Discours, Par.
[18, 10]	πλείονα περὶ τούτου μειρακίῳ ἂν	ἔγραψα,	σοὶ δὲ ἀρκεῖ τοσαῦτα. καὶ
[18, 0]	συμβάντα ἐπιστάμενος ἄριστα οἷς αὐτὸς	ἐγχειρεῖ	διαπράξεται καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων
[18, 0]	τὴν διάνοιαν ταύτην καὶ τὸ	ἐγχείρημα	χρήσιμον σαυτῷ νενόμικας. μέχρι νῦν
[18, 0]	τοῦ πράγματος, ἤδη οἷς προσέταξας	ἐγχειρητέον.	μειρακίῳ μὲν οὖν ἢ νέῳ
[18, 10]	τὴν δεινότητα; πλὴν οὐκ ἂν	ἐγώ	σοι συμβουλεύσαιμι τὰ πολλὰ τούτοις
[18, 10]	οὐ τὸ τυχόν. (Ξενοφῶντα δὲ	ἔγωγε	ἡγοῦμαι ἀνδρὶ πολιτικῷ καὶ μόνον
[18, 20]	πράττοντα ἴδοι τὸν συμβεβουλευκότα. ὡς	ἔγωγε,	καὶ εἰ ἀναγιγνώσκειν με δέοι
[18, 0]	εἰ πονεῖν δέοι, σφόδρα μοι	ἔδοξε	γενναίας ψυχῆς καὶ οὐ φιλοτίμου
[18, 0]	ἐν τοῖς ἀρίστοις, οὐδέποτε πρότερον	ἐθαύμασα	ὡς νῦν. τὸ γὰρ ἡλικίας
[18, 10]	ἐοικέναι τὴν δύναμιν. (εἰ γοῦν	ἐθελήσειας	αὐτοῦ τῇ περὶ τὴν Ἀνάβασιν
[18, 10]	ἐν δικαστηρίῳ μὴ ὡς ῥήτωρ	ἐθέλοι	μόνον, ἀλλὰ καὶ ὡς πολιτικὸς
[18, 20]	τὸν συμβεβουλευκότα. ὡς ἔγωγε, καὶ	εἰ	ἀναγιγνώσκειν με δέοι σοῦ ἀκροωμένου,
[18, 0]	με ἐπαίρεις καὶ θαρρεῖν ἀναπείθεις,	εἰ	ἀνδρὶ καὶ παιδείας ἐπὶ πλεῖστον
[18, 10]	σοι χεῖρα αἰσθήσῃ τοῦ ἀνδρός,	εἰ	αὐτῷ προθύμως καὶ φιλοτίμως ἐντυγχάνοις.
[18, 10]	καὶ γοητείᾳ ἐοικέναι τὴν δύναμιν.	(εἰ	γοῦν ἐθελήσειας αὐτοῦ τῇ περὶ
[18, 0]	ἐπισταμένων μάλιστα μὲν καὶ ἡδέως,	εἰ	δ´ οὖν, ἀλύπως ὑποκρίνασθαι· πλείων
[18, 10]	ἐλάχιστα ἀναλάβοις, πολὺ ὀνήσει· καὶ	εἰ	δυσκόλως ἔχοις καὶ μετὰ ὀδύνης
[18, 10]	δὲ ἀρκεῖ τοσαῦτα. καὶ γὰρ	εἰ	ἐλάχιστα ἀναλάβοις, πολὺ ὀνήσει· καὶ
[18, 0]	ἐμπειρίαν καὶ μὴ ὀκνεῖν, μηδὲ	εἰ	πονεῖν δέοι, σφόδρα μοι ἔδοξε
[18, 10]	ἐναντίον μεταβολῆς. ~Ἡροδότῳ μὲν οὖν,	εἴ	ποτε εὐφροσύνης σοι δεῖ, μετὰ
[18, 20]	ἐπισταμένῳ γράψαι. βουλοίμην δ´ ἄν,	εἴ	σοι κεχαρισμένον εἴη, καὶ ἐν
[18, 10]	τρόπον ὑποβάλλοντα. {καὶ} ἀναλαμβάνειν μέντοι,	εἴ	σοι ῥᾴδιον μεμνῆσθαι, τὰ ἐκείνων
[18, 10]	παῖδες, εἴρων συνάπτῃς, ἀλλ´ ἵνα,	εἴ	τί σοι σφόδρα ἀρέσειε, τοῦτο
[18, 20]	πλείων ἡ ὠφέλεια γίγνοιτ´ ἄν,	εἴ	τις αὐτὸν πράττοντα ἴδοι τὸν
[18, 20]	τὰς γραμμάς, ἀλλὰ μεγίστη ὠφέλεια,	εἴ	τις αὐτοὺς ἢ γράφοντας ἢ
[18, 10]	(ἐνταῦθα δή φημι δεῖν, κἂν	εἴ	τις ἐντυχὼν τῇ παραινέσει τῶν
[18, 0]	τοὺς ἀσυνήθεις περὶ σώματος ἄσκησιν	εἴ	τις κοπώσειε βαρυτέροις γυμνασίοις, ἀσθενεστέρους
[18, 10]	γεύσει κεχαρισμένον, οὕτως λόγων οὐδὲν	εἶδος	ἔμοιγε δοκεῖ ἀκοῇ προσηνὲς ἂν
[18, 10]	παντὶ ῥᾴδια φαινόμενα, τό τε	εἶδος	τῆς ἀπαγγελίας προσηνὲς καὶ κεχαρισμένον
[18, 20]	τῆς πρὸς ἐμὲ τιμῆς χάριν	εἰδώς.
[18, 0]	καὶ λεωφόρον, ἣν οὐκ ἔτυχεν	εἰδώς.	(ἀλλ´ ἵνα μὴ πολλὰ πρὸ
[18, 20]	σὺ ἔοικας, ἃ κρεῖττον τυγχάνεις	εἰδώς,	ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ
[18, 10]	τούτων δυνάμεις καὶ ταύτῃ ἂν	εἶεν	ἡμῖν ὠφέλιμοι, ᾗ οὐκ ἂν
[18, 10]	μὲν δὴ ἄλλους μακρὸν ἂν	εἴη	ἔργον ἐπαινεῖν καὶ ἐντυγχάνειν αὐτοῖς
[18, 20]	δ´ ἄν, εἴ σοι κεχαρισμένον	εἴη,	καὶ ἐν τῷ αὐτῷ ποτε
[18, 0]	λόγους αὔξειν διανοουμένῳ οὐκ ἂν	εἴη	πρὸς αὐτὰ σχολή. (τοῖς δ´
[18, 0]	ὠφελίμους. πολὺ δ´ ἂν ἔργον	εἴη	τὸ λέγειν ὅσα ἀπὸ τούτων
[18, 0]	ἥκοντι καὶ τηλικούτῳ δύναμαι χρήσιμος	εἶναι.	δυναίμην δ´ ἂν τυχόν, ὥσπερ
[18, 0]	ἀλλὰ τῷ ὄντι φιλοσόφου ἔργον	εἶναι.	καὶ γὰρ τῶν παλαιῶν οἱ
[18, 20]	ἐνίοτε ἐποίησαν αὐτοὺς πείθεσθαι ἰσχυροτέρους	εἶναι·	καὶ σὺ ἔοικας, ἃ κρεῖττον
[18, 20]	ὅτι δεῖ τοιάδε τὰ χρώματα	εἶναι	καὶ τοιάσδε τὰς γραμμάς, ἀλλὰ
[18, 0]	ἔφη τῶν παλαιῶν αὑτῷ ἱκανὸς	εἶναι	μάντις, κἀγὼ ἐξαρκεῖν ᾤμην ἐμαυτῷ
[18, 0]	ἄνευ τῶν λόγων τὸ ἔμπειρον	εἶναι	πράξεων καὶ εὐτυχιῶν καὶ δυστυχιῶν
[18, 0]	ἐν οἷς εὖ ἔπραττεν ἀνεννόητος	εἶναι	τῆς ἐπὶ τὸ ἐναντίον μεταβολῆς.
[18, 10]	μᾶλλον ἢ ἱστορικὸν τὸ σύγγραμμα	εἶναι.	τῶν δὲ ἄκρων Θουκυδίδης ἐμοὶ
[18, 10]	τοὺς Σωκρατικούς, οὓς δὴ ἀναγκαιοτάτους	εἶναί	φημι παντὶ ἀνδρὶ λόγων ἐφιεμένῳ.
[18, 10]	ταραττομένοις ἀλύπως τἀληθὲς καὶ πιστῶς	εἰπεῖν,	καὶ τὸ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν
[18, 20]	ζωγράφοις καὶ πλάσταις οὐκ ἀπόχρη	εἰπεῖν	ὅτι δεῖ τοιάδε τὰ χρώματα
[18, 10]	τῷ τοιούτῳ προσήκοντα ἐν δίκῃ	εἰπεῖν·	πάντων ἄριστος ἐμοὶ δοκεῖ καὶ
[18, 20]	ὡς τοῖς παιδοτρίβαις οὐκ ἀρκεῖ	εἰπεῖν	τὰ παλαίσματα, ἀλλὰ καὶ δεῖξαι
[18, 10]	ἀξιῶ τὰ σχολικὰ πλάσματα, ἀλλ´,	εἴπερ	ἄρα, τινὰ τῶν λόγων, οἷς
[18, 10]	ἀλλ´ αὐτὸς πράξας ἅμα καὶ	εἰπών,	πιθανωτάτους ἐποίησεν ἐν ἅπασί τε
[18, 10]	τῶν Ξενοφωντείων, ἢ ἀντιλέγοντα τοῖς	εἰρημένοις	ἢ τὰ αὐτὰ ἕτερον τρόπον
[18, 10]	γὰρ τοῦ δύνασθαί τι τῶν	εἰρημένων	αἰτιάσασθαι μάλιστα θαρροῦμεν πρὸς τὸ
[18, 10]	τι ὅλον, ὥσπερ οἱ παῖδες,	εἴρων	συνάπτῃς, ἀλλ´ ἵνα, εἴ τί
[18, 10]	αὐτὸν ἀπευθῦναι ἢ μιμήσασθαι βουλομένῳ.	εἴτε	γὰρ θαρρῦναι τοὺς σφόδρα καταπεπτωκότας
[18, 10]	ἀφηγούμενος, εἴτε ἐν δήμῳ λέγων	εἴτε	ἐν βουλευτηρίῳ, εἴτε καὶ ἐν
[18, 10]	τις στρατηγῶν εἴτε πόλεως ἀφηγούμενος,	εἴτε	ἐν δήμῳ λέγων εἴτε ἐν
[18, 10]	μόνον τῶν παλαιῶν ἐξαρκεῖν δύνασθαι·	εἴτε	ἐν πολέμῳ τις στρατηγῶν εἴτε
[18, 10]	δήμῳ λέγων εἴτε ἐν βουλευτηρίῳ,	εἴτε	καὶ ἐν δικαστηρίῳ μὴ ὡς
[18, 10]	τοσούτων ἐτῶν τοῖς λόγοις ἐντυγχάνων)	εἴτε	μέγα φρονοῦσι καὶ ἐπηρμένοις ὁμιλῆσαι
[18, 10]	εἴτε ἐν πολέμῳ τις στρατηγῶν	εἴτε	πόλεως ἀφηγούμενος, εἴτε ἐν δήμῳ
[18, 10]	ὡς χρὴ τοῦτο ποιεῖν δείκνυσιν·	εἴτε	προτρέψαι καὶ παρακαλέσαι, οὐδεὶς Ἑλληνικῆς
[18, 10]	διάνοιαν καὶ τὸ ἐκείνοις κεχαρισμένον	ἐκ	παντὸς ποιῆσαι, καὶ ταῦτα ἔνεστιν.
[18, 0]	οἷς αὐτὸς ἐγχειρεῖ διαπράξεται καὶ	ἐκ	τῶν ἐνόντων ἀσφαλῶς διάξει καὶ
[18, 0]	τοσοῦτον ἀφ´ αὑτοῦ διδοὺς ὅσον	ἕκαστος	δύναται λαβεῖν. μέλη δὲ καὶ
[18, 10]	τὴν αὑτοῦ διάνοιαν καὶ τὸ	ἐκείνοις	κεχαρισμένον ἐκ παντὸς ποιῆσαι, καὶ
[18, 0]	τοὺς λέγοντας, ὡς καὶ αὐτῶν	ἐκείνων	αἰτίους. διὸ καὶ τῶν ποιητῶν
[18, 10]	εἴ σοι ῥᾴδιον μεμνῆσθαι, τὰ	ἐκείνων	ἄμεινον. τῷ τε γὰρ τρόπῳ
[18, 10]	τὸ κάλλος τῶν ὀνομάτων οὐδὲν	ἐκείνων	λειπόμενον. ἀλλὰ καὶ Λυκούργῳ συμβουλεύσαιμ´
[18, 20]	τυγχάνεις εἰδώς, ἐμὲ προτρέψαι ὡς	ἔλαττον	ἐπισταμένῳ γράψαι. βουλοίμην δ´ ἄν,
[18, 10]	ὁ ὑπαγορεύων τοῦ γράφοντος· ἔπειτα	ἐλάττονι	πόνῳ γίγνεται· ἔπειτα πρὸς δύναμιν
[18, 10]	Λυκούργῳ συμβουλεύσαιμ´ ἂν ἐντυγχάνειν σοι,	ἐλαφροτέρῳ	τούτων ὄντι καὶ ἐμφαίνοντί τινα
[18, 10]	ἀρκεῖ τοσαῦτα. καὶ γὰρ εἰ	ἐλάχιστα	ἀναλάβοις, πολὺ ὀνήσει· καὶ εἰ
[18, 0]	δύναται λαβεῖν. μέλη δὲ καὶ	ἐλεγεῖα	καὶ ἴαμβοι καὶ διθύραμβοι τῷ
[18, 10]	εἴτε προτρέψαι καὶ παρακαλέσαι, οὐδεὶς	Ἑλληνικῆς	φωνῆς ἐπαΐων οὐκ ἂν ἐπαρθείη
[18, 0]	οὐ τὴν τυχοῦσαν οἶδα ὑπὲρ	ἐμαυτοῦ,	ὅτι με πρὸς τὴν διάνοιαν
[18, 0]	εἶναι μάντις, κἀγὼ ἐξαρκεῖν ᾤμην	ἐμαυτῷ	περὶ τοὺς λόγους, μόγις καὶ
[18, 20]	ἔοικας, ἃ κρεῖττον τυγχάνεις εἰδώς,	ἐμὲ	προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι.
[18, 20]	φιλοτιμίας ἀγάμενος καὶ τῆς πρὸς	ἐμὲ	τιμῆς χάριν εἰδώς.
[18, 10]	ἐπαρθείη (τοῖς προτρεπτικοῖς Ξενοφῶντος λόγοις	(ἐμοὶ	γοῦν κινεῖται ἡ διάνοια καὶ
[18, 10]	ἐν δίκῃ εἰπεῖν· πάντων ἄριστος	ἐμοὶ	δοκεῖ καὶ λυσιτελέστατος πρὸς ταῦτα
[18, 10]	εἶναι. τῶν δὲ ἄκρων Θουκυδίδης	ἐμοὶ	δοκεῖ καὶ τῶν δευτέρων Θεόπομπος.
[18, 10]	κεχαρισμένον, οὕτως λόγων οὐδὲν εἶδος	ἔμοιγε	δοκεῖ ἀκοῇ προσηνὲς ἂν γενέσθαι
[18, 0]	φιλοκαλεῖν περὶ τὴν τῶν λόγων	ἐμπειρίαν	καὶ μὴ ὀκνεῖν, μηδὲ εἰ
[18, 0]	ἡγούμενος πολιτικῷ ἀνδρὶ δεῖν λόγων	ἐμπειρίας	τε καὶ δυνάμεως. καὶ γὰρ
[18, 0]	καὶ ἄνευ τῶν λόγων τὸ	ἔμπειρον	εἶναι πράξεων καὶ εὐτυχιῶν καὶ
[18, 10]	σοι, ἐλαφροτέρῳ τούτων ὄντι καὶ	ἐμφαίνοντί	τινα ἐν τοῖς λόγοις ἁπλότητα
[18, 10]	ἅμα καὶ εἰπών, πιθανωτάτους ἐποίησεν	ἐν	ἅπασί τε τοῖς συντάγμασι καὶ
[18, 10]	εἴτε ἐν δήμῳ λέγων εἴτε	ἐν	βουλευτηρίῳ, εἴτε καὶ ἐν δικαστηρίῳ
[18, 10]	σοι τρόπον μεταμελήσει, ἀλλὰ καὶ	ἐν	βουλῇ καὶ ἐν δήμῳ ὀρέγοντός
[18, 10]	στρατηγῶν εἴτε πόλεως ἀφηγούμενος, εἴτε	ἐν	δήμῳ λέγων εἴτε ἐν βουλευτηρίῳ,
[18, 10]	ἀλλὰ καὶ ἐν βουλῇ καὶ	ἐν	δήμῳ ὀρέγοντός σοι χεῖρα αἰσθήσῃ
[18, 10]	εἴτε ἐν βουλευτηρίῳ, εἴτε καὶ	ἐν	δικαστηρίῳ μὴ ὡς ῥήτωρ ἐθέλοι
[18, 10]	ἀνὴρ τὰ τῷ τοιούτῳ προσήκοντα	ἐν	δίκῃ εἰπεῖν· πάντων ἄριστος ἐμοὶ
[18, 0]	οἴσει γενναίως διὰ τὸ μηδ´	ἐν	οἷς εὖ ἔπραττεν ἀνεννόητος εἶναι
[18, 20]	ἀναπείσας καὶ προκαλεσάμενος· ὥσπερ οἱ	ἐν	πάλῃ ὑπερέχοντες τοῖς ἀσθενεστέροις ὑπείκοντες
[18, 10]	τῶν παλαιῶν ἐξαρκεῖν δύνασθαι· εἴτε	ἐν	πολέμῳ τις στρατηγῶν εἴτε πόλεως
[18, 0]	εὐφραίνονται; (πολλάκις οὖν ἔστιν ἰδεῖν	ἐν	ταῖς πόλεσιν ἀναλίσκοντας μὲν ἑτέρους
[18, 20]	ἀνάγκη τῷ μαθησομένῳ· οὕτω καὶ	ἐν	ταῖς τοιαύταις συμβουλίαις πλείων ἡ
[18, 0]	ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ ἀξίου πρωτεύειν	ἐν	τοῖς ἀρίστοις, οὐδέποτε πρότερον ἐθαύμασα
[18, 10]	τούτων ὄντι καὶ ἐμφαίνοντί τινα	ἐν	τοῖς λόγοις ἁπλότητα καὶ γενναιότητα
[18, 10]	ἅπασί τε τοῖς συντάγμασι καὶ	ἐν	τούτῳ μάλιστα, οὗ ἐπιμνησθεὶς ἐτύγχανον.
[18, 0]	νῦν. τὸ γὰρ ἡλικίας τε	ἐν	τῷ ἀκμαιοτάτῳ ὄντα καὶ δυνάμει
[18, 20]	εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη, καὶ	ἐν	τῷ αὐτῷ ποτε ἡμᾶς γενέσθαι,
[18, 0]	ἀσκήσει γενέσθαι καὶ δύναμιν περιποιήσασθαι	ἐναγώνιον	ἑτέρων ἔργων τε καὶ πράξεων
[18, 0]	ἀνεννόητος εἶναι τῆς ἐπὶ τὸ	ἐναντίον	μεταβολῆς. ~Ἡροδότῳ μὲν οὖν, εἴ
[18, 20]	δέοι σοῦ ἀκροωμένου, τῆς σῆς	ἕνεκα	ὠφελείας οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι, στέργων
[18, 10]	ἐκ παντὸς ποιῆσαι, καὶ ταῦτα	ἔνεστιν.	καὶ ἀπορρήτοις δὲ λόγοις ὡς
[18, 10]	γοῦν κινεῖται ἡ διάνοια καὶ	ἐνίοτε	δακρύω μεταξὺ διὰ τοσούτων ἐτῶν
[18, 10]	ᾧ πείθεται συγκρινόμενος οὐ καταδεέστερος,	ἐνίοτε	δὲ καὶ βελτίων ἂν φαίνεσθαι.
[18, 20]	πάλῃ ὑπερέχοντες τοῖς ἀσθενεστέροις ὑπείκοντες	ἐνίοτε	ἐποίησαν αὐτοὺς πείθεσθαι ἰσχυροτέρους εἶναι·
[18, 0]	οὐ κατὰ λόγον μόνον, ἀλλὰ	ἐνίοτε	καὶ παρὰ λόγον ἀνδράσι τε
[18, 0]	ἀκμάζοντι παῖς ἤ τις πρεσβύτης	ἐνίοτε	νομεὺς ἐπίτομον δείξας ἢ καὶ
[18, 0]	ἐγχειρεῖ διαπράξεται καὶ ἐκ τῶν	ἐνόντων	ἀσφαλῶς διάξει καὶ οὔτε εὖ
[18, 10]	ἁπλότητα καὶ γενναιότητα τοῦ τρόπου.	(ἐνταῦθα	δή φημι δεῖν, κἂν εἴ
[18, 10]	σοι δεῖ, μετὰ πολλῆς ἡσυχίας	ἐντεύξῃ.	τὸ γὰρ ἀνειμένον καὶ τὸ
[18, 10]	σοι συμβουλεύσαιμι τὰ πολλὰ τούτοις	ἐντυγχάνειν,	ἀλλ´ Ὑπερείδῃ τε μᾶλλον καὶ
[18, 10]	ἂν εἴη ἔργον ἐπαινεῖν καὶ	ἐντυγχάνειν	αὐτοῖς οὐ τὸ τυχόν. (Ξενοφῶντα
[18, 0]	τε τῶν κωμικῶν μὴ παρέργως	ἐντυγχάνειν	καὶ Εὐριπίδῃ τῶν τραγικῶν, καὶ
[18, 0]	τὸν πολιτικὸν ἄνδρα μετὰ σπουδῆς	ἐντυγχάνειν,	ὅτι καὶ ἄνευ τῶν λόγων
[18, 10]	ἀλλὰ καὶ Λυκούργῳ συμβουλεύσαιμ´ ἂν	ἐντυγχάνειν	σοι, ἐλαφροτέρῳ τούτων ὄντι καὶ
[18, 10]	ἡμῖν ὠφέλιμοι, ᾗ οὐκ ἂν	ἐντυγχάνοιμεν	αὐτοῖς δεδουλωμένοι τὴν γνώμην, ὥσπερ
[18, 10]	εἰ αὐτῷ προθύμως καὶ φιλοτίμως	ἐντυγχάνοις.	(γράφειν μὲν οὖν οὐ συμβουλεύω
[18, 20]	ποτε ἡμᾶς γενέσθαι, (ἵνα καὶ	ἐντυγχάνοντες	τοῖς παλαιοῖς καὶ διαλεγόμενοι περὶ
[18, 10]	διὰ τοσούτων ἐτῶν τοῖς λόγοις	ἐντυγχάνων)	εἴτε μέγα φρονοῦσι καὶ ἐπηρμένοις
[18, 10]	τῶν λόγων, οἷς ἂν ἡσθῇς	ἐντυγχάνων,	μάλιστα τῶν Ξενοφωντείων, ἢ ἀντιλέγοντα
[18, 10]	τὴν Ἀνάβασιν πραγματείᾳ σφόδρα ἐπιμελῶς	ἐντυχεῖν,	οὐδένα λόγον εὑρήσεις τῶν ὑπὸ
[18, 10]	φημι δεῖν, κἂν εἴ τις	ἐντυχὼν	τῇ παραινέσει τῶν πάνυ ἀκριβῶν
[18, 10]	ταῖς πράξεσι τοὺς λόγους, οὐκ	ἐξ	ἀκοῆς παραλαβὼν οὐδὲ μιμησάμενος, ἀλλ´
[18, 10]	καὶ μετὰ ὀδύνης πράττοις, οὐκ	ἐξ	ἅπαντος ἀναγκαῖον. ~ἀλλὰ ἔοικα μὲν
[18, 10]	βασιλικοῖς τίνα τρόπον διαλεχθῆναι, καὶ	ἐξαπατῆσαι	ὅπως πολεμίους μὲν ἐπὶ βλάβῃ,
[18, 10]	πιστεύειν τοῖς ὑπερέχουσι, {καὶ οἷς	ἐξαπατῶσιν	οἱ ὑπερέχοντες} καὶ οἷς καταστρατηγοῦσι
[18, 10]	πολιτικῷ καὶ μόνον τῶν παλαιῶν	ἐξαρκεῖν	δύνασθαι· εἴτε ἐν πολέμῳ τις
[18, 0]	αὑτῷ ἱκανὸς εἶναι μάντις, κἀγὼ	ἐξαρκεῖν	ᾤμην ἐμαυτῷ περὶ τοὺς λόγους,
[18, 10]	ἧττον συλλαμβάνει τοῦ γράφειν, πρὸς	ἕξιν	δὲ πλεῖον. καὶ γράφειν δὲ
[18, 0]	καὶ ἄφθονα κεκτημένον, καὶ πάσης	ἐξουσίας	οὔσης δι´ ἡμέρας καὶ νυκτὸς
[18, 0]	θαρροῦσιν ἢ λόγῳ; τίνι δὲ	ἐξυβρίζοντες	καὶ ἐπαιρόμενοι καθαιροῦνται καὶ κολάζονται;
[18, 20]	οὐκ ἐξ ἅπαντος ἀναγκαῖον. ~ἀλλὰ	ἔοικα	μὲν πάνυ μηκῦναι τὴν συμβουλίαν·
[18, 20]	πείθεσθαι ἰσχυροτέρους εἶναι· καὶ σὺ	ἔοικας,	ἃ κρεῖττον τυγχάνεις εἰδώς, ἐμὲ
[18, 10]	δεινότητι μόνον, ἀλλὰ καὶ γοητείᾳ	ἐοικέναι	τὴν δύναμιν. (εἰ γοῦν ἐθελήσειας
[18, 0]	ἐπὶ πλεῖστον προάγει, τῷ δὲ	ἐπ´	ὀλίγον χρησαμένῳ συλλήψει τὴν ψυχὴν
[18, 10]	ἄλλους μακρὸν ἂν εἴη ἔργον	ἐπαινεῖν	καὶ ἐντυγχάνειν αὐτοῖς οὐ τὸ
[18, 0]	~ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. (Πολλάκις	ἐπαινέσας	τὸν σὸν τρόπον ὡς ἀνδρὸς
[18, 0]	καὶ χαριζομένους καὶ ἀναθήμασι κοσμοῦντας,	ἐπαινουμένους	δὲ τοὺς λέγοντας, ὡς καὶ
[18, 0]	καὶ συνεώρακας καὶ ἐπιχειρεῖς πράττειν,	ἐπαινῶ	σε καὶ θαυμάζω. (χάριν δὲ
[18, 0]	καὶ τοῦτο. σὺ δέ με	ἐπαίρεις	καὶ θαρρεῖν ἀναπείθεις, εἰ ἀνδρὶ
[18, 0]	λόγῳ; τίνι δὲ ἐξυβρίζοντες καὶ	ἐπαιρόμενοι	καθαιροῦνται καὶ κολάζονται; τίνι δὲ
[18, 10]	καὶ παρακαλέσαι, οὐδεὶς Ἑλληνικῆς φωνῆς	ἐπαΐων	οὐκ ἂν ἐπαρθείη (τοῖς προτρεπτικοῖς
[18, 10]	Ἑλληνικῆς φωνῆς ἐπαΐων οὐκ ἂν	ἐπαρθείη	(τοῖς προτρεπτικοῖς Ξενοφῶντος λόγοις (ἐμοὶ
[18, 0]	οὔτε εὖ πράττων παρὰ μέτρον	ἐπαρθήσεται,	δυσπραγίαν τε πᾶσαν οἴσει γενναίως
[18, 10]	λέγοντι ὁ ὑπαγορεύων τοῦ γράφοντος·	ἔπειτα	ἐλάττονι πόνῳ γίγνεται· ἔπειτα πρὸς
[18, 10]	γράφοντος· ἔπειτα ἐλάττονι πόνῳ γίγνεται·	ἔπειτα	πρὸς δύναμιν μὲν ἧττον συλλαμβάνει
[18, 10]	ἐντυγχάνων) εἴτε μέγα φρονοῦσι καὶ	ἐπηρμένοις	ὁμιλῆσαι φρονίμως καὶ μήτε παθεῖν
[18, 10]	καὶ ἐξαπατῆσαι ὅπως πολεμίους μὲν	ἐπὶ	βλάβῃ, φίλους δ´ ἐπὶ τῷ
[18, 0]	ἀναπείθεις, εἰ ἀνδρὶ καὶ παιδείας	ἐπὶ	πλεῖστον ἥκοντι καὶ τηλικούτῳ δύναμαι
[18, 0]	γὰρ ἐπὶ πολὺ ἀσκήσαντι ταῦτα	ἐπὶ	πλεῖστον προάγει, τῷ δὲ ἐπ´
[18, 0]	καὶ ταλαιπωρίας— τῷ μὲν γὰρ	ἐπὶ	πολὺ ἀσκήσαντι ταῦτα ἐπὶ πλεῖστον
[18, 0]	εὖ ἔπραττεν ἀνεννόητος εἶναι τῆς	ἐπὶ	τὸ ἐναντίον μεταβολῆς. ~Ἡροδότῳ μὲν
[18, 10]	ἂν φαίνεσθαι. (τρέψομαι δὲ ἤδη	ἐπὶ	τοὺς Σωκρατικούς, οὓς δὴ ἀναγκαιοτάτους
[18, 10]	μὲν ἐπὶ βλάβῃ, φίλους δ´	ἐπὶ	τῷ συμφέροντι, καὶ μάτην ταραττομένοις
[18, 10]	πιθανότητα, πολλὴν δὲ χάριν καὶ	ἐπιβολήν,	ὥστε μὴ λόγων δεινότητι μόνον,
[18, 10]	αὐτῷ ἀλλ´ ἢ σφόδρα ἀραιῶς,	ἐπιδιδόναι	δὲ μᾶλλον. πρῶτον μὲν γὰρ
[18, 0]	καθαιροῦνται καὶ κολάζονται; τίνι δὲ	ἐπιθυμιῶν	ἀπέχονται; τίνα δὲ νουθετοῦντα πρᾳότερον
[18, 0]	οὕτω σοὶ περὶ τοὺς λόγους	ἐπιμελείας	ἐστὶ χρεία μᾶλλον ἡδονῇ μεμιγμένης
[18, 10]	περὶ τὴν Ἀνάβασιν πραγματείᾳ σφόδρα	ἐπιμελῶς	ἐντυχεῖν, οὐδένα λόγον εὑρήσεις τῶν
[18, 10]	καὶ ἐν τούτῳ μάλιστα, οὗ	ἐπιμνησθεὶς	ἐτύγχανον. καὶ εὖ ἴσθι, οὐδένα
[18, 0]	ὁ γὰρ πλεῖστα ἑτέροις συμβάντα	ἐπιστάμενος	ἄριστα οἷς αὐτὸς ἐγχειρεῖ διαπράξεται
[18, 20]	εἰδώς, ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον	ἐπισταμένῳ	γράψαι. βουλοίμην δ´ ἄν, εἴ
[18, 0]	αὐτὸν ἀναγιγνώσκοντα, ἀλλὰ δι´ ἑτέρων	ἐπισταμένων	μάλιστα μὲν καὶ ἡδέως, εἰ
[18, 10]	ῥητόρων τοὺς ἀρίστους τίς οὐκ	ἐπίσταται,	Δημοσθένην μὲν δυνάμει τε ἀπαγγελίας
[18, 10]	ἀνειμένον τῆς ἀπαγγελίας σοι οὐκ	ἐπιτήδειον.	(τῶν γε μὴν ῥητόρων τοὺς
[18, 0]	ἤ τις πρεσβύτης ἐνίοτε νομεὺς	ἐπίτομον	δείξας ἢ καὶ λεωφόρον, ἣν
[18, 10]	θαρροῦμεν πρὸς τὸ τοῖς αὐτοῖς	ἐπιχειρεῖν	{ᾗ} καὶ ἥδιόν τις παραβάλλει
[18, 0]	δὴ ταῦτα καὶ συνεώρακας καὶ	ἐπιχειρεῖς	πράττειν, ἐπαινῶ σε καὶ θαυμάζω.
[18, 20]	ὑπερέχοντες τοῖς ἀσθενεστέροις ὑπείκοντες ἐνίοτε	ἐποίησαν	αὐτοὺς πείθεσθαι ἰσχυροτέρους εἶναι· καὶ
[18, 0]	τις κοπώσειε βαρυτέροις γυμνασίοις, ἀσθενεστέρους	ἐποίησεν—	ἀλλὰ ὥσπερ τοῖς ἀήθεσι τοῦ
[18, 10]	πράξας ἅμα καὶ εἰπών, πιθανωτάτους	ἐποίησεν	ἐν ἅπασί τε τοῖς συντάγμασι
[18, 0]	τὸ μηδ´ ἐν οἷς εὖ	ἔπραττεν	ἀνεννόητος εἶναι τῆς ἐπὶ τὸ
[18, 0]	τὰς ὠφελίμους. πολὺ δ´ ἂν	ἔργον	εἴη τὸ λέγειν ὅσα ἀπὸ
[18, 0]	μόνον, ἀλλὰ τῷ ὄντι φιλοσόφου	ἔργον	εἶναι. καὶ γὰρ τῶν παλαιῶν
[18, 10]	δὴ ἄλλους μακρὸν ἂν εἴη	ἔργον	ἐπαινεῖν καὶ ἐντυγχάνειν αὐτοῖς οὐ
[18, 0]	σὺ δὲ οὔτε ἄπειρος τοῦ	ἔργου	οὔτε ἀπολιπεῖν τὸ πράττειν δύνασαι
[18, 0]	καὶ δύναμιν περιποιήσασθαι ἐναγώνιον ἑτέρων	ἔργων	τε καὶ πράξεων δεῖ. σὺ
[18, 10]	ἀδύνατος οὐδὲ ὀλίγωρος περὶ τὴν	ἑρμηνείαν,	καὶ τὸ {ῥᾴθυμον} περὶ τὰς
[18, 0]	σοὶ περὶ τοὺς λόγους ἐπιμελείας	ἐστὶ	χρεία μᾶλλον ἡδονῇ μεμιγμένης ἢ
[18, 0]	οὗ λόγῳ εὐφραίνονται; (πολλάκις οὖν	ἔστιν	ἰδεῖν ἐν ταῖς πόλεσιν ἀναλίσκοντας
[18, 0]	πράττειν προαιρουμένῳ. ὁ γὰρ πλεῖστα	ἑτέροις	συμβάντα ἐπιστάμενος ἄριστα οἷς αὐτὸς
[18, 10]	τοῖς εἰρημένοις ἢ τὰ αὐτὰ	ἕτερον	τρόπον ὑποβάλλοντα. {καὶ} ἀναλαμβάνειν μέντοι,
[18, 0]	ἐν ταῖς πόλεσιν ἀναλίσκοντας μὲν	ἑτέρους	καὶ χαριζομένους καὶ ἀναθήμασι κοσμοῦντας,
[18, 0]	οὕτως, αὐτὸν ἀναγιγνώσκοντα, ἀλλὰ δι´	ἑτέρων	ἐπισταμένων μάλιστα μὲν καὶ ἡδέως,
[18, 0]	γενέσθαι καὶ δύναμιν περιποιήσασθαι ἐναγώνιον	ἑτέρων	ἔργων τε καὶ πράξεων δεῖ.
[18, 0]	πολιτικῷ δὲ ἀνδρὶ πάνυ ὠφέλιμος,	ἔτι	δὲ ἤθη καὶ πάθη δεινὸς
[18, 0]	ἡμέρας καὶ νυκτὸς τρυφᾶν, ὅμως	ἔτι	παιδείας ὀρέγεσθαι καὶ φιλοκαλεῖν περὶ
[18, 10]	ἐν τούτῳ μάλιστα, οὗ ἐπιμνησθεὶς	ἐτύγχανον.	καὶ εὖ ἴσθι, οὐδένα σοι
[18, 0]	ἢ καὶ λεωφόρον, ἣν οὐκ	ἔτυχεν	εἰδώς. (ἀλλ´ ἵνα μὴ πολλὰ
[18, 10]	ἐνίοτε δακρύω μεταξὺ διὰ τοσούτων	ἐτῶν	τοῖς λόγοις ἐντυγχάνων) εἴτε μέγα
[18, 0]	διὰ τὸ μηδ´ ἐν οἷς	εὖ	ἔπραττεν ἀνεννόητος εἶναι τῆς ἐπὶ
[18, 10]	μάλιστα, οὗ ἐπιμνησθεὶς ἐτύγχανον. καὶ	εὖ	ἴσθι, οὐδένα σοι τρόπον μεταμελήσει,
[18, 0]	ἐνόντων ἀσφαλῶς διάξει καὶ οὔτε	εὖ	πράττων παρὰ μέτρον ἐπαρθήσεται, δυσπραγίαν
[18, 10]	ἁπλούστεραί τε αἱ δυνάμεις καὶ	εὐληπτότεραι	αἱ κατασκευαὶ καὶ τὸ κάλλος
[18, 10]	σφόδρα ἐπιμελῶς ἐντυχεῖν, οὐδένα λόγον	εὑρήσεις	τῶν ὑπὸ σοῦ λεχθῆναι δυνησομένων,
[18, 0]	κωμικῶν μὴ παρέργως ἐντυγχάνειν καὶ	Εὐριπίδῃ	τῶν τραγικῶν, καὶ τούτοις μὴ
[18, 0]	Μενάνδρου ἢ τῶν ἀρχαίων τραγῳδῶν	Εὐριπίδην·	οὐδὲ γὰρ οἱ ἰατροὶ τὰς
[18, 0]	τῶν παλαιῶν κωμικῶν, ἥ τε	Εὐριπίδου	προσήνεια καὶ πιθανότης τοῦ μὲν
[18, 0]	τὸ ἔμπειρον εἶναι πράξεων καὶ	εὐτυχιῶν	καὶ δυστυχιῶν οὐ κατὰ λόγον
[18, 0]	πρᾳότερον φέρουσιν ἢ οὗ λόγῳ	εὐφραίνονται;	(πολλάκις οὖν ἔστιν ἰδεῖν ἐν
[18, 10]	~Ἡροδότῳ μὲν οὖν, εἴ ποτε	εὐφροσύνης	σοι δεῖ, μετὰ πολλῆς ἡσυχίας
[18, 0]	οὔτε τοὺς καλοὺς ὡς θεοὺς	ἔφασαν	ὁρᾶσθαι, ἀλλὰ τοὺς λέγοντας. ὅτι
[18, 0]	ἀκμάζειν μανθάνοντες, ἀλλὰ καὶ γηράσκειν	ἔφασκον.	(πάνυ δὲ σύ μοι δοκεῖς
[18, 0]	νῦν μὲν γάρ, ὥσπερ τις	ἔφη	τῶν παλαιῶν αὑτῷ ἱκανὸς εἶναι
[18, 10]	εἶναί φημι παντὶ ἀνδρὶ λόγων	ἐφιεμένῳ.	ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ὄψον ἄνευ
[18, 0]	ἀξιώματος τυχὸν οὐκ ἂν τελέως	ἐφικνοῖτο,	πολιτικῷ δὲ ἀνδρὶ πάνυ ὠφέλιμος,
[18, 10]	οὕτω φαῦλον ὥστε σε λυπῆσαι.	Ἔφορος	δὲ πολλὴν μὲν ἱστορίαν παραδίδωσι,
[18, 10]	περὶ τὴν ἀπαγγελίαν τῶν λόγων	ἔχει,	καὶ οὐκ ἀδύνατος οὐδὲ ὀλίγωρος
[18, 10]	καὶ ὀλίγον πρὸ ἡμῶν ἀπείρως	ἔχειν·	λέγω δὲ τῶν περὶ Ἀντίπατρον
[18, 10]	πολὺ ὀνήσει· καὶ εἰ δυσκόλως	ἔχοις	καὶ μετὰ ὀδύνης πράττοις, οὐκ
[18, 10]	κεχαρισμένον καὶ πειστικόν, πολλὴν μὲν	ἔχον	πιθανότητα, πολλὴν δὲ χάριν καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/12/2008