Discours, Par.
[18, 10]	πολιτικὸς καὶ βασιλικὸς ἀνὴρ τὰ	τῷ	τοιούτῳ προσήκοντα ἐν δίκῃ εἰπεῖν·
[18, 10]	καὶ ἥδιόν τις παραβάλλει αὑτὸν	ᾧ	πείθεται συγκρινόμενος οὐ καταδεέστερος, ἐνίοτε
[18, 0]	παλαιῶν αὑτῷ ἱκανὸς εἶναι μάντις,	κἀγὼ	ἐξαρκεῖν ᾤμην ἐμαυτῷ περὶ τοὺς
[18, 10]	τὴν δεινότητα; πλὴν οὐκ ἂν	ἐγώ	σοι συμβουλεύσαιμι τὰ πολλὰ τούτοις
[18, 10]	τῶν διανοημάτων πάνυ συνήθεις ποιεῖ.	λέγω	δὲ οὐχ ἵνα σύνταγμά τι
[18, 10]	ὀλίγον πρὸ ἡμῶν ἀπείρως ἔχειν·	λέγω	δὲ τῶν περὶ Ἀντίπατρον καὶ
[18, 0]	νουθετοῦντα πρᾳότερον φέρουσιν ἢ οὗ	λόγῳ	εὐφραίνονται; (πολλάκις οὖν ἔστιν ἰδεῖν
[18, 0]	μᾶλλον ἄνθρωποι δείσαντες θαρροῦσιν ἢ	λόγῳ;	τίνι δὲ ἐξυβρίζοντες καὶ ἐπαιρόμενοι
[18, 10]	οὐδὲν ἐκείνων λειπόμενον. ἀλλὰ καὶ	Λυκούργῳ	συμβουλεύσαιμ´ ἂν ἐντυγχάνειν σοι, ἐλαφροτέρῳ
[18, 0]	ἐγχειρητέον. μειρακίῳ μὲν οὖν ἢ	νέῳ	ἀνδρὶ τοῦ τε πράττειν ἀποχωρῆσαι
[18, 0]	ἐπιχειρεῖς πράττειν, ἐπαινῶ σε καὶ	θαυμάζω.	(χάριν δὲ οὐ τὴν τυχοῦσαν
[18, 10]	τοῦτο κατάσχῃς. πλείονα περὶ τούτου	μειρακίῳ	ἂν ἔγραψα, σοὶ δὲ ἀρκεῖ
[18, 0]	πράγματος, ἤδη οἷς προσέταξας ἐγχειρητέον.	μειρακίῳ	μὲν οὖν ἢ νέῳ ἀνδρὶ
[18, 10]	γράφειν δὲ οὐ ταῦτά σε	ἀξιῶ	τὰ σχολικὰ πλάσματα, ἀλλ´, εἴπερ
[18, 10]	ἐν βουλευτηρίῳ, εἴτε καὶ ἐν	δικαστηρίῳ	μὴ ὡς ῥήτωρ ἐθέλοι μόνον,
[18, 10]	ἐν δήμῳ λέγων εἴτε ἐν	βουλευτηρίῳ,	εἴτε καὶ ἐν δικαστηρίῳ μὴ
[18, 0]	σύ μοι δοκεῖς φρονεῖν, ἡγούμενος	πολιτικῷ	ἀνδρὶ δεῖν λόγων ἐμπειρίας τε
[18, 10]	θαρρῦναι τοὺς σφόδρα καταπεπτωκότας χρήσιμον	πολιτικῷ	ἀνδρί, καὶ πολλάκις ὡς χρὴ
[18, 0]	καὶ πόλεσι συμβαινουσῶν σφόδρα ἀναγκαῖον	πολιτικῷ	ἀνδρὶ καὶ τὰ κοινὰ πράττειν
[18, 0]	τε καὶ δεινότητος, ἀλλὰ τῆς	πολιτικῷ	ἀνδρὶ πρεπούσης τε ἅμα καὶ
[18, 0]	τυχὸν οὐκ ἂν τελέως ἐφικνοῖτο,	πολιτικῷ	δὲ ἀνδρὶ πάνυ ὠφέλιμος, ἔτι
[18, 10]	(Ξενοφῶντα δὲ ἔγωγε ἡγοῦμαι ἀνδρὶ	πολιτικῷ	καὶ μόνον τῶν παλαιῶν ἐξαρκεῖν
[18, 10]	παλαιῶν ἐξαρκεῖν δύνασθαι· εἴτε ἐν	πολέμῳ	τις στρατηγῶν εἴτε πόλεως ἀφηγούμενος,
[18, 10]	εἴτε πόλεως ἀφηγούμενος, εἴτε ἐν	δήμῳ	λέγων εἴτε ἐν βουλευτηρίῳ, εἴτε
[18, 10]	καὶ ἐν βουλῇ καὶ ἐν	δήμῳ	ὀρέγοντός σοι χεῖρα αἰσθήσῃ τοῦ
[18, 0]	προάγει, τῷ δὲ ἐπ´ ὀλίγον	χρησαμένῳ	συλλήψει τὴν ψυχὴν καὶ ὀκνηρὰν
[18, 20]	εἰδώς, ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον	ἐπισταμένῳ	γράψαι. βουλοίμην δ´ ἄν, εἴ
[18, 10]	εἶναί φημι παντὶ ἀνδρὶ λόγων	ἐφιεμένῳ.	ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ὄψον ἄνευ
[18, 10]	πρὸς αὐτὸν ἀπευθῦναι ἢ μιμήσασθαι	βουλομένῳ.	εἴτε γὰρ θαρρῦναι τοὺς σφόδρα
[18, 0]	ἀνδρὶ τοῦ τε πράττειν ἀποχωρῆσαι	βουλομένῳ	καὶ πρὸς ἀσκήσει γενέσθαι καὶ
[18, 20]	ἀλλὰ καὶ δεῖξαι ἀνάγκη τῷ	μαθησομένῳ·	οὕτω καὶ ἐν ταῖς τοιαύταις
[18, 0]	πράξεις} καὶ τοὺς λόγους αὔξειν	διανοουμένῳ	οὐκ ἂν εἴη πρὸς αὐτὰ
[18, 0]	ἀνδρὶ καὶ τὰ κοινὰ πράττειν	προαιρουμένῳ.	ὁ γὰρ πλεῖστα ἑτέροις συμβάντα
[18, 0]	καὶ συνεώρακας καὶ ἐπιχειρεῖς πράττειν,	ἐπαινῶ	σε καὶ θαυμάζω. (χάριν δὲ
[18, 10]	ὑπαγορεύων τοῦ γράφοντος· ἔπειτα ἐλάττονι	πόνῳ	γίγνεται· ἔπειτα πρὸς δύναμιν μὲν
[18, 10]	ἐκείνων ἄμεινον. τῷ τε γὰρ	τρόπῳ	τῆς ἀπαγγελίας καὶ τῇ ἀκριβείᾳ
[18, 0]	δὴ ποιητῶν συμβουλεύσαιμ´ ἄν σοι	Μενάνδρῳ	τε τῶν κωμικῶν μὴ παρέργως
[18, 10]	Λυκούργῳ συμβουλεύσαιμ´ ἂν ἐντυγχάνειν σοι,	ἐλαφροτέρῳ	τούτων ὄντι καὶ ἐμφαίνοντί τινα
[18, 0]	τυχόν, ὥσπερ ὁδὸν ἰόντι μάλα	ἰσχυρῷ	καὶ ἀκμάζοντι παῖς ἤ τις
[18, 0]	τὸ γὰρ ἡλικίας τε ἐν	τῷ	ἀκμαιοτάτῳ ὄντα καὶ δυνάμει οὐδενὸς
[18, 20]	σοι κεχαρισμένον εἴη, καὶ ἐν	τῷ	αὐτῷ ποτε ἡμᾶς γενέσθαι, (ἵνα
[18, 0]	ἀσκήσαντι ταῦτα ἐπὶ πλεῖστον προάγει,	τῷ	δὲ ἐπ´ ὀλίγον χρησαμένῳ συλλήψει
[18, 0]	μὲν σχολὴν ἄγοντι πολλοῦ ἄξια·	τῷ	δὲ πράττειν τε καὶ ἅμα
[18, 10]	μᾶλλον. πρῶτον μὲν γὰρ ὁμοιότερος	τῷ	λέγοντι ὁ ὑπαγορεύων τοῦ γράφοντος·
[18, 10]	ἁπλότητι καὶ συνεχείᾳ διανοίας καὶ	τῷ	λεληθέναι τὴν δεινότητα; πλὴν οὐκ
[18, 20]	παλαίσματα, ἀλλὰ καὶ δεῖξαι ἀνάγκη	τῷ	μαθησομένῳ· οὕτω καὶ ἐν ταῖς
[18, 0]	δεῖ σοι πόνου καὶ ταλαιπωρίας—	τῷ	μὲν γὰρ ἐπὶ πολὺ ἀσκήσαντι
[18, 0]	ἐλεγεῖα καὶ ἴαμβοι καὶ διθύραμβοι	τῷ	μὲν σχολὴν ἄγοντι πολλοῦ ἄξια·
[18, 0]	καὶ οὐ φιλοτίμου μόνον, ἀλλὰ	τῷ	ὄντι φιλοσόφου ἔργον εἶναι. καὶ
[18, 10]	καὶ κανόνος ἂν τρόπον ὑπόσχοι	τῷ	πρὸς αὐτὸν ἀπευθῦναι ἢ μιμήσασθαι
[18, 10]	ἐπὶ βλάβῃ, φίλους δ´ ἐπὶ	τῷ	συμφέροντι, καὶ μάτην ταραττομένοις ἀλύπως
[18, 10]	ῥᾴδιον μεμνῆσθαι, τὰ ἐκείνων ἄμεινον.	τῷ	τε γὰρ τρόπῳ τῆς ἀπαγγελίας
[18, 0]	γὰρ ἡλικίας τε ἐν τῷ	ἀκμαιοτάτῳ	ὄντα καὶ δυνάμει οὐδενὸς λειπόμενον
[18, 10]	τῆς ἐπὶ τὸ ἐναντίον μεταβολῆς.	~Ἡροδότῳ	μὲν οὖν, εἴ ποτε εὐφροσύνης
[18, 10]	μὲν οὖν οὐ συμβουλεύω σοι	αὐτῷ	ἀλλ´ ἢ σφόδρα ἀραιῶς, ἐπιδιδόναι
[18, 20]	κεχαρισμένον εἴη, καὶ ἐν τῷ	αὐτῷ	ποτε ἡμᾶς γενέσθαι, (ἵνα καὶ
[18, 10]	χεῖρα αἰσθήσῃ τοῦ ἀνδρός, εἰ	αὐτῷ	προθύμως καὶ φιλοτίμως ἐντυγχάνοις. (γράφειν
[18, 0]	ὥσπερ τις ἔφη τῶν παλαιῶν	αὑτῷ	ἱκανὸς εἶναι μάντις, κἀγὼ ἐξαρκεῖν
[18, 0]	εἶναι μάντις, κἀγὼ ἐξαρκεῖν ᾤμην	ἐμαυτῷ	περὶ τοὺς λόγους, μόγις καὶ
[18, 0]	ταύτην καὶ τὸ ἐγχείρημα χρήσιμον	σαυτῷ	νενόμικας. μέχρι νῦν μὲν γάρ,
[18, 20]	καὶ δεῖξαι ἀνάγκη τῷ μαθησομένῳ·	οὕτω	καὶ ἐν ταῖς τοιαύταις συμβουλίαις
[18, 0]	καὶ κινήσεως συμμέτρου ἢ γυμνασίας,	οὕτω	σοὶ περὶ τοὺς λόγους ἐπιμελείας
[18, 10]	{ῥᾴθυμον} περὶ τὰς λέξεις οὐχ	οὕτω	φαῦλον ὥστε σε λυπῆσαι. Ἔφορος
[18, 10]	καὶ βασιλικὸς ἀνὴρ τὰ τῷ	τοιούτῳ	προσήκοντα ἐν δίκῃ εἰπεῖν· πάντων
[18, 0]	παιδείας ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντι καὶ	τηλικούτῳ	δύναμαι χρήσιμος εἶναι. δυναίμην δ´
[18, 10]	τε τοῖς συντάγμασι καὶ ἐν	τούτῳ	μάλιστα, οὗ ἐπιμνησθεὶς ἐτύγχανον. καὶ
[18, 10]	ἐντυγχάνοις. (γράφειν μὲν οὖν οὐ	συμβουλεύω	σοι αὐτῷ ἀλλ´ ἢ σφόδρα
[18, 10]	κινεῖται ἡ διάνοια καὶ ἐνίοτε	δακρύω	μεταξὺ διὰ τοσούτων ἐτῶν τοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/12/2008