Discours, Par. |
[41, 10] |
ὑμῖν,
καὶ
τῶν
σεμνῶν
τούτων,
|
ἃ |
τῆς
Ῥωμαίων
ἐστὶ
πόλεως,
ἐκοινωνήσατε. |
[41, 10] |
ἐλύπησεν
ἐπὶ
καιροῦ
καὶ
τὸν
|
ἄγαν |
φαινόμενον
ἰσχυρὸν
καὶ
τὸ
μῖσος |
[41, 0] |
δῆλον
γὰρ
ὡς
νομίζοντές
με
|
ἀγαπᾶν |
τὴν
ἐμαυτοῦ
πατρίδα
καὶ
πάντα |
[41, 0] |
πρόθυμός
εἰμι,
ῥᾳδίως
μεταβαλοῦνται
καὶ
|
ἀγαπήσουσί |
με
τοῖς
ἄλλοις
ὁμοίως.
(τὸ |
[41, 0] |
αὐτόν.
(ὁ
δὲ
τοὺς
γεννήσαντας
|
ἀγαπῶν |
οὐδέποτ´
ἂν
ἀμελήσειε
τῶν
χάριτι
|
[41, 10] |
ὑμετέραν;
οἱ
γὰρ
τοὺς
ἀνθρώπους
|
ἀγαπῶντες
|
καὶ
ἐπιμιγνύμενοι
τούτοις
καὶ
προσαγόμενοι |
[41, 0] |
ἂν
δικαιότερον.
ὅστις
μὲν
γὰρ
|
ἀγνώμων |
περὶ
τοὺς
φύσει
γονέας,
οὐκ |
[41, 0] |
πυνθάνομαι
δὲ
αὐτῶν,
εἰ
τοῦτο
|
ἀδίκου |
νομίζουσιν
ἀνδρὸς
εἶναι
καὶ
μοχθηροῦ, |
[41, 10] |
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
καταφρονεῖσθαι
καὶ
|
ἀδοξεῖν, |
ὡς
τοῦτο
μὲν
ὑπαρχόντων
αὐτοῖς |
[41, 0] |
μοι
ὄντων
οὔτε
ὀλίγων
οὔτε
|
ἀδυνάτων, |
ἵνα
μηδὲν
ἐπίφθονον
εἴπω
μηδὲ |
[41, 10] |
πολίτας
τί
λοιπὸν
ἢ
τὸν
|
ἀέ〈 |
ρα〉
ἐχθαίρουσι
καὶ
τοὺς
τόπους, |
[41, 10] |
φέρειν.
ταῖς
μὲν
οὖν
εὐτυχίαις
|
ἀεὶ |
παρενοχλεῖ,
τὰς
δὲ
συμφορὰς
αὔξει, |
[41, 10] |
μίσους
καρπός,
ἀλλὰ
τοὐναντίον
ἁπάντων
|
ἀηδέστατος |
καὶ
πικρότατος,
οὐδὲ
βάρος
οὕτω |
[41, 0] |
ἐποιεῖτε
θαυμαστόν·
οὐ
γὰρ
μόνον
|
αἱ |
λοιπαὶ
πόλεις,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[41, 0] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἰσοτίμων
ὑμῖν
|
αἱ
|
πλεῖσται
σχεδόν,
ὅπου
γέγονα,
καὶ |
[41, 0] |
καὶ
τῆς
πατρίδος
σφόδρα
μὲν
|
αἰδουμένης |
ἐμὲ
ἄκοντα
ἐνοχλῆσαι,
σφόδρα
δὲ |
[41, 0] |
πράγματος,
οὐκ
ἐκείνους
προδιδούς,
ἀλλ´
|
αἰδούμενος |
ὑμᾶς
καὶ
νομίζων
χρησιμώτερος
ἔσεσθαι |
[41, 0] |
πατρίδος
σφόδρα
μὲν
αἰδουμένης
ἐμὲ
|
ἄκοντα |
ἐνοχλῆσαι,
σφόδρα
δὲ
ἐπιθυμούσης
ἀναλαβεῖν |
[41, 0] |
οὐδεὶς
γὰρ
οὕτω
τό
γε
|
ἀληθὲς
|
ἐξ
οὐδεμιᾶς
εὑρεθήσεται
πόλεως.
καὶ |
[41, 0] |
τοῦ
πράγματος,
οὐκ
ἐκείνους
προδιδούς,
|
ἀλλ´ |
αἰδούμενος
ὑμᾶς
καὶ
νομίζων
χρησιμώτερος |
[41, 0] |
εἰμὶ
μὲν
οὖν
πολίτης
ἑκατέρων·
|
ἀλλ´
|
ἐκείνοις
μὲν
οὐ
δεῖ
με |
[41, 0] |
ἐκεῖ
πολίτας
ἅπαντας
ἀρέσαι
δυνάμενος,
|
ἀλλ´ |
ἐνίους
δι´
αὐτὸ
τοῦτο
ἀχθομένους |
[41, 0] |
καὶ
δωρεὰν
μετέχω
τῆς
πόλεως.
|
ἀλλ´ |
ὅσοι
μὲν
αὐτοὶ
πολῖται
γεγόνασι, |
[41, 0] |
δὲ
ὑμέτερον
οὐκ
ἔστιν
ἀλλότριον,
|
ἀλλ´ |
ὡς
ἂν
εὐνοίᾳ
καὶ
χάριτι |
[41, 10] |
ἢ
ὅσοι
μὴ
μόνον
αὑτούς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἄλλους
εὐφραίνουσιν
εὖ
πράττοντες; |
[41, 0] |
μόνον
τοῖς
ἴσοις
πρὸς
ἀλλήλους,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
κρείττοσι
πρὸς
τοὺς |
[41, 0] |
γὰρ
μόνον
αἱ
λοιπαὶ
πόλεις,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
ἰσοτίμων
ὑμῖν
αἱ
|
[41, 10] |
οὗτος
σύμβολος
οὐ
μόνον
εὐφημότατος,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὠφελιμώτατος,
{καὶ}
ὅτῳ
ἂν |
[41, 0] |
οὐ
δήμων
ἐστὶν
οὐδὲ
ἐπιεικές,
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
φιλεῖ
τὸ
τοιοῦτον
συμβαίνειν |
[41, 10] |
ὠφέλιμος
ὁ
τοῦ
μίσους
καρπός,
|
ἀλλὰ |
τοὐναντίον
ἁπάντων
ἀηδέστατος
καὶ
πικρότατος, |
[41, 0] |
νομίζων
οὐ
σκληρὸν
οὐδὲ
ἀμαθές,
|
ἀλλὰ |
τῷ
ὄντι
γνήσιον
ἐκείνων
τῶν |
[41, 10] |
συνεστιᾶσθε
καὶ
ἀλλήλους
ὑποδέχεσθε
καὶ
|
{ἀλλήλοις} |
τὸν
πλείω
χρόνον
συνδιατρίβετε
καὶ |
[41, 0] |
οὐ
μόνον
τοῖς
ἴσοις
πρὸς
|
ἀλλήλους, |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
κρείττοσι
πρὸς |
[41, 10] |
καθ´
ἕνα
καὶ
συνεστιᾶσθε
καὶ
|
ἀλλήλους |
ὑποδέχεσθε
καὶ
{ἀλλήλοις}
τὸν
πλείω |
[41, 10] |
οἶμαι
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ
μὲν
|
ἀλλήλων |
βλάπτεσθαι,
παρὰ
δὲ
τοῖς
ἄλλοις |
[41, 10] |
συμφορὰς
αὔξει,
καὶ
τῷ
μὲν
|
ἄλλο |
τι
λυπουμένῳ
τὴν
λύπην
ἀπεργάζεται
|
[41, 10] |
ἀλλήλων
βλάπτεσθαι,
παρὰ
δὲ
τοῖς
|
ἄλλοις |
καταφρονεῖσθαι
καὶ
ἀδοξεῖν,
ὡς
τοῦτο |
[41, 0] |
μεταβαλοῦνται
καὶ
ἀγαπήσουσί
με
τοῖς
|
ἄλλοις |
ὁμοίως.
(τὸ
μὲν
οὖν
φιλεῖν |
[41, 0] |
τὸ
δὲ
ὑμέτερον
οὐκ
ἔστιν
|
ἀλλότριον, |
ἀλλ´
ὡς
ἂν
εὐνοίᾳ
καὶ |
[41, 0] |
καὶ
νόμων
καὶ
ἀρχῶν,
οὐδέν´
|
ἀλλότριον |
ἡγουμένη
τῶν
ἀξίων,
τοῦτο
δὲ |
[41, 10] |
μὴ
μόνον
αὑτούς,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἄλλους |
εὐφραίνουσιν
εὖ
πράττοντες;
ὡς
ἔγωγε |
[41, 0] |
ἣ
τοσοῦτον
εὐτυχίᾳ
διαφέρουσα
τῶν
|
ἄλλων |
ἀνθρώπων
καὶ
δυνάμει
πλέον
διενήνοχεν |
[41, 0] |
ὑμεῖς,
ὦ
βουλὴ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
οἱ
παρόντες
οἱ
μετριώτατοι,
πρᾴως |
[41, 0] |
κἀμὲ
πολίτην
ἀνυπόπτως
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τοὺς
βελτίστους.
καὶ
τοίνυν
δι´ |
[41, 0] |
ὁδόν,
ὁπότε
δεῖ
με
καὶ
|
ἄλλως |
ἀπιέναι.
(τούτων
οὖν
ὑπαρχόντων
ἀπεσχόμην |
[41, 0] |
οὐ
ῥᾴδιον
ἀπαλλάξαι
τοῦ
σώματος,
|
ἄλλως |
τε
εἴ
τις
ἐθέλοι
ἀνωδύνως |
[41, 0] |
τοῦ
τότε
αὐτοκράτορος
φίλου
ὄντος
|
ἅμα |
τῆς
Ῥωμαίων
πολιτείας
καὶ
τῆς |
[41, 0] |
ἤθει,
νομίζων
οὐ
σκληρὸν
οὐδὲ
|
ἀμαθές, |
ἀλλὰ
τῷ
ὄντι
γνήσιον
ἐκείνων |
[41, 0] |
εἰδέναι,
ὑμᾶς
δὲ
ὡς
εὐεργέτας
|
ἀμείβεσθαι |
δίκαιον.
διὰ
γὰρ
τὴν
ὑμετέραν |
[41, 10] |
δὲ
συνεργός,
τίς
δὲ
σύμβολος
|
ἀμείνων |
τοῖς
ἰδοῦσιν
ἢ
φίλος
ἐντυχών; |
[41, 0] |
τοὺς
γεννήσαντας
ἀγαπῶν
οὐδέποτ´
ἂν
|
ἀμελήσειε |
τῶν
χάριτι
γονέων
γενομένων.
τὸ |
[41, 0] |
ἀναγκαῖον
οὐ
πρόσεστιν.
ἐμοὶ
δὲ
|
ἀμφοτέρων |
μέτεστιν·
(ὁ
μὲν
γὰρ
πάππος |
[41, 0] |
δὲ
τοὺς
γεννήσαντας
ἀγαπῶν
οὐδέποτ´
|
ἂν |
ἀμελήσειε
τῶν
χάριτι
γονέων
γενομένων. |
[41, 0] |
περὶ
τοὺς
φύσει
γονέας,
οὐκ
|
ἂν |
γένοιτο
ὅσιος
οὐδὲ
πρὸς
τοὺς |
[41, 0] |
δι´
αὐτό
μοι
τοῦτο
πιστεύοιτε
|
ἂν |
δικαιότερον.
ὅστις
μὲν
γὰρ
ἀγνώμων |
[41, 0] |
πράττειν
ὑπὲρ
αὐτῆς
ὅ,
τι
|
ἂν |
δύνωμαι
πρόθυμός
εἰμι,
ῥᾳδίως
μεταβαλοῦνται |
[41, 0] |
μοχθηροῦ,
καὶ
πολίτην
τοιοῦτον
οὐκ
|
ἂν |
ἐθέλοιεν
εἶναι
παρ´
αὑτοῖς.
οὐκοῦν |
[41, 0] |
τὸ
δὲ
εἶναί
τινας,
ὡς
|
ἂν |
ἐν
δήμῳ,
τῶν
ἐνθάδε
ἐμοὶ |
[41, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
ὠφελιμώτατος,
{καὶ}
ὅτῳ
|
ἂν |
ἐντύχῃ
ἀνὴρ
εὔνους.
τὰ
δὲ |
[41, 0] |
οὐκ
ἔστιν
ἀλλότριον,
ἀλλ´
ὡς
|
ἂν |
εὐνοίᾳ
καὶ
χάριτι
πατρίδος
τιμώσης |
[41, 10] |
εὖ
πράττοντες;
ὡς
ἔγωγε
οὐδ´
|
ἂν |
εὐτυχεῖν
ἐκεῖνον
τὸν
ἄνδρα
φαίην
|
[41, 0] |
σχεδὸν
μὴ
σφόδρα
ἡδομένους
οὐκ
|
ἂν |
θαυμάσαιμι
διὰ
τὴν
τῶν
πόλεων
|
[41, 0] |
ὑπήκουσα
πρὸς
τοῦτο
μόνον,
οὐδὲν
|
ἂν |
ὀκνήσας
ἐκείνης
ἕνεκεν
ποιῆσαι,
μηδενὸς |
[41, 10] |
τὰ
κατὰ
ῥᾷον
ἢ
οἷς
|
ἂν |
φίλοι
συμμαχῶσι;
τίνων
δὲ
ἧττον |
[41, 0] |
δωρεᾶς,
τὸ
δὲ
τῆς
φύσεως
|
ἀναγκαῖον |
οὐ
πρόσεστιν.
ἐμοὶ
δὲ
ἀμφοτέρων |
[41, 0] |
ἐστι
μᾶλλον.
τὸ
μὲν
οὖν
|
ἀναγκαῖον |
συνακολουθεῖν
τὰ
τέκνα
τῷ
πατρί· |
[41, 10] |
ἐᾷ
χαίρειν
κατὰ
τὴν
ἀξίαν.
|
ἀνάγκη |
γὰρ
οἶμαι
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ |
[41, 0] |
ἄκοντα
ἐνοχλῆσαι,
σφόδρα
δὲ
ἐπιθυμούσης
|
ἀναλαβεῖν |
τὸ
πρᾶγμα,
πολλάκις
τῷ
τιμᾶν |
[41, 0] |
οὐκ
ἀνωφελῆ
σφισι
νομίζοντες
οὐδὲ
|
ἀνάξιον |
τιμᾶσθαι.
τὸ
δὲ
ὑμέτερον
οὐκ |
[41, 10] |
οὐδὲ
θειότερον
καὶ
ἀνδρὶ
πρὸς
|
ἄνδρα |
καὶ
πόλει
πρὸς
πόλιν.
(τίνες |
[41, 0] |
δὲ
τὸν
ἐπιεικῆ
καὶ
μέτριον
|
ἄνδρα |
καὶ
ταύτην
παρέχειν
τὴν
ἐξουσίαν |
[41, 10] |
οὐδ´
ἂν
εὐτυχεῖν
ἐκεῖνον
τὸν
|
ἄνδρα |
φαίην
ὃς
οὐδένα
ἔχει
τὸν |
[41, 10] |
οὐδὲν
κάλλιον
οὐδὲ
θειότερον
καὶ
|
ἀνδρὶ |
πρὸς
ἄνδρα
καὶ
πόλει
πρὸς |
[41, 0] |
αὐτῶν,
εἰ
τοῦτο
ἀδίκου
νομίζουσιν
|
ἀνδρὸς |
εἶναι
καὶ
μοχθηροῦ,
καὶ
πολίτην |
[41, 0] |
τῷ
ὄντι
γνήσιον
ἐκείνων
τῶν
|
ἀνδρῶν |
καὶ
τῆς
μακαρίας
πόλεως,
ὑφ´ |
[41, 10] |
ὠφελιμώτατος,
{καὶ}
ὅτῳ
ἂν
ἐντύχῃ
|
ἀνὴρ |
εὔνους.
τὰ
δὲ
τοῦ
μίσους |
[41, 10] |
τὴν
ὑμετέραν;
οἱ
γὰρ
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ἀγαπῶντες
καὶ
ἐπιμιγνύμενοι
τούτοις
καὶ |
[41, 0] |
μὲν
οὖν
ὡς
χαλεπόν
ἐστιν
|
ἀνθρώπων |
ἐξελεῖν
ἔριν,
καὶ
ταῦτα
ἐν |
[41, 0] |
τοσοῦτον
εὐτυχίᾳ
διαφέρουσα
τῶν
ἄλλων
|
ἀνθρώπων
|
καὶ
δυνάμει
πλέον
διενήνοχεν
ἐπιεικείᾳ |
[41, 0] |
γὰρ
μηδένα
ἐν
πόλει
μήτε
|
ἀντιλέγειν |
ἑνὶ
μήτε
μέμφεσθαι
κἂν
ἅπαντα |
[41, 0] |
ἔξεστιν
ὑμῖν
ἔχειν
κἀμὲ
πολίτην
|
ἀνυπόπτως |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τοὺς
βελτίστους. |
[41, 0] |
ἄλλως
τε
εἴ
τις
ἐθέλοι
|
ἀνωδύνως |
ἰᾶσθαι.
ὅμως
δὲ
πιστεύω
τῷ |
[41, 0] |
τιμῶν
οὐδὲν
δεομένῳ
μετέδωκαν,
οὐκ
|
ἀνωφελῆ |
σφισι
νομίζοντες
οὐδὲ
ἀνάξιον
τιμᾶσθαι. |
[41, 10] |
οὐκ
ἐᾷ
χαίρειν
κατὰ
τὴν
|
ἀξίαν. |
ἀνάγκη
γὰρ
οἶμαι
τοὺς
πολλοὺς |
[41, 0] |
ἀρχῶν,
οὐδέν´
ἀλλότριον
ἡγουμένη
τῶν
|
ἀξίων, |
τοῦτο
δὲ
ὁμοίως
ἅπασι
φυλάττουσα |
[41, 0] |
ἐκ
πολλοῦ
συμπεφυκὸς
οὐ
ῥᾴδιον
|
ἀπαλλάξαι
|
τοῦ
σώματος,
ἄλλως
τε
εἴ |
[41, 0] |
πόλεις
τῶν
τε
πρότερον
ζητημάτων
|
ἀπαλλάξας |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
εἰς
εὔνοιαν |
[41, 0] |
~ΠΡΟΣ
|
ΑΠΑΜΕΙΣ |
ΠΕΡΙ
ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
(Ὅτι
μὲν
ὑμεῖς, |
[41, 0] |
ἀντιλέγειν
ἑνὶ
μήτε
μέμφεσθαι
κἂν
|
ἅπαντα |
φαίνηται
ποιῶν
καλῶς,
οὐ
δήμων |
[41, 0] |
σαφῶς
οὐδὲ
τοὺς
ἐκεῖ
πολίτας
|
ἅπαντας |
ἀρέσαι
δυνάμενος,
ἀλλ´
ἐνίους
δι´ |
[41, 10] |
τοίνυν
ἅπασα
μὲν
ἔχθρα
πρὸς
|
ἅπαντας |
ἐργῶδες
καὶ
χαλεπόν·
οὐδεὶς
γὰρ |
[41, 10] |
τοῦ
μίσους
καρπός,
ἀλλὰ
τοὐναντίον
|
ἁπάντων |
ἀηδέστατος
καὶ
πικρότατος,
οὐδὲ
βάρος |
[41, 0] |
καὶ
ὁμόνοιαν
προτρεψάμενος.
τοῦτο
γὰρ
|
ἁπάντων |
βέλτιστόν
τε
καὶ
ἄριστον
οὐ |
[41, 10] |
τοῖς
θεοῖς
ἀπεχθάνονται;
καὶ
τοίνυν
|
ἅπασα |
μὲν
ἔχθρα
πρὸς
ἅπαντας
ἐργῶδες |
[41, 0] |
τῶν
ἀξίων,
τοῦτο
δὲ
ὁμοίως
|
ἅπασι |
φυλάττουσα
τὸ
δίκαιον.
~ἣν
προσήκει |
[41, 10] |
ἄλλο
τι
λυπουμένῳ
τὴν
λύπην
|
ἀπεργάζεται
|
διπλασίονα,
τοὺς
δὲ
εὖ
πράττοντας |
[41, 0] |
ἄλλως
ἀπιέναι.
(τούτων
οὖν
ὑπαρχόντων
|
ἀπεσχόμην |
τοῦ
πράγματος,
οὐκ
ἐκείνους
προδιδούς, |
[41, 10] |
μηδὲ
εἰπεῖν
ὅσιον,
τοῖς
θεοῖς
|
ἀπεχθάνονται; |
καὶ
τοίνυν
ἅπασα
μὲν
ἔχθρα |
[41, 10] |
βουλῆς
μετεδώκατε,
καὶ
ἄρχοντας
οὐκ
|
ἀπηξιώσατε |
γενέσθαι
παρ´
ὑμῖν,
καὶ
τῶν |
[41, 0] |
ὁπότε
δεῖ
με
καὶ
ἄλλως
|
ἀπιέναι. |
(τούτων
οὖν
ὑπαρχόντων
ἀπεσχόμην
τοῦ |
[41, 10] |
φίλων
συμποριζόντων
αὐτοῖς;
τίνες
δὲ
|
ἀποφεύγουσι |
τὰ
κατὰ
ῥᾷον
ἢ
οἷς |
[41, 10] |
φίλοι
συμμαχῶσι;
τίνων
δὲ
ἧττον
|
ἅπτεται |
τὰ
λυπηρὰ
ἢ
τῶν
ἐχόντων
|
[41, 0] |
πολίτης
ὑμέτερός
εἰμι.
τὸ
γὰρ
|
ἀπωτέρω |
δυοῖν
βαθμοῖν
ζητεῖν
τὸ
γένος |
[41, 0] |
οὐδὲ
τοὺς
ἐκεῖ
πολίτας
ἅπαντας
|
ἀρέσαι |
δυνάμενος,
ἀλλ´
ἐνίους
δι´
αὐτὸ |
[41, 0] |
γὰρ
ἁπάντων
βέλτιστόν
τε
καὶ
|
ἄριστον |
οὐ
μόνον
τοῖς
ἴσοις
πρὸς |
[41, 10] |
πεποίησθε,
καὶ
βουλῆς
μετεδώκατε,
καὶ
|
ἄρχοντας |
οὐκ
ἀπηξιώσατε
γενέσθαι
παρ´
ὑμῖν, |
[41, 0] |
καὶ
πολιτείας
καὶ
νόμων
καὶ
|
ἀρχῶν, |
οὐδέν´
ἀλλότριον
ἡγουμένη
τῶν
ἀξίων, |
[41, 10] |
καὶ
χαλεπόν·
οὐδεὶς
γὰρ
οὕτως
|
ἀσθενὴς |
ἐχθρὸς
ὅστις
οὐκ
ἐλύπησεν
ἐπὶ |
[41, 10] |
τινὰ
εἰπὼν
λυπηρὸν
ἢ
ἔργον
|
ἀσύμφορον
|
πράξας.
(οὐ
γάρ
ἐστιν,
ὡς |
[41, 10] |
ἀεὶ
παρενοχλεῖ,
τὰς
δὲ
συμφορὰς
|
αὔξει, |
καὶ
τῷ
μὲν
ἄλλο
τι |
[41, 0] |
ἐμαυτοῦ
πατρίδα
καὶ
πάντα
τρόπον
|
αὔξειν |
οὕτως
ἔχουσιν.
ἐὰν
οὖν
πεισθῶσιν |
[41, 0] |
ἡγοῦμαι
πατρίδα,
καὶ
πράττειν
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
ὅ,
τι
ἂν
δύνωμαι
πρόθυμός |
[41, 0] |
καὶ
χάριτι
πατρίδος
τιμώσης
πολίτην
|
αὑτῆς. |
τὸ
δὲ
εἶναί
τινας,
ὡς |
[41, 0] |
τοὺς
βελτίστους.
καὶ
τοίνυν
δι´
|
αὐτό |
μοι
τοῦτο
πιστεύοιτε
ἂν
δικαιότερον. |
[41, 0] |
ἀρέσαι
δυνάμενος,
ἀλλ´
ἐνίους
δι´
|
αὐτὸ |
τοῦτο
ἀχθομένους
ὅτι
λίαν
δοκῶ |
[41, 0] |
τῆς
πόλεως.
ἀλλ´
ὅσοι
μὲν
|
αὐτοὶ |
πολῖται
γεγόνασι,
τούτοις
μόνον
ὑπάρχει |
[41, 10] |
ἀδοξεῖν,
ὡς
τοῦτο
μὲν
ὑπαρχόντων
|
αὐτοῖς |
ἐναντίων,
τοῦτο
δὲ
αὐτοὺς
ἄφρονας
|
[41, 10] |
κτῶνται
τἀγαθὰ
τῶν
φίλων
συμποριζόντων
|
αὐτοῖς; |
τίνες
δὲ
ἀποφεύγουσι
τὰ
κατὰ |
[41, 10] |
ἐχόντων
τοὺς
συναλγοῦντας
καὶ
συμφέροντας
|
αὐτοῖς; |
τίσι
δὲ
ἥδιον
τὸ
εὐτυχεῖν |
[41, 0] |
οὐκ
ἂν
ἐθέλοιεν
εἶναι
παρ´
|
αὑτοῖς. |
οὐκοῦν
ἔξεστιν
ὑμῖν
ἔχειν
κἀμὲ |
[41, 0] |
τῆς
ἐμῆς
παρὰ
τοῦ
τότε
|
αὐτοκράτορος |
φίλου
ὄντος
ἅμα
τῆς
Ῥωμαίων |
[41, 0] |
τὸ
μὲν
γὰρ
τῆς
φύσεως
|
αὐτόματόν |
ἐστι,
τὸ
δὲ
τῆς
χάριτος |
[41, 0] |
ὅσιος
οὐδὲ
πρὸς
τοὺς
θεμένους
|
αὐτόν. |
(ὁ
δὲ
τοὺς
γεννήσαντας
ἀγαπῶν |
[41, 0] |
ἔχετε,
δοκῶ
μοι
τοῦτο
γιγνώσκειν.
|
αὐτός |
τε
γὰρ
ἐμαυτὸν
οἶδα
περὶ |
[41, 10] |
ὑπαρχόντων
αὐτοῖς
ἐναντίων,
τοῦτο
δὲ
|
αὐτοὺς |
ἄφρονας
καὶ
φιλονίκους.
φιλίας
δὲ |
[41, 10] |
εὐτυχεῖν
ἢ
ὅσοι
μὴ
μόνον
|
αὑτούς, |
ἀλλὰ
καὶ
ἄλλους
εὐφραίνουσιν
εὖ |
[41, 0] |
καθόδου
καὶ
παρακαλοῦντες
ἐπιδημῆσαι
πρὸς
|
αὑτούς. |
(καὶ
ἴσως
οὐδὲν
ἐποιεῖτε
θαυμαστόν· |
[41, 0] |
οὐκ
ἔξαρνός
εἰμι.
πυνθάνομαι
δὲ
|
αὐτῶν, |
εἰ
τοῦτο
ἀδίκου
νομίζουσιν
ἀνδρὸς |
[41, 0] |
ἐπιεικείᾳ
καὶ
φιλανθρωπίᾳ,
τοῦτο
μὲν
|
ἀφθόνως |
μεταδιδοῦσα
καὶ
πολιτείας
καὶ
νόμων |
[41, 0] |
πράξαντα,
καὶ
ὑμεῖς
εὐθὺς
ἐμὲ
|
ἀφικόμενον |
ἐτιμήσατε
δημοσίᾳ
ψηφίσματι
πέμψαντες,
συνηδόμενοι |
[41, 10] |
αὐτοῖς
ἐναντίων,
τοῦτο
δὲ
αὐτοὺς
|
ἄφρονας
|
καὶ
φιλονίκους.
φιλίας
δὲ
καὶ |
[41, 0] |
ἀλλ´
ἐνίους
δι´
αὐτὸ
τοῦτο
|
ἀχθομένους |
ὅτι
λίαν
δοκῶ
φιλόπολις
καὶ |