Discours, Par. |
[36, 20] |
ἐξαγόμενοι.
σὲ
δὲ
αὐτὸς
ἡμῖν
|
ὁ
|
Ἀχιλλεὺς
ἔοικε
δεῦρο
ἀπὸ
τῆς |
[36, 50] |
χαλινῷ
σπάσας
ἢ
κέντρῳ
ἁψάμενος·
|
ὁ |
δ´
ἐσκίρτησε
καὶ
ἐταράχθη,
παραχρῆμα |
[36, 40] |
ἐν
Κορίνθῳ
χαράξαντα
τῇ
ὁπλῇ.
|
ὁ |
δὲ
δὴ
τέταρτος
εἰκάσαι
πάντων |
[36, 10] |
ἢ
ἄλλον,
ὥσπερ
οἱ
βάρβαροι.
|
ὁ |
δὲ
ἔμπειρος
τῷ
πυνθανομένῳ
τί |
[36, 10] |
θεὸς
ἡμῶν
ἐστιν,
ὡς
ὁρᾷς,
|
ὁ |
δὲ
καὶ
σχεδόν
τι
μετὰ |
[36, 30] |
καὶ
τὴν
εὐκοσμίαν
τῆς
διοικήσεως.
|
(ὁ |
δὲ
λόγος
οὗτος
ἔμβραχυ
ἐσπούδακε |
[36, 50] |
φυτοῦ
κρεῖττον
καὶ
ἐπιφανέστερον
βλάστημα.
|
ὁ |
δὲ
ξύμπας
οὐρανός
τε
καὶ |
[36, 60] |
τῆς
ἀρχῆς.
~ὅτε
δὴ
καὶ
|
ὁ |
δημιουργὸς
αὐτοῦ
καὶ
πατὴρ
ἰδὼν |
[36, 0] |
ἦν
δὲ
ὡς
ὀκτωκαίδεκα
ἐτῶν
|
ὁ |
Καλλίστρατος,
πάνυ
καλὸς
καὶ
μέγας, |
[36, 10] |
ἐστὶν
αὐτὸ
τοῦτο
ὑπὲρ
οὗ
|
ὁ |
λόγος
γνῶναι
σαφῶς·
οὕτω
γὰρ |
[36, 10] |
Ὅμηρον
καὶ
Ἀχιλλέα
τοιαῦτα
εἰπόντος.
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
θεὸς
ἡμῶν
ἐστιν, |
[36, 40] |
εἴς
τινα
σχήματα
καὶ
μορφάς.
|
(ὁ |
μὲν
δὴ
λαμπρότατος
ἵππος
καὶ |
[36, 50] |
εὐφήμοις.
(λειφθεὶς
γὰρ
δὴ
μόνος
|
ὁ |
νοῦς
καὶ
τόπον
ἀμήχανον
ἐμπλήσας |
[36, 40] |
δὲ
ὅταν
διὰ
πλειόνων
ἐτῶν
|
ὁ |
Νυμφῶν
καὶ
Ποσειδῶνος
ἱερὸς
πῶλος |
[36, 20] |
οὐδὲ
τῷ
Εὐρύτῳ
φησὶ
συνενεγκεῖν
|
ὁ |
ποιητὴς
ὅτι
ἤριζε
πρὸς
τοὺς |
[36, 20] |
οὐδὲ
περὶ
Νίνου
εἴη
ἂν
|
ὁ |
ποιητὴς
ὡς
περὶ
πόλεως
εἰρηκώς, |
[36, 30] |
(ὅπερ
δὴ
ὁ
σοφώτατος
καὶ
|
{ὁ} |
πρεσβύτατος
ἄρχων
καὶ
νομοθέτης
ἅπασι |
[36, 30] |
φιλίας
καὶ
ὁμονοίας·
(ὅπερ
δὴ
|
ὁ |
σοφώτατος
καὶ
{ὁ}
πρεσβύτατος
ἄρχων
|
[36, 30] |
ἅπασι
προστάττει
θνητοῖς
καὶ
ἀθανάτοις,
|
ὁ |
τοῦ
ξύμπαντος
ἡγεμὼν
οὐρανοῦ
καὶ |
[36, 30] |
τὸ
πολιτευόμενον.
(ὅδε
μὲν
οὖν
|
ὁ |
τῶν
φιλοσόφων
λόγος,
ἀγαθὴν
καὶ |
[36, 10] |
καὶ
συνεχῆ
ποίησιν
εἰρόντων,
(ὥσπερ
|
ὁ |
ὑμέτερος
μίαν
ἑξῆς
διέξεισι
μάχην |
[36, 20] |
ὁρῶμεν,
πάνυ
δὲ
ἡδέως
ἀκούομεν
|
ὅ, |
τι
ἂν
λέγῃς.
οὐ
μέντοι
|
[36, 10] |
ἐὰν
δὲ
πύθῃ
τινὸς
αὐτῶν
|
ὅ, |
τι
ἐστὶ
τοῦτο,
λέγω
δὲ |
[36, 10] |
πόλεως.
καὶ
πρῶτόν
γε,
ἔφην,
|
ὅ, |
τι
ἐστὶν
αὐτὸ
τοῦτο
ὑπὲρ |
[36, 0] |
εἰς
θάλασσαν
παρὰ
φρούριον
Ἀλέκτορος,
|
ὃ |
λέγεται
τῆς
γυναικὸς
εἶναι
τοῦ |
[36, 10] |
δὲ
ὁποῖόν
τι
καὶ
καθ´
|
ὃ |
μηδενὶ
τῶν
ἄλλων
ταὐτόν,
οὐκ |
[36, 0] |
προσῳκοδόμηται
τοῦ
παλαιοῦ
περιβόλου,
καθ´
|
ὃ |
πύργοι
τινὲς
οὐ
πολλοὶ
διαμένουσιν |
[36, 0] |
καὶ
στερεὸν
ὥσπερ
ἔμβολον,
περὶ
|
ὃ |
συμπίπτουσιν
οἱ
ποταμοί.
τὸ
δὲ |
[36, 30] |
τι
τούτῳ
παραπλήσιον
τὸ
πολιτευόμενον.
|
(ὅδε |
μὲν
οὖν
ὁ
τῶν
φιλοσόφων |
[36, 10] |
οὐ
πρὸς
ὅλην
Ἰλιάδα
καὶ
|
Ὀδύσσειαν |
ταῦτα
τὰ
ἔπη
ἐστὶ
τοῖς
|
[36, 60] |
δέ
οἱ
φίλον
ἦτορ
γηθοσύνῃ,
|
ὅθ´ |
ὁρᾶτο
θεοὺς
τοὺς
ἅπαντας
ἤδη |
[36, 30] |
ὑπάρχει
τοῖς
Εἵλωσι
γενέσθαι
Σπαρτιάταις·
|
ὅθεν |
δὴ
{καὶ}
διατελοῦσιν
ἐπιβουλεύοντες
τῇ |
[36, 60] |
εἰλικρινοῦς
τε
καὶ
ἄκρας
ἁρμονίας.
|
(ὅθεν |
δὴ
καὶ
ἡμεῖς
ἐάσωμεν
τὰ |
[36, 30] |
παρασκευάζουσιν,
οὐδέ
ποτ´
ἔνδον
παριοῦσιν.
|
ὅθεν |
δὴ
καὶ
θεράποντας
Μουσῶν
αὑτοὺς |
[36, 0] |
τοῦ
Πόντου
πόλεις
μέχρι
Ἀπολλωνίας.
|
(ὅθεν |
δὴ
καὶ
σφόδρα
ταπεινὰ
τὰ |
[36, 30] |
ἅτε
προδήλου
γιγνομένης
τῆς
φορᾶς.
|
ὅθεν |
κοινῆς
φήμης
τυγχάνειν,
ὡς
ἔοικεν, |
[36, 0] |
τῶν
ἁλῶν
ἐστι
τὸ
πλῆθος,
|
ὅθεν |
οἱ
πλείους
τῶν
βαρβάρων
λαμβάνουσιν |
[36, 40] |
καθάπερ
εἶπον,
μερῶν
εἶναι
κινήσεις,
|
ὅθεν |
ὑπ´
ἀνθρώπων
ὁρᾶσθαι
σαφέστερον.
τῆς |
[36, 0] |
ἀπὸ
τοῦ
ῥεύματος
τὸ
βάθος.
|
ὅθενπερ |
καὶ
ἐξίησι,
διὰ
τὴν
ἰσχὺν |
[36, 30] |
δὴ
καὶ
βασιλέα.
(οἷς
πειθόμενοι
|
οἱ |
ἄνθρωποι
Διὸς
βασιλέως
ἱδρύονται
βωμούς, |
[36, 20] |
ζητήσαι
ἄν
τις,
εἰ
ἐπειδὰν
|
οἱ |
ἄρχοντες
καὶ
προεστῶτες
ὦσι
φρόνιμοι |
[36, 10] |
μόνον
αὑτὸν
ἢ
ἄλλον,
ὥσπερ
|
οἱ |
βάρβαροι.
ὁ
δὲ
ἔμπειρος
τῷ |
[36, 0] |
τόποις
διεσπαρμένης.
ἁλόντες
δὲ
τότε
|
οἱ |
Βορυσθενῖται
πάλιν
συνῴκησαν,
ἐθελόντων
ἐμοὶ |
[36, 0] |
ἐπυνθανόμην.
σχεδὸν
δὲ
καὶ
πάντες
|
οἱ |
Βορυσθενῖται
περὶ
τὸν
ποιητὴν
ἐσπουδάκασιν |
[36, 0] |
μικρὸν
μέλαν,
λεπτόν,
ὥσπερ
εἰώθασιν
|
οἱ |
Βορυσθενῖται.
χρῶνται
δὲ
καὶ
τῇ |
[36, 10] |
ᾐσθημένοι
καὶ
ὁποῖόν
τί
ἐστιν.
|
οἱ |
γὰρ
πολλοί,
ἔφην,
ἄνθρωποι
τὸ |
[36, 20] |
λόγον,
ἐὰν
ἄρα
σχολὴν
ἡμῖν
|
οἱ |
γείτονες
παράσχωσιν
εἰς
αὔριον
καὶ |
[36, 10] |
καὶ
οἱ
μὲν
πρεσβύτατοι
καὶ
|
οἱ |
γνωριμώτατοι
καὶ
οἱ
ἐν
ταῖς |
[36, 40] |
Διὶ
τρέφουσιν
ἅρμα
Νισαίων
ἵππων·
|
οἱ |
δέ
εἰσι
κάλλιστοι
καὶ
μέγιστοι |
[36, 30] |
κατείχοντο
Ὅμηρός
τε
καὶ
Ἡσίοδος.
|
(οἱ |
δὲ
μετ´
ἐκείνους
ὕστερον
ἐπὶ |
[36, 10] |
ἑκάστου,
τὸ
δὲ
πρᾶγμ´
ἀγνοοῦσιν.
|
(οἱ |
δὲ
πεπαιδευμένοι
τοῦτο
φροντίζουσιν,
ὅπως |
[36, 60] |
τὸ
τοῦ
λόγου
σχῆμα,
ὥσπερ
|
οἱ |
δεινοὶ
περὶ
τοὺς
ὄρνιθάς
φασι |
[36, 0] |
δεξιοῖς
φαίνεται
ποταμός,
καὶ
τεκμαίρονται
|
οἱ |
εἰσπλέοντες
ἀπὸ
τοῦ
ῥεύματος
τὸ |
[36, 10] |
ἀνθρώπου
ὄνομα
πάντες
οὕτω
λέγουσιν
|
οἱ |
ἑλληνίζοντες,
ἐὰν
δὲ
πύθῃ
τινὸς |
[36, 10] |
πρεσβύτατοι
καὶ
οἱ
γνωριμώτατοι
καὶ
|
οἱ |
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
κύκλῳ
καθίζοντο |
[36, 30] |
εὐδαίμονος
καὶ
μακαρίας
καταστάσεως·
ὃν
|
οἱ |
θεῖοι
ποιηταὶ
μαθόντες
ἐκ
Μουσῶν |
[36, 10] |
ἱερόν,
οὗπερ
εἰώθασι
βουλεύεσθαι.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
πρεσβύτατοι
καὶ
οἱ
γνωριμώτατοι |
[36, 10] |
ἀκούουσιν
ἐν
τῷ
βαδίζειν,
ἀλλ´
|
οἱ |
ὄπισθεν
πράγματα
ἔχουσι
καὶ
παρέχουσι |
[36, 40] |
δὲ
τὸν
μῦθον
οὐχ
ὥσπερ
|
οἱ |
παρ´
ἡμῖν
προφῆται
τῶν
Μουσῶν |
[36, 0] |
ἁλῶν
ἐστι
τὸ
πλῆθος,
ὅθεν
|
οἱ |
πλείους
τῶν
βαρβάρων
λαμβάνουσιν
ὠνούμενοι
|
[36, 10] |
γενέσθαι.
(Τοῦτο
μέν,
ἔφην,
ἀπολελαύκασιν
|
{οἱ |
ποιηταὶ
αὐτῶν}
ἀπὸ
Ὁμήρου
ὥσπερ |
[36, 10] |
ἀγνοεῖ.
μόνου
γὰρ
Ὁμήρου
μνημονεύουσιν
|
οἱ |
ποιηταὶ
αὐτῶν
ἐν
τοῖς
ποιήμασιν, |
[36, 40] |
βραδύτερος.
τούτου
δὲ
μυθολογοῦσιν
εἴδωλον
|
οἱ |
ποιηταὶ
γενέσθαι
παρ´
ἀνθρώποις,
ἐμοὶ |
[36, 30] |
τριόδοις.
οὗτοι
δ´
οὖν
πάντες
|
οἱ |
ποιηταὶ
κατὰ
ταὐτὰ
τὸν
πρῶτον |
[36, 0] |
οἰκοῦντες
τὴν
Ταυρικήν.
ἐκδιδόασι
δὲ
|
οἱ |
ποταμοὶ
εἰς
θάλασσαν
παρὰ
φρούριον |
[36, 0] |
ὥσπερ
ἔμβολον,
περὶ
ὃ
συμπίπτουσιν
|
οἱ |
ποταμοί.
τὸ
δὲ
ἐντεῦθεν
ἤδη |
[36, 10] |
οἶσθα
γὰρ
δήπου
ὅτι
χθὲς
|
οἱ |
Σκύθαι
προσελάσαντες
μεσημβρίας
τοὺς
μέν |
[36, 60] |
διαφερόντως
ἥμενος
Οὐλύμπῳ,
ἐγέλασσε
δέ
|
οἱ |
φίλον
ἦτορ
γηθοσύνῃ,
ὅθ´
ὁρᾶτο |
[36, 0] |
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
Σκυθῶν
|
οἱ |
Χερρόνησον
οἰκοῦντες
τὴν
Ταυρικήν.
ἐκδιδόασι |
[36, 30] |
ὑπὸ
μάγων
ἀνδρῶν
ᾄδεται
θαυμαζόμενος,
|
οἳ |
τὸν
θεὸν
τοῦτον
ὑμνοῦσιν
ὡς |
[36, 40] |
ἆσθμα
τοῦ
πρώτου
προσπεσὸν
ἄνωθεν,
|
οἷα |
δὴ
θυμοειδοῦς,
ἐθέρμηνε
τοὺς
ἄλλους, |
[36, 50] |
οὐκ
ἄτακτον
οὐδὲ
ῥυπαρὰν
ἀστραπήν,
|
οἵαν |
χειμέριος
ἐλαυνομένων
βιαιότερον
πολλάκις
τῶν |
[36, 20] |
πόλιν
οὔτε
τις
γενομένην
πρότερον
|
οἶδε |
{θνητὴν}
οὔτε
ποτὲ
ὡς
ἐσομένην |
[36, 20] |
βουλόμεθα,
ἀλλά
σε
εὖ
πράξαντα
|
οἴκαδε |
κατελθεῖν
τὴν
ταχίστην.
(νῦν
οὖν |
[36, 0] |
ἑλληνίζοντες
διὰ
τὸ
ἐν
μέσοις
|
οἰκεῖν |
τοῖς
βαρβάροις
ὅμως
τήν
γε |
[36, 10] |
πόλις
ἐν
σκοπέλῳ
κατὰ
κόσμον
|
οἰκεῦσα |
σμικρὴ
κρέσσων
Νίνου
ἀφραινούσης.
ἀλλ´ |
[36, 10] |
καὶ
ἀνόμως
ὑπὸ
ἀνθρώπων
ἀφρόνων
|
οἰκῆται; |
(καὶ
ὃς
οὐ
μάλα
ἡδέως |
[36, 0] |
μεταξὺ
συμπέφρακται
κατ´
ἐκεῖνο
ταῖς
|
οἰκίαις |
οὐκ
ἐχούσαις
ὁποῖα
διαλείπει.
τειχίον |
[36, 0] |
ἀναστάσεως
ἥ
τε
φαυλότης
τῶν
|
οἰκοδομημάτων |
καὶ
τὸ
συνεστάλθαι
τὴν
πόλιν |
[36, 30] |
παντός.
ὥστε
ταύτῃ
γε
οὐδὲ
|
οἶκον |
δοκοῦσί
μοι
ὀκνῆσαι
ἂν
ἀποφήνασθαι |
[36, 0] |
τινες
πολὺ
ἀφεστῶτες
τοῦ
νῦν
|
οἰκουμένου, |
ὥστε
μηδ´
εἰκάσαι
ὅτι
μιᾶς |
[36, 10] |
δοκοῦσί
μοι
ὀρθῶς
ποιεῖν,
πόλιν
|
οἰκοῦντες |
ἀρχαίαν
καὶ
Ἑλληνίδα,
βουλόμενοι
ἀκοῦσαι |
[36, 0] |
Ἑλλήνων
καὶ
Σκυθῶν
οἱ
Χερρόνησον
|
οἰκοῦντες
|
τὴν
Ταυρικήν.
ἐκδιδόασι
δὲ
οἱ |
[36, 10] |
ἐστὶ
καὶ
εὐτυχεστέρα
κατὰ
κόσμον
|
οἰκοῦσα
|
ἢ
μεγάλη
ἐν
λείῳ
καὶ |
[36, 0] |
πολέμους.
ἅτε
γὰρ
ἐν
μέσοις
|
οἰκοῦσα |
τοῖς
βαρβάροις
τοσοῦτον
ἤδη
χρόνον, |
[36, 30] |
(βασιλεία
γὰρ
πόλει
μᾶλλον
ἢ
|
οἴκῳ |
πρεπόντως
ἂν
λέγοιτο.
οὐ
γὰρ |
[36, 10] |
τοῦ
ἑτέρου
ποιητοῦ
τὸ
ὄνομα,
|
οἶμαι |
δὲ
μηδὲ
τούτων
μηδένα.
οὐδὲ |
[36, 20] |
τὸ
δὲ
ἕτερον
οὐκ
ἂν
|
οἶμαι |
ἐδυνάμην,
καίτοι
σφόδρα
βουλόμενος,
ὁμοίως |
[36, 40] |
Σελήνην
σημεῖα
προφανῆ
ὁρᾶσθαι,
ὥσπερ
|
οἶμαι |
καὶ
τῶνδε
τῶν
ἵππων
ἐστὶ |
[36, 30] |
τε
καὶ
ζῷον
οὐκ
ἂν
|
οἶμαι |
ῥᾳδίως
ὑπομένοι
τις
ὑπολαβεῖν.
ἀλλὰ |
[36, 50] |
ταχὺ
ἀναλώσαντα
τοὺς
ἄλλους,
καθάπερ
|
οἶμαι |
τῷ
ὄντι
κηρίνους,
ἐν
οὐ |
[36, 20] |
καὶ
ἀγοραῖοι,
ῥάκη
φαῦλα
καὶ
|
οἶνον |
πονηρὸν
εἰσκομίζοντες
καὶ
τά
γε
|
[36, 10] |
αὐτόν,
ἀλλὰ
πρότερον
γευσάμενοι
τοῦ
|
οἴνου, |
κἂν
ἄλλο
τι
φορτίον
ἄγῃ, |
[36, 20] |
Πλάτωνος
ἐλευθερίας
περὶ
τὴν
φράσιν,
|
οἷον |
δὴ
καὶ
ἄρτι
ποιεῖν
ἡμῖν |
[36, 50] |
ἅρματος,
ἀτοπωτέρας
δεόμενοι
τῆς
εἰκόνος·
|
οἷον |
εἴ
τις
θαυματοποιὸς
ἐκ
κηροῦ |
[36, 10] |
δύναμιν
εἴσονται
ἑκάστου
οὗ
λέγουσιν·
|
οἷον |
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
ὄνομα
πάντες |
[36, 50] |
ἀμηχάνως,
πολὺ
δὴ
λαμπρότερον
ἢ
|
οἷος
|
ὁρᾶται
νῦν.
πάντα
γάρ
που |
[36, 30] |
γένους
καὶ
δὴ
καὶ
βασιλέα.
|
(οἷς |
πειθόμενοι
οἱ
ἄνθρωποι
Διὸς
βασιλέως |
[36, 10] |
καίτοι
οὐ
σφόδρα
ἀθορύβως
ἔχοντας.
|
οἶσθα |
γὰρ
δήπου
ὅτι
χθὲς
οἱ |
[36, 20] |
ἄπειροί
ἐσμεν,
Ὁμήρου
δέ,
ὡς
|
οἶσθα, |
ἐρασταὶ
καί
τινες
οὐ
πολλοὶ |
[36, 30] |
γε
οὐδὲ
οἶκον
δοκοῦσί
μοι
|
ὀκνῆσαι |
ἂν
ἀποφήνασθαι
τοῦ
Διὸς
τὸν |
[36, 60] |
δυνατὸν
ἐπᾶραι
τὸν
λόγον
οὐκ
|
ὀκνήσαντες. |
εἰ
δὲ
ἀτεχνῶς
ὑψηλόν
τε |
[36, 30] |
δὴ
καὶ
πατέρα
αὐτὸν
οὐκ
|
ὀκνοῦσι |
προσαγορεύειν
τινὲς
ἐν
ταῖς
εὐχαῖς, |
[36, 0] |
τῶν
Ἑλλήνων.
ἦν
δὲ
ὡς
|
ὀκτωκαίδεκα |
ἐτῶν
ὁ
Καλλίστρατος,
πάνυ
καλὸς |
[36, 50] |
τὰ
νεώτερα
εὐθαλέστερα
τῶν
παλαιῶν
|
ὅλα |
τε
βλαστοῖς
ἐοικότα.
καὶ
μὴν |
[36, 50] |
μὲν
ἀνθρώποις
διὰ
τὸν
αὑτῶν
|
ὄλεθρον |
γίγνεσθαι
μὴ
κατὰ
λόγον
μηδὲ |
[36, 10] |
Νίνου
ἀφραινούσης.
ἀλλ´
οὐ
πρὸς
|
ὅλην |
Ἰλιάδα
καὶ
Ὀδύσσειαν
ταῦτα
τὰ |
[36, 50] |
γάμον.
(ὑγρὰν
δὲ
ποιήσας
τὴν
|
ὅλην |
οὐσίαν,
ἓν
σπέρμα
τοῦ
παντός, |
[36, 30] |
ξύμπαντος
ἡγεμὼν
οὐρανοῦ
καὶ
τῆς
|
ὅλης |
δεσπότης
οὐσίας,
αὐτὸς
οὕτως
ἐξηγούμενος |
[36, 30] |
δήμων
καὶ
δεκαρχιῶν
δὴ
καὶ
|
ὀλιγαρχιῶν |
καί
τινων
ἄλλων
τοιούτων
ἀρρωστημάτων |
[36, 0] |
ἡμᾶς
ἔξωθεν
προσελαύνων,
παρελθὼν
δὲ
|
ὀλίγον |
κατέβη,
καὶ
τὸν
ἵππον
τῷ |
[36, 0] |
βαρβάροις
ὅμως
τήν
γε
Ἰλιάδα
|
ὀλίγου |
πάντες
ἴσασιν
ἀπὸ
στόματος.
~εἶπον |
[36, 30] |
ὅλων
οὐκ
ἂν
βασιλεύεσθαι
τὸ
|
ὅλον |
ὁμολογοῖεν
οὐδὲ
βασιλεύεσθαι
φήσαντες
οὐκ |
[36, 50] |
λαμπρότερον
ἅτε
νεώτερον.
(ἀστράψας
δὲ
|
ὅλος
|
οὐκ
ἄτακτον
οὐδὲ
ῥυπαρὰν
ἀστραπήν, |
[36, 50] |
λέγουσι
ταύτην
ἡνιόχησιν
ἰσχυράν,
οὐχ
|
ὅλου
|
φθειρομένου
τοῦ
παντός.
(πάλιν
δὲ |
[36, 30] |
βασιλέα
εἰπόντες
τὸν
ἐπὶ
τῶν
|
ὅλων |
οὐκ
ἂν
βασιλεύεσθαι
τὸ
ὅλον |
[36, 10] |
οὐδεὶς
ἂν
ἠνέσχετο
Βορυσθενιτῶν
εἰς
|
Ὅμηρον |
καὶ
Ἀχιλλέα
τοιαῦτα
εἰπόντος.
ὁ |
[36, 10] |
ποτε
ἐπαινεσόμεθα
Ἀχιλλέα
τε
καὶ
|
Ὅμηρον
|
ὅσα
δοκεῖ
ἡμῖν
ὀρθῶς
λέγειν. |
[36, 10] |
ἀγαγεῖν,
Παραιτοῦμαί
σε,
εἶπον,
καθ´
|
Ὅμηρον |
συγγνώμην
ἔχειν
μοι,
„εἴ
τι |
[36, 10] |
ἡμεῖς
ἄλλον
τινὰ
ποιητὴν
ἢ
|
Ὅμηρον. |
τοῦτον
δὲ
σχεδόν
τι
οὐδὲ |
[36, 10] |
δοκεῖ,
ὦ
Καλλίστρατε,
ἀμείνων
ποιητὴς
|
Ὅμηρος |
ἢ
Φωκυλίδης;
καὶ
ὃς
γελάσας |
[36, 10] |
πολλοῦ
ἄξιον
ἡγούμενος,
οὐχ
ὥσπερ
|
Ὅμηρος |
οὐδαμοῦ
τῆς
ποιήσεως
ὠνόμασεν
αὑτόν. |
[36, 40] |
ὕμνησεν
ἀξίως
τῶν
τῇδε
οὔτε
|
Ὅμηρος |
οὔτε
Ἡσίοδος,
ἀλλὰ
Ζωροάστρης
καὶ |
[36, 30] |
ἔπασχον
ἐκ
Μουσῶν
καὶ
κατείχοντο
|
Ὅμηρός |
τε
καὶ
Ἡσίοδος.
(οἱ
δὲ |
[36, 10] |
τὸν
ἀρχαῖον
τρόπον,
ὥς
φησιν
|
Ὅμηρος |
τοὺς
Ἕλληνας,
κομῶντες
καὶ
τὰ |
[36, 20] |
ἀκριβεστέρας
ταύτης
φιλοσοφίας
ἄπειροί
ἐσμεν,
|
Ὁμήρου |
δέ,
ὡς
οἶσθα,
ἐρασταὶ
καί |
[36, 0] |
ὑπὲρ
οὐδενὸς
ἄλλου
θέλουσιν
ἢ
|
Ὁμήρου. |
καὶ
τἄλλα
οὐκέτι
σαφῶς
ἑλληνίζοντες |
[36, 10] |
ἄλλος
οὐδεὶς
ἀγνοεῖ.
μόνου
γὰρ
|
Ὁμήρου |
μνημονεύουσιν
οἱ
ποιηταὶ
αὐτῶν
ἐν |
[36, 20] |
τινὰ
ἀναμνησθεὶς
Πλάτωνός
τε
καὶ
|
Ὁμήρου. |
τὸ
μὲν
δὴ
τῆς
πόλεως |
[36, 20] |
οὐ
σμικρὸν
οὐδὲ
πόρρω
τοῦ
|
Ὁμήρου |
φθέγγεται.
(κἀγὼ
σφόδρα
γε
ἥσθην |
[36, 10] |
ἀπολελαύκασιν
{οἱ
ποιηταὶ
αὐτῶν}
ἀπὸ
|
Ὁμήρου |
ὥσπερ
ἀπὸ
ὀφθαλμίας.
τὸν
δὲ |
[36, 20] |
οὐκ
ἐθελήσω,
οὔτε
Πλάτωνι
οὔτε
|
Ὁμήρῳ. |
οὐ
γάρ
τοι
οὐδὲ
τῷ |
[36, 40] |
κατέκλυσε
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
ἅτε
|
ὁμόζυγα· |
πειρᾶται
δὴ
τῆς
ἐναντίας
τῇ |
[36, 50] |
φύσις
νηπία
τότε
καὶ
ὑδαρὴς
|
ὁμοία |
Δήμητρος
ἀτελεῖ
χλόῃ,
προελθοῦσα
δὲ |
[36, 30] |
ἔπος
εἰπεῖν·
ἀτεχνῶς
δὲ
ἔοικεν
|
ὅμοιον
|
εἶναι
τοῖς
ἔξω
περὶ
θύρας |
[36, 40] |
λέγουσιν,
οὐ
πάνυ
τι
φροντίζοντες
|
ὅμοιόν |
σφισι
γίγνεσθαι
πανταχῇ
τὸ
τῆς |
[36, 50] |
κυβερνῶντος
τὸ
πᾶν.
εἶναι
γὰρ
|
ὅμοιον |
ὥσπερ
ὅταν
ἅρματος
ἡνίοχος
τῶν |
[36, 10] |
τυχὸν
γὰρ
νῦν
οὐ
πάντες
|
ὁμοίως |
ἀκούουσιν
ἐν
τῷ
βαδίζειν,
ἀλλ´ |
[36, 40] |
καὶ
τὼ
δύο
τὼ
πλησίον
|
ὁμοίως |
πρὸς
αὐτὸν
ἐγκλίνειν,
ἀτεχνῶς
ἐπιπίπτοντε |
[36, 20] |
οἶμαι
ἐδυνάμην,
καίτοι
σφόδρα
βουλόμενος,
|
ὁμοίως |
τῷ
Ἀχιλλεῖ
ἀγωνίζεσθαι.
καὶ
νῦν |
[36, 30] |
συγχωροῦντες
πόλιν
οὐκ
ἂν
ἀποτρέποιντο
|
ὁμολογεῖν |
ἤ
τι
τούτῳ
παραπλήσιον
τὸ |
[36, 30] |
οὐκ
ἂν
βασιλεύεσθαι
τὸ
ὅλον
|
ὁμολογοῖεν |
οὐδὲ
βασιλεύεσθαι
φήσαντες
οὐκ
ἂν |
[36, 30] |
νόμον
μετὰ
πάσης
φιλίας
καὶ
|
ὁμονοίας· |
(ὅπερ
δὴ
ὁ
σοφώτατος
καὶ |
[36, 50] |
ἡνιοχήσεως
ἐκείνης
καὶ
ἀρχῆς
καὶ
|
ὁμονοίας |
τῆς
τε
τῶν
τριῶν
φύσεων |
[36, 0] |
πόλεως
γενομένης,
ἅτε
οὐκ
ἔχοντες
|
ὁμοφώνους |
τοὺς
ὑποδεχομένους
οὐδὲ
τῶν
Σκυθῶν |
[36, 50] |
συνέλθῃ
φύσιν,
ἡττηθέντα
τοῦ
κρείττονος.
|
ὅμως |
δὲ
καὶ
ταύτην
τὴν
κίνησιν |
[36, 40] |
οὐχ
ὅπως
πτερωτός,
ἐπώνυμος
Ἑστίας.
|
ὅμως |
δὲ
οὐκ
ἀποτρέπονται
τῆς
εἰκόνος, |
[36, 20] |
νόμου
καὶ
τῆς
ὀρθῆς
διοικήσεως,
|
ὅμως |
δὲ
πρὸς
τὸ
παρὸν
εὐπορήσομεν |
[36, 40] |
χαρίεντα
ᾄσματα
βαρβαρικὸν
ᾆσμα
ἐπᾴδων·
|
ὅμως |
δὲ
τολμητέον.
φασὶ
τῶν
ἵππων |
[36, 10] |
τοῦ
τείχους
τὸ
πολεμικόν.
ἀλλ´
|
ὅμως |
οὕτως
ἦσαν
φιλήκοοι
καὶ
τῷ |
[36, 0] |
ἐν
μέσοις
οἰκεῖν
τοῖς
βαρβάροις
|
ὅμως
|
τήν
γε
Ἰλιάδα
ὀλίγου
πάντες |
[36, 0] |
~ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ
|
ΟΝ |
ΑΝΕΓΝΩ
ΕΝ
ΤΗΙ
ΠΑΤΡΙΔΙ.
(Ἐτύγχανον |
[36, 50] |
ἀλκῇ
καὶ
τῇ
ξυμπάσῃ
ἀρετῇ,
|
(ὃν |
εἴπομεν
ἐν
ἀρχῇ
τῶν
λόγων |
[36, 30] |
τῆς
εὐδαίμονος
καὶ
μακαρίας
καταστάσεως·
|
ὃν |
οἱ
θεῖοι
ποιηταὶ
μαθόντες
ἐκ |
[36, 40] |
παῖδες
ᾄδουσι
παρ´
ἐκείνου
μαθόντες·
|
ὃν |
Πέρσαι
λέγουσιν
ἔρωτι
σοφίας
καὶ |
[36, 10] |
γὰρ
πολλοί,
ἔφην,
ἄνθρωποι
τὸ
|
ὄνομα |
αὐτὸ
ἴσασι
καὶ
φθέγγονται
τοῦ
|
[36, 10] |
λαμβάνει.
ὥστε
καὶ
προστίθησι
τὸ
|
ὄνομα |
αὐτοῦ
καθ´
ἕκαστον
διανόημα,
ἅτε |
[36, 0] |
ἡ
γὰρ
πόλις
τὸ
μὲν
|
ὄνομα |
εἴληφεν
ἀπὸ
τοῦ
Βορυσθένους
διὰ |
[36, 10] |
ἔγωγε
τοῦ
ἑτέρου
ποιητοῦ
τὸ
|
ὄνομα, |
οἶμαι
δὲ
μηδὲ
τούτων
μηδένα. |
[36, 30] |
οὐ
μύστας
οὐδὲ
ἄλλο
σεμνὸν
|
ὄνομα. |
(οὐκοῦν,
ὡς
ἔφην,
τούς
τε |
[36, 10] |
λέγουσιν·
οἷον
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
|
ὄνομα |
πάντες
οὕτω
λέγουσιν
οἱ
ἑλληνίζοντες, |
[36, 30] |
ἐκ
Μουσῶν
ὑμνοῦσιν
ἅμα
καὶ
|
ὀνομάζουσι |
πατέρα
θεῶν
καὶ
ἀνθρώπων.
(κινδυνεύει |
[36, 40] |
παρ´
ἀνθρώποις,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
ὅντινα
|
ὀνομάζουσι |
Πήγασον,
καί
φασιν
ἀνεῖναι
κρήνην |
[36, 40] |
Ἕλληνες
ἀγνοίᾳ
τοῦ
ὀνόματος
οὕτως
|
ὀνομάζουσιν |
ἀνθρώπους
γόητας.
ἐκεῖνοι
δὲ
τά |
[36, 30] |
δὴ
καὶ
θεράποντας
Μουσῶν
αὑτοὺς
|
ὀνομάζουσιν, |
οὐ
μύστας
οὐδὲ
ἄλλο
σεμνὸν |
[36, 0] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκοῦσι,
(κατὰ
τοῦτο
|
ὀνομασθέντων |
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων.
ἦν
δὲ |
[36, 20] |
λοιπὸν
σχεδόν
τι
δεῦρο
ἀφικνοῦνται
|
ὀνόματι |
Ἕλληνες,
τῇ
δὲ
ἀληθείᾳ
βαρβαρώτεροι |
[36, 40] |
οὐχ
ὡς
Ἕλληνες
ἀγνοίᾳ
τοῦ
|
ὀνόματος |
οὕτως
ὀνομάζουσιν
ἀνθρώπους
γόητας.
ἐκεῖνοι |
[36, 40] |
ἀνθρώποις
ταῦτα
μὲν
ἰδίου
ἕκαστον
|
ὀνόματος· |
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατὰ
πλῆθος |
[36, 20] |
Πλάτωνος·
ὧν
δὴ
κἀμὲ
ὁρᾷς
|
ὄντα, |
ἀεί
ποτε
ἐντυγχάνοντα
τοῖς
ἐκείνου |
[36, 50] |
τελεώσας
ἀπέδειξεν
ἐξ
ἀρχῆς
τὸν
|
ὄντα |
κόσμον
εὐειδῆ
καὶ
καλὸν
ἀμηχάνως, |
[36, 50] |
διανέμειν
ἕκαστα
καὶ
δημιουργεῖν
τὸν
|
ὄντα |
νῦν
κόσμον
ἐξ
ἀρχῆς
πολὺ |
[36, 0] |
ὕβρεως.
(εἰδὼς
οὖν
αὐτὸν
φιλόμηρον
|
ὄντα
|
περὶ
τούτου
εὐθὺς
ἐπυνθανόμην.
σχεδὸν |
[36, 20] |
τῷ
κοινωνεῖν
τοῦ
νόμου,
ἀξύνετοι
|
ὄντες |
αὐτοῦ.
ἐκ
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[36, 20] |
λέγονται
μετέχειν
πόλεως,
φύσει
πολῖται
|
ὄντες, |
οὐ
τῷ
φρονεῖν
τε
καὶ |
[36, 30] |
αὐτοὶ
τελεῖν
τὸν
ὄχλον,
τῷ
|
ὄντι |
βακχείων
τινὰς
σκηνὰς
ἀκαλύπτους
πηξάμενοι |
[36, 30] |
καὶ
ἀρίστῃ
βασιλείᾳ
κεκοσμημένη,
τῷ
|
ὄντι |
βασιλευομένη
κατὰ
νόμον
μετὰ
πάσης |
[36, 50] |
τοὺς
ἄλλους,
καθάπερ
οἶμαι
τῷ
|
ὄντι |
κηρίνους,
ἐν
οὐ
πολλῷ
τινι
|
[36, 20] |
σώφρονα
καὶ
νόμιμον
καὶ
τῷ
|
ὄντι |
πόλιν
ἀπὸ
τῶν
διοικούντων·
ὥσπερ |
[36, 10] |
πόλιν
φεύγουσιν.
(ἦν
δὲ
τῷ
|
ὄντι |
ταῦτα
οὕτως,
καὶ
αἵ
τε |
[36, 40] |
γενέσθαι
παρ´
ἀνθρώποις,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
|
ὅντινα |
ὀνομάζουσι
Πήγασον,
καί
φασιν
ἀνεῖναι |
[36, 60] |
καὶ
τὸ
κάλλος
ἀεὶ
καλοῦ
|
ὄντος
|
ἀμηχάνως,
οὐδεὶς
δύναιτ´
ἂν
ἀνθρώπων |
[36, 20] |
ἂν
μουσικόν,
τοῦ
κορυφαίου
μουσικοῦ
|
ὄντος, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
ἐκείνῳ
συνεπομένων |
[36, 0] |
(τοῦτο
δέ
ἐστι
τῆς
χώρας
|
ὀξὺ |
καὶ
στερεὸν
ὥσπερ
ἔμβολον,
περὶ |
[36, 30] |
μετὰ
πάσης
φιλίας
καὶ
ὁμονοίας·
|
(ὅπερ |
δὴ
ὁ
σοφώτατος
καὶ
{ὁ} |
[36, 0] |
ὥσπερ
τὰ
ἐπὶ
τῶν
μνημάτων.
|
ὅπερ |
οὖν
ἔφην,
(ἔτυχον
περιπατῶν
πρὸ |
[36, 20] |
διακοσμήσεως
φίλον
σοι
καλεῖν,
εἰπὲ
|
ὅπῃ |
τε
καὶ
ὅπως
ἔχει,
ὡς |
[36, 30] |
ὑπολαβεῖν.
ἀλλὰ
τὴν
νῦν
διακόσμησιν,
|
ὁπηνίκα |
διῄρηται
καὶ
μεμέρισται
τὸ
πᾶν |
[36, 10] |
ἐν
τῷ
βαδίζειν,
ἀλλ´
οἱ
|
ὄπισθεν |
πράγματα
ἔχουσι
καὶ
παρέχουσι
τοῖς |
[36, 20] |
εἰσβεβληκότων
ὑμῖν
τῶν
πολεμίων
λαβόντα
|
ὅπλα |
ὥσπερ
τὸν
Ἀχιλλέα
μάχεσθαι,
τὸ |
[36, 40] |
κρήνην
ἐν
Κορίνθῳ
χαράξαντα
τῇ
|
ὁπλῇ. |
ὁ
δὲ
δὴ
τέταρτος
εἰκάσαι |
[36, 10] |
δεῖν
ἅπαντες
παρῆσαν
ἐν
τοῖς
|
ὅπλοις, |
βουλόμενοι
ἀκούειν.
κἀγὼ
ἀγάμενος
αὐτῶν |
[36, 0] |
ἐκεῖνο
ταῖς
οἰκίαις
οὐκ
ἐχούσαις
|
ὁποῖα |
διαλείπει.
τειχίον
δὲ
παραβέβληται
πάνυ |
[36, 0] |
Γέτας,
ὅπως
θεάσωμαι
τἀκεῖ
πράγματα
|
ὁποῖά
|
ἐστι.
καὶ
δὴ
καὶ
περιεπάτουν |
[36, 10] |
ἂν
εἴητε
ἅμα
ᾐσθημένοι
καὶ
|
ὁποῖόν |
τί
ἐστιν.
οἱ
γὰρ
πολλοί, |
[36, 10] |
τι
ἐστὶ
τοῦτο,
λέγω
δὲ
|
ὁποῖόν
|
τι
καὶ
καθ´
ὃ
μηδενὶ |
[36, 10] |
μὲν
εἰώθασι
λέγειν,
ἀεὶ
δὲ
|
ὁπόταν |
μέλλωσι
μάχεσθαι
{παρακελεύονται
τοῖς
αὑτῶν |
[36, 0] |
ἐπιδημῶν
ἐν
Βορυσθένει
τὸ
θέρος,
|
ὁπότε |
εἰσέπλευσα
μετὰ
τὴν
φυγήν,
βουλόμενος |
[36, 20] |
ἀεί
ποτε
ἐντυγχάνοντα
τοῖς
ἐκείνου
|
ὅπως |
ἂν
δύνωμαι·
καίτοι
ἴσως
ἄτοπον |
[36, 40] |
ἵππων
πέρι
καὶ
τῆς
ἡνιοχήσεως,
|
ὅπως |
ἐξηγούμενοι
λέγουσιν,
οὐ
πάνυ
τι |
[36, 20] |
καλεῖν,
εἰπὲ
ὅπῃ
τε
καὶ
|
ὅπως |
ἔχει,
ὡς
δύνασαι
ἐγγύτατα
τείνων
|
[36, 0] |
δύνωμαι,
διὰ
Σκυθῶν
εἰς
Γέτας,
|
ὅπως |
θεάσωμαι
τἀκεῖ
πράγματα
ὁποῖά
ἐστι. |
[36, 10] |
(οἱ
δὲ
πεπαιδευμένοι
τοῦτο
φροντίζουσιν,
|
ὅπως |
καὶ
τὴν
δύναμιν
εἴσονται
ἑκάστου |
[36, 40] |
στερεός
τε
καὶ
ἀκίνητος,
οὐχ
|
ὅπως |
πτερωτός,
ἐπώνυμος
Ἑστίας.
ὅμως
δὲ
|
[36, 10] |
γὰρ
θεὸς
ἡμῶν
ἐστιν,
ὡς
|
ὁρᾷς, |
ὁ
δὲ
καὶ
σχεδόν
τι |
[36, 20] |
πολλοὶ
Πλάτωνος·
ὧν
δὴ
κἀμὲ
|
ὁρᾷς |
ὄντα,
ἀεί
ποτε
ἐντυγχάνοντα
τοῖς |
[36, 10] |
Σκόπει,
ἔφη,
ἐπεὶ
καὶ
τούσδε
|
ὁρᾷς |
πάντας
ἐπιθυμοῦντας
ἀκοῦσαί
σου
καὶ |
[36, 40] |
εἶναι
κινήσεις,
ὅθεν
ὑπ´
ἀνθρώπων
|
ὁρᾶσθαι |
σαφέστερον.
τῆς
δὲ
τοῦ
ξύμπαντος |
[36, 40] |
ἀλλοῖα.
(ταῦτα
δὲ
ὑφ´
ἡμῶν
|
ὁρᾶσθαι |
συνεστραμμένα,
καθάπερ
ἐν
αὐγῇ
λαμπρᾷ |
[36, 40] |
καὶ
τὴν
Σελήνην
σημεῖα
προφανῆ
|
ὁρᾶσθαι, |
ὥσπερ
οἶμαι
καὶ
τῶνδε
τῶν |
[36, 50] |
πολὺ
δὴ
λαμπρότερον
ἢ
οἷος
|
ὁρᾶται |
νῦν.
πάντα
γάρ
που
καὶ |
[36, 60] |
οἱ
φίλον
ἦτορ
γηθοσύνῃ,
ὅθ´
|
ὁρᾶτο |
θεοὺς
τοὺς
ἅπαντας
ἤδη
γεγονότας |
[36, 30] |
ἀμυήτοις
πολλάκις
ἐξέφερον
ἀτελῆ
παραδείγματα
|
ὀργίων· |
θαυμαζόμενοι
δὲ
ὑπὸ
τῶν
πολλῶν
|
[36, 20] |
δαιμονίως
καὶ
τούσδε
ὁρῶ
πάντας
|
ὀργῶντας |
πρὸς
ἐκεῖνον
τὸν
λόγον·
καὶ |
[36, 40] |
τῶν
ἄλλων
καθ´
αὑτὸν
ἐν
|
ὄρει |
τινὶ
ζῆν·
ἔπειτα
ἁφθῆναι
τὸ |
[36, 20] |
καὶ
μακαρίου
νόμου
καὶ
τῆς
|
ὀρθῆς |
διοικήσεως,
ὅμως
δὲ
πρὸς
τὸ |
[36, 50] |
παντὸς
τάξεως,
λανθάνειν
δὲ
αὐτοὺς
|
ὀρθῶς |
γιγνόμενα
καὶ
κατὰ
γνώμην
τοῦ |
[36, 10] |
καὶ
Ὅμηρον
ὅσα
δοκεῖ
ἡμῖν
|
ὀρθῶς |
λέγειν.
(τὸ
δὲ
παρὸν
σκεπτέον |
[36, 10] |
ἐγένετο,
εἶπον
ὅτι
δοκοῦσί
μοι
|
ὀρθῶς |
ποιεῖν,
πόλιν
οἰκοῦντες
ἀρχαίαν
καὶ |
[36, 20] |
φορᾶς
ἀγομένου
μιᾷ
γνώμῃ
καὶ
|
ὁρμῇ |
τοῦ
ξύμπαντος
οὐρανοῦ.
(μίαν
γὰρ |
[36, 60] |
ὥσπερ
οἱ
δεινοὶ
περὶ
τοὺς
|
ὄρνιθάς
|
φασι
τὸν
σφόδρα
ἄνω
χωρήσαντα |
[36, 40] |
τινὶ
ζῆν·
ἔπειτα
ἁφθῆναι
τὸ
|
ὄρος |
πυρὸς
ἄνωθεν
πολλοῦ
κατασκήψαντος
συνεχῶς |
[36, 10] |
τοῦ
Ἀχιλλέως
πηδήσεών
τε
καὶ
|
ὀρούσεων |
καὶ
τῆς
φωνῆς,
ὅτι
μόνον |
[36, 20] |
τε
ἀνεπτέρωμαι
δαιμονίως
καὶ
τούσδε
|
ὁρῶ |
πάντας
ὀργῶντας
πρὸς
ἐκεῖνον
τὸν |
[36, 20] |
καί
σε
πάνυ
μὲν
ἡδέως
|
ὁρῶμεν, |
πάνυ
δὲ
ἡδέως
ἀκούομεν
ὅ, |
[36, 10] |
ποιητὴς
Ὅμηρος
ἢ
Φωκυλίδης;
καὶ
|
ὃς |
γελάσας
ἔφη,
Ἀλλ´
οὐδὲ
ἐπίσταμαι |
[36, 10] |
ὑπὸ
ἀνθρώπων
ἀφρόνων
οἰκῆται;
(καὶ
|
ὃς |
οὐ
μάλα
ἡδέως
ἀποδεξάμενος,
Ὦ |
[36, 10] |
ἐπαινεσόμεθα
Ἀχιλλέα
τε
καὶ
Ὅμηρον
|
ὅσα |
δοκεῖ
ἡμῖν
ὀρθῶς
λέγειν.
(τὸ |
[36, 20] |
καὶ
τοῦ
πράγματος
οὐκ
ἀναξίως
|
ὅσα |
εἶπες
εἰρηκέναι
καὶ
ὡς
ἂν |
[36, 30] |
τοῖς
τυχοῦσι
τῶν
ζῴων,
ἀλλ´
|
ὅσοις |
μέτεστι
λόγου
καὶ
φρονήσεως,
πολὺ |
[36, 50] |
τῶν
ἄλλων
συστάσει
ζῴων,
καθ´
|
ὅσον |
ἐκ
ψυχῆς
καὶ
σώματος
συνεστάναι |
[36, 60] |
καὶ
ἡμεῖς
ἐάσωμεν
τὰ
νῦν,
|
ὅσον |
ἡμῖν
δυνατὸν
ἐπᾶραι
τὸν
λόγον |
[36, 20] |
εἷς
ἐφθέγξατο
εἰς
τὸ
μέσον,
|
ὅσπερ |
ἦν
πρεσβύτατος
αὐτῶν
καὶ
μέγιστον |
[36, 50] |
πᾶν.
εἶναι
γὰρ
ὅμοιον
ὥσπερ
|
ὅταν |
ἅρματος
ἡνίοχος
τῶν
ἵππων
τινὰ |
[36, 40] |
ὑπὸ
κρείττονος
πυρός.
(πάλιν
δὲ
|
ὅταν |
διὰ
πλειόνων
ἐτῶν
ὁ
Νυμφῶν
|
[36, 60] |
ἀκμάζων
εὐθὺς
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς.
|
~ὅτε |
δὴ
καὶ
ὁ
δημιουργὸς
αὐτοῦ |
[36, 50] |
λειφθέντος,
ἀλλὰ
πάσης
ἐπικρατούσης
μανότητος,
|
ὅτε |
κάλλιστος
γίγνεται,
τὴν
καθαρωτάτην
λαβὼν
|
[36, 50] |
ξύμπας
οὐρανός
τε
καὶ
κόσμος,
|
ὅτε |
πρῶτον
συνετελέσθη,
κοσμηθεὶς
ὑπὸ
τῆς |
[36, 10] |
ἥσθη
τῇ
ὄψει
φιλόσοφος
ἀνήρ,
|
ὅτι
|
ἅπαντες
ἦσαν
τὸν
ἀρχαῖον
τρόπον, |
[36, 10] |
(ἐπεὶ
δὲ
ἡσυχία
ἐγένετο,
εἶπον
|
ὅτι |
δοκοῦσί
μοι
ὀρθῶς
ποιεῖν,
πόλιν |
[36, 10] |
πυνθανομένῳ
τί
ἐστιν
ἄνθρωπος
ἀποκρίνεται
|
ὅτι |
ζῷον
λογικὸν
θνητόν.
τὸ
γὰρ |
[36, 10] |
ὠφελεῖ
ὑμᾶς
ἐκμανθάνοντας
ἢ
ἐκεῖνο,
|
ὅτι |
ἡ
σμικρὰ
πόλις
ἐν
τραχεῖ |
[36, 10] |
ἡδέως
ἀποδεξάμενος,
Ὦ
ξένε,
εἶπεν,
|
ὅτι |
ἡμεῖς
σε
ἀγαπῶμεν
καὶ
σφόδρα |
[36, 20] |
Εὐρύτῳ
φησὶ
συνενεγκεῖν
ὁ
ποιητὴς
|
ὅτι |
ἤριζε
πρὸς
τοὺς
κρείττονας.
οὐ |
[36, 20] |
μηδὲ
βαρβαρικὸν
ἡγήσῃ
τὸ
τοιοῦτον,
|
ὅτι |
μεταξὺ
λέγοντί
σοι
ἐμποδὼν
ἐγενόμην. |
[36, 0] |
νῦν
οἰκουμένου,
ὥστε
μηδ´
εἰκάσαι
|
ὅτι
|
μιᾶς
ἦσαν
πόλεως.
ταῦτά
τε |
[36, 10] |
καὶ
ὀρούσεων
καὶ
τῆς
φωνῆς,
|
ὅτι
|
μόνον
φθεγξάμενος
ἔτρεπε
τοὺς
Τρῶας, |
[36, 20] |
γε
φωνῆς
ξυνίεμεν
ὑπὸ
συνηθείας
|
ὅτι |
οὐ
σμικρὸν
οὐδὲ
πόρρω
τοῦ |
[36, 20] |
νόμου
διοικούμενον.
ἤδη
οὖν
δῆλον
|
ὅτι |
τῆς
προσηγορίας
ταύτης
οὐδεμιᾷ
προσήκει |
[36, 10] |
ἀθορύβως
ἔχοντας.
οἶσθα
γὰρ
δήπου
|
ὅτι |
χθὲς
οἱ
Σκύθαι
προσελάσαντες
μεσημβρίας |
[36, 20] |
φιλοσοφίας
λόγων
καὶ
περὶ
παντὸς
|
ὅτου |
ἂν
ἐπιθυμῇ
τις
ἐξεῖναι
παρὰ |
[36, 30] |
ἢ
οἴκῳ
πρεπόντως
ἂν
λέγοιτο.
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
βασιλέα
εἰπόντες
τὸν |
[36, 10] |
προσέχοντας,
τοὺς
δὲ
ἐζωγρήκασιν
ἴσως·
|
οὐ |
γάρ
πω
ἐπιστάμεθα
διὰ
τὸ |
[36, 20] |
ἐθελήσω,
οὔτε
Πλάτωνι
οὔτε
Ὁμήρῳ.
|
οὐ |
γάρ
τοι
οὐδὲ
τῷ
Εὐρύτῳ |
[36, 10] |
τῆς
ποιήσεως
ὠνόμασεν
αὑτόν.
(ἢ
|
οὐ |
δοκεῖ
σοι
εἰκότως
προσθεῖναι
Φωκυλίδης |
[36, 40] |
Ἕλληνας
μνημονεύοντάς
φασι
Φαέθοντι
προσάπτειν,
|
οὐ |
δυναμένους
μέμφεσθαι
τὴν
Διὸς
ἡνιόχησιν, |
[36, 10] |
ἀνθρώπων
ἀφρόνων
οἰκῆται;
(καὶ
ὃς
|
οὐ |
μάλα
ἡδέως
ἀποδεξάμενος,
Ὦ
ξένε, |
[36, 30] |
στόχου
φθέγγεσθαι
τὰ
τοιαῦτα
πολλάκις,
|
οὐ |
μέντοι
οὐδὲ
μεμυῆσθαι
καθαρῶς
κατὰ |
[36, 20] |
ἀκούομεν
ὅ,
τι
ἂν
λέγῃς.
|
οὐ |
μέντοι
πολύν
τινα
χρόνον
ἡγούμεθα |
[36, 20] |
ὅτι
ἤριζε
πρὸς
τοὺς
κρείττονας.
|
οὐ |
μέντοι
σπουδῆς
γε,
ἔφην,
οὐδὲν |
[36, 50] |
προσηνῆ
ἰδεῖν
μετὰ
τὴν
γένεσιν,
|
οὐ |
μόνον
τὰ
κάλλιστα
αὐτῶν,
πῶλοί |
[36, 30] |
καὶ
θεράποντας
Μουσῶν
αὑτοὺς
ὀνομάζουσιν,
|
οὐ |
μύστας
οὐδὲ
ἄλλο
σεμνὸν
ὄνομα. |
[36, 10] |
τῆς
πόλεως;
τυχὸν
γὰρ
νῦν
|
οὐ |
πάντες
ὁμοίως
ἀκούουσιν
ἐν
τῷ |
[36, 30] |
οὖν
δὴ
τὸ
ποιητικὸν
γένος
|
οὐ |
πάνυ
ἄστοχον
εἶναι
τῶν
ἱερῶν |
[36, 40] |
τῆς
ἡνιοχήσεως,
ὅπως
ἐξηγούμενοι
λέγουσιν,
|
οὐ |
πάνυ
τι
φροντίζοντες
ὅμοιόν
σφισι
|
[36, 20] |
φανερωτάτων
πορευομένων
ἑκάστου
καθ´
ἑαυτόν,
|
οὐ |
πλανωμένων
ἄλλως
ἀνόητον
πλάνην,
ἀλλὰ |
[36, 0] |
περιβόλου,
καθ´
ὃ
πύργοι
τινὲς
|
οὐ |
πολλοὶ
διαμένουσιν
οὐ
πρὸς
τὸ |
[36, 20] |
ὡς
οἶσθα,
ἐρασταὶ
καί
τινες
|
οὐ |
πολλοὶ
Πλάτωνος·
ὧν
δὴ
κἀμὲ |
[36, 50] |
οἶμαι
τῷ
ὄντι
κηρίνους,
ἐν
|
οὐ |
πολλῷ
τινι
χρόνῳ,
δοκοῦντι
δὲ |
[36, 0] |
καὶ
ἡ
πρότερον
οὕτως
ᾠκεῖτο,
|
οὐ |
πολὺ
ἄνωθεν
τῆς
Ἱππολάου
καλουμένης |
[36, 0] |
δὲ〉
τελευταίαν
καὶ
μεγίστην
ἅλωσιν
|
οὐ |
πρὸ
πλειόνων
ἢ
πεντήκοντα
καὶ |
[36, 10] |
σμικρὴ
κρέσσων
Νίνου
ἀφραινούσης.
ἀλλ´
|
οὐ |
πρὸς
ὅλην
Ἰλιάδα
καὶ
Ὀδύσσειαν |
[36, 0] |
τῶν
Βορυσθενιτῶν
τὸ
μέγεθός
ἐστιν
|
οὐ
|
πρὸς
τὴν
παλαιὰν
δόξαν
διὰ |
[36, 10] |
αὐτοῖς
γενέσθαι
τὴν
φυγήν,
ἅτε
|
οὐ |
πρὸς
τὴν
πόλιν
φεύγουσιν.
(ἦν |
[36, 0] |
πύργοι
τινὲς
οὐ
πολλοὶ
διαμένουσιν
|
οὐ |
πρὸς
τὸ
μέγεθος
οὐδὲ
πρὸς |
[36, 10] |
μέν
τινας
ἀπέκτειναν
τῶν
σκοπῶν
|
οὐ |
προσέχοντας,
τοὺς
δὲ
ἐζωγρήκασιν
ἴσως· |
[36, 10] |
τῶν
ἐμπόρων
καταπλεύσῃ
πρὸς
ὑμᾶς
|
οὐ |
πρότερον
παρα〉
γεγονώς,
οὐκ
εὐθὺς |
[36, 20] |
φωνῆς
ξυνίεμεν
ὑπὸ
συνηθείας
ὅτι
|
οὐ |
σμικρὸν
οὐδὲ
πόρρω
τοῦ
Ὁμήρου |
[36, 10] |
δεῦρο
πρὸς
τὸν
ποταμόν,
καίτοι
|
οὐ |
σφόδρα
ἀθορύβως
ἔχοντας.
οἶσθα
γὰρ |
[36, 30] |
ἀνθρώπων,
μεταδιδοὺς
νόμου
καὶ
πολιτείας
|
οὐ |
τοῖς
τυχοῦσι
τῶν
ζῴων,
ἀλλ´ |
[36, 20] |
μετέχειν
πόλεως,
φύσει
πολῖται
ὄντες,
|
οὐ |
τῷ
φρονεῖν
τε
καὶ
πράττειν |
[36, 10] |
ἐν
βραχεῖ.
καὶ
γάρ
ἐστιν
|
οὐ |
τῶν
μακράν
τινα
καὶ
συνεχῆ |
[36, 30] |
ἂν
εἴη
λεγομένη
μὰ
Δί´
|
οὐ |
φαύλων
οὐδὲ
μικρῶν
τυχοῦσα
ἡγεμόνων |
[36, 10] |
καὶ
τὴν
δύναμιν
εἴσονται
ἑκάστου
|
οὗ
|
λέγουσιν·
οἷον
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου |
[36, 10] |
τι
ἐστὶν
αὐτὸ
τοῦτο
ὑπὲρ
|
οὗ |
ὁ
λόγος
γνῶναι
σαφῶς·
οὕτω |
[36, 10] |
τὸ
αἰσχρὸν
τοῦ
πράγματος
καὶ
|
οὐδαμῇ |
πρέπον
ἀνδράσιν.
(ἐπεὶ
δὲ
ἡσυχία |
[36, 10] |
ἄξιον
ἡγούμενος,
οὐχ
ὥσπερ
Ὅμηρος
|
οὐδαμοῦ
|
τῆς
ποιήσεως
ὠνόμασεν
αὑτόν.
(ἢ |
[36, 20] |
μὴ
θεῶν
μακάρων
κατ´
οὐρανόν,
|
οὐδαμῶς |
ἀκίνητον
οὐδὲ
ἀργήν,
ἀλλὰ
σφοδρὰν |
[36, 60] |
καὶ
πατὴρ
ἰδὼν
ἥσθη
μὲν
|
οὐδαμῶς· |
ταπεινὸν
γὰρ
ἐν
ταπεινοῖς
τοῦτο |
[36, 50] |
πρότερον,
ὑπ´
οὐδενὸς
ἄλλου
θνητῶν
|
οὐδὲ |
ἀθανάτων,
ἀλλ´
αὐτὸν
ὑφ´
αὑτοῦ |
[36, 0] |
δὲ
ἐν
τῇ
πόλει·
ὥστε
|
οὐδὲ
|
ἀκούειν
ὑπὲρ
οὐδενὸς
ἄλλου
θέλουσιν |
[36, 30] |
Μουσῶν
αὑτοὺς
ὀνομάζουσιν,
οὐ
μύστας
|
οὐδὲ |
ἄλλο
σεμνὸν
ὄνομα.
(οὐκοῦν,
ὡς |
[36, 10] |
Ὅμηρον.
τοῦτον
δὲ
σχεδόν
τι
|
οὐδὲ |
ἄλλος
οὐδεὶς
ἀγνοεῖ.
μόνου
γὰρ |
[36, 20] |
ἀφραινούσης
γε
αὐτῆς.
ὥσπερ
γὰρ
|
οὐδὲ |
ἄνθρωπος
ἐκεῖνός
ἐστιν
ᾧ
μὴ |
[36, 30] |
ἄστοχον
εἶναι
τῶν
ἱερῶν
λόγων
|
οὐδὲ |
ἄπο
στόχου
φθέγγεσθαι
τὰ
τοιαῦτα |
[36, 20] |
μακάρων
κατ´
οὐρανόν,
οὐδαμῶς
ἀκίνητον
|
οὐδὲ |
ἀργήν,
ἀλλὰ
σφοδρὰν
οὖσαν
καὶ |
[36, 50] |
νήπιος
μὲν
οὐδένα
χρόνον
ἐγένετο
|
οὐδὲ |
ἀσθενὴς
κατὰ
τὴν
ἀνθρωπίνην
τε |
[36, 30] |
ἂν
βασιλεύεσθαι
τὸ
ὅλον
ὁμολογοῖεν
|
οὐδὲ |
βασιλεύεσθαι
φήσαντες
οὐκ
ἂν
πολιτεύεσθαι |
[36, 20] |
τινα
χρόνον
ἡγούμεθα
ἔσεσθαι
τοῦτον
|
οὐδὲ |
βουλόμεθα,
ἀλλά
σε
εὖ
πράξαντα |
[36, 10] |
οἶμαι
δὲ
μηδὲ
τούτων
μηδένα.
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἡγούμεθα
ἡμεῖς
ἄλλον
τινὰ |
[36, 30] |
θεσμὸν
καὶ
νόμον
τῶν
μυουμένων
|
οὐδὲ |
εἰδέναι
τοῦ
ξύμπαντος
πέρι
τῆς
|
[36, 30] |
φήσαντες
οὐκ
ἂν
πολιτεύεσθαι
φαῖεν
|
οὐδὲ |
εἶναι
πολιτείαν
{βασιλικὴν}
τοῦ
παντός. |
[36, 10] |
καὶ
ὃς
γελάσας
ἔφη,
Ἀλλ´
|
οὐδὲ |
ἐπίσταμαι
ἔγωγε
τοῦ
ἑτέρου
ποιητοῦ |
[36, 0] |
ὑποδεχομένους
οὐδὲ
τῶν
Σκυθῶν
ἀξιούντων
|
οὐδὲ |
ἐπισταμένων
ἐμπόριον
αὐτῶν
κατασκευάσασθαι
τὸν |
[36, 30] |
τὰ
τοιαῦτα
πολλάκις,
οὐ
μέντοι
|
οὐδὲ |
μεμυῆσθαι
καθαρῶς
κατὰ
θεσμὸν
καὶ |
[36, 30] |
λεγομένη
μὰ
Δί´
οὐ
φαύλων
|
οὐδὲ |
μικρῶν
τυχοῦσα
ἡγεμόνων
οὐδὲ
ὑπὸ
|
[36, 30] |
τοῦ
παντός.
ὥστε
ταύτῃ
γε
|
οὐδὲ |
οἶκον
δοκοῦσί
μοι
ὀκνῆσαι
ἂν |
[36, 20] |
τῶν
ἀφρόνων
καὶ
ἀνόμων.
οὔκουν
|
οὐδὲ |
περὶ
Νίνου
εἴη
ἂν
ὁ |
[36, 30] |
τε
οὐκ
ἦν
ἴσως
πρέπον
|
οὐδὲ |
πιθανὸν
κυρίως
εἰπόντας
εἶναι
τὸν |
[36, 20] |
μὴ
πρόσεστι
τὸ
λογικόν,
οὕτως
|
οὐδὲ |
πόλις,
ᾗ
μὴ
συμβέβηκε
νομίμῳ |
[36, 20] |
ὑπὸ
συνηθείας
ὅτι
οὐ
σμικρὸν
|
οὐδὲ |
πόρρω
τοῦ
Ὁμήρου
φθέγγεται.
(κἀγὼ |
[36, 30] |
τὰ
ἄλλα
τὰ
τοιαῦτα
παρασκευάζουσιν,
|
οὐδέ |
ποτ´
ἔνδον
παριοῦσιν.
ὅθεν
δὴ |
[36, 0] |
διαμένουσιν
οὐ
πρὸς
τὸ
μέγεθος
|
οὐδὲ |
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν
τῆς
πόλεως. |
[36, 50] |
(ἀστράψας
δὲ
ὅλος
οὐκ
ἄτακτον
|
οὐδὲ |
ῥυπαρὰν
ἀστραπήν,
οἵαν
χειμέριος
ἐλαυνομένων
|
[36, 20] |
οὔτε
Ὁμήρῳ.
οὐ
γάρ
τοι
|
οὐδὲ |
τῷ
Εὐρύτῳ
φησὶ
συνενεγκεῖν
ὁ |
[36, 20] |
καὶ
πράττειν
τὰ
τῶν
πολιτῶν
|
οὐδὲ |
τῷ
κοινωνεῖν
τοῦ
νόμου,
ἀξύνετοι |
[36, 0] |
οὐκ
ἔχοντες
ὁμοφώνους
τοὺς
ὑποδεχομένους
|
οὐδὲ |
τῶν
Σκυθῶν
ἀξιούντων
οὐδὲ
ἐπισταμένων |
[36, 30] |
Λακωνικῆς
νομοθεσίας
εἰσηγούμενος,
καθ´
ἣν
|
οὐδὲ |
ὑπάρχει
τοῖς
Εἵλωσι
γενέσθαι
Σπαρτιάταις· |
[36, 30] |
φαύλων
οὐδὲ
μικρῶν
τυχοῦσα
ἡγεμόνων
|
οὐδὲ |
ὑπὸ
τυράννων
τε
καὶ
δήμων |
[36, 10] |
δὲ
σχεδόν
τι
οὐδὲ
ἄλλος
|
οὐδεὶς |
ἀγνοεῖ.
μόνου
γὰρ
Ὁμήρου
μνημονεύουσιν |
[36, 10] |
σφόδρα
αἰδούμεθα·
ὡς
ἄλλως
γε
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἠνέσχετο
Βορυσθενιτῶν
εἰς
Ὅμηρον |
[36, 40] |
καὶ
τέλειον
ἅρμα
τὸ
Διὸς
|
οὐδεὶς |
ἄρα
ὕμνησεν
ἀξίως
τῶν
τῇδε |
[36, 60] |
κάλλος
ἀεὶ
καλοῦ
ὄντος
ἀμηχάνως,
|
οὐδεὶς |
δύναιτ´
ἂν
ἀνθρώπων
διανοηθῆναι
καὶ |
[36, 20] |
δῆλον
ὅτι
τῆς
προσηγορίας
ταύτης
|
οὐδεμιᾷ |
προσήκει
τῶν
καλουμένων
πόλεων
τῶν |
[36, 20] |
οὐ
μέντοι
σπουδῆς
γε,
ἔφην,
|
οὐδὲν |
ἀπολείψομεν.
(ταῦτα
δὲ
εἰπὼν
πρὸς |
[36, 20] |
καὶ
τά
γε
παρ´
ἡμῶν
|
οὐδὲν |
βελτίω
τούτων
ἐξαγόμενοι.
σὲ
δὲ |
[36, 30] |
καὶ
ὕδατος
καὶ
πυρός,
ἓν
|
οὐδὲν
|
ἧττον
πεφυκὸς
ἐν
ἅπασι
τούτοις |
[36, 20] |
(ταῦτα
δὲ
εἰπὼν
πρὸς
ἐκεῖνον
|
οὐδὲν |
ἧττον
ὑπεκίνουν
καὶ
ἀνεφερόμην
τρόπον |
[36, 30] |
ξύμπαντος
πέρι
τῆς
ἀληθείας
σαφὲς
|
οὐδέν, |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν·
ἀτεχνῶς
δὲ |
[36, 50] |
τοῖς
μέρεσι
παμφαίνων,
νήπιος
μὲν
|
οὐδένα |
χρόνον
ἐγένετο
οὐδὲ
ἀσθενὴς
κατὰ |
[36, 10] |
εἶναι
μόνῳ
ἀνθρώπῳ
συμβέβηκε
καὶ
|
οὐδενὶ |
ἄλλῳ.
~οὕτως
οὖν
καὶ
τὴν |
[36, 0] |
πόλει·
ὥστε
οὐδὲ
ἀκούειν
ὑπὲρ
|
οὐδενὸς |
ἄλλου
θέλουσιν
ἢ
Ὁμήρου.
καὶ |
[36, 50] |
λαμπρότερον
ὀφθῆναι
τοῦ
πρότερον,
ὑπ´
|
οὐδενὸς |
ἄλλου
θνητῶν
οὐδὲ
ἀθανάτων,
ἀλλ´ |
[36, 50] |
ἅτ´
ἐπ´
ἴσης
πανταχῇ
κεχυμένος,
|
οὐδενὸς |
ἐν
αὐτῷ
πυκνοῦ
λειφθέντος,
ἀλλὰ |
[36, 10] |
καὶ
ἐμίσουν
ἅπαντες.
ἐλέγετο
δὲ
|
οὐκ |
ἄλλως
τοῦτο
ἐπιτηδεύειν,
ἀλλὰ
κολακεύων |
[36, 30] |
πολιτείαν
δ´
αὖ
συγχωροῦντες
πόλιν
|
οὐκ |
ἂν
ἀποτρέποιντο
ὁμολογεῖν
ἤ
τι |
[36, 30] |
εἰπόντες
τὸν
ἐπὶ
τῶν
ὅλων
|
οὐκ
|
ἂν
βασιλεύεσθαι
τὸ
ὅλον
ὁμολογοῖεν |
[36, 20] |
συμβέβηκε
νομίμῳ
εἶναι.
νόμιμος
δὲ
|
οὐκ
|
ἂν
εἴη
ποτὲ
ἄφρων
καὶ |
[36, 10] |
ὃ
μηδενὶ
τῶν
ἄλλων
ταὐτόν,
|
οὐκ |
ἂν
ἔχοι
εἰπεῖν
ἀλλ´
ἢ |
[36, 20] |
ἀνδρῶν
φίλων,
τὸ
δὲ
ἕτερον
|
οὐκ |
ἂν
οἶμαι
ἐδυνάμην,
καίτοι
σφόδρα |
[36, 30] |
αὐτὸ
πόλιν
τε
καὶ
ζῷον
|
οὐκ |
ἂν
οἶμαι
ῥᾳδίως
ὑπομένοι
τις |
[36, 30] |
ὅλον
ὁμολογοῖεν
οὐδὲ
βασιλεύεσθαι
φήσαντες
|
οὐκ |
ἂν
πολιτεύεσθαι
φαῖεν
οὐδὲ
εἶναι |
[36, 20] |
ἔδοξας
μεγαλοπρεπῶς
καὶ
τοῦ
πράγματος
|
οὐκ |
ἀναξίως
ὅσα
εἶπες
εἰρηκέναι
καὶ |
[36, 0] |
τὸ
τοιοῦτον
ἀποδέξαιντο,
βαρβαρικῶς
καὶ
|
οὐκ |
ἄνευ
ὕβρεως.
(εἰδὼς
οὖν
αὐτὸν |
[36, 20] |
οὕτως,
ἔφην,
δεῖ
ἀκούειν
ὡς
|
οὐκ |
ἄντικρυς
τῶν
ἡμετέρων
τὸν
κόσμον |
[36, 50] |
καὶ
σώματος
συνεστάναι
λέγοιτ´
ἂν
|
οὐκ |
ἄπο
τρόπου,
τὰ
λοιπὰ
ἤδη |
[36, 40] |
πτερωτός,
ἐπώνυμος
Ἑστίας.
ὅμως
δὲ
|
οὐκ |
ἀποτρέπονται
τῆς
εἰκόνος,
ἀλλὰ
ἐνεζεῦχθαί |
[36, 50] |
ἅτε
νεώτερον.
(ἀστράψας
δὲ
ὅλος
|
οὐκ |
ἄτακτον
οὐδὲ
ῥυπαρὰν
ἀστραπήν,
οἵαν |
[36, 20] |
ἐμαυτόν·
ἀνδράσι
δὲ
προτέροισιν
ἐριζέμεν
|
οὐκ |
ἐθελήσω,
οὔτε
Πλάτωνι
οὔτε
Ὁμήρῳ. |
[36, 40] |
ἡνιόχησιν,
τούς
τε
Ἡλίου
δρόμους
|
οὐκ |
ἐθέλοντας
ψέγειν.
διό
φασι
νεώτερον |
[36, 20] |
ἐγενόμην.
παρ´
ὑμῖν
μὲν
γὰρ
|
οὐκ |
ἔθος
ἐστὶ
τὸ
τοιοῦτο
διὰ |
[36, 60] |
αὑτὸν
ἀτελῆ
τὴν
μαντείαν
ποιεῖν,
|
οὐκ |
ἐμὲ
ἄξιον
αἰτιᾶσθαι,
τὴν
δὲ
|
[36, 0] |
ἀναπείθειν
καὶ
τῶν
βαρβάρων
ἐνίους
|
οὐκ |
ἐπ´
ἀγαθῷ
σχεδόν,
ἀλλ´
ὡς |
[36, 10] |
τὸν
δὲ
Φωκυλίδην
ὑμεῖς
μὲν
|
οὐκ |
ἐπίστασθε,
ὡς
λέγεις·
πάνυ
δὲ
|
[36, 10] |
ὑμᾶς
οὐ
πρότερον
παρα〉
γεγονώς,
|
οὐκ |
εὐθὺς
ἠτιμάσατε
αὐτόν,
ἀλλὰ
πρότερον |
[36, 0] |
ἀναστάτου
τῆς
πόλεως
γενομένης,
ἅτε
|
οὐκ |
ἔχοντες
ὁμοφώνους
τοὺς
ὑποδεχομένους
οὐδὲ |
[36, 0] |
συμπέφρακται
κατ´
ἐκεῖνο
ταῖς
οἰκίαις
|
οὐκ |
ἐχούσαις
ὁποῖα
διαλείπει.
τειχίον
δὲ
|
[36, 30] |
σύστημα
ἀνθρώπων
ὡρίσαντο·
~ἅμα
τε
|
οὐκ |
ἦν
ἴσως
πρέπον
οὐδὲ
πιθανὸν
|
[36, 60] |
ἡμῖν
δυνατὸν
ἐπᾶραι
τὸν
λόγον
|
οὐκ |
ὀκνήσαντες.
εἰ
δὲ
ἀτεχνῶς
ὑψηλόν |
[36, 30] |
καὶ
δὴ
καὶ
πατέρα
αὐτὸν
|
οὐκ |
ὀκνοῦσι
προσαγορεύειν
τινὲς
ἐν
ταῖς |
[36, 0] |
θέλουσιν
ἢ
Ὁμήρου.
καὶ
τἄλλα
|
οὐκέτι
|
σαφῶς
ἑλληνίζοντες
διὰ
τὸ
ἐν |
[36, 0] |
τῶν
ταύτῃ
Ἑλλήνων,
τῶν
μὲν
|
οὐκέτι |
συνοικισθεισῶν
πόλεων,
τῶν
δὲ
φαύλως, |
[36, 30] |
μύστας
οὐδὲ
ἄλλο
σεμνὸν
ὄνομα.
|
(οὐκοῦν, |
ὡς
ἔφην,
τούς
τε
πλησίον |
[36, 20] |
πόλεων
τῶν
ἀφρόνων
καὶ
ἀνόμων.
|
οὔκουν |
οὐδὲ
περὶ
Νίνου
εἴη
ἂν |
[36, 60] |
δὲ
καὶ
ἐτέρφθη
διαφερόντως
ἥμενος
|
Οὐλύμπῳ, |
ἐγέλασσε
δέ
οἱ
φίλον
ἦτορ
|
[36, 10] |
πολλὴ
πρὸ
τοῦ
νεώ.
πάνυ
|
οὖν |
ἄν
τις
ἥσθη
τῇ
ὄψει |
[36, 0] |
καὶ
οὐκ
ἄνευ
ὕβρεως.
(εἰδὼς
|
οὖν |
αὐτὸν
φιλόμηρον
ὄντα
περὶ
τούτου |
[36, 40] |
κατασκήψαντος
συνεχῶς
τε
κάεσθαι.
τὸν
|
οὖν |
βασιλέα
σὺν
τοῖς
ἐλλογιμωτάτοις
Περσῶν |
[36, 30] |
θεῶν
καὶ
ἀνθρώπων.
(κινδυνεύει
γὰρ
|
οὖν |
δὴ
τὸ
ποιητικὸν
γένος
οὐ |
[36, 20] |
κατοικούντων
ὑπὸ
νόμου
διοικούμενον.
ἤδη
|
οὖν |
δῆλον
ὅτι
τῆς
προσηγορίας
ταύτης |
[36, 20] |
περὶ
τῆς
πόλεως,
ἥν
ὥσπερ
|
οὖν |
εἶπον,
σύστημα
ἀνθρώπων
ὡρίσαντο·
~ἅμα |
[36, 20] |
οἴκαδε
κατελθεῖν
τὴν
ταχίστην.
(νῦν
|
οὖν |
ἐπεὶ
ἥψω
τῷ
λόγῳ
τῆς |
[36, 10] |
τῶν
ἐνδόξων
γέγονε
ποιητῶν.
ὥσπερ
|
οὖν |
ἐπειδάν
τις
τῶν
ἐμπόρων
καταπλεύσῃ |
[36, 0] |
τὰ
ἐπὶ
τῶν
μνημάτων.
ὅπερ
|
οὖν |
ἔφην,
(ἔτυχον
περιπατῶν
πρὸ
τῆς |
[36, 20] |
ἄφρων
καὶ
ἄκοσμος
οὖσα.
(ἴσως
|
οὖν |
ζητήσαι
ἄν
τις,
εἰ
ἐπειδὰν |
[36, 20] |
συμβέβηκε
καὶ
οὐδενὶ
ἄλλῳ.
~οὕτως
|
οὖν |
καὶ
τὴν
πόλιν
φασὶν
εἶναι |
[36, 50] |
εἰς
δέον
καθιστάμενος.
μίαν
μὲν
|
οὖν |
λέγουσι
ταύτην
ἡνιόχησιν
ἰσχυράν,
οὐχ |
[36, 30] |
παραπλήσιον
τὸ
πολιτευόμενον.
(ὅδε
μὲν
|
οὖν |
ὁ
τῶν
φιλοσόφων
λόγος,
ἀγαθὴν |
[36, 30] |
τισι
τραγικαῖς
τριόδοις.
οὗτοι
δ´
|
οὖν
|
πάντες
οἱ
ποιηταὶ
κατὰ
ταὐτὰ |
[36, 40] |
ὡς
νύσσαν
φέρεσθαι.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
πολὺ
μετ´
εἰρήνης
καὶ
φιλίας |
[36, 20] |
κάκιστα
διακειμένῳ
παραβάλλοντες.
(ἐγὼ
μὲν
|
οὖν |
πρός
τι
τοιοῦτον
ὥρμων
τῷ |
[36, 10] |
πάντες
ἴσασιν
ἀπὸ
στόματος.
~εἶπον
|
οὖν
|
προσπαίζων
πρὸς
αὐτόν,
Πότερόν
σοι |
[36, 0] |
ἦσαν
πόλεως.
ταῦτά
τε
δὴ
|
οὖν |
σημεῖα
ἐναργῆ
τῆς
ἁλώσεως
καὶ |
[36, 10] |
εἰς
τὸ
τοῦ
Διὸς
ἱερόν,
|
οὗπερ |
εἰώθασι
βουλεύεσθαι.
καὶ
οἱ
μὲν |
[36, 20] |
εἰ
μὴ
θεῶν
μακάρων
κατ´
|
οὐρανόν, |
οὐδαμῶς
ἀκίνητον
οὐδὲ
ἀργήν,
ἀλλὰ |
[36, 50] |
ἐπιφανέστερον
βλάστημα.
ὁ
δὲ
ξύμπας
|
οὐρανός |
τε
καὶ
κόσμος,
ὅτε
πρῶτον |
[36, 30] |
ἀθανάτοις,
ὁ
τοῦ
ξύμπαντος
ἡγεμὼν
|
οὐρανοῦ |
καὶ
τῆς
ὅλης
δεσπότης
οὐσίας, |
[36, 20] |
γνώμῃ
καὶ
ὁρμῇ
τοῦ
ξύμπαντος
|
οὐρανοῦ. |
(μίαν
γὰρ
δὴ
ταύτην
καθαρῶς |
[36, 40] |
καὶ
τοῦ
θεοῦ
ξυνιέναι
δυναμένοις,
|
οὓς |
Πέρσαι
μάγους
ἐκάλεσαν,
ἐπισταμένους
θεραπεύειν |
[36, 20] |
εἴη
ποτὲ
ἄφρων
καὶ
ἄκοσμος
|
οὖσα. |
(ἴσως
οὖν
ζητήσαι
ἄν
τις, |
[36, 20] |
ἀκίνητον
οὐδὲ
ἀργήν,
ἀλλὰ
σφοδρὰν
|
οὖσαν |
καὶ
πορευομένην,
τῶν
μὲν
ἡγουμένων |
[36, 30] |
τοιαύτης
τινὸς
ἀρχῆς
καὶ
συστάσεως
|
οὔσης |
τοῦ
παντός.
ὥστε
ταύτῃ
γε |
[36, 50] |
(ὑγρὰν
δὲ
ποιήσας
τὴν
ὅλην
|
οὐσίαν, |
ἓν
σπέρμα
τοῦ
παντός,
αὐτὸς
|
[36, 50] |
καὶ
μαλακὴν
αὑτῷ
περιχέας
τὴν
|
οὐσίαν |
καὶ
πᾶσαν
εἴκουσαν
εὐπετῶς.
(ἐργασάμενος |
[36, 50] |
ἡμέτερον
αὐτῶν
λογισμόν,
καὶ
τὴν
|
οὐσίαν |
πάντων
πᾶσαν
εἰς
αὑτὸν
ἀναλαβόντα, |
[36, 30] |
οὐρανοῦ
καὶ
τῆς
ὅλης
δεσπότης
|
οὐσίας, |
αὐτὸς
οὕτως
ἐξηγούμενος
καὶ
παράδειγμα |
[36, 20] |
θεῶν
χωρὶς
ἔριδος
καὶ
ἥττης·
|
οὔτε |
γὰρ
ἐρίζειν
θεοὺς
οὔτε
ἡττᾶσθαι |
[36, 40] |
ἀξίως
τῶν
τῇδε
οὔτε
Ὅμηρος
|
οὔτε |
Ἡσίοδος,
ἀλλὰ
Ζωροάστρης
καὶ
μάγων |
[36, 20] |
ἥττης·
οὔτε
γὰρ
ἐρίζειν
θεοὺς
|
οὔτε |
ἡττᾶσθαι
θέμις
οὔτε
ὑπ´
ἀλλήλων |
[36, 40] |
ἄρα
ὕμνησεν
ἀξίως
τῶν
τῇδε
|
οὔτε |
Ὅμηρος
οὔτε
Ἡσίοδος,
ἀλλὰ
Ζωροάστρης |
[36, 20] |
ἐριζέμεν
οὐκ
ἐθελήσω,
οὔτε
Πλάτωνι
|
οὔτε |
Ὁμήρῳ.
οὐ
γάρ
τοι
οὐδὲ |
[36, 20] |
δὲ
προτέροισιν
ἐριζέμεν
οὐκ
ἐθελήσω,
|
οὔτε |
Πλάτωνι
οὔτε
Ὁμήρῳ.
οὐ
γάρ |
[36, 20] |
τις
γενομένην
πρότερον
οἶδε
{θνητὴν}
|
οὔτε |
ποτὲ
ὡς
ἐσομένην
ὕστερον
ἄξιον |
[36, 20] |
γὰρ
ἐξ
ἁπάντων
ἀγαθῶν
πόλιν
|
οὔτε |
τις
γενομένην
πρότερον
οἶδε
{θνητὴν} |
[36, 60] |
ἀνθρώπων
διανοηθῆναι
καὶ
εἰπεῖν
ἀξίως
|
οὔτε |
τῶν
νῦν
οὔτε
τῶν
πρότερον, |
[36, 60] |
εἰπεῖν
ἀξίως
οὔτε
τῶν
νῦν
|
οὔτε |
τῶν
πρότερον,
εἰ
μὴ
Μοῦσαί |
[36, 20] |
ἐρίζειν
θεοὺς
οὔτε
ἡττᾶσθαι
θέμις
|
οὔτε |
ὑπ´
ἀλλήλων
ἅτε
φίλων
οὔτε |
[36, 20] |
οὔτε
ὑπ´
ἀλλήλων
ἅτε
φίλων
|
οὔτε |
ὑπὸ
ἄλλων
κρειττόνων,
ἀλλὰ
πράττειν |
[36, 30] |
πηξάμενοι
ἔν
τισι
τραγικαῖς
τριόδοις.
|
οὗτοι |
δ´
οὖν
πάντες
οἱ
ποιηταὶ |
[36, 10] |
Λακεδαίμονι
ἐλέγετο}
εἰσὶ
δὲ
πάντες
|
οὗτοι |
τυφλοὶ
καὶ
οὐχ
ἡγοῦνται
δυνατὸν
|
[36, 30] |
τῆς
διοικήσεως.
(ὁ
δὲ
λόγος
|
οὗτος |
ἔμβραχυ
ἐσπούδακε
ξυναρμόσαι
τῷ
θείῳ |
[36, 10] |
οὗ
ὁ
λόγος
γνῶναι
σαφῶς·
|
οὕτω |
γὰρ
ἂν
εἴητε
ἅμα
ᾐσθημένοι |
[36, 10] |
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
ὄνομα
πάντες
|
οὕτω |
λέγουσιν
οἱ
ἑλληνίζοντες,
ἐὰν
δὲ |
[36, 50] |
φρονοῦν
καὶ
τὸ
ἡγούμενον
αὐτῆς.
|
{οὕτως
|
δὴ
λέγομεν
καὶ
ἡμεῖς
τιμῶντες |
[36, 30] |
τῆς
ὅλης
δεσπότης
οὐσίας,
αὐτὸς
|
οὕτως |
ἐξηγούμενος
καὶ
παράδειγμα
παρέχων
τὴν |
[36, 20] |
τὸ
μὲν
δὴ
τῆς
πόλεως
|
οὕτως, |
ἔφην,
δεῖ
ἀκούειν
ὡς
οὐκ |
[36, 10] |
ὠνεῖσθε,
εἰ
δὲ
μή,
ἐᾶτε·
|
οὕτως, |
ἔφην,
καὶ
τῆς
τοῦ
Φωκυλίδου |
[36, 10] |
τείχους
τὸ
πολεμικόν.
ἀλλ´
ὅμως
|
οὕτως |
ἦσαν
φιλήκοοι
καὶ
τῷ
τρόπῳ
|
[36, 10] |
(ἦν
δὲ
τῷ
ὄντι
ταῦτα
|
οὕτως, |
καὶ
αἵ
τε
πύλαι
συγκέκλειντο |
[36, 40] |
ὡς
Ἕλληνες
ἀγνοίᾳ
τοῦ
ὀνόματος
|
οὕτως |
ὀνομάζουσιν
ἀνθρώπους
γόητας.
ἐκεῖνοι
δὲ |
[36, 20] |
ᾧ
μὴ
πρόσεστι
τὸ
λογικόν,
|
οὕτως |
οὐδὲ
πόλις,
ᾗ
μὴ
συμβέβηκε |
[36, 20] |
ἀνθρώπῳ
συμβέβηκε
καὶ
οὐδενὶ
ἄλλῳ.
|
~οὕτως |
οὖν
καὶ
τὴν
πόλιν
φασὶν |
[36, 20] |
(ἔχει
μὲν
δὴ
τὰ
ἡμέτερα
|
οὕτως. |
σὺ
δὲ
εἰ
θέλεις
πᾶσιν |
[36, 0] |
τε
νῦν
καὶ
ἡ
πρότερον
|
οὕτως |
ᾠκεῖτο,
οὐ
πολὺ
ἄνωθεν
τῆς |
[36, 40] |
θεοῦ.
(συγγίγνεσθαί
τε
μετὰ
ταῦτα
|
οὐχ |
ἅπασιν,
ἀλλὰ
τοῖς
ἄριστα
πρὸς |
[36, 10] |
δὲ
πάντες
οὗτοι
τυφλοὶ
καὶ
|
οὐχ |
ἡγοῦνται
δυνατὸν
εἶναι
ἄλλως
τινὰ |
[36, 0] |
ταῦτα
εὐδοκίμει
παρὰ
τοῖς
πολίταις,
|
οὐχ |
ἥκιστα
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
κάλλους, |
[36, 0] |
τι
διακοσίους·
καὶ
τὸ
εὖρος
|
οὐχ |
ἧττον
ταύτῃ
τῶν
ποταμῶν.
ἔστι |
[36, 50] |
οὖν
λέγουσι
ταύτην
ἡνιόχησιν
ἰσχυράν,
|
οὐχ |
ὅλου
φθειρομένου
τοῦ
παντός.
(πάλιν |
[36, 40] |
ἀτοπώτατος,
στερεός
τε
καὶ
ἀκίνητος,
|
οὐχ |
ὅπως
πτερωτός,
ἐπώνυμος
Ἑστίας.
ὅμως |
[36, 40] |
ἐκάλεσαν,
ἐπισταμένους
θεραπεύειν
τὸ
δαιμόνιον,
|
οὐχ |
ὡς
Ἕλληνες
ἀγνοίᾳ
τοῦ
ὀνόματος |
[36, 40] |
ἵππον.
(ἐξηγοῦνται
δὲ
τὸν
μῦθον
|
οὐχ
|
ὥσπερ
οἱ
παρ´
ἡμῖν
προφῆται |
[36, 10] |
σπουδαῖον
καὶ
πολλοῦ
ἄξιον
ἡγούμενος,
|
οὐχ |
ὥσπερ
Ὅμηρος
οὐδαμοῦ
τῆς
ποιήσεως |
[36, 10] |
αὐτῶν}
ἀπὸ
Ὁμήρου
ὥσπερ
ἀπὸ
|
ὀφθαλμίας. |
τὸν
δὲ
Φωκυλίδην
ὑμεῖς
μὲν |
[36, 50] |
ἀναλαβόντα,
πολὺ
κρείττω
καὶ
λαμπρότερον
|
ὀφθῆναι |
τοῦ
πρότερον,
ὑπ´
οὐδενὸς
ἄλλου |
[36, 30] |
πολλῶν
ἐπεχείρουν
αὐτοὶ
τελεῖν
τὸν
|
ὄχλον, |
τῷ
ὄντι
βακχείων
τινὰς
σκηνὰς
|
[36, 10] |
οὖν
ἄν
τις
ἥσθη
τῇ
|
ὄψει |
φιλόσοφος
ἀνήρ,
ὅτι
ἅπαντες
ἦσαν |