Discours, Par. |
[9, 0] |
καὶ
δούλοις
αὑτοῦ
στρεφομένῳ
τρυφῶσι
|
καὶ |
ἀγνοοῦσιν
ὅστις
ἐστί,
καὶ
ῥᾳδίως |
[9, 10] |
δὲ
χαλεπωτέρους,
πενίαν
καὶ
φυγὴν
|
καὶ |
ἀδοξίαν,
ἔτι
δὲ
ὀργήν
τε |
[9, 0] |
ἐξέπτυσαν
δυσχεράναντες,
ὅτι
πικρόν
ἐστι
|
καὶ |
ἀηδές,
οὕτως
καὶ
τοῦ
Διογένους |
[9, 10] |
Μῆδοι
καὶ
Σύροι
καὶ
Μακεδόνες
|
καὶ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι,
πλὴν
ἐμοῦ. |
[9, 0] |
ἐλεγχόμενοι
δὲ
ἀπεστρέφοντο
καὶ
ἔφευγον.
|
(καὶ |
ἄλλων
μὲν
ἥδοντο
λοιδορουμένων,
αὐτοὶ |
[9, 0] |
ἀνθρώπους
καὶ
μαινομένους
ὑπὸ
ἀγνοίας
|
καὶ |
ἀμαθίας.
~ὅμως
δὲ
οἵ
τε |
[9, 10] |
ζῴοις
συμβέβηκε
ταχίστοις
τε
εἶναι
|
καὶ |
ἀνανδροτάτοις.
(ὁ
γοῦν
Ἡρακλῆς
διὰ |
[9, 20] |
ἀπορρήξας
προσελθὼν
ἐστεφάνωσε
τὸν
μένοντα
|
καὶ |
ἀνεκήρυττεν
ὡς
Ἰσθμιονίκην,
ὅτι
λακτίζων |
[9, 0] |
ἥδοντο
λοιδορουμένων,
αὐτοὶ
δὲ
ἐφοβοῦντο
|
καὶ |
ἀνεχώρουν.
καὶ
εἰ
μὲν
ἔσκωπτέν |
[9, 10] |
ψυχῇ
κρατήσας,
ἀλλὰ
πάντες
ἥττηνται
|
καὶ |
ἀπειρήκασι
πρὸς
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον, |
[9, 0] |
τινὲς
καὶ
τῶν
ἐκ
Μασσαλίας
|
καὶ |
ἀπὸ
Βορυσθένους,
οὗτοι
δὴ
πάντες |
[9, 20] |
τοῦ
φρονεῖν,
συστείλας
ἐπὶ
βραχὺ
|
καὶ |
ἀφελὼν
μικρόν
τι
τῆς
ἀνοίας, |
[9, 10] |
ὄχλου,
τοὺς
δέ
τινας
ἐπακολουθοῦντας
|
καὶ |
βοῶντας,
ἄλλους
δὲ
πηδῶντας
ὑπὸ |
[9, 0] |
πάντες
ἰδεῖν
βουλόμενοι
μᾶλλον
αὐτὸν
|
καὶ |
βραχύ
τι
ἀκοῦσαι
λέγοντος,
ὡς |
[9, 0] |
μέντοι
ἐνόμιζε
τότε
εὐιατοτέρους
εἶναι·
|
καὶ |
γὰρ
τὰ
νοσήματα
τοῦ
σώματος, |
[9, 10] |
τὰ
θηρία
πάντων
ἐστὶ
{τάχιστα
|
καὶ} |
δειλότατα,
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
καὶ |
[9, 0] |
τῷ
ὄντι
γὰρ
ἐῴκει
βασιλεῖ
|
καὶ |
δεσπότῃ,
πτωχοῦ
στολὴν
ἔχοντι,
κἄπειτα |
[9, 20] |
ὁπότε
ἴδοι
τινὰ
μάτην
ἐπαιρόμενον
|
καὶ |
διὰ
πρᾶγμα
οὐδενὸς
ἄξιον
ἔξω |
[9, 10] |
ἀνδράποδα
τὰ
(νῦν
ἐνταῦθα
παλαίοντα
|
καὶ |
δισκεύοντα
καὶ
τρέχοντα,
τῷ
παντὶ |
[9, 0] |
ἔχοντι,
κἄπειτα
ἐν
ἀνδραπόδοις
τε
|
καὶ |
δούλοις
αὑτοῦ
στρεφομένῳ
τρυφῶσι
καὶ |
[9, 10] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
ἔντιμοι
|
καὶ |
δυνατοὶ
σφόδρα
ἠποροῦντο
καὶ
συνεστέλλοντο, |
[9, 0] |
αὐτοὶ
δὲ
ἐφοβοῦντο
καὶ
ἀνεχώρουν.
|
καὶ |
εἰ
μὲν
ἔσκωπτέν
τε
καὶ |
[9, 0] |
τινὰ
δύναμιν,
τούτους
μάλιστα
ἐπίεζε
|
καὶ |
ἐκόλαζε
πάντα
τρόπον.
τινὲς
μὲν |
[9, 10] |
ταχύτατός
εἰμι.
τί
δέ;
οὐχὶ
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
μύρμηξιν,
εἶπεν,
εἰκὸς |
[9, 0] |
οὐδὲ
εἰ
τῶν
πλουσίων
τε
|
καὶ |
ἐνδόξων
ἢ
στρατηγὸς
ἢ
δυνάστης |
[9, 0] |
καὶ
εἰ
μὲν
ἔσκωπτέν
τε
|
καὶ |
ἔπαιζεν,
ὥσπερ
εἰώθει
ἐνίοτε,
ὑπερφυῶς |
[9, 10] |
δὲ
ὀργήν
τε
καὶ
λύπην
|
καὶ |
ἐπιθυμίαν
καὶ
φόβον
καὶ
τὸ |
[9, 10] |
παρῄεσαν
ὑποβλέποντες
αὐτόν.
ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ
|
ἐστεφανώσατο
τῆς
πίτυος,
πέμψαντες
οἱ |
[9, 0] |
διὰ
πολυπραγμοσύνην,
ἐλεγχόμενοι
δὲ
ἀπεστρέφοντο
|
καὶ |
ἔφευγον.
(καὶ
ἄλλων
μὲν
ἥδοντο
|
[9, 10] |
δύνασθαι
φθάσαι.
πόσον
δέ
τι
|
καὶ |
ἔφθασας;
Παρ´
ὀλίγον,
εἶπεν,
ὦ |
[9, 10] |
κύνας
καὶ
τοὺς
ἀετοὺς
φοβεῖται,
|
καὶ |
ζῇ
βίον
ἄθλιον.
οὐκ
οἶσθα, |
[9, 20] |
αὑτούς,
καὶ
πολὺν
ὄχλον
περιεστῶτας
|
καὶ |
θεωμένους,
ἕως
καμὼν
ὁ
ἕτερος |
[9, 20] |
λακτίζων
ἐνίκησεν.
ἐπὶ
τούτῳ
γέλως
|
καὶ |
θόρυβος
ἦν
ἁπάντων,
καὶ
τὸν |
[9, 0] |
ἕνεκα,
βουλόμενοι
θεάσασθαι
τοὺς
ἀθλητὰς
|
καὶ
|
ἵνα
ἐμπλησθῶσιν,
ἀλλ´
ἐπισκοπῶν
οἶμαι |
[9, 0] |
τῆς
Ἰωνίας
τε
καὶ
Σικελίας
|
καὶ |
Ἰταλίας
ὅσοι
παρῆσαν
καὶ
τῶν |
[9, 10] |
Σύροι
καὶ
Μακεδόνες
καὶ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ
|
Λακεδαιμόνιοι,
πλὴν
ἐμοῦ.
(πότερον
ὑμῖν |
[9, 20] |
αὐτῷ
δεδεμένους,
ἔπειτα
μαχομένους
τε
|
καὶ |
λακτίζοντας
αὑτούς,
καὶ
πολὺν
ὄχλον
|
[9, 0] |
δὲ
καὶ
μάχεσθαι
τοῖς
κακούργοις
|
καὶ |
λῃσταῖς,
καὶ
ὅταν
οἱ
ἄνθρωποι |
[9, 10] |
ἀδοξίαν,
ἔτι
δὲ
ὀργήν
τε
|
καὶ
|
λύπην
καὶ
ἐπιθυμίαν
καὶ
φόβον |
[9, 0] |
καὶ
ῥᾳδίως
φέροντι
μεθύοντας
ἀνθρώπους
|
καὶ |
μαινομένους
ὑπὸ
ἀγνοίας
καὶ
ἀμαθίας. |
[9, 10] |
Πέρσαι
καὶ
Μῆδοι
καὶ
Σύροι
|
καὶ |
Μακεδόνες
καὶ
Ἀθηναῖοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι, |
[9, 10] |
τὸ
πάντων
ἀμαχώτατον
θηρίον,
ὕπουλον
|
καὶ |
μαλθακόν,
ἡδονήν·
ᾗ
οὐδεὶς
οὔτε |
[9, 0] |
τῶν
ἐκεῖ
γιγνομένων,
ὑλακτεῖν
δὲ
|
καὶ |
μάχεσθαι
τοῖς
κακούργοις
καὶ
λῃσταῖς, |
[9, 0] |
τοὺς
δὲ
σεμνοὺς
εἶναι
βουλομένους
|
καὶ |
μέγα
φρονοῦντας
ἐφ´
αὑτοῖς
διὰ
|
[9, 10] |
δέ,
Πολλούς
γε,
εἶπεν,
ἀνταγωνιστὰς
|
καὶ |
μεγάλους,
οὐχ
οἷα
ταῦτά
ἐστι |
[9, 0] |
διὰ
τὸ
κινδυνεύειν
καὶ
φοβεῖσθαι.
|
(καὶ |
μέντοι
ἐνόμιζε
τότε
εὐιατοτέρους
εἶναι· |
[9, 10] |
διὰ
τὸ
βραδύτερος
εἶναι
πολλῶν
|
καὶ |
μὴ
δύνασθαι
κατὰ
πόδας
αἱρεῖν |
[9, 10] |
σταδίου
βαδίζοντα
μετὰ
πολλοῦ
πλήθους
|
καὶ |
μηδὲ
ἐπιβαίνοντα
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ |
[9, 10] |
τινας
ἐκέλευον
ἀποθέσθαι
τὸν
στέφανον
|
καὶ |
μηδὲν
παράνομον
ποιεῖν.
(ὁ
δὲ |
[9, 10] |
πρὸς
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον,
Πέρσαι
|
καὶ |
Μῆδοι
καὶ
Σύροι
καὶ
Μακεδόνες |
[9, 20] |
ἀνοίας,
ὥσπερ
οἱ
τὰ
πεφυσημένα
|
καὶ |
οἰδοῦντα
νύξαντες
ἢ
σείσαντες.
(ἐν |
[9, 0] |
ἄνθρωποι
οὓς
ἂν
ἀεὶ
βλέπωσι
|
καὶ |
οἷς
νομίζουσιν
εἶναι
ὁπότε
βούλονται |
[9, 10] |
τούτοις
ἐχρῆτο
ἐπὶ
τοὺς
φεύγοντας.
|
καὶ |
ὅς,
Ἀλλὰ
τὸν
Ἀχιλλέα,
ἔφη, |
[9, 0] |
μάχεσθαι
τοῖς
κακούργοις
καὶ
λῃσταῖς,
|
καὶ |
ὅταν
οἱ
ἄνθρωποι
μεθυσθέντες
καθεύδωσιν, |
[9, 10] |
ταῦτα
οὖν
ἀπαγγέλλετε
τοῖς
πέμψασι
|
καὶ |
ὅτι
αὐτοὶ
παρανομοῦσιν·
οὐ
γὰρ
|
[9, 10] |
οὐδένα
ἀγῶνα
περιέρχονται
στεφάνους
ἔχοντες·
|
{καὶ |
ὅτι
ἐνδοξότερα
πεποίηκε
τὰ
Ἴσθμια |
[9, 10] |
Ἴσθμια
κατακρατήσας
αὐτὸς
τὸν
στέφανον,
|
καὶ |
ὅτι
οὐ
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἀλλὰ |
[9, 0] |
δὲ
κατεφρόνουν
ὡς
πτωχοῦ
τε
|
καὶ |
οὐδενὸς
ἀξίου,
τινὲς
δ´
ἐλοιδόρουν, |
[9, 10] |
συνεστέλλοντο,
κατ´
ἐκεῖνον
ὁπότε
γένοιντο,
|
καὶ |
πάντες
οὗτοι
σιγῇ
παρῄεσαν
ὑποβλέποντες |
[9, 0] |
ἢ
τῶν
πάνυ
φαύλων
τε
|
καὶ |
πενήτων·
(ἀλλὰ
τῶν
μὲν
τοιούτων |
[9, 0] |
αὐτὸν
ἑώρων
ἐν
τῇ
πόλει
|
καὶ |
περὶ
τὸ
Κράνειον.
οἱ
γὰρ |
[9, 10] |
οὔτε
τῶν
βαρβάρων
ἀξιοῖ
μάχεσθαι
|
καὶ |
περιεῖναι
τῇ
ψυχῇ
κρατήσας,
ἀλλὰ |
[9, 20] |
πράγματος,
κἀκεῖνον
αὐτὸν
λυπούμενον
ἀπελθεῖν
|
καὶ |
πολὺ
ταπεινότερον.
(τοῦτο
δὲ
οὐ
|
[9, 20] |
μαχομένους
τε
καὶ
λακτίζοντας
αὑτούς,
|
καὶ |
πολὺν
ὄχλον
περιεστῶτας
καὶ
θεωμένους, |
[9, 0] |
τρυφῶσι
καὶ
ἀγνοοῦσιν
ὅστις
ἐστί,
|
καὶ |
ῥᾳδίως
φέροντι
μεθύοντας
ἀνθρώπους
καὶ |
[9, 0] |
αὐτόν,
ἀπὸ
τῆς
Ἰωνίας
τε
|
καὶ |
Σικελίας
καὶ
Ἰταλίας
ὅσοι
παρῆσαν |
[9, 0] |
ἐνίοτε,
ὑπερφυῶς
ἔχαιρον,
ἀνατειναμένου
δὲ
|
καὶ |
σπουδάσαντος
οὐχ
ὑπέμενον
τὴν
παρρησίαν· |
[9, 0] |
ταῖς
πανηγύρεσιν·
ἐν
δὲ
πολέμῳ
|
καὶ |
στρατοπέδῳ
λανθάνουσι
μᾶλλον
διὰ
τὸ |
[9, 10] |
ἔντιμοι
καὶ
δυνατοὶ
σφόδρα
ἠποροῦντο
|
καὶ |
συνεστέλλοντο,
κατ´
ἐκεῖνον
ὁπότε
γένοιντο, |
[9, 10] |
ἀγῶνα
τοῦτον,
Πέρσαι
καὶ
Μῆδοι
|
καὶ |
Σύροι
καὶ
Μακεδόνες
καὶ
Ἀθηναῖοι |
[9, 10] |
τοὺς
δὲ
ἐπιβάλλοντας
αὐτῷ
στεφάνους
|
καὶ |
ταινίας,
ὅτε
ἐδυνήθη
προσελθεῖν
ἤρετο |
[9, 0] |
φανερώτατοί
εἰσιν
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
|
καὶ |
ταῖς
πανηγύρεσιν·
ἐν
δὲ
πολέμῳ |
[9, 10] |
ἄλλους
δὲ
πηδῶντας
ὑπὸ
χαρᾶς
|
καὶ |
τὰς
χεῖρας
αἴροντας
πρὸς
τὸν |
[9, 0] |
ἀλλ´
ἐπισκοπῶν
οἶμαι
τοὺς
ἀνθρώπους
|
καὶ |
τὴν
ἄνοιαν
αὐτῶν.
ᾔδει
γὰρ |
[9, 0] |
ἡμέρας
ἐνεγκεῖν
τὴν
ἀκολασίαν
αὐτῶν
|
καὶ |
τὴν
ὕβριν·
ὁ
δὲ
ὅμοιος |
[9, 10] |
ὁ
θόρυβος
ὁ
περὶ
αὐτὸν
|
καὶ |
τί
συνέβη.
(ὁ
δὲ
ἔφη, |
[9, 10] |
ὦ
Διόγενες.
τοῦτο
γάρ
τοι
|
καὶ |
τὸ
θαυμαστὸν
ἐγένετο
τῆς
νίκης. |
[9, 0] |
τοῦ
κυνός·
{διὰ
τὴν
χαλεπότητα
|
καὶ |
τὸ
λοιδορεῖσθαι
κύνα
αὐτὸν
ἀπεκάλουν· |
[9, 0] |
προσῄεσαν
ἀλλ´
ἐνόμιζον
ἱκανὸν
εἶναι
|
καὶ
|
τὸ
ὁρᾶν
αὐτὸν
ἐν
τῇ |
[9, 10] |
λύπην
καὶ
ἐπιθυμίαν
καὶ
φόβον
|
καὶ |
τὸ
πάντων
ἀμαχώτατον
θηρίον,
ὕπουλον |
[9, 0] |
(ἐδόκει
γὰρ
ἱκανὸς
εἶναι
λοιδορῆσαι
|
καὶ |
τοῖς
ἐρωτῶσιν
ἀποκρίνασθαι
πρὸς
ἔπος. |
[9, 20] |
γέλως
καὶ
θόρυβος
ἦν
ἁπάντων,
|
καὶ |
τὸν
Διογένην
πολλοὶ
ἐθαύμαζον
καὶ |
[9, 0] |
ἐξεπλάγη
καὶ
τῷ
δέει
τέθνηκε.
|
καὶ |
τότε
ἐκεῖνος
ἐποίει
ταὐτά,
οὐδὲν |
[9, 0] |
πικρόν
ἐστι
καὶ
ἀηδές,
οὕτως
|
καὶ
|
τοῦ
Διογένους
ἀποπειρᾶσθαι
μὲν
ἤθελον |
[9, 0] |
ὥσπερ
τοῖς
κυσίν,
(οἱ
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
τρίβωνος
ἥπτοντο
προσιόντες,
πολλοὶ |
[9, 10] |
τοὺς
ἀνθρώπους
καὶ
τοὺς
κύνας
|
καὶ |
τοὺς
ἀετοὺς
φοβεῖται,
καὶ
ζῇ |
[9, 10] |
πάντων
ἐστὶ
{τάχιστα
καὶ}
δειλότατα,
|
καὶ |
τοὺς
ἀνθρώπους
καὶ
τοὺς
κύνας |
[9, 10] |
καὶ}
δειλότατα,
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
|
καὶ |
τοὺς
κύνας
καὶ
τοὺς
ἀετοὺς |
[9, 10] |
κακούργους,
διὰ
τοῦτο
ἐφόρει
τόξα
|
καὶ
|
τούτοις
ἐχρῆτο
ἐπὶ
τοὺς
φεύγοντας. |
[9, 20] |
αὐτούς—
ὅσοι
κακῶς
ἐσκήνουν
ἢ
|
καὶ |
τούτου
ἠπόρουν.
|
[9, 10] |
(νῦν
ἐνταῦθα
παλαίοντα
καὶ
δισκεύοντα
|
καὶ |
τρέχοντα,
τῷ
παντὶ
δὲ
χαλεπωτέρους, |
[9, 0] |
χαλεπήνῃ
καὶ
ὑλάξῃ
μεῖζον,
ἐξεπλάγη
|
καὶ |
τῷ
δέει
τέθνηκε.
καὶ
τότε |
[9, 20] |
καὶ
τὸν
Διογένην
πολλοὶ
ἐθαύμαζον
|
καὶ |
τῶν
ἀθλητῶν
κατεγέλων,
καί
τινας |
[9, 10] |
οἵ
τε
ἀθλοθέται
τῶν
Ἰσθμίων
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
ἔντιμοι
καὶ |
[9, 0] |
Σικελίας
καὶ
Ἰταλίας
ὅσοι
παρῆσαν
|
καὶ |
τῶν
ἐκ
Λιβύης
τινὲς
καὶ |
[9, 0] |
καὶ
τῶν
ἐκ
Λιβύης
τινὲς
|
καὶ |
τῶν
ἐκ
Μασσαλίας
καὶ
ἀπὸ |
[9, 0] |
γενναίοις
κυσίν,
ἐπειδὰν
δὲ
χαλεπήνῃ
|
καὶ |
ὑλάξῃ
μεῖζον,
ἐξεπλάγη
καὶ
τῷ
|
[9, 0] |
λανθάνουσι
μᾶλλον
διὰ
τὸ
κινδυνεύειν
|
καὶ |
φοβεῖσθαι.
(καὶ
μέντοι
ἐνόμιζε
τότε |
[9, 10] |
τε
καὶ
λύπην
καὶ
ἐπιθυμίαν
|
καὶ |
φόβον
καὶ
τὸ
πάντων
ἀμαχώτατον |
[9, 10] |
τῷ
παντὶ
δὲ
χαλεπωτέρους,
πενίαν
|
καὶ |
φυγὴν
καὶ
ἀδοξίαν,
ἔτι
δὲ |
[9, 0] |
εἴτε
ἐπαινοίη
τις
αὐτὸν
εἴτε
|
καὶ |
ψέγοι
τῶν
παρόντων,
οὐδὲ
εἰ |