἀπορρήτων, αὐτὸς μὲν νοσεῖν
[37, 36]	εὐθύνοντο. καὶ τὰ μὲν ἄλλα	οἱ	ὕπατοι διῴκουν, Αὖλον δὲ Φούλουιον
[37, 26]	τὸν πόλεμον τὸν πρὸς αὐτὸν	οἱ	ὕπατοι τότε παρὰ τῆς βουλῆς
[37, 5]	τοῦ τε Πόντου τοῦ ταύτῃ	οἱ	ὑποστράτηγοι αὐτοῦ τὰ λοιπὰ προσκατεστρέφοντο,
[37, 28]	τό τε σημεῖον καθῃρεῖτο καὶ	οἱ	φύλακες ἀπηλλάσσοντο· οὐ γὰρ ἐξῆν
[37, 41]	δεινῶν ἀπηλλαγμένοι μετέβαλον. ~οὐ μὴν	οἵ	γε σύμμαχοι οἱ μετασχόντες τῷ
[37, 50]	ὁ Κάτων ὅ τε Μέτελλος	οἵ	τε ἄλλοι οἱ τὰ αὐτά
[37, 41]	ὀνόματα αὐτῶν ἐκτεθῆναι. κἀκ τούτου	οἵ	τε ἀναίτιοι κατέστησαν καὶ τοῖς
[37, 49]	ἐπικυρωθῆναι, διήμαρτε δέ σφων τότε.	οἵ	τε γὰρ δυνατοί, μηδὲ ἐκ
[37, 3]	τοὺς πεζοὺς διιέναι κελεύσας, ἵν´	οἵ	τε ἵπποι τὸ σφοδρὸν αὐτοῦ
[37, 46]	δὲ δὴ τῷ ἔτει ἐκείνῳ	οἵ	τε τιμηταὶ πάντας τοὺς ἐν
[37, 54]	πέμψαι τὰ ἐπινίκια, ἐπειδὴ μὴ	οἷά	τε προδιεορτασθῆναι ἦν, αἰτῆσαι αὐτήν.
[37, 17]	ἐπίκλησις αὕτη ἐκείνοις μὲν οὐκ	οἶδ´	ὅθεν ἤρξατο γενέσθαι, φέρει δὲ
[37, 56]	ὅ τε Κράσσος ὡς ἀπ´	οἰκείας	καὶ αὐτοὶ αἰτίας πρός τε
[37, 33]	ἐκ τῶν συνηγορημάτων τοὺς μὲν	οἰκειούμενος	τοὺς δὲ ἐκφοβῶν, πολλοὺς τοὺς
[37, 50]	ἐπεξῆλθεν, ὥστε καὶ ἐς τὸ	οἴκημα	ὑπ´ αὐτοῦ ἐμβληθῆναι καὶ τὴν
[37, 52]	Ἑρμίνιον ἐτράπετο καὶ ἐκέλευσε τοὺς	οἰκήτορας	αὐτοῦ ἐς τὰ πεδινὰ μεταστῆναι,
[37, 35]	λαβών, ὅτι ἱερῶν ἐν τῇ	οἰκίᾳ	αὐτοῦ ὑπὸ τῶν ἀειπαρθένων ὑπὲρ
[37, 45]	γυναῖκα αὐτοῦ ἔν τε τῇ	οἰκίᾳ	καὶ παρὰ τὴν ποίησιν τῶν
[37, 32]	ἔς τε τὴν τοῦ Κικέρωνος	οἰκίαν	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἐσᾴξειν κἀνταῦθα
[37, 32]	ἦν) προεῖπεν αὐτοῖς νυκτὸς ἐς	οἰκίαν	τινὰ συλλεγῆναι, καὶ λαθὼν τὸν
[37, 58]	δένδρα πρόρριζα ἀνατραπῆναι, πολλὰς δὲ	οἰκίας	καταρραγῆναι, τά τε πλοῖα τὰ
[37, 21]	καὶ γραφὴν ἔχον ὅτι τῆς	οἰκουμένης	ἐστίν. οὐ μέντοι καὶ ἐπωνυμίαν
[37, 53]	τούτῳ μαθὼν τοὺς τὸ Ἑρμίνιον	οἰκοῦντας	ἀφεστηκέναι τε καὶ ἐπανιόντα αὐτὸν
[37, 5]	ἄποικοι ὄντες καὶ ἐνταῦθά που	οἰκοῦντες,	ὑπέλαβόν τε αὐτὸν καὶ παρέπεμψαν.
[37, 9]	περὶ τῶν ὑπὲρ τὸν Ἠριδανὸν	οἰκούντων	διενεχθέντες (τῷ μὲν γὰρ ἐς
[37, 9]	πλὴν τῶν τὴν νῦν Ἰταλίαν	οἰκούντων,	ἐξέπεσον Γαΐου τινὸς Παπίου δημάρχου
[37, 47]	ἄλλοι τῶν παρὰ τὸν Ἴσαρα	οἰκούντων	ἐπεκούρησάν σφισι. τότε γὰρ οὐκ
[37, 35]	ὑπὸ δέους τῶν δὲ καὶ	οἴκτῳ	τοῦ τε Λεντούλου καὶ τῶν
[37, 44]	διὰ τοῦτο ψηφισθῆναί τι τοιοῦτον,	οἷον	ἐπὶ τῷ Νέπωτι ἐδέδοκτο, ὑπομεῖναι.
[37, 43]	τοῦ πλήθους φρονοῦντος, ἰσχύσειν ἐν	οἷς	ἐτάρασσεν, ἐσηγησαμένου διεκώλυσαν αὐτὸ κυρωθῆναι.
[37, 50]	ὄνομα καὶ τὸν φθόνον ἐφ´	οἷς	ἠδυνήθη ποτὲ εἶχεν, ἔργῳ δὲ
[37, 54]	πρὸς γὰρ τοῖς εἰρημένοις, ἐφ´	οἷς	μέγα ἀεί ποτε ἐφρόνει, ἵππος
[37, 25]	τότε ἠδυνήθη μέν πως τὸ	οἰώνισμα	ἐκεῖνο ποιηθῆναι, οὐ μέντοι καὶ
[37, 24]	χρόνον ἔσχον, ὥστε καὶ τὸ	οἰώνισμα	τὸ τῆς ὑγιείας ὠνομασμένον διὰ
[37, 27]	μὴ ὁ Μέτελλος ὁ Κέλερ	οἰωνιστής	τε ὢν καὶ στρατηγῶν ἐνεπόδισεν·
[37, 20]	καὶ ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο, πόλεις τε	ὀκτὼ	ἀπῴκισε, καὶ χώρας προσόδους τε
[37, 13]	ξίφεσι καὶ ταῖς λόγχαις τὸν	ὄλεθρον.	Μιθριδάτης μὲν δὴ ποικιλωτάτῃ ἀεὶ
[37, 58]	τοιοῦτος ἐξαίφνης τήν τε πόλιν	ὅλην	καὶ τὴν χώραν ἅπασαν κατέσχεν
[37, 20]	φόβον τινὰ αὐτοῖς οὐδ´ ἐπ´	ὀλίγας	ἡμέρας, ὅτι τι τῶν ὁμοίων
[37, 39]	μὲν γὰρ καίπερ δύναμιν οὐκ	ὀλίγην	ἔχων ἐκαραδόκει τὰ τοῦ Λεντούλου
[37, 36]	μὲν γὰρ ἀμφίβολοι, καὶ παρ´	ὀλίγον	αὐτοὺς ἀπέλυσαν. ὁ γὰρ Καῖσαρ,
[37, 57]	αὐτοῖς χρώμενοι, ὥστε τὸ σωφρονοῦν	ὀλίγον	ἔν τε τῷ Κάτωνι, καὶ
[37, 52]	μέγα ποτὲ δυνηθέντας ζηλῶν, οὐδὲν	ὀλίγον	ἐφρόνει, ἀλλ´ ἤλπιζεν, ἄν τι
[37, 42]	αὐτοῦ λεχθέντας ἔσχε· Κικέρων δὲ	ὀλίγου	μὲν καὶ παραχρῆμα ἐπὶ τῇ
[37, 23]	τὰς ἡγεμονίας ἔξω τῶν πατρίων	ὀλίγου	πάσας λαβών, τὰ γοῦν ἄλλα
[37, 4]	καταφρονήσας συνέμιξέ σφισι, καὶ δι´	ὀλίγου	τραπέντας ἐξεπίτηδες ἀνὰ κράτος ἐπεδίωξε·
[37, 14]	τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ πάντα πλὴν	ὀλίγων	κατέστραπτο (τείχη γάρ τινα φρουροὶ
[37, 31]	τῆς τε πόλεως καὶ τῶν	ὅλων	αὐτῆς πραγμάτων, καθάπερ εἰώθεσαν· καὶ
[37, 2]	μὴ τοὺς {τε} παῖδάς οἱ	ὁμήρους	προαποστείλῃ, χρόνον τινὰ ἐπέσχε, μέχρις
[37, 37]	ἐς τὸν δῆμον αὖθις ὁ	ὅμιλος	παρὰ τὸν τοῦ Σύλλου νόμον
[37, 42]	καταψηφίσασθαι, πολλὴν καταβοὴν ἐν τῷ	ὁμίλῳ	πρὸς τοῦ Μετέλλου τοῦ Νέπωτος
[37, 22]	ὧν δὲ δὴ τῷ τε	ὁμίλῳ	χαριεῖσθαι καὶ αὐτὸς ἰσχύσειν ἔμελλε
[37, 25]	καὶ πρὸς τῶν ἄλλων τῶν	ὁμογνωμονούντων	οἱ προκαταληφθέντα, πρὶν ἔργον τι
[37, 44]	αὐτάς, ἀναβαλέσθαι, καὶ παρόντα αὐτὸν	ὁμοθυμαδὸν	ἀποδεῖξαι. καὶ γὰρ ἐκεῖνος οὐχ
[37, 54]	προσποιήσασθαι, καὶ ὑπὸ πάντων αὐτῶν	ὁμοθυμαδὸν	ἀποδειχθῆναι. καίτοι τοῦτο τὴν σοφίαν
[37, 55]	καὶ τὴν λύπην σφαλεὶς οὐχ	ὁμοίας	ἔχουσιν· τοῦτο δὲ προχειρότερον ἐμποδίζειν
[37, 25]	δήμαρχοι τὸν Ἀντώνιον τὸν ὕπατον	ὁμοιοτροπώτατόν	σφισιν ὄντα προσλαβόντες, ὁ μέν
[37, 10]	(πολλοὺς γὰρ καὶ αὐτὸς τῶν	ὁμοίων	ἀπεκτόνει) λαβὼν ἀπελύθη. καὶ δὴ
[37, 23]	δῆθεν ἢ πάντως γε τῶν	ὁμοίων	ἐνεῖναι, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ
[37, 30]	ὄντα, κακῶς καταναλώσας ἑτέρων ἔργων	ὁμοίων	ἐπεθύμει. ~παρασκευαζομένων οὖν ταῦτα αὐτῶν,
[37, 26]	εὐθύνεσθαι τοῖς τέ τι τῶν	ὁμοίων	ἐπιχειροῦσι ἄδεια ἐδίδοτο καὶ αἱ
[37, 57]	τῶν πραγμάτων καί τι τῶν	ὁμοίων	οἱ διεδείκνυντο, οὐ μὴν καὶ
[37, 20]	ὀλίγας ἡμέρας, ὅτι τι τῶν	ὁμοίων	πείσονται, παρασχεῖν. ~οὔκουν οὐδ´ ὄνομα
[37, 16]	γε ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις	ὁμοίως	ἠμύνοντο, οὐκ ἂν αὐτὸ ἐχειρώσατο·
[37, 34]	καὶ ταῦτα καὶ τῷ δήμῳ	ὁμοίως	ἤρεσε, καὶ μάλιστ´ ἐπειδή, τοῦ
[37, 56]	τοῦθ´ ὑπήρχετό τε ἀμφοτέρους σφᾶς	ὁμοίως	καὶ τὴν πρὸς ἑκατέρους ἔχθραν
[37, 15]	δὲ ἐς χωρίον τι κατακλείσας	ὁμολογῆσαί	οἱ ἠνάγκασε, καὶ ἐπειδὴ μήτε
[37, 2]	λαβόντος, τὴν δ´ εἰρήνην οὐχ	ὁμολογήσαντος	δώσειν ἂν μὴ τοὺς {τε}
[37, 20]	ὑπ´ ἀσθενείας γε πάντως ἂν	ὁμολογησάντων,	οὐκ ἠβουλήθη τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ´
[37, 20]	μὲν προσεπολεμώσατο τοὺς δὲ καὶ	ὁμολογίᾳ	προσεποιήσατο, πόλεις τε ὀκτὼ ἀπῴκισε,
[37, 2]	αὐτοῦ τῇ σφετέρᾳ τέχνῃ χρήσασθαι,	ὁμόσε	σφίσιν ἐχώρησε καὶ δι´ ἐλαχίστου
[37, 36]	κατεδίκασε καὶ τοὺς λοιποὺς πάντας	ὁμοψήφους	ἐποιήσατο, οὕτω δὴ ἐκεῖνοί τε
[37, 15]	τῶν Ῥωμαίων ἀμυνόντων αὐτῇ νικηθείς,	ὅμως	καὶ τότε ἔτ´ ἐπολέμει. ἐπ´
[37, 21]	ἄνευ τῶν συννικησάντων τινὶ πεμφθῆναι,	ὅμως	ψηφισθέντα ἐδέξατο. καὶ αὐτὰ μὲν
[37, 3]	ψυχρότατόν τε γὰρ τὸ ὕδωρ	ὄν,	καὶ ἀθρόον ὑπ´ αὐτῶν ποθέν,
[37, 13]	τε γὰρ φάρμακον, καίτοι θανάσιμον	ὄν,	οὐ συνεῖλεν αὐτόν, ἐπειδὴ πολλῇ
[37, 21]	μείζω νομιζόμενα, καίπερ οὐχ ὅσιον	ὂν	ἔκ γε τῶν πάνυ πατρίων
[37, 24]	δήμῳ αἰτῆσαι, ὡς οὐχ ὅσιον	ὂν	οὐδὲ αἴτησιν αὐτῆς, πρὶν συγχωρηθῆναι,
[37, 45]	νησίδιον τὸ ἐν τῷ Τιβέριδι	ὂν	φέρουσα κατεσκευάσθη, Φαβρικία κληθεῖσα· ~τῷ
[37, 2]	ἐκεῖνον τῇ αὐτοῦ ῥέοντα, ἀπέφυγεν·	ὃν	γὰρ ἐξῆν αὐτῷ κωλῦσαι διαβῆναι,
[37, 52]	ὅτε ἐταμίευε, τῇ μητρὶ συγγίγνεσθαι	ὄναρ	ἔδοξε, καὶ παρὰ τῶν μάντεων
[37, 44]	αὐτοῦ λάβῃ καὶ τὸ αὑτοῦ	ὄνομα	ἀντεπιγράψῃ. οὐ μὴν οὕτω γε
[37, 44]	ὅπως τὸ μὲν τοῦ Κατούλου	ὄνομα	ἀπὸ τοῦ ναοῦ τοῦ Διὸς
[37, 51]	Νέπως ἦν) ἠθέλησαν τό τε	ὄνομα	αὐτοῦ ἀπαλεῖψαι ἀπὸ τοῦ νόμου
[37, 16]	κέκληται. ἔχουσι δὲ καὶ ἕτερον	ὄνομα	ἐπίκτητον· ἥ τε γὰρ χώρα
[37, 23]	ἑτέρῳ τὸ δημοτικὸν ὄντως καὶ	ὄνομα	καὶ ἔργον οὐκ ἀπ´ ἐνδείξεως
[37, 33]	πόλεμον ἄντικρυς ἀνείλετο, καὶ τὸ	ὄνομα	καὶ τὴν σκευὴν τῶν ὑπάτων
[37, 50]	ὄντως ἴσχυεν, ἀλλὰ τὸ μὲν	ὄνομα	καὶ τὸν φθόνον ἐφ´ οἷς
[37, 21]	ὁμοίων πείσονται, παρασχεῖν. ~οὔκουν οὐδ´	ὄνομα	οὐδέν, καίτοι πολλὰ ἀπὸ τῶν
[37, 6]	καλουμένου, τό τε τῶν βασιλέων	ὄνομα	περιέκοψε καὶ βασιλεῖ αὐτῷ μόνον
[37, 42]	γε τῆς τῶν πραχθέντων ἀξίας	ὄνομα	πρὸς τὴν τοῦ Κικέρωνος δόξαν
[37, 18]	ἐχομένας τὸν τῆς τετάρτης δεσπότην	ὀνομάσειε,	καὶ μετ´ αὐτὸν δύο αὖ
[37, 41]	ὑποπτευόντων, ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ τὰ	ὀνόματα	αὐτῶν ἐκτεθῆναι. κἀκ τούτου οἵ
[37, 41]	οὗ ἐσαγγείλας τινὰς τά τε	ὀνόματα	αὐτῶν ἐς δελτίον συγγράψας ὕστερον
[37, 35]	τε ἐν τοῖς πρώτοις σφῶν	ὄντα	ἀπολέσαι καὶ τὴν πόλιν ἐπὶ
[37, 6]	Τιγράνου τὸν Πομπήιον ἐν Συρίᾳ	ὄντα	ἐπικαλεσαμένου, πρέσβεις τε αὖθις πρὸς
[37, 20]	ταῦτα μέν, καίπερ μεγάλα τε	ὄντα	καὶ μηδενὶ τῶν πρόσθε Ῥωμαίων
[37, 3]	Πομπήιος οὐ πόρρω τὸν Φᾶσιν	ὄντα,	καὶ νομίσας ἔς τε τὴν
[37, 30]	ὅσα τότε ἐκτήσατο, καίπερ πάμπολλα	ὄντα,	κακῶς καταναλώσας ἑτέρων ἔργων ὁμοίων
[37, 20]	ἐν μίσει τοῖς ἀνθρώποις ἠπίστατο	ὄντα,	οὐκ ἠθέλησε φόβον τινὰ αὐτοῖς
[37, 25]	Ἀντώνιον τὸν ὕπατον ὁμοιοτροπώτατόν σφισιν	ὄντα	προσλαβόντες, ὁ μέν τις τοὺς
[37, 56]	καὶ τὸν Κράσσον ἐν δυνάμει	ὄντα	τόν τε Καίσαρα αὐξανόμενον ὁρῶν,
[37, 55]	ἀλλ´ ὅτι δυνατωτάτους τε ἑώρα	ὄντας,	καὶ εὖ ἠπίστατο ὅτι οὔτε
[37, 54]	ἀλλήλοις ἔτι καὶ τότε αὐτοὺς	ὄντας	καὶ τὰς ἑταιρείας ἔχοντας, καὶ
[37, 17]	τὰ νόμιμα αὐτῶν, καίπερ ἀλλοεθνεῖς	ὄντες,	ζηλοῦσι. καὶ ἔστι καὶ παρὰ
[37, 5]	μὴ Καρραῖοι, Μακεδόνων τε ἄποικοι	ὄντες	καὶ ἐνταῦθά που οἰκοῦντες, ὑπέλαβόν
[37, 3]	ἀγωγοί σφων, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων	ὄντες,	οὐ τὴν ἐπιτηδειοτάτην αὐτοὺς ἤγαγον.
[37, 39]	εὐνοίας ἔτ´ αὐτῷ ἅτε ἀσθενεῖ	ὄντι	ὤν (πρός τε γὰρ τὰς
[37, 47]	χωρίου μετὰ τὸν ποταμὸν εὐθὺς	ὄντος	ἐνέδρας ἐν αὐτῷ ἐποιήσατο, καὶ
[37, 48]	καὶ τοῦ πολίσματος ξυλίνου πῃ	ὄντος	ἐνέπρησαν, οὐ μέντοι καὶ εἷλον
[37, 8]	πρὸς τὸν ἀδελφὸν τὸν Κάστορα	ὄντος,	ἐπ´ ἐκείνου μόνου ἡ ἐπωνυμία
[37, 40]	πεφονευμένων ἐλάττονος παρὰ τὸ νενομισμένον	ὄντος,	ἐπεκλήθη. βουθυτηθῆναί τε ἐψηφίσθη, καὶ
[37, 41]	τοῖς συμμάχοις ἀγνοίᾳ τῶν ὠνομασμένων	ὄντος,	καὶ τῶν μὲν περὶ σφίσιν
[37, 2]	τινας ἀπὸ τῶν δένδρων ὑπερυψήλων	ὄντων	ἀποτοξεύοντες διεγένοντο, ἔπειτα δὲ καὶ
[37, 47]	συμβοηθησάντων τῶν ἐν τοῖς ἀγροῖς	ὄντων	καὶ προσπεσόντων αἰφνιδίως τοῦ μὲν
[37, 4]	τῶν ἱππέων ὡς καὶ μόνων	ὄντων	καταφρονήσας συνέμιξέ σφισι, καὶ δι´
[37, 20]	Ἀσίᾳ τῇ ἠπείρῳ τότε αὐτοῖς	ὄντων	νόμοις τε ἰδίοις καὶ πολιτείαις
[37, 50]	μὲν οὕτω γνοὺς ὅτι μηδὲν	ὄντως	ἴσχυεν, ἀλλὰ τὸ μὲν ὄνομα
[37, 23]	δὲ τῷ ἑτέρῳ τὸ δημοτικὸν	ὄντως	καὶ ὄνομα καὶ ἔργον οὐκ
[37, 29]	οὖν καὶ ἐκεῖνος δι´ ἑαυτόν,	ὅπερ	που καὶ ἀληθὲς ἦν, ἐγνῶσθαι
[37, 4]	ἃ ποιήσουσι, καὶ τοὺς λοιποὺς	ὄπισθεν	αὐτῶν ἔς τε τὰ γόνατα
[37, 52]	ἐγένετο. τούτους τε οὖν ἐς	ὅπλα	ἐλθόντας ὑπηγάγετο· καὶ ἐπειδὴ τῶν
[37, 28]	καὶ ὅτι πάντες οἱ τὰ	ὅπλα	ἔχοντες ἀνάγκην εἶχον ἐς αὐτὰς
[37, 12]	ὅτι οὐδὲν οὐδενὶ οὔτε τὰ	ὅπλα	οὔτε τὰ πλήθη τῶν ὑπηκόων
[37, 54]	ἐν ταῖς τῶν προσθίων ποδῶν	ὁπλαῖς	ἔχων ἐγεννήθη, καὶ ἐκεῖνον μὲν
[37, 7]	προστετάχθαι καὶ τὸν Μιθριδάτην ἐν	ὅπλοις	ἔτ´ εἶναι. ἀρκεῖσθαί τε τοῖς
[37, 46]	δῆμος ἀπαυστὶ μέχρι τότε τὰς	ὁπλομαχίας	θεώμενος ἐξανέστη τε μεταξὺ τοῦ
[37, 6]	ἐπιδείξας ὅτι πάντα ἐκ τῶν	ὅπλων	ἤρτηται καὶ ὁ ἐν αὐτοῖς
[37, 49]	καὶ ἃ μηδείς σφων ἠπίστατο	ὁποῖα	ἦν, βεβαιωθῆναι ὥσπερ ὑπὸ δεσπότου
[37, 13]	ἀσθένειαν καὶ διὰ τὴν φαρμάκου	ὁποιουδηποτοῦν	λῆψιν ἀπημβλύνθη. ὡς οὖν οὔτε
[37, 28]	μὲν ἡ ἐκκλησία ἦν, ἐφρούρουν,	ὁπότε	δὲ διαλυθήσεσθαι ἔμελλε, τό τε
[37, 16]	ταῖς δὲ δὴ ἡμέραις ἐκείναις,	ὁπότε	ἐκ τῆς περιτροπῆς ἐπέλθοιεν, ἐντονώτατά
[37, 49]	ἐν τῇ βουλῇ γενέσθαι, ἵν´	ὁπότερ´	ἂν αὐτοῖς ἀρέσῃ κυρώσωσι. ~καὶ
[37, 55]	τι ἰσχύσει, κἂν τὸν ἕτερον	ὁποτερονοῦν	αὐτῶν προσεταιρίσηται, ἀνταγωνιστήν τε διὰ
[37, 7]	γὰρ εὖ ἠπίσταντο ἀμφότεροι ὅτι,	ὁπότερος	ἂν αὐτῶν τοῦ ἑτέρου κρατήσῃ,
[37, 9]	καὶ πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον,	ὅπως	αἱ συνωμοσίαι ὑφ´ ὧν ἐταράττοντο
[37, 44]	ὑπατείας προύπεμψε, τάς τε ἀρχαιρεσίας,	ὅπως	ἀπαντήσῃ ἐς αὐτάς, ἀναβαλέσθαι, καὶ
[37, 29]	αὐτοῦ, καὶ πᾶν ὁτιδήποτε ἐνεδέχετο	ὅπως	ἀποδειχθῇ μηχανωμένου, δέκα ἐτῶν φυγήν,
[37, 43]	καὶ τοῦ Νέπωτος τὸ γραμματεῖον,	ὅπως	αὐτὸς ἀναλέξῃ, λαβόντος ἐξήρπασαν, ἐπειδή
[37, 35]	ἐκ τῶν ὑπαιτίων ὑπετόπουν αὐτό,	ὅπως	βοηθείας τινὸς διὰ τοῦτο παρ´
[37, 32]	τῷ Κικέρωνι αὐτῷ τηρεῖν ἑαυτόν,	ὅπως	δὴ μὴ φύγῃ που, παρεδίδου.
[37, 50]	τοῖχον τοῦ δεσμωτηρίου διακοπῆναι ἐκέλευσεν	ὅπως	δι´ αὐτοῦ ἡ βουλὴ ἐσέλθῃ,
[37, 1]	πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε, παρεσκευάζετο δὲ	ὅπως	ἐν τῷ θαρσοῦντι καὶ διὰ
[37, 58]	δὲ καὶ προεβάλλοντο τὰ ἐναντιώτατα,	ὅπως	ἔτ´ ἐπὶ μακρότατον διαλάθωσι, μέχρις
[37, 7]	ὁ Φραάτης περιεῖναι τὸν Ἀρμένιον,	ὅπως	καὶ συμμάχῳ ποτὲ αὐτῷ, εἰ
[37, 47]	ἐπιτηδείῳ ἱδρυθεὶς ἐπετήρει τὰ γιγνόμενα,	ὅπως	κατὰ καιρὸν πρὸς τὸ ἀεὶ
[37, 52]	τὰ πεδινὰ μεταστῆναι, πρόφασιν μὲν	ὅπως	μὴ ἀπὸ τῶν ἐρυμνῶν ὁρμώμενοι
[37, 35]	τῶν ἄλλων, ἐξαρπάσαι πάντας αὐτοὺς	ὅπως	μὴ ἀποθάνωσι, προπυθόμενος τοῦθ´ ὁ
[37, 33]	δὲ τὴν Γαλατίαν τὸν Μέτελλον,	ὅπως	μὴ καὶ ὁ Κατιλίνας αὐτὴν
[37, 27]	τε τοῦ δικαστηρίου, τῶν μὲν	ὅπως	μὴ συναχθῇ, τῶν δὲ ἵνα
[37, 46]	δικαστῶν φρουρὰν παρὰ τῆς βουλῆς,	ὅπως	μηδὲν κακὸν ὑπ´ αὐτοῦ πάθωσι,
[37, 56]	ἀντίπαλον αὐτοὺς ἀλλήλοις καταστῆσαι ἠθέλησεν,	ὅπως	μηδέτερός σφων ὑπέρσχῃ, προσδοκήσας ἐκείνους
[37, 44]	ἢ ἐκεῖνός γε ἐπλάττετο εἶναι,	ὅπως	ὁ Πομπήιος τήν τε δόξαν
[37, 40]	κεφαλὴν αὐτοῦ ἐς τὸ ἄστυ,	ὅπως	πιστεύσαντες αὐτὸν τετελευτηκέναι μηδὲν ἔτι
[37, 52]	προβαλλομένων τε τὰς ἀγέλας αὐτῶν,	ὅπως	σκεδασθεῖσι τοῖς Ῥωμαίοις πρὸς τὴν
[37, 3]	τοὺς Ἀλβανοὺς οὐ τὴν συντομωτάτην,	ὅπως	σφᾶς καὶ ὑπὸ τούτου πρὸς
[37, 2]	ἐκείνου δὲ δὴ ταῦτα μέν,	ὅπως	τὰς σπονδὰς ποιήσεσθαι ἐλπίσας μὴ
[37, 17]	ἔστι καὶ ὅθεν οὕτως ἐτιμήθη,	ὅπως	τε περὶ αὐτὸν ἐπτόηνται, πολλοῖς
[37, 30]	τῆς γερουσίας ἐκπεσών (ἐστρατήγει γὰρ	ὅπως	τὴν βουλείαν ἀναλάβῃ) τὰ δὲ
[37, 44]	ἔτ´ ἐνεωτέρισεν. ἔπραττε μὲν γὰρ	ὅπως	τὸ μὲν τοῦ Κατούλου ὄνομα
[37, 50]	τὸ καὶ πᾶσι τοῖς πολίταις,	ὅπως	τοῦτό τε αὐτὸ ῥᾷον ψηφίσωνται
[37, 38]	(πάνυ γάρ που ἡδέως οὐχ	ὅπως	ὑφ´ ἑτέρων ἐπῃνεῖτο, ἀλλὰ καὶ
[37, 38]	τὸν δὲ δὴ Κικέρωνα ἐν	ὀργῇ	ἐπὶ τῷ τῶν πολιτῶν θανάτῳ
[37, 55]	ἐκεῖνο μόνον ὅτι ἥ τε	ὀργὴ	καὶ τὸ μῖσος σφοδροτέρας τὰς
[37, 49]	οὐδὲν αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος δὲ	ὀργῇ,	ὅτι τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καίτοι
[37, 12]	τοὺς δὲ καὶ ἐξ ὑποψίας	ὀργῇ	προκατελάμβανε, καὶ ἦν πρὸς οὐδένα
[37, 7]	τε τοῦ Μιθριδάτου οὖσα, καὶ	ὀργὴν	αὐτῷ ὅτι ἐγκατελείφθη ἔχουσα, τούς
[37, 34]	τοὺς τὴν αἰτίαν λαβόντας δι´	ὀργῆς	μᾶλλον ἐποιοῦντο. ~διῆλθε μὲν οὖν
[37, 7]	τὰ πρὸς ἀλλήλους ἐγκλήματα διελύσαντο,	ὀργιζόμενος	μὲν ὁ Τιγράνης ὅτι τῆς
[37, 7]	καὶ οὐκ ἐβούλετο μὴ πλειόνων	ὀρεγόμενος	καὶ περὶ ἐκείνοις, ὥσπερ που
[37, 41]	δὲ καὶ ἐς ἑτέρους οὐκ	ὀρθῶς	ὑποπτευόντων, ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ τὰ
[37, 7]	μὲν οὐδέν, φήσας δὲ ὑπὲρ	ὁρίων	τινῶν τὴν διαφορὰν αὐτῷ πρὸς
[37, 30]	ἐπὶ τῶν σπλάγχνων αὐτοῦ τὰ	ὅρκια	ποιήσας, ἔπειτ´ ἐσπλάγχνευσεν αὐτὰ μετὰ
[37, 57]	τήν τε φιλίαν συνέθεντο, καὶ	ὅρκοις	αὐτὴν πιστωσάμενοι τά τε κοινὰ
[37, 38]	ἐπέτρεψαν αὐτῷ ἔξω τι τοῦ	ὅρκου	φθέγξασθαι, συναγωνιστῇ Μετέλλῳ Νέπωτι δημαρχοῦντι
[37, 30]	ὁ ὕπατος) καὶ ἐς ἀθεμίτων	ὁρκωμοσιῶν	ἀνάγκην προήγαγε· παῖδα γάρ τινα
[37, 35]	τὸν μὲν δῆμον τοῖς στρατηγοῖς	ὁρκῶσαι	ἐς τὸν κατάλογον, εἰ δή
[37, 52]	δείσαντες μὴ καὶ ἐπὶ σφᾶς	ὁρμήσῃ,	τούς τε παῖδας καὶ τὰς
[37, 57]	ἀλλ´ οὐκ ἀπ´ ἀρετῆς ἐμφύτου	ὁρμώμενοι,	ἦσαν. ~ἐς τοῦτο μὲν δὴ
[37, 52]	ὅπως μὴ ἀπὸ τῶν ἐρυμνῶν	ὁρμώμενοι	λῃστεύωσιν, ἔργῳ δὲ εὖ εἰδὼς
[37, 1]	ἐπ´ αὐταῖς κατεστήσατο, καὶ ἐκεῖθεν	ὁρμώμενος	πᾶσαν τὴν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ
[37, 25]	καθαρὸν ἐγένετο. ἔξεδροι γάρ τινες	ὄρνιθες	ἐπέπταντο, καὶ διὰ τοῦτ´ ἀνεμαντεύσαντο.
[37, 4]	ἔχων ἀτρεμεῖν ἐποίησεν, ὥστε τὸν	Ὀροίσην	μὴ πρότερον μαθεῖν αὐτοὺς παρόντας
[37, 4]	διαβεβηκόσιν ἤδη τὸν ποταμὸν ὁ	Ὀροίσης	προσιὼν ἠγγέλθη. ὁ οὖν Πομπήιος
[37, 5]	ἣν ἀπὸ τοῦ Πόντου τὸ	ὄρος	ἀρξάμενον τελευτᾷ, κατοικούντων ἐπικηρυκευσαμένοις ἐσπείσατο.
[37, 52]	εἰρηνεῖν, ὥσπερ εἶπον, πρὸς τὸ	ὄρος	τὸ Ἑρμίνιον ἐτράπετο καὶ ἐκέλευσε
[37, 49]	αὐτῶν τῶν ὑπάτων Ἀφράνιος μέν	(ὀρχεῖσθαι	γὰρ βέλτιον ἤ τι διαπράσσειν
[37, 56]	ὄντα τόν τε Καίσαρα αὐξανόμενον	ὁρῶν,	καὶ ἔδεισε μὴ παντάπασιν ὑπ´
[37, 33]	γερουσία τὸν Κατιλίναν ἐψηφίσατο. καὶ	ὃς	ἀσμένως τε ἐπὶ τῇ προφάσει
[37, 32]	γραφὴν τῷ Κατιλίνᾳ παρεσκεύασε. ~καὶ	ὃς	τὰ μὲν πρῶτα καὶ πάνυ
[37, 14]	τήν τε ἀρχὴν παρέδωκε. καὶ	ὃς	τῷ μὲν Μιθριδάτῃ οὐδὲν ἐλυμήνατο,
[37, 26]	καὶ ἐξουσίαν ἑαυτοῖς τοῦ πάνθ´	ὅσα	βούλοιντο ποιεῖν προπαρεσκεύαζον· διὰ γὰρ
[37, 18]	γοῦν ἀρχαῖοι Ἕλληνες οὐδαμῇ αὐτό,	ὅσα	γε ἐμὲ εἰδέναι, ἠπίσταντο. ἀλλ´
[37, 49]	ἐλπίσας δι´ αὐτῶν μάτην πάνθ´	ὅσα	ἐβούλετο καταπράξειν. ἤθελε μὲν γὰρ
[37, 58]	σφῶν ἀποκρυψάμενοι. ἐποίουν μὲν γὰρ	ὅσα	ἐδέδοκτό σφισιν, ἐσχηματίζοντο δὲ καὶ
[37, 23]	Πομπήιος εὖ εἰδὼς ὅτι πάνθ´	ὅσα	ἐν ταῖς δυναστείαις τοῖς ἰσχύουσί
[37, 38]	ἀπολογεῖσθαί τε καὶ καταλέξαι πάνθ´	ὅσα	ἐν τῇ ὑπατείᾳ ἐπεποιήκει τῇ
[37, 57]	σφισι καὶ ἀντελάμβανον παρ´ ἀλλήλων	ὅσα	ἔν τε ἐπιθυμίᾳ εἶχον καὶ
[37, 49]	εἶναι ἔλεγε μὴ πάντα ἁπλῶς	ὅσα	ἐπεποιήκει, καὶ ἃ μηδείς σφων
[37, 6]	καὶ πέμψας πρέσβεις πάντα τε	ὅσα	ἠδίκητο ἐπεκάλει οἱ, καὶ τὸν
[37, 57]	ἐποίουν καὶ οὗτοι μετὰ ἀδείας	ὅσα	ἤθελον, ἡγεμόσι πρὸς πάντα αὐτοῖς
[37, 54]	ἑταιρείας ἔχοντας, καὶ πρὸς πάνθ´	ὅσα	ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον ἐθέλοντα
[37, 32]	τῇ μαλακίᾳ. κἀκ τούτου διεξελθὼν	ὅσα	τε πείσοιντο φωραθέντες καὶ ὅσων
[37, 30]	καὶ πολυδαπανώτατος ὤν· σύμπαντα γοῦν	ὅσα	τότε ἐκτήσατο, καίπερ πάμπολλα ὄντα,
[37, 46]	τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ νῦν,	ὁσάκις	ἂν ὁ τὸ κράτος ἔχων
[37, 28]	καὶ ἔτι {τε} καὶ νῦν	ὁσίας	ἕνεκα ποιεῖται. οὕτω μὲν δὴ
[37, 21]	τὰ μείζω νομιζόμενα, καίπερ οὐχ	ὅσιον	ὂν ἔκ γε τῶν πάνυ
[37, 24]	τῷ δήμῳ αἰτῆσαι, ὡς οὐχ	ὅσιον	ὂν οὐδὲ αἴτησιν αὐτῆς, πρὶν
[37, 46]	ἀνατυθῆναι τὰ ἱερὰ ὡς οὐχ	ὁσίως	διὰ τοῦτο τελεσθέντα ἔγνωσαν, δικαστηρίῳ
[37, 17]	καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους	ὅσοι	τὰ νόμιμα αὐτῶν, καίπερ ἀλλοεθνεῖς
[37, 38]	Νέπωτι δημαρχοῦντι χρησάμενοι, πλὴν καθ´	ὅσον	ἀντιφιλονεικήσας προσεπώμοσεν ὅτι σεσωκὼς τὴν
[37, 16]	οὕτω γὰρ τὸ σύμπαν ἔθνος,	ὅσον	ἀπὸ τῆς Φοινίκης μέχρι τῆς
[37, 17]	μέγιστον καὶ περικαλλέστατον, πλὴν καθ´	ὅσον	ἀχανής τε καὶ ἀνώροφος ἦν,
[37, 56]	Πομπήιος μὲν γὰρ οὔτ´ αὐτὸς	ὅσον	ἤλπισεν ἰσχύων, καὶ τὸν Κράσσον
[37, 56]	μέρει κεχαρισμένα ἀμφοῖν σπουδάζων ἐφ´	ὅσον	ἤμελλε τοῦ μὲν καταθυμίου παντὸς
[37, 22]	τὸν πάνυ ἐζήλου, πλὴν καθ´	ὅσον	παιδείᾳ Ἑλληνικῇ μᾶλλον αὐτοῦ ἐκέχρητο.
[37, 58]	ἄνδρες ἐκεῖνοι προήγαγον, ἐπὶ πλεῖστον	ὅσον	τὴν συνωμοσίαν σφῶν ἀποκρυψάμενοι. ἐποίουν
[37, 41]	εἰπεῖν δὲ ἀπὸ γλώσσης ἐκέλευσαν	ὅσους	παραλελοιπέναι ἔφασκε. καὶ οὕτως αἰδεσθεὶς
[37, 15]	ὑπὲρ τῆς τοῦ σφετέρου θεοῦ,	ὅστις	ποτὲ οὗτός ἐστιν, ἱερωσύνης (οὕτω
[37, 22]	ἐδόθη. ~καὶ περὶ μὲν ἐκείνου,	ὅστις	τε ἦν καὶ ὅτι τοὺς
[37, 11]	μὲν οὖν ἐπὶ τούτοις ἔρρωτο·	ὅσῳ	γὰρ τῇ τοῦ σώματος ἀσθενείᾳ
[37, 12]	αὐτῶν φιλίας ἰσχύει, ἀλλὰ καὶ	ὅσῳ	τις ἂν πλείω, μὴ μέντοι
[37, 32]	ὅσα τε πείσοιντο φωραθέντες καὶ	ὅσων	τεύξοιντο κατορθώσαντες, οὕτως αὐτοὺς καὶ
[37, 7]	ἐφίεσθαι ἄδικον εἶναι τότε ἔλεγεν	ὅτ´	οὐκέτ´ αὐτοῖς χρῆσθαι ἐδύνατο. τάς
[37, 52]	καὶ ὅτι ἐν τοῖς Γαδείροις,	ὅτε	ἐταμίευε, τῇ μητρὶ συγγίγνεσθαι ὄναρ
[37, 10]	Μάρκου μετὰ Γαΐου Ἀντωνίου ὑπατεύσαντος,	ὅτε	Μιθριδάτης οὐδὲν ἔτι δεινὸν τοὺς
[37, 6]	παρὰ τὸ νομιζόμενον αὐτοῖς δούς,	ὅτε	τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ ἐν τῇ
[37, 22]	τῷ Πομπηίῳ ἔχθραν ἔχων, ἀλλ´	ὅτι	γε ἔξω τῶν πατρίων ἦν,
[37, 23]	καὶ ὑπέρογκα πολλάκις ἔνειμαν. καὶ	ὅτι	γε καὶ ἐκεῖνα ἄκοντες ἔπραξαν,
[37, 55]	ὅτι συνενεχθῆναί σφας ἤθελεν, ἀλλ´	ὅτι	δυνατωτάτους τε ἑώρα ὄντας, καὶ
[37, 7]	Μιθριδάτου οὖσα, καὶ ὀργὴν αὐτῷ	ὅτι	ἐγκατελείφθη ἔχουσα, τούς τε φρουροὺς
[37, 39]	δύναμιν πλείω περιβεβλημένον. αἴτιον δὲ	ὅτι	ἐλπίδα αὐτοῦ κατὰ τὸ συνώμοτον
[37, 52]	καὶ παρὰ τῶν μάντεων ἔμαθεν	ὅτι	ἐν μεγάλῃ δυνάμει ἔσται. ὅθενπερ
[37, 52]	ἀποδείξεσθαι, διά τε τἆλλα καὶ	ὅτι	ἐν τοῖς Γαδείροις, ὅτε ἐταμίευε,
[37, 29]	καὶ ἄλλως φήμη τις ἐγένετο	ὅτι	ἐπιβουλεύεται, ὅ τε δῆμος δεινῶς
[37, 14]	καὶ ἀνθίστασθαί οἱ διενοοῦντο, ἀλλ´	ὅτι	ἐφοβοῦντο μὴ τὰ χρήματα, ἃ
[37, 3]	ἐκφοβῶν, διῆλθε· αἰσθόμενος δὲ ἐνταῦθα	ὅτι	ἥ τε ἐπὶ τῆς ἠπείρου
[37, 55]	ἐπιτηδείοις, οὐ κατ´ ἐκεῖνο μόνον	ὅτι	ἥ τε ὀργὴ καὶ τὸ
[37, 35]	ἐλπίδα ἅμα τῇ ἕῳ λαβών,	ὅτι	ἱερῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ
[37, 29]	ἔκ τε οὖν τούτου, καὶ	ὅτι	καὶ ἄλλως φήμη τις ἐγένετο
[37, 14]	ἔχοντες οὐκ εὐθὺς ὡμολόγησαν, οὐχ	ὅτι	καὶ ἀνθίστασθαί οἱ διενοοῦντο, ἀλλ´
[37, 10]	δόξαν τοῖς πολλοῖς ἐχώρησε, καὶ	ὅτι	καὶ ὁ Κατιλίνας ἐπὶ τοῖς
[37, 35]	ἐποιοῦντο. ~διῆλθε μὲν οὖν λόγος	ὅτι	καὶ ὁ Κράσσος ἐν αὐτοῖς
[37, 8]	ἐν τῇ ἀγορανομίᾳ ἐπῃνέθη, ἀλλ´	ὅτι	καὶ τὰ Ῥωμαῖα καὶ τὰ
[37, 40]	κρατήσαντας πολὺ τῶν κοινῶν ὀδύρασθαι,	ὅτι	καὶ τοιούτους καὶ τοσούτους, εἰ
[37, 42]	δούσης, καὶ προσέτι καὶ προειπούσης	ὅτι,	κἂν αὖθίς τις εὐθῦναί τινα
[37, 42]	πρὸς τοῦ Μετέλλου τοῦ Νέπωτος	ὅτι	μάλιστα εἶχον. οὐ μὴν καὶ
[37, 54]	μὴ τυχὼν δέ, τοῦ Κάτωνος	ὅτι	μάλιστα ἐναντιωθέντος, ἐκεῖνα μὲν εἴασε·
[37, 10]	τοῦ Καίσαρος τοῦ Ἰουλίου τοῦθ´	ὅτι	μάλιστα παρασκευάσαντος. οὕτω καὶ τοὺς
[37, 51]	οὐκ ἠρέσκετο. πρόφασιν δὲ ἐποιήσατο	ὅτι	μὴ κατὰ τὰ πάτρια ἡ
[37, 51]	τοῦτο, καταφανὲς μέντοι πᾶσιν ἐγένετο	ὅτι	μηδὲ τὰς εὐεργεσίας παρὰ τῶν
[37, 50]	καὶ ὁ μὲν οὕτω γνοὺς	ὅτι	μηδὲν ὄντως ἴσχυεν, ἀλλὰ τὸ
[37, 52]	ἀνακειμένην ἰδὼν ἀνεστέναξε, καὶ κατωδύρατο	ὅτι	μηδέν πω μέγα ἔργον ἐπεποιήκει.
[37, 55]	διά τε τἆλλα καὶ μάλισθ´	ὅτι	ὁ μὲν οὐκ ἐῶν τινα
[37, 55]	πάσης φιλίας ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ	ὅτι	ὁ μὲν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ὁ
[37, 7]	καὶ γὰρ εὖ ἠπίσταντο ἀμφότεροι	ὅτι,	ὁπότερος ἂν αὐτῶν τοῦ ἑτέρου
[37, 12]	τὰ βασιλικὰ γενόμενος οὐκ ἔγνω	ὅτι	οὐδὲν οὐδενὶ οὔτε τὰ ὅπλα
[37, 52]	λῃστεύωσιν, ἔργῳ δὲ εὖ εἰδὼς	ὅτι	οὐκ ἄν ποτε αὐτὸ ποιήσειαν,
[37, 55]	ἑώρα ὄντας, καὶ εὖ ἠπίστατο	ὅτι	οὔτε χωρὶς τῆς παρ´ ἐκείνων
[37, 45]	ἐνεκάλεσεν (καὶ γὰρ εὖ ἠπίστατο	ὅτι	οὐχ ἁλώσεται διὰ τὴν ἑταιρείαν)
[37, 23]	ὁ οὖν Πομπήιος εὖ εἰδὼς	ὅτι	πάνθ´ ὅσα ἐν ταῖς δυναστείαις
[37, 6]	σαφέστατα τοῖς πλεονεκτεῖν βουλομένοις ἐπιδείξας	ὅτι	πάντα ἐκ τῶν ὅπλων ἤρτηται
[37, 28]	τε ἔξω τοῦ τείχους, καὶ	ὅτι	πάντες οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες
[37, 27]	οὔτε ἄλλως ἐπείθοντό οἱ, οὔθ´	ὅτι	παρὰ τὰ νενομισμένα ἡ κρίσις
[37, 1]	πρὶν καὶ αἰσθέσθαι τὸν Ἀρτώκην	ὅτι	παρείη. ἦν δὲ ἐπ´ αὐτοῖς
[37, 35]	τινὸς διὰ τοῦτο παρ´ αὐτοῦ,	ὅτι	πλεῖστον ἐδύνατο, τύχωσι, λογοποιεῖσθαι. εἰ
[37, 30]	ἐπιθυμητάς, κἀκ τῶν συμμάχων ὡς	ὅτι	πλείστους, χρεῶν τε {καὶ} ἀποκοπὰς
[37, 38]	πλὴν καθ´ ὅσον ἀντιφιλονεικήσας προσεπώμοσεν	ὅτι	σεσωκὼς τὴν πόλιν εἴη. ~καὶ
[37, 55]	καὶ αὐτοὺς ἐκείνους συνήλλαξεν, οὐχ	ὅτι	συνενεχθῆναί σφας ἤθελεν, ἀλλ´ ὅτι
[37, 50]	οὐδὲν ἀπ´ αὐτῶν ἀπώνητο, μετεμέλετο	ὅτι	τά τε στρατόπεδα προαφῆκε καὶ
[37, 28]	τοὺς λόχους ἀθροιζομέναις ἐκκλησίαις ἐγίγνετο,	ὅτι	τε ἔξω τοῦ τείχους, καὶ
[37, 46]	περὶ Νίσιβιν, καὶ προσέτι καὶ	ὅτι	τῇ ἀδελφῇ συγγίγνοιτο, ἀφείθη δέ,
[37, 49]	αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος δὲ ὀργῇ,	ὅτι	τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καίτοι παῖδας
[37, 46]	καὶ ὁ Κάτουλος ἐπισκώπτων ἔλεγεν	ὅτι	τὴν φυλακὴν ᾔτησαν οὐχ ἵνα
[37, 7]	διελύσαντο, ὀργιζόμενος μὲν ὁ Τιγράνης	ὅτι	τῆς ἐπικουρίας οὐκ ἔτυχε, βουλόμενος
[37, 21]	τε κεκοσμημένον καὶ γραφὴν ἔχον	ὅτι	τῆς οἰκουμένης ἐστίν. οὐ μέντοι
[37, 20]	αὐτοῖς οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγας ἡμέρας,	ὅτι	τι τῶν ὁμοίων πείσονται, παρασχεῖν.
[37, 8]	οὖν Βίβουλος αὐτὸς ἐπισκώπτων ἔλεγεν	ὅτι	τὸ αὐτὸ τῷ Πολυδεύκει πεπονθὼς
[37, 26]	πολλῷ δὲ δὴ μᾶλλον ἠγανάκτει	ὅτι	τό τε πρόσχημα τῆς πολιτείας
[37, 44]	ἀποδεῖξαι. καὶ γὰρ ἐκεῖνος οὐχ	ὅτι	τοῖς φίλοις ἀλλὰ καὶ τοῖς
[37, 43]	βουλὴ ἐπεκράτησε, καὶ ἐν ἐκείνῳ	ὅτι	τὸν Πομπήιον τοῦ Νέπωτος μεταπεμφθῆναι
[37, 54]	ἐς τὰ μάλιστα αὐτοῦ τεκμηριοῖ,	ὅτι	τόν τε καιρὸν καὶ τὸ
[37, 22]	ἐκείνου, ὅστις τε ἦν καὶ	ὅτι	τοὺς πολλοὺς ἐθεράπευε, τόν τε
[37, 37]	αὐτῆς, διά τε τἆλλα καὶ	ὅτι	τῷ τε Λαβιήνῳ κατὰ τοῦ
[37, 56]	γένωνται· πάνυ γὰρ εὖ ἠπίστατο	ὅτι	τῶν μὲν ἄλλων εὐθὺς διὰ
[37, 17]	πάνθ´ ὡς εἰπεῖν, καὶ μάλισθ´	ὅτι	τῶν μὲν ἄλλων θεῶν οὐδένα
[37, 36]	γὰρ δὴ καὶ ἄλλοι, οὐχ	ὅτι	ὕπατοι ἀλλὰ καὶ ἰδιῶται, παῖδάς
[37, 29]	τότε αἰτήσαντος αὐτοῦ, καὶ πᾶν	ὁτιδήποτε	ἐνεδέχετο ὅπως ἀποδειχθῇ μηχανωμένου, δέκα
[37, 27]	ἐς τὸ Ἰανίκουλον πρὶν καὶ	ὁτιοῦν	σφας ψηφίσασθαι, καὶ τὸ σημεῖον
[37, 27]	τοῦ Καίσαρος τοῦ Λουκίου δικάζων	(οὐ	γὰρ ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ δὴ
[37, 28]	καθῃρεῖτο καὶ οἱ φύλακες ἀπηλλάσσοντο·	οὐ	γὰρ ἐξῆν μὴ φρουρουμένου τοῦ
[37, 53]	νῆσόν τινα ἐπεραιώθησαν, αὐτὸς μὲν	(οὐ	γάρ που πλοίων εὐπόρει) κατὰ
[37, 55]	ἀντιπράττειν ἢ συναγωνίζεσθαι τοῖς ἐπιτηδείοις,	οὐ	κατ´ ἐκεῖνο μόνον ὅτι ἥ
[37, 5]	καὶ τὴν σύμβασιν βεβαιώσασθαι ἐπεθύμησεν·	οὐ	μέντοι καὶ διεπράξατό τι. ὁ
[37, 48]	πολίσματος ξυλίνου πῃ ὄντος ἐνέπρησαν,	οὐ	μέντοι καὶ εἷλον αὐτό· ὁ
[37, 28]	τῷ Λαβιήνῳ καὶ αὖθις δικάσασθαι,	οὐ	μέντοι καὶ ἐποίησεν αὐτό· ~ὁ
[37, 21]	ἔχον ὅτι τῆς οἰκουμένης ἐστίν.	οὐ	μέντοι καὶ ἐπωνυμίαν τινὰ προσεπέθετο,
[37, 25]	πως τὸ οἰώνισμα ἐκεῖνο ποιηθῆναι,	οὐ	μέντοι καὶ καθαρὸν ἐγένετο. ἔξεδροι
[37, 58]	διαλάθωσι, μέχρις ἂν ἱκανῶς παρασκευάσωνται.	οὐ	μέντοι καὶ τὸ δαιμόνιον τὰ
[37, 13]	φαρμάκῳ προαπαλλάξας τὸ λοιπὸν ἐξέπιεν,	οὐ	μέντοι οὔτε δι´ ἐκείνου οὔτε
[37, 35]	καὶ τῶν συλληφθέντων τις ἐμήνυσεν,	οὐ	μέντοι πολλοὶ ἐπίστευσαν· οἱ μὲν
[37, 50]	ὡς τοῦ Μετέλλου τοῦτ´ ἀξιώσαντος,	οὐ	μὴν ἐπιστεύετο· τὸ γὰρ φρόνημα
[37, 57]	τι τῶν ὁμοίων οἱ διεδείκνυντο,	οὐ	μὴν καὶ διαρκεῖς, ἅτε ἐξ
[37, 42]	τοῦ Νέπωτος ὅτι μάλιστα εἶχον.	οὐ	μὴν καὶ ὦφλε τότε οὐδέν·
[37, 41]	πάντων τῶν δεινῶν ἀπηλλαγμένοι μετέβαλον.	~οὐ	μὴν οἵ γε σύμμαχοι οἱ
[37, 21]	ἐκείνων τῶν ἔργων ἐκέκτητο, ἠρκέσθη.	οὐ	μὴν οὐδ´ ἄλλην τινὰ τιμὴν
[37, 3]	οὐ τὴν ἐπιτηδειοτάτην αὐτοὺς ἤγαγον.	οὐ	μὴν οὐδ´ ὁ ποταμὸς ἐν
[37, 44]	καὶ τὸ αὑτοῦ ὄνομα ἀντεπιγράψῃ.	οὐ	μὴν οὕτω γε χαρίζεσθαι αὐτῷ
[37, 18]	δὲ καὶ ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους,	οὐ	πάλαι ποτὲ ὡς λόγῳ εἰπεῖν
[37, 56]	τῆς ἐκείνων φιλίας, αὐτῶν δ´	οὐ	πολλῷ ὕστερον δι´ ἀλλήλων κρατήσοι.
[37, 46]	ἀεὶ πρὸ παντὸς προτιμήσας ἐτελεύτησεν	οὐ	πολλῷ ὕστερον· ἐν δὲ δὴ
[37, 3]	~κἀκ τούτου μαθὼν ὁ Πομπήιος	οὐ	πόρρω τὸν Φᾶσιν ὄντα, καὶ
[37, 10]	αὐτῇ συνιστὰς ἐς φόβον σφᾶς	οὐ	σμικροῦ πολέμου ἐνέβαλεν. ἐπράχθη δὲ
[37, 13]	γὰρ φάρμακον, καίτοι θανάσιμον ὄν,	οὐ	συνεῖλεν αὐτόν, ἐπειδὴ πολλῇ καθ´
[37, 3]	σφων, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ὄντες,	οὐ	τὴν ἐπιτηδειοτάτην αὐτοὺς ἤγαγον. οὐ
[37, 3]	αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοὺς Ἀλβανοὺς	οὐ	τὴν συντομωτάτην, ὅπως σφᾶς καὶ
[37, 18]	δὲ δύο λόγους, ἄλλως μὲν	οὐ	χαλεποὺς γνωσθῆναι, θεωρίας δέ τινος
[37, 2]	διαβατόν πῃ τοῦ θέρους γενόμενον	οὐ	χαλεπῶς, ἄλλως τε καὶ μηδενὸς
[37, 9]	αὐτοὺς ἐσάγειν ἐδόκει, τῷ δὲ	οὔ)	οὐδὲν οὐδὲ τῶν ἄλλων ἔπραξαν,
[37, 41]	αὐτοὺς ἐκφαίνοντος, ἐλεγχόμενοι ἐδικαιοῦντο, μέχρις	οὗ	ἐσαγγείλας τινὰς τά τε ὀνόματα
[37, 1]	ἔνθεν μὲν {τοῦ Καυκάσου παρατείνοντος,	οὗ	καὶ ἐπὶ τῇ φυλακῇ τῶν
[37, 47]	δὴ χώραν ἀδεῶς ἐλεηλάτει, μέχρις	οὗ	ὅ τε Κατούγνατος ὁ τοῦ
[37, 2]	προαποστείλῃ, χρόνον τινὰ ἐπέσχε, μέχρις	οὗ	οἱ Ῥωμαῖοι καὶ τὸν Πέλωρον
[37, 17]	ἕνα δέ τινα ἰσχυρῶς σέβουσιν.	οὐδ´	ἄγαλμα οὐδὲν οὐδ´ ἐν αὐτοῖς
[37, 21]	ἔργων ἐκέκτητο, ἠρκέσθη. οὐ μὴν	οὐδ´	ἄλλην τινὰ τιμὴν ὑπέρογκον λαβεῖν
[37, 50]	αὐτὸν βουληθέντων οὐκ ἠθέλησεν. οὔκουν	οὐδ´	αὖθις ἀπειλήσαντι τῷ Φλαουίῳ μηδὲ
[37, 3]	ἐπιχωρίων ἐλάμβανον, καὶ διὰ τοῦτο	οὐδ´	ἐκακούργουν οὐδέν. ~καί σφισι διαβεβηκόσιν
[37, 17]	ἰσχυρῶς σέβουσιν. οὐδ´ ἄγαλμα οὐδὲν	οὐδ´	ἐν αὐτοῖς ποτε τοῖς Ἱεροσολύμοις
[37, 20]	οὐκ ἠθέλησε φόβον τινὰ αὐτοῖς	οὐδ´	ἐπ´ ὀλίγας ἡμέρας, ὅτι τι
[37, 35]	ἐπίστευσαν· οἱ μὲν γὰρ ἀρχὴν	οὐδ´	ἠξίουν τοιοῦτό τι ἐς αὐτὸν
[37, 44]	πόλεως ἐξόν. ~γενομένου δὲ τούτου	οὐδ´	ὁ Καῖσαρ (ἐστρατήγει δέ) οὐδὲν
[37, 3]	ἐπιτηδειοτάτην αὐτοὺς ἤγαγον. οὐ μὴν	οὐδ´	ὁ ποταμὸς ἐν δέοντί σφισιν
[37, 21]	τῶν ὁμοίων πείσονται, παρασχεῖν. ~οὔκουν	οὐδ´	ὄνομα οὐδέν, καίτοι πολλὰ ἀπὸ
[37, 26]	ἐταράττετο. ὁ μὲν γὰρ Ῥαβίριος	οὐδ´	ὡμολόγει τὸν φόνον, ἀλλ´ ἄπαρνος
[37, 18]	ἀρξάμενον· οἱ γοῦν ἀρχαῖοι Ἕλληνες	οὐδαμῇ	αὐτό, ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι,
[37, 39]	Κέλερ πρὸς ταῖς Φαισούλαις προσεδρεύοντες	οὐδαμῇ	προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι ἠναγκάσθη,
[37, 24]	αἰτῆσαι, ὡς οὐχ ὅσιον ὂν	οὐδὲ	αἴτησιν αὐτῆς, πρὶν συγχωρηθῆναι, γενέσθαι.
[37, 44]	ἐπὶ τῷ Νέπωτι ἐδέδοκτο, ὑπομεῖναι.	οὐδὲ	γὰρ οὐδὲ ἐκείνου ἕνεκα ταῦτ´
[37, 44]	Νέπωτι ἐδέδοκτο, ὑπομεῖναι. οὐδὲ γὰρ	οὐδὲ	ἐκείνου ἕνεκα ταῦτ´ ἐποίει, ἀλλ´
[37, 37]	τὸ κατατυχεῖν ὧν ἐσπούδαζεν ἐξίστατο·	οὐδὲ	ἔμελέν οἱ τῆς αὐτίκα ταπεινότητος
[37, 3]	συχνοῖς ἐλυμήνατο. ὡς δ´ οὖν	οὐδὲ	ἐνταῦθα ἀντίπαλόν τι αὐτοῖς ὤφθη,
[37, 38]	καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν ἐνεκωμίαζεν) ἐσίγασαν,	οὐδὲ	ἐπέτρεψαν αὐτῷ ἔξω τι τοῦ
[37, 30]	ᾑρέθησαν, καὶ ἐκεῖνος οὐκέτι λάθρᾳ,	οὐδὲ	ἐπὶ τὸν Κικέρωνα τούς τε
[37, 13]	καὶ μεγίστῃ τῇ τύχῃ χρησάμενος	οὐδὲ	τὴν τελευτὴν τοῦ βίου ἁπλῆν
[37, 20]	τι περὶ αὐτῶν, ἀφῆκεν, οὐδὲν	οὐδὲ	τοῦ ἐς τὰ νικητήρια αὐταῖς
[37, 55]	καίπερ ἀντιπράττοντάς σφισι προσθέσθαι. ~καὶ	οὐδὲ	τοῦτ´ αὐτῷ ἀπέχρησεν, ἀλλὰ καὶ
[37, 9]	ἐδόκει, τῷ δὲ οὔ) οὐδὲν	οὐδὲ	τῶν ἄλλων ἔπραξαν, ἀλλὰ καὶ
[37, 22]	καὶ δήμου ἐραστής τε ὡς	οὐδεὶς	ἄλλος ἐγίγνετο, καὶ τὴν ὑπὲρ
[37, 40]	κατέκοψεν· οὔτε γὰρ ἔφυγεν αὐτῶν	οὐδείς,	καὶ ἐν χώρᾳ πάντες ἔπεσον,
[37, 57]	καὶ ἄνευ τινὸς ἰδίας πλεονεξίας	οὐδεὶς	τῶν τότε τὰ κοινὰ πλὴν
[37, 15]	ὁ οὖν Πομπήιος Ὑρκανὸν μὲν	οὐδεμίαν	ἀξιόχρεων ἰσχὺν ἔχοντα ἀμαχεὶ εὐθὺς
[37, 23]	παρασκευῆς διδόμενα ἔχει, καὶ δόξαν	οὐδεμίαν	τοῖς λαβοῦσιν αὐτά, ὡς καὶ
[37, 50]	ἠδυνήθη ποτὲ εἶχεν, ἔργῳ δὲ	οὐδὲν	ἀπ´ αὐτῶν ἀπώνητο, μετεμέλετο ὅτι
[37, 49]	ἤ τι διαπράσσειν ἠπίστατο) πρὸς	οὐδὲν	αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος δὲ ὀργῇ,
[37, 3]	πορευόμενος ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων	οὐδὲν	δεινὸν ἔπαθεν, ὑπὸ δὲ δὴ
[37, 14]	καὶ ὃς τῷ μὲν Μιθριδάτῃ	οὐδὲν	ἐλυμήνατο, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς
[37, 45]	ἄρρεν ἐπετέλουν, αἰσχύναντος, ἐκείνῳ μὲν	οὐδὲν	ἐνεκάλεσεν (καὶ γὰρ εὖ ἠπίστατο
[37, 9]	αὐτῶν ἐν τῷ ὑστέρῳ ἔτει	οὐδὲν	ἐποίησαν, ἐμποδισάντων σφᾶς τῶν δημάρχων
[37, 23]	φέρει, οὐκ ἐπέτρεψεν ἀρχὴν οὐδενὶ	οὐδὲν	ἐσηγήσασθαι. καὶ πολύ γε τοῦτο
[37, 42]	ἐφοβήθη τε ὁ Νέπως καὶ	οὐδὲν	ἔτ´ ἐκίνησεν. ~ἔν τε οὖν
[37, 44]	οὐδ´ ὁ Καῖσαρ (ἐστρατήγει δέ)	οὐδὲν	ἔτ´ ἐνεωτέρισεν. ἔπραττε μὲν γὰρ
[37, 10]	Γαΐου Ἀντωνίου ὑπατεύσαντος, ὅτε Μιθριδάτης	οὐδὲν	ἔτι δεινὸν τοὺς Ῥωμαίους εἰργάσατο
[37, 14]	αὐτοῦ συναποσβηκέναι τῇ ψυχῇ νομίζων	οὐδὲν	ἔτι τῷ νεκρῷ μάτην ὠργίζετο·
[37, 28]	μὴ φρουρουμένου τοῦ χωρίου ἐκείνου	οὐδὲν	ἔτι χρηματισθῆναι. τοῦτο δὲ ἐν
[37, 3]	καὶ διὰ τοῦτο οὐδ´ ἐκακούργουν	οὐδέν.	~καί σφισι διαβεβηκόσιν ἤδη τὸν
[37, 21]	πείσονται, παρασχεῖν. ~οὔκουν οὐδ´ ὄνομα	οὐδέν,	καίτοι πολλὰ ἀπὸ τῶν κατειργασμένων
[37, 6]	ἀπηγόρευε μὴ διαβαίνειν. ἐπειδή τε	οὐδὲν	μέτριον ἀπεκρίνατο, εὐθὺς ἐπὶ τὸν
[37, 32]	ἰσχυρόν τι προσλάβῃ. ὡς δ´	οὐδέν	οἱ προεχώρει (ὅ τε γὰρ
[37, 52]	αὐτοῦ μέγα ποτὲ δυνηθέντας ζηλῶν,	οὐδὲν	ὀλίγον ἐφρόνει, ἀλλ´ ἤλπιζεν, ἄν
[37, 17]	τινα ἰσχυρῶς σέβουσιν. οὐδ´ ἄγαλμα	οὐδὲν	οὐδ´ ἐν αὐτοῖς ποτε τοῖς
[37, 20]	ψηφισαμένου τι περὶ αὐτῶν, ἀφῆκεν,	οὐδὲν	οὐδὲ τοῦ ἐς τὰ νικητήρια
[37, 9]	ἐσάγειν ἐδόκει, τῷ δὲ οὔ)	οὐδὲν	οὐδὲ τῶν ἄλλων ἔπραξαν, ἀλλὰ
[37, 12]	βασιλικὰ γενόμενος οὐκ ἔγνω ὅτι	οὐδὲν	οὐδενὶ οὔτε τὰ ὅπλα οὔτε
[37, 11]	πολλῶν δὲ καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος,	οὐδὲν	οὔτε ἀτόλμητον οὔτε ἀνέλπιστόν οἱ
[37, 23]	αὐτῷ ταῦτ´ ἔδοσαν, ἐλθόντι δὲ	οὐδέν,	πάντως ἄν που καὶ ἕτερα
[37, 54]	ὥστε καὶ ἐκ τούτου μικρὸν	οὐδὲν	προσδοκῶν τὰ μὲν νικητήρια ἑκὼν
[37, 16]	ταύτην τὸν μὲν ἄλλον χρόνον	οὐδὲν	σπουδῇ ἔπραττον, ταῖς δὲ δὴ
[37, 17]	ἐπτόηνται, πολλοῖς τε εἴρηται καὶ	οὐδὲν	τῇδε τῇ ἱστορίᾳ προσήκει· ~τὸ
[37, 42]	οὐ μὴν καὶ ὦφλε τότε	οὐδέν·	τῆς γὰρ γερουσίας ἄδειαν πᾶσι
[37, 16]	Κρόνου δὴ ὠνομασμένας διαλείποντες, καὶ	οὐδὲν	τὸ παράπαν ἐν αὐταῖς δρῶντες,
[37, 7]	τοῦ βαρβάρου ἐφαύλισεν, ἀντειπὼν μὲν	οὐδέν,	φήσας δὲ ὑπὲρ ὁρίων τινῶν
[37, 54]	γαυρούμενος ἔφερεν, ἄλλον δὲ ἀναβάτην	οὐδένα	ἀνεδέχετο. ὥστε καὶ ἐκ τούτου
[37, 22]	ἀκριβῶς, καὶ ἕνα μὲν ἀνθρώπων	οὐδένα	ἐθαύμαζε, τὸ δὲ δὴ κοινὸν
[37, 12]	ὀργῇ προκατελάμβανε, καὶ ἦν πρὸς	οὐδένα	ἔτι πιστός, ἀλλὰ καὶ τῶν
[37, 1]	ὅ τε οὖν Ἀρτώκης ἐκπλαγεὶς	οὐδένα	καιρὸν ὥστε συντάξασθαι ἔσχεν, ἀλλὰ
[37, 17]	ὅτι τῶν μὲν ἄλλων θεῶν	οὐδένα	τιμῶσιν, ἕνα δέ τινα ἰσχυρῶς
[37, 23]	σφισι φέρει, οὐκ ἐπέτρεψεν ἀρχὴν	οὐδενὶ	οὐδὲν ἐσηγήσασθαι. καὶ πολύ γε
[37, 12]	γενόμενος οὐκ ἔγνω ὅτι οὐδὲν	οὐδενὶ	οὔτε τὰ ὅπλα οὔτε τὰ
[37, 37]	καὶ οὔτε λόγου οὔτε ἔργου	οὐδενὸς	ἐς τὸ κατατυχεῖν ὧν ἐσπούδαζεν
[37, 17]	πολλὰ {ἃ} ποιοῦσι, καὶ ἔργου	οὐδενὸς	σπουδαίου προσάπτονται. καὶ τὰ μὲν
[37, 44]	οὕτω πάντες τὸν Πομπήιον ἐδέδισαν	(οὐδέπω	γὰρ τὰ στρατεύματα ἀφήσων δῆλος
[37, 47]	καὶ Μάλλιος μὲν Λεντῖνος ἐπὶ	Οὐεντίαν	πόλιν στρατεύσας οὕτως αὐτοὺς κατέπληξεν
[37, 41]	δὲ τῶν λανθανόντων μηνύσει Λουκίου	Οὐεττίου	ἀνδρὸς ἱππέως, συγκοινωνήσαντος μέν σφισι
[37, 27]	γὰρ οὔτε ἄλλως ἐπείθοντό οἱ,	οὔθ´	ὅτι παρὰ τὰ νενομισμένα ἡ
[37, 25]	καὶ ἄλλα τε αὐτοῖς σημεῖα	οὐκ	αἴσια συνηνέχθη· κεραυνοί τε γὰρ
[37, 52]	ἔργῳ δὲ εὖ εἰδὼς ὅτι	οὐκ	ἄν ποτε αὐτὸ ποιήσειαν, κἀκ
[37, 16]	πάσαις ταῖς ἡμέραις ὁμοίως ἠμύνοντο,	οὐκ	ἂν αὐτὸ ἐχειρώσατο· νῦν δὲ
[37, 56]	τούτων δυνήσεσθαί τι ἀεὶ καὶ	οὐκ	ἂν θατέρῳ ποτὲ αὐτῶν προσκροῦσαι
[37, 40]	καὶ ἄλλους τρισχιλίους προθυμότατα ἀγωνιζομένους	οὐκ	ἀναιμωτὶ κατέκοψεν· οὔτε γὰρ ἔφυγεν
[37, 5]	ἔγραψε μέν τινα τῷ Φραάτῃ,	οὐκ	ἀνέμεινε δὲ ἀντιπεμφθῆναί τι, ἀλλ´
[37, 57]	διαρκεῖς, ἅτε ἐξ ἐπιτηδεύσεως ἀλλ´	οὐκ	ἀπ´ ἀρετῆς ἐμφύτου ὁρμώμενοι, ἦσαν.
[37, 23]	ὄντως καὶ ὄνομα καὶ ἔργον	οὐκ	ἀπ´ ἐνδείξεως ἀλλ´ ἐξ ἀληθείας
[37, 51]	ᾔτησε μὲν εὐθὺς τὴν δημαρχίαν,	οὐκ	ἀπεδείχθη δὲ ἐναντιωθέντος οἱ τοῦ
[37, 7]	γὰρ ὁ Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι αὐτάς,	οὐκ	ἀπέλαβε δέ, ἀλλ´ ἔς τε
[37, 16]	τὸ ἱερὸν προκατασχόντων τῶν ἑτέρων	οὐκ	ἀπόνως εἷλεν· ἐπί τε γὰρ
[37, 7]	τε τοῖς κατειργασμένοις ἔφασκε, καὶ	οὐκ	ἐβούλετο μὴ πλειόνων ὀρεγόμενος καὶ
[37, 12]	ἐς πάντα τὰ βασιλικὰ γενόμενος	οὐκ	ἔγνω ὅτι οὐδὲν οὐδενὶ οὔτε
[37, 23]	τῶν διδόντων αὐτὰ σχήσειν ἔμελλεν,	οὐκ	ἐδέχετο. ~καὶ ταῦτα μὲν ἀνὰ
[37, 31]	τινῶν, ἃ τὸν μὲν γράψαντα	οὐκ	ἐδήλου, τῷ δὲ δὴ Κράσσῳ
[37, 9]	δημάρχου γνώμῃ, ἐπειδὴ ἐπεπόλαζον καὶ	οὐκ	ἐδόκουν ἐπιτήδειοί σφισιν εἶναι συνοικεῖν.
[37, 27]	ἀλλὰ πρὸς αὐτοῦ τοῦ στρατηγοῦ	οὐκ	ἐξὸν αἱρεθέντες. καὶ ἐφῆκε μὲν
[37, 42]	τῇ βουλῇ κατεσκευάζετο· ὡς γὰρ	οὐκ	ἐξόν σφισιν ἄνευ τοῦ δήμου
[37, 29]	αὐτοῦ πολλὴν ἐποιήσατο· ἐπειδή τε	οὐκ	ἔπεισέ σφας ψηφίσασθαί τι ὧν
[37, 51]	τῆς ἀρχῆς μεταδίδοσθαι, ὡς δ´	οὐκ	ἔπεισε, τήν τε εὐγένειαν ἐξωμόσατο
[37, 23]	ἐκ κολακείας ὑπάρξαντά σφισι φέρει,	οὐκ	ἐπέτρεψεν ἀρχὴν οὐδενὶ οὐδὲν ἐσηγήσασθαι.
[37, 24]	κινδύνοις, καὶ μάλιστα τοῖς ἐμφυλίοις,	οὐκ	ἐποιεῖτο· ἄλλως τε γὰρ παγχάλεπόν
[37, 51]	νόμου καὶ ἕτερον ἀντεγγράψαι. καὶ	οὐκ	ἐπράχθη μὲν τοῦτο, καταφανὲς μέντοι
[37, 47]	οἰκούντων ἐπεκούρησάν σφισι. τότε γὰρ	οὐκ	ἐτόλμησε μὲν αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ
[37, 29]	καὶ προσπαρωξυγκὼς τὸν Κατιλίναν, καὶ	οὐκ	ἐτόλμησεν ἁπλῶς ἐς τὴν ἐκκλησίαν
[37, 7]	ὁ Τιγράνης ὅτι τῆς ἐπικουρίας	οὐκ	ἔτυχε, βουλόμενος δὲ ὁ Φραάτης
[37, 14]	Βοσπόρου ἔτι καὶ τότε ἔχοντες	οὐκ	εὐθὺς ὡμολόγησαν, οὐχ ὅτι καὶ
[37, 37]	συνηγώνιστο καὶ τὸν Λέντουλον ἀποθανεῖν	οὐκ	ἐψήφιστο, λαβὼν τοῦτό τε ἔπραξε,
[37, 55]	καὶ μάλισθ´ ὅτι ὁ μὲν	οὐκ	ἐῶν τινα αὐξηθῆναι τοῖς τε
[37, 20]	ἀσθενείας γε πάντως ἂν ὁμολογησάντων,	οὐκ	ἠβουλήθη τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ´ εὐθύς,
[37, 13]	καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν ἀποκτεῖναι σπουδάσας	οὐκ	ἠδυνήθη, ἀλλὰ τοῦτο μὲν φαρμάκῳ
[37, 29]	ἵν´ ὕπατος εὐθὺς χειροτονηθῇ, φονεῦσαι,	οὐκ	ἠδυνήθη δέ. ὁ γὰρ Κικέρων
[37, 52]	τινὸς πόνου καθήρας ἡσυχίαν ἔχειν,	οὐκ	ἠθέλησε· δόξης τε γὰρ ἐπιθυμῶν,
[37, 20]	μίσει τοῖς ἀνθρώποις ἠπίστατο ὄντα,	οὐκ	ἠθέλησε φόβον τινὰ αὐτοῖς οὐδ´
[37, 50]	ἄλλων δημάρχων ἐξελέσθαι αὐτὸν βουληθέντων	οὐκ	ἠθέλησεν. οὔκουν οὐδ´ αὖθις ἀπειλήσαντι
[37, 51]	καὶ τοῖς πραττομένοις ὑπ´ αὐτοῦ	οὐκ	ἠρέσκετο. πρόφασιν δὲ ἐποιήσατο ὅτι
[37, 17]	δὲ ἐπίκλησις αὕτη ἐκείνοις μὲν	οὐκ	οἶδ´ ὅθεν ἤρξατο γενέσθαι, φέρει
[37, 39]	τέως μὲν γὰρ καίπερ δύναμιν	οὐκ	ὀλίγην ἔχων ἐκαραδόκει τὰ τοῦ
[37, 41]	τῶν δὲ καὶ ἐς ἑτέρους	οὐκ	ὀρθῶς ὑποπτευόντων, ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ
[37, 7]	ἄδικον εἶναι τότε ἔλεγεν ὅτ´	οὐκέτ´	αὐτοῖς χρῆσθαι ἐδύνατο. τάς τε
[37, 41]	ὑγιὲς πράττειν, τὸ μὲν γραμματεῖον	οὐκέτ´	αὐτῷ ἔδωκαν, μὴ καὶ ἀπαλείψῃ
[37, 31]	τὰ μὲν ἐν τῷ ἄστει	οὐκέτ´	ἐνεωτερίσθη, ὥστε καὶ ἐπὶ συκοφαντίᾳ
[37, 30]	τε ἕτεροι ᾑρέθησαν, καὶ ἐκεῖνος	οὐκέτι	λάθρᾳ, οὐδὲ ἐπὶ τὸν Κικέρωνα
[37, 41]	καὶ οὕτως αἰδεσθεὶς καὶ φοβηθεὶς	οὐκέτι	πολλοὺς ἐνέδειξε. θορύβου δ´ οὖν
[37, 50]	ἐξελέσθαι αὐτὸν βουληθέντων οὐκ ἠθέλησεν.	οὔκουν	οὐδ´ αὖθις ἀπειλήσαντι τῷ Φλαουίῳ
[37, 21]	τι τῶν ὁμοίων πείσονται, παρασχεῖν.	~οὔκουν	οὐδ´ ὄνομα οὐδέν, καίτοι πολλὰ
[37, 7]	Πομπήιον καὶ αἰσχυνθῆναι καὶ καταπλαγῆναι.	~οὔκουν	οὔτε τῷ Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν οὔτε
[37, 9]	καὶ ἀμυδρὰ ἐγένετο. τά τε	οὖν	ἄλλα ἐξεθύοντο τοῖς μάντεσι πειθόμενοι,
[37, 40]	καὶ συμμάχους ἀπωλωλέκεσαν. ὁ δ´	οὖν	Ἀντώνιος τήν τε κεφαλὴν αὐτοῦ
[37, 10]	ἀρχόντων, βραχέα μὲν μνήμης δ´	οὖν	ἄξια πρὸς τοὺς τῶν ἀνθρωπείων
[37, 1]	τῶν ἐσβολῶν ὠχύρωτο. ὅ τε	οὖν	Ἀρτώκης ἐκπλαγεὶς οὐδένα καιρὸν ὥστε
[37, 23]	ἦν, ἀντεῖπεν. ~ἀπόντι μὲν δὴ	οὖν	αὐτῷ ταῦτ´ ἔδοσαν, ἐλθόντι δὲ
[37, 8]	δοκεῖν ἅπαντα αὐτὸς ἀνηλωκέναι. ὁ	οὖν	Βίβουλος αὐτὸς ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὅτι
[37, 26]	αἱ τιμωρίαι αὐτῶν ἐκολούοντο. ἡ	οὖν	γερουσία δεινὸν μὲν καὶ ἄλλως
[37, 22]	τῆς ἀτυραννεύτου διαίτης ἔπραττε. τοιοῦτος	οὖν	δή τις ὢν ἔς τε
[37, 14]	τε συμμάχους αὐτὸν ἀνέγραψεν. ὡς	οὖν	ἐκεῖνός τε ἀπωλώλει καὶ τὰ
[37, 56]	ἀμφοτέροις σφίσι ποιεῖ. ~τούτων δὴ	οὖν	ἕνεκα καὶ ὁ Καῖσαρ τότε
[37, 56]	καὶ ἔσχεν οὕτως. {τούτων} μὲν	οὖν	ἕνεκα καὶ συνεβίβασεν αὐτοὺς καὶ
[37, 11]	ἀδοξίᾳ ζῆν ἤθελεν. αὐτὸς μὲν	οὖν	ἐπὶ τούτοις ἔρρωτο· ὅσῳ γὰρ
[37, 52]	ὃ καὶ ἐγένετο. τούτους τε	οὖν	ἐς ὅπλα ἐλθόντας ὑπηγάγετο· καὶ
[37, 58]	παμπληθεῖς ἀπώλοντο. ἐκεῖνα μὲν δὴ	οὖν	καθάπερ εἰκὼν τῶν μελλόντων σφίσι
[37, 29]	τῷ δεκασμῷ τεταγμένοις προσνομοθετῆσαι. τοῦτ´	οὖν	καὶ ἐκεῖνος δι´ ἑαυτόν, ὅπερ
[37, 43]	ἀπ´ αὐτῆς ἀποτριβῆναι, ἐπέτρεψαν. φοβηθεὶς	οὖν	καὶ τότε ὁ Νέπως ἔκ
[37, 1]	τοῦτο ἀνελπίστῳ οἱ ἐπίθηται. προμαθὼν	οὖν	καὶ τοῦτο ὁ Πομπήιος ἔς
[37, 41]	οὐκέτι πολλοὺς ἐνέδειξε. θορύβου δ´	οὖν	καὶ ὣς ἔν τε τῇ
[37, 38]	καὶ κρείττονας ὑπήρχετο. ~τῷ μὲν	οὖν	Καίσαρι διὰ ταῦθ´ οἱ πολλοὶ
[37, 35]	ὀργῆς μᾶλλον ἐποιοῦντο. ~διῆλθε μὲν	οὖν	λόγος ὅτι καὶ ὁ Κράσσος
[37, 20]	Ἰταλίαν ἐκομίσθη. πολλὰς μὲν δὴ	οὖν	μάχας ἐνίκησε, πολλοὺς δὲ καὶ
[37, 3]	ποθέν, συχνοῖς ἐλυμήνατο. ὡς δ´	οὖν	οὐδὲ ἐνταῦθα ἀντίπαλόν τι αὐτοῖς
[37, 13]	φαρμάκου ὁποιουδηποτοῦν λῆψιν ἀπημβλύνθη. ὡς	οὖν	οὔτε δι´ ἑαυτοῦ ἀνηλίσκετο καὶ
[37, 40]	Πετρεΐῳ τὴν μάχην ἐπέτρεψε. ~συμβαλὼν	οὖν	οὗτός σφισι τὸν Κατιλίναν καὶ
[37, 51]	ἐξῆν τοῦτο γίγνεσθαι. ταῦτά τε	οὖν	οὕτως ἐπράχθη, καὶ ἐπειδὴ τὰ
[37, 10]	πραγμάτων πολλάκις ποιοῦσι. τοῦτό τε	οὖν	παρὰ δόξαν τοῖς πολλοῖς ἐχώρησε,
[37, 4]	ὁ Ὀροίσης προσιὼν ἠγγέλθη. ὁ	οὖν	Πομπήιος βουληθεὶς αὐτόν, πρὶν τὸ
[37, 50]	ἐν τῇ πόλει κατέμεινεν. ὁ	οὖν	Πομπήιος ἐπειδὴ μηδὲν διά τε
[37, 23]	ἄκοντες ἔπραξαν, δῆλόν ἐστιν. ὁ	οὖν	Πομπήιος εὖ εἰδὼς ὅτι πάνθ´
[37, 15]	καὶ τὰς πόλεις στασιάζοντες. ὁ	οὖν	Πομπήιος Ὑρκανὸν μὲν οὐδεμίαν ἀξιόχρεων
[37, 15]	τῷ Πομπηίῳ πάντα ἐπιδεῖξαι) ~ὡς	οὖν	τά τε ἐνταῦθα κατείργαστο καὶ
[37, 27]	τοῖς φαυλοτάτοις ἐπετρέπετο. ~σπουδαί τε	οὖν	ταραχώδεις καὶ φιλονεικίαι ἀφ´ ἑκατέρων
[37, 31]	ἑτέρων ἔργων ὁμοίων ἐπεθύμει. ~παρασκευαζομένων	οὖν	ταῦτα αὐτῶν, μηνύεται τῷ Κικέρωνι
[37, 12]	τέκνων ὑποτοπήσας τινὰ ἀπέσφαξεν. ἰδὼν	οὖν	ταῦτα υἱός τις αὐτοῦ Φαρνάκης,
[37, 47]	ἔχων ἀγωνοθετῇ, γίγνεται. ~ἐν μὲν	οὖν	τῇ πόλει ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη,
[37, 35]	ἐδύνατο, τύχωσι, λογοποιεῖσθαι. εἰ δ´	οὖν	τισι καὶ πιστὸν ἐδόκει εἶναι,
[37, 2]	διαβῆναι, τοῦτον ἐπισπασάμενος ἀπεδίδρασκεν. ἰδὼν	οὖν	τοῦθ´ ὁ Πομπήιος ἐπεδίωξέ τε
[37, 50]	νυκτερεύσων κατὰ χώραν παρεσκευάζετο. μαθὼν	οὖν	τοῦθ´ ὁ Πομπήιος, καὶ αἰσχυνθείς
[37, 39]	τὸ συνώμοτον ἐθελοκακήσειν ἔσχεν. ὑποπτεύσας	οὖν	τοῦτ´ ἐκεῖνος, καὶ μήτε δι´
[37, 48]	γὰρ Κατούγνατος ἐπελθὼν ἐκώλυσε. μαθὼν	οὖν	τοῦτο ὁ Πομπτῖνος ἐπεστράτευσέ τε
[37, 9]	ἐπωνυμία αὐτοῦ γίγνεται. ~ἐπὶ μὲν	οὖν	τούτοις ἔχαιρον οἱ Ῥωμαῖοι, τὰ
[37, 12]	πρὸς τὸν Πομπήιον ἐκόμισαν. ~ἐπ´	οὖν	τούτοις τοὺς μὲν ἐφώρα καὶ
[37, 15]	καὶ τότε ἔτ´ ἐπολέμει. ἐπ´	οὖν	τοῦτον τούς τε πλησιοχώρους αὐτῷ
[37, 29]	αὐτὸν ἐξεπίτηδες, ἐνεδύσατο. ἔκ τε	οὖν	τούτου, καὶ ὅτι καὶ ἄλλως
[37, 43]	οὐδὲν ἔτ´ ἐκίνησεν. ~ἔν τε	οὖν	τούτῳ ἡ βουλὴ ἐπεκράτησε, καὶ
[37, 52]	πω μέγα ἔργον ἐπεποιήκει. ἀπ´	οὖν	τούτων, ἐξὸν αὐτῷ εἰρηνεῖν, ὥσπερ
[37, 1]	καὶ μάχῃ νικηθέντες, ἐνέδοσαν. κρατήσας	οὖν	τῶν διόδων ὁ Πομπήιος φρουράν
[37, 6]	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἔπεμψεν. ὁ	οὖν	Φραάτης καίπερ δεδιώς τε αὐτὸν
[37, 53]	τε ῥοθίῳ σφᾶς τοῦ πρόσπλου,	οὐπώποτε	ναυτικὸν ἑορακότας, ἐξεφόβησε καὶ κατεστρέψατο.
[37, 25]	καὶ λαμπάδες ἀνεκὰς ἐς τὸν	οὐρανὸν	ἀπὸ τῶν δυσμῶν ἀνέδραμον, ὥστε
[37, 18]	αὐτὰς μουσικῶς πως τῇ τοῦ	οὐρανοῦ	διακοσμήσει προσηκούσας. ~εἷς μὲν δὴ
[37, 18]	ὑφ´ ὧν ὁ πᾶς τοῦ	οὐρανοῦ	κόσμος διείληπται, κατὰ τὴν τάξιν
[37, 13]	ἐδόκει, προσέπεσόν τε αὐτῷ ἐκεῖνοι	οὓς	ἐπὶ τὸν υἱὸν ἐπεπόμφει, καὶ
[37, 7]	ὧν δικάσειν σφίσιν ἄνδρας τρεῖς.	οὓς	καὶ ἔπεμψεν· καὶ αὐτοὺς ὡς
[37, 34]	τῶν συνομωμοκότων καὶ μετὰ Ἀλλοβρίγων,	οὓς	κατὰ πρεσβείαν παρόντας ἀνέπεισε συμφρονῆσαί
[37, 7]	δὲ γυνή τε τοῦ Μιθριδάτου	οὖσα,	καὶ ὀργὴν αὐτῷ ὅτι ἐγκατελείφθη
[37, 1]	ἑτοιμάσασθαι καὶ τὴν ἐσβολὴν δυσχερεστάτην	οὖσαν	προκατασχεῖν, καὶ ἔφθη καὶ πρὸς
[37, 53]	γάρ τινι πρὸς τῇ νήσῳ	οὔσῃ	προσσχὼν ὁ τὴν ἡγεμονίαν σφῶν
[37, 36]	πόλεις ἄλλους ἄλλῃ καταθέσθαι, τῶν	οὐσιῶν	ἐστερημένους, ἐπὶ τῷ μήτε περὶ
[37, 56]	θατέρῳ ποτὲ αὐτῶν προσκροῦσαι ἐνόμιζεν,	οὔτ´	αὖ ἐφοβήθη μὴ καὶ συμφρονήσαντες
[37, 56]	προσέλαβον. {ὁ} Πομπήιος μὲν γὰρ	οὔτ´	αὐτὸς ὅσον ἤλπισεν ἰσχύων, καὶ
[37, 27]	καὶ στρατηγῶν ἐνεπόδισεν· ἐπειδὴ γὰρ	οὔτε	ἄλλως ἐπείθοντό οἱ, οὔθ´ ὅτι
[37, 11]	εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν οὔτε ἀτόλμητον	οὔτε	ἀνέλπιστόν οἱ εἶναι ἐνόμιζεν. εἰ
[37, 11]	δὲ καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν	οὔτε	ἀτόλμητον οὔτε ἀνέλπιστόν οἱ εἶναι
[37, 56]	καὶ μετὰ τοῦτο ἀλλήλοις κατήλλαξεν.	οὔτε	γὰρ δίχα τούτων δυνήσεσθαί τι
[37, 40]	προθυμότατα ἀγωνιζομένους οὐκ ἀναιμωτὶ κατέκοψεν·	οὔτε	γὰρ ἔφυγεν αὐτῶν οὐδείς, καὶ
[37, 29]	σφας ψηφίσασθαί τι ὧν ἠξίου	(οὔτε	γὰρ πιθανὰ ἐξηγγελκέναι καὶ διὰ
[37, 33]	εἰλήχει γὰρ τῆς Μακεδονίας ἄρξαι,	οὔτε	δὲ ἐς ἐκείνην (τῷ γὰρ
[37, 13]	ὁποιουδηποτοῦν λῆψιν ἀπημβλύνθη. ὡς οὖν	οὔτε	δι´ ἑαυτοῦ ἀνηλίσκετο καὶ πέρα
[37, 13]	τὸ λοιπὸν ἐξέπιεν, οὐ μέντοι	οὔτε	δι´ ἐκείνου οὔτε διὰ ξίφους
[37, 13]	οὐ μέντοι οὔτε δι´ ἐκείνου	οὔτε	διὰ ξίφους αὐτοχειρίᾳ ἀποφθαρῆναι ἠδυνήθη.
[37, 37]	ἑτοιμότατος ἐγένετο, καὶ οὔτε λόγου	οὔτε	ἔργου οὐδενὸς ἐς τὸ κατατυχεῖν
[37, 33]	περὶ τὰς δίκας σπουδὴν ἐξέστη)	οὔτε	ἐς τὴν Γαλατίαν τὴν πλησίον,
[37, 37]	τῶν τυχόντων ἑτοιμότατος ἐγένετο, καὶ	οὔτε	λόγου οὔτε ἔργου οὐδενὸς ἐς
[37, 22]	μέντοι πάντα οὔτε πρὸς ἰσχὺν	οὔτε	πρὸς δόξαν ἢ τιμήν τινα,
[37, 22]	ἐποιεῖτο. καὶ ταῦτα μέντοι πάντα	οὔτε	πρὸς ἰσχὺν οὔτε πρὸς δόξαν
[37, 7]	~οὔκουν οὔτε τῷ Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν	οὔτε	πρὸς τὸν Φραάτην πολέμιόν τι
[37, 12]	οὐκ ἔγνω ὅτι οὐδὲν οὐδενὶ	οὔτε	τὰ ὅπλα οὔτε τὰ πλήθη
[37, 12]	οὐδὲν οὐδενὶ οὔτε τὰ ὅπλα	οὔτε	τὰ πλήθη τῶν ὑπηκόων ἄνευ
[37, 56]	γὰρ οὔτε τὰ τοῦ πλήθους	οὔτε	τὰ τῆς βουλῆς ἐπολίτευεν, τῆς
[37, 56]	ἀμφοτέρους τιμηθήσεσθαι. ἀκριβῶς μὲν γὰρ	οὔτε	τὰ τοῦ πλήθους οὔτε τὰ
[37, 7]	τὸ ἀστάθμητον τῶν πραγμάτων φοβηθείς,	οὔτε	τὸν πόλεμον καίτοι πολλῶν ἐναγόντων
[37, 7]	καὶ αἰσχυνθῆναι καὶ καταπλαγῆναι. ~οὔκουν	οὔτε	τῷ Τιγράνῃ ἐπεκούρησεν οὔτε πρὸς
[37, 55]	ὄντας, καὶ εὖ ἠπίστατο ὅτι	οὔτε	χωρὶς τῆς παρ´ ἐκείνων ἀμφοτέρων
[37, 35]	καὶ πιστὸν ἐδόκει εἶναι, ἀλλ´	οὔτι	γε ἐδικαίουν ἄνδρα τε ἐν
[37, 36]	βουλευτὴν αὐτὸς ὁ πατὴρ ἀπέσφαξεν,	οὔτι	γε καὶ μόνος, ὥς γέ
[37, 57]	σφων ὡμολόγησαν, καὶ ἐποίουν καὶ	οὗτοι	μετὰ ἀδείας ὅσα ἤθελον, ἡγεμόσι
[37, 6]	καὶ πρὸς αὐτοὺς τοὺς Ῥωμαίους,	οὗτοί	τε αὖ πρὸς ἐκεῖνον ἀεί
[37, 4]	χρωμένους ἐσδεξάμενοι συχνοὺς ἐκυκλώσαντο. καὶ	οὗτοί	τε τοὺς ἔνδον ἔκοπτον, καὶ
[37, 36]	προτέρων τινὰς μεταγνῶναι. ἐπεὶ δὲ	οὗτος	αὐτός τε τὸν θάνατον αὐτῶν
[37, 15]	Φοινίκη καθειστήκει, τρέπεται πρὸς Ἀρέταν.	οὗτος	δὲ Ἀραβίων μὲν τῶν νῦν
[37, 15]	τοῦ σφετέρου θεοῦ, ὅστις ποτὲ	οὗτός	ἐστιν, ἱερωσύνης (οὕτω γὰρ τὴν
[37, 22]	προείρηται· ὁ δὲ δὴ Κάτων	οὗτος	ἦν ἐκ τοῦ τῶν Πορκίων
[37, 19]	διακοσμήσει προσηκούσας. ~εἷς μὲν δὴ	οὗτος	λέγεται λόγος, ἕτερος δὲ ὅδε.
[37, 40]	τὴν μάχην ἐπέτρεψε. ~συμβαλὼν οὖν	οὗτός	σφισι τὸν Κατιλίναν καὶ ἄλλους
[37, 15]	ὅστις ποτὲ οὗτός ἐστιν, ἱερωσύνης	(οὕτω	γὰρ τὴν βασιλείαν σφῶν ὠνόμαζον)
[37, 16]	τότε ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἐγένετο·	οὕτω	γὰρ τὸ σύμπαν ἔθνος, ὅσον
[37, 44]	αὑτοῦ ὄνομα ἀντεπιγράψῃ. οὐ μὴν	οὕτω	γε χαρίζεσθαι αὐτῷ ἤθελεν ὥστε
[37, 50]	τὴν ἀξίωσιν. καὶ ὁ μὲν	οὕτω	γνοὺς ὅτι μηδὲν ὄντως ἴσχυεν,
[37, 2]	τε καὶ μηδενὸς κωλύοντος, ἐπεραιώθησαν.	οὕτω	δὲ δὴ τούς τε παῖδας
[37, 36]	τοὺς λοιποὺς πάντας ὁμοψήφους ἐποιήσατο,	οὕτω	δὴ ἐκεῖνοί τε ἐκ τῆς
[37, 19]	τρίτης ἡμέρας ὥραν ἀναθήσεις, κἂν	οὕτω	καὶ διὰ τῶν λοιπῶν πορεύῃ,
[37, 2]	ὑποτμηθέντων τῶν δένδρων ἐφθάρησαν. καὶ	οὕτω	καὶ ὁ Ἀρτώκης ἐπεκηρυκεύσατο μὲν
[37, 10]	Ἰουλίου τοῦθ´ ὅτι μάλιστα παρασκευάσαντος.	οὕτω	καὶ τοὺς πάνυ ποτὲ δυνηθέντας
[37, 42]	~Κατιλίνας μὲν ταῦτ´ ἐποίησε καὶ	οὕτω	κατελύθη, καὶ ἐπὶ πλεῖόν γε
[37, 57]	τῶν δὲ δυσχερεστέρων μὴ μεταλήψεσθαι.	~οὕτω	μὲν δὴ καὶ διὰ ταῦτα
[37, 28]	καὶ νῦν ὁσίας ἕνεκα ποιεῖται.	οὕτω	μὲν δὴ τότε ἥ τε
[37, 44]	τούτων τὸ πλῆθος σφετερίσηται· καίπερ	οὕτω	πάντες τὸν Πομπήιον ἐδέδισαν (οὐδέπω
[37, 20]	ἑκάστη ἡμέρα λήψεται. ~ταῦτα μὲν	οὕτω	παραδέδοται· Πομπήιος δὲ ἐπειδὴ καὶ
[37, 19]	καὶ αὖθις ποιήσας, πάσας τε	οὕτω	τὰς τέσσαρας καὶ εἴκοσιν ὥρας
[37, 18]	πῶς τε καὶ τίνα τρόπον	οὕτω	τέτακται. ἤκουσα δὲ δύο λόγους,
[37, 34]	καὶ ἄδειαν αὐτοῖς δοὺς πᾶσαν	οὕτω	τὴν συνωμοσίαν ἤλεγξε. κἀκ τούτου
[37, 54]	ἐσελθὼν καὶ ἐπαγγειλάμενος τὴν ἀρχὴν	οὕτω	τούς τε ἄλλους καὶ τὸν
[37, 5]	ἐθέλων· ὡς γὰρ ἐκεῖνόν τε	οὕτω	φερόμενον ἑώρα, καὶ τῆς Ἀρμενίας
[37, 41]	ἐκέλευσαν ὅσους παραλελοιπέναι ἔφασκε. καὶ	οὕτως	αἰδεσθεὶς καὶ φοβηθεὶς οὐκέτι πολλοὺς
[37, 32]	φωραθέντες καὶ ὅσων τεύξοιντο κατορθώσαντες,	οὕτως	αὐτοὺς καὶ ἐπέρρωσε καὶ παρώξυνεν
[37, 47]	Λεντῖνος ἐπὶ Οὐεντίαν πόλιν στρατεύσας	οὕτως	αὐτοὺς κατέπληξεν ὥστε τοὺς πλείους
[37, 16]	ἐπέλθοιεν, ἐντονώτατά οἱ προσέβαλλον. καὶ	οὕτως	ἑάλωσάν τε ἐν τῇ τοῦ
[37, 51]	τοῦτο γίγνεσθαι. ταῦτά τε οὖν	οὕτως	ἐπράχθη, καὶ ἐπειδὴ τὰ τέλη
[37, 47]	μὲν οὖν τῇ πόλει ταῦθ´	οὕτως	ἐπράχθη, τῶν δὲ Ἀλλοβρίγων τὴν
[37, 17]	τίς τε ἔστι καὶ ὅθεν	οὕτως	ἐτιμήθη, ὅπως τε περὶ αὐτὸν
[37, 56]	δι´ ἀλλήλων κρατήσοι. καὶ ἔσχεν	οὕτως.	{τούτων} μὲν οὖν ἕνεκα καὶ
[37, 30]	Κατιλίνᾳ φοβηθέντες αὐτὸν ἡσύχασαν. ~καὶ	οὕτως	ὕπατοί τε ἕτεροι ᾑρέθησαν, καὶ
[37, 54]	αὐτῶν καὶ ἔγνω καὶ διέθετο	οὕτως	ὥστ´ ἀμφοτέρους ἅμα καίπερ ἀντιπράττοντάς
[37, 45]	(καὶ γὰρ εὖ ἠπίστατο ὅτι	οὐχ	ἁλώσεται διὰ τὴν ἑταιρείαν) τὴν
[37, 46]	ἔλεγεν ὅτι τὴν φυλακὴν ᾔτησαν	οὐχ	ἵνα ἀσφαλῶς τοῦ Κλωδίου καταψηφίσωνται,
[37, 55]	κατορθώσας καὶ τὴν λύπην σφαλεὶς	οὐχ	ὁμοίας ἔχουσιν· τοῦτο δὲ προχειρότερον
[37, 2]	προχωρήσῃ, λαβόντος, τὴν δ´ εἰρήνην	οὐχ	ὁμολογήσαντος δώσειν ἂν μὴ τοὺς
[37, 38]	ἐθελήσαντα (πάνυ γάρ που ἡδέως	οὐχ	ὅπως ὑφ´ ἑτέρων ἐπῃνεῖτο, ἀλλὰ
[37, 21]	δὴ τὰ μείζω νομιζόμενα, καίπερ	οὐχ	ὅσιον ὂν ἔκ γε τῶν
[37, 24]	ὑγίειαν τῷ δήμῳ αἰτῆσαι, ὡς	οὐχ	ὅσιον ὂν οὐδὲ αἴτησιν αὐτῆς,
[37, 46]	ποντίφικες ἀνατυθῆναι τὰ ἱερὰ ὡς	οὐχ	ὁσίως διὰ τοῦτο τελεσθέντα ἔγνωσαν,
[37, 14]	τότε ἔχοντες οὐκ εὐθὺς ὡμολόγησαν,	οὐχ	ὅτι καὶ ἀνθίστασθαί οἱ διενοοῦντο,
[37, 55]	ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς ἐκείνους συνήλλαξεν,	οὐχ	ὅτι συνενεχθῆναί σφας ἤθελεν, ἀλλ´
[37, 44]	ὁμοθυμαδὸν ἀποδεῖξαι. καὶ γὰρ ἐκεῖνος	οὐχ	ὅτι τοῖς φίλοις ἀλλὰ καὶ
[37, 36]	συχνοὶ γὰρ δὴ καὶ ἄλλοι,	οὐχ	ὅτι ὕπατοι ἀλλὰ καὶ ἰδιῶται,
[37, 11]	ἑκάτερον. ~ὁ Μιθριδάτης αὐτὸς μὲν	οὐχ	ὑπεῖκε ταῖς συμφοραῖς, ἀλλὰ τῇ
[37, 50]	καὶ ἐκείνου διαμαρτὼν μείζω αἰσχύνην	ὄφλῃ,	κατέβαλε τὴν ἀξίωσιν. καὶ ὁ