Discours, par. |
[60, 5] |
ὁποῖον
ἂν
μῦθον
ἢ
λόγον
|
λάβωσιν |
ἕλκοντες
καὶ
πλάττοντες
κατὰ
τὴν |
[60, 0] |
εἴωθας,
πολὺ
παρὰ
τὴν
δόξαν
|
λέγε |
καὶ
πάντα
μᾶλλον
ἢ
ὅ |
[60, 0] |
δέ,
εἰ
μὴ
δεόντως
λέγεται.
|
(Λέγε |
τοίνυν
καὶ
ἐξηγοῦ,
ὅπως
σοι |
[60, 0] |
οὖν
κελεύεις
με
ταῦτά
σοι
|
λέγειν |
ἅ
τις
ἂν
οἰηθείη
ὀρθῶς |
[60, 0] |
παρὰ
τὴν
δόξαν
τῶν
πολλῶν
|
λέγειν; |
(Ἀνάγκη.
(Μὴ
οὖν
δυσκόλως
ἀκολουθήσῃς, |
[60, 5] |
ὑπονοήσας
μηδὲν
ὑγιὲς
τὸν
Κένταυρον
|
λέγειν |
ἐκ
τοῦ
διαλέγεσθαι
πρὸς
τὴν |
[60, 0] |
σκόπει
δέ,
εἰ
μὴ
δεόντως
|
λέγεται. |
(Λέγε
τοίνυν
καὶ
ἐξηγοῦ,
ὅπως |
[60, 5] |
προσεῖχεν,
ἀλλὰ
ἐνεθυμεῖτο
ὡς
ὀρθῶς
|
λέγοι |
ὁ
Κένταυρος,
ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν |
[60, 0] |
γενέσθαι
τὸ
πρᾶγμα.
(Οὕτω
δὴ
|
λέγοις. |
(Ὁ
Νέσσος
τὴν
Δηιάνειραν
εὐθὺς |
[60, 0] |
ἀκολουθήσῃς,
ἐὰν
τοιοῦτον
ᾖ
τὸ
|
λεγόμενον· |
σκόπει
δέ,
εἰ
μὴ
δεόντως |
[60, 5] |
καὶ
τοῦτο
δὴ
(ἦν
ὁ
|
λεγόμενος |
τῆς
Δηιανείρας
χιτών,
ὃν
ἐνέδυ |
[60, 5] |
ὅτε
ἐξεῖλε
τὴν
Οἰχαλίαν,
καὶ
|
λεγομένου |
δὴ
ὡς
ἐρασθείη
τῆς
Ἰόλης, |
[60, 0] |
ἐξηγοῦ,
ὅπως
σοι
δοκεῖ.
(Οὐκοῦν
|
λέγω |
{τὸ
νῦν}
σοι
ὅτι
ὅλον |
[60, 0] |
διδάσκων
ὅπως
κρατήσει
τοῦ
Ἡρακλέους,
|
λέγων |
ὅτι
νῦν
μὲν
ἄγριός
ἐστι |
[60, 0] |
φασι
βιαζόμενος,
ἀλλὰ
λόγους
ἐπιτηδείους
|
λέγων |
πρὸς
αὐτὴν
καὶ
διδάσκων
ὅπως |
[60, 5] |
ὑπομένων
ἐν
τῷ
δέρματι
τοῦ
|
λέοντος, |
τὸ
μὲν
δέρμα
ἀποθέσθαι,
στολὴν |
[60, 0] |
γὰρ
οἱ
μὲν
τὸν
Ἀρχίλοχον
|
ληρεῖν, |
ποιοῦντα
τὴν
Δηιάνειραν
ἐν
τῷ |
[60, 0] |
τὸν
μῦθον
ἀναιρῶμεν.
(Οὐδαμῶς,
ἄνπερ
|
λογιζώμεθα |
ὡς
ἐγένετο
καὶ
εἰκὸς
ἦν |
[60, 5] |
Δηιάνειρα
ἀκούουσα
οὐ
παρέργως
τοῖς
|
λόγοις
|
προσεῖχεν,
ἀλλὰ
ἐνεθυμεῖτο
ὡς
ὀρθῶς |
[60, 0] |
τὰ
μὲν
θεραπείᾳ,
τὰ
δὲ
|
λόγοις, |
τῆς
μὲν
ταλαιπωρίας
ταύτης
καὶ |
[60, 5] |
ὥστε
ὁποῖον
ἂν
μῦθον
ἢ
|
λόγον |
λάβωσιν
ἕλκοντες
καὶ
πλάττοντες
κατὰ |
[60, 5] |
ἔχεις
δὴ
τὸν
παρ´
ἐμοῦ
|
λόγον, |
ὁποῖον
ἐγὼ
ἠδυνάμην
ὑπὲρ
τοῦ |
[60, 5] |
τῶν
φιλοσόφων
ἐνίων
περὶ
τοὺς
|
λόγους
|
ἁμῃγέπῃ
τῷ
τῶν
κοροπλάθων.
καὶ |
[60, 0] |
οὐχ
ὅν
φασι
βιαζόμενος,
ἀλλὰ
|
λόγους |
ἐπιτηδείους
λέγων
πρὸς
αὐτὴν
καὶ
|
[60, 10] |
ἐκεῖνος
γὰρ
εἰς
ἅπαντας
δὴ
|
λόγους |
καὶ
πάσας
διατριβὰς
καθίει,
καὶ |
[60, 5] |
δὲ
ἡ
Δηιάνειρα
μεμνημένη
τῶν
|
λόγων |
τοῦ
Κενταύρου
καὶ
ἅμα
τοῦ |
[60, 0] |
ἄμεινον
βιώσεται
καί
σοι
τὸν
|
λοιπὸν |
ἤδη
συνέσται
χρόνον
οἴκοι
μένων. |
[60, 0] |
~ΝΕΣΣΟΣ
Η
ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ.
(Ἔχεις
μοι
|
λῦσαι |
ταύτην
τὴν
ἀπορίαν,
πότερον
δικαίως |