Livre, par.
[10, 91]	φαίνεται· τοῦτο καὶ ἐν τῇ	ιαʹ	Περὶ φύσεως· εἰ γάρ, φησί,
[10, 138]	οὐ δι' αὑτάς, ὥσπερ τὴν	ἰατρικὴν	διὰ τὴν ὑγίειαν, καθά φησι
[10, 24]	τοῦ Μητροδώρου τάδε· Πρὸς τοὺς	ἰατρούς,	τρία, Περὶ αἰσθήσεων, Πρὸς Τιμοκράτην,
[10, 74]	καὶ διαφόρους αὐτοὺς ἐν τῇ	ιβʹ	Περὶ φύσεως> αὐτός φησιν· οὓς
[10, 96]	ἀδύνατον γίνεσθαι. Ἐν δὲ τῇ	ιβʹ	Περὶ φύσεως ταὐτὰ λέγει καὶ
[10, 40]	πρώτῃ Περὶ φύσεως καὶ τῇ	ιδʹ	καὶ ιεʹ καὶ τῇ Μεγάλῃ
[10, 2]	ἐπιμιξίαν τοῖς ἄλλοις φιλοσοφεῖν, ἔπειτα	ἰδίᾳ	ἀπο< φαίνεσθαι> τὴν ἀπ' αὐτοῦ
[10, 75]	ἔθνη ἴδια πάσχουσας πάθη καὶ	ἴδια	λαμβανούσας φαντάσματα ἰδίως τὸν ἀέρα
[10, 4]	Ἀριστίππου περὶ τῆς ἡδονῆς ὡς	ἴδια	λέγειν. Μὴ εἶναί τε γνησίως
[10, 75]	τῶν ἀνθρώπων καθ' ἕκαστα ἔθνη	ἴδια	πάσχουσας πάθη καὶ ἴδια λαμβανούσας
[10, 76]	κοινῶς καθ' ἕκαστα ἔθνη τὰ	ἴδια	τεθῆναι πρὸς τὸ τὰς δηλώσεις
[10, 82]	κατὰ δὲ τὸ ἴδιον ταῖς	ἰδίαις,	καὶ πάσῃ τῇ παρούσῃ καθ'
[10, 124]	ὠφέλειαι τοῖς ἀγαθοῖς> Ταῖς γὰρ	ἰδίαις	οἰκειούμενοι διὰ παντὸς ἀρεταῖς τοὺς
[10, 111]	μετεώροις συντρεφομένου περιστάσεως γινομένης, ἢ	ἰδίαν	τινὰ κίνησιν διὰ χρόνων τοῦ
[10, 109]	ἀέρα ὑδατοειδῆ· ἢ κατὰ σύμφυσιν	ἰδίαν	τοῦ τε φωτὸς καὶ τοῦ
[10, 69]	ἀίδιον. Καὶ ἐπιβολὰς μὲν ἔχοντα	ἰδίας	πάντα ταῦτά ἐστι καὶ διαλήψεις,
[10, 20]	φιλοσοφούντων ἡμῖν χρείαν ἐν τοῖς	ἰδίοις	παρεσχημένοι καὶ τὴν πᾶσαν οἰκειότητα
[10, 82]	ταῖς κοιναῖς, κατὰ δὲ τὸ	ἴδιον	ταῖς ἰδίαις, καὶ πάσῃ τῇ
[10, 73]	ἀπαθείαις, καὶ κινήσεσι καὶ στάσεσιν,	ἴδιόν	τι σύμπτωμα περὶ ταῦτα πάλιν
[10, 72]	ἀλλὰ μόνον ᾧ συμπλέκομεν τὸ	ἴδιον	τοῦτο καὶ παραμετροῦμεν, μάλιστα ἐπιλογιστέον.
[10, 151]	ἀλλήλους κοινωνίᾳ· κατὰ δὲ τὸ	ἴδιον	χώρας καὶ ὅσων δή ποτε
[10, 71]	τρόπον αὐτὴ ἡ αἴσθησις τὴν	ἰδιότητα	ποιεῖ, θεωρεῖται. ~Καὶ μὴν καὶ
[10, 58]	ἁπτόμενα, ἀλλ' ἢ ἐν τῇ	ἰδιότητι	τῇ ἑαυτῶν τὰ μεγέθη καταμετροῦντα,
[10, 52]	συμπάθειαν πρὸς ἀλλήλους καὶ ἑνότητα	ἰδιότροπον,	διατείνουσαν πρὸς τὸ ἀποστεῖλαν καὶ
[10, 61]	ἢ ἔξωθεν ἢ ἐκ τοῦ	ἰδίου	βάρους πρὸς τὴν τοῦ πλήξαντος
[10, 54]	ἔχοντα, ὄγκους δὲ καὶ σχηματισμοὺς	ἰδίους·	ταῦτα γὰρ καὶ ἀναγκαῖον ὑπομένειν.
[10, 109]	ἣ τὰ τῶν χρωμάτων τούτων	ἰδιώματα	ποιήσει εἴτε πάντα εἴτε μονοειδῶς·
[10, 72]	τὴν αὐτὴν οὐσίαν ἔχοντος τῷ	ἰδιώματι	τούτῳκαὶ γὰρ τοῦτο ποιοῦσί τινες-
[10, 73]	ἀπείρου, πάντων τούτων ἐκ συστροφῶν	ἰδίων	ἀποκεκριμένων καὶ μειζόνων καὶ ἐλαττόνων·
[10, 61]	οὔθ' ἡ κάτω διὰ τῶν	ἰδίων	βαρῶν. Ἐφ' ὁπόσον γὰρ ἂν
[10, 75]	πάθη καὶ ἴδια λαμβανούσας φαντάσματα	ἰδίως	τὸν ἀέρα ἐκπέμπειν στελλόμενον ὑφ'
[10, 13]	κατὰ τῶν πραγμάτων, ἣν ὅτι	ἰδιωτάτη	ἐστίν, Ἀριστοφάνης ὁ γραμματικὸς αἰτιᾶται.
[10, 5]	καὶ ἄνακτα καλοῦντα· ~ἀλλὰ καὶ	Ἰδομενέα	καὶ Ἡρόδοτον καὶ Τιμοκράτην τοὺς
[10, 22]	~Ἤδη δὲ τελευτῶν γράφει πρὸς	Ἰδομενέα	τήνδε ἐπιστολήν· Τὴν μακαρίαν ἄγοντες
[10, 23]	καὶ τὴν ἀδελφὴν Βατίδα ἐξέδοτο	Ἰδομενεῖ,	καὶ Λεόντιον τὴν Ἀττικὴν ἑταίραν
[10, 25]	Ἐπίκουρος· ἔτι τε Κολώτης καὶ	Ἰδομενεύς,	καὶ αὐτοὶ Λαμψακηνοί. Καὶ οὗτοι
[10, 40]	φύσεως καὶ τῇ ιδʹ καὶ	ιεʹ	καὶ τῇ Μεγάλῃ ἐπιτομῇ σωμάτων
[10, 12]	Μουσέων ἔκλυεν ἢ Πυθοῦς ἐξ	ἱερῶν	τριπόδων. Εἰσόμεθα δὲ καὶ μᾶλλον
[10, 55]	ἐξ ὅλου τοῦ σώματος ἀπολλύμεναι.	Ἱκανὰ	οὖν τὰ ὑπολειπόμενα ταῦτα τὰς
[10, 59]	ὑπάρχουσα αὐτοῖς πρὸς τὰ ἀμετάβολα	ἱκανὴ	τὸ μέχρι τούτου συντελέσαι· συμφόρησιν
[10, 9]	οὗτοι. Τῷ γὰρ ἀνδρὶ μάρτυρες	ἱκανοὶ	τῆς ἀνυπερβλήτου πρὸς πάντας εὐγνωμοσύνης
[10, 45]	φωνὴ τούτων πάντων μνημονευομένων τὸν	ἱκανὸν	τύπον ὑποβάλλει ταῖς περὶ> τῆς
[10, 25]	Ἀριστοτέλην. Ἐτελεύτα δὲ παραλύσει, γενόμενος	ἱκανὸς	ἀνήρ. Λεοντεύς τε Λαμψακηνὸς ὁμοίως
[10, 35]	ὁλοσχερωτάτων γε δοξῶν τὴν μνήμην	ἱκανῶς	αὐτὸς παρεσκεύασα, ἵνα παρ' ἑκάστους
[10, 35]	θεωρίας. Καὶ τοὺς προβεβηκότας δὲ	ἱκανῶς	ἐν τῇ τῶν ὅλων ἐπιβλέψει
[10, 83]	τοὺς κατὰ μέρος ἤδη ἐξακριβοῦντας	ἱκανῶς	ἢ καὶ τελείως, εἰς τὰς
[10, 68]	μνημονεύων τῶν ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων,	ἱκανῶς	κατόψεται τοῖς τύποις ἐμπεριειλημμένα εἰς
[10, 5]	ὄντα Καθεδοῦμαι, φησί προσδοκῶν τὴν	ἱμερτὴν	καὶ ἰσόθεόν σου εἴσοδον. Καὶ
[10, 20]	καὶ Νικάνορος, καθάπερ καὶ ἡμεῖς,	ἵν'	ὅσοι τῶν φιλοσοφούντων ἡμῖν χρείαν
[10, 11]	Πέμψον μοι τυροῦ, φησί, κυθριδίου,	ἵν'	ὅταν βούλωμαι πολυτελεύσασθαι δύνωμαι. Τοιοῦτος
[10, 137]	Αὐτοπαθῶς οὖν φεύγομεν τὴν ἀλγηδόνα·	ἵνα	καὶ ὁ Ἡρακλῆς καταβιβρωσκόμενος ὑπὸ
[10, 48]	τίς τινα τρόπον τὰς ἐναργείας	ἵνα	καὶ τὰς συμπαθείας ἀπὸ τῶν
[10, 20]	καὶ Ἕρμαρχον κύριον τῶν προσόδων,	ἵνα	μετὰ τοῦ συγκαταγεγηρακότος ἡμῖν ἐν
[10, 56]	ἄπειρον τομὴν ἐπὶ τοὔλαττον ἀναιρετέον,	ἵνα	μὴ πάντα ἀσθενῆ ποιῶμεν κἀν
[10, 55]	μέγεθος ἐν ταῖς ἀτόμοις ὑπάρχειν,	ἵνα	μὴ τὰ φαινόμενα ἀντιμαρτυρῇ· παραλλαγὰς
[10, 77]	φερόμενα ἐπὶ τὰς τοιαύτας ἐννοίας,	ἵνα	μηδ' ὑπεναντίαι ἐξ αὐτῶν γένωνται>
[10, 127]	οὔτε ἡμέτερον οὔτε πάντωςοὐχ ἡμέτερον,	ἵνα	μήτε πάντως προσμένωμεν ὡς ἐσόμενον
[10, 52]	γε δεῖ τὴν δόξαν κατέχειν,	ἵνα	μήτε τὰ κριτήρια ἀναιρῆται τὰ
[10, 130]	δὲ ἀγαθὸν μέγα νομίζομεν, οὐχ	ἵνα	πάντως τοῖς ὀλίγοις χρώμεθα, ἀλλ'
[10, 35]	τὴν μνήμην ἱκανῶς αὐτὸς παρεσκεύασα,	ἵνα	παρ' ἑκάστους τῶν καιρῶν ἐν
[10, 84]	σύντομον καὶ εὐπερίγραφον διαλογισμὸν ἀποστεῖλαι	ἵνα	ῥᾳδίως μνημονεύῃς· τὰ γὰρ ἐν
[10, 93]	ἀεὶ ἐπὶ τοὺς ἑξῆς τόπους	ἰόντος.	Τροπὰς ἡλίου καὶ σελήνης ἐνδέχεται
[10, 33]	αὐτό· οἷον Τὸ πόρρω ἑστὼς	ἵππος	ἐστὶν ἢ βοῦς· δεῖ γὰρ
[10, 33]	γὰρ κατὰ πρόληψιν ἐγνωκέναι ποτὲ	ἵππου	καὶ βοὸς μορφήν· οὐδ' ἂν
[10, 109]	παρεσκεύασε, ποσὰ τῶν περιφερῶν ἐκθλίψαντα.	Ἶρις	γίνεται κατὰ πρόσλαμψιν τοῦ ἡλίου
[10, 145]	τῇ διανοίᾳ. ~Ὁ ἄπειρος χρόνος	ἴσην	ἔχει τὴν ἡδονὴν καὶ ὁ
[10, 81]	μὴ ὁρίζοντας τὸ δεινὸν τὴν	ἴσην	ἢ καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν
[10, 130]	δυσπόριστον. Οἵ τε λιτοὶ χυλοὶ	ἴσην	πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἡδονὴν ἐπιφέρουσιν
[10, 33]	ὃ ἀναφέροντες λέγομεν, οἷον Πόθεν	ἴσμεν	εἰ τοῦτό ἐστιν ἄνθρωπος; ~τὴν
[10, 5]	φησί προσδοκῶν τὴν ἱμερτὴν καὶ	ἰσόθεόν	σου εἴσοδον. Καὶ πάλιν πρὸς
[10, 58]	ἐπιτάδε, τὸ δὲ ἐπέκεινα, τὸ	ἴσον	ἡμῖν δεῖ προσπίπτειν. Ἑξῆς τε
[10, 110]	διὰ τὸ τὸ διάστημα πάντοθεν	ἴσον	ὑπὸ τῆς ὄψεως θεωρεῖσθαι, ἢ
[10, 32]	αἴσθησις τὴν ὁμογενῆ διὰ τὴν	ἰσοσθένειαν,	οὔθ' ἡ ἀνομογένεια τὴν ἀνομογένειαν,
[10, 61]	ἄπειρον νοεῖται. ~Καὶ μὴν καὶ	ἰσοταχεῖς	ἀναγκαῖον τὰς ἀτόμους εἶναι, ὅταν
[10, 62]	ἑτέρας φο> ρηθήσεται τῶν ἀτόμων	ἰσοταχῶν	οὐσῶν, τῷ ἐφ' ἕνα τόπον
[10, 43]	ἄτομοι φησὶ δὲ ἐνδοτέρω καὶ	ἰσοταχῶς	αὐτὰς κινεῖσθαι τοῦ κενοῦ τὴν
[10, 34]	εἶναι δύο, ἡδονὴν καὶ ἀλγηδόνα,	ἱστάμενα	περὶ πᾶν ζῷον, καὶ τὴν
[10, 79]	εἶναι. ~Τὸ δ' ἐν τῇ	ἱστορίᾳ	πεπτωκός, τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς
[10, 3]	καθά φησι Μυρωνιανὸς ἐν Ὁμοίοις	ἱστορικοῖς	κεφαλαίοις. Διότιμος δ' ὁ Στωικὸς
[10, 111]	κίνησιν διὰ χρόνων τοῦ οὐρανοῦ	ἴσχοντος	ὑπὲρ ἡμᾶς, ὥστε τὰ τοιαῦτα
[10, 43]	αἱ δὲ αὖ τὸν παλμὸν	ἴσχουσιν	ὅταν τύχωσι τῇ περιπλοκῇ κεκλειμέναι
[10, 41]	τὸ μὴ ὂν φθαρήσεσθαι, ἀλλ'	ἰσχύοντα	ὑπομένειν ἐν ταῖς διαλύσεσι τῶν
[10, 107]	τῇ φορᾷ λαμβάνοντος διά τινα	ἰσχυρὰν	ἐν τοῖς κατωτέρω τόποις τῶν
[10, 103]	πλείονας πνευμάτων συλλογὰς καὶ κατείλησιν	ἰσχυράν	τε ἐκπύρωσιν· καὶ κατάρρηξιν μέρους
[10, 103]	καὶ κατάρρηξιν μέρους καὶ ἔκπτωσιν	ἰσχυροτέραν	αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς κάτω τόπους,
[10, 106]	Χάλαζα συντελεῖται καὶ κατὰ πῆξιν	ἰσχυροτέραν,	πάντοθεν δὲ πνευματωδῶν περίστασίν τινων
[10, 103]	γίνεσθαι, πλείονος γενομένου καὶ πνευματωθέντος	ἰσχυρότερον	καὶ ῥήξαντος τὸ νέφος διὰ
[10, 6]	ἑαυτόν τε διηγεῖται μόγις ἐκφυγεῖν	ἰσχῦσαι	τὰς νυκτερινὰς ἐκείνας φιλοσοφίας καὶ
[10, 7]	αὐτῇ λέξει φάσκειν οὕτως· Ἀλλ'	ἴτωσαν·	εἶχε γὰρ ἐκεῖνος ὠδίνων τὴν
[10, 137]	ὑπὸ τοῦ χιτῶνος βοᾷ, δάκνων	ἰύζων·	ἀμφὶ δ' ἔστενον πέτραι Λοκρῶν
[10, 132]	ἀπολαύσεις παίδων καὶ γυναικῶν οὐδ'	ἰχθύων	καὶ τῶν ἄλλων ὅσα φέρει
[10, 96]	γὰρ τῶν μετεώρων τὴν τοιαύτην	ἴχνευσιν	οὐ προετέον. Ἢν γάρ τις
[10, 10]	τρὶς {εἰς} τοὺς περὶ τὴν	Ἰωνίαν	τόπους πρὸς τοὺς φίλους διαδραμόντα.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/10/2007