Alphabétiquement     [«   »]
ἐσθῆτι 1
ἐσθλὸς 1
ἔσται 1
ἐστι 105
ἐστὶ 24
ἐστί 30
ἔστι 9
Fréquences     [«    »]
101 γὰρ
96 περὶ
96 Περὶ
105 ἐστι
123 δέ
128
144 τῷ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre VII (Zénon)

ἐστι


Livre, par.
[7, 61]   τὰ δὲ ἄλογα. Ἀντιδιαίρεσις δέ  ἐστι   γένους εἰς εἶδος τομὴ κατὰ
[7, 62]   τὰ δὲ ἀδιάφορα. ~Μερισμὸς δέ  ἐστι   γένους εἰς τόπους κατάταξις, ὡς
[7, 61]   ὥσπερ Σωκράτης. Διαίρεσις δέ  ἐστι   γένους εἰς τὸ προσεχῆ
[7, 91]   καὶ Ἑκάτων· ὅτι δὲ διδακτή  ἐστι,   δῆλον ἐκ τοῦ γίνεσθαι ἀγαθοὺς
[7, 61]   δ' οὐκ ἀγαθά. Ὑποδιαίρεσις δέ  ἐστι   διαίρεσις ἐπὶ διαιρέσει, οἷον Τῶν
[7, 72]   Μᾶλλον ἡμέρα ἐστὶν νύξ  ἐστι.   ~Διασαφοῦν δὲ τὸ ἧττον ἀξίωμά
[7, 72]   Καὶ ἡμέρα ἐστὶ καὶ φῶς  ἐστι.   Διεζευγμένον δέ ἐστιν ὑπὸ
[7, 78]   Εἰ ἵππος ἐστὶ Δίων, ζῷόν  ἐστι   Δίων· ἀλλὰ μὴν ἵππος οὐκ
[7, 78]   ἔστι Δίων· οὐκ ἄρα ζῷόν  ἐστι   Δίων. ~Ἔτι τῶν λόγων οἱ
[7, 74]   ἀκόλουθον λήγει, οἷον Ἐπεὶ νύξ  ἐστι,   Δίων περιπατεῖ, ἂν ἡμέρας οὔσης
[7, 74]   ἀρχόμενον ἀνακόλουθον, οἷον Διότι νύξ  ἐστι,   Δίων περιπατεῖ. ~Πιθανὸν δέ ἐστιν
[7, 50]   καὶ φάντασμα· φάντασμα μὲν γάρ  ἐστι   δόκησις διανοίας οἵα γίνεται κατὰ
[7, 75]   μήτηρ. Ἔτι τε τὰ μέν  ἐστι   δυνατά, τὰ δ' ἀδύνατα· καὶ
[7, 69]   οἷον Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι.   Ἐν δὲ τοῖς ἁπλοῖς ἀξιώμασίν
[7, 79]   ἐστί, φῶς ἐστιν· ἡμέρα δέ  ἐστι·   ζῇ ἄρα Δίων. Καὶ δυνατοὶ
[7, 40]   καὶ τρίτον τὸ ἠθικόν· ὧν  ἐστι   Ζήνων ἐν τῷ Περὶ λόγου
[7, 143]   τὸν κόσμον. Ὅτι θ' εἷς  ἐστι   Ζήνων φησὶν ἐν τῷ Περὶ
[7, 77]   τοιοῦτοι, Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι·   ἡμέρα δέ ἐστι· περιπατεῖ ἄρα
[7, 76]   τοιοῦτος, Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι·   ἡμέρα δέ ἐστι· φῶς ἄρα
[7, 78]   τὸ ἡμέρα ἐστὶ καὶ νύξ  ἐστι·   ἡμέρα δέ ἐστιν· οὐκ ἄρα
[7, 97]   μὲν ἀποτελοῦσι τὴν κακοδαιμονίαν ποιητικά  ἐστι·   καθὸ δὲ συμπληροῦσιν αὐτήν, ὥστε
[7, 137]   ἰδίως ποιόν, ὃς δὴ ἄφθαρτός  ἐστι   καὶ ἀγένητος, δημιουργὸς ὢν τῆς
[7, 141]   ἐπὶ τὸ χεῖρον μεταβολῆς, φθαρτόν  ἐστι·   καὶ κόσμος δέ· ἐξαυχμοῦται
[7, 128]   περὶ Κλεάνθην φασίν· ἀναπόβλητος γάρ  ἐστι   καὶ πάντοτε τῇ ψυχῇ χρῆται
[7, 150]   γίνεται τομή. Ἀλλ' ἀκατάληκτός  ἐστι.   ~Καὶ τὰς κράσεις δὲ διόλου
[7, 141]   οὗ τε τὰ μέρη φθαρτά  ἐστι,   καὶ τὸ ὅλον· τὰ δὲ
[7, 7]   ἐπὶ τὰ κατ' ἀρετὴν φανερός  ἐστι   καὶ τοὺς ὑποτεταγμένους παρασκευάζων πρὸς
[7, 81]   τῷ Ἡμέρα ἐστὶ τὸ Φῶς  ἐστι   καὶ ψεύδει ψεῦδος, ὡς τῷ
[7, 61]   Τῶν οὐκ ἀγαθῶν τὰ μέν  ἐστι   κακά, τὰ δὲ ἀδιάφορα. ~Μερισμὸς
[7, 150]   πλείων καὶ ἐλάττων> Σῶμα δέ  ἐστι   κατ' αὐτοὺς οὐσία, καὶ
[7, 104]   αἰσχρὸν εἶναι ἀγαθόν. Ὠφελεῖν δέ  ἐστι   κινεῖν ἴσχειν κατ' ἀρετήν,
[7, 59]   παριστᾶσα τὸ νοούμενον· συντομία δέ  ἐστι   λέξις αὐτὰ τὰ ἀναγκαῖα περιέχουσα
[7, 59]   μὴ εἰκαίᾳ συνηθείᾳ· σαφήνεια δέ  ἐστι   λέξις γνωρίμως παριστᾶσα τὸ νοούμενον·
[7, 57]   διαφέρει, ὅτι λόγος ἀεὶ σημαντικός  ἐστι,   λέξις δὲ καὶ ἀσήμαντος, ὡς
[7, 57]   φωνὴ μὲν καὶ ἦχός  ἐστι,   λέξις δὲ τὸ ἔναρθρον μόνον.
[7, 62]   δὲ περὶ σῶμα. Ἀμφιβολία δέ  ἐστι   λέξις δύο καὶ πλείονα
[7, 56]   οἷον Ἡμέρα ἐστί> Διάλεκτος δέ  ἐστι   λέξις κεχαραγμένη ἐθνικῶς τε καὶ
[7, 59]   δήλωσιν τοῦ πράγματος· πρέπον δέ  ἐστι   λέξις οἰκεία τῷ πράγματι· κατασκευὴ
[7, 61]   οἷον Τῶν ζῴων τὰ μέν  ἐστι   λογικά, τὰ δὲ ἄλογα. Ἀντιδιαίρεσις
[7, 59]   τῶν εὐδοκιμούντων Ἑλλήνων, σολοικισμὸς δέ  ἐστι   λόγος ἀκαταλλήλως συντεταγμένος. ~Ποίημα δέ
[7, 82]   τὰ δέκα ἄρα. Οὔτις δέ  ἐστι   λόγος συνακτικὸς ἐξ ἀορίστου καὶ
[7, 60]   ὅρων, ἰδίου ἀπόδοσις. Ὑπογραφὴ δέ  ἐστι   λόγος τυπωδῶς εἰσάγων εἰς τὰ
[7, 58]   οἷον Γράφω, Λέγω· σύνδεσμος δέ  ἐστι   μέρος λόγου ἄπτωτον, συνδοῦν τὰ
[7, 58]   οἷον Ἄνθρωπος, Ἵππος· ὄνομα δέ  ἐστι   μέρος λόγου δηλοῦν ἰδίαν ποιότητα,
[7, 58]   οἷον Διογένης, Σωκράτης· ῥῆμα δέ  ἐστι   μέρος λόγου σημαῖνον ἀσύνθετον κατηγόρημα,
[7, 75]   οὐ γὰρ ὄρνις ᾠοῦ  ἐστι   μήτηρ. Ἔτι τε τὰ μέν
[7, 115]   τὰ παραπλήσια. Τὸ γὰρ ἀρρώστημά  ἐστι   νόσημα μετ' ἀσθενείας, τὸ δὲ
[7, 34]   τὰ παραπλήσια γράφει. Τοιουτότροπά τινά  ἐστι   παρὰ τῷ Κασσίῳ, ἀλλὰ καὶ
[7, 71]   οἷον Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι.   Παρασυνημμένον δέ ἐστιν, ὡς
[7, 62]   οἷον Τῶν ἀγαθῶν τὰ μέν  ἐστι   περὶ ψυχήν, τὰ δὲ περὶ
[7, 77]   ἐστί, φῶς ἐστι· ἡμέρα δέ  ἐστι·   περιπατεῖ ἄρα Δίων. ~Τῶν δὲ
[7, 60]   ὅρου δύναμιν προσενηνεγμένος. Γένος δέ  ἐστι   πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις,
[7, 56]   ~Πᾶν γὰρ τὸ ποιοῦν σῶμά  ἐστι·   ποιεῖ δὲ φωνὴ προσιοῦσα
[7, 50]   οἱονεὶ τύπον σφραγιστῆρος, ἐπεὶ ἀνένδεκτόν  ἐστι   πολλοὺς τύπους κατὰ τὸ αὐτὸ
[7, 66]   ἐστιν ψεῦδος. Ἐρώτημα δέ  ἐστι   πρᾶγμα αὐτοτελὲς μέν, ὡς καὶ
[7, 67]   δέ ἐστι πρᾶγμα προσαγορευτικὸν δέ  ἐστι   πρᾶγμα> εἰ λέγοι τις,
[7, 67]   τῷδε τῷ τόπῳ. ~Προστακτικὸν δέ  ἐστι   πρᾶγμα λέγοντες προστάσσομεν, οἷον,
[7, 66]   ἡμέρα ἐστίν; ἐρώτημα. Πύσμα δέ  ἐστι   πρᾶγμα πρὸς συμβολικῶς οὐκ
[7, 67]   ἐπ' Ἰνάχου ῥοάς. Ὁρκικὸν δέ  ἐστι   πρᾶγμα προσαγορευτικὸν δέ ἐστι πρᾶγμα>
[7, 76]   τὸ Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι   πρόσληψις τὸ Ἡμέρα δέ ἐστιν
[7, 60]   καὶ Διὸς αἰθήρ. Ποίησις δέ  ἐστι   σημαντικὸν ποίημα, μίμησιν περιέχον θείων
[7, 58]   μέρη τοῦ λόγου· ἄρθρον δέ  ἐστι   στοιχεῖον λόγου πτωτικόν, διορίζον τὰ
[7, 64]   Τῶν δὲ κατηγορημάτων τὰ μέν  ἐστι   συμβάματα, οἷον τὸ Διὰ πέτρας
[7, 63]   δ' ἐλλιπῆ. Ἐλλιπῆ μὲν οὖν  ἐστι   τὰ ἀναπάρτιστον ἔχοντα τὴν ἐκφοράν,
[7, 75]   ψεῦδος εἶναι, ἐπιδεκτικὸν μέν  ἐστι,   τὰ δ' ἐκτὸς αὐτῷ ἐναντιοῦται
[7, 56]   Ἡμέρη. Τῆς δὲ λέξεως στοιχεῖά  ἐστι   τὰ εἰκοσιτέσσαρα γράμματα. Τριχῶς δὲ
[7, 68]   καὶ Κρῖνιν. Ἁπλᾶ μὲν οὖν  ἐστι   τὰ συνεστῶτα ἐξ ἀξιώματος μὴ
[7, 64]   δ' οὐδέτερα. Ὀρθὰ μὲν οὖν  ἐστι   τὰ συντασσόμενα μιᾷ τῶν πλαγίων
[7, 38]   στωικῶν. Τὰ δὲ δόγματα κοινῶς  ἐστι   τάδε· λελέχθω δ' ἐπὶ κεφαλαίων,
[7, 132]   πλανωμένων, οἷον εἰ ἥλιός  ἐστι   τηλικοῦτος ἡλίκος φαίνεται, καὶ ὁμοίως
[7, 141]   κόσμος. Καὶ εἴ τι ἐπιδεκτικόν  ἐστι   τῆς ἐπὶ τὸ χεῖρον μεταβολῆς,
[7, 65]   ἐν τοῖς Διαλεκτικοῖς ὅροις, Ἀξίωμά  ἐστι   τὸ ἀποφαντὸν καταφαντὸν ὅσον
[7, 69]   Ἐν δὲ τοῖς ἁπλοῖς ἀξιώμασίν  ἐστι   τὸ ἀποφατικὸν καὶ τὸ ἀρνητικὸν
[7, 73]   ἐστί, φῶς ἐστι. Τοῦτ' ἀληθές  ἐστι·   τὸ γὰρ Οὐχὶ φῶς, ἀντικείμενον
[7, 66]   τὸ μὲν Ἡμέρα ἐστίν ἀξίωμά  ἐστι,   τὸ δὲ Ἆρά γ' ἡμέρα
[7, 76]   ἄρα ἐστί. Λῆμμα μὲν γάρ  ἐστι   τὸ Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς
[7, 73]   ~Διασαφοῦν δὲ τὸ ἧττον ἀξίωμά  ἐστι   τὸ ἐναντίον τῷ προκειμένῳ, οἷον
[7, 77]   τὸ ἄρα δεύτερον. ~Λογότροπος δέ  ἐστι   τὸ ἐξ ἀμφοτέρων σύνθετον, οἷον
[7, 78]   συλλογιστικῶς, οἷον οἱ τοιοῦτοι, Ψεῦδός  ἐστι   τὸ ἡμέρα ἐστὶ καὶ νύξ
[7, 72]   φῶς ἐστιν οἱονεὶ γὰρ αἴτιόν  ἐστι   τὸ πρῶτον τοῦ δευτέρου. Διασαφοῦν
[7, 70]   Ἀφιλάνθρωπός ἐστιν οὗτος κατηγορικὸν δέ  ἐστι   τὸ συνεστὸς ἐκ πτώσεως ὀρθῆς
[7, 70]   οἷον Δίων περιπατεῖ καταγορευτικὸν δέ  ἐστι   τὸ συνεστὸς ἐκ πτώσεως ὀρθῆς
[7, 70]   οἷον Οὐδεὶς περιπατεῖ στερητικὸν δέ  ἐστι   τὸ συνεστὸς ἐκ στερητικοῦ μορίου
[7, 70]   οἷον Οὗτος περιπατεῖ ἀόριστον δέ  ἐστι   τὸ συνεστὸς ἐξ ἀορίστου μορίου
[7, 70]   τὸ Ἡμέρα ἐστίν. ~Ἀρνητικὸν δέ  ἐστι   τὸ συνεστὸς ἐξ ἀρνητικοῦ μορίου
[7, 72]   Διασαφοῦν δὲ τὸ μᾶλλον ἀξίωμά  ἐστι   τὸ συνταττόμενον ὑπὸ τοῦ διασαφοῦντος
[7, 61]   καὶ μὴ παρόντος. Εἶδος δέ  ἐστι   τὸ ὑπὸ γένους περιεχόμενον, ὡς
[7, 111]   τε γὰρ φιλαργυρία ὑπόληψίς  ἐστι   τοῦ τὸ ἀργύριον καλὸν εἶναι,
[7, 73]   οἷον Εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι.   Τοῦτ' ἀληθές ἐστι· τὸ γὰρ
[7, 50]   κατὰ τοὺς ὕπνους, φαντασία δέ  ἐστι   τύπωσις ἐν ψυχῇ, τουτέστιν ἀλλοίωσις,
[7, 74]   Ἡμέρα ἐστίν ἀκολουθεῖ τὸ Φῶς  ἐστι,   τῷ δὲ Φῶς ἐστιν οὐχ
[7, 74]   οἷον Διότι ἡμέρα ἐστί, φῶς  ἐστι   τῷ μὲν γὰρ Ἡμέρα ἐστίν
[7, 64]   πέτρας πλεῖν. Καὶ τὰ μέν  ἐστι   τῶν κατηγορημάτων ὀρθά, δ'
[7, 83]   ἀρετῇ, μὲν τί ἕκαστόν  ἐστι   τῶν ὄντων σκοπεῖ, δὲ
[7, 57]   ὄνομα, οἷον Ἄλφα· ~φωνήεντα δέ  ἐστι   τῶν στοιχείων ἑπτά, α, ε,
[7, 61]   κατὰ μέρος ζῷα. ~Ἐννόημα δέ  ἐστι   φάντασμα διανοίας, οὔτε τὶ ὂν
[7, 117]   κατὰ τὸν εἰκαῖον τεταγμένον, ὅς  ἐστι   φαῦλος. Καὶ αὐστηροὺς δέ φασιν
[7, 23]   ἐνδεεῖς ὡς χρόνου. Ἐρωτηθεὶς τίς  ἐστι   φίλος, Ἄλλος, ἔφη, ἐγώ. Δοῦλον
[7, 112]   θόρυβος, ἀγωνία. Δεῖμα μὲν οὖν  ἐστι   φόβος δέος ἐμποιῶν, αἰσχύνη δὲ
[7, 59]   πρέπον, κατασκευή. Ἑλληνισμὸς μὲν οὖν  ἐστι   φράσις ἀδιάπτωτος ἐν τῇ τεχνικῇ
[7, 55]   Περὶ φωνῆς τέχνῃ. Ζῴου μέν  ἐστι   φωνὴ ἀὴρ ὑπὸ ὁρμῆς πεπληγμένος,
[7, 56]   ἐγγράμματος, οἷον Ἡμέρα. Λόγος δέ  ἐστι   φωνὴ σημαντικὴ ἀπὸ διανοίας ἐκπεμπομένη,
[7, 76]   ἐστί, φῶς ἐστι· ἡμέρα δέ  ἐστι·   φῶς ἄρα ἐστί. Λῆμμα μὲν
[7, 81]   ψεύδει ψεῦδος, ὡς τῷ Νύξ  ἐστι   ψεύδει τὸ Σκότος ἐστί καὶ
[7, 123]   αὐτή θ' ἐπιείκεια οὐδένειά  ἐστι   ψυχῆς πρὸς κολάσεις προσποιουμένης χρηστότητα·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/06/2009