Texte grec :
| [10,148] XXV. Εἰ μὴ παρὰ πάντα καιρὸν ἐπανοίσεις ἕκαστον τῶν πραττομένων ἐπὶ
τὸ τέλος τῆς φύσεως, ἀλλὰ προκαταστρέψεις εἴτε φυγὴν εἴτε δίωξιν
ποιούμενος εἰς ἄλλο τι, οὐκ ἔσονταί σοι τοῖς λόγοις αἱ πράξεις ἀκόλουθοι.
XXVI. Τῶν ἐπιθυμιῶν ὅσαι μὴ ἐπ' ἀλγοῦν ἐπανάγουσιν ἐὰν μὴ συμπληρωθῶσιν
οὐκ εἰσὶν ἀναγκαῖαι ἀλλ' εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν, ὅταν δυσπόριστοι ἢ
βλάβης ἀπεργαστικαὶ δόξωσιν εἶναι.
XXVII. Ὧν ἡ σοφία παρασκευάζεται εἰς τὴν τοῦ ὅλου βίου μακαριότητα, πολὺ
μέγιστόν ἐστιν ἡ τῆς φιλίας κτῆσις.
XXVIII Ἡ αὐτὴ γνώμη θαρρεῖν τε ἐποίησεν ὑπὲρ τοῦ μηθὲν αἰώνιον εἶναι
δεινὸν μηδὲ πολυχρόνιον, καὶ τὴν ἐν αὐτοῖς τοῖς ὡρισμένοις ἀσφάλειαν
φιλίας μάλιστα κατεῖδε συντελουμένην.
|
|
Traduction française :
| [10,148] XXV. Si vous ne rapportez pas tout à la fin de la nature, vos actions
contrediront vos raisonnements.
XXVII.
Entre toutes les choses que la sagesse nous donne pour vivre heureusement,
il n'y en a point de si considérable que celle d'un véritable ami. C'est
un des biens qui nous procure le plus de tranquillité dans la médiocrité.
XXVIII.
Celui qui est fortement persuadé qu'il n'y a rien dans la vie de plus
solide que l'amitié a su l'art d'affermir son esprit contre la crainte que
donne la durée ou l'éternité de la douleur.
|
|
