Discours, Par. |
[41, 0] |
φύσεως
ἀναγκαῖον
οὐ
πρόσεστιν.
ἐμοὶ
|
δὲ |
ἀμφοτέρων
μέτεστιν·
(ὁ
μὲν
γὰρ |
[41, 10] |
τῶν
φίλων
συμποριζόντων
αὐτοῖς;
τίνες
|
δὲ |
ἀποφεύγουσι
τὰ
κατὰ
ῥᾷον
ἢ |
[41, 10] |
μὲν
ὑπαρχόντων
αὐτοῖς
ἐναντίων,
τοῦτο
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἄφρονας
καὶ
φιλονίκους.
φιλίας |
[41, 0] |
πάντων
οὐκ
ἔξαρνός
εἰμι.
πυνθάνομαι
|
δὲ |
αὐτῶν,
εἰ
τοῦτο
ἀδίκου
νομίζουσιν |
[41, 0] |
πολίτου
διάθεσιν
ἔχω·
καὶ
φανερῶς
|
δὲ |
ἐδήλωσα.
τῆς
γὰρ
φιλονικίας
ἐνεστώσης |
[41, 0] |
πατρίδος
τιμώσης
πολίτην
αὑτῆς.
τὸ
|
δὲ |
εἶναί
τινας,
ὡς
ἂν
ἐν |
[41, 10] |
χαλεπὸν
μὲν
ἐν
σπουδῇ,
χαλεπὸν
|
δὲ |
ἐν
εὐφροσύνῃ
παρὼν
ἐχθρός,
λυπηρὸν |
[41, 0] |
αἰδουμένης
ἐμὲ
ἄκοντα
ἐνοχλῆσαι,
σφόδρα
|
δὲ |
ἐπιθυμούσης
ἀναλαβεῖν
τὸ
πρᾶγμα,
πολλάκις |
[41, 10] |
τὴν
λύπην
ἀπεργάζεται
διπλασίονα,
τοὺς
|
δὲ |
εὖ
πράττοντας
οὐκ
ἐᾷ
χαίρειν |
[41, 10] |
συναλγοῦντας
καὶ
συμφέροντας
αὐτοῖς;
τίσι
|
δὲ |
ἥδιον
τὸ
εὐτυχεῖν
ἢ
ὅσοι |
[41, 0] |
τὰ
τέκνα
τῷ
πατρί·
πολὺ
|
δὲ |
ἥδιον
τὸν
πατέρα
τοῖς
παισὶ |
[41, 10] |
οἷς
ἂν
φίλοι
συμμαχῶσι;
τίνων
|
δὲ |
ἧττον
ἅπτεται
τὰ
λυπηρὰ
ἢ |
[41, 10] |
αὐτοὺς
ἄφρονας
καὶ
φιλονίκους.
φιλίας
|
δὲ |
καὶ
ὁμονοίας
οὐδὲν
κάλλιον
οὐδὲ |
[41, 10] |
ἐχθρός,
λυπηρὸν
μὲν
ὁρῶσι,
λυπηρὸν
|
δὲ
|
μνημονεύουσι,
πολὺ
δὲ
πάντων
πειρωμένοις |
[41, 0] |
ἀλλότριον
ἡγουμένη
τῶν
ἀξίων,
τοῦτο
|
δὲ |
ὁμοίως
ἅπασι
φυλάττουσα
τὸ
δίκαιον. |
[41, 0] |
μηδὲ
ὃ
λυπήσει
τινάς,
ἔτι
|
δὲ |
οὐκ
ὀκνῶν
τὴν
ὁδόν,
ὁπότε |
[41, 10] |
ὁρῶσι,
λυπηρὸν
δὲ
μνημονεύουσι,
πολὺ
|
δὲ |
πάντων
πειρωμένοις
βλαβερώτατον.
|
[41, 0] |
καὶ
τῆς
ὑμετέρας
ἔτυχεν,
ὁ
|
δὲ |
πατὴρ
παρ´
ὑμῶν·
ὥστε
καὶ |
[41, 0] |
τις
ἐθέλοι
ἀνωδύνως
ἰᾶσθαι.
ὅμως
|
δὲ
|
πιστεύω
τῷ
τῆς
πόλεως
ἤθει, |
[41, 10] |
συνηδόμενον.
{τίς
δὲ
συνεργός,
τίς
|
δὲ |
σύμβολος
ἀμείνων
τοῖς
ἰδοῦσιν
ἢ |
[41, 10] |
οὖν
εὐτυχίαις
ἀεὶ
παρενοχλεῖ,
τὰς
|
δὲ |
συμφορὰς
αὔξει,
καὶ
τῷ
μὲν |
[41, 10] |
οὐδένα
ἔχει
τὸν
συνηδόμενον.
{τίς
|
δὲ |
συνεργός,
τίς
δὲ
σύμβολος
ἀμείνων |
[41, 10] |
ἡγεῖσθαι
φίλον
καὶ
τιμᾶν,
κοινῇ
|
δὲ |
τὴν
πόλιν
ἐχθρὰν
νομίζειν,
ὑμᾶς |
[41, 0] |
φιλάνθρωπον
τὸ
τῆς
δωρεᾶς,
τὸ
|
δὲ
|
τῆς
φύσεως
ἀναγκαῖον
οὐ
πρόσεστιν. |
[41, 0] |
τῆς
φύσεως
αὐτόματόν
ἐστι,
τὸ
|
δὲ |
τῆς
χάριτος
ἑκούσιον.
εἰμὶ
μὲν |
[41, 10] |
ὑπὸ
μὲν
ἀλλήλων
βλάπτεσθαι,
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
ἄλλοις
καταφρονεῖσθαι
καὶ
ἀδοξεῖν, |
[41, 0] |
δοκῶ
φιλόπολις
καὶ
πρόθυμος.
(δεῖ
|
δὲ |
τὸν
ἐπιεικῆ
καὶ
μέτριον
ἄνδρα |
[41, 10] |
ἂν
ἐντύχῃ
ἀνὴρ
εὔνους.
τὰ
|
δὲ |
τοῦ
μίσους
καὶ
τὰ
τῆς |
[41, 0] |
πρὸς
τοὺς
θεμένους
αὐτόν.
(ὁ
|
δὲ |
τοὺς
γεννήσαντας
ἀγαπῶν
οὐδέποτ´
ἂν |
[41, 0] |
νομίζοντες
οὐδὲ
ἀνάξιον
τιμᾶσθαι.
τὸ
|
δὲ |
ὑμέτερον
οὐκ
ἔστιν
ἀλλότριον,
ἀλλ´ |
[41, 0] |
περὶ
τούτου
χάριν
εἰδέναι,
ὑμᾶς
|
δὲ |
ὡς
εὐεργέτας
ἀμείβεσθαι
δίκαιον.
διὰ |
[41, 0] |
λίαν
δοκῶ
φιλόπολις
καὶ
πρόθυμος.
|
(δεῖ |
δὲ
τὸν
ἐπιεικῆ
καὶ
μέτριον |
[41, 0] |
οὐκ
ὀκνῶν
τὴν
ὁδόν,
ὁπότε
|
δεῖ |
με
καὶ
ἄλλως
ἀπιέναι.
(τούτων |
[41, 0] |
ἑκατέρων·
ἀλλ´
ἐκείνοις
μὲν
οὐ
|
δεῖ |
με
περὶ
τούτου
χάριν
εἰδέναι, |
[41, 0] |
καὶ
τῶν
πρώτων
τιμῶν
οὐδὲν
|
δεομένῳ |
μετέδωκαν,
οὐκ
ἀνωφελῆ
σφισι
νομίζοντες |
[41, 0] |
τῆς
μακαρίας
πόλεως,
ὑφ´
ἧς
|
δεῦρο |
ἐπέμφθητε
φίλοι
δὴ
παρὰ
φίλους |
[41, 0] |
ἐπέμφθητε
φίλοι
δὴ
παρὰ
φίλους
|
{δεῦρο} |
οἰκήσοντες·
ἣ
τοσοῦτον
εὐτυχίᾳ
διαφέρουσα |
[41, 0] |
ὑφ´
ἧς
δεῦρο
ἐπέμφθητε
φίλοι
|
δὴ |
παρὰ
φίλους
{δεῦρο}
οἰκήσοντες·
ἣ |
[41, 0] |
τοῖς
παισὶ
συνέπεσθαι.
(διὰ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
εὔνους
ὢν
ὑμῖν
τυγχάνω |
[41, 0] |
δυσκόλως
διακείμενοι,
τούτοις
μάλιστα
πιστεύω.
|
δῆλον |
γὰρ
ὡς
νομίζοντές
με
ἀγαπᾶν |
[41, 10] |
συνδιατρίβετε
καὶ
σχεδὸν
εἷς
ἐστε
|
δῆμος |
καὶ
μία
πόλις
ἐν
οὐ |
[41, 0] |
ὑμεῖς
εὐθὺς
ἐμὲ
ἀφικόμενον
ἐτιμήσατε
|
δημοσίᾳ
|
ψηφίσματι
πέμψαντες,
συνηδόμενοι
τῆς
καθόδου |
[41, 0] |
εἶναί
τινας,
ὡς
ἂν
ἐν
|
δήμῳ, |
τῶν
ἐνθάδε
ἐμοὶ
σχεδὸν
μὴ |
[41, 0] |
ἅπαντα
φαίνηται
ποιῶν
καλῶς,
οὐ
|
δήμων |
ἐστὶν
οὐδὲ
ἐπιεικές,
ἀλλὰ
μᾶλλον |
[41, 0] |
ἄλλων
τοὺς
βελτίστους.
καὶ
τοίνυν
|
δι´ |
αὐτό
μοι
τοῦτο
πιστεύοιτε
ἂν |
[41, 0] |
ἅπαντας
ἀρέσαι
δυνάμενος,
ἀλλ´
ἐνίους
|
δι´ |
αὐτὸ
τοῦτο
ἀχθομένους
ὅτι
λίαν |
[41, 0] |
δὲ
ὡς
εὐεργέτας
ἀμείβεσθαι
δίκαιον.
|
διὰ |
γὰρ
τὴν
ὑμετέραν
εὔνοιαν
καὶ |
[41, 0] |
τὸν
πατέρα
τοῖς
παισὶ
συνέπεσθαι.
|
(διὰ |
μὲν
δὴ
ταῦτα
εὔνους
ὢν |
[41, 0] |
σφόδρα
ἡδομένους
οὐκ
ἂν
θαυμάσαιμι
|
διὰ |
τὴν
τῶν
πόλεων
φιλοτιμίαν.
καίτοι |
[41, 0] |
ὢν
ὑμῖν
τυγχάνω
καὶ
πολίτου
|
διάθεσιν |
ἔχω·
καὶ
φανερῶς
δὲ
ἐδήλωσα. |
[41, 0] |
εἰσί
τινες
πρὸς
ἐμὲ
δυσκόλως
|
διακείμενοι, |
τούτοις
μάλιστα
πιστεύω.
δῆλον
γὰρ |
[41, 10] |
μία
πόλις
ἐν
οὐ
πολλῷ
|
διαστήματι. |
καὶ
τοίνυν
πλείους
τῶν
ἐκεῖθεν |
[41, 0] |
{δεῦρο}
οἰκήσοντες·
ἣ
τοσοῦτον
εὐτυχίᾳ
|
διαφέρουσα |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
δυνάμει |
[41, 0] |
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
δυνάμει
πλέον
|
διενήνοχεν |
ἐπιεικείᾳ
καὶ
φιλανθρωπίᾳ,
τοῦτο
μὲν |
[41, 0] |
ὑμᾶς
δὲ
ὡς
εὐεργέτας
ἀμείβεσθαι
|
δίκαιον. |
διὰ
γὰρ
τὴν
ὑμετέραν
εὔνοιαν |
[41, 0] |
δὲ
ὁμοίως
ἅπασι
φυλάττουσα
τὸ
|
δίκαιον. |
~ἣν
προσήκει
μιμουμένους
ὑμᾶς
πρᾴους |
[41, 0] |
αὐτό
μοι
τοῦτο
πιστεύοιτε
ἂν
|
δικαιότερον. |
ὅστις
μὲν
γὰρ
ἀγνώμων
περὶ |
[41, 10] |
τι
λυπουμένῳ
τὴν
λύπην
ἀπεργάζεται
|
διπλασίονα, |
τοὺς
δὲ
εὖ
πράττοντας
οὐκ |
[41, 0] |
πρὸς
ἐμὲ
καὶ
φιλικῶς
ἔχετε,
|
δοκῶ |
μοι
τοῦτο
γιγνώσκειν.
αὐτός
τε |
[41, 0] |
αὐτὸ
τοῦτο
ἀχθομένους
ὅτι
λίαν
|
δοκῶ |
φιλόπολις
καὶ
πρόθυμος.
(δεῖ
δὲ |
[41, 0] |
διαφέρουσα
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
|
δυνάμει |
πλέον
διενήνοχεν
ἐπιεικείᾳ
καὶ
φιλανθρωπίᾳ, |
[41, 0] |
τοὺς
ἐκεῖ
πολίτας
ἅπαντας
ἀρέσαι
|
δυνάμενος, |
ἀλλ´
ἐνίους
δι´
αὐτὸ
τοῦτο |
[41, 0] |
ποιῆσαι,
μηδενὸς
ἔλαττον
τυχὸν
πρᾶξαι
|
δυνάμενος, |
καὶ
φίλων
μοι
ὄντων
οὔτε |
[41, 0] |
ὑπὲρ
αὐτῆς
ὅ,
τι
ἂν
|
δύνωμαι |
πρόθυμός
εἰμι,
ῥᾳδίως
μεταβαλοῦνται
καὶ |
[41, 0] |
ἔσεσθαι
κἀκείνοις
καὶ
ὑμῖν,
ἐὰν
|
δύνωμαι |
φίλας
ποιῆσαι
τὰς
πόλεις
τῶν |
[41, 0] |
ὑμέτερός
εἰμι.
τὸ
γὰρ
ἀπωτέρω
|
δυοῖν |
βαθμοῖν
ζητεῖν
τὸ
γένος
οὐδαμῶς |
[41, 0] |
οὖν
εἰσί
τινες
πρὸς
ἐμὲ
|
δυσκόλως |
διακείμενοι,
τούτοις
μάλιστα
πιστεύω.
δῆλον |
[41, 10] |
τῆς
ἔχθρας
πανταχῇ
λυπηρὰ
καὶ
|
δυσχερῆ. |
χαλεπὸν
μὲν
ἐν
σπουδῇ,
χαλεπὸν
|
[41, 0] |
γὰρ
τὴν
ὑμετέραν
εὔνοιαν
καὶ
|
δωρεὰν |
μετέχω
τῆς
πόλεως.
ἀλλ´
ὅσοι |
[41, 0] |
μόνον
ὑπάρχει
φιλάνθρωπον
τὸ
τῆς
|
δωρεᾶς, |
τὸ
δὲ
τῆς
φύσεως
ἀναγκαῖον |