Livre, chapitre |
[8, 4] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον·
Ἀρχύτας
Πλάτωνι
|
ὑγιαίνειν. |
Καλῶς
ποιέεις
ὅτι
ἀποπέφευγας
ἐκ |
[8, 5] |
Ἀλκμαίων
Κροτωνιήτης
τάδε
ἔλεξε
Πειρίθου
|
υἱὸς |
Βροτίνῳ
καὶ
Λέοντι
καὶ
Βαθύλλῳ· |
[8, 5] |
ἀίδιον
φύσιν.
Ἦν
δὲ
Πειρίθου
|
υἱός, |
ὡς
αὐτὸς
ἐναρχόμενος
τοῦ
συγγράμματός |
[8, 8] |
σὺν
Θεομέδοντι
τῷ
ἰατρῷ,
τρεφόμενον
|
ὑπ' |
αὐτοῦ·
οἱ
δέ,
καὶ
παιδικὰ |
[8, 3] |
οὗτος
ἤκουσε
Πυθαγόρου.
Τριμηνιαῖος
δ'
|
ὑπάρχων |
ἀπηνέχθη
τῆς
Σικελίας
εἰς
Μέγαρα, |
[8, 4] |
ἐξακούεσθαι
εἴποι,
ὸ
γὰρ
ὄργανον
|
ὑπὲρ |
ἐμοῦ
διαγωνιζόμενον
λαλεῖ.
Τὸν
δὲ |
[8, 5] |
τὴν
σελήνην
καθόλου
τε
τὰ
|
ὑπὲρ> |
ταύτην
ἔχειν
ἀίδιον
φύσιν.
Ἦν |
[8, 8] |
ἔχοντα
μαθητάς,
ὥς
φασί
τινες,
|
ὑπὲρ |
τοῦ
Πλάτωνα
λυπῆσαι,
ὅτι
τὴν |
[8, 8] |
ἐνιαυτῷ
διατρίψαντ'
αὐτόθι
ξυρόμενόν
θ'
|
ὑπήνην |
καὶ
ὀφρὺν
τὴν
Ὀκταετηρίδα
κατά |
[8, 8] |
ὁρατικά,
τῶν
φυσικῶν
θεωρημάτων
τῶν>
|
ὑπὸ |
τὴν
διάνοιαν
αὐτοῦ
πεσόντων.
Γεγόνασι |
[8, 4] |
Τὰ
μὲν
παρὰ
σοῦ
ἐλθόντα
|
ὑπομνήματα |
θαυμαστῶς
ἄσμενοί
τε
ἐλάβομεν
καὶ |
[8, 8] |
τοῦ
Σικελιώτου.
Κατέλιπε
δὲ
καὶ
|
ὑπομνήματα |
κάλλιστα.
Τούτου
γέγονε
παῖς
Ἀρισταγόρας, |
[8, 3] |
πατρὶς
ἐστεφάνωσ'
ἅδε
Συρακοσίων.
Οὗτος
|
ὑπομνήματα |
καταλέλοιπεν
ἐν
οἷς
φυσιολογεῖ,
γνωμολογεῖ, |
[8, 4] |
δηλοῖ.
τὰ
δὲ
παρ'
ἐμοῦ
|
ὑπομνήματα, |
περὶ
ὧν
ἐπέστειλας,
ἱκανῶς
μὲν |
[8, 4] |
Λαμίσκον
ἀπάγγελον.
περὶ
δὲ
τῶν
|
ὑπομνημάτων |
ἐπεμελήθημες
καὶ
ἀνήλθομες
ὡς
Λευκανὼς |
[8, 3] |
γε
ἐν
τοῖς
πλείστοις
τῶν
|
ὑπομνημάτων |
πεποίηκεν,
οἷς
διασαφεῖ
ὅτι
ἑαυτοῦ |
[8, 7] |
ἡμῶν
ἐστιν
εἰς
αὐτόν·
τὴν
|
ὑπόνοιαν |
πᾶσι
μάλιστα
λέγω
θεραπεύειν·
εἰ |
[8, 8] |
καὶ
ἀκούσαντα
τῶν
σοφιστῶν
αὐτόθι
|
ὑποστρέφειν. |
Δύο
δὴ
μῆνας
διατρίψαντα
οἴκαδ' |