Discours, Par. |
[36, 10] |
τοῦ
Φωκυλίδου
ποιήσεως
ἔξεστί
σοι
|
λαβεῖν |
δεῖγμα
ἐν
βραχεῖ.
καὶ
γάρ |
[36, 20] |
χθὲς
εἰσβεβληκότων
ὑμῖν
τῶν
πολεμίων
|
λαβόντα |
ὅπλα
ὥσπερ
τὸν
Ἀχιλλέα
μάχεσθαι, |
[36, 10] |
ἄλλο
τι
φορτίον
ἄγῃ,
δεῖγμα
|
λαβόντες, |
ἐὰν
μὲν
ἀρέσῃ
ὑμᾶς,
ὠνεῖσθε, |
[36, 50] |
ὅτε
κάλλιστος
γίγνεται,
τὴν
καθαρωτάτην
|
λαβὼν
|
αὐγῆς
ἀκηράτου
φύσιν,
εὐθὺς
ἐπόθησε |
[36, 50] |
ἐξ
ἀρχῆς
βίον.
ἔρωτα
δὴ
|
λαβὼν |
τῆς
ἡνιοχήσεως
ἐκείνης
καὶ
ἀρχῆς |
[36, 10] |
αὑτῶν
ὥσπερ
τὰ
Τυρταίου
ἐν
|
Λακεδαίμονι
|
ἐλέγετο}
εἰσὶ
δὲ
πάντες
οὗτοι |
[36, 30] |
πολὺ
κρείττω
καὶ
δικαιοτέραν
τῆς
|
Λακωνικῆς |
νομοθεσίας
εἰσηγούμενος,
καθ´
ἣν
οὐδὲ |
[36, 10] |
ἀρχὴν
ἡ
ποίησις
καὶ
πέρας
|
λαμβάνει. |
ὥστε
καὶ
προστίθησι
τὸ
ὄνομα |
[36, 0] |
ὅθεν
οἱ
πλείους
τῶν
βαρβάρων
|
λαμβάνουσιν |
ὠνούμενοι
τοὺς
ἅλας
καὶ
τῶν |
[36, 40] |
ὁρᾶσθαι
συνεστραμμένα,
καθάπερ
ἐν
αὐγῇ
|
λαμπρᾷ |
φλογὸς
σπινθῆρας
ἰσχυροὺς
διαθέοντας,
ἰδίαν
|
[36, 40] |
δὲ
εἶναι·
τὴν
δὲ
χρόαν
|
λαμπρόν, |
αὐγῆς
τῆς
καθαρωτάτης·
τὸν
δὲ
|
[36, 50] |
τῶν
τοῦ
δημιουργοῦ
χειρῶν
ἀπηλλαγμένος,
|
λαμπρὸς |
καὶ
διαυγὴς
καὶ
πᾶσι
τοῖς |
[36, 40] |
καὶ
μορφάς.
(ὁ
μὲν
δὴ
|
λαμπρότατος |
ἵππος
καὶ
ποικιλώτατος
αὐτῷ
τε |
[36, 50] |
ἐξ
ἀρχῆς
πολὺ
κρείττω
καὶ
|
λαμπρότερον |
ἅτε
νεώτερον.
(ἀστράψας
δὲ
ὅλος
|
[36, 50] |
καὶ
καλὸν
ἀμηχάνως,
πολὺ
δὴ
|
λαμπρότερον |
ἢ
οἷος
ὁρᾶται
νῦν.
πάντα |
[36, 50] |
αὑτὸν
ἀναλαβόντα,
πολὺ
κρείττω
καὶ
|
λαμπρότερον |
ὀφθῆναι
τοῦ
πρότερον,
ὑπ´
οὐδενὸς |
[36, 30] |
καθάπερ
αὐγὴ
πυρὸς
ἐξ
ἀφανοῦς
|
λάμψαντος· |
ἃ
ἔπασχον
ἐκ
Μουσῶν
καὶ |
[36, 50] |
μετέχειν
τῆς
τοῦ
παντὸς
τάξεως,
|
λανθάνειν |
δὲ
αὐτοὺς
ὀρθῶς
γιγνόμενα
καὶ |
[36, 10] |
ποιήμασιν,
καὶ
ἄλλως
μὲν
εἰώθασι
|
λέγειν, |
ἀεὶ
δὲ
ὁπόταν
μέλλωσι
μάχεσθαι
|
[36, 60] |
Βορυσθενιτῶν
ἀξίωσιν,
ὡς
τότε
ἐκεῖνοι
|
λέγειν |
προσέταξαν.
|
[36, 10] |
Ὅμηρον
ὅσα
δοκεῖ
ἡμῖν
ὀρθῶς
|
λέγειν. |
(τὸ
δὲ
παρὸν
σκεπτέον
ἂν |
[36, 10] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ
σφόδρα
καλῶς
|
λέγειν |
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως.
Σκόπει,
ἔφη, |
[36, 10] |
ὑμεῖς
μὲν
οὐκ
ἐπίστασθε,
ὡς
|
λέγεις· |
πάνυ
δὲ
τῶν
ἐνδόξων
γέγονε |
[36, 0] |
θάλασσαν
παρὰ
φρούριον
Ἀλέκτορος,
ὃ
|
λέγεται |
τῆς
γυναικὸς
εἶναι
τοῦ
Σαυροματῶν |
[36, 20] |
ἡδέως
ἀκούομεν
ὅ,
τι
ἂν
|
λέγῃς. |
οὐ
μέντοι
πολύν
τινα
χρόνον |
[36, 50] |
ἐκ
ψυχῆς
καὶ
σώματος
συνεστάναι
|
λέγοιτ´ |
ἂν
οὐκ
ἄπο
τρόπου,
τὰ |
[36, 30] |
μᾶλλον
ἢ
οἴκῳ
πρεπόντως
ἂν
|
λέγοιτο. |
οὐ
γὰρ
δὴ
βασιλέα
εἰπόντες |
[36, 50] |
τὸ
ἡγούμενον
αὐτῆς.
{οὕτως
δὴ
|
λέγομεν |
καὶ
ἡμεῖς
τιμῶντες
καὶ
σεβόμενοι |
[36, 30] |
δὴ
κατὰ
τοῦτο
ἂν
εἴη
|
λεγομένη |
μὰ
Δί´
οὐ
φαύλων
οὐδὲ |
[36, 20] |
ἀριθμουμένων,
ὡς
παῖδες
σὺν
ἀνδράσι
|
λέγονται |
μετέχειν
πόλεως,
φύσει
πολῖται
ὄντες, |
[36, 20] |
ἡγήσῃ
τὸ
τοιοῦτον,
ὅτι
μεταξὺ
|
λέγοντί |
σοι
ἐμποδὼν
ἐγενόμην.
παρ´
ὑμῖν |
[36, 30] |
τῶν
ἀνατολὰς
καὶ
δύσεις
ἑκάστοτε
|
λεγόντων |
κατὰ
ταὐτὰ
πάντων
ἐξηγουμένων
ζευγνυμένους |
[36, 40] |
τε
καὶ
μνήμης
ἀσθενοῦς,
καὶ
|
{λέγουσι} |
Δευκαλίωνα
βασιλεύοντα
τότε
σφίσιν
ἀρκέσαι |
[36, 50] |
δέον
καθιστάμενος.
μίαν
μὲν
οὖν
|
λέγουσι |
ταύτην
ἡνιόχησιν
ἰσχυράν,
οὐχ
ὅλου
|
[36, 40] |
παρ´
ἐκείνου
μαθόντες·
ὃν
Πέρσαι
|
λέγουσιν |
ἔρωτι
σοφίας
καὶ
δικαιοσύνης
ἀποχωρήσαντα |
[36, 10] |
τοῦ
ἀνθρώπου
ὄνομα
πάντες
οὕτω
|
λέγουσιν |
οἱ
ἑλληνίζοντες,
ἐὰν
δὲ
πύθῃ |
[36, 10] |
τὴν
δύναμιν
εἴσονται
ἑκάστου
οὗ
|
λέγουσιν· |
οἷον
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
ὄνομα |
[36, 40] |
καὶ
τῆς
ἡνιοχήσεως,
ὅπως
ἐξηγούμενοι
|
λέγουσιν, |
οὐ
πάνυ
τι
φροντίζοντες
ὅμοιόν |
[36, 10] |
αὐτῶν
ὅ,
τι
ἐστὶ
τοῦτο,
|
λέγω |
δὲ
ὁποῖόν
τι
καὶ
καθ´ |
[36, 60] |
δὲ
τότε
μορφὴν
τοῦ
κόσμου,
|
λέγω |
δὲ
τήν
τε
ὥραν
καὶ |
[36, 30] |
ὑπερφανέντος,
καὶ
τοῖς
ποιηταῖς
ἐνίοτε,
|
λέγω |
δὲ
τοῖς
πάνυ
ἀρχαίοις,
φωνή |
[36, 50] |
ἤδη
ῥᾳδίως
πλάττει
καὶ
τυποῖ,
|
λείαν
|
καὶ
μαλακὴν
αὑτῷ
περιχέας
τὴν |
[36, 50] |
τε
ἀγαθοῖς
καὶ
ῥήμασιν
εὐφήμοις.
|
(λειφθεὶς |
γὰρ
δὴ
μόνος
ὁ
νοῦς |
[36, 50] |
κεχυμένος,
οὐδενὸς
ἐν
αὐτῷ
πυκνοῦ
|
λειφθέντος, |
ἀλλὰ
πάσης
ἐπικρατούσης
μανότητος,
ὅτε |
[36, 10] |
κόσμον
οἰκοῦσα
ἢ
μεγάλη
ἐν
|
λείῳ |
καὶ
πλατεῖ
πεδίῳ,
ἐάνπερ
ἀκόσμως |
[36, 0] |
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς,
ἀλλὰ
ξύμπαντα
|
λελωβημένα |
εἶναι,
ὥσπερ
τὰ
ἐπὶ
τῶν |
[36, 0] |
τῶν
ὤμων
ἱμάτιον
μικρὸν
μέλαν,
|
λεπτόν, |
ὥσπερ
εἰώθασιν
οἱ
Βορυσθενῖται.
χρῶνται |
[36, 50] |
Ἥρᾳ
καὶ
μεταλαβὼν
τοῦ
τελειοτάτου
|
λέχους, |
ἀναπαυσάμενος
ἀφίησι
τὴν
πᾶσαν
αὖ |
[36, 0] |
ποταμοί.
τὸ
δὲ
ἐντεῦθεν
ἤδη
|
λιμνάζουσι |
μέχρι
θαλάττης
ἐπὶ
σταδίους
σχεδόν |
[36, 0] |
γαλήνη
ταῖς
εὐδίαις
ὥσπερ
ἐν
|
λίμνῃ |
γίγνεται
σταθερά.
ἐν
δὲ
τοῖς
|
[36, 0] |
πολλὰ
καὶ
ἐν
μέσῃ
τῇ
|
λίμνῃ, |
ὡς
ἱστοῖς
προσεοικέναι,
καὶ
ἤδη |
[36, 10] |
ἐστιν
ἄνθρωπος
ἀποκρίνεται
ὅτι
ζῷον
|
λογικὸν
|
θνητόν.
τὸ
γὰρ
τοῦτο
εἶναι |
[36, 30] |
ἑνὶ
λόγῳ
περιλαβεῖν
πᾶν
τὸ
|
λογικόν, |
κοινωνίας
ἀρχὴν
καὶ
δικαιοσύνης
μόνην |
[36, 20] |
ἐστιν
ᾧ
μὴ
πρόσεστι
τὸ
|
λογικόν, |
οὕτως
οὐδὲ
πόλις,
ᾗ
μὴ |
[36, 20] |
ἐάν
τε
καὶ
ξύμπαν
τὸ
|
λογικὸν |
περιλάβῃ
τις,
ἀνθρώπων
σὺν
θεοῖς |
[36, 30] |
πατέρα
καλοῦσι
συλλήβδην
ἅπαντος
τοῦ
|
λογικοῦ |
γένους
καὶ
δὴ
καὶ
βασιλέα. |
[36, 50] |
ἀπείρῳ
πρὸς
τὸν
ἡμέτερον
αὐτῶν
|
λογισμόν, |
καὶ
τὴν
οὐσίαν
πάντων
πᾶσαν |
[36, 20] |
ὑπὲρ
τῆς
θνητῆς
πόλεως
ἀναβαλοῦ
|
λόγον, |
ἐὰν
ἄρα
σχολὴν
ἡμῖν
οἱ |
[36, 20] |
πάντας
ὀργῶντας
πρὸς
ἐκεῖνον
τὸν
|
λόγον· |
καὶ
γὰρ
ἡμῖν
ἔδοξας
μεγαλοπρεπῶς |
[36, 50] |
αὑτῶν
ὄλεθρον
γίγνεσθαι
μὴ
κατὰ
|
λόγον |
μηδὲ
μετέχειν
τῆς
τοῦ
παντὸς |
[36, 60] |
ὅσον
ἡμῖν
δυνατὸν
ἐπᾶραι
τὸν
|
λόγον |
οὐκ
ὀκνήσαντες.
εἰ
δὲ
ἀτεχνῶς |
[36, 20] |
τὸ
ἕτερον,
προθυμήσομαι
εἰπεῖν
τὸν
|
λόγον, |
ὡς
ἂν
ἐγὼ
δύνωμαι
κατ´
|
[36, 30] |
μὲν
οὖν
ὁ
τῶν
φιλοσόφων
|
λόγος, |
ἀγαθὴν
καὶ
φιλάνθρωπον
ἀποδεικνὺς
κοινωνίαν |
[36, 10] |
αὐτὸ
τοῦτο
ὑπὲρ
οὗ
ὁ
|
λόγος |
γνῶναι
σαφῶς·
οὕτω
γὰρ
ἂν |
[36, 30] |
εὐκοσμίαν
τῆς
διοικήσεως.
(ὁ
δὲ
|
λόγος |
οὗτος
ἔμβραχυ
ἐσπούδακε
ξυναρμόσαι
τῷ |
[36, 50] |
(κατὰ
τοῦτο
δὴ
γενόμενοι
τοῦ
|
λόγου |
δυσωποῦνται
τὴν
αὐτὴν
ἐπονομάζειν
τοῦ |
[36, 30] |
τῶν
ζῴων,
ἀλλ´
ὅσοις
μέτεστι
|
λόγου |
καὶ
φρονήσεως,
πολὺ
κρείττω
καὶ |
[36, 60] |
καὶ
ἐξίτηλον
ἀπέβη
τὸ
τοῦ
|
λόγου |
σχῆμα,
ὥσπερ
οἱ
δεινοὶ
περὶ |
[36, 40] |
τά
τε
ἄλλα
δρῶσι
κατὰ
|
λόγους |
ἱεροὺς
καὶ
δὴ
τῷ
Διὶ |
[36, 0] |
εἰληφέναι.
ἐσπουδάκει
δὲ
καὶ
περὶ
|
λόγους |
καὶ
φιλοσοφίαν,
ὥστε
καὶ
ἐκπλεῦσαι |
[36, 20] |
πρός
τι
τοιοῦτον
ὥρμων
τῷ
|
λόγῳ. |
μεταξὺ
δὲ
τῶν
παρόντων
εἷς |
[36, 30] |
τὸ
ἀνθρώπειον
γένος
καὶ
ἑνὶ
|
λόγῳ |
περιλαβεῖν
πᾶν
τὸ
λογικόν,
κοινωνίας |
[36, 20] |
(νῦν
οὖν
ἐπεὶ
ἥψω
τῷ
|
λόγῳ |
τῆς
θείας
διοκήσεως,
αὐτός
τε |
[36, 20] |
γὰρ
ἂν
ὑπῆρχε
τοῦτο
τῷ
|
λόγῳ |
τῷ
περὶ
τῆς
πόλεως,
ἥν |
[36, 50] |
(ὃν
εἴπομεν
ἐν
ἀρχῇ
τῶν
|
λόγων |
ἐξαίρετον
εἶναι
Διός.
τοῦτον
γάρ, |
[36, 20] |
ἀφθονίαν
εἶναι
τῶν
ἐκ
φιλοσοφίας
|
λόγων |
καὶ
περὶ
παντὸς
ὅτου
ἂν |
[36, 30] |
πάνυ
ἄστοχον
εἶναι
τῶν
ἱερῶν
|
λόγων |
οὐδὲ
ἄπο
στόχου
φθέγγεσθαι
τὰ
|
[36, 50] |
ἂν
οὐκ
ἄπο
τρόπου,
τὰ
|
λοιπὰ |
ἤδη
ῥᾳδίως
πλάττει
καὶ
τυποῖ, |
[36, 0] |
κατὰ
στόμα
εἰσπνέοντος.
(τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
ᾐών
ἐστιν
ἑλώδης
καὶ
δασεῖα |
[36, 20] |
φρόνιμοι
καὶ
σοφοί,
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
πλῆθος
διοικῆται
κατὰ
τὴν
τούτων |
[36, 10] |
καθίζοντο
ἐπὶ
βάθρων·
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
πλῆθος
ἐφεστήκεσαν.
ἦν
γὰρ
εὐρυχωρία |
[36, 20] |
σὲ
ἡμῖν
ἀφικέσθαι.
(τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
σχεδόν
τι
δεῦρο
ἀφικνοῦνται
ὀνόματι |
[36, 20] |
φρονήσεως
τῆς
ἄκρας·
τοῦ
δὲ
|
λοιποῦ |
πλήθους
ὑπὸ
τῆς
κοινῆς
φορᾶς |