HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre VIII (Pythagore)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  63 formes différentes pour 108 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, par.
[8, 19]   μόνῳ φασί τινες κηρίῳ     ἄρτῳ, οἴνου δὲ μεθ' ἡμέραν
[8, 29]   λόγους ἐν ἑπτὰ ἐννέα     δέκα τὸ πλεῖστον μησὶ τελειωθὲν
[8, 29]   τῆς ἁρμονίας λόγους ἐν ἑπτὰ     ἐννέα δέκα τὸ πλεῖστον
[8, 32]   ψυχὴν πεῖσαι ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν     ἐπὶ τὸ κακόν. Εὐδαιμονεῖν τ'
[8, 46]   σύστημα διέμενε μέχρι γενεῶν ἐννέα     καὶ δέκα· τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο
[8, 19]   ἀρκεῖσθαι μέλιτι μόνῳ φασί τινες     κηρίῳ ἄρτῳ, οἴνου δὲ
[8, 39]   πατῆσαι, ἀναιρεθῆναι δὲ κρεῖττον     λαλῆσαι· καὶ ὧδε πρὸς τῶν
[8, 34]   ἤτοι ὅτι αἰδοίοις εἰσὶν ὅμοιοι     ὅτι Ἅιδου πύλαις. Ἀγόνατον γὰρ
[8, 34]   τοῦ ἐθίζεσθαι μὴ ἀκολάστως ἐσθίειν     ὅτι ἐπὶ τελευτῇ τινος· καὶ
[8, 34]   τῇ τοῦ ὅλου φύσει ὅμοιον     ὅτι ὀλιγαρχικόν· κληροῦνται γοῦν αὐτοῖς.
[8, 34]   γὰρ μόνον· ὅτι φθείρει     ὅτι τῇ τοῦ ὅλου φύσει
[8, 34]   Ἅιδου πύλαις. Ἀγόνατον γὰρ μόνον·     ὅτι φθείρει ὅτι τῇ
[8, 39]   ἔστη, εἰπὼν ἁλῶναι ἂν> μᾶλλον     πατῆσαι, ἀναιρεθῆναι δὲ κρεῖττον
[8, 1]   δακτυλιογλύφου ὥς φησιν Ἕρμιππος, Σάμιος,     ὡς ἈριστόξενοςΤυρρηνός, ἀπὸ μιᾶς τῶν
[8, 36]   ἔπος· Παῦσαι μηδὲ ῥάπιζ' ἐπεὶ     φίλου ἀνέρος ἐστὶ ψυχή, τὴν
[8, 8]   λέγουσι καὶ τὰς Κοπίδας, οὗ     ἀρχή, Μὴ ἀνααίδευ μηδενί. Σωσικράτης
[8, 7]   δεύτερον τὸν Ἱερὸν λόγον, οὗ     ἀρχή· νέοι, ἀλλὰ σέβεσθε
[8, 18]   φροντίδα ποιεῖσθαι καὶ τοῦ μέλλοντος·     γὰρ χοῖνιξ ἡμερήσιος τροφή. Διὰ
[8, 49]   Μιλήτου· νῦν δὲ κατερύκει σε     πατρόθεν εὔκλεια, καὶ ἐμέ τε
[8, 12]   εὑρόντα ὅτι τοῦ τριγώνου ὀρθογωνίου     ὑποτείνουσα πλευρὰ ἴσον δύναται ταῖς
[8, 4]   καὶ ζῷα παρεγένετο καὶ ὅσα     ψυχὴ ἐν τῷ Ἅιδῃ ἔπαθε
[8, 12]   γράμμα κλεινὸς ἐφ' κλεινὴν  ἤγαγε   βουθυσίην. Λέγεται δὲ καὶ πρῶτος
[8, 23]   φίλους ἐργάσασθαι. Ἴδιόν τε μηδὲν  ἡγεῖσθαι.   Νόμῳ βοηθεῖν, ἀνομίᾳ πολεμεῖν· φυτὸν
[8, 21]   αὐτὸν ὀνομασθῆναι ὅτι τὴν ἀλήθειαν  ἠγόρευεν   οὐχ ἧττον τοῦ Πυθίου. ~Λέγεται
[8, 22]   τὸ προηγούμενον τῷ χρόνῳ τιμιώτερον  ἡγουμένους·   ὡς ἐν κόσμῳ μὲν ἀνατολὴν
[8, 38]   λέγεις εἰ τοῖς ῥύπου μεστοῖσιν  ἥδεται   συνών. Ἔτι ἐν τῷ αὐτῷ·
[8, 5]   τῷ Ἀπόλλωνι τὴν ἀσπίδα, διασεσηπυῖαν  ἤδη,   μόνον δὲ διαμένειν τὸ ἐλεφάντινον
[8, 2]   ἤκουσεν Ἑρμοδάμαντος τοῦ ἀπογόνου Κρεωφύλου,  ἤδη   πρεσβυτέρου. Νέος δ' ὢν καὶ
[8, 18]   ζῆν μηδ' ὑπὸ τῶν ἐνταῦθα  ἡδονῶν   ἐπάγεσθαι. Καὶ τὰ ἄλλα πρὸς
[8, 18]   ἀποδημοῦντα ἐπὶ τοῖς ὅροις ἀνεπιστρεπτεῖν.  ~Ἤθελε   δ' αὐτῷ τὸ μὲν πῦρ
[8, 8]   καὶ Ἀριστόξενος τὰ πλεῖστα τῶν  ἠθικῶν   δογμάτων λαβεῖν τὸν Πυθαγόραν παρὰ
[8, 2]   μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου τελευτὴν  ἧκεν   εἰς Σάμον καὶ ἤκουσεν Ἑρμοδάμαντος
[8, 20]   καὶ γαλαθηνοῖς τοῖς λεγομένοις ἁπαλίαις,  ἥκιστα   δὲ ἄρνασιν. γε μὴν
[8, 20]   τῶν κληδόνων τε καὶ οἰωνῶν,  ἥκιστα   δὲ τῇ> διὰ τῶν ἐμπύρων,
[8, 46]   ἐξ Ἀκραγαντίνων κάτθαν' ἐνὶ τριόδῳ.  ~Ἤκμαζε   δὲ καὶ κατὰ τὴν ἑξηκοστὴν
[8, 2]   νομίζοντες, ὥς φησιν Ἡρόδοτος. Οὗτος  ἤκουσε   μέν, καθὰ προείρηται, Φερεκύδου τοῦ
[8, 2]   τελευτὴν ἧκεν εἰς Σάμον καὶ  ἤκουσεν   Ἑρμοδάμαντος τοῦ ἀπογόνου Κρεωφύλου, ἤδη
[8, 48]   ἔργα μου εἴ τιν' ἔροιο  Ἠλείων,   φήσεις αὐτὸν ἄπιστα λέγειν. Τοῦτον
[8, 46]   ἔφα παροιμιακὸν εἰς τὸν βίον  ἦλθεν.   ~Οἱ δὲ καὶ ἄλλον ἀνδριαντοποιὸν
[8, 10]   εἴκοσι, γέρων εἴκοσι. Αἱ δὲ  ἡλικίαι   πρὸς τὰς ὥρας ὧδε σύμμετροι·
[8, 44]   κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπογραφὴν τῶν  ἡλικιῶν·   ὡς δ' οἱ πλείους, ἔτη
[8, 27]   ἀθάνατα καὶ διὰ τοῦτο θεῖα.  ~Ἥλιόν   τε καὶ σελήνην καὶ τοὺς
[8, 17]   εἰς θᾶκον μὴ ὀμόργνυσθαι, πρὸς  ἥλιον   τετραμμένον. Μὴ ὀμίχειν, ἐκτὸς λεωφόρου
[8, 27]   διοικήσεως. Διήκειν τ' ἀπὸ τοῦ  ἡλίου   ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέρος τοῦ
[8, 27]   Τήν τε σελήνην λάμπεσθαι ὑφ'  ἡλίου.   Καὶ ἀνθρώπων εἶναι πρὸς θεοὺς
[8, 29]   νῦν δὲ ἔστιν ἐν οἷς  ἡλίου   πύλας καλεῖ τοὺς ὀφθαλμούς. Τὰ
[8, 7]   ψυχῆς, τέταρτον Περὶ εὐσεβείας, πέμπτον  Ἡλοθαλῆ   τὸν Ἐπιχάρμου τοῦ Κῴου πατέρα,
[8, 49]   πυκτεύσων ἐς Ὀλύμπια παισὶν ἄνηβος  ἤλυθε   Πυθαγόρης Κράτεω Σάμιος.
[8, 44]   ἀψύχοις ἔπεχες χέρας, ἀλλὰ καὶ  ἡμεῖς·   τίς γὰρ ὃς ἐμψύχων ἥψατο,
[8, 12]   ἐκ μιᾶς χορδῆς εὑρεῖν. Οὐκ  ἠμέλησε   δ' οὐδ' ἰατρικῆς. Φησὶ δ'
[8, 42]   πατρὸς ἐπισκάψιας ἐνόμιζε χρυσῶ τιμιωτέρας  ἦμεν,   καὶ ταῦτα γυνά. ~Ἦν καὶ
[8, 29]   τὸ μὲν πρῶτον παγὲν ἐν  ἡμέραις   τεσσαράκοντα, κατὰ δὲ τοὺς τῆς
[8, 19]   ἄρτῳ, οἴνου δὲ μεθ'  ἡμέραν   μὴ γεύεσθαι· ὄψῳ τε τὰ
[8, 40]   Μεταποντίῳ ἱερὸν τῶν Μουσῶν, τετταράκοντ'  ἡμέρας   ἀσιτήσαντα. Ἡρακλείδης δέ φησιν ἐν
[8, 26]   φθινόπωρον νοσερόν. Ἀλλὰ καὶ τῆς  ἡμέρας   θάλλειν μὲν τὴν ἕω, φθίνειν
[8, 33]   ἁγνεύοντας, ἥρωσι δ' ἀπὸ μέσου  ἡμέρας.   Τὴν δ' ἁγνείαν εἶναι διὰ
[8, 18]   τοῦ μέλλοντος· γὰρ χοῖνιξ  ἡμερήσιος   τροφή. Διὰ δὲ τοῦ καρδίαν
[8, 23]   Νόμῳ βοηθεῖν, ἀνομίᾳ πολεμεῖν· φυτὸν  ἥμερον   μήτε φθίνειν μήτε σίνεσθαι, ἀλλὰ
[8, 13]   ἅπτεσθαι τῶν ζῴων κοινὸν δίκαιον  ἡμῖν   ἐχόντων ψυχῆς. Καὶ τόδε μὲν
[8, 26]   δὲ καὶ ἀντίποδας καὶ τὰ  ἡμῖν   κάτω ἐκείνοις ἄνω. Ἰσόμοιρά τ'
[8, 27]   διὸ καὶ προνοεῖσθαι τὸν θεὸν  ἡμῶν.   Εἱμαρμένην τε τῶν ὅλων καὶ
[8, 44]   πλείους, ἔτη βιοὺς ἐνενήκοντα. Καὶ  ἡμῶν   ἐστιν εἰς αὐτὸν πεπαιγμένα οὕτως
[8, 45]   ἀδικεῖν. ~Καὶ ἄλλο· Τὰς φρένας  ἢν   ἐθέλῃς τὰς Πυθαγόραο νοῆσαι, ἀσπίδος
[8, 44]   ψυχὴν οὐκ ἔχον ἐσθίομεν. Ἄλλο·  Ἦν   ἄρα Πυθαγόρης τοῖος σοφός, ὥστε
[8, 42]   εἶναι Βροντίνου, μαθήτριαν δὲ Πυθαγόρου.  Ἦν   αὐτῷ καὶ θυγάτηρ Δαμώ, ὥς
[8, 17]   τε προσηταιρίζετο καὶ φίλον κατεσκεύαζεν.  ~Ἦν   δ' αὐτῷ τὰ σύμβολα τάδε·
[8, 42]   Καὶ ταῦτα μὲν Ἕρμιππος.  ~Ἦν   δὲ τῷ Πυθαγόρᾳ καὶ γυνή,
[8, 39]   τετταράκοντα· διαφυγεῖν δ' ὀλίγους, ὧν  ἦν   καὶ Ἄρχιππος Ταραντῖνος καὶ
[8, 43]   τιμιωτέρας ἦμεν, καὶ ταῦτα γυνά.  ~Ἦν   καὶ Τηλαύγης υἱὸς αὐτοῖς, ὃς
[8, 45]   φοιτηταῖς ἄμμιγα τοῖς ἰδίοις. Χωρίον  ἦν   κυάμων· ἵνα μὴ τούτους δὲ
[8, 29]   ψυχροῦ. Ἐπεί τοι εἰ ψυχρὸς  ἦν   ἐν τοῖς ὄμμασιν ἀτμός,
[8, 11]   ποταμὸς διαβαίνοντα αὐτὸν προσαγορεύσαι πολὺς  ἦν   φάσκων. Τίμαιός τέ φησιν
[8, 45]   ὀμφάλιον. Φησὶ γὰρ οὗτος, Ἐγὼν  ἦν   πρόβροτος· ὃς δ' ὅτε οὐκ
[8, 15]   Ῥωμαῖοι. ~Μέχρι δὲ Φιλολάου οὐκ  ἦν   τι γνῶναι Πυθαγόρειον δόγμα· οὗτος
[8, 13]   ἐχόντων ψυχῆς. Καὶ τόδε μὲν  ἦν   τὸ πρόσχημα· τὸ δ' ἀληθὲς
[8, 34]   Μηνὸς καὶ ἱκέτης· τὸ δ'  ἦν   τῶν ἀγαθῶν· τῷ τε Μηνὶ
[8, 45]   πρόβροτος· ὃς δ' ὅτε οὐκ  ἦν,   φάσκων ὥς τις ἔην, οὔτις
[8, 16]   τοὺς νομοθέτας· ἱκανός τε γὰρ  ἦν   φιλίας ἐργάτης τά τ' ἄλλα
[8, 5]   τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐπέδειξεν  ἣν   Μενέλαος ἀνέθηκεν ἀσπίδα, (ἔφη γὰρ
[8, 12]   Καὶ ἔστιν ἐπίγραμμα οὕτως ἔχον·  Ἤνυκε   Πυθαγόρης τὸ περικλεές· εὕρατο γράμμα
[8, 40]   τῶν Μουσῶν, τετταράκοντ' ἡμέρας ἀσιτήσαντα.  Ἡρακλείδης   δέ φησιν ἐν τῇ τῶν
[8, 4]   εἶναι τὴν πολιτείαν. ~Τοῦτόν φησιν  Ἡρακλείδης   Ποντικὸς περὶ αὑτοῦ τάδε
[8, 7]   καὶ Ἐπαμεινώνδα καθηγησαμένου. Φησὶ δ'  Ἡρακλείδης   τοῦ Σαραπίωνος ἐν τῇ
[8, 44]   δ' οὖν Πυθαγόρας, ὡς μὲν  Ἡρακλείδης   φησὶν τοῦ Σαραπίωνος, ὀγδοηκοντούτης
[8, 6]   ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασιν διαπεσόντες.  Ἡράκλειτος   γοῦν φυσικὸς μονονουχὶ κέκραγε
[8, 32]   ἀγαθὴ ψυχὴ προσγένηται, μηδέποτε δ'  ἠρεμεῖν   μηδὲ τὸν αὐτὸν ῥόον κρατεῖν.
[8, 31]   ἰσχύῃ καὶ καθ' αὑτὴν γενομένη  ἠρεμῇ,   δεσμὰ γίνεσθαι αὐτῆς τοὺς λόγους
[8, 1]   περὶ τῆς Ἰταλικῆς διαλάβωμεν, ἧς  ἦρξε   Πυθαγόρας Μνησάρχου δακτυλιογλύφου ὥς φησιν
[8, 2]   θύουσι, Κρόνον νομίζοντες, ὥς φησιν  Ἡρόδοτος.   Οὗτος ἤκουσε μέν, καθὰ προείρηται,
[8, 9]   μὴ θέρεος· φθινοπώρου δὲ καὶ  ἦρος   κουφότερα, βαρέα δὲ πᾶσαν ὥρην
[8, 23]   ~Καὶ θεοὺς μὲν δαιμόνων προτιμᾶν,  ἥρωας   δ' ἀνθρώπων, ἀνθρώπων δὲ μάλιστα
[8, 32]   καὶ ταύτας δαίμονάς τε καὶ  ἥρωας   ὀνομάζεσθαι· καὶ ὑπὸ τούτων πέμπεσθαι
[8, 33]   μετ' εὐφημίας λευχειμονοῦντας καὶ ἁγνεύοντας,  ἥρωσι   δ' ἀπὸ μέσου ἡμέρας. Τὴν
[8, 33]   Τιμὰς θεοῖς δεῖν νομίζειν καὶ  ἥρωσι   μὴ τὰς ἴσας, ἀλλὰ θεοῖς
[8, 34]   τὰ πίπτοντα, λέγων ἐν τοῖς  Ἥρωσι,   Μηδὲ γεύεσθ' ἅττ' ἂν ἐντὸς
[8, 34]   τινος· καὶ Ἀριστοφάνης δὲ τῶν  ἡρώων   φησὶν εἶναι τὰ πίπτοντα, λέγων
[8, 49]   λῷστε, εἰ μηδὲν ἀμείνων  ἦς   Πυθαγόρεω γενεήν τε καὶ κλέος,
[8, 36]   γεγενῆσθαι Ξενοφάνης ἐν ἐλεγείᾳ προσμαρτυρεῖ,  ἧς   ἀρχή, Νῦν αὖτ' ἄλλον ἔπειμι
[8, 1]   καὶ περὶ τῆς Ἰταλικῆς διαλάβωμεν,  ἧς   ἦρξε Πυθαγόρας Μνησάρχου δακτυλιογλύφου ὥς
[8, 46]   καὶ Πολύμναστος, Φλιάσιοι καὶ αὐτοί.  Ἦσαν   δὲ ἀκροαταὶ Φιλολάου καὶ Εὐρύτου
[8, 48]   Θεόφραστος, Παρμενίδην· ὡς δὲ Ζήνων,  Ἡσίοδον.   ~Τούτῳ φασὶν ἀντιπαρατάσσεσθαι Κύλωνα καθάπερ
[8, 21]   αὐτὸν εἰς ᾅδου τὴν μὲν  Ἡσιόδου   ψυχὴν ἰδεῖν πρὸς κίονι χαλκῷ
[8, 6]   καί φησι· Πυθαγόρης Μνησάρχου ἱστορίην  ἤσκησεν   ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ ἐκλεξάμενος
[8, 10]   εἰς ἓν ποιούμενοι. Πενταετίαν θ'  ἡσύχαζον,   μόνον τῶν λόγων κατακούοντες καὶ
[8, 7]   νέοι, ἀλλὰ σέβεσθε μεθ'  ἡσυχίας   τάδε πάντα· τρίτον Περὶ ψυχῆς,
[8, 34]   παραγγέλλειν αὐτὸν ἀπέχεσθαι τῶν κυάμων  ἤτοι   ὅτι αἰδοίοις εἰσὶν ὅμοιοι
[8, 21]   ὅτι τὴν ἀλήθειαν ἠγόρευεν οὐχ  ἧττον   τοῦ Πυθίου. ~Λέγεται παρεγγυᾶν αὐτὸν
[8, 44]   ἡμεῖς· τίς γὰρ ὃς ἐμψύχων  ἥψατο,   Πυθαγόρα; ἀλλ' ὅταν ἑψηθῇ τι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/06/2009