HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Discours Borysthénique (discours XXXVI) ; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

μ = 118 formes différentes pour 222 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, Par.

[36, 30]   κατὰ τοῦτο ἂν εἴη λεγομένη μὰ Δί´ οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν

[36, 40]   θεοῦ ξυνιέναι δυναμένοις, οὓς Πέρσαι μάγους ἐκάλεσαν, ἐπισταμένους θεραπεύειν τὸ δαιμόνιον,

[36, 30]   μῦθος ἐν ἀπορρήτοις τελεταῖς ὑπὸ μάγων ἀνδρῶν ᾄδεται θαυμαζόμενος, οἳ τὸν

[36, 40]   οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ Ζωροάστρης καὶ μάγων παῖδες ᾄδουσι παρ´ ἐκείνου μαθόντες·

[36, 30]   καταστάσεως· ὃν οἱ θεῖοι ποιηταὶ μαθόντες ἐκ Μουσῶν ὑμνοῦσιν ἅμα καὶ

[36, 40]   μάγων παῖδες ᾄδουσι παρ´ ἐκείνου μαθόντες· ὃν Πέρσαι λέγουσιν ἔρωτι σοφίας

[36, 30]   αὑτοῦ διοίκησιν τῆς εὐδαίμονος καὶ μακαρίας καταστάσεως· ὃν οἱ θεῖοι ποιηταὶ

[36, 20]   ἄκραν εὐθύτητα τοῦ θείου καὶ μακαρίου νόμου καὶ τῆς ὀρθῆς διοικήσεως,

[36, 20]   διανοηθῆναι, πλὴν εἰ μὴ θεῶν μακάρων κατ´ οὐρανόν, οὐδαμῶς ἀκίνητον οὐδὲ

[36, 10]   καὶ γάρ ἐστιν οὐ τῶν μακράν τινα καὶ συνεχῆ ποίησιν εἰρόντων,

[36, 10]   γάρ πω ἐπιστάμεθα διὰ τὸ μακροτέραν αὐτοῖς γενέσθαι τὴν φυγήν, ἅτε

[36, 40]   φράζουσι μετὰ πολλῆς πειθοῦς, ἀλλὰ μάλα αὐθαδῶς. εἶναι γὰρ δὴ τοῦ

[36, 10]   ἀφρόνων οἰκῆται; (καὶ ὃς οὐ μάλα ἡδέως ἀποδεξάμενος, Ὦ ξένε, εἶπεν,

[36, 50]   πλάττει καὶ τυποῖ, λείαν καὶ μαλακὴν αὑτῷ περιχέας τὴν οὐσίαν καὶ

[36, 40]   πλησιώτατος Ἥρας ἐπώνυμος, εὐήνιος καὶ μαλακός, πολὺ δὲ ἥττων κατά τε

[36, 40]   δὴ χαίτην περιέφλεξεν αὐτοῦ, ᾗ μάλιστα ἠγάλλετο, καὶ τὸν ἅπαντα κόσμον.

[36, 20]   εἶπες εἰρηκέναι καὶ ὡς ἂν μάλιστα ἡμεῖς βουλοίμεθα ἀκοῦσαι. τῆς μὲν

[36, 50]   πλάττον καὶ δημιουργοῦν, τότε δὴ μάλιστα προσεοικὼς τῇ τῶν ἄλλων συστάσει

[36, 20]   ἴσως ἄτοπον βαρβαρίζοντα τῶν πολιτῶν μάλιστα τῷ ἑλληνικωτάτῳ καὶ σοφωτάτῳ χαίρειν

[36, 50]   τοῦ ἡνιόχου καὶ δεσπότου ψυχήν, μᾶλλον δὲ αὐτὸ τὸ φρονοῦν καὶ

[36, 30]   μείζονα ἀρχήν. (βασιλεία γὰρ πόλει μᾶλλον ἢ οἴκῳ πρεπόντως ἂν λέγοιτο.

[36, 10]   τοῖς μὴ παρέργως ἀκροωμένοις; ἢ μᾶλλον ὑμῖν ἀκούειν συνέφερε περὶ τῶν

[36, 10]   φθεγξάμενος ἔτρεπε τοὺς Τρῶας, ταῦτα μᾶλλον ὠφελεῖ ὑμᾶς ἐκμανθάνοντας ἢ ἐκεῖνο,

[36, 50]   πυκνοῦ λειφθέντος, ἀλλὰ πάσης ἐπικρατούσης μανότητος, ὅτε κάλλιστος γίγνεται, τὴν καθαρωτάτην

[36, 60]   νέφεσιν ἐγκρύψαντα αὑτὸν ἀτελῆ τὴν μαντείαν ποιεῖν, οὐκ ἐμὲ ἄξιον αἰτιᾶσθαι,

[36, 0]   τὴν χεῖρα ὑποστείλας. παρέζωστο δὲ μάχαιραν μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας

[36, 10]   λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν μέλλωσι μάχεσθαι {παρακελεύονται τοῖς αὑτῶν ὥσπερ τὰ

[36, 20]   λαβόντα ὅπλα ὥσπερ τὸν Ἀχιλλέα μάχεσθαι, τὸ μὲν ἕτερον ἐπείσθην ἄν,

[36, 10]   ὁ ὑμέτερος μίαν ἑξῆς διέξεισι μάχην ἐν πλείοσιν ἢ πεντακισχιλίοις ἔπεσιν,

[36, 20]   εἶπον, Ὦ φίλε Ἱεροσῶν, εἴ με ἐκέλευες χθὲς εἰσβεβληκότων ὑμῖν τῶν

[36, 10]   εὐτυχεστέρα κατὰ κόσμον οἰκοῦσα ἢ μεγάλη ἐν λείῳ καὶ πλατεῖ πεδίῳ,

[36, 0]   χεῖρα ὑποστείλας. παρέζωστο δὲ μάχαιραν μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας εἶχε

[36, 20]   λόγον· καὶ γὰρ ἡμῖν ἔδοξας μεγαλοπρεπῶς καὶ τοῦ πράγματος οὐκ ἀναξίως

[36, 50]   τὸ πάθος, ὥσπερ ἐν ἀγῶνι μεγάλῳ τε καὶ ἀληθινῷ περὶ νίκης

[36, 0]   ὁ Καλλίστρατος, πάνυ καλὸς καὶ μέγας, πολὺ ἔχων Ἰωνικὸν τοῦ εἴδους.

[36, 40]   ἀπείρῳ διαφέρειν κάλλει τε καὶ μεγέθει καὶ ταχυτῆτι, ἅτε ἔξωθεν περιτρέχοντα

[36, 0]   πόλις ἡ τῶν Βορυσθενιτῶν τὸ μέγεθός ἐστιν οὐ πρὸς τὴν παλαιὰν

[36, 0]   πολλοὶ διαμένουσιν οὐ πρὸς τὸ μέγεθος οὐδὲ πρὸς τὴν ἰσχὺν τῆς

[36, 0]   διὰ τὸ κάλλος καὶ τὸ μέγεθος τοῦ ποταμοῦ, κεῖται δὲ πρὸς

[36, 40]   τοὺς πολλούς, ἀλλ´ ἀγνοεῖν τὸ μέγεθος τοῦδε τοῦ ἀγῶνος. (τὸ δὴ

[36, 0]   ἑάλω· τὴν δὲ〉 τελευταίαν καὶ μεγίστην ἅλωσιν οὐ πρὸ πλειόνων ἢ

[36, 40]   οἱ δέ εἰσι κάλλιστοι καὶ μέγιστοι τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν· τῷ

[36, 20]   ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος αὐτῶν καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἔχων, εἶπε δὲ πάνυ

[36, 50]   ἡμεῖς τιμῶντες καὶ σεβόμενοι τὸν μέγιστον θεὸν ἔργοις τε ἀγαθοῖς καὶ

[36, 30]   κατὰ ταὐτὰ τὸν πρῶτον καὶ μέγιστον θεὸν πατέρα καλοῦσι συλλήβδην ἅπαντος

[36, 50]   ὑφ´ αὑτοῦ νικηφόρον γενόμενον τοῦ μεγίστου ἀγῶνος. στάντα δὲ ὑψηλὸν καὶ

[36, 50]   ἔξωθεν τοῦ δημιουργοῦ πραγματευομένου καὶ μεθιστάντος τὴν ὕλην, αὐτῶν δὲ ἐκείνων

[36, 30]   ὥσπερ ἡμεῖς προσεικάζομεν κατὰ τὴν μείζονα ἀρχήν. (βασιλεία γὰρ πόλει μᾶλλον

[36, 50]   τε ὡς πλεῖστον καταλαβεῖν καὶ μείζονος χώρας δεηθῆναι τότε ὑπὸ ῥώμης

[36, 0]   ἀπὸ γένους τινὸς Σκυθῶν τῶν Μελαγχλαίνων, ὡς ἐμοὶ δοκοῦσι, (κατὰ τοῦτο

[36, 0]   δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἐσθῆτι μελαίνῃ ὡς τὸ πολὺ ἀπὸ γένους

[36, 0]   δὲ τῶν ὤμων ἱμάτιον μικρὸν μέλαν, λεπτόν, ὥσπερ εἰώθασιν οἱ Βορυσθενῖται.

[36, 40]   δὲ τῇ μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας, φαιδρύνεται δὲ ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον

[36, 10]   εἰώθασι λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν μέλλωσι μάχεσθαι {παρακελεύονται τοῖς αὑτῶν ὥσπερ

[36, 20]   ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ μηδὲν παρὰ μέλος φθεγγομένων ἢ σμικρὰ καὶ ἀδήλως.

[36, 30]   νῦν διακόσμησιν, ὁπηνίκα διῄρηται καὶ μεμέρισται τὸ πᾶν εἰς πολλάς τινας

[36, 30]   τοιαῦτα πολλάκις, οὐ μέντοι οὐδὲ μεμυῆσθαι καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον

[36, 40]   φασι Φαέθοντι προσάπτειν, οὐ δυναμένους μέμφεσθαι τὴν Διὸς ἡνιόχησιν, τούς τε

[36, 20]   εἴ τις μικροῦ τυφλὸς τὸ μὲν ἄλλο φῶς ἀποστρέφοιτο, πρὸς αὐτὸν

[36, 0]   εἶναι, καὶ πολλοὺς Σαυροματῶν τοὺς μὲν ἀνῃρηκέναι, τοὺς δὲ αἰχμαλώτους εἰληφέναι.

[36, 50]   ~ταῦτα δὲ σπανίως ξυμβαίνοντα δοκεῖν μὲν ἀνθρώποις διὰ τὸν αὑτῶν ὄλεθρον

[36, 10]   φορτίον ἄγῃ, δεῖγμα λαβόντες, ἐὰν μὲν ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ

[36, 40]   καὶ τάχος. χροιὰν δὲ τῇ μὲν αὑτοῦ φύσει μέλας, φαιδρύνεται δὲ

[36, 20]   μάλιστα ἡμεῖς βουλοίμεθα ἀκοῦσαι. τῆς μὲν γὰρ ἀκριβεστέρας ταύτης φιλοσοφίας ἄπειροί

[36, 50]   θηρίων σκύμνοι τῶν ἀγριωτάτων. (ἡ μὲν γὰρ ἀνθρώπου φύσις νηπία τότε

[36, 30]   ἰσχυρὰν καὶ ἄλυτον εὑρίσκων. πόλις μὲν γὰρ δὴ κατὰ τοῦτο ἂν

[36, 20]   ἢ σμικρὰ καὶ ἀδήλως. (ἀγαθὴν μὲν γὰρ ἐξ ἁπάντων ἀγαθῶν πόλιν

[36, 10]   καὶ Ἀχιλλέα τοιαῦτα εἰπόντος. ὁ μὲν γὰρ θεὸς ἡμῶν ἐστιν, ὡς

[36, 20]   σοι ἐμποδὼν ἐγενόμην. παρ´ ὑμῖν μὲν γὰρ οὐκ ἔθος ἐστὶ τὸ

[36, 0]   πρὸς τὸν Ἀχιλλέα εὔνοιαν· τοῦτον μὲν γὰρ ὑπερφυῶς τιμῶσι, καὶ νεὼν

[36, 40]   τινα σχήματα καὶ μορφάς. (ὁ μὲν δὴ λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος

[36, 20]   δὲ τὸν ἥλιον ἀναβλέποι. (ἔχει μὲν δὴ τὰ ἡμέτερα οὕτως. σὺ

[36, 20]   Πλάτωνός τε καὶ Ὁμήρου. τὸ μὲν δὴ τῆς πόλεως οὕτως, ἔφην,

[36, 10]   ἐν τοῖς ποιήμασιν, καὶ ἄλλως μὲν εἰώθασι λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν

[36, 0]   ὑπερφυῶς τιμῶσι, καὶ νεὼν τὸν μὲν ἐν τῇ νήσῳ τῇ Ἀχιλλέως

[36, 0]   ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. (Ἐτύγχανον μὲν ἐπιδημῶν ἐν Βορυσθένει τὸ θέρος,

[36, 20]   ὥσπερ τὸν Ἀχιλλέα μάχεσθαι, τὸ μὲν ἕτερον ἐπείσθην ἄν, πειρώμενος ἀμύνεσθαι

[36, 10]   ἄλλως τινὰ ποιητὴν γενέσθαι. (Τοῦτο μέν, ἔφην, ἀπολελαύκασιν {οἱ ποιηταὶ αὐτῶν}

[36, 20]   σφοδρὰν οὖσαν καὶ πορευομένην, τῶν μὲν ἡγουμένων τε καὶ πρώτων θεῶν

[36, 20]   νήσου διαπέμψαι, καί σε πάνυ μὲν ἡδέως ὁρῶμεν, πάνυ δὲ ἡδέως

[36, 40]   δὲ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ταῦτα μὲν ἰδίου ἕκαστον ὀνόματος· τὰ δὲ

[36, 40]   τῶν ἵππων ἐστὶ σημεῖα, τὰ μὲν μηνοειδῆ, τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα

[36, 0]   Ὕπανιν. ἡ γὰρ πόλις τὸ μὲν ὄνομα εἴληφεν ἀπὸ τοῦ Βορυσθένους

[36, 60]   αὐτοῦ καὶ πατὴρ ἰδὼν ἥσθη μὲν οὐδαμῶς· ταπεινὸν γὰρ ἐν ταπεινοῖς

[36, 50]   πᾶσι τοῖς μέρεσι παμφαίνων, νήπιος μὲν οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς

[36, 10]   ὀφθαλμίας. τὸν δὲ Φωκυλίδην ὑμεῖς μὲν οὐκ ἐπίστασθε, ὡς λέγεις· πάνυ

[36, 0]   κατέστη τῶν ταύτῃ Ἑλλήνων, τῶν μὲν οὐκέτι συνοικισθεισῶν πόλεων, τῶν δὲ

[36, 50]   παραχρῆμα εἰς δέον καθιστάμενος. μίαν μὲν οὖν λέγουσι ταύτην ἡνιόχησιν ἰσχυράν,

[36, 30]   τούτῳ παραπλήσιον τὸ πολιτευόμενον. (ὅδε μὲν οὖν ὁ τῶν φιλοσόφων λόγος,

[36, 40]   ἑστῶτα ὡς νύσσαν φέρεσθαι. τὸ μὲν οὖν πολὺ μετ´ εἰρήνης καὶ

[36, 20]   τῷ κάκιστα διακειμένῳ παραβάλλοντες. (ἐγὼ μὲν οὖν πρός τι τοιοῦτον ὥρμων

[36, 40]   ξύμπαντα ἐκείνου πεφυκότα μέρη τὰ μὲν περιφέρεσθαι σὺν αὐτῷ μίαν ταύτην

[36, 0]   ποταμῶν. ἔστι δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλέον τέναγος καὶ γαλήνη ταῖς

[36, 0]   σχεδόν τι τοῖς πολεμικωτάτοις, ἀεὶ μὲν πολεμεῖται, πολλάκις δὲ καὶ ἑάλω·

[36, 10]   οὗπερ εἰώθασι βουλεύεσθαι. καὶ οἱ μὲν πρεσβύτατοι καὶ οἱ γνωριμώτατοι καὶ

[36, 0]   ἔπειτα Καλλίστρατος ἐφ´ ἵππου τὸ μὲν πρῶτον παρίππευσεν ἡμᾶς ἔξωθεν προσελαύνων,

[36, 10]   οἱ Σκύθαι προσελάσαντες μεσημβρίας τοὺς μέν τινας ἀπέκτειναν τῶν σκοπῶν οὐ

[36, 20]   θέλεις πᾶσιν ἡμῖν χαρίσασθαι, τὸν μὲν ὑπὲρ τῆς θνητῆς πόλεως ἀναβαλοῦ

[36, 20]   φιλίας ἀεὶ πάντων κοινῆς· τῶν μὲν φανερωτάτων πορευομένων ἑκάστου καθ´ ἑαυτόν,

[36, 40]   φασι καὶ τοῦτον τῷ ἅρματι, μένειν δὲ κατὰ χώραν χαλινὸν ἀδάμαντος

[36, 50]   δεηθῆναι τότε ὑπὸ ῥώμης καὶ μένους. (κατὰ τοῦτο δὴ γενόμενοι τοῦ

[36, 30]   φθέγγεσθαι τὰ τοιαῦτα πολλάκις, οὐ μέντοι οὐδὲ μεμυῆσθαι καθαρῶς κατὰ θεσμὸν

[36, 20]   ὅ, τι ἂν λέγῃς. οὐ μέντοι πολύν τινα χρόνον ἡγούμεθα ἔσεσθαι

[36, 20]   ἤριζε πρὸς τοὺς κρείττονας. οὐ μέντοι σπουδῆς γε, ἔφην, οὐδὲν ἀπολείψομεν.

[36, 0]   συνεστάλθαι τὴν πόλιν ἐς βραχύ. μέρει γάρ τινι προσῳκοδόμηται τοῦ παλαιοῦ

[36, 40]   (συνερείδειν δὲ πανταχόθεν αὑτῷ τοῖς μέρεσι, καὶ τὼ δύο τὼ πλησίον

[36, 50]   καὶ διαυγὴς καὶ πᾶσι τοῖς μέρεσι παμφαίνων, νήπιος μὲν οὐδένα χρόνον

[36, 0]   δή τινες ἁλώσεις κατὰ πολλὰ μέρη γεγόνασι τῆς Ἑλλάδος, ἅτε ἐν

[36, 40]   φαινόμενα καὶ ξύμπαντα ἐκείνου πεφυκότα μέρη τὰ μὲν περιφέρεσθαι σὺν αὐτῷ

[36, 40]   καὶ Σελήνης δρόμους, καθάπερ εἶπον, μερῶν εἶναι κινήσεις, ὅθεν ὑπ´ ἀνθρώπων

[36, 0]   τῶν δένδρων πολλὰ καὶ ἐν μέσῃ τῇ λίμνῃ, ὡς ἱστοῖς προσεοικέναι,

[36, 10]   ὅτι χθὲς οἱ Σκύθαι προσελάσαντες μεσημβρίας τοὺς μέν τινας ἀπέκτειναν τῶν

[36, 0]   σαφῶς ἑλληνίζοντες διὰ τὸ ἐν μέσοις οἰκεῖν τοῖς βαρβάροις ὅμως τήν

[36, 0]   τοὺς πολέμους. ἅτε γὰρ ἐν μέσοις οἰκοῦσα τοῖς βαρβάροις τοσοῦτον ἤδη

[36, 20]   παρόντων εἷς ἐφθέγξατο εἰς τὸ μέσον, ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος αὐτῶν καὶ

[36, 40]   φέρεσθαι. τὸ μὲν οὖν πολὺ μετ´ εἰρήνης καὶ φιλίας διατελοῦσιν ἀβλαβεῖς

[36, 40]   εἰκότως πρώτας ἔλαχεν· δεύτερος δὲ μετ´ ἐκεῖνον ἁπτόμενος αὐτοῦ καὶ πλησιώτατος

[36, 30]   τε καὶ Ἡσίοδος. (οἱ δὲ μετ´ ἐκείνους ὕστερον ἐπὶ σκηνὰς καὶ

[36, 20]   πράττειν ἀκωλύτως τὰ σφέτερα ἔργα μετὰ πάσης φιλίας ἀεὶ πάντων κοινῆς·

[36, 30]   τῷ ὄντι βασιλευομένη κατὰ νόμον μετὰ πάσης φιλίας καὶ ὁμονοίας· (ὅπερ

[36, 40]   προφῆται τῶν Μουσῶν ἕκαστα φράζουσι μετὰ πολλῆς πειθοῦς, ἀλλὰ μάλα αὐθαδῶς.

[36, 40]   τόπον τοῦ θεοῦ. (συγγίγνεσθαί τε μετὰ ταῦτα οὐχ ἅπασιν, ἀλλὰ τοῖς

[36, 20]   πλάνην, ἀλλὰ χορείαν εὐδαίμονα χορευόντων μετά τε νοῦ καὶ φρονήσεως τῆς

[36, 50]   ζῷα εὐχάριτα καὶ προσηνῆ ἰδεῖν μετὰ τὴν γένεσιν, οὐ μόνον τὰ

[36, 0]   Βορυσθένει τὸ θέρος, ὁπότε εἰσέπλευσα μετὰ τὴν φυγήν, βουλόμενος ἐλθεῖν, ἐὰν

[36, 10]   ὁ δὲ καὶ σχεδόν τι μετὰ τοὺς θεοὺς τιμᾶται. κἀγὼ πραῧ

[36, 40]   τοῦδε τοῦ ἀγῶνος. (τὸ δὴ μετὰ τοῦτο αἰσχύνομαι φράζειν τῶν ἵππων

[36, 50]   κινήσεως καὶ μεταβολῆς, ἐν ἀλλήλοις μεταβαλλομένων καὶ διαλλαττόντων τὰ εἴδη, μέχρις

[36, 50]   τῆς τῶν τεττάρων κινήσεως καὶ μεταβολῆς, ἐν ἀλλήλοις μεταβαλλομένων καὶ διαλλαττόντων

[36, 30]   ἀποδεικνὺς κοινωνίαν δαιμόνων καὶ ἀνθρώπων, μεταδιδοὺς νόμου καὶ πολιτείας οὐ τοῖς

[36, 50]   μιχθεὶς δὲ τότε Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν τοῦ τελειοτάτου λέχους, ἀναπαυσάμενος ἀφίησι

[36, 40]   ἐν τῇ περιφορᾷ τὴν αὑτοῦ μεταλαμβάνει τῆς χρόας ἰδέαν. (τρίτος Ποσειδῶνος

[36, 20]   τι τοιοῦτον ὥρμων τῷ λόγῳ. μεταξὺ δὲ τῶν παρόντων εἷς ἐφθέγξατο

[36, 20]   βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον, ὅτι μεταξὺ λέγοντί σοι ἐμποδὼν ἐγενόμην. παρ´

[36, 0]   ἰσχὺν τῆς πόλεως. τὸ δὲ μεταξὺ συμπέφρακται κατ´ ἐκεῖνο ταῖς οἰκίαις

[36, 50]   καθαρὰν καὶ ἀμιγῆ παντὸς σκοτεινοῦ, μετέβαλε ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς

[36, 30]   τυχοῦσι τῶν ζῴων, ἀλλ´ ὅσοις μέτεστι λόγου καὶ φρονήσεως, πολὺ κρείττω

[36, 20]   ὡς παῖδες σὺν ἀνδράσι λέγονται μετέχειν πόλεως, φύσει πολῖται ὄντες, οὐ

[36, 50]   γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον μηδὲ μετέχειν τῆς τοῦ παντὸς τάξεως, λανθάνειν

[36, 50]   χλόῃ, προελθοῦσα δὲ εἰς τὸ μέτρον ὥρας καὶ νεότητος παντὸς ἀτεχνῶς

[36, 0]   τοῖς ἀριστεροῖς τοῦ Πόντου πόλεις μέχρι Ἀπολλωνίας. (ὅθεν δὴ καὶ σφόδρα

[36, 0]   τὸ δὲ ἐντεῦθεν ἤδη λιμνάζουσι μέχρι θαλάττης ἐπὶ σταδίους σχεδόν τι

[36, 50]   μεταβαλλομένων καὶ διαλλαττόντων τὰ εἴδη, μέχρις ἂν εἰς μίαν ἅπαντα συνέλθῃ

[36, 0]   πολεμικοὶ εἶναι ἔτι νῦν, εἰ μὴ ἄρα καὶ διὰ τὴν πρὸς

[36, 20]   γείτονες παράσχωσιν εἰς αὔριον καὶ μὴ δέῃ προσγυμνάζεσθαι αὐτοῖς, ὥσπερ ἔθος

[36, 10]   ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ μή, ἐᾶτε· οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς

[36, 20]   ὕστερον ἄξιον διανοηθῆναι, πλὴν εἰ μὴ θεῶν μακάρων κατ´ οὐρανόν, οὐδαμῶς

[36, 50]   (εἶναί γε μὴν τὸ τοιοῦτο μὴ καθάπερ ἀψύχων πλασμάτων ἔξωθεν τοῦ

[36, 50]   διὰ τὸν αὑτῶν ὄλεθρον γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον μηδὲ μετέχειν τῆς

[36, 60]   νῦν οὔτε τῶν πρότερον, εἰ μὴ Μοῦσαί τε καὶ Ἀπόλλων ἐν

[36, 40]   τοῦ ξύμπαντος κινήσεως καὶ φορᾶς μὴ ξυνιέναι τοὺς πολλούς, ἀλλ´ ἀγνοεῖν

[36, 10]   ταῦτα τὰ ἔπη ἐστὶ τοῖς μὴ παρέργως ἀκροωμένοις; ἢ μᾶλλον ὑμῖν

[36, 20]   οὐδὲ ἄνθρωπος ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ μὴ πρόσεστι τὸ λογικόν, οὕτως οὐδὲ

[36, 0]   ἰσχὺν τοῦ ῥοῦ· εἰ δὲ μή, ῥᾳδίως ἂν ἐφράττετο τοῦ νότου

[36, 20]   λογικόν, οὕτως οὐδὲ πόλις, ᾗ μὴ συμβέβηκε νομίμῳ εἶναι. νόμιμος δὲ

[36, 0]   ἀφεστῶτες τοῦ νῦν οἰκουμένου, ὥστε μηδ´ εἰκάσαι ὅτι μιᾶς ἦσαν πόλεως.

[36, 20]   ἔχων, εἶπε δὲ πάνυ εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἄγροικον μηδὲ βαρβαρικὸν

[36, 20]   εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἄγροικον μηδὲ βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον, ὅτι

[36, 50]   ὄλεθρον γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον μηδὲ μετέχειν τῆς τοῦ παντὸς τάξεως,

[36, 10]   ποιητοῦ τὸ ὄνομα, οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα

[36, 20]   δὲ ἄλλων ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ μηδὲν παρὰ μέλος φθεγγομένων ἢ σμικρὰ

[36, 0]   ἐναργῆ τῆς ἁλώσεως καὶ τὸ μηδὲν τῶν ἀγαλμάτων διαμένειν ὑγιὲς τῶν

[36, 10]   ὄνομα, οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα ἡμεῖς ἄλλον

[36, 10]   ὁποῖόν τι καὶ καθ´ ὃ μηδενὶ τῶν ἄλλων ταὐτόν, οὐκ ἂν

[36, 20]   ποιεῖν ἡμῖν ἔδοξας. εἰ γὰρ μηδενὸς ἄλλου, τῆς γε φωνῆς ξυνίεμεν

[36, 40]   ἀλλήλων. ἤδη δέ ποτε ἐν μήκει χρόνου καὶ πολλαῖς περιόδοις ἰσχυρὸν

[36, 40]   ταχυτῆτι, ἅτε ἔξωθεν περιτρέχοντα τὸ μήκιστον τοῦ δρόμου, αὐτοῦ Ζηνὸς ἱερόν·

[36, 50]   ὅλα τε βλαστοῖς ἐοικότα. καὶ μὴν τά γε ζῷα εὐχάριτα καὶ

[36, 50]   τῆς ὕλης ἐργάζοιτο. (εἶναί γε μὴν τὸ τοιοῦτο μὴ καθάπερ ἀψύχων

[36, 40]   ἐθέρμηνε τοὺς ἄλλους, σφοδρότερόν γε μὴν τὸν τελευταῖον· τήν τε δὴ

[36, 40]   ἵππων ἐστὶ σημεῖα, τὰ μὲν μηνοειδῆ, τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα δὲ

[36, 0]   τοῦτο ἐμμεμένηκεν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς μητροπόλεως, τὸ περὶ τοὺς ἔρωτας τοὺς

[36, 20]   ὑπὸ τῆς κοινῆς φορᾶς ἀγομένου μιᾷ γνώμῃ καὶ ὁρμῇ τοῦ ξύμπαντος

[36, 30]   πεφυκὸς ἐν ἅπασι τούτοις καὶ μιᾷ ψυχῇ καὶ δυνάμει διεπόμενον, ἁμῃγέπῃ

[36, 40]   εἶναι γὰρ δὴ τοῦ ξύμπαντος μίαν ἀγωγήν τε καὶ ἡνιόχησιν ὑπὸ

[36, 50]   τὰ εἴδη, μέχρις ἂν εἰς μίαν ἅπαντα συνέλθῃ φύσιν, ἡττηθέντα τοῦ

[36, 20]   καὶ ὁρμῇ τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ. (μίαν γὰρ δὴ ταύτην καθαρῶς εὐδαίμονα

[36, 10]   ποίησιν εἰρόντων, (ὥσπερ ὁ ὑμέτερος μίαν ἑξῆς διέξεισι μάχην ἐν πλείοσιν

[36, 50]   ἐταράχθη, παραχρῆμα εἰς δέον καθιστάμενος. μίαν μὲν οὖν λέγουσι ταύτην ἡνιόχησιν

[36, 50]   εἰς ἕνα τῶν τεττάρων ἀναλώσας μίαν μορφὴν ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης

[36, 40]   τὰ μὲν περιφέρεσθαι σὺν αὐτῷ μίαν ταύτην ἔχοντα κίνησιν, τὰ δὲ

[36, 0]   οἰκουμένου, ὥστε μηδ´ εἰκάσαι ὅτι μιᾶς ἦσαν πόλεως. ταῦτά τε δὴ

[36, 0]   ἄνωθεν δὲ τῶν ὤμων ἱμάτιον μικρὸν μέλαν, λεπτόν, ὥσπερ εἰώθασιν οἱ

[36, 10]   καὶ τῷ τρόπῳ Ἕλληνες, ὥστε μικροῦ δεῖν ἅπαντες παρῆσαν ἐν τοῖς

[36, 20]   καὶ ξυνεῖναι, καθάπερ εἴ τις μικροῦ τυφλὸς τὸ μὲν ἄλλο φῶς

[36, 30]   μὰ Δί´ οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ τυράννων

[36, 50]   ἀέρα πυρώδη τρέπεται πυρὸς ἠπίου. μιχθεὶς δὲ τότε Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν

[36, 0]   εἶναι, ὥσπερ τὰ ἐπὶ τῶν μνημάτων. ὅπερ οὖν ἔφην, (ἔτυχον περιπατῶν

[36, 40]   Ἕλληνας ὑπὸ νεότητός τε καὶ μνήμης ἀσθενοῦς, καὶ {λέγουσι} Δευκαλίωνα βασιλεύοντα

[36, 40]   δὲ τὸ πάθος ἅπαξ Ἕλληνας μνημονεύοντάς φασι Φαέθοντι προσάπτειν, οὐ δυναμένους

[36, 10]   οὐδεὶς ἀγνοεῖ. μόνου γὰρ Ὁμήρου μνημονεύουσιν οἱ ποιηταὶ αὐτῶν ἐν τοῖς

[36, 50]   μετέβαλε ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς δὲ Ἀφροδίτης καὶ γενέσεως ἐπράϋνε

[36, 10]   εἶπον, καθ´ Ὅμηρον συγγνώμην ἔχειν μοι, „εἴ τι κακὸν νῦν εἴρηται“

[36, 30]   ταύτῃ γε οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί μοι ὀκνῆσαι ἂν ἀποφήνασθαι τοῦ Διὸς

[36, 10]   ἡσυχία ἐγένετο, εἶπον ὅτι δοκοῦσί μοι ὀρθῶς ποιεῖν, πόλιν οἰκοῦντες ἀρχαίαν

[36, 30]   λογικόν, κοινωνίας ἀρχὴν καὶ δικαιοσύνης μόνην ταύτην ἰσχυρὰν καὶ ἄλυτον εὑρίσκων.

[36, 10]   ἔχοι εἰπεῖν ἀλλ´ ἢ δεῖξαι μόνον αὑτὸν ἢ ἄλλον, ὥσπερ οἱ

[36, 50]   ἰδεῖν μετὰ τὴν γένεσιν, οὐ μόνον τὰ κάλλιστα αὐτῶν, πῶλοί τε

[36, 10]   ὀρούσεων καὶ τῆς φωνῆς, ὅτι μόνον φθεγξάμενος ἔτρεπε τοὺς Τρῶας, ταῦτα

[36, 10]   ἀφεικότες, εἷς δὲ ἐν αὐτοῖς μόνος ἐξυρημένος, καὶ τοῦτον ἐλοιδόρουν τε

[36, 50]   ῥήμασιν εὐφήμοις. (λειφθεὶς γὰρ δὴ μόνος ὁ νοῦς καὶ τόπον ἀμήχανον

[36, 10]   τι οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς ἀγνοεῖ. μόνου γὰρ Ὁμήρου μνημονεύουσιν οἱ ποιηταὶ

[36, 10]   θνητόν. τὸ γὰρ τοῦτο εἶναι μόνῳ ἀνθρώπῳ συμβέβηκε καὶ οὐδενὶ ἄλλῳ.

[36, 40]   διανενεμημένα εἴς τινα σχήματα καὶ μορφάς. (ὁ μὲν δὴ λαμπρότατος ἵππος

[36, 30]   τὸ πᾶν εἰς πολλάς τινας μορφὰς φυτῶν τε καὶ ζῴων θνητῶν

[36, 50]   ἕνα τῶν τεττάρων ἀναλώσας μίαν μορφὴν ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης ἐργάζοιτο.

[36, 60]   καὶ παρόντας. τὴν δὲ τότε μορφὴν τοῦ κόσμου, λέγω δὲ τήν

[36, 50]   κάλλιστα αὐτῶν, πῶλοί τε καὶ μόσχοι καὶ σκύλακες, ἀλλὰ καὶ θηρίων

[36, 60]   οὔτε τῶν πρότερον, εἰ μὴ Μοῦσαί τε καὶ Ἀπόλλων ἐν θείῳ

[36, 20]   ὥσπερ χορὸν ἴσως φαίημεν ἂν μουσικόν, τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ ὄντος, τῶν

[36, 20]   φαίημεν ἂν μουσικόν, τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ ὄντος, τῶν δὲ ἄλλων ἐκείνῳ

[36, 30]   παριοῦσιν. ὅθεν δὴ καὶ θεράποντας Μουσῶν αὑτοὺς ὀνομάζουσιν, οὐ μύστας οὐδὲ

[36, 30]   πάνυ ἀρχαίοις, φωνή τις ἐκ Μουσῶν ἀφίκετο βραχεῖα καί πού τις

[36, 40]   οἱ παρ´ ἡμῖν προφῆται τῶν Μουσῶν ἕκαστα φράζουσι μετὰ πολλῆς πειθοῦς,

[36, 30]   ἀφανοῦς λάμψαντος· ἃ ἔπασχον ἐκ Μουσῶν καὶ κατείχοντο Ὅμηρός τε καὶ

[36, 30]   οἱ θεῖοι ποιηταὶ μαθόντες ἐκ Μουσῶν ὑμνοῦσιν ἅμα καὶ ὀνομάζουσι πατέρα

[36, 40]   τοῦ δευτέρου βραδύτερος. τούτου δὲ μυθολογοῦσιν εἴδωλον οἱ ποιηταὶ γενέσθαι παρ´

[36, 40]   ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται δὲ τὸν μῦθον οὐχ ὥσπερ οἱ παρ´ ἡμῖν

[36, 30]   ἐπιβουλεύοντες τῇ Σπάρτῃ. (ἕτερος δὲ μῦθος ἐν ἀπορρήτοις τελεταῖς ὑπὸ μάγων

[36, 30]   κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι

[36, 30]   θεράποντας Μουσῶν αὑτοὺς ὀνομάζουσιν, οὐ μύστας οὐδὲ ἄλλο σεμνὸν ὄνομα. (οὐκοῦν,

[36, 30]   τινος, ἤτοι ῥήματος ἐκβοηθέντος ἑνὸς μυστικοῦ ἢ πυρὸς ὑπερφανέντος, καὶ τοῖς

Discours, Par.
[36, 30]	κατὰ τοῦτο ἂν εἴη λεγομένη	μὰ	Δί´ οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν
[36, 40]	θεοῦ ξυνιέναι δυναμένοις, οὓς Πέρσαι	μάγους	ἐκάλεσαν, ἐπισταμένους θεραπεύειν τὸ δαιμόνιον,
[36, 30]	μῦθος ἐν ἀπορρήτοις τελεταῖς ὑπὸ	μάγων	ἀνδρῶν ᾄδεται θαυμαζόμενος, οἳ τὸν
[36, 40]	οὔτε Ἡσίοδος, ἀλλὰ Ζωροάστρης καὶ	μάγων	παῖδες ᾄδουσι παρ´ ἐκείνου μαθόντες·
[36, 30]	καταστάσεως· ὃν οἱ θεῖοι ποιηταὶ	μαθόντες	ἐκ Μουσῶν ὑμνοῦσιν ἅμα καὶ
[36, 40]	μάγων παῖδες ᾄδουσι παρ´ ἐκείνου	μαθόντες·	ὃν Πέρσαι λέγουσιν ἔρωτι σοφίας
[36, 30]	αὑτοῦ διοίκησιν τῆς εὐδαίμονος καὶ	μακαρίας	καταστάσεως· ὃν οἱ θεῖοι ποιηταὶ
[36, 20]	ἄκραν εὐθύτητα τοῦ θείου καὶ	μακαρίου	νόμου καὶ τῆς ὀρθῆς διοικήσεως,
[36, 20]	διανοηθῆναι, πλὴν εἰ μὴ θεῶν	μακάρων	κατ´ οὐρανόν, οὐδαμῶς ἀκίνητον οὐδὲ
[36, 10]	καὶ γάρ ἐστιν οὐ τῶν	μακράν	τινα καὶ συνεχῆ ποίησιν εἰρόντων,
[36, 10]	γάρ πω ἐπιστάμεθα διὰ τὸ	μακροτέραν	αὐτοῖς γενέσθαι τὴν φυγήν, ἅτε
[36, 40]	φράζουσι μετὰ πολλῆς πειθοῦς, ἀλλὰ	μάλα	αὐθαδῶς. εἶναι γὰρ δὴ τοῦ
[36, 10]	ἀφρόνων οἰκῆται; (καὶ ὃς οὐ	μάλα	ἡδέως ἀποδεξάμενος, Ὦ ξένε, εἶπεν,
[36, 50]	πλάττει καὶ τυποῖ, λείαν καὶ	μαλακὴν	αὑτῷ περιχέας τὴν οὐσίαν καὶ
[36, 40]	πλησιώτατος Ἥρας ἐπώνυμος, εὐήνιος καὶ	μαλακός,	πολὺ δὲ ἥττων κατά τε
[36, 40]	δὴ χαίτην περιέφλεξεν αὐτοῦ, ᾗ	μάλιστα	ἠγάλλετο, καὶ τὸν ἅπαντα κόσμον.
[36, 20]	εἶπες εἰρηκέναι καὶ ὡς ἂν	μάλιστα	ἡμεῖς βουλοίμεθα ἀκοῦσαι. τῆς μὲν
[36, 50]	πλάττον καὶ δημιουργοῦν, τότε δὴ	μάλιστα	προσεοικὼς τῇ τῶν ἄλλων συστάσει
[36, 20]	ἴσως ἄτοπον βαρβαρίζοντα τῶν πολιτῶν	μάλιστα	τῷ ἑλληνικωτάτῳ καὶ σοφωτάτῳ χαίρειν
[36, 50]	τοῦ ἡνιόχου καὶ δεσπότου ψυχήν,	μᾶλλον	δὲ αὐτὸ τὸ φρονοῦν καὶ
[36, 30]	μείζονα ἀρχήν. (βασιλεία γὰρ πόλει	μᾶλλον	ἢ οἴκῳ πρεπόντως ἂν λέγοιτο.
[36, 10]	τοῖς μὴ παρέργως ἀκροωμένοις; ἢ	μᾶλλον	ὑμῖν ἀκούειν συνέφερε περὶ τῶν
[36, 10]	φθεγξάμενος ἔτρεπε τοὺς Τρῶας, ταῦτα	μᾶλλον	ὠφελεῖ ὑμᾶς ἐκμανθάνοντας ἢ ἐκεῖνο,
[36, 50]	πυκνοῦ λειφθέντος, ἀλλὰ πάσης ἐπικρατούσης	μανότητος,	ὅτε κάλλιστος γίγνεται, τὴν καθαρωτάτην
[36, 60]	νέφεσιν ἐγκρύψαντα αὑτὸν ἀτελῆ τὴν	μαντείαν	ποιεῖν, οὐκ ἐμὲ ἄξιον αἰτιᾶσθαι,
[36, 0]	τὴν χεῖρα ὑποστείλας. παρέζωστο δὲ	μάχαιραν	μεγάλην τῶν ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας
[36, 10]	λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν μέλλωσι	μάχεσθαι	{παρακελεύονται τοῖς αὑτῶν ὥσπερ τὰ
[36, 20]	λαβόντα ὅπλα ὥσπερ τὸν Ἀχιλλέα	μάχεσθαι,	τὸ μὲν ἕτερον ἐπείσθην ἄν,
[36, 10]	ὁ ὑμέτερος μίαν ἑξῆς διέξεισι	μάχην	ἐν πλείοσιν ἢ πεντακισχιλίοις ἔπεσιν,
[36, 20]	εἶπον, Ὦ φίλε Ἱεροσῶν, εἴ	με	ἐκέλευες χθὲς εἰσβεβληκότων ὑμῖν τῶν
[36, 10]	εὐτυχεστέρα κατὰ κόσμον οἰκοῦσα ἢ	μεγάλη	ἐν λείῳ καὶ πλατεῖ πεδίῳ,
[36, 0]	χεῖρα ὑποστείλας. παρέζωστο δὲ μάχαιραν	μεγάλην	τῶν ἱππικῶν καὶ ἀναξυρίδας εἶχε
[36, 20]	λόγον· καὶ γὰρ ἡμῖν ἔδοξας	μεγαλοπρεπῶς	καὶ τοῦ πράγματος οὐκ ἀναξίως
[36, 50]	τὸ πάθος, ὥσπερ ἐν ἀγῶνι	μεγάλῳ	τε καὶ ἀληθινῷ περὶ νίκης
[36, 0]	ὁ Καλλίστρατος, πάνυ καλὸς καὶ	μέγας,	πολὺ ἔχων Ἰωνικὸν τοῦ εἴδους.
[36, 40]	ἀπείρῳ διαφέρειν κάλλει τε καὶ	μεγέθει	καὶ ταχυτῆτι, ἅτε ἔξωθεν περιτρέχοντα
[36, 0]	πόλις ἡ τῶν Βορυσθενιτῶν τὸ	μέγεθός	ἐστιν οὐ πρὸς τὴν παλαιὰν
[36, 0]	πολλοὶ διαμένουσιν οὐ πρὸς τὸ	μέγεθος	οὐδὲ πρὸς τὴν ἰσχὺν τῆς
[36, 0]	διὰ τὸ κάλλος καὶ τὸ	μέγεθος	τοῦ ποταμοῦ, κεῖται δὲ πρὸς
[36, 40]	τοὺς πολλούς, ἀλλ´ ἀγνοεῖν τὸ	μέγεθος	τοῦδε τοῦ ἀγῶνος. (τὸ δὴ
[36, 0]	ἑάλω· τὴν δὲ〉 τελευταίαν καὶ	μεγίστην	ἅλωσιν οὐ πρὸ πλειόνων ἢ
[36, 40]	οἱ δέ εἰσι κάλλιστοι καὶ	μέγιστοι	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν· τῷ
[36, 20]	ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος αὐτῶν καὶ	μέγιστον	ἀξίωμα ἔχων, εἶπε δὲ πάνυ
[36, 50]	ἡμεῖς τιμῶντες καὶ σεβόμενοι τὸν	μέγιστον	θεὸν ἔργοις τε ἀγαθοῖς καὶ
[36, 30]	κατὰ ταὐτὰ τὸν πρῶτον καὶ	μέγιστον	θεὸν πατέρα καλοῦσι συλλήβδην ἅπαντος
[36, 50]	ὑφ´ αὑτοῦ νικηφόρον γενόμενον τοῦ	μεγίστου	ἀγῶνος. στάντα δὲ ὑψηλὸν καὶ
[36, 50]	ἔξωθεν τοῦ δημιουργοῦ πραγματευομένου καὶ	μεθιστάντος	τὴν ὕλην, αὐτῶν δὲ ἐκείνων
[36, 30]	ὥσπερ ἡμεῖς προσεικάζομεν κατὰ τὴν	μείζονα	ἀρχήν. (βασιλεία γὰρ πόλει μᾶλλον
[36, 50]	τε ὡς πλεῖστον καταλαβεῖν καὶ	μείζονος	χώρας δεηθῆναι τότε ὑπὸ ῥώμης
[36, 0]	ἀπὸ γένους τινὸς Σκυθῶν τῶν	Μελαγχλαίνων,	ὡς ἐμοὶ δοκοῦσι, (κατὰ τοῦτο
[36, 0]	δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἐσθῆτι	μελαίνῃ	ὡς τὸ πολὺ ἀπὸ γένους
[36, 0]	δὲ τῶν ὤμων ἱμάτιον μικρὸν	μέλαν,	λεπτόν, ὥσπερ εἰώθασιν οἱ Βορυσθενῖται.
[36, 40]	δὲ τῇ μὲν αὑτοῦ φύσει	μέλας,	φαιδρύνεται δὲ ἀεὶ τὸ καταλαμπόμενον
[36, 10]	εἰώθασι λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν	μέλλωσι	μάχεσθαι {παρακελεύονται τοῖς αὑτῶν ὥσπερ
[36, 20]	ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ μηδὲν παρὰ	μέλος	φθεγγομένων ἢ σμικρὰ καὶ ἀδήλως.
[36, 30]	νῦν διακόσμησιν, ὁπηνίκα διῄρηται καὶ	μεμέρισται	τὸ πᾶν εἰς πολλάς τινας
[36, 30]	τοιαῦτα πολλάκις, οὐ μέντοι οὐδὲ	μεμυῆσθαι	καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον
[36, 40]	φασι Φαέθοντι προσάπτειν, οὐ δυναμένους	μέμφεσθαι	τὴν Διὸς ἡνιόχησιν, τούς τε
[36, 20]	εἴ τις μικροῦ τυφλὸς τὸ	μὲν	ἄλλο φῶς ἀποστρέφοιτο, πρὸς αὐτὸν
[36, 0]	εἶναι, καὶ πολλοὺς Σαυροματῶν τοὺς	μὲν	ἀνῃρηκέναι, τοὺς δὲ αἰχμαλώτους εἰληφέναι.
[36, 50]	~ταῦτα δὲ σπανίως ξυμβαίνοντα δοκεῖν	μὲν	ἀνθρώποις διὰ τὸν αὑτῶν ὄλεθρον
[36, 10]	φορτίον ἄγῃ, δεῖγμα λαβόντες, ἐὰν	μὲν	ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ
[36, 40]	καὶ τάχος. χροιὰν δὲ τῇ	μὲν	αὑτοῦ φύσει μέλας, φαιδρύνεται δὲ
[36, 20]	μάλιστα ἡμεῖς βουλοίμεθα ἀκοῦσαι. τῆς	μὲν	γὰρ ἀκριβεστέρας ταύτης φιλοσοφίας ἄπειροί
[36, 50]	θηρίων σκύμνοι τῶν ἀγριωτάτων. (ἡ	μὲν	γὰρ ἀνθρώπου φύσις νηπία τότε
[36, 30]	ἰσχυρὰν καὶ ἄλυτον εὑρίσκων. πόλις	μὲν	γὰρ δὴ κατὰ τοῦτο ἂν
[36, 20]	ἢ σμικρὰ καὶ ἀδήλως. (ἀγαθὴν	μὲν	γὰρ ἐξ ἁπάντων ἀγαθῶν πόλιν
[36, 10]	καὶ Ἀχιλλέα τοιαῦτα εἰπόντος. ὁ	μὲν	γὰρ θεὸς ἡμῶν ἐστιν, ὡς
[36, 20]	σοι ἐμποδὼν ἐγενόμην. παρ´ ὑμῖν	μὲν	γὰρ οὐκ ἔθος ἐστὶ τὸ
[36, 0]	πρὸς τὸν Ἀχιλλέα εὔνοιαν· τοῦτον	μὲν	γὰρ ὑπερφυῶς τιμῶσι, καὶ νεὼν
[36, 40]	τινα σχήματα καὶ μορφάς. (ὁ	μὲν	δὴ λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος
[36, 20]	δὲ τὸν ἥλιον ἀναβλέποι. (ἔχει	μὲν	δὴ τὰ ἡμέτερα οὕτως. σὺ
[36, 20]	Πλάτωνός τε καὶ Ὁμήρου. τὸ	μὲν	δὴ τῆς πόλεως οὕτως, ἔφην,
[36, 10]	ἐν τοῖς ποιήμασιν, καὶ ἄλλως	μὲν	εἰώθασι λέγειν, ἀεὶ δὲ ὁπόταν
[36, 0]	ὑπερφυῶς τιμῶσι, καὶ νεὼν τὸν	μὲν	ἐν τῇ νήσῳ τῇ Ἀχιλλέως
[36, 0]	ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. (Ἐτύγχανον	μὲν	ἐπιδημῶν ἐν Βορυσθένει τὸ θέρος,
[36, 20]	ὥσπερ τὸν Ἀχιλλέα μάχεσθαι, τὸ	μὲν	ἕτερον ἐπείσθην ἄν, πειρώμενος ἀμύνεσθαι
[36, 10]	ἄλλως τινὰ ποιητὴν γενέσθαι. (Τοῦτο	μέν,	ἔφην, ἀπολελαύκασιν {οἱ ποιηταὶ αὐτῶν}
[36, 20]	σφοδρὰν οὖσαν καὶ πορευομένην, τῶν	μὲν	ἡγουμένων τε καὶ πρώτων θεῶν
[36, 20]	νήσου διαπέμψαι, καί σε πάνυ	μὲν	ἡδέως ὁρῶμεν, πάνυ δὲ ἡδέως
[36, 40]	δὲ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ταῦτα	μὲν	ἰδίου ἕκαστον ὀνόματος· τὰ δὲ
[36, 40]	τῶν ἵππων ἐστὶ σημεῖα, τὰ	μὲν	μηνοειδῆ, τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα
[36, 0]	Ὕπανιν. ἡ γὰρ πόλις τὸ	μὲν	ὄνομα εἴληφεν ἀπὸ τοῦ Βορυσθένους
[36, 60]	αὐτοῦ καὶ πατὴρ ἰδὼν ἥσθη	μὲν	οὐδαμῶς· ταπεινὸν γὰρ ἐν ταπεινοῖς
[36, 50]	πᾶσι τοῖς μέρεσι παμφαίνων, νήπιος	μὲν	οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς
[36, 10]	ὀφθαλμίας. τὸν δὲ Φωκυλίδην ὑμεῖς	μὲν	οὐκ ἐπίστασθε, ὡς λέγεις· πάνυ
[36, 0]	κατέστη τῶν ταύτῃ Ἑλλήνων, τῶν	μὲν	οὐκέτι συνοικισθεισῶν πόλεων, τῶν δὲ
[36, 50]	παραχρῆμα εἰς δέον καθιστάμενος. μίαν	μὲν	οὖν λέγουσι ταύτην ἡνιόχησιν ἰσχυράν,
[36, 30]	τούτῳ παραπλήσιον τὸ πολιτευόμενον. (ὅδε	μὲν	οὖν ὁ τῶν φιλοσόφων λόγος,
[36, 40]	ἑστῶτα ὡς νύσσαν φέρεσθαι. τὸ	μὲν	οὖν πολὺ μετ´ εἰρήνης καὶ
[36, 20]	τῷ κάκιστα διακειμένῳ παραβάλλοντες. (ἐγὼ	μὲν	οὖν πρός τι τοιοῦτον ὥρμων
[36, 40]	ξύμπαντα ἐκείνου πεφυκότα μέρη τὰ	μὲν	περιφέρεσθαι σὺν αὐτῷ μίαν ταύτην
[36, 0]	ποταμῶν. ἔστι δὲ αὐτοῦ τὸ	μὲν	πλέον τέναγος καὶ γαλήνη ταῖς
[36, 0]	σχεδόν τι τοῖς πολεμικωτάτοις, ἀεὶ	μὲν	πολεμεῖται, πολλάκις δὲ καὶ ἑάλω·
[36, 10]	οὗπερ εἰώθασι βουλεύεσθαι. καὶ οἱ	μὲν	πρεσβύτατοι καὶ οἱ γνωριμώτατοι καὶ
[36, 0]	ἔπειτα Καλλίστρατος ἐφ´ ἵππου τὸ	μὲν	πρῶτον παρίππευσεν ἡμᾶς ἔξωθεν προσελαύνων,
[36, 10]	οἱ Σκύθαι προσελάσαντες μεσημβρίας τοὺς	μέν	τινας ἀπέκτειναν τῶν σκοπῶν οὐ
[36, 20]	θέλεις πᾶσιν ἡμῖν χαρίσασθαι, τὸν	μὲν	ὑπὲρ τῆς θνητῆς πόλεως ἀναβαλοῦ
[36, 20]	φιλίας ἀεὶ πάντων κοινῆς· τῶν	μὲν	φανερωτάτων πορευομένων ἑκάστου καθ´ ἑαυτόν,
[36, 40]	φασι καὶ τοῦτον τῷ ἅρματι,	μένειν	δὲ κατὰ χώραν χαλινὸν ἀδάμαντος
[36, 50]	δεηθῆναι τότε ὑπὸ ῥώμης καὶ	μένους.	(κατὰ τοῦτο δὴ γενόμενοι τοῦ
[36, 30]	φθέγγεσθαι τὰ τοιαῦτα πολλάκις, οὐ	μέντοι	οὐδὲ μεμυῆσθαι καθαρῶς κατὰ θεσμὸν
[36, 20]	ὅ, τι ἂν λέγῃς. οὐ	μέντοι	πολύν τινα χρόνον ἡγούμεθα ἔσεσθαι
[36, 20]	ἤριζε πρὸς τοὺς κρείττονας. οὐ	μέντοι	σπουδῆς γε, ἔφην, οὐδὲν ἀπολείψομεν.
[36, 0]	συνεστάλθαι τὴν πόλιν ἐς βραχύ.	μέρει	γάρ τινι προσῳκοδόμηται τοῦ παλαιοῦ
[36, 40]	(συνερείδειν δὲ πανταχόθεν αὑτῷ τοῖς	μέρεσι,	καὶ τὼ δύο τὼ πλησίον
[36, 50]	καὶ διαυγὴς καὶ πᾶσι τοῖς	μέρεσι	παμφαίνων, νήπιος μὲν οὐδένα χρόνον
[36, 0]	δή τινες ἁλώσεις κατὰ πολλὰ	μέρη	γεγόνασι τῆς Ἑλλάδος, ἅτε ἐν
[36, 40]	φαινόμενα καὶ ξύμπαντα ἐκείνου πεφυκότα	μέρη	τὰ μὲν περιφέρεσθαι σὺν αὐτῷ
[36, 40]	καὶ Σελήνης δρόμους, καθάπερ εἶπον,	μερῶν	εἶναι κινήσεις, ὅθεν ὑπ´ ἀνθρώπων
[36, 0]	τῶν δένδρων πολλὰ καὶ ἐν	μέσῃ	τῇ λίμνῃ, ὡς ἱστοῖς προσεοικέναι,
[36, 10]	ὅτι χθὲς οἱ Σκύθαι προσελάσαντες	μεσημβρίας	τοὺς μέν τινας ἀπέκτειναν τῶν
[36, 0]	σαφῶς ἑλληνίζοντες διὰ τὸ ἐν	μέσοις	οἰκεῖν τοῖς βαρβάροις ὅμως τήν
[36, 0]	τοὺς πολέμους. ἅτε γὰρ ἐν	μέσοις	οἰκοῦσα τοῖς βαρβάροις τοσοῦτον ἤδη
[36, 20]	παρόντων εἷς ἐφθέγξατο εἰς τὸ	μέσον,	ὅσπερ ἦν πρεσβύτατος αὐτῶν καὶ
[36, 40]	φέρεσθαι. τὸ μὲν οὖν πολὺ	μετ´	εἰρήνης καὶ φιλίας διατελοῦσιν ἀβλαβεῖς
[36, 40]	εἰκότως πρώτας ἔλαχεν· δεύτερος δὲ	μετ´	ἐκεῖνον ἁπτόμενος αὐτοῦ καὶ πλησιώτατος
[36, 30]	τε καὶ Ἡσίοδος. (οἱ δὲ	μετ´	ἐκείνους ὕστερον ἐπὶ σκηνὰς καὶ
[36, 20]	πράττειν ἀκωλύτως τὰ σφέτερα ἔργα	μετὰ	πάσης φιλίας ἀεὶ πάντων κοινῆς·
[36, 30]	τῷ ὄντι βασιλευομένη κατὰ νόμον	μετὰ	πάσης φιλίας καὶ ὁμονοίας· (ὅπερ
[36, 40]	προφῆται τῶν Μουσῶν ἕκαστα φράζουσι	μετὰ	πολλῆς πειθοῦς, ἀλλὰ μάλα αὐθαδῶς.
[36, 40]	τόπον τοῦ θεοῦ. (συγγίγνεσθαί τε	μετὰ	ταῦτα οὐχ ἅπασιν, ἀλλὰ τοῖς
[36, 20]	πλάνην, ἀλλὰ χορείαν εὐδαίμονα χορευόντων	μετά	τε νοῦ καὶ φρονήσεως τῆς
[36, 50]	ζῷα εὐχάριτα καὶ προσηνῆ ἰδεῖν	μετὰ	τὴν γένεσιν, οὐ μόνον τὰ
[36, 0]	Βορυσθένει τὸ θέρος, ὁπότε εἰσέπλευσα	μετὰ	τὴν φυγήν, βουλόμενος ἐλθεῖν, ἐὰν
[36, 10]	ὁ δὲ καὶ σχεδόν τι	μετὰ	τοὺς θεοὺς τιμᾶται. κἀγὼ πραῧ
[36, 40]	τοῦδε τοῦ ἀγῶνος. (τὸ δὴ	μετὰ	τοῦτο αἰσχύνομαι φράζειν τῶν ἵππων
[36, 50]	κινήσεως καὶ μεταβολῆς, ἐν ἀλλήλοις	μεταβαλλομένων	καὶ διαλλαττόντων τὰ εἴδη, μέχρις
[36, 50]	τῆς τῶν τεττάρων κινήσεως καὶ	μεταβολῆς,	ἐν ἀλλήλοις μεταβαλλομένων καὶ διαλλαττόντων
[36, 30]	ἀποδεικνὺς κοινωνίαν δαιμόνων καὶ ἀνθρώπων,	μεταδιδοὺς	νόμου καὶ πολιτείας οὐ τοῖς
[36, 50]	μιχθεὶς δὲ τότε Ἥρᾳ καὶ	μεταλαβὼν	τοῦ τελειοτάτου λέχους, ἀναπαυσάμενος ἀφίησι
[36, 40]	ἐν τῇ περιφορᾷ τὴν αὑτοῦ	μεταλαμβάνει	τῆς χρόας ἰδέαν. (τρίτος Ποσειδῶνος
[36, 20]	τι τοιοῦτον ὥρμων τῷ λόγῳ.	μεταξὺ	δὲ τῶν παρόντων εἷς ἐφθέγξατο
[36, 20]	βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον, ὅτι	μεταξὺ	λέγοντί σοι ἐμποδὼν ἐγενόμην. παρ´
[36, 0]	ἰσχὺν τῆς πόλεως. τὸ δὲ	μεταξὺ	συμπέφρακται κατ´ ἐκεῖνο ταῖς οἰκίαις
[36, 50]	καθαρὰν καὶ ἀμιγῆ παντὸς σκοτεινοῦ,	μετέβαλε	ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει. μνησθεὶς
[36, 30]	τυχοῦσι τῶν ζῴων, ἀλλ´ ὅσοις	μέτεστι	λόγου καὶ φρονήσεως, πολὺ κρείττω
[36, 20]	ὡς παῖδες σὺν ἀνδράσι λέγονται	μετέχειν	πόλεως, φύσει πολῖται ὄντες, οὐ
[36, 50]	γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον μηδὲ	μετέχειν	τῆς τοῦ παντὸς τάξεως, λανθάνειν
[36, 50]	χλόῃ, προελθοῦσα δὲ εἰς τὸ	μέτρον	ὥρας καὶ νεότητος παντὸς ἀτεχνῶς
[36, 0]	τοῖς ἀριστεροῖς τοῦ Πόντου πόλεις	μέχρι	Ἀπολλωνίας. (ὅθεν δὴ καὶ σφόδρα
[36, 0]	τὸ δὲ ἐντεῦθεν ἤδη λιμνάζουσι	μέχρι	θαλάττης ἐπὶ σταδίους σχεδόν τι
[36, 50]	μεταβαλλομένων καὶ διαλλαττόντων τὰ εἴδη,	μέχρις	ἂν εἰς μίαν ἅπαντα συνέλθῃ
[36, 0]	πολεμικοὶ εἶναι ἔτι νῦν, εἰ	μὴ	ἄρα καὶ διὰ τὴν πρὸς
[36, 20]	γείτονες παράσχωσιν εἰς αὔριον καὶ	μὴ	δέῃ προσγυμνάζεσθαι αὐτοῖς, ὥσπερ ἔθος
[36, 10]	ἀρέσῃ ὑμᾶς, ὠνεῖσθε, εἰ δὲ	μή,	ἐᾶτε· οὕτως, ἔφην, καὶ τῆς
[36, 20]	ὕστερον ἄξιον διανοηθῆναι, πλὴν εἰ	μὴ	θεῶν μακάρων κατ´ οὐρανόν, οὐδαμῶς
[36, 50]	(εἶναί γε μὴν τὸ τοιοῦτο	μὴ	καθάπερ ἀψύχων πλασμάτων ἔξωθεν τοῦ
[36, 50]	διὰ τὸν αὑτῶν ὄλεθρον γίγνεσθαι	μὴ	κατὰ λόγον μηδὲ μετέχειν τῆς
[36, 60]	νῦν οὔτε τῶν πρότερον, εἰ	μὴ	Μοῦσαί τε καὶ Ἀπόλλων ἐν
[36, 40]	τοῦ ξύμπαντος κινήσεως καὶ φορᾶς	μὴ	ξυνιέναι τοὺς πολλούς, ἀλλ´ ἀγνοεῖν
[36, 10]	ταῦτα τὰ ἔπη ἐστὶ τοῖς	μὴ	παρέργως ἀκροωμένοις; ἢ μᾶλλον ὑμῖν
[36, 20]	οὐδὲ ἄνθρωπος ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ	μὴ	πρόσεστι τὸ λογικόν, οὕτως οὐδὲ
[36, 0]	ἰσχὺν τοῦ ῥοῦ· εἰ δὲ	μή,	ῥᾳδίως ἂν ἐφράττετο τοῦ νότου
[36, 20]	λογικόν, οὕτως οὐδὲ πόλις, ᾗ	μὴ	συμβέβηκε νομίμῳ εἶναι. νόμιμος δὲ
[36, 0]	ἀφεστῶτες τοῦ νῦν οἰκουμένου, ὥστε	μηδ´	εἰκάσαι ὅτι μιᾶς ἦσαν πόλεως.
[36, 20]	ἔχων, εἶπε δὲ πάνυ εὐλαβούμενος,	Μηδαμῶς,	ὦ ξένε, ἄγροικον μηδὲ βαρβαρικὸν
[36, 20]	εὐλαβούμενος, Μηδαμῶς, ὦ ξένε, ἄγροικον	μηδὲ	βαρβαρικὸν ἡγήσῃ τὸ τοιοῦτον, ὅτι
[36, 50]	ὄλεθρον γίγνεσθαι μὴ κατὰ λόγον	μηδὲ	μετέχειν τῆς τοῦ παντὸς τάξεως,
[36, 10]	ποιητοῦ τὸ ὄνομα, οἶμαι δὲ	μηδὲ	τούτων μηδένα. οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα
[36, 20]	δὲ ἄλλων ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ	μηδὲν	παρὰ μέλος φθεγγομένων ἢ σμικρὰ
[36, 0]	ἐναργῆ τῆς ἁλώσεως καὶ τὸ	μηδὲν	τῶν ἀγαλμάτων διαμένειν ὑγιὲς τῶν
[36, 10]	ὄνομα, οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων	μηδένα.	οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα ἡμεῖς ἄλλον
[36, 10]	ὁποῖόν τι καὶ καθ´ ὃ	μηδενὶ	τῶν ἄλλων ταὐτόν, οὐκ ἂν
[36, 20]	ποιεῖν ἡμῖν ἔδοξας. εἰ γὰρ	μηδενὸς	ἄλλου, τῆς γε φωνῆς ξυνίεμεν
[36, 40]	ἀλλήλων. ἤδη δέ ποτε ἐν	μήκει	χρόνου καὶ πολλαῖς περιόδοις ἰσχυρὸν
[36, 40]	ταχυτῆτι, ἅτε ἔξωθεν περιτρέχοντα τὸ	μήκιστον	τοῦ δρόμου, αὐτοῦ Ζηνὸς ἱερόν·
[36, 50]	ὅλα τε βλαστοῖς ἐοικότα. καὶ	μὴν	τά γε ζῷα εὐχάριτα καὶ
[36, 50]	τῆς ὕλης ἐργάζοιτο. (εἶναί γε	μὴν	τὸ τοιοῦτο μὴ καθάπερ ἀψύχων
[36, 40]	ἐθέρμηνε τοὺς ἄλλους, σφοδρότερόν γε	μὴν	τὸν τελευταῖον· τήν τε δὴ
[36, 40]	ἵππων ἐστὶ σημεῖα, τὰ μὲν	μηνοειδῆ,	τὰ δὲ ἀλλοῖα. (ταῦτα δὲ
[36, 0]	τοῦτο ἐμμεμένηκεν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς	μητροπόλεως,	τὸ περὶ τοὺς ἔρωτας τοὺς
[36, 20]	ὑπὸ τῆς κοινῆς φορᾶς ἀγομένου	μιᾷ	γνώμῃ καὶ ὁρμῇ τοῦ ξύμπαντος
[36, 30]	πεφυκὸς ἐν ἅπασι τούτοις καὶ	μιᾷ	ψυχῇ καὶ δυνάμει διεπόμενον, ἁμῃγέπῃ
[36, 40]	εἶναι γὰρ δὴ τοῦ ξύμπαντος	μίαν	ἀγωγήν τε καὶ ἡνιόχησιν ὑπὸ
[36, 50]	τὰ εἴδη, μέχρις ἂν εἰς	μίαν	ἅπαντα συνέλθῃ φύσιν, ἡττηθέντα τοῦ
[36, 20]	καὶ ὁρμῇ τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ.	(μίαν	γὰρ δὴ ταύτην καθαρῶς εὐδαίμονα
[36, 10]	ποίησιν εἰρόντων, (ὥσπερ ὁ ὑμέτερος	μίαν	ἑξῆς διέξεισι μάχην ἐν πλείοσιν
[36, 50]	ἐταράχθη, παραχρῆμα εἰς δέον καθιστάμενος.	μίαν	μὲν οὖν λέγουσι ταύτην ἡνιόχησιν
[36, 50]	εἰς ἕνα τῶν τεττάρων ἀναλώσας	μίαν	μορφὴν ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης
[36, 40]	τὰ μὲν περιφέρεσθαι σὺν αὐτῷ	μίαν	ταύτην ἔχοντα κίνησιν, τὰ δὲ
[36, 0]	οἰκουμένου, ὥστε μηδ´ εἰκάσαι ὅτι	μιᾶς	ἦσαν πόλεως. ταῦτά τε δὴ
[36, 0]	ἄνωθεν δὲ τῶν ὤμων ἱμάτιον	μικρὸν	μέλαν, λεπτόν, ὥσπερ εἰώθασιν οἱ
[36, 10]	καὶ τῷ τρόπῳ Ἕλληνες, ὥστε	μικροῦ	δεῖν ἅπαντες παρῆσαν ἐν τοῖς
[36, 20]	καὶ ξυνεῖναι, καθάπερ εἴ τις	μικροῦ	τυφλὸς τὸ μὲν ἄλλο φῶς
[36, 30]	μὰ Δί´ οὐ φαύλων οὐδὲ	μικρῶν	τυχοῦσα ἡγεμόνων οὐδὲ ὑπὸ τυράννων
[36, 50]	ἀέρα πυρώδη τρέπεται πυρὸς ἠπίου.	μιχθεὶς	δὲ τότε Ἥρᾳ καὶ μεταλαβὼν
[36, 0]	εἶναι, ὥσπερ τὰ ἐπὶ τῶν	μνημάτων.	ὅπερ οὖν ἔφην, (ἔτυχον περιπατῶν
[36, 40]	Ἕλληνας ὑπὸ νεότητός τε καὶ	μνήμης	ἀσθενοῦς, καὶ {λέγουσι} Δευκαλίωνα βασιλεύοντα
[36, 40]	δὲ τὸ πάθος ἅπαξ Ἕλληνας	μνημονεύοντάς	φασι Φαέθοντι προσάπτειν, οὐ δυναμένους
[36, 10]	οὐδεὶς ἀγνοεῖ. μόνου γὰρ Ὁμήρου	μνημονεύουσιν	οἱ ποιηταὶ αὐτῶν ἐν τοῖς
[36, 50]	μετέβαλε ῥᾳδίως ἅμα τῇ νοήσει.	μνησθεὶς	δὲ Ἀφροδίτης καὶ γενέσεως ἐπράϋνε
[36, 10]	εἶπον, καθ´ Ὅμηρον συγγνώμην ἔχειν	μοι,	„εἴ τι κακὸν νῦν εἴρηται“
[36, 30]	ταύτῃ γε οὐδὲ οἶκον δοκοῦσί	μοι	ὀκνῆσαι ἂν ἀποφήνασθαι τοῦ Διὸς
[36, 10]	ἡσυχία ἐγένετο, εἶπον ὅτι δοκοῦσί	μοι	ὀρθῶς ποιεῖν, πόλιν οἰκοῦντες ἀρχαίαν
[36, 30]	λογικόν, κοινωνίας ἀρχὴν καὶ δικαιοσύνης	μόνην	ταύτην ἰσχυρὰν καὶ ἄλυτον εὑρίσκων.
[36, 10]	ἔχοι εἰπεῖν ἀλλ´ ἢ δεῖξαι	μόνον	αὑτὸν ἢ ἄλλον, ὥσπερ οἱ
[36, 50]	ἰδεῖν μετὰ τὴν γένεσιν, οὐ	μόνον	τὰ κάλλιστα αὐτῶν, πῶλοί τε
[36, 10]	ὀρούσεων καὶ τῆς φωνῆς, ὅτι	μόνον	φθεγξάμενος ἔτρεπε τοὺς Τρῶας, ταῦτα
[36, 10]	ἀφεικότες, εἷς δὲ ἐν αὐτοῖς	μόνος	ἐξυρημένος, καὶ τοῦτον ἐλοιδόρουν τε
[36, 50]	ῥήμασιν εὐφήμοις. (λειφθεὶς γὰρ δὴ	μόνος	ὁ νοῦς καὶ τόπον ἀμήχανον
[36, 10]	τι οὐδὲ ἄλλος οὐδεὶς ἀγνοεῖ.	μόνου	γὰρ Ὁμήρου μνημονεύουσιν οἱ ποιηταὶ
[36, 10]	θνητόν. τὸ γὰρ τοῦτο εἶναι	μόνῳ	ἀνθρώπῳ συμβέβηκε καὶ οὐδενὶ ἄλλῳ.
[36, 40]	διανενεμημένα εἴς τινα σχήματα καὶ	μορφάς.	(ὁ μὲν δὴ λαμπρότατος ἵππος
[36, 30]	τὸ πᾶν εἰς πολλάς τινας	μορφὰς	φυτῶν τε καὶ ζῴων θνητῶν
[36, 50]	ἕνα τῶν τεττάρων ἀναλώσας μίαν	μορφὴν	ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης ἐργάζοιτο.
[36, 60]	καὶ παρόντας. τὴν δὲ τότε	μορφὴν	τοῦ κόσμου, λέγω δὲ τήν
[36, 50]	κάλλιστα αὐτῶν, πῶλοί τε καὶ	μόσχοι	καὶ σκύλακες, ἀλλὰ καὶ θηρίων
[36, 60]	οὔτε τῶν πρότερον, εἰ μὴ	Μοῦσαί	τε καὶ Ἀπόλλων ἐν θείῳ
[36, 20]	ὥσπερ χορὸν ἴσως φαίημεν ἂν	μουσικόν,	τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ ὄντος, τῶν
[36, 20]	φαίημεν ἂν μουσικόν, τοῦ κορυφαίου	μουσικοῦ	ὄντος, τῶν δὲ ἄλλων ἐκείνῳ
[36, 30]	παριοῦσιν. ὅθεν δὴ καὶ θεράποντας	Μουσῶν	αὑτοὺς ὀνομάζουσιν, οὐ μύστας οὐδὲ
[36, 30]	πάνυ ἀρχαίοις, φωνή τις ἐκ	Μουσῶν	ἀφίκετο βραχεῖα καί πού τις
[36, 40]	οἱ παρ´ ἡμῖν προφῆται τῶν	Μουσῶν	ἕκαστα φράζουσι μετὰ πολλῆς πειθοῦς,
[36, 30]	ἀφανοῦς λάμψαντος· ἃ ἔπασχον ἐκ	Μουσῶν	καὶ κατείχοντο Ὅμηρός τε καὶ
[36, 30]	οἱ θεῖοι ποιηταὶ μαθόντες ἐκ	Μουσῶν	ὑμνοῦσιν ἅμα καὶ ὀνομάζουσι πατέρα
[36, 40]	τοῦ δευτέρου βραδύτερος. τούτου δὲ	μυθολογοῦσιν	εἴδωλον οἱ ποιηταὶ γενέσθαι παρ´
[36, 40]	ἕνα ἵππον. (ἐξηγοῦνται δὲ τὸν	μῦθον	οὐχ ὥσπερ οἱ παρ´ ἡμῖν
[36, 30]	ἐπιβουλεύοντες τῇ Σπάρτῃ. (ἕτερος δὲ	μῦθος	ἐν ἀπορρήτοις τελεταῖς ὑπὸ μάγων
[36, 30]	κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον τῶν	μυουμένων	οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι
[36, 30]	θεράποντας Μουσῶν αὑτοὺς ὀνομάζουσιν, οὐ	μύστας	οὐδὲ ἄλλο σεμνὸν ὄνομα. (οὐκοῦν,
[36, 30]	τινος, ἤτοι ῥήματος ἐκβοηθέντος ἑνὸς	μυστικοῦ	ἢ πυρὸς ὑπερφανέντος, καὶ τοῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/12/2008