HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre VIII (Pythagore)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 50 formes différentes pour 60 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, par.

[8, 12]   εὑρεῖν. Οὐκ ἠμέλησε δ' οὐδ' ἰατρικῆς. Φησὶ δ' Ἀπολλόδωρος ὁ λογιστικὸς

[8, 47]   καὶ ἕτερον ῥήτορα μοχθηρόν· καὶ ἰατρὸν ἄλλον, τὰ περὶ σκίλλης γεγραφότα

[8, 3]   σὺν Ἐπιμενίδῃ κατῆλθεν εἰς τὸ Ἰδαῖον ἄντρον ἀλλὰ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ

[8, 38]   εἰς τὴν δίαιταν τῶν κάτω ἰδεῖν ἑκάστους, διαφέρειν δὲ πάμπολυ τοὺς

[8, 21]   ᾅδου τὴν μὲν Ἡσιόδου ψυχὴν ἰδεῖν πρὸς κίονι χαλκῷ δεδεμένην καὶ

[8, 44]   Σαραπίωνος, ὀγδοηκοντούτης ἐτελεύτα, κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπογραφὴν τῶν ἡλικιῶν· ὡς δ'

[8, 45]   καὶ θάνε φοιτηταῖς ἄμμιγα τοῖς ἰδίοις. Χωρίον ἦν κυάμων· ἵνα μὴ

[8, 43]   οὐδέποτε. Τῇ δὲ πρὸς τὸν ἴδιον ἄνδρα μελλούσῃ πορεύεσθαι παρῄνει ἅμα

[8, 23]   τοὺς δ' ἐχθροὺς φίλους ἐργάσασθαι. Ἴδιόν τε μηδὲν ἡγεῖσθαι. Νόμῳ βοηθεῖν,

[8, 43]   καθαρεύει, φάναι, Ἀπὸ μὲν τοῦ ἰδίου παραχρῆμα, ἀπὸ δὲ τοῦ ἀλλοτρίου

[8, 37]   Ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς, ἄν τιν' ἰδιώτην ποθὲν λάβωσιν εἰσελθόντα, διαπειρώμενον τῆς

[8, 13]   τίθεσθαι ἐπ' αὐτοῦ ἄνευ πυρός, ἱερεῖον δὲ μηδέν, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης

[8, 2]   ἀργυρᾶ δῶρον ἀπήνεγκεν ἑκάστῳ τῶν ἱερέων εἰς Αἴγυπτον. Ἔσχε δὲ καὶ

[8, 34]   Τῶν ἰχθύων μὴ ἅπτεσθαι ὅσοι ἱεροί· μὴ γὰρ δεῖν τὰ αὐτὰ

[8, 33]   οἱ τὰς τελετὰς ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐπιελοῦντες. ~Φησὶ δ' Ἀριστοτέλης ἐν

[8, 15]   τὴν μὲν οἰκίαν αὐτοῦ Δήμητρος ἱερὸν ἐκάλουν, τὸν στενωπὸν δὲ μουσεῖον,

[8, 5]   εἰσελθὼν εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαος ἀνέθηκεν ἀσπίδα,

[8, 7]   ὅλου ἐν ἔπεσιν, δεύτερον τὸν Ἱερὸν λόγον, οὗ ἡ ἀρχή· Ὦ

[8, 40]   καταφυγόντα εἰς τὸ ἐν Μεταποντίῳ ἱερὸν τῶν Μουσῶν, τετταράκοντ' ἡμέρας ἀσιτήσαντα.

[8, 34]   τῶν ἀγαθῶν· τῷ τε Μηνὶ ἱερός· σημαίνει γὰρ τὰς ὥρας. Τῶν

[8, 34]   Ἀλεκτρυόνος μὴ ἅπτεσθαι λευκοῦ, ὅτι ἱερὸς τοῦ Μηνὸς καὶ ἱκέτης· τὸ

[8, 21]   ἐν Δελφοῖς Θεμιστοκλείας. Φησὶ δ' Ἱερώνυμος κατελθόντα αὐτὸν εἰς ᾅδου τὴν

[8, 16]   Ζάλευκον καὶ Χαρώνδαν τοὺς νομοθέτας· ἱκανός τε γὰρ ἦν φιλίας ἐργάτης

[8, 34]   ὅτι ἱερὸς τοῦ Μηνὸς καὶ ἱκέτης· τὸ δ' ἦν τῶν ἀγαθῶν·

[8, 39]   τινι χωρίῳ γενόμενος πλήρει κυάμων, ἵνα μὴ> διέρχοιτο αὐτόθι ἔστη, εἰπὼν

[8, 18]   πρὸς ταῦτα λοιπόν ἐστιν ἐκλαμβάνειν, ἵνα μὴ παρέλκωμεν. ~Παντὸς δὲ μᾶλλον

[8, 45]   τοῖς ἰδίοις. Χωρίον ἦν κυάμων· ἵνα μὴ τούτους δὲ πατήσῃ, ἐξ

[8, 42]   Λύσις ἐν ἐπιστολῇ τῇ πρὸς Ἵππασον, περὶ Πυθαγόρου λέγων οὕτως· Λέγοντι

[8, 1]   υἱὸν μὲν εἶναι Μαρμάκου τοῦ Ἱππάσου τοῦ Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου φυγάδος

[8, 7]   ἄλλους. Τὸν δὲ Μυστικὸν λόγον Ἱππάσου φησὶν εἶναι, γεγραμμένον ἐπὶ διαβολῇ

[8, 43]   καὶ κατά τινας Ἐμπεδοκλέους καθηγήσατο· Ἱππόβοτός γέ τοί φησι λέγειν Ἐμπεδοκλέα,

[8, 33]   νομίζειν καὶ ἥρωσι μὴ τὰς ἴσας, ἀλλὰ θεοῖς μὲν ἀεὶ μετ'

[8, 26]   τὰ ἡμῖν κάτω ἐκείνοις ἄνω. Ἰσόμοιρά τ' εἶναι ἐν τῷ κόσμῳ

[8, 26]   ψυχροῦ δὲ χειμῶνα· ἐὰν δὲ ἰσομοιρῇ, τὰ κάλλιστα εἶναι τοῦ ἔτους,

[8, 12]   τριγώνου ὀρθογωνίου ἡ ὑποτείνουσα πλευρὰ ἴσον δύναται ταῖς περιεχούσαις. Καὶ ἔστιν

[8, 18]   ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν, τουτέστι τὸ ἴσον καὶ δίκαιον μὴ ὑπερβαίνειν. Ἐπί

[8, 10]   τὰ φίλων εἶναι καὶ φιλίαν ἰσότητα. Καὶ αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ κατετίθεντο

[8, 33]   ὅλα. Φιλίαν τ' εἶναι ἐναρμόνιον ἰσότητα. Τιμὰς θεοῖς δεῖν νομίζειν καὶ

[8, 47]   ἕτερον Δωρικὰ πεπραγματευμένον, ὡς Διονύσιος ἱστορεῖ. Ἐρατοσθένης δέ φησι, καθὸ καὶ

[8, 15]   ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπαῖς ἱστορίαις· ἔλεγόν τε καὶ οἱ ἄλλοι

[8, 47]   Φαβωρῖνος ἐν τῇ ὀγδόῃ Παντοδαπῆς ἱστορίας παρατίθεται, τοῦτον εἶναι τὸν πρῶτον

[8, 12]   αὐτὸς Φαβωρῖνος ἐν ὀγδόῃ Παντοδαπῆς ἱστορίας φησίν. ~Οἱ δὲ Πυθαγόραν ἀλείπτην

[8, 6]   κέκραγε καί φησι· Πυθαγόρης Μνησάρχου ἱστορίην ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ

[8, 11]   Τίμαιός τέ φησιν ἐν δεκάτῳ Ἱστοριῶν λέγειν αὐτὸν τὰς συνοικούσας ἀνδράσι

[8, 12]   τρίτῳ τῶν Ἀπομνημονευμάτων, τῶν πρότερον ἰσχάσι ξηραῖς καὶ τυροῖς ὑγροῖς, ἀλλὰ

[8, 41]   δὲ Πυθαγόραν μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν ἰσχνὸν καὶ κατεσκελετευμένον· εἰσελθόντα τ' εἰς

[8, 31]   καὶ τὰ νεῦρα· ὅταν δ' ἰσχύῃ καὶ καθ' αὑτὴν γενομένη ἠρεμῇ,

[8, 18]   τε χοίνικος μὴ καθίζειν ἐν ἴσῳ τῷ φροντίδα ποιεῖσθαι καὶ τοῦ

[8, 41]   Λέγει γὰρ ὡς γενόμενος ἐν Ἰταλίᾳ κατὰ γῆς οἰκίσκον ποιήσαι καὶ

[8, 16]   Ἄλλους τε πολλοὺς κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀπεργάσασθαι καλούς τε καὶ ἀγαθοὺς

[8, 40]   Φερεκύδην ἐν Δήλῳ ἐπανελθεῖν εἰς Ἰταλίαν καὶ πανδαισίαν εὑρόντα Κύλωνος τοῦ

[8, 3]   Πολυκράτους, ἀπῆρεν εἰς Κρότωνα τῆς Ἰταλίας· κἀκεῖ νόμους θεὶς τοῖς Ἰταλιώταις

[8, 1]   διεληλύθαμεν, φέρε καὶ περὶ τῆς Ἰταλικῆς διαλάβωμεν, ἧς ἦρξε Πυθαγόρας Μνησάρχου

[8, 50]   πολέμοις οὓς διαφέρουσιν ἐς ἀλλήλους Ἰταλιῶται. Ἐπειδὴ δὲ περὶ Πυθαγόρου διεληλύθαμεν,

[8, 3]   Ἰταλίας· κἀκεῖ νόμους θεὶς τοῖς Ἰταλιώταις ἐδοξάσθη σὺν τοῖς μαθηταῖς, οἳ

[8, 34]   σημαίνει γὰρ τὰς ὥρας. Τῶν ἰχθύων μὴ ἅπτεσθαι ὅσοι ἱεροί· μὴ

[8, 17]   εἰκόνα θεοῦ μὴ περιφέρειν, χύτρας ἴχνος συγχεῖν ἐν τῇ τέφρᾳ, δᾳδίῳ

[8, 28]   μήτρᾳ ἀπὸ μὲν τοῦ ἐγκεφάλου ἰχῶρα καὶ ὑγρὸν καὶ αἷμα προΐεσθαι,

[8, 8]   παρὰ Θεμιστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς. Ἴων δὲ ὁ Χῖος ἐν τοῖς

[8, 1]   ~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ. ~Ἐπειδὴ δὲ τὴν Ἰωνικὴν φιλοσοφίαν τὴν ἀπὸ Θαλοῦ καὶ

Livre, par.
[8, 12]	εὑρεῖν. Οὐκ ἠμέλησε δ' οὐδ'	ἰατρικῆς.	Φησὶ δ' Ἀπολλόδωρος ὁ λογιστικὸς
[8, 47]	καὶ ἕτερον ῥήτορα μοχθηρόν· καὶ	ἰατρὸν	ἄλλον, τὰ περὶ σκίλλης γεγραφότα
[8, 3]	σὺν Ἐπιμενίδῃ κατῆλθεν εἰς τὸ	Ἰδαῖον	ἄντρον ἀλλὰ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ
[8, 38]	εἰς τὴν δίαιταν τῶν κάτω	ἰδεῖν	ἑκάστους, διαφέρειν δὲ πάμπολυ τοὺς
[8, 21]	ᾅδου τὴν μὲν Ἡσιόδου ψυχὴν	ἰδεῖν	πρὸς κίονι χαλκῷ δεδεμένην καὶ
[8, 44]	Σαραπίωνος, ὀγδοηκοντούτης ἐτελεύτα, κατὰ τὴν	ἰδίαν	ὑπογραφὴν τῶν ἡλικιῶν· ὡς δ'
[8, 45]	καὶ θάνε φοιτηταῖς ἄμμιγα τοῖς	ἰδίοις.	Χωρίον ἦν κυάμων· ἵνα μὴ
[8, 43]	οὐδέποτε. Τῇ δὲ πρὸς τὸν	ἴδιον	ἄνδρα μελλούσῃ πορεύεσθαι παρῄνει ἅμα
[8, 23]	τοὺς δ' ἐχθροὺς φίλους ἐργάσασθαι.	Ἴδιόν	τε μηδὲν ἡγεῖσθαι. Νόμῳ βοηθεῖν,
[8, 43]	καθαρεύει, φάναι, Ἀπὸ μὲν τοῦ	ἰδίου	παραχρῆμα, ἀπὸ δὲ τοῦ ἀλλοτρίου
[8, 37]	Ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς, ἄν τιν'	ἰδιώτην	ποθὲν λάβωσιν εἰσελθόντα, διαπειρώμενον τῆς
[8, 13]	τίθεσθαι ἐπ' αὐτοῦ ἄνευ πυρός,	ἱερεῖον	δὲ μηδέν, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης
[8, 2]	ἀργυρᾶ δῶρον ἀπήνεγκεν ἑκάστῳ τῶν	ἱερέων	εἰς Αἴγυπτον. Ἔσχε δὲ καὶ
[8, 34]	Τῶν ἰχθύων μὴ ἅπτεσθαι ὅσοι	ἱεροί·	μὴ γὰρ δεῖν τὰ αὐτὰ
[8, 33]	οἱ τὰς τελετὰς ἐν τοῖς	ἱεροῖς	ἐπιελοῦντες. ~Φησὶ δ' Ἀριστοτέλης ἐν
[8, 15]	τὴν μὲν οἰκίαν αὐτοῦ Δήμητρος	ἱερὸν	ἐκάλουν, τὸν στενωπὸν δὲ μουσεῖον,
[8, 5]	εἰσελθὼν εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος	ἱερὸν	ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαος ἀνέθηκεν ἀσπίδα,
[8, 7]	ὅλου ἐν ἔπεσιν, δεύτερον τὸν	Ἱερὸν	λόγον, οὗ ἡ ἀρχή· Ὦ
[8, 40]	καταφυγόντα εἰς τὸ ἐν Μεταποντίῳ	ἱερὸν	τῶν Μουσῶν, τετταράκοντ' ἡμέρας ἀσιτήσαντα.
[8, 34]	τῶν ἀγαθῶν· τῷ τε Μηνὶ	ἱερός·	σημαίνει γὰρ τὰς ὥρας. Τῶν
[8, 34]	Ἀλεκτρυόνος μὴ ἅπτεσθαι λευκοῦ, ὅτι	ἱερὸς	τοῦ Μηνὸς καὶ ἱκέτης· τὸ
[8, 21]	ἐν Δελφοῖς Θεμιστοκλείας. Φησὶ δ'	Ἱερώνυμος	κατελθόντα αὐτὸν εἰς ᾅδου τὴν
[8, 16]	Ζάλευκον καὶ Χαρώνδαν τοὺς νομοθέτας·	ἱκανός	τε γὰρ ἦν φιλίας ἐργάτης
[8, 34]	ὅτι ἱερὸς τοῦ Μηνὸς καὶ	ἱκέτης·	τὸ δ' ἦν τῶν ἀγαθῶν·
[8, 39]	τινι χωρίῳ γενόμενος πλήρει κυάμων,	ἵνα	μὴ> διέρχοιτο αὐτόθι ἔστη, εἰπὼν
[8, 18]	πρὸς ταῦτα λοιπόν ἐστιν ἐκλαμβάνειν,	ἵνα	μὴ παρέλκωμεν. ~Παντὸς δὲ μᾶλλον
[8, 45]	τοῖς ἰδίοις. Χωρίον ἦν κυάμων·	ἵνα	μὴ τούτους δὲ πατήσῃ, ἐξ
[8, 42]	Λύσις ἐν ἐπιστολῇ τῇ πρὸς	Ἵππασον,	περὶ Πυθαγόρου λέγων οὕτως· Λέγοντι
[8, 1]	υἱὸν μὲν εἶναι Μαρμάκου τοῦ	Ἱππάσου	τοῦ Εὐθύφρονος τοῦ Κλεωνύμου φυγάδος
[8, 7]	ἄλλους. Τὸν δὲ Μυστικὸν λόγον	Ἱππάσου	φησὶν εἶναι, γεγραμμένον ἐπὶ διαβολῇ
[8, 43]	καὶ κατά τινας Ἐμπεδοκλέους καθηγήσατο·	Ἱππόβοτός	γέ τοί φησι λέγειν Ἐμπεδοκλέα,
[8, 33]	νομίζειν καὶ ἥρωσι μὴ τὰς	ἴσας,	ἀλλὰ θεοῖς μὲν ἀεὶ μετ'
[8, 26]	τὰ ἡμῖν κάτω ἐκείνοις ἄνω.	Ἰσόμοιρά	τ' εἶναι ἐν τῷ κόσμῳ
[8, 26]	ψυχροῦ δὲ χειμῶνα· ἐὰν δὲ	ἰσομοιρῇ,	τὰ κάλλιστα εἶναι τοῦ ἔτους,
[8, 12]	τριγώνου ὀρθογωνίου ἡ ὑποτείνουσα πλευρὰ	ἴσον	δύναται ταῖς περιεχούσαις. Καὶ ἔστιν
[8, 18]	ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν, τουτέστι τὸ	ἴσον	καὶ δίκαιον μὴ ὑπερβαίνειν. Ἐπί
[8, 10]	τὰ φίλων εἶναι καὶ φιλίαν	ἰσότητα.	Καὶ αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ κατετίθεντο
[8, 33]	ὅλα. Φιλίαν τ' εἶναι ἐναρμόνιον	ἰσότητα.	Τιμὰς θεοῖς δεῖν νομίζειν καὶ
[8, 47]	ἕτερον Δωρικὰ πεπραγματευμένον, ὡς Διονύσιος	ἱστορεῖ.	Ἐρατοσθένης δέ φησι, καθὸ καὶ
[8, 15]	ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπαῖς	ἱστορίαις·	ἔλεγόν τε καὶ οἱ ἄλλοι
[8, 47]	Φαβωρῖνος ἐν τῇ ὀγδόῃ Παντοδαπῆς	ἱστορίας	παρατίθεται, τοῦτον εἶναι τὸν πρῶτον
[8, 12]	αὐτὸς Φαβωρῖνος ἐν ὀγδόῃ Παντοδαπῆς	ἱστορίας	φησίν. ~Οἱ δὲ Πυθαγόραν ἀλείπτην
[8, 6]	κέκραγε καί φησι· Πυθαγόρης Μνησάρχου	ἱστορίην	ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ
[8, 11]	Τίμαιός τέ φησιν ἐν δεκάτῳ	Ἱστοριῶν	λέγειν αὐτὸν τὰς συνοικούσας ἀνδράσι
[8, 12]	τρίτῳ τῶν Ἀπομνημονευμάτων, τῶν πρότερον	ἰσχάσι	ξηραῖς καὶ τυροῖς ὑγροῖς, ἀλλὰ
[8, 41]	δὲ Πυθαγόραν μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν	ἰσχνὸν	καὶ κατεσκελετευμένον· εἰσελθόντα τ' εἰς
[8, 31]	καὶ τὰ νεῦρα· ὅταν δ'	ἰσχύῃ	καὶ καθ' αὑτὴν γενομένη ἠρεμῇ,
[8, 18]	τε χοίνικος μὴ καθίζειν ἐν	ἴσῳ	τῷ φροντίδα ποιεῖσθαι καὶ τοῦ
[8, 41]	Λέγει γὰρ ὡς γενόμενος ἐν	Ἰταλίᾳ	κατὰ γῆς οἰκίσκον ποιήσαι καὶ
[8, 16]	Ἄλλους τε πολλοὺς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	ἀπεργάσασθαι καλούς τε καὶ ἀγαθοὺς
[8, 40]	Φερεκύδην ἐν Δήλῳ ἐπανελθεῖν εἰς	Ἰταλίαν	καὶ πανδαισίαν εὑρόντα Κύλωνος τοῦ
[8, 3]	Πολυκράτους, ἀπῆρεν εἰς Κρότωνα τῆς	Ἰταλίας·	κἀκεῖ νόμους θεὶς τοῖς Ἰταλιώταις
[8, 1]	διεληλύθαμεν, φέρε καὶ περὶ τῆς	Ἰταλικῆς	διαλάβωμεν, ἧς ἦρξε Πυθαγόρας Μνησάρχου
[8, 50]	πολέμοις οὓς διαφέρουσιν ἐς ἀλλήλους	Ἰταλιῶται.	Ἐπειδὴ δὲ περὶ Πυθαγόρου διεληλύθαμεν,
[8, 3]	Ἰταλίας· κἀκεῖ νόμους θεὶς τοῖς	Ἰταλιώταις	ἐδοξάσθη σὺν τοῖς μαθηταῖς, οἳ
[8, 34]	σημαίνει γὰρ τὰς ὥρας. Τῶν	ἰχθύων	μὴ ἅπτεσθαι ὅσοι ἱεροί· μὴ
[8, 17]	εἰκόνα θεοῦ μὴ περιφέρειν, χύτρας	ἴχνος	συγχεῖν ἐν τῇ τέφρᾳ, δᾳδίῳ
[8, 28]	μήτρᾳ ἀπὸ μὲν τοῦ ἐγκεφάλου	ἰχῶρα	καὶ ὑγρὸν καὶ αἷμα προΐεσθαι,
[8, 8]	παρὰ Θεμιστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς.	Ἴων	δὲ ὁ Χῖος ἐν τοῖς
[8, 1]	~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ. ~Ἐπειδὴ δὲ τὴν	Ἰωνικὴν	φιλοσοφίαν τὴν ἀπὸ Θαλοῦ καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/06/2009