HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre VIII (Pythagore)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


π  =  237 formes différentes pour 364 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, par.
[8, 29]   ~Μορφοῦσθαι δὲ τὸ μὲν πρῶτον  παγὲν   ἐν ἡμέραις τεσσαράκοντα, κατὰ δὲ
[8, 16]   πῶς ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν  παιδεύσειεν,   εἰπεῖν, εἰ πόλεως εὐνομουμένης γενηθείη.
[8, 6]   δὲ τῷ Πυθαγόρᾳ συγγράμματα τρία,  Παιδευτικόν,   Πολιτικόν, Φυσικόν· ~τὸ δὲ φερόμενον
[8, 15]   ὥς φησιν Ἀριστόξενος ἐν δεκάτῳ  Παιδευτικῶν   νόμων· ~ἔνθα καὶ Ξενόφιλον τὸν
[8, 47]   φοροῦντα· ἐκκριθῆναί τ' ἐκ τῶν  παίδων   καὶ χλευασθέντα αὐτίκα προσβῆναι τοὺς
[8, 10]   πρὸς τὰς ὥρας ὧδε σύμμετροι·  παῖς   ἔαρ, νεηνίσκος θέρος, νεηνίης φθινόπωρον,
[8, 10]   τὸν τοῦ ἀνθρώπου βίον οὕτως·  Παῖς   εἴκοσι ἔτεα, νεηνίσκος εἴκοσι, νεηνίης
[8, 49]   ἐπίγραμμα· Οὗτος πυκτεύσων ἐς Ὀλύμπια  παισὶν   ἄνηβος ἤλυθε Πυθαγόρης Κράτεω
[8, 35]   καταγνύειν, ὅτι ἐπὶ ἕνα οἱ  πάλαι   τῶν φίλων ἐφοίτων, καθάπερ ἔτι
[8, 43]   τὴν αἰσχύνην ἀποτίθεσθαι, ἀνισταμένην τε  πάλιν   ἅμ' αὐτοῖσιν ἀναλαμβάνειν. Ἐρωτηθεῖσα, Ποῖα;
[8, 5]   τὸν Δήλιον ἁλιέα· καὶ πάντα  πάλιν   μνημονεύειν, πῶς πρόσθεν Αἰθαλίδης, εἶτ'
[8, 38]   κάτω ἰδεῖν ἑκάστους, διαφέρειν δὲ  πάμπολυ   τοὺς Πυθαγοριστὰς τῶν νεκρῶν· μόνοισι
[8, 35]   τοῦ δικαίου· οἱ γὰρ ἅλες  πᾶν   σώζουσιν τι ἂν παραλάβωσι
[8, 35]   δ' ἐπιπέδων κύκλον. Γῆρας καὶ  πᾶν   τὸ μειούμενον ὅμοιον· καὶ αὔξην
[8, 40]   Δήλῳ ἐπανελθεῖν εἰς Ἰταλίαν καὶ  πανδαισίαν   εὑρόντα Κύλωνος τοῦ Κροτωνιάτου εἰς
[8, 8]   εἰπεῖν. Καὶ τὸν βίον ἐοικέναι  πανηγύρει·   ὡς οὖν εἰς ταύτην οἱ
[8, 28]   ζωοποιεῖν πάντα. ~Καὶ ζῆν μὲν  πάνθ'   ὅσα μετέχει τοῦ θερμοῦ· διὸ
[8, 28]   εἶναι· ψυχὴν μέντοι μὴ ἔχειν  πάντα.   Εἶναι δὲ τὴν ψυχὴν ἀπόσπασμα
[8, 26]   νοσερὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ  πάντα   θνητά· τὸν δὲ ἀνωτάτω ἀεικίνητόν
[8, 27]   δύεσθαι καὶ διὰ τοῦτο ζωοποιεῖν  πάντα.   ~Καὶ ζῆν μὲν πάνθ' ὅσα
[8, 20]   ἄρνασιν. γε μὴν Ἀριστόξενος  πάντα   μὲν τὰ ἄλλα συγχωρεῖν αὐτὸν
[8, 5]   Πύρρον τὸν Δήλιον ἁλιέα· καὶ  πάντα   πάλιν μνημονεύειν, πῶς πρόσθεν Αἰθαλίδης,
[8, 50]   κάλλιον. Καὶ ἐγὼ δὲ οὐ  πάντα   περὶ τοὺς ἐμεωυτοῦ μύθους, ἀλλὰ
[8, 15]   Πυθαγόρειοι μὴ εἶναι πρὸς πάντας  πάντα   ῥητά, ὥς φησιν Ἀριστόξενος ἐν
[8, 26]   καὶ καθαρὸν καὶ ὑγιᾶ καὶ  πάντα   τὰ ἐν αὐτῷ ἀθάνατα καὶ
[8, 32]   δεσμοῖς ὑπ' Ἐρινύων. ~Εἶναί τε  πάντα   τὸν ἀέρα ψυχῶν ἔμπλεων· καὶ
[8, 7]   ἀλλὰ σέβεσθε μεθ' ἡσυχίας τάδε  πάντα·   τρίτον Περὶ ψυχῆς, τέταρτον Περὶ
[8, 15]   ἄλλοι Πυθαγόρειοι μὴ εἶναι πρὸς  πάντας   πάντα ῥητά, ὥς φησιν Ἀριστόξενος
[8, 29]   βρέφος· ἔχειν δ' ἐν αὑτῷ  πάντας   τοὺς λόγους τῆς ζωῆς, ὧν
[8, 37]   τῷ Λοξίᾳ, ἔμψυχον οὐδὲν ἐσθίοντες  παντελῶς.   ~Ἀριστοφῶν Πυθαγοριστῇ· Ἔφη καταβὰς εἰς
[8, 15]   μουσεῖον, ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν  Παντοδαπαῖς   ἱστορίαις· ἔλεγόν τε καὶ οἱ
[8, 47]   καὶ Φαβωρῖνος ἐν τῇ ὀγδόῃ  Παντοδαπῆς   ἱστορίας παρατίθεται, τοῦτον εἶναι τὸν
[8, 12]   αὐτὸς Φαβωρῖνος ἐν ὀγδόῃ  Παντοδαπῆς   ἱστορίας φησίν. ~Οἱ δὲ Πυθαγόραν
[8, 14]   ὥστ' ἔλεγον τοὺς γνωρίμους αὐτοῦ  παντοίας   θεοῦ φωνάς, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς
[8, 19]   ἐστιν ἐκλαμβάνειν, ἵνα μὴ παρέλκωμεν.  ~Παντὸς   δὲ μᾶλλον ἀπηγόρευε μήτ' ἐρυθῖνον
[8, 33]   κήδους καὶ λεχοῦς καὶ μιάσματος  παντὸς   καὶ ἀπέχεσθαι βρωτῶν θνησειδίων τε
[8, 4]   Ἐν μὲν οὖν τῇ ζωῇ  πάντων   διαμνημονεῦσαι, ἐπεὶ δὲ ἀποθάνοι τηρῆσαι
[8, 6]   Μνησάρχου ἱστορίην ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα  πάντων   καὶ ἐκλεξάμενος ταύτας τὰς συγγραφὰς
[8, 5]   Πύρρος ἀπέθανε, γενέσθαι Πυθαγόραν καὶ  πάντων   τῶν εἰρημένων μεμνῆσθαι. ~Ἔνιοι μὲν
[8, 4]   Αἰθαλίδης ποτὲ γεγόνοι καὶ ὅτι  παρ'   Ἑρμοῦ τὸ δῶρον λάβοι καὶ
[8, 8]   ἠθικῶν δογμάτων λαβεῖν τὸν Πυθαγόραν  παρὰ   Θεμιστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς. Ἴων
[8, 21]   καὶ τὰ δόγματα λαβεῖν αὐτὸν  παρὰ   τῆς ἐν Δελφοῖς Θεμιστοκλείας. Φησὶ
[8, 3]   τῶν ἐν ἀρετῇ πρωτευσάντων, καὶ  παρὰ   Χαλδαίοις ἐγένετο καὶ Μάγοις. Εἶτ'
[8, 9]   πλησμονὴν πᾶσαν ἀποδοκιμάζει, λέγων μὴ  παραβαίνειν   μήτε τῶν ποτῶν μήτε τῶν
[8, 34]   ἐν τῷ Περὶ τῶν Πυθαγορείων  παραγγέλλειν   αὐτὸν ἀπέχεσθαι τῶν κυάμων ἤτοι
[8, 14]   καὶ διηκοσίων ἐτέων ἐξ ἀΐδεω  παραγεγενῆσθαι   ἐς ἀνθρώπους. Τοιγὰρ καὶ προσεκαρτέρουν
[8, 11]   ἀφιγμένος. Λόγος δέ ποτ' αὐτοῦ  παραγυμνωθέντος   τὸν μηρὸν ὀφθῆναι χρυσοῦν· καὶ
[8, 42]   μηδενὶ τῶν ἐκτὸς τᾶς οἰκίας  παραδιδόμεν.   δὲ δυναμένα πολλῶν χραμάτων
[8, 41]   ὥστε καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῷ  παραδοῦναι,   ὡς καὶ μαθησομένας τι τῶν
[8, 39]   τούτου, ὑπό τινος τῶν μὴ  παραδοχῆς   ἀξιωθέντων διὰ φθόνον ὑποπρησθῆναι τὴν
[8, 42]   τοι Δαμοῖ τᾷ ἑαυτοῦ θυγατρὶ  παρακαταθέμενος   τὰ ὑπομνάματα ἐπέσκαψε μηδενὶ τῶν
[8, 33]   κυάμων καὶ τῶν ἄλλων ὧν  παρακελεύονται   καὶ οἱ τὰς τελετὰς ἐν
[8, 35]   πᾶν σώζουσιν τι ἂν  παραλάβωσι   καὶ γεγόνασιν ἐκ τῶν καθαρωτάτων
[8, 24]   καὶ ἄλλως κοσμιωτέρας ἀπεργάζεσθαι μὴ  παραληφθέντας   τὰς γαστέρας. Καὶ διὰ τοῦτο
[8, 35]   Περὶ τῶν ἁλῶν, ὅτι δεῖ  παρατίθεσθαι   πρὸς ὑπόμνησιν τοῦ δικαίου· οἱ
[8, 47]   ἐν τῇ ὀγδόῃ Παντοδαπῆς ἱστορίας  παρατίθεται,   τοῦτον εἶναι τὸν πρῶτον ἐντέχνως
[8, 43]   φάναι, Ἀπὸ μὲν τοῦ ἰδίου  παραχρῆμα,   ἀπὸ δὲ τοῦ ἀλλοτρίου οὐδέποτε.
[8, 22]   εἰς τὸν οἶκον εἰσιοῦσι, Πῆ  παρέβην;   τί δ' ἔρεξα; τί μοι
[8, 22]   οὐχ ἧττον τοῦ Πυθίου. ~Λέγεται  παρεγγυᾶν   αὐτὸν ἑκάστοτε τοῖς μαθηταῖς τάδε
[8, 4]   εἰς ὅσα φυτὰ καὶ ζῷα  παρεγένετο   καὶ ὅσα ψυχὴ ἐν
[8, 36]   Σίλλοις δάκνων αὐτὸν ὅμως οὐ  παρέλιπεν,   εἰπὼν οὕτως· Πυθαγόρην τε γόητας
[8, 18]   λοιπόν ἐστιν ἐκλαμβάνειν, ἵνα μὴ  παρέλκωμεν.   ~Παντὸς δὲ μᾶλλον ἀπηγόρευε μήτ'
[8, 22]   ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον  παρέχειν.   Τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν, τὸ
[8, 43]   τὸν ἴδιον ἄνδρα μελλούσῃ πορεύεσθαι  παρῄνει   ἅμα τοῖς ἐνδύμασι καὶ τὴν
[8, 18]   εἰς ἀποδημίαν βαδίζοντα μὴ ἐπιστρέφεσθαι  παρῄνει   τοῖς ἀπαλλαττομένοις τοῦ βίου μὴ
[8, 36]   Καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκύλακος  παριόντα   φασὶν ἐποικτῖραι καὶ τόδε φάσθαι
[8, 37]   τοῖς ἀντιθέτοις, τοῖς πέρασι, τοῖς  παρισώμασιν,   τοῖς ἀποπλάνοις, τοῖς μεγέθεσιν νουβυστικῶς.
[8, 48]   γῆν στρογγύλην· ὡς δὲ Θεόφραστος,  Παρμενίδην·   ὡς δὲ Ζήνων, Ἡσίοδον. ~Τούτῳ
[8, 14]   τὸν αὐτὸν εἰπεῖν, ὥς φησι  Παρμενίδης.   Οὕτω δ' ἐθαυμάσθη ὥστ' ἔλεγον
[8, 46]   οὗ καὶ τὸ Αὐτὸς ἔφα  παροιμιακὸν   εἰς τὸν βίον ἦλθεν. ~Οἱ
[8, 9]   ἑνὸς βλάβην καλεῖ καὶ πλησμονὴν  πᾶσαν   ἀποδοκιμάζει, λέγων μὴ παραβαίνειν μήτε
[8, 32]   καθαρμοὺς καὶ ἀποτροπιασμοὺς μαντικήν τε  πᾶσαν   καὶ κληδόνας καὶ τὰ ὅμοια.
[8, 24]   τι λέγειν μήτε πράσσειν, ~μαντικὴν  πᾶσαν   τιμᾶν, ᾠδαῖς χρῆσθαι πρὸς λύραν
[8, 9]   καὶ ἦρος κουφότερα, βαρέα δὲ  πᾶσαν   ὥρην καὶ ἐς ὑγιείην οὐκ
[8, 2]   φιλομαθὴς ἀπεδήμησε τῆς πατρίδος καὶ  πάσας   ἐμυήθη τάς θ' Ἑλληνικὰς καὶ
[8, 20]   οὔτε μεθυσθείς. Ἀπείχετο καταγέλωτος καὶ  πάσης   ἀρεσκείας οἷον σκωμμάτων καὶ διηγημάτων
[8, 7]   Ἡλοθαλῆ τὸν Ἐπιχάρμου τοῦ Κῴου  πατέρα,   ἕκτον Κρότωνα, καὶ ἄλλους. Τὸν
[8, 43]   αὐτοῖς, ὃς καὶ διεδέξατο τὸν  πατέρα   καὶ κατά τινας Ἐμπεδοκλέους καθηγήσατο·
[8, 39]   εἰπὼν ἁλῶναι ἂν> μᾶλλον  πατῆσαι,   ἀναιρεθῆναι δὲ κρεῖττον λαλῆσαι·
[8, 45]   κυάμων· ἵνα μὴ τούτους δὲ  πατήσῃ,   ἐξ Ἀκραγαντίνων κάτθαν' ἐνὶ τριόδῳ.
[8, 3]   εἰς Σάμον, καὶ εὑρὼν τὴν  πατρίδα   τυραννουμένην ὑπὸ Πολυκράτους, ἀπῆρεν εἰς
[8, 50]   αἰθερολογίη μελεδωνόν τε εἶναι τῇ  πατρίδι   κάλλιον. Καὶ ἐγὼ δὲ οὐ
[8, 2]   ὢν καὶ φιλομαθὴς ἀπεδήμησε τῆς  πατρίδος   καὶ πάσας ἐμυήθη τάς θ'
[8, 49]   νῦν δὲ κατερύκει σε  πατρόθεν   εὔκλεια, καὶ ἐμέ τε ἂν
[8, 42]   πενίαν δὲ> καὶ τὰς τῶ  πατρὸς   ἐπισκάψιας ἐνόμιζε χρυσῶ τιμιωτέρας ἦμεν,
[8, 36]   ἐποικτῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος·  Παῦσαι   μηδὲ ῥάπιζ' ἐπεὶ φίλου
[8, 27]   αἰθέρος τοῦ τε ψυχροῦ καὶ  παχέος.   Καλοῦσι δὲ τὸν μὲν ἀέρα
[8, 27]   δὲ θάλασσαν καὶ τὸ ὑγρὸν  παχὺν   αἰθέρα. Ταύτην δὲ τὴν ἀκτῖνα
[8, 32]   ἐν ἀνθρώποις εἶναι τὴν ψυχὴν  πεῖσαι   ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν ἐπὶ
[8, 31]   τὰς δ' ἀκαθάρτους μήτ' ἐκείναις  πελάζειν   μήτ' ἀλλήλαις, δεῖσθαι δ' ἐν
[8, 20]   οὐδένα. Ἐκάλει δὲ τὸ νουθετεῖν  πελαργᾶν.   Μαντικῇ τ' ἐχρῆτο τῇ διὰ
[8, 32]   ἥρωας ὀνομάζεσθαι· καὶ ὑπὸ τούτων  πέμπεσθαι   ἀνθρώποις τούς τ' ὀνείρους καὶ
[8, 7]   Περὶ ψυχῆς, τέταρτον Περὶ εὐσεβείας,  πέμπτον   Ἡλοθαλῆ τὸν Ἐπιχάρμου τοῦ Κῴου
[8, 42]   ἀποδίδοσθαι τὼς λόγως οὐκ ἐβουλάθη·  πενίαν   δὲ> καὶ τὰς τῶ πατρὸς
[8, 10]   τὰς οὐσίας εἰς ἓν ποιούμενοι.  Πενταετίαν   θ' ἡσύχαζον, μόνον τῶν λόγων
[8, 40]   τε λοιπούς, ὄντας πρὸς τοὺς  πέντε   καὶ τριάκοντα, ἐν Τάραντι κατακαυθῆναι,
[8, 44]   Καὶ ἡμῶν ἐστιν εἰς αὐτὸν  πεπαιγμένα   οὕτως ἔχοντα· Οὐ μόνος ἀψύχοις
[8, 10]   τὸ τοῦ Διὸς σκῆπτρον ἐντεῦθεν  πεποιῆσθαι,   ὥς φησιν Ἕρμιππος ἐν δευτέρῳ
[8, 47]   Ὁμήρου συντεταγμένον· καὶ ἕτερον Δωρικὰ  πεπραγματευμένον,   ὡς Διονύσιος ἱστορεῖ. Ἐρατοσθένης δέ
[8, 40]   βίον καταστρέψαι ἀσιτίᾳ, μὴ βουλόμενον  περαιτέρω   ζῆν. Ἕρμιππος δέ φησι, πολεμούντων
[8, 11]   καλουμένας. Τοῦτον καὶ γεωμετρίαν ἐπὶ  πέρας   ἀγαγεῖν, Μοίριδος πρῶτον εὑρόντος τὰς
[8, 37]   καὶ κυκᾶν τοῖς ἀντιθέτοις, τοῖς  πέρασι,   τοῖς παρισώμασιν, τοῖς ἀποπλάνοις, τοῖς
[8, 11]   ὥς φησιν Ἀντικλείδης ἐν δευτέρῳ  Περὶ   Ἀλεξάνδρου. ~Μάλιστα δὲ σχολάσαι τὸν
[8, 21]   κρεμαμένην ἀπὸ δένδρου καὶ ὄφεις  περὶ   αὐτὴν ἀνθ' ὧν εἶπον περὶ
[8, 36]   δείξω δὲ κέλευθον. δὲ  περὶ   αὐτοῦ φησιν οὕτως ἔχει· Καί
[8, 11]   αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ δόξαν εἶχον  περὶ   αὐτοῦ ὡς εἴη Ἀπόλλων ἐξ
[8, 4]   ~Τοῦτόν φησιν Ἡρακλείδης Ποντικὸς  περὶ   αὑτοῦ τάδε λέγειν, ὡς εἴη
[8, 9]   σιτίων μηδένα τὴν συμμετρίαν. Καὶ  περὶ   ἀφροδισίων δέ φησιν οὕτως· Ἀφροδίσια
[8, 36]   θήρῃ ἐπ' ἀνθρώπων, σεμνηγορίης ὀαριστήν.  περὶ   δὲ τοῦ ἄλλοτ' ἄλλον αὐτὸν
[8, 50]   Τηλαύγους διειλέγμεθα· λεκτέον δὲ νῦν  περὶ   Ἐμπεδοκλέους πρῶτον· κατὰ γάρ τινας
[8, 7]   πάντα· τρίτον Περὶ ψυχῆς, τέταρτον  Περὶ   εὐσεβείας, πέμπτον Ἡλοθαλῆ τὸν Ἐπιχάρμου
[8, 3]   εἰς τὰ ἄδυτα· καὶ τὰ  περὶ   θεῶν ἐν ἀπορρήτοις ἔμαθεν. Εἶτ'
[8, 21]   περὶ αὐτὴν ἀνθ' ὧν εἶπον  περὶ   θεῶν, κολαζομένους δὲ καὶ τοὺς
[8, 50]   ἕως Ἐπικούρου καθὰ καὶ προειρήκαμεν.  Περὶ   μὲν οὖν Θεανοῦς καὶ Τηλαύγους
[8, 47]   περὶ σκίλλης γεγραφότα καί τινα  περὶ   Ὁμήρου συντεταγμένον· καὶ ἕτερον Δωρικὰ
[8, 50]   ἐς ἀλλήλους Ἰταλιῶται. Ἐπειδὴ δὲ  περὶ   Πυθαγόρου διεληλύθαμεν, ῥητέον περὶ τῶν
[8, 10]   ὥς φησιν Ἕρμιππος ἐν δευτέρῳ  Περὶ   Πυθαγόρου. ~Καὶ γὰρ καὶ σεμνοπρεπέστατος
[8, 42]   ἐν ἐπιστολῇ τῇ πρὸς Ἵππασον,  περὶ   Πυθαγόρου λέγων οὕτως· Λέγοντι δὲ
[8, 41]   τοῖς προεστῶσι. ~Καὶ ἄλλο τι  περὶ   Πυθαγόρου φησὶν Ἕρμιππος. Λέγει
[8, 47]   μοχθηρόν· καὶ ἰατρὸν ἄλλον, τὰ  περὶ   σκίλλης γεγραφότα καί τινα περὶ
[8, 26]   καὶ νοσερώτερον εἶναι. Τόν τε  περὶ   τὴν γῆν ἀέρα ἄσειστον καὶ
[8, 29]   ὀφθαλμούς. Τὰ δ' αὐτὰ καὶ  περὶ   τῆς ἀκοῆς καὶ τῶν λοιπῶν
[8, 1]   ἄνδρας ἀξιολόγους διεληλύθαμεν, φέρε καὶ  περὶ   τῆς Ἰταλικῆς διαλάβωμεν, ἧς ἦρξε
[8, 12]   ~Μάλιστα δὲ σχολάσαι τὸν Πυθαγόραν  περὶ   τὸ ἀριθμητικὸν εἶδος αὐτῆς· τόν
[8, 6]   πίνω, οὔ κοτ' οἴσω ψόγον  περὶ   τοῦ λόγου τοῦδε. Γέγραπται δὲ
[8, 7]   Σωτίωνος ἐπιτομῇ γεγραφέναι αὐτὸν καὶ  Περὶ   τοῦ ὅλου ἐν ἔπεσιν, δεύτερον
[8, 46]   Ταραντίνων. Γεγόνασι δὲ Πυθαγόραι τέτταρες  περὶ   τοὺς αὐτοὺς χρόνους, οὐ πολὺ
[8, 50]   Καὶ ἐγὼ δὲ οὐ πάντα  περὶ   τοὺς ἐμεωυτοῦ μύθους, ἀλλὰ καὶ
[8, 35]   διαμονήν, νόσον τὴν τούτου φθοράν.  Περὶ   τῶν ἁλῶν, ὅτι δεῖ παρατίθεσθαι
[8, 50]   δὲ περὶ Πυθαγόρου διεληλύθαμεν, ῥητέον  περὶ   τῶν ἐλλογίμων Πυθαγορικῶν· μεθ' οὓς
[8, 3]   καθά φησιν Ἀντιφῶν ἐν τῷ  Περὶ   τῶν ἐν ἀρετῇ πρωτευσάντων, καὶ
[8, 34]   ~Φησὶ δ' Ἀριστοτέλης ἐν τῷ  Περὶ   τῶν Πυθαγορείων παραγγέλλειν αὐτὸν ἀπέχεσθαι
[8, 50]   τῶν ἐλλογίμων Πυθαγορικῶν· μεθ' οὓς  περὶ   τῶν σποράδην κατά τινας φερομένων·
[8, 21]   Ἀρίστιππος Κυρηναῖος ἐν τῷ  Περὶ   φυσιολόγων Πυθαγόραν αὐτὸν ὀνομασθῆναι ὅτι
[8, 7]   μεθ' ἡσυχίας τάδε πάντα· τρίτον  Περὶ   ψυχῆς, τέταρτον Περὶ εὐσεβείας, πέμπτον
[8, 13]   σώματος ὑγίειαν καὶ ψυχῆς ὀξύτητα  περιγίνεσθαι.   Ἀμέλει καὶ βωμὸν προσκυνῆσαι μόνον
[8, 4]   τὴν τῆς ψυχῆς περιπόλησιν, ὡς  περιεπολήθη   καὶ εἰς ὅσα φυτὰ καὶ
[8, 25]   κόσμον ἔμψυχον, νοερόν, σφαιροειδῆ, μέσην  περιέχοντα   τὴν γῆν καὶ αὐτὴν σφαιροειδῆ
[8, 12]   ὑποτείνουσα πλευρὰ ἴσον δύναται ταῖς  περιεχούσαις.   Καὶ ἔστιν ἐπίγραμμα οὕτως ἔχον·
[8, 28]   δὲ σπέρμα εἶναι σταγόνα ἐγκεφάλου  περιέχουσαν   ἐν ἑαυτῇ ἀτμὸν θερμόν· ταύτην
[8, 40]   τῶν Ἀκραγαντίνων· τροπῆς δὲ γενομένης  περικάμπτοντα   αὐτὸν τὴν τῶν κυάμων χώραν
[8, 12]   οὕτως ἔχον· Ἤνυκε Πυθαγόρης τὸ  περικλεές·   εὕρατο γράμμα κλεινὸς ἐφ'
[8, 25]   γῆν καὶ αὐτὴν σφαιροειδῆ καὶ  περιοικουμένην.   ~Εἶναι δὲ καὶ ἀντίποδας καὶ
[8, 4]   λάβοι καὶ τὴν τῆς ψυχῆς  περιπόλησιν,   ὡς περιεπολήθη καὶ εἰς ὅσα
[8, 33]   διὰ καθαρμῶν καὶ λουτρῶν καὶ  περιρραντηρίων   καὶ διὰ τοῦ αὐτὸν καθαρεύειν
[8, 17]   ἐν δακτυλίῳ εἰκόνα θεοῦ μὴ  περιφέρειν,   χύτρας ἴχνος συγχεῖν ἐν τῇ
[8, 34]   κληροῦνται γοῦν αὐτοῖς. Τὰ δὲ  πεσόντα   μὴ ἀναιρεῖσθαι, ὑπὲρ τοῦ ἐθίζεσθαι
[8, 14]   ἕνεκα προσῄεσαν καὶ Λευκανοὶ καὶ  Πευκέτιοι   Μεσσάπιοί τε καὶ Ῥωμαῖοι. ~Μέχρι
[8, 22]   λέγειν εἰς τὸν οἶκον εἰσιοῦσι,  Πῆ   παρέβην; τί δ' ἔρεξα; τί
[8, 13]   ἄπυρα προσφερομένοις καὶ λιτὸν ὕδωρ  πίνουσιν·   ἐντεῦθεν γὰρ καὶ σώματος ὑγίειαν
[8, 38]   Ἐσθίουσί τε λάχανά τε καὶ  πίνουσιν   ἐπὶ τούτοις ὕδωρ· φθεῖρας δὲ
[8, 6]   οὐ μὰ τὸ ὕδωρ τὸ  πίνω,   οὔ κοτ' οἴσω ψόγον περὶ
[8, 34]   τῶν ἡρώων φησὶν εἶναι τὰ  πίπτοντα,   λέγων ἐν τοῖς Ἥρωσι, Μηδὲ
[8, 5]   εἰς Ἑρμότιμον, ὃς καὶ αὐτὸς  πίστιν   θέλων δοῦναι ἐπανῆλθεν εἰς Βραγχίδας
[8, 31]   Ἐκριφθεῖσάν τ' αὐτὴν ἐπὶ γῆς  πλάζεσθαι   ἐν τῷ ἀέρι ὁμοίαν τῷ
[8, 15]   τὰ διαβόητα τρία βιβλία,  Πλάτων   ἐπέστειλεν ἑκατὸν μνῶν ὠνηθῆναι. Τῶν
[8, 44]   τῶν ἡλικιῶν· ὡς δ' οἱ  πλείους,   ἔτη βιοὺς ἐνενήκοντα. Καὶ ἡμῶν
[8, 8]   Φησὶ δὲ καὶ Ἀριστόξενος τὰ  πλεῖστα   τῶν ἠθικῶν δογμάτων λαβεῖν τὸν
[8, 29]   ἐννέα δέκα τὸ  πλεῖστον   μησὶ τελειωθὲν ἀποκυΐσκεσθαι τὸ βρέφος·
[8, 39]   ἀποσφαγῆναι. Οὕτω δὴ καὶ τοὺς  πλείστους   τῶν ἑταίρων αὐτοῦ διαφθαρῆναι, ὄντας
[8, 48]   διὰ τῆς μαθηματικῆς ὕλης, ἐπὶ  πλέον   δὲ Σωκράτην καὶ τοὺς ἐκείνῳ
[8, 23]   κατέχεσθαι μήτε σκυθρωπάζειν. Φεύγειν σαρκῶν  πλεονασμόν,   ὁδοιπορίης ἄνεσιν καὶ ἐπίτασιν ποιεῖσθαι,
[8, 8]   ἀνδραποδώδεις, ἔφη, φύονται δόξης καὶ  πλεονεξίας   θηραταί, οἱ δὲ φιλόσοφοι τῆς
[8, 12]   τοῦ τριγώνου ὀρθογωνίου ὑποτείνουσα  πλευρὰ   ἴσον δύναται ταῖς περιεχούσαις. Καὶ
[8, 4]   ἑλέσθαι τι ἂν βούληται  πλὴν   ἀθανασίας. Αἰτήσασθαι οὖν ζῶντα καὶ
[8, 39]   καὶ πρός τινι χωρίῳ γενόμενος  πλήρει   κυάμων, ἵνα μὴ> διέρχοιτο αὐτόθι
[8, 9]   καί ποτ' ἐρωτηθέντα πότε δεῖ  πλησιάζειν   εἰπεῖν· ὅταν βούλῃ γενέσθαι αὑτοῦ
[8, 48]   δὲ Σωκράτην καὶ τοὺς ἐκείνῳ  πλησιάσαντας,   καὶ μετὰ ταῦτ' Ἀριστοτέλην καὶ
[8, 9]   ἀνθ' ἑνὸς βλάβην καλεῖ καὶ  πλησμονὴν   πᾶσαν ἀποδοκιμάζει, λέγων μὴ παραβαίνειν
[8, 38]   νεκρῶν· μόνοισι γὰρ τούτοισι τὸν  Πλούτωνα   συσσιτεῖν ἔφη δι' εὐσέβειαν. {Β.
[8, 24]   δὲ κυάμων ἀπέχεσθαι διὰ τὸ  πνευματώδεις   ὄντας μάλιστα μετέχειν τοῦ ψυχικοῦ·
[8, 37]   ἐστὶν αὐτοῖς, ἄν τιν' ἰδιώτην  ποθὲν   λάβωσιν εἰσελθόντα, διαπειρώμενον τῆς τῶν
[8, 43]   πάλιν ἅμ' αὐτοῖσιν ἀναλαμβάνειν. Ἐρωτηθεῖσα,  Ποῖα;   ἔφη, ταῦτα δι' γυνὴ
[8, 9]   δέ φησιν οὕτως· Ἀφροδίσια χειμῶνος  ποιέεσθαι,   μὴ θέρεος· φθινοπώρου δὲ καὶ
[8, 35]   οἱ δ' εἰς πόλεμον δειλίαν  ποιεῖν·   οἱ δέ, ἐπεὶ ἀπὸ τούτου
[8, 18]   καθίζειν ἐν ἴσῳ τῷ φροντίδα  ποιεῖσθαι   καὶ τοῦ μέλλοντος· γὰρ
[8, 23]   πλεονασμόν, ὁδοιπορίης ἄνεσιν καὶ ἐπίτασιν  ποιεῖσθαι,   μνήμην ἀσκεῖν, ἐν ὀργῇ μήτε
[8, 41]   ἐν Ἰταλίᾳ κατὰ γῆς οἰκίσκον  ποιήσαι   καὶ τῇ μητρὶ ἐντείλαιτο τὰ
[8, 41]   αὐτῷ ἔστ' ἂν ἀνέλθῃ. Τοῦτο  ποιῆσαι   τὴν μητέρα. Τὸν δὲ Πυθαγόραν
[8, 23]   τοὺς μὲν φίλους ἐχθροὺς μὴ  ποιῆσαι,   τοὺς δ' ἐχθροὺς φίλους ἐργάσασθαι.
[8, 8]   τοῖς Τριαγμοῖς φησιν αὐτὸν ἔνια  ποιήσαντα   ἀνενεγκεῖν εἰς Ὀρφέα. Αὐτοῦ λέγουσι
[8, 10]   κατετίθεντο τὰς οὐσίας εἰς ἓν  ποιούμενοι.   Πενταετίαν θ' ἡσύχαζον, μόνον τῶν
[8, 23]   μηδὲν ἡγεῖσθαι. Νόμῳ βοηθεῖν, ἀνομίᾳ  πολεμεῖν·   φυτὸν ἥμερον μήτε φθίνειν μήτε
[8, 50]   ἐμεωυτοῦ μύθους, ἀλλὰ καὶ ἐν  πολέμοις   οὓς διαφέρουσιν ἐς ἀλλήλους Ἰταλιῶται.
[8, 35]   ᾅδου κρίσιν· οἱ δ' εἰς  πόλεμον   δειλίαν ποιεῖν· οἱ δέ, ἐπεὶ
[8, 40]   περαιτέρω ζῆν. Ἕρμιππος δέ φησι,  πολεμούντων   Ἀκραγαντίνων καὶ Συρακουσίων, ἐξελθεῖν τὸν
[8, 16]   τὸν υἱὸν παιδεύσειεν, εἰπεῖν, εἰ  πόλεως   εὐνομουμένης γενηθείη. Ἄλλους τε πολλοὺς
[8, 49]   δὲ ὑμεῖς οἱ ὀνήιστοι τὰς  πόλιας   ἐκλείψετε, ἀπὸ μὲν αὐτέων
[8, 13]   ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Δηλίων  πολιτείᾳ.   ~Πρῶτόν τέ φασι τοῦτον ἀποφῆναι
[8, 3]   ὥστε σχεδὸν ἀριστοκρατίαν εἶναι τὴν  πολιτείαν.   ~Τοῦτόν φησιν Ἡρακλείδης Ποντικὸς
[8, 3]   τριακοσίους ὄντες ᾠκονόμουν ἄριστα τὰ  πολιτικά,   ὥστε σχεδὸν ἀριστοκρατίαν εἶναι τὴν
[8, 6]   τῷ Πυθαγόρᾳ συγγράμματα τρία, Παιδευτικόν,  Πολιτικόν,   Φυσικόν· ~τὸ δὲ φερόμενον ὡς
[8, 19]   μὴ γεύεσθαι· ὄψῳ τε τὰ  πολλὰ   λαχάνοις ἑφθοῖς τε καὶ ὠμοῖς,
[8, 42]   Πυθαγόρου λέγων οὕτως· Λέγοντι δὲ  πολλοὶ   τὺ καὶ δαμοσίᾳ φιλοσοφέν, ὅπερ
[8, 8]   εἶναι, γεγραμμένον ἐπὶ διαβολῇ Πυθαγόρου,  ~πολλοὺς   δὲ καὶ ὑπὸ Ἄστωνος τοῦ
[8, 16]   πόλεως εὐνομουμένης γενηθείη. Ἄλλους τε  πολλοὺς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀπεργάσασθαι καλούς
[8, 42]   οἰκίας παραδιδόμεν. δὲ δυναμένα  πολλῶν   χραμάτων ἀποδίδοσθαι τὼς λόγως οὐκ
[8, 46]   περὶ τοὺς αὐτοὺς χρόνους, οὐ  πολὺ   ἀπ' ἀλλήλων ἀπέχοντες· εἷς μὲν
[8, 3]   οὖν ἐν Αἰγύπτῳ, ὁπηνίκα καὶ  Πολυκράτης   αὐτὸν Ἀμάσιδι συνέστησε δι' ἐπιστολῆς·
[8, 3]   εὑρὼν τὴν πατρίδα τυραννουμένην ὑπὸ  Πολυκράτους,   ἀπῆρεν εἰς Κρότωνα τῆς Ἰταλίας·
[8, 6]   τὰς συγγραφὰς ἐποιήσατο ἑαυτοῦ σοφίην,  πολυμαθείην,   κακοτεχνίην. Οὕτω δ' εἶπεν, ἐπειδήπερ
[8, 46]   καὶ Ἐχεκράτης καὶ Διοκλῆς καὶ  Πολύμναστος,   Φλιάσιοι καὶ αὐτοί. Ἦσαν δὲ
[8, 11]   ποταμὸς διαβαίνοντα αὐτὸν προσαγορεύσαι  πολὺς   ἦν φάσκων. Τίμαιός τέ
[8, 31]   τῶν ψυχῶν καὶ διὰ τοῦτο  πομπαῖον   λέγεσθαι καὶ πυλαῖον καὶ χθόνιον,
[8, 4]   πολιτείαν. ~Τοῦτόν φησιν Ἡρακλείδης  Ποντικὸς   περὶ αὑτοῦ τάδε λέγειν, ὡς
[8, 13]   τὸ πυροὺς καὶ κριθὰς καὶ  πόπανα   μόνα τίθεσθαι ἐπ' αὐτοῦ ἄνευ
[8, 43]   πρὸς τὸν ἴδιον ἄνδρα μελλούσῃ  πορεύεσθαι   παρῄνει ἅμα τοῖς ἐνδύμασι καὶ
[8, 43]   Ἀλλὰ καί φασιν αὐτὴν ἐρωτηθεῖσαν  ποσταία   γυνὴ ἀπ' ἀνδρὸς καθαρεύει, φάναι,
[8, 11]   ἐξ Ὑπερβορέων ἀφιγμένος. Λόγος δέ  ποτ'   αὐτοῦ παραγυμνωθέντος τὸν μηρὸν ὀφθῆναι
[8, 9]   ὑγιείην οὐκ ἀγαθά. Ἀλλὰ καί  ποτ'   ἐρωτηθέντα πότε δεῖ πλησιάζειν εἰπεῖν·
[8, 11]   χρυσοῦν· καὶ ὅτι Νέσσος  ποταμὸς   διαβαίνοντα αὐτὸν προσαγορεύσαι πολὺς ἦν
[8, 4]   δ' Εὔφορβος ἔλεγεν ὡς Αἰθαλίδης  ποτὲ   γεγόνοι καὶ ὅτι παρ' Ἑρμοῦ
[8, 4]   αὑτοῦ τάδε λέγειν, ὡς εἴη  ποτὲ   γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς
[8, 9]   ἀγαθά. Ἀλλὰ καί ποτ' ἐρωτηθέντα  πότε   δεῖ πλησιάζειν εἰπεῖν· ὅταν βούλῃ
[8, 36]   αὐτοῦ φησιν οὕτως ἔχει· Καί  ποτέ   μιν στυφελιζομένου σκύλακος παριόντα φασὶν
[8, 2]   Ζωίλου τοῦ θείου. Καὶ τρία  ποτήρια   κατασκευασάμενος ἀργυρᾶ δῶρον ἀπήνεγκεν ἑκάστῳ
[8, 9]   λέγων μὴ παραβαίνειν μήτε τῶν  ποτῶν   μήτε τῶν σιτίων μηδένα τὴν
[8, 39]   δ' αὐτοὺς τοὺς Κροτωνιάτας τοῦτο  πρᾶξαι,   τυραννίδος ἐπίθεσιν εὐλαβουμένους. Τὸν δὴ
[8, 23]   ὀργῇ μήτε τι λέγειν μήτε  πράσσειν,   ~μαντικὴν πᾶσαν τιμᾶν, ᾠδαῖς χρῆσθαι
[8, 2]   Αἴγυπτον. Ἔσχε δὲ καὶ ἀδελφούς,  πρεσβύτερον   μὲν Εὔνομον, μέσον δὲ Τυρρηνόν·
[8, 2]   Ἑρμοδάμαντος τοῦ ἀπογόνου Κρεωφύλου, ἤδη  πρεσβυτέρου.   Νέος δ' ὢν καὶ φιλομαθὴς
[8, 22]   δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν. Τούς τε  πρεσβυτέρους   τιμᾶν, τὸ προηγούμενον τῷ χρόνῳ
[8, 32]   οὐ μόνον ἀνθρώποις ἀλλὰ καὶ  προβάτοις   καὶ τοῖς ἄλλοις κτήνεσιν· εἴς
[8, 45]   Φησὶ γὰρ οὗτος, Ἐγὼν ἦν  πρόβροτος·   ὃς δ' ὅτε οὐκ ἦν,
[8, 50]   λόγου ἕως Ἐπικούρου καθὰ καὶ  προειρήκαμεν.   Περὶ μὲν οὖν Θεανοῦς καὶ
[8, 9]   δὲ τοῖς τρισὶ συγγράμμασι τοῖς  προειρημένοις   φέρεται Πυθαγόρου τάδε καθολικῶς. Οὐκ
[8, 39]   Ταραντῖνος καὶ Λῦσις  προειρημένος.   ~Φησὶ δὲ Δικαίαρχος τὸν Πυθαγόραν
[8, 21]   ~Ὁ δ' αὐτός φησιν, ὡς  προείρηται,   καὶ τὰ δόγματα λαβεῖν αὐτὸν
[8, 2]   Ἡρόδοτος. Οὗτος ἤκουσε μέν, καθὰ  προείρηται,   Φερεκύδου τοῦ Συρίου· μετὰ δὲ
[8, 40]   Τάραντι κατακαυθῆναι, θέλοντας ἀντιπολιτεύεσθαι τοῖς  προεστῶσι.   ~Καὶ ἄλλο τι περὶ Πυθαγόρου
[8, 22]   Τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν, τὸ  προηγούμενον   τῷ χρόνῳ τιμιώτερον ἡγουμένους· ὡς
[8, 28]   ἰχῶρα καὶ ὑγρὸν καὶ αἷμα  προΐεσθαι,   ἐξ ὧν σάρκας τε καὶ
[8, 27]   μετέχειν ἄνθρωπον θερμοῦ· διὸ καὶ  προνοεῖσθαι   τὸν θεὸν ἡμῶν. Εἱμαρμένην τε
[8, 17]   δᾳδίῳ εἰς θᾶκον μὴ ὀμόργνυσθαι,  πρὸς   ἥλιον τετραμμένον. Μὴ ὀμίχειν, ἐκτὸς
[8, 27]   ὑφ' ἡλίου. Καὶ ἀνθρώπων εἶναι  πρὸς   θεοὺς συγγένειαν, κατὰ τὸ μετέχειν
[8, 42]   φησι Λύσις ἐν ἐπιστολῇ τῇ  πρὸς   Ἵππασον, περὶ Πυθαγόρου λέγων οὕτως·
[8, 21]   τὴν μὲν Ἡσιόδου ψυχὴν ἰδεῖν  πρὸς   κίονι χαλκῷ δεδεμένην καὶ τρίζουσαν,
[8, 24]   ~μαντικὴν πᾶσαν τιμᾶν, ᾠδαῖς χρῆσθαι  πρὸς   λύραν ὕμνῳ τε θεῶν καὶ
[8, 15]   οἱ ἄλλοι Πυθαγόρειοι μὴ εἶναι  πρὸς   πάντας πάντα ῥητά, ὥς φησιν
[8, 10]   γέρων εἴκοσι. Αἱ δὲ ἡλικίαι  πρὸς   τὰς ὥρας ὧδε σύμμετροι· παῖς
[8, 18]   ἡδονῶν ἐπάγεσθαι. Καὶ τὰ ἄλλα  πρὸς   ταῦτα λοιπόν ἐστιν ἐκλαμβάνειν, ἵνα
[8, 35]   ὃς συνάγει αὐτούς· οἱ δέ,  πρὸς   τὴν ἐν ᾅδου κρίσιν· οἱ
[8, 39]   δὴ Πυθαγόραν καταληφθῆναι διεξιόντα· καὶ  πρός   τινι χωρίῳ γενόμενος πλήρει κυάμων,
[8, 43]   τοῦ ἀλλοτρίου οὐδέποτε. Τῇ δὲ  πρὸς   τὸν ἴδιον ἄνδρα μελλούσῃ πορεύεσθαι
[8, 29]   τοῖς ὄμμασιν ἀτμός, διειστήκει ἂν  πρὸς   τὸν ὅμοιον ἀέρα· νῦν δὲ
[8, 15]   τινες ἀξιωθεῖεν αὐτὸν θεάσασθαι, ἔγραφον  πρὸς   τοὺς οἰκείους ὡς μεγάλου τινὸς
[8, 40]   ἀναιρεθῆναι· τούς τε λοιπούς, ὄντας  πρὸς   τοὺς πέντε καὶ τριάκοντα, ἐν
[8, 39]   τῶν ἑταίρων αὐτοῦ διαφθαρῆναι, ὄντας  πρὸς   τοὺς τετταράκοντα· διαφυγεῖν δ' ὀλίγους,
[8, 3]   ἐδοξάσθη σὺν τοῖς μαθηταῖς, οἳ  πρὸς   τοὺς τριακοσίους ὄντες ᾠκονόμουν ἄριστα
[8, 39]   κρεῖττον λαλῆσαι· καὶ ὧδε  πρὸς   τῶν διωκόντων ἀποσφαγῆναι. Οὕτω δὴ
[8, 35]   τῶν ἁλῶν, ὅτι δεῖ παρατίθεσθαι  πρὸς   ὑπόμνησιν τοῦ δικαίου· οἱ γὰρ
[8, 11]   Νέσσος ποταμὸς διαβαίνοντα αὐτὸν  προσαγορεύσαι   πολὺς ἦν φάσκων. Τίμαιός
[8, 47]   τῶν παίδων καὶ χλευασθέντα αὐτίκα  προσβῆναι   τοὺς ἄνδρας καὶ νικῆσαι. ~Δηλοῦν
[8, 32]   τ' ἀνθρώπους ὅταν ἀγαθὴ ψυχὴ  προσγένηται,   μηδέποτε δ' ἠρεμεῖν μηδὲ τὸν
[8, 14]   παραγεγενῆσθαι ἐς ἀνθρώπους. Τοιγὰρ καὶ  προσεκαρτέρουν   αὐτῷ καὶ τῶν λόγων ἕνεκα
[8, 14]   αὐτῷ καὶ τῶν λόγων ἕνεκα  προσῄεσαν   καὶ Λευκανοὶ καὶ Πευκέτιοι Μεσσάπιοί
[8, 16]   συμβόλων αὐτοῦ κεκοινωνηκότα, εὐθύς τε  προσηταιρίζετο   καὶ φίλον κατεσκεύαζεν. ~Ἦν δ'
[8, 5]   καὶ πάντα πάλιν μνημονεύειν, πῶς  πρόσθεν   Αἰθαλίδης, εἶτ' Εὔφορβος, εἶτα Ἑρμότιμος,
[8, 22]   μόνον δὲ τὸν ἀναίμακτον βωμὸν  προσκυνεῖν.   Μηδ' ὀμνύναι θεούς· ἀσκεῖν γὰρ
[8, 13]   ὀξύτητα περιγίνεσθαι. Ἀμέλει καὶ βωμὸν  προσκυνῆσαι   μόνον ἐν Δήλῳ τὸν Ἀπόλλωνος
[8, 36]   αὐτὸν γεγενῆσθαι Ξενοφάνης ἐν ἐλεγείᾳ  προσμαρτυρεῖ,   ἧς ἀρχή, Νῦν αὖτ' ἄλλον
[8, 40]   Πυθαγόραν μετὰ τῶν συνήθων καὶ  προστῆναι   τῶν Ἀκραγαντίνων· τροπῆς δὲ γενομένης
[8, 22]   οὐκ ἐτελέσθη; σφάγιά τε θεοῖς  προσφέρειν   κωλύειν, μόνον δὲ τὸν ἀναίμακτον
[8, 28]   ἑαυτῇ ἀτμὸν θερμόν· ταύτην δὲ  προσφερομένην   τῇ μήτρᾳ ἀπὸ μὲν τοῦ
[8, 13]   αὐτοῖς εἶναι τὰς τροφὰς ἄπυρα  προσφερομένοις   καὶ λιτὸν ὕδωρ πίνουσιν· ἐντεῦθεν
[8, 13]   Καὶ τόδε μὲν ἦν τὸ  πρόσχημα·   τὸ δ' ἀληθὲς τῶν ἐμψύχων
[8, 5]   μόνον δὲ διαμένειν τὸ ἐλεφάντινον  πρόσωπον.   Ἐπειδὴ δ' Ἑρμότιμος ἀπέθανε, γενέσθαι
[8, 12]   ἐν τρίτῳ τῶν Ἀπομνημονευμάτων, τῶν  πρότερον   ἰσχάσι ξηραῖς καὶ τυροῖς ὑγροῖς,
[8, 23]   φθορᾶς. ~Καὶ θεοὺς μὲν δαιμόνων  προτιμᾶν,   ἥρωας δ' ἀνθρώπων, ἀνθρώπων δὲ
[8, 3]   τῷ Περὶ τῶν ἐν ἀρετῇ  πρωτευσάντων,   καὶ παρὰ Χαλδαίοις ἐγένετο καὶ
[8, 12]   πρῶτος κρέασιν ἀσκῆσαι ἀθλητάς, καὶ  πρῶτόν   γ' Εὐρυμένην, καθά φησι Φαβωρῖνος
[8, 47]   ἀνδριαντοποιὸν Ῥηγῖνον γεγονέναι φασὶ Πυθαγόραν,  πρῶτον   δοκοῦντα ῥυθμοῦ καὶ συμμετρίας ἐστοχάσθαι·
[8, 14]   ἄλλοτ' ἄλλοις ἐνδεῖσθαι ζῴοις· καὶ  πρῶτον   εἰς τοὺς Ἕλληνας μέτρα καὶ
[8, 47]   ἱστορίας παρατίθεται, τοῦτον εἶναι τὸν  πρῶτον   ἐντέχνως πυκτεύσαντα ἐπὶ τῆς ὀγδόης
[8, 11]   γεωμετρίαν ἐπὶ πέρας ἀγαγεῖν, Μοίριδος  πρῶτον   εὑρόντος τὰς ἀρχὰς τῶν στοιχείων
[8, 50]   λεκτέον δὲ νῦν περὶ Ἐμπεδοκλέους  πρῶτον·   κατὰ γάρ τινας Πυθαγόρου διήκουσεν.
[8, 48]   Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸν οὐρανὸν  πρῶτον   ὀνομάσαι κόσμον καὶ τὴν γῆν
[8, 29]   αἴσθησιν. ~Μορφοῦσθαι δὲ τὸ μὲν  πρῶτον   παγὲν ἐν ἡμέραις τεσσαράκοντα, κατὰ
[8, 14]   καθά φησιν Ἀριστόξενος μουσικός·  πρῶτόν   τε Ἕσπερον καὶ Φωσφόρον τὸν
[8, 14]   φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Δηλίων πολιτείᾳ.  ~Πρῶτόν   τέ φασι τοῦτον ἀποφῆναι τὴν
[8, 12]   ἤγαγε βουθυσίην. Λέγεται δὲ καὶ  πρῶτος   κρέασιν ἀσκῆσαι ἀθλητάς, καὶ πρῶτόν
[8, 10]   δὲ νεηνίης ἀνήρ. Εἶπέ τε  πρῶτος,   ὥς φησι Τίμαιος, κοινὰ τὰ
[8, 44]   τίς γὰρ ὃς ἐμψύχων ἥψατο,  Πυθαγόρα;   ἀλλ' ὅταν ἑψηθῇ τι καὶ
[8, 42]   Ἕρμιππος. ~Ἦν δὲ τῷ  Πυθαγόρᾳ   καὶ γυνή, Θεανὼ ὄνομα, Βροντίνου
[8, 6]   λόγου τοῦδε. Γέγραπται δὲ τῷ  Πυθαγόρᾳ   συγγράμματα τρία, Παιδευτικόν, Πολιτικόν, Φυσικόν·
[8, 8]   τοῦ Κροτωνιά του γραφέντας ἀνατεθῆναι  Πυθαγόρᾳ.   Φησὶ δὲ καὶ Ἀριστόξενος τὰ
[8, 46]   Εὐρύτου τῶν Ταραντίνων. Γεγόνασι δὲ  Πυθαγόραι   τέτταρες περὶ τοὺς αὐτοὺς χρόνους,
[8, 13]   Παντοδαπῆς ἱστορίας φησίν. ~Οἱ δὲ  Πυθαγόραν   ἀλείπτην τινὰ τοῦτον σιτίσαι τὸν
[8, 40]   προειρημένος. ~Φησὶ δὲ Δικαίαρχος τὸν  Πυθαγόραν   ἀποθανεῖν καταφυγόντα εἰς τὸ ἐν
[8, 21]   Κυρηναῖος ἐν τῷ Περὶ φυσιολόγων  Πυθαγόραν   αὐτὸν ὀνομασθῆναι ὅτι τὴν ἀλήθειαν
[8, 41]   ᾤμωζον καὶ ἐπίστευον εἶναι τὸν  Πυθαγόραν   θεῖόν τινα, ὥστε καὶ τὰς
[8, 5]   Ἐπειδὴ δὲ Πύρρος ἀπέθανε, γενέσθαι  Πυθαγόραν   καὶ πάντων τῶν εἰρημένων μεμνῆσθαι.
[8, 39]   τυραννίδος ἐπίθεσιν εὐλαβουμένους. Τὸν δὴ  Πυθαγόραν   καταληφθῆναι διεξιόντα· καὶ πρός τινι
[8, 1]   τὸν Μάρμακον, ὅθεν Σάμιον τὸν  Πυθαγόραν   λέγεσθαι· ~συστῆναι δ' εἰς Λέσβον
[8, 40]   Ἀκραγαντίνων καὶ Συρακουσίων, ἐξελθεῖν τὸν  Πυθαγόραν   μετὰ τῶν συνήθων καὶ προστῆναι
[8, 41]   ποιῆσαι τὴν μητέρα. Τὸν δὲ  Πυθαγόραν   μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν ἰσχνὸν καὶ
[8, 6]   εἰρημένων μεμνῆσθαι. ~Ἔνιοι μὲν οὖν  Πυθαγόραν   μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασιν
[8, 10]   τῶν λόγων κατακούοντες καὶ οὐδέπω  Πυθαγόραν   ὁρῶντες εἰς δοκιμασθεῖεν· τοὐντεῦθεν
[8, 8]   τῶν ἠθικῶν δογμάτων λαβεῖν τὸν  Πυθαγόραν   παρὰ Θεμιστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς.
[8, 12]   Ἀλεξάνδρου. ~Μάλιστα δὲ σχολάσαι τὸν  Πυθαγόραν   περὶ τὸ ἀριθμητικὸν εἶδος αὐτῆς·
[8, 47]   ἄλλον ἀνδριαντοποιὸν Ῥηγῖνον γεγονέναι φασὶ  Πυθαγόραν,   πρῶτον δοκοῦντα ῥυθμοῦ καὶ συμμετρίας
[8, 45]   Τὰς φρένας ἢν ἐθέλῃς τὰς  Πυθαγόραο   νοῆσαι, ἀσπίδος Εὐφόρβου βλέψον ἐς
[8, 0]    ~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ.   ~Ἐπειδὴ δὲ τὴν Ἰωνικὴν φιλοσοφίαν
[8, 1]   τῆς Ἰταλικῆς διαλάβωμεν, ἧς ἦρξε  Πυθαγόρας   Μνησάρχου δακτυλιογλύφου ὥς φησιν Ἕρμιππος,
[8, 42]   καὶ δαμοσίᾳ φιλοσοφέν, ὅπερ ἀπαξίωσε  Πυθαγόρας   ὅς γέ τοι Δαμοῖ τᾷ
[8, 6]   δ' εἶπεν, ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος  Πυθαγόρας   τοῦ Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε·
[8, 39]   τῶν νεωτέρων. ~Ἐτελεύτα δ'  Πυθαγόρας   τοῦτον τὸν τρόπον. Συνεδρεύοντος μετὰ
[8, 44]   γυνὴ κέκλημαι. ~Ὁ δ' οὖν  Πυθαγόρας,   ὡς μὲν Ἡρακλείδης φησὶν
[8, 15]   ἔλεγόν τε καὶ οἱ ἄλλοι  Πυθαγόρειοι   μὴ εἶναι πρὸς πάντας πάντα
[8, 15]   Φιλολάου οὐκ ἦν τι γνῶναι  Πυθαγόρειον   δόγμα· οὗτος δὲ μόνος ἐξήνεγκε
[8, 46]   δέκα· τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν  Πυθαγορείων,   οὓς καὶ Ἀριστόξενος εἶδε, Ξενόφιλός
[8, 34]   Ἀριστοτέλης ἐν τῷ Περὶ τῶν  Πυθαγορείων   παραγγέλλειν αὐτὸν ἀπέχεσθαι τῶν κυάμων
[8, 49]   λῷστε, εἰ μηδὲν ἀμείνων ἦς  Πυθαγόρεω   γενεήν τε καὶ κλέος, μεταναστὰς
[8, 43]   Ἐμπεδοκλέα, Τήλαυγες, κλυτὲ κοῦρε Θεανοῦς  Πυθαγόρεώ   τε. Σύγγραμμα δὲ φέρεται τοῦ
[8, 36]   ὅμως οὐ παρέλιπεν, εἰπὼν οὕτως·  Πυθαγόρην   τε γόητας ἀποκλίνοντ' ἐπὶ δόξας
[8, 48]   καὶ τοὐπίγραμμα ὅπερ ἐποίησε Θεαίτητος·  Πυθαγόρην   τινά, Πυθαγόρην, ξεῖνε, κομήτην,
[8, 48]   ὅπερ ἐποίησε Θεαίτητος· Πυθαγόρην τινά,  Πυθαγόρην,   ξεῖνε, κομήτην, ᾀδόμενον πύκτην
[8, 49]   δὲ φιλόσοφος καὶ ὧδε ἐπέστειλε·  Πυθαγόρης   Ἀναξιμένει Καὶ σύ, λῷστε,
[8, 48]   ᾀδόμενον πύκτην εἰ κατέχεις Σάμιον,  Πυθαγόρης   ἐγώ εἰμι· τὰ δ' ἔργα
[8, 6]   φυσικὸς μονονουχὶ κέκραγε καί φησι·  Πυθαγόρης   Μνησάρχου ἱστορίην ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα
[8, 49]   ἐς Ὀλύμπια παισὶν ἄνηβος ἤλυθε  Πυθαγόρης   Κράτεω Σάμιος. δὲ
[8, 45]   ἄλλο, ὡς ἐτελεύτα· Αἴ, αἴ,  Πυθαγόρης   τί τόσον κυάμους ἐσεβάσθη; καὶ
[8, 12]   ἔστιν ἐπίγραμμα οὕτως ἔχον· Ἤνυκε  Πυθαγόρης   τὸ περικλεές· εὕρατο γράμμα κλεινὸς
[8, 44]   ἔχον ἐσθίομεν. Ἄλλο· Ἦν ἄρα  Πυθαγόρης   τοῖος σοφός, ὥστε μὲν αὐτὸς
[8, 37]   δ' αὐτὸν Κρατῖνος μὲν ἐν  Πυθαγοριζούσῃ·   ἀλλὰ καὶ ἐν Ταραντίνοις φησὶν
[8, 41]   τι τῶν αὐτοῦ· ἃς καὶ  Πυθαγορικὰς   κληθῆναι. Καὶ ταῦτα μὲν
[8, 24]   διαδοχαῖς καὶ ταῦτα εὑρηκέναι ἐν  Πυθαγορικοῖς   ὑπομνήμασιν. ~Ἀρχὴν μὲν τῶν ἁπάντων
[8, 36]   φησιν Ἀλέξανδρος ἐν τοῖς  Πυθαγορικοῖς   ὑπομνήμασιν εὑρηκέναι, καὶ τὰ ἐκείνων
[8, 16]   νόμων· ~ἔνθα καὶ Ξενόφιλον τὸν  Πυθαγορικόν,   ἐρωτηθέντα πῶς ἂν μάλιστα τὸν
[8, 7]   Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου  Πυθαγορικοῦ,   φυγόντος εἰς Θήβας καὶ Ἐπαμεινώνδα
[8, 50]   διεληλύθαμεν, ῥητέον περὶ τῶν ἐλλογίμων  Πυθαγορικῶν·   μεθ' οὓς περὶ τῶν σποράδην
[8, 38]   ἑκάστους, διαφέρειν δὲ πάμπολυ τοὺς  Πυθαγοριστὰς   τῶν νεκρῶν· μόνοισι γὰρ τούτοισι
[8, 38]   ἔμψυχον οὐδὲν ἐσθίοντες παντελῶς. ~Ἀριστοφῶν  Πυθαγοριστῇ·   Ἔφη καταβὰς εἰς τὴν δίαιταν
[8, 37]   νουβυστικῶς. Μνησίμαχος δ' Ἀλκμαίων· Ὡς  Πυθαγοριστὶ   θύομεν τῷ Λοξίᾳ, ἔμψυχον οὐδὲν
[8, 50]   ἀλλήλους Ἰταλιῶται. Ἐπειδὴ δὲ περὶ  Πυθαγόρου   διεληλύθαμεν, ῥητέον περὶ τῶν ἐλλογίμων
[8, 50]   Ἐμπεδοκλέους πρῶτον· κατὰ γάρ τινας  Πυθαγόρου   διήκουσεν.
[8, 42]   μὲν εἶναι Βροντίνου, μαθήτριαν δὲ  Πυθαγόρου.   Ἦν αὐτῷ καὶ θυγάτηρ Δαμώ,
[8, 10]   φησιν Ἕρμιππος ἐν δευτέρῳ Περὶ  Πυθαγόρου.   ~Καὶ γὰρ καὶ σεμνοπρεπέστατος λέγεται
[8, 36]   Ἀριστοτέλης. Τὴν δὲ σεμνοπρέπειαν τοῦ  Πυθαγόρου   καὶ Τίμων ἐν τοῖς Σίλλοις
[8, 49]   Σωκράτει. Ἐπὶ δὲ τοῦ ἀθλητοῦ  Πυθαγόρου   καὶ τοῦτ' ἐλέγετο τὸ ἐπίγραμμα·
[8, 42]   ἐπιστολῇ τῇ πρὸς Ἵππασον, περὶ  Πυθαγόρου   λέγων οὕτως· Λέγοντι δὲ πολλοὶ
[8, 7]   Φυσικόν· ~τὸ δὲ φερόμενον ὡς  Πυθαγόρου   Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ,
[8, 7]   φησὶν εἶναι, γεγραμμένον ἐπὶ διαβολῇ  Πυθαγόρου,   ~πολλοὺς δὲ καὶ ὑπὸ Ἄστωνος
[8, 9]   τρισὶ συγγράμμασι τοῖς προειρημένοις φέρεται  Πυθαγόρου   τάδε καθολικῶς. Οὐκ ἐᾷ εὔχεσθαι
[8, 41]   προεστῶσι. ~Καὶ ἄλλο τι περὶ  Πυθαγόρου   φησὶν Ἕρμιππος. Λέγει γὰρ
[8, 21]   ἀλήθειαν ἠγόρευεν οὐχ ἧττον τοῦ  Πυθίου.   ~Λέγεται παρεγγυᾶν αὐτὸν ἑκάστοτε τοῖς
[8, 16]   τ' ἄλλα καὶ εἴ τινα  πύθοιτο   τῶν συμβόλων αὐτοῦ κεκοινωνηκότα, εὐθύς
[8, 47]   τοῦτον εἶναι τὸν πρῶτον ἐντέχνως  πυκτεύσαντα   ἐπὶ τῆς ὀγδόης καὶ τετταρακοστῆς
[8, 49]   τοῦτ' ἐλέγετο τὸ ἐπίγραμμα· Οὗτος  πυκτεύσων   ἐς Ὀλύμπια παισὶν ἄνηβος ἤλυθε
[8, 48]   Πυθαγόρην, ξεῖνε, κομήτην, ᾀδόμενον  πύκτην   εἰ κατέχεις Σάμιον, Πυθαγόρης ἐγώ
[8, 31]   διὰ τοῦτο πομπαῖον λέγεσθαι καὶ  πυλαῖον   καὶ χθόνιον, ἐπειδήπερ οὗτος καὶ
[8, 34]   εἰσὶν ὅμοιοι ὅτι Ἅιδου  πύλαις.   Ἀγόνατον γὰρ μόνον· ὅτι
[8, 29]   δὲ ἔστιν ἐν οἷς ἡλίου  πύλας   καλεῖ τοὺς ὀφθαλμούς. Τὰ δ'
[8, 18]   ~Ἤθελε δ' αὐτῷ τὸ μὲν  πῦρ   μαχαίρᾳ μὴ σκαλεύειν δυναστῶν ὀργὴν
[8, 17]   δ' αὐτῷ τὰ σύμβολα τάδε·  πῦρ   μαχαίρᾳ μὴ σκαλεύειν, ζυγὸν μὴ
[8, 25]   καὶ τὰ στοιχεῖα εἶναι τέτταρα,  πῦρ,   ὕδωρ, γῆν, ἀέρα· μεταβάλλειν δὲ
[8, 12]   καὶ τυροῖς ὑγροῖς, ἀλλὰ καὶ  πυροῖς   σωμασκούντων αὐτούς, καθάπερ αὐτὸς
[8, 13]   μόνα τίθεσθαι ἐπ' αὐτοῦ ἄνευ  πυρός,   ἱερεῖον δὲ μηδέν, ὥς φησιν
[8, 13]   ὄπισθεν τοῦ Κερατίνου, διὰ τὸ  πυροὺς   καὶ κριθὰς καὶ πόπανα μόνα
[8, 5]   Ἐπειδὴ δ' Ἑρμότιμος ἀπέθανε, γενέσθαι  Πύρρον   τὸν Δήλιον ἁλιέα· καὶ πάντα
[8, 5]   εἶτα Πύρρος γένοιτο. Ἐπειδὴ δὲ  Πύρρος   ἀπέθανε, γενέσθαι Πυθαγόραν καὶ πάντων
[8, 5]   εἶτ' Εὔφορβος, εἶτα Ἑρμότιμος, εἶτα  Πύρρος   γένοιτο. Ἐπειδὴ δὲ Πύρρος ἀπέθανε,
[8, 16]   καὶ Ξενόφιλον τὸν Πυθαγορικόν, ἐρωτηθέντα  πῶς   ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν παιδεύσειεν,
[8, 5]   ἁλιέα· καὶ πάντα πάλιν μνημονεύειν,  πῶς   πρόσθεν Αἰθαλίδης, εἶτ' Εὔφορβος, εἶτα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/06/2009