HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre X (Épicure)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


β  =  79 formes différentes pour 127 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, par.
[10, 28]   Τιμοκράτης γʹ Μητρόδωρος εʹ Ἀντίδωρος  βʹ   Περὶ νόσων δόξαι πρὸς Μίθρην,
[10, 128]   χειμών, οὐκ ἔχοντος τοῦ ζῴου  βαδίζειν   ὡς πρὸς ἐνδέον τι καὶ
[10, 57]   κατὰ τὸ ἑξῆς εἰς τοὔμπροσθεν  βαδίζοντα   εἰς τὸ ἄπειρον ὑπάρχειν κατὰ
[10, 83]   ἐὰν μὴ καὶ πρὸς ἅπαντα  βαδίσῃ   τις τῶν κατὰ μέρος ἀκριβωμάτων,
[10, 36]   δὲ κατὰ μέρος οὐχ ὁμοίως.  ~Βαδιστέον   μὲν οὖν καὶ ἐπ' ἐκεῖνα
[10, 50]   σύμμετρον ἐπερεισμὸν ἐκ τῆς κατὰ  βάθος   ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων
[10, 48]   διὰ τὸ μὴ δεῖν κατὰ  βάθος   τὸ συμπλήρωμα γίνεσθαι, καὶ ἄλλοι
[10, 85]   γευομένοις καὶ τοῖς εἰς ἀσχολίας  βαθυτέρας   τῶν ἐγκυκλίων τινὸς ἐμπεπληγμένοις. Καλῶς
[10, 12]   δ' πλοῦτος ὅρον τινὰ  βαιὸν   ἐπίσχει, αἱ δὲ κεναὶ κρίσιες
[10, 61]   μηθενὸς ἀντικόπτοντος. Οὔτε γὰρ τὰ  βαρέα   θᾶττον οἰσθήσεται τῶν μικρῶν καὶ
[10, 68]   καὶ τὰ μεγέθη καὶ τὰ  βάρη   καὶ ὅσα ἄλλα κατηγορεῖται σώματος
[10, 54]   φαινομένων προσφέρεσθαι πλὴν σχήματος καὶ  βάρους   καὶ μεγέθους καὶ ὅσα ἐξ
[10, 61]   ἔξωθεν ἐκ τοῦ ἰδίου  βάρους   πρὸς τὴν τοῦ πλήξαντος δύναμιν.
[10, 44]   πλὴν σχήματος καὶ μεγέθους καὶ  βάρους·   τὸ δὲ χρῶμα παρὰ τὴν
[10, 9]   Στρατονικέως πρὸς Καρνεάδην ἀποχωρήσαντος, τάχα  βαρυνθέντος   ταῖς ἀνυπερβλήτοις αὐτοῦ χρηστότησιν.
[10, 43]   καὶ τῇ κουφοτάτῃ καὶ τῇ  βαρυτάτῃ.   Τὸν αἰῶνα, καὶ αἱ μὲν
[10, 61]   κάτω διὰ τῶν ἰδίων  βαρῶν.   Ἐφ' ὁπόσον γὰρ ἂν κατίσχῃ
[10, 140]   ἦν κατὰ φύσιν {ἀρχῆς καὶ  βασιλείας}   ἀγαθόν, ἐξ ὧν ἄν ποτε
[10, 28]   δόξαι πρὸς Μίθρην, Καλλιστόλας, Περὶ  βασιλείας,   Ἀναξιμένης, Ἐπιστολαί. δὲ αὐτῷ
[10, 25]   Ἕρμαρχον· ὃν διεδέξατο Διονύσιος· ὃν  Βασιλείδης.   Καὶ Ἀπολλόδωρος δ' Κηποτύραννος
[10, 46]   ἀπόρροιαι τὴν ἑξῆς θέσιν καὶ  βάσιν   διατηροῦσαι ἥνπερ καὶ ἐν τοῖς
[10, 84]   τοι, ὡς ἔφης, συνεχῶς αὐτὰ  βαστάζεις.   Ἡμεῖς δὲ ἡδέως τε σοῦ
[10, 16]   τὰ ἐμαυτοῦ πάντα Ἀμυνομάχῳ Φιλοκράτους  Βατῆθεν   καὶ Τιμοκράτει Δημητρίου Ποταμίῳ κατὰ
[10, 23]   δ' ὢν καὶ τὴν ἀδελφὴν  Βατίδα   ἐξέδοτο Ἰδομενεῖ, καὶ Λεόντιον τὴν
[10, 85]   εἶναι ἤπερ ἀταραξίαν καὶ πίστιν  βέβαιον,   καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν.
[10, 63]   τὰ πάθη οὕτω γὰρ  βεβαιοτάτη   πίστις ἔσται ὅτι ψυχὴ
[10, 154]   ἐβίωσαν μετ' ἀλλήλων ἥδιστα τὸ  βεβαιότατον   πίστωμα ἔχοντες, καὶ πληρεστάτην οἰκειότητα
[10, 52]   ἐναργείας μήτε τὸ διημαρτημένον ὁμοίως  βεβαιούμενον   πάντα συνταράττῃ. Ἀλλὰ μὴν καὶ
[10, 68]   κατὰ μέρος ἀπὸ τούτων ἐξακριβοῦσθαι  βεβαίως.   Ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ σχήματα
[10, 127]   ἔστιν, εἴπερ ἦν βεβουλευμένον αὐτῷ  βεβαίως·   εἰ δὲ μωκώμενος, μάταιος ἐν
[10, 147]   κριτήριον ἅπαν ἐκβαλεῖς. Εἰ δὲ  βεβαιώσεις   καὶ τὸ προσμένον ἅπαν ἐν
[10, 127]   αὐτῷ τοῦτ' ἔστιν, εἴπερ ἦν  βεβουλευμένον   αὐτῷ βεβαίως· εἰ δὲ μωκώμενος,
[10, 135]   εὐλογίστως ἀτυχεῖν ἀλογίστως εὐτυχεῖν·  βέλτιον   γὰρ ἐν ταῖς πράξεσι τὸ
[10, 56]   δέ τινας μεγεθῶν νομιστέον εἶναι.  ~Βέλτιον   γὰρ καὶ τούτου προσόντος τὰ
[10, 72]   ἀναλογιστέον. Καὶ οὔτε διαλέκτους ὡς  βελτίους   μεταληπτέον, ἀλλ' αὐταῖς ταῖς ὑπαρχούσαις
[10, 27]   τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα, ὧν τὰ  βέλτιστά   ἐστι τάδε· Περὶ φύσεως, ἑπτὰ
[10, 100]   τόπων καὶ δι' ἀέρος κινουμένων,  βιαιοτέρας   ἐπαρδεύσεως γινομένης ἀπό τινων ἀθροισμάτων
[10, 111]   κατὰ μέρη τινὰ ἤτοι ἔξωθεν  βιασαμένου   τινὸς ῥεύματος τῆς θερμασίας
[10, 24]   τινα ἀδελφὸν τοῦ Μητροδώρου Τιμοκράτην.  ~Βιβλία   δέ ἐστι τοῦ Μητροδώρου τάδε·
[10, 25]   ἐλλόγιμος, ὃς ὑπὲρ τετρακόσια συνέγραψε  βιβλία·   δύο τε Πτολεμαῖοι Ἀλεξανδρεῖς,
[10, 27]   ὡς ἐκείνων μόνων γέμειν τὰ  βιβλία,   καθάπερ καὶ παρὰ Ζήνωνι ἔστιν
[10, 24]   προσέχων ῥητορικοῖς. Φέρεται καὶ τούτου  βιβλία   κάλλιστα τάδε· ~Ἐπιστολικὰ περὶ Ἐμπεδοκλέους
[10, 21]   ἡμετέραν δύναμιν. ~Δοῦναι δὲ τὰ  βιβλία   τὰ ὑπάρχοντα ἡμῖν πάντα Ἑρμάρχῳ.
[10, 91]   ὅπερ ἐν τοῖς Περὶ φύσεως  βιβλίοις   δείκνυμεν. ~Ἀνατολὰς καὶ δύσεις ἡλίου
[10, 2]   ἔπειτα μέντοι περιτυχόντα τοῖς Δημοκρίτου  βιβλίοις   ἐπὶ φιλοσοφίαν ᾆξαι· ~διὸ καὶ
[10, 26]   φησι Καρνεάδης παράσιτον αὐτὸν τῶν  βιβλίων   ἀποκαλῶν· εἰ γάρ τι γράψαι
[10, 26]   Ἐπίκουρος, πάντας ὑπερβαλλόμενος πλήθει  βιβλίων·   κύλινδροι μὲν γὰρ πρὸς τοὺς
[10, 30]   ἔστιν ἐν ταῖς Περὶ φύσεως  βίβλοις   ἑπτὰ καὶ τριάκοντα καὶ ταῖς
[10, 30]   καὶ ἐν ταῖς Περὶ βίων  βίβλοις   καὶ ἐπιστολαῖς καὶ τῷ Περὶ
[10, 7]   ἐν ταῖς ἑπτὰ καὶ τριάκοντα  βίβλοις   ταῖς Περὶ φύσεως τὰ πλεῖστα
[10, 35]   μηδὲ τὰς μείζους τῶν συντεταγμένων  βίβλους   διαθρεῖν ἐπιτομὴν τῆς ὅλης πραγματείας
[10, 132]   πολυτελὴς τράπεζα τὸν ἡδὺν γεννᾷ  βίον,   ἀλλὰ νήφων λογισμὸς καὶ τὰς
[10, 146]   ἐξαιροῦν καὶ τὸ τὸν ὅλον  βίον   παντελῆ καθιστάν· ὥστε οὐδὲν προσδεῖται
[10, 145]   αἰῶνος φόβους ἐκλύσασα τὸν παντελῆ  βίον   παρεσκεύασεν, καὶ οὐθὲν ἔτι τοῦ
[10, 84]   ἐπειρῶ μνημονεύειν τῶν εἰς μακάριον  βίον   συντεινόντων διαλογισμῶν, ἐδέου τε σεαυτῷ
[10, 7]   καὶ πολὺ μᾶλλον κατὰ τὸν  βίον,   τό τε σῶμα ἐλεεινῶς διακεῖσθαι,
[10, 141]   μὲν ἀσφαλὴς τῶν τοιούτων  βίος,   ἀπέλαβον τὸ τῆς φύσεως ἀγαθόν·
[10, 87]   ἀλογίας καὶ κενῆς δόξης  βίος   ἡμῶν ἔχει χρείαν, ἀλλὰ τοῦ
[10, 16]   ψυχρὸν ἐπεσπάσατο. Οὗτος μὲν  βίος   τἀνδρός, ἥδε δὲ τελευτή.
[10, 119]   φύσεως. Κατὰ περίστασιν δέ ποτε  βίου   γαμήσειν. Καὶ διατραπήσεσθαί τινας. Οὐδὲ
[10, 144]   κατὰ τὸν συνεχῆ χρόνον τοῦ  βίου   διοικεῖ καὶ διοικήσει. δίκαιος
[10, 22]   καὶ ἅμα τελευταίαν ἡμέραν τοῦ  βίου   ἐγράφομεν ὑμῖν ταυτί. Στραγγουρικά τε
[10, 146]   κατέστρεφεν. ~Ὁ τὰ πέρατα τοῦ  βίου   κατειδὼς οἶδεν, ὡς εὐπόριστόν ἐστι
[10, 145]   ὡς ἐλλείπουσά τι τοῦ ἀρίστου  βίου   κατέστρεφεν. ~Ὁ τὰ πέρατα τοῦ
[10, 148]   παρασκευάζεται εἰς τὴν τοῦ ὅλου  βίου   μακαριότητα, πολὺ μέγιστόν ἐστιν
[10, 138]   τοῦ παντὸς συγγράμματος καὶ τοῦ  βίου   τοῦ φιλοσόφου, τὰς Κυρίας αὐτοῦ
[10, 2]   τῷ πρώτῳ περὶ τοῦ Ἐπικούρου  βίου   φησὶν ἐλθεῖν αὐτὸν ἐπὶ φιλοσοφίαν
[10, 131]   καὶ πρὸς τὰς ἀναγκαίας τοῦ  βίου   χρήσεις ἄοκνον ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον
[10, 119]   τὰς ὄψεις μεθέξειν αὐτὸν τοῦ  βίου,   ὡς ἐν τῇ αὐτῇ φησι.
[10, 37]   καὶ τοιούτῳ μάλιστα ἐγγαληνίζων τῷ  βίῳ   ἐποίησά σοι καὶ τοιαύτην τινὰ
[10, 14]   δέ φησιν ἐν τῷ Ἐπικούρου  βίῳ   τὸν Κανόνα γράψαι αὐτὸν ἐκ
[10, 29]   δ' ἐν αὐτῇ τὰ περὶ  βίων.   Ἀρκτέον δὴ ἀπὸ τῆς πρώτης,
[10, 30]   δὲ καὶ ἐν ταῖς Περὶ  βίων   βίβλοις καὶ ἐπιστολαῖς καὶ τῷ
[10, 28]   θεῶν, Περὶ ὁσιότητος, ~Ἡγησιάναξ, Περὶ  βίων   δʹ Περὶ δικαιοπραγίας, Νεοκλῆς πρὸς
[10, 136]   καὶ ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ  βίων   καὶ ἐν τῇ πρὸς τοὺς
[10, 30]   αἱρετῶν καὶ φευκτῶν καὶ περὶ  βίων   καὶ τέλους. ~Τὴν διαλεκτικὴν ὡς
[10, 86]   θεωρίαν ἔχειν τοῖς περὶ  βίων   λόγοις τοῖς κατὰ τὴν
[10, 119]   ὡς ἐν τῇ δευτέρᾳ Περὶ  βίων·   οὐδὲ πτωχεύσειν. Ἀλλὰ καὶ πηρωθέντα
[10, 119]   ὡς ἐν τῇ πρώτῃ Περὶ  βίων·   οὐδὲ τυραννεύσειν· οὐδὲ κυνιεῖν, ὡς
[10, 15]   ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος ἐπὶ Πυθαράτου ἔτη  βιώσαντα   δύο πρὸς τοῖς ἑβδομήκοντα. Τήν
[10, 135]   γινόμενα. Τοσαῦτα καὶ περὶ τῶν  βιωτικῶν·   καὶ ἐπὶ πλείω διείλεκται ἀλλαχόθι.
[10, 117]   μετεώρων δοκεῖ. Περὶ δὲ τῶν  βιωτικῶν   καὶ ὅπως χρὴ τὰ μὲν
[10, 124]   θεῶν ἀποφάσεις· ἔνθεν αἱ μέγισται  βλάβαι   τε τοῖς κακοῖς ἐκ θεῶν
[10, 117]   σοφοῦ καὶ τοῖς ἀπ' αὐτοῦ.  Βλάβας   ἐξ ἀνθρώπων διὰ μῖσος
[10, 148]   ὄρεξιν ἔχουσιν, ὅταν δυσπόριστοι  βλάβης   ἀπεργαστικαὶ δόξωσιν εἶναι. Ὧν
[10, 150]   ποιεῖσθαι τὰς ὑπὲρ τοῦ μὴ  βλάπτειν   ἄλληλα μηδὲ βλάπτεσθαι, πρὸς ταῦτα
[10, 150]   τοῦ συμφέροντος εἰς τὸ μὴ  βλάπτειν   ἀλλήλους μηδὲ βλάπτεσθαι. Ὅσα τῶν
[10, 150]   συνθήκη τις ὑπὲρ τοῦ μὴ  βλάπτειν   βλάπτεσθαι. ~Ἡ ἀδικία οὐ
[10, 150]   ποιεῖσθαι τὰς ὑπὲρ τοῦ μὴ  βλάπτειν   μηδὲ βλάπτεσθαι. Οὐκ ἦν τι
[10, 151]   πρὸς ἀλλήλους εἰς τὸ μὴ  βλάπτειν   μηδὲ βλάπτεσθαι πιστεύειν ὅτι λήσει,
[10, 150]   ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν  βλάπτεσθαι.   ~Ἡ ἀδικία οὐ καθ' ἑαυτὴν
[10, 150]   τὸ μὴ βλάπτειν ἀλλήλους μηδὲ  βλάπτεσθαι.   Ὅσα τῶν ζῴων μὴ ἐδύνατο
[10, 150]   ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν μηδὲ  βλάπτεσθαι.   Οὐκ ἦν τι καθ' ἑαυτὸ
[10, 151]   εἰς τὸ μὴ βλάπτειν μηδὲ  βλάπτεσθαι   πιστεύειν ὅτι λήσει, κἂν μυριάκις
[10, 150]   τοῦ μὴ βλάπτειν ἄλληλα μηδὲ  βλάπτεσθαι,   πρὸς ταῦτα οὐθὲν ἦν δίκαιον
[10, 38]   πρῶτον ἐννόημα καθ' ἕκαστον φθόγγον  βλέπεσθαι   καὶ μηθὲν ἀποδείξεως προσδεῖσθαι, εἴπερ
[10, 48]   ἀντιμαρτυρεῖ< ται> ταῖς αἰσθήσεσιν, ἂν  βλέπῃ   τίς τινα τρόπον τὰς ἐναργείας
[10, 72]   ὑποκειμένῳ ζητοῦμεν ἀνάγοντες ἐπὶ τὰς  βλεπομένας   παρ' ἡμῖν αὐτοῖς προλήψεις, ἀλλ'
[10, 136]   εὐφροσύνη κατὰ κίνησιν ἐνεργείᾳ  βλέπονται.   ~Ἔτι πρὸς τοὺς Κυρηναϊκούς· οἱ
[10, 152]   ἀλλ' ἁπλῶς εἰς τὰ πράγματα  βλέπουσιν.   ~Ἔνθα μὴ καινῶν γενομένων τῶν
[10, 130]   συμμετρήσει καὶ συμφερόντων καὶ ἀσυμφόρων  βλέψει   ταῦτα πάντα κρίνειν καθήκει· χρώμεθα
[10, 137]   Ἡρακλῆς καταβιβρωσκόμενος ὑπὸ τοῦ χιτῶνος  βοᾷ,   δάκνων ἰύζων· ἀμφὶ δ' ἔστενον
[10, 35]   τῶν καιρῶν ἐν τοῖς κυριωτάτοις  βοηθεῖν   αὑτοῖς δύνωνται, καθ' ὅσον ἂν
[10, 83]   ταῦτα ἐν μνήμῃ τιθέμενα συνεχῶς  βοηθήσει.   Τοιαῦτα γάρ ἐστιν, ὥστε καὶ
[10, 102]   δὲ τὸ πνεῦμα ἀνειλούμενον τὸν  βόμβον   ἀποτελεῖν τοῦτον· καὶ κατ' ἔμπτωσιν
[10, 100]   ἀγγείοις, καὶ παρὰ πυρὸς πεπνευματωμένου  βόμβον   ἐν αὐτοῖς, καὶ κατὰ ῥήξεις
[10, 33]   πρόληψιν ἐγνωκέναι ποτὲ ἵππου καὶ  βοὸς   μορφήν· οὐδ' ἂν ὠνομάσαμέν τι
[10, 81]   ἄφθαρτα, καὶ ὑπεναντίας ἔχειν τούτοις  βουλήσεις   ἅμα καὶ πράξεις καὶ αἰτίας,
[10, 77]   συνεστραμμένον τὴν μακαριότητα κεκτημένα κατὰ  βούλησιν   τὰς κινήσεις ταύτας λαμβάνειν· ἀλλὰ
[10, 114]   τερατεύεσθαί τι πρὸς τοὺς πολλοὺς  βουλομένοις.   Οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐκπίπτειν καὶ
[10, 11]   τυροῦ, φησί, κυθριδίου, ἵν' ὅταν  βούλωμαι   πολυτελεύσασθαι δύνωμαι. Τοιοῦτος ἦν
[10, 33]   πόρρω ἑστὼς ἵππος ἐστὶν  βοῦς·   δεῖ γὰρ κατὰ πρόληψιν ἐγνωκέναι
[10, 98]   ἡλίου κινήσεις γίνεσθαι καὶ πάλιν  βραδείας   ὑπὲρ γῆς, παρὰ τὸ μήκη
[10, 46]   περιληπτὸν ἐν ἀπερινοήτῳ χρόνῳ συντελεῖ.  Βράδους   γὰρ καὶ τάχους ἀντικοπὴ καὶ
[10, 75]   τισὶ θᾶττον, ἐν δὲ τισὶ  βραδύτερον   καὶ ἐν μὲν τισὶ περιόδοις
[10, 73]   τὰ μὲν θᾶττον, τὰ δὲ  βραδύτερον,   καὶ τὰ μὲν ὑπὸ τῶν
[10, 114]   θεωρεῖσθαι συμβαίνει καὶ παρὰ τὸ  βραδύτερον   συμπεριφέρεσθαι τὸν αὐτὸν κύκλον περιιόντα
[10, 98]   τόπους τινὰς περαιοῦν τάχιον  βραδύτερον,   ὡς καὶ παρ' ἡμῖν τινα
[10, 144]   κενῶν δοξῶν εἰς ἄπειρον ἐκπίπτει.  Βραχέα   σοφῷ τύχη παρεμπίπτει, τὰ δὲ
[10, 133]   χρόνους πόνους ἔχει  βραχεῖς,   τὴν δὲ ὑπό τινων δεσπότιν
[10, 36]   περιοδείας εἰδέναι μὴ δυνάμενον διὰ  βραχεῶν   φωνῶν ἅπαν ἐμπεριλαβεῖν ἐν αὑτῷ
[10, 101]   πυρὸς νέφη συνεφλέχθαι καὶ τὰς  βροντὰς   ἀποτελεῖσθαι καὶ κατὰ τὴν τούτου
[10, 100]   ἐπιτηδείων εἰς τὰς τοιαύτας ἐπιπέμψεις.  Βροντὰς   ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ κατὰ πνεύματος
[10, 103]   πυρὸς ἔκπτωσιν ἀνειλουμένου, καθὰ καὶ  βροντὴν   ἐνδέχεται γίνεσθαι, πλείονος γενομένου καὶ
[10, 103]   τὴν ἀστραπήν, ~ὑστερεῖν δὲ τὴν  βροντήν,   καθάπερ ἐπ' ἐνίων ἐξ ἀποστήματος
[10, 102]   δυνάμενον συνθεωρεῖν. Προτερεῖ δὲ ἀστραπὴ  βροντῆς   ἐν τοιᾷδέ τινι περιστάσει νεφῶν
[10, 138]   τὰ δ' ἄλλα χωρίζεσθαι, οἷον  βρωτά.   Καὶ φέρε οὖν δὴ νῦν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/10/2007