HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Discours Borysthénique (discours XXXVI) ; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 65 formes différentes pour 350 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, Par.

[36, 20]   ὡς περὶ πόλεως εἰρηκώς, ἀφραινούσης γε αὐτῆς. ὥσπερ γὰρ οὐδὲ ἄνθρωπος

[36, 10]   ἀκοῦσαι περὶ πόλεως. καὶ πρῶτόν γε, ἔφην, ὅ, τι ἐστὶν αὐτὸ

[36, 20]   τοὺς κρείττονας. οὐ μέντοι σπουδῆς γε, ἔφην, οὐδὲν ἀπολείψομεν. (ταῦτα δὲ

[36, 50]   βλαστοῖς ἐοικότα. καὶ μὴν τά γε ζῷα εὐχάριτα καὶ προσηνῆ ἰδεῖν

[36, 40]   κατὰ τὴν Ἀσίαν· τῷ δέ γε Ἡλίῳ ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται δὲ

[36, 20]   τοῦ Ὁμήρου φθέγγεται. (κἀγὼ σφόδρα γε ἥσθην τῇ ἁπλότητι τοῦ πρεσβύτου,

[36, 0]   οἰκεῖν τοῖς βαρβάροις ὅμως τήν γε Ἰλιάδα ὀλίγου πάντες ἴσασιν ἀπὸ

[36, 50]   ἁπάσης τῆς ὕλης ἐργάζοιτο. (εἶναί γε μὴν τὸ τοιοῦτο μὴ καθάπερ

[36, 40]   θυμοειδοῦς, ἐθέρμηνε τοὺς ἄλλους, σφοδρότερόν γε μὴν τὸν τελευταῖον· τήν τε

[36, 30]   οὔσης τοῦ παντός. ὥστε ταύτῃ γε οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί μοι ὀκνῆσαι

[36, 10]   καὶ σφόδρα αἰδούμεθα· ὡς ἄλλως γε οὐδεὶς ἂν ἠνέσχετο Βορυσθενιτῶν εἰς

[36, 20]   οἶνον πονηρὸν εἰσκομίζοντες καὶ τά γε παρ´ ἡμῶν οὐδὲν βελτίω τούτων

[36, 30]   πρὸς ταῖς εἰσόδοις εἰκὸς τό γε τοσοῦτον τῶν ἔνδοθεν αἰσθάνεσθαί τινος,

[36, 20]   εἰ γὰρ μηδενὸς ἄλλου, τῆς γε φωνῆς ξυνίεμεν ὑπὸ συνηθείας ὅτι

[36, 10]   γελάσας ἔφη, Ἀλλ´ οὐδὲ ἐπίσταμαι ἔγωγε τοῦ ἑτέρου ποιητοῦ τὸ ὄνομα,

[36, 40]   μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας, φαιδρύνεται δὲ ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον Ἡλίῳ· τὸ

[36, 30]   ζῴων θνητῶν καὶ ἀθανάτων, ἔτι δὲ ἀέρος καὶ γῆς καὶ ὕδατος

[36, 0]   Σαυροματῶν τοὺς μὲν ἀνῃρηκέναι, τοὺς δὲ αἰχμαλώτους εἰληφέναι. ἐσπουδάκει δὲ καὶ

[36, 20]   δεῦρο ἀφικνοῦνται ὀνόματι Ἕλληνες, τῇ δὲ ἀληθείᾳ βαρβαρώτεροι ἡμῶν, ἔμποροι καὶ

[36, 40]   μὲν ἰδίου ἕκαστον ὀνόματος· τὰ δὲ ἄλλα κατὰ πλῆθος ἀθρόα, διανενεμημένα

[36, 40]   σημεῖα, τὰ μὲν μηνοειδῆ, τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα δὲ ὑφ´ ἡμῶν

[36, 40]   μίαν ταύτην ἔχοντα κίνησιν, τὰ δὲ ἄλλους θεῖν δρόμους. τυγχάνειν δὲ

[36, 20]   τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ ὄντος, τῶν δὲ ἄλλων ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ μηδὲν

[36, 50]   ἑκάστου προστιθείη ἄλλοτε ἄλλῳ, τέλος δὲ ἅπαντας εἰς ἕνα τῶν τεττάρων

[36, 0]   παρὰ τοῖς πολίταις, οὐχ ἥκιστα δὲ ἀπὸ τοῦ κάλλους, καὶ εἶχε

[36, 60]   τὸν λόγον οὐκ ὀκνήσαντες. εἰ δὲ ἀτεχνῶς ὑψηλόν τε καὶ ἐξίτηλον

[36, 50]   ἡνιόχου καὶ δεσπότου ψυχήν, μᾶλλον δὲ αὐτὸ τὸ φρονοῦν καὶ τὸ

[36, 40]   ἐκ τοῦ πυρὸς ἀπαθῆ, φανέντα δὲ αὐτοῖς ἵλεων θαρρεῖν κελεῦσαι καὶ

[36, 20]   οὐδὲν βελτίω τούτων ἐξαγόμενοι. σὲ δὲ αὐτὸς ἡμῖν ὁ Ἀχιλλεὺς ἔοικε

[36, 0]   ἧττον ταύτῃ τῶν ποταμῶν. ἔστι δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλέον τέναγος

[36, 50]   τῆς τοῦ παντὸς τάξεως, λανθάνειν δὲ αὐτοὺς ὀρθῶς γιγνόμενα καὶ κατὰ

[36, 50]   ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς δὲ Ἀφροδίτης καὶ γενέσεως ἐπράϋνε καὶ

[36, 60]   οὐκ ἐμὲ ἄξιον αἰτιᾶσθαι, τὴν δὲ Βορυσθενιτῶν ἀξίωσιν, ὡς τότε ἐκεῖνοι

[36, 40]   τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν· τῷ δέ γε Ἡλίῳ ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται

[36, 40]   Κορίνθῳ χαράξαντα τῇ ὁπλῇ. ὁ δὲ δὴ τέταρτος εἰκάσαι πάντων ἀτοπώτατος,

[36, 10]   τῶν σκοπῶν οὐ προσέχοντας, τοὺς δὲ ἐζωγρήκασιν ἴσως· οὐ γάρ πω

[36, 20]   δὴ τὰ ἡμέτερα οὕτως. σὺ δὲ εἰ θέλεις πᾶσιν ἡμῖν χαρίσασθαι,

[36, 40]   δρόμου, αὐτοῦ Ζηνὸς ἱερόν· πτηνὸν δὲ εἶναι· τὴν δὲ χρόαν λαμπρόν,

[36, 20]   γε, ἔφην, οὐδὲν ἀπολείψομεν. (ταῦτα δὲ εἰπὼν πρὸς ἐκεῖνον οὐδὲν ἧττον

[36, 50]   ὁμοία Δήμητρος ἀτελεῖ χλόῃ, προελθοῦσα δὲ εἰς τὸ μέτρον ὥρας καὶ

[36, 40]   τρέφουσιν ἅρμα Νισαίων ἵππων· οἱ δέ εἰσι κάλλιστοι καὶ μέγιστοι τῶν

[36, 50]   καὶ μεθιστάντος τὴν ὕλην, αὐτῶν δὲ ἐκείνων γίγνεσθαι τὸ πάθος, ὥσπερ

[36, 10]   ἄλλον, ὥσπερ οἱ βάρβαροι. ὁ δὲ ἔμπειρος τῷ πυνθανομένῳ τί ἐστιν

[36, 10]   καὶ τὰ γένεια ἀφεικότες, εἷς δὲ ἐν αὐτοῖς μόνος ἐξυρημένος, καὶ

[36, 0]   τῇ Ἀχιλλέως καλουμένῃ ἵδρυνται, τὸν δὲ ἐν τῇ πόλει· ὥστε οὐδὲ

[36, 0]   ὃ συμπίπτουσιν οἱ ποταμοί. τὸ δὲ ἐντεῦθεν ἤδη λιμνάζουσι μέχρι θαλάττης

[36, 40]   ἀτεχνῶς ἐπιπίπτοντε καὶ ὠθουμένω· τὸν δὲ ἐξωτάτω {πρῶτον} ἀεὶ περὶ τὸν

[36, 30]   οὐδέν, ὡς ἔπος εἰπεῖν· ἀτεχνῶς δὲ ἔοικεν ὅμοιον εἶναι τοῖς ἔξω

[36, 10]   πραῧ ναι βουλόμενος αὐτόν, ἅμα δὲ ἐπί τι χρήσιμον ἀγαγεῖν, Παραιτοῦμαί

[36, 0]   ἐν τῷ κατ´ ἀντικρύ. (τοῦτο δέ ἐστι τῆς χώρας ὀξὺ καὶ

[36, 50]   ὅλου φθειρομένου τοῦ παντός. (πάλιν δὲ ἑτέραν τῆς τῶν τεττάρων κινήσεως

[36, 20]   ἀμύνεσθαι ὑπὲρ ἀνδρῶν φίλων, τὸ δὲ ἕτερον οὐκ ἂν οἶμαι ἐδυνάμην,

[36, 20]   πάνυ μὲν ἡδέως ὁρῶμεν, πάνυ δὲ ἡδέως ἀκούομεν ὅ, τι ἂν

[36, 40]   λαμπρόν, αὐγῆς τῆς καθαρωτάτης· τὸν δὲ Ἥλιον ἐν αὐτῷ καὶ τὴν

[36, 40]   ἐν ἀπαύστοις αἰῶνος περιόδοις. τοὺς δὲ Ἡλίου καὶ Σελήνης δρόμους, καθάπερ

[36, 50]   οὐ πολλῷ τινι χρόνῳ, δοκοῦντι δὲ ἡμῖν ἀπείρῳ πρὸς τὸν ἡμέτερον

[36, 10]   καὶ οὐδαμῇ πρέπον ἀνδράσιν. (ἐπεὶ δὲ ἡσυχία ἐγένετο, εἶπον ὅτι δοκοῦσί

[36, 40]   ἐπώνυμος, εὐήνιος καὶ μαλακός, πολὺ δὲ ἥττων κατά τε ῥώμην καὶ

[36, 40]   αὐτὸν ἐπιβαίνοντα τοῦ δίφρου. ~τὸ δὲ ἰσχυρὸν καὶ τέλειον ἅρμα τὸ

[36, 50]   θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν, νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς ἀπὸ τῆς

[36, 0]   πολεμικωτάτοις, ἀεὶ μὲν πολεμεῖται, πολλάκις δὲ καὶ ἑάλω· τὴν δὲ〉 τελευταίαν

[36, 60]   ἐν ταπεινοῖς τοῦτο πάθος· ἐχάρη δὲ καὶ ἐτέρφθη διαφερόντως ἥμενος Οὐλύμπῳ,

[36, 0]   περὶ τούτου εὐθὺς ἐπυνθανόμην. σχεδὸν δὲ καὶ πάντες οἱ Βορυσθενῖται περὶ

[36, 0]   τοὺς δὲ αἰχμαλώτους εἰληφέναι. ἐσπουδάκει δὲ καὶ περὶ λόγους καὶ φιλοσοφίαν,

[36, 10]   ἡμῶν ἐστιν, ὡς ὁρᾷς, ὁ δὲ καὶ σχεδόν τι μετὰ τοὺς

[36, 0]   ἔχων Ἰωνικὸν τοῦ εἴδους. ἐλέγετο δὲ καὶ τὰ πρὸς τὸν πόλεμον

[36, 0]   πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἐτῶν. εἷλον δὲ καὶ ταύτην Γέται καὶ τὰς

[36, 50]   φύσιν, ἡττηθέντα τοῦ κρείττονος. ὅμως δὲ καὶ ταύτην τὴν κίνησιν ἡνιοχήσει

[36, 50]   καὶ πᾶσαν εἴκουσαν εὐπετῶς. (ἐργασάμενος δὲ καὶ τελεώσας ἀπέδειξεν ἐξ ἀρχῆς

[36, 0]   ὥσπερ εἰώθασιν οἱ Βορυσθενῖται. χρῶνται δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἐσθῆτι μελαίνῃ

[36, 0]   ὡς ἐπὶ πλοῖα ἐπέχοντες. ταύτῃ δὲ καὶ τῶν ἁλῶν ἐστι τὸ

[36, 40]   καὶ τοῦτον τῷ ἅρματι, μένειν δὲ κατὰ χώραν χαλινὸν ἀδάμαντος ἐνδακόντα.

[36, 40]   φλογὸς σπινθῆρας ἰσχυροὺς διαθέοντας, ἰδίαν δὲ κίνησιν ἔχειν καθ´ αὑτά. καὶ

[36, 30]   τὴν εὐκοσμίαν τῆς διοικήσεως. (ὁ δὲ λόγος οὗτος ἔμβραχυ ἐσπούδακε ξυναρμόσαι

[36, 0]   πολλοῦ κατὰ στόμα εἰσπνέοντος. (τὸ δὲ λοιπὸν ᾐών ἐστιν ἑλώδης καὶ

[36, 20]   ὦσι φρόνιμοι καὶ σοφοί, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος διοικῆται κατὰ τὴν

[36, 10]   κύκλῳ καθίζοντο ἐπὶ βάθρων· τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἐφεστήκεσαν. ἦν γὰρ

[36, 20]   τὸ σὲ ἡμῖν ἀφικέσθαι. (τὸ δὲ λοιπὸν σχεδόν τι δεῦρο ἀφικνοῦνται

[36, 20]   καὶ φρονήσεως τῆς ἄκρας· τοῦ δὲ λοιποῦ πλήθους ὑπὸ τῆς κοινῆς

[36, 0]   ἱμάτιον τὴν χεῖρα ὑποστείλας. παρέζωστο δὲ μάχαιραν μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ

[36, 40]   πρῶτος εἰκότως πρώτας ἔλαχεν· δεύτερος δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἁπτόμενος αὐτοῦ καὶ

[36, 30]   Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος. (οἱ δὲ μετ´ ἐκείνους ὕστερον ἐπὶ σκηνὰς

[36, 0]   τὴν ἰσχὺν τῆς πόλεως. τὸ δὲ μεταξὺ συμπέφρακται κατ´ ἐκεῖνο ταῖς

[36, 10]   μὲν ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ μή, ἐᾶτε· οὕτως, ἔφην, καὶ

[36, 0]   τὴν ἰσχὺν τοῦ ῥοῦ· εἰ δὲ μή, ῥᾳδίως ἂν ἐφράττετο τοῦ

[36, 10]   ἑτέρου ποιητοῦ τὸ ὄνομα, οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ

[36, 40]   ἱερός, τοῦ δευτέρου βραδύτερος. τούτου δὲ μυθολογοῦσιν εἴδωλον οἱ ποιηταὶ γενέσθαι

[36, 30]   διατελοῦσιν ἐπιβουλεύοντες τῇ Σπάρτῃ. (ἕτερος δὲ μῦθος ἐν ἀπορρήτοις τελεταῖς ὑπὸ

[36, 50]   κρεῖττον καὶ ἐπιφανέστερον βλάστημα. ὁ δὲ ξύμπας οὐρανός τε καὶ κόσμος,

[36, 0]   Χερρόνησον οἰκοῦντες τὴν Ταυρικήν. ἐκδιδόασι δὲ οἱ ποταμοὶ εἰς θάλασσαν παρὰ

[36, 60]   ἐτέρφθη διαφερόντως ἥμενος Οὐλύμπῳ, ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ γηθοσύνῃ, ὅθ´

[36, 0]   παρίππευσεν ἡμᾶς ἔξωθεν προσελαύνων, παρελθὼν δὲ ὀλίγον κατέβη, καὶ τὸν ἵππον

[36, 50]   καὶ λαμπρότερον ἅτε νεώτερον. (ἀστράψας δὲ ὅλος οὐκ ἄτακτον οὐδὲ ῥυπαρὰν

[36, 10]   ὅ, τι ἐστὶ τοῦτο, λέγω δὲ ὁποῖόν τι καὶ καθ´ ὃ

[36, 10]   ἄλλως μὲν εἰώθασι λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν μέλλωσι μάχεσθαι {παρακελεύονται τοῖς

[36, 40]   πληγέντα ὑπὸ κρείττονος πυρός. (πάλιν δὲ ὅταν διὰ πλειόνων ἐτῶν ὁ

[36, 10]   τε καὶ ἐμίσουν ἅπαντες. ἐλέγετο δὲ οὐκ ἄλλως τοῦτο ἐπιτηδεύειν, ἀλλὰ

[36, 20]   μὴ συμβέβηκε νομίμῳ εἶναι. νόμιμος δὲ οὐκ ἂν εἴη ποτὲ ἄφρων

[36, 40]   ὅπως πτερωτός, ἐπώνυμος Ἑστίας. ὅμως δὲ οὐκ ἀποτρέπονται τῆς εἰκόνος, ἀλλὰ

[36, 40]   χώραν χαλινὸν ἀδάμαντος ἐνδακόντα. (συνερείδειν δὲ πανταχόθεν αὑτῷ τοῖς μέρεσι, καὶ

[36, 10]   Τυρταίου ἐν Λακεδαίμονι ἐλέγετο} εἰσὶ δὲ πάντες οὗτοι τυφλοὶ καὶ οὐχ

[36, 20]   καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἔχων, εἶπε δὲ πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε,

[36, 40]   δὲ ἄλλους θεῖν δρόμους. τυγχάνειν δὲ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ταῦτα μὲν

[36, 0]   οὐκ ἐχούσαις ὁποῖα διαλείπει. τειχίον δὲ παραβέβληται πάνυ ταπεινὸν καὶ ἀσθενές.

[36, 10]   δοκεῖ ἡμῖν ὀρθῶς λέγειν. (τὸ δὲ παρὸν σκεπτέον ἂν εἴη τὸ

[36, 10]   τὸ δὲ πρᾶγμ´ ἀγνοοῦσιν. (οἱ δὲ πεπαιδευμένοι τοῦτο φροντίζουσιν, ὅπως καὶ

[36, 50]   καὶ Διὸς εὐδαίμονα γάμον. (ὑγρὰν δὲ ποιήσας τὴν ὅλην οὐσίαν, ἓν

[36, 0]   εἶναι τοῦ Σαυροματῶν βασιλέως. (ἡ δὲ πόλις ἡ τῶν Βορυσθενιτῶν τὸ

[36, 40]   διατελοῦσιν ἀβλαβεῖς ὑπ´ ἀλλήλων. ἤδη δέ ποτε ἐν μήκει χρόνου καὶ

[36, 10]   φθέγγονται τοῦ πράγματος ἑκάστου, τὸ δὲ πρᾶγμ´ ἀγνοοῦσιν. (οἱ δὲ πεπαιδευμένοι

[36, 20]   καὶ τῆς ὀρθῆς διοικήσεως, ὅμως δὲ πρὸς τὸ παρὸν εὐπορήσομεν παράδειγμα

[36, 0]   τὸ μέγεθος τοῦ ποταμοῦ, κεῖται δὲ πρὸς τῷ Ὑπάνιδι ἥ τε

[36, 20]   ἐγὼ δύνωμαι κατ´ ἐμαυτόν· ἀνδράσι δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω, οὔτε

[36, 10]   οὕτω λέγουσιν οἱ ἑλληνίζοντες, ἐὰν δὲ πύθῃ τινὸς αὐτῶν ὅ, τι

[36, 0]   πάνυ ταπεινὸν καὶ ἀσθενές. τῶν δὲ πύργων εἰσί τινες πολὺ ἀφεστῶτες

[36, 40]   ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον Ἡλίῳ· τὸ δὲ σκιασθὲν ἐν τῇ περιφορᾷ τὴν

[36, 50]   πρὸ τῆς παντελοῦς φθορᾶς. ~ταῦτα δὲ σπανίως ξυμβαίνοντα δοκεῖν μὲν ἀνθρώποις

[36, 10]   τινὰ ποιητὴν ἢ Ὅμηρον. τοῦτον δὲ σχεδόν τι οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς

[36, 40]   οὕτως ὀνομάζουσιν ἀνθρώπους γόητας. ἐκεῖνοι δὲ τά τε ἄλλα δρῶσι κατὰ

[36, 0]   πολλάκις δὲ καὶ ἑάλω· τὴν δὲ〉 τελευταίαν καὶ μεγίστην ἅλωσιν οὐ

[36, 40]   τε ῥώμην καὶ τάχος. χροιὰν δὲ τῇ μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας,

[36, 50]   ἀληθινῷ περὶ νίκης ἐριζόντων· γίγνεσθαι δὲ τὴν νίκην καὶ τὸν στέφανον

[36, 30]   γιγνομένων τε καὶ ἀπογιγνομένων, ἔτι δὲ τὴν τάξιν καὶ τὴν εὐκοσμίαν

[36, 60]   τότε μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω δὲ τήν τε ὥραν καὶ τὸ

[36, 0]   κατασκευάσασθαι τὸν Ἑλληνικὸν τρόπον. (σημεῖον δὲ τῆς ἀναστάσεως ἥ τε φαυλότης

[36, 20]   ἔθος ἡμῖν τὸ πολύ· περὶ δὲ τῆς θείας εἴτε πόλεως εἴτε

[36, 40]   καὶ τὸν ἅπαντα κόσμον. (τοῦτο δὲ τὸ πάθος ἅπαξ Ἕλληνας μνημονεύοντάς

[36, 0]   ἐν λίμνῃ γίγνεται σταθερά. ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς φαίνεται ποταμός, καὶ

[36, 30]   καὶ τοῖς ποιηταῖς ἐνίοτε, λέγω δὲ τοῖς πάνυ ἀρχαίοις, φωνή τις

[36, 30]   εἶναι πρὸς ἐκεῖνο κρινόμενον, φανερὸν δὲ τοῖς πολλοῖς, ἅτε προδήλου γιγνομένης

[36, 40]   ᾄσματα βαρβαρικὸν ᾆσμα ἐπᾴδων· ὅμως δὲ τολμητέον. φασὶ τῶν ἵππων τὸν

[36, 20]   ἄλλο φῶς ἀποστρέφοιτο, πρὸς αὐτὸν δὲ τὸν ἥλιον ἀναβλέποι. (ἔχει μὲν

[36, 40]   γε Ἡλίῳ ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται δὲ τὸν μῦθον οὐχ ὥσπερ οἱ

[36, 50]   πυρώδη τρέπεται πυρὸς ἠπίου. μιχθεὶς δὲ τότε Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν τοῦ

[36, 60]   ἤδη γεγονότας καὶ παρόντας. τὴν δὲ τότε μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω

[36, 0]   ἐν πολλοῖς τόποις διεσπαρμένης. ἁλόντες δὲ τότε οἱ Βορυσθενῖται πάλιν συνῴκησαν,

[36, 40]   ὑπ´ ἀνθρώπων ὁρᾶσθαι σαφέστερον. τῆς δὲ τοῦ ξύμπαντος κινήσεως καὶ φορᾶς

[36, 10]   αὐτῶν, σπεύδοντες ἐγγυτέρω προσελθεῖν. (ὡς δὲ τοῦτο εἶπον, εὐθὺς ὥρμησαν ἅπαντες

[36, 10]   πρὸς τὴν πόλιν φεύγουσιν. (ἦν δὲ τῷ ὄντι ταῦτα οὕτως, καὶ

[36, 20]   νόμου, ἀξύνετοι ὄντες αὐτοῦ. ἐκ δὲ τῶν ἄλλων πανταχοῦ πασῶν σχεδὸν

[36, 0]   δασεῖα καλάμῳ καὶ δένδροις. φαίνεται δὲ τῶν δένδρων πολλὰ καὶ ἐν

[36, 10]   οὐκ ἐπίστασθε, ὡς λέγεις· πάνυ δὲ τῶν ἐνδόξων γέγονε ποιητῶν. ὥσπερ

[36, 20]   τοιοῦτον ὥρμων τῷ λόγῳ. μεταξὺ δὲ τῶν παρόντων εἷς ἐφθέγξατο εἰς

[36, 0]   τὴν ἄλλην στολὴν Σκυθικήν, ἄνωθεν δὲ τῶν ὤμων ἱμάτιον μικρὸν μέλαν,

[36, 30]   ἐξέφερον ἀτελῆ παραδείγματα ὀργίων· θαυμαζόμενοι δὲ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπεχείρουν αὐτοὶ

[36, 40]   μηνοειδῆ, τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα δὲ ὑφ´ ἡμῶν ὁρᾶσθαι συνεστραμμένα, καθάπερ

[36, 50]   γενόμενον τοῦ μεγίστου ἀγῶνος. στάντα δὲ ὑψηλὸν καὶ γαῦρον, χαρέντα τῇ

[36, 0]   μὲν οὐκέτι συνοικισθεισῶν πόλεων, τῶν δὲ φαύλως, καὶ τῶν πλείστων βαρβάρων

[36, 10]   Ὁμήρου ὥσπερ ἀπὸ ὀφθαλμίας. τὸν δὲ Φωκυλίδην ὑμεῖς μὲν οὐκ ἐπίστασθε,

[36, 40]   ἱερόν· πτηνὸν δὲ εἶναι· τὴν δὲ χρόαν λαμπρόν, αὐγῆς τῆς καθαρωτάτης·

[36, 20]   ταύτης φιλοσοφίας ἄπειροί ἐσμεν, Ὁμήρου δέ, ὡς οἶσθα, ἐρασταὶ καί τινες

[36, 0]   ὀνομασθέντων ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων. ἦν δὲ ὡς ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ὁ Καλλίστρατος,

[36, 20]   παρὰ πολλῶν ἀκοῦσαι· παρ´ ἡμῖν δὲ ὥσπερ τέρας τι τοῦτο πέφηνε

[36, 50]   φύσιν. εἶναι γὰρ αὐτὸν ἤδη τηνικάδε ἁπλῶς τὴν τοῦ ἡνιόχου καὶ

[36, 20]   βουλόμεθα, ἀλλά σε εὖ πράξαντα οἴκαδε κατελθεῖν τὴν ταχίστην. (νῦν οὖν

[36, 20]   εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἄγροικον μηδὲ βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον, ὅτι

[36, 50]   ὄλεθρον γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον μηδὲ μετέχειν τῆς τοῦ παντὸς τάξεως,

[36, 10]   ποιητοῦ τὸ ὄνομα, οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα

[36, 40]   οὐδεὶς ἄρα ὕμνησεν ἀξίως τῶν τῇδε οὔτε Ὅμηρος οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ

[36, 20]   πόλιν οὔτε τις γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν} οὔτε ποτὲ ὡς ἐσομένην

[36, 40]   προφανῆ ὁρᾶσθαι, ὥσπερ οἶμαι καὶ τῶνδε τῶν ἵππων ἐστὶ σημεῖα, τὰ

[36, 30]   τι τούτῳ παραπλήσιον τὸ πολιτευόμενον. (ὅδε μὲν οὖν ὁ τῶν φιλοσόφων

[36, 10]   τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει, καὶ τόδε Φωκυλίδου· πόλις ἐν σκοπέλῳ κατὰ

[36, 10]   πόλεως. Σκόπει, ἔφη, ἐπεὶ καὶ τούσδε ὁρᾷς πάντας ἐπιθυμοῦντας ἀκοῦσαί σου

[36, 20]   αὐτός τε ἀνεπτέρωμαι δαιμονίως καὶ τούσδε ὁρῶ πάντας ὀργῶντας πρὸς ἐκεῖνον

[36, 50]   πρότερον, ὑπ´ οὐδενὸς ἄλλου θνητῶν οὐδὲ ἀθανάτων, ἀλλ´ αὐτὸν ὑφ´ αὑτοῦ

[36, 0]   δὲ ἐν τῇ πόλει· ὥστε οὐδὲ ἀκούειν ὑπὲρ οὐδενὸς ἄλλου θέλουσιν

[36, 30]   Μουσῶν αὑτοὺς ὀνομάζουσιν, οὐ μύστας οὐδὲ ἄλλο σεμνὸν ὄνομα. (οὐκοῦν, ὡς

[36, 10]   Ὅμηρον. τοῦτον δὲ σχεδόν τι οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς ἀγνοεῖ. μόνου γὰρ

[36, 20]   ἀφραινούσης γε αὐτῆς. ὥσπερ γὰρ οὐδὲ ἄνθρωπος ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ μὴ

[36, 30]   ἄστοχον εἶναι τῶν ἱερῶν λόγων οὐδὲ ἄπο στόχου φθέγγεσθαι τὰ τοιαῦτα

[36, 20]   μακάρων κατ´ οὐρανόν, οὐδαμῶς ἀκίνητον οὐδὲ ἀργήν, ἀλλὰ σφοδρὰν οὖσαν καὶ

[36, 50]   νήπιος μὲν οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε

[36, 30]   ἂν βασιλεύεσθαι τὸ ὅλον ὁμολογοῖεν οὐδὲ βασιλεύεσθαι φήσαντες οὐκ ἂν πολιτεύεσθαι

[36, 20]   τινα χρόνον ἡγούμεθα ἔσεσθαι τοῦτον οὐδὲ βουλόμεθα, ἀλλά σε εὖ πράξαντα

[36, 10]   οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα ἡμεῖς ἄλλον τινὰ

[36, 30]   θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι τῆς

[36, 30]   φήσαντες οὐκ ἂν πολιτεύεσθαι φαῖεν οὐδὲ εἶναι πολιτείαν {βασιλικὴν} τοῦ παντός.

[36, 10]   καὶ ὃς γελάσας ἔφη, Ἀλλ´ οὐδὲ ἐπίσταμαι ἔγωγε τοῦ ἑτέρου ποιητοῦ

[36, 0]   ὑποδεχομένους οὐδὲ τῶν Σκυθῶν ἀξιούντων οὐδὲ ἐπισταμένων ἐμπόριον αὐτῶν κατασκευάσασθαι τὸν

[36, 30]   τὰ τοιαῦτα πολλάκις, οὐ μέντοι οὐδὲ μεμυῆσθαι καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ

[36, 30]   λεγομένη μὰ Δί´ οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ

[36, 30]   τοῦ παντός. ὥστε ταύτῃ γε οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί μοι ὀκνῆσαι ἂν

[36, 20]   τῶν ἀφρόνων καὶ ἀνόμων. οὔκουν οὐδὲ περὶ Νίνου εἴη ἂν ὁ

[36, 30]   τε οὐκ ἦν ἴσως πρέπον οὐδὲ πιθανὸν κυρίως εἰπόντας εἶναι τὸν

[36, 20]   μὴ πρόσεστι τὸ λογικόν, οὕτως οὐδὲ πόλις, ᾗ μὴ συμβέβηκε νομίμῳ

[36, 20]   ὑπὸ συνηθείας ὅτι οὐ σμικρὸν οὐδὲ πόρρω τοῦ Ὁμήρου φθέγγεται. (κἀγὼ

[36, 30]   τὰ ἄλλα τὰ τοιαῦτα παρασκευάζουσιν, οὐδέ ποτ´ ἔνδον παριοῦσιν. ὅθεν δὴ

[36, 0]   διαμένουσιν οὐ πρὸς τὸ μέγεθος οὐδὲ πρὸς τὴν ἰσχὺν τῆς πόλεως.

[36, 50]   (ἀστράψας δὲ ὅλος οὐκ ἄτακτον οὐδὲ ῥυπαρὰν ἀστραπήν, οἵαν χειμέριος ἐλαυνομένων

[36, 20]   οὔτε Ὁμήρῳ. οὐ γάρ τοι οὐδὲ τῷ Εὐρύτῳ φησὶ συνενεγκεῖν ὁ

[36, 20]   καὶ πράττειν τὰ τῶν πολιτῶν οὐδὲ τῷ κοινωνεῖν τοῦ νόμου, ἀξύνετοι

[36, 0]   οὐκ ἔχοντες ὁμοφώνους τοὺς ὑποδεχομένους οὐδὲ τῶν Σκυθῶν ἀξιούντων οὐδὲ ἐπισταμένων

[36, 30]   Λακωνικῆς νομοθεσίας εἰσηγούμενος, καθ´ ἣν οὐδὲ ὑπάρχει τοῖς Εἵλωσι γενέσθαι Σπαρτιάταις·

[36, 30]   φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ τυράννων τε καὶ δήμων

[36, 40]   πολλούς, ἀλλ´ ἀγνοεῖν τὸ μέγεθος τοῦδε τοῦ ἀγῶνος. (τὸ δὴ μετὰ

[36, 40]   ποικιλώτατος αὐτῷ τε Διὶ προσφιλέστατος, ὧδέ πως ὑμνούμενος ὑπ´ αὐτῶν, θυσίας

[36, 20]   φησὶ συνενεγκεῖν ὁ ποιητὴς ὅτι ἤριζε πρὸς τοὺς κρείττονας. οὐ μέντοι

[36, 10]   δὲ Φωκυλίδην ὑμεῖς μὲν οὐκ ἐπίστασθε, ὡς λέγεις· πάνυ δὲ τῶν

[36, 10]   κἀγὼ ἀγάμενος αὐτῶν τὴν προθυμίαν, Βούλεσθε, ἔφην, καθιζώμεθα ἰόντες ποι τῆς

[36, 10]   λαβόντες, ἐὰν μὲν ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ μή, ἐᾶτε· οὕτως,

[36, 30]   (ὁ δὲ λόγος οὗτος ἔμβραχυ ἐσπούδακε ξυναρμόσαι τῷ θείῳ τὸ ἀνθρώπειον

[36, 10]   γὰρ τοῦτο εἶναι μόνῳ ἀνθρώπῳ συμβέβηκε καὶ οὐδενὶ ἄλλῳ. ~οὕτως οὖν

[36, 20]   οὕτως οὐδὲ πόλις, ᾗ μὴ συμβέβηκε νομίμῳ εἶναι. νόμιμος δὲ οὐκ

[36, 20]   δὲ αὐτὸς ἡμῖν ὁ Ἀχιλλεὺς ἔοικε δεῦρο ἀπὸ τῆς νήσου διαπέμψαι,

[36, 50]   καθαρὰν καὶ ἀμιγῆ παντὸς σκοτεινοῦ, μετέβαλε ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς

[36, 20]   πρεσβύτου, καὶ γελάσας εἶπον, Ὦ φίλε Ἱεροσῶν, εἴ με ἐκέλευες χθὲς

[36, 20]   εἶπον, Ὦ φίλε Ἱεροσῶν, εἴ με ἐκέλευες χθὲς εἰσβεβληκότων ὑμῖν τῶν

[36, 20]   οὐ πολλοὶ Πλάτωνος· ὧν δὴ κἀμὲ ὁρᾷς ὄντα, ἀεί ποτε ἐντυγχάνοντα

[36, 60]   ἀτελῆ τὴν μαντείαν ποιεῖν, οὐκ ἐμὲ ἄξιον αἰτιᾶσθαι, τὴν δὲ Βορυσθενιτῶν

[36, 0]   ἐξῄεσαν ἔνδοθεν τῶν Βορυσθενιτῶν πρὸς ἐμέ, ὥσπερ εἰώθεσαν· ἔπειτα Καλλίστρατος ἐφ´

[36, 20]   δὲ πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἄγροικον μηδὲ βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ

[36, 10]   οὐ μάλα ἡδέως ἀποδεξάμενος, Ὦ ξένε, εἶπεν, ὅτι ἡμεῖς σε ἀγαπῶμεν

[36, 40]   προσπεσὸν ἄνωθεν, οἷα δὴ θυμοειδοῦς, ἐθέρμηνε τοὺς ἄλλους, σφοδρότερόν γε μὴν

[36, 20]   δὲ ὥσπερ τέρας τι τοῦτο πέφηνε τὸ σὲ ἡμῖν ἀφικέσθαι. (τὸ

[36, 10]   λέγεις· πάνυ δὲ τῶν ἐνδόξων γέγονε ποιητῶν. ὥσπερ οὖν ἐπειδάν τις

[36, 50]   μνησθεὶς δὲ Ἀφροδίτης καὶ γενέσεως ἐπράϋνε καὶ ἀνῆκεν αὑτόν, καὶ πολὺ

[36, 10]   τῆς φωνῆς, ὅτι μόνον φθεγξάμενος ἔτρεπε τοὺς Τρῶας, ταῦτα μᾶλλον ὠφελεῖ

[36, 20]   εἴτε διακοσμήσεως φίλον σοι καλεῖν, εἰπὲ ὅπῃ τε καὶ ὅπως ἔχει,

[36, 20]   αὐτῶν καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἔχων, εἶπε δὲ πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ

[36, 10]   ἀκροωμένοις; ἢ μᾶλλον ὑμῖν ἀκούειν συνέφερε περὶ τῶν τοῦ Ἀχιλλέως πηδήσεών

[36, 10]   Ὦ ξένε, εἶπεν, ὅτι ἡμεῖς σε ἀγαπῶμεν καὶ σφόδρα αἰδούμεθα· ὡς

[36, 20]   ἡμῶν οὐδὲν βελτίω τούτων ἐξαγόμενοι. σὲ δὲ αὐτὸς ἡμῖν ὁ Ἀχιλλεὺς

[36, 10]   ἐπί τι χρήσιμον ἀγαγεῖν, Παραιτοῦμαί σε, εἶπον, καθ´ Ὅμηρον συγγνώμην ἔχειν

[36, 20]   ἔσεσθαι τοῦτον οὐδὲ βουλόμεθα, ἀλλά σε εὖ πράξαντα οἴκαδε κατελθεῖν τὴν

[36, 20]   τέρας τι τοῦτο πέφηνε τὸ σὲ ἡμῖν ἀφικέσθαι. (τὸ δὲ λοιπὸν

[36, 20]   ἀπὸ τῆς νήσου διαπέμψαι, καί σε πάνυ μὲν ἡδέως ὁρῶμεν, πάνυ

[36, 50]   λαβὼν αὐγῆς ἀκηράτου φύσιν, εὐθὺς ἐπόθησε τὸν ἐξ ἀρχῆς βίον. ἔρωτα

[36, 50]   ἢ κέντρῳ ἁψάμενος· ὁ δ´ ἐσκίρτησε καὶ ἐταράχθη, παραχρῆμα εἰς δέον

[36, 60]   καὶ ἐτέρφθη διαφερόντως ἥμενος Οὐλύμπῳ, ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ γηθοσύνῃ,

[36, 40]   ἀγωνιάσας καὶ ταραχθείς, ἱδρῶτι πολλῷ κατέκλυσε τὸν αὐτὸν τοῦτον ἅτε ὁμόζυγα·

[36, 50]   σεβόμενοι τὸν μέγιστον θεὸν ἔργοις τε ἀγαθοῖς καὶ ῥήμασιν εὐφήμοις. (λειφθεὶς

[36, 40]   ἀνθρώπους γόητας. ἐκεῖνοι δὲ τά τε ἄλλα δρῶσι κατὰ λόγους ἱεροὺς

[36, 20]   λόγῳ τῆς θείας διοκήσεως, αὐτός τε ἀνεπτέρωμαι δαιμονίως καὶ τούσδε ὁρῶ

[36, 50]   καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων, ἁπάντων τε ἁπλῶς ζῴων καὶ φυτῶν, ὥρμησεν

[36, 50]   κίνησιν ἡνιοχήσει προσεικάζειν τολμῶσιν ἐλάσει τε ἅρματος, ἀτοπωτέρας δεόμενοι τῆς εἰκόνος·

[36, 40]   πατρὸς ἐπιστῆναι τῷ δίφρῳ, φερόμενόν τε ἀτάκτως πάντα καταφλέξαι ζῷα καὶ

[36, 50]   νεώτερα εὐθαλέστερα τῶν παλαιῶν ὅλα τε βλαστοῖς ἐοικότα. καὶ μὴν τά

[36, 0]   ὅτι μιᾶς ἦσαν πόλεως. ταῦτά τε δὴ οὖν σημεῖα ἐναργῆ τῆς

[36, 40]   γε μὴν τὸν τελευταῖον· τήν τε δὴ χαίτην περιέφλεξεν αὐτοῦ, ᾗ

[36, 40]   λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος αὐτῷ τε Διὶ προσφιλέστατος, ὧδέ πως ὑμνούμενος

[36, 40]   μέμφεσθαι τὴν Διὸς ἡνιόχησιν, τούς τε Ἡλίου δρόμους οὐκ ἐθέλοντας ψέγειν.

[36, 40]   πυρὸς ἄνωθεν πολλοῦ κατασκήψαντος συνεχῶς τε κάεσθαι. τὸν οὖν βασιλέα σὺν

[36, 40]   τέταρτος εἰκάσαι πάντων ἀτοπώτατος, στερεός τε καὶ ἀκίνητος, οὐχ ὅπως πτερωτός,

[36, 60]   ἐν θείῳ ῥυθμῷ τῆς εἰλικρινοῦς τε καὶ ἄκρας ἁρμονίας. (ὅθεν δὴ

[36, 30]   πού τις ἐπίπνοια θείας φύσεώς τε καὶ ἀληθείας, καθάπερ αὐγὴ πυρὸς

[36, 50]   πάθος, ὥσπερ ἐν ἀγῶνι μεγάλῳ τε καὶ ἀληθινῷ περὶ νίκης ἐριζόντων·

[36, 50]   τοῦ πρώτου καὶ κρατίστου τάχει τε καὶ ἀλκῇ καὶ τῇ ξυμπάσῃ

[36, 30]   πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ γιγνομένων τε καὶ ἀπογιγνομένων, ἔτι δὲ τὴν

[36, 60]   τῶν πρότερον, εἰ μὴ Μοῦσαί τε καὶ Ἀπόλλων ἐν θείῳ ῥυθμῷ

[36, 50]   συνετελέσθη, κοσμηθεὶς ὑπὸ τῆς σοφωτάτης τε καὶ ἀρίστης τέχνης, ἄρτι τῶν

[36, 30]   τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ τυράννων τε καὶ δήμων καὶ δεκαρχιῶν δὴ

[36, 10]   μόνος ἐξυρημένος, καὶ τοῦτον ἐλοιδόρουν τε καὶ ἐμίσουν ἅπαντες. ἐλέγετο δὲ

[36, 60]   ὀκνήσαντες. εἰ δὲ ἀτεχνῶς ὑψηλόν τε καὶ ἐξίτηλον ἀπέβη τὸ τοῦ

[36, 30]   πόλις· τὸ γὰρ αὐτὸ πόλιν τε καὶ ζῷον οὐκ ἂν οἶμαι

[36, 30]   εἰς πολλάς τινας μορφὰς φυτῶν τε καὶ ζῴων θνητῶν καὶ ἀθανάτων,

[36, 40]   δὴ τοῦ ξύμπαντος μίαν ἀγωγήν τε καὶ ἡνιόχησιν ὑπὸ τῆς ἄκρας

[36, 30]   ἐκ Μουσῶν καὶ κατείχοντο Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος. (οἱ δὲ μετ´

[36, 50]   οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν,

[36, 50]   βλάστημα. ὁ δὲ ξύμπας οὐρανός τε καὶ κόσμος, ὅτε πρῶτον συνετελέσθη,

[36, 40]   πρῶτον ἄνωθεν ἀπείρῳ διαφέρειν κάλλει τε καὶ μεγέθει καὶ ταχυτῆτι, ἅτε

[36, 40]   διηγεῖσθαι τοὺς Ἕλληνας ὑπὸ νεότητός τε καὶ μνήμης ἀσθενοῦς, καὶ {λέγουσι}

[36, 50]   μόνον τὰ κάλλιστα αὐτῶν, πῶλοί τε καὶ μόσχοι καὶ σκύλακες, ἀλλὰ

[36, 20]   θεῶν πρὸς ἀλλήλους κοινωνίαν, ἐάν τε καὶ ξύμπαν τὸ λογικὸν περιλάβῃ

[36, 10]   αὖθις γάρ ποτε ἐπαινεσόμεθα Ἀχιλλέα τε καὶ Ὅμηρον ὅσα δοκεῖ ἡμῖν

[36, 20]   ἀνεφερόμην τρόπον τινὰ ἀναμνησθεὶς Πλάτωνός τε καὶ Ὁμήρου. τὸ μὲν δὴ

[36, 20]   φίλον σοι καλεῖν, εἰπὲ ὅπῃ τε καὶ ὅπως ἔχει, ὡς δύνασαι

[36, 10]   περὶ τῶν τοῦ Ἀχιλλέως πηδήσεών τε καὶ ὀρούσεων καὶ τῆς φωνῆς,

[36, 20]   πολῖται ὄντες, οὐ τῷ φρονεῖν τε καὶ πράττειν τὰ τῶν πολιτῶν

[36, 30]   θεὸν τοῦτον ὑμνοῦσιν ὡς τέλειόν τε καὶ πρῶτον ἡνίοχον τοῦ τελειοτάτου

[36, 20]   καὶ πορευομένην, τῶν μὲν ἡγουμένων τε καὶ πρώτων θεῶν χωρὶς ἔριδος

[36, 40]   ἡνιόχησιν ὑπὸ τῆς ἄκρας ἐμπειρίας τε καὶ ῥώμης γιγνομένην ἀεί, καὶ

[36, 40]   πως ὑμνούμενος ὑπ´ αὐτῶν, θυσίας τε καὶ τιμὰς ἅτε πρῶτος εἰκότως

[36, 20]   πανταχοῦ πασῶν σχεδὸν ἁπλῶς ἡμαρτημένων τε καὶ φαύλων πρὸς τὴν ἄκραν

[36, 40]   ἂν φαινοίμην ἄτοπος παρὰ Ἑλληνικά τε καὶ χαρίεντα ᾄσματα βαρβαρικὸν ᾆσμα

[36, 40]   τὸν τόπον τοῦ θεοῦ. (συγγίγνεσθαί τε μετὰ ταῦτα οὐχ ἅπασιν, ἀλλὰ

[36, 20]   ἀλλὰ χορείαν εὐδαίμονα χορευόντων μετά τε νοῦ καὶ φρονήσεως τῆς ἄκρας·

[36, 0]   δὲ πρὸς τῷ Ὑπάνιδι ἥ τε νῦν καὶ ἡ πρότερον οὕτως

[36, 30]   εἶπον, σύστημα ἀνθρώπων ὡρίσαντο· ~ἅμα τε οὐκ ἦν ἴσως πρέπον οὐδὲ

[36, 30]   ὄνομα. (οὐκοῦν, ὡς ἔφην, τούς τε πλησίον ἀναστρεφομένους τελετῆς τινος πρὸς

[36, 10]   ὄντι ταῦτα οὕτως, καὶ αἵ τε πύλαι συγκέκλειντο καὶ τὸ σημεῖον

[36, 40]   μαλακός, πολὺ δὲ ἥττων κατά τε ῥώμην καὶ τάχος. χροιὰν δὲ

[36, 30]   κατὰ ταὐτὰ πάντων ἐξηγουμένων ζευγνυμένους τε τοὺς ἵππους καὶ τὸν Ἥλιον

[36, 50]   καὶ ἀρχῆς καὶ ὁμονοίας τῆς τε τῶν τριῶν φύσεων καὶ ἡλίου

[36, 0]   (σημεῖον δὲ τῆς ἀναστάσεως ἥ τε φαυλότης τῶν οἰκοδομημάτων καὶ τὸ

[36, 60]   τοῦ κόσμου, λέγω δὲ τήν τε ὥραν καὶ τὸ κάλλος ἀεὶ

[36, 50]   γαῦρον, χαρέντα τῇ νίκῃ, τόπον τε ὡς πλεῖστον καταλαβεῖν καὶ μείζονος

[36, 0]   συνεχεῖς ἁλώσεις καὶ τοὺς πολέμους. ἅτε γὰρ ἐν μέσοις οἰκοῦσα τοῖς

[36, 0]   πολλὰ μέρη γεγόνασι τῆς Ἑλλάδος, ἅτε ἐν πολλοῖς τόποις διεσπαρμένης. ἁλόντες

[36, 40]   τε καὶ μεγέθει καὶ ταχυτῆτι, ἅτε ἔξωθεν περιτρέχοντα τὸ μήκιστον τοῦ

[36, 50]   ἀρχῆς πολὺ κρείττω καὶ λαμπρότερον ἅτε νεώτερον. (ἀστράψας δὲ ὅλος οὐκ

[36, 40]   πολλῷ κατέκλυσε τὸν αὐτὸν τοῦτον ἅτε ὁμόζυγα· πειρᾶται δὴ τῆς ἐναντίας

[36, 10]   μακροτέραν αὐτοῖς γενέσθαι τὴν φυγήν, ἅτε οὐ πρὸς τὴν πόλιν φεύγουσιν.

[36, 0]   εἰσπλέοντες ἀναστάτου τῆς πόλεως γενομένης, ἅτε οὐκ ἔχοντες ὁμοφώνους τοὺς ὑποδεχομένους

[36, 50]   ἐξαίρετον εἶναι Διός. τοῦτον γάρ, ἅτε πάντων ἀλκιμώτατον καὶ φύσει διάπυρον,

[36, 30]   κρινόμενον, φανερὸν δὲ τοῖς πολλοῖς, ἅτε προδήλου γιγνομένης τῆς φορᾶς. ὅθεν

[36, 40]   αὐτῶν, θυσίας τε καὶ τιμὰς ἅτε πρῶτος εἰκότως πρώτας ἔλαχεν· δεύτερος

[36, 10]   ὄνομα αὐτοῦ καθ´ ἕκαστον διανόημα, ἅτε σπουδαῖον καὶ πολλοῦ ἄξιον ἡγούμενος,

[36, 20]   ἡττᾶσθαι θέμις οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων ἅτε φίλων οὔτε ὑπὸ ἄλλων κρειττόνων,

[36, 10]   ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ μή, ἐᾶτε· οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς τοῦ

[36, 10]   αὐτόν, Πότερόν σοι δοκεῖ, ὦ Καλλίστρατε, ἀμείνων ποιητὴς Ὅμηρος ἢ Φωκυλίδης;

[36, 10]   πρότερον παρα〉 γεγονώς, οὐκ εὐθὺς ἠτιμάσατε αὐτόν, ἀλλὰ πρότερον γευσάμενοι τοῦ

[36, 10]   γνῶναι σαφῶς· οὕτω γὰρ ἂν εἴητε ἅμα ᾐσθημένοι καὶ ὁποῖόν τί

[36, 20]   δὲ τῆς θείας εἴτε πόλεως εἴτε διακοσμήσεως φίλον σοι καλεῖν, εἰπὲ

[36, 20]   δὴ ταύτην καθαρῶς εὐδαίμονα πολιτείαν εἴτε καὶ πόλιν χρὴ καλεῖν, τὴν

[36, 20]   πολύ· περὶ δὲ τῆς θείας εἴτε πόλεως εἴτε διακοσμήσεως φίλον σοι

[36, 40]   ὁμοίως πρὸς αὐτὸν ἐγκλίνειν, ἀτεχνῶς ἐπιπίπτοντε καὶ ὠθουμένω· τὸν δὲ ἐξωτάτω

[36, 60]   ἀκμάζων εὐθὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς. ~ὅτε δὴ καὶ ὁ δημιουργὸς αὐτοῦ

[36, 50]   λειφθέντος, ἀλλὰ πάσης ἐπικρατούσης μανότητος, ὅτε κάλλιστος γίγνεται, τὴν καθαρωτάτην λαβὼν

[36, 50]   ξύμπας οὐρανός τε καὶ κόσμος, ὅτε πρῶτον συνετελέσθη, κοσμηθεὶς ὑπὸ τῆς

[36, 30]   πυρὸς ὑπερφανέντος, καὶ τοῖς ποιηταῖς ἐνίοτε, λέγω δὲ τοῖς πάνυ ἀρχαίοις,

[36, 50]   καὶ περιξύων ἀφ´ ἑκάστου προστιθείη ἄλλοτε ἄλλῳ, τέλος δὲ ἅπαντας εἰς

[36, 20]   νόμιμος δὲ οὐκ ἂν εἴη ποτὲ ἄφρων καὶ ἄκοσμος οὖσα. (ἴσως

[36, 40]   ἀβλαβεῖς ὑπ´ ἀλλήλων. ἤδη δέ ποτε ἐν μήκει χρόνου καὶ πολλαῖς

[36, 20]   δὴ κἀμὲ ὁρᾷς ὄντα, ἀεί ποτε ἐντυγχάνοντα τοῖς ἐκείνου ὅπως ἂν

[36, 10]   κακὸν νῦν εἴρηται“ αὖθις γάρ ποτε ἐπαινεσόμεθα Ἀχιλλέα τε καὶ Ὅμηρον

[36, 20]   γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν} οὔτε ποτὲ ὡς ἐσομένην ὕστερον ἄξιον διανοηθῆναι,

[36, 0]   ἐπιδημῶν ἐν Βορυσθένει τὸ θέρος, ὁπότε εἰσέπλευσα μετὰ τὴν φυγήν, βουλόμενος

[36, 50]   πνεῦμα τὸ πλάττον καὶ δημιουργοῦν, τότε δὴ μάλιστα προσεοικὼς τῇ τῶν

[36, 60]   τὴν δὲ Βορυσθενιτῶν ἀξίωσιν, ὡς τότε ἐκεῖνοι λέγειν προσέταξαν.

[36, 50]   τρέπεται πυρὸς ἠπίου. μιχθεὶς δὲ τότε Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν τοῦ τελειοτάτου

[36, 50]   μὲν γὰρ ἀνθρώπου φύσις νηπία τότε καὶ ὑδαρὴς ὁμοία Δήμητρος ἀτελεῖ

[36, 60]   γεγονότας καὶ παρόντας. τὴν δὲ τότε μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω δὲ

[36, 0]   πολλοῖς τόποις διεσπαρμένης. ἁλόντες δὲ τότε οἱ Βορυσθενῖται πάλιν συνῴκησαν, ἐθελόντων

[36, 40]   ἀσθενοῦς, καὶ {λέγουσι} Δευκαλίωνα βασιλεύοντα τότε σφίσιν ἀρκέσαι πρὸ τῆς παντελοῦς

[36, 50]   καταλαβεῖν καὶ μείζονος χώρας δεηθῆναι τότε ὑπὸ ῥώμης καὶ μένους. (κατὰ

[36, 30]   ποιητῶν τῶν ἀνατολὰς καὶ δύσεις ἑκάστοτε λεγόντων κατὰ ταὐτὰ πάντων ἐξηγουμένων

[36, 10]   τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν ἐπιδεικνύμενος· ὥστε εἶδεν ἄν τις ἐπ´ ἐκείνου

[36, 0]   καὶ περὶ λόγους καὶ φιλοσοφίαν, ὥστε καὶ ἐκπλεῦσαι σὺν ἐμοὶ ἐπεθύμει.

[36, 10]   ἡ ποίησις καὶ πέρας λαμβάνει. ὥστε καὶ προστίθησι τὸ ὄνομα αὐτοῦ

[36, 0]   τοὺς ἔρωτας τοὺς τῶν ἀρρένων· ὥστε κινδυνεύουσιν ἀναπείθειν καὶ τῶν βαρβάρων

[36, 0]   πολὺ ἀφεστῶτες τοῦ νῦν οἰκουμένου, ὥστε μηδ´ εἰκάσαι ὅτι μιᾶς ἦσαν

[36, 10]   φιλήκοοι καὶ τῷ τρόπῳ Ἕλληνες, ὥστε μικροῦ δεῖν ἅπαντες παρῆσαν ἐν

[36, 0]   τὸν δὲ ἐν τῇ πόλει· ὥστε οὐδὲ ἀκούειν ὑπὲρ οὐδενὸς ἄλλου

[36, 30]   καὶ συστάσεως οὔσης τοῦ παντός. ὥστε ταύτῃ γε οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί

[36, 20]   θεῶν χωρὶς ἔριδος καὶ ἥττης· οὔτε γὰρ ἐρίζειν θεοὺς οὔτε ἡττᾶσθαι

[36, 40]   ἀξίως τῶν τῇδε οὔτε Ὅμηρος οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ Ζωροάστρης καὶ μάγων

[36, 20]   ἥττης· οὔτε γὰρ ἐρίζειν θεοὺς οὔτε ἡττᾶσθαι θέμις οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων

[36, 40]   ἄρα ὕμνησεν ἀξίως τῶν τῇδε οὔτε Ὅμηρος οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ Ζωροάστρης

[36, 20]   ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω, οὔτε Πλάτωνι οὔτε Ὁμήρῳ. οὐ γάρ τοι οὐδὲ

[36, 20]   δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω, οὔτε Πλάτωνι οὔτε Ὁμήρῳ. οὐ γάρ

[36, 20]   τις γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν} οὔτε ποτὲ ὡς ἐσομένην ὕστερον ἄξιον

[36, 20]   γὰρ ἐξ ἁπάντων ἀγαθῶν πόλιν οὔτε τις γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν}

[36, 60]   ἀνθρώπων διανοηθῆναι καὶ εἰπεῖν ἀξίως οὔτε τῶν νῦν οὔτε τῶν πρότερον,

[36, 60]   εἰπεῖν ἀξίως οὔτε τῶν νῦν οὔτε τῶν πρότερον, εἰ μὴ Μοῦσαί

[36, 20]   ἐρίζειν θεοὺς οὔτε ἡττᾶσθαι θέμις οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων ἅτε φίλων οὔτε

[36, 20]   οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων ἅτε φίλων οὔτε ὑπὸ ἄλλων κρειττόνων, ἀλλὰ πράττειν

[36, 0]   μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας εἶχε καὶ τὴν ἄλλην στολὴν Σκυθικήν,

[36, 0]   δὲ ἀπὸ τοῦ κάλλους, καὶ εἶχε πολλοὺς ἐραστάς. πάνυ γὰρ δὴ

[36, 20]   ἀποφαινομένων πόλιν· ἐναντίον γὰρ ἂν ὑπῆρχε τοῦτο τῷ λόγῳ τῷ περὶ

Discours, Par.
[36, 20]	ὡς περὶ πόλεως εἰρηκώς, ἀφραινούσης	γε	αὐτῆς. ὥσπερ γὰρ οὐδὲ ἄνθρωπος
[36, 10]	ἀκοῦσαι περὶ πόλεως. καὶ πρῶτόν	γε,	ἔφην, ὅ, τι ἐστὶν αὐτὸ
[36, 20]	τοὺς κρείττονας. οὐ μέντοι σπουδῆς	γε,	ἔφην, οὐδὲν ἀπολείψομεν. (ταῦτα δὲ
[36, 50]	βλαστοῖς ἐοικότα. καὶ μὴν τά	γε	ζῷα εὐχάριτα καὶ προσηνῆ ἰδεῖν
[36, 40]	κατὰ τὴν Ἀσίαν· τῷ δέ	γε	Ἡλίῳ ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται δὲ
[36, 20]	τοῦ Ὁμήρου φθέγγεται. (κἀγὼ σφόδρα	γε	ἥσθην τῇ ἁπλότητι τοῦ πρεσβύτου,
[36, 0]	οἰκεῖν τοῖς βαρβάροις ὅμως τήν	γε	Ἰλιάδα ὀλίγου πάντες ἴσασιν ἀπὸ
[36, 50]	ἁπάσης τῆς ὕλης ἐργάζοιτο. (εἶναί	γε	μὴν τὸ τοιοῦτο μὴ καθάπερ
[36, 40]	θυμοειδοῦς, ἐθέρμηνε τοὺς ἄλλους, σφοδρότερόν	γε	μὴν τὸν τελευταῖον· τήν τε
[36, 30]	οὔσης τοῦ παντός. ὥστε ταύτῃ	γε	οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί μοι ὀκνῆσαι
[36, 10]	καὶ σφόδρα αἰδούμεθα· ὡς ἄλλως	γε	οὐδεὶς ἂν ἠνέσχετο Βορυσθενιτῶν εἰς
[36, 20]	οἶνον πονηρὸν εἰσκομίζοντες καὶ τά	γε	παρ´ ἡμῶν οὐδὲν βελτίω τούτων
[36, 30]	πρὸς ταῖς εἰσόδοις εἰκὸς τό	γε	τοσοῦτον τῶν ἔνδοθεν αἰσθάνεσθαί τινος,
[36, 20]	εἰ γὰρ μηδενὸς ἄλλου, τῆς	γε	φωνῆς ξυνίεμεν ὑπὸ συνηθείας ὅτι
[36, 10]	γελάσας ἔφη, Ἀλλ´ οὐδὲ ἐπίσταμαι	ἔγωγε	τοῦ ἑτέρου ποιητοῦ τὸ ὄνομα,
[36, 40]	μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας, φαιδρύνεται	δὲ	ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον Ἡλίῳ· τὸ
[36, 30]	ζῴων θνητῶν καὶ ἀθανάτων, ἔτι	δὲ	ἀέρος καὶ γῆς καὶ ὕδατος
[36, 0]	Σαυροματῶν τοὺς μὲν ἀνῃρηκέναι, τοὺς	δὲ	αἰχμαλώτους εἰληφέναι. ἐσπουδάκει δὲ καὶ
[36, 20]	δεῦρο ἀφικνοῦνται ὀνόματι Ἕλληνες, τῇ	δὲ	ἀληθείᾳ βαρβαρώτεροι ἡμῶν, ἔμποροι καὶ
[36, 40]	μὲν ἰδίου ἕκαστον ὀνόματος· τὰ	δὲ	ἄλλα κατὰ πλῆθος ἀθρόα, διανενεμημένα
[36, 40]	σημεῖα, τὰ μὲν μηνοειδῆ, τὰ	δὲ	ἀλλοῖα. (ταῦτα δὲ ὑφ´ ἡμῶν
[36, 40]	μίαν ταύτην ἔχοντα κίνησιν, τὰ	δὲ	ἄλλους θεῖν δρόμους. τυγχάνειν δὲ
[36, 20]	τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ ὄντος, τῶν	δὲ	ἄλλων ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ μηδὲν
[36, 50]	ἑκάστου προστιθείη ἄλλοτε ἄλλῳ, τέλος	δὲ	ἅπαντας εἰς ἕνα τῶν τεττάρων
[36, 0]	παρὰ τοῖς πολίταις, οὐχ ἥκιστα	δὲ	ἀπὸ τοῦ κάλλους, καὶ εἶχε
[36, 60]	τὸν λόγον οὐκ ὀκνήσαντες. εἰ	δὲ	ἀτεχνῶς ὑψηλόν τε καὶ ἐξίτηλον
[36, 50]	ἡνιόχου καὶ δεσπότου ψυχήν, μᾶλλον	δὲ	αὐτὸ τὸ φρονοῦν καὶ τὸ
[36, 40]	ἐκ τοῦ πυρὸς ἀπαθῆ, φανέντα	δὲ	αὐτοῖς ἵλεων θαρρεῖν κελεῦσαι καὶ
[36, 20]	οὐδὲν βελτίω τούτων ἐξαγόμενοι. σὲ	δὲ	αὐτὸς ἡμῖν ὁ Ἀχιλλεὺς ἔοικε
[36, 0]	ἧττον ταύτῃ τῶν ποταμῶν. ἔστι	δὲ	αὐτοῦ τὸ μὲν πλέον τέναγος
[36, 50]	τῆς τοῦ παντὸς τάξεως, λανθάνειν	δὲ	αὐτοὺς ὀρθῶς γιγνόμενα καὶ κατὰ
[36, 50]	ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς	δὲ	Ἀφροδίτης καὶ γενέσεως ἐπράϋνε καὶ
[36, 60]	οὐκ ἐμὲ ἄξιον αἰτιᾶσθαι, τὴν	δὲ	Βορυσθενιτῶν ἀξίωσιν, ὡς τότε ἐκεῖνοι
[36, 40]	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν· τῷ	δέ	γε Ἡλίῳ ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται
[36, 40]	Κορίνθῳ χαράξαντα τῇ ὁπλῇ. ὁ	δὲ	δὴ τέταρτος εἰκάσαι πάντων ἀτοπώτατος,
[36, 10]	τῶν σκοπῶν οὐ προσέχοντας, τοὺς	δὲ	ἐζωγρήκασιν ἴσως· οὐ γάρ πω
[36, 20]	δὴ τὰ ἡμέτερα οὕτως. σὺ	δὲ	εἰ θέλεις πᾶσιν ἡμῖν χαρίσασθαι,
[36, 40]	δρόμου, αὐτοῦ Ζηνὸς ἱερόν· πτηνὸν	δὲ	εἶναι· τὴν δὲ χρόαν λαμπρόν,
[36, 20]	γε, ἔφην, οὐδὲν ἀπολείψομεν. (ταῦτα	δὲ	εἰπὼν πρὸς ἐκεῖνον οὐδὲν ἧττον
[36, 50]	ὁμοία Δήμητρος ἀτελεῖ χλόῃ, προελθοῦσα	δὲ	εἰς τὸ μέτρον ὥρας καὶ
[36, 40]	τρέφουσιν ἅρμα Νισαίων ἵππων· οἱ	δέ	εἰσι κάλλιστοι καὶ μέγιστοι τῶν
[36, 50]	καὶ μεθιστάντος τὴν ὕλην, αὐτῶν	δὲ	ἐκείνων γίγνεσθαι τὸ πάθος, ὥσπερ
[36, 10]	ἄλλον, ὥσπερ οἱ βάρβαροι. ὁ	δὲ	ἔμπειρος τῷ πυνθανομένῳ τί ἐστιν
[36, 10]	καὶ τὰ γένεια ἀφεικότες, εἷς	δὲ	ἐν αὐτοῖς μόνος ἐξυρημένος, καὶ
[36, 0]	τῇ Ἀχιλλέως καλουμένῃ ἵδρυνται, τὸν	δὲ	ἐν τῇ πόλει· ὥστε οὐδὲ
[36, 0]	ὃ συμπίπτουσιν οἱ ποταμοί. τὸ	δὲ	ἐντεῦθεν ἤδη λιμνάζουσι μέχρι θαλάττης
[36, 40]	ἀτεχνῶς ἐπιπίπτοντε καὶ ὠθουμένω· τὸν	δὲ	ἐξωτάτω {πρῶτον} ἀεὶ περὶ τὸν
[36, 30]	οὐδέν, ὡς ἔπος εἰπεῖν· ἀτεχνῶς	δὲ	ἔοικεν ὅμοιον εἶναι τοῖς ἔξω
[36, 10]	πραῧ ναι βουλόμενος αὐτόν, ἅμα	δὲ	ἐπί τι χρήσιμον ἀγαγεῖν, Παραιτοῦμαί
[36, 0]	ἐν τῷ κατ´ ἀντικρύ. (τοῦτο	δέ	ἐστι τῆς χώρας ὀξὺ καὶ
[36, 50]	ὅλου φθειρομένου τοῦ παντός. (πάλιν	δὲ	ἑτέραν τῆς τῶν τεττάρων κινήσεως
[36, 20]	ἀμύνεσθαι ὑπὲρ ἀνδρῶν φίλων, τὸ	δὲ	ἕτερον οὐκ ἂν οἶμαι ἐδυνάμην,
[36, 20]	πάνυ μὲν ἡδέως ὁρῶμεν, πάνυ	δὲ	ἡδέως ἀκούομεν ὅ, τι ἂν
[36, 40]	λαμπρόν, αὐγῆς τῆς καθαρωτάτης· τὸν	δὲ	Ἥλιον ἐν αὐτῷ καὶ τὴν
[36, 40]	ἐν ἀπαύστοις αἰῶνος περιόδοις. τοὺς	δὲ	Ἡλίου καὶ Σελήνης δρόμους, καθάπερ
[36, 50]	οὐ πολλῷ τινι χρόνῳ, δοκοῦντι	δὲ	ἡμῖν ἀπείρῳ πρὸς τὸν ἡμέτερον
[36, 10]	καὶ οὐδαμῇ πρέπον ἀνδράσιν. (ἐπεὶ	δὲ	ἡσυχία ἐγένετο, εἶπον ὅτι δοκοῦσί
[36, 40]	ἐπώνυμος, εὐήνιος καὶ μαλακός, πολὺ	δὲ	ἥττων κατά τε ῥώμην καὶ
[36, 40]	αὐτὸν ἐπιβαίνοντα τοῦ δίφρου. ~τὸ	δὲ	ἰσχυρὸν καὶ τέλειον ἅρμα τὸ
[36, 50]	θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν, νέος	δὲ	καὶ ἀκμάζων εὐθὺς ἀπὸ τῆς
[36, 0]	πολεμικωτάτοις, ἀεὶ μὲν πολεμεῖται, πολλάκις	δὲ	καὶ ἑάλω· τὴν δὲ〉 τελευταίαν
[36, 60]	ἐν ταπεινοῖς τοῦτο πάθος· ἐχάρη	δὲ	καὶ ἐτέρφθη διαφερόντως ἥμενος Οὐλύμπῳ,
[36, 0]	περὶ τούτου εὐθὺς ἐπυνθανόμην. σχεδὸν	δὲ	καὶ πάντες οἱ Βορυσθενῖται περὶ
[36, 0]	τοὺς δὲ αἰχμαλώτους εἰληφέναι. ἐσπουδάκει	δὲ	καὶ περὶ λόγους καὶ φιλοσοφίαν,
[36, 10]	ἡμῶν ἐστιν, ὡς ὁρᾷς, ὁ	δὲ	καὶ σχεδόν τι μετὰ τοὺς
[36, 0]	ἔχων Ἰωνικὸν τοῦ εἴδους. ἐλέγετο	δὲ	καὶ τὰ πρὸς τὸν πόλεμον
[36, 0]	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἐτῶν. εἷλον	δὲ	καὶ ταύτην Γέται καὶ τὰς
[36, 50]	φύσιν, ἡττηθέντα τοῦ κρείττονος. ὅμως	δὲ	καὶ ταύτην τὴν κίνησιν ἡνιοχήσει
[36, 50]	καὶ πᾶσαν εἴκουσαν εὐπετῶς. (ἐργασάμενος	δὲ	καὶ τελεώσας ἀπέδειξεν ἐξ ἀρχῆς
[36, 0]	ὥσπερ εἰώθασιν οἱ Βορυσθενῖται. χρῶνται	δὲ	καὶ τῇ ἄλλῃ ἐσθῆτι μελαίνῃ
[36, 0]	ὡς ἐπὶ πλοῖα ἐπέχοντες. ταύτῃ	δὲ	καὶ τῶν ἁλῶν ἐστι τὸ
[36, 40]	καὶ τοῦτον τῷ ἅρματι, μένειν	δὲ	κατὰ χώραν χαλινὸν ἀδάμαντος ἐνδακόντα.
[36, 40]	φλογὸς σπινθῆρας ἰσχυροὺς διαθέοντας, ἰδίαν	δὲ	κίνησιν ἔχειν καθ´ αὑτά. καὶ
[36, 30]	τὴν εὐκοσμίαν τῆς διοικήσεως. (ὁ	δὲ	λόγος οὗτος ἔμβραχυ ἐσπούδακε ξυναρμόσαι
[36, 0]	πολλοῦ κατὰ στόμα εἰσπνέοντος. (τὸ	δὲ	λοιπὸν ᾐών ἐστιν ἑλώδης καὶ
[36, 20]	ὦσι φρόνιμοι καὶ σοφοί, τὸ	δὲ	λοιπὸν πλῆθος διοικῆται κατὰ τὴν
[36, 10]	κύκλῳ καθίζοντο ἐπὶ βάθρων· τὸ	δὲ	λοιπὸν πλῆθος ἐφεστήκεσαν. ἦν γὰρ
[36, 20]	τὸ σὲ ἡμῖν ἀφικέσθαι. (τὸ	δὲ	λοιπὸν σχεδόν τι δεῦρο ἀφικνοῦνται
[36, 20]	καὶ φρονήσεως τῆς ἄκρας· τοῦ	δὲ	λοιποῦ πλήθους ὑπὸ τῆς κοινῆς
[36, 0]	ἱμάτιον τὴν χεῖρα ὑποστείλας. παρέζωστο	δὲ	μάχαιραν μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ
[36, 40]	πρῶτος εἰκότως πρώτας ἔλαχεν· δεύτερος	δὲ	μετ´ ἐκεῖνον ἁπτόμενος αὐτοῦ καὶ
[36, 30]	Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος. (οἱ	δὲ	μετ´ ἐκείνους ὕστερον ἐπὶ σκηνὰς
[36, 0]	τὴν ἰσχὺν τῆς πόλεως. τὸ	δὲ	μεταξὺ συμπέφρακται κατ´ ἐκεῖνο ταῖς
[36, 10]	μὲν ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ	δὲ	μή, ἐᾶτε· οὕτως, ἔφην, καὶ
[36, 0]	τὴν ἰσχὺν τοῦ ῥοῦ· εἰ	δὲ	μή, ῥᾳδίως ἂν ἐφράττετο τοῦ
[36, 10]	ἑτέρου ποιητοῦ τὸ ὄνομα, οἶμαι	δὲ	μηδὲ τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ
[36, 40]	ἱερός, τοῦ δευτέρου βραδύτερος. τούτου	δὲ	μυθολογοῦσιν εἴδωλον οἱ ποιηταὶ γενέσθαι
[36, 30]	διατελοῦσιν ἐπιβουλεύοντες τῇ Σπάρτῃ. (ἕτερος	δὲ	μῦθος ἐν ἀπορρήτοις τελεταῖς ὑπὸ
[36, 50]	κρεῖττον καὶ ἐπιφανέστερον βλάστημα. ὁ	δὲ	ξύμπας οὐρανός τε καὶ κόσμος,
[36, 0]	Χερρόνησον οἰκοῦντες τὴν Ταυρικήν. ἐκδιδόασι	δὲ	οἱ ποταμοὶ εἰς θάλασσαν παρὰ
[36, 60]	ἐτέρφθη διαφερόντως ἥμενος Οὐλύμπῳ, ἐγέλασσε	δέ	οἱ φίλον ἦτορ γηθοσύνῃ, ὅθ´
[36, 0]	παρίππευσεν ἡμᾶς ἔξωθεν προσελαύνων, παρελθὼν	δὲ	ὀλίγον κατέβη, καὶ τὸν ἵππον
[36, 50]	καὶ λαμπρότερον ἅτε νεώτερον. (ἀστράψας	δὲ	ὅλος οὐκ ἄτακτον οὐδὲ ῥυπαρὰν
[36, 10]	ὅ, τι ἐστὶ τοῦτο, λέγω	δὲ	ὁποῖόν τι καὶ καθ´ ὃ
[36, 10]	ἄλλως μὲν εἰώθασι λέγειν, ἀεὶ	δὲ	ὁπόταν μέλλωσι μάχεσθαι {παρακελεύονται τοῖς
[36, 40]	πληγέντα ὑπὸ κρείττονος πυρός. (πάλιν	δὲ	ὅταν διὰ πλειόνων ἐτῶν ὁ
[36, 10]	τε καὶ ἐμίσουν ἅπαντες. ἐλέγετο	δὲ	οὐκ ἄλλως τοῦτο ἐπιτηδεύειν, ἀλλὰ
[36, 20]	μὴ συμβέβηκε νομίμῳ εἶναι. νόμιμος	δὲ	οὐκ ἂν εἴη ποτὲ ἄφρων
[36, 40]	ὅπως πτερωτός, ἐπώνυμος Ἑστίας. ὅμως	δὲ	οὐκ ἀποτρέπονται τῆς εἰκόνος, ἀλλὰ
[36, 40]	χώραν χαλινὸν ἀδάμαντος ἐνδακόντα. (συνερείδειν	δὲ	πανταχόθεν αὑτῷ τοῖς μέρεσι, καὶ
[36, 10]	Τυρταίου ἐν Λακεδαίμονι ἐλέγετο} εἰσὶ	δὲ	πάντες οὗτοι τυφλοὶ καὶ οὐχ
[36, 20]	καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἔχων, εἶπε	δὲ	πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε,
[36, 40]	δὲ ἄλλους θεῖν δρόμους. τυγχάνειν	δὲ	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ταῦτα μὲν
[36, 0]	οὐκ ἐχούσαις ὁποῖα διαλείπει. τειχίον	δὲ	παραβέβληται πάνυ ταπεινὸν καὶ ἀσθενές.
[36, 10]	δοκεῖ ἡμῖν ὀρθῶς λέγειν. (τὸ	δὲ	παρὸν σκεπτέον ἂν εἴη τὸ
[36, 10]	τὸ δὲ πρᾶγμ´ ἀγνοοῦσιν. (οἱ	δὲ	πεπαιδευμένοι τοῦτο φροντίζουσιν, ὅπως καὶ
[36, 50]	καὶ Διὸς εὐδαίμονα γάμον. (ὑγρὰν	δὲ	ποιήσας τὴν ὅλην οὐσίαν, ἓν
[36, 0]	εἶναι τοῦ Σαυροματῶν βασιλέως. (ἡ	δὲ	πόλις ἡ τῶν Βορυσθενιτῶν τὸ
[36, 40]	διατελοῦσιν ἀβλαβεῖς ὑπ´ ἀλλήλων. ἤδη	δέ	ποτε ἐν μήκει χρόνου καὶ
[36, 10]	φθέγγονται τοῦ πράγματος ἑκάστου, τὸ	δὲ	πρᾶγμ´ ἀγνοοῦσιν. (οἱ δὲ πεπαιδευμένοι
[36, 20]	καὶ τῆς ὀρθῆς διοικήσεως, ὅμως	δὲ	πρὸς τὸ παρὸν εὐπορήσομεν παράδειγμα
[36, 0]	τὸ μέγεθος τοῦ ποταμοῦ, κεῖται	δὲ	πρὸς τῷ Ὑπάνιδι ἥ τε
[36, 20]	ἐγὼ δύνωμαι κατ´ ἐμαυτόν· ἀνδράσι	δὲ	προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω, οὔτε
[36, 10]	οὕτω λέγουσιν οἱ ἑλληνίζοντες, ἐὰν	δὲ	πύθῃ τινὸς αὐτῶν ὅ, τι
[36, 0]	πάνυ ταπεινὸν καὶ ἀσθενές. τῶν	δὲ	πύργων εἰσί τινες πολὺ ἀφεστῶτες
[36, 40]	ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον Ἡλίῳ· τὸ	δὲ	σκιασθὲν ἐν τῇ περιφορᾷ τὴν
[36, 50]	πρὸ τῆς παντελοῦς φθορᾶς. ~ταῦτα	δὲ	σπανίως ξυμβαίνοντα δοκεῖν μὲν ἀνθρώποις
[36, 10]	τινὰ ποιητὴν ἢ Ὅμηρον. τοῦτον	δὲ	σχεδόν τι οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς
[36, 40]	οὕτως ὀνομάζουσιν ἀνθρώπους γόητας. ἐκεῖνοι	δὲ	τά τε ἄλλα δρῶσι κατὰ
[36, 0]	πολλάκις δὲ καὶ ἑάλω· τὴν	δὲ〉	τελευταίαν καὶ μεγίστην ἅλωσιν οὐ
[36, 40]	τε ῥώμην καὶ τάχος. χροιὰν	δὲ	τῇ μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας,
[36, 50]	ἀληθινῷ περὶ νίκης ἐριζόντων· γίγνεσθαι	δὲ	τὴν νίκην καὶ τὸν στέφανον
[36, 30]	γιγνομένων τε καὶ ἀπογιγνομένων, ἔτι	δὲ	τὴν τάξιν καὶ τὴν εὐκοσμίαν
[36, 60]	τότε μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω	δὲ	τήν τε ὥραν καὶ τὸ
[36, 0]	κατασκευάσασθαι τὸν Ἑλληνικὸν τρόπον. (σημεῖον	δὲ	τῆς ἀναστάσεως ἥ τε φαυλότης
[36, 20]	ἔθος ἡμῖν τὸ πολύ· περὶ	δὲ	τῆς θείας εἴτε πόλεως εἴτε
[36, 40]	καὶ τὸν ἅπαντα κόσμον. (τοῦτο	δὲ	τὸ πάθος ἅπαξ Ἕλληνας μνημονεύοντάς
[36, 0]	ἐν λίμνῃ γίγνεται σταθερά. ἐν	δὲ	τοῖς δεξιοῖς φαίνεται ποταμός, καὶ
[36, 30]	καὶ τοῖς ποιηταῖς ἐνίοτε, λέγω	δὲ	τοῖς πάνυ ἀρχαίοις, φωνή τις
[36, 30]	εἶναι πρὸς ἐκεῖνο κρινόμενον, φανερὸν	δὲ	τοῖς πολλοῖς, ἅτε προδήλου γιγνομένης
[36, 40]	ᾄσματα βαρβαρικὸν ᾆσμα ἐπᾴδων· ὅμως	δὲ	τολμητέον. φασὶ τῶν ἵππων τὸν
[36, 20]	ἄλλο φῶς ἀποστρέφοιτο, πρὸς αὐτὸν	δὲ	τὸν ἥλιον ἀναβλέποι. (ἔχει μὲν
[36, 40]	γε Ἡλίῳ ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται	δὲ	τὸν μῦθον οὐχ ὥσπερ οἱ
[36, 50]	πυρώδη τρέπεται πυρὸς ἠπίου. μιχθεὶς	δὲ	τότε Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν τοῦ
[36, 60]	ἤδη γεγονότας καὶ παρόντας. τὴν	δὲ	τότε μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω
[36, 0]	ἐν πολλοῖς τόποις διεσπαρμένης. ἁλόντες	δὲ	τότε οἱ Βορυσθενῖται πάλιν συνῴκησαν,
[36, 40]	ὑπ´ ἀνθρώπων ὁρᾶσθαι σαφέστερον. τῆς	δὲ	τοῦ ξύμπαντος κινήσεως καὶ φορᾶς
[36, 10]	αὐτῶν, σπεύδοντες ἐγγυτέρω προσελθεῖν. (ὡς	δὲ	τοῦτο εἶπον, εὐθὺς ὥρμησαν ἅπαντες
[36, 10]	πρὸς τὴν πόλιν φεύγουσιν. (ἦν	δὲ	τῷ ὄντι ταῦτα οὕτως, καὶ
[36, 20]	νόμου, ἀξύνετοι ὄντες αὐτοῦ. ἐκ	δὲ	τῶν ἄλλων πανταχοῦ πασῶν σχεδὸν
[36, 0]	δασεῖα καλάμῳ καὶ δένδροις. φαίνεται	δὲ	τῶν δένδρων πολλὰ καὶ ἐν
[36, 10]	οὐκ ἐπίστασθε, ὡς λέγεις· πάνυ	δὲ	τῶν ἐνδόξων γέγονε ποιητῶν. ὥσπερ
[36, 20]	τοιοῦτον ὥρμων τῷ λόγῳ. μεταξὺ	δὲ	τῶν παρόντων εἷς ἐφθέγξατο εἰς
[36, 0]	τὴν ἄλλην στολὴν Σκυθικήν, ἄνωθεν	δὲ	τῶν ὤμων ἱμάτιον μικρὸν μέλαν,
[36, 30]	ἐξέφερον ἀτελῆ παραδείγματα ὀργίων· θαυμαζόμενοι	δὲ	ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπεχείρουν αὐτοὶ
[36, 40]	μηνοειδῆ, τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα	δὲ	ὑφ´ ἡμῶν ὁρᾶσθαι συνεστραμμένα, καθάπερ
[36, 50]	γενόμενον τοῦ μεγίστου ἀγῶνος. στάντα	δὲ	ὑψηλὸν καὶ γαῦρον, χαρέντα τῇ
[36, 0]	μὲν οὐκέτι συνοικισθεισῶν πόλεων, τῶν	δὲ	φαύλως, καὶ τῶν πλείστων βαρβάρων
[36, 10]	Ὁμήρου ὥσπερ ἀπὸ ὀφθαλμίας. τὸν	δὲ	Φωκυλίδην ὑμεῖς μὲν οὐκ ἐπίστασθε,
[36, 40]	ἱερόν· πτηνὸν δὲ εἶναι· τὴν	δὲ	χρόαν λαμπρόν, αὐγῆς τῆς καθαρωτάτης·
[36, 20]	ταύτης φιλοσοφίας ἄπειροί ἐσμεν, Ὁμήρου	δέ,	ὡς οἶσθα, ἐρασταὶ καί τινες
[36, 0]	ὀνομασθέντων ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων. ἦν	δὲ	ὡς ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ὁ Καλλίστρατος,
[36, 20]	παρὰ πολλῶν ἀκοῦσαι· παρ´ ἡμῖν	δὲ	ὥσπερ τέρας τι τοῦτο πέφηνε
[36, 50]	φύσιν. εἶναι γὰρ αὐτὸν ἤδη	τηνικάδε	ἁπλῶς τὴν τοῦ ἡνιόχου καὶ
[36, 20]	βουλόμεθα, ἀλλά σε εὖ πράξαντα	οἴκαδε	κατελθεῖν τὴν ταχίστην. (νῦν οὖν
[36, 20]	εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἄγροικον	μηδὲ	βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον, ὅτι
[36, 50]	ὄλεθρον γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον	μηδὲ	μετέχειν τῆς τοῦ παντὸς τάξεως,
[36, 10]	ποιητοῦ τὸ ὄνομα, οἶμαι δὲ	μηδὲ	τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα
[36, 40]	οὐδεὶς ἄρα ὕμνησεν ἀξίως τῶν	τῇδε	οὔτε Ὅμηρος οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ
[36, 20]	πόλιν οὔτε τις γενομένην πρότερον	οἶδε	{θνητὴν} οὔτε ποτὲ ὡς ἐσομένην
[36, 40]	προφανῆ ὁρᾶσθαι, ὥσπερ οἶμαι καὶ	τῶνδε	τῶν ἵππων ἐστὶ σημεῖα, τὰ
[36, 30]	τι τούτῳ παραπλήσιον τὸ πολιτευόμενον.	(ὅδε	μὲν οὖν ὁ τῶν φιλοσόφων
[36, 10]	τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει, καὶ	τόδε	Φωκυλίδου· πόλις ἐν σκοπέλῳ κατὰ
[36, 10]	πόλεως. Σκόπει, ἔφη, ἐπεὶ καὶ	τούσδε	ὁρᾷς πάντας ἐπιθυμοῦντας ἀκοῦσαί σου
[36, 20]	αὐτός τε ἀνεπτέρωμαι δαιμονίως καὶ	τούσδε	ὁρῶ πάντας ὀργῶντας πρὸς ἐκεῖνον
[36, 50]	πρότερον, ὑπ´ οὐδενὸς ἄλλου θνητῶν	οὐδὲ	ἀθανάτων, ἀλλ´ αὐτὸν ὑφ´ αὑτοῦ
[36, 0]	δὲ ἐν τῇ πόλει· ὥστε	οὐδὲ	ἀκούειν ὑπὲρ οὐδενὸς ἄλλου θέλουσιν
[36, 30]	Μουσῶν αὑτοὺς ὀνομάζουσιν, οὐ μύστας	οὐδὲ	ἄλλο σεμνὸν ὄνομα. (οὐκοῦν, ὡς
[36, 10]	Ὅμηρον. τοῦτον δὲ σχεδόν τι	οὐδὲ	ἄλλος οὐδεὶς ἀγνοεῖ. μόνου γὰρ
[36, 20]	ἀφραινούσης γε αὐτῆς. ὥσπερ γὰρ	οὐδὲ	ἄνθρωπος ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ μὴ
[36, 30]	ἄστοχον εἶναι τῶν ἱερῶν λόγων	οὐδὲ	ἄπο στόχου φθέγγεσθαι τὰ τοιαῦτα
[36, 20]	μακάρων κατ´ οὐρανόν, οὐδαμῶς ἀκίνητον	οὐδὲ	ἀργήν, ἀλλὰ σφοδρὰν οὖσαν καὶ
[36, 50]	νήπιος μὲν οὐδένα χρόνον ἐγένετο	οὐδὲ	ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε
[36, 30]	ἂν βασιλεύεσθαι τὸ ὅλον ὁμολογοῖεν	οὐδὲ	βασιλεύεσθαι φήσαντες οὐκ ἂν πολιτεύεσθαι
[36, 20]	τινα χρόνον ἡγούμεθα ἔσεσθαι τοῦτον	οὐδὲ	βουλόμεθα, ἀλλά σε εὖ πράξαντα
[36, 10]	οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα.	οὐδὲ	γὰρ ἡγούμεθα ἡμεῖς ἄλλον τινὰ
[36, 30]	θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων	οὐδὲ	εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι τῆς
[36, 30]	φήσαντες οὐκ ἂν πολιτεύεσθαι φαῖεν	οὐδὲ	εἶναι πολιτείαν {βασιλικὴν} τοῦ παντός.
[36, 10]	καὶ ὃς γελάσας ἔφη, Ἀλλ´	οὐδὲ	ἐπίσταμαι ἔγωγε τοῦ ἑτέρου ποιητοῦ
[36, 0]	ὑποδεχομένους οὐδὲ τῶν Σκυθῶν ἀξιούντων	οὐδὲ	ἐπισταμένων ἐμπόριον αὐτῶν κατασκευάσασθαι τὸν
[36, 30]	τὰ τοιαῦτα πολλάκις, οὐ μέντοι	οὐδὲ	μεμυῆσθαι καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ
[36, 30]	λεγομένη μὰ Δί´ οὐ φαύλων	οὐδὲ	μικρῶν τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ
[36, 30]	τοῦ παντός. ὥστε ταύτῃ γε	οὐδὲ	οἶκον δοκοῦσί μοι ὀκνῆσαι ἂν
[36, 20]	τῶν ἀφρόνων καὶ ἀνόμων. οὔκουν	οὐδὲ	περὶ Νίνου εἴη ἂν ὁ
[36, 30]	τε οὐκ ἦν ἴσως πρέπον	οὐδὲ	πιθανὸν κυρίως εἰπόντας εἶναι τὸν
[36, 20]	μὴ πρόσεστι τὸ λογικόν, οὕτως	οὐδὲ	πόλις, ᾗ μὴ συμβέβηκε νομίμῳ
[36, 20]	ὑπὸ συνηθείας ὅτι οὐ σμικρὸν	οὐδὲ	πόρρω τοῦ Ὁμήρου φθέγγεται. (κἀγὼ
[36, 30]	τὰ ἄλλα τὰ τοιαῦτα παρασκευάζουσιν,	οὐδέ	ποτ´ ἔνδον παριοῦσιν. ὅθεν δὴ
[36, 0]	διαμένουσιν οὐ πρὸς τὸ μέγεθος	οὐδὲ	πρὸς τὴν ἰσχὺν τῆς πόλεως.
[36, 50]	(ἀστράψας δὲ ὅλος οὐκ ἄτακτον	οὐδὲ	ῥυπαρὰν ἀστραπήν, οἵαν χειμέριος ἐλαυνομένων
[36, 20]	οὔτε Ὁμήρῳ. οὐ γάρ τοι	οὐδὲ	τῷ Εὐρύτῳ φησὶ συνενεγκεῖν ὁ
[36, 20]	καὶ πράττειν τὰ τῶν πολιτῶν	οὐδὲ	τῷ κοινωνεῖν τοῦ νόμου, ἀξύνετοι
[36, 0]	οὐκ ἔχοντες ὁμοφώνους τοὺς ὑποδεχομένους	οὐδὲ	τῶν Σκυθῶν ἀξιούντων οὐδὲ ἐπισταμένων
[36, 30]	Λακωνικῆς νομοθεσίας εἰσηγούμενος, καθ´ ἣν	οὐδὲ	ὑπάρχει τοῖς Εἵλωσι γενέσθαι Σπαρτιάταις·
[36, 30]	φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυχοῦσα ἡγεμόνων	οὐδὲ	ὑπὸ τυράννων τε καὶ δήμων
[36, 40]	πολλούς, ἀλλ´ ἀγνοεῖν τὸ μέγεθος	τοῦδε	τοῦ ἀγῶνος. (τὸ δὴ μετὰ
[36, 40]	ποικιλώτατος αὐτῷ τε Διὶ προσφιλέστατος,	ὧδέ	πως ὑμνούμενος ὑπ´ αὐτῶν, θυσίας
[36, 20]	φησὶ συνενεγκεῖν ὁ ποιητὴς ὅτι	ἤριζε	πρὸς τοὺς κρείττονας. οὐ μέντοι
[36, 10]	δὲ Φωκυλίδην ὑμεῖς μὲν οὐκ	ἐπίστασθε,	ὡς λέγεις· πάνυ δὲ τῶν
[36, 10]	κἀγὼ ἀγάμενος αὐτῶν τὴν προθυμίαν,	Βούλεσθε,	ἔφην, καθιζώμεθα ἰόντες ποι τῆς
[36, 10]	λαβόντες, ἐὰν μὲν ἀρέσῃ ὑμᾶς,	ὠνεῖσθε,	εἰ δὲ μή, ἐᾶτε· οὕτως,
[36, 30]	(ὁ δὲ λόγος οὗτος ἔμβραχυ	ἐσπούδακε	ξυναρμόσαι τῷ θείῳ τὸ ἀνθρώπειον
[36, 10]	γὰρ τοῦτο εἶναι μόνῳ ἀνθρώπῳ	συμβέβηκε	καὶ οὐδενὶ ἄλλῳ. ~οὕτως οὖν
[36, 20]	οὕτως οὐδὲ πόλις, ᾗ μὴ	συμβέβηκε	νομίμῳ εἶναι. νόμιμος δὲ οὐκ
[36, 20]	δὲ αὐτὸς ἡμῖν ὁ Ἀχιλλεὺς	ἔοικε	δεῦρο ἀπὸ τῆς νήσου διαπέμψαι,
[36, 50]	καθαρὰν καὶ ἀμιγῆ παντὸς σκοτεινοῦ,	μετέβαλε	ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς
[36, 20]	πρεσβύτου, καὶ γελάσας εἶπον, Ὦ	φίλε	Ἱεροσῶν, εἴ με ἐκέλευες χθὲς
[36, 20]	εἶπον, Ὦ φίλε Ἱεροσῶν, εἴ	με	ἐκέλευες χθὲς εἰσβεβληκότων ὑμῖν τῶν
[36, 20]	οὐ πολλοὶ Πλάτωνος· ὧν δὴ	κἀμὲ	ὁρᾷς ὄντα, ἀεί ποτε ἐντυγχάνοντα
[36, 60]	ἀτελῆ τὴν μαντείαν ποιεῖν, οὐκ	ἐμὲ	ἄξιον αἰτιᾶσθαι, τὴν δὲ Βορυσθενιτῶν
[36, 0]	ἐξῄεσαν ἔνδοθεν τῶν Βορυσθενιτῶν πρὸς	ἐμέ,	ὥσπερ εἰώθεσαν· ἔπειτα Καλλίστρατος ἐφ´
[36, 20]	δὲ πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ	ξένε,	ἄγροικον μηδὲ βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ
[36, 10]	οὐ μάλα ἡδέως ἀποδεξάμενος, Ὦ	ξένε,	εἶπεν, ὅτι ἡμεῖς σε ἀγαπῶμεν
[36, 40]	προσπεσὸν ἄνωθεν, οἷα δὴ θυμοειδοῦς,	ἐθέρμηνε	τοὺς ἄλλους, σφοδρότερόν γε μὴν
[36, 20]	δὲ ὥσπερ τέρας τι τοῦτο	πέφηνε	τὸ σὲ ἡμῖν ἀφικέσθαι. (τὸ
[36, 10]	λέγεις· πάνυ δὲ τῶν ἐνδόξων	γέγονε	ποιητῶν. ὥσπερ οὖν ἐπειδάν τις
[36, 50]	μνησθεὶς δὲ Ἀφροδίτης καὶ γενέσεως	ἐπράϋνε	καὶ ἀνῆκεν αὑτόν, καὶ πολὺ
[36, 10]	τῆς φωνῆς, ὅτι μόνον φθεγξάμενος	ἔτρεπε	τοὺς Τρῶας, ταῦτα μᾶλλον ὠφελεῖ
[36, 20]	εἴτε διακοσμήσεως φίλον σοι καλεῖν,	εἰπὲ	ὅπῃ τε καὶ ὅπως ἔχει,
[36, 20]	αὐτῶν καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἔχων,	εἶπε	δὲ πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ
[36, 10]	ἀκροωμένοις; ἢ μᾶλλον ὑμῖν ἀκούειν	συνέφερε	περὶ τῶν τοῦ Ἀχιλλέως πηδήσεών
[36, 10]	Ὦ ξένε, εἶπεν, ὅτι ἡμεῖς	σε	ἀγαπῶμεν καὶ σφόδρα αἰδούμεθα· ὡς
[36, 20]	ἡμῶν οὐδὲν βελτίω τούτων ἐξαγόμενοι.	σὲ	δὲ αὐτὸς ἡμῖν ὁ Ἀχιλλεὺς
[36, 10]	ἐπί τι χρήσιμον ἀγαγεῖν, Παραιτοῦμαί	σε,	εἶπον, καθ´ Ὅμηρον συγγνώμην ἔχειν
[36, 20]	ἔσεσθαι τοῦτον οὐδὲ βουλόμεθα, ἀλλά	σε	εὖ πράξαντα οἴκαδε κατελθεῖν τὴν
[36, 20]	τέρας τι τοῦτο πέφηνε τὸ	σὲ	ἡμῖν ἀφικέσθαι. (τὸ δὲ λοιπὸν
[36, 20]	ἀπὸ τῆς νήσου διαπέμψαι, καί	σε	πάνυ μὲν ἡδέως ὁρῶμεν, πάνυ
[36, 50]	λαβὼν αὐγῆς ἀκηράτου φύσιν, εὐθὺς	ἐπόθησε	τὸν ἐξ ἀρχῆς βίον. ἔρωτα
[36, 50]	ἢ κέντρῳ ἁψάμενος· ὁ δ´	ἐσκίρτησε	καὶ ἐταράχθη, παραχρῆμα εἰς δέον
[36, 60]	καὶ ἐτέρφθη διαφερόντως ἥμενος Οὐλύμπῳ,	ἐγέλασσε	δέ οἱ φίλον ἦτορ γηθοσύνῃ,
[36, 40]	ἀγωνιάσας καὶ ταραχθείς, ἱδρῶτι πολλῷ	κατέκλυσε	τὸν αὐτὸν τοῦτον ἅτε ὁμόζυγα·
[36, 50]	σεβόμενοι τὸν μέγιστον θεὸν ἔργοις	τε	ἀγαθοῖς καὶ ῥήμασιν εὐφήμοις. (λειφθεὶς
[36, 40]	ἀνθρώπους γόητας. ἐκεῖνοι δὲ τά	τε	ἄλλα δρῶσι κατὰ λόγους ἱεροὺς
[36, 20]	λόγῳ τῆς θείας διοκήσεως, αὐτός	τε	ἀνεπτέρωμαι δαιμονίως καὶ τούσδε ὁρῶ
[36, 50]	καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων, ἁπάντων	τε	ἁπλῶς ζῴων καὶ φυτῶν, ὥρμησεν
[36, 50]	κίνησιν ἡνιοχήσει προσεικάζειν τολμῶσιν ἐλάσει	τε	ἅρματος, ἀτοπωτέρας δεόμενοι τῆς εἰκόνος·
[36, 40]	πατρὸς ἐπιστῆναι τῷ δίφρῳ, φερόμενόν	τε	ἀτάκτως πάντα καταφλέξαι ζῷα καὶ
[36, 50]	νεώτερα εὐθαλέστερα τῶν παλαιῶν ὅλα	τε	βλαστοῖς ἐοικότα. καὶ μὴν τά
[36, 0]	ὅτι μιᾶς ἦσαν πόλεως. ταῦτά	τε	δὴ οὖν σημεῖα ἐναργῆ τῆς
[36, 40]	γε μὴν τὸν τελευταῖον· τήν	τε	δὴ χαίτην περιέφλεξεν αὐτοῦ, ᾗ
[36, 40]	λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος αὐτῷ	τε	Διὶ προσφιλέστατος, ὧδέ πως ὑμνούμενος
[36, 40]	μέμφεσθαι τὴν Διὸς ἡνιόχησιν, τούς	τε	Ἡλίου δρόμους οὐκ ἐθέλοντας ψέγειν.
[36, 40]	πυρὸς ἄνωθεν πολλοῦ κατασκήψαντος συνεχῶς	τε	κάεσθαι. τὸν οὖν βασιλέα σὺν
[36, 40]	τέταρτος εἰκάσαι πάντων ἀτοπώτατος, στερεός	τε	καὶ ἀκίνητος, οὐχ ὅπως πτερωτός,
[36, 60]	ἐν θείῳ ῥυθμῷ τῆς εἰλικρινοῦς	τε	καὶ ἄκρας ἁρμονίας. (ὅθεν δὴ
[36, 30]	πού τις ἐπίπνοια θείας φύσεώς	τε	καὶ ἀληθείας, καθάπερ αὐγὴ πυρὸς
[36, 50]	πάθος, ὥσπερ ἐν ἀγῶνι μεγάλῳ	τε	καὶ ἀληθινῷ περὶ νίκης ἐριζόντων·
[36, 50]	τοῦ πρώτου καὶ κρατίστου τάχει	τε	καὶ ἀλκῇ καὶ τῇ ξυμπάσῃ
[36, 30]	πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ γιγνομένων	τε	καὶ ἀπογιγνομένων, ἔτι δὲ τὴν
[36, 60]	τῶν πρότερον, εἰ μὴ Μοῦσαί	τε	καὶ Ἀπόλλων ἐν θείῳ ῥυθμῷ
[36, 50]	συνετελέσθη, κοσμηθεὶς ὑπὸ τῆς σοφωτάτης	τε	καὶ ἀρίστης τέχνης, ἄρτι τῶν
[36, 30]	τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ τυράννων	τε	καὶ δήμων καὶ δεκαρχιῶν δὴ
[36, 10]	μόνος ἐξυρημένος, καὶ τοῦτον ἐλοιδόρουν	τε	καὶ ἐμίσουν ἅπαντες. ἐλέγετο δὲ
[36, 60]	ὀκνήσαντες. εἰ δὲ ἀτεχνῶς ὑψηλόν	τε	καὶ ἐξίτηλον ἀπέβη τὸ τοῦ
[36, 30]	πόλις· τὸ γὰρ αὐτὸ πόλιν	τε	καὶ ζῷον οὐκ ἂν οἶμαι
[36, 30]	εἰς πολλάς τινας μορφὰς φυτῶν	τε	καὶ ζῴων θνητῶν καὶ ἀθανάτων,
[36, 40]	δὴ τοῦ ξύμπαντος μίαν ἀγωγήν	τε	καὶ ἡνιόχησιν ὑπὸ τῆς ἄκρας
[36, 30]	ἐκ Μουσῶν καὶ κατείχοντο Ὅμηρός	τε	καὶ Ἡσίοδος. (οἱ δὲ μετ´
[36, 50]	οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην	τε	καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν,
[36, 50]	βλάστημα. ὁ δὲ ξύμπας οὐρανός	τε	καὶ κόσμος, ὅτε πρῶτον συνετελέσθη,
[36, 40]	πρῶτον ἄνωθεν ἀπείρῳ διαφέρειν κάλλει	τε	καὶ μεγέθει καὶ ταχυτῆτι, ἅτε
[36, 40]	διηγεῖσθαι τοὺς Ἕλληνας ὑπὸ νεότητός	τε	καὶ μνήμης ἀσθενοῦς, καὶ {λέγουσι}
[36, 50]	μόνον τὰ κάλλιστα αὐτῶν, πῶλοί	τε	καὶ μόσχοι καὶ σκύλακες, ἀλλὰ
[36, 20]	θεῶν πρὸς ἀλλήλους κοινωνίαν, ἐάν	τε	καὶ ξύμπαν τὸ λογικὸν περιλάβῃ
[36, 10]	αὖθις γάρ ποτε ἐπαινεσόμεθα Ἀχιλλέα	τε	καὶ Ὅμηρον ὅσα δοκεῖ ἡμῖν
[36, 20]	ἀνεφερόμην τρόπον τινὰ ἀναμνησθεὶς Πλάτωνός	τε	καὶ Ὁμήρου. τὸ μὲν δὴ
[36, 20]	φίλον σοι καλεῖν, εἰπὲ ὅπῃ	τε	καὶ ὅπως ἔχει, ὡς δύνασαι
[36, 10]	περὶ τῶν τοῦ Ἀχιλλέως πηδήσεών	τε	καὶ ὀρούσεων καὶ τῆς φωνῆς,
[36, 20]	πολῖται ὄντες, οὐ τῷ φρονεῖν	τε	καὶ πράττειν τὰ τῶν πολιτῶν
[36, 30]	θεὸν τοῦτον ὑμνοῦσιν ὡς τέλειόν	τε	καὶ πρῶτον ἡνίοχον τοῦ τελειοτάτου
[36, 20]	καὶ πορευομένην, τῶν μὲν ἡγουμένων	τε	καὶ πρώτων θεῶν χωρὶς ἔριδος
[36, 40]	ἡνιόχησιν ὑπὸ τῆς ἄκρας ἐμπειρίας	τε	καὶ ῥώμης γιγνομένην ἀεί, καὶ
[36, 40]	πως ὑμνούμενος ὑπ´ αὐτῶν, θυσίας	τε	καὶ τιμὰς ἅτε πρῶτος εἰκότως
[36, 20]	πανταχοῦ πασῶν σχεδὸν ἁπλῶς ἡμαρτημένων	τε	καὶ φαύλων πρὸς τὴν ἄκραν
[36, 40]	ἂν φαινοίμην ἄτοπος παρὰ Ἑλληνικά	τε	καὶ χαρίεντα ᾄσματα βαρβαρικὸν ᾆσμα
[36, 40]	τὸν τόπον τοῦ θεοῦ. (συγγίγνεσθαί	τε	μετὰ ταῦτα οὐχ ἅπασιν, ἀλλὰ
[36, 20]	ἀλλὰ χορείαν εὐδαίμονα χορευόντων μετά	τε	νοῦ καὶ φρονήσεως τῆς ἄκρας·
[36, 0]	δὲ πρὸς τῷ Ὑπάνιδι ἥ	τε	νῦν καὶ ἡ πρότερον οὕτως
[36, 30]	εἶπον, σύστημα ἀνθρώπων ὡρίσαντο· ~ἅμα	τε	οὐκ ἦν ἴσως πρέπον οὐδὲ
[36, 30]	ὄνομα. (οὐκοῦν, ὡς ἔφην, τούς	τε	πλησίον ἀναστρεφομένους τελετῆς τινος πρὸς
[36, 10]	ὄντι ταῦτα οὕτως, καὶ αἵ	τε	πύλαι συγκέκλειντο καὶ τὸ σημεῖον
[36, 40]	μαλακός, πολὺ δὲ ἥττων κατά	τε	ῥώμην καὶ τάχος. χροιὰν δὲ
[36, 30]	κατὰ ταὐτὰ πάντων ἐξηγουμένων ζευγνυμένους	τε	τοὺς ἵππους καὶ τὸν Ἥλιον
[36, 50]	καὶ ἀρχῆς καὶ ὁμονοίας τῆς	τε	τῶν τριῶν φύσεων καὶ ἡλίου
[36, 0]	(σημεῖον δὲ τῆς ἀναστάσεως ἥ	τε	φαυλότης τῶν οἰκοδομημάτων καὶ τὸ
[36, 60]	τοῦ κόσμου, λέγω δὲ τήν	τε	ὥραν καὶ τὸ κάλλος ἀεὶ
[36, 50]	γαῦρον, χαρέντα τῇ νίκῃ, τόπον	τε	ὡς πλεῖστον καταλαβεῖν καὶ μείζονος
[36, 0]	συνεχεῖς ἁλώσεις καὶ τοὺς πολέμους.	ἅτε	γὰρ ἐν μέσοις οἰκοῦσα τοῖς
[36, 0]	πολλὰ μέρη γεγόνασι τῆς Ἑλλάδος,	ἅτε	ἐν πολλοῖς τόποις διεσπαρμένης. ἁλόντες
[36, 40]	τε καὶ μεγέθει καὶ ταχυτῆτι,	ἅτε	ἔξωθεν περιτρέχοντα τὸ μήκιστον τοῦ
[36, 50]	ἀρχῆς πολὺ κρείττω καὶ λαμπρότερον	ἅτε	νεώτερον. (ἀστράψας δὲ ὅλος οὐκ
[36, 40]	πολλῷ κατέκλυσε τὸν αὐτὸν τοῦτον	ἅτε	ὁμόζυγα· πειρᾶται δὴ τῆς ἐναντίας
[36, 10]	μακροτέραν αὐτοῖς γενέσθαι τὴν φυγήν,	ἅτε	οὐ πρὸς τὴν πόλιν φεύγουσιν.
[36, 0]	εἰσπλέοντες ἀναστάτου τῆς πόλεως γενομένης,	ἅτε	οὐκ ἔχοντες ὁμοφώνους τοὺς ὑποδεχομένους
[36, 50]	ἐξαίρετον εἶναι Διός. τοῦτον γάρ,	ἅτε	πάντων ἀλκιμώτατον καὶ φύσει διάπυρον,
[36, 30]	κρινόμενον, φανερὸν δὲ τοῖς πολλοῖς,	ἅτε	προδήλου γιγνομένης τῆς φορᾶς. ὅθεν
[36, 40]	αὐτῶν, θυσίας τε καὶ τιμὰς	ἅτε	πρῶτος εἰκότως πρώτας ἔλαχεν· δεύτερος
[36, 10]	ὄνομα αὐτοῦ καθ´ ἕκαστον διανόημα,	ἅτε	σπουδαῖον καὶ πολλοῦ ἄξιον ἡγούμενος,
[36, 20]	ἡττᾶσθαι θέμις οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων	ἅτε	φίλων οὔτε ὑπὸ ἄλλων κρειττόνων,
[36, 10]	ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ μή,	ἐᾶτε·	οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς τοῦ
[36, 10]	αὐτόν, Πότερόν σοι δοκεῖ, ὦ	Καλλίστρατε,	ἀμείνων ποιητὴς Ὅμηρος ἢ Φωκυλίδης;
[36, 10]	πρότερον παρα〉 γεγονώς, οὐκ εὐθὺς	ἠτιμάσατε	αὐτόν, ἀλλὰ πρότερον γευσάμενοι τοῦ
[36, 10]	γνῶναι σαφῶς· οὕτω γὰρ ἂν	εἴητε	ἅμα ᾐσθημένοι καὶ ὁποῖόν τί
[36, 20]	δὲ τῆς θείας εἴτε πόλεως	εἴτε	διακοσμήσεως φίλον σοι καλεῖν, εἰπὲ
[36, 20]	δὴ ταύτην καθαρῶς εὐδαίμονα πολιτείαν	εἴτε	καὶ πόλιν χρὴ καλεῖν, τὴν
[36, 20]	πολύ· περὶ δὲ τῆς θείας	εἴτε	πόλεως εἴτε διακοσμήσεως φίλον σοι
[36, 40]	ὁμοίως πρὸς αὐτὸν ἐγκλίνειν, ἀτεχνῶς	ἐπιπίπτοντε	καὶ ὠθουμένω· τὸν δὲ ἐξωτάτω
[36, 60]	ἀκμάζων εὐθὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς.	~ὅτε	δὴ καὶ ὁ δημιουργὸς αὐτοῦ
[36, 50]	λειφθέντος, ἀλλὰ πάσης ἐπικρατούσης μανότητος,	ὅτε	κάλλιστος γίγνεται, τὴν καθαρωτάτην λαβὼν
[36, 50]	ξύμπας οὐρανός τε καὶ κόσμος,	ὅτε	πρῶτον συνετελέσθη, κοσμηθεὶς ὑπὸ τῆς
[36, 30]	πυρὸς ὑπερφανέντος, καὶ τοῖς ποιηταῖς	ἐνίοτε,	λέγω δὲ τοῖς πάνυ ἀρχαίοις,
[36, 50]	καὶ περιξύων ἀφ´ ἑκάστου προστιθείη	ἄλλοτε	ἄλλῳ, τέλος δὲ ἅπαντας εἰς
[36, 20]	νόμιμος δὲ οὐκ ἂν εἴη	ποτὲ	ἄφρων καὶ ἄκοσμος οὖσα. (ἴσως
[36, 40]	ἀβλαβεῖς ὑπ´ ἀλλήλων. ἤδη δέ	ποτε	ἐν μήκει χρόνου καὶ πολλαῖς
[36, 20]	δὴ κἀμὲ ὁρᾷς ὄντα, ἀεί	ποτε	ἐντυγχάνοντα τοῖς ἐκείνου ὅπως ἂν
[36, 10]	κακὸν νῦν εἴρηται“ αὖθις γάρ	ποτε	ἐπαινεσόμεθα Ἀχιλλέα τε καὶ Ὅμηρον
[36, 20]	γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν} οὔτε	ποτὲ	ὡς ἐσομένην ὕστερον ἄξιον διανοηθῆναι,
[36, 0]	ἐπιδημῶν ἐν Βορυσθένει τὸ θέρος,	ὁπότε	εἰσέπλευσα μετὰ τὴν φυγήν, βουλόμενος
[36, 50]	πνεῦμα τὸ πλάττον καὶ δημιουργοῦν,	τότε	δὴ μάλιστα προσεοικὼς τῇ τῶν
[36, 60]	τὴν δὲ Βορυσθενιτῶν ἀξίωσιν, ὡς	τότε	ἐκεῖνοι λέγειν προσέταξαν.
[36, 50]	τρέπεται πυρὸς ἠπίου. μιχθεὶς δὲ	τότε	Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν τοῦ τελειοτάτου
[36, 50]	μὲν γὰρ ἀνθρώπου φύσις νηπία	τότε	καὶ ὑδαρὴς ὁμοία Δήμητρος ἀτελεῖ
[36, 60]	γεγονότας καὶ παρόντας. τὴν δὲ	τότε	μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω δὲ
[36, 0]	πολλοῖς τόποις διεσπαρμένης. ἁλόντες δὲ	τότε	οἱ Βορυσθενῖται πάλιν συνῴκησαν, ἐθελόντων
[36, 40]	ἀσθενοῦς, καὶ {λέγουσι} Δευκαλίωνα βασιλεύοντα	τότε	σφίσιν ἀρκέσαι πρὸ τῆς παντελοῦς
[36, 50]	καταλαβεῖν καὶ μείζονος χώρας δεηθῆναι	τότε	ὑπὸ ῥώμης καὶ μένους. (κατὰ
[36, 30]	ποιητῶν τῶν ἀνατολὰς καὶ δύσεις	ἑκάστοτε	λεγόντων κατὰ ταὐτὰ πάντων ἐξηγουμένων
[36, 10]	τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν ἐπιδεικνύμενος·	ὥστε	εἶδεν ἄν τις ἐπ´ ἐκείνου
[36, 0]	καὶ περὶ λόγους καὶ φιλοσοφίαν,	ὥστε	καὶ ἐκπλεῦσαι σὺν ἐμοὶ ἐπεθύμει.
[36, 10]	ἡ ποίησις καὶ πέρας λαμβάνει.	ὥστε	καὶ προστίθησι τὸ ὄνομα αὐτοῦ
[36, 0]	τοὺς ἔρωτας τοὺς τῶν ἀρρένων·	ὥστε	κινδυνεύουσιν ἀναπείθειν καὶ τῶν βαρβάρων
[36, 0]	πολὺ ἀφεστῶτες τοῦ νῦν οἰκουμένου,	ὥστε	μηδ´ εἰκάσαι ὅτι μιᾶς ἦσαν
[36, 10]	φιλήκοοι καὶ τῷ τρόπῳ Ἕλληνες,	ὥστε	μικροῦ δεῖν ἅπαντες παρῆσαν ἐν
[36, 0]	τὸν δὲ ἐν τῇ πόλει·	ὥστε	οὐδὲ ἀκούειν ὑπὲρ οὐδενὸς ἄλλου
[36, 30]	καὶ συστάσεως οὔσης τοῦ παντός.	ὥστε	ταύτῃ γε οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί
[36, 20]	θεῶν χωρὶς ἔριδος καὶ ἥττης·	οὔτε	γὰρ ἐρίζειν θεοὺς οὔτε ἡττᾶσθαι
[36, 40]	ἀξίως τῶν τῇδε οὔτε Ὅμηρος	οὔτε	Ἡσίοδος, ἀλλὰ Ζωροάστρης καὶ μάγων
[36, 20]	ἥττης· οὔτε γὰρ ἐρίζειν θεοὺς	οὔτε	ἡττᾶσθαι θέμις οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων
[36, 40]	ἄρα ὕμνησεν ἀξίως τῶν τῇδε	οὔτε	Ὅμηρος οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ Ζωροάστρης
[36, 20]	ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω, οὔτε Πλάτωνι	οὔτε	Ὁμήρῳ. οὐ γάρ τοι οὐδὲ
[36, 20]	δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω,	οὔτε	Πλάτωνι οὔτε Ὁμήρῳ. οὐ γάρ
[36, 20]	τις γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν}	οὔτε	ποτὲ ὡς ἐσομένην ὕστερον ἄξιον
[36, 20]	γὰρ ἐξ ἁπάντων ἀγαθῶν πόλιν	οὔτε	τις γενομένην πρότερον οἶδε {θνητὴν}
[36, 60]	ἀνθρώπων διανοηθῆναι καὶ εἰπεῖν ἀξίως	οὔτε	τῶν νῦν οὔτε τῶν πρότερον,
[36, 60]	εἰπεῖν ἀξίως οὔτε τῶν νῦν	οὔτε	τῶν πρότερον, εἰ μὴ Μοῦσαί
[36, 20]	ἐρίζειν θεοὺς οὔτε ἡττᾶσθαι θέμις	οὔτε	ὑπ´ ἀλλήλων ἅτε φίλων οὔτε
[36, 20]	οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων ἅτε φίλων	οὔτε	ὑπὸ ἄλλων κρειττόνων, ἀλλὰ πράττειν
[36, 0]	μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας	εἶχε	καὶ τὴν ἄλλην στολὴν Σκυθικήν,
[36, 0]	δὲ ἀπὸ τοῦ κάλλους, καὶ	εἶχε	πολλοὺς ἐραστάς. πάνυ γὰρ δὴ
[36, 20]	ἀποφαινομένων πόλιν· ἐναντίον γὰρ ἂν	ὑπῆρχε	τοῦτο τῷ λόγῳ τῷ περὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/12/2008