Livre, Chap.
[37, 46]	ἀλλ´ ἵνα αὐτοὶ τὰ χρήματα	ἃ	ἐδεδωροδοκήκεσαν διασώσωνται. καὶ ὁ μὲν
[37, 14]	ὅτι ἐφοβοῦντο μὴ τὰ χρήματα,	ἃ	ἐφύλασσον, προδιαρπάσαντές τινες ἐκείνοις τὴν
[37, 49]	πάντα ἁπλῶς ὅσα ἐπεποιήκει, καὶ	ἃ	μηδείς σφων ἠπίστατο ὁποῖα ἦν,
[37, 4]	τε ἱππέας προέταξε, προειπών σφισιν	ἃ	ποιήσουσι, καὶ τοὺς λοιποὺς ὄπισθεν
[37, 17]	τε ἐν αὐτῇ ἰδιαίτατα πολλὰ	{ἃ}	ποιοῦσι, καὶ ἔργου οὐδενὸς σπουδαίου
[37, 31]	ἄστει γιγνόμενα διὰ γραμμάτων τινῶν,	ἃ	τὸν μὲν γράψαντα οὐκ ἐδήλου,
[37, 3]	τι αὐτοῖς ὤφθη, πρὸς τὸν	Ἄβαντα	προσεχώρησαν, ὕδωρ μόνον ἐπιφερόμενοι· τὰ
[37, 9]	μάντεσι πειθόμενοι, καὶ τῷ Διὶ	ἄγαλμα	μεῖζον, πρός τε τὰς ἀνατολὰς
[37, 17]	δέ τινα ἰσχυρῶς σέβουσιν. οὐδ´	ἄγαλμα	οὐδὲν οὐδ´ ἐν αὐτοῖς ποτε
[37, 34]	δημηγοροῦντός τι περὶ αὐτῶν, τὸ	ἄγαλμα	τὸ τοῦ Διὸς ἔς τε
[37, 9]	πολλοὶ ὑπὸ κεραυνῶν συνεχωνεύθησαν καὶ	ἀγάλματα	ἄλλα τε καὶ Διὸς ἐπὶ
[37, 34]	τινὰ ἐξελεγχθήσεσθαι ἐκ τῆς τοῦ	ἀγάλματος	στάσεως εἰρήκεσαν, καὶ ἡ ἀνάθεσις
[37, 50]	δείσας μὴ καὶ ὁ δῆμος	ἀγανακτήσῃ,	προσέταξε τῷ Φλαουίῳ ἀπαναστῆναι. ἔλεγε
[37, 31]	τὰ δὲ ἐκ τῶν Τυρσηνῶν	ἀγγελλόμενα	τήν τε αἰτίαν ἐπιστώσατο καὶ
[37, 52]	ἐκείνοις προσέμιξε. προβαλλομένων τε τὰς	ἀγέλας	αὐτῶν, ὅπως σκεδασθεῖσι τοῖς Ῥωμαίοις
[37, 41]	πόλει καὶ παρὰ τοῖς συμμάχοις	ἀγνοίᾳ	τῶν ὠνομασμένων ὄντος, καὶ τῶν
[37, 33]	τὸν Ἀντώνιον ἐς τὸν πόλεμον,	ἀγνοοῦντές	που τὴν συνωμοσίαν σφῶν, ἔστειλαν,
[37, 45]	ὑπάτοις καὶ παρὰ τοῖς στρατηγοῖς	ἄγνωστα	ἐκ τῶν πατρίων ἐς πᾶν
[37, 3]	ἠπείρου κομιδὴ διὰ πολλῶν καὶ	ἀγνώστων	καὶ πολεμικῶν ἐθνῶν καὶ ἡ
[37, 34]	τὰς ἀνατολὰς καὶ πρὸς τὴν	ἀγορὰν	βλέπον ἀνετέθη. ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνοί
[37, 9]	τὰς ἀνατολὰς καὶ πρὸς τὴν	ἀγορὰν	βλέπον, ὅπως αἱ συνωμοσίαι ὑφ´
[37, 35]	τό τε Καπιτώλιον καὶ τὴν	ἀγορὰν	τῆς νυκτὸς φρουρᾷ προκατέσχε, καί
[37, 8]	πολιτεύεσθαι. ~τοῦτο μόνον ἐν τῇ	ἀγορανομίᾳ	ἐπῃνέθη, ἀλλ´ ὅτι καὶ τὰ
[37, 47]	τούτῳ συμβοηθησάντων τῶν ἐν τοῖς	ἀγροῖς	ὄντων καὶ προσπεσόντων αἰφνιδίως τοῦ
[37, 3]	ὁδοῦ διελθών, ἐταλαιπώρησεν· οἱ γὰρ	ἀγωγοί	σφων, ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ὄντες,
[37, 51]	Φαῦστος ὁ τοῦ Σύλλου παῖς	ἀγῶνά	τε μονομαχίας ἐπὶ τῷ πατρὶ
[37, 8]	ἐποίησεν, ἔτι δὲ καὶ μονομάχων	ἀγῶνας	ἐπὶ τῷ πατρὶ μεγαλοφρονέστατα διέθηκεν.
[37, 39]	προσκαταδείσας μή πως προθύμως σφᾶς	ἀγωνιζομένους	ἰδὼν ἐξονειδίσῃ τι καὶ προενέγκῃ
[37, 40]	Κατιλίναν καὶ ἄλλους τρισχιλίους προθυμότατα	ἀγωνιζομένους	οὐκ ἀναιμωτὶ κατέκοψεν· οὔτε γὰρ
[37, 46]	ἂν ὁ τὸ κράτος ἔχων	ἀγωνοθετῇ,	γίγνεται. ~ἐν μὲν οὖν τῇ
[37, 21]	ἐπινίκιον ἐν τοῖς τῶν ἵππων	ἀγῶσιν	ἐνδύνειν. ταῦτα γὰρ αὐτῷ, συμπράσσοντος
[37, 41]	τῆς συνωμοσίας, τότε δὲ ἐπ´	ἀδείᾳ	αὐτοὺς ἐκφαίνοντος, ἐλεγχόμενοι ἐδικαιοῦντο, μέχρις
[37, 26]	τέ τι τῶν ὁμοίων ἐπιχειροῦσι	ἄδεια	ἐδίδοτο καὶ αἱ τιμωρίαι αὐτῶν
[37, 34]	μετὰ τῶν γραμμάτων ἐσήγαγε, καὶ	ἄδειαν	αὐτοῖς δοὺς πᾶσαν οὕτω τὴν
[37, 42]	τότε οὐδέν· τῆς γὰρ γερουσίας	ἄδειαν	πᾶσι τοῖς διαχειρίσασι τὰ τότε
[37, 36]	ἐστερημένους, ἐπὶ τῷ μήτε περὶ	ἀδείας	ἔτι αὐτῶν χρηματισθῆναί τί ποτε,
[37, 57]	καὶ ἐποίουν καὶ οὗτοι μετὰ	ἀδείας	ὅσα ἤθελον, ἡγεμόσι πρὸς πάντα
[37, 46]	καὶ προσέτι καὶ ὅτι τῇ	ἀδελφῇ	συγγίγνοιτο, ἀφείθη δέ, καίτοι τῶν
[37, 49]	Μέτελλος δὲ ὀργῇ, ὅτι τὴν	ἀδελφὴν	αὐτοῦ, καίτοι παῖδας ἐξ αὐτῆς
[37, 15]	αὐτῶν Ὑρκανός τε καὶ Ἀριστόβουλος	ἀδελφοί,	καὶ ἐτύγχανον ὑπὲρ τῆς τοῦ
[37, 8]	ναοῦ κοινοῦ οἱ πρὸς τὸν	ἀδελφὸν	τὸν Κάστορα ὄντος, ἐπ´ ἐκείνου
[37, 47]	ἀπεώσθη, τὴν δὲ δὴ χώραν	ἀδεῶς	ἐλεηλάτει, μέχρις οὗ ὅ τε
[37, 7]	καὶ τὸ τῶν ἀλλοτρίων ἐφίεσθαι	ἄδικον	εἶναι τότε ἔλεγεν ὅτ´ οὐκέτ´
[37, 26]	εἶναι {καὶ} ἄνδρα βουλευτὴν μήτ´	ἀδικοῦντά	τι καὶ ἐς γῆρας ἤδη
[37, 11]	ἔν τε ταπεινότητι καὶ ἐν	ἀδοξίᾳ	ζῆν ἤθελεν. αὐτὸς μὲν οὖν
[37, 47]	ἐν αὐτῷ ἐποιήσατο, καὶ τοὺς	ἀεὶ	διαβαίνοντας ὑπολαμβάνων ἔφθειρε. φεύγουσί τέ
[37, 11]	καὶ τὰ τοῦ Μιθριδάτου ἀσθενέστερα	ἀεὶ	ἐγίγνετο (τά τε γὰρ ἄλλα
[37, 28]	πάντες ἅμα ψηφίζεσθαι, ἀλλά τινας	ἀεὶ	ἐνόπλους τὸ χωρίον ἐκεῖνο ἐκ
[37, 13]	ὄλεθρον. Μιθριδάτης μὲν δὴ ποικιλωτάτῃ	ἀεὶ	καὶ μεγίστῃ τῇ τύχῃ χρησάμενος
[37, 56]	γὰρ δίχα τούτων δυνήσεσθαί τι	ἀεὶ	καὶ οὐκ ἂν θατέρῳ ποτὲ
[37, 52]	ἂν τὰ λῃστικά, ἅπερ που	ἀεὶ	παρ´ αὐτοῖς ἦν, ἄνευ μεγάλου
[37, 6]	οὗτοί τε αὖ πρὸς ἐκεῖνον	ἀεί	ποτε ἐκέχρηντο. βασιλέως γὰρ αὐτοῦ
[37, 54]	τοῖς εἰρημένοις, ἐφ´ οἷς μέγα	ἀεί	ποτε ἐφρόνει, ἵππος τις αὐτῷ
[37, 30]	τούς τε κακίστους καὶ καινῶν	ἀεί	ποτε πραγμάτων ἐπιθυμητάς, κἀκ τῶν
[37, 46]	διαφανέστατα τῶν πώποτε τὸ δημόσιον	ἀεὶ	πρὸ παντὸς προτιμήσας ἐτελεύτησεν οὐ
[37, 21]	δαφνηφορεῖν τε αὐτὸν κατὰ πάσας	ἀεὶ	τὰς πανηγύρεις, καὶ τὴν στολὴν
[37, 47]	ὅπως κατὰ καιρὸν πρὸς τὸ	ἀεὶ	χρήσιμον καὶ γνώμην σφίσι διδόναι
[37, 17]	ἔσχον, ἄρρητον δὲ δὴ καὶ	ἀειδῆ	αὐτὸν νομίζοντες εἶναι περισσότατα ἀνθρώπων
[37, 45]	ποίησιν τῶν ἱερῶν, ἅπερ αἱ	ἀειπαρθένοι	παρά τε τοῖς ὑπάτοις καὶ
[37, 35]	τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ ὑπὸ τῶν	ἀειπαρθένων	ὑπὲρ τοῦ δήμου ποιηθέντων τὸ
[37, 30]	Ἀντώνιος ὁ ὕπατος) καὶ ἐς	ἀθεμίτων	ὁρκωμοσιῶν ἀνάγκην προήγαγε· παῖδα γάρ
[37, 28]	μόναις ταῖς κατὰ τοὺς λόχους	ἀθροιζομέναις	ἐκκλησίαις ἐγίγνετο, ὅτι τε ἔξω
[37, 50]	ἐμβληθῆναι καὶ τὴν γερουσίαν ἐνταῦθα	ἀθροῖσαι	ἐθελῆσαι. ἐπεί τε ἐκεῖνος (Λούκιος
[37, 3]	γὰρ τὸ ὕδωρ ὄν, καὶ	ἀθρόον	ὑπ´ αὐτῶν ποθέν, συχνοῖς ἐλυμήνατο.
[37, 45]	τὴν ποίησιν τῶν ἱερῶν, ἅπερ	αἱ	ἀειπαρθένοι παρά τε τοῖς ὑπάτοις
[37, 10]	τοὺς πάνυ ποτὲ δυνηθέντας ἀσθενεστάτους	αἱ	μεταβολαὶ τῶν πραγμάτων πολλάκις ποιοῦσι.
[37, 9]	πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον, ὅπως	αἱ	συνωμοσίαι ὑφ´ ὧν ἐταράττοντο ἐκφανεῖεν,
[37, 26]	ὁμοίων ἐπιχειροῦσι ἄδεια ἐδίδοτο καὶ	αἱ	τιμωρίαι αὐτῶν ἐκολούοντο. ἡ οὖν
[37, 19]	τῶν κύκλων καθ´ ἣν οἱ	Αἰγύπτιοι	αὐτὴν νομίζουσι, καὶ τοῦτο καὶ
[37, 18]	ἡμέρας ἀνακεῖσθαι κατέστη μὲν ὑπ´	Αἰγυπτίων,	πάρεστι δὲ καὶ ἐπὶ πάντας
[37, 16]	ἀπὸ τῆς Φοινίκης μέχρι τῆς	Αἰγύπτου	παρὰ τὴν θάλασσαν τὴν ἔσω
[37, 41]	ὅσους παραλελοιπέναι ἔφασκε. καὶ οὕτως	αἰδεσθεὶς	καὶ φοβηθεὶς οὐκέτι πολλοὺς ἐνέδειξε.
[37, 25]	συνηνέχθη· κεραυνοί τε γὰρ ἐν	αἰθρίᾳ	πολλοὶ ἔπεσον, καὶ ἡ γῆ
[37, 27]	αὐτοῦ τοῦ στρατηγοῦ οὐκ ἐξὸν	αἱρεθέντες.	καὶ ἐφῆκε μὲν ὁ Ῥαβίριος,
[37, 52]	τότε κατεργάσηται, ὕπατός τε εὐθὺς	αἱρεθήσεσθαι	καὶ ὑπερφυᾶ ἔργα ἀποδείξεσθαι, διά
[37, 37]	δὴ τόδε ἐγένετο, καὶ τὰς	αἱρέσεις	τῶν ἱερέων, γράψαντος μὲν τοῦ
[37, 1]	Ἀκρόπολιν ὠνομασμένην προχωρήσας, πρὶν καὶ	αἰσθέσθαι	τὸν Ἀρτώκην ὅτι παρείη. ἦν
[37, 54]	ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον ἐθέλοντα	αἴσθοιτο	ἀντιστασιάζοντας, προσποιήσασθαι, καὶ ὑπὸ πάντων
[37, 4]	πρὸς μάχην ὑπαγαγέσθαι, μὴ καὶ	αἰσθόμενος	αὐτοῦ ἀναχωρήσῃ, τούς τε ἱππέας
[37, 3]	τὰ δὲ καὶ ἐκφοβῶν, διῆλθε·	αἰσθόμενος	δὲ ἐνταῦθα ὅτι ἥ τε
[37, 25]	ἄλλα τε αὐτοῖς σημεῖα οὐκ	αἴσια	συνηνέχθη· κεραυνοί τε γὰρ ἐν
[37, 45]	ἁμαρτάνειν, ἀλλὰ μηδ´ ἐς ὑποψίαν	αἰσχρὰν	ἀφικνεῖσθαι. τότε μὲν ταῦτά τε
[37, 45]	ἐς πᾶν τὸ ἄρρεν ἐπετέλουν,	αἰσχύναντος,	ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἐνεκάλεσεν (καὶ
[37, 50]	μὴ καὶ ἐκείνου διαμαρτὼν μείζω	αἰσχύνην	ὄφλῃ, κατέβαλε τὴν ἀξίωσιν. καὶ
[37, 50]	οὖν τοῦθ´ ὁ Πομπήιος, καὶ	αἰσχυνθείς	τε ἅμα καὶ δείσας μὴ
[37, 6]	ὑπεσήμηνεν, ὥστε τὸν Πομπήιον καὶ	αἰσχυνθῆναι	καὶ καταπλαγῆναι. ~οὔκουν οὔτε τῷ
[37, 57]	κοινὰ πλὴν τοῦ Κάτωνος ἔπραττεν·	αἰσχυνόμενοι	δέ τινες τοῖς δρωμένοις, καὶ
[37, 49]	πᾶσιν ἅμα αὐτοῖς τὴν κύρωσιν	αἰτεῖν.	ἄλλως τε γὰρ δίκαιον εἶναι
[37, 54]	μὴ οἷά τε προδιεορτασθῆναι ἦν,	αἰτῆσαι	αὐτήν. μὴ τυχὼν δέ, τοῦ
[37, 24]	ὁ θεὸς ὑγίειαν τῷ δήμῳ	αἰτῆσαι,	ὡς οὐχ ὅσιον ὂν οὐδὲ
[37, 29]	τήν τε ὑπατείαν καὶ τότε	αἰτήσαντος	αὐτοῦ, καὶ πᾶν ὁτιδήποτε ἐνεδέχετο
[37, 46]	κακὸν ὑπ´ αὐτοῦ πάθωσι, καὶ	αἰτησάντων	καὶ λαβόντων. ἐφ´ ᾧπερ καὶ
[37, 24]	ὡς οὐχ ὅσιον ὂν οὐδὲ	αἴτησιν	αὐτῆς, πρὶν συγχωρηθῆναι, γενέσθαι. καὶ
[37, 44]	ἐπειδὴ Μᾶρκον Πίσωνα ὑποστράτηγον πρὸς	αἴτησιν	ὑπατείας προύπεμψε, τάς τε ἀρχαιρεσίας,
[37, 56]	τοῦ μὲν καταθυμίου παντὸς ἑκατέροις	αἰτιαθήσεσθαι,	τῶν δὲ δυσχερεστέρων μὴ μεταλήψεσθαι.
[37, 31]	τῶν Τυρσηνῶν ἀγγελλόμενα τήν τε	αἰτίαν	ἐπιστώσατο καὶ βίας ἐπ´ αὐτοῖς
[37, 34]	θεῖον ἐμεγάλυνον καὶ τοὺς τὴν	αἰτίαν	λαβόντας δι´ ὀργῆς μᾶλλον ἐποιοῦντο.
[37, 10]	Κατιλίνας ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐκείνοις	αἰτίαν	(πολλοὺς γὰρ καὶ αὐτὸς τῶν
[37, 14]	ἐφύλασσον, προδιαρπάσαντές τινες ἐκείνοις τὴν	αἰτίαν	προσθῶσι, καὶ διὰ τοῦτο ἀνέμενον,
[37, 56]	ὡς ἀπ´ οἰκείας καὶ αὐτοὶ	αἰτίας	πρός τε ἀλλήλους, ἐπειδὴ τάχιστα
[37, 39]	Μετέλλου καὶ δύναμιν πλείω περιβεβλημένον.	αἴτιον	δὲ ὅτι ἐλπίδα αὐτοῦ κατὰ
[37, 31]	τε εἶναι καὶ ζήτησιν τῶν	αἰτίων	αὐτῆς γενέσθαι· δεύτερα δὲ τὰ
[37, 2]	αὐτὸν ὁ Ἀρτώκης εἰρήνην τε	αἰτῶν,	καὶ γέφυραν τά τε ἐπιτήδεια
[37, 47]	τοῖς ἀγροῖς ὄντων καὶ προσπεσόντων	αἰφνιδίως	τοῦ μὲν τείχους ἀπεώσθη, τὴν
[37, 6]	ἔγραψε, καίτοι τῷ Τιγράνῃ τῷ	αἰχμαλώτῳ	καὶ τοῦτο παρὰ τὸ νομιζόμενον
[37, 3]	γὰρ ἀγωγοί σφων, ἐκ τῶν	αἰχμαλώτων	ὄντες, οὐ τὴν ἐπιτηδειοτάτην αὐτοὺς
[37, 20]	πλεῖστα δὲ χρήματα ἐκ τῶν	αἰχμαλώτων	πεπορισμένος, δυνάσταις τε καὶ βασιλεῦσι
[37, 11]	σφαλείη, συναπολέσθαι τῇ βασιλείᾳ μετὰ	ἀκεραίου	τοῦ φρονήματος μᾶλλον ἢ στερηθεὶς
[37, 53]	παντὶ τῷ στρατῷ ἐπεραιώθη, καὶ	ἀκονιτὶ	αὐτούς, κακῶς ὑπὸ σιτοδείας ἔχοντας,
[37, 15]	πλησιοχώρους αὐτῷ ὁ Πομπήιος ἐλάσας	ἀκονιτί	τε αὐτοὺς προσηγάγετο καὶ φρουρᾷ
[37, 23]	καὶ ὅτι γε καὶ ἐκεῖνα	ἄκοντες	ἔπραξαν, δῆλόν ἐστιν. ὁ οὖν
[37, 22]	ἤσκει δὲ τὰ τοῦ πλήθους	ἀκριβῶς,	καὶ ἕνα μὲν ἀνθρώπων οὐδένα
[37, 56]	ἐκκαρπώσεσθαι καὶ ὑπὲρ ἀμφοτέρους τιμηθήσεσθαι.	ἀκριβῶς	μὲν γὰρ οὔτε τὰ τοῦ
[37, 24]	καθαρὰν ἀπὸ πάντων αὐτῶν ἡμέραν	ἀκριβῶς	τηρῆσαι, καὶ προσέτι καὶ ἀτοπώτατον,
[37, 1]	καὶ πρὸς τὴν πόλιν τὴν	Ἀκρόπολιν	ὠνομασμένην προχωρήσας, πρὶν καὶ αἰσθέσθαι
[37, 26]	βουλῆς προσετετάχατο, ὥστε ἡ γερουσία	ἄκυρος	ἐκ τοῦ δικαστηρίου ἐκείνου τῶν
[37, 5]	τὴν χώραν ἐπιδραμών, τοῖς τε	Ἀλβανοῖς	εἰρήνην ἔδωκε, καὶ ἄλλοις τισὶ
[37, 1]	ὑπατευόντων, ἐπολέμησε μὲν καὶ τοῖς	Ἀλβανοῖς,	ἐπολέμησε δὲ καὶ τοῖς Ἴβηρσι.
[37, 1]	τοῦ Κύρνου, τῇ μὲν τοῖς	Ἀλβανοῖς	τῇ δὲ τοῖς Ἀρμενίοις πρόσοροι)
[37, 3]	ἀφελέσθαι, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοὺς	Ἀλβανοὺς	οὐ τὴν συντομωτάτην, ὅπως σφᾶς
[37, 52]	δυνάμει ἔσται. ὅθενπερ καὶ εἰκόνα	Ἀλεξάνδρου	ἐνταῦθα ἐν τῷ Ἡρακλέους ἀνακειμένην
[37, 13]	πολλῇ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν προφυλακῇ	ἀλεξιφαρμάκων	ἐκεκράτυντο· καὶ ἡ τοῦ ξίφους
[37, 23]	οὐκ ἀπ´ ἐνδείξεως ἀλλ´ ἐξ	ἀληθείας	ὑπάρχειν. τὰς γάρ τοι ἀρχὰς
[37, 29]	δι´ ἑαυτόν, ὅπερ που καὶ	ἀληθὲς	ἦν, ἐγνῶσθαι νομίσας ἐπεχείρησε μέν,
[37, 7]	καὶ ἔπεμψεν· καὶ αὐτοὺς ὡς	ἀληθῶς	ἐκεῖνοι διαιτητὰς ἐπιγραψάμενοι πάντα τὰ
[37, 3]	θαλάσσης χαλεπωτέρα διά τε τὸ	ἀλίμενον	τῆς χώρας καὶ διὰ τοὺς
[37, 26]	Ῥαβίριος οὐδ´ ὡμολόγει τὸν φόνον,	ἀλλ´	ἄπαρνος ἦν· οἱ δὲ δήμαρχοι
[37, 22]	πρὸς δόξαν ἢ τιμήν τινα,	ἀλλ´	αὐτῆς ἕνεκα τῆς τε αὐτονόμου
[37, 33]	ἀντέλαβε, διὰ τὰ παρόντα ἐξήλασεν,	ἀλλ´	αὐτὸς μὲν τὴν πόλιν διὰ
[37, 23]	ἀλλὰ ἀναγκασθέντων, μηδ´ ἀπ´ εὐνοίας	ἀλλ´	ἐκ κολακείας ὑπάρξαντά σφισι φέρει,
[37, 23]	καὶ ἔργον οὐκ ἀπ´ ἐνδείξεως	ἀλλ´	ἐξ ἀληθείας ὑπάρχειν. τὰς γάρ
[37, 18]	ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι, ἠπίσταντο.	ἀλλ´	ἐπειδὴ καὶ πάνυ νῦν τοῖς
[37, 3]	πρὸς ταῖς σπονδαῖς ἀνελπίστους καταλάβῃ,	ἀλλ´	ἐς τὴν Ἀρμενίαν ἐπανελθὼν ἐτράπετο.
[37, 5]	οὐκ ἀνέμεινε δὲ ἀντιπεμφθῆναί τι,	ἀλλ´	ἐς τὴν χώραν τὸν Ἀφράνιον
[37, 7]	ἀπαιτῆσαι αὐτάς, οὐκ ἀπέλαβε δέ,	ἀλλ´	ἔς τε ἀρχὴν μίαν συνετάχθησαν
[37, 20]	ὁμολογησάντων, οὐκ ἠβουλήθη τοῦτο ποιῆσαι,	ἀλλ´	εὐθύς, ἐπειδὴ τάχιστα ἐς {τε}
[37, 52]	δυνηθέντας ζηλῶν, οὐδὲν ὀλίγον ἐφρόνει,	ἀλλ´	ἤλπιζεν, ἄν τι τότε κατεργάσηται,
[37, 46]	ἵνα ἀσφαλῶς τοῦ Κλωδίου καταψηφίσωνται,	ἀλλ´	ἵνα αὐτοὶ τὰ χρήματα ἃ
[37, 44]	οὐδὲ ἐκείνου ἕνεκα ταῦτ´ ἐποίει,	ἀλλ´	ἵνα αὐτὸς καὶ διὰ τούτων
[37, 22]	μηδεμίαν τῷ Πομπηίῳ ἔχθραν ἔχων,	ἀλλ´	ὅτι γε ἔξω τῶν πατρίων
[37, 55]	οὐχ ὅτι συνενεχθῆναί σφας ἤθελεν,	ἀλλ´	ὅτι δυνατωτάτους τε ἑώρα ὄντας,
[37, 14]	ὅτι καὶ ἀνθίστασθαί οἱ διενοοῦντο,	ἀλλ´	ὅτι ἐφοβοῦντο μὴ τὰ χρήματα,
[37, 8]	μόνον ἐν τῇ ἀγορανομίᾳ ἐπῃνέθη,	ἀλλ´	ὅτι καὶ τὰ Ῥωμαῖα καὶ
[37, 57]	καὶ διαρκεῖς, ἅτε ἐξ ἐπιτηδεύσεως	ἀλλ´	οὐκ ἀπ´ ἀρετῆς ἐμφύτου ὁρμώμενοι,
[37, 35]	τισι καὶ πιστὸν ἐδόκει εἶναι,	ἀλλ´	οὔτι γε ἐδικαίουν ἄνδρα τε
[37, 20]	εἰ δὲ καὶ ἀντέστησάν τινες,	ἀλλ´	ὑπ´ ἀσθενείας γε πάντως ἂν
[37, 37]	τὴν ἐκ τοῦ ἔπειτα ἰσχύν,	ἀλλ´	ὧν ἐπεχείρει πρωτεῦσαι, τούτους ὡς
[37, 23]	ὡς καὶ μὴ παρ´ ἑκόντων	ἀλλὰ	ἀναγκασθέντων, μηδ´ ἀπ´ εὐνοίας ἀλλ´
[37, 1]	οὐδένα καιρὸν ὥστε συντάξασθαι ἔσχεν,	ἀλλὰ	διαβὰς τὸν ποταμὸν τὴν γέφυραν
[37, 10]	ἔτι δεινὸν τοὺς Ῥωμαίους εἰργάσατο	ἀλλὰ	καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν διέφθειρεν, ἐπεχείρησεν
[37, 38]	οὐχ ὅπως ὑφ´ ἑτέρων ἐπῃνεῖτο,	ἀλλὰ	καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν ἐνεκωμίαζεν) ἐσίγασαν,
[37, 55]	~καὶ οὐδὲ τοῦτ´ αὐτῷ ἀπέχρησεν,	ἀλλὰ	καὶ αὐτοὺς ἐκείνους συνήλλαξεν, οὐχ
[37, 41]	καὶ τότε ἔτι περιόντες ἡσύχαζον,	ἀλλὰ	καὶ δέει τῆς τιμωρίας ἐταράττοντο.
[37, 14]	τῷ μὲν Μιθριδάτῃ οὐδὲν ἐλυμήνατο,	ἀλλὰ	καὶ ἐν τοῖς πατρῴοις ἠρίοις
[37, 30]	τούς τε σὺν αὐτῷ μόνους,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ πᾶν τὸ κοινὸν
[37, 36]	καὶ ἄλλοι, οὐχ ὅτι ὕπατοι	ἀλλὰ	καὶ ἰδιῶται, παῖδάς σφων ἀπέκτειναν.
[37, 21]	μέντοι καὶ ἐπωνυμίαν τινὰ προσεπέθετο,	ἀλλὰ	καὶ μόνῃ τῇ τοῦ Μάγνου,
[37, 12]	τῆς παρ´ αὐτῶν φιλίας ἰσχύει,	ἀλλὰ	καὶ ὅσῳ τις ἂν πλείω,
[37, 55]	τὰς σπουδὰς πάσης φιλίας ποιεῖ,	ἀλλὰ	καὶ ὅτι ὁ μὲν ὑπὲρ
[37, 50]	συγχωρήσειέν οἱ διανομοθετῆσαι, ἐξελθεῖν, ὑπεῖξεν,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ ἄσμενος ἐν τῇ
[37, 58]	τὰ πραττόμενα ὑπ´ αὐτῶν ἠγνόει,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ τοῖς τι συνεῖναι
[37, 40]	καὶ τοσούτους, εἰ καὶ δικαίως,	ἀλλὰ	καὶ πολίτας τε καὶ συμμάχους
[37, 9]	οὐδὲν οὐδὲ τῶν ἄλλων ἔπραξαν,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ἀρχὴν ἀπεῖπον. καὶ
[37, 44]	ἐκεῖνος οὐχ ὅτι τοῖς φίλοις	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἐχθροῖς συνέστησεν αὐτόν.
[37, 12]	ἦν πρὸς οὐδένα ἔτι πιστός,	ἀλλὰ	καὶ τῶν λοιπῶν τέκνων ὑποτοπήσας
[37, 45]	χρῆναι μὴ μόνον μηδὲν ἁμαρτάνειν,	ἀλλὰ	μηδ´ ἐς ὑποψίαν αἰσχρὰν ἀφικνεῖσθαι.
[37, 27]	τοῦ δήμου κατὰ τὰ πάτρια,	ἀλλὰ	πρὸς αὐτοῦ τοῦ στρατηγοῦ οὐκ
[37, 20]	τοῖς ὑπ´ ἐκείνου νομισθεῖσι χρῆσθαι.	ἀλλὰ	ταῦτα μέν, καίπερ μεγάλα τε
[37, 11]	μὲν οὐχ ὑπεῖκε ταῖς συμφοραῖς,	ἀλλὰ	τῇ βουλήσει πλέον ἢ τῇ
[37, 28]	ἐνόμισαν μὴ πάντες ἅμα ψηφίζεσθαι,	ἀλλά	τινας ἀεὶ ἐνόπλους τὸ χωρίον
[37, 27]	Λουκίου δικάζων (οὐ γὰρ ἁπλῶς,	ἀλλὰ	τὸ δὴ λεγόμενον περδουελλίωνος ὁ
[37, 50]	γνοὺς ὅτι μηδὲν ὄντως ἴσχυεν,	ἀλλὰ	τὸ μὲν ὄνομα καὶ τὸν
[37, 29]	τὴν ἐκκλησίαν ἐσελθεῖν ὥσπερ εἰώθει,	ἀλλὰ	τούς τε ἐπιτηδείους συνεπηγάγετο παρεσκευασμένους
[37, 13]	ἑαυτὸν ἀποκτεῖναι σπουδάσας οὐκ ἠδυνήθη,	ἀλλὰ	τοῦτο μὲν φαρμάκῳ τοῦτο δὲ
[37, 9]	ἀμυδρὰ ἐγένετο. τά τε οὖν	ἄλλα	ἐξεθύοντο τοῖς μάντεσι πειθόμενοι, καὶ
[37, 38]	πολιτῶν θανάτῳ ποιούμενοι τά τε	ἄλλα	ἤχθαιρον, καὶ τέλος ἀπολογεῖσθαί τε
[37, 11]	ἀεὶ ἐγίγνετο (τά τε γὰρ	ἄλλα	καὶ ὁ σεισμὸς μέγιστος δὴ
[37, 36]	ὑποπτευθέντες εὐθύνοντο. καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	οἱ ὕπατοι διῴκουν, Αὖλον δὲ
[37, 3]	ὕδωρ μόνον ἐπιφερόμενοι· τὰ γὰρ	ἄλλα	παρ´ ἑκόντων τῶν ἐπιχωρίων ἐλάμβανον,
[37, 7]	τότε ἐχείμασε, καὶ τά τε	ἄλλα	τὰ ἔτ´ ἀνθιστάμενα προσηγάγετο, καὶ
[37, 52]	καὶ τὰς γυναῖκας τά τε	ἄλλα	τὰ τιμιώτατα ὑπὲρ τὸν Δώριον
[37, 25]	καὶ διὰ τοῦτ´ ἀνεμαντεύσαντο. καὶ	ἄλλα	τε αὐτοῖς σημεῖα οὐκ αἴσια
[37, 17]	τοῦ Κρόνου καλουμένην ἀνέθεσαν, καὶ	ἄλλα	τε ἐν αὐτῇ ἰδιαίτατα πολλὰ
[37, 30]	{καὶ} ἀποκοπὰς καὶ γῆς ἀναδασμούς,	ἄλλα	τε ἐξ ὧν μάλιστα δελεάσειν
[37, 9]	ὑπὸ κεραυνῶν συνεχωνεύθησαν καὶ ἀγάλματα	ἄλλα	τε καὶ Διὸς ἐπὶ κίονος
[37, 49]	ἐβούλετο καταπράξειν. ἤθελε μὲν γὰρ	ἄλλα	τε καὶ ἐν τοῖς μάλιστα
[37, 21]	τῶν πολέμων ἤγαγε, τρόπαια δὲ	ἄλλα	τε πολλὰ καὶ καλῶς κεκοσμημένα
[37, 23]	ὀλίγου πάσας λαβών, τὰ γοῦν	ἄλλα	τοιαῦτα, ἐξ ὧν μήτε ὠφελῶν
[37, 5]	κατεφρόνησεν αὐτοῦ, καὶ τά τε	ἄλλα	ὑπερφρόνως τοῖς πρέσβεσιν ἐλάλησε, καὶ
[37, 36]	αὐτοὺς καὶ ἐς πόλεις ἄλλους	ἄλλῃ	καταθέσθαι, τῶν οὐσιῶν ἐστερημένους, ἐπὶ
[37, 54]	Κράσσον ἐξεθεράπευσεν, ὥστε δι´ ἔχθρας	ἀλλήλοις	ἔτι καὶ τότε αὐτοὺς ὄντας
[37, 56]	ἀρθήσεσθαι ἐνόμιζεν, ἐς ἀντίπαλον αὐτοὺς	ἀλλήλοις	καταστῆσαι ἠθέλησεν, ὅπως μηδέτερός σφων
[37, 56]	αὐτοὺς ὑπῆλθε καὶ μετὰ τοῦτο	ἀλλήλοις	κατήλλαξεν. οὔτε γὰρ δίχα τούτων
[37, 24]	ἐν ταῖς στάσεσιν ἑκουσίους ἀμύθητα	ἀλλήλοις	παρέχοντας, καὶ μέλλοντας, ἄν τε
[37, 7]	διαιτητὰς ἐπιγραψάμενοι πάντα τὰ πρὸς	ἀλλήλους	ἐγκλήματα διελύσαντο, ὀργιζόμενος μὲν ὁ
[37, 56]	καὶ αὐτοὶ αἰτίας πρός τε	ἀλλήλους,	ἐπειδὴ τάχιστα ὥρμησαν, κατελύσαντο καὶ
[37, 56]	δ´ οὐ πολλῷ ὕστερον δι´	ἀλλήλων	κρατήσοι. καὶ ἔσχεν οὕτως. {τούτων}
[37, 57]	ἀντεδίδοσάν σφισι καὶ ἀντελάμβανον παρ´	ἀλλήλων	ὅσα ἔν τε ἐπιθυμίᾳ εἶχον
[37, 51]	τήν τε πόλιν καὶ τὴν	ἄλλην	Ἰταλίαν ἐλύπει, ὁ μὲν νόμος
[37, 16]	πράγματα ἔσχε. ~τὴν μὲν γὰρ	ἄλλην	πόλιν, ἐσδεξαμένων αὐτὸν τῶν τὰ
[37, 21]	ἐκέκτητο, ἠρκέσθη. οὐ μὴν οὐδ´	ἄλλην	τινὰ τιμὴν ὑπέρογκον λαβεῖν διεπράξατο,
[37, 48]	Ῥοδανὸν ἐπεραιώθησαν, καὶ τὰ τῶν	Ἀλλοβρίγων	λυμηνάμενοι τέλος πρὸς Σολώνιον πόλιν
[37, 34]	ἄλλων τῶν συνομωμοκότων καὶ μετὰ	Ἀλλοβρίγων,	οὓς κατὰ πρεσβείαν παρόντας ἀνέπεισε
[37, 47]	ταῦθ´ οὕτως ἐπράχθη, τῶν δὲ	Ἀλλοβρίγων	τὴν Γαλατίαν τὴν περὶ Νάρβωνα
[37, 17]	ὅσοι τὰ νόμιμα αὐτῶν, καίπερ	ἀλλοεθνεῖς	ὄντες, ζηλοῦσι. καὶ ἔστι καὶ
[37, 53]	ἐγκατέλιπε, καὶ αὐτῶν οἱ μὲν	ἄλλοι	γενναίως ἀμυνόμενοι ἔπεσον, Πούπλιος δὲ
[37, 36]	τοιούτῳ τινὶ ἐγεγόνει· καὶ οἱ	ἄλλοι	οἱ μηνυθέντες ἐζητοῦντο, καί τινες
[37, 11]	ταύτης λογισμοῖς ἀναλαμβάνειν· οἱ δ´	ἄλλοι	οἱ συνόντες αὐτῷ, ὡς τά
[37, 50]	ὅ τε Μέτελλος οἵ τε	ἄλλοι	οἱ τὰ αὐτά σφισι βουλόμενοι
[37, 36]	ποιήσας· συχνοὶ γὰρ δὴ καὶ	ἄλλοι,	οὐχ ὅτι ὕπατοι ἀλλὰ καὶ
[37, 30]	αὐτῶν καὶ δυνατωτάτους (ἦσαν δὲ	ἄλλοι	τε καὶ Ἀντώνιος ὁ ὕπατος)
[37, 47]	ἔθνους στρατηγὸς καί τινες καὶ	ἄλλοι	τῶν παρὰ τὸν Ἴσαρα οἰκούντων
[37, 55]	ἐῶν τινα αὐξηθῆναι τοῖς τε	ἄλλοις	ἅμα καὶ ἑαυτῷ χαρίζεται, ὁ
[37, 18]	καὶ πάνυ νῦν τοῖς τε	ἄλλοις	ἅπασι καὶ αὐτοῖς τοῖς Ῥωμαίοις
[37, 23]	καὶ ἕτερα προσθέντες, εἴπερ ἠθελήκει·	ἄλλοις	γοῦν τισιν ἐν ἐλάττονι αὐτοῦ
[37, 31]	τῷ δὲ δὴ Κράσσῳ καὶ	ἄλλοις	τισὶ τῶν δυνατῶν ἐδόθη, καὶ
[37, 5]	τε Ἀλβανοῖς εἰρήνην ἔδωκε, καὶ	ἄλλοις	τισὶ τῶν παρὰ τὸν Καύκασον
[37, 54]	καὶ ἐκεῖνον μὲν γαυρούμενος ἔφερεν,	ἄλλον	δὲ ἀναβάτην οὐδένα ἀνεδέχετο. ὥστε
[37, 16]	πτόησιν αὐτῶν ταύτην τὸν μὲν	ἄλλον	χρόνον οὐδὲν σπουδῇ ἔπραττον, ταῖς
[37, 22]	δήμου ἐραστής τε ὡς οὐδεὶς	ἄλλος	ἐγίγνετο, καὶ τὴν ὑπὲρ τοῦ
[37, 25]	ἐξεῖναι ἐδίδου. ἄλλος χρεῶν ἀποκοπάς,	ἄλλος	κληρουχίας καὶ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[37, 57]	Κάτωνι, καὶ εἰ δή τις	ἄλλος	τὰ αὐτὰ αὐτῷ φρονεῖν δοκεῖν
[37, 25]	καὶ τὸ ἄρχειν ἐξεῖναι ἐδίδου.	ἄλλος	χρεῶν ἀποκοπάς, ἄλλος κληρουχίας καὶ
[37, 7]	πλεονεκτεῖν δεινὸν καὶ τὸ τῶν	ἀλλοτρίων	ἐφίεσθαι ἄδικον εἶναι τότε ἔλεγεν
[37, 36]	τε αὐτοὺς καὶ ἐς πόλεις	ἄλλους	ἄλλῃ καταθέσθαι, τῶν οὐσιῶν ἐστερημένους,
[37, 17]	φέρει δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς	ἄλλους	ἀνθρώπους ὅσοι τὰ νόμιμα αὐτῶν,
[37, 50]	τὸν Μέτελλον καὶ διὰ τοὺς	ἄλλους	διεπράξατο, ἔφη μὲν φθονεῖσθαί τε
[37, 54]	τὴν ἀρχὴν οὕτω τούς τε	ἄλλους	καὶ τὸν Πομπήιον τόν τε
[37, 6]	ὕβρισεν, ᾗπερ πρός τε τοὺς	ἄλλους	πάντας ἠγάλλετο καὶ πρὸς αὐτοὺς
[37, 22]	πᾶν μὲν τὸ ὑπὲρ τοὺς	ἄλλους	πεφυκὸς ὑποψίᾳ δυναστείας ἐμίσει, πᾶν
[37, 15]	αὐτόν. κἀκ τούτου τοὺς μὲν	ἄλλους	ῥᾷον προσεποιήσατο, τὰ δὲ Ἱεροσόλυμα
[37, 41]	ἐς δελτίον συγγράψας ὕστερον καὶ	ἄλλους	συχνοὺς προσεγγράψαι ἠθέλησεν. ὑποπτεύσαντες γὰρ
[37, 27]	τε τὸν Καίσαρα καὶ δι´	ἄλλους	τινὰς ἐνίκησε, περί γε τῆς
[37, 33]	Μαλλίου συνεκρότει, κἀν τούτῳ καὶ	ἄλλους	τινάς, πρῶτον μὲν ἐκ τῶν
[37, 29]	τινα παρασκευάσας, τὸν Κικέρωνα καὶ	ἄλλους	τινὰς τῶν πρώτων ἐν αὐταῖς
[37, 52]	καὶ τὸν Πομπήιον τούς τε	ἄλλους	τοὺς πρὸ αὐτοῦ μέγα ποτὲ
[37, 40]	οὗτός σφισι τὸν Κατιλίναν καὶ	ἄλλους	τρισχιλίους προθυμότατα ἀγωνιζομένους οὐκ ἀναιμωτὶ
[37, 50]	κατάδηλον πᾶσιν ἦν. ἀμέλει τῶν	ἄλλων	δημάρχων ἐξελέσθαι αὐτὸν βουληθέντων οὐκ
[37, 35]	τοῦ τε Λεντούλου καὶ τῶν	ἄλλων,	ἐξαρπάσαι πάντας αὐτοὺς ὅπως μὴ
[37, 9]	δὲ οὔ) οὐδὲν οὐδὲ τῶν	ἄλλων	ἔπραξαν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχὴν
[37, 56]	εὖ ἠπίστατο ὅτι τῶν μὲν	ἄλλων	εὐθὺς διὰ τῆς ἐκείνων φιλίας,
[37, 17]	καὶ μάλισθ´ ὅτι τῶν μὲν	ἄλλων	θεῶν οὐδένα τιμῶσιν, ἕνα δέ
[37, 2]	ἐκείνου καύσας ἔφυγε, τῶν δ´	ἄλλων	οἱ μὲν ἐν χερσὶν οἱ
[37, 30]	ἔπειτ´ ἐσπλάγχνευσεν αὐτὰ μετὰ τῶν	ἄλλων.	συνέπραττον δὲ αὐτῷ τὰ μάλιστα
[37, 37]	καὶ ἀρχιέρεως τῶν ποντιφίκων, καίπερ	ἄλλων	τε τῆς τιμῆς πολλῶν καὶ
[37, 43]	ἐκ τούτου καὶ ἐκείνων καὶ	ἄλλων	τινῶν ἑκατέροις βοηθησάντων ξύλοις καὶ
[37, 42]	τῇ τοῦ Λεντούλου τῶν τε	ἄλλων	τῶν δεθέντων σφαγῇ ἐκρίθη. τὸ
[37, 25]	τοῦ Κικέρωνος καὶ πρὸς τῶν	ἄλλων	τῶν ὁμογνωμονούντων οἱ προκαταληφθέντα, πρὶν
[37, 34]	ἀναγκασθεὶς ἐν φρουρᾷ μετὰ τῶν	ἄλλων	τῶν συλληφθέντων ἐγένετο, καὶ οἱ
[37, 34]	σφαγὰς ἐργάσασθαι μετά τε τῶν	ἄλλων	τῶν συνομωμοκότων καὶ μετὰ Ἀλλοβρίγων,
[37, 26]	οὖν γερουσία δεινὸν μὲν καὶ	ἄλλως	ἐνόμιζεν εἶναι {καὶ} ἄνδρα βουλευτὴν
[37, 27]	στρατηγῶν ἐνεπόδισεν· ἐπειδὴ γὰρ οὔτε	ἄλλως	ἐπείθοντό οἱ, οὔθ´ ὅτι παρὰ
[37, 23]	ὠφελῶν τινα μήτε ὠφελούμενος φθόνον	ἄλλως	καὶ μῖσος καὶ πρὸς αὐτῶν
[37, 22]	πολλοὺς ἐθεράπευε, τόν τε Πομπήιον	ἄλλως	μὲν καθῄρει, δι´ ὧν δὲ
[37, 45]	δὲ δὴ γυναῖκα ἀπεπέμψατο, εἰπὼν	ἄλλως	μὲν μὴ πιστεύειν τῷ λεγομένῳ,
[37, 18]	τέτακται. ἤκουσα δὲ δύο λόγους,	ἄλλως	μὲν οὐ χαλεποὺς γνωσθῆναι, θεωρίας
[37, 46]	Μάρκου Μεσσάλου ὑπάτων μισοῦντές τε	ἄλλως	οἱ δυνατοὶ τὸν Κλώδιον, καὶ
[37, 49]	ἅμα αὐτοῖς τὴν κύρωσιν αἰτεῖν.	ἄλλως	τε γὰρ δίκαιον εἶναι ἔλεγε
[37, 24]	μάλιστα τοῖς ἐμφυλίοις, οὐκ ἐποιεῖτο·	ἄλλως	τε γὰρ παγχάλεπόν σφισιν ἦν
[37, 11]	ἢ τῇ δυνάμει νέμων ἐνενόει,	ἄλλως	τε καὶ ἐπειδὴ ὁ Πομπήιος
[37, 2]	τοῦ θέρους γενόμενον οὐ χαλεπῶς,	ἄλλως	τε καὶ μηδενὸς κωλύοντος, ἐπεραιώθησαν.
[37, 29]	οὖν τούτου, καὶ ὅτι καὶ	ἄλλως	φήμη τις ἐγένετο ὅτι ἐπιβουλεύεται,
[37, 25]	τῷ Κορνηλίῳ τῷ μετ´ αὐτοῦ	ἁλόντι	τό τε βουλεύειν καὶ τὸ
[37, 45]	γὰρ εὖ ἠπίστατο ὅτι οὐχ	ἁλώσεται	διὰ τὴν ἑταιρείαν) τὴν δὲ
[37, 49]	ἔπραξεν ἐπεξελθεῖν καὶ μὴ πᾶσιν	ἅμα	αὐτοῖς τὴν κύρωσιν αἰτεῖν. ἄλλως
[37, 13]	δὲ καὶ ξίφει αὐθέντης τε	ἅμα	ἐγένετο καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν
[37, 50]	ὁ Πομπήιος, καὶ αἰσχυνθείς τε	ἅμα	καὶ δείσας μὴ καὶ ὁ
[37, 55]	τινα αὐξηθῆναι τοῖς τε ἄλλοις	ἅμα	καὶ ἑαυτῷ χαρίζεται, ὁ δὲ
[37, 1]	τὴν φυγὴν αὐτοῦ {αὐτοῦ} καὶ	ἅμα	καὶ μάχῃ νικηθέντες, ἐνέδοσαν. κρατήσας
[37, 46]	οἱ δυνατοὶ τὸν Κλώδιον, καὶ	ἅμα	καὶ τὸ μίασμα αὐτοῦ ἀποδιοπομπούμενοι,
[37, 54]	καὶ διέθετο οὕτως ὥστ´ ἀμφοτέρους	ἅμα	καίπερ ἀντιπράττοντάς σφισι προσθέσθαι. ~καὶ
[37, 35]	παρὰ τοῦ δαιμονίου χρηστὴν ἐλπίδα	ἅμα	τῇ ἕῳ λαβών, ὅτι ἱερῶν
[37, 32]	τε τὴν τοῦ Κικέρωνος οἰκίαν	ἅμα	τῇ ἡμέρᾳ ἐσᾴξειν κἀνταῦθα αὐτὸν
[37, 12]	αὐτοῦ Φαρνάκης, καὶ ἐκεῖνόν τε	ἅμα	φοβηθεὶς καὶ παρὰ τῶν Ῥωμαίων
[37, 28]	Ἰανίκουλον καταλαβόντες, ἐνόμισαν μὴ πάντες	ἅμα	ψηφίζεσθαι, ἀλλά τινας ἀεὶ ἐνόπλους
[37, 45]	σώφρονα χρῆναι μὴ μόνον μηδὲν	ἁμαρτάνειν,	ἀλλὰ μηδ´ ἐς ὑποψίαν αἰσχρὰν
[37, 15]	μὲν οὐδεμίαν ἀξιόχρεων ἰσχὺν ἔχοντα	ἀμαχεὶ	εὐθὺς προσέθετο, Ἀριστόβουλον δὲ ἐς
[37, 5]	παραχρῆμα ἔστειλε, καὶ κατασχὼν αὐτὴν	ἀμαχεὶ	τῷ Τιγράνῃ ἔδωκε. καὶ ὁ
[37, 25]	σωτηρίαν παρὰ τοῦ θείου προσαιτεῖν.	~ἀμέλει	καὶ τότε ἠδυνήθη μέν πως
[37, 50]	φρόνημα αὐτοῦ κατάδηλον πᾶσιν ἦν.	ἀμέλει	τῶν ἄλλων δημάρχων ἐξελέσθαι αὐτὸν
[37, 9]	οἱ νόμοι ἐσεγράφοντο συνεχύθη καὶ	ἀμυδρὰ	ἐγένετο. τά τε οὖν ἄλλα
[37, 24]	αὐτοὺς ἐν ταῖς στάσεσιν ἑκουσίους	ἀμύθητα	ἀλλήλοις παρέχοντας, καὶ μέλλοντας, ἄν
[37, 29]	τούς τε ἐπιτηδείους συνεπηγάγετο παρεσκευασμένους	ἀμῦναί	οἱ εἴ τι δεινὸν γένοιτο,
[37, 53]	αὐτῶν οἱ μὲν ἄλλοι γενναίως	ἀμυνόμενοι	ἔπεσον, Πούπλιος δὲ δὴ Σκαίουιος
[37, 16]	τῇ τοῦ Κρόνου ἡμέρᾳ μηδ´	ἀμυνόμενοι,	καὶ πάντα τὰ χρήματα διηρπάσθη.
[37, 15]	τοῦτο μάχῃ πρὸς τῶν Ῥωμαίων	ἀμυνόντων	αὐτῇ νικηθείς, ὅμως καὶ τότε
[37, 36]	συνειλημμένων καταγνῶναι. ~ἐγένοντο μὲν γὰρ	ἀμφίβολοι,	καὶ παρ´ ὀλίγον αὐτοὺς ἀπέλυσαν.
[37, 56]	τοσοῦτον ἐν τῷ μέρει κεχαρισμένα	ἀμφοῖν	σπουδάζων ἐφ´ ὅσον ἤμελλε τοῦ
[37, 1]	βασιλεὺς αὐτῶν (νέμονται δὲ ἐπ´	ἀμφότερα	τοῦ Κύρνου, τῇ μὲν τοῖς
[37, 7]	χρήσαιτο. καὶ γὰρ εὖ ἠπίσταντο	ἀμφότεροι	ὅτι, ὁπότερος ἂν αὐτῶν τοῦ
[37, 55]	δὲ ἐξαίρων τινὰ ἐπαχθῆ αὐτὸν	ἀμφοτέροις	σφίσι ποιεῖ. ~τούτων δὴ οὖν
[37, 54]	ἔγνω καὶ διέθετο οὕτως ὥστ´	ἀμφοτέρους	ἅμα καίπερ ἀντιπράττοντάς σφισι προσθέσθαι.
[37, 56]	καὶ διὰ τοῦθ´ ὑπήρχετό τε	ἀμφοτέρους	σφᾶς ὁμοίως καὶ τὴν πρὸς
[37, 56]	ἑκατέρου φιλίαν ἐκκαρπώσεσθαι καὶ ὑπὲρ	ἀμφοτέρους	τιμηθήσεσθαι. ἀκριβῶς μὲν γὰρ οὔτε
[37, 55]	οὔτε χωρὶς τῆς παρ´ ἐκείνων	ἀμφοτέρων	ἢ καὶ θατέρου βοηθείας μέγα
[37, 12]	πραττόμενα ὑπ´ αὐτοῦ ἐπολυπραγμόνουν) εὐθὺς	ἄν,	εἴπερ τι καὶ τὸ βραχύτατον
[37, 52]	δὲ εὖ εἰδὼς ὅτι οὐκ	ἄν	ποτε αὐτὸ ποιήσειαν, κἀκ τούτου
[37, 23]	ἔδοσαν, ἐλθόντι δὲ οὐδέν, πάντως	ἄν	που καὶ ἕτερα προσθέντες, εἴπερ
[37, 24]	ἀμύθητα ἀλλήλοις παρέχοντας, καὶ μέλλοντας,	ἄν	τε ἡττηθῶσιν ἄν τε καὶ
[37, 24]	καὶ μέλλοντας, ἄν τε ἡττηθῶσιν	ἄν	τε καὶ νικήσωσι, κακοῦσθαι, ἔπειτα
[37, 52]	οὐδὲν ὀλίγον ἐφρόνει, ἀλλ´ ἤλπιζεν,	ἄν	τι τότε κατεργάσηται, ὕπατός τε
[37, 20]	καὶ τοῖς συστρατευσαμένοις οἱ ἀναθείη	ἄν	τις· ὃ δὲ δὴ μάλιστα
[37, 16]	ταῖς ἡμέραις ὁμοίως ἠμύνοντο, οὐκ	ἂν	αὐτὸ ἐχειρώσατο· νῦν δὲ τὰς
[37, 49]	τῇ βουλῇ γενέσθαι, ἵν´ ὁπότερ´	ἂν	αὐτοῖς ἀρέσῃ κυρώσωσι. ~καὶ αὐτῷ
[37, 20]	περιποιήσασθαι, τῶν μὲν πλείστων ἐθελοντὶ	ἂν	αὐτὸν δεξαμένων, εἰ δὲ καὶ
[37, 7]	εὖ ἠπίσταντο ἀμφότεροι ὅτι, ὁπότερος	ἂν	αὐτῶν τοῦ ἑτέρου κρατήσῃ, τῶν
[37, 20]	εὐνοίας εὐεργεσίαις κεκτημένος, δυνηθείς τ´	ἂν	δι´ αὐτῶν τήν τε Ἰταλίαν
[37, 21]	πολλὰ ἀπὸ τῶν κατειργασμένων λαβεῖν	ἂν	δυνηθείς, προσεκτήσατο. τὰ μὲν γὰρ
[37, 56]	δυνήσεσθαί τι ἀεὶ καὶ οὐκ	ἂν	θατέρῳ ποτὲ αὐτῶν προσκροῦσαι ἐνόμιζεν,
[37, 58]	ἔτ´ ἐπὶ μακρότατον διαλάθωσι, μέχρις	ἂν	ἱκανῶς παρασκευάσωνται. οὐ μέντοι καὶ
[37, 32]	ἥκιστα ὑποπτευθῇ νεωτερίζειν τι, μέχρις	ἂν	καὶ ἐκ τῶν αὐτόθε συνωμοτῶν
[37, 27]	μὲν ὁ Ῥαβίριος, πάντως δ´	ἂν	καὶ παρὰ τῷ δήμῳ ἑάλω,
[37, 2]	δ´ εἰρήνην οὐχ ὁμολογήσαντος δώσειν	ἂν	μὴ τοὺς {τε} παῖδάς οἱ
[37, 46]	ἐκεῖθεν ἀρξάμενον καὶ νῦν, ὁσάκις	ἂν	ὁ τὸ κράτος ἔχων ἀγωνοθετῇ,
[37, 20]	ἀλλ´ ὑπ´ ἀσθενείας γε πάντως	ἂν	ὁμολογησάντων, οὐκ ἠβουλήθη τοῦτο ποιῆσαι,
[37, 12]	ἰσχύει, ἀλλὰ καὶ ὅσῳ τις	ἂν	πλείω, μὴ μέντοι καὶ πιστὰ
[37, 52]	τὴν στρατηγίαν ἦρξε, καὶ δυνηθεὶς	ἂν	τὰ λῃστικά, ἅπερ που ἀεὶ
[37, 39]	τοῦ Λεντούλου καὶ διέμελλεν ἐλπίζων,	ἂν	φθάσωσιν ὅ τε Κικέρων καὶ
[37, 36]	μοίρᾳ τὴν πόλιν ἐξ ἧς	ἂν	φύγῃ εἶναι· καὶ τοῦτο πάντες
[37, 4]	καὶ δι´ ὀλίγου τραπέντας ἐξεπίτηδες	ἀνὰ	κράτος ἐπεδίωξε· καὶ οἱ πεζοὶ
[37, 24]	οὐκ ἐδέχετο. ~καὶ ταῦτα μὲν	ἀνὰ	χρόνον ἐγένετο, τότε δὲ οἱ
[37, 44]	ἀρχαιρεσίας, ὅπως ἀπαντήσῃ ἐς αὐτάς,	ἀναβαλέσθαι,	καὶ παρόντα αὐτὸν ὁμοθυμαδὸν ἀποδεῖξαι.
[37, 54]	μὲν γαυρούμενος ἔφερεν, ἄλλον δὲ	ἀναβάτην	οὐδένα ἀνεδέχετο. ὥστε καὶ ἐκ
[37, 43]	καὶ τόν τε γραμματέα τὸν	ἀναγιγνώσκοντα	τὴν {τε} γνώμην ἐπέσχον, καὶ
[37, 6]	αὐτοῖς κρατῶν νομοθέτης ὧν βούλεται	ἀναγκαῖος	γίγνεται, καὶ προσέτι καὶ πρὸς
[37, 34]	τὴν στρατηγίαν ὑπὸ τῆς γερουσίας	ἀναγκασθεὶς	ἐν φρουρᾷ μετὰ τῶν ἄλλων
[37, 23]	καὶ μὴ παρ´ ἑκόντων ἀλλὰ	ἀναγκασθέντων,	μηδ´ ἀπ´ εὐνοίας ἀλλ´ ἐκ
[37, 28]	πάντες οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντες	ἀνάγκην	εἶχον ἐς αὐτὰς συνιέναι· καὶ
[37, 30]	ὕπατος) καὶ ἐς ἀθεμίτων ὁρκωμοσιῶν	ἀνάγκην	προήγαγε· παῖδα γάρ τινα καταθύσας,
[37, 30]	τε {καὶ} ἀποκοπὰς καὶ γῆς	ἀναδασμούς,	ἄλλα τε ἐξ ὧν μάλιστα
[37, 20]	τύχῃ καὶ τοῖς συστρατευσαμένοις οἱ	ἀναθείη	ἄν τις· ὃ δὲ δὴ
[37, 34]	ἀγάλματος στάσεως εἰρήκεσαν, καὶ ἡ	ἀνάθεσις	αὐτοῦ τοῖς φωραθεῖσι συνέβαινε, τό
[37, 19]	πρώτην τῆς τρίτης ἡμέρας ὥραν	ἀναθήσεις,	κἂν οὕτω καὶ διὰ τῶν
[37, 40]	ἄλλους τρισχιλίους προθυμότατα ἀγωνιζομένους οὐκ	ἀναιμωτὶ	κατέκοψεν· οὔτε γὰρ ἔφυγεν αὐτῶν
[37, 41]	ἐκτεθῆναι. κἀκ τούτου οἵ τε	ἀναίτιοι	κατέστησαν καὶ τοῖς ὑπευθύνοις δίκαι
[37, 52]	Ἀλεξάνδρου ἐνταῦθα ἐν τῷ Ἡρακλέους	ἀνακειμένην	ἰδὼν ἀνεστέναξε, καὶ κατωδύρατο ὅτι
[37, 18]	τοὺς πλάνητας ὠνομασμένους τὰς ἡμέρας	ἀνακεῖσθαι	κατέστη μὲν ὑπ´ Αἰγυπτίων, πάρεστι
[37, 18]	καὶ τοὺς ἐφόρους σφῶν θεοὺς	ἀνακυκλῶν	ἐπιλέγοι ταῖς ἡμέραις, εὑρήσει πάσας
[37, 30]	(ἐστρατήγει γὰρ ὅπως τὴν βουλείαν	ἀναλάβῃ)	τὰ δὲ ἐν ταῖς Φαισούλαις,
[37, 11]	ἐκείνου ἀρρωστίαν τοῖς ταύτης λογισμοῖς	ἀναλαμβάνειν·	οἱ δ´ ἄλλοι οἱ συνόντες
[37, 43]	Νέπωτος τὸ γραμματεῖον, ὅπως αὐτὸς	ἀναλέξῃ,	λαβόντος ἐξήρπασαν, ἐπειδή τε καὶ
[37, 56]	τὴν ἀρχαίαν δι´ αὐτῶν ἐξουσίαν	ἀναλήψεσθαι·	Κράσσος δὲ ἠξίου τε πάντων
[37, 37]	τὸν τοῦ Σύλλου νόμον ἐπανήγαγεν,	ἀνανεωσάμενος	τὸν τοῦ Δομιτίου. ὁ γὰρ
[37, 5]	δὲ ἔπεμψε μὲν πρὸς αὐτὸν	ἀνανεώσασθαι	τὰς συνθήκας ἐθέλων· ὡς γὰρ
[37, 24]	τότε δὲ οἱ Ῥωμαῖοι πολέμων	ἀνάπαυσιν	τὸν λοιπὸν τοῦ ἔτους χρόνον
[37, 53]	ἔπειτα αὐτός τε ὑπὸ τῆς	ἀναρροίας	ἐκβιασθεὶς ἐξανήχθη καὶ ἐκείνους ἐγκατέλιπε,
[37, 4]	κράτος ἐπεδίωξε· καὶ οἱ πεζοὶ	ἀναστάντες	ἐξαίφνης καὶ διαστάντες τοῖς μὲν
[37, 9]	ἄγαλμα μεῖζον, πρός τε τὰς	ἀνατολὰς	καὶ πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον,
[37, 34]	τῶν μάντεων πρός τε τὰς	ἀνατολὰς	καὶ πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον
[37, 58]	ὥστε πάμπολλα μὲν δένδρα πρόρριζα	ἀνατραπῆναι,	πολλὰς δὲ οἰκίας καταρραγῆναι, τά
[37, 46]	αὐτοῦ ἀποδιοπομπούμενοι, ἐπειδὴ οἱ ποντίφικες	ἀνατυθῆναι	τὰ ἱερὰ ὡς οὐχ ὁσίως
[37, 4]	ὑπαγαγέσθαι, μὴ καὶ αἰσθόμενος αὐτοῦ	ἀναχωρήσῃ,	τούς τε ἱππέας προέταξε, προειπών
[37, 36]	ὕπατοι διῴκουν, Αὖλον δὲ Φούλουιον	ἄνδρα	βουλευτὴν αὐτὸς ὁ πατὴρ ἀπέσφαξεν,
[37, 26]	καὶ ἄλλως ἐνόμιζεν εἶναι {καὶ}	ἄνδρα	βουλευτὴν μήτ´ ἀδικοῦντά τι καὶ
[37, 35]	εἶναι, ἀλλ´ οὔτι γε ἐδικαίουν	ἄνδρα	τε ἐν τοῖς πρώτοις σφῶν
[37, 7]	εἶναι, περὶ ὧν δικάσειν σφίσιν	ἄνδρας	τρεῖς. οὓς καὶ ἔπεμψεν· καὶ
[37, 58]	τὰ τῶν Ῥωμαίων πράγματα οἱ	ἄνδρες	ἐκεῖνοι προήγαγον, ἐπὶ πλεῖστον ὅσον
[37, 9]	ἐθορύβει. ἐν γὰρ τῷ Καπιτωλίῳ	ἀνδριάντες	τε πολλοὶ ὑπὸ κεραυνῶν συνεχωνεύθησαν
[37, 41]	τῶν λανθανόντων μηνύσει Λουκίου Οὐεττίου	ἀνδρὸς	ἱππέως, συγκοινωνήσαντος μέν σφισι τῆς
[37, 51]	τὰς εὐεργεσίας παρὰ τῶν φαύλων	ἀνδρῶν	ἡδέως ἐδέχοντο. κἀν τῷ αὐτῷ
[37, 29]	τὴν ἑαυτοῦ ἔχθραν καταψεύδεσθαι τῶν	ἀνδρῶν	ὑπωπτεύθη) ἐφοβήθη ἅτε καὶ προσπαρωξυγκὼς
[37, 14]	φίλους τούς τε συμμάχους αὐτὸν	ἀνέγραψεν.	ὡς οὖν ἐκεῖνός τε ἀπωλώλει
[37, 54]	ἔφερεν, ἄλλον δὲ ἀναβάτην οὐδένα	ἀνεδέχετο.	ὥστε καὶ ἐκ τούτου μικρὸν
[37, 27]	νενομισμένα ἡ κρίσις ἐγεγόνει ἐνεθυμοῦντο,	ἀνέδραμεν	ἐς τὸ Ἰανίκουλον πρὶν καὶ
[37, 25]	τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τῶν δυσμῶν	ἀνέδραμον,	ὥστε πάντα τινὰ καὶ ἰδιώτην
[37, 34]	συλληφθέντων ἐγένετο, καὶ οἱ λοιποὶ	ἀνεζητοῦντο.	καὶ ταῦτα καὶ τῷ δήμῳ
[37, 17]	ἡμέραν τὴν τοῦ Κρόνου καλουμένην	ἀνέθεσαν,	καὶ ἄλλα τε ἐν αὐτῇ
[37, 7]	τὸν πόλεμον καίτοι πολλῶν ἐναγόντων	ἀνείλετο,	καὶ τὰ ἐγκλήματα τοῦ βαρβάρου
[37, 33]	ἐλθὼν τόν τε πόλεμον ἄντικρυς	ἀνείλετο,	καὶ τὸ ὄνομα καὶ τὴν
[37, 25]	πολλαχόθι ἀνθρώπων ἐφαντάσθη, καὶ λαμπάδες	ἀνεκὰς	ἐς τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τῶν
[37, 11]	πεπειραμένος, οὐδὲν οὔτε ἀτόλμητον οὔτε	ἀνέλπιστόν	οἱ εἶναι ἐνόμιζεν. εἰ δὲ
[37, 3]	ὑπὸ τούτου πρὸς ταῖς σπονδαῖς	ἀνελπίστους	καταλάβῃ, ἀλλ´ ἐς τὴν Ἀρμενίαν
[37, 1]	τῷ θαρσοῦντι καὶ διὰ τοῦτο	ἀνελπίστῳ	οἱ ἐπίθηται. προμαθὼν οὖν καὶ
[37, 25]	ὄρνιθες ἐπέπταντο, καὶ διὰ τοῦτ´	ἀνεμαντεύσαντο.	καὶ ἄλλα τε αὐτοῖς σημεῖα
[37, 5]	μέν τινα τῷ Φραάτῃ, οὐκ	ἀνέμεινε	δὲ ἀντιπεμφθῆναί τι, ἀλλ´ ἐς
[37, 14]	αἰτίαν προσθῶσι, καὶ διὰ τοῦτο	ἀνέμενον,	αὐτῷ βουλόμενοι τῷ Πομπηίῳ πάντα
[37, 34]	Ἀλλοβρίγων, οὓς κατὰ πρεσβείαν παρόντας	ἀνέπεισε	συμφρονῆσαί τε αὐτῷ καὶ συλλαβὼν
[37, 52]	ἐν τῷ Ἡρακλέους ἀνακειμένην ἰδὼν	ἀνεστέναξε,	καὶ κατωδύρατο ὅτι μηδέν πω
[37, 34]	καὶ πρὸς τὴν ἀγορὰν βλέπον	ἀνετέθη.	ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνοί τε συνωμοσίαν
[37, 58]	πανήγυρίν τινα ἐκ θυρῶν ᾠκοδομημένον	ἀνετράπη,	καὶ ἄνθρωποι παρὰ πάντα ταῦτα
[37, 52]	που ἀεὶ παρ´ αὐτοῖς ἦν,	ἄνευ	μεγάλου τινὸς πόνου καθήρας ἡσυχίαν
[37, 12]	οὔτε τὰ πλήθη τῶν ὑπηκόων	ἄνευ	τῆς παρ´ αὐτῶν φιλίας ἰσχύει,
[37, 57]	καταλειφθῆναι. καθαρῶς μὲν γὰρ καὶ	ἄνευ	τινὸς ἰδίας πλεονεξίας οὐδεὶς τῶν
[37, 42]	ὡς γὰρ οὐκ ἐξόν σφισιν	ἄνευ	τοῦ δήμου θάνατον πολίτου τινὸς
[37, 21]	ἔκ γε τῶν πάνυ πατρίων	ἄνευ	τῶν συννικησάντων τινὶ πεμφθῆναι, ὅμως
[37, 53]	ἐνεδρεύειν μέλλειν, τότε μὲν ἑτέραν	ἀνεχώρησεν,	αὖθις δὲ ἐπεστράτευσέ σφισιν, καὶ
[37, 13]	ὡς οὖν οὔτε δι´ ἑαυτοῦ	ἀνηλίσκετο	καὶ πέρα τοῦ καιροῦ χρονίζειν
[37, 8]	σφετερίσασθαι καὶ δοκεῖν ἅπαντα αὐτὸς	ἀνηλωκέναι.	ὁ οὖν Βίβουλος αὐτὸς ἐπισκώπτων
[37, 44]	ηὔθυνε, καὶ τὸν λογισμὸν τῶν	ἀνηλωμένων	χρημάτων ἀπῄτει) τῷ δὲ δὴ
[37, 16]	Ὑρκανῷ ἐδόθη, καὶ ὁ Ἀριστόβουλος	ἀνηνέχθη.	ταῦτα μὲν τότε ἐν τῇ
[37, 12]	Ῥωμαίων τὴν βασιλείαν (καὶ γὰρ	ἀνὴρ	ἤδη ἦν) λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν
[37, 7]	τά τε ἄλλα τὰ ἔτ´	ἀνθιστάμενα	προσηγάγετο, καὶ Συμφόριον τεῖχος Στρατονίκης
[37, 50]	δοθῆναι, ἐπὶ πᾶν ὁ Μέτελλος	ἀνθιστάμενος	ἐπεξῆλθεν, ὥστε καὶ ἐς τὸ
[37, 14]	εὐθὺς ὡμολόγησαν, οὐχ ὅτι καὶ	ἀνθίστασθαί	οἱ διενοοῦντο, ἀλλ´ ὅτι ἐφοβοῦντο
[37, 10]	οὖν ἄξια πρὸς τοὺς τῶν	ἀνθρωπείων	πραγμάτων παραλόγους συνηνέχθη. ὅ τε
[37, 58]	ἐκ θυρῶν ᾠκοδομημένον ἀνετράπη, καὶ	ἄνθρωποι	παρὰ πάντα ταῦτα παμπληθεῖς ἀπώλοντο.
[37, 55]	γὰρ προθυμότερον ἐδόκουν αὐτῷ πάντες	ἄνθρωποι	τοῖς ἐχθροῖς ἀντιπράττειν ἢ συναγωνίζεσθαι
[37, 20]	τοῦ Σύλλου ἐν μίσει τοῖς	ἀνθρώποις	ἠπίστατο ὄντα, οὐκ ἠθέλησε φόβον
[37, 17]	δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους	ἀνθρώπους	ὅσοι τὰ νόμιμα αὐτῶν, καίπερ
[37, 18]	πάρεστι δὲ καὶ ἐπὶ πάντας	ἀνθρώπους,	οὐ πάλαι ποτὲ ὡς λόγῳ
[37, 17]	κεχωρίδαται δὲ ἀπὸ τῶν λοιπῶν	ἀνθρώπων	ἔς τε τἆλλα τὰ περὶ
[37, 25]	ἰσχυρῶς ἐσείσθη, εἴδωλά τε πολλαχόθι	ἀνθρώπων	ἐφαντάσθη, καὶ λαμπάδες ἀνεκὰς ἐς
[37, 17]	ἀειδῆ αὐτὸν νομίζοντες εἶναι περισσότατα	ἀνθρώπων	θρησκεύουσι. καὶ αὐτῷ νεών τε
[37, 22]	πλήθους ἀκριβῶς, καὶ ἕνα μὲν	ἀνθρώπων	οὐδένα ἐθαύμαζε, τὸ δὲ δὴ
[37, 34]	αὐτὸν τὸν καιρὸν τῆς ἐκκλησίας	ἀνιδρύθη,	καὶ κατὰ τὴν ὑφήγησιν τῶν
[37, 56]	σφων ὑπέρσχῃ, προσδοκήσας ἐκείνους τε	ἀνταγωνιστὰς	ἰσοκρατεῖς ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸς ἐν
[37, 55]	τὸν ἕτερον ὁποτερονοῦν αὐτῶν προσεταιρίσηται,	ἀνταγωνιστήν	τε διὰ τοῦτο τὸν ἕτερον
[37, 51]	ἀπὸ τοῦ νόμου καὶ ἕτερον	ἀντεγγράψαι.	καὶ οὐκ ἐπράχθη μὲν τοῦτο,
[37, 57]	ἑαυτῶν ἐποιήσαντο, κἀκ τούτου καὶ	ἀντεδίδοσάν	σφισι καὶ ἀντελάμβανον παρ´ ἀλλήλων
[37, 22]	γε ἔξω τῶν πατρίων ἦν,	ἀντεῖπεν.	~ἀπόντι μὲν δὴ οὖν αὐτῷ
[37, 7]	τὰ ἐγκλήματα τοῦ βαρβάρου ἐφαύλισεν,	ἀντειπὼν	μὲν οὐδέν, φήσας δὲ ὑπὲρ
[37, 33]	τὴν Γαλατίαν τὴν πλησίον, ἣν	ἀντέλαβε,	διὰ τὰ παρόντα ἐξήλασεν, ἀλλ´
[37, 57]	τούτου καὶ ἀντεδίδοσάν σφισι καὶ	ἀντελάμβανον	παρ´ ἀλλήλων ὅσα ἔν τε
[37, 43]	Κάτων καὶ Κύιντος Μινούκιος δημαρχοῦντες	ἀντέλεγον	τοῖς γραφεῖσι, καὶ τόν τε
[37, 6]	καὶ νικηθεὶς μάχῃ ἔπειθ´ ὕστερον	ἀντεπεκράτησε.	τοῦ τε Τιγράνου τὸν Πομπήιον
[37, 44]	λάβῃ καὶ τὸ αὑτοῦ ὄνομα	ἀντεπιγράψῃ.	οὐ μὴν οὕτω γε χαρίζεσθαι
[37, 49]	ἀπεπέπεμπτο, καὶ πάνυ πρὸς πάντα	ἀντέπραξεν.	ὅ τε Λούκουλλος ὁ Λούκιος,
[37, 20]	αὐτὸν δεξαμένων, εἰ δὲ καὶ	ἀντέστησάν	τινες, ἀλλ´ ὑπ´ ἀσθενείας γε
[37, 33]	Φαισούλας ἐλθὼν τόν τε πόλεμον	ἄντικρυς	ἀνείλετο, καὶ τὸ ὄνομα καὶ
[37, 12]	αὐτοὺς ᾠκειώσατο) καὶ ἐπ´ αὐτὸν	ἄντικρυς	τὸν πατέρα ἠπείχθη. πυθόμενος δὲ
[37, 7]	συνεστήσατο. ἐτόλμησε μὲν γὰρ ὁ	Ἀντίοχος	ἀπαιτῆσαι αὐτάς, οὐκ ἀπέλαβε δέ,
[37, 56]	ἐπὶ μέγα ἀρθήσεσθαι ἐνόμιζεν, ἐς	ἀντίπαλον	αὐτοὺς ἀλλήλοις καταστῆσαι ἠθέλησεν, ὅπως
[37, 3]	ὡς δ´ οὖν οὐδὲ ἐνταῦθα	ἀντίπαλόν	τι αὐτοῖς ὤφθη, πρὸς τὸν
[37, 47]	μὴ καὶ συστραφῶσιν ἰδόντες σφᾶς	ἀντιπαρατεταγμένους,	ὑλώδους δὲ τοῦ χωρίου μετὰ
[37, 24]	μήτε ἐπὶ πόλεμον ἐξῄει μήτ´	ἀντιπαρετάττετό	τισι μήτε ἐμάχετο. καὶ διὰ
[37, 5]	τῷ Φραάτῃ, οὐκ ἀνέμεινε δὲ	ἀντιπεμφθῆναί	τι, ἀλλ´ ἐς τὴν χώραν
[37, 37]	πολλῶν καὶ τοῦ Κατούλου μάλιστα	ἀντιποιουμένων,	ἀπεδείχθη. καὶ γὰρ θεραπεῦσαι καὶ
[37, 55]	αὐτῷ πάντες ἄνθρωποι τοῖς ἐχθροῖς	ἀντιπράττειν	ἢ συναγωνίζεσθαι τοῖς ἐπιτηδείοις, οὐ
[37, 54]	οὕτως ὥστ´ ἀμφοτέρους ἅμα καίπερ	ἀντιπράττοντάς	σφισι προσθέσθαι. ~καὶ οὐδὲ τοῦτ´
[37, 48]	ἰσχυρὸν κατέλαβον, μάχῃ τε τοὺς	ἀντιστάντας	σφίσιν ἐνίκησαν, καί τινα καὶ
[37, 54]	ἕτερος τὸν ἕτερον ἐθέλοντα αἴσθοιτο	ἀντιστασιάζοντας,	προσποιήσασθαι, καὶ ὑπὸ πάντων αὐτῶν
[37, 38]	δημαρχοῦντι χρησάμενοι, πλὴν καθ´ ὅσον	ἀντιφιλονεικήσας	προσεπώμοσεν ὅτι σεσωκὼς τὴν πόλιν
[37, 33]	βίαν αὐτοῦ κατεψηφίσαντο, καὶ τὸν	Ἀντώνιον	ἐς τὸν πόλεμον, ἀγνοοῦντές που
[37, 39]	γὰρ δίχα ἐστρατοπεδευμένοι) πρὸς τὸν	Ἀντώνιον	ἐτράπετο, καίπερ τῷ ἀξιώματι προέχοντα
[37, 25]	προγνῶναι. οἱ γὰρ δήμαρχοι τὸν	Ἀντώνιον	τὸν ὕπατον ὁμοιοτροπώτατόν σφισιν ὄντα
[37, 39]	διὰ τοῦτ´ ᾔσθετο, ὅ τε	Ἀντώνιος	καὶ ὁ Μέτελλος ὁ Κέλερ
[37, 30]	(ἦσαν δὲ ἄλλοι τε καὶ	Ἀντώνιος	ὁ ὕπατος) καὶ ἐς ἀθεμίτων
[37, 40]	συμμάχους ἀπωλωλέκεσαν. ὁ δ´ οὖν	Ἀντώνιος	τήν τε κεφαλὴν αὐτοῦ ἐς
[37, 32]	οἱ προεχώρει (ὅ τε γὰρ	Ἀντώνιος	φοβηθεὶς ὑπεστέλλετο καὶ ὁ Λέντουλος
[37, 10]	Κικέρωνος τοῦ Μάρκου μετὰ Γαΐου	Ἀντωνίου	ὑπατεύσαντος, ὅτε Μιθριδάτης οὐδὲν ἔτι
[37, 17]	καθ´ ὅσον ἀχανής τε καὶ	ἀνώροφος	ἦν, ἐξεποίησαν, καὶ τὴν ἡμέραν
[37, 10]	βραχέα μὲν μνήμης δ´ οὖν	ἄξια	πρὸς τοὺς τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων
[37, 42]	πλεῖόν γε τῆς τῶν πραχθέντων	ἀξίας	ὄνομα πρὸς τὴν τοῦ Κικέρωνος
[37, 20]	ἐγένετο καὶ θαυμάσαι διὰ πάντων	ἄξιόν	ἐστι, τοῦτο νῦν ἤδη φράσω.
[37, 15]	οὖν Πομπήιος Ὑρκανὸν μὲν οὐδεμίαν	ἀξιόχρεων	ἰσχὺν ἔχοντα ἀμαχεὶ εὐθὺς προσέθετο,
[37, 39]	τὸν Ἀντώνιον ἐτράπετο, καίπερ τῷ	ἀξιώματι	προέχοντα τοῦ Μετέλλου καὶ δύναμιν
[37, 50]	γὰρ ὡς τοῦ Μετέλλου τοῦτ´	ἀξιώσαντος,	οὐ μὴν ἐπιστεύετο· τὸ γὰρ
[37, 50]	μείζω αἰσχύνην ὄφλῃ, κατέβαλε τὴν	ἀξίωσιν.	καὶ ὁ μὲν οὕτω γνοὺς
[37, 26]	τήν τε ἰσχὺν καὶ τὴν	ἀξίωσιν	τῆς βουλῆς καταλῦσαι παντελῶς ἐσπούδαζον,
[37, 57]	ἅτε ἐξ ἐπιτηδεύσεως ἀλλ´ οὐκ	ἀπ´	ἀρετῆς ἐμφύτου ὁρμώμενοι, ἦσαν. ~ἐς
[37, 43]	φυλακὴν τῆς πόλεως, ὥστε μηδὲν	ἀπ´	αὐτῆς ἀποτριβῆναι, ἐπέτρεψαν. φοβηθεὶς οὖν
[37, 50]	ποτὲ εἶχεν, ἔργῳ δὲ οὐδὲν	ἀπ´	αὐτῶν ἀπώνητο, μετεμέλετο ὅτι τά
[37, 54]	δὲ ταῦτα καὶ νομίσας ἱκανὴν	ἀπ´	αὐτῶν ἐπιβασίαν πρὸς τὴν ὑπατείαν
[37, 58]	εὐθὺς τότε πάντα τὰ ἔπειτα	ἀπ´	αὐτῶν ἐσόμενα ἐξέφηνε· χειμών τε
[37, 25]	τινὰ καὶ ἰδιώτην τὰ σημαινόμενα	ἀπ´	αὐτῶν προγνῶναι. οἱ γὰρ δήμαρχοι
[37, 25]	οἱ προκαταληφθέντα, πρὶν ἔργον τι	ἀπ´	αὐτῶν συμβῆναι, ἐπαύθη· ~Τίτος δὲ
[37, 23]	καὶ ὄνομα καὶ ἔργον οὐκ	ἀπ´	ἐνδείξεως ἀλλ´ ἐξ ἀληθείας ὑπάρχειν.
[37, 23]	παρ´ ἑκόντων ἀλλὰ ἀναγκασθέντων, μηδ´	ἀπ´	εὐνοίας ἀλλ´ ἐκ κολακείας ὑπάρξαντά
[37, 56]	Πομπήιος ὅ τε Κράσσος ὡς	ἀπ´	οἰκείας καὶ αὐτοὶ αἰτίας πρός
[37, 52]	μηδέν πω μέγα ἔργον ἐπεποιήκει.	ἀπ´	οὖν τούτων, ἐξὸν αὐτῷ εἰρηνεῖν,
[37, 7]	ἐτόλμησε μὲν γὰρ ὁ Ἀντίοχος	ἀπαιτῆσαι	αὐτάς, οὐκ ἀπέλαβε δέ, ἀλλ´
[37, 51]	ἠθέλησαν τό τε ὄνομα αὐτοῦ	ἀπαλεῖψαι	ἀπὸ τοῦ νόμου καὶ ἕτερον
[37, 41]	οὐκέτ´ αὐτῷ ἔδωκαν, μὴ καὶ	ἀπαλείψῃ	τινάς, εἰπεῖν δὲ ἀπὸ γλώσσης
[37, 50]	δῆμος ἀγανακτήσῃ, προσέταξε τῷ Φλαουίῳ	ἀπαναστῆναι.	ἔλεγε μὲν γὰρ ὡς τοῦ
[37, 8]	ἐκείνοις δόξαν σφετερίσασθαι καὶ δοκεῖν	ἅπαντα	αὐτὸς ἀνηλωκέναι. ὁ οὖν Βίβουλος
[37, 44]	προύπεμψε, τάς τε ἀρχαιρεσίας, ὅπως	ἀπαντήσῃ	ἐς αὐτάς, ἀναβαλέσθαι, καὶ παρόντα
[37, 21]	ψηφισθέντα ἐδέξατο. καὶ αὐτὰ μὲν	ἅπαξ	ἀπὸ πάντων τῶν πολέμων ἤγαγε,
[37, 21]	γε ψηφισθεῖσιν ἀπόντι οἱ πλὴν	ἅπαξ	ἐχρήσατο. ἦν δὲ ταῦτα δαφνηφορεῖν
[37, 26]	οὐδ´ ὡμολόγει τὸν φόνον, ἀλλ´	ἄπαρνος	ἦν· οἱ δὲ δήμαρχοι τήν
[37, 58]	πόλιν ὅλην καὶ τὴν χώραν	ἅπασαν	κατέσχεν ὥστε πάμπολλα μὲν δένδρα
[37, 18]	πάνυ νῦν τοῖς τε ἄλλοις	ἅπασι	καὶ αὐτοῖς τοῖς Ῥωμαίοις ἐπιχωριάζει,
[37, 46]	ἀριθμὸν ἐσέγραψαν, καὶ ὁ δῆμος	ἀπαυστὶ	μέχρι τότε τὰς ὁπλομαχίας θεώμενος
[37, 53]	δι´ αὐτῶν ἔπεμψε, καὶ συχνοὺς	ἀπέβαλε·	χηλῇ γάρ τινι πρὸς τῇ
[37, 20]	προσόδους τε συχνὰς τοῖς Ῥωμαίοις	ἀπέδειξε,	τά τε πλείω ἔθνη τῶν
[37, 51]	μὲν εὐθὺς τὴν δημαρχίαν, οὐκ	ἀπεδείχθη	δὲ ἐναντιωθέντος οἱ τοῦ Μετέλλου·
[37, 37]	καὶ τοῦ Κατούλου μάλιστα ἀντιποιουμένων,	ἀπεδείχθη.	καὶ γὰρ θεραπεῦσαι καὶ κολακεῦσαι
[37, 2]	αὐτῷ κωλῦσαι διαβῆναι, τοῦτον ἐπισπασάμενος	ἀπεδίδρασκεν.	ἰδὼν οὖν τοῦθ´ ὁ Πομπήιος
[37, 2]	καὶ τὸν ποταμὸν πεζῇ περαιούμενοι	ἀπέθανον·	συχνοὶ δὲ καὶ κατὰ τὰς
[37, 50]	οὐκ ἠθέλησεν. οὔκουν οὐδ´ αὖθις	ἀπειλήσαντι	τῷ Φλαουίῳ μηδὲ ἐς τὸ
[37, 34]	ἤλεγξε. κἀκ τούτου ὁ Λέντουλος	ἀπειπεῖν	τὴν στρατηγίαν ὑπὸ τῆς γερουσίας
[37, 9]	ἔπραξαν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχὴν	ἀπεῖπον.	καὶ διὰ τοῦτο καὶ οἱ
[37, 5]	μηδὲ ἐπεσταλμένοι τι περὶ αὐτῆς,	ἀπεκρίναντο,	ἔγραψε μέν τινα τῷ Φραάτῃ,
[37, 6]	διαβαίνειν. ἐπειδή τε οὐδὲν μέτριον	ἀπεκρίνατο,	εὐθὺς ἐπὶ τὸν Τιγράνην μετὰ
[37, 36]	ἀλλὰ καὶ ἰδιῶται, παῖδάς σφων	ἀπέκτειναν.	~τότε μὲν δὴ τόδε ἐγένετο,
[37, 12]	πατέρα ἐς τὸ βασίλειον καταφυγόντα	ἀπέκτεινεν.	~ἐπεχείρησε μὲν γὰρ ἑαυτὸν διαχρήσασθαι,
[37, 10]	γὰρ καὶ αὐτὸς τῶν ὁμοίων	ἀπεκτόνει)	λαβὼν ἀπελύθη. καὶ δὴ καὶ
[37, 7]	ὁ Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι αὐτάς, οὐκ	ἀπέλαβε	δέ, ἀλλ´ ἔς τε ἀρχὴν
[37, 10]	αὐτὸς τῶν ὁμοίων ἀπεκτόνει) λαβὼν	ἀπελύθη.	καὶ δὴ καὶ ἐκ τούτου
[37, 36]	ἀμφίβολοι, καὶ παρ´ ὀλίγον αὐτοὺς	ἀπέλυσαν.	ὁ γὰρ Καῖσαρ, πάντων τῶν
[37, 11]	γὰρ τῇ τοῦ σώματος ἀσθενείᾳ	ἀπεμαραίνετο,	τοσούτῳ τῇ τῆς γνώμης ῥώμῃ
[37, 45]	ἑταιρείαν) τὴν δὲ δὴ γυναῖκα	ἀπεπέμψατο,	εἰπὼν ἄλλως μὲν μὴ πιστεύειν
[37, 49]	καίτοι παῖδας ἐξ αὐτῆς ἔχων,	ἀπεπέπεμπτο,	καὶ πάνυ πρὸς πάντα ἀντέπραξεν.
[37, 45]	παρὰ τὴν ποίησιν τῶν ἱερῶν,	ἅπερ	αἱ ἀειπαρθένοι παρά τε τοῖς
[37, 52]	καὶ δυνηθεὶς ἂν τὰ λῃστικά,	ἅπερ	που ἀεὶ παρ´ αὐτοῖς ἦν,
[37, 4]	σφῶν παρέσχον, τοὺς δὲ πολεμίους	ἀπερισκέπτως	τῇ διώξει χρωμένους ἐσδεξάμενοι συχνοὺς
[37, 6]	πρέσβεις τε αὖθις πρὸς αὐτὸν	ἀπέστειλε,	καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνου κατηγόρησε,
[37, 13]	ἐγένετο καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	ἀπεσφάγη·	~Φαρνάκης δὲ τό τε σῶμα
[37, 12]	τῶν λοιπῶν τέκνων ὑποτοπήσας τινὰ	ἀπέσφαξεν.	ἰδὼν οὖν ταῦτα υἱός τις
[37, 36]	ἄνδρα βουλευτὴν αὐτὸς ὁ πατὴρ	ἀπέσφαξεν,	οὔτι γε καὶ μόνος, ὥς
[37, 12]	μηδ´ αὐτοὺς φιλοῦντας τὸν Μιθριδάτην,	ἀπετρέψατο,	καὶ τὴν πόλιν ἑκουσίαν ἔλαβε,
[37, 39]	Σιλανὸς καὶ Λούκιος Λικίννιος ἦρξαν	ἀπεφθάρη.	τέως μὲν γὰρ καίπερ δύναμιν
[37, 2]	καὶ ἐκεῖνον τῇ αὐτοῦ ῥέοντα,	ἀπέφυγεν·	ὃν γὰρ ἐξῆν αὐτῷ κωλῦσαι
[37, 55]	προσθέσθαι. ~καὶ οὐδὲ τοῦτ´ αὐτῷ	ἀπέχρησεν,	ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς ἐκείνους συνήλλαξεν,
[37, 47]	προσπεσόντων αἰφνιδίως τοῦ μὲν τείχους	ἀπεώσθη,	τὴν δὲ δὴ χώραν ἀδεῶς
[37, 6]	ἐπεκάλει οἱ, καὶ τὸν Εὐφράτην	ἀπηγόρευε	μὴ διαβαίνειν. ἐπειδή τε οὐδὲν
[37, 7]	τὴν Φοινίκην ἄρτι τε βασιλέων	ἀπηλλαγμένας	καὶ ὑπό τε τῶν Ἀραβίων
[37, 40]	ὡς καὶ πάντων τῶν δεινῶν	ἀπηλλαγμένοι	μετέβαλον. ~οὐ μὴν οἵ γε
[37, 28]	σημεῖον καθῃρεῖτο καὶ οἱ φύλακες	ἀπηλλάσσοντο·	οὐ γὰρ ἐξῆν μὴ φρουρουμένου
[37, 13]	διὰ τὴν φαρμάκου ὁποιουδηποτοῦν λῆψιν	ἀπημβλύνθη.	ὡς οὖν οὔτε δι´ ἑαυτοῦ
[37, 44]	τὸν λογισμὸν τῶν ἀνηλωμένων χρημάτων	ἀπῄτει)	τῷ δὲ δὴ Πομπηίῳ τὰ
[37, 5]	ἧς πρὸς τὸν Τιγράνην διεφέρετο,	ἀπῄτησεν.	ἐπειδή τε ἐκεῖνοι μηδέν, ἅτε
[37, 13]	οὐδὲ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου	ἁπλῆν	ἔσχεν· ἐπεθύμησέ τε γὰρ ἀποθανεῖν
[37, 27]	τοῦ Λουκίου δικάζων (οὐ γὰρ	ἁπλῶς,	ἀλλὰ τὸ δὴ λεγόμενον περδουελλίωνος
[37, 29]	τὸν Κατιλίναν, καὶ οὐκ ἐτόλμησεν	ἁπλῶς	ἐς τὴν ἐκκλησίαν ἐσελθεῖν ὥσπερ
[37, 49]	δίκαιον εἶναι ἔλεγε μὴ πάντα	ἁπλῶς	ὅσα ἐπεποιήκει, καὶ ἃ μηδείς
[37, 53]	ὕστερον δὲ ὁ Καῖσαρ πλοῖα	ἀπὸ	Γαδείρων μεταπεμψάμενος ἐς τὴν νῆσον
[37, 41]	καὶ ἀπαλείψῃ τινάς, εἰπεῖν δὲ	ἀπὸ	γλώσσης ἐκέλευσαν ὅσους παραλελοιπέναι ἔφασκε.
[37, 43]	ἐξήρπασαν, ἐπειδή τε καὶ ὣς	ἀπὸ	γλώσσης τινὰ εἰπεῖν ἐπεχείρησε, τὸ
[37, 16]	τὴν θάλασσαν τὴν ἔσω παρήκει,	ἀπὸ	παλαιοῦ κέκληται. ἔχουσι δὲ καὶ
[37, 24]	γὰρ παγχάλεπόν σφισιν ἦν καθαρὰν	ἀπὸ	πάντων αὐτῶν ἡμέραν ἀκριβῶς τηρῆσαι,
[37, 21]	ἐδέξατο. καὶ αὐτὰ μὲν ἅπαξ	ἀπὸ	πάντων τῶν πολέμων ἤγαγε, τρόπαια
[37, 13]	τε τὴν τῆς χειρὸς αὐτοῦ	ἀπό	τε τῆς ἡλικίας καὶ ἀπὸ
[37, 56]	Κράσσος δὲ ἠξίου τε πάντων	ἀπό	τε τοῦ γένους καὶ ἀπὸ
[37, 18]	αὐτῶν περιπορεύεται ἐπαγάγοι, καὶ ἀρξάμενος	ἀπὸ	τῆς ἔξω περιφορᾶς τῆς τῷ
[37, 6]	~ταῦτά τε πρὸς τὸν Φραάτην	ἀπὸ	τῆς παρούσης οἱ δυνάμεως ἔπραξε,
[37, 19]	τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς	ἀπὸ	τῆς πρώτης ἀρξάμενος ἀριθμεῖν, καὶ
[37, 31]	αὐτῆς γενέσθαι· δεύτερα δὲ τὰ	ἀπὸ	τῆς Τυρσηνίδος, καὶ προσεψηφίσαντο τοῖς
[37, 16]	γὰρ τὸ σύμπαν ἔθνος, ὅσον	ἀπὸ	τῆς Φοινίκης μέχρι τῆς Αἰγύπτου
[37, 44]	τὸ μὲν τοῦ Κατούλου ὄνομα	ἀπὸ	τοῦ ναοῦ τοῦ Διὸς τοῦ
[37, 51]	τό τε ὄνομα αὐτοῦ ἀπαλεῖψαι	ἀπὸ	τοῦ νόμου καὶ ἕτερον ἀντεγγράψαι.
[37, 56]	ἀπό τε τοῦ γένους καὶ	ἀπὸ	τοῦ πλούτου περιεῖναι, καὶ ἐπειδὴ
[37, 5]	τῆς Κασπίας θαλάσσης, ἐς ἣν	ἀπὸ	τοῦ Πόντου τὸ ὄρος ἀρξάμενον
[37, 2]	ὕλας σκεδασθέντες ἡμέρας μέν τινας	ἀπὸ	τῶν δένδρων ὑπερυψήλων ὄντων ἀποτοξεύοντες
[37, 25]	λαμπάδες ἀνεκὰς ἐς τὸν οὐρανὸν	ἀπὸ	τῶν δυσμῶν ἀνέδραμον, ὥστε πάντα
[37, 52]	μεταστῆναι, πρόφασιν μὲν ὅπως μὴ	ἀπὸ	τῶν ἐρυμνῶν ὁρμώμενοι λῃστεύωσιν, ἔργῳ
[37, 21]	οὐδ´ ὄνομα οὐδέν, καίτοι πολλὰ	ἀπὸ	τῶν κατειργασμένων λαβεῖν ἂν δυνηθείς,
[37, 17]	τῆς νομίσεως ἐκνικῆσαι. κεχωρίδαται δὲ	ἀπὸ	τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων ἔς τε
[37, 13]	ἀπό τε τῆς ἡλικίας καὶ	ἀπὸ	τῶν περιεστηκότων ἀσθένειαν καὶ διὰ
[37, 32]	πάνυ αὐτὴν ἑτοίμως, ὡς καὶ	ἀπὸ	χρηστοῦ τοῦ συνειδότος, ἐδέξατο, καὶ
[37, 44]	ἀναβαλέσθαι, καὶ παρόντα αὐτὸν ὁμοθυμαδὸν	ἀποδεῖξαι.	καὶ γὰρ ἐκεῖνος οὐχ ὅτι
[37, 52]	εὐθὺς αἱρεθήσεσθαι καὶ ὑπερφυᾶ ἔργα	ἀποδείξεσθαι,	διά τε τἆλλα καὶ ὅτι
[37, 54]	πολὺ πλείω καὶ μείζω ὕπατος	ἀποδειχθεὶς	καὶ ἔργα πράξειν καὶ ἐπινίκια
[37, 29]	καὶ πᾶν ὁτιδήποτε ἐνεδέχετο ὅπως	ἀποδειχθῇ	μηχανωμένου, δέκα ἐτῶν φυγήν, τοῦ
[37, 49]	τὸν Μέτελλον τὸν Κέλερα ὑπάτους	ἀποδειχθῆναι	ἐποίησεν, ἐλπίσας δι´ αὐτῶν μάτην
[37, 54]	καὶ ὑπὸ πάντων αὐτῶν ὁμοθυμαδὸν	ἀποδειχθῆναι.	καίτοι τοῦτο τὴν σοφίαν ἐς
[37, 46]	ἅμα καὶ τὸ μίασμα αὐτοῦ	ἀποδιοπομπούμενοι,	ἐπειδὴ οἱ ποντίφικες ἀνατυθῆναι τὰ
[37, 13]	ἁπλῆν ἔσχεν· ἐπεθύμησέ τε γὰρ	ἀποθανεῖν	μὴ βουλόμενος, καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν
[37, 37]	Ῥαβιρίου συνηγώνιστο καὶ τὸν Λέντουλον	ἀποθανεῖν	οὐκ ἐψήφιστο, λαβὼν τοῦτό τε
[37, 36]	πάντων τῶν πρὸ αὐτοῦ ψηφισαμένων	ἀποθανεῖν	σφας, γνώμην ἔδωκε δῆσαί τε
[37, 35]	ἐξαρπάσαι πάντας αὐτοὺς ὅπως μὴ	ἀποθάνωσι,	προπυθόμενος τοῦθ´ ὁ Κικέρων τό
[37, 5]	εἰ μὴ Καρραῖοι, Μακεδόνων τε	ἄποικοι	ὄντες καὶ ἐνταῦθά που οἰκοῦντες,
[37, 39]	προσεδρεύοντες οὐδαμῇ προελθεῖν αὐτῷ ἐπέτρεπον,	ἀποκινδυνεῦσαι	ἠναγκάσθη, καὶ (ἦσαν γὰρ δίχα
[37, 25]	ἄρχειν ἐξεῖναι ἐδίδου. ἄλλος χρεῶν	ἀποκοπάς,	ἄλλος κληρουχίας καὶ ἐν τῇ
[37, 30]	ὅτι πλείστους, χρεῶν τε {καὶ}	ἀποκοπὰς	καὶ γῆς ἀναδασμούς, ἄλλα τε
[37, 58]	πλεῖστον ὅσον τὴν συνωμοσίαν σφῶν	ἀποκρυψάμενοι.	ἐποίουν μὲν γὰρ ὅσα ἐδέδοκτό
[37, 13]	μὴ βουλόμενος, καὶ αὐτὸς ἑαυτὸν	ἀποκτεῖναι	σπουδάσας οὐκ ἠδυνήθη, ἀλλὰ τοῦτο
[37, 10]	ἐκ τῆς τοῦ Σύλλου προστάξεως	ἀποκτείνας,	καὶ ἕτερός τις συχνοὺς τῶν
[37, 26]	καὶ ἐς γῆρας ἤδη προεληλυθότα	ἀπολεῖσθαι,	πολλῷ δὲ δὴ μᾶλλον ἠγανάκτει
[37, 35]	ἐν τοῖς πρώτοις σφῶν ὄντα	ἀπολέσαι	καὶ τὴν πόλιν ἐπὶ πλεῖον
[37, 43]	ἀφώρμησε, καίτοι μηδεμίαν αὐτῷ νύκτα	ἀπολιπῆναι	ἐκ τῆς πόλεως ἐξόν. ~γενομένου
[37, 38]	τε ἄλλα ἤχθαιρον, καὶ τέλος	ἀπολογεῖσθαί	τε καὶ καταλέξαι πάνθ´ ὅσα
[37, 39]	προσκατεργάσεσθαι· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνόν τε	ἀπολωλότα	ἐπύθετο καὶ τῶν συνόντων οἱ
[37, 23]	ἔξω τῶν πατρίων ἦν, ἀντεῖπεν.	~ἀπόντι	μὲν δὴ οὖν αὐτῷ ταῦτ´
[37, 21]	διεπράξατο, ἢ τοῖς γε ψηφισθεῖσιν	ἀπόντι	οἱ πλὴν ἅπαξ ἐχρήσατο. ἦν
[37, 16]	ἱερὸν προκατασχόντων τῶν ἑτέρων οὐκ	ἀπόνως	εἷλεν· ἐπί τε γὰρ μετεώρου
[37, 39]	τι καὶ προενέγκῃ οἱ τῶν	ἀπορρήτων,	αὐτὸς μὲν νοσεῖν προεφασίσατο, Μάρκῳ
[37, 2]	ἀπὸ τῶν δένδρων ὑπερυψήλων ὄντων	ἀποτοξεύοντες	διεγένοντο, ἔπειτα δὲ καὶ αὐτοὶ
[37, 43]	πόλεως, ὥστε μηδὲν ἀπ´ αὐτῆς	ἀποτριβῆναι,	ἐπέτρεψαν. φοβηθεὶς οὖν καὶ τότε
[37, 36]	τοῦτο πάντες οἱ μετὰ ταῦτα	ἀποφηνάμενοι	μέχρι τοῦ Κάτωνος ἐψηφίσαντο, ὥστε
[37, 13]	ἐκείνου οὔτε διὰ ξίφους αὐτοχειρίᾳ	ἀποφθαρῆναι	ἠδυνήθη. τό τε γὰρ φάρμακον,
[37, 16]	τῶν τὰ τοῦ Ὑρκανοῦ φρονούντων,	ἀπραγμόνως	ἔλαβεν, αὐτὸ δὲ τὸ ἱερὸν
[37, 20]	ὁμολογίᾳ προσεποιήσατο, πόλεις τε ὀκτὼ	ἀπῴκισε,	καὶ χώρας προσόδους τε συχνὰς
[37, 29]	ὧδέ τε καὶ διὰ τάδε	ἀπώλετο.	ἔδοξε τῇ βουλῇ, τήν τε
[37, 10]	ἐγένετο, καὶ διὰ τοῦτο καὶ	ἀπώλετο·	τοῦ γὰρ δὴ Κικέρωνος τοῦ
[37, 5]	σπάνεως τῶν τροφῶν ἐκακώθη· κἂν	ἀπώλοντο,	εἰ μὴ Καρραῖοι, Μακεδόνων τε
[37, 58]	ἄνθρωποι παρὰ πάντα ταῦτα παμπληθεῖς	ἀπώλοντο.	ἐκεῖνα μὲν δὴ οὖν καθάπερ
[37, 14]	ἀνέγραψεν. ὡς οὖν ἐκεῖνός τε	ἀπωλώλει	καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ
[37, 40]	καὶ πολίτας τε καὶ συμμάχους	ἀπωλωλέκεσαν.	ὁ δ´ οὖν Ἀντώνιος τήν
[37, 50]	ἔργῳ δὲ οὐδὲν ἀπ´ αὐτῶν	ἀπώνητο,	μετεμέλετο ὅτι τά τε στρατόπεδα
[37, 7]	ἀπηλλαγμένας καὶ ὑπό τε τῶν	Ἀραβίων	καὶ ὑπὸ τοῦ Τιγράνου κεκακωμένας
[37, 15]	τρέπεται πρὸς Ἀρέταν. οὗτος δὲ	Ἀραβίων	μὲν τῶν νῦν τοῖς Ῥωμαίοις
[37, 19]	ἔπειτα τῷ Διὶ καὶ τρίτην	Ἄρει,	τετάρτην ἡλίῳ, πέμπτην Ἀφροδίτῃ, ἕκτην
[37, 49]	γενέσθαι, ἵν´ ὁπότερ´ ἂν αὐτοῖς	ἀρέσῃ	κυρώσωσι. ~καὶ αὐτῷ καὶ ὁ
[37, 49]	μηδὲ ἐκ τοῦ πρὶν αὐτῷ	ἀρεσκόμενοι,	διεκώλυσαν αὐτὰ ψηφισθῆναι· καὶ αὐτῶν
[37, 51]	νόμος ὁ καταλύσας αὐτὰ πᾶσιν	ἀρεστὸς	ἐγένετο, τῷ δὲ στρατηγῷ τῷ
[37, 15]	ἡ Φοινίκη καθειστήκει, τρέπεται πρὸς	Ἀρέταν.	οὗτος δὲ Ἀραβίων μὲν τῶν
[37, 57]	ἐξ ἐπιτηδεύσεως ἀλλ´ οὐκ ἀπ´	ἀρετῆς	ἐμφύτου ὁρμώμενοι, ἦσαν. ~ἐς τοῦτο
[37, 56]	καὶ τὸν Καίσαρα ἐπὶ μέγα	ἀρθήσεσθαι	ἐνόμιζεν, ἐς ἀντίπαλον αὐτοὺς ἀλλήλοις
[37, 19]	νυκτὸς ἀπὸ τῆς πρώτης ἀρξάμενος	ἀριθμεῖν,	καὶ ἐκείνην μὲν τῷ Κρόνῳ
[37, 46]	τὸ βουλευτικὸν καὶ ὑπὲρ τὸν	ἀριθμὸν	ἐσέγραψαν, καὶ ὁ δῆμος ἀπαυστὶ
[37, 40]	ἐπὶ τῇ νίκῃ, καίτοι τοῦ	ἀριθμοῦ	τῶν {τε} πεφονευμένων ἐλάττονος παρὰ
[37, 15]	ἰσχὺν ἔχοντα ἀμαχεὶ εὐθὺς προσέθετο,	Ἀριστόβουλον	δὲ ἐς χωρίον τι κατακλείσας
[37, 15]	δὲ αὐτῶν Ὑρκανός τε καὶ	Ἀριστόβουλος	ἀδελφοί, καὶ ἐτύγχανον ὑπὲρ τῆς
[37, 16]	τῷ Ὑρκανῷ ἐδόθη, καὶ ὁ	Ἀριστόβουλος	ἀνηνέχθη. ταῦτα μὲν τότε ἐν
[37, 46]	τε μεταξὺ τοῦ ἔργου καὶ	ἄριστον	εἵλετο. καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν ἀρξάμενον
[37, 7]	Μιθριδάτην ἐν ὅπλοις ἔτ´ εἶναι.	ἀρκεῖσθαί	τε τοῖς κατειργασμένοις ἔφασκε, καὶ
[37, 3]	ἀνελπίστους καταλάβῃ, ἀλλ´ ἐς τὴν	Ἀρμενίαν	ἐπανελθὼν ἐτράπετο. καὶ τόν τε
[37, 7]	αὐτῆς παρὰ {ὑποστρέψας δὲ ἐξ	Ἀρμενίας,	καὶ τοῖς βασιλεῦσι καὶ τοῖς
[37, 5]	οὕτω φερόμενον ἑώρα, καὶ τῆς	Ἀρμενίας	τοῦ τε Πόντου τοῦ ταύτῃ
[37, 1]	τοῖς Ἀλβανοῖς τῇ δὲ τοῖς	Ἀρμενίοις	πρόσοροι) φοβηθεὶς μὴ καὶ ἐφ´
[37, 7]	δὲ ὁ Φραάτης περιεῖναι τὸν	Ἀρμένιον,	ὅπως καὶ συμμάχῳ ποτὲ αὐτῷ,
[37, 18]	ἐχομένους. εἰ γάρ τις τὴν	ἁρμονίαν	τὴν διὰ τεσσάρων καλουμένην, ἥπερ
[37, 33]	ἔμεινεν· εἰλήχει γὰρ τῆς Μακεδονίας	ἄρξαι,	οὔτε δὲ ἐς ἐκείνην (τῷ
[37, 46]	ἄριστον εἵλετο. καὶ τοῦτ´ ἐκεῖθεν	ἀρξάμενον	καὶ νῦν, ὁσάκις ἂν ὁ
[37, 18]	πάλαι ποτὲ ὡς λόγῳ εἰπεῖν	ἀρξάμενον·	οἱ γοῦν ἀρχαῖοι Ἕλληνες οὐδαμῇ
[37, 5]	ἀπὸ τοῦ Πόντου τὸ ὄρος	ἀρξάμενον	τελευτᾷ, κατοικούντων ἐπικηρυκευσαμένοις ἐσπείσατο. Φραάτης
[37, 18]	ἕκαστος αὐτῶν περιπορεύεται ἐπαγάγοι, καὶ	ἀρξάμενος	ἀπὸ τῆς ἔξω περιφορᾶς τῆς
[37, 19]	τῆς νυκτὸς ἀπὸ τῆς πρώτης	ἀρξάμενος	ἀριθμεῖν, καὶ ἐκείνην μὲν τῷ
[37, 52]	Ῥωμαίοις πρὸς τὴν τῶν βοσκημάτων	ἁρπαγὴν	ἐπίθωνται, τὰ τετράποδα παρῆκε καὶ
[37, 45]	τῶν πατρίων ἐς πᾶν τὸ	ἄρρεν	ἐπετέλουν, αἰσχύναντος, ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν
[37, 17]	αὐτοῖς ποτε τοῖς Ἱεροσολύμοις ἔσχον,	ἄρρητον	δὲ δὴ καὶ ἀειδῆ αὐτὸν
[37, 11]	ἰσχυρίζετο, ὥστε καὶ τὴν ἐκείνου	ἀρρωστίαν	τοῖς ταύτης λογισμοῖς ἀναλαμβάνειν· οἱ
[37, 7]	κοίλην Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην	ἄρτι	τε βασιλέων ἀπηλλαγμένας καὶ ὑπό
[37, 1]	προχωρήσας, πρὶν καὶ αἰσθέσθαι τὸν	Ἀρτώκην	ὅτι παρείη. ἦν δὲ ἐπ´
[37, 1]	καὶ παρὰ γνώμην ἠναγκάσθη συνενεχθῆναι·	Ἀρτώκης	γὰρ ὁ βασιλεὺς αὐτῶν (νέμονται
[37, 2]	διαβήσεσθαι, πέμπει πρὸς αὐτὸν ὁ	Ἀρτώκης	εἰρήνην τε αἰτῶν, καὶ γέφυραν
[37, 1]	ἐσβολῶν ὠχύρωτο. ὅ τε οὖν	Ἀρτώκης	ἐκπλαγεὶς οὐδένα καιρὸν ὥστε συντάξασθαι
[37, 2]	ἐφθάρησαν. καὶ οὕτω καὶ ὁ	Ἀρτώκης	ἐπεκηρυκεύσατο μὲν αὖθις τῷ Πομπηίῳ
[37, 2]	αὐτοὺς ἐτρέψατο. γενομένου δὲ τούτου	Ἀρτώκης	μὲν τόν τε Πέλωρον διαβὰς
[37, 56]	προσκοινωνήσας σφίσι τῶν παρόντων, τὴν	ἀρχαίαν	δι´ αὐτῶν ἐξουσίαν ἀναλήψεσθαι· Κράσσος
[37, 18]	λόγῳ εἰπεῖν ἀρξάμενον· οἱ γοῦν	ἀρχαῖοι	Ἕλληνες οὐδαμῇ αὐτό, ὅσα γε
[37, 28]	τοιόνδε τί ἐστι. πολλῶν τὸ	ἀρχαῖον	πολεμίων τῇ πόλει προσοικούντων, φοβούμενοι
[37, 29]	τῶν πρώτων ἐν αὐταῖς ταῖς	ἀρχαιρεσίαις,	ἵν´ ὕπατος εὐθὺς χειροτονηθῇ, φονεῦσαι,
[37, 54]	ὑπατείαν εἰληφέναι σπουδῇ πρὸς τὰς	ἀρχαιρεσίας,	καὶ πρὶν τὸν διάδοχον ἐλθεῖν,
[37, 44]	αἴτησιν ὑπατείας προύπεμψε, τάς τε	ἀρχαιρεσίας,	ὅπως ἀπαντήσῃ ἐς αὐτάς, ἀναβαλέσθαι,
[37, 46]	τιμηταὶ πάντας τοὺς ἐν ταῖς	ἀρχαῖς	γενομένους ἐς τὸ βουλευτικὸν καὶ
[37, 25]	τοῦ Σύλλου ἐκπεσόντων πρὸς τὰς	ἀρχὰς	ἦγεν, ὁ δὲ τῷ τε
[37, 23]	ἀληθείας ὑπάρχειν. τὰς γάρ τοι	ἀρχὰς	καὶ τὰς ἡγεμονίας ἔξω τῶν
[37, 25]	τό τε βουλεύειν καὶ τὸ	ἄρχειν	ἐξεῖναι ἐδίδου. ἄλλος χρεῶν ἀποκοπάς,
[37, 39]	μᾶλλον ἐμισήθη, Κατιλίνας δὲ ἐν	ἀρχῇ	εὐθὺς τοῦ ἔτους ἐν ᾧ
[37, 2]	πρὸς τὸν Πέλωρον, ἐν τῇ	ἀρχῇ	καὶ ἐκεῖνον τῇ αὐτοῦ ῥέοντα,
[37, 9]	ἄλλων ἔπραξαν, ἀλλὰ καὶ τὴν	ἀρχὴν	ἀπεῖπον. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[37, 45]	αὐτῇ δύνασθαι, διότι καὶ ὑπωπτεύθη	ἀρχὴν	μεμοιχεῦσθαι· τὴν γὰρ σώφρονα χρῆναι
[37, 7]	ἀπέλαβε δέ, ἀλλ´ ἔς τε	ἀρχὴν	μίαν συνετάχθησαν καὶ νόμους ἔλαβον
[37, 35]	πολλοὶ ἐπίστευσαν· οἱ μὲν γὰρ	ἀρχὴν	οὐδ´ ἠξίουν τοιοῦτό τι ἐς
[37, 23]	ὑπάρξαντά σφισι φέρει, οὐκ ἐπέτρεψεν	ἀρχὴν	οὐδενὶ οὐδὲν ἐσηγήσασθαι. καὶ πολύ
[37, 54]	πόλιν ἐσελθὼν καὶ ἐπαγγειλάμενος τὴν	ἀρχὴν	οὕτω τούς τε ἄλλους καὶ
[37, 14]	ἔπεμψε, καὶ ἑαυτὸν τήν τε	ἀρχὴν	παρέδωκε. καὶ ὃς τῷ μὲν
[37, 14]	τε ἀπωλώλει καὶ τὰ τῆς	ἀρχῆς	αὐτοῦ πάντα πλὴν ὀλίγων κατέστραπτο
[37, 38]	ὑπατείᾳ ἐπεποιήκει τῇ τελευταίᾳ τῆς	ἀρχῆς	ἡμέρᾳ ἐθελήσαντα (πάνυ γάρ που
[37, 51]	τὸ καὶ τοῖς εὐπατρίδαις τῆς	ἀρχῆς	μεταδίδοσθαι, ὡς δ´ οὐκ ἔπεισε,
[37, 37]	λαβὼν τοῦτό τε ἔπραξε, καὶ	ἀρχιέρεως	τῶν ποντιφίκων, καίπερ ἄλλων τε
[37, 21]	καὶ τὴν στολὴν τὴν μὲν	ἀρχικὴν	ἐν πάσαις αὐταῖς, τὴν δὲ
[37, 10]	καὶ τοῦ Καίσαρος τοῦ Λουκίου	ἀρχόντων,	βραχέα μὲν μνήμης δ´ οὖν
[37, 47]	Νάρβωνα πορθούντων Γάιος Πομπτῖνος ὁ	ἄρχων	αὐτῆς τοὺς μὲν ὑποστρατήγους ἐπὶ
[37, 9]	τε γράμματα τῶν στηλῶν ἐς	ἃς	οἱ νόμοι ἐσεγράφοντο συνεχύθη καὶ
[37, 30]	δὲ ἐν ταῖς Φαισούλαις, ἐς	ἃς	οἱ στασιῶται αὐτοῦ συνελέγοντο, Γάιός
[37, 39]	δι´ εὐνοίας ἔτ´ αὐτῷ ἅτε	ἀσθενεῖ	ὄντι ὤν (πρός τε γὰρ
[37, 11]	ὅσῳ γὰρ τῇ τοῦ σώματος	ἀσθενείᾳ	ἀπεμαραίνετο, τοσούτῳ τῇ τῆς γνώμης
[37, 13]	ἡλικίας καὶ ἀπὸ τῶν περιεστηκότων	ἀσθένειαν	καὶ διὰ τὴν φαρμάκου ὁποιουδηποτοῦν
[37, 20]	καὶ ἀντέστησάν τινες, ἀλλ´ ὑπ´	ἀσθενείας	γε πάντως ἂν ὁμολογησάντων, οὐκ
[37, 22]	δὲ τὸ δημοτικὸν ἐλέῳ τῆς	ἀσθενείας	ἐφίλει. καὶ δήμου ἐραστής τε
[37, 10]	καὶ τοὺς πάνυ ποτὲ δυνηθέντας	ἀσθενεστάτους	αἱ μεταβολαὶ τῶν πραγμάτων πολλάκις
[37, 11]	ἰσχυρότερα καὶ τὰ τοῦ Μιθριδάτου	ἀσθενέστερα	ἀεὶ ἐγίγνετο (τά τε γὰρ
[37, 43]	τῷ στρατεύματι (ἐν γὰρ τῇ	Ἀσίᾳ	ἔτ´ ἦν) προφάσει μὲν τοῦ
[37, 20]	πλείω ἔθνη τῶν ἐν τῇ	Ἀσίᾳ	τῇ ἠπείρῳ τότε αὐτοῖς ὄντων
[37, 20]	τὰ τείχη ἔς τε τὴν	Ἀσίαν	κἀντεῦθεν ἐς τὴν Ἑλλάδα τήν
[37, 50]	ἐξελθεῖν, ὑπεῖξεν, ἀλλὰ καὶ πάνυ	ἄσμενος	ἐν τῇ πόλει κατέμεινεν. ὁ
[37, 33]	τὸν Κατιλίναν ἐψηφίσατο. καὶ ὃς	ἀσμένως	τε ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ
[37, 7]	Πομπήιος δὲ ἔν τε τῇ	Ἀσπίδι	καὶ τότε ἐχείμασε, καὶ τά
[37, 53]	μόνος τε περιλειφθεὶς καὶ τῆς	ἀσπίδος	στερηθεὶς πολλά τε τραυματισθεὶς ἔς
[37, 4]	τὰ γόνατα κεκλιμένους καὶ ταῖς	ἀσπίσι	συγκεκαλυμμένους ἔχων ἀτρεμεῖν ἐποίησεν, ὥστε
[37, 7]	Πάρθου δυνάμεις δείσας, καὶ τὸ	ἀστάθμητον	τῶν πραγμάτων φοβηθείς, οὔτε τὸν
[37, 31]	πρότερα μὲν τὰ ἐν τῷ	ἄστει	γιγνόμενα διὰ γραμμάτων τινῶν, ἃ
[37, 31]	καταστάσης τὰ μὲν ἐν τῷ	ἄστει	οὐκέτ´ ἐνεωτερίσθη, ὥστε καὶ ἐπὶ
[37, 18]	~τὸ δὲ δὴ ἐς τοὺς	ἀστέρας	τοὺς ἑπτὰ τοὺς πλάνητας ὠνομασμένους
[37, 18]	συνέχειν πεπίστευται, καὶ ἐπὶ τοὺς	ἀστέρας	τούτους, ὑφ´ ὧν ὁ πᾶς
[37, 58]	τῷ Τιβέριδι καὶ πρὸς τὸ	ἄστυ	καὶ πρὸς τὰς ἐκβολὰς αὐτοῦ
[37, 40]	τε κεφαλὴν αὐτοῦ ἐς τὸ	ἄστυ,	ὅπως πιστεύσαντες αὐτὸν τετελευτηκέναι μηδὲν
[37, 29]	καὶ θώρακα τῆς τε ἑαυτοῦ	ἀσφαλείας	καὶ τῆς ἐκείνων διαβολῆς ἕνεκα,
[37, 4]	καὶ διαστάντες τοῖς μὲν σφετέροις	ἀσφαλῆ	τὴν φυγὴν διὰ μέσου σφῶν
[37, 46]	τὴν φυλακὴν ᾔτησαν οὐχ ἵνα	ἀσφαλῶς	τοῦ Κλωδίου καταψηφίσωνται, ἀλλ´ ἵνα
[37, 39]	μήτε δι´ εὐνοίας ἔτ´ αὐτῷ	ἅτε	ἀσθενεῖ ὄντι ὤν (πρός τε
[37, 57]	διεδείκνυντο, οὐ μὴν καὶ διαρκεῖς,	ἅτε	ἐξ ἐπιτηδεύσεως ἀλλ´ οὐκ ἀπ´
[37, 29]	καταψεύδεσθαι τῶν ἀνδρῶν ὑπωπτεύθη) ἐφοβήθη	ἅτε	καὶ προσπαρωξυγκὼς τὸν Κατιλίναν, καὶ
[37, 12]	τούτους τε ἐκεῖνος διὰ βραχέος,	ἅτε	μηδ´ αὐτοὺς φιλοῦντας τὸν Μιθριδάτην,
[37, 5]	ἀπῄτησεν. ἐπειδή τε ἐκεῖνοι μηδέν,	ἅτε	μηδὲ ἐπεσταλμένοι τι περὶ αὐτῆς,
[37, 43]	ἐλπίδι δὲ τοῦ δι´ αὐτοῦ,	ἅτε	τὰ τοῦ πλήθους φρονοῦντος, ἰσχύσειν
[37, 53]	τὴν ἡγεμονίαν σφῶν ἔχων, καὶ	ἅτε	ὡς καὶ πεζῇ διαβαδίσοντας αὐτοὺς
[37, 11]	καὶ εὐτυχημάτων πεπειραμένος, οὐδὲν οὔτε	ἀτόλμητον	οὔτε ἀνέλπιστόν οἱ εἶναι ἐνόμιζεν.
[37, 32]	ἐπετίμησέ σφισιν ἐπί τε τῇ	ἀτολμίᾳ	καὶ ἐπὶ τῇ μαλακίᾳ. κἀκ
[37, 24]	ἀκριβῶς τηρῆσαι, καὶ προσέτι καὶ	ἀτοπώτατον,	κακὰ αὐτοὺς ἐν ταῖς στάσεσιν
[37, 4]	καὶ ταῖς ἀσπίσι συγκεκαλυμμένους ἔχων	ἀτρεμεῖν	ἐποίησεν, ὥστε τὸν Ὀροίσην μὴ
[37, 22]	τῆς τε αὐτονόμου καὶ τῆς	ἀτυραννεύτου	διαίτης ἔπραττε. τοιοῦτος οὖν δή
[37, 18]	ὀνομάσειε, καὶ μετ´ αὐτὸν δύο	αὖ	ἑτέρας ὑπερβὰς ἐπὶ τὴν ἑβδόμην
[37, 56]	ποτὲ αὐτῶν προσκροῦσαι ἐνόμιζεν, οὔτ´	αὖ	ἐφοβήθη μὴ καὶ συμφρονήσαντες κρείττους
[37, 2]	τοῦ ποταμοῦ κατεστρέψατο. ~μέλλοντος δ´	αὖ	καὶ τὸν Κύρνον διαβήσεσθαι, πέμπει
[37, 6]	αὐτοὺς τοὺς Ῥωμαίους, οὗτοί τε	αὖ	πρὸς ἐκεῖνον ἀεί ποτε ἐκέχρηντο.
[37, 13]	φαρμάκῳ τοῦτο δὲ καὶ ξίφει	αὐθέντης	τε ἅμα ἐγένετο καὶ ὑπὸ
[37, 43]	ξίφεσι γενομένης, οἱ βουλευταὶ συνῆλθον	αὐθημερὸν	ἐς τὸ συνέδριον, καὶ τά
[37, 50]	βουληθέντων οὐκ ἠθέλησεν. οὔκουν οὐδ´	αὖθις	ἀπειλήσαντι τῷ Φλαουίῳ μηδὲ ἐς
[37, 53]	μέλλειν, τότε μὲν ἑτέραν ἀνεχώρησεν,	αὖθις	δὲ ἐπεστράτευσέ σφισιν, καὶ κρατήσας
[37, 28]	μὲν γὰρ τῷ Λαβιήνῳ καὶ	αὖθις	δικάσασθαι, οὐ μέντοι καὶ ἐποίησεν
[37, 20]	κατέπραξεν, πρός τε τὸν Πόντον	αὖθις	ἦλθε, καὶ παραλαβὼν τὰ τείχη
[37, 48]	ποι ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν	αὖθις	κατέδραμε καὶ τὸ τεῖχος παρ´
[37, 31]	σχεῖν ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν	αὖθις	κατέδραμε καὶ τὸ τεῖχος παρ´
[37, 37]	τοῦ Καίσαρος, ἐς τὸν δῆμον	αὖθις	ὁ ὅμιλος παρὰ τὸν τοῦ
[37, 19]	αὐτὴν νομίζουσι, καὶ τοῦτο καὶ	αὖθις	ποιήσας, πάσας τε οὕτω τὰς
[37, 6]	Συρίᾳ ὄντα ἐπικαλεσαμένου, πρέσβεις τε	αὖθις	πρὸς αὐτὸν ἀπέστειλε, καὶ πολλὰ
[37, 27]	ἐνίκησε, περί γε τῆς κρίσεως	αὖθις	συνέβησαν. καὶ ἦν γὰρ αὐτὸς
[37, 42]	προσέτι καὶ προειπούσης ὅτι, κἂν	αὖθίς	τις εὐθῦναί τινα αὐτῶν τολμήσῃ,
[37, 2]	καὶ ὁ Ἀρτώκης ἐπεκηρυκεύσατο μὲν	αὖθις	τῷ Πομπηίῳ καὶ δῶρα ἔπεμψεν·
[37, 36]	μὲν ἄλλα οἱ ὕπατοι διῴκουν,	Αὖλον	δὲ Φούλουιον ἄνδρα βουλευτὴν αὐτὸς
[37, 56]	δυνάμει ὄντα τόν τε Καίσαρα	αὐξανόμενον	ὁρῶν, καὶ ἔδεισε μὴ παντάπασιν
[37, 17]	γένος τοῦτο, κολουσθὲν μὲν πολλάκις,	αὐξηθὲν	δὲ ἐπὶ πλεῖστον, ὥστε καὶ
[37, 55]	ὁ μὲν οὐκ ἐῶν τινα	αὐξηθῆναι	τοῖς τε ἄλλοις ἅμα καὶ
[37, 55]	τέ τινας καὶ κωλύειν μηδεμίαν	αὔξησιν	λαβεῖν ἢ ἐπὶ μέγα προάγειν
[37, 57]	εἰ δή τις ἄλλος τὰ	αὐτὰ	αὐτῷ φρονεῖν δοκεῖν ἐβούλετο, καταλειφθῆναι.
[37, 12]	πλείω, μὴ μέντοι καὶ πιστὰ	αὐτὰ	ἔχῃ, χαλεπώτερα αὐτῷ γίγνεται. ὁ
[37, 21]	πεμφθῆναι, ὅμως ψηφισθέντα ἐδέξατο. καὶ	αὐτὰ	μὲν ἅπαξ ἀπὸ πάντων τῶν
[37, 30]	τὰ ὅρκια ποιήσας, ἔπειτ´ ἐσπλάγχνευσεν	αὐτὰ	μετὰ τῶν ἄλλων. συνέπραττον δὲ
[37, 51]	ὁ μὲν νόμος ὁ καταλύσας	αὐτὰ	πᾶσιν ἀρεστὸς ἐγένετο, τῷ δὲ
[37, 50]	οἵ τε ἄλλοι οἱ τὰ	αὐτά	σφισι βουλόμενοι ἰσχυρῶς συνεμάχουν. τοῦ
[37, 23]	καὶ πρὸς αὐτῶν τῶν διδόντων	αὐτὰ	σχήσειν ἔμελλεν, οὐκ ἐδέχετο. ~καὶ
[37, 21]	ταῦτα γὰρ αὐτῷ, συμπράσσοντος ἐς	αὐτὰ	τὰ μάλιστα τοῦ Καίσαρος, καὶ
[37, 8]	μὲν γὰρ τῶν δαπανηθέντων ἐς	αὐτὰ	τὰ μὲν κοινῇ αὐτῷ πρὸς
[37, 49]	τοῦ πρὶν αὐτῷ ἀρεσκόμενοι, διεκώλυσαν	αὐτὰ	ψηφισθῆναι· καὶ αὐτῶν τῶν ὑπάτων
[37, 23]	καὶ δόξαν οὐδεμίαν τοῖς λαβοῦσιν	αὐτά,	ὡς καὶ μὴ παρ´ ἑκόντων
[37, 16]	καὶ οὐδὲν τὸ παράπαν ἐν	αὐταῖς	δρῶντες, παρέδωκαν τοῖς Ῥωμαίοις καιρὸν
[37, 1]	ὁ Πομπήιος φρουράν τε ἐπ´	αὐταῖς	κατεστήσατο, καὶ ἐκεῖθεν ὁρμώμενος πᾶσαν
[37, 29]	ἄλλους τινὰς τῶν πρώτων ἐν	αὐταῖς	ταῖς ἀρχαιρεσίαις, ἵν´ ὕπατος εὐθὺς
[37, 21]	τὴν μὲν ἀρχικὴν ἐν πάσαις	αὐταῖς,	τὴν δὲ ἐπινίκιον ἐν τοῖς
[37, 20]	οὐδὲ τοῦ ἐς τὰ νικητήρια	αὐταῖς	χρήσασθαι φροντίσας. ἐπειδὴ γὰρ τά
[37, 44]	τε ἀρχαιρεσίας, ὅπως ἀπαντήσῃ ἐς	αὐτάς,	ἀναβαλέσθαι, καὶ παρόντα αὐτὸν ὁμοθυμαδὸν
[37, 18]	ἐπιλέγοι ταῖς ἡμέραις, εὑρήσει πάσας	αὐτὰς	μουσικῶς πως τῇ τοῦ οὐρανοῦ
[37, 7]	μὲν γὰρ ὁ Ἀντίοχος ἀπαιτῆσαι	αὐτάς,	οὐκ ἀπέλαβε δέ, ἀλλ´ ἔς
[37, 28]	ὅπλα ἔχοντες ἀνάγκην εἶχον ἐς	αὐτὰς	συνιέναι· καὶ ἔτι {τε} καὶ
[37, 18]	κἀν τῷ αὐτῷ τούτῳ τρόπῳ	αὐτάς	τε ἐπιὼν καὶ τοὺς ἐφόρους
[37, 20]	Βρεντέσιον ἐπεραιώθη, τὰς δυνάμεις πάσας	αὐτεπάγγελτος,	μήτε τῆς βουλῆς μήτε τοῦ
[37, 45]	μὴ μέντοι καὶ συνοικῆσαι ἔτ´	αὐτῇ	δύνασθαι, διότι καὶ ὑπωπτεύθη ἀρχὴν
[37, 17]	ἀνέθεσαν, καὶ ἄλλα τε ἐν	αὐτῇ	ἰδιαίτατα πολλὰ {ἃ} ποιοῦσι, καὶ
[37, 15]	μάχῃ πρὸς τῶν Ῥωμαίων ἀμυνόντων	αὐτῇ	νικηθείς, ὅμως καὶ τότε ἔτ´
[37, 10]	νεωτερίζειν καὶ τοὺς συμμάχους ἐπ´	αὐτῇ	συνιστὰς ἐς φόβον σφᾶς οὐ
[37, 50]	τε βάθρον τὸ δημαρχικὸν ἐν	αὐτῇ	τῇ ἐσόδῳ αὐτοῦ ἔθηκε, καὶ
[37, 7]	τεῖχος Στρατονίκης οἱ προδούσης ἔλαβεν.	αὕτη	δὲ γυνή τε τοῦ Μιθριδάτου
[37, 17]	Ἰουδαῖοι ὠνομάδαται· ~ἡ δὲ ἐπίκλησις	αὕτη	ἐκείνοις μὲν οὐκ οἶδ´ ὅθεν
[37, 5]	Ἀφράνιον παραχρῆμα ἔστειλε, καὶ κατασχὼν	αὐτὴν	ἀμαχεὶ τῷ Τιγράνῃ ἔδωκε. καὶ
[37, 3]	χώρας καὶ διὰ τοὺς ἐνοικοῦντας	αὐτὴν	εἴη, τῷ μὲν Μιθριδάτῃ τὸ
[37, 32]	τὰ μὲν πρῶτα καὶ πάνυ	αὐτὴν	ἑτοίμως, ὡς καὶ ἀπὸ χρηστοῦ
[37, 54]	οἷά τε προδιεορτασθῆναι ἦν, αἰτῆσαι	αὐτήν.	μὴ τυχὼν δέ, τοῦ Κάτωνος
[37, 19]	κύκλων καθ´ ἣν οἱ Αἰγύπτιοι	αὐτὴν	νομίζουσι, καὶ τοῦτο καὶ αὖθις
[37, 57]	τε φιλίαν συνέθεντο, καὶ ὅρκοις	αὐτὴν	πιστωσάμενοι τά τε κοινὰ δι´
[37, 34]	αὐτῷ καὶ συλλαβὼν τοὺς ἐπ´	αὐτὴν	σταλέντας ἔς τε τὸ βουλευτήριον
[37, 33]	ὅπως μὴ καὶ ὁ Κατιλίνας	αὐτὴν	σφετερίσηται, ἔπεμψε. ~καὶ ἐν καιρῷ
[37, 5]	ἅτε μηδὲ ἐπεσταλμένοι τι περὶ	αὐτῆς,	ἀπεκρίναντο, ἔγραψε μέν τινα τῷ
[37, 43]	τῆς πόλεως, ὥστε μηδὲν ἀπ´	αὐτῆς	ἀποτριβῆναι, ἐπέτρεψαν. φοβηθεὶς οὖν καὶ
[37, 31]	εἶναι καὶ ζήτησιν τῶν αἰτίων	αὐτῆς	γενέσθαι· δεύτερα δὲ τὰ ἀπὸ
[37, 37]	ἐν τῷ πλήθει τὴν ἐλπίδα	αὐτῆς,	διά τε τἆλλα καὶ ὅτι
[37, 33]	ἐς ἐκείνην (τῷ γὰρ συνάρχοντι	αὐτῆς	διὰ τὴν περὶ τὰς δίκας
[37, 11]	τοῦ φρονήματος μᾶλλον ἢ στερηθεὶς	αὐτῆς	ἔν τε ταπεινότητι καὶ ἐν
[37, 22]	δόξαν ἢ τιμήν τινα, ἀλλ´	αὐτῆς	ἕνεκα τῆς τε αὐτονόμου καὶ
[37, 49]	ἀδελφὴν αὐτοῦ, καίτοι παῖδας ἐξ	αὐτῆς	ἔχων, ἀπεπέπεμπτο, καὶ πάνυ πρὸς
[37, 48]	καὶ χωρίον μέν τι ὑπὲρ	αὐτῆς	ἰσχυρὸν κατέλαβον, μάχῃ τε τοὺς
[37, 7]	τοὺς Ῥωμαίους ἐδέξατο, καίτοι παιδὸς	αὐτῆς	παρὰ {ὑποστρέψας δὲ ἐξ Ἀρμενίας,
[37, 31]	τε πόλεως καὶ τῶν ὅλων	αὐτῆς	πραγμάτων, καθάπερ εἰώθεσαν· καὶ γὰρ
[37, 24]	οὐχ ὅσιον ὂν οὐδὲ αἴτησιν	αὐτῆς,	πρὶν συγχωρηθῆναι, γενέσθαι. καὶ ἐτελεῖτο
[37, 47]	πορθούντων Γάιος Πομπτῖνος ὁ ἄρχων	αὐτῆς	τοὺς μὲν ὑποστρατήγους ἐπὶ τοὺς
[37, 30]	συνίστη. ἐκ γὰρ τῆς Ῥώμης	αὐτῆς	τούς τε κακίστους καὶ καινῶν
[37, 37]	ἐξίστατο· οὐδὲ ἔμελέν οἱ τῆς	αὐτίκα	ταπεινότητος πρὸς τὴν ἐκ τοῦ
[37, 16]	τοῦ Ὑρκανοῦ φρονούντων, ἀπραγμόνως ἔλαβεν,	αὐτὸ	δὲ τὸ ἱερὸν προκατασχόντων τῶν
[37, 16]	ἡμέραις ὁμοίως ἠμύνοντο, οὐκ ἂν	αὐτὸ	ἐχειρώσατο· νῦν δὲ τὰς τοῦ
[37, 28]	ἐκεῖνο ἐκ διαδοχῆς φυλάττειν. καὶ	αὐτό,	ἕως μὲν ἡ ἐκκλησία ἦν,
[37, 29]	ἐπιβούλευμα τῇ τε γερουσίᾳ ἐμήνυσεν	αὐτὸ	καὶ κατηγορίαν αὐτοῦ πολλὴν ἐποιήσατο·
[37, 43]	ἐν οἷς ἐτάρασσεν, ἐσηγησαμένου διεκώλυσαν	αὐτὸ	κυρωθῆναι. τὰ μὲν γὰρ πρῶτα
[37, 48]	ἐνέπρησαν, οὐ μέντοι καὶ εἷλον	αὐτό·	ὁ γὰρ Κατούγνατος ἐπελθὼν ἐκώλυσε.
[37, 28]	δικάσασθαι, οὐ μέντοι καὶ ἐποίησεν	αὐτό·	~ὁ δὲ δὴ Κατιλίνας ὧδέ
[37, 35]	καὶ ἐκ τῶν ὑπαιτίων ὑπετόπουν	αὐτό,	ὅπως βοηθείας τινὸς διὰ τοῦτο
[37, 18]	οἱ γοῦν ἀρχαῖοι Ἕλληνες οὐδαμῇ	αὐτό,	ὅσα γε ἐμὲ εἰδέναι, ἠπίσταντο.
[37, 48]	ὁ Πομπτῖνος ἐπεστράτευσέ τε ἐπ´	αὐτὸ	παντὶ τῷ στρατῷ, καὶ πολιορκήσας
[37, 52]	εἰδὼς ὅτι οὐκ ἄν ποτε	αὐτὸ	ποιήσειαν, κἀκ τούτου πολέμου τινὰ
[37, 50]	τοῖς πολίταις, ὅπως τοῦτό τε	αὐτὸ	ῥᾷον ψηφίσωνται καὶ τὰ πραχθέντα
[37, 8]	αὐτὸς ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὅτι τὸ	αὐτὸ	τῷ Πολυδεύκει πεπονθὼς εἴη· τοῦ
[37, 32]	μέχρις ἂν καὶ ἐκ τῶν	αὐτόθε	συνωμοτῶν ἰσχυρόν τι προσλάβῃ. ὡς
[37, 56]	Κράσσος ὡς ἀπ´ οἰκείας καὶ	αὐτοὶ	αἰτίας πρός τε ἀλλήλους, ἐπειδὴ
[37, 16]	τε γὰρ χώρα Ἰουδαία καὶ	αὐτοὶ	Ἰουδαῖοι ὠνομάδαται· ~ἡ δὲ ἐπίκλησις
[37, 46]	τοῦ Κλωδίου καταψηφίσωνται, ἀλλ´ ἵνα	αὐτοὶ	τὰ χρήματα ἃ ἐδεδωροδοκήκεσαν διασώσωνται.
[37, 15]	γὰρ τὴν βασιλείαν σφῶν ὠνόμαζον)	αὐτοί	τε διαφερόμενοι καὶ τὰς πόλεις
[37, 33]	που τὴν συνωμοσίαν σφῶν, ἔστειλαν,	αὐτοί	τε τὴν ἐσθῆτα μετέβαλον. καὶ
[37, 2]	ἀποτοξεύοντες διεγένοντο, ἔπειτα δὲ καὶ	αὐτοὶ	ὑποτμηθέντων τῶν δένδρων ἐφθάρησαν. καὶ
[37, 49]	βουλῇ γενέσθαι, ἵν´ ὁπότερ´ ἂν	αὐτοῖς	ἀρέσῃ κυρώσωσι. ~καὶ αὐτῷ καὶ
[37, 31]	αἰτίαν ἐπιστώσατο καὶ βίας ἐπ´	αὐτοῖς	γραφὴν τῷ Κατιλίνᾳ παρεσκεύασε. ~καὶ
[37, 31]	τῶν δυνατῶν ἐδόθη, καὶ ἐπ´	αὐτοῖς	δόγμα ἐκυρώθη, ταραχήν τε εἶναι
[37, 6]	καὶ τοῦτο παρὰ τὸ νομιζόμενον	αὐτοῖς	δούς, ὅτε τὰ ἐπινίκια αὐτοῦ
[37, 34]	τῶν γραμμάτων ἐσήγαγε, καὶ ἄδειαν	αὐτοῖς	δοὺς πᾶσαν οὕτω τὴν συνωμοσίαν
[37, 35]	ὅτι καὶ ὁ Κράσσος ἐν	αὐτοῖς	εἴη, καὶ τοῦτο καὶ τῶν
[37, 10]	καὶ ὁ Κατιλίνας ἐπὶ τοῖς	αὐτοῖς	ἐκείνοις αἰτίαν (πολλοὺς γὰρ καὶ
[37, 27]	στρατιωτικὸν κατέσπασεν, ὥστε μηδὲν ἔτ´	αὐτοῖς	ἐξεῖναι διαγνῶναι. ~τοῦτο δέ, τὸ
[37, 52]	λῃστικά, ἅπερ που ἀεὶ παρ´	αὐτοῖς	ἦν, ἄνευ μεγάλου τινὸς πόνου
[37, 36]	τῆς νικώσης ἐκολάσθησαν, καὶ ἐπ´	αὐτοῖς	καὶ θυσία καὶ ἱερομηνία ἐψηφίσθη,
[37, 6]	ὅπλων ἤρτηται καὶ ὁ ἐν	αὐτοῖς	κρατῶν νομοθέτης ὧν βούλεται ἀναγκαῖος
[37, 41]	καὶ τῶν μὲν περὶ σφίσιν	αὐτοῖς	μάτην θορυβουμένων, τῶν δὲ καὶ
[37, 32]	Λέντουλος ἥκιστα δραστήριος ἦν) προεῖπεν	αὐτοῖς	νυκτὸς ἐς οἰκίαν τινὰ συλλεγῆναι,
[37, 20]	τῇ Ἀσίᾳ τῇ ἠπείρῳ τότε	αὐτοῖς	ὄντων νόμοις τε ἰδίοις καὶ
[37, 20]	ὄντα, οὐκ ἠθέλησε φόβον τινὰ	αὐτοῖς	οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγας ἡμέρας, ὅτι
[37, 51]	λουτρὰ καὶ τὸ ἔλαιον προῖκα	αὐτοῖς	παρέσχεν. ~ἐν μὲν δὴ τῇ
[37, 11]	μέγιστος δὴ τῶν πώποτε συνενεχθεὶς	αὐτοῖς	πολλὰς τῶν πόλεων ἔφθειρεν) ἠλλοιοῦντο,
[37, 17]	οὐδ´ ἄγαλμα οὐδὲν οὐδ´ ἐν	αὐτοῖς	ποτε τοῖς Ἱεροσολύμοις ἔσχον, ἄρρητον
[37, 57]	καὶ πρὸς τὰ παρόντα ἥρμοττεν	αὐτοῖς	πράττεσθαι. συμφρονησάντων δὲ ἐκείνων καὶ
[37, 25]	τοῦτ´ ἀνεμαντεύσαντο. καὶ ἄλλα τε	αὐτοῖς	σημεῖα οὐκ αἴσια συνηνέχθη· κεραυνοί
[37, 49]	ἐπεξελθεῖν καὶ μὴ πᾶσιν ἅμα	αὐτοῖς	τὴν κύρωσιν αἰτεῖν. ἄλλως τε
[37, 18]	τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι καὶ	αὐτοῖς	τοῖς Ῥωμαίοις ἐπιχωριάζει, καὶ ἤδη
[37, 1]	ὅτι παρείη. ἦν δὲ ἐπ´	αὐτοῖς	τοῖς στενοῖς, ἔνθεν μὲν {τοῦ
[37, 36]	καὶ ἐπὶ τῷ μελλῆσαι συμφρονήσειν	αὐτοῖς	ὑποπτευθέντες εὐθύνοντο. καὶ τὰ μὲν
[37, 7]	εἶναι τότε ἔλεγεν ὅτ´ οὐκέτ´	αὐτοῖς	χρῆσθαι ἐδύνατο. τάς τε γὰρ
[37, 57]	ὅσα ἤθελον, ἡγεμόσι πρὸς πάντα	αὐτοῖς	χρώμενοι, ὥστε τὸ σωφρονοῦν ὀλίγον
[37, 3]	οὖν οὐδὲ ἐνταῦθα ἀντίπαλόν τι	αὐτοῖς	ὤφθη, πρὸς τὸν Ἄβαντα προσεχώρησαν,
[37, 40]	μηδὲν ἔτι δεδίωσιν, ἔπεμψε, καὶ	αὐτοκράτωρ	ἐπὶ τῇ νίκῃ, καίτοι τοῦ
[37, 55]	ὁ δὲ ἐξαίρων τινὰ ἐπαχθῆ	αὐτὸν	ἀμφοτέροις σφίσι ποιεῖ. ~τούτων δὴ
[37, 5]	Φραάτης δὲ ἔπεμψε μὲν πρὸς	αὐτὸν	ἀνανεώσασθαι τὰς συνθήκας ἐθέλων· ὡς
[37, 14]	τοὺς φίλους τούς τε συμμάχους	αὐτὸν	ἀνέγραψεν. ὡς οὖν ἐκεῖνός τε
[37, 12]	γὰρ αὐτοὺς ᾠκειώσατο) καὶ ἐπ´	αὐτὸν	ἄντικρυς τὸν πατέρα ἠπείχθη. πυθόμενος
[37, 6]	ἐπικαλεσαμένου, πρέσβεις τε αὖθις πρὸς	αὐτὸν	ἀπέστειλε, καὶ πολλὰ μὲν ἐκείνου
[37, 51]	τῷ δὲ στρατηγῷ τῷ ἐσενεγκόντι	αὐτὸν	ἀχθόμενοι οἱ βουλευταί (ὁ γὰρ
[37, 50]	ἀμέλει τῶν ἄλλων δημάρχων ἐξελέσθαι	αὐτὸν	βουληθέντων οὐκ ἠθέλησεν. οὔκουν οὐδ´
[37, 20]	τῶν μὲν πλείστων ἐθελοντὶ ἂν	αὐτὸν	δεξαμένων, εἰ δὲ καὶ ἀντέστησάν
[37, 2]	συμβησόμενος, δείσας δέ, ἐπειδὴ εἶδεν	αὐτὸν	διαβεβηκότα, πρὸς τὸν Πέλωρον, ἐν
[37, 18]	τετάρτης δεσπότην ὀνομάσειε, καὶ μετ´	αὐτὸν	δύο αὖ ἑτέρας ὑπερβὰς ἐπὶ
[37, 14]	ἐν τοῖς πατρῴοις ἠρίοις ταφῆναι	αὐτὸν	ἐκέλευσε· τὸ γὰρ πολέμιον αὐτοῦ
[37, 53]	οἰκοῦντας ἀφεστηκέναι τε καὶ ἐπανιόντα	αὐτὸν	ἐνεδρεύειν μέλλειν, τότε μὲν ἑτέραν
[37, 29]	μὲν τὴν ἐσθῆτα, παραφαίνων δ´	αὐτὸν	ἐξεπίτηδες, ἐνεδύσατο. ἔκ τε οὖν
[37, 13]	καίτοι θανάσιμον ὄν, οὐ συνεῖλεν	αὐτόν,	ἐπειδὴ πολλῇ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[37, 1]	ὡς καὶ ἐπὶ φιλίᾳ πρὸς	αὐτὸν	ἔπεμψε, παρεσκευάζετο δὲ ὅπως ἐν
[37, 17]	οὕτως ἐτιμήθη, ὅπως τε περὶ	αὐτὸν	ἐπτόηνται, πολλοῖς τε εἴρηται καὶ
[37, 1]	αὐτοῦ προενέβαλε, πρὶν ἱκανῶς τε	αὐτὸν	ἑτοιμάσασθαι καὶ τὴν ἐσβολὴν δυσχερεστάτην
[37, 57]	δρωμένοις, καὶ ἕτεροι καὶ ζηλοῦν	αὐτὸν	ἐφιέμενοι, προσήπτοντο μέν πῃ τῶν
[37, 29]	οἱ συνομωμοκότες τῷ Κατιλίνᾳ φοβηθέντες	αὐτὸν	ἡσύχασαν. ~καὶ οὕτως ὕπατοί τε
[37, 44]	Καπιτωλίου ἀφαιρεθείη (κλοπῆς τε γὰρ	αὐτὸν	ηὔθυνε, καὶ τὸν λογισμὸν τῶν
[37, 49]	τε αὐτῷ ἐνέκειτο, καὶ ἐκέλευσεν	αὐτὸν	ἰδίᾳ καὶ καθ´ ἕκαστον ὧν
[37, 6]	οὖν Φραάτης καίπερ δεδιώς τε	αὐτὸν	καὶ θεραπεύων, ἠγανάκτησεν ἐπὶ τούτῳ
[37, 2]	τοῦθ´ ὁ Πομπήιος ἐπεδίωξέ τε	αὐτὸν	καὶ καταλαβὼν ἐνίκησε· δρόμῳ γάρ,
[37, 5]	ἐνταῦθά που οἰκοῦντες, ὑπέλαβόν τε	αὐτὸν	καὶ παρέπεμψαν. ~ταῦτά τε πρὸς
[37, 15]	μήτε τὸ φρούριον παρεδίδου, ἔδησεν	αὐτόν.	κἀκ τούτου τοὺς μὲν ἄλλους
[37, 44]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐχθροῖς συνέστησεν	αὐτόν.	~κἀν τούτῳ ὁ Καῖσαρ, τοῦ
[37, 21]	ἦν δὲ ταῦτα δαφνηφορεῖν τε	αὐτὸν	κατὰ πάσας ἀεὶ τὰς πανηγύρεις,
[37, 3]	ἔς τε τὴν Κολχίδα παρ´	αὐτὸν	καταβήσεσθαι καὶ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸν
[37, 17]	ἄρρητον δὲ δὴ καὶ ἀειδῆ	αὐτὸν	νομίζοντες εἶναι περισσότατα ἀνθρώπων θρησκεύουσι.
[37, 2]	τὸν Κύρνον διαβήσεσθαι, πέμπει πρὸς	αὐτὸν	ὁ Ἀρτώκης εἰρήνην τε αἰτῶν,
[37, 41]	συχνοὺς προσεγγράψαι ἠθέλησεν. ὑποπτεύσαντες γὰρ	αὐτὸν	οἱ βουλευταὶ μηδὲν ὑγιὲς πράττειν,
[37, 26]	κατὰ τὸν πόλεμον τὸν πρὸς	αὐτὸν	οἱ ὕπατοι τότε παρὰ τῆς
[37, 44]	ἐς αὐτάς, ἀναβαλέσθαι, καὶ παρόντα	αὐτὸν	ὁμοθυμαδὸν ἀποδεῖξαι. καὶ γὰρ ἐκεῖνος
[37, 46]	διὰ τοῦτο τελεσθέντα ἔγνωσαν, δικαστηρίῳ	αὐτὸν	παρέδωκαν, καὶ κατηγορήθη μὲν τῆς
[37, 4]	ἠγγέλθη. ὁ οὖν Πομπήιος βουληθεὶς	αὐτόν,	πρὶν τὸ τῶν Ῥωμαίων πλῆθος
[37, 51]	τὰ τοῦ πλήθους δικαιώματα, ἐς	αὐτόν	σφων τὸν σύλλογον ἐσελθών, μετέστη.
[37, 40]	ἐς τὸ ἄστυ, ὅπως πιστεύσαντες	αὐτὸν	τετελευτηκέναι μηδὲν ἔτι δεδίωσιν, ἔπεμψε,
[37, 19]	καὶ εἴκοσιν ὡρῶν κατὰ τὸν	αὐτὸν	τοῖς πρόσθε λόγον πράξας, τῇ
[37, 34]	ἔς τε τὸ Καπιτώλιον παρ´	αὐτὸν	τὸν καιρὸν τῆς ἐκκλησίας ἀνιδρύθη,
[37, 16]	μὲν γὰρ ἄλλην πόλιν, ἐσδεξαμένων	αὐτὸν	τῶν τὰ τοῦ Ὑρκανοῦ φρονούντων,
[37, 35]	οὐδ´ ἠξίουν τοιοῦτό τι ἐς	αὐτὸν	ὑποπτεύειν, οἱ δὲ καὶ ἐκ
[37, 32]	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἐσᾴξειν κἀνταῦθα	αὐτὸν	φονεύσειν. ~ὡς δὲ καὶ τοῦτο
[37, 22]	ἀλλ´ αὐτῆς ἕνεκα τῆς τε	αὐτονόμου	καὶ τῆς ἀτυραννεύτου διαίτης ἔπραττε.
[37, 43]	τοῦ Νέπωτος τὸ γραμματεῖον, ὅπως	αὐτὸς	ἀναλέξῃ, λαβόντος ἐξήρπασαν, ἐπειδή τε
[37, 8]	δόξαν σφετερίσασθαι καὶ δοκεῖν ἅπαντα	αὐτὸς	ἀνηλωκέναι. ὁ οὖν Βίβουλος αὐτὸς
[37, 47]	ὑποστρατήγους ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔπεμψεν,	αὐτὸς	δὲ ἐν ἐπιτηδείῳ ἱδρυθεὶς ἐπετήρει
[37, 35]	τις χρεία στρατιωτῶν γένοιτο, ἐκέλευσεν,	αὐτὸς	δὲ ἐν τούτῳ τὴν βουλὴν
[37, 3]	ἐπαγωγὴν αὐτοῦ τῶν ἐπιτηδείων ἀφελέσθαι,	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ τοὺς Ἀλβανοὺς οὐ
[37, 13]	γὰρ ἀποθανεῖν μὴ βουλόμενος, καὶ	αὐτὸς	ἑαυτὸν ἀποκτεῖναι σπουδάσας οὐκ ἠδυνήθη,
[37, 10]	τοὺς Ῥωμαίους εἰργάσατο ἀλλὰ καὶ	αὐτὸς	ἑαυτὸν διέφθειρεν, ἐπεχείρησεν ἐκεῖνος τήν
[37, 38]	ὑφ´ ἑτέρων ἐπῃνεῖτο, ἀλλὰ καὶ	αὐτὸς	ἑαυτὸν ἐνεκωμίαζεν) ἐσίγασαν, οὐδὲ ἐπέτρεψαν
[37, 27]	αὖθις συνέβησαν. καὶ ἦν γὰρ	αὐτὸς	ἐκεῖνος καὶ μετὰ τοῦ Καίσαρος
[37, 56]	τε ἀνταγωνιστὰς ἰσοκρατεῖς ἔσεσθαι, καὶ	αὐτὸς	ἐν τούτῳ τήν τε ἑκατέρου
[37, 8]	αὐτὸς ἀνηλωκέναι. ὁ οὖν Βίβουλος	αὐτὸς	ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὅτι τὸ αὐτὸ
[37, 7]	πραγμάτων τοῖς Ῥωμαίοις προκόψει καὶ	αὐτὸς	εὐχειρωτότερός σφισι γενήσεται. ἐκεῖνοι μὲν
[37, 12]	ἐπὶ τὸν υἱόν, ὡς καὶ	αὐτὸς	ἐφεψόμενός σφισι, προέπεμψε. καὶ τούτους
[37, 22]	τῷ τε ὁμίλῳ χαριεῖσθαι καὶ	αὐτὸς	ἰσχύσειν ἔμελλε προσεποιεῖτο, προείρηται· ὁ
[37, 44]	ἕνεκα ταῦτ´ ἐποίει, ἀλλ´ ἵνα	αὐτὸς	καὶ διὰ τούτων τὸ πλῆθος
[37, 39]	καὶ προενέγκῃ οἱ τῶν ἀπορρήτων,	αὐτὸς	μὲν νοσεῖν προεφασίσατο, Μάρκῳ δὲ
[37, 53]	ἐκλιπόντες ἐς νῆσόν τινα ἐπεραιώθησαν,	αὐτὸς	μὲν (οὐ γάρ που πλοίων
[37, 11]	καὶ ἐν ἀδοξίᾳ ζῆν ἤθελεν.	αὐτὸς	μὲν οὖν ἐπὶ τούτοις ἔρρωτο·
[37, 11]	δὲ ὧδε ἑκάτερον. ~ὁ Μιθριδάτης	αὐτὸς	μὲν οὐχ ὑπεῖκε ταῖς συμφοραῖς,
[37, 33]	διὰ τὰ παρόντα ἐξήλασεν, ἀλλ´	αὐτὸς	μὲν τὴν πόλιν διὰ φυλακῆς
[37, 36]	Αὖλον δὲ Φούλουιον ἄνδρα βουλευτὴν	αὐτὸς	ὁ πατὴρ ἀπέσφαξεν, οὔτι γε
[37, 56]	{ὁ} Πομπήιος μὲν γὰρ οὔτ´	αὐτὸς	ὅσον ἤλπισεν ἰσχύων, καὶ τὸν
[37, 36]	τινὰς μεταγνῶναι. ἐπεὶ δὲ οὗτος	αὐτός	τε τὸν θάνατον αὐτῶν κατεδίκασε
[37, 53]	πεζῇ διαβαδίσοντας αὐτοὺς ἐκβιβάσας, ἔπειτα	αὐτός	τε ὑπὸ τῆς ἀναρροίας ἐκβιασθεὶς
[37, 10]	ἐκείνοις αἰτίαν (πολλοὺς γὰρ καὶ	αὐτὸς	τῶν ὁμοίων ἀπεκτόνει) λαβὼν ἀπελύθη.
[37, 25]	Σύλλᾳ τῷ Κορνηλίῳ τῷ μετ´	αὐτοῦ	ἁλόντι τό τε βουλεύειν καὶ
[37, 4]	μάχην ὑπαγαγέσθαι, μὴ καὶ αἰσθόμενος	αὐτοῦ	ἀναχωρήσῃ, τούς τε ἱππέας προέταξε,
[37, 51]	ἦν) ἠθέλησαν τό τε ὄνομα	αὐτοῦ	ἀπαλεῖψαι ἀπὸ τοῦ νόμου καὶ
[37, 13]	διά τε τὴν τῆς χειρὸς	αὐτοῦ	ἀπό τε τῆς ἡλικίας καὶ
[37, 46]	καὶ ἅμα καὶ τὸ μίασμα	αὐτοῦ	ἀποδιοπομπούμενοι, ἐπειδὴ οἱ ποντίφικες ἀνατυθῆναι
[37, 43]	κατασταθῆναι, ἐλπίδι δὲ τοῦ δι´	αὐτοῦ,	ἅτε τὰ τοῦ πλήθους φρονοῦντος,
[37, 1]	τείχει πρός τε τὴν φυγὴν	αὐτοῦ	{αὐτοῦ} καὶ ἅμα καὶ μάχῃ
[37, 6]	ἀεί ποτε ἐκέχρηντο. βασιλέως γὰρ	αὐτοῦ	βασιλέων καλουμένου, τό τε τῶν
[37, 56]	ἐφοβήθη μὴ καὶ συμφρονήσαντες κρείττους	αὐτοῦ	γένωνται· πάνυ γὰρ εὖ ἠπίστατο
[37, 8]	ἐπ´ ἐκείνου μόνου ἡ ἐπωνυμία	αὐτοῦ	γίγνεται. ~ἐπὶ μὲν οὖν τούτοις
[37, 18]	τινά ἐστι, βραχύ τι περὶ	αὐτοῦ	διαλεχθῆναι βούλομαι, πῶς τε καὶ
[37, 56]	βουλῆς ἐπολίτευεν, τῆς δὲ ἰδίας	αὐτοῦ	δυναστείας ἕνεκα πάντ´ ἔπραττε, καὶ
[37, 51]	κατὰ τὰ πάτρια ἡ ἐκποίησις	αὐτοῦ	ἐγεγόνει· ἐν γὰρ τῇ ἐσφορᾷ
[37, 50]	δημαρχικὸν ἐν αὐτῇ τῇ ἐσόδῳ	αὐτοῦ	ἔθηκε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ καθεζόμενος
[37, 22]	καθ´ ὅσον παιδείᾳ Ἑλληνικῇ μᾶλλον	αὐτοῦ	ἐκέχρητο. ἤσκει δὲ τὰ τοῦ
[37, 50]	καὶ ἐς τὸ οἴκημα ὑπ´	αὐτοῦ	ἐμβληθῆναι καὶ τὴν γερουσίαν ἐνταῦθα
[37, 6]	αὐτοῖς δούς, ὅτε τὰ ἐπινίκια	αὐτοῦ	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἔπεμψεν. ὁ
[37, 45]	Κλωδίου τοῦ Πουπλίου τὴν γυναῖκα	αὐτοῦ	ἔν τε τῇ οἰκίᾳ καὶ
[37, 43]	τινὰ εἰπεῖν ἐπεχείρησε, τὸ στόμα	αὐτοῦ	ἐπέλαβον. μάχης δὲ ἐκ τούτου
[37, 12]	λάθρᾳ πάντα τὰ πραττόμενα ὑπ´	αὐτοῦ	ἐπολυπραγμόνουν) εὐθὺς ἄν, εἴπερ τι
[37, 52]	ἐτράπετο καὶ ἐκέλευσε τοὺς οἰκήτορας	αὐτοῦ	ἐς τὰ πεδινὰ μεταστῆναι, πρόφασιν
[37, 40]	οὖν Ἀντώνιος τήν τε κεφαλὴν	αὐτοῦ	ἐς τὸ ἄστυ, ὅπως πιστεύσαντες
[37, 50]	δεσμωτηρίου διακοπῆναι ἐκέλευσεν ὅπως δι´	αὐτοῦ	ἡ βουλὴ ἐσέλθῃ, καὶ ὡς
[37, 1]	πρός τε τὴν φυγὴν αὐτοῦ	{αὐτοῦ}	καὶ ἅμα καὶ μάχῃ νικηθέντες,
[37, 29]	τε ὑπατείαν καὶ τότε αἰτήσαντος	αὐτοῦ,	καὶ πᾶν ὁτιδήποτε ἐνεδέχετο ὅπως
[37, 5]	τὰς ἐξ αὐτῶν ἐλπίδας κατεφρόνησεν	αὐτοῦ,	καὶ τά τε ἄλλα ὑπερφρόνως
[37, 37]	Εὐσεβοῦς τελευτήσαντος τῆς τε ἱερωσύνης	αὐτοῦ,	καίτοι καὶ νέος καὶ μηδέπω
[37, 27]	περδουελλίωνος ὁ Ῥαβίριος ἐκρίθη) κατεψηφίσαντο	αὐτοῦ,	καίτοι μὴ πρὸς τοῦ δήμου
[37, 49]	δὲ ὀργῇ, ὅτι τὴν ἀδελφὴν	αὐτοῦ,	καίτοι παῖδας ἐξ αὐτῆς ἔχων,
[37, 39]	περιβεβλημένον. αἴτιον δὲ ὅτι ἐλπίδα	αὐτοῦ	κατὰ τὸ συνώμοτον ἐθελοκακήσειν ἔσχεν.
[37, 50]	μὴν ἐπιστεύετο· τὸ γὰρ φρόνημα	αὐτοῦ	κατάδηλον πᾶσιν ἦν. ἀμέλει τῶν
[37, 33]	οἱ Ῥωμαῖοι τήν τε βίαν	αὐτοῦ	κατεψηφίσαντο, καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐς
[37, 23]	ἄλλοις γοῦν τισιν ἐν ἐλάττονι	αὐτοῦ	κράτει γενομένοις πολλὰ καὶ ὑπέρογκα
[37, 44]	τήν τε δόξαν τῆς ἐκποιήσεως	αὐτοῦ	λάβῃ καὶ τὸ αὑτοῦ ὄνομα
[37, 42]	πρὸς τοὺς λόγους τοὺς κατ´	αὐτοῦ	λεχθέντας ἔσχε· Κικέρων δὲ ὀλίγου
[37, 52]	τούς τε ἄλλους τοὺς πρὸ	αὐτοῦ	μέγα ποτὲ δυνηθέντας ζηλῶν, οὐδὲν
[37, 58]	ἄστυ καὶ πρὸς τὰς ἐκβολὰς	αὐτοῦ	ναυλοχοῦντα βαπτισθῆναι, καὶ τὴν γέφυραν
[37, 35]	βοηθείας τινὸς διὰ τοῦτο παρ´	αὐτοῦ,	ὅτι πλεῖστον ἐδύνατο, τύχωσι, λογοποιεῖσθαι.
[37, 51]	ἦν, καὶ τοῖς πραττομένοις ὑπ´	αὐτοῦ	οὐκ ἠρέσκετο. πρόφασιν δὲ ἐποιήσατο
[37, 46]	βουλῆς, ὅπως μηδὲν κακὸν ὑπ´	αὐτοῦ	πάθωσι, καὶ αἰτησάντων καὶ λαβόντων.
[37, 14]	ἀπωλώλει καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς	αὐτοῦ	πάντα πλὴν ὀλίγων κατέστραπτο (τείχη
[37, 32]	προσδεξαμένου δὲ ἐκείνου τὴν φρουρὰν	αὐτοῦ,	παρὰ τῷ Μετέλλῳ τῷ στρατηγῷ
[37, 12]	τοῦ πατρὸς πρὸς τὴν σύλληψιν	αὐτοῦ	πεμφθέντων (ῥᾷστα γὰρ αὐτοὺς ᾠκειώσατο)
[37, 29]	γερουσίᾳ ἐμήνυσεν αὐτὸ καὶ κατηγορίαν	αὐτοῦ	πολλὴν ἐποιήσατο· ἐπειδή τε οὐκ
[37, 1]	Πομπήιος ἔς τε τὴν χώραν	αὐτοῦ	προενέβαλε, πρὶν ἱκανῶς τε αὐτὸν
[37, 2]	τῇ ἀρχῇ καὶ ἐκεῖνον τῇ	αὐτοῦ	ῥέοντα, ἀπέφυγεν· ὃν γὰρ ἐξῆν
[37, 14]	αὐτὸν ἐκέλευσε· τὸ γὰρ πολέμιον	αὐτοῦ	συναποσβηκέναι τῇ ψυχῇ νομίζων οὐδὲν
[37, 11]	στρατιωτικὰ ἐκινεῖτο, καὶ παῖδάς τινας	αὐτοῦ	συναρπάσαντές τινες πρὸς τὸν Πομπήιον
[37, 30]	Φαισούλαις, ἐς ἃς οἱ στασιῶται	αὐτοῦ	συνελέγοντο, Γάιός τις Μάλλιος, τῶν
[37, 55]	ἕτερον ἕξει καὶ πλέον ὑπ´	αὐτοῦ	σφαλήσεται ἢ ὑπὸ τοῦ συναιρομένου
[37, 5]	Πόντου τοῦ ταύτῃ οἱ ὑποστράτηγοι	αὐτοῦ	τὰ λοιπὰ προσκατεστρέφοντο, ὅ τε
[37, 30]	καταθύσας, καὶ ἐπὶ τῶν σπλάγχνων	αὐτοῦ	τὰ ὅρκια ποιήσας, ἔπειτ´ ἐσπλάγχνευσεν
[37, 20]	τις· ὃ δὲ δὴ μάλιστα	αὐτοῦ	τε τοῦ Πομπηίου ἔργον ἐγένετο
[37, 54]	τὴν σοφίαν ἐς τὰ μάλιστα	αὐτοῦ	τεκμηριοῖ, ὅτι τόν τε καιρὸν
[37, 2]	γάρ, καὶ πρὶν τοὺς τοξότας	αὐτοῦ	τῇ σφετέρᾳ τέχνῃ χρήσασθαι, ὁμόσε
[37, 3]	οἵ τε ἵπποι τὸ σφοδρὸν	αὐτοῦ	τοῖς σώμασί σφων διαχέωσι, καὶ
[37, 34]	στάσεως εἰρήκεσαν, καὶ ἡ ἀνάθεσις	αὐτοῦ	τοῖς φωραθεῖσι συνέβαινε, τό τε
[37, 27]	κατὰ τὰ πάτρια, ἀλλὰ πρὸς	αὐτοῦ	τοῦ στρατηγοῦ οὐκ ἐξὸν αἱρεθέντες.
[37, 14]	~Φαρνάκης δὲ τό τε σῶμα	αὐτοῦ	τῷ Πομπηίῳ ταριχεύσας, ἔλεγχον τοῦ
[37, 3]	μηδαμόσε ἐκπλεῦσαι καὶ τὴν ἐπαγωγὴν	αὐτοῦ	τῶν ἐπιτηδείων ἀφελέσθαι, αὐτὸς δὲ
[37, 6]	προσέτι καὶ πρὸς τὴν ἐπίκλησιν	αὐτοῦ	ὕβρισεν, ᾗπερ πρός τε τοὺς
[37, 35]	ὅτι ἱερῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ	αὐτοῦ	ὑπὸ τῶν ἀειπαρθένων ὑπὲρ τοῦ
[37, 12]	ἰδὼν οὖν ταῦτα υἱός τις	αὐτοῦ	Φαρνάκης, καὶ ἐκεῖνόν τε ἅμα
[37, 10]	τις συχνοὺς τῶν ἐπικηρυχθέντων ὑπ´	αὐτοῦ	φονεύσας, καὶ κατηγορήθησαν ἐπὶ ταῖς
[37, 36]	γὰρ Καῖσαρ, πάντων τῶν πρὸ	αὐτοῦ	ψηφισαμένων ἀποθανεῖν σφας, γνώμην ἔδωκε
[37, 6]	τὸν Τιγράνην μετὰ τοῦ υἱέος	αὐτοῦ,	ᾧ τὴν θυγατέρα ἐδεδώκει, ἐστράτευσεν,
[37, 44]	ἐκποιήσεως αὐτοῦ λάβῃ καὶ τὸ	αὑτοῦ	ὄνομα ἀντεπιγράψῃ. οὐ μὴν οὕτω
[37, 56]	μέγα ἀρθήσεσθαι ἐνόμιζεν, ἐς ἀντίπαλον	αὐτοὺς	ἀλλήλοις καταστῆσαι ἠθέλησεν, ὅπως μηδέτερός
[37, 36]	γὰρ ἀμφίβολοι, καὶ παρ´ ὀλίγον	αὐτοὺς	ἀπέλυσαν. ὁ γὰρ Καῖσαρ, πάντων
[37, 9]	δὲ δὴ τέρατα καὶ πάνυ	αὐτοὺς	ἐθορύβει. ἐν γὰρ τῷ Καπιτωλίῳ
[37, 53]	ἅτε ὡς καὶ πεζῇ διαβαδίσοντας	αὐτοὺς	ἐκβιβάσας, ἔπειτα αὐτός τε ὑπὸ
[37, 55]	τοῦτ´ αὐτῷ ἀπέχρησεν, ἀλλὰ καὶ	αὐτοὺς	ἐκείνους συνήλλαξεν, οὐχ ὅτι συνενεχθῆναί
[37, 9]	δέει τοῦ μὴ τῆς γερουσίας	αὐτοὺς	ἐκπεσεῖν. κἀν τούτῳ πάντες οἱ
[37, 41]	συνωμοσίας, τότε δὲ ἐπ´ ἀδείᾳ	αὐτοὺς	ἐκφαίνοντος, ἐλεγχόμενοι ἐδικαιοῦντο, μέχρις οὗ
[37, 24]	καὶ προσέτι καὶ ἀτοπώτατον, κακὰ	αὐτοὺς	ἐν ταῖς στάσεσιν ἑκουσίους ἀμύθητα
[37, 9]	μὲν γὰρ ἐς τὴν πολιτείαν	αὐτοὺς	ἐσάγειν ἐδόκει, τῷ δὲ οὔ)
[37, 2]	σφίσιν ἐχώρησε καὶ δι´ ἐλαχίστου	αὐτοὺς	ἐτρέψατο. γενομένου δὲ τούτου Ἀρτώκης
[37, 3]	αἰχμαλώτων ὄντες, οὐ τὴν ἐπιτηδειοτάτην	αὐτοὺς	ἤγαγον. οὐ μὴν οὐδ´ ὁ
[37, 30]	τε ἐξ ὧν μάλιστα δελεάσειν	αὐτοὺς	ἤμελλεν, ὑπισχνούμενός σφισι συνῆγε. καὶ
[37, 32]	καὶ ὅσων τεύξοιντο κατορθώσαντες, οὕτως	αὐτοὺς	καὶ ἐπέρρωσε καὶ παρώξυνεν ὥσθ´
[37, 32]	τὸν Μέτελλον ἦλθέ τε πρὸς	αὐτοὺς	καὶ ἐπετίμησέ σφισιν ἐπί τε
[37, 36]	σφας, γνώμην ἔδωκε δῆσαί τε	αὐτοὺς	καὶ ἐς πόλεις ἄλλους ἄλλῃ
[37, 56]	μὲν οὖν ἕνεκα καὶ συνεβίβασεν	αὐτοὺς	καὶ προσεποιήσατο. καὶ γὰρ ὁ
[37, 5]	τοῦ Τίγριδος προεχώρησεν, ἐφοβήθη τε	αὐτοὺς	καὶ τὴν σύμβασιν βεβαιώσασθαι ἐπεθύμησεν·
[37, 53]	τῷ στρατῷ ἐπεραιώθη, καὶ ἀκονιτὶ	αὐτούς,	κακῶς ὑπὸ σιτοδείας ἔχοντας, παρεστήσατο.
[37, 53]	κρατήσας πρὸς τὸν ὠκεανὸν φεύγοντας	αὐτοὺς	κατεδίωξεν. ἐπειδή τε τὴν ἤπειρον
[37, 47]	ἐπὶ Οὐεντίαν πόλιν στρατεύσας οὕτως	αὐτοὺς	κατέπληξεν ὥστε τοὺς πλείους ἐκδρᾶναι
[37, 54]	ἔχθρας ἀλλήλοις ἔτι καὶ τότε	αὐτοὺς	ὄντας καὶ τὰς ἑταιρείας ἔχοντας,
[37, 35]	καὶ τῶν ἄλλων, ἐξαρπάσαι πάντας	αὐτοὺς	ὅπως μὴ ἀποθάνωσι, προπυθόμενος τοῦθ´
[37, 4]	τὸν Ὀροίσην μὴ πρότερον μαθεῖν	αὐτοὺς	παρόντας πρὶν ἐν χερσὶ γενέσθαι.
[37, 15]	ὁ Πομπήιος ἐλάσας ἀκονιτί τε	αὐτοὺς	προσηγάγετο καὶ φρουρᾷ παρέδωκε. κἀντεῦθεν
[37, 31]	δόγματι προσεγράφη τὸ διὰ φροντίδος	αὐτοὺς	σχεῖν ἀφορμήσαντος, τήν τε χώραν
[37, 20]	καὶ διεκόσμησεν, ὥστε καὶ δεῦρο	αὐτοὺς	τοῖς ὑπ´ ἐκείνου νομισθεῖσι χρῆσθαι.
[37, 40]	χώρᾳ πάντες ἔπεσον, ὥστε καὶ	αὐτοὺς	τοὺς κρατήσαντας πολὺ τῶν κοινῶν
[37, 6]	ἄλλους πάντας ἠγάλλετο καὶ πρὸς	αὐτοὺς	τοὺς Ῥωμαίους, οὗτοί τε αὖ
[37, 56]	καὶ ὁ Καῖσαρ τότε τε	αὐτοὺς	ὑπῆλθε καὶ μετὰ τοῦτο ἀλλήλοις
[37, 47]	τότε γὰρ οὐκ ἐτόλμησε μὲν	αὐτοὺς	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν πλοίων
[37, 52]	ἐπίθωνται, τὰ τετράποδα παρῆκε καὶ	αὐτοὺς	ὑπολαβὼν ἐνίκησε. ~κἀν τούτῳ μαθὼν
[37, 12]	ἐκεῖνος διὰ βραχέος, ἅτε μηδ´	αὐτοὺς	φιλοῦντας τὸν Μιθριδάτην, ἀπετρέψατο, καὶ
[37, 12]	σύλληψιν αὐτοῦ πεμφθέντων (ῥᾷστα γὰρ	αὐτοὺς	ᾠκειώσατο) καὶ ἐπ´ αὐτὸν ἄντικρυς
[37, 7]	τρεῖς. οὓς καὶ ἔπεμψεν· καὶ	αὐτοὺς	ὡς ἀληθῶς ἐκεῖνοι διαιτητὰς ἐπιγραψάμενοι
[37, 13]	δι´ ἐκείνου οὔτε διὰ ξίφους	αὐτοχειρίᾳ	ἀποφθαρῆναι ἠδυνήθη. τό τε γὰρ
[37, 55]	σφισι προσθέσθαι. ~καὶ οὐδὲ τοῦτ´	αὐτῷ	ἀπέχρησεν, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς ἐκείνους
[37, 49]	δυνατοί, μηδὲ ἐκ τοῦ πρὶν	αὐτῷ	ἀρεσκόμενοι, διεκώλυσαν αὐτὰ ψηφισθῆναι· καὶ
[37, 39]	καὶ μήτε δι´ εὐνοίας ἔτ´	αὐτῷ	ἅτε ἀσθενεῖ ὄντι ὤν (πρός
[37, 50]	ῥᾷον ψηφίσωνται καὶ τὰ πραχθέντα	αὐτῷ	βεβαιώσωσι, κλήρους τινὰς δοθῆναι, ἐπὶ
[37, 14]	προσθῶσι, καὶ διὰ τοῦτο ἀνέμενον,	αὐτῷ	βουλόμενοι τῷ Πομπηίῳ πάντα ἐπιδεῖξαι)
[37, 12]	καὶ πιστὰ αὐτὰ ἔχῃ, χαλεπώτερα	αὐτῷ	γίγνεται. ὁ γοῦν Φαρνάκης μετά
[37, 7]	καὶ τοῖς δυνάσταις τοῖς προσιοῦσιν	αὐτῷ	διαιτήσας καὶ χρηματίσας, καὶ τοῖς
[37, 54]	ἀεί ποτε ἐφρόνει, ἵππος τις	αὐτῷ	διαφυὰς ἐν ταῖς τῶν προσθίων
[37, 41]	πράττειν, τὸ μὲν γραμματεῖον οὐκέτ´	αὐτῷ	ἔδωκαν, μὴ καὶ ἀπαλείψῃ τινάς,
[37, 7]	Ἀρμένιον, ὅπως καὶ συμμάχῳ ποτὲ	αὐτῷ,	εἰ δεηθείη, κατὰ τῶν Ῥωμαίων
[37, 50]	τὸ ἔθνος ὃ ἐπεκεκλήρωτο ἐπιτρέψειν	αὐτῷ,	εἰ μὴ συγχωρήσειέν οἱ διανομοθετῆσαι,
[37, 52]	ἐπεποιήκει. ἀπ´ οὖν τούτων, ἐξὸν	αὐτῷ	εἰρηνεῖν, ὥσπερ εἶπον, πρὸς τὸ
[37, 13]	καιροῦ χρονίζειν ἐδόκει, προσέπεσόν τε	αὐτῷ	ἐκεῖνοι οὓς ἐπὶ τὸν υἱὸν
[37, 49]	ἐντυχὼν ὑπερφρόνως ἐκέχρητο, πολύς τε	αὐτῷ	ἐνέκειτο, καὶ ἐκέλευσεν αὐτὸν ἰδίᾳ
[37, 38]	ἑαυτὸν ἐνεκωμίαζεν) ἐσίγασαν, οὐδὲ ἐπέτρεψαν	αὐτῷ	ἔξω τι τοῦ ὅρκου φθέγξασθαι,
[37, 2]	δὲ δὴ τούς τε παῖδας	αὐτῷ	ἔπεμψε, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[37, 39]	ταῖς Φαισούλαις προσεδρεύοντες οὐδαμῇ προελθεῖν	αὐτῷ	ἐπέτρεπον, ἀποκινδυνεῦσαι ἠναγκάσθη, καὶ (ἦσαν
[37, 47]	ποταμὸν εὐθὺς ὄντος ἐνέδρας ἐν	αὐτῷ	ἐποιήσατο, καὶ τοὺς ἀεὶ διαβαίνοντας
[37, 44]	οὐ μὴν οὕτω γε χαρίζεσθαι	αὐτῷ	ἤθελεν ὥστε καὶ ἐφ´ ἑαυτῷ
[37, 51]	Μετέλλου· ἐν γένει τε γὰρ	αὐτῷ	ἦν, καὶ τοῖς πραττομένοις ὑπ´
[37, 50]	ἐσόδῳ αὐτοῦ ἔθηκε, καὶ ἐπ´	αὐτῷ	καθεζόμενος ἐμποδὼν ὥστε μηδένα ἐσιέναι
[37, 50]	ἂν αὐτοῖς ἀρέσῃ κυρώσωσι. ~καὶ	αὐτῷ	καὶ ὁ Κάτων ὅ τε
[37, 34]	πρεσβείαν παρόντας ἀνέπεισε συμφρονῆσαί τε	αὐτῷ	καὶ συλλαβὼν τοὺς ἐπ´ αὐτὴν
[37, 47]	φεύγουσί τέ τισιν ἐπισπόμενος περιέπεσεν	αὐτῷ	Κατουγνάτῳ· κἂν πασσυδὶ διώλετο, εἰ
[37, 2]	ῥέοντα, ἀπέφυγεν· ὃν γὰρ ἐξῆν	αὐτῷ	κωλῦσαι διαβῆναι, τοῦτον ἐπισπασάμενος ἀπεδίδρασκεν.
[37, 6]	βασιλέων ὄνομα περιέκοψε καὶ βασιλεῖ	αὐτῷ	μόνον ἐπιστέλλων ἔγραψε, καίτοι τῷ
[37, 30]	τὸν Κικέρωνα τούς τε σὺν	αὐτῷ	μόνους, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πᾶν
[37, 17]	εἶναι περισσότατα ἀνθρώπων θρησκεύουσι. καὶ	αὐτῷ	νεών τε μέγιστον καὶ περικαλλέστατον,
[37, 43]	τὸν Πομπήιον ἀφώρμησε, καίτοι μηδεμίαν	αὐτῷ	νύκτα ἀπολιπῆναι ἐκ τῆς πόλεως
[37, 15]	οὖν τοῦτον τούς τε πλησιοχώρους	αὐτῷ	ὁ Πομπήιος ἐλάσας ἀκονιτί τε
[37, 7]	τοῦ Μιθριδάτου οὖσα, καὶ ὀργὴν	αὐτῷ	ὅτι ἐγκατελείφθη ἔχουσα, τούς τε
[37, 49]	οἱ δοθῆναι καὶ τὰ πεπραγμένα	αὐτῷ	πάντ´ ἐπικυρωθῆναι, διήμαρτε δέ σφων
[37, 55]	τοῦτο μὲν γὰρ προθυμότερον ἐδόκουν	αὐτῷ	πάντες ἄνθρωποι τοῖς ἐχθροῖς ἀντιπράττειν
[37, 8]	ἐς αὐτὰ τὰ μὲν κοινῇ	αὐτῷ	πρὸς τὸν συνάρχοντα Μᾶρκον Βίβουλον
[37, 7]	ὑπὲρ ὁρίων τινῶν τὴν διαφορὰν	αὐτῷ	πρὸς τὸν Τιγράνην εἶναι, περὶ
[37, 21]	ἵππων ἀγῶσιν ἐνδύνειν. ταῦτα γὰρ	αὐτῷ,	συμπράσσοντος ἐς αὐτὰ τὰ μάλιστα
[37, 49]	τι διαπράσσειν ἠπίστατο) πρὸς οὐδὲν	αὐτῷ	συνήρατο, Μέτελλος δὲ ὀργῇ, ὅτι
[37, 39]	τε Κικέρων καὶ οἱ σὺν	αὐτῷ	σφαγέντες, ῥᾳδίως τὰ λοιπὰ προσκατεργάσεσθαι·
[37, 30]	μετὰ τῶν ἄλλων. συνέπραττον δὲ	αὐτῷ	τὰ μάλιστα τὰ μὲν ἐν
[37, 23]	ἀντεῖπεν. ~ἀπόντι μὲν δὴ οὖν	αὐτῷ	ταῦτ´ ἔδοσαν, ἐλθόντι δὲ οὐδέν,
[37, 32]	δῆθεν ἡτοιμάζετο, καὶ τῷ Κικέρωνι	αὐτῷ	τηρεῖν ἑαυτόν, ὅπως δὴ μὴ
[37, 18]	τὴν ἑβδόμην ἀφίκοιτο, κἀν τῷ	αὐτῷ	τούτῳ τρόπῳ αὐτάς τε ἐπιὼν
[37, 51]	ἀνδρῶν ἡδέως ἐδέχοντο. κἀν τῷ	αὐτῷ	τούτῳ χρόνῳ Φαῦστος ὁ τοῦ
[37, 57]	δή τις ἄλλος τὰ αὐτὰ	αὐτῷ	φρονεῖν δοκεῖν ἐβούλετο, καταλειφθῆναι. καθαρῶς
[37, 12]	ἤδη ἦν) λήψεσθαι προσδοκήσας, ἐπεβούλευσεν	αὐτῷ.	φωραθεὶς δέ (πολλοὶ γὰρ καὶ
[37, 11]	οἱ δ´ ἄλλοι οἱ συνόντες	αὐτῷ,	ὡς τά τε τῶν Ῥωμαίων
[37, 50]	εἶχεν, ἔργῳ δὲ οὐδὲν ἀπ´	αὐτῶν	ἀπώνητο, μετεμέλετο ὅτι τά τε
[37, 20]	τοῦ δήμου ψηφισαμένου τι περὶ	αὐτῶν,	ἀφῆκεν, οὐδὲν οὐδὲ τοῦ ἐς
[37, 56]	εὐθὺς διὰ τῆς ἐκείνων φιλίας,	αὐτῶν	δ´ οὐ πολλῷ ὕστερον δι´
[37, 47]	τε Κατούγνατος ὁ τοῦ παντὸς	αὐτῶν	ἔθνους στρατηγὸς καί τινες καὶ
[37, 26]	ἄδεια ἐδίδοτο καὶ αἱ τιμωρίαι	αὐτῶν	ἐκολούοντο. ἡ οὖν γερουσία δεινὸν
[37, 41]	ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ τὰ ὀνόματα	αὐτῶν	ἐκτεθῆναι. κἀκ τούτου οἵ τε
[37, 5]	παρόντα καὶ πρὸς τὰς ἐξ	αὐτῶν	ἐλπίδας κατεφρόνησεν αὐτοῦ, καὶ τά
[37, 9]	διὰ τοῦτο καὶ οἱ διάδοχοι	αὐτῶν	ἐν τῷ ὑστέρῳ ἔτει οὐδὲν
[37, 56]	τῶν παρόντων, τὴν ἀρχαίαν δι´	αὐτῶν	ἐξουσίαν ἀναλήψεσθαι· Κράσσος δὲ ἠξίου
[37, 53]	μέρος τι τοῦ στρατοῦ δι´	αὐτῶν	ἔπεμψε, καὶ συχνοὺς ἀπέβαλε· χηλῇ
[37, 54]	ταῦτα καὶ νομίσας ἱκανὴν ἀπ´	αὐτῶν	ἐπιβασίαν πρὸς τὴν ὑπατείαν εἰληφέναι
[37, 41]	ἐσαγγείλας τινὰς τά τε ὀνόματα	αὐτῶν	ἐς δελτίον συγγράψας ὕστερον καὶ
[37, 4]	ποιήσουσι, καὶ τοὺς λοιποὺς ὄπισθεν	αὐτῶν	ἔς τε τὰ γόνατα κεκλιμένους
[37, 58]	τότε πάντα τὰ ἔπειτα ἀπ´	αὐτῶν	ἐσόμενα ἐξέφηνε· χειμών τε γὰρ
[37, 58]	τὸ δαιμόνιον τὰ πραττόμενα ὑπ´	αὐτῶν	ἠγνόει, ἀλλὰ καὶ πάνυ τοῖς
[37, 24]	σφισιν ἦν καθαρὰν ἀπὸ πάντων	αὐτῶν	ἡμέραν ἀκριβῶς τηρῆσαι, καὶ προσέτι
[37, 30]	συνῆγε. καὶ τούς γε πρώτους	αὐτῶν	καὶ δυνατωτάτους (ἦσαν δὲ ἄλλοι
[37, 54]	καὶ τὸ μέτρον τῆς θεραπείας	αὐτῶν	καὶ ἔγνω καὶ διέθετο οὕτως
[37, 50]	ἔφη μὲν φθονεῖσθαί τε ὑπ´	αὐτῶν	καὶ τῷ πλήθει τοῦτο δηλώσειν,
[37, 17]	ἄλλους ἀνθρώπους ὅσοι τὰ νόμιμα	αὐτῶν,	καίπερ ἀλλοεθνεῖς ὄντες, ζηλοῦσι. καὶ
[37, 56]	καὶ ἔδεισε μὴ παντάπασιν ὑπ´	αὐτῶν	καταλυθῇ, καὶ ἐπήλπισε, προσκοινωνήσας σφίσι
[37, 36]	οὗτος αὐτός τε τὸν θάνατον	αὐτῶν	κατεδίκασε καὶ τοὺς λοιποὺς πάντας
[37, 49]	ὑπάτους ἀποδειχθῆναι ἐποίησεν, ἐλπίσας δι´	αὐτῶν	μάτην πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο καταπράξειν.
[37, 31]	ὁμοίων ἐπεθύμει. ~παρασκευαζομένων οὖν ταῦτα	αὐτῶν,	μηνύεται τῷ Κικέρωνι πρότερα μὲν
[37, 1]	συνενεχθῆναι· Ἀρτώκης γὰρ ὁ βασιλεὺς	αὐτῶν	(νέμονται δὲ ἐπ´ ἀμφότερα τοῦ
[37, 53]	ἐξανήχθη καὶ ἐκείνους ἐγκατέλιπε, καὶ	αὐτῶν	οἱ μὲν ἄλλοι γενναίως ἀμυνόμενοι
[37, 41]	τοῖς ὑπευθύνοις δίκαι ἐγένοντο. καὶ	αὐτῶν	οἱ μὲν παρόντες, οἱ δὲ
[37, 54]	ἀντιστασιάζοντας, προσποιήσασθαι, καὶ ὑπὸ πάντων	αὐτῶν	ὁμοθυμαδὸν ἀποδειχθῆναι. καίτοι τοῦτο τὴν
[37, 52]	προσέμιξε. προβαλλομένων τε τὰς ἀγέλας	αὐτῶν,	ὅπως σκεδασθεῖσι τοῖς Ῥωμαίοις πρὸς
[37, 40]	ἀναιμωτὶ κατέκοψεν· οὔτε γὰρ ἔφυγεν	αὐτῶν	οὐδείς, καὶ ἐν χώρᾳ πάντες
[37, 4]	δεξιὰ οἱ δὲ ἐπὶ θάτερα	αὐτῶν	περιελθόντες, κατὰ νώτου τοῖς ἔξω
[37, 18]	τὴν τάξιν καθ´ ἣν ἕκαστος	αὐτῶν	περιπορεύεται ἐπαγάγοι, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ
[37, 3]	ὕδωρ ὄν, καὶ ἀθρόον ὑπ´	αὐτῶν	ποθέν, συχνοῖς ἐλυμήνατο. ὡς δ´
[37, 25]	καὶ ἰδιώτην τὰ σημαινόμενα ἀπ´	αὐτῶν	προγνῶναι. οἱ γὰρ δήμαρχοι τὸν
[37, 55]	ἰσχύσει, κἂν τὸν ἕτερον ὁποτερονοῦν	αὐτῶν	προσεταιρίσηται, ἀνταγωνιστήν τε διὰ τοῦτο
[37, 56]	καὶ οὐκ ἂν θατέρῳ ποτὲ	αὐτῶν	προσκροῦσαι ἐνόμιζεν, οὔτ´ αὖ ἐφοβήθη
[37, 25]	προκαταληφθέντα, πρὶν ἔργον τι ἀπ´	αὐτῶν	συμβῆναι, ἐπαύθη· ~Τίτος δὲ δὴ
[37, 16]	διασεῖσαι. μαθόντες γὰρ τὴν πτόησιν	αὐτῶν	ταύτην τὸν μὲν ἄλλον χρόνον
[37, 20]	κεκτημένος, δυνηθείς τ´ ἂν δι´	αὐτῶν	τήν τε Ἰταλίαν κατασχεῖν καὶ
[37, 34]	τοῦ Κικέρωνος δημηγοροῦντός τι περὶ	αὐτῶν,	τὸ ἄγαλμα τὸ τοῦ Διὸς
[37, 42]	κἂν αὖθίς τις εὐθῦναί τινα	αὐτῶν	τολμήσῃ, ἔν τε ἐχθροῦ καὶ
[37, 7]	ἠπίσταντο ἀμφότεροι ὅτι, ὁπότερος ἂν	αὐτῶν	τοῦ ἑτέρου κρατήσῃ, τῶν τε
[37, 23]	ἄλλως καὶ μῖσος καὶ πρὸς	αὐτῶν	τῶν διδόντων αὐτὰ σχήσειν ἔμελλεν,
[37, 49]	ἀρεσκόμενοι, διεκώλυσαν αὐτὰ ψηφισθῆναι· καὶ	αὐτῶν	τῶν ὑπάτων Ἀφράνιος μέν (ὀρχεῖσθαι
[37, 15]	Φοινίκην κακώσαντας, ὥρμησεν. ἦρχον δὲ	αὐτῶν	Ὑρκανός τε καὶ Ἀριστόβουλος ἀδελφοί,
[37, 12]	τῶν ὑπηκόων ἄνευ τῆς παρ´	αὐτῶν	φιλίας ἰσχύει, ἀλλὰ καὶ ὅσῳ
[37, 36]	τῷ μήτε περὶ ἀδείας ἔτι	αὐτῶν	χρηματισθῆναί τί ποτε, κἂν διαδρᾷ
[37, 27]	τε οὖν ταραχώδεις καὶ φιλονεικίαι	ἀφ´	ἑκατέρων περί τε τοῦ δικαστηρίου,
[37, 44]	ναοῦ τοῦ Διὸς τοῦ Καπιτωλίου	ἀφαιρεθείη	(κλοπῆς τε γὰρ αὐτὸν ηὔθυνε,
[37, 46]	καὶ ὅτι τῇ ἀδελφῇ συγγίγνοιτο,	ἀφείθη	δέ, καίτοι τῶν δικαστῶν φρουρὰν
[37, 3]	τὴν ἐπαγωγὴν αὐτοῦ τῶν ἐπιτηδείων	ἀφελέσθαι,	αὐτὸς δὲ ἐπὶ τοὺς Ἀλβανοὺς
[37, 53]	μαθὼν τοὺς τὸ Ἑρμίνιον οἰκοῦντας	ἀφεστηκέναι	τε καὶ ἐπανιόντα αὐτὸν ἐνεδρεύειν
[37, 54]	προσδοκῶν τὰ μὲν νικητήρια ἑκὼν	ἀφῆκεν,	ἐς δὲ τὴν πόλιν ἐσελθὼν
[37, 20]	δήμου ψηφισαμένου τι περὶ αὐτῶν,	ἀφῆκεν,	οὐδὲν οὐδὲ τοῦ ἐς τὰ
[37, 44]	ἐδέδισαν (οὐδέπω γὰρ τὰ στρατεύματα	ἀφήσων	δῆλος ἦν) ὥστε, ἐπειδὴ Μᾶρκον
[37, 45]	ἀλλὰ μηδ´ ἐς ὑποψίαν αἰσχρὰν	ἀφικνεῖσθαι.	τότε μὲν ταῦτά τε ἐγένετο,
[37, 19]	ἡμέρας ὥραν ἐς τὸν ἥλιον	ἀφικνουμένην.	καὶ τοῦτο καὶ ἐπ´ ἐκείνων
[37, 18]	ἑτέρας ὑπερβὰς ἐπὶ τὴν ἑβδόμην	ἀφίκοιτο,	κἀν τῷ αὐτῷ τούτῳ τρόπῳ
[37, 52]	ποιήσειαν, κἀκ τούτου πολέμου τινὰ	ἀφορμὴν	λήψεται. ὃ καὶ ἐγένετο. τούτους
[37, 48]	τοῦτο, τοῦ Κατουγνάτου πόρρω ποι	ἀφορμήσαντος,	τήν τε χώραν αὖθις κατέδραμε
[37, 31]	τὸ διὰ φροντίδος αὐτοὺς σχεῖν	ἀφορμήσαντος,	τήν τε χώραν αὖθις κατέδραμε
[37, 5]	ἀλλ´ ἐς τὴν χώραν τὸν	Ἀφράνιον	παραχρῆμα ἔστειλε, καὶ κατασχὼν αὐτὴν
[37, 49]	χρόνῳ τούτῳ, καὶ τόν τε	Ἀφράνιον	τὸν Λούκιον καὶ τὸν Μέτελλον
[37, 5]	Τιγράνῃ ἔδωκε. καὶ ὁ μὲν	Ἀφράνιος	διὰ τῆς Μεσοποταμίας ἐς τὴν
[37, 49]	ψηφισθῆναι· καὶ αὐτῶν τῶν ὑπάτων	Ἀφράνιος	μέν (ὀρχεῖσθαι γὰρ βέλτιον ἤ
[37, 19]	τρίτην Ἄρει, τετάρτην ἡλίῳ, πέμπτην	Ἀφροδίτῃ,	ἕκτην Ἑρμῇ καὶ ἑβδόμην σελήνῃ,
[37, 43]	βουλῆς ἐκθεὶς πρὸς τὸν Πομπήιον	ἀφώρμησε,	καίτοι μηδεμίαν αὐτῷ νύκτα ἀπολιπῆναι
[37, 17]	καὶ περικαλλέστατον, πλὴν καθ´ ὅσον	ἀχανής	τε καὶ ἀνώροφος ἦν, ἐξεποίησαν,
[37, 51]	δὲ στρατηγῷ τῷ ἐσενεγκόντι αὐτὸν	ἀχθόμενοι	οἱ βουλευταί (ὁ γὰρ Μέτελλος