Livre, Chap.
[37, 49]	Ἀφράνιος μέν (ὀρχεῖσθαι γὰρ βέλτιον	ἤ	τι διαπράσσειν ἠπίστατο) πρὸς οὐδὲν
[37, 44]	τηλικούτῳ καὶ τοιούτῳ ἔργῳ, ἡμιτέλεστα·	ἢ	ἐκεῖνός γε ἐπλάττετο εἶναι, ὅπως
[37, 55]	καὶ κωλύειν μηδεμίαν αὔξησιν λαβεῖν	ἢ	ἐπὶ μέγα προάγειν ἐθέλειν, διά
[37, 55]	χωρὶς τῆς παρ´ ἐκείνων ἀμφοτέρων	ἢ	καὶ θατέρου βοηθείας μέγα τι
[37, 23]	διδόμενα παρὰ τῶν κρειττόνων δῆθεν	ἢ	πάντως γε τῶν ὁμοίων ἐνεῖναι,
[37, 11]	μετὰ ἀκεραίου τοῦ φρονήματος μᾶλλον	ἢ	στερηθεὶς αὐτῆς ἔν τε ταπεινότητι
[37, 55]	πάντες ἄνθρωποι τοῖς ἐχθροῖς ἀντιπράττειν	ἢ	συναγωνίζεσθαι τοῖς ἐπιτηδείοις, οὐ κατ´
[37, 11]	συμφοραῖς, ἀλλὰ τῇ βουλήσει πλέον	ἢ	τῇ δυνάμει νέμων ἐνενόει, ἄλλως
[37, 22]	πρὸς ἰσχὺν οὔτε πρὸς δόξαν	ἢ	τιμήν τινα, ἀλλ´ αὐτῆς ἕνεκα
[37, 21]	τινὰ τιμὴν ὑπέρογκον λαβεῖν διεπράξατο,	ἢ	τοῖς γε ψηφισθεῖσιν ἀπόντι οἱ
[37, 55]	καὶ πλέον ὑπ´ αὐτοῦ σφαλήσεται	ἢ	ὑπὸ τοῦ συναιρομένου οἱ κατεργάσεται.
[37, 23]	γε τοῦτο βέλτιον εἶναι ἔλεγεν	ἢ	ψηφισθέντα μὴ προσίεσθαι· ἐν μὲν
[37, 34]	τοῦ ἀγάλματος στάσεως εἰρήκεσαν, καὶ	ἡ	ἀνάθεσις αὐτοῦ τοῖς φωραθεῖσι συνέβαινε,
[37, 43]	ἐκίνησεν. ~ἔν τε οὖν τούτῳ	ἡ	βουλὴ ἐπεκράτησε, καὶ ἐν ἐκείνῳ
[37, 50]	διακοπῆναι ἐκέλευσεν ὅπως δι´ αὐτοῦ	ἡ	βουλὴ ἐσέλθῃ, καὶ ὡς νυκτερεύσων
[37, 26]	παρὰ τῆς βουλῆς προσετετάχατο, ὥστε	ἡ	γερουσία ἄκυρος ἐκ τοῦ δικαστηρίου
[37, 33]	οἱ τὰ τοιαῦτα ἔσχε) μεταστῆναι	ἡ	γερουσία τὸν Κατιλίναν ἐψηφίσατο. καὶ
[37, 45]	μὲν ταῦτά τε ἐγένετο, καὶ	ἡ	γέφυρα ἡ λιθίνη ἡ ἐς
[37, 25]	ἐν αἰθρίᾳ πολλοὶ ἔπεσον, καὶ	ἡ	γῆ ἰσχυρῶς ἐσείσθη, εἴδωλά τε
[37, 17]	Ἰουδαία καὶ αὐτοὶ Ἰουδαῖοι ὠνομάδαται·	~ἡ	δὲ ἐπίκλησις αὕτη ἐκείνοις μὲν
[37, 3]	ἀγνώστων καὶ πολεμικῶν ἐθνῶν καὶ	ἡ	διὰ τῆς θαλάσσης χαλεπωτέρα διά
[37, 28]	φυλάττειν. καὶ αὐτό, ἕως μὲν	ἡ	ἐκκλησία ἦν, ἐφρούρουν, ὁπότε δὲ
[37, 51]	ὅτι μὴ κατὰ τὰ πάτρια	ἡ	ἐκποίησις αὐτοῦ ἐγεγόνει· ἐν γὰρ
[37, 8]	Κάστορα ὄντος, ἐπ´ ἐκείνου μόνου	ἡ	ἐπωνυμία αὐτοῦ γίγνεται. ~ἐπὶ μὲν
[37, 45]	καὶ ἡ γέφυρα ἡ λιθίνη	ἡ	ἐς τὸ νησίδιον τὸ ἐν
[37, 27]	οὔθ´ ὅτι παρὰ τὰ νενομισμένα	ἡ	κρίσις ἐγεγόνει ἐνεθυμοῦντο, ἀνέδραμεν ἐς
[37, 45]	τε ἐγένετο, καὶ ἡ γέφυρα	ἡ	λιθίνη ἡ ἐς τὸ νησίδιον
[37, 26]	καὶ αἱ τιμωρίαι αὐτῶν ἐκολούοντο.	ἡ	οὖν γερουσία δεινὸν μὲν καὶ
[37, 13]	ἡμέραν προφυλακῇ ἀλεξιφαρμάκων ἐκεκράτυντο· καὶ	ἡ	τοῦ ξίφους πληγὴ διά τε
[37, 15]	ἦγεν, ἥ τε Συρία καὶ	ἡ	Φοινίκη καθειστήκει, τρέπεται πρὸς Ἀρέταν.
[37, 16]	καὶ πάντα τὰ χρήματα διηρπάσθη.	ἥ	τε βασιλεία τῷ Ὑρκανῷ ἐδόθη,
[37, 16]	δὲ καὶ ἕτερον ὄνομα ἐπίκτητον·	ἥ	τε γὰρ χώρα Ἰουδαία καὶ
[37, 28]	ποιεῖται. οὕτω μὲν δὴ τότε	ἥ	τε ἐκκλησία καθαιρεθέντος τοῦ σημείου
[37, 3]	διῆλθε· αἰσθόμενος δὲ ἐνταῦθα ὅτι	ἥ	τε ἐπὶ τῆς ἠπείρου κομιδὴ
[37, 55]	οὐ κατ´ ἐκεῖνο μόνον ὅτι	ἥ	τε ὀργὴ καὶ τὸ μῖσος
[37, 15]	καὶ ὁ Φραάτης ἡσυχίαν ἦγεν,	ἥ	τε Συρία καὶ ἡ Φοινίκη
[37, 3]	τὸν Βόσπορον πορεύσεσθαι, προῄει μὲν	ᾗ	διενοεῖτο, καὶ τούς τε Κόλχους
[37, 24]	ἐτελεῖτο κατ´ ἔτος ἡμέρᾳ, ἐν	ᾗ	μηδὲν στρατόπεδον μήτε ἐπὶ πόλεμον
[37, 3]	ἐτράπετο. καὶ τόν τε Κύρνον,	ᾗ	πορεύσιμος ὑπὸ τοῦ θέρους ἐγεγόνει,
[37, 20]	γε πάντως ἂν ὁμολογησάντων, οὐκ	ἠβουλήθη	τοῦτο ποιῆσαι, ἀλλ´ εὐθύς, ἐπειδὴ
[37, 21]	ἅπαξ ἀπὸ πάντων τῶν πολέμων	ἤγαγε,	τρόπαια δὲ ἄλλα τε πολλὰ
[37, 3]	ὄντες, οὐ τὴν ἐπιτηδειοτάτην αὐτοὺς	ἤγαγον.	οὐ μὴν οὐδ´ ὁ ποταμὸς
[37, 6]	πρός τε τοὺς ἄλλους πάντας	ἠγάλλετο	καὶ πρὸς αὐτοὺς τοὺς Ῥωμαίους,
[37, 26]	ἀπολεῖσθαι, πολλῷ δὲ δὴ μᾶλλον	ἠγανάκτει	ὅτι τό τε πρόσχημα τῆς
[37, 29]	ἐπιβουλεύεται, ὅ τε δῆμος δεινῶς	ἠγανάκτησε	καὶ οἱ συνομωμοκότες τῷ Κατιλίνᾳ
[37, 6]	δεδιώς τε αὐτὸν καὶ θεραπεύων,	ἠγανάκτησεν	ἐπὶ τούτῳ ὡς καὶ τῆς
[37, 4]	τὸν ποταμὸν ὁ Ὀροίσης προσιὼν	ἠγγέλθη.	ὁ οὖν Πομπήιος βουληθεὶς αὐτόν,
[37, 53]	νήσῳ οὔσῃ προσσχὼν ὁ τὴν	ἡγεμονίαν	σφῶν ἔχων, καὶ ἅτε ὡς
[37, 23]	γάρ τοι ἀρχὰς καὶ τὰς	ἡγεμονίας	ἔξω τῶν πατρίων ὀλίγου πάσας
[37, 57]	οὗτοι μετὰ ἀδείας ὅσα ἤθελον,	ἡγεμόσι	πρὸς πάντα αὐτοῖς χρώμενοι, ὥστε
[37, 15]	κατείργαστο καὶ ὁ Φραάτης ἡσυχίαν	ἦγεν,	ἥ τε Συρία καὶ ἡ
[37, 25]	Σύλλου ἐκπεσόντων πρὸς τὰς ἀρχὰς	ἦγεν,	ὁ δὲ τῷ τε Παίτῳ
[37, 58]	δαιμόνιον τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν	ἠγνόει,	ἀλλὰ καὶ πάνυ τοῖς τι
[37, 51]	εὐεργεσίας παρὰ τῶν φαύλων ἀνδρῶν	ἡδέως	ἐδέχοντο. κἀν τῷ αὐτῷ τούτῳ
[37, 38]	ἡμέρᾳ ἐθελήσαντα (πάνυ γάρ που	ἡδέως	οὐχ ὅπως ὑφ´ ἑτέρων ἐπῃνεῖτο,
[37, 12]	τὴν βασιλείαν (καὶ γὰρ ἀνὴρ	ἤδη	ἦν) λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν αὐτῷ.
[37, 18]	αὐτοῖς τοῖς Ῥωμαίοις ἐπιχωριάζει, καὶ	ἤδη	καὶ τοῦτό σφισι πάτριον τρόπον
[37, 26]	ἀδικοῦντά τι καὶ ἐς γῆρας	ἤδη	προεληλυθότα ἀπολεῖσθαι, πολλῷ δὲ δὴ
[37, 4]	ἐκακούργουν οὐδέν. ~καί σφισι διαβεβηκόσιν	ἤδη	τὸν ποταμὸν ὁ Ὀροίσης προσιὼν
[37, 20]	πάντων ἄξιόν ἐστι, τοῦτο νῦν	ἤδη	φράσω. πλείστην μὲν γὰρ ἰσχὺν
[37, 6]	πέμψας πρέσβεις πάντα τε ὅσα	ἠδίκητο	ἐπεκάλει οἱ, καὶ τὸν Εὐφράτην
[37, 55]	ὑπὲρ ἑτέρου πράττων τήν τε	ἡδονὴν	κατορθώσας καὶ τὴν λύπην σφαλεὶς
[37, 13]	αὐτὸς ἑαυτὸν ἀποκτεῖναι σπουδάσας οὐκ	ἠδυνήθη,	ἀλλὰ τοῦτο μὲν φαρμάκῳ τοῦτο
[37, 29]	ὕπατος εὐθὺς χειροτονηθῇ, φονεῦσαι, οὐκ	ἠδυνήθη	δέ. ὁ γὰρ Κικέρων προμαθὼν
[37, 25]	θείου προσαιτεῖν. ~ἀμέλει καὶ τότε	ἠδυνήθη	μέν πως τὸ οἰώνισμα ἐκεῖνο
[37, 50]	καὶ τὸν φθόνον ἐφ´ οἷς	ἠδυνήθη	ποτὲ εἶχεν, ἔργῳ δὲ οὐδὲν
[37, 13]	οὔτε διὰ ξίφους αὐτοχειρίᾳ ἀποφθαρῆναι	ἠδυνήθη.	τό τε γὰρ φάρμακον, καίτοι
[37, 49]	μάτην πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο καταπράξειν.	ἤθελε	μὲν γὰρ ἄλλα τε καὶ
[37, 55]	συνήλλαξεν, οὐχ ὅτι συνενεχθῆναί σφας	ἤθελεν,	ἀλλ´ ὅτι δυνατωτάτους τε ἑώρα
[37, 11]	ταπεινότητι καὶ ἐν ἀδοξίᾳ ζῆν	ἤθελεν.	αὐτὸς μὲν οὖν ἐπὶ τούτοις
[37, 44]	μὴν οὕτω γε χαρίζεσθαι αὐτῷ	ἤθελεν	ὥστε καὶ ἐφ´ ἑαυτῷ διὰ
[37, 23]	που καὶ ἕτερα προσθέντες, εἴπερ	ἠθελήκει·	ἄλλοις γοῦν τισιν ἐν ἐλάττονι
[37, 51]	γὰρ Μέτελλος ὁ Νέπως ἦν)	ἠθέλησαν	τό τε ὄνομα αὐτοῦ ἀπαλεῖψαι
[37, 52]	πόνου καθήρας ἡσυχίαν ἔχειν, οὐκ	ἠθέλησε·	δόξης τε γὰρ ἐπιθυμῶν, καὶ
[37, 20]	τοῖς ἀνθρώποις ἠπίστατο ὄντα, οὐκ	ἠθέλησε	φόβον τινὰ αὐτοῖς οὐδ´ ἐπ´
[37, 56]	ἐς ἀντίπαλον αὐτοὺς ἀλλήλοις καταστῆσαι	ἠθέλησεν,	ὅπως μηδέτερός σφων ὑπέρσχῃ, προσδοκήσας
[37, 50]	δημάρχων ἐξελέσθαι αὐτὸν βουληθέντων οὐκ	ἠθέλησεν.	οὔκουν οὐδ´ αὖθις ἀπειλήσαντι τῷ
[37, 41]	ὕστερον καὶ ἄλλους συχνοὺς προσεγγράψαι	ἠθέλησεν.	ὑποπτεύσαντες γὰρ αὐτὸν οἱ βουλευταὶ
[37, 57]	καὶ οὗτοι μετὰ ἀδείας ὅσα	ἤθελον,	ἡγεμόσι πρὸς πάντα αὐτοῖς χρώμενοι,
[37, 35]	δὲ ἐν τούτῳ τὴν βουλὴν	ἤθροισε,	καί σφας συνταράξας τε καὶ
[37, 32]	φοβηθεὶς ὑπεστέλλετο καὶ ὁ Λέντουλος	ἥκιστα	δραστήριος ἦν) προεῖπεν αὐτοῖς νυκτὸς
[37, 32]	δίαιταν ἑκούσιος ἐποιεῖτο, ἵν´ ὡς	ἥκιστα	ὑποπτευθῇ νεωτερίζειν τι, μέχρις ἂν
[37, 18]	καὶ τίνα τρόπον οὕτω τέτακται.	ἤκουσα	δὲ δύο λόγους, ἄλλως μὲν
[37, 56]	τοῦ τε Πομπηίου παρὰ πολὺ	ἠλαττοῦτο	καὶ τὸν Καίσαρα ἐπὶ μέγα
[37, 34]	δοὺς πᾶσαν οὕτω τὴν συνωμοσίαν	ἤλεγξε.	κἀκ τούτου ὁ Λέντουλος ἀπειπεῖν
[37, 20]	πρός τε τὸν Πόντον αὖθις	ἦλθε,	καὶ παραλαβὼν τὰ τείχη ἔς
[37, 49]	ἐκ τούτου προσκατεστρέψατο, Πομπήιος δὲ	ἦλθε	μὲν ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐν
[37, 32]	συλλεγῆναι, καὶ λαθὼν τὸν Μέτελλον	ἦλθέ	τε πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐπετίμησέ
[37, 48]	λυμηνάμενοι τέλος πρὸς Σολώνιον πόλιν	ἦλθον,	καὶ χωρίον μέν τι ὑπὲρ
[37, 13]	χειρὸς αὐτοῦ ἀπό τε τῆς	ἡλικίας	καὶ ἀπὸ τῶν περιεστηκότων ἀσθένειαν
[37, 19]	ἐπιούσης ἡμέρας ὥραν ἐς τὸν	ἥλιον	ἀφικνουμένην. καὶ τοῦτο καὶ ἐπ´
[37, 19]	Διὶ καὶ τρίτην Ἄρει, τετάρτην	ἡλίῳ,	πέμπτην Ἀφροδίτῃ, ἕκτην Ἑρμῇ καὶ
[37, 43]	συνέδριον, καὶ τά τε ἱμάτια	ἠλλάξαντο	καὶ τοῖς ὑπάτοις τὴν φυλακὴν
[37, 11]	αὐτοῖς πολλὰς τῶν πόλεων ἔφθειρεν)	ἠλλοιοῦντο,	καὶ τά τε στρατιωτικὰ ἐκινεῖτο,
[37, 54]	ἐκεῖνα μὲν εἴασε· καὶ γὰρ	ἤλπιζε	πολὺ πλείω καὶ μείζω ὕπατος
[37, 52]	ζηλῶν, οὐδὲν ὀλίγον ἐφρόνει, ἀλλ´	ἤλπιζεν,	ἄν τι τότε κατεργάσηται, ὕπατός
[37, 56]	μὲν γὰρ οὔτ´ αὐτὸς ὅσον	ἤλπισεν	ἰσχύων, καὶ τὸν Κράσσον ἐν
[37, 56]	κεχαρισμένα ἀμφοῖν σπουδάζων ἐφ´ ὅσον	ἤμελλε	τοῦ μὲν καταθυμίου παντὸς ἑκατέροις
[37, 30]	ἐξ ὧν μάλιστα δελεάσειν αὐτοὺς	ἤμελλεν,	ὑπισχνούμενός σφισι συνῆγε. καὶ τούς
[37, 38]	ἐπεποιήκει τῇ τελευταίᾳ τῆς ἀρχῆς	ἡμέρᾳ	ἐθελήσαντα (πάνυ γάρ που ἡδέως
[37, 24]	γενέσθαι. καὶ ἐτελεῖτο κατ´ ἔτος	ἡμέρᾳ,	ἐν ᾗ μηδὲν στρατόπεδον μήτε
[37, 32]	τοῦ Κικέρωνος οἰκίαν ἅμα τῇ	ἡμέρᾳ	ἐσᾴξειν κἀνταῦθα αὐτὸν φονεύσειν. ~ὡς
[37, 19]	τὸν προσήκοντα ἑαυτῇ θεὸν ἑκάστη	ἡμέρα	λήψεται. ~ταῦτα μὲν οὕτω παραδέδοται·
[37, 16]	τε ἐν τῇ τοῦ Κρόνου	ἡμέρᾳ	μηδ´ ἀμυνόμενοι, καὶ πάντα τὰ
[37, 16]	σπουδῇ ἔπραττον, ταῖς δὲ δὴ	ἡμέραις	ἐκείναις, ὁπότε ἐκ τῆς περιτροπῆς
[37, 18]	σφῶν θεοὺς ἀνακυκλῶν ἐπιλέγοι ταῖς	ἡμέραις,	εὑρήσει πάσας αὐτὰς μουσικῶς πως
[37, 16]	εἴ γε ἐν πάσαις ταῖς	ἡμέραις	ὁμοίως ἠμύνοντο, οὐκ ἂν αὐτὸ
[37, 24]	ἦν καθαρὰν ἀπὸ πάντων αὐτῶν	ἡμέραν	ἀκριβῶς τηρῆσαι, καὶ προσέτι καὶ
[37, 13]	αὐτόν, ἐπειδὴ πολλῇ καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	προφυλακῇ ἀλεξιφαρμάκων ἐκεκράτυντο· καὶ ἡ
[37, 17]	ἀνώροφος ἦν, ἐξεποίησαν, καὶ τὴν	ἡμέραν	τὴν τοῦ Κρόνου καλουμένην ἀνέθεσαν,
[37, 18]	ἑπτὰ τοὺς πλάνητας ὠνομασμένους τὰς	ἡμέρας	ἀνακεῖσθαι κατέστη μὲν ὑπ´ Αἰγυπτίων,
[37, 19]	δὲ ὅδε. τὰς ὥρας τῆς	ἡμέρας	καὶ τῆς νυκτὸς ἀπὸ τῆς
[37, 2]	καὶ κατὰ τὰς ὕλας σκεδασθέντες	ἡμέρας	μέν τινας ἀπὸ τῶν δένδρων
[37, 20]	τινὰ αὐτοῖς οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγας	ἡμέρας,	ὅτι τι τῶν ὁμοίων πείσονται,
[37, 19]	σελήνῃ τὴν πρώτην τῆς τρίτης	ἡμέρας	ὥραν ἀναθήσεις, κἂν οὕτω καὶ
[37, 19]	εὑρήσεις τὴν πρώτην τῆς ἐπιούσης	ἡμέρας	ὥραν ἐς τὸν ἥλιον ἀφικνουμένην.
[37, 44]	ἐν τηλικούτῳ καὶ τοιούτῳ ἔργῳ,	ἡμιτέλεστα·	ἢ ἐκεῖνός γε ἐπλάττετο εἶναι,
[37, 16]	ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ὁμοίως	ἠμύνοντο,	οὐκ ἂν αὐτὸ ἐχειρώσατο· νῦν
[37, 54]	ἐπειδὴ μὴ οἷά τε προδιεορτασθῆναι	ἦν,	αἰτῆσαι αὐτήν. μὴ τυχὼν δέ,
[37, 50]	γὰρ φρόνημα αὐτοῦ κατάδηλον πᾶσιν	ἦν.	ἀμέλει τῶν ἄλλων δημάρχων ἐξελέσθαι
[37, 52]	ἅπερ που ἀεὶ παρ´ αὐτοῖς	ἦν,	ἄνευ μεγάλου τινὸς πόνου καθήρας
[37, 22]	ὅτι γε ἔξω τῶν πατρίων	ἦν,	ἀντεῖπεν. ~ἀπόντι μὲν δὴ οὖν
[37, 49]	ἃ μηδείς σφων ἠπίστατο ὁποῖα	ἦν,	βεβαιωθῆναι ὥσπερ ὑπὸ δεσπότου τινὸς
[37, 27]	τῆς κρίσεως αὖθις συνέβησαν. καὶ	ἦν	γὰρ αὐτὸς ἐκεῖνος καὶ μετὰ
[37, 44]	Πομπηίῳ τὰ λοιπὰ προσεξεργάσασθαι ἐπιτραπείη.	ἦν	γάρ τινα, ὡς ἐν τηλικούτῳ
[37, 12]	πυθόμενος δὲ τοῦτο ὁ γέρων	(ἦν	δὲ ἐν Παντικαπαίῳ) στρατιώτας τινὰς
[37, 1]	αἰσθέσθαι τὸν Ἀρτώκην ὅτι παρείη.	ἦν	δὲ ἐπ´ αὐτοῖς τοῖς στενοῖς,
[37, 21]	ἀπόντι οἱ πλὴν ἅπαξ ἐχρήσατο.	ἦν	δὲ ταῦτα δαφνηφορεῖν τε αὐτὸν
[37, 29]	ἑαυτόν, ὅπερ που καὶ ἀληθὲς	ἦν,	ἐγνῶσθαι νομίσας ἐπεχείρησε μέν, χεῖρά
[37, 22]	ὁ δὲ δὴ Κάτων οὗτος	ἦν	ἐκ τοῦ τῶν Πορκίων γένους
[37, 17]	ὅσον ἀχανής τε καὶ ἀνώροφος	ἦν,	ἐξεποίησαν, καὶ τὴν ἡμέραν τὴν
[37, 28]	αὐτό, ἕως μὲν ἡ ἐκκλησία	ἦν,	ἐφρούρουν, ὁπότε δὲ διαλυθήσεσθαι ἔμελλε,
[37, 51]	(ὁ γὰρ Μέτελλος ὁ Νέπως	ἦν)	ἠθέλησαν τό τε ὄνομα αὐτοῦ
[37, 24]	ἄλλως τε γὰρ παγχάλεπόν σφισιν	ἦν	καθαρὰν ἀπὸ πάντων αὐτῶν ἡμέραν
[37, 22]	περὶ μὲν ἐκείνου, ὅστις τε	ἦν	καὶ ὅτι τοὺς πολλοὺς ἐθεράπευε,
[37, 16]	εἷλεν· ἐπί τε γὰρ μετεώρου	ἦν	καὶ περιβόλῳ ἰδίῳ ὠχύρωτο. καὶ
[37, 51]	ἐν γένει τε γὰρ αὐτῷ	ἦν,	καὶ τοῖς πραττομένοις ὑπ´ αὐτοῦ
[37, 12]	βασιλείαν (καὶ γὰρ ἀνὴρ ἤδη	ἦν)	λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν αὐτῷ. φωραθεὶς
[37, 26]	ὡμολόγει τὸν φόνον, ἀλλ´ ἄπαρνος	ἦν·	οἱ δὲ δήμαρχοι τήν τε
[37, 32]	καὶ ὁ Λέντουλος ἥκιστα δραστήριος	ἦν)	προεῖπεν αὐτοῖς νυκτὸς ἐς οἰκίαν
[37, 12]	ἐξ ὑποψίας ὀργῇ προκατελάμβανε, καὶ	ἦν	πρὸς οὐδένα ἔτι πιστός, ἀλλὰ
[37, 43]	(ἐν γὰρ τῇ Ἀσίᾳ ἔτ´	ἦν)	προφάσει μὲν τοῦ τὰ παρόντα
[37, 44]	γὰρ τὰ στρατεύματα ἀφήσων δῆλος	ἦν)	ὥστε, ἐπειδὴ Μᾶρκον Πίσωνα ὑποστράτηγον
[37, 33]	ἐς τὴν Γαλατίαν τὴν πλησίον,	ἣν	ἀντέλαβε, διὰ τὰ παρόντα ἐξήλασεν,
[37, 5]	μέχρι τῆς Κασπίας θαλάσσης, ἐς	ἣν	ἀπὸ τοῦ Πόντου τὸ ὄρος
[37, 18]	διείληπται, κατὰ τὴν τάξιν καθ´	ἣν	ἕκαστος αὐτῶν περιπορεύεται ἐπαγάγοι, καὶ
[37, 19]	τὴν τάξιν τῶν κύκλων καθ´	ἣν	οἱ Αἰγύπτιοι αὐτὴν νομίζουσι, καὶ
[37, 15]	χωρίον τι κατακλείσας ὁμολογῆσαί οἱ	ἠνάγκασε,	καὶ ἐπειδὴ μήτε τὰ χρήματα
[37, 39]	οὐδαμῇ προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι	ἠναγκάσθη,	καὶ (ἦσαν γὰρ δίχα ἐστρατοπεδευμένοι)
[37, 1]	γε τούτοις καὶ παρὰ γνώμην	ἠναγκάσθη	συνενεχθῆναι· Ἀρτώκης γὰρ ὁ βασιλεὺς
[37, 21]	καὶ μόνῃ τῇ τοῦ Μάγνου,	ἥνπερ	που καὶ πρὸ ἐκείνων τῶν
[37, 49]	τῶν ἑαυτοῦ ἔργων κατελελύκει τινά,	ἠξίου	ἐξετασμὸν ἑκατέρων ἐν τῇ βουλῇ
[37, 54]	τὸν διάδοχον ἐλθεῖν, ὥρμησε, καὶ	ἠξίου	καὶ πρὸ τοῦ πέμψαι τὰ
[37, 29]	ἔπεισέ σφας ψηφίσασθαί τι ὧν	ἠξίου	(οὔτε γὰρ πιθανὰ ἐξηγγελκέναι καὶ
[37, 56]	αὐτῶν ἐξουσίαν ἀναλήψεσθαι· Κράσσος δὲ	ἠξίου	τε πάντων ἀπό τε τοῦ
[37, 35]	οἱ μὲν γὰρ ἀρχὴν οὐδ´	ἠξίουν	τοιοῦτό τι ἐς αὐτὸν ὑποπτεύειν,
[37, 53]	αὐτοὺς κατεδίωξεν. ἐπειδή τε τὴν	ἤπειρον	ἐκλιπόντες ἐς νῆσόν τινα ἐπεραιώθησαν,
[37, 3]	ὅτι ἥ τε ἐπὶ τῆς	ἠπείρου	κομιδὴ διὰ πολλῶν καὶ ἀγνώστων
[37, 20]	τῇ θαλάσσῃ καὶ ἐν τῇ	ἠπείρῳ	ἔχων, πλεῖστα δὲ χρήματα ἐκ
[37, 20]	τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ τῇ	ἠπείρῳ	τότε αὐτοῖς ὄντων νόμοις τε
[37, 12]	ἐπ´ αὐτὸν ἄντικρυς τὸν πατέρα	ἠπείχθη.	πυθόμενος δὲ τοῦτο ὁ γέρων
[37, 18]	ἁρμονίαν τὴν διὰ τεσσάρων καλουμένην,	ἥπερ	που καὶ τὸ κῦρος τῆς
[37, 6]	πρὸς τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ ὕβρισεν,	ᾗπερ	πρός τε τοὺς ἄλλους πάντας
[37, 18]	αὐτό, ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι,	ἠπίσταντο.	ἀλλ´ ἐπειδὴ καὶ πάνυ νῦν
[37, 7]	Ῥωμαίων χρήσαιτο. καὶ γὰρ εὖ	ἠπίσταντο	ἀμφότεροι ὅτι, ὁπότερος ἂν αὐτῶν
[37, 20]	Σύλλου ἐν μίσει τοῖς ἀνθρώποις	ἠπίστατο	ὄντα, οὐκ ἠθέλησε φόβον τινὰ
[37, 49]	ἐπεποιήκει, καὶ ἃ μηδείς σφων	ἠπίστατο	ὁποῖα ἦν, βεβαιωθῆναι ὥσπερ ὑπὸ
[37, 55]	τε ἑώρα ὄντας, καὶ εὖ	ἠπίστατο	ὅτι οὔτε χωρὶς τῆς παρ´
[37, 45]	οὐδὲν ἐνεκάλεσεν (καὶ γὰρ εὖ	ἠπίστατο	ὅτι οὐχ ἁλώσεται διὰ τὴν
[37, 56]	αὐτοῦ γένωνται· πάνυ γὰρ εὖ	ἠπίστατο	ὅτι τῶν μὲν ἄλλων εὐθὺς
[37, 49]	γὰρ βέλτιον ἤ τι διαπράσσειν	ἠπίστατο)	πρὸς οὐδὲν αὐτῷ συνήρατο, Μέτελλος
[37, 52]	εἰκόνα Ἀλεξάνδρου ἐνταῦθα ἐν τῷ	Ἡρακλέους	ἀνακειμένην ἰδὼν ἀνεστέναξε, καὶ κατωδύρατο
[37, 30]	~καὶ οὕτως ὕπατοί τε ἕτεροι	ᾑρέθησαν,	καὶ ἐκεῖνος οὐκέτι λάθρᾳ, οὐδὲ
[37, 34]	ταῦτα καὶ τῷ δήμῳ ὁμοίως	ἤρεσε,	καὶ μάλιστ´ ἐπειδή, τοῦ Κικέρωνος
[37, 51]	τοῖς πραττομένοις ὑπ´ αὐτοῦ οὐκ	ἠρέσκετο.	πρόφασιν δὲ ἐποιήσατο ὅτι μὴ
[37, 35]	ἐπὶ μακρότατον παρὰ τὸ εἰκὸς	ἤρθη,	τὸν μὲν δῆμον τοῖς στρατηγοῖς
[37, 6]	θυγατέρα ἐδεδώκει, ἐστράτευσεν, ἐν τῷ	ἦρι	ἐν ᾧ Λούκιός τε Καῖσαρ
[37, 9]	τιμηταὶ περὶ τῶν ὑπὲρ τὸν	Ἠριδανὸν	οἰκούντων διενεχθέντες (τῷ μὲν γὰρ
[37, 14]	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς πατρῴοις	ἠρίοις	ταφῆναι αὐτὸν ἐκέλευσε· τὸ γὰρ
[37, 21]	πρὸ ἐκείνων τῶν ἔργων ἐκέκτητο,	ἠρκέσθη.	οὐ μὴν οὐδ´ ἄλλην τινὰ
[37, 57]	εἶχον καὶ πρὸς τὰ παρόντα	ἥρμοττεν	αὐτοῖς πράττεσθαι. συμφρονησάντων δὲ ἐκείνων
[37, 39]	τε Σιλανὸς καὶ Λούκιος Λικίννιος	ἦρξαν	ἀπεφθάρη. τέως μὲν γὰρ καίπερ
[37, 17]	ἐκείνοις μὲν οὐκ οἶδ´ ὅθεν	ἤρξατο	γενέσθαι, φέρει δὲ καὶ ἐπὶ
[37, 52]	τε Λυσιτανίας μετὰ τὴν στρατηγίαν	ἦρξε,	καὶ δυνηθεὶς ἂν τὰ λῃστικά,
[37, 20]	ᾠκειωμένος, τούς τε δήμους ὧν	ἦρξε	πάντας ὡς εἰπεῖν δι´ εὐνοίας
[37, 6]	ὅτι πάντα ἐκ τῶν ὅπλων	ἤρτηται	καὶ ὁ ἐν αὐτοῖς κρατῶν
[37, 15]	καὶ τὴν Φοινίκην κακώσαντας, ὥρμησεν.	ἦρχον	δὲ αὐτῶν Ὑρκανός τε καὶ
[37, 36]	πολεμίων μοίρᾳ τὴν πόλιν ἐξ	ἧς	ἂν φύγῃ εἶναι· καὶ τοῦτο
[37, 23]	τε ἐπὶ τῇ δυναστείᾳ ὑφ´	ἧς	ἐγιγνώσκετο, καὶ ὑπερηφανίαν καὶ ὕβριν
[37, 5]	τὴν χώραν τὴν Κορδουηνήν, ὑπὲρ	ἧς	πρὸς τὸν Τιγράνην διεφέρετο, ἀπῄτησεν.
[37, 39]	αὐτῷ ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι ἠναγκάσθη, καὶ	(ἦσαν	γὰρ δίχα ἐστρατοπεδευμένοι) πρὸς τὸν
[37, 30]	γε πρώτους αὐτῶν καὶ δυνατωτάτους	(ἦσαν	δὲ ἄλλοι τε καὶ Ἀντώνιος
[37, 57]	οὐκ ἀπ´ ἀρετῆς ἐμφύτου ὁρμώμενοι,	ἦσαν.	~ἐς τοῦτο μὲν δὴ τότε
[37, 38]	διὰ ταῦθ´ οἱ πολλοὶ προσφιλεῖς	ἦσαν,	τὸν δὲ δὴ Κικέρωνα ἐν
[37, 39]	οἱ συχνοὺς μεθισταμένους διὰ τοῦτ´	ᾔσθετο,	ὅ τε Ἀντώνιος καὶ ὁ
[37, 22]	παιδείᾳ Ἑλληνικῇ μᾶλλον αὐτοῦ ἐκέχρητο.	ἤσκει	δὲ τὰ τοῦ πλήθους ἀκριβῶς,
[37, 41]	πραγμάτων καὶ τότε ἔτι περιόντες	ἡσύχαζον,	ἀλλὰ καὶ δέει τῆς τιμωρίας
[37, 29]	συνομωμοκότες τῷ Κατιλίνᾳ φοβηθέντες αὐτὸν	ἡσύχασαν.	~καὶ οὕτως ὕπατοί τε ἕτεροι
[37, 52]	ἄνευ μεγάλου τινὸς πόνου καθήρας	ἡσυχίαν	ἔχειν, οὐκ ἠθέλησε· δόξης τε
[37, 15]	ἐνταῦθα κατείργαστο καὶ ὁ Φραάτης	ἡσυχίαν	ἦγεν, ἥ τε Συρία καὶ
[37, 46]	ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὅτι τὴν φυλακὴν	ᾔτησαν	οὐχ ἵνα ἀσφαλῶς τοῦ Κλωδίου
[37, 51]	τὸν σύλλογον ἐσελθών, μετέστη. καὶ	ᾔτησε	μὲν εὐθὺς τὴν δημαρχίαν, οὐκ
[37, 32]	πρός τε τὴν δίκην δῆθεν	ἡτοιμάζετο,	καὶ τῷ Κικέρωνι αὐτῷ τηρεῖν
[37, 24]	παρέχοντας, καὶ μέλλοντας, ἄν τε	ἡττηθῶσιν	ἄν τε καὶ νικήσωσι, κακοῦσθαι,
[37, 44]	ἀφαιρεθείη (κλοπῆς τε γὰρ αὐτὸν	ηὔθυνε,	καὶ τὸν λογισμὸν τῶν ἀνηλωμένων
[37, 38]	θανάτῳ ποιούμενοι τά τε ἄλλα	ἤχθαιρον,	καὶ τέλος ἀπολογεῖσθαί τε καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2006