Discours, Par. |
[41, 0] |
πιστεύοιτε
ἂν
δικαιότερον.
ὅστις
μὲν
|
γὰρ |
ἀγνώμων
περὶ
τοὺς
φύσει
γονέας, |
[41, 0] |
εὔνοιαν
καὶ
ὁμόνοιαν
προτρεψάμενος.
τοῦτο
|
γὰρ |
ἁπάντων
βέλτιστόν
τε
καὶ
ἄριστον |
[41, 0] |
γένει
πολίτης
ὑμέτερός
εἰμι.
τὸ
|
γὰρ |
ἀπωτέρω
δυοῖν
βαθμοῖν
ζητεῖν
τὸ |
[41, 0] |
μοι
τοῦτο
γιγνώσκειν.
αὐτός
τε
|
γὰρ |
ἐμαυτὸν
οἶδα
περὶ
πολλοῦ
ποιούμενον
|
[41, 10] |
ἢ
ἔργον
ἀσύμφορον
πράξας.
(οὐ
|
γάρ |
ἐστιν,
ὡς
εἰπεῖν,
οὐδέποτε
ἡδὺς |
[41, 10] |
πόλει
πρὸς
πόλιν.
(τίνες
μὲν
|
γὰρ |
εὐπρεπέστερον
κτῶνται
τἀγαθὰ
τῶν
φίλων |
[41, 0] |
ἐξουσίαν
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολίταις.
τὸ
|
γὰρ |
μηδένα
ἐν
πόλει
μήτε
ἀντιλέγειν |
[41, 0] |
ἴσως
οὐδὲν
ἐποιεῖτε
θαυμαστόν·
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
αἱ
λοιπαὶ
πόλεις,
ἀλλὰ |
[41, 10] |
χαίρειν
κατὰ
τὴν
ἀξίαν.
ἀνάγκη
|
γὰρ |
οἶμαι
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ
μὲν |
[41, 10] |
ἰδοῦσιν
ἢ
φίλος
ἐντυχών;
σχεδὸν
|
γὰρ |
οὗτος
σύμβολος
οὐ
μόνον
εὐφημότατος, |
[41, 0] |
τὸ
γένος
οὐδαμῶς
ἐπιεικές.
οὐδεὶς
|
γὰρ |
οὕτω
τό
γε
ἀληθὲς
ἐξ |
[41, 10] |
ἅπαντας
ἐργῶδες
καὶ
χαλεπόν·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
οὕτως
ἀσθενὴς
ἐχθρὸς
ὅστις
οὐκ |
[41, 0] |
δὲ
ἀμφοτέρων
μέτεστιν·
(ὁ
μὲν
|
γὰρ |
πάππος
ὁ
ἐμὸς
μετὰ
τῆς |
[41, 0] |
ὡς
εὐεργέτας
ἀμείβεσθαι
δίκαιον.
διὰ
|
γὰρ |
τὴν
ὑμετέραν
εὔνοιαν
καὶ
δωρεὰν |
[41, 0] |
χάριτι
γονέων
γενομένων.
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
φύσεως
αὐτόματόν
ἐστι,
τὸ
|
[41, 10] |
ἐκείνην
κἀκείνους
τὴν
ὑμετέραν;
οἱ
|
γὰρ |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀγαπῶντες
καὶ
ἐπιμιγνύμενοι |
[41, 0] |
καὶ
φανερῶς
δὲ
ἐδήλωσα.
τῆς
|
γὰρ |
φιλονικίας
ἐνεστώσης
ταῖς
πόλεσι,
καὶ |
[41, 0] |
διακείμενοι,
τούτοις
μάλιστα
πιστεύω.
δῆλον
|
γὰρ |
ὡς
νομίζοντές
με
ἀγαπᾶν
τὴν |
[41, 0] |
ταῦτα
ἐν
πλείονι
χρόνῳ
τεθραμμένην,
|
ὥσπερ |
νόσημα
ἐκ
πολλοῦ
συμπεφυκὸς
οὐ |
[41, 0] |
ταύτην
ἡγοῦμαι
πατρίδα,
καὶ
πράττειν
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
ὅ,
τι
ἂν
δύνωμαι |
[41, 10] |
ὠφελιμώτατος,
{καὶ}
ὅτῳ
ἂν
ἐντύχῃ
|
ἀνὴρ |
εὔνους.
τὰ
δὲ
τοῦ
μίσους |
[41, 0] |
τῆς
ὑμετέρας
ἔτυχεν,
ὁ
δὲ
|
πατὴρ |
παρ´
ὑμῶν·
ὥστε
καὶ
χάριτι
|