Alphabétiquement     [«   »]
καθάπερ 3
καθεύδωσιν 1
Καὶ 1
καὶ 101
καί 1
καίτοι 1
κἀκεῖνον 2
Fréquences     [«    »]
34 δὲ
15 τοὺς
22 τῶν
101 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Diogène ou Discours Isthmique (discours IX; traduction anglaise)

καὶ


Discours, Par.
[9, 0]   καὶ δούλοις αὑτοῦ στρεφομένῳ τρυφῶσι  καὶ   ἀγνοοῦσιν ὅστις ἐστί, καὶ ῥᾳδίως
[9, 10]   δὲ χαλεπωτέρους, πενίαν καὶ φυγὴν  καὶ   ἀδοξίαν, ἔτι δὲ ὀργήν τε
[9, 0]   ἐξέπτυσαν δυσχεράναντες, ὅτι πικρόν ἐστι  καὶ   ἀηδές, οὕτως καὶ τοῦ Διογένους
[9, 10]   Μῆδοι καὶ Σύροι καὶ Μακεδόνες  καὶ   Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, πλὴν ἐμοῦ.
[9, 0]   ἐλεγχόμενοι δὲ ἀπεστρέφοντο καὶ ἔφευγον.  (καὶ   ἄλλων μὲν ἥδοντο λοιδορουμένων, αὐτοὶ
[9, 0]   ἀνθρώπους καὶ μαινομένους ὑπὸ ἀγνοίας  καὶ   ἀμαθίας. ~ὅμως δὲ οἵ τε
[9, 10]   ζῴοις συμβέβηκε ταχίστοις τε εἶναι  καὶ   ἀνανδροτάτοις. (ὁ γοῦν Ἡρακλῆς διὰ
[9, 20]   ἀπορρήξας προσελθὼν ἐστεφάνωσε τὸν μένοντα  καὶ   ἀνεκήρυττεν ὡς Ἰσθμιονίκην, ὅτι λακτίζων
[9, 0]   ἥδοντο λοιδορουμένων, αὐτοὶ δὲ ἐφοβοῦντο  καὶ   ἀνεχώρουν. καὶ εἰ μὲν ἔσκωπτέν
[9, 10]   ψυχῇ κρατήσας, ἀλλὰ πάντες ἥττηνται  καὶ   ἀπειρήκασι πρὸς τὸν ἀγῶνα τοῦτον,
[9, 0]   τινὲς καὶ τῶν ἐκ Μασσαλίας  καὶ   ἀπὸ Βορυσθένους, οὗτοι δὴ πάντες
[9, 20]   τοῦ φρονεῖν, συστείλας ἐπὶ βραχὺ  καὶ   ἀφελὼν μικρόν τι τῆς ἀνοίας,
[9, 10]   ὄχλου, τοὺς δέ τινας ἐπακολουθοῦντας  καὶ   βοῶντας, ἄλλους δὲ πηδῶντας ὑπὸ
[9, 0]   πάντες ἰδεῖν βουλόμενοι μᾶλλον αὐτὸν  καὶ   βραχύ τι ἀκοῦσαι λέγοντος, ὡς
[9, 0]   μέντοι ἐνόμιζε τότε εὐιατοτέρους εἶναι·  καὶ   γὰρ τὰ νοσήματα τοῦ σώματος,
[9, 10]   τὰ θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα  καὶ}   δειλότατα, καὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ
[9, 0]   τῷ ὄντι γὰρ ἐῴκει βασιλεῖ  καὶ   δεσπότῃ, πτωχοῦ στολὴν ἔχοντι, κἄπειτα
[9, 20]   ὁπότε ἴδοι τινὰ μάτην ἐπαιρόμενον  καὶ   διὰ πρᾶγμα οὐδενὸς ἄξιον ἔξω
[9, 10]   ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα  καὶ   δισκεύοντα καὶ τρέχοντα, τῷ παντὶ
[9, 0]   ἔχοντι, κἄπειτα ἐν ἀνδραπόδοις τε  καὶ   δούλοις αὑτοῦ στρεφομένῳ τρυφῶσι καὶ
[9, 10]   καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ἔντιμοι  καὶ   δυνατοὶ σφόδρα ἠποροῦντο καὶ συνεστέλλοντο,
[9, 0]   αὐτοὶ δὲ ἐφοβοῦντο καὶ ἀνεχώρουν.  καὶ   εἰ μὲν ἔσκωπτέν τε καὶ
[9, 0]   τινὰ δύναμιν, τούτους μάλιστα ἐπίεζε  καὶ   ἐκόλαζε πάντα τρόπον. τινὲς μὲν
[9, 10]   ταχύτατός εἰμι. τί δέ; οὐχὶ  καὶ   ἐν τοῖς μύρμηξιν, εἶπεν, εἰκὸς
[9, 0]   οὐδὲ εἰ τῶν πλουσίων τε  καὶ   ἐνδόξων στρατηγὸς δυνάστης
[9, 0]   καὶ εἰ μὲν ἔσκωπτέν τε  καὶ   ἔπαιζεν, ὥσπερ εἰώθει ἐνίοτε, ὑπερφυῶς
[9, 10]   δὲ ὀργήν τε καὶ λύπην  καὶ   ἐπιθυμίαν καὶ φόβον καὶ τὸ
[9, 10]   παρῄεσαν ὑποβλέποντες αὐτόν. ἐπεὶ δὲ  καὶ   ἐστεφανώσατο τῆς πίτυος, πέμψαντες οἱ
[9, 0]   διὰ πολυπραγμοσύνην, ἐλεγχόμενοι δὲ ἀπεστρέφοντο  καὶ   ἔφευγον. (καὶ ἄλλων μὲν ἥδοντο
[9, 10]   δύνασθαι φθάσαι. πόσον δέ τι  καὶ   ἔφθασας; Παρ´ ὀλίγον, εἶπεν,
[9, 10]   κύνας καὶ τοὺς ἀετοὺς φοβεῖται,  καὶ   ζῇ βίον ἄθλιον. οὐκ οἶσθα,
[9, 20]   αὑτούς, καὶ πολὺν ὄχλον περιεστῶτας  καὶ   θεωμένους, ἕως καμὼν ἕτερος
[9, 20]   λακτίζων ἐνίκησεν. ἐπὶ τούτῳ γέλως  καὶ   θόρυβος ἦν ἁπάντων, καὶ τὸν
[9, 0]   ἕνεκα, βουλόμενοι θεάσασθαι τοὺς ἀθλητὰς  καὶ   ἵνα ἐμπλησθῶσιν, ἀλλ´ ἐπισκοπῶν οἶμαι
[9, 0]   τῆς Ἰωνίας τε καὶ Σικελίας  καὶ   Ἰταλίας ὅσοι παρῆσαν καὶ τῶν
[9, 10]   Σύροι καὶ Μακεδόνες καὶ Ἀθηναῖοι  καὶ   Λακεδαιμόνιοι, πλὴν ἐμοῦ. (πότερον ὑμῖν
[9, 20]   αὐτῷ δεδεμένους, ἔπειτα μαχομένους τε  καὶ   λακτίζοντας αὑτούς, καὶ πολὺν ὄχλον
[9, 0]   δὲ καὶ μάχεσθαι τοῖς κακούργοις  καὶ   λῃσταῖς, καὶ ὅταν οἱ ἄνθρωποι
[9, 10]   ἀδοξίαν, ἔτι δὲ ὀργήν τε  καὶ   λύπην καὶ ἐπιθυμίαν καὶ φόβον
[9, 0]   καὶ ῥᾳδίως φέροντι μεθύοντας ἀνθρώπους  καὶ   μαινομένους ὑπὸ ἀγνοίας καὶ ἀμαθίας.
[9, 10]   Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ Σύροι  καὶ   Μακεδόνες καὶ Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι,
[9, 10]   τὸ πάντων ἀμαχώτατον θηρίον, ὕπουλον  καὶ   μαλθακόν, ἡδονήν· οὐδεὶς οὔτε
[9, 0]   τῶν ἐκεῖ γιγνομένων, ὑλακτεῖν δὲ  καὶ   μάχεσθαι τοῖς κακούργοις καὶ λῃσταῖς,
[9, 0]   τοὺς δὲ σεμνοὺς εἶναι βουλομένους  καὶ   μέγα φρονοῦντας ἐφ´ αὑτοῖς διὰ
[9, 10]   δέ, Πολλούς γε, εἶπεν, ἀνταγωνιστὰς  καὶ   μεγάλους, οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι
[9, 0]   διὰ τὸ κινδυνεύειν καὶ φοβεῖσθαι.  (καὶ   μέντοι ἐνόμιζε τότε εὐιατοτέρους εἶναι·
[9, 10]   διὰ τὸ βραδύτερος εἶναι πολλῶν  καὶ   μὴ δύνασθαι κατὰ πόδας αἱρεῖν
[9, 10]   σταδίου βαδίζοντα μετὰ πολλοῦ πλήθους  καὶ   μηδὲ ἐπιβαίνοντα τῆς γῆς, ἀλλὰ
[9, 10]   τινας ἐκέλευον ἀποθέσθαι τὸν στέφανον  καὶ   μηδὲν παράνομον ποιεῖν. (ὁ δὲ
[9, 10]   πρὸς τὸν ἀγῶνα τοῦτον, Πέρσαι  καὶ   Μῆδοι καὶ Σύροι καὶ Μακεδόνες
[9, 20]   ἀνοίας, ὥσπερ οἱ τὰ πεφυσημένα  καὶ   οἰδοῦντα νύξαντες σείσαντες. (ἐν
[9, 0]   ἄνθρωποι οὓς ἂν ἀεὶ βλέπωσι  καὶ   οἷς νομίζουσιν εἶναι ὁπότε βούλονται
[9, 10]   τούτοις ἐχρῆτο ἐπὶ τοὺς φεύγοντας.  καὶ   ὅς, Ἀλλὰ τὸν Ἀχιλλέα, ἔφη,
[9, 0]   μάχεσθαι τοῖς κακούργοις καὶ λῃσταῖς,  καὶ   ὅταν οἱ ἄνθρωποι μεθυσθέντες καθεύδωσιν,
[9, 10]   ταῦτα οὖν ἀπαγγέλλετε τοῖς πέμψασι  καὶ   ὅτι αὐτοὶ παρανομοῦσιν· οὐ γὰρ
[9, 10]   οὐδένα ἀγῶνα περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες·  {καὶ   ὅτι ἐνδοξότερα πεποίηκε τὰ Ἴσθμια
[9, 10]   Ἴσθμια κατακρατήσας αὐτὸς τὸν στέφανον,  καὶ   ὅτι οὐ τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλὰ
[9, 0]   δὲ κατεφρόνουν ὡς πτωχοῦ τε  καὶ   οὐδενὸς ἀξίου, τινὲς δ´ ἐλοιδόρουν,
[9, 10]   συνεστέλλοντο, κατ´ ἐκεῖνον ὁπότε γένοιντο,  καὶ   πάντες οὗτοι σιγῇ παρῄεσαν ὑποβλέποντες
[9, 0]   τῶν πάνυ φαύλων τε  καὶ   πενήτων· (ἀλλὰ τῶν μὲν τοιούτων
[9, 0]   αὐτὸν ἑώρων ἐν τῇ πόλει  καὶ   περὶ τὸ Κράνειον. οἱ γὰρ
[9, 10]   οὔτε τῶν βαρβάρων ἀξιοῖ μάχεσθαι  καὶ   περιεῖναι τῇ ψυχῇ κρατήσας, ἀλλὰ
[9, 20]   πράγματος, κἀκεῖνον αὐτὸν λυπούμενον ἀπελθεῖν  καὶ   πολὺ ταπεινότερον. (τοῦτο δὲ οὐ
[9, 20]   μαχομένους τε καὶ λακτίζοντας αὑτούς,  καὶ   πολὺν ὄχλον περιεστῶτας καὶ θεωμένους,
[9, 0]   τρυφῶσι καὶ ἀγνοοῦσιν ὅστις ἐστί,  καὶ   ῥᾳδίως φέροντι μεθύοντας ἀνθρώπους καὶ
[9, 0]   αὐτόν, ἀπὸ τῆς Ἰωνίας τε  καὶ   Σικελίας καὶ Ἰταλίας ὅσοι παρῆσαν
[9, 0]   ἐνίοτε, ὑπερφυῶς ἔχαιρον, ἀνατειναμένου δὲ  καὶ   σπουδάσαντος οὐχ ὑπέμενον τὴν παρρησίαν·
[9, 0]   ταῖς πανηγύρεσιν· ἐν δὲ πολέμῳ  καὶ   στρατοπέδῳ λανθάνουσι μᾶλλον διὰ τὸ
[9, 10]   ἔντιμοι καὶ δυνατοὶ σφόδρα ἠποροῦντο  καὶ   συνεστέλλοντο, κατ´ ἐκεῖνον ὁπότε γένοιντο,
[9, 10]   ἀγῶνα τοῦτον, Πέρσαι καὶ Μῆδοι  καὶ   Σύροι καὶ Μακεδόνες καὶ Ἀθηναῖοι
[9, 10]   τοὺς δὲ ἐπιβάλλοντας αὐτῷ στεφάνους  καὶ   ταινίας, ὅτε ἐδυνήθη προσελθεῖν ἤρετο
[9, 0]   φανερώτατοί εἰσιν ἐν ταῖς ἑορταῖς  καὶ   ταῖς πανηγύρεσιν· ἐν δὲ πολέμῳ
[9, 10]   ἄλλους δὲ πηδῶντας ὑπὸ χαρᾶς  καὶ   τὰς χεῖρας αἴροντας πρὸς τὸν
[9, 0]   ἀλλ´ ἐπισκοπῶν οἶμαι τοὺς ἀνθρώπους  καὶ   τὴν ἄνοιαν αὐτῶν. ᾔδει γὰρ
[9, 0]   ἡμέρας ἐνεγκεῖν τὴν ἀκολασίαν αὐτῶν  καὶ   τὴν ὕβριν· δὲ ὅμοιος
[9, 10]   θόρυβος περὶ αὐτὸν  καὶ   τί συνέβη. (ὁ δὲ ἔφη,
[9, 10]   Διόγενες. τοῦτο γάρ τοι  καὶ   τὸ θαυμαστὸν ἐγένετο τῆς νίκης.
[9, 0]   τοῦ κυνός· {διὰ τὴν χαλεπότητα  καὶ   τὸ λοιδορεῖσθαι κύνα αὐτὸν ἀπεκάλουν·
[9, 0]   προσῄεσαν ἀλλ´ ἐνόμιζον ἱκανὸν εἶναι  καὶ   τὸ ὁρᾶν αὐτὸν ἐν τῇ
[9, 10]   λύπην καὶ ἐπιθυμίαν καὶ φόβον  καὶ   τὸ πάντων ἀμαχώτατον θηρίον, ὕπουλον
[9, 0]   (ἐδόκει γὰρ ἱκανὸς εἶναι λοιδορῆσαι  καὶ   τοῖς ἐρωτῶσιν ἀποκρίνασθαι πρὸς ἔπος.
[9, 20]   γέλως καὶ θόρυβος ἦν ἁπάντων,  καὶ   τὸν Διογένην πολλοὶ ἐθαύμαζον καὶ
[9, 0]   ἐξεπλάγη καὶ τῷ δέει τέθνηκε.  καὶ   τότε ἐκεῖνος ἐποίει ταὐτά, οὐδὲν
[9, 0]   πικρόν ἐστι καὶ ἀηδές, οὕτως  καὶ   τοῦ Διογένους ἀποπειρᾶσθαι μὲν ἤθελον
[9, 0]   ὥσπερ τοῖς κυσίν, (οἱ δὲ  καὶ   τοῦ τρίβωνος ἥπτοντο προσιόντες, πολλοὶ
[9, 10]   τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς κύνας  καὶ   τοὺς ἀετοὺς φοβεῖται, καὶ ζῇ
[9, 10]   πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ} δειλότατα,  καὶ   τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς κύνας
[9, 10]   καὶ} δειλότατα, καὶ τοὺς ἀνθρώπους  καὶ   τοὺς κύνας καὶ τοὺς ἀετοὺς
[9, 10]   κακούργους, διὰ τοῦτο ἐφόρει τόξα  καὶ   τούτοις ἐχρῆτο ἐπὶ τοὺς φεύγοντας.
[9, 20]   αὐτούς— ὅσοι κακῶς ἐσκήνουν  καὶ   τούτου ἠπόρουν.
[9, 10]   (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα  καὶ   τρέχοντα, τῷ παντὶ δὲ χαλεπωτέρους,
[9, 0]   χαλεπήνῃ καὶ ὑλάξῃ μεῖζον, ἐξεπλάγη  καὶ   τῷ δέει τέθνηκε. καὶ τότε
[9, 20]   καὶ τὸν Διογένην πολλοὶ ἐθαύμαζον  καὶ   τῶν ἀθλητῶν κατεγέλων, καί τινας
[9, 10]   οἵ τε ἀθλοθέται τῶν Ἰσθμίων  καὶ   τῶν ἄλλων ὅσοι ἔντιμοι καὶ
[9, 0]   Σικελίας καὶ Ἰταλίας ὅσοι παρῆσαν  καὶ   τῶν ἐκ Λιβύης τινὲς καὶ
[9, 0]   καὶ τῶν ἐκ Λιβύης τινὲς  καὶ   τῶν ἐκ Μασσαλίας καὶ ἀπὸ
[9, 0]   γενναίοις κυσίν, ἐπειδὰν δὲ χαλεπήνῃ  καὶ   ὑλάξῃ μεῖζον, ἐξεπλάγη καὶ τῷ
[9, 0]   λανθάνουσι μᾶλλον διὰ τὸ κινδυνεύειν  καὶ   φοβεῖσθαι. (καὶ μέντοι ἐνόμιζε τότε
[9, 10]   τε καὶ λύπην καὶ ἐπιθυμίαν  καὶ   φόβον καὶ τὸ πάντων ἀμαχώτατον
[9, 10]   τῷ παντὶ δὲ χαλεπωτέρους, πενίαν  καὶ   φυγὴν καὶ ἀδοξίαν, ἔτι δὲ
[9, 0]   εἴτε ἐπαινοίη τις αὐτὸν εἴτε  καὶ   ψέγοι τῶν παρόντων, οὐδὲ εἰ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site LACUS CURTIUS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/12/2008