Discours, Par. |
[9, 10] |
ἔφη,
οἶσθα
ὅτι
ταχὺς
ἦν
|
ὁ |
Ἀχιλλεύς;
τὸν
μὲν
γὰρ
Ἕκτορα |
[9, 10] |
ταχίστοις
τε
εἶναι
καὶ
ἀνανδροτάτοις.
|
(ὁ |
γοῦν
Ἡρακλῆς
διὰ
τὸ
βραδύτερος |
[9, 10] |
περὶ
αὐτὸν
καὶ
τί
συνέβη.
|
(ὁ |
δὲ
ἔφη,
Νικῶμεν,
{Διόγενες,
βέλτιστε |
[9, 10] |
στέφανον
καὶ
μηδὲν
παράνομον
ποιεῖν.
|
(ὁ |
δὲ
ἤρετο
αὐτοὺς
διὰ
τί |
[9, 0] |
ἀκολασίαν
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ὕβριν·
|
ὁ |
δὲ
ὅμοιος
ἦν
ἐν
ἅπαντι· |
[9, 10] |
Ὅτι
οὐ
νενίκηκας,
ὦ
Διόγενες.
|
ὁ |
δέ,
Πολλούς
γε,
εἶπεν,
ἀνταγωνιστὰς |
[9, 10] |
γάρ
εἰσιν,
εἶπεν.
(Οὐκοῦν,
ἔφη
|
ὁ |
Διογένης,
εἴπερ
τὸ
ταχύτατον
εἶναι |
[9, 10] |
Ἀλλ´
οὐ
τῶν
λαγῶν,
ἔφη
|
ὁ |
Διογένης,
οὐδὲ
τῶν
ἐλάφων·
καίτοι
|
[9, 20] |
περιεστῶτας
καὶ
θεωμένους,
ἕως
καμὼν
|
ὁ |
ἕτερος
ἔφυγεν
ἀπορρήξας
προσελθὼν
ἐστεφάνωσε |
[9, 10] |
ἐδυνήθη
προσελθεῖν
ἤρετο
τίς
ἐστιν
|
ὁ |
θόρυβος
ὁ
περὶ
αὐτὸν
καὶ |
[9, 10] |
ἤρετο
τίς
ἐστιν
ὁ
θόρυβος
|
ὁ |
περὶ
αὐτὸν
καὶ
τί
συνέβη. |
[9, 10] |
Ἀχιλλέα,
ἔφη,
ταχὺν
ὄντα,
φησὶν
|
ὁ |
ποιητὴς
ἀνδρειότατον
εἶναι.
Καὶ
πῶς, |
[9, 0] |
καὶ
τῶν
ἐκ
Μασσαλίας
καὶ
|
ἀπὸ |
Βορυσθένους,
οὗτοι
δὴ
πάντες
ἰδεῖν |
[9, 0] |
μακρόθεν
μάλιστα
προσῄεσαν
πρὸς
αὐτόν,
|
ἀπὸ |
τῆς
Ἰωνίας
τε
καὶ
Σικελίας |
[9, 0] |
φέροντι
μεθύοντας
ἀνθρώπους
καὶ
μαινομένους
|
ὑπὸ |
ἀγνοίας
καὶ
ἀμαθίας.
~ὅμως
δὲ |
[9, 0] |
ἐκείνους
τρέπονται.
ὅθεν
ἥκιστα
ὠφελοῦντο
|
ὑπὸ |
τοῦ
Διογένους
Κορίνθιοι,
καθάπερ
ἂν |
[9, 10] |
ὄρνιθες
ἐγένοντο
ἐξ
ἀνθρώπων,
ὡς
|
ὑπὸ |
τοῦ
μύθου
λέλεκται.
Ἀλλ´
ἐγώ, |
[9, 10] |
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
ὑψηλὸν
φερόμενον
|
ὑπὸ |
τοῦ
ὄχλου,
τοὺς
δέ
τινας |
[9, 0] |
ὅταν
ἔκδηλα
ᾖ,
ῥᾷον
θεραπεύεσθαι
|
ὑπὸ |
τῶν
ἰατρῶν
ἢ
μέχρι
ὑποστέλλεται· |
[9, 10] |
καὶ
βοῶντας,
ἄλλους
δὲ
πηδῶντας
|
ὑπὸ |
χαρᾶς
καὶ
τὰς
χεῖρας
αἴροντας |
[9, 0] |
δὲ
προπηλακίζειν
ἐπεχείρουν,
ὀστᾶ
ῥιπτοῦντες
|
πρὸ |
τῶν
ποδῶν,
ὥσπερ
τοῖς
κυσίν, |
[9, 10] |
ἀνανδροτάτοις.
(ὁ
γοῦν
Ἡρακλῆς
διὰ
|
τὸ |
βραδύτερος
εἶναι
πολλῶν
καὶ
μὴ |
[9, 10] |
Διόγενες.
τοῦτο
γάρ
τοι
καὶ
|
τὸ |
θαυμαστὸν
ἐγένετο
τῆς
νίκης.
Ὥστε, |
[9, 0] |
καὶ
στρατοπέδῳ
λανθάνουσι
μᾶλλον
διὰ
|
τὸ |
κινδυνεύειν
καὶ
φοβεῖσθαι.
(καὶ
μέντοι |
[9, 0] |
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ
περὶ
|
τὸ |
Κράνειον.
οἱ
γὰρ
ἄνθρωποι
οὓς
|
[9, 0] |
κυνός·
{διὰ
τὴν
χαλεπότητα
καὶ
|
τὸ |
λοιδορεῖσθαι
κύνα
αὐτὸν
ἀπεκάλουν·
τοὺς |
[9, 10] |
ἔλαττον
ἀλγεῖς
οὐδ´
ἐλαττόνων
δεήσῃ
|
τὸ |
λοιπὸν
οὐδὲ
ἀλυπότερον
βιώσῃ.
(Μὰ |
[9, 0] |
ἀλλ´
ἐνόμιζον
ἱκανὸν
εἶναι
καὶ
|
τὸ |
ὁρᾶν
αὐτὸν
ἐν
τῇ
πόλει. |
[9, 10] |
καὶ
ἐπιθυμίαν
καὶ
φόβον
καὶ
|
τὸ |
πάντων
ἀμαχώτατον
θηρίον,
ὕπουλον
καὶ |
[9, 10] |
πολλῷ
τινι
θᾶττον
ὑμῶν
διέρχονται
|
τὸ
|
στάδιον;
Πτηνοὶ
γάρ
εἰσιν,
εἶπεν. |
[9, 10] |
ἔφη,
Νικῶμεν,
{Διόγενες,
βέλτιστε
ἀνδρῶν,
|
τὸ |
στάδιον.
Τοῦτο
δὲ
τί
ἐστιν; |
[9, 10] |
ἄθλιον.
οὐκ
οἶσθα,
ἔφη,
ὅτι
|
τὸ |
τάχος
δειλίας
σημεῖόν
ἐστι;
τοῖς
|
[9, 10] |
(Οὐκοῦν,
ἔφη
ὁ
Διογένης,
εἴπερ
|
τὸ
|
ταχύτατον
εἶναι
κράτιστόν
ἐστι,
πολὺ |
[9, 0] |
ἔλεγε
δὲ
ἐπισκώπτων,
ὅτι
ἐπιπλήττοι
|
τὸ |
τοῦ
κυνός·
{διὰ
τὴν
χαλεπότητα |
[9, 10] |
μὲν
γὰρ
Ἕκτορα
ἑλεῖν
οὐκ
|
ἐδύνατο |
κατὰ
τὴν
ἡμέραν
ὅλην
διώκων. |
[9, 10] |
ὑποβλέποντες
αὐτόν.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
ἐστεφανώσατο |
τῆς
πίτυος,
πέμψαντες
οἱ
Κορίνθιοι |
[9, 10] |
γάρ
τοι
καὶ
τὸ
θαυμαστὸν
|
ἐγένετο |
τῆς
νίκης.
Ὥστε,
ἔφη,
παρ´ |
[9, 10] |
μηδὲν
παράνομον
ποιεῖν.
(ὁ
δὲ
|
ἤρετο |
αὐτοὺς
διὰ
τί
παράνομόν
ἐστιν |
[9, 10] |
καὶ
ταινίας,
ὅτε
ἐδυνήθη
προσελθεῖν
|
ἤρετο |
τίς
ἐστιν
ὁ
θόρυβος
ὁ |
[9, 10] |
τοῦτο
ἐφόρει
τόξα
καὶ
τούτοις
|
ἐχρῆτο |
ἐπὶ
τοὺς
φεύγοντας.
καὶ
ὅς, |
[9, 0] |
ἐνδόξων
ἢ
στρατηγὸς
ἢ
δυνάστης
|
διαλέγοιτο |
προσελθὼν
ἢ
τῶν
πάνυ
φαύλων |
[9, 10] |
καὶ
συνεστέλλοντο,
κατ´
ἐκεῖνον
ὁπότε
|
γένοιντο, |
καὶ
πάντες
οὗτοι
σιγῇ
παρῄεσαν |
[9, 0] |
καὶ
ἔφευγον.
(καὶ
ἄλλων
μὲν
|
ἥδοντο
|
λοιδορουμένων,
αὐτοὶ
δὲ
ἐφοβοῦντο
καὶ |
[9, 10] |
καὶ
δυνατοὶ
σφόδρα
ἠποροῦντο
καὶ
|
συνεστέλλοντο, |
κατ´
ἐκεῖνον
ὁπότε
γένοιντο,
καὶ |
[9, 10] |
οὐδὲ
τοὺς
ἔποπας,
ὅτι
ὄρνιθες
|
ἐγένοντο |
ἐξ
ἀνθρώπων,
ὡς
ὑπὸ
τοῦ |
[9, 0] |
(οἱ
δὲ
καὶ
τοῦ
τρίβωνος
|
ἥπτοντο |
προσιόντες,
πολλοὶ
δὲ
οὐκ
εἴων, |
[9, 0] |
ἤθελον
διὰ
πολυπραγμοσύνην,
ἐλεγχόμενοι
δὲ
|
ἀπεστρέφοντο |
καὶ
ἔφευγον.
(καὶ
ἄλλων
μὲν |
[9, 0] |
μὲν
ἥδοντο
λοιδορουμένων,
αὐτοὶ
δὲ
|
ἐφοβοῦντο |
καὶ
ἀνεχώρουν.
καὶ
εἰ
μὲν
|
[9, 0] |
πρὸς
ἐκείνους
τρέπονται.
ὅθεν
ἥκιστα
|
ὠφελοῦντο |
ὑπὸ
τοῦ
Διογένους
Κορίνθιοι,
καθάπερ |
[9, 10] |
ὅσοι
ἔντιμοι
καὶ
δυνατοὶ
σφόδρα
|
ἠποροῦντο |
καὶ
συνεστέλλοντο,
κατ´
ἐκεῖνον
ὁπότε |
[9, 10] |
Παρ´
ὀλίγον,
εἶπεν,
ὦ
Διόγενες.
|
τοῦτο |
γάρ
τοι
καὶ
τὸ
θαυμαστὸν |
[9, 20] |
λυπούμενον
ἀπελθεῖν
καὶ
πολὺ
ταπεινότερον.
|
(τοῦτο |
δὲ
οὐ
μικρὸν
παρεῖχε
τοῖς |
[9, 10] |
{Διόγενες,
βέλτιστε
ἀνδρῶν,
τὸ
στάδιον.
|
Τοῦτο |
δὲ
τί
ἐστιν;
εἶπεν·
οὐ |
[9, 10] |
πόδας
αἱρεῖν
τοὺς
κακούργους,
διὰ
|
τοῦτο |
ἐφόρει
τόξα
καὶ
τούτοις
ἐχρῆτο |
[9, 10] |
αὐτὸν
εἶναι
δεῖ.
(μετὰ
δὲ
|
τοῦτο |
ἰδών
τινα
ἐκ
τοῦ
σταδίου
|