Discours, Par.
[36, 40]	πάθος ἅπαξ Ἕλληνας μνημονεύοντάς φασι	Φαέθοντι	προσάπτειν, οὐ δυναμένους μέμφεσθαι τὴν
[36, 40]	τῇ μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας,	φαιδρύνεται	δὲ ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον Ἡλίῳ·
[36, 30]	βασιλεύεσθαι φήσαντες οὐκ ἂν πολιτεύεσθαι	φαῖεν	οὐδὲ εἶναι πολιτείαν {βασιλικὴν} τοῦ
[36, 20]	τῶν διοικούντων· ὥσπερ χορὸν ἴσως	φαίημεν	ἂν μουσικόν, τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ
[36, 0]	καὶ δασεῖα καλάμῳ καὶ δένδροις.	φαίνεται	δὲ τῶν δένδρων πολλὰ καὶ
[36, 0]	σταθερά. ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς	φαίνεται	ποταμός, καὶ τεκμαίρονται οἱ εἰσπλέοντες
[36, 40]	τῆς εἰκόνος. ἴσως γὰρ ἂν	φαινοίμην	ἄτοπος παρὰ Ἑλληνικά τε καὶ
[36, 40]	καὶ τἄλλα ἄστρα δι´ ἐκείνου	φαινόμενα	καὶ ξύμπαντα ἐκείνου πεφυκότα μέρη
[36, 40]	ἐξελθεῖν ἐκ τοῦ πυρὸς ἀπαθῆ,	φανέντα	δὲ αὐτοῖς ἵλεων θαρρεῖν κελεῦσαι
[36, 30]	φασιν εἶναι πρὸς ἐκεῖνο κρινόμενον,	φανερὸν	δὲ τοῖς πολλοῖς, ἅτε προδήλου
[36, 30]	καὶ βωμοὺς τοὺς ἐν τῷ	φανερῷ	καὶ τὰ ἄλλα τὰ τοιαῦτα
[36, 20]	ἀεὶ πάντων κοινῆς· τῶν μὲν	φανερωτάτων	πορευομένων ἑκάστου καθ´ ἑαυτόν, οὐ
[36, 40]	ἀποτρέπονται τῆς εἰκόνος, ἀλλὰ ἐνεζεῦχθαί	φασι	καὶ τοῦτον τῷ ἅρματι, μένειν
[36, 40]	δρόμους οὐκ ἐθέλοντας ψέγειν. διό	φασι	νεώτερον ἡνίοχον, Ἡλίου παῖδα θνητόν,
[36, 60]	οἱ δεινοὶ περὶ τοὺς ὄρνιθάς	φασι	τὸν σφόδρα ἄνω χωρήσαντα καὶ
[36, 40]	ᾆσμα ἐπᾴδων· ὅμως δὲ τολμητέον.	φασὶ	τῶν ἵππων τὸν πρῶτον ἄνωθεν
[36, 40]	τὸ πάθος ἅπαξ Ἕλληνας μνημονεύοντάς	φασι	Φαέθοντι προσάπτειν, οὐ δυναμένους μέμφεσθαι
[36, 40]	δοκεῖν, ὅντινα ὀνομάζουσι Πήγασον, καί	φασιν	ἀνεῖναι κρήνην ἐν Κορίνθῳ χαράξαντα
[36, 20]	~οὕτως οὖν καὶ τὴν πόλιν	φασὶν	εἶναι πλῆθος ἀνθρώπων ἐν ταὐτῷ
[36, 30]	τὸ γὰρ Ἡλίου ἅρμα νεώτερόν	φασιν	εἶναι πρὸς ἐκεῖνο κρινόμενον, φανερὸν
[36, 30]	εἶναι τὸν κόσμον ζῷον ἔπειτα	φάσκειν	ὡς ἔστι πόλις· τὸ γὰρ
[36, 20]	ἡμῶν, ἔμποροι καὶ ἀγοραῖοι, ῥάκη	φαῦλα	καὶ οἶνον πονηρὸν εἰσκομίζοντες καὶ
[36, 0]	δὲ τῆς ἀναστάσεως ἥ τε	φαυλότης	τῶν οἰκοδομημάτων καὶ τὸ συνεστάλθαι
[36, 30]	εἴη λεγομένη μὰ Δί´ οὐ	φαύλων	οὐδὲ μικρῶν τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ
[36, 20]	σχεδὸν ἁπλῶς ἡμαρτημένων τε καὶ	φαύλων	πρὸς τὴν ἄκραν εὐθύτητα τοῦ
[36, 0]	οὐκέτι συνοικισθεισῶν πόλεων, τῶν δὲ	φαύλως,	καὶ τῶν πλείστων βαρβάρων εἰς
[36, 40]	περὶ τὸν ἑστῶτα ὡς νύσσαν	φέρεσθαι.	τὸ μὲν οὖν πολὺ μετ´
[36, 40]	τοῦ πατρὸς ἐπιστῆναι τῷ δίφρῳ,	φερόμενόν	τε ἀτάκτως πάντα καταφλέξαι ζῷα
[36, 10]	ἅτε οὐ πρὸς τὴν πόλιν	φεύγουσιν.	(ἦν δὲ τῷ ὄντι ταῦτα
[36, 30]	γιγνομένης τῆς φορᾶς. ὅθεν κοινῆς	φήμης	τυγχάνειν, ὡς ἔοικεν, ἀπὸ πρώτων
[36, 30]	τὸ ὅλον ὁμολογοῖεν οὐδὲ βασιλεύεσθαι	φήσαντες	οὐκ ἂν πολιτεύεσθαι φαῖεν οὐδὲ
[36, 20]	γάρ τοι οὐδὲ τῷ Εὐρύτῳ	φησὶ	συνενεγκεῖν ὁ ποιητὴς ὅτι ἤριζε
[36, 10]	ἦσαν τὸν ἀρχαῖον τρόπον, ὥς	φησιν	Ὅμηρος τοὺς Ἕλληνας, κομῶντες καὶ
[36, 30]	ἱερῶν λόγων οὐδὲ ἄπο στόχου	φθέγγεσθαι	τὰ τοιαῦτα πολλάκις, οὐ μέντοι
[36, 20]	σμικρὸν οὐδὲ πόρρω τοῦ Ὁμήρου	φθέγγεται.	(κἀγὼ σφόδρα γε ἥσθην τῇ
[36, 20]	συνεπομένων καὶ μηδὲν παρὰ μέλος	φθεγγομένων	ἢ σμικρὰ καὶ ἀδήλως. (ἀγαθὴν
[36, 10]	τὸ ὄνομα αὐτὸ ἴσασι καὶ	φθέγγονται	τοῦ πράγματος ἑκάστου, τὸ δὲ
[36, 10]	καὶ τῆς φωνῆς, ὅτι μόνον	φθεγξάμενος	ἔτρεπε τοὺς Τρῶας, ταῦτα μᾶλλον
[36, 50]	ταύτην ἡνιόχησιν ἰσχυράν, οὐχ ὅλου	φθειρομένου	τοῦ παντός. (πάλιν δὲ ἑτέραν
[36, 40]	δὴ τῆς ἐναντίας τῇ πρότερον	φθορᾷ,	ὕδατι πολλῷ χειμαζόμενος. καὶ τοιοῦτον
[36, 40]	σφίσιν ἀρκέσαι πρὸ τῆς παντελοῦς	φθορᾶς.	~ταῦτα δὲ σπανίως ξυμβαίνοντα δοκεῖν
[36, 30]	τῶν φιλοσόφων λόγος, ἀγαθὴν καὶ	φιλάνθρωπον	ἀποδεικνὺς κοινωνίαν δαιμόνων καὶ ἀνθρώπων,
[36, 20]	πρεσβύτου, καὶ γελάσας εἶπον, Ὦ	φίλε	Ἱεροσῶν, εἴ με ἐκέλευες χθὲς
[36, 10]	πολεμικόν. ἀλλ´ ὅμως οὕτως ἦσαν	φιλήκοοι	καὶ τῷ τρόπῳ Ἕλληνες, ὥστε
[36, 10]	Ῥωμαίους καὶ τὴν πρὸς αὐτοὺς	φιλίαν	ἐπιδεικνύμενος· ὥστε εἶδεν ἄν τις
[36, 20]	τὰ σφέτερα ἔργα μετὰ πάσης	φιλίας	ἀεὶ πάντων κοινῆς· τῶν μὲν
[36, 40]	οὖν πολὺ μετ´ εἰρήνης καὶ	φιλίας	διατελοῦσιν ἀβλαβεῖς ὑπ´ ἀλλήλων. ἤδη
[36, 30]	βασιλευομένη κατὰ νόμον μετὰ πάσης	φιλίας	καὶ ὁμονοίας· (ὅπερ δὴ ὁ
[36, 0]	ἄνευ ὕβρεως. (εἰδὼς οὖν αὐτὸν	φιλόμηρον	ὄντα περὶ τούτου εὐθὺς ἐπυνθανόμην.
[36, 60]	ἥμενος Οὐλύμπῳ, ἐγέλασσε δέ οἱ	φίλον	ἦτορ γηθοσύνῃ, ὅθ´ ὁρᾶτο θεοὺς
[36, 20]	θείας εἴτε πόλεως εἴτε διακοσμήσεως	φίλον	σοι καλεῖν, εἰπὲ ὅπῃ τε
[36, 0]	δὲ καὶ περὶ λόγους καὶ	φιλοσοφίαν,	ὥστε καὶ ἐκπλεῦσαι σὺν ἐμοὶ
[36, 20]	τῆς μὲν γὰρ ἀκριβεστέρας ταύτης	φιλοσοφίας	ἄπειροί ἐσμεν, Ὁμήρου δέ, ὡς
[36, 20]	πολλὴν ἀφθονίαν εἶναι τῶν ἐκ	φιλοσοφίας	λόγων καὶ περὶ παντὸς ὅτου
[36, 10]	ἄν τις ἥσθη τῇ ὄψει	φιλόσοφος	ἀνήρ, ὅτι ἅπαντες ἦσαν τὸν
[36, 30]	(ὅδε μὲν οὖν ὁ τῶν	φιλοσόφων	λόγος, ἀγαθὴν καὶ φιλάνθρωπον ἀποδεικνὺς
[36, 20]	θέμις οὔτε ὑπ´ ἀλλήλων ἅτε	φίλων	οὔτε ὑπὸ ἄλλων κρειττόνων, ἀλλὰ
[36, 20]	ἄν, πειρώμενος ἀμύνεσθαι ὑπὲρ ἀνδρῶν	φίλων,	τὸ δὲ ἕτερον οὐκ ἂν
[36, 40]	συνεστραμμένα, καθάπερ ἐν αὐγῇ λαμπρᾷ	φλογὸς	σπινθῆρας ἰσχυροὺς διαθέοντας, ἰδίαν δὲ
[36, 20]	λοιποῦ πλήθους ὑπὸ τῆς κοινῆς	φορᾶς	ἀγομένου μιᾷ γνώμῃ καὶ ὁρμῇ
[36, 40]	δὲ τοῦ ξύμπαντος κινήσεως καὶ	φορᾶς	μὴ ξυνιέναι τοὺς πολλούς, ἀλλ´
[36, 30]	πολλοῖς, ἅτε προδήλου γιγνομένης τῆς	φορᾶς.	ὅθεν κοινῆς φήμης τυγχάνειν, ὡς
[36, 10]	τοῦ οἴνου, κἂν ἄλλο τι	φορτίον	ἄγῃ, δεῖγμα λαβόντες, ἐὰν μὲν
[36, 40]	(τὸ δὴ μετὰ τοῦτο αἰσχύνομαι	φράζειν	τῶν ἵππων πέρι καὶ τῆς
[36, 40]	ἡμῖν προφῆται τῶν Μουσῶν ἕκαστα	φράζουσι	μετὰ πολλῆς πειθοῦς, ἀλλὰ μάλα
[36, 20]	τοῦ Πλάτωνος ἐλευθερίας περὶ τὴν	φράσιν,	οἷον δὴ καὶ ἄρτι ποιεῖν
[36, 20]	φύσει πολῖται ὄντες, οὐ τῷ	φρονεῖν	τε καὶ πράττειν τὰ τῶν
[36, 30]	ἀλλ´ ὅσοις μέτεστι λόγου καὶ	φρονήσεως,	πολὺ κρείττω καὶ δικαιοτέραν τῆς
[36, 20]	χορευόντων μετά τε νοῦ καὶ	φρονήσεως	τῆς ἄκρας· τοῦ δὲ λοιποῦ
[36, 20]	οἱ ἄρχοντες καὶ προεστῶτες ὦσι	φρόνιμοι	καὶ σοφοί, τὸ δὲ λοιπὸν
[36, 50]	ψυχήν, μᾶλλον δὲ αὐτὸ τὸ	φρονοῦν	καὶ τὸ ἡγούμενον αὐτῆς. {οὕτως
[36, 40]	ἐξηγούμενοι λέγουσιν, οὐ πάνυ τι	φροντίζοντες	ὅμοιόν σφισι γίγνεσθαι πανταχῇ τὸ
[36, 10]	ἀγνοοῦσιν. (οἱ δὲ πεπαιδευμένοι τοῦτο	φροντίζουσιν,	ὅπως καὶ τὴν δύναμιν εἴσονται
[36, 0]	οἱ ποταμοὶ εἰς θάλασσαν παρὰ	φρούριον	Ἀλέκτορος, ὃ λέγεται τῆς γυναικὸς
[36, 10]	τὸ μακροτέραν αὐτοῖς γενέσθαι τὴν	φυγήν,	ἅτε οὐ πρὸς τὴν πόλιν
[36, 0]	θέρος, ὁπότε εἰσέπλευσα μετὰ τὴν	φυγήν,	βουλόμενος ἐλθεῖν, ἐὰν δύνωμαι, διὰ
[36, 50]	γάρ, ἅτε πάντων ἀλκιμώτατον καὶ	φύσει	διάπυρον, ταχὺ ἀναλώσαντα τοὺς ἄλλους,
[36, 40]	χροιὰν δὲ τῇ μὲν αὑτοῦ	φύσει	μέλας, φαιδρύνεται δὲ ἀεὶ τὸ
[36, 20]	σὺν ἀνδράσι λέγονται μετέχειν πόλεως,	φύσει	πολῖται ὄντες, οὐ τῷ φρονεῖν
[36, 50]	ὁμονοίας τῆς τε τῶν τριῶν	φύσεων	καὶ ἡλίου καὶ σελήνης καὶ
[36, 50]	ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς	φύσεως	ἀσθένειαν, νέος δὲ καὶ ἀκμάζων
[36, 30]	καί πού τις ἐπίπνοια θείας	φύσεώς	τε καὶ ἀληθείας, καθάπερ αὐγὴ
[36, 50]	τὴν αὐτὴν ἐπονομάζειν τοῦ ζῴου	φύσιν.	εἶναι γὰρ αὐτὸν ἤδη τηνικάδε
[36, 50]	τὴν καθαρωτάτην λαβὼν αὐγῆς ἀκηράτου	φύσιν,	εὐθὺς ἐπόθησε τὸν ἐξ ἀρχῆς
[36, 50]	ἂν εἰς μίαν ἅπαντα συνέλθῃ	φύσιν,	ἡττηθέντα τοῦ κρείττονος. ὅμως δὲ
[36, 50]	ἀγριωτάτων. (ἡ μὲν γὰρ ἀνθρώπου	φύσις	νηπία τότε καὶ ὑδαρὴς ὁμοία
[36, 40]	ἀτάκτως πάντα καταφλέξαι ζῷα καὶ	φυτά,	καὶ τέλος αὐτὸν διαφθαρῆναι πληγέντα
[36, 50]	ὥρας καὶ νεότητος παντὸς ἀτεχνῶς	φυτοῦ	κρεῖττον καὶ ἐπιφανέστερον βλάστημα. ὁ
[36, 50]	κρείττω καὶ στιλπνότερα. καὶ τῶν	φυτῶν	τὰ νεώτερα εὐθαλέστερα τῶν παλαιῶν
[36, 30]	πᾶν εἰς πολλάς τινας μορφὰς	φυτῶν	τε καὶ ζῴων θνητῶν καὶ
[36, 50]	ἁπάντων τε ἁπλῶς ζῴων καὶ	φυτῶν,	ὥρμησεν ἐπὶ τὸ γεννᾶν καὶ
[36, 10]	ὥσπερ ἀπὸ ὀφθαλμίας. τὸν δὲ	Φωκυλίδην	ὑμεῖς μὲν οὐκ ἐπίστασθε, ὡς
[36, 10]	Καλλίστρατε, ἀμείνων ποιητὴς Ὅμηρος ἢ	Φωκυλίδης;	καὶ ὃς γελάσας ἔφη, Ἀλλ´
[36, 10]	οὐ δοκεῖ σοι εἰκότως προσθεῖναι	Φωκυλίδης	τῇ τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει,
[36, 10]	οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς τοῦ	Φωκυλίδου	ποιήσεως ἔξεστί σοι λαβεῖν δεῖγμα
[36, 10]	γνώμῃ καὶ ἀποφάσει, καὶ τόδε	Φωκυλίδου·	πόλις ἐν σκοπέλῳ κατὰ κόσμον
[36, 10]	σκεπτέον ἂν εἴη τὸ τοῦ	Φωκυλίδου·	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ σφόδρα καλῶς
[36, 30]	λέγω δὲ τοῖς πάνυ ἀρχαίοις,	φωνή	τις ἐκ Μουσῶν ἀφίκετο βραχεῖα
[36, 20]	γὰρ μηδενὸς ἄλλου, τῆς γε	φωνῆς	ξυνίεμεν ὑπὸ συνηθείας ὅτι οὐ
[36, 10]	τε καὶ ὀρούσεων καὶ τῆς	φωνῆς,	ὅτι μόνον φθεγξάμενος ἔτρεπε τοὺς
[36, 20]	μικροῦ τυφλὸς τὸ μὲν ἄλλο	φῶς	ἀποστρέφοιτο, πρὸς αὐτὸν δὲ τὸν
[36, 50]	ἀνῆκεν αὑτόν, καὶ πολὺ τοῦ	φωτὸς	ἀποσβέσας εἰς ἀέρα πυρώδη τρέπεται

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/12/2008