HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὠρεγμένος 1
ὡρισμένοις 1
ὡρισμένου 1
ὡς 94
Ὡς 4
ὥς 18
ὡσανεὶ 3

Fréquences [« »]
94 ἢ
94 οἷον
90 τῆς
94 ὡς
96 Περὶ
96 περὶ
101 γὰρ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre VII (Zénon)

ὡς

Livre, par.

[7, 20]   δέ τινος αὐτῷ περὶ Πολέμωνος ὡς ἄλλα προθέμενος ἄλλα λέγει, σκυθρωπάσας

[7, 84]   Κιτιεὺς Ζήνων καὶ ὁ Κλεάνθης, ὡς ἂν ἀρχαιότεροι, ἀφελέστερον περὶ τῶν

[7, 61]   εἰς εἶδος τομὴ κατὰ τοὐναντίον, ὡς ἂν κατ' ἀπόφασιν, οἷον Τῶν

[7, 127]   γοῦν ἐφ' οἷς κακῶς πράττομεν, ὡς ἂν μόνον τὸ καλὸν εἰδότες

[7, 121]   κυνισμὸν σύντομον ἐπ' ἀρετὴν ὁδόν, ὡς Ἀπολλόδωρος ἐν τῇ Ἠθικῇ. Γεύσεσθαί

[7, 118]   ἄλογον εἶναι συστολὴν τῆς ψυχῆς, ὡς Ἀπολλόδωρός φησιν ἐν τῇ Ἠθικῇ.

[7, 6]   αὐτοῦ πολλά τε παρεκάλει ἀφίκεσθαι ὡς αὐτόν. Ὁ δὲ τοῦτο μὲν

[7, 127]   κακίας εἶναι λεγόντων τὴν προκοπήν· ὡς γὰρ δεῖν φασιν ἢ ὀρθὸν

[7, 159]   σπερμάτων, ἃ παλαιωθέντα οὐκέτι φύεται, ὡς δῆλον διαπεπνευκυίας αὐτοῖς τῆς δυνάμεως.

[7, 143]   ἄρ' ὁ κόσμος. Ἔμψυχον δέ, ὡς δῆλον ἐκ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς

[7, 149]   τοῦ συμφέροντος στοχάζεσθαι καὶ ἡδονῆς, ὡς δῆλον ἐκ τῆς τοῦ ἀνθρώπου

[7, 159]   Φυσικῶν πνεῦμα κατὰ τὴν οὐσίαν, ὡς δῆλον ἐκ τῶν εἰς τὴν

[7, 157]   δὲ βάσιν πρὸς τῷ ὁρωμένῳ· ὡς διὰ βακτηρίας οὖν τοῦ ταθέντος

[7, 139]   δι' ὧν δὲ ὡς νοῦς, ὡς διὰ τοῦ ἡγεμονικοῦ. Οὕτω δὴ

[7, 139]   μὲν γὰρ ὡς ἕξις κεχώρηκεν, ὡς διὰ τῶν ὀστῶν καὶ τῶν

[7, 124]   βίον, χρωμένων ἡμῶν τοῖς φίλοις ὡς ἑαυτοῖς. Δι' αὑτόν θ' αἱρετὸν

[7, 36]   Ἀντίγονος ἐποίησεν αὐτῷ πλαστῶς ἀγγελῆναι ὡς εἴη τὰ χωρία αὐτοῦ πρὸς

[7, 14]   ἂν χρείαν ἔχῃ πρὸς Ἀντίγονον, ὡς ἐκείνου πάντα παρέξοντος, ἀκούσας οὐκέτ'

[7, 152]   κοίλῳ καὶ συνεχεῖ πρὸς φαντασίαν, ὡς ἐν κατόπτρῳ φανταζομένην κατὰ κύκλου

[7, 131]   τῶν οἰκείων ἀποδείξεων· ταῦτα δ' ὡς ἐν κεφαλαίοις ἡμῖν λελέχθω καὶ

[7, 139]   ἧττον. ~Δι' ὧν μὲν γὰρ ὡς ἕξις κεχώρηκεν, ὡς διὰ τῶν

[7, 14]   δέ, φησί, καὶ τὸ πολυδημῶδες, ὡς ἐπ' ἄκρου καθίζεσθαι τοῦ βάθρου,

[7, 111]   Ἕλεον μὲν οὖν εἶναι λύπην ὡς ἐπ' ἀναξίως κακοπαθοῦντι, φθόνον δὲ

[7, 7]   ὁ ἡγούμενος ᾖ, τοιούτους εἰκὸς ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γίγνεσθαι καὶ

[7, 66]   ὃ συμβολικῶς οὐκ ἔστιν ἀποκρίνεσθαι, ὡς ἐπὶ τοῦ ἐρωτήματος, Ναί, ἀλλὰ

[7, 115]   οἴησις σφόδρα δοκοῦντος αἱρετοῦ. Καὶ ὡς ἐπὶ τοῦ σώματος εὐεμπτωσίαι τινὲς

[7, 155]   Ὁ δὲ ζωδιακὸς λοξός ἐστιν, ὡς ἐπιὼν τοὺς παραλλήλους. ~Ζῶναί τ'

[7, 31]   τῶν Μνήμης ἤνυσε θυγατέρων. ~Εἴπομεν ὡς ἐτελεύτα ὁ Ζήνων καὶ ἡμεῖς

[7, 108]   εἶναι ὅσα λόγος αἱρεῖ ποιεῖν, ὡς ἔχει γονεῖς τιμᾶν, ἀδελφούς, πατρίδα,

[7, 104]   εὐδαιμονίαν μήτε πρὸς κακοδαιμονίαν συνεργοῦντα, ὡς ἔχει πλοῦτος, δόξα, ὑγίεια, ἰσχὺς

[7, 108]   δέ, ὅσα μὴ αἱρεῖ λόγος, ὡς ἔχει τὰ τοιαῦτα, γονέων ἀμελεῖν,

[7, 104]   μήθ' ὁρμῆς μήτ' ἀφορμῆς κινητικά, ὡς ἔχει τὸ ἀρτίας ἔχειν ἐπὶ

[7, 145]   κατὰ τὸ πρὸς ἡμᾶς μέρος, ὡς Ζήνων ἀναγράφει ἐν τῷ Περὶ

[7, 153]   παρατριβομένων ἢ ῥηγνυμένων ὑπὸ πνεύματος, ὡς Ζήνων ἐν τῷ Περὶ τοῦ

[7, 41]   φασίν, ἀλλ' αὐτῆς τῆς φιλοσοφίας, ὡς Ζήνων ὁ Ταρσεύς. Τὸ δὲ

[7, 57]   ἐστι, λέξις δὲ καὶ ἀσήμαντος, ὡς ἡ βλίτυρι, λόγος δὲ οὐδαμῶς.

[7, 150]   ἐγίνετο· ἔνθεν κἀκ< ολουθ> εῖν ὡς ἥ τε τομὴ εἰς ἄπειρόν

[7, 125]   τ' εὖ ποιεῖν τὸν σοφόν, ὡς καὶ πάντα φαμὲν τὰ αὐλήματα

[7, 129]   τούτῳ προλείψειν ὅλον τὸν βίον, ὡς καὶ Ποσειδώνιός φησιν ἐν τοῖς

[7, 66]   δέ ἐστι πρᾶγμα αὐτοτελὲς μέν, ὡς καὶ τὸ ἀξίωμα, αἰτητικὸν δὲ

[7, 128]   δίκαιον εἶναι καὶ μὴ θέσει, ὡς καὶ τὸν νόμον καὶ τὸν

[7, 6]   Ἀθηναῖοι σφόδρα τὸν Ζήνωνα, οὕτως ὡς καὶ τῶν τειχῶν αὐτῷ τὰς

[7, 150]   ὄντων ἁπάντων τὴν πρώτην ὕλην, ὡς καὶ Χρύσιππος ἐν τῇ πρώτῃ

[7, 130]   Εἶναι οὖν τὸν ἔρωτα φιλίας, ὡς καὶ Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ

[7, 158]   κυματουμένου καὶ ταῖς ἀκοαῖς προσπίπτοντος, ὡς κυματοῦται τὸ ἐν τῇ δεξαμενῇ

[7, 94]   τέλειον κατὰ φύσιν λογικοῦ {ἢ} ὡς λογικοῦ. Τοιοῦτο δ' εἶναι τὴν

[7, 139]   τῶν νεύρων· δι' ὧν δὲ ὡς νοῦς, ὡς διὰ τοῦ ἡγεμονικοῦ.

[7, 144]   μετεώρων· καὶ μείζονα τῆς γῆς, ὡς ὁ αὐτὸς ἐν τῷ ἕκτῳ

[7, 150]   Φυσικῇ. Καὶ παθητὴ δέ ἐστιν, ὡς ὁ αὐτός φησιν· εἰ γὰρ

[7, 58]   μέρος λόγου σημαῖνον ἀσύνθετον κατηγόρημα, ὡς ὁ Διογένης, ἤ, ὥς τινες,

[7, 55]   ἔναρθρος καὶ ἀπὸ διανοίας ἐκπεμπομένη, ὡς ὁ Διογένης φησίν, ἥτις ἀπὸ

[7, 121]   ἐπ' ἀρετὴν παρορμήσειν. Καὶ γαμήσειν, ὡς ὁ Ζήνων φησὶν ἐν Πολιτείᾳ,

[7, 62]   ἐστι γένους εἰς τόπους κατάταξις, ὡς ὁ Κρῖνις· οἷον Τῶν ἀγαθῶν

[7, 71]   φῶς ἐστι. Παρασυνημμένον δέ ἐστιν, ὡς ὁ Κρῖνίς φησιν ἐν τῇ

[7, 145]   ἀερομιγῆ τυγχάνουσαν καὶ πρόσγειον οὖσαν, ὡς ὁ Ποσειδώνιος ἐν τῷ ἕκτῳ

[7, 54]   τὸν ὀρθὸν λόγον κριτήριον ἀπολείπουσιν, ὡς ὁ Ποσειδώνιος ἐν τῷ Περὶ

[7, 60]   ἀκαταλλήλως συντεταγμένος. ~Ποίημα δέ ἐστιν, ὡς ὁ Ποσειδώνιός φησιν ἐν τῇ

[7, 53]   Τιτυὸς καὶ Κύκλωψ· μειωτικῶς δέ, ὡς ὁ Πυγμαῖος. Καὶ τὸ κέντρον

[7, 159]   εἶναι καὶ ὀλίγον καὶ ὑδατῶδες, ὡς ὁ Σφαῖρός φησιν. Ἡγεμονικὸν δ'

[7, 53]   κατ' ἀναλογίαν δὲ αὐξητικῶς μέν, ὡς> ὁ Τιτυὸς καὶ Κύκλωψ· μειωτικῶς

[7, 71]   ἁπλῶν ἀξιωμάτων συνημμένον μέν ἐστιν, ὡς ὁ Χρύσιππος ἐν ταῖς Διαλεκτικαῖς

[7, 50]   τύπωσις ἐν ψυχῇ, τουτέστιν ἀλλοίωσις, ὡς ὁ Χρύσιππος ἐν τῷ δευτέρῳ

[7, 62]   καὶ οὐθετέρων· τυγχάνει δ' αὕτη, ὡς ὁ Χρύσιππός φησι, περὶ σημαίνοντα

[7, 65]   αὐτοτελὲς ἀποφαντὸν ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ, ὡς ὁ Χρύσιππός φησιν ἐν τοῖς

[7, 64]   συντακτὸν περί τινος ἢ τινῶν, ὡς οἱ περὶ Ἀπολλόδωρόν φασιν, ἢ

[7, 144]   Φυσικοῦ λόγου· ἀλλὰ καὶ σφαιροειδῆ, ὡς οἱ περὶ αὐτὸν τοῦτόν φασιν,

[7, 128]   διὰ παντὸς χρῆσθαι τῇ ἀρετῇ, ὡς οἱ περὶ Κλεάνθην φασίν· ἀναπόβλητος

[7, 76]   πλάτει λέγομεν. Λόγος δέ ἐστιν, ὡς οἱ περὶ τὸν Κρῖνίν φασι,

[7, 146]   σκορπίῳ καὶ κριῷ καὶ ταύρῳ, ὡς οἱ περὶ τὸν Ποσειδώνιον. ~Θεὸν

[7, 38]   βιβλία πολλά, ἐν οἷς ἐλάλησεν ὡς οὐδεὶς τῶν στωικῶν. Τὰ δὲ

[7, 21]   μαθητῶν μεγάλα φυσᾶν, πατάξας εἶπεν ὡς οὐκ ἐν τῷ μεγάλῳ τὸ

[7, 13]   ἀπήγαγεν. Ἦν τε, φασίν, εὐσυμπερίφορος, ὡς πολλάκις Ἀντίγονον τὸν βασιλέα ἐπικωμάσαι

[7, 153]   δ' ὑγρὸν ἐκ νέφους πεπηγότος, ὡς Ποσειδώνιος ἐν τῷ ὀγδόῳ τοῦ

[7, 152]   ἀφ' ὑγρῶν νεφῶν ἀνακεκλασμένας ἤ, ὡς Ποσειδώνιός φησιν ἐν τῇ Μετεωρολογικῇ,

[7, 3]   εὔτονος πρὸς φιλοσοφίαν, αἰδήμων δὲ ὡς πρὸς τὴν Κυνικὴν ἀναισχυντίαν. Ὅθεν

[7, 146]   τῷ ἡλίῳ, ὅτι κατὰ λοξοῦ ὡς πρὸς τὸν ἥλιον κινουμένη παραλλάττει

[7, 9]   ὧν ἀμφο- τέρων Ἐπίκουρος μνημονεύει ὡς συνόντων Ἀντιγόνῳ ἐν τῇ πρὸς

[7, 53]   δὲ τὰ ἀπό τινος παρακειμένου, ὡς Σωκράτης ἀπὸ τῆς εἰκόνος· κατ'

[7, 53]   δὲ καὶ κατὰ μετάβασίν τινα, ὡς τὰ λεκτὰ καὶ ὁ τόπος.

[7, 19]   ζητήματα. Πρὸς δὲ τὸν φάσκοντα ὡς τὰ πολλὰ αὐτῷ Ἀντισθένης οὐκ

[7, 94]   τὸ δὲ καθ' ὃ συμβαίνει> ὡς τὴν πρᾶξιν τὴν κατ' ἀρετήν·

[7, 2]   αὐτὸν καὶ Ξενοκράτους ἔτη δέκα, ὡς Τιμοκράτης ἐν τῷ Δίωνι· ἀλλὰ

[7, 110]   ἐν τοῖς μέσοις τι καθῆκον, ὡς τὸ πείθεσθαι τοὺς παῖδας τοῖς

[7, 94]   κατ' ἀρετήν· ὑφ' οὗ δέ, ὡς τὸν σπουδαῖον τὸν μετέχοντα τῆς

[7, 81]   ἀληθὲς ἕπεται κατὰ τοὺς Στωικούς, ὡς τῷ Ἡμέρα ἐστὶ τὸ Φῶς

[7, 81]   Σκότος ἐστί καὶ ψεύδει ἀληθές, ὡς τῷ Ἵπτασθαι τὴν γῆν τὸ

[7, 81]   Φῶς ἐστι καὶ ψεύδει ψεῦδος, ὡς τῷ Νύξ ἐστι ψεύδει τὸ

[7, 91]   ἐπιγίνονται καὶ περὶ φαύλους {γίνονται} ὡς ὑγίεια, ἀνδρεία. Τεκμήριον δὲ τοῦ

[7, 31]   Τὸν Κιτιᾶ Ζήνωνα θανεῖν λόγος ὡς ὑπὸ γήρως πολλὰ καμὼν ἐλύθη

[7, 61]   ἐστι τὸ ὑπὸ γένους περιεχόμενον, ὡς ὑπὸ τοῦ ζῴου ὁ ἄνθρωπος

[7, 90]   ἐχούσας τὴν σύστασιν ἐκ θεωρημάτων, ὡς φρόνησιν καὶ δικαιοσύνην· ἀθεωρήτους δὲ

[7, 90]   ὥσπερ ὑγίεια· καὶ ἡ θεωρηματική, ὡς φρόνησις. Φησὶ γὰρ ὁ Ἑκάτων

[7, 23]   θ' ἡμᾶς οὕτως εἶναι ἐνδεεῖς ὡς χρόνου. Ἐρωτηθεὶς τίς ἐστι φίλος,

[7, 60]   κατ' ἀνάλυσιν ἀπαρτιζόντως ἐκφερόμενος, ἤ, ὡς Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ ὅρων,

Livre, par.
[7, 20]	δέ τινος αὐτῷ περὶ Πολέμωνος	ὡς	ἄλλα προθέμενος ἄλλα λέγει, σκυθρωπάσας
[7, 84]	Κιτιεὺς Ζήνων καὶ ὁ Κλεάνθης,	ὡς	ἂν ἀρχαιότεροι, ἀφελέστερον περὶ τῶν
[7, 61]	εἰς εἶδος τομὴ κατὰ τοὐναντίον,	ὡς	ἂν κατ' ἀπόφασιν, οἷον Τῶν
[7, 127]	γοῦν ἐφ' οἷς κακῶς πράττομεν,	ὡς	ἂν μόνον τὸ καλὸν εἰδότες
[7, 121]	κυνισμὸν σύντομον ἐπ' ἀρετὴν ὁδόν,	ὡς	Ἀπολλόδωρος ἐν τῇ Ἠθικῇ. Γεύσεσθαί
[7, 118]	ἄλογον εἶναι συστολὴν τῆς ψυχῆς,	ὡς	Ἀπολλόδωρός φησιν ἐν τῇ Ἠθικῇ.
[7, 6]	αὐτοῦ πολλά τε παρεκάλει ἀφίκεσθαι	ὡς	αὐτόν. Ὁ δὲ τοῦτο μὲν
[7, 127]	κακίας εἶναι λεγόντων τὴν προκοπήν·	ὡς	γὰρ δεῖν φασιν ἢ ὀρθὸν
[7, 159]	σπερμάτων, ἃ παλαιωθέντα οὐκέτι φύεται,	ὡς	δῆλον διαπεπνευκυίας αὐτοῖς τῆς δυνάμεως.
[7, 143]	ἄρ' ὁ κόσμος. Ἔμψυχον δέ,	ὡς	δῆλον ἐκ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς
[7, 149]	τοῦ συμφέροντος στοχάζεσθαι καὶ ἡδονῆς,	ὡς	δῆλον ἐκ τῆς τοῦ ἀνθρώπου
[7, 159]	Φυσικῶν πνεῦμα κατὰ τὴν οὐσίαν,	ὡς	δῆλον ἐκ τῶν εἰς τὴν
[7, 157]	δὲ βάσιν πρὸς τῷ ὁρωμένῳ·	ὡς	διὰ βακτηρίας οὖν τοῦ ταθέντος
[7, 139]	δι' ὧν δὲ ὡς νοῦς,	ὡς	διὰ τοῦ ἡγεμονικοῦ. Οὕτω δὴ
[7, 139]	μὲν γὰρ ὡς ἕξις κεχώρηκεν,	ὡς	διὰ τῶν ὀστῶν καὶ τῶν
[7, 124]	βίον, χρωμένων ἡμῶν τοῖς φίλοις	ὡς	ἑαυτοῖς. Δι' αὑτόν θ' αἱρετὸν
[7, 36]	Ἀντίγονος ἐποίησεν αὐτῷ πλαστῶς ἀγγελῆναι	ὡς	εἴη τὰ χωρία αὐτοῦ πρὸς
[7, 14]	ἂν χρείαν ἔχῃ πρὸς Ἀντίγονον,	ὡς	ἐκείνου πάντα παρέξοντος, ἀκούσας οὐκέτ'
[7, 152]	κοίλῳ καὶ συνεχεῖ πρὸς φαντασίαν,	ὡς	ἐν κατόπτρῳ φανταζομένην κατὰ κύκλου
[7, 131]	τῶν οἰκείων ἀποδείξεων· ταῦτα δ'	ὡς	ἐν κεφαλαίοις ἡμῖν λελέχθω καὶ
[7, 139]	ἧττον. ~Δι' ὧν μὲν γὰρ	ὡς	ἕξις κεχώρηκεν, ὡς διὰ τῶν
[7, 14]	δέ, φησί, καὶ τὸ πολυδημῶδες,	ὡς	ἐπ' ἄκρου καθίζεσθαι τοῦ βάθρου,
[7, 111]	Ἕλεον μὲν οὖν εἶναι λύπην	ὡς	ἐπ' ἀναξίως κακοπαθοῦντι, φθόνον δὲ
[7, 7]	ὁ ἡγούμενος ᾖ, τοιούτους εἰκὸς	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ γίγνεσθαι καὶ
[7, 66]	ὃ συμβολικῶς οὐκ ἔστιν ἀποκρίνεσθαι,	ὡς	ἐπὶ τοῦ ἐρωτήματος, Ναί, ἀλλὰ
[7, 115]	οἴησις σφόδρα δοκοῦντος αἱρετοῦ. Καὶ	ὡς	ἐπὶ τοῦ σώματος εὐεμπτωσίαι τινὲς
[7, 155]	Ὁ δὲ ζωδιακὸς λοξός ἐστιν,	ὡς	ἐπιὼν τοὺς παραλλήλους. ~Ζῶναί τ'
[7, 31]	τῶν Μνήμης ἤνυσε θυγατέρων. ~Εἴπομεν	ὡς	ἐτελεύτα ὁ Ζήνων καὶ ἡμεῖς
[7, 108]	εἶναι ὅσα λόγος αἱρεῖ ποιεῖν,	ὡς	ἔχει γονεῖς τιμᾶν, ἀδελφούς, πατρίδα,
[7, 104]	εὐδαιμονίαν μήτε πρὸς κακοδαιμονίαν συνεργοῦντα,	ὡς	ἔχει πλοῦτος, δόξα, ὑγίεια, ἰσχὺς
[7, 108]	δέ, ὅσα μὴ αἱρεῖ λόγος,	ὡς	ἔχει τὰ τοιαῦτα, γονέων ἀμελεῖν,
[7, 104]	μήθ' ὁρμῆς μήτ' ἀφορμῆς κινητικά,	ὡς	ἔχει τὸ ἀρτίας ἔχειν ἐπὶ
[7, 145]	κατὰ τὸ πρὸς ἡμᾶς μέρος,	ὡς	Ζήνων ἀναγράφει ἐν τῷ Περὶ
[7, 153]	παρατριβομένων ἢ ῥηγνυμένων ὑπὸ πνεύματος,	ὡς	Ζήνων ἐν τῷ Περὶ τοῦ
[7, 41]	φασίν, ἀλλ' αὐτῆς τῆς φιλοσοφίας,	ὡς	Ζήνων ὁ Ταρσεύς. Τὸ δὲ
[7, 57]	ἐστι, λέξις δὲ καὶ ἀσήμαντος,	ὡς	ἡ βλίτυρι, λόγος δὲ οὐδαμῶς.
[7, 150]	ἐγίνετο· ἔνθεν κἀκ< ολουθ> εῖν	ὡς	ἥ τε τομὴ εἰς ἄπειρόν
[7, 125]	τ' εὖ ποιεῖν τὸν σοφόν,	ὡς	καὶ πάντα φαμὲν τὰ αὐλήματα
[7, 129]	τούτῳ προλείψειν ὅλον τὸν βίον,	ὡς	καὶ Ποσειδώνιός φησιν ἐν τοῖς
[7, 66]	δέ ἐστι πρᾶγμα αὐτοτελὲς μέν,	ὡς	καὶ τὸ ἀξίωμα, αἰτητικὸν δὲ
[7, 128]	δίκαιον εἶναι καὶ μὴ θέσει,	ὡς	καὶ τὸν νόμον καὶ τὸν
[7, 6]	Ἀθηναῖοι σφόδρα τὸν Ζήνωνα, οὕτως	ὡς	καὶ τῶν τειχῶν αὐτῷ τὰς
[7, 150]	ὄντων ἁπάντων τὴν πρώτην ὕλην,	ὡς	καὶ Χρύσιππος ἐν τῇ πρώτῃ
[7, 130]	Εἶναι οὖν τὸν ἔρωτα φιλίας,	ὡς	καὶ Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ
[7, 158]	κυματουμένου καὶ ταῖς ἀκοαῖς προσπίπτοντος,	ὡς	κυματοῦται τὸ ἐν τῇ δεξαμενῇ
[7, 94]	τέλειον κατὰ φύσιν λογικοῦ {ἢ}	ὡς	λογικοῦ. Τοιοῦτο δ' εἶναι τὴν
[7, 139]	τῶν νεύρων· δι' ὧν δὲ	ὡς	νοῦς, ὡς διὰ τοῦ ἡγεμονικοῦ.
[7, 144]	μετεώρων· καὶ μείζονα τῆς γῆς,	ὡς	ὁ αὐτὸς ἐν τῷ ἕκτῳ
[7, 150]	Φυσικῇ. Καὶ παθητὴ δέ ἐστιν,	ὡς	ὁ αὐτός φησιν· εἰ γὰρ
[7, 58]	μέρος λόγου σημαῖνον ἀσύνθετον κατηγόρημα,	ὡς	ὁ Διογένης, ἤ, ὥς τινες,
[7, 55]	ἔναρθρος καὶ ἀπὸ διανοίας ἐκπεμπομένη,	ὡς	ὁ Διογένης φησίν, ἥτις ἀπὸ
[7, 121]	ἐπ' ἀρετὴν παρορμήσειν. Καὶ γαμήσειν,	ὡς	ὁ Ζήνων φησὶν ἐν Πολιτείᾳ,
[7, 62]	ἐστι γένους εἰς τόπους κατάταξις,	ὡς	ὁ Κρῖνις· οἷον Τῶν ἀγαθῶν
[7, 71]	φῶς ἐστι. Παρασυνημμένον δέ ἐστιν,	ὡς	ὁ Κρῖνίς φησιν ἐν τῇ
[7, 145]	ἀερομιγῆ τυγχάνουσαν καὶ πρόσγειον οὖσαν,	ὡς	ὁ Ποσειδώνιος ἐν τῷ ἕκτῳ
[7, 54]	τὸν ὀρθὸν λόγον κριτήριον ἀπολείπουσιν,	ὡς	ὁ Ποσειδώνιος ἐν τῷ Περὶ
[7, 60]	ἀκαταλλήλως συντεταγμένος. ~Ποίημα δέ ἐστιν,	ὡς	ὁ Ποσειδώνιός φησιν ἐν τῇ
[7, 53]	Τιτυὸς καὶ Κύκλωψ· μειωτικῶς δέ,	ὡς	ὁ Πυγμαῖος. Καὶ τὸ κέντρον
[7, 159]	εἶναι καὶ ὀλίγον καὶ ὑδατῶδες,	ὡς	ὁ Σφαῖρός φησιν. Ἡγεμονικὸν δ'
[7, 53]	κατ' ἀναλογίαν δὲ αὐξητικῶς μέν,	ὡς>	ὁ Τιτυὸς καὶ Κύκλωψ· μειωτικῶς
[7, 71]	ἁπλῶν ἀξιωμάτων συνημμένον μέν ἐστιν,	ὡς	ὁ Χρύσιππος ἐν ταῖς Διαλεκτικαῖς
[7, 50]	τύπωσις ἐν ψυχῇ, τουτέστιν ἀλλοίωσις,	ὡς	ὁ Χρύσιππος ἐν τῷ δευτέρῳ
[7, 62]	καὶ οὐθετέρων· τυγχάνει δ' αὕτη,	ὡς	ὁ Χρύσιππός φησι, περὶ σημαίνοντα
[7, 65]	αὐτοτελὲς ἀποφαντὸν ὅσον ἐφ' ἑαυτῷ,	ὡς	ὁ Χρύσιππός φησιν ἐν τοῖς
[7, 64]	συντακτὸν περί τινος ἢ τινῶν,	ὡς	οἱ περὶ Ἀπολλόδωρόν φασιν, ἢ
[7, 144]	Φυσικοῦ λόγου· ἀλλὰ καὶ σφαιροειδῆ,	ὡς	οἱ περὶ αὐτὸν τοῦτόν φασιν,
[7, 128]	διὰ παντὸς χρῆσθαι τῇ ἀρετῇ,	ὡς	οἱ περὶ Κλεάνθην φασίν· ἀναπόβλητος
[7, 76]	πλάτει λέγομεν. Λόγος δέ ἐστιν,	ὡς	οἱ περὶ τὸν Κρῖνίν φασι,
[7, 146]	σκορπίῳ καὶ κριῷ καὶ ταύρῳ,	ὡς	οἱ περὶ τὸν Ποσειδώνιον. ~Θεὸν
[7, 38]	βιβλία πολλά, ἐν οἷς ἐλάλησεν	ὡς	οὐδεὶς τῶν στωικῶν. Τὰ δὲ
[7, 21]	μαθητῶν μεγάλα φυσᾶν, πατάξας εἶπεν	ὡς	οὐκ ἐν τῷ μεγάλῳ τὸ
[7, 13]	ἀπήγαγεν. Ἦν τε, φασίν, εὐσυμπερίφορος,	ὡς	πολλάκις Ἀντίγονον τὸν βασιλέα ἐπικωμάσαι
[7, 153]	δ' ὑγρὸν ἐκ νέφους πεπηγότος,	ὡς	Ποσειδώνιος ἐν τῷ ὀγδόῳ τοῦ
[7, 152]	ἀφ' ὑγρῶν νεφῶν ἀνακεκλασμένας ἤ,	ὡς	Ποσειδώνιός φησιν ἐν τῇ Μετεωρολογικῇ,
[7, 3]	εὔτονος πρὸς φιλοσοφίαν, αἰδήμων δὲ	ὡς	πρὸς τὴν Κυνικὴν ἀναισχυντίαν. Ὅθεν
[7, 146]	τῷ ἡλίῳ, ὅτι κατὰ λοξοῦ	ὡς	πρὸς τὸν ἥλιον κινουμένη παραλλάττει
[7, 9]	ὧν ἀμφο- τέρων Ἐπίκουρος μνημονεύει	ὡς	συνόντων Ἀντιγόνῳ ἐν τῇ πρὸς
[7, 53]	δὲ τὰ ἀπό τινος παρακειμένου,	ὡς	Σωκράτης ἀπὸ τῆς εἰκόνος· κατ'
[7, 53]	δὲ καὶ κατὰ μετάβασίν τινα,	ὡς	τὰ λεκτὰ καὶ ὁ τόπος.
[7, 19]	ζητήματα. Πρὸς δὲ τὸν φάσκοντα	ὡς	τὰ πολλὰ αὐτῷ Ἀντισθένης οὐκ
[7, 94]	τὸ δὲ καθ' ὃ συμβαίνει>	ὡς	τὴν πρᾶξιν τὴν κατ' ἀρετήν·
[7, 2]	αὐτὸν καὶ Ξενοκράτους ἔτη δέκα,	ὡς	Τιμοκράτης ἐν τῷ Δίωνι· ἀλλὰ
[7, 110]	ἐν τοῖς μέσοις τι καθῆκον,	ὡς	τὸ πείθεσθαι τοὺς παῖδας τοῖς
[7, 94]	κατ' ἀρετήν· ὑφ' οὗ δέ,	ὡς	τὸν σπουδαῖον τὸν μετέχοντα τῆς
[7, 81]	ἀληθὲς ἕπεται κατὰ τοὺς Στωικούς,	ὡς	τῷ Ἡμέρα ἐστὶ τὸ Φῶς
[7, 81]	Σκότος ἐστί καὶ ψεύδει ἀληθές,	ὡς	τῷ Ἵπτασθαι τὴν γῆν τὸ
[7, 81]	Φῶς ἐστι καὶ ψεύδει ψεῦδος,	ὡς	τῷ Νύξ ἐστι ψεύδει τὸ
[7, 91]	ἐπιγίνονται καὶ περὶ φαύλους {γίνονται}	ὡς	ὑγίεια, ἀνδρεία. Τεκμήριον δὲ τοῦ
[7, 31]	Τὸν Κιτιᾶ Ζήνωνα θανεῖν λόγος	ὡς	ὑπὸ γήρως πολλὰ καμὼν ἐλύθη
[7, 61]	ἐστι τὸ ὑπὸ γένους περιεχόμενον,	ὡς	ὑπὸ τοῦ ζῴου ὁ ἄνθρωπος
[7, 90]	ἐχούσας τὴν σύστασιν ἐκ θεωρημάτων,	ὡς	φρόνησιν καὶ δικαιοσύνην· ἀθεωρήτους δὲ
[7, 90]	ὥσπερ ὑγίεια· καὶ ἡ θεωρηματική,	ὡς	φρόνησις. Φησὶ γὰρ ὁ Ἑκάτων
[7, 23]	θ' ἡμᾶς οὕτως εἶναι ἐνδεεῖς	ὡς	χρόνου. Ἐρωτηθεὶς τίς ἐστι φίλος,
[7, 60]	κατ' ἀνάλυσιν ἀπαρτιζόντως ἐκφερόμενος, ἤ,	ὡς	Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ ὅρων,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/06/2009