Livre, par. |
[8, 44] |
σοφός,
ὥστε
μὲν
αὐτὸς
μὴ
|
ψαύειν |
κρειῶν
καὶ
λέγεν
ὡς
ἄδικον, |
[8, 6] |
τὸ
πίνω,
οὔ
κοτ'
οἴσω
|
ψόγον |
περὶ
τοῦ
λόγου
τοῦδε.
Γέγραπται |
[8, 31] |
εἰσπέμπει
ἀπὸ
τῶν
σωμάτων
τὰς
|
ψυχὰς |
ἀπό
τε
γῆς
καὶ
ἐκ |
[8, 4] |
ζῷα
παρεγένετο
καὶ
ὅσα
ἡ
|
ψυχὴ |
ἐν
τῷ
Ἅιδῃ
ἔπαθε
καὶ |
[8, 32] |
Εὐδαιμονεῖν
τ'
ἀνθρώπους
ὅταν
ἀγαθὴ
|
ψυχὴ |
προσγένηται,
μηδέποτε
δ'
ἠρεμεῖν
μηδὲ |
[8, 36] |
ἐπεὶ
ἦ
φίλου
ἀνέρος
ἐστὶ
|
ψυχή, |
τὴν
ἔγνων
φθεγξαμένης
ἀΐων.
~Καὶ |
[8, 18] |
μὴ
ἐσθίειν
ἐδήλου
μὴ
τὴν
|
ψυχὴν |
ἀνίαις
καὶ
λύπαις
κατατήκειν.
Διὰ |
[8, 30] |
λοιπὰ
θνητά.
Τρέφεσθαί
τε
τὴν
|
ψυχὴν |
ἀπὸ
τοῦ
αἵματος·
τοὺς
δὲ |
[8, 28] |
ἔχειν
πάντα.
Εἶναι
δὲ
τὴν
|
ψυχὴν |
ἀπόσπασμα
αἰθέρος
καὶ
τοῦ
θερμοῦ |
[8, 5] |
δὲ
Εὔφορβος
ἀποθάνοι,
μεταβῆναι
τὴν
|
ψυχὴν |
αὐτοῦ
εἰς
Ἑρμότιμον,
ὃς
καὶ |
[8, 30] |
αἰσθήσεων
δογματίζειν.
~Τὴν
δ'
ἀνθρώπου
|
ψυχὴν |
διῃρῆσθαι
τριχῆ,
εἴς
τε
νοῦν |
[8, 28] |
Τῷ
συμμετέχειν
ψυχροῦ
αἰθέρος
διαφέρειν
|
ψυχὴν |
ζωῆς·
ἀθάνατόν
τ'
εἶναι
αὐτήν, |
[8, 21] |
εἰς
ᾅδου
τὴν
μὲν
Ἡσιόδου
|
ψυχὴν |
ἰδεῖν
πρὸς
κίονι
χαλκῷ
δεδεμένην |
[8, 28] |
σῶμα·
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
ἀτμοῦ
|
ψυχὴν |
καὶ
αἴσθησιν.
~Μορφοῦσθαι
δὲ
τὸ |
[8, 14] |
τέ
φασι
τοῦτον
ἀποφῆναι
τὴν
|
ψυχὴν |
κύκλον
ἀνάγκης
ἀμείβουσαν
ἄλλοτ'
ἄλλοις |
[8, 28] |
καὶ
τὰ
φυτὰ
ζῷα
εἶναι·
|
ψυχὴν |
μέντοι
μὴ
ἔχειν
πάντα.
Εἶναι |
[8, 44] |
καὶ
ἁλισθῇ,
δὴ
τότε
καὶ
|
ψυχὴν |
οὐκ
ἔχον
ἐσθίομεν.
Ἄλλο·
Ἦν |
[8, 32] |
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
εἶναι
τὴν
|
ψυχὴν |
πεῖσαι
ἐπὶ
τὸ
ἀγαθὸν
ἢ |
[8, 30] |
τοῦ
αἵματος·
τοὺς
δὲ
λόγους
|
ψυχῆς |
ἀνέμους
εἶναι.
Ἀόρατόν
τ'
εἶναι |
[8, 30] |
Εἶναι
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
|
ψυχῆς |
ἀπὸ
καρδίας
μέχρις
ἐγκεφάλου·
καὶ |
[8, 13] |
ζῴων
κοινὸν
δίκαιον
ἡμῖν
ἐχόντων
|
ψυχῆς. |
Καὶ
τόδε
μὲν
ἦν
τὸ |
[8, 13] |
γὰρ
καὶ
σώματος
ὑγίειαν
καὶ
|
ψυχῆς |
ὀξύτητα
περιγίνεσθαι.
Ἀμέλει
καὶ
βωμὸν |
[8, 4] |
δῶρον
λάβοι
καὶ
τὴν
τῆς
|
ψυχῆς |
περιπόλησιν,
ὡς
περιεπολήθη
καὶ
εἰς |
[8, 31] |
ἀόρατος.
~Δεσμά
τ'
εἶναι
τῆς
|
ψυχῆς |
τὰς
φλέβας
καὶ
τὰς
ἀρτηρίας |
[8, 7] |
ἡσυχίας
τάδε
πάντα·
τρίτον
Περὶ
|
ψυχῆς, |
τέταρτον
Περὶ
εὐσεβείας,
πέμπτον
Ἡλοθαλῆ |
[8, 24] |
πνευματώδεις
ὄντας
μάλιστα
μετέχειν
τοῦ
|
ψυχικοῦ· |
καὶ
ἄλλως
κοσμιωτέρας
ἀπεργάζεσθαι
μὴ |
[8, 27] |
Καλοῦσι
δὲ
τὸν
μὲν
ἀέρα
|
ψυχρὸν |
αἰθέρα,
τὴν
δὲ
θάλασσαν
καὶ |
[8, 26] |
καὶ
σκότος,
καὶ
θερμὸν
καὶ
|
ψυχρόν, |
καὶ
ξηρὸν
καὶ
ὑγρόν·
ὧν |
[8, 29] |
τοῦ
ψυχροῦ.
Ἐπεί
τοι
εἰ
|
ψυχρὸς |
ἦν
ὁ
ἐν
τοῖς
ὄμμασιν |
[8, 28] |
καὶ
τοῦ
ψυχροῦ.
Τῷ
συμμετέχειν
|
ψυχροῦ |
αἰθέρος
διαφέρειν
ψυχὴν
ζωῆς·
ἀθάνατόν |
[8, 26] |
ἐπικράτειαν
θερμοῦ
μὲν
θέρος
γίνεσθαι,
|
ψυχροῦ |
δὲ
χειμῶνα·
ἐὰν
δὲ
ἰσομοιρῇ, |
[8, 29] |
γὰρ
τὸ
θερμὸν
ἐπὶ
τοῦ
|
ψυχροῦ. |
Ἐπεί
τοι
εἰ
ψυχρὸς
ἦν |
[8, 27] |
διὰ
τοῦ
αἰθέρος
τοῦ
τε
|
ψυχροῦ |
καὶ
παχέος.
Καλοῦσι
δὲ
τὸν |
[8, 28] |
καὶ
τοῦ
θερμοῦ
καὶ
τοῦ
|
ψυχροῦ. |
Τῷ
συμμετέχειν
ψυχροῦ
αἰθέρος
διαφέρειν |
[8, 32] |
~Εἶναί
τε
πάντα
τὸν
ἀέρα
|
ψυχῶν |
ἔμπλεων·
καὶ
ταύτας
δαίμονάς
τε |
[8, 31] |
δ'
Ἑρμῆν
ταμίαν
εἶναι
τῶν
|
ψυχῶν |
καὶ
διὰ
τοῦτο
πομπαῖον
λέγεσθαι |