Discours, Par. |
[36, 20] |
τοῦ
νόμου,
ἀξύνετοι
ὄντες
αὐτοῦ.
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
ἄλλων
πανταχοῦ
πασῶν
|
[36, 50] |
εἰκόνος·
οἷον
εἴ
τις
θαυματοποιὸς
|
ἐκ |
κηροῦ
πλάσας
ἵππους,
ἔπειτα
ἀφαιρῶν |
[36, 30] |
τοῖς
πάνυ
ἀρχαίοις,
φωνή
τις
|
ἐκ |
Μουσῶν
ἀφίκετο
βραχεῖα
καί
πού |
[36, 30] |
ἐξ
ἀφανοῦς
λάμψαντος·
ἃ
ἔπασχον
|
ἐκ |
Μουσῶν
καὶ
κατείχοντο
Ὅμηρός
τε |
[36, 30] |
ὃν
οἱ
θεῖοι
ποιηταὶ
μαθόντες
|
ἐκ |
Μουσῶν
ὑμνοῦσιν
ἅμα
καὶ
ὀνομάζουσι |
[36, 40] |
θεῷ·
καὶ
τὸν
ἄνδρα
ἐξελθεῖν
|
ἐκ |
τοῦ
πυρὸς
ἀπαθῆ,
φανέντα
δὲ |
[36, 20] |
τὸ
πολλὴν
ἀφθονίαν
εἶναι
τῶν
|
ἐκ |
φιλοσοφίας
λόγων
καὶ
περὶ
παντὸς |
[36, 50] |
ἄλλων
συστάσει
ζῴων,
καθ´
ὅσον
|
ἐκ |
ψυχῆς
καὶ
σώματος
συνεστάναι
λέγοιτ´ |
[36, 10] |
καὶ
ἐμίσουν
ἅπαντες.
ἐλέγετο
δὲ
|
οὐκ |
ἄλλως
τοῦτο
ἐπιτηδεύειν,
ἀλλὰ
κολακεύων |
[36, 30] |
πολιτείαν
δ´
αὖ
συγχωροῦντες
πόλιν
|
οὐκ |
ἂν
ἀποτρέποιντο
ὁμολογεῖν
ἤ
τι |
[36, 30] |
εἰπόντες
τὸν
ἐπὶ
τῶν
ὅλων
|
οὐκ
|
ἂν
βασιλεύεσθαι
τὸ
ὅλον
ὁμολογοῖεν |
[36, 20] |
συμβέβηκε
νομίμῳ
εἶναι.
νόμιμος
δὲ
|
οὐκ
|
ἂν
εἴη
ποτὲ
ἄφρων
καὶ |
[36, 10] |
ὃ
μηδενὶ
τῶν
ἄλλων
ταὐτόν,
|
οὐκ |
ἂν
ἔχοι
εἰπεῖν
ἀλλ´
ἢ |
[36, 20] |
ἀνδρῶν
φίλων,
τὸ
δὲ
ἕτερον
|
οὐκ |
ἂν
οἶμαι
ἐδυνάμην,
καίτοι
σφόδρα |
[36, 30] |
αὐτὸ
πόλιν
τε
καὶ
ζῷον
|
οὐκ |
ἂν
οἶμαι
ῥᾳδίως
ὑπομένοι
τις |
[36, 30] |
ὅλον
ὁμολογοῖεν
οὐδὲ
βασιλεύεσθαι
φήσαντες
|
οὐκ |
ἂν
πολιτεύεσθαι
φαῖεν
οὐδὲ
εἶναι |
[36, 20] |
ἔδοξας
μεγαλοπρεπῶς
καὶ
τοῦ
πράγματος
|
οὐκ |
ἀναξίως
ὅσα
εἶπες
εἰρηκέναι
καὶ |
[36, 0] |
τὸ
τοιοῦτον
ἀποδέξαιντο,
βαρβαρικῶς
καὶ
|
οὐκ |
ἄνευ
ὕβρεως.
(εἰδὼς
οὖν
αὐτὸν |
[36, 20] |
οὕτως,
ἔφην,
δεῖ
ἀκούειν
ὡς
|
οὐκ |
ἄντικρυς
τῶν
ἡμετέρων
τὸν
κόσμον |
[36, 50] |
καὶ
σώματος
συνεστάναι
λέγοιτ´
ἂν
|
οὐκ |
ἄπο
τρόπου,
τὰ
λοιπὰ
ἤδη |
[36, 40] |
πτερωτός,
ἐπώνυμος
Ἑστίας.
ὅμως
δὲ
|
οὐκ |
ἀποτρέπονται
τῆς
εἰκόνος,
ἀλλὰ
ἐνεζεῦχθαί |
[36, 50] |
ἅτε
νεώτερον.
(ἀστράψας
δὲ
ὅλος
|
οὐκ |
ἄτακτον
οὐδὲ
ῥυπαρὰν
ἀστραπήν,
οἵαν |
[36, 20] |
ἐμαυτόν·
ἀνδράσι
δὲ
προτέροισιν
ἐριζέμεν
|
οὐκ |
ἐθελήσω,
οὔτε
Πλάτωνι
οὔτε
Ὁμήρῳ. |
[36, 40] |
ἡνιόχησιν,
τούς
τε
Ἡλίου
δρόμους
|
οὐκ |
ἐθέλοντας
ψέγειν.
διό
φασι
νεώτερον |
[36, 20] |
ἐγενόμην.
παρ´
ὑμῖν
μὲν
γὰρ
|
οὐκ |
ἔθος
ἐστὶ
τὸ
τοιοῦτο
διὰ |
[36, 60] |
αὑτὸν
ἀτελῆ
τὴν
μαντείαν
ποιεῖν,
|
οὐκ |
ἐμὲ
ἄξιον
αἰτιᾶσθαι,
τὴν
δὲ
|
[36, 0] |
ἀναπείθειν
καὶ
τῶν
βαρβάρων
ἐνίους
|
οὐκ |
ἐπ´
ἀγαθῷ
σχεδόν,
ἀλλ´
ὡς |
[36, 10] |
τὸν
δὲ
Φωκυλίδην
ὑμεῖς
μὲν
|
οὐκ |
ἐπίστασθε,
ὡς
λέγεις·
πάνυ
δὲ
|
[36, 10] |
ὑμᾶς
οὐ
πρότερον
παρα〉
γεγονώς,
|
οὐκ |
εὐθὺς
ἠτιμάσατε
αὐτόν,
ἀλλὰ
πρότερον |
[36, 0] |
ἀναστάτου
τῆς
πόλεως
γενομένης,
ἅτε
|
οὐκ |
ἔχοντες
ὁμοφώνους
τοὺς
ὑποδεχομένους
οὐδὲ |
[36, 0] |
συμπέφρακται
κατ´
ἐκεῖνο
ταῖς
οἰκίαις
|
οὐκ |
ἐχούσαις
ὁποῖα
διαλείπει.
τειχίον
δὲ
|
[36, 30] |
σύστημα
ἀνθρώπων
ὡρίσαντο·
~ἅμα
τε
|
οὐκ |
ἦν
ἴσως
πρέπον
οὐδὲ
πιθανὸν
|
[36, 60] |
ἡμῖν
δυνατὸν
ἐπᾶραι
τὸν
λόγον
|
οὐκ |
ὀκνήσαντες.
εἰ
δὲ
ἀτεχνῶς
ὑψηλόν |
[36, 30] |
καὶ
δὴ
καὶ
πατέρα
αὐτὸν
|
οὐκ |
ὀκνοῦσι
προσαγορεύειν
τινὲς
ἐν
ταῖς |