Livre, par. |
[7, 51] |
γινόμεναι.
Ἔτι
τῶν
φαντασιῶν
αἱ
|
μέν |
εἰσι
λογικαί,
αἱ
δὲ
ἄλογοι· |
[7, 51] |
οὐ
τετυχήκασιν
ὀνόματος.
Καὶ
αἱ
|
μέν |
εἰσι
τεχνικαί,
αἱ
δὲ
ἄτεχνοι· |
[7, 51] |
δὲ
φαντασιῶν
κατ'
αὐτοὺς
αἱ
|
μέν |
εἰσιν
αἰσθητικαί,
αἱ
δ'
οὔ· |
[7, 77] |
δεύτερον.
Τῶν
δὲ
λόγων
οἱ
|
μέν |
εἰσιν
ἀπέραντοι,
οἱ
δὲ
περαντικοί. |
[7, 98] |
τῶν
περὶ
ψυχὴν
ἀγαθῶν
τὰ
|
μέν |
εἰσιν
ἕξεις,
τὰ
δὲ
διαθέσεις, |
[7, 36] |
σαφής.
~Μαθηταὶ
δὲ
Ζήνωνος
πολλοὶ
|
μέν, |
ἔνδοξοι
δὲ
Περσαῖος
Δημητρίου
Κιτιεύς, |
[7, 75] |
ἐστι
μήτηρ.
Ἔτι
τε
τὰ
|
μέν |
ἐστι
δυνατά,
τὰ
δ'
ἀδύνατα· |
[7, 61] |
καὶ
Τῶν
οὐκ
ἀγαθῶν
τὰ
|
μέν |
ἐστι
κακά,
τὰ
δὲ
ἀδιάφορα. |
[7, 61] |
τομή,
οἷον
Τῶν
ζῴων
τὰ
|
μέν |
ἐστι
λογικά,
τὰ
δὲ
ἄλογα. |
[7, 62] |
Κρῖνις·
οἷον
Τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
|
μέν |
ἐστι
περὶ
ψυχήν,
τὰ
δὲ |
[7, 64] |
γένεσιν.
Τῶν
δὲ
κατηγορημάτων
τὰ
|
μέν |
ἐστι
συμβάματα,
οἷον
τὸ
Διὰ |
[7, 75] |
τοῦ
ψεῦδος
εἶναι,
ἢ
ἐπιδεκτικὸν
|
μέν |
ἐστι,
τὰ
δ'
ἐκτὸς
αὐτῷ |
[7, 64] |
Διὰ
πέτρας
πλεῖν.
Καὶ
τὰ
|
μέν |
ἐστι
τῶν
κατηγορημάτων
ὀρθά,
ἃ |
[7, 55] |
τῇ
Περὶ
φωνῆς
τέχνῃ.
Ζῴου
|
μέν |
ἐστι
φωνὴ
ἀὴρ
ὑπὸ
ὁρμῆς |
[7, 61] |
διαιρέσει,
οἷον
Τῶν
ὄντων
τὰ
|
μέν |
ἐστιν
ἀγαθά,
τὰ
δ'
οὐκ |
[7, 61] |
ἀπόφασιν,
οἷον
Τῶν
ὄντων
τὰ
|
μέν |
ἐστιν
ἀγαθά,
τὰ
δ'
οὐκ |
[7, 68] |
ψευδῶν
ὄντων.
Τῶν
ἀξιωμάτων
τὰ
|
μέν |
ἐστιν
ἁπλᾶ,
τὰ
δ'
οὐχ |
[7, 98] |
Κοινῶς
δὲ
τῶν
ἀγαθῶν
μικτὰ
|
μέν |
ἐστιν
εὐτεκνία
καὶ
εὐγηρία,
ἁπλοῦν |
[7, 74] |
Ἡμέρα
ἐστί.
~Παρασυνημμένον
δ'
ἀληθὲς
|
μέν |
ἐστιν
ὃ
ἀρχόμενον
ἀπ'
ἀληθοῦς |
[7, 74] |
οὔσης
λέγηται.
Αἰτιῶδες
δ'
ἀληθὲς
|
μέν |
ἐστιν
ὃ
ἀρχόμενον
ἀπ'
ἀληθοῦς |
[7, 71] |
δ'
οὐχ
ἁπλῶν
ἀξιωμάτων
συνημμένον
|
μέν |
ἐστιν,
ὡς
ὁ
Χρύσιππος
ἐν |
[7, 46] |
καταληπτικήν,
τὴν
δὲ
ἀκατάληπτον·
καταληπτικὴν
|
μέν, |
ἣν
κριτήριον
εἶναι
τῶν
πραγμάτων |
[7, 46] |
ἀπὸ
ὑπάρχοντος,
ἢ
ἀπὸ
ὑπάρχοντος
|
μέν, |
μὴ
κατ'
αὐτὸ
δὲ
τὸ |
[7, 107] |
ἰσχύς,
εὐαισθησία,
ἀρτιότης.
Δι'
αὑτὰ
|
μέν, |
ὅτι
κατὰ
φύσιν
ἐστί·
δι' |
[7, 118] |
παρὰ
τὸ
καθῆκον.
Καὶ
οἰνωθήσεσθαι
|
μέν, |
οὐ
μεθυσθήσεσθαι
δέ.
Ἔτι
δ' |
[7, 82] |
τρία,
οὐχὶ
δὲ
καὶ
ταῦτα
|
μέν, |
οὐχὶ
δὲ
καὶ
τὰ
τέσσαρα |
[7, 19] |
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνῃ,
ἔφη,
εἰ
|
μέν |
τι
κακὸν
ἦν
εἰρημένον
ὑπ' |
[7, 39] |
λόγον·
εἶναι
γὰρ
αὐτοῦ
τὸ
|
μέν |
τι
φυσικόν,
τὸ
δὲ
ἠθικόν, |
[7, 105] |
ἀπαξίαν
ἔχοντα.
Ἀξίαν
δὲ
τὴν
|
μέν |
τινα
λέγουσι
σύμβλησιν
πρὸς
τὸν |
[7, 90] |
δίδωσιν
ἀδιαστρόφους.
~Ἀρετὴ
δ'
ἡ
|
μέν |
τις
κοινῶς
παντὶ
τελείωσις.
Ὥσπερ |
[7, 148] |
ἀπέδοσαν.
~Οὐσίαν
δὲ
θεοῦ
Ζήνων
|
μέν |
φησι
τὸν
ὅλον
κόσμον
καὶ |
[7, 66] |
Ἐρώτημα
δέ
ἐστι
πρᾶγμα
αὐτοτελὲς
|
μέν, |
ὡς
καὶ
τὸ
ἀξίωμα,
αἰτητικὸν |
[7, 53] |
εἰκόνος·
κατ'
ἀναλογίαν
δὲ
αὐξητικῶς
|
μέν, |
ὡς>
ὁ
Τιτυὸς
καὶ
Κύκλωψ· |