HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Diogène ou Discours Isthmique (discours IX; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

α = 60 formes différentes pour 89 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, Par.

[9, 20]   ἦσαν οἱ τρέχοντες, ἐχρῆν σε μέγα φρονεῖν, ὅτι χωλοὺς {οὐ} χωλὸς

[9, 0]   δὲ σεμνοὺς εἶναι βουλομένους καὶ μέγα φρονοῦντας ἐφ´ αὑτοῖς διὰ πλοῦτον

[9, 10]   οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ

[9, 10]   φεύγοντας. καὶ ὅς, Ἀλλὰ τὸν Ἀχιλλέα, ἔφη, ταχὺν ὄντα, φησὶν ὁ

[9, 0]   ἠγανάκτουν, καθάπερ Ὅμηρός φησι τὸν Ὀδυσσέα προσπαίζειν τοὺς μνηστῆρας, κἀκεῖνον πρὸς

[9, 10]   καὶ ζῇ βίον ἄθλιον. οὐκ οἶσθα, ἔφη, ὅτι τὸ τάχος δειλίας

[9, 10]   ἀνδρειότατον εἶναι. Καὶ πῶς, ἔφη, οἶσθα ὅτι ταχὺς ἦν ὁ Ἀχιλλεύς;

[9, 10]   ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα καὶ τρέχοντα,

[9, 10]   λοιπὸν οὐδὲ ἀλυπότερον βιώσῃ. (Μὰ Δία, εἶπεν, ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων

[9, 0]   καὶ μέγα φρονοῦντας ἐφ´ αὑτοῖς διὰ πλοῦτον ἢ γένος ἢ ἄλλην

[9, 0]   τοῦ Διογένους ἀποπειρᾶσθαι μὲν ἤθελον διὰ πολυπραγμοσύνην, ἐλεγχόμενοι δὲ ἀπεστρέφοντο καὶ

[9, 20]   ἴδοι τινὰ μάτην ἐπαιρόμενον καὶ διὰ πρᾶγμα οὐδενὸς ἄξιον ἔξω τοῦ

[9, 0]   ταῖς τοιαύταις διατριβαῖς τάχιστα ἀπόλλυσθαι. (διὰ ταῦτα παρέβαλλεν εἰς τὰς πανηγύρεις.

[9, 0]   ὅτι ἐπιπλήττοι τὸ τοῦ κυνός· {διὰ τὴν χαλεπότητα καὶ τὸ λοιδορεῖσθαι

[9, 10]   ποιεῖν. (ὁ δὲ ἤρετο αὐτοὺς διὰ τί παράνομόν ἐστιν αὐτὸν ἐστεφανῶσθαι

[9, 10]   καὶ ἀνανδροτάτοις. (ὁ γοῦν Ἡρακλῆς διὰ τὸ βραδύτερος εἶναι πολλῶν καὶ

[9, 0]   πολέμῳ καὶ στρατοπέδῳ λανθάνουσι μᾶλλον διὰ τὸ κινδυνεύειν καὶ φοβεῖσθαι. (καὶ

[9, 10]   κατὰ πόδας αἱρεῖν τοὺς κακούργους, διὰ τοῦτο ἐφόρει τόξα καὶ τούτοις

[9, 0]   πάνυ φροντίζουσιν· οὓς δ´ ἂν διὰ χρόνου ἴδωσιν ἢ μηδεπώποτε ἑωρακότες,

[9, 0]   τὴν παρρησίαν· καθάπερ οἶμαι τὰ παιδία προσπαίζοντα ἥδεται τοῖς γενναίοις κυσίν,

[9, 10]   {καὶ ὅτι ἐνδοξότερα πεποίηκε τὰ Ἴσθμια κατακρατήσας αὐτὸς τὸν στέφανον, καὶ

[9, 10]   εἶπεν, ἀνταγωνιστὰς καὶ μεγάλους, οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ

[9, 10]   τῶν ἐλάφων· καίτοι ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ} δειλότατα,

[9, 0]   πανηγύρεσιν οὐχ ὧνπερ οἱ πολλοὶ ἕνεκα, βουλόμενοι θεάσασθαι τοὺς ἀθλητὰς καὶ

[9, 10]   πέφυκας; οἶμαι γάρ σε μηδὲ ἀλώπεκα δύνασθαι φθάσαι. πόσον δέ τι

[9, 10]   γελοῖον εἶναι, εἴ τις ἐθαύμαζε μύρμηκα ἐπὶ τάχει; ~τί δέ; εἰ

[9, 0]   τὰ νοσήματα τοῦ σώματος, ὅταν ἔκδηλα ᾖ, ῥᾷον θεραπεύεσθαι ὑπὸ τῶν

[9, 10]   καὶ περιεῖναι τῇ ψυχῇ κρατήσας, ἀλλὰ πάντες ἥττηνται καὶ ἀπειρήκασι πρὸς

[9, 10]   καὶ ὅτι οὐ τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλὰ ταῖς αἰξὶ δηλαδὴ περιμάχητον αὐτὸν

[9, 10]   ἐπὶ τοὺς φεύγοντας. καὶ ὅς, Ἀλλὰ τὸν Ἀχιλλέα, ἔφη, ταχὺν ὄντα,

[9, 10]   ἀλυπότερον βιώσῃ. (Μὰ Δία, εἶπεν, ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ταχύτατός εἰμι

[9, 0]   πάνυ φαύλων τε καὶ πενήτων· (ἀλλὰ τῶν μὲν τοιούτων ληρούντων ἐνίοτε

[9, 10]   καὶ μηδὲ ἐπιβαίνοντα τῆς γῆς, ἀλλὰ ὑψηλὸν φερόμενον ὑπὸ τοῦ ὄχλου,

[9, 10]   τὸ λοιπὸν οὐδὲ ἀλυπότερον βιώσῃ. (Μὰ Δία, εἶπεν, ἀλλὰ τῶν ἄλλων

[9, 20]   τινὰ μάτην ἐπαιρόμενον καὶ διὰ πρᾶγμα οὐδενὸς ἄξιον ἔξω τοῦ φρονεῖν,

[9, 10]   νίκης. Ὥστε, ἔφη, παρ´ ἓν βῆμα εὐδαίμων γέγονας. Ἅπαντες γὰρ οἱ

[9, 0]   ἐπιχειροῦσιν οἱ ἄπειροι, γευσάμενοι δὲ παραχρῆμα ἐξέπτυσαν δυσχεράναντες, ὅτι πικρόν ἐστι

[9, 0]   ἕπεσθαι μὲν εἰς τὰς πανηγύρεις, μηδένα δὲ ἀδικεῖν τῶν ἐκεῖ γιγνομένων,

[9, 10]   αὐτοὶ παρανομοῦσιν· οὐ γὰρ νικήσαντες οὐδένα ἀγῶνα περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες· {καὶ

[9, 20]   τῆς ἀνοίας, ὥσπερ οἱ τὰ πεφυσημένα καὶ οἰδοῦντα νύξαντες ἢ σείσαντες.

[9, 0]   βουλόμενοι θεάσασθαι τοὺς ἀθλητὰς καὶ ἵνα ἐμπλησθῶσιν, ἀλλ´ ἐπισκοπῶν οἶμαι τοὺς

[9, 0]   πλοῦτον ἢ γένος ἢ ἄλλην τινὰ δύναμιν, τούτους μάλιστα ἐπίεζε καὶ

[9, 10]   δεῖ. (μετὰ δὲ τοῦτο ἰδών τινα ἐκ τοῦ σταδίου βαδίζοντα μετὰ

[9, 20]   παρεῖχε τοῖς ἀνθρώποις, ὁπότε ἴδοι τινὰ μάτην ἐπαιρόμενον καὶ διὰ πρᾶγμα

[9, 0]   τὴν χαλεπότητα καὶ τὸ λοιδορεῖσθαι κύνα αὐτὸν ἀπεκάλουν· τοὺς γὰρ κύνας

[9, 10]   παρανομοῦσιν· οὐ γὰρ νικήσαντες οὐδένα ἀγῶνα περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες· {καὶ ὅτι

[9, 10]   ἥττηνται καὶ ἀπειρήκασι πρὸς τὸν ἀγῶνα τοῦτον, Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ

[9, 10]   τοὺς κακούργους, διὰ τοῦτο ἐφόρει τόξα καὶ τούτοις ἐχρῆτο ἐπὶ τοὺς

[9, 10]   ἄλλων ὅσοι ἔντιμοι καὶ δυνατοὶ σφόδρα ἠποροῦντο καὶ συνεστέλλοντο, κατ´ ἐκεῖνον

[9, 10]   περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες· {καὶ ὅτι ἐνδοξότερα πεποίηκε τὰ Ἴσθμια κατακρατήσας αὐτὸς

[9, 10]   ὁ Ἀχιλλεύς; τὸν μὲν γὰρ Ἕκτορα ἑλεῖν οὐκ ἐδύνατο κατὰ τὴν

[9, 10]   μεγάλους, οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα

[9, 10]   οὐδὲ τῶν ἐλάφων· καίτοι ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ}

[9, 10]   ἔχοντες· {καὶ ὅτι ἐνδοξότερα πεποίηκε τὰ Ἴσθμια κατακρατήσας αὐτὸς τὸν στέφανον,

[9, 0]   τότε εὐιατοτέρους εἶναι· καὶ γὰρ τὰ νοσήματα τοῦ σώματος, ὅταν ἔκδηλα

[9, 10]   οἷα ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα

[9, 0]   ὑπέμενον τὴν παρρησίαν· καθάπερ οἶμαι τὰ παιδία προσπαίζοντα ἥδεται τοῖς γενναίοις

[9, 20]   τι τῆς ἀνοίας, ὥσπερ οἱ τὰ πεφυσημένα καὶ οἰδοῦντα νύξαντες ἢ

[9, 10]   εἶναι πολλῶν καὶ μὴ δύνασθαι κατὰ πόδας αἱρεῖν τοὺς κακούργους, διὰ

[9, 10]   γὰρ Ἕκτορα ἑλεῖν οὐκ ἐδύνατο κατὰ τὴν ἡμέραν ὅλην διώκων. (οὐκ

[9, 0]   εὐιατοτέρους εἶναι· καὶ γὰρ τὰ νοσήματα τοῦ σώματος, ὅταν ἔκδηλα ᾖ,

[9, 10]   θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ} δειλότατα, καὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς

[9, 10]   δηλαδὴ περιμάχητον αὐτὸν εἶναι δεῖ. (μετὰ δὲ τοῦτο ἰδών τινα ἐκ

[9, 10]   τινα ἐκ τοῦ σταδίου βαδίζοντα μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ μηδὲ ἐπιβαίνοντα

[9, 0]   τὸ τοῦ κυνός· {διὰ τὴν χαλεπότητα καὶ τὸ λοιδορεῖσθαι κύνα αὐτὸν

[9, 0]   καὶ δεσπότῃ, πτωχοῦ στολὴν ἔχοντι, κἄπειτα ἐν ἀνδραπόδοις τε καὶ δούλοις

[9, 20]   ἵππους ἐν τῷ αὐτῷ δεδεμένους, ἔπειτα μαχομένους τε καὶ λακτίζοντας αὑτούς,

[9, 0]   τούτους μάλιστα ἐπίεζε καὶ ἐκόλαζε πάντα τρόπον. τινὲς μὲν οὖν αὐτὸν

[9, 10]   Ἀλλὰ τὸν Ἀχιλλέα, ἔφη, ταχὺν ὄντα, φησὶν ὁ ποιητὴς ἀνδρειότατον εἶναι.

[9, 0]   παρρησίαν· καθάπερ οἶμαι τὰ παιδία προσπαίζοντα ἥδεται τοῖς γενναίοις κυσίν, ἐπειδὰν

[9, 10]   ἰδών τινα ἐκ τοῦ σταδίου βαδίζοντα μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ μηδὲ

[9, 10]   τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα καὶ τρέχοντα, τῷ

[9, 20]   ἔφυγεν ἀπορρήξας προσελθὼν ἐστεφάνωσε τὸν μένοντα καὶ ἀνεκήρυττεν ὡς Ἰσθμιονίκην, ὅτι

[9, 10]   μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ μηδὲ ἐπιβαίνοντα τῆς γῆς, ἀλλὰ ὑψηλὸν φερόμενον

[9, 10]   τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα καὶ τρέχοντα, τῷ παντὶ δὲ

[9, 10]   ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα καὶ τρέχοντα, τῷ παντὶ δὲ χαλεπωτέρους, πενίαν

[9, 20]   ὥσπερ οἱ τὰ πεφυσημένα καὶ οἰδοῦντα νύξαντες ἢ σείσαντες. (ἐν δὲ

[9, 0]   ἑωρακότες, πρὸς ἐκείνους τρέπονται. ὅθεν ἥκιστα ὠφελοῦντο ὑπὸ τοῦ Διογένους Κορίνθιοι,

[9, 0]   ἢ ἄλλην τινὰ δύναμιν, τούτους μάλιστα ἐπίεζε καὶ ἐκόλαζε πάντα τρόπον.

[9, 0]   (τῶν δὲ ἄλλων οἱ μακρόθεν μάλιστα προσῄεσαν πρὸς αὐτόν, ἀπὸ τῆς

[9, 0]   ἀνθρώπων ἐν ταῖς τοιαύταις διατριβαῖς τάχιστα ἀπόλλυσθαι. (διὰ ταῦτα παρέβαλλεν εἰς

[9, 10]   ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ} δειλότατα, καὶ τοὺς ἀνθρώπους

[9, 0]   ἐλοιδόρουν, οἱ δὲ προπηλακίζειν ἐπεχείρουν, ὀστᾶ ῥιπτοῦντες πρὸ τῶν ποδῶν, ὥσπερ

[9, 20]   ὅτι χωλοὺς {οὐ} χωλὸς ἔφθης; τοιαῦτα δὲ πρὸς τὸν ἄνθρωπον διαλεγόμενος

[9, 10]   ἀνταγωνιστὰς καὶ μεγάλους, οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν

[9, 10]   δώσετε τῷ πλείστων κρεῶν γέμοντι; ταῦτα οὖν ἀπαγγέλλετε τοῖς πέμψασι καὶ

[9, 0]   τοιαύταις διατριβαῖς τάχιστα ἀπόλλυσθαι. (διὰ ταῦτα παρέβαλλεν εἰς τὰς πανηγύρεις. ἔλεγε

[9, 10]   Διογένης, οὐδὲ τῶν ἐλάφων· καίτοι ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα

[9, 0]   τέθνηκε. καὶ τότε ἐκεῖνος ἐποίει ταὐτά, οὐδὲν μεταστρεφόμενος οὐδὲ φροντίζων, εἴτε

Discours, Par.
[9, 20]	ἦσαν οἱ τρέχοντες, ἐχρῆν σε	μέγα	φρονεῖν, ὅτι χωλοὺς {οὐ} χωλὸς
[9, 0]	δὲ σεμνοὺς εἶναι βουλομένους καὶ	μέγα	φρονοῦντας ἐφ´ αὑτοῖς διὰ πλοῦτον
[9, 10]	οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι τὰ	ἀνδράποδα	τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ
[9, 10]	φεύγοντας. καὶ ὅς, Ἀλλὰ τὸν	Ἀχιλλέα,	ἔφη, ταχὺν ὄντα, φησὶν ὁ
[9, 0]	ἠγανάκτουν, καθάπερ Ὅμηρός φησι τὸν	Ὀδυσσέα	προσπαίζειν τοὺς μνηστῆρας, κἀκεῖνον πρὸς
[9, 10]	καὶ ζῇ βίον ἄθλιον. οὐκ	οἶσθα,	ἔφη, ὅτι τὸ τάχος δειλίας
[9, 10]	ἀνδρειότατον εἶναι. Καὶ πῶς, ἔφη,	οἶσθα	ὅτι ταχὺς ἦν ὁ Ἀχιλλεύς;
[9, 10]	ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν	ἐνταῦθα	παλαίοντα καὶ δισκεύοντα καὶ τρέχοντα,
[9, 10]	λοιπὸν οὐδὲ ἀλυπότερον βιώσῃ. (Μὰ	Δία,	εἶπεν, ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[9, 0]	καὶ μέγα φρονοῦντας ἐφ´ αὑτοῖς	διὰ	πλοῦτον ἢ γένος ἢ ἄλλην
[9, 0]	τοῦ Διογένους ἀποπειρᾶσθαι μὲν ἤθελον	διὰ	πολυπραγμοσύνην, ἐλεγχόμενοι δὲ ἀπεστρέφοντο καὶ
[9, 20]	ἴδοι τινὰ μάτην ἐπαιρόμενον καὶ	διὰ	πρᾶγμα οὐδενὸς ἄξιον ἔξω τοῦ
[9, 0]	ταῖς τοιαύταις διατριβαῖς τάχιστα ἀπόλλυσθαι.	(διὰ	ταῦτα παρέβαλλεν εἰς τὰς πανηγύρεις.
[9, 0]	ὅτι ἐπιπλήττοι τὸ τοῦ κυνός·	{διὰ	τὴν χαλεπότητα καὶ τὸ λοιδορεῖσθαι
[9, 10]	ποιεῖν. (ὁ δὲ ἤρετο αὐτοὺς	διὰ	τί παράνομόν ἐστιν αὐτὸν ἐστεφανῶσθαι
[9, 10]	καὶ ἀνανδροτάτοις. (ὁ γοῦν Ἡρακλῆς	διὰ	τὸ βραδύτερος εἶναι πολλῶν καὶ
[9, 0]	πολέμῳ καὶ στρατοπέδῳ λανθάνουσι μᾶλλον	διὰ	τὸ κινδυνεύειν καὶ φοβεῖσθαι. (καὶ
[9, 10]	κατὰ πόδας αἱρεῖν τοὺς κακούργους,	διὰ	τοῦτο ἐφόρει τόξα καὶ τούτοις
[9, 0]	πάνυ φροντίζουσιν· οὓς δ´ ἂν	διὰ	χρόνου ἴδωσιν ἢ μηδεπώποτε ἑωρακότες,
[9, 0]	τὴν παρρησίαν· καθάπερ οἶμαι τὰ	παιδία	προσπαίζοντα ἥδεται τοῖς γενναίοις κυσίν,
[9, 10]	{καὶ ὅτι ἐνδοξότερα πεποίηκε τὰ	Ἴσθμια	κατακρατήσας αὐτὸς τὸν στέφανον, καὶ
[9, 10]	εἶπεν, ἀνταγωνιστὰς καὶ μεγάλους, οὐχ	οἷα	ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ
[9, 10]	τῶν ἐλάφων· καίτοι ταῦτα τὰ	θηρία	πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ} δειλότατα,
[9, 0]	πανηγύρεσιν οὐχ ὧνπερ οἱ πολλοὶ	ἕνεκα,	βουλόμενοι θεάσασθαι τοὺς ἀθλητὰς καὶ
[9, 10]	πέφυκας; οἶμαι γάρ σε μηδὲ	ἀλώπεκα	δύνασθαι φθάσαι. πόσον δέ τι
[9, 10]	γελοῖον εἶναι, εἴ τις ἐθαύμαζε	μύρμηκα	ἐπὶ τάχει; ~τί δέ; εἰ
[9, 0]	τὰ νοσήματα τοῦ σώματος, ὅταν	ἔκδηλα	ᾖ, ῥᾷον θεραπεύεσθαι ὑπὸ τῶν
[9, 10]	καὶ περιεῖναι τῇ ψυχῇ κρατήσας,	ἀλλὰ	πάντες ἥττηνται καὶ ἀπειρήκασι πρὸς
[9, 10]	καὶ ὅτι οὐ τοῖς ἀνθρώποις,	ἀλλὰ	ταῖς αἰξὶ δηλαδὴ περιμάχητον αὐτὸν
[9, 10]	ἐπὶ τοὺς φεύγοντας. καὶ ὅς,	Ἀλλὰ	τὸν Ἀχιλλέα, ἔφη, ταχὺν ὄντα,
[9, 10]	ἀλυπότερον βιώσῃ. (Μὰ Δία, εἶπεν,	ἀλλὰ	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ταχύτατός εἰμι
[9, 0]	πάνυ φαύλων τε καὶ πενήτων·	(ἀλλὰ	τῶν μὲν τοιούτων ληρούντων ἐνίοτε
[9, 10]	καὶ μηδὲ ἐπιβαίνοντα τῆς γῆς,	ἀλλὰ	ὑψηλὸν φερόμενον ὑπὸ τοῦ ὄχλου,
[9, 10]	τὸ λοιπὸν οὐδὲ ἀλυπότερον βιώσῃ.	(Μὰ	Δία, εἶπεν, ἀλλὰ τῶν ἄλλων
[9, 20]	τινὰ μάτην ἐπαιρόμενον καὶ διὰ	πρᾶγμα	οὐδενὸς ἄξιον ἔξω τοῦ φρονεῖν,
[9, 10]	νίκης. Ὥστε, ἔφη, παρ´ ἓν	βῆμα	εὐδαίμων γέγονας. Ἅπαντες γὰρ οἱ
[9, 0]	ἐπιχειροῦσιν οἱ ἄπειροι, γευσάμενοι δὲ	παραχρῆμα	ἐξέπτυσαν δυσχεράναντες, ὅτι πικρόν ἐστι
[9, 0]	ἕπεσθαι μὲν εἰς τὰς πανηγύρεις,	μηδένα	δὲ ἀδικεῖν τῶν ἐκεῖ γιγνομένων,
[9, 10]	αὐτοὶ παρανομοῦσιν· οὐ γὰρ νικήσαντες	οὐδένα	ἀγῶνα περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες· {καὶ
[9, 20]	τῆς ἀνοίας, ὥσπερ οἱ τὰ	πεφυσημένα	καὶ οἰδοῦντα νύξαντες ἢ σείσαντες.
[9, 0]	βουλόμενοι θεάσασθαι τοὺς ἀθλητὰς καὶ	ἵνα	ἐμπλησθῶσιν, ἀλλ´ ἐπισκοπῶν οἶμαι τοὺς
[9, 0]	πλοῦτον ἢ γένος ἢ ἄλλην	τινὰ	δύναμιν, τούτους μάλιστα ἐπίεζε καὶ
[9, 10]	δεῖ. (μετὰ δὲ τοῦτο ἰδών	τινα	ἐκ τοῦ σταδίου βαδίζοντα μετὰ
[9, 20]	παρεῖχε τοῖς ἀνθρώποις, ὁπότε ἴδοι	τινὰ	μάτην ἐπαιρόμενον καὶ διὰ πρᾶγμα
[9, 0]	τὴν χαλεπότητα καὶ τὸ λοιδορεῖσθαι	κύνα	αὐτὸν ἀπεκάλουν· τοὺς γὰρ κύνας
[9, 10]	παρανομοῦσιν· οὐ γὰρ νικήσαντες οὐδένα	ἀγῶνα	περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες· {καὶ ὅτι
[9, 10]	ἥττηνται καὶ ἀπειρήκασι πρὸς τὸν	ἀγῶνα	τοῦτον, Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ
[9, 10]	τοὺς κακούργους, διὰ τοῦτο ἐφόρει	τόξα	καὶ τούτοις ἐχρῆτο ἐπὶ τοὺς
[9, 10]	ἄλλων ὅσοι ἔντιμοι καὶ δυνατοὶ	σφόδρα	ἠποροῦντο καὶ συνεστέλλοντο, κατ´ ἐκεῖνον
[9, 10]	περιέρχονται στεφάνους ἔχοντες· {καὶ ὅτι	ἐνδοξότερα	πεποίηκε τὰ Ἴσθμια κατακρατήσας αὐτὸς
[9, 10]	ὁ Ἀχιλλεύς; τὸν μὲν γὰρ	Ἕκτορα	ἑλεῖν οὐκ ἐδύνατο κατὰ τὴν
[9, 10]	μεγάλους, οὐχ οἷα ταῦτά ἐστι	τὰ	ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα
[9, 10]	οὐδὲ τῶν ἐλάφων· καίτοι ταῦτα	τὰ	θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ}
[9, 10]	ἔχοντες· {καὶ ὅτι ἐνδοξότερα πεποίηκε	τὰ	Ἴσθμια κατακρατήσας αὐτὸς τὸν στέφανον,
[9, 0]	τότε εὐιατοτέρους εἶναι· καὶ γὰρ	τὰ	νοσήματα τοῦ σώματος, ὅταν ἔκδηλα
[9, 10]	οἷα ταῦτά ἐστι τὰ ἀνδράποδα	τὰ	(νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα
[9, 0]	ὑπέμενον τὴν παρρησίαν· καθάπερ οἶμαι	τὰ	παιδία προσπαίζοντα ἥδεται τοῖς γενναίοις
[9, 20]	τι τῆς ἀνοίας, ὥσπερ οἱ	τὰ	πεφυσημένα καὶ οἰδοῦντα νύξαντες ἢ
[9, 10]	εἶναι πολλῶν καὶ μὴ δύνασθαι	κατὰ	πόδας αἱρεῖν τοὺς κακούργους, διὰ
[9, 10]	γὰρ Ἕκτορα ἑλεῖν οὐκ ἐδύνατο	κατὰ	τὴν ἡμέραν ὅλην διώκων. (οὐκ
[9, 0]	εὐιατοτέρους εἶναι· καὶ γὰρ τὰ	νοσήματα	τοῦ σώματος, ὅταν ἔκδηλα ᾖ,
[9, 10]	θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα καὶ}	δειλότατα,	καὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς
[9, 10]	δηλαδὴ περιμάχητον αὐτὸν εἶναι δεῖ.	(μετὰ	δὲ τοῦτο ἰδών τινα ἐκ
[9, 10]	τινα ἐκ τοῦ σταδίου βαδίζοντα	μετὰ	πολλοῦ πλήθους καὶ μηδὲ ἐπιβαίνοντα
[9, 0]	τὸ τοῦ κυνός· {διὰ τὴν	χαλεπότητα	καὶ τὸ λοιδορεῖσθαι κύνα αὐτὸν
[9, 0]	καὶ δεσπότῃ, πτωχοῦ στολὴν ἔχοντι,	κἄπειτα	ἐν ἀνδραπόδοις τε καὶ δούλοις
[9, 20]	ἵππους ἐν τῷ αὐτῷ δεδεμένους,	ἔπειτα	μαχομένους τε καὶ λακτίζοντας αὑτούς,
[9, 0]	τούτους μάλιστα ἐπίεζε καὶ ἐκόλαζε	πάντα	τρόπον. τινὲς μὲν οὖν αὐτὸν
[9, 10]	Ἀλλὰ τὸν Ἀχιλλέα, ἔφη, ταχὺν	ὄντα,	φησὶν ὁ ποιητὴς ἀνδρειότατον εἶναι.
[9, 0]	παρρησίαν· καθάπερ οἶμαι τὰ παιδία	προσπαίζοντα	ἥδεται τοῖς γενναίοις κυσίν, ἐπειδὰν
[9, 10]	ἰδών τινα ἐκ τοῦ σταδίου	βαδίζοντα	μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ μηδὲ
[9, 10]	τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν ἐνταῦθα	παλαίοντα	καὶ δισκεύοντα καὶ τρέχοντα, τῷ
[9, 20]	ἔφυγεν ἀπορρήξας προσελθὼν ἐστεφάνωσε τὸν	μένοντα	καὶ ἀνεκήρυττεν ὡς Ἰσθμιονίκην, ὅτι
[9, 10]	μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ μηδὲ	ἐπιβαίνοντα	τῆς γῆς, ἀλλὰ ὑψηλὸν φερόμενον
[9, 10]	τὰ (νῦν ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ	δισκεύοντα	καὶ τρέχοντα, τῷ παντὶ δὲ
[9, 10]	ἐνταῦθα παλαίοντα καὶ δισκεύοντα καὶ	τρέχοντα,	τῷ παντὶ δὲ χαλεπωτέρους, πενίαν
[9, 20]	ὥσπερ οἱ τὰ πεφυσημένα καὶ	οἰδοῦντα	νύξαντες ἢ σείσαντες. (ἐν δὲ
[9, 0]	ἑωρακότες, πρὸς ἐκείνους τρέπονται. ὅθεν	ἥκιστα	ὠφελοῦντο ὑπὸ τοῦ Διογένους Κορίνθιοι,
[9, 0]	ἢ ἄλλην τινὰ δύναμιν, τούτους	μάλιστα	ἐπίεζε καὶ ἐκόλαζε πάντα τρόπον.
[9, 0]	(τῶν δὲ ἄλλων οἱ μακρόθεν	μάλιστα	προσῄεσαν πρὸς αὐτόν, ἀπὸ τῆς
[9, 0]	ἀνθρώπων ἐν ταῖς τοιαύταις διατριβαῖς	τάχιστα	ἀπόλλυσθαι. (διὰ ταῦτα παρέβαλλεν εἰς
[9, 10]	ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ	{τάχιστα	καὶ} δειλότατα, καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[9, 0]	ἐλοιδόρουν, οἱ δὲ προπηλακίζειν ἐπεχείρουν,	ὀστᾶ	ῥιπτοῦντες πρὸ τῶν ποδῶν, ὥσπερ
[9, 20]	ὅτι χωλοὺς {οὐ} χωλὸς ἔφθης;	τοιαῦτα	δὲ πρὸς τὸν ἄνθρωπον διαλεγόμενος
[9, 10]	ἀνταγωνιστὰς καὶ μεγάλους, οὐχ οἷα	ταῦτά	ἐστι τὰ ἀνδράποδα τὰ (νῦν
[9, 10]	δώσετε τῷ πλείστων κρεῶν γέμοντι;	ταῦτα	οὖν ἀπαγγέλλετε τοῖς πέμψασι καὶ
[9, 0]	τοιαύταις διατριβαῖς τάχιστα ἀπόλλυσθαι. (διὰ	ταῦτα	παρέβαλλεν εἰς τὰς πανηγύρεις. ἔλεγε
[9, 10]	Διογένης, οὐδὲ τῶν ἐλάφων· καίτοι	ταῦτα	τὰ θηρία πάντων ἐστὶ {τάχιστα
[9, 0]	τέθνηκε. καὶ τότε ἐκεῖνος ἐποίει	ταὐτά,	οὐδὲν μεταστρεφόμενος οὐδὲ φροντίζων, εἴτε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/12/2008