HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 2 formes différentes pour 58 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, par.

[32, 15]   καὶ γόνιμον ὄντως ἄνωθέν ποθεν ἐκ δαιμονίου τινὸς πηγῆς κάτεισι, τοὺς

[32, 55]   οὐ γὰρ ἐκ Μουσῶν, ἀλλ´ ἐκ Κορυβάντων τινῶν κατέχεσθε, καὶ πιστὰ

[32, 55]   μεθέστηκεν εἰς τοὐναντίον. οὐ γὰρ ἐκ Μουσῶν, ἀλλ´ ἐκ Κορυβάντων τινῶν

[32, 25]   μιᾶς οὐδὲ ἁπλῆς, ἀλλὰ συμπεφορημένης ἐκ μυρίων· ὥστε πάνυ ποικίλον τε

[32, 20]   τε ὤρορ´ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων· ἑτέρου δὲ πάλιν αὖ,

[32, 85]   κόπρον βαθεῖαν ἐν ταὐτῷ νενημένην ἐκ παντοδαπῶν λυμάτων. οὐδὲ γὰρ πόλιν

[32, 25]   τε καὶ Σφίγγας καὶ Χιμαίρας, ἐκ παντοδαπῶν φύσεων {εἰς} μίαν μορφὴν

[32, 55]   ὑμῖν ἀναβλύει διψήσασιν ὁ οἶνος ἐκ πέτρας ποθέν τινος ἢ νάπης,

[32, 60]   υἱὸς ἦν Μούσης, οἱ δὲ ἐκ τῆς Ἀμουσίας αὐτῆς γεγόνασι· διαθρύψαντες

[32, 70]   ἐπεμνήσθην; ὅπως εἰδῆτε τὰ φυόμενα ἐκ τῆς περὶ τὸν βίον ταύτης

[32, 65]   τὰς χορδὰς ἐξέτεμον, ἀπιέναι προειπόντες ἐκ τῆς πόλεως. ἐκεῖνοι μὲν οὖν

[32, 55]   ἐξουσίᾳ δήπουθεν, ἀλλὰ καὶ ταύτην ἐκ τῆς τῶν κρειττόνων χειρὸς λαμβάνετε·

[32, 65]   τρόπῳ κοῦφον καὶ ἀνόητον, ὡς ἐκ τοιούτου σπέρματος· ἐπεὶ τούς γε

[32, 85]   εἴποι τις ἂν〉 ὀρθῶς τὴν ἐκ τοιούτων, οὐδέ γε χορὸν τοὺς

[32, 45]   μὲν τῶν ἡνιόχων τινὰ ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ δίφρου δεινὸν ἡγεῖσθε καὶ

[32, 45]   πασῶν μεγίστην· αὐτοὶ δὲ ἐκπίπτοντες ἐκ τοῦ κόσμου τοῦ προσήκοντος καὶ

[32, 90]   τὸν Ἡρακλέα φησὶ παθεῖν μαινόμενον· ἐκ τοῦδε βαίνων ἅρματ´ οὐκ ἔχων

[32, 70]   ζημίας, ὡς ἡ κακία πρόεισιν ἐκ τῶν κατὰ μέρος τούτων ἁμαρτημάτων

[32, 80]   παράδειγμα κακίας καὶ ἀνοίας ὅμοιος ἐκ τῶν τοιούτων ἀνθρώπων τοῖς παρ´

[32, 95]   {πραγμάτων} ἐραστὴς ἡνιόχων καὶ κιθαρῳδῶν, οὐκ ἄδηλον ὅπως ἕξουσιν. Θεόφιλόν φασι

[32, 50]   αὐτῇ τῇ θέᾳ τὰ γιγνόμενα οὐκ αἰσχρὰ καὶ μεστὰ πάσης ὕβρεως,

[32, 40]   οὐχ ὁρῶσι καὶ ἀκούειν ἐθέλοντες οὐκ ἀκούουσι, σαφῶς ἐξεστηκότες καὶ παρανοοῦντες,

[32, 1]   παισί, καὶ ταῦτα θεοῦ προστάξαντος, οὐκ ἄλλο ἥρμοζεν ἢ παιδεία καὶ

[32, 65]   ὥστ´, εἴ τις παρίοι δικαστήριον, οὐκ ἂν γνοίη ῥᾳδίως πότερον ἔνδον

[32, 20]   ἐγὼ γοῦν, εἰ ἦν ᾠδικός, οὐκ ἂν δεῦρο εἰσῆλθον δίχα μέλους

[32, 30]   βασιλεῦσι, καὶ οὐδείς ἐστιν ὃς οὐκ ἂν εἰσελθὼν καταπλαγείη τε ὑμᾶς

[32, 95]   αὐτῶν πενίαν κατεγνωκὼς ἢ ἀπειρίαν οὐκ ἂν θέλοι μάτην ἐνοχλεῖσθαι, σαφῶς

[32, 70]   ἠλαύνεσθε τῶν ἐν ταῖς τραγῳδίαις, οὐκ ἂν οὕτως χαλεπῶς διέκεισθε. ~αὐτὸν

[32, 85]   διαβεβλῆσθαι, μίμους καὶ γελωτοποιοὺς μᾶλλον, οὐκ ἄνδρας ἐρρωμένους, {ὡς τῶν κωμικῶν

[32, 40]   ἀκούουσι, σαφῶς ἐξεστηκότες καὶ παρανοοῦντες, οὐκ ἄνδρες μόνον, ἀλλὰ καὶ παῖδες

[32, 50]   ἀπάγχεσθαι, καθάρματος ἀγεννοῦς καὶ ζῆν οὐκ ἀξίου, πόσης αἰσχύνης; καὶ τούτους

[32, 10]   καὶ σοφιστῶν. ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἀπ´ ἐμαυτοῦ μοι δοκῶ προελέσθαι

[32, 60]   καὶ λίχνους ἀκροατὰς κινοῦσιν. τοιγαροῦν οὐκ ἀπὸ κύκνων οὐδὲ ἀηδόνων ὁ

[32, 60]   ἄρχοντα παιδείᾳ καὶ λόγῳ προσέχοντα; οὐκ ἀποθήσεσθε τὴν αἰσχρὰν ταύτην καὶ

[32, 5]   καὶ δαπάνην. λέγω δὲ ταῦτα οὐκ ἀποτρέπων οὐδὲ καταλύειν κελεύων τὰς

[32, 45]   ἐποίουν, ὡς ὁ μῦθός φησιν, οὐκ ἀπώλλυον τοὺς σφόδρα ἡσθέντας αὐταῖς;

[32, 20]   ἡδὺς μήτε μεῖζον ἑτέρου φθεγγόμενος, οὐκ ἄρα ἔδεισα τὸν ὑμέτερον θροῦν

[32, 55]   καὶ φιλογέλωτες καὶ φιλορχησταί· πλὴν οὐκ αὐτόματος ὑμῖν ἀναβλύει διψήσασιν ὁ

[32, 70]   τρόπων κουφότης καὶ τὸ ἀλόγιστον οὐκ ἐᾷ μένειν ἐπὶ τοῖς ἐλάττοσιν

[32, 15]   τῶν ἑλκῶν τὰ δυσχερῆ λίαν οὐκ ἐᾷ προσάψασθαι, καὶ τοῦτο αὐτὸ

[32, 15]   λοιδορία καὶ προπηλακισμός· ὧν ἴσως οὐκ ἔδει φροντίζειν· τοιγαροῦν διὰ τὴν

[32, 20]   ἐμέ γ´ ἠνώγει δεῦρ´ ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα· τίς δ´ ἂν ἑκὼν

[32, 20]   παλαίοντες, εἰς δ´ τὸ στάδιον οὐκ ἐθέλουσιν ἰέναι, τὸν ἥλιον καὶ

[32, 70]   δ´ ἂν ὑμεῖς μίαν ἡμέραν; οὐκ ἐν τῇ γενομένῃ ταραχῇ μέχρι

[32, 50]   τὸ〉 ἀνατετάσθαι καὶ ἀποβλέπειν, μόνον οὐκ ἐπὶ τοῖς χείλεσι τὰς ψυχὰς

[32, 70]   καὶ τοῦτο εἴργασθε δι´ ἀγερωχίαν, οὐκ ἐπιβουλεύοντες. ὑμεῖς γὰρ ἂν ἀποσταίητέ

[32, 40]   ἀκούεσθε δὲ ὑπὸ μυρίων ἐθνῶν οὐκ ἐπισταμένων ὑμᾶς, καὶ ὁρᾶτε μὲν

[32, 65]   σοφιστοῦ δὲ οἴκημα πλησίον ᾖ, οὐκ ἔσται γνῶναι τὴν διατριβήν. δοκεῖ

[32, 5]   διάθεσιν ἢ πρὸς θεοὺς εὐσέβειαν οὐκ ἔστι κτήσασθαι, ἔριν δὲ ἀμαθῆ

[32, 55]   ὥσπερ ἐν τῷ πότῳ προϊόντας, οὐκ ἔστιν ἄλλους ἰδεῖν. παρὰ μὲν

[32, 25]   δὲ ὦτα ἐμπέφρακται, καὶ πάροδος οὐκ ἔστιν εἰς αὐτὰ λόγοις ἐπιεικέσιν,

[32, 65]   καὶ περιττὸς εἶναι, μὰ Δί´ οὐκ ἐτίμησαν αὐτόν, ἀλλ´ ἀφείλοντο τὴν

[32, 90]   μαινόμενον· ἐκ τοῦδε βαίνων ἅρματ´ οὐκ ἔχων ἔχειν ἔφασκε, δίφρου δ´

[32, 45]   ὅτι τῷ τῆς ἀνοίας· ὡς οὐκ ἦν ὑμῖν ἐπιεικῶς αὐτὰ ὁρᾶν.

[32, 5]   γὰρ αὐτῶν ὅλως εἰς πλῆθος οὐκ ἴασιν οὐδὲ θέλουσι διακινδυνεύειν, ἀπεγνωκότες

[32, 30]   δοκεῖν καὶ σπουδαῖοι τοιαῦτα πράττοντες. οὐκ ἴστε ὅτι ὥσπερ ἡγεμὼν καὶ

[32, 95]   τοῦ δεῖνος ᾀσμάτων, Θεοφίλου δὲ οὐκ οἶδα εἴ ποτε ἠκούσατε· ὥσπερ

[32, 5]   μὲν ἐν τῇ πόλει πλῆθος οὐκ ὀλίγον, καὶ καθάπερ ἄλλου τινὸς

Discours, par.
[32, 15]	καὶ γόνιμον ὄντως ἄνωθέν ποθεν	ἐκ	δαιμονίου τινὸς πηγῆς κάτεισι, τοὺς
[32, 55]	οὐ γὰρ ἐκ Μουσῶν, ἀλλ´	ἐκ	Κορυβάντων τινῶν κατέχεσθε, καὶ πιστὰ
[32, 55]	μεθέστηκεν εἰς τοὐναντίον. οὐ γὰρ	ἐκ	Μουσῶν, ἀλλ´ ἐκ Κορυβάντων τινῶν
[32, 25]	μιᾶς οὐδὲ ἁπλῆς, ἀλλὰ συμπεφορημένης	ἐκ	μυρίων· ὥστε πάνυ ποικίλον τε
[32, 20]	τε ὤρορ´ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς	ἐκ	νεφελάων· ἑτέρου δὲ πάλιν αὖ,
[32, 85]	κόπρον βαθεῖαν ἐν ταὐτῷ νενημένην	ἐκ	παντοδαπῶν λυμάτων. οὐδὲ γὰρ πόλιν
[32, 25]	τε καὶ Σφίγγας καὶ Χιμαίρας,	ἐκ	παντοδαπῶν φύσεων {εἰς} μίαν μορφὴν
[32, 55]	ὑμῖν ἀναβλύει διψήσασιν ὁ οἶνος	ἐκ	πέτρας ποθέν τινος ἢ νάπης,
[32, 60]	υἱὸς ἦν Μούσης, οἱ δὲ	ἐκ	τῆς Ἀμουσίας αὐτῆς γεγόνασι· διαθρύψαντες
[32, 70]	ἐπεμνήσθην; ὅπως εἰδῆτε τὰ φυόμενα	ἐκ	τῆς περὶ τὸν βίον ταύτης
[32, 65]	τὰς χορδὰς ἐξέτεμον, ἀπιέναι προειπόντες	ἐκ	τῆς πόλεως. ἐκεῖνοι μὲν οὖν
[32, 55]	ἐξουσίᾳ δήπουθεν, ἀλλὰ καὶ ταύτην	ἐκ	τῆς τῶν κρειττόνων χειρὸς λαμβάνετε·
[32, 65]	τρόπῳ κοῦφον καὶ ἀνόητον, ὡς	ἐκ	τοιούτου σπέρματος· ἐπεὶ τούς γε
[32, 85]	εἴποι τις ἂν〉 ὀρθῶς τὴν	ἐκ	τοιούτων, οὐδέ γε χορὸν τοὺς
[32, 45]	μὲν τῶν ἡνιόχων τινὰ ἐκπεσεῖν	ἐκ	τοῦ δίφρου δεινὸν ἡγεῖσθε καὶ
[32, 45]	πασῶν μεγίστην· αὐτοὶ δὲ ἐκπίπτοντες	ἐκ	τοῦ κόσμου τοῦ προσήκοντος καὶ
[32, 90]	τὸν Ἡρακλέα φησὶ παθεῖν μαινόμενον·	ἐκ	τοῦδε βαίνων ἅρματ´ οὐκ ἔχων
[32, 70]	ζημίας, ὡς ἡ κακία πρόεισιν	ἐκ	τῶν κατὰ μέρος τούτων ἁμαρτημάτων
[32, 80]	παράδειγμα κακίας καὶ ἀνοίας ὅμοιος	ἐκ	τῶν τοιούτων ἀνθρώπων τοῖς παρ´
[32, 95]	{πραγμάτων} ἐραστὴς ἡνιόχων καὶ κιθαρῳδῶν,	οὐκ	ἄδηλον ὅπως ἕξουσιν. Θεόφιλόν φασι
[32, 50]	αὐτῇ τῇ θέᾳ τὰ γιγνόμενα	οὐκ	αἰσχρὰ καὶ μεστὰ πάσης ὕβρεως,
[32, 40]	οὐχ ὁρῶσι καὶ ἀκούειν ἐθέλοντες	οὐκ	ἀκούουσι, σαφῶς ἐξεστηκότες καὶ παρανοοῦντες,
[32, 1]	παισί, καὶ ταῦτα θεοῦ προστάξαντος,	οὐκ	ἄλλο ἥρμοζεν ἢ παιδεία καὶ
[32, 65]	ὥστ´, εἴ τις παρίοι δικαστήριον,	οὐκ	ἂν γνοίη ῥᾳδίως πότερον ἔνδον
[32, 20]	ἐγὼ γοῦν, εἰ ἦν ᾠδικός,	οὐκ	ἂν δεῦρο εἰσῆλθον δίχα μέλους
[32, 30]	βασιλεῦσι, καὶ οὐδείς ἐστιν ὃς	οὐκ	ἂν εἰσελθὼν καταπλαγείη τε ὑμᾶς
[32, 95]	αὐτῶν πενίαν κατεγνωκὼς ἢ ἀπειρίαν	οὐκ	ἂν θέλοι μάτην ἐνοχλεῖσθαι, σαφῶς
[32, 70]	ἠλαύνεσθε τῶν ἐν ταῖς τραγῳδίαις,	οὐκ	ἂν οὕτως χαλεπῶς διέκεισθε. ~αὐτὸν
[32, 85]	διαβεβλῆσθαι, μίμους καὶ γελωτοποιοὺς μᾶλλον,	οὐκ	ἄνδρας ἐρρωμένους, {ὡς τῶν κωμικῶν
[32, 40]	ἀκούουσι, σαφῶς ἐξεστηκότες καὶ παρανοοῦντες,	οὐκ	ἄνδρες μόνον, ἀλλὰ καὶ παῖδες
[32, 50]	ἀπάγχεσθαι, καθάρματος ἀγεννοῦς καὶ ζῆν	οὐκ	ἀξίου, πόσης αἰσχύνης; καὶ τούτους
[32, 10]	καὶ σοφιστῶν. ἐγὼ μὲν γὰρ	οὐκ	ἀπ´ ἐμαυτοῦ μοι δοκῶ προελέσθαι
[32, 60]	καὶ λίχνους ἀκροατὰς κινοῦσιν. τοιγαροῦν	οὐκ	ἀπὸ κύκνων οὐδὲ ἀηδόνων ὁ
[32, 60]	ἄρχοντα παιδείᾳ καὶ λόγῳ προσέχοντα;	οὐκ	ἀποθήσεσθε τὴν αἰσχρὰν ταύτην καὶ
[32, 5]	καὶ δαπάνην. λέγω δὲ ταῦτα	οὐκ	ἀποτρέπων οὐδὲ καταλύειν κελεύων τὰς
[32, 45]	ἐποίουν, ὡς ὁ μῦθός φησιν,	οὐκ	ἀπώλλυον τοὺς σφόδρα ἡσθέντας αὐταῖς;
[32, 20]	ἡδὺς μήτε μεῖζον ἑτέρου φθεγγόμενος,	οὐκ	ἄρα ἔδεισα τὸν ὑμέτερον θροῦν
[32, 55]	καὶ φιλογέλωτες καὶ φιλορχησταί· πλὴν	οὐκ	αὐτόματος ὑμῖν ἀναβλύει διψήσασιν ὁ
[32, 70]	τρόπων κουφότης καὶ τὸ ἀλόγιστον	οὐκ	ἐᾷ μένειν ἐπὶ τοῖς ἐλάττοσιν
[32, 15]	τῶν ἑλκῶν τὰ δυσχερῆ λίαν	οὐκ	ἐᾷ προσάψασθαι, καὶ τοῦτο αὐτὸ
[32, 15]	λοιδορία καὶ προπηλακισμός· ὧν ἴσως	οὐκ	ἔδει φροντίζειν· τοιγαροῦν διὰ τὴν
[32, 20]	ἐμέ γ´ ἠνώγει δεῦρ´ ἐλθέμεν	οὐκ	ἐθέλοντα· τίς δ´ ἂν ἑκὼν
[32, 20]	παλαίοντες, εἰς δ´ τὸ στάδιον	οὐκ	ἐθέλουσιν ἰέναι, τὸν ἥλιον καὶ
[32, 70]	δ´ ἂν ὑμεῖς μίαν ἡμέραν;	οὐκ	ἐν τῇ γενομένῃ ταραχῇ μέχρι
[32, 50]	τὸ〉 ἀνατετάσθαι καὶ ἀποβλέπειν, μόνον	οὐκ	ἐπὶ τοῖς χείλεσι τὰς ψυχὰς
[32, 70]	καὶ τοῦτο εἴργασθε δι´ ἀγερωχίαν,	οὐκ	ἐπιβουλεύοντες. ὑμεῖς γὰρ ἂν ἀποσταίητέ
[32, 40]	ἀκούεσθε δὲ ὑπὸ μυρίων ἐθνῶν	οὐκ	ἐπισταμένων ὑμᾶς, καὶ ὁρᾶτε μὲν
[32, 65]	σοφιστοῦ δὲ οἴκημα πλησίον ᾖ,	οὐκ	ἔσται γνῶναι τὴν διατριβήν. δοκεῖ
[32, 5]	διάθεσιν ἢ πρὸς θεοὺς εὐσέβειαν	οὐκ	ἔστι κτήσασθαι, ἔριν δὲ ἀμαθῆ
[32, 55]	ὥσπερ ἐν τῷ πότῳ προϊόντας,	οὐκ	ἔστιν ἄλλους ἰδεῖν. παρὰ μὲν
[32, 25]	δὲ ὦτα ἐμπέφρακται, καὶ πάροδος	οὐκ	ἔστιν εἰς αὐτὰ λόγοις ἐπιεικέσιν,
[32, 65]	καὶ περιττὸς εἶναι, μὰ Δί´	οὐκ	ἐτίμησαν αὐτόν, ἀλλ´ ἀφείλοντο τὴν
[32, 90]	μαινόμενον· ἐκ τοῦδε βαίνων ἅρματ´	οὐκ	ἔχων ἔχειν ἔφασκε, δίφρου δ´
[32, 45]	ὅτι τῷ τῆς ἀνοίας· ὡς	οὐκ	ἦν ὑμῖν ἐπιεικῶς αὐτὰ ὁρᾶν.
[32, 5]	γὰρ αὐτῶν ὅλως εἰς πλῆθος	οὐκ	ἴασιν οὐδὲ θέλουσι διακινδυνεύειν, ἀπεγνωκότες
[32, 30]	δοκεῖν καὶ σπουδαῖοι τοιαῦτα πράττοντες.	οὐκ	ἴστε ὅτι ὥσπερ ἡγεμὼν καὶ
[32, 95]	τοῦ δεῖνος ᾀσμάτων, Θεοφίλου δὲ	οὐκ	οἶδα εἴ ποτε ἠκούσατε· ὥσπερ
[32, 5]	μὲν ἐν τῇ πόλει πλῆθος	οὐκ	ὀλίγον, καὶ καθάπερ ἄλλου τινὸς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/10/2007