Discours, Par. |
[36, 0] |
ἀποδέξαιντο,
βαρβαρικῶς
καὶ
οὐκ
ἄνευ
|
ὕβρεως. |
(εἰδὼς
οὖν
αὐτὸν
φιλόμηρον
ὄντα
|
[36, 0] |
τὸ
μηδὲν
τῶν
ἀγαλμάτων
διαμένειν
|
ὑγιὲς |
τῶν
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς,
ἀλλὰ |
[36, 50] |
Ἥρας
καὶ
Διὸς
εὐδαίμονα
γάμον.
|
(ὑγρὰν |
δὲ
ποιήσας
τὴν
ὅλην
οὐσίαν, |
[36, 50] |
ἀνθρώπου
φύσις
νηπία
τότε
καὶ
|
ὑδαρὴς
|
ὁμοία
Δήμητρος
ἀτελεῖ
χλόῃ,
προελθοῦσα |
[36, 40] |
τῆς
ἐναντίας
τῇ
πρότερον
φθορᾷ,
|
ὕδατι |
πολλῷ
χειμαζόμενος.
καὶ
τοιοῦτον
ἕνα |
[36, 30] |
δὲ
ἀέρος
καὶ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος |
καὶ
πυρός,
ἓν
οὐδὲν
ἧττον |
[36, 50] |
δημιουργοῦ
πραγματευομένου
καὶ
μεθιστάντος
τὴν
|
ὕλην, |
αὐτῶν
δὲ
ἐκείνων
γίγνεσθαι
τὸ |
[36, 50] |
μίαν
μορφὴν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
|
ὕλης |
ἐργάζοιτο.
(εἶναί
γε
μὴν
τὸ |
[36, 10] |
τοὺς
Τρῶας,
ταῦτα
μᾶλλον
ὠφελεῖ
|
ὑμᾶς |
ἐκμανθάνοντας
ἢ
ἐκεῖνο,
ὅτι
ἡ |
[36, 10] |
τις
τῶν
ἐμπόρων
καταπλεύσῃ
πρὸς
|
ὑμᾶς |
οὐ
πρότερον
παρα〉
γεγονώς,
οὐκ |
[36, 10] |
δεῖγμα
λαβόντες,
ἐὰν
μὲν
ἀρέσῃ
|
ὑμᾶς, |
ὠνεῖσθε,
εἰ
δὲ
μή,
ἐᾶτε· |
[36, 10] |
ἀπὸ
ὀφθαλμίας.
τὸν
δὲ
Φωκυλίδην
|
ὑμεῖς |
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθε,
ὡς
λέγεις· |
[36, 10] |
συνεχῆ
ποίησιν
εἰρόντων,
(ὥσπερ
ὁ
|
ὑμέτερος |
μίαν
ἑξῆς
διέξεισι
μάχην
ἐν |
[36, 10] |
μὴ
παρέργως
ἀκροωμένοις;
ἢ
μᾶλλον
|
ὑμῖν |
ἀκούειν
συνέφερε
περὶ
τῶν
τοῦ |
[36, 20] |
λέγοντί
σοι
ἐμποδὼν
ἐγενόμην.
παρ´
|
ὑμῖν |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἔθος
ἐστὶ |
[36, 20] |
εἴ
με
ἐκέλευες
χθὲς
εἰσβεβληκότων
|
ὑμῖν
|
τῶν
πολεμίων
λαβόντα
ὅπλα
ὥσπερ |
[36, 40] |
ἅρμα
τὸ
Διὸς
οὐδεὶς
ἄρα
|
ὕμνησεν |
ἀξίως
τῶν
τῇδε
οὔτε
Ὅμηρος |
[36, 40] |
τε
Διὶ
προσφιλέστατος,
ὧδέ
πως
|
ὑμνούμενος |
ὑπ´
αὐτῶν,
θυσίας
τε
καὶ |
[36, 50] |
αὖ
τοῦ
παντὸς
γονήν.
τοῦτον
|
ὑμνοῦσι |
παῖδες
σοφῶν
ἐν
ἀρρήτοις
τελεταῖς |
[36, 30] |
θεῖοι
ποιηταὶ
μαθόντες
ἐκ
Μουσῶν
|
ὑμνοῦσιν |
ἅμα
καὶ
ὀνομάζουσι
πατέρα
θεῶν |
[36, 30] |
θαυμαζόμενος,
οἳ
τὸν
θεὸν
τοῦτον
|
ὑμνοῦσιν |
ὡς
τέλειόν
τε
καὶ
πρῶτον |
[36, 20] |
θεοὺς
οὔτε
ἡττᾶσθαι
θέμις
οὔτε
|
ὑπ´ |
ἀλλήλων
ἅτε
φίλων
οὔτε
ὑπὸ |
[36, 40] |
εἰρήνης
καὶ
φιλίας
διατελοῦσιν
ἀβλαβεῖς
|
ὑπ´ |
ἀλλήλων.
ἤδη
δέ
ποτε
ἐν |
[36, 40] |
εἶπον,
μερῶν
εἶναι
κινήσεις,
ὅθεν
|
ὑπ´ |
ἀνθρώπων
ὁρᾶσθαι
σαφέστερον.
τῆς
δὲ |
[36, 40] |
Διὶ
προσφιλέστατος,
ὧδέ
πως
ὑμνούμενος
|
ὑπ´
|
αὐτῶν,
θυσίας
τε
καὶ
τιμὰς |
[36, 50] |
καὶ
λαμπρότερον
ὀφθῆναι
τοῦ
πρότερον,
|
ὑπ´ |
οὐδενὸς
ἄλλου
θνητῶν
οὐδὲ
ἀθανάτων, |
[36, 0] |
ποταμοῦ,
κεῖται
δὲ
πρὸς
τῷ
|
Ὑπάνιδι |
ἥ
τε
νῦν
καὶ
ἡ |
[36, 0] |
περὶ
πλήθουσαν
ἀγορὰν
παρὰ
τὸν
|
Ὕπανιν. |
ἡ
γὰρ
πόλις
τὸ
μὲν |
[36, 30] |
νομοθεσίας
εἰσηγούμενος,
καθ´
ἣν
οὐδὲ
|
ὑπάρχει |
τοῖς
Εἵλωσι
γενέσθαι
Σπαρτιάταις·
ὅθεν |
[36, 20] |
εἰπὼν
πρὸς
ἐκεῖνον
οὐδὲν
ἧττον
|
ὑπεκίνουν |
καὶ
ἀνεφερόμην
τρόπον
τινὰ
ἀναμνησθεὶς |
[36, 20] |
ἕτερον
ἐπείσθην
ἄν,
πειρώμενος
ἀμύνεσθαι
|
ὑπὲρ |
ἀνδρῶν
φίλων,
τὸ
δὲ
ἕτερον |
[36, 10] |
ὅ,
τι
ἐστὶν
αὐτὸ
τοῦτο
|
ὑπὲρ |
οὗ
ὁ
λόγος
γνῶναι
σαφῶς· |
[36, 0] |
τῇ
πόλει·
ὥστε
οὐδὲ
ἀκούειν
|
ὑπὲρ |
οὐδενὸς
ἄλλου
θέλουσιν
ἢ
Ὁμήρου. |
[36, 20] |
πᾶσιν
ἡμῖν
χαρίσασθαι,
τὸν
μὲν
|
ὑπὲρ |
τῆς
θνητῆς
πόλεως
ἀναβαλοῦ
λόγον, |
[36, 10] |
ἐμοὶ
δοκεῖ
σφόδρα
καλῶς
λέγειν
|
ὑπὲρ |
τῆς
πόλεως.
Σκόπει,
ἔφη,
ἐπεὶ |
[36, 30] |
ἐκβοηθέντος
ἑνὸς
μυστικοῦ
ἢ
πυρὸς
|
ὑπερφανέντος, |
καὶ
τοῖς
ποιηταῖς
ἐνίοτε,
λέγω |
[36, 0] |
Ἀχιλλέα
εὔνοιαν·
τοῦτον
μὲν
γὰρ
|
ὑπερφυῶς |
τιμῶσι,
καὶ
νεὼν
τὸν
μὲν |
[36, 30] |
εἶναι
τοῖς
ἔξω
περὶ
θύρας
|
ὑπηρέταις |
τῶν
τελετῶν,
πρόθυρα
κοσμοῦσι
καὶ |
[36, 20] |
ἀποφαινομένων
πόλιν·
ἐναντίον
γὰρ
ἂν
|
ὑπῆρχε |
τοῦτο
τῷ
λόγῳ
τῷ
περὶ |
[36, 20] |
ὑπ´
ἀλλήλων
ἅτε
φίλων
οὔτε
|
ὑπὸ |
ἄλλων
κρειττόνων,
ἀλλὰ
πράττειν
ἀκωλύτως
|
[36, 10] |
πεδίῳ,
ἐάνπερ
ἀκόσμως
καὶ
ἀνόμως
|
ὑπὸ |
ἀνθρώπων
ἀφρόνων
οἰκῆται;
(καὶ
ὃς |
[36, 40] |
καὶ
τέλος
αὐτὸν
διαφθαρῆναι
πληγέντα
|
ὑπὸ
|
κρείττονος
πυρός.
(πάλιν
δὲ
ὅταν |
[36, 30] |
δὲ
μῦθος
ἐν
ἀπορρήτοις
τελεταῖς
|
ὑπὸ |
μάγων
ἀνδρῶν
ᾄδεται
θαυμαζόμενος,
οἳ |
[36, 40] |
ἕνα
χειμῶνα
διηγεῖσθαι
τοὺς
Ἕλληνας
|
ὑπὸ |
νεότητός
τε
καὶ
μνήμης
ἀσθενοῦς, |
[36, 20] |
πλῆθος
ἀνθρώπων
ἐν
ταὐτῷ
κατοικούντων
|
ὑπὸ |
νόμου
διοικούμενον.
ἤδη
οὖν
δῆλον
|
[36, 50] |
καὶ
μείζονος
χώρας
δεηθῆναι
τότε
|
ὑπὸ |
ῥώμης
καὶ
μένους.
(κατὰ
τοῦτο |
[36, 20] |
ἄλλου,
τῆς
γε
φωνῆς
ξυνίεμεν
|
ὑπὸ |
συνηθείας
ὅτι
οὐ
σμικρὸν
οὐδὲ |
[36, 40] |
μίαν
ἀγωγήν
τε
καὶ
ἡνιόχησιν
|
ὑπὸ |
τῆς
ἄκρας
ἐμπειρίας
τε
καὶ |
[36, 20] |
ἄκρας·
τοῦ
δὲ
λοιποῦ
πλήθους
|
ὑπὸ |
τῆς
κοινῆς
φορᾶς
ἀγομένου
μιᾷ |
[36, 50] |
κόσμος,
ὅτε
πρῶτον
συνετελέσθη,
κοσμηθεὶς
|
ὑπὸ |
τῆς
σοφωτάτης
τε
καὶ
ἀρίστης |
[36, 0] |
παραδοὺς
αὐτὸς
πάνυ
κοσμίως
προσῆλθεν
|
ὑπὸ |
τὸ
ἱμάτιον
τὴν
χεῖρα
ὑποστείλας. |
[36, 30] |
οὐδὲ
μικρῶν
τυχοῦσα
ἡγεμόνων
οὐδὲ
|
ὑπὸ
|
τυράννων
τε
καὶ
δήμων
καὶ |
[36, 0] |
ἐμοὶ
δοκοῦσι,
(κατὰ
τοῦτο
ὀνομασθέντων
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἑλλήνων.
ἦν
δὲ
ὡς |
[36, 30] |
ἀτελῆ
παραδείγματα
ὀργίων·
θαυμαζόμενοι
δὲ
|
ὑπὸ |
τῶν
πολλῶν
ἐπεχείρουν
αὐτοὶ
τελεῖν |
[36, 0] |
ἅτε
οὐκ
ἔχοντες
ὁμοφώνους
τοὺς
|
ὑποδεχομένους |
οὐδὲ
τῶν
Σκυθῶν
ἀξιούντων
οὐδὲ |
[36, 30] |
ἂν
οἶμαι
ῥᾳδίως
ὑπομένοι
τις
|
ὑπολαβεῖν. |
ἀλλὰ
τὴν
νῦν
διακόσμησιν,
ὁπηνίκα |
[36, 30] |
ζῷον
οὐκ
ἂν
οἶμαι
ῥᾳδίως
|
ὑπομένοι
|
τις
ὑπολαβεῖν.
ἀλλὰ
τὴν
νῦν |
[36, 0] |
ὑπὸ
τὸ
ἱμάτιον
τὴν
χεῖρα
|
ὑποστείλας. |
παρέζωστο
δὲ
μάχαιραν
μεγάλην
τῶν |
[36, 20] |
{θνητὴν}
οὔτε
ποτὲ
ὡς
ἐσομένην
|
ὕστερον
|
ἄξιον
διανοηθῆναι,
πλὴν
εἰ
μὴ |
[36, 30] |
Ἡσίοδος.
(οἱ
δὲ
μετ´
ἐκείνους
|
ὕστερον |
ἐπὶ
σκηνὰς
καὶ
θέατρα
τὴν
|
[36, 50] |
θνητῶν
οὐδὲ
ἀθανάτων,
ἀλλ´
αὐτὸν
|
ὑφ´ |
αὑτοῦ
νικηφόρον
γενόμενον
τοῦ
μεγίστου |
[36, 40] |
τὰ
δὲ
ἀλλοῖα.
(ταῦτα
δὲ
|
ὑφ´ |
ἡμῶν
ὁρᾶσθαι
συνεστραμμένα,
καθάπερ
ἐν |
[36, 50] |
τοῦ
μεγίστου
ἀγῶνος.
στάντα
δὲ
|
ὑψηλὸν |
καὶ
γαῦρον,
χαρέντα
τῇ
νίκῃ, |
[36, 60] |
οὐκ
ὀκνήσαντες.
εἰ
δὲ
ἀτεχνῶς
|
ὑψηλόν |
τε
καὶ
ἐξίτηλον
ἀπέβη
τὸ |