Discours, Par.
[41, 10]	πολίτας τί λοιπὸν ἢ τὸν	ἀέ〈	ρα〉 ἐχθαίρουσι καὶ τοὺς τόπους,
[41, 0]	ἐπιεικές. οὐδεὶς γὰρ οὕτω τό	γε	ἀληθὲς ἐξ οὐδεμιᾶς εὑρεθήσεται πόλεως.
[41, 0]	εὑρεθήσεται πόλεως. καὶ μὴν τῶν	γε	ἐμῶν τέκνων ἥδε πατρίς ἐστι
[41, 10]	ἄλλους εὐφραίνουσιν εὖ πράττοντες; ὡς	ἔγωγε	οὐδ´ ἂν εὐτυχεῖν ἐκεῖνον τὸν
[41, 0]	φύσεως ἀναγκαῖον οὐ πρόσεστιν. ἐμοὶ	δὲ	ἀμφοτέρων μέτεστιν· (ὁ μὲν γὰρ
[41, 10]	τῶν φίλων συμποριζόντων αὐτοῖς; τίνες	δὲ	ἀποφεύγουσι τὰ κατὰ ῥᾷον ἢ
[41, 10]	μὲν ὑπαρχόντων αὐτοῖς ἐναντίων, τοῦτο	δὲ	αὐτοὺς ἄφρονας καὶ φιλονίκους. φιλίας
[41, 0]	πάντων οὐκ ἔξαρνός εἰμι. πυνθάνομαι	δὲ	αὐτῶν, εἰ τοῦτο ἀδίκου νομίζουσιν
[41, 0]	πολίτου διάθεσιν ἔχω· καὶ φανερῶς	δὲ	ἐδήλωσα. τῆς γὰρ φιλονικίας ἐνεστώσης
[41, 0]	πατρίδος τιμώσης πολίτην αὑτῆς. τὸ	δὲ	εἶναί τινας, ὡς ἂν ἐν
[41, 10]	χαλεπὸν μὲν ἐν σπουδῇ, χαλεπὸν	δὲ	ἐν εὐφροσύνῃ παρὼν ἐχθρός, λυπηρὸν
[41, 0]	αἰδουμένης ἐμὲ ἄκοντα ἐνοχλῆσαι, σφόδρα	δὲ	ἐπιθυμούσης ἀναλαβεῖν τὸ πρᾶγμα, πολλάκις
[41, 10]	τὴν λύπην ἀπεργάζεται διπλασίονα, τοὺς	δὲ	εὖ πράττοντας οὐκ ἐᾷ χαίρειν
[41, 10]	συναλγοῦντας καὶ συμφέροντας αὐτοῖς; τίσι	δὲ	ἥδιον τὸ εὐτυχεῖν ἢ ὅσοι
[41, 0]	τὰ τέκνα τῷ πατρί· πολὺ	δὲ	ἥδιον τὸν πατέρα τοῖς παισὶ
[41, 10]	οἷς ἂν φίλοι συμμαχῶσι; τίνων	δὲ	ἧττον ἅπτεται τὰ λυπηρὰ ἢ
[41, 10]	αὐτοὺς ἄφρονας καὶ φιλονίκους. φιλίας	δὲ	καὶ ὁμονοίας οὐδὲν κάλλιον οὐδὲ
[41, 10]	ἐχθρός, λυπηρὸν μὲν ὁρῶσι, λυπηρὸν	δὲ	μνημονεύουσι, πολὺ δὲ πάντων πειρωμένοις
[41, 0]	ἀλλότριον ἡγουμένη τῶν ἀξίων, τοῦτο	δὲ	ὁμοίως ἅπασι φυλάττουσα τὸ δίκαιον.
[41, 0]	μηδὲ ὃ λυπήσει τινάς, ἔτι	δὲ	οὐκ ὀκνῶν τὴν ὁδόν, ὁπότε
[41, 10]	ὁρῶσι, λυπηρὸν δὲ μνημονεύουσι, πολὺ	δὲ	πάντων πειρωμένοις βλαβερώτατον.
[41, 0]	καὶ τῆς ὑμετέρας ἔτυχεν, ὁ	δὲ	πατὴρ παρ´ ὑμῶν· ὥστε καὶ
[41, 0]	τις ἐθέλοι ἀνωδύνως ἰᾶσθαι. ὅμως	δὲ	πιστεύω τῷ τῆς πόλεως ἤθει,
[41, 10]	συνηδόμενον. {τίς δὲ συνεργός, τίς	δὲ	σύμβολος ἀμείνων τοῖς ἰδοῦσιν ἢ
[41, 10]	οὖν εὐτυχίαις ἀεὶ παρενοχλεῖ, τὰς	δὲ	συμφορὰς αὔξει, καὶ τῷ μὲν
[41, 10]	οὐδένα ἔχει τὸν συνηδόμενον. {τίς	δὲ	συνεργός, τίς δὲ σύμβολος ἀμείνων
[41, 10]	ἡγεῖσθαι φίλον καὶ τιμᾶν, κοινῇ	δὲ	τὴν πόλιν ἐχθρὰν νομίζειν, ὑμᾶς
[41, 0]	φιλάνθρωπον τὸ τῆς δωρεᾶς, τὸ	δὲ	τῆς φύσεως ἀναγκαῖον οὐ πρόσεστιν.
[41, 0]	τῆς φύσεως αὐτόματόν ἐστι, τὸ	δὲ	τῆς χάριτος ἑκούσιον. εἰμὶ μὲν
[41, 10]	ὑπὸ μὲν ἀλλήλων βλάπτεσθαι, παρὰ	δὲ	τοῖς ἄλλοις καταφρονεῖσθαι καὶ ἀδοξεῖν,
[41, 0]	δοκῶ φιλόπολις καὶ πρόθυμος. (δεῖ	δὲ	τὸν ἐπιεικῆ καὶ μέτριον ἄνδρα
[41, 10]	ἂν ἐντύχῃ ἀνὴρ εὔνους. τὰ	δὲ	τοῦ μίσους καὶ τὰ τῆς
[41, 0]	πρὸς τοὺς θεμένους αὐτόν. (ὁ	δὲ	τοὺς γεννήσαντας ἀγαπῶν οὐδέποτ´ ἂν
[41, 0]	νομίζοντες οὐδὲ ἀνάξιον τιμᾶσθαι. τὸ	δὲ	ὑμέτερον οὐκ ἔστιν ἀλλότριον, ἀλλ´
[41, 0]	περὶ τούτου χάριν εἰδέναι, ὑμᾶς	δὲ	ὡς εὐεργέτας ἀμείβεσθαι δίκαιον. διὰ
[41, 0]	ὡς ἂν ἐν δήμῳ, τῶν	ἐνθάδε	ἐμοὶ σχεδὸν μὴ σφόδρα ἡδομένους
[41, 0]	μὴν τῶν γε ἐμῶν τέκνων	ἥδε	πατρίς ἐστι μᾶλλον. τὸ μὲν
[41, 10]	καὶ τοὺς τόπους, ἤ, ὃ	μηδὲ	εἰπεῖν ὅσιον, τοῖς θεοῖς ἀπεχθάνονται;
[41, 0]	ἀδυνάτων, ἵνα μηδὲν ἐπίφθονον εἴπω	μηδὲ	ὃ λυπήσει τινάς, ἔτι δὲ
[41, 10]	καὶ συνοίκοις σχεδὸν μὴ χαλεποὺς	μηδὲ	ὑπερηφάνους γείτονας, πρὸς οὓς ὑμῖν
[41, 0]	πόλεως ἤθει, νομίζων οὐ σκληρὸν	οὐδὲ	ἀμαθές, ἀλλὰ τῷ ὄντι γνήσιον
[41, 0]	μετέδωκαν, οὐκ ἀνωφελῆ σφισι νομίζοντες	οὐδὲ	ἀνάξιον τιμᾶσθαι. τὸ δὲ ὑμέτερον
[41, 10]	τοὐναντίον ἁπάντων ἀηδέστατος καὶ πικρότατος,	οὐδὲ	βάρος οὕτω χαλεπὸν οὐδὲ ἐπίπονον
[41, 0]	ποιῶν καλῶς, οὐ δήμων ἐστὶν	οὐδὲ	ἐπιεικές, ἀλλὰ μᾶλλον φιλεῖ τὸ
[41, 10]	πικρότατος, οὐδὲ βάρος οὕτω χαλεπὸν	οὐδὲ	ἐπίπονον ὡς ἔχθρα φέρειν. ταῖς
[41, 10]	δὲ καὶ ὁμονοίας οὐδὲν κάλλιον	οὐδὲ	θειότερον καὶ ἀνδρὶ πρὸς ἄνδρα
[41, 0]	γονέας, οὐκ ἂν γένοιτο ὅσιος	οὐδὲ	πρὸς τοὺς θεμένους αὐτόν. (ὁ
[41, 0]	πόλεων φιλοτιμίαν. καίτοι ἐπίσταμαι σαφῶς	οὐδὲ	τοὺς ἐκεῖ πολίτας ἅπαντας ἀρέσαι
[41, 10]	ἐστιν, ὡς εἰπεῖν, οὐδέποτε ἡδὺς	οὐδὲ	ὠφέλιμος ὁ τοῦ μίσους καρπός,
[41, 10]	συμπαιδεύεσθε τοῖς καθ´ ἕνα καὶ	συνεστιᾶσθε	καὶ ἀλλήλους ὑποδέχεσθε καὶ {ἀλλήλοις}
[41, 10]	καὶ πανηγύρεις καὶ θεάματα, καὶ	συμπαιδεύεσθε	τοῖς καθ´ ἕνα καὶ συνεστιᾶσθε
[41, 10]	ἕνα καὶ συνεστιᾶσθε καὶ ἀλλήλους	ὑποδέχεσθε	καὶ {ἀλλήλοις} τὸν πλείω χρόνον
[41, 10]	πλείους τῶν ἐκεῖθεν καὶ πολίτας	πεποίησθε,	καὶ βουλῆς μετεδώκατε, καὶ ἄρχοντας
[41, 0]	τοὺς γεννήσαντας ἀγαπῶν οὐδέποτ´ ἂν	ἀμελήσειε	τῶν χάριτι γονέων γενομένων. τὸ
[41, 0]	πιστεύω. δῆλον γὰρ ὡς νομίζοντές	με	ἀγαπᾶν τὴν ἐμαυτοῦ πατρίδα καὶ
[41, 0]	ὀκνῶν τὴν ὁδόν, ὁπότε δεῖ	με	καὶ ἄλλως ἀπιέναι. (τούτων οὖν
[41, 0]	ἀλλ´ ἐκείνοις μὲν οὐ δεῖ	με	περὶ τούτου χάριν εἰδέναι, ὑμᾶς
[41, 0]	εἰμι, ῥᾳδίως μεταβαλοῦνται καὶ ἀγαπήσουσί	με	τοῖς ἄλλοις ὁμοίως. (τὸ μὲν
[41, 0]	αὑτοῖς. οὐκοῦν ἔξεστιν ὑμῖν ἔχειν	κἀμὲ	πολίτην ἀνυπόπτως καὶ τῶν ἄλλων
[41, 0]	τῆς πατρίδος σφόδρα μὲν αἰδουμένης	ἐμὲ	ἄκοντα ἐνοχλῆσαι, σφόδρα δὲ ἐπιθυμούσης
[41, 0]	μήτε πράξαντα, καὶ ὑμεῖς εὐθὺς	ἐμὲ	ἀφικόμενον ἐτιμήσατε δημοσίᾳ ψηφίσματι πέμψαντες,
[41, 0]	εἰ οὖν εἰσί τινες πρὸς	ἐμὲ	δυσκόλως διακείμενοι, τούτοις μάλιστα πιστεύω.
[41, 0]	παρόντες οἱ μετριώτατοι, πρᾴως πρὸς	ἐμὲ	καὶ φιλικῶς ἔχετε, δοκῶ μοι
[41, 0]	δοκῶ μοι τοῦτο γιγνώσκειν. αὐτός	τε	γὰρ ἐμαυτὸν οἶδα περὶ πολλοῦ
[41, 0]	ῥᾴδιον ἀπαλλάξαι τοῦ σώματος, ἄλλως	τε	εἴ τις ἐθέλοι ἀνωδύνως ἰᾶσθαι.
[41, 10]	τὴν πόλιν ἐχθρὰν νομίζειν, ὑμᾶς	τε	ἐκείνην κἀκείνους τὴν ὑμετέραν; οἱ
[41, 0]	προτρεψάμενος. τοῦτο γὰρ ἁπάντων βέλτιστόν	τε	καὶ ἄριστον οὐ μόνον τοῖς
[41, 0]	φίλας ποιῆσαι τὰς πόλεις τῶν	τε	πρότερον ζητημάτων ἀπαλλάξας καὶ τὸ
[41, 10]	καὶ πολίτας πεποίησθε, καὶ βουλῆς	μετεδώκατε,	καὶ ἄρχοντας οὐκ ἀπηξιώσατε γενέσθαι
[41, 0]	καὶ ὑμεῖς εὐθὺς ἐμὲ ἀφικόμενον	ἐτιμήσατε	δημοσίᾳ ψηφίσματι πέμψαντες, συνηδόμενοι τῆς
[41, 10]	ἃ τῆς Ῥωμαίων ἐστὶ πόλεως,	ἐκοινωνήσατε.	(πῶς οὖν εἰκὸς καθ´ ἕνα
[41, 10]	βουλῆς μετεδώκατε, καὶ ἄρχοντας οὐκ	ἀπηξιώσατε	γενέσθαι παρ´ ὑμῖν, καὶ τῶν
[41, 10]	καὶ {ἀλλήλοις} τὸν πλείω χρόνον	συνδιατρίβετε	καὶ σχεδὸν εἷς ἐστε δῆμος
[41, 0]	πρᾴως πρὸς ἐμὲ καὶ φιλικῶς	ἔχετε,	δοκῶ μοι τοῦτο γιγνώσκειν. αὐτός
[41, 0]	μακαρίας πόλεως, ὑφ´ ἧς δεῦρο	ἐπέμφθητε	φίλοι δὴ παρὰ φίλους {δεῦρο}
[41, 0]	τὸ γὰρ μηδένα ἐν πόλει	μήτε	ἀντιλέγειν ἑνὶ μήτε μέμφεσθαι κἂν
[41, 0]	εὔνοιαν καὶ μηδέποτε μηδὲν ἐναντίον	μήτε	εἰπόντα μήτε πράξαντα, καὶ ὑμεῖς
[41, 0]	ἐν πόλει μήτε ἀντιλέγειν ἑνὶ	μήτε	μέμφεσθαι κἂν ἅπαντα φαίνηται ποιῶν
[41, 0]	μηδέποτε μηδὲν ἐναντίον μήτε εἰπόντα	μήτε	πράξαντα, καὶ ὑμεῖς εὐθὺς ἐμὲ
[41, 0]	πρὸς αὑτούς. (καὶ ἴσως οὐδὲν	ἐποιεῖτε	θαυμαστόν· οὐ γὰρ μόνον αἱ
[41, 0]	τοίνυν δι´ αὐτό μοι τοῦτο	πιστεύοιτε	ἂν δικαιότερον. ὅστις μὲν γὰρ
[41, 0]	τὴν παρ´ ὑμῶν εὔνοιαν καὶ	μηδέποτε	μηδὲν ἐναντίον μήτε εἰπόντα μήτε
[41, 10]	(οὐ γάρ ἐστιν, ὡς εἰπεῖν,	οὐδέποτε	ἡδὺς οὐδὲ ὠφέλιμος ὁ τοῦ
[41, 0]	δὲ οὐκ ὀκνῶν τὴν ὁδόν,	ὁπότε	δεῖ με καὶ ἄλλως ἀπιέναι.
[41, 0]	μητρὸς τῆς ἐμῆς παρὰ τοῦ	τότε	αὐτοκράτορος φίλου ὄντος ἅμα τῆς
[41, 10]	χρόνον συνδιατρίβετε καὶ σχεδὸν εἷς	ἐστε	δῆμος καὶ μία πόλις ἐν
[41, 0]	ὁ δὲ πατὴρ παρ´ ὑμῶν·	ὥστε	καὶ χάριτι καὶ γένει πολίτης
[41, 0]	φίλων μοι ὄντων οὔτε ὀλίγων	οὔτε	ἀδυνάτων, ἵνα μηδὲν ἐπίφθονον εἴπω
[41, 0]	δυνάμενος, καὶ φίλων μοι ὄντων	οὔτε	ὀλίγων οὔτε ἀδυνάτων, ἵνα μηδὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2008