Discours, Par. |
[41, 10] |
ἂν
εὐτυχεῖν
ἐκεῖνον
τὸν
ἄνδρα
|
φαίην
|
ὃς
οὐδένα
ἔχει
τὸν
συνηδόμενον. |
[41, 10] |
μιμουμένους
ὑμᾶς
πρᾴους
καὶ
μεγαλόφρονας
|
φαίνεσθαι |
καὶ
τοῖς
ἐγγὺς
οὕτω
καὶ |
[41, 0] |
ἑνὶ
μήτε
μέμφεσθαι
κἂν
ἅπαντα
|
φαίνηται |
ποιῶν
καλῶς,
οὐ
δήμων
ἐστὶν |
[41, 10] |
ἐπὶ
καιροῦ
καὶ
τὸν
ἄγαν
|
φαινόμενον |
ἰσχυρὸν
καὶ
τὸ
μῖσος
ἐνεδείξατο |
[41, 0] |
καὶ
πολίτου
διάθεσιν
ἔχω·
καὶ
|
φανερῶς |
δὲ
ἐδήλωσα.
τῆς
γὰρ
φιλονικίας |
[41, 10] |
χαλεπὸν
οὐδὲ
ἐπίπονον
ὡς
ἔχθρα
|
φέρειν. |
ταῖς
μὲν
οὖν
εὐτυχίαις
ἀεὶ |
[41, 0] |
δυνάμει
πλέον
διενήνοχεν
ἐπιεικείᾳ
καὶ
|
φιλανθρωπίᾳ, |
τοῦτο
μὲν
ἀφθόνως
μεταδιδοῦσα
καὶ |
[41, 0] |
πολῖται
γεγόνασι,
τούτοις
μόνον
ὑπάρχει
|
φιλάνθρωπον |
τὸ
τῆς
δωρεᾶς,
τὸ
δὲ
|
[41, 0] |
κἀκείνοις
καὶ
ὑμῖν,
ἐὰν
δύνωμαι
|
φίλας |
ποιῆσαι
τὰς
πόλεις
τῶν
τε |
[41, 0] |
ἐστὶν
οὐδὲ
ἐπιεικές,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
φιλεῖ |
τὸ
τοιοῦτον
συμβαίνειν
τοῖς
τυράννοις
|
[41, 0] |
ἄλλοις
ὁμοίως.
(τὸ
μὲν
οὖν
|
φιλεῖν |
τὴν
πατρίδα
μάλιστα
πάντων
οὐκ |
[41, 10] |
δὲ
αὐτοὺς
ἄφρονας
καὶ
φιλονίκους.
|
φιλίας |
δὲ
καὶ
ὁμονοίας
οὐδὲν
κάλλιον |
[41, 0] |
μετριώτατοι,
πρᾴως
πρὸς
ἐμὲ
καὶ
|
φιλικῶς |
ἔχετε,
δοκῶ
μοι
τοῦτο
γιγνώσκειν. |
[41, 0] |
πόλεως,
ὑφ´
ἧς
δεῦρο
ἐπέμφθητε
|
φίλοι |
δὴ
παρὰ
φίλους
{δεῦρο}
οἰκήσοντες· |
[41, 10] |
κατὰ
ῥᾷον
ἢ
οἷς
ἂν
|
φίλοι
|
συμμαχῶσι;
τίνων
δὲ
ἧττον
ἅπτεται |
[41, 10] |
καθ´
ἕνα
μὲν
ἕκαστον
ἡγεῖσθαι
|
φίλον |
καὶ
τιμᾶν,
κοινῇ
δὲ
τὴν |
[41, 0] |
φανερῶς
δὲ
ἐδήλωσα.
τῆς
γὰρ
|
φιλονικίας |
ἐνεστώσης
ταῖς
πόλεσι,
καὶ
τῆς |
[41, 10] |
τοῦτο
δὲ
αὐτοὺς
ἄφρονας
καὶ
|
φιλονίκους. |
φιλίας
δὲ
καὶ
ὁμονοίας
οὐδὲν |
[41, 0] |
τοῦτο
ἀχθομένους
ὅτι
λίαν
δοκῶ
|
φιλόπολις |
καὶ
πρόθυμος.
(δεῖ
δὲ
τὸν |
[41, 10] |
σύμβολος
ἀμείνων
τοῖς
ἰδοῦσιν
ἢ
|
φίλος |
ἐντυχών;
σχεδὸν
γὰρ
οὗτος
σύμβολος |
[41, 0] |
θαυμάσαιμι
διὰ
τὴν
τῶν
πόλεων
|
φιλοτιμίαν. |
καίτοι
ἐπίσταμαι
σαφῶς
οὐδὲ
τοὺς |
[41, 0] |
ἐμῆς
παρὰ
τοῦ
τότε
αὐτοκράτορος
|
φίλου |
ὄντος
ἅμα
τῆς
Ῥωμαίων
πολιτείας |
[41, 0] |
δεῦρο
ἐπέμφθητε
φίλοι
δὴ
παρὰ
|
φίλους |
{δεῦρο}
οἰκήσοντες·
ἣ
τοσοῦτον
εὐτυχίᾳ |
[41, 0] |
ἔλαττον
τυχὸν
πρᾶξαι
δυνάμενος,
καὶ
|
φίλων |
μοι
ὄντων
οὔτε
ὀλίγων
οὔτε |
[41, 10] |
γὰρ
εὐπρεπέστερον
κτῶνται
τἀγαθὰ
τῶν
|
φίλων |
συμποριζόντων
αὐτοῖς;
τίνες
δὲ
ἀποφεύγουσι |
[41, 0] |
ἀξίων,
τοῦτο
δὲ
ὁμοίως
ἅπασι
|
φυλάττουσα |
τὸ
δίκαιον.
~ἣν
προσήκει
μιμουμένους |
[41, 0] |
μὲν
γὰρ
ἀγνώμων
περὶ
τοὺς
|
φύσει
|
γονέας,
οὐκ
ἂν
γένοιτο
ὅσιος |
[41, 0] |
τῆς
δωρεᾶς,
τὸ
δὲ
τῆς
|
φύσεως |
ἀναγκαῖον
οὐ
πρόσεστιν.
ἐμοὶ
δὲ |
[41, 0] |
γενομένων.
τὸ
μὲν
γὰρ
τῆς
|
φύσεως |
αὐτόματόν
ἐστι,
τὸ
δὲ
τῆς |