Livre, par. |
[8, 29] |
~Μορφοῦσθαι
δὲ
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
παγὲν |
ἐν
ἡμέραις
τεσσαράκοντα,
κατὰ
δὲ |
[8, 16] |
πῶς
ἂν
μάλιστα
τὸν
υἱὸν
|
παιδεύσειεν, |
εἰπεῖν,
εἰ
πόλεως
εὐνομουμένης
γενηθείη. |
[8, 6] |
δὲ
τῷ
Πυθαγόρᾳ
συγγράμματα
τρία,
|
Παιδευτικόν, |
Πολιτικόν,
Φυσικόν·
~τὸ
δὲ
φερόμενον |
[8, 15] |
ὥς
φησιν
Ἀριστόξενος
ἐν
δεκάτῳ
|
Παιδευτικῶν |
νόμων·
~ἔνθα
καὶ
Ξενόφιλον
τὸν |
[8, 47] |
φοροῦντα·
ἐκκριθῆναί
τ'
ἐκ
τῶν
|
παίδων |
καὶ
χλευασθέντα
αὐτίκα
προσβῆναι
τοὺς |
[8, 10] |
πρὸς
τὰς
ὥρας
ὧδε
σύμμετροι·
|
παῖς |
ἔαρ,
νεηνίσκος
θέρος,
νεηνίης
φθινόπωρον, |
[8, 10] |
τὸν
τοῦ
ἀνθρώπου
βίον
οὕτως·
|
Παῖς |
εἴκοσι
ἔτεα,
νεηνίσκος
εἴκοσι,
νεηνίης |
[8, 49] |
ἐπίγραμμα·
Οὗτος
πυκτεύσων
ἐς
Ὀλύμπια
|
παισὶν |
ἄνηβος
ἤλυθε
Πυθαγόρης
ὁ
Κράτεω |
[8, 35] |
καταγνύειν,
ὅτι
ἐπὶ
ἕνα
οἱ
|
πάλαι |
τῶν
φίλων
ἐφοίτων,
καθάπερ
ἔτι |
[8, 43] |
τὴν
αἰσχύνην
ἀποτίθεσθαι,
ἀνισταμένην
τε
|
πάλιν |
ἅμ'
αὐτοῖσιν
ἀναλαμβάνειν.
Ἐρωτηθεῖσα,
Ποῖα; |
[8, 5] |
τὸν
Δήλιον
ἁλιέα·
καὶ
πάντα
|
πάλιν |
μνημονεύειν,
πῶς
πρόσθεν
Αἰθαλίδης,
εἶτ' |
[8, 38] |
κάτω
ἰδεῖν
ἑκάστους,
διαφέρειν
δὲ
|
πάμπολυ |
τοὺς
Πυθαγοριστὰς
τῶν
νεκρῶν·
μόνοισι |
[8, 35] |
τοῦ
δικαίου·
οἱ
γὰρ
ἅλες
|
πᾶν |
σώζουσιν
ὅ
τι
ἂν
παραλάβωσι |
[8, 35] |
δ'
ἐπιπέδων
κύκλον.
Γῆρας
καὶ
|
πᾶν |
τὸ
μειούμενον
ὅμοιον·
καὶ
αὔξην |
[8, 40] |
Δήλῳ
ἐπανελθεῖν
εἰς
Ἰταλίαν
καὶ
|
πανδαισίαν |
εὑρόντα
Κύλωνος
τοῦ
Κροτωνιάτου
εἰς |
[8, 8] |
εἰπεῖν.
Καὶ
τὸν
βίον
ἐοικέναι
|
πανηγύρει· |
ὡς
οὖν
εἰς
ταύτην
οἱ |
[8, 28] |
ζωοποιεῖν
πάντα.
~Καὶ
ζῆν
μὲν
|
πάνθ' |
ὅσα
μετέχει
τοῦ
θερμοῦ·
διὸ |
[8, 28] |
εἶναι·
ψυχὴν
μέντοι
μὴ
ἔχειν
|
πάντα. |
Εἶναι
δὲ
τὴν
ψυχὴν
ἀπόσπασμα |
[8, 26] |
νοσερὸν
καὶ
τὰ
ἐν
αὐτῷ
|
πάντα |
θνητά·
τὸν
δὲ
ἀνωτάτω
ἀεικίνητόν |
[8, 27] |
δύεσθαι
καὶ
διὰ
τοῦτο
ζωοποιεῖν
|
πάντα. |
~Καὶ
ζῆν
μὲν
πάνθ'
ὅσα |
[8, 20] |
ἄρνασιν.
Ὅ
γε
μὴν
Ἀριστόξενος
|
πάντα |
μὲν
τὰ
ἄλλα
συγχωρεῖν
αὐτὸν |
[8, 5] |
Πύρρον
τὸν
Δήλιον
ἁλιέα·
καὶ
|
πάντα |
πάλιν
μνημονεύειν,
πῶς
πρόσθεν
Αἰθαλίδης, |
[8, 50] |
κάλλιον.
Καὶ
ἐγὼ
δὲ
οὐ
|
πάντα |
περὶ
τοὺς
ἐμεωυτοῦ
μύθους,
ἀλλὰ |
[8, 15] |
Πυθαγόρειοι
μὴ
εἶναι
πρὸς
πάντας
|
πάντα |
ῥητά,
ὥς
φησιν
Ἀριστόξενος
ἐν |
[8, 26] |
καὶ
καθαρὸν
καὶ
ὑγιᾶ
καὶ
|
πάντα |
τὰ
ἐν
αὐτῷ
ἀθάνατα
καὶ |
[8, 32] |
δεσμοῖς
ὑπ'
Ἐρινύων.
~Εἶναί
τε
|
πάντα |
τὸν
ἀέρα
ψυχῶν
ἔμπλεων·
καὶ |
[8, 7] |
ἀλλὰ
σέβεσθε
μεθ'
ἡσυχίας
τάδε
|
πάντα· |
τρίτον
Περὶ
ψυχῆς,
τέταρτον
Περὶ |
[8, 15] |
ἄλλοι
Πυθαγόρειοι
μὴ
εἶναι
πρὸς
|
πάντας |
πάντα
ῥητά,
ὥς
φησιν
Ἀριστόξενος |
[8, 29] |
βρέφος·
ἔχειν
δ'
ἐν
αὑτῷ
|
πάντας |
τοὺς
λόγους
τῆς
ζωῆς,
ὧν |
[8, 37] |
τῷ
Λοξίᾳ,
ἔμψυχον
οὐδὲν
ἐσθίοντες
|
παντελῶς. |
~Ἀριστοφῶν
Πυθαγοριστῇ·
Ἔφη
καταβὰς
εἰς |
[8, 15] |
μουσεῖον,
ὥς
φησι
Φαβωρῖνος
ἐν
|
Παντοδαπαῖς |
ἱστορίαις·
ἔλεγόν
τε
καὶ
οἱ |
[8, 47] |
καὶ
Φαβωρῖνος
ἐν
τῇ
ὀγδόῃ
|
Παντοδαπῆς |
ἱστορίας
παρατίθεται,
τοῦτον
εἶναι
τὸν |
[8, 12] |
ὁ
αὐτὸς
Φαβωρῖνος
ἐν
ὀγδόῃ
|
Παντοδαπῆς |
ἱστορίας
φησίν.
~Οἱ
δὲ
Πυθαγόραν |
[8, 14] |
ὥστ'
ἔλεγον
τοὺς
γνωρίμους
αὐτοῦ
|
παντοίας |
θεοῦ
φωνάς,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς |
[8, 19] |
ἐστιν
ἐκλαμβάνειν,
ἵνα
μὴ
παρέλκωμεν.
|
~Παντὸς |
δὲ
μᾶλλον
ἀπηγόρευε
μήτ'
ἐρυθῖνον |
[8, 33] |
κήδους
καὶ
λεχοῦς
καὶ
μιάσματος
|
παντὸς |
καὶ
ἀπέχεσθαι
βρωτῶν
θνησειδίων
τε |
[8, 4] |
Ἐν
μὲν
οὖν
τῇ
ζωῇ
|
πάντων |
διαμνημονεῦσαι,
ἐπεὶ
δὲ
ἀποθάνοι
τηρῆσαι |
[8, 6] |
Μνησάρχου
ἱστορίην
ἤσκησεν
ἀνθρώπων
μάλιστα
|
πάντων |
καὶ
ἐκλεξάμενος
ταύτας
τὰς
συγγραφὰς |
[8, 5] |
Πύρρος
ἀπέθανε,
γενέσθαι
Πυθαγόραν
καὶ
|
πάντων |
τῶν
εἰρημένων
μεμνῆσθαι.
~Ἔνιοι
μὲν |
[8, 4] |
Αἰθαλίδης
ποτὲ
γεγόνοι
καὶ
ὅτι
|
παρ' |
Ἑρμοῦ
τὸ
δῶρον
λάβοι
καὶ |
[8, 8] |
ἠθικῶν
δογμάτων
λαβεῖν
τὸν
Πυθαγόραν
|
παρὰ |
Θεμιστοκλείας
τῆς
ἐν
Δελφοῖς.
Ἴων |
[8, 21] |
καὶ
τὰ
δόγματα
λαβεῖν
αὐτὸν
|
παρὰ |
τῆς
ἐν
Δελφοῖς
Θεμιστοκλείας.
Φησὶ |
[8, 3] |
τῶν
ἐν
ἀρετῇ
πρωτευσάντων,
καὶ
|
παρὰ |
Χαλδαίοις
ἐγένετο
καὶ
Μάγοις.
Εἶτ' |
[8, 9] |
πλησμονὴν
πᾶσαν
ἀποδοκιμάζει,
λέγων
μὴ
|
παραβαίνειν |
μήτε
τῶν
ποτῶν
μήτε
τῶν |
[8, 34] |
ἐν
τῷ
Περὶ
τῶν
Πυθαγορείων
|
παραγγέλλειν |
αὐτὸν
ἀπέχεσθαι
τῶν
κυάμων
ἤτοι |
[8, 14] |
καὶ
διηκοσίων
ἐτέων
ἐξ
ἀΐδεω
|
παραγεγενῆσθαι |
ἐς
ἀνθρώπους.
Τοιγὰρ
καὶ
προσεκαρτέρουν |
[8, 11] |
ἀφιγμένος.
Λόγος
δέ
ποτ'
αὐτοῦ
|
παραγυμνωθέντος |
τὸν
μηρὸν
ὀφθῆναι
χρυσοῦν·
καὶ |
[8, 42] |
μηδενὶ
τῶν
ἐκτὸς
τᾶς
οἰκίας
|
παραδιδόμεν. |
Ἁ
δὲ
δυναμένα
πολλῶν
χραμάτων |
[8, 41] |
ὥστε
καὶ
τὰς
γυναῖκας
αὐτῷ
|
παραδοῦναι, |
ὡς
καὶ
μαθησομένας
τι
τῶν |
[8, 39] |
τούτου,
ὑπό
τινος
τῶν
μὴ
|
παραδοχῆς |
ἀξιωθέντων
διὰ
φθόνον
ὑποπρησθῆναι
τὴν |
[8, 42] |
τοι
Δαμοῖ
τᾷ
ἑαυτοῦ
θυγατρὶ
|
παρακαταθέμενος |
τὰ
ὑπομνάματα
ἐπέσκαψε
μηδενὶ
τῶν |
[8, 33] |
κυάμων
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὧν
|
παρακελεύονται |
καὶ
οἱ
τὰς
τελετὰς
ἐν |
[8, 35] |
πᾶν
σώζουσιν
ὅ
τι
ἂν
|
παραλάβωσι |
καὶ
γεγόνασιν
ἐκ
τῶν
καθαρωτάτων |
[8, 24] |
καὶ
ἄλλως
κοσμιωτέρας
ἀπεργάζεσθαι
μὴ
|
παραληφθέντας |
τὰς
γαστέρας.
Καὶ
διὰ
τοῦτο |
[8, 35] |
Περὶ
τῶν
ἁλῶν,
ὅτι
δεῖ
|
παρατίθεσθαι |
πρὸς
ὑπόμνησιν
τοῦ
δικαίου·
οἱ |
[8, 47] |
ἐν
τῇ
ὀγδόῃ
Παντοδαπῆς
ἱστορίας
|
παρατίθεται, |
τοῦτον
εἶναι
τὸν
πρῶτον
ἐντέχνως |
[8, 43] |
φάναι,
Ἀπὸ
μὲν
τοῦ
ἰδίου
|
παραχρῆμα, |
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
ἀλλοτρίου
οὐδέποτε. |
[8, 22] |
εἰς
τὸν
οἶκον
εἰσιοῦσι,
Πῆ
|
παρέβην; |
τί
δ'
ἔρεξα;
τί
μοι |
[8, 22] |
οὐχ
ἧττον
τοῦ
Πυθίου.
~Λέγεται
|
παρεγγυᾶν |
αὐτὸν
ἑκάστοτε
τοῖς
μαθηταῖς
τάδε |
[8, 4] |
εἰς
ὅσα
φυτὰ
καὶ
ζῷα
|
παρεγένετο |
καὶ
ὅσα
ἡ
ψυχὴ
ἐν |
[8, 36] |
Σίλλοις
δάκνων
αὐτὸν
ὅμως
οὐ
|
παρέλιπεν, |
εἰπὼν
οὕτως·
Πυθαγόρην
τε
γόητας |
[8, 18] |
λοιπόν
ἐστιν
ἐκλαμβάνειν,
ἵνα
μὴ
|
παρέλκωμεν. |
~Παντὸς
δὲ
μᾶλλον
ἀπηγόρευε
μήτ' |
[8, 22] |
ἀσκεῖν
γὰρ
αὑτὸν
δεῖν
ἀξιόπιστον
|
παρέχειν. |
Τούς
τε
πρεσβυτέρους
τιμᾶν,
τὸ |
[8, 43] |
τὸν
ἴδιον
ἄνδρα
μελλούσῃ
πορεύεσθαι
|
παρῄνει |
ἅμα
τοῖς
ἐνδύμασι
καὶ
τὴν |
[8, 18] |
εἰς
ἀποδημίαν
βαδίζοντα
μὴ
ἐπιστρέφεσθαι
|
παρῄνει |
τοῖς
ἀπαλλαττομένοις
τοῦ
βίου
μὴ |
[8, 36] |
Καί
ποτέ
μιν
στυφελιζομένου
σκύλακος
|
παριόντα |
φασὶν
ἐποικτῖραι
καὶ
τόδε
φάσθαι |
[8, 37] |
τοῖς
ἀντιθέτοις,
τοῖς
πέρασι,
τοῖς
|
παρισώμασιν, |
τοῖς
ἀποπλάνοις,
τοῖς
μεγέθεσιν
νουβυστικῶς. |
[8, 48] |
γῆν
στρογγύλην·
ὡς
δὲ
Θεόφραστος,
|
Παρμενίδην· |
ὡς
δὲ
Ζήνων,
Ἡσίοδον.
~Τούτῳ |
[8, 14] |
τὸν
αὐτὸν
εἰπεῖν,
ὥς
φησι
|
Παρμενίδης. |
Οὕτω
δ'
ἐθαυμάσθη
ὥστ'
ἔλεγον |
[8, 46] |
οὗ
καὶ
τὸ
Αὐτὸς
ἔφα
|
παροιμιακὸν |
εἰς
τὸν
βίον
ἦλθεν.
~Οἱ |
[8, 9] |
ἑνὸς
βλάβην
καλεῖ
καὶ
πλησμονὴν
|
πᾶσαν |
ἀποδοκιμάζει,
λέγων
μὴ
παραβαίνειν
μήτε |
[8, 32] |
καθαρμοὺς
καὶ
ἀποτροπιασμοὺς
μαντικήν
τε
|
πᾶσαν |
καὶ
κληδόνας
καὶ
τὰ
ὅμοια. |
[8, 24] |
τι
λέγειν
μήτε
πράσσειν,
~μαντικὴν
|
πᾶσαν |
τιμᾶν,
ᾠδαῖς
χρῆσθαι
πρὸς
λύραν |
[8, 9] |
καὶ
ἦρος
κουφότερα,
βαρέα
δὲ
|
πᾶσαν |
ὥρην
καὶ
ἐς
ὑγιείην
οὐκ |
[8, 2] |
φιλομαθὴς
ἀπεδήμησε
τῆς
πατρίδος
καὶ
|
πάσας |
ἐμυήθη
τάς
θ'
Ἑλληνικὰς
καὶ |
[8, 20] |
οὔτε
μεθυσθείς.
Ἀπείχετο
καταγέλωτος
καὶ
|
πάσης |
ἀρεσκείας
οἷον
σκωμμάτων
καὶ
διηγημάτων |
[8, 7] |
Ἡλοθαλῆ
τὸν
Ἐπιχάρμου
τοῦ
Κῴου
|
πατέρα, |
ἕκτον
Κρότωνα,
καὶ
ἄλλους.
Τὸν |
[8, 43] |
αὐτοῖς,
ὃς
καὶ
διεδέξατο
τὸν
|
πατέρα |
καὶ
κατά
τινας
Ἐμπεδοκλέους
καθηγήσατο· |
[8, 39] |
εἰπὼν
ἁλῶναι
ἂν>
μᾶλλον
ἢ
|
πατῆσαι, |
ἀναιρεθῆναι
δὲ
κρεῖττον
ἢ
λαλῆσαι· |
[8, 45] |
κυάμων·
ἵνα
μὴ
τούτους
δὲ
|
πατήσῃ, |
ἐξ
Ἀκραγαντίνων
κάτθαν'
ἐνὶ
τριόδῳ. |
[8, 3] |
εἰς
Σάμον,
καὶ
εὑρὼν
τὴν
|
πατρίδα |
τυραννουμένην
ὑπὸ
Πολυκράτους,
ἀπῆρεν
εἰς |
[8, 50] |
αἰθερολογίη
μελεδωνόν
τε
εἶναι
τῇ
|
πατρίδι |
κάλλιον.
Καὶ
ἐγὼ
δὲ
οὐ |
[8, 2] |
ὢν
καὶ
φιλομαθὴς
ἀπεδήμησε
τῆς
|
πατρίδος |
καὶ
πάσας
ἐμυήθη
τάς
θ' |
[8, 49] |
νῦν
δὲ
κατερύκει
σε
ἡ
|
πατρόθεν |
εὔκλεια,
καὶ
ἐμέ
τε
ἂν |
[8, 42] |
πενίαν
δὲ>
καὶ
τὰς
τῶ
|
πατρὸς |
ἐπισκάψιας
ἐνόμιζε
χρυσῶ
τιμιωτέρας
ἦμεν, |
[8, 36] |
ἐποικτῖραι
καὶ
τόδε
φάσθαι
ἔπος·
|
Παῦσαι |
μηδὲ
ῥάπιζ'
ἐπεὶ
ἦ
φίλου |
[8, 27] |
αἰθέρος
τοῦ
τε
ψυχροῦ
καὶ
|
παχέος. |
Καλοῦσι
δὲ
τὸν
μὲν
ἀέρα |
[8, 27] |
δὲ
θάλασσαν
καὶ
τὸ
ὑγρὸν
|
παχὺν |
αἰθέρα.
Ταύτην
δὲ
τὴν
ἀκτῖνα |
[8, 32] |
ἐν
ἀνθρώποις
εἶναι
τὴν
ψυχὴν
|
πεῖσαι |
ἐπὶ
τὸ
ἀγαθὸν
ἢ
ἐπὶ |
[8, 31] |
τὰς
δ'
ἀκαθάρτους
μήτ'
ἐκείναις
|
πελάζειν |
μήτ'
ἀλλήλαις,
δεῖσθαι
δ'
ἐν |
[8, 20] |
οὐδένα.
Ἐκάλει
δὲ
τὸ
νουθετεῖν
|
πελαργᾶν. |
Μαντικῇ
τ'
ἐχρῆτο
τῇ
διὰ |
[8, 32] |
ἥρωας
ὀνομάζεσθαι·
καὶ
ὑπὸ
τούτων
|
πέμπεσθαι |
ἀνθρώποις
τούς
τ'
ὀνείρους
καὶ |
[8, 7] |
Περὶ
ψυχῆς,
τέταρτον
Περὶ
εὐσεβείας,
|
πέμπτον |
Ἡλοθαλῆ
τὸν
Ἐπιχάρμου
τοῦ
Κῴου |
[8, 42] |
ἀποδίδοσθαι
τὼς
λόγως
οὐκ
ἐβουλάθη·
|
πενίαν |
δὲ>
καὶ
τὰς
τῶ
πατρὸς |
[8, 10] |
τὰς
οὐσίας
εἰς
ἓν
ποιούμενοι.
|
Πενταετίαν |
θ'
ἡσύχαζον,
μόνον
τῶν
λόγων |
[8, 40] |
τε
λοιπούς,
ὄντας
πρὸς
τοὺς
|
πέντε |
καὶ
τριάκοντα,
ἐν
Τάραντι
κατακαυθῆναι, |
[8, 44] |
Καὶ
ἡμῶν
ἐστιν
εἰς
αὐτὸν
|
πεπαιγμένα |
οὕτως
ἔχοντα·
Οὐ
μόνος
ἀψύχοις |
[8, 10] |
τὸ
τοῦ
Διὸς
σκῆπτρον
ἐντεῦθεν
|
πεποιῆσθαι, |
ὥς
φησιν
Ἕρμιππος
ἐν
δευτέρῳ |
[8, 47] |
Ὁμήρου
συντεταγμένον·
καὶ
ἕτερον
Δωρικὰ
|
πεπραγματευμένον, |
ὡς
Διονύσιος
ἱστορεῖ.
Ἐρατοσθένης
δέ |
[8, 40] |
βίον
καταστρέψαι
ἀσιτίᾳ,
μὴ
βουλόμενον
|
περαιτέρω |
ζῆν.
Ἕρμιππος
δέ
φησι,
πολεμούντων |
[8, 11] |
καλουμένας.
Τοῦτον
καὶ
γεωμετρίαν
ἐπὶ
|
πέρας |
ἀγαγεῖν,
Μοίριδος
πρῶτον
εὑρόντος
τὰς |
[8, 37] |
καὶ
κυκᾶν
τοῖς
ἀντιθέτοις,
τοῖς
|
πέρασι, |
τοῖς
παρισώμασιν,
τοῖς
ἀποπλάνοις,
τοῖς |
[8, 11] |
ὥς
φησιν
Ἀντικλείδης
ἐν
δευτέρῳ
|
Περὶ |
Ἀλεξάνδρου.
~Μάλιστα
δὲ
σχολάσαι
τὸν |
[8, 21] |
κρεμαμένην
ἀπὸ
δένδρου
καὶ
ὄφεις
|
περὶ |
αὐτὴν
ἀνθ'
ὧν
εἶπον
περὶ |
[8, 36] |
δείξω
δὲ
κέλευθον.
Ὅ
δὲ
|
περὶ |
αὐτοῦ
φησιν
οὕτως
ἔχει·
Καί |
[8, 11] |
αὐτοῦ
οἱ
μαθηταὶ
δόξαν
εἶχον
|
περὶ |
αὐτοῦ
ὡς
εἴη
Ἀπόλλων
ἐξ |
[8, 4] |
~Τοῦτόν
φησιν
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικὸς
|
περὶ |
αὑτοῦ
τάδε
λέγειν,
ὡς
εἴη |
[8, 9] |
σιτίων
μηδένα
τὴν
συμμετρίαν.
Καὶ
|
περὶ |
ἀφροδισίων
δέ
φησιν
οὕτως·
Ἀφροδίσια |
[8, 36] |
θήρῃ
ἐπ'
ἀνθρώπων,
σεμνηγορίης
ὀαριστήν.
|
περὶ |
δὲ
τοῦ
ἄλλοτ'
ἄλλον
αὐτὸν |
[8, 50] |
Τηλαύγους
διειλέγμεθα·
λεκτέον
δὲ
νῦν
|
περὶ |
Ἐμπεδοκλέους
πρῶτον·
κατὰ
γάρ
τινας |
[8, 7] |
πάντα·
τρίτον
Περὶ
ψυχῆς,
τέταρτον
|
Περὶ |
εὐσεβείας,
πέμπτον
Ἡλοθαλῆ
τὸν
Ἐπιχάρμου |
[8, 3] |
εἰς
τὰ
ἄδυτα·
καὶ
τὰ
|
περὶ |
θεῶν
ἐν
ἀπορρήτοις
ἔμαθεν.
Εἶτ' |
[8, 21] |
περὶ
αὐτὴν
ἀνθ'
ὧν
εἶπον
|
περὶ |
θεῶν,
κολαζομένους
δὲ
καὶ
τοὺς |
[8, 50] |
ἕως
Ἐπικούρου
καθὰ
καὶ
προειρήκαμεν.
|
Περὶ |
μὲν
οὖν
Θεανοῦς
καὶ
Τηλαύγους |
[8, 47] |
περὶ
σκίλλης
γεγραφότα
καί
τινα
|
περὶ |
Ὁμήρου
συντεταγμένον·
καὶ
ἕτερον
Δωρικὰ |
[8, 50] |
ἐς
ἀλλήλους
Ἰταλιῶται.
Ἐπειδὴ
δὲ
|
περὶ |
Πυθαγόρου
διεληλύθαμεν,
ῥητέον
περὶ
τῶν |
[8, 10] |
ὥς
φησιν
Ἕρμιππος
ἐν
δευτέρῳ
|
Περὶ |
Πυθαγόρου.
~Καὶ
γὰρ
καὶ
σεμνοπρεπέστατος |
[8, 42] |
ἐν
ἐπιστολῇ
τῇ
πρὸς
Ἵππασον,
|
περὶ |
Πυθαγόρου
λέγων
οὕτως·
Λέγοντι
δὲ |
[8, 41] |
τοῖς
προεστῶσι.
~Καὶ
ἄλλο
τι
|
περὶ |
Πυθαγόρου
φησὶν
ὁ
Ἕρμιππος.
Λέγει |
[8, 47] |
μοχθηρόν·
καὶ
ἰατρὸν
ἄλλον,
τὰ
|
περὶ |
σκίλλης
γεγραφότα
καί
τινα
περὶ |
[8, 26] |
καὶ
νοσερώτερον
εἶναι.
Τόν
τε
|
περὶ |
τὴν
γῆν
ἀέρα
ἄσειστον
καὶ |
[8, 29] |
ὀφθαλμούς.
Τὰ
δ'
αὐτὰ
καὶ
|
περὶ |
τῆς
ἀκοῆς
καὶ
τῶν
λοιπῶν |
[8, 1] |
ἄνδρας
ἀξιολόγους
διεληλύθαμεν,
φέρε
καὶ
|
περὶ |
τῆς
Ἰταλικῆς
διαλάβωμεν,
ἧς
ἦρξε |
[8, 12] |
~Μάλιστα
δὲ
σχολάσαι
τὸν
Πυθαγόραν
|
περὶ |
τὸ
ἀριθμητικὸν
εἶδος
αὐτῆς·
τόν |
[8, 6] |
πίνω,
οὔ
κοτ'
οἴσω
ψόγον
|
περὶ |
τοῦ
λόγου
τοῦδε.
Γέγραπται
δὲ |
[8, 7] |
Σωτίωνος
ἐπιτομῇ
γεγραφέναι
αὐτὸν
καὶ
|
Περὶ |
τοῦ
ὅλου
ἐν
ἔπεσιν,
δεύτερον |
[8, 46] |
Ταραντίνων.
Γεγόνασι
δὲ
Πυθαγόραι
τέτταρες
|
περὶ |
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους,
οὐ
πολὺ |
[8, 50] |
Καὶ
ἐγὼ
δὲ
οὐ
πάντα
|
περὶ |
τοὺς
ἐμεωυτοῦ
μύθους,
ἀλλὰ
καὶ |
[8, 35] |
διαμονήν,
νόσον
τὴν
τούτου
φθοράν.
|
Περὶ |
τῶν
ἁλῶν,
ὅτι
δεῖ
παρατίθεσθαι |
[8, 50] |
δὲ
περὶ
Πυθαγόρου
διεληλύθαμεν,
ῥητέον
|
περὶ |
τῶν
ἐλλογίμων
Πυθαγορικῶν·
μεθ'
οὓς |
[8, 3] |
καθά
φησιν
Ἀντιφῶν
ἐν
τῷ
|
Περὶ |
τῶν
ἐν
ἀρετῇ
πρωτευσάντων,
καὶ |
[8, 34] |
~Φησὶ
δ'
Ἀριστοτέλης
ἐν
τῷ
|
Περὶ |
τῶν
Πυθαγορείων
παραγγέλλειν
αὐτὸν
ἀπέχεσθαι |
[8, 50] |
τῶν
ἐλλογίμων
Πυθαγορικῶν·
μεθ'
οὓς
|
περὶ |
τῶν
σποράδην
κατά
τινας
φερομένων· |
[8, 21] |
Ἀρίστιππος
ὁ
Κυρηναῖος
ἐν
τῷ
|
Περὶ |
φυσιολόγων
Πυθαγόραν
αὐτὸν
ὀνομασθῆναι
ὅτι |
[8, 7] |
μεθ'
ἡσυχίας
τάδε
πάντα·
τρίτον
|
Περὶ |
ψυχῆς,
τέταρτον
Περὶ
εὐσεβείας,
πέμπτον |
[8, 13] |
σώματος
ὑγίειαν
καὶ
ψυχῆς
ὀξύτητα
|
περιγίνεσθαι. |
Ἀμέλει
καὶ
βωμὸν
προσκυνῆσαι
μόνον |
[8, 4] |
τὴν
τῆς
ψυχῆς
περιπόλησιν,
ὡς
|
περιεπολήθη |
καὶ
εἰς
ὅσα
φυτὰ
καὶ |
[8, 25] |
κόσμον
ἔμψυχον,
νοερόν,
σφαιροειδῆ,
μέσην
|
περιέχοντα |
τὴν
γῆν
καὶ
αὐτὴν
σφαιροειδῆ |
[8, 12] |
ὑποτείνουσα
πλευρὰ
ἴσον
δύναται
ταῖς
|
περιεχούσαις. |
Καὶ
ἔστιν
ἐπίγραμμα
οὕτως
ἔχον· |
[8, 28] |
δὲ
σπέρμα
εἶναι
σταγόνα
ἐγκεφάλου
|
περιέχουσαν |
ἐν
ἑαυτῇ
ἀτμὸν
θερμόν·
ταύτην |
[8, 40] |
τῶν
Ἀκραγαντίνων·
τροπῆς
δὲ
γενομένης
|
περικάμπτοντα |
αὐτὸν
τὴν
τῶν
κυάμων
χώραν |
[8, 12] |
οὕτως
ἔχον·
Ἤνυκε
Πυθαγόρης
τὸ
|
περικλεές· |
εὕρατο
γράμμα
κλεινὸς
ἐφ'
ᾧ |
[8, 25] |
γῆν
καὶ
αὐτὴν
σφαιροειδῆ
καὶ
|
περιοικουμένην. |
~Εἶναι
δὲ
καὶ
ἀντίποδας
καὶ |
[8, 4] |
λάβοι
καὶ
τὴν
τῆς
ψυχῆς
|
περιπόλησιν, |
ὡς
περιεπολήθη
καὶ
εἰς
ὅσα |
[8, 33] |
διὰ
καθαρμῶν
καὶ
λουτρῶν
καὶ
|
περιρραντηρίων |
καὶ
διὰ
τοῦ
αὐτὸν
καθαρεύειν |
[8, 17] |
ἐν
δακτυλίῳ
εἰκόνα
θεοῦ
μὴ
|
περιφέρειν, |
χύτρας
ἴχνος
συγχεῖν
ἐν
τῇ |
[8, 34] |
κληροῦνται
γοῦν
αὐτοῖς.
Τὰ
δὲ
|
πεσόντα |
μὴ
ἀναιρεῖσθαι,
ὑπὲρ
τοῦ
ἐθίζεσθαι |
[8, 14] |
ἕνεκα
προσῄεσαν
καὶ
Λευκανοὶ
καὶ
|
Πευκέτιοι |
Μεσσάπιοί
τε
καὶ
Ῥωμαῖοι.
~Μέχρι |
[8, 22] |
λέγειν
εἰς
τὸν
οἶκον
εἰσιοῦσι,
|
Πῆ |
παρέβην;
τί
δ'
ἔρεξα;
τί |
[8, 13] |
ἄπυρα
προσφερομένοις
καὶ
λιτὸν
ὕδωρ
|
πίνουσιν· |
ἐντεῦθεν
γὰρ
καὶ
σώματος
ὑγίειαν |
[8, 38] |
Ἐσθίουσί
τε
λάχανά
τε
καὶ
|
πίνουσιν |
ἐπὶ
τούτοις
ὕδωρ·
φθεῖρας
δὲ |
[8, 6] |
οὐ
μὰ
τὸ
ὕδωρ
τὸ
|
πίνω, |
οὔ
κοτ'
οἴσω
ψόγον
περὶ |
[8, 34] |
τῶν
ἡρώων
φησὶν
εἶναι
τὰ
|
πίπτοντα, |
λέγων
ἐν
τοῖς
Ἥρωσι,
Μηδὲ |
[8, 5] |
εἰς
Ἑρμότιμον,
ὃς
καὶ
αὐτὸς
|
πίστιν |
θέλων
δοῦναι
ἐπανῆλθεν
εἰς
Βραγχίδας |
[8, 31] |
Ἐκριφθεῖσάν
τ'
αὐτὴν
ἐπὶ
γῆς
|
πλάζεσθαι |
ἐν
τῷ
ἀέρι
ὁμοίαν
τῷ |
[8, 15] |
τὰ
διαβόητα
τρία
βιβλία,
ἃ
|
Πλάτων |
ἐπέστειλεν
ἑκατὸν
μνῶν
ὠνηθῆναι.
Τῶν |
[8, 44] |
τῶν
ἡλικιῶν·
ὡς
δ'
οἱ
|
πλείους, |
ἔτη
βιοὺς
ἐνενήκοντα.
Καὶ
ἡμῶν |
[8, 8] |
Φησὶ
δὲ
καὶ
Ἀριστόξενος
τὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
ἠθικῶν
δογμάτων
λαβεῖν
τὸν |
[8, 29] |
ἢ
ἐννέα
ἢ
δέκα
τὸ
|
πλεῖστον |
μησὶ
τελειωθὲν
ἀποκυΐσκεσθαι
τὸ
βρέφος· |
[8, 39] |
ἀποσφαγῆναι.
Οὕτω
δὴ
καὶ
τοὺς
|
πλείστους |
τῶν
ἑταίρων
αὐτοῦ
διαφθαρῆναι,
ὄντας |
[8, 48] |
διὰ
τῆς
μαθηματικῆς
ὕλης,
ἐπὶ
|
πλέον |
δὲ
Σωκράτην
καὶ
τοὺς
ἐκείνῳ |
[8, 23] |
κατέχεσθαι
μήτε
σκυθρωπάζειν.
Φεύγειν
σαρκῶν
|
πλεονασμόν, |
ὁδοιπορίης
ἄνεσιν
καὶ
ἐπίτασιν
ποιεῖσθαι, |
[8, 8] |
ἀνδραποδώδεις,
ἔφη,
φύονται
δόξης
καὶ
|
πλεονεξίας |
θηραταί,
οἱ
δὲ
φιλόσοφοι
τῆς |
[8, 12] |
τοῦ
τριγώνου
ὀρθογωνίου
ἡ
ὑποτείνουσα
|
πλευρὰ |
ἴσον
δύναται
ταῖς
περιεχούσαις.
Καὶ |
[8, 4] |
ἑλέσθαι
ὅ
τι
ἂν
βούληται
|
πλὴν |
ἀθανασίας.
Αἰτήσασθαι
οὖν
ζῶντα
καὶ |
[8, 39] |
καὶ
πρός
τινι
χωρίῳ
γενόμενος
|
πλήρει |
κυάμων,
ἵνα
μὴ>
διέρχοιτο
αὐτόθι |
[8, 9] |
καί
ποτ'
ἐρωτηθέντα
πότε
δεῖ
|
πλησιάζειν |
εἰπεῖν·
ὅταν
βούλῃ
γενέσθαι
αὑτοῦ |
[8, 48] |
δὲ
Σωκράτην
καὶ
τοὺς
ἐκείνῳ
|
πλησιάσαντας, |
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
Ἀριστοτέλην
καὶ |
[8, 9] |
ἀνθ'
ἑνὸς
βλάβην
καλεῖ
καὶ
|
πλησμονὴν |
πᾶσαν
ἀποδοκιμάζει,
λέγων
μὴ
παραβαίνειν |
[8, 38] |
νεκρῶν·
μόνοισι
γὰρ
τούτοισι
τὸν
|
Πλούτωνα |
συσσιτεῖν
ἔφη
δι'
εὐσέβειαν.
{Β. |
[8, 24] |
δὲ
κυάμων
ἀπέχεσθαι
διὰ
τὸ
|
πνευματώδεις |
ὄντας
μάλιστα
μετέχειν
τοῦ
ψυχικοῦ· |
[8, 37] |
ἐστὶν
αὐτοῖς,
ἄν
τιν'
ἰδιώτην
|
ποθὲν |
λάβωσιν
εἰσελθόντα,
διαπειρώμενον
τῆς
τῶν |
[8, 43] |
πάλιν
ἅμ'
αὐτοῖσιν
ἀναλαμβάνειν.
Ἐρωτηθεῖσα,
|
Ποῖα; |
ἔφη,
ταῦτα
δι'
ἃ
γυνὴ |
[8, 9] |
δέ
φησιν
οὕτως·
Ἀφροδίσια
χειμῶνος
|
ποιέεσθαι, |
μὴ
θέρεος·
φθινοπώρου
δὲ
καὶ |
[8, 35] |
οἱ
δ'
εἰς
πόλεμον
δειλίαν
|
ποιεῖν· |
οἱ
δέ,
ἐπεὶ
ἀπὸ
τούτου |
[8, 18] |
καθίζειν
ἐν
ἴσῳ
τῷ
φροντίδα
|
ποιεῖσθαι |
καὶ
τοῦ
μέλλοντος·
ἡ
γὰρ |
[8, 23] |
πλεονασμόν,
ὁδοιπορίης
ἄνεσιν
καὶ
ἐπίτασιν
|
ποιεῖσθαι, |
μνήμην
ἀσκεῖν,
ἐν
ὀργῇ
μήτε |
[8, 41] |
ἐν
Ἰταλίᾳ
κατὰ
γῆς
οἰκίσκον
|
ποιήσαι |
καὶ
τῇ
μητρὶ
ἐντείλαιτο
τὰ |
[8, 41] |
αὐτῷ
ἔστ'
ἂν
ἀνέλθῃ.
Τοῦτο
|
ποιῆσαι |
τὴν
μητέρα.
Τὸν
δὲ
Πυθαγόραν |
[8, 23] |
τοὺς
μὲν
φίλους
ἐχθροὺς
μὴ
|
ποιῆσαι, |
τοὺς
δ'
ἐχθροὺς
φίλους
ἐργάσασθαι. |
[8, 8] |
τοῖς
Τριαγμοῖς
φησιν
αὐτὸν
ἔνια
|
ποιήσαντα |
ἀνενεγκεῖν
εἰς
Ὀρφέα.
Αὐτοῦ
λέγουσι |
[8, 10] |
κατετίθεντο
τὰς
οὐσίας
εἰς
ἓν
|
ποιούμενοι. |
Πενταετίαν
θ'
ἡσύχαζον,
μόνον
τῶν |
[8, 23] |
μηδὲν
ἡγεῖσθαι.
Νόμῳ
βοηθεῖν,
ἀνομίᾳ
|
πολεμεῖν· |
φυτὸν
ἥμερον
μήτε
φθίνειν
μήτε |
[8, 50] |
ἐμεωυτοῦ
μύθους,
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
|
πολέμοις |
οὓς
διαφέρουσιν
ἐς
ἀλλήλους
Ἰταλιῶται. |
[8, 35] |
ᾅδου
κρίσιν·
οἱ
δ'
εἰς
|
πόλεμον |
δειλίαν
ποιεῖν·
οἱ
δέ,
ἐπεὶ |
[8, 40] |
περαιτέρω
ζῆν.
Ἕρμιππος
δέ
φησι,
|
πολεμούντων |
Ἀκραγαντίνων
καὶ
Συρακουσίων,
ἐξελθεῖν
τὸν |
[8, 16] |
τὸν
υἱὸν
παιδεύσειεν,
εἰπεῖν,
εἰ
|
πόλεως |
εὐνομουμένης
γενηθείη.
Ἄλλους
τε
πολλοὺς |
[8, 49] |
δὲ
ὑμεῖς
οἱ
ὀνήιστοι
τὰς
|
πόλιας |
ἐκλείψετε,
ἀπὸ
μὲν
αὐτέων
ὁ |
[8, 13] |
ὥς
φησιν
Ἀριστοτέλης
ἐν
Δηλίων
|
πολιτείᾳ. |
~Πρῶτόν
τέ
φασι
τοῦτον
ἀποφῆναι |
[8, 3] |
ὥστε
σχεδὸν
ἀριστοκρατίαν
εἶναι
τὴν
|
πολιτείαν. |
~Τοῦτόν
φησιν
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικὸς |
[8, 3] |
τριακοσίους
ὄντες
ᾠκονόμουν
ἄριστα
τὰ
|
πολιτικά, |
ὥστε
σχεδὸν
ἀριστοκρατίαν
εἶναι
τὴν |
[8, 6] |
τῷ
Πυθαγόρᾳ
συγγράμματα
τρία,
Παιδευτικόν,
|
Πολιτικόν, |
Φυσικόν·
~τὸ
δὲ
φερόμενον
ὡς |
[8, 19] |
μὴ
γεύεσθαι·
ὄψῳ
τε
τὰ
|
πολλὰ |
λαχάνοις
ἑφθοῖς
τε
καὶ
ὠμοῖς, |
[8, 42] |
Πυθαγόρου
λέγων
οὕτως·
Λέγοντι
δὲ
|
πολλοὶ |
τὺ
καὶ
δαμοσίᾳ
φιλοσοφέν,
ὅπερ |
[8, 8] |
εἶναι,
γεγραμμένον
ἐπὶ
διαβολῇ
Πυθαγόρου,
|
~πολλοὺς |
δὲ
καὶ
ὑπὸ
Ἄστωνος
τοῦ |
[8, 16] |
πόλεως
εὐνομουμένης
γενηθείη.
Ἄλλους
τε
|
πολλοὺς |
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν
ἀπεργάσασθαι
καλούς |
[8, 42] |
οἰκίας
παραδιδόμεν.
Ἁ
δὲ
δυναμένα
|
πολλῶν |
χραμάτων
ἀποδίδοσθαι
τὼς
λόγως
οὐκ |
[8, 46] |
περὶ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους,
οὐ
|
πολὺ |
ἀπ'
ἀλλήλων
ἀπέχοντες·
εἷς
μὲν |
[8, 3] |
οὖν
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ὁπηνίκα
καὶ
|
Πολυκράτης |
αὐτὸν
Ἀμάσιδι
συνέστησε
δι'
ἐπιστολῆς· |
[8, 3] |
εὑρὼν
τὴν
πατρίδα
τυραννουμένην
ὑπὸ
|
Πολυκράτους, |
ἀπῆρεν
εἰς
Κρότωνα
τῆς
Ἰταλίας· |
[8, 6] |
τὰς
συγγραφὰς
ἐποιήσατο
ἑαυτοῦ
σοφίην,
|
πολυμαθείην, |
κακοτεχνίην.
Οὕτω
δ'
εἶπεν,
ἐπειδήπερ |
[8, 46] |
καὶ
Ἐχεκράτης
καὶ
Διοκλῆς
καὶ
|
Πολύμναστος, |
Φλιάσιοι
καὶ
αὐτοί.
Ἦσαν
δὲ |
[8, 11] |
ὁ
ποταμὸς
διαβαίνοντα
αὐτὸν
προσαγορεύσαι
|
πολὺς |
ἦν
ὁ
φάσκων.
Τίμαιός
τέ |
[8, 31] |
τῶν
ψυχῶν
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
πομπαῖον |
λέγεσθαι
καὶ
πυλαῖον
καὶ
χθόνιον, |
[8, 4] |
πολιτείαν.
~Τοῦτόν
φησιν
Ἡρακλείδης
ὁ
|
Ποντικὸς |
περὶ
αὑτοῦ
τάδε
λέγειν,
ὡς |
[8, 13] |
τὸ
πυροὺς
καὶ
κριθὰς
καὶ
|
πόπανα |
μόνα
τίθεσθαι
ἐπ'
αὐτοῦ
ἄνευ |
[8, 43] |
πρὸς
τὸν
ἴδιον
ἄνδρα
μελλούσῃ
|
πορεύεσθαι |
παρῄνει
ἅμα
τοῖς
ἐνδύμασι
καὶ |
[8, 43] |
Ἀλλὰ
καί
φασιν
αὐτὴν
ἐρωτηθεῖσαν
|
ποσταία |
γυνὴ
ἀπ'
ἀνδρὸς
καθαρεύει,
φάναι, |
[8, 11] |
ἐξ
Ὑπερβορέων
ἀφιγμένος.
Λόγος
δέ
|
ποτ' |
αὐτοῦ
παραγυμνωθέντος
τὸν
μηρὸν
ὀφθῆναι |
[8, 9] |
ὑγιείην
οὐκ
ἀγαθά.
Ἀλλὰ
καί
|
ποτ' |
ἐρωτηθέντα
πότε
δεῖ
πλησιάζειν
εἰπεῖν· |
[8, 11] |
χρυσοῦν·
καὶ
ὅτι
Νέσσος
ὁ
|
ποταμὸς |
διαβαίνοντα
αὐτὸν
προσαγορεύσαι
πολὺς
ἦν |
[8, 4] |
δ'
Εὔφορβος
ἔλεγεν
ὡς
Αἰθαλίδης
|
ποτὲ |
γεγόνοι
καὶ
ὅτι
παρ'
Ἑρμοῦ |
[8, 4] |
αὑτοῦ
τάδε
λέγειν,
ὡς
εἴη
|
ποτὲ |
γεγονὼς
Αἰθαλίδης
καὶ
Ἑρμοῦ
υἱὸς |
[8, 9] |
ἀγαθά.
Ἀλλὰ
καί
ποτ'
ἐρωτηθέντα
|
πότε |
δεῖ
πλησιάζειν
εἰπεῖν·
ὅταν
βούλῃ |
[8, 36] |
αὐτοῦ
φησιν
οὕτως
ἔχει·
Καί
|
ποτέ |
μιν
στυφελιζομένου
σκύλακος
παριόντα
φασὶν |
[8, 2] |
Ζωίλου
τοῦ
θείου.
Καὶ
τρία
|
ποτήρια |
κατασκευασάμενος
ἀργυρᾶ
δῶρον
ἀπήνεγκεν
ἑκάστῳ |
[8, 9] |
λέγων
μὴ
παραβαίνειν
μήτε
τῶν
|
ποτῶν |
μήτε
τῶν
σιτίων
μηδένα
τὴν |
[8, 39] |
δ'
αὐτοὺς
τοὺς
Κροτωνιάτας
τοῦτο
|
πρᾶξαι, |
τυραννίδος
ἐπίθεσιν
εὐλαβουμένους.
Τὸν
δὴ |
[8, 23] |
ὀργῇ
μήτε
τι
λέγειν
μήτε
|
πράσσειν, |
~μαντικὴν
πᾶσαν
τιμᾶν,
ᾠδαῖς
χρῆσθαι |
[8, 2] |
Αἴγυπτον.
Ἔσχε
δὲ
καὶ
ἀδελφούς,
|
πρεσβύτερον |
μὲν
Εὔνομον,
μέσον
δὲ
Τυρρηνόν· |
[8, 2] |
Ἑρμοδάμαντος
τοῦ
ἀπογόνου
Κρεωφύλου,
ἤδη
|
πρεσβυτέρου. |
Νέος
δ'
ὢν
καὶ
φιλομαθὴς |
[8, 22] |
δεῖν
ἀξιόπιστον
παρέχειν.
Τούς
τε
|
πρεσβυτέρους |
τιμᾶν,
τὸ
προηγούμενον
τῷ
χρόνῳ |
[8, 32] |
οὐ
μόνον
ἀνθρώποις
ἀλλὰ
καὶ
|
προβάτοις |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
κτήνεσιν·
εἴς |
[8, 45] |
Φησὶ
γὰρ
οὗτος,
Ἐγὼν
ἦν
|
πρόβροτος· |
ὃς
δ'
ὅτε
οὐκ
ἦν, |
[8, 50] |
λόγου
ἕως
Ἐπικούρου
καθὰ
καὶ
|
προειρήκαμεν. |
Περὶ
μὲν
οὖν
Θεανοῦς
καὶ |
[8, 9] |
δὲ
τοῖς
τρισὶ
συγγράμμασι
τοῖς
|
προειρημένοις |
φέρεται
Πυθαγόρου
τάδε
καθολικῶς.
Οὐκ |
[8, 39] |
ὁ
Ταραντῖνος
καὶ
Λῦσις
ὁ
|
προειρημένος. |
~Φησὶ
δὲ
Δικαίαρχος
τὸν
Πυθαγόραν |
[8, 21] |
~Ὁ
δ'
αὐτός
φησιν,
ὡς
|
προείρηται, |
καὶ
τὰ
δόγματα
λαβεῖν
αὐτὸν |
[8, 2] |
Ἡρόδοτος.
Οὗτος
ἤκουσε
μέν,
καθὰ
|
προείρηται, |
Φερεκύδου
τοῦ
Συρίου·
μετὰ
δὲ |
[8, 40] |
Τάραντι
κατακαυθῆναι,
θέλοντας
ἀντιπολιτεύεσθαι
τοῖς
|
προεστῶσι. |
~Καὶ
ἄλλο
τι
περὶ
Πυθαγόρου |
[8, 22] |
Τούς
τε
πρεσβυτέρους
τιμᾶν,
τὸ
|
προηγούμενον |
τῷ
χρόνῳ
τιμιώτερον
ἡγουμένους·
ὡς |
[8, 28] |
ἰχῶρα
καὶ
ὑγρὸν
καὶ
αἷμα
|
προΐεσθαι, |
ἐξ
ὧν
σάρκας
τε
καὶ |
[8, 27] |
μετέχειν
ἄνθρωπον
θερμοῦ·
διὸ
καὶ
|
προνοεῖσθαι |
τὸν
θεὸν
ἡμῶν.
Εἱμαρμένην
τε |
[8, 17] |
δᾳδίῳ
εἰς
θᾶκον
μὴ
ὀμόργνυσθαι,
|
πρὸς |
ἥλιον
τετραμμένον.
Μὴ
ὀμίχειν,
ἐκτὸς |
[8, 27] |
ὑφ'
ἡλίου.
Καὶ
ἀνθρώπων
εἶναι
|
πρὸς |
θεοὺς
συγγένειαν,
κατὰ
τὸ
μετέχειν |
[8, 42] |
φησι
Λύσις
ἐν
ἐπιστολῇ
τῇ
|
πρὸς |
Ἵππασον,
περὶ
Πυθαγόρου
λέγων
οὕτως· |
[8, 21] |
τὴν
μὲν
Ἡσιόδου
ψυχὴν
ἰδεῖν
|
πρὸς |
κίονι
χαλκῷ
δεδεμένην
καὶ
τρίζουσαν, |
[8, 24] |
~μαντικὴν
πᾶσαν
τιμᾶν,
ᾠδαῖς
χρῆσθαι
|
πρὸς |
λύραν
ὕμνῳ
τε
θεῶν
καὶ |
[8, 15] |
οἱ
ἄλλοι
Πυθαγόρειοι
μὴ
εἶναι
|
πρὸς |
πάντας
πάντα
ῥητά,
ὥς
φησιν |
[8, 10] |
γέρων
εἴκοσι.
Αἱ
δὲ
ἡλικίαι
|
πρὸς |
τὰς
ὥρας
ὧδε
σύμμετροι·
παῖς |
[8, 18] |
ἡδονῶν
ἐπάγεσθαι.
Καὶ
τὰ
ἄλλα
|
πρὸς |
ταῦτα
λοιπόν
ἐστιν
ἐκλαμβάνειν,
ἵνα |
[8, 35] |
ὃς
συνάγει
αὐτούς·
οἱ
δέ,
|
πρὸς |
τὴν
ἐν
ᾅδου
κρίσιν·
οἱ |
[8, 39] |
δὴ
Πυθαγόραν
καταληφθῆναι
διεξιόντα·
καὶ
|
πρός |
τινι
χωρίῳ
γενόμενος
πλήρει
κυάμων, |
[8, 43] |
τοῦ
ἀλλοτρίου
οὐδέποτε.
Τῇ
δὲ
|
πρὸς |
τὸν
ἴδιον
ἄνδρα
μελλούσῃ
πορεύεσθαι |
[8, 29] |
τοῖς
ὄμμασιν
ἀτμός,
διειστήκει
ἂν
|
πρὸς |
τὸν
ὅμοιον
ἀέρα·
νῦν
δὲ |
[8, 15] |
τινες
ἀξιωθεῖεν
αὐτὸν
θεάσασθαι,
ἔγραφον
|
πρὸς |
τοὺς
οἰκείους
ὡς
μεγάλου
τινὸς |
[8, 40] |
ἀναιρεθῆναι·
τούς
τε
λοιπούς,
ὄντας
|
πρὸς |
τοὺς
πέντε
καὶ
τριάκοντα,
ἐν |
[8, 39] |
τῶν
ἑταίρων
αὐτοῦ
διαφθαρῆναι,
ὄντας
|
πρὸς |
τοὺς
τετταράκοντα·
διαφυγεῖν
δ'
ὀλίγους, |
[8, 3] |
ἐδοξάσθη
σὺν
τοῖς
μαθηταῖς,
οἳ
|
πρὸς |
τοὺς
τριακοσίους
ὄντες
ᾠκονόμουν
ἄριστα |
[8, 39] |
κρεῖττον
ἢ
λαλῆσαι·
καὶ
ὧδε
|
πρὸς |
τῶν
διωκόντων
ἀποσφαγῆναι.
Οὕτω
δὴ |
[8, 35] |
τῶν
ἁλῶν,
ὅτι
δεῖ
παρατίθεσθαι
|
πρὸς |
ὑπόμνησιν
τοῦ
δικαίου·
οἱ
γὰρ |
[8, 11] |
Νέσσος
ὁ
ποταμὸς
διαβαίνοντα
αὐτὸν
|
προσαγορεύσαι |
πολὺς
ἦν
ὁ
φάσκων.
Τίμαιός |
[8, 47] |
τῶν
παίδων
καὶ
χλευασθέντα
αὐτίκα
|
προσβῆναι |
τοὺς
ἄνδρας
καὶ
νικῆσαι.
~Δηλοῦν |
[8, 32] |
τ'
ἀνθρώπους
ὅταν
ἀγαθὴ
ψυχὴ
|
προσγένηται, |
μηδέποτε
δ'
ἠρεμεῖν
μηδὲ
τὸν |
[8, 14] |
παραγεγενῆσθαι
ἐς
ἀνθρώπους.
Τοιγὰρ
καὶ
|
προσεκαρτέρουν |
αὐτῷ
καὶ
τῶν
λόγων
ἕνεκα |
[8, 14] |
αὐτῷ
καὶ
τῶν
λόγων
ἕνεκα
|
προσῄεσαν |
καὶ
Λευκανοὶ
καὶ
Πευκέτιοι
Μεσσάπιοί |
[8, 16] |
συμβόλων
αὐτοῦ
κεκοινωνηκότα,
εὐθύς
τε
|
προσηταιρίζετο |
καὶ
φίλον
κατεσκεύαζεν.
~Ἦν
δ' |
[8, 5] |
καὶ
πάντα
πάλιν
μνημονεύειν,
πῶς
|
πρόσθεν |
Αἰθαλίδης,
εἶτ'
Εὔφορβος,
εἶτα
Ἑρμότιμος, |
[8, 22] |
μόνον
δὲ
τὸν
ἀναίμακτον
βωμὸν
|
προσκυνεῖν. |
Μηδ'
ὀμνύναι
θεούς·
ἀσκεῖν
γὰρ |
[8, 13] |
ὀξύτητα
περιγίνεσθαι.
Ἀμέλει
καὶ
βωμὸν
|
προσκυνῆσαι |
μόνον
ἐν
Δήλῳ
τὸν
Ἀπόλλωνος |
[8, 36] |
αὐτὸν
γεγενῆσθαι
Ξενοφάνης
ἐν
ἐλεγείᾳ
|
προσμαρτυρεῖ, |
ἧς
ἀρχή,
Νῦν
αὖτ'
ἄλλον |
[8, 40] |
Πυθαγόραν
μετὰ
τῶν
συνήθων
καὶ
|
προστῆναι |
τῶν
Ἀκραγαντίνων·
τροπῆς
δὲ
γενομένης |
[8, 22] |
οὐκ
ἐτελέσθη;
σφάγιά
τε
θεοῖς
|
προσφέρειν |
κωλύειν,
μόνον
δὲ
τὸν
ἀναίμακτον |
[8, 28] |
ἑαυτῇ
ἀτμὸν
θερμόν·
ταύτην
δὲ
|
προσφερομένην |
τῇ
μήτρᾳ
ἀπὸ
μὲν
τοῦ |
[8, 13] |
αὐτοῖς
εἶναι
τὰς
τροφὰς
ἄπυρα
|
προσφερομένοις |
καὶ
λιτὸν
ὕδωρ
πίνουσιν·
ἐντεῦθεν |
[8, 13] |
Καὶ
τόδε
μὲν
ἦν
τὸ
|
πρόσχημα· |
τὸ
δ'
ἀληθὲς
τῶν
ἐμψύχων |
[8, 5] |
μόνον
δὲ
διαμένειν
τὸ
ἐλεφάντινον
|
πρόσωπον. |
Ἐπειδὴ
δ'
Ἑρμότιμος
ἀπέθανε,
γενέσθαι |
[8, 12] |
ἐν
τρίτῳ
τῶν
Ἀπομνημονευμάτων,
τῶν
|
πρότερον |
ἰσχάσι
ξηραῖς
καὶ
τυροῖς
ὑγροῖς, |
[8, 23] |
φθορᾶς.
~Καὶ
θεοὺς
μὲν
δαιμόνων
|
προτιμᾶν, |
ἥρωας
δ'
ἀνθρώπων,
ἀνθρώπων
δὲ |
[8, 3] |
τῷ
Περὶ
τῶν
ἐν
ἀρετῇ
|
πρωτευσάντων, |
καὶ
παρὰ
Χαλδαίοις
ἐγένετο
καὶ |
[8, 12] |
πρῶτος
κρέασιν
ἀσκῆσαι
ἀθλητάς,
καὶ
|
πρῶτόν |
γ'
Εὐρυμένην,
καθά
φησι
Φαβωρῖνος |
[8, 47] |
ἀνδριαντοποιὸν
Ῥηγῖνον
γεγονέναι
φασὶ
Πυθαγόραν,
|
πρῶτον |
δοκοῦντα
ῥυθμοῦ
καὶ
συμμετρίας
ἐστοχάσθαι· |
[8, 14] |
ἄλλοτ'
ἄλλοις
ἐνδεῖσθαι
ζῴοις·
καὶ
|
πρῶτον |
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
μέτρα
καὶ |
[8, 47] |
ἱστορίας
παρατίθεται,
τοῦτον
εἶναι
τὸν
|
πρῶτον |
ἐντέχνως
πυκτεύσαντα
ἐπὶ
τῆς
ὀγδόης |
[8, 11] |
γεωμετρίαν
ἐπὶ
πέρας
ἀγαγεῖν,
Μοίριδος
|
πρῶτον |
εὑρόντος
τὰς
ἀρχὰς
τῶν
στοιχείων |
[8, 50] |
λεκτέον
δὲ
νῦν
περὶ
Ἐμπεδοκλέους
|
πρῶτον· |
κατὰ
γάρ
τινας
Πυθαγόρου
διήκουσεν. |
[8, 48] |
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τὸν
οὐρανὸν
|
πρῶτον |
ὀνομάσαι
κόσμον
καὶ
τὴν
γῆν |
[8, 29] |
αἴσθησιν.
~Μορφοῦσθαι
δὲ
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
παγὲν
ἐν
ἡμέραις
τεσσαράκοντα,
κατὰ |
[8, 14] |
καθά
φησιν
Ἀριστόξενος
ὁ
μουσικός·
|
πρῶτόν |
τε
Ἕσπερον
καὶ
Φωσφόρον
τὸν |
[8, 14] |
φησιν
Ἀριστοτέλης
ἐν
Δηλίων
πολιτείᾳ.
|
~Πρῶτόν |
τέ
φασι
τοῦτον
ἀποφῆναι
τὴν |
[8, 12] |
ἤγαγε
βουθυσίην.
Λέγεται
δὲ
καὶ
|
πρῶτος |
κρέασιν
ἀσκῆσαι
ἀθλητάς,
καὶ
πρῶτόν |
[8, 10] |
δὲ
νεηνίης
ἀνήρ.
Εἶπέ
τε
|
πρῶτος, |
ὥς
φησι
Τίμαιος,
κοινὰ
τὰ |
[8, 44] |
τίς
γὰρ
ὃς
ἐμψύχων
ἥψατο,
|
Πυθαγόρα; |
ἀλλ'
ὅταν
ἑψηθῇ
τι
καὶ |
[8, 42] |
ὁ
Ἕρμιππος.
~Ἦν
δὲ
τῷ
|
Πυθαγόρᾳ |
καὶ
γυνή,
Θεανὼ
ὄνομα,
Βροντίνου |
[8, 6] |
λόγου
τοῦδε.
Γέγραπται
δὲ
τῷ
|
Πυθαγόρᾳ |
συγγράμματα
τρία,
Παιδευτικόν,
Πολιτικόν,
Φυσικόν· |
[8, 8] |
τοῦ
Κροτωνιά
του
γραφέντας
ἀνατεθῆναι
|
Πυθαγόρᾳ. |
Φησὶ
δὲ
καὶ
Ἀριστόξενος
τὰ |
[8, 46] |
Εὐρύτου
τῶν
Ταραντίνων.
Γεγόνασι
δὲ
|
Πυθαγόραι |
τέτταρες
περὶ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους, |
[8, 13] |
Παντοδαπῆς
ἱστορίας
φησίν.
~Οἱ
δὲ
|
Πυθαγόραν |
ἀλείπτην
τινὰ
τοῦτον
σιτίσαι
τὸν |
[8, 40] |
προειρημένος.
~Φησὶ
δὲ
Δικαίαρχος
τὸν
|
Πυθαγόραν |
ἀποθανεῖν
καταφυγόντα
εἰς
τὸ
ἐν |
[8, 21] |
Κυρηναῖος
ἐν
τῷ
Περὶ
φυσιολόγων
|
Πυθαγόραν |
αὐτὸν
ὀνομασθῆναι
ὅτι
τὴν
ἀλήθειαν |
[8, 41] |
ᾤμωζον
καὶ
ἐπίστευον
εἶναι
τὸν
|
Πυθαγόραν |
θεῖόν
τινα,
ὥστε
καὶ
τὰς |
[8, 5] |
Ἐπειδὴ
δὲ
Πύρρος
ἀπέθανε,
γενέσθαι
|
Πυθαγόραν |
καὶ
πάντων
τῶν
εἰρημένων
μεμνῆσθαι. |
[8, 39] |
τυραννίδος
ἐπίθεσιν
εὐλαβουμένους.
Τὸν
δὴ
|
Πυθαγόραν |
καταληφθῆναι
διεξιόντα·
καὶ
πρός
τινι |
[8, 1] |
τὸν
Μάρμακον,
ὅθεν
Σάμιον
τὸν
|
Πυθαγόραν |
λέγεσθαι·
~συστῆναι
δ'
εἰς
Λέσβον |
[8, 40] |
Ἀκραγαντίνων
καὶ
Συρακουσίων,
ἐξελθεῖν
τὸν
|
Πυθαγόραν |
μετὰ
τῶν
συνήθων
καὶ
προστῆναι |
[8, 41] |
ποιῆσαι
τὴν
μητέρα.
Τὸν
δὲ
|
Πυθαγόραν |
μετὰ
χρόνον
ἀνελθεῖν
ἰσχνὸν
καὶ |
[8, 6] |
εἰρημένων
μεμνῆσθαι.
~Ἔνιοι
μὲν
οὖν
|
Πυθαγόραν |
μηδὲ
ἓν
καταλιπεῖν
σύγγραμμά
φασιν |
[8, 10] |
τῶν
λόγων
κατακούοντες
καὶ
οὐδέπω
|
Πυθαγόραν |
ὁρῶντες
εἰς
ὃ
δοκιμασθεῖεν·
τοὐντεῦθεν |
[8, 8] |
τῶν
ἠθικῶν
δογμάτων
λαβεῖν
τὸν
|
Πυθαγόραν |
παρὰ
Θεμιστοκλείας
τῆς
ἐν
Δελφοῖς. |
[8, 12] |
Ἀλεξάνδρου.
~Μάλιστα
δὲ
σχολάσαι
τὸν
|
Πυθαγόραν |
περὶ
τὸ
ἀριθμητικὸν
εἶδος
αὐτῆς· |
[8, 47] |
ἄλλον
ἀνδριαντοποιὸν
Ῥηγῖνον
γεγονέναι
φασὶ
|
Πυθαγόραν, |
πρῶτον
δοκοῦντα
ῥυθμοῦ
καὶ
συμμετρίας |
[8, 45] |
Τὰς
φρένας
ἢν
ἐθέλῃς
τὰς
|
Πυθαγόραο |
νοῆσαι,
ἀσπίδος
Εὐφόρβου
βλέψον
ἐς |
[8, 0] |
|
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ. |
~Ἐπειδὴ
δὲ
τὴν
Ἰωνικὴν
φιλοσοφίαν |
[8, 1] |
τῆς
Ἰταλικῆς
διαλάβωμεν,
ἧς
ἦρξε
|
Πυθαγόρας |
Μνησάρχου
δακτυλιογλύφου
ὥς
φησιν
Ἕρμιππος, |
[8, 42] |
καὶ
δαμοσίᾳ
φιλοσοφέν,
ὅπερ
ἀπαξίωσε
|
Πυθαγόρας |
ὅς
γέ
τοι
Δαμοῖ
τᾷ |
[8, 6] |
δ'
εἶπεν,
ἐπειδήπερ
ἐναρχόμενος
ὁ
|
Πυθαγόρας |
τοῦ
Φυσικοῦ
συγγράμματος
λέγει
ὧδε· |
[8, 39] |
τῶν
νεωτέρων.
~Ἐτελεύτα
δ'
ὁ
|
Πυθαγόρας |
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Συνεδρεύοντος
μετὰ |
[8, 44] |
γυνὴ
κέκλημαι.
~Ὁ
δ'
οὖν
|
Πυθαγόρας, |
ὡς
μὲν
Ἡρακλείδης
φησὶν
ὁ |
[8, 15] |
ἔλεγόν
τε
καὶ
οἱ
ἄλλοι
|
Πυθαγόρειοι |
μὴ
εἶναι
πρὸς
πάντας
πάντα |
[8, 15] |
Φιλολάου
οὐκ
ἦν
τι
γνῶναι
|
Πυθαγόρειον |
δόγμα·
οὗτος
δὲ
μόνος
ἐξήνεγκε |
[8, 46] |
δέκα·
τελευταῖοι
γὰρ
ἐγένοντο
τῶν
|
Πυθαγορείων, |
οὓς
καὶ
Ἀριστόξενος
εἶδε,
Ξενόφιλός |
[8, 34] |
Ἀριστοτέλης
ἐν
τῷ
Περὶ
τῶν
|
Πυθαγορείων |
παραγγέλλειν
αὐτὸν
ἀπέχεσθαι
τῶν
κυάμων |
[8, 49] |
λῷστε,
εἰ
μηδὲν
ἀμείνων
ἦς
|
Πυθαγόρεω |
γενεήν
τε
καὶ
κλέος,
μεταναστὰς |
[8, 43] |
Ἐμπεδοκλέα,
Τήλαυγες,
κλυτὲ
κοῦρε
Θεανοῦς
|
Πυθαγόρεώ |
τε.
Σύγγραμμα
δὲ
φέρεται
τοῦ |
[8, 36] |
ὅμως
οὐ
παρέλιπεν,
εἰπὼν
οὕτως·
|
Πυθαγόρην |
τε
γόητας
ἀποκλίνοντ'
ἐπὶ
δόξας |
[8, 48] |
καὶ
τοὐπίγραμμα
ὅπερ
ἐποίησε
Θεαίτητος·
|
Πυθαγόρην |
τινά,
Πυθαγόρην,
ὦ
ξεῖνε,
κομήτην, |
[8, 48] |
ὅπερ
ἐποίησε
Θεαίτητος·
Πυθαγόρην
τινά,
|
Πυθαγόρην, |
ὦ
ξεῖνε,
κομήτην,
ᾀδόμενον
πύκτην |
[8, 49] |
δὲ
φιλόσοφος
καὶ
ὧδε
ἐπέστειλε·
|
Πυθαγόρης |
Ἀναξιμένει
Καὶ
σύ,
ὦ
λῷστε, |
[8, 48] |
ᾀδόμενον
πύκτην
εἰ
κατέχεις
Σάμιον,
|
Πυθαγόρης |
ἐγώ
εἰμι·
τὰ
δ'
ἔργα |
[8, 6] |
φυσικὸς
μονονουχὶ
κέκραγε
καί
φησι·
|
Πυθαγόρης |
Μνησάρχου
ἱστορίην
ἤσκησεν
ἀνθρώπων
μάλιστα |
[8, 49] |
ἐς
Ὀλύμπια
παισὶν
ἄνηβος
ἤλυθε
|
Πυθαγόρης |
ὁ
Κράτεω
Σάμιος.
Ὁ
δὲ |
[8, 45] |
ἄλλο,
ὡς
ἐτελεύτα·
Αἴ,
αἴ,
|
Πυθαγόρης |
τί
τόσον
κυάμους
ἐσεβάσθη;
καὶ |
[8, 12] |
ἔστιν
ἐπίγραμμα
οὕτως
ἔχον·
Ἤνυκε
|
Πυθαγόρης |
τὸ
περικλεές·
εὕρατο
γράμμα
κλεινὸς |
[8, 44] |
ἔχον
ἐσθίομεν.
Ἄλλο·
Ἦν
ἄρα
|
Πυθαγόρης |
τοῖος
σοφός,
ὥστε
μὲν
αὐτὸς |
[8, 37] |
δ'
αὐτὸν
Κρατῖνος
μὲν
ἐν
|
Πυθαγοριζούσῃ· |
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
Ταραντίνοις
φησὶν |
[8, 41] |
τι
τῶν
αὐτοῦ·
ἃς
καὶ
|
Πυθαγορικὰς |
κληθῆναι.
Καὶ
ταῦτα
μὲν
ὁ |
[8, 24] |
διαδοχαῖς
καὶ
ταῦτα
εὑρηκέναι
ἐν
|
Πυθαγορικοῖς |
ὑπομνήμασιν.
~Ἀρχὴν
μὲν
τῶν
ἁπάντων |
[8, 36] |
φησιν
ὁ
Ἀλέξανδρος
ἐν
τοῖς
|
Πυθαγορικοῖς |
ὑπομνήμασιν
εὑρηκέναι,
καὶ
τὰ
ἐκείνων |
[8, 16] |
νόμων·
~ἔνθα
καὶ
Ξενόφιλον
τὸν
|
Πυθαγορικόν, |
ἐρωτηθέντα
πῶς
ἂν
μάλιστα
τὸν |
[8, 7] |
Πυθαγόρου
Λύσιδός
ἐστι
τοῦ
Ταραντίνου
|
Πυθαγορικοῦ, |
φυγόντος
εἰς
Θήβας
καὶ
Ἐπαμεινώνδα |
[8, 50] |
διεληλύθαμεν,
ῥητέον
περὶ
τῶν
ἐλλογίμων
|
Πυθαγορικῶν· |
μεθ'
οὓς
περὶ
τῶν
σποράδην |
[8, 38] |
ἑκάστους,
διαφέρειν
δὲ
πάμπολυ
τοὺς
|
Πυθαγοριστὰς |
τῶν
νεκρῶν·
μόνοισι
γὰρ
τούτοισι |
[8, 38] |
ἔμψυχον
οὐδὲν
ἐσθίοντες
παντελῶς.
~Ἀριστοφῶν
|
Πυθαγοριστῇ· |
Ἔφη
καταβὰς
εἰς
τὴν
δίαιταν |
[8, 37] |
νουβυστικῶς.
Μνησίμαχος
δ'
Ἀλκμαίων·
Ὡς
|
Πυθαγοριστὶ |
θύομεν
τῷ
Λοξίᾳ,
ἔμψυχον
οὐδὲν |
[8, 50] |
ἀλλήλους
Ἰταλιῶται.
Ἐπειδὴ
δὲ
περὶ
|
Πυθαγόρου |
διεληλύθαμεν,
ῥητέον
περὶ
τῶν
ἐλλογίμων |
[8, 50] |
Ἐμπεδοκλέους
πρῶτον·
κατὰ
γάρ
τινας
|
Πυθαγόρου |
διήκουσεν.
|
[8, 42] |
μὲν
εἶναι
Βροντίνου,
μαθήτριαν
δὲ
|
Πυθαγόρου. |
Ἦν
αὐτῷ
καὶ
θυγάτηρ
Δαμώ, |
[8, 10] |
φησιν
Ἕρμιππος
ἐν
δευτέρῳ
Περὶ
|
Πυθαγόρου. |
~Καὶ
γὰρ
καὶ
σεμνοπρεπέστατος
λέγεται |
[8, 36] |
Ἀριστοτέλης.
Τὴν
δὲ
σεμνοπρέπειαν
τοῦ
|
Πυθαγόρου |
καὶ
Τίμων
ἐν
τοῖς
Σίλλοις |
[8, 49] |
Σωκράτει.
Ἐπὶ
δὲ
τοῦ
ἀθλητοῦ
|
Πυθαγόρου |
καὶ
τοῦτ'
ἐλέγετο
τὸ
ἐπίγραμμα· |
[8, 42] |
ἐπιστολῇ
τῇ
πρὸς
Ἵππασον,
περὶ
|
Πυθαγόρου |
λέγων
οὕτως·
Λέγοντι
δὲ
πολλοὶ |
[8, 7] |
Φυσικόν·
~τὸ
δὲ
φερόμενον
ὡς
|
Πυθαγόρου |
Λύσιδός
ἐστι
τοῦ
Ταραντίνου
Πυθαγορικοῦ, |
[8, 7] |
φησὶν
εἶναι,
γεγραμμένον
ἐπὶ
διαβολῇ
|
Πυθαγόρου, |
~πολλοὺς
δὲ
καὶ
ὑπὸ
Ἄστωνος |
[8, 9] |
τρισὶ
συγγράμμασι
τοῖς
προειρημένοις
φέρεται
|
Πυθαγόρου |
τάδε
καθολικῶς.
Οὐκ
ἐᾷ
εὔχεσθαι |
[8, 41] |
προεστῶσι.
~Καὶ
ἄλλο
τι
περὶ
|
Πυθαγόρου |
φησὶν
ὁ
Ἕρμιππος.
Λέγει
γὰρ |
[8, 21] |
ἀλήθειαν
ἠγόρευεν
οὐχ
ἧττον
τοῦ
|
Πυθίου. |
~Λέγεται
παρεγγυᾶν
αὐτὸν
ἑκάστοτε
τοῖς |
[8, 16] |
τ'
ἄλλα
καὶ
εἴ
τινα
|
πύθοιτο |
τῶν
συμβόλων
αὐτοῦ
κεκοινωνηκότα,
εὐθύς |
[8, 47] |
τοῦτον
εἶναι
τὸν
πρῶτον
ἐντέχνως
|
πυκτεύσαντα |
ἐπὶ
τῆς
ὀγδόης
καὶ
τετταρακοστῆς |
[8, 49] |
τοῦτ'
ἐλέγετο
τὸ
ἐπίγραμμα·
Οὗτος
|
πυκτεύσων |
ἐς
Ὀλύμπια
παισὶν
ἄνηβος
ἤλυθε |
[8, 48] |
Πυθαγόρην,
ὦ
ξεῖνε,
κομήτην,
ᾀδόμενον
|
πύκτην |
εἰ
κατέχεις
Σάμιον,
Πυθαγόρης
ἐγώ |
[8, 31] |
διὰ
τοῦτο
πομπαῖον
λέγεσθαι
καὶ
|
πυλαῖον |
καὶ
χθόνιον,
ἐπειδήπερ
οὗτος
καὶ |
[8, 34] |
εἰσὶν
ὅμοιοι
ἢ
ὅτι
Ἅιδου
|
πύλαις. |
Ἀγόνατον
γὰρ
μόνον·
ἢ
ὅτι |
[8, 29] |
δὲ
ἔστιν
ἐν
οἷς
ἡλίου
|
πύλας |
καλεῖ
τοὺς
ὀφθαλμούς.
Τὰ
δ' |
[8, 18] |
~Ἤθελε
δ'
αὐτῷ
τὸ
μὲν
|
πῦρ |
μαχαίρᾳ
μὴ
σκαλεύειν
δυναστῶν
ὀργὴν |
[8, 17] |
δ'
αὐτῷ
τὰ
σύμβολα
τάδε·
|
πῦρ |
μαχαίρᾳ
μὴ
σκαλεύειν,
ζυγὸν
μὴ |
[8, 25] |
καὶ
τὰ
στοιχεῖα
εἶναι
τέτταρα,
|
πῦρ, |
ὕδωρ,
γῆν,
ἀέρα·
μεταβάλλειν
δὲ |
[8, 12] |
καὶ
τυροῖς
ὑγροῖς,
ἀλλὰ
καὶ
|
πυροῖς |
σωμασκούντων
αὐτούς,
καθάπερ
ὁ
αὐτὸς |
[8, 13] |
μόνα
τίθεσθαι
ἐπ'
αὐτοῦ
ἄνευ
|
πυρός, |
ἱερεῖον
δὲ
μηδέν,
ὥς
φησιν |
[8, 13] |
ὄπισθεν
τοῦ
Κερατίνου,
διὰ
τὸ
|
πυροὺς |
καὶ
κριθὰς
καὶ
πόπανα
μόνα |
[8, 5] |
Ἐπειδὴ
δ'
Ἑρμότιμος
ἀπέθανε,
γενέσθαι
|
Πύρρον |
τὸν
Δήλιον
ἁλιέα·
καὶ
πάντα |
[8, 5] |
εἶτα
Πύρρος
γένοιτο.
Ἐπειδὴ
δὲ
|
Πύρρος |
ἀπέθανε,
γενέσθαι
Πυθαγόραν
καὶ
πάντων |
[8, 5] |
εἶτ'
Εὔφορβος,
εἶτα
Ἑρμότιμος,
εἶτα
|
Πύρρος |
γένοιτο.
Ἐπειδὴ
δὲ
Πύρρος
ἀπέθανε, |
[8, 16] |
καὶ
Ξενόφιλον
τὸν
Πυθαγορικόν,
ἐρωτηθέντα
|
πῶς |
ἂν
μάλιστα
τὸν
υἱὸν
παιδεύσειεν, |
[8, 5] |
ἁλιέα·
καὶ
πάντα
πάλιν
μνημονεύειν,
|
πῶς |
πρόσθεν
Αἰθαλίδης,
εἶτ'
Εὔφορβος,
εἶτα |